Αριθμός 22/2017
ΤΟ ΜΟΝΟΜΕΛΕΣ ΕΦΕΤΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΩΣ
ΝΑΥΤΙΚΟ ΤΜΗΜΑ
Αποτελούμενο από τη Δικαστή Ζωή Καραχάλιου, Εφέτη, η οποία ορίσθηκε από τον Πρόεδρο του Τριμελούς Συμβουλίου Διευθύνσεως του Εφετείου Πειραιώς, και από τη Γραμματέα Δ.Π..
ΜΕΛΕΤΗΣΕ ΤΗ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ
ΚΑΙ ΣΚΕΦΘΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ
Σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 524 παρ. 4 του ΚΠολΔ (όπως η διάταξη 4 του άρθρου 524 αντικαταστάθηκε από το άρθρο 44 παρ. 1 του ν. 3994/2011 και ισχύει), σε περίπτωση ερημοδικίας του εφεσίβλητου ως προς την έφεση, η διαδικασία προχωρεί σαν να ήταν και αυτός παρών, το δε δικαστήριο λαμβάνει υπόψη το εισαγωγικό δικόγραφο της δίκης, τις προτάσεις που υποβλήθηκαν από το διάδικο που δεν εμφανίσθηκε κατά την πρωτοβάθμια δίκη, καθώς και τα πρακτικά και τις εκθέσεις που λήφθηκαν κατ’ αυτήν, αντίγραφα των οποίων είναι υποχρεωμένος να προσκομίσει μέσα σε πέντε ημέρες από τη συζήτηση ο παριστάμενος διάδικος, διαφορετικά κηρύσσεται απαράδεκτη η συζήτηση. Έτσι, σε περίπτωση που ο παριστάμενος εκκαλών δεν προσκομίζει τις προτάσεις που υποβλήθηκαν στον πρώτο βαθμό από το μη εμφανισθέντα εφεσίβλητο, κηρύσσεται απαράδεκτη η συζήτηση, λόγω της αδυναμίας του δευτεροβάθμιου δικαστηρίου να κρίνει επί της διαφοράς, από την έλλειψη αυτή, δηλαδή να εκφέρει κρίση επί της ορθότητας της πρωτόδικης αποφάσεως, λαμβάνοντας υπόψη τους ισχυρισμούς αμφοτέρων των διαδίκων μερών (βλ. Χ. Απαλαγάκη «Η ΔΙΑΓΝΩΣΤΙΚΗ ΔΙΚΗ ΚΑΙ Η ΑΝΑΓΚΑΣΤΙΚΗ ΕΚΤΕΛΕΣΗ ΚΑΤΑ ΤΟΝ ΚΠολΔ-συμπλήρωμα ερμηνείας του ΚΠολΔ μετά τις τροποποιήσεις του ν. 3994/2011» σελ. 41, Α. Μήτσου «΄Ενδικα Μέσα και Βοηθήματα κατά τον ΚΠολΔ» μέρος Α κεφ. 2 παρ. 365 σελ. 178 και πρβλ. ΑΠ 122/2003 ΕλλΑνη 2003 1326, ΕφΔωδ 161/2006 ΝΟΜΟΣ, ΕφΑθ 242/2001 ΕλλΑνη 2001 818, ΕφΠειρ 39/2000 ΠειρΝ 2000 174 ως προς την εφαρμογή των ανάλογων διατάξεων των άρθρων 531 παρ. 2 και 279 παρ. 3 ΚΠολΔ, όπως ίσχυαν πριν από την κατάργηση τους από τα άρθρα 16 παρ. 5 και 13 παρ. 2 του ν. 2915/2001 αντιστοίχως).
Στην προκείμενη περίπτωση, από τη με αριθμό …../14-7-2016 έκθεση επίδοσης του δικαστικού επιμελητή στο Πρωτοδικείο Πειραιά …………, που προσκομίζουν και επικαλούνται οι εκκαλούντες, προκύπτει ότι ακριβές επικυρωμένο αντίγραφο της υπό κρίση εφέσεως, με πράξη ορισμού δικασίμου και κλήση προς συζήτηση για τη δικάσιμο που αναφέρεται στην αρχή της παρούσας, επιδόθηκε νομότυπα και εμπρόθεσμα στην εφεσίβλητη, αλλά η τελευταία, δεν εκπροσωπήθηκε στη δικάσιμο αυτή, κατά την εκφώνηση της υπόθεσης από τη σειρά του οικείου πινακίου. Όμως, οι εκκαλούντες δεν προσκόμισαν επικυρωμένο αντίγραφο των προτάσεων που είχε καταθέσει η εφεσίβλητη στο Πρωτοβάθμιο Δικαστήριο (βλ. την εκκαλούμενη υπ’ αρ. 3872/2015 απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς και τα ταυτάριθμα πρακτικά συνεδρίασης του ίδιου Δικαστηρίου), όπως είχαν υποχρέωση σύμφωνα με τα προαναφερθέντα. Επομένως, σύμφωνα με τις προεκτεθείσες διατάξεις, πρέπει να κηρυχθεί απαράδεκτη η συζήτηση της ένδικης εφέσεως.
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ
Κηρύσσει απαράδεκτη τη συζήτηση της εφέσεως.
Κρίθηκε, αποφασίσθηκε και δημοσιεύθηκε στον Πειραιά στις 16 Ιανουαρίου 2017, σε έκτακτη και δημόσια συνεδρίαση στο ακροατήριο του Δικαστηρίου αυτού με απόντες τους διαδίκους και τον πληρεξούσιο δικηγόρο των εκκαλούντων.
Η ΔΙΚΑΣΤΗΣ Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ