Αριθμός 145/2017
ΤΟ ΜΟΝΟΜΕΛΕΣ ΕΦΕΤΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΩΣ
ΝΑΥΤΙΚΟ ΤΜΗΜΑ
Αποτελούμενο από τη Δικαστή Χαρίκλεια Σαραμαντή, Εφέτη, η οποία ορίσθηκε από την Πρόεδρο του Τριμελούς Συμβουλίου Διευθύνσεως του Εφετείου Πειραιώς, και από τη Γραμματέα Γ.Λ..
ΜΕΛΕΤΗΣΕ ΤΗ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ
ΚΑΙ ΣΚΕΦΘΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ
Με την από 25-9-2015 και αριθμό έκθεσης κατάθεσης …../1-10-2015 κλήση επαναφέρεται νομότυπα προς συζήτηση η από 16-1-2015 και με αριθμό έκθεσης κατάθεσης ……/16-1-2015 έφεση κατά της 2495/2014 οριστικής απόφασης του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς, η οποία εκδόθηκε αντιμωλία των διαδίκων κατά την τακτική διαδικασία. Η έφεση ασκήθηκε νομότυπα με την κατάθεση του σχετικού δικογράφου στη γραμματεία του Δικαστηρίου που εξέδωσε την προσβαλλόμενη απόφαση και εμπρόθεσμα, (άρθρα 495 επ., 511, 513, 516 παρ.1, 518 παρ.2, 591 παρ.1 ΚΠολΔ), καθώς από κανένα στοιχείο δεν προκύπτει εκπρόθεσμη άσκησή της ή άλλος λόγος απαραδέκτου αυτής, ούτε ο εφεσίβλητος ισχυρίζεται το αντίθετο, ενώ δεν έχει παρέλθει η τριετία από τη δημοσίευση της εκκαλουμένης απόφασης κατά την 13-5-2014. Επομένως, και δεδομένου ότι αρμόδια φέρεται προς εκδίκαση ενώπιον του παρόντος Εφετείου (άρθρο 19 ΚΠολΔ), έχει δε κατατεθεί το προβλεπόμενο από το άρθρο 495 παρ.4 ΚΠολΔ παράβολο για το παραδεκτό της άσκησής της, πρέπει να γίνει τυπικά δεκτή και να ερευνηθεί περαιτέρω ως προς το παραδεκτό και βάσιμο των λόγων της, μέσα στα όρια που καθορίζονται με αυτούς (άρθρο 522 και 533 ΚΠολΔ).
Ο εκκαλών με την με αριθμό έκθεσης κατάθεσης ……/12-4-2012 αγωγή του ισχυρίστηκε ότι κατάρτισε με τον εναγόμενο, έμπορο σκαφών, σύμβαση πώλησης ταχύπλοου φουσκωτού σκάφους με πρόσθετο εξοπλισμό, αντί συνολικού τιμήματος 33.200 ευρώ, το οποίο εξοφλήθηκε πλήρως κατά την παράδοση του σκάφους την 28-6-2009. Ότι τοποθετήθηκε στο σκάφος κατόπιν σχετικής υπόδειξης του εναγόμενου κινητήρας εργοστασίου κατασκευής ΜERCURY VERADO μέγιστης συνεχούς ισχύος 300hp με άξονα μεγέθους XL (extra long) αντί του αρμόζοντα στο συγκεκριμένο σκάφος XXL (extra extra long) τον οποίο ο εναγόμενος προσάρμοσε στο σκάφος, επεμβαίνοντας αυθαίρετα στον καθρέπτη του, κατά τα εκτιθέμενα αναλυτικά στην αγωγή. Ότι την 9-9-2009 κατά την επιστροφή του από τη Μήλο στο Λαγονήσι Αττικής με το εν λόγω σκάφος και συνεπιβαίνουσα τη σύζυγό του, ενώ επικρατούσαν ήπιες καιρικές συνθήκες, αιφνιδιαστικά έσπασε ο καθρέπτης με αποτέλεσμα να αποκολληθεί ο κινητήρας και να πέσει στη θάλασσα όπου και βυθίστηκε σε βάθος 400 μέτρων. Στη συνέχεια ο ενάγων ισχυρίζεται ότι με την από 20-11-2009 επιστολή του ο εναγόμενος, ο οποίος εξ αρχής αποδέχθηκε την ύπαρξη ελαττώματος στο σκάφος, ανέλαβε την υποχρέωση να αντικαταστήσει αυτό και τον κινητήρα με καινούργια, (σκάφος και κινητήρα), εντός προθεσμίας τριάντα ημερών, υποχρέωση την οποία ωστόσο δεν εκπλήρωσε και για αυτό του επέδωσε την από 21-7-2010 εξώδικη δήλωση – διαμαρτυρία – πρόσκληση, με την από ……./22-7-2010 έκθεση επίδοσης του δικαστικού επιμελητή στο Πρωτοδικείο Αθηνών ……………., με την οποία του έταξε προθεσμία δέκα ημερών για την εκπλήρωσή της δηλώνοντας συγχρόνως ότι εφόσον αυτή παρέλθει άπρακτη θα υπαναχωρήσει από τη σύμβαση πώλησης. Με αυτά τα περιστατικά και όσα ειδικότερα εκθέτει στην αγωγή του επικαλούμενος ότι η από μέρους του εναγόμενου επέμβαση-κοπή του καθρέπτη συνιστά κακοτεχνία και ως εκ τούτου πραγματικό ελάττωμα ζητά, μετά τον παραδεκτό περιορισμό του αιτήματος της αγωγής που αφορά την παραίτησή του από το υπό στοιχ Η της αγωγής κονδύλιο, ύψους 1.569,80 ευρώ, να αναγνωριστεί ότι υπαναχώρησε από την σύμβαση πώλησης με την ανωτέρω από 21-7-2010 εξώδικη δήλωση και να καταδικαστεί ο εναγόμενος να του καταβάλει 65.266,82 ευρώ που αναλύονται σε 20.448,53 ευρώ που κατέβαλε για την αγορά του απολεσθέντος κινητήρα, 227,23 ευρώ για αγορά εξοπλισμού του (καλώδια κλπ.), 551,47 ευρώ για αγορά προπέλας, 1.333 ευρώ για τηλεκοντρόλ εργάτη, συρόμενη βάση βοηθητικής, εργασίες ηλεκτρολόγου, κεραία GPS, 539,55 ευρώ για έκδοση αδειών εκτέλεσης ερασιτεχνικών πλόων, 3.967,04 ευρώ συνολικά για εξοπλισμό του σκάφους και τέλος 5.000 ευρώ για χρηματική ικανοποίηση της ηθικής βλάβης που υπέστη από το ένδικο συμβάν. Το Πρωτοβάθμιο Δικαστήριο με την εκκαλουμένη απόφασή του αφού έκρινε την αγωγή ορισμένη και νόμιμη, πλην του αιτήματος περί καταβολής χρηματικής ικανοποίησης το οποίο απέρριψε ως αβάσιμο κατά το νόμο, καθώς τα επικαλούμενα προς θεμελίωσή του περιστατικά αφορούν αθέτηση συμβατικής ενοχής και όχι αδικοπρακτική συμπεριφορά, στη συνέχεια απέρριψε αυτήν ως ουσιαστικά αβάσιμη κρίνοντας ότι ο εναγόμενος δεν αθέτησε τις συμβατικές του υποχρεώσεις και παρέδωσε το σκάφος με τις συμφωνηθείσες ιδιότητες χωρίς πραγματικό ελάττωμα. Ήδη με την κρινόμενη έφεση ο ενάγων και με τους λόγους αυτής που ανάγονται σε εσφαλμένη εκτίμηση των αποδείξεων ζητά την εξαφάνιση της εκκαλουμένης με σκοπό να γίνει πλήρως δεκτή η αγωγή του.
Από την εκτίμηση των ενώπιον του Πρωτοβαθμίου Δικαστηρίου νόμιμα προσκομισθέντων αποδεικτικών μέσων, και συγκεκριμένα των καταθέσεων των μαρτύρων των διαδίκων που εξετάστηκαν ενόρκως στο ακροατήριό του και περιέχονται στα ταυτάριθμα με την εκκαλουμένη πρακτικά συνεδρίασης αυτού, της ένορκης βεβαίωσης με αριθμό ……../2012 ενώπιον του Ειρηνοδίκη Λαυρίου του μάρτυρα ……….. η οποία δόθηκε κατόπιν νόμιμης κλήτευσης του εναγόμενου και όλων των εγγράφων που νομότυπα επικαλέστηκαν και προσκόμισαν οι διάδικοι, πλην των υπευθύνων δηλώσεων του άρθρου 8 του ν. 1599/1986 που προσκόμισε ο εναγόμενος, που περιέχουν μαρτυρίες τρίτων, πελατών του και συντάχθηκαν για να χρησιμοποιηθούν στην παρούσα δίκη, ως μαρτυρικές καταθέσεις, χωρίς την τήρηση των δικονομικών διατάξεων που αφορούν τις καταθέσεις μαρτύρων και συνεπώς αποτελούν απαράδεκτα αποδεικτικά μέσα (ΑΠ 1405/2014, ΕΠ 433/2014 δημοσ στη ΤΝΠ «ΝΟΜΟΣ»), σε συνδυασμό με τα διδάγματα της κοινής πείρας και λογικής, που λαμβάνονται υπόψη αυτεπάγγελτα από το Δικαστήριο, αποδεικνύονται τα ακόλουθα πραγματικά περιστατικά: Ο εναγόμενος κατάρτισε με τον ενάγοντα την 14-3-2009 σύμβαση πώλησης ενός ταχύπλοου φουσκωτού σκάφους το οποίο ο ίδιος θα κατασκεύαζε στην ατομική επιχείρηση κατασκευής και εμπορίας φουσκωτών σκαφών με την επωνυμία «………» και διακριτικό τίτλο «…..» που διατηρεί στο ….. Στη σχετική έγγραφη παραγγελία καθορίστηκαν τα χαρακτηριστικά του σκάφους και ο επιπλέον εξοπλισμός αυτού, τρέιλερ, πυξίδα κόρνα και υδατοπαγίδα καθώς και το τίμημα το οποίο ανήλθε στο συνολικό ποσό των 33.200 ευρώ μαζί με τον φπα ποσοστού 19% και αφορούσε το σκάφος με τον εν λόγω εξοπλισμό, χωρίς την μηχανή. Το σκάφος θα ήταν μοντέλο RIB FOST OBSESSION, συνολικού μήκους 8,60 μέτρων και μέγιστου πλάτους 2,70 μέτρων, χωρητικότητας 6,17 κόρων με αριθμό μητρώου κατασκευής ……….. Kατόπιν συζήτησης και πρότασης του εναγόμενου ως προς τον τύπο μηχανής, εύρος όπως το αναφέρει ο ενάγων στην από 11-10-2009 έγγραφη απάντησή του προς τους πραγματογνώμονες της εταιρίας εκτιμητών ζημιών «……», που συνέταξαν, κατόπιν εντολής της ασφαλιστικής του σκάφους εταιρίας, έκθεση πραγματογνωμοσύνης, όπως εκτίθεται κατωτέρω, επέλεξε να τοποθετηθεί στο σκάφος τετράχρονος εξωλέμβιος κινητήρας εργοστασίου κατασκευής MERCURY, μοντέλο VERADO, μέγιστης συνεχούς ισχύος 300 hp, μεγέθους άξονα-ποδαριού του κινητήρα extra long (XL), αξίας 20.448 ευρώ συνολικά μαζί με τον φπα ποσοστού 19% , πλέον 227,23 ευρώ και 551,17 ευρώ που κατέβαλε ο ενάγων για την αγορά αντίστοιχα καλωδίων και προπέλας. Για την τοποθέτηση του κινητήρα στο σκάφος και το «κούμπωμα» του, την προσαρμογή αυτού πάνω στη γάστρα, ο εναγόμενος προέβη στην κοπή τμήματος της βάσης στήριξής του, του αποκαλούμενου καθρέπτη, τον «χαμήλωσε» εμπειρικά και στη συνέχεια προέβη στην πλαστικοποίησή του ώστε να «δεθεί» με το υπόλοιπο σκάφος, το οποίο παραδόθηκε την 28-6-2009 στον ενάγοντα, μετά από δοκιμή του στη θάλασσα, με την παρουσία των διαδίκων και του μηχανικού που τοποθέτησε τον κινητήρα, παραλήφθηκε δε από τον ενάγοντα, έμπειρο χειριστή αντίστοιχων σκαφών, χωρίς να διαπιστωθεί κανένα πρόβλημα. Τα ανωτέρω πραγματικά περιστατικά δεν αμφισβητούνται από τους διαδίκους και θα πρέπει να επισημανθεί ότι ο καθρέπτης του σκάφους και η τοποθέτηση του κινητήρα πάνω σ’ αυτόν επηρεάζει την απόδοσή του, την καλή λειτουργία του και την κατανάλωση καυσίμων και το σημαντικότερο, την ομαλή και ασφαλή πλεύση του. Αυτό διότι το ύψος που τοποθετείται ο κινητήρας από τον κατασκευαστή συναρτάται, σε συνδυασμό με το βάρος του σκάφους και το βύθισμά του, με την αντίσταση του ποδιού του κινητήρα στο νερό, την ταχύτητα αλλά και με τις δυνάμεις που ασκούνται στο τιμόνι και την γενικότερη συμπεριφορά του σκάφους στη θάλασσα. Στη συνέχεια την 9-9-2009 ο ενάγων, ο οποίος μέχρι τότε είχε πραγματοποιήσει ταξίδια σε κοντινές αποστάσεις συμπληρώνοντας περί τις 40 περίπου ώρες λειτουργίας του σκάφους, επέστρεφε με αυτό από τη νήσο Μήλο με κατεύθυνση το Λαγονήσι Αττικής και συνεπιβαίνουσα τη σύζυγό του, ευρισκόμενος δε μεταξύ της νήσου Κύθνου και της βραχονησίδας Αγίου Γεωργίου, υπέστη ναυτικό ατύχημα το οποίο περιγράφεται κατωτέρω και για του οποίου τα αίτια πρόκλησης διαφωνούν οι διάδικοι. Συγκεκριμένα αποκολλήθηκε το πάνω τμήμα του καθρέπτη με συνέπεια το κρέμασμα της κεφαλής του κινητήρα στο νερό και την μετά από λίγα λεπτά πλήρη αποκόλλησή του και πτώση στο βυθό της θάλασσας. Ο εναγόμενος ισχυρίζεται, αντικρούοντας τον αγωγικό ισχυρισμό περί κακοτεχνίας από μέρους του κατά την τροποποίηση-κοπή του καθρέπτη ώστε να προσαρμοστεί η επιλεγείσα να τοποθετηθεί μηχανή, ότι κατά τον πλου η προπέλα προσέκρουσε σε εμπόδιο, επιπλέον αντικείμενο ή ξέρα και αυτό το γεγονός αποτέλεσε την αιτία αποκοπής του καθρέπτη και πτώσης της μηχανής στη θάλασσα σε μεγάλο βάθος, θεμελιώνοντας τον ισχυρισμό του στην τεχνική έκθεση του ναυπηγού μηχανικού και συνεργάτη του, Ευστράτιου Ευστρατίου, που εξετάστηκε και ως μάρτυρας στο ακροατήριο του Πρωτοβάθμιου Δικαστηρίου και του μηχανολόγου μηχανικού …………… Ο πρώτος στην από 20-12-2010 έκθεσή του, που συντάχθηκε κατόπιν αιτήματος του εναγόμενου, διατυπώνει την άποψη σχετικά με την αιτία της βλάβης ότι αυτή «δύναται» να οφείλεται σε βίαιη πρόσκρουση με υψηλή ταχύτητα σε αντικείμενο μεγάλου όγκου σταθερό ή που πιθανότατα επέπλεε και διασταυρώθηκε με την πορεία του σκάφους και ότι η απότομη πρόσκρουση τουλάχιστον του ποδιού του κινητήρα με το εν λόγω αντικείμενο είχε σαν αποτέλεσμα την βίαιη εξόλκυση των δυο κάτω κοχλιών στερέωσης, στους οποίους παρατήρησε εκτεταμένη θραύση και θλίψη του εναπομείναντος επί του σκάφους πλαστικού δακτυλίου σύσφιξης αυτών (των δυο κάτω κοχλιών στερέωσης του κινητήρα) με ταυτόχρονη άμεση διάτμηση του επάνω τμήματος του καθρέπτη. Συνεχίζει ως προς την αιτία και αναφέρει ότι αυτή «δύναται» να οφείλεται σε ανεπαρκή ή ακατάλληλη σύσφιγξη των κοχλιών στερέωσης του κινητήρα επί του καθρέπτη του σκάφους. Αυτήν την τελευταία άποψή του περί των αιτίων του ατυχήματος ανέφερε και στην κατάθεσή του ως μάρτυρας, πλην όμως σαν όλως πιθανή αιτία, χωρίς να την στηρίζει σε συγκεκριμένα ευρήματα. Τέλος, εκθέτει ότι η κατασκευή των καθρεπτών είναι εμπειρική σύμφωνα και με την 94/25/ΕΚ οδηγία και την 2003/44/ΕΚ τροποποίησή της, ότι συνηθίζεται από τους κατασκευαστές η κοπή καθρεπτών ώστε να προσδιοριστεί το κατάλληλο ύψος για την τοποθέτηση του κινητήρα, την οποία (κοπή) ακολουθεί η εξωτερική πλαστικοποίηση για το απόλυτο δέσιμο γάστρας-υπερκατασκευής στο σημείο της παρέμβασης, όπως είχε πράξει και ο εναγόμενος κατασκευαστής. Στην τελευταία παράγραφο της έκθεσής του επισημαίνει ότι οι ακροδέκτες σύνδεσης των ηλεκτρικών καλωδίων των χειριστηρίων και των υπόλοιπων εξαρτημάτων έχουν εξαρμοσθεί με φυσική κίνηση των χεριών και όχι βίαια καθώς, αν είχε προηγηθεί βίαιη αποκόλληση του κινητήρα, θα παρουσίαζαν οι εν λόγω ακροδέκτες σπασμένους δακτυλίους και συνδετήρες. Στην από 15-12-2009 έκθεσή του ο …………… αναφέρει τις διαπιστώσεις του και ειδικότερα ότι α] οι πλεξούδες-καλώδια σύνδεσης του χειριστηρίου με τον κινητήρα δεν είναι κομμένα από βίαιη αποσύνδεση λόγω αποκοπής του κινητήρα από το σκάφος αλλά είναι αποσυνδεδεμένα από τα κλιπς ασφαλείας, β] οι σωλήνες του υδραυλικού τιμονιού δεν έχουν υποστεί εφελκυσμό-τέντωμα με παραμόρφωση που θα ήταν λογικό αποτέλεσμα από το κρέμασμα του κινητήρα και γ] μέχρι το συμβάν δεν είχαν παρουσιαστεί φθορές στο σκάφος στα μέρη του καθρέπτη αν πράγματι αυτό ήταν ελαττωματικό και θεωρεί ότι δεν συμβαδίζει με την εικόνα του σκάφους ο τρόπος με τον οποίο ο ιδιοκτήτης του αναφέρει ότι προκλήθηκε το συμβάν.
Ωστόσο με βάση τα προσκομισθέντα αποδεικτικά μέσα και τους ισχυρισμούς των διαδίκων το Δικαστήριο κρίνει ότι δεν αποτέλεσε αιτία του ένδικου συμβάντος η πρόσκρουση του σκάφους και ειδικότερα της προπέλας, αφού η καρίνα του δεν φέρει καμία ένδειξη τέτοιας πρόσκρουσης, σε επιπλέον αντικείμενο ή κάποιο άλλο σταθερό εμπόδιο. Αυτό διότι ο εξωλέμβιος κινητήρας του σκάφους σε τέτοιο περιστατικό που συνιστά θαλάσσιο κίνδυνο, κατασκευαστικά «αντιδρά» ώστε να ανασηκωθεί παρέχοντας τη δυνατότητα στο κάτω μέρος του ποδιού του να περάσει πάνω από το εμπόδιο (σχετ. το εγχειρίδιο λειτουργίας της μηχανής του σκάφους που προσκομίζεται σε αποσπασματική μετάφραση). Συνεπώς ακόμα κι αν συνάντησε εμπόδιο το σκάφος του ενάγοντα, το οποίο έπλεε με ήπιες καιρικές συνθήκες και άνεμο έντασης τεσσάρων μποφόρ και μέτρια ταχύτητα, η πρόσκρουση σ’ αυτό του κάτω μέρους του ποδιού του κινητήρα θα είχε ως αποτέλεσμα το «ανασήκωμά» του ώστε να το υπερβεί με ασφάλεια. Αντίθετα κατά το ένδικο συμβάν ο κινητήρας του σκάφους, αφού έσπασε μεγάλο τμήμα της βάσης στήριξής του, «κρεμάστηκε», βυθίστηκε κάτω από την επιφάνεια της θάλασσας και μετά από λίγα λεπτά αποκολλήθηκε πλήρως και απωλέσθη στο βυθό σε μεγάλο βάθος. Οι άμεσες ενέργειες του ενάγοντα και της συνεπιβαίνουσας συζύγου του στόχευσαν όχι στην εξασφάλιση του αποκολληθέντος κινητήρα αλλά στην δική τους ασφάλεια δεδομένου ότι από τις οπές που δημιουργήθηκαν από την αποκόλληση έμπαιναν νερά στο σκάφος το οποίο όντας ακυβέρνητο παρασυρόταν από τον κυματισμό και τον άνεμο, «ξέσερνε», έτσι μέχρι να αντιμετωπίσουν αυτούς τους κινδύνους που απειλούσαν τη ζωή τους, αποκόπηκε πλήρως ο εξωλέμβιος κινητήρας. Εξάλλου ακόμα και αν δεχθούμε ότι το κάτω μέρος του ποδιού του κινητήρα προσέκρουσε σε κάποιο εμπόδιο, ξέρα ή επιπλέον αντικείμενο, ο εναγόμενος κατασκευαστής όφειλε κατά την επέμβαση που πραγματοποίησε στον καθρέπτη να εξασφαλίσει την αντοχή του σε έναν τέτοιο ενδεχόμενο κίνδυνο που δεν είναι σπάνιο να αντιμετωπιστεί από ένα σκάφος κατά την πλεύση του. Η οποιαδήποτε επέμβαση στον καθρέπτη του σκάφους που συνιστά ζωτικής σημασίας τμήμα του για την ασφαλή κίνησή του και γενικότερα την ασφαλή πλεύση του, πρέπει να εξασφαλίζει την αντοχή του σε συνθήκες όχι μόνο γαλήνιας θάλασσας αλλά και σε κατάσταση έντονου κυματισμού που προκαλεί διατοιχισμούς ή προνευστασμούς καθώς και στο ενδεχόμενο πρόσκρουσης του κάτω μέρους του κινητήρα σε αβαθή και να διασφαλίζεται η κατασκευαστική αντίδραση αυτού με την άμεση αλλαγή της θέσης του έτσι ώστε να απορροφάται η ένταση της πρόσκρουσης και να αποφεύγεται η απώλεια του κινητήρα. Επομένως στην προκειμένη περίπτωση η κοπή του καθρέπτη από τον εναγόμενο με την αφαίρεση τμήματος περί τα επτά εκατοστά ύψος και ογδόντα έξι εκατοστά μήκος, που έγινε ώστε να προσαρμοστεί ο επιλεγείς από τον ενάγοντα κινητήρας, ενέργεια στην οποία προβαίνουν εμπειρικά όλοι οι κατασκευαστές σύμφωνα και με τις προσκομιζόμενες εκθέσεις των τεχνικών συμβούλων και πραγματογνωμόνων, δεν εξασφάλισε την αντοχή αυτού κατά την πλεύση και δεν μπορεί να αποδοθεί η έλλειψη αυτή παρά μόνο σε κατασκευαστική αστοχία από μέρους του εναγόμενου. Η κρίση αυτή επιρρωνύεται από τη διαπίστωση τόσο των πραγματογνωμόνων της ασφαλιστικής εταιρίας όσο και του τεχνικού συμβούλου του εναγόμενου, ……….., αλλά και από την επισκόπηση των προσκομιζομένων φωτογραφιών, που αφορά τα σημεία στήριξης του κινητήρα επί του καθρέπτη όπου τα ίχνη αποκόλλησής του έχουν φορά από μέσα προς τα έξω, προς τη θάλασσα, ως βίαιη εξόλκυση των κάτω κοχλιών στερέωσης τα περιγράφει ο δεύτερος, διαπίστωση που δεν συνάδει με τον ισχυρισμό του εναγόμενου περί πρόσκρουσης καθώς σ’ αυτήν την περίπτωση η προς τα πίσω ώση του κάτω μέρους του ποδιού του κινητήρα θα οδηγούσε σε ανασήκωμά του και κίνηση προς το εσωτερικό του σκάφους. Όσον αφορά τις αντίθετες και αλληλοαναιρούμενες διαπιστώσεις που εμπεριέχονται στις τεχνικές εκθέσεις που προσκόμισε ο εναγόμενος με εκείνες της έκθεσης πραγματογνωμοσύνης που προσκόμισε ο ενάγων και αφορούν την βίαιη ή μη αποσύνδεση των διαφόρων συνδέσεων του κινητήρα, δεν μπορούν να αξιολογηθούν ως ασφαλή κριτήρια υπέρ της μιας ή της άλλης εκδοχής ως προς τα αίτια του ένδικου ατυχήματος. Αυτό διότι και οι δυο διαπιστώσεις μπορούν να αληθεύουν καθώς σε περίπτωση αιφνίδιας αποκοπής του κινητήρα, είναι δυνατόν οι συνδέσεις του λόγω αδράνειας να παραμείνουν στις θέσεις τους ενώ στη περίπτωση σταδιακής αποκόλλησης του κινητήρα είναι ενδεχόμενο λόγω της μετακίνησης του βάρους του και των δυνάμεων που αυτή ασκεί να προκλήθηκε βίαιη απομάκρυνση των συνδεόμενων στοιχείων αυτού και του σκάφους. Στη συνέχεια αποδείχθηκε ότι κατόπιν τηλεφωνικής επικοινωνίας μεταξύ των διαδίκων ο εναγόμενος ρυμούλκησε τον ενάγοντα και στις συζητήσεις που επακολούθησαν μεταξύ τους κατέληξαν σε συμφωνία η οποία εν τέλει αποτυπώθηκε στην από 20-11-2009 επιστολή που υπέγραψε ο εναγόμενος. Στην επιστολή αυτή ο εναγόμενος δηλώνει προς τον ενάγοντα ότι, «σε σχέση με την απώλεια της εξωλέμβιας μηχανής και τη ζημιά στο φουσκωτό σκάφος, αναλαμβάνει και υπόσχεται όπως σ’ αντικατάσταση αυτών, του μεταβιβάσει και παραδώσει καινούργια, σκάφος και μηχανή, ίδιου τύπου εντός προθεσμίας τριάντα ημερών από σήμερα (από την ημερομηνία της επιστολής). Συνεχίζει δε δηλώνοντας ότι στην περίπτωση που εκπληρώσει τα ανωτέρω μέσα στην προαναφερθείσα προθεσμία, ο ενάγων θα του μεταβιβάσει χωρίς τίμημα το παλιό σκάφος αφού αφαιρέσει τον εξοπλισμό του και θα του εκχωρήσει την τυχόν απαίτησή του κατά της ασφαλιστικής του εταιρίας σε όποιον βαθμό και έκταση αυτή υφίσταται. Τέλος δε ότι είναι αυτονόητο ότι σε περίπτωση που η τριακονθήμερη προθεσμία παρέλθει άπρακτη θα δικαιούται (ο ενάγων) να ασκήσει όλα τα νόμιμα δικαιώματά του χωρίς να δεσμεύεται από την επιστολή. Παρά τα ως άνω δηλωθέντα ο εναγόμενος δεν εκπλήρωσε τις αναληφθείσες υποχρεώσεις και ο ενάγων με την από 21-7-2010 εξώδικη δήλωσή του, που επιδόθηκε στον εναγόμενο με την ……/22-7-2010 έκθεση επίδοσης του δικαστικού επιμελητή στο Πρωτοδικείο Αθηνών …………..ίδοση του εγγράφου προκειμένου να εκπληρώσει τα όσα ανέλαβε με την από 20-11-2009 επιστολή και δήλωσε συγχρόνως ότι, σε περίπτωση άπρακτης παρέλευσης της προθεσμίας, υπαναχωρεί της σύμβασης πώλησης του σκάφους και ζητά την επιστροφή του τιμήματος αγοράς του σκάφους ποσού 33.200 ευρώ, του τιμήματος αγοράς του κινητήρα και του εξοπλισμού του ποσού 20.448,53 ευρώ καθώς και την καταβολή των δαπανών στις οποίες προέβη για τον πρόσθετο εξοπλισμό του σκάφους που βρίσκεται στην κατοχή του εναγόμενου, συνολικού ποσού 5.296,47 ευρώ, δηλώνοντας συγχρόνως την πρόθεσή του σε περίπτωση μη συμμόρφωσης αυτού να προσφύγει στα αρμόδια πολιτικά δικαστήρια. Η ενέργεια του εναγόμενου να υπογράψει την προαναφερόμενη από 20-11-2009 επιστολή, στο κείμενο της οποίας δεν εμπεριέχεται μεν σαφής και ρητή δήλωση αναγνώρισης της υπαιτιότητάς του, συνιστά ωστόσο από μόνη της αποδοχή της υπαιτιότητάς του στην πρόκληση του ένδικου ατυχήματος καθώς αν πίστευε πράγματι ότι η αιτία αυτού και των προκληθεισών ζημιών, ήταν η πρόσκρουση του σκάφους σε εμπόδιο, δεν θα προέβαινε στην ανάληψη υποχρέωσης αντικατάστασης τόσο του σκάφους όσο και του κινητήρα και μάλιστα ενώ ήταν αβέβαιη η από μέρους της ασφαλιστικής εταιρίας κάλυψη των ζημιών του ενάγοντα ασφαλισμένου της, με το ενδεχόμενο δηλαδή να επιβαρυνθεί με το υψηλό τίμημα αγοράς νέου κινητήρα και το κόστος κατασκευής νέου σκάφους. Αποδεχόμενος την υπαιτιότητά του, συνιστάμενη σε κατασκευαστικό ελάττωμα του σκάφους που παρέδωσε στον ενάγοντα και ειδικότερα στον καθρέπτη του και περαιτέρω, επιδιώκοντας να μην πληγεί η φήμη του ως επαγγελματία, κατασκευαστή σκαφών, στους χώρους των ιδιοκτητών ταχυπλόων φουσκωτών σκαφών στους οποίους ανήκει ο ενάγων ως έμπειρος χειριστής τέτοιου σκάφους, με συμμετοχή κάθε χρόνο σε πλόες που εκτελούνται στο Αιγαίο υπό οποιοσδήποτε καιρικές συνθήκες, προέβη στην υπογραφή της εν λόγω επιστολής και την ανάληψη των υποχρεώσεων που αναφέρονται στο περιεχόμενό της, έχοντας πλήρη επίγνωση αυτών όντας έμπειρος επαγγελματίας. Είχε δε το χρονικό περιθώριο να συμβουλευτεί δικηγόρο πριν υπογράψει δεδομένου ότι η επιστολή αυτή υπογράφηκε δυο και πλέον μήνες μετά το ατύχημα στην διάρκεια των οποίων η ασφαλιστική εταιρία του σκάφους διερευνούσε τα αίτια της απώλειας του κινητήρα. Η κρίση του Δικαστηρίου για τα ανωτέρω πραγματικά περιστατικά, περί της συμφωνίας μεταξύ των διαδίκων και την αποδοχή από μέρους του εναγόμενου της ευθύνης του για την πρόκληση του ατυχήματος στηρίζεται στην κατάθεση της συζύγου του ενάγοντα που εξετάστηκε ως μάρτυρας απόδειξης ενώπιον του Πρωτοβάθμιου Δικαστηρίου και επιβεβαιώνεται από την ένορκη βεβαίωση του …………….ή, ο οποίος σύστησε τον εναγόμενο στον ενάγοντα όταν ο τελευταίος αναζητούσε κατασκευαστή φουσκωτού σκάφους και ο οποίος ήταν παρών στις περισσότερες από τις συζητήσεις που διαμείφθηκαν μεταξύ των διαδίκων, καταθέσεις οι οποίες δεν αντικρούονται από άλλα αντίθετα αποδεικτικά μέσα. Μετά την άπρακτη πάροδο της προθεσμίας που έταξε ο ενάγων με την επίδοση στον εναγόμενο της προαναφερόμενης εξώδικης δήλωσής του, άσκησε την κρινόμενη αγωγή με την οποία επαναλαμβάνει την δήλωση υπαναχώρησης από την σύμβαση πώλησης του σκάφους και αιτείται τα αναφερόμενα στο εν λόγω δικόγραφο. Με βάση τα ανωτέρω αποδειχθέντα πραγματικά περιστατικά, σύμφωνα με τα οποία το ένδικο ατύχημα οφείλεται σε πραγματικό ελάττωμα του πωληθέντος σκάφους καθώς η επέμβαση στον καθρέπτη του έγινε κατά τρόπο που επηρέασε την αντοχή του και οδήγησε στην θραύση και αποκόλληση τμήματός του με περαιτέρω συνέπεια την απώλεια του επί αυτού στηριζόμενου κινητήρα του σκάφους, εσφαλμένα το Πρωτοβάθμιο Δικαστήριο, κατόπιν πλημμελούς εκτίμησης των ενώπιον του προσκομισθέντων αποδείξεων, όπως υποστηρίζει με τους βάσιμους λόγους της έφεσής του ο ενάγων, έκρινε ότι δεν υπήρξε τέτοιο ελάττωμα και το σκάφος παραδόθηκε στον ενάγοντα με τις συμφωνηθείσες ιδιότητες και χωρίς πραγματικό ελάττωμα.
Σύμφωνα με τη διάταξη του άρθρου 534 ΑΚ (όπως αντικαταστάθηκε τόσο αυτό όσο και τα επόμενα, έως το 561 ΑΚ, άρθρα με το ν. 3043/21.08.2002, Φ.Ε.Κ. Α` 192/2002) «ο πωλητής υποχρεούται να παραδώσει το πράγμα με τις συνομολογημένες ιδιότητες και χωρίς πραγματικά ελαττώματα» χωρίς δηλαδή ατέλεια που αφορά την ιδιοσυστασία του πράγματος ή την κατάσταση του πράγματος κατά τον κρίσιμο χρόνο ευθύνης του πωλητή, η οποία (ατέλεια) έχει αρνητική επίδραση στην αξία ή τη χρησιμότητα του πράγματος (ΟλΑΠ 29/1990, ΑΠ 1544/2008 ΕφΑθ 6910/2007, ΕφΠειρ 878/2004 Δημ.Νόμος). Εξάλλου, σύμφωνα με τη διάταξη του άρθρου 540 παρ. 1 ΑΚ «στις περιπτώσεις ευθύνης του πωλητή για πραγματικό ελάττωμα ή για έλλειψη συνομολογημένης ιδιότητας ο αγοραστής δικαιούται κατ` επιλογήν του: 1. να απαιτήσει, χωρίς επιβάρυνση του, τη διόρθωση ή αντικατάσταση του πράγματος με άλλο, εκτός εάν μία τέτοια ενέργεια είναι αδύνατη ή απαιτεί δυσανάλογες δαπάνες. 2, να μειώσει το τίμημα. 3. να υπαναχωρήσει από τη σύμβαση, εκτός αν πρόκειται για επουσιώδες πραγματικό ελάττωμα». Από τα δικαιώματα αυτά η υπαναχώρηση, με την άσκηση της οποίας καταλύεται εξ ολοκλήρου η αρχική σύμβαση της πώλησης και στη θέση της εντάσσεται η αποκαλούμενη σχέση της εκκαθάρισης, συνιστά διαπλαστικό δικαίωμα, αφού με την άσκηση της διαπλάσσεται μία νέα έννομη κατάσταση, κατά την οποία είναι υπόχρεοι να αποδώσουν ο μεν αγοραστής το πράγμα και τα ωφελήματα του πράγματος που αποκόμισε (όχι όμως και τα «εξακτέα», δηλαδή όσα θα μπορούσε να αποκομίσει κατά τους κανόνες της τακτικής διαχείρισής), ο δε πωλητής το τίμημα και τα έξοδα της πώλησης καθώς και τα όσα δαπάνησε ο αγοραστής για το πράγμα. Η κατά το άρθρο 547 ΑΚ απόδοση του τιμήματος γίνεται εντόκως από το χρόνο είσπραξης αυτού, εφόσον υποβάλλεται σχετικό αίτημα (ΑΠ 608/1980, ΕφΠατρ 688/2003 Δημ. Νόμος).
Στην προκειμένη περίπτωση όπως προελέχθη ο ενάγων απέστειλε την από 21-7-2010 εξώδικη δήλωση η οποία επιδόθηκε στον εναγόμενο την 22-7-2010, με την οποία δήλωσε ότι σε περίπτωση μη συμμόρφωσής του με τις υποχρεώσεις που ανέλαβε με την από 20-11-2009 επιστολή εντός προθεσμίας 10 ημερών από την επίδοση, θα υπαναχωρήσει της σύμβασης πώλησης του σκάφους. Πράγματι η προθεσμία παρήλθε άπρακτη και επήλθαν την 2-8-2010 τα αποτελέσματα της υπαναχώρησης του αγοραστή, που ασκήθηκε εμπρόθεσμα και νομότυπα, δηλαδή η άμεση και αναδρομική ανατροπή της σύμβασης πώλησης του σκάφους και κατά συνέπεια ο εναγόμενος στην κατοχή του οποίου βρίσκεται το σκάφος, υποχρεούται να καταβάλει στον ενάγοντα σύμφωνα με τα παραπάνω τα ακόλουθα ποσά: 33.200 ευρώ που κατέβαλε ο τελευταίος ως τίμημα αγοράς του σκάφους και του έξτρα εξοπλισμού του, σύμφωνα με το από 14-3-2009 δελτίο παραγγελίας όπου καθορίστηκαν τα χαρακτηριστικά του και ο εξοπλισμός του (τρέιλερ, πυξίδα, κόρνα και υδατοπαγίδα), 20.448,53 ευρώ, 227,23 ευρώ και 551,47 ευρώ που κατέβαλε ο ενάγων το μεν πρώτο ποσό ως τίμημα αγοράς του απολεσθέντος κινητήρα και τα λοιπά δύο για την αγορά των αναγκαίων για τη λειτουργία του εξαρτημάτων (σχετ. οι …../12-6-2009, ……/12-6-2009 και …../30-7-2009 αποδείξεις της εταιρίας «……….») καθώς και τα ποσά που αφορούν δαπάνες αγοράς εξοπλισμού του σκάφους, συγκεκριμένα 910 ευρώ και 247,04 ευρώ όπως αποδεικνύεται από τις προσκομιζόμενες αποδείξεις λιανικής πώλησης της εταιρίας «……….», …/23-5-2009 και …../30-3-2009 και, τέλος, 539,55 ευρώ που κατέβαλε στην οικεία ΔΟΥ για την απαιτούμενη για τον χειριστή του φουσκωτού σκάφους άδεια εκτέλεσης πλόων ερασιτεχνικού σκάφους (σχετ. το …./17-6-2009 διπλότυπο είσπραξης της ΔΟΥ Κορωπίου). Οι υπό στοιχ Δ και Ε δαπάνες είναι απορριπτέες ως ουσιαστικά αβάσιμες καθώς δεν αποδείχθηκε από κανένα αποδεικτικό μέσο, έγγραφο ή εμμάρτυρο, η πραγματοποίησή τους. Συνεπώς το συνολικά καταβλητέο ποσό ανέρχεται σε (33.200 + 20.448,53 + 227,23 + 551,47 + 910 + 247,04 +539,55:) 56.123,82 ευρώ.
Ενόψει όλων των ανωτέρω θα πρέπει η κρινόμενη έφεση να γίνει και κατ’ ουσίαν δεκτή, να εξαφανιστεί η εκκαλουμένη απόφαση κατά το μέρος που απέρριψε την αγωγή ως ουσιαστικά αβάσιμη και αφού κρατηθεί η υπόθεση και ερευνηθεί η αγωγή ως προς την ουσιαστική βασιμότητά της, πλην του αιτήματός της που αφορά την καταβολή χρηματικής ικανοποίησης λόγω ηθικής βλάβης το οποίο ορθά απορρίφθηκε από το Πρωτοβάθμιο Δικαστήριο, με συνοπτική αιτιολογία η οποία συμπληρώνεται από την παρούσα, ως μη νόμιμο και αυτό διότι τα εκτιθέμενα προς θεμελίωσή του περιστατικά αφορούν αθέτηση συμβατικής ενοχής. Για τη θεμελίωση εξωσυμβατικής ενοχής από αδικοπραξία θα έπρεπε να εκτίθεται στην αγωγή ότι η ύπαρξη του ελαττώματος κατά το χρόνο που ο κίνδυνος του πράγματος (του σκάφους) μετέβη στον αγοραστή (ενάγοντα), οφειλόταν σε υπαίτια συμπεριφορά του πωλητή (εναγόμενου) με την οποία ο τελευταίος από πρόθεση επιδίωξε να παράγει, ενισχύσει ή διατηρήσει πεπλανημένη αντίληψη ή εντύπωση στον αγοραστή σε σχέση με την ύπαρξη του ελαττώματος στο σκάφος, ανεξάρτητα αν απέκρυψε, αποσιώπησε ή ανακοίνωσε ατελώς γεγονότα ή παρέστησε ψευδώς γεγονότα ως αληθή των οποίων η αποκάλυψη στον αγοραστή που τα αγνοεί ήταν επιβεβλημένη από την καλή πίστη ή την υφιστάμενη μεταξύ τους σχέση. Αντίστοιχα περιστατικά δεν εκτίθενται στην αγωγή και ορθά απορρίφθηκε το σχετικό αίτημα αυτής. Στη συνέχεια θα πρέπει η αγωγή, κατά το μέρος που κρίθηκε νόμιμη, να γίνει δεκτή μερικά ως ουσιαστικά βάσιμη, να αναγνωριστεί ότι έγκυρα ο ενάγων προέβη σε υπαναχώρηση από την ένδικη σύμβαση πώλησης και να υποχρεωθεί ο εναγόμενος να του καταβάλει το ανωτέρω ποσό νομιμοτόκως από την επίδοση της αγωγής, σύμφωνα με το αίτημά της, να διαταχθεί η επιστροφή του παραβόλου για την άσκησή της στον εκκαλούντα και να επιβληθούν τα δικαστικά έξοδα αυτού, κατόπιν σχετικού αιτήματός του, αμφοτέρων των βαθμών δικαιοδοσίας σε βάρος του εναγόμενου, κατά την έκταση της νίκης του (άρθρα 178 παρ.1, 183, 191 παρ.2 ΚΠολΔ), όπως ορίζεται ειδικότερα στο διατακτικό της απόφασης.
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ
ΔΙΚΑΖΕΙ αντιμωλία των διαδίκων την από 16-1-2015 και με αριθμ. έκθ. κατάθ. …../16-1-2015 έφεση κατά της 2495/2014 οριστικής απόφασης του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς, η οποία εκδόθηκε αντιμωλία των διαδίκων κατά την τακτική διαδικασία.
ΔΕΧΕΤΑΙ την έφεση τυπικά και ουσιαστικά.
ΕΞΑΦΑΝΙΖΕΙ την εκκαλουμένη απόφαση με αριθμό 2495/2014.
ΚΡΑΤΕΙ και ΔΙΚΑΖΕΙ την αγωγή.
ΔΕΧΕΤΑΙ μερικά την αγωγή.
ΑΝΑΓΝΩΡΙΖΕΙ ότι ο ενάγων υπαναχώρησε έγκυρα της από 14-3-2009 σύμβασης πώλησης ταχύπλοου σκάφου αναψυχής που κατάρτισε με τον εναγόμενο.
ΥΠΟΧΡΕΩΝΕΙ τον εναγόμενο να καταβάλει στον ενάγοντα το ποσό των πενήντα έξι χιλιάδων εκατόν είκοσι τριών ευρώ και ογδόντα δυο λεπτών (56.123,82), με το νόμιμο τόκο από την επίδοση της αγωγής μέχρι την εξόφληση.
ΔΙΑΤΑΣΣΕΙ την επιστροφή στον εκκαλούντα του παραβόλου ποσού διακοσίων (200) ευρώ που αυτός κατέθεσε για την άσκηση της έφεσης (των με αριθμούς ……….).
ΕΠΙΒΑΛΕΙ σε βάρος του εναγόμενου τα δικαστικά έξοδα του ενάγοντα αμφοτέρων των βαθμών δικαιοδοσίας και τα ορίζει στο ποσό των δύο χιλιάδων τετρακοσίων (2.400) ευρώ.
ΚΡΙΘΗΚΕ, αποφασίσθηκε και δημοσιεύθηκε στον Πειραιά σε έκτακτη, δημόσια στο ακροατήριό του συνεδρίαση, στις 21 Μαρτίου 2017, χωρίς την παρουσία των διαδίκων και των πληρεξουσίων τους δικηγόρων.
Η ΔΙΚΑΣΤΗΣ Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ