Αριθμός 48/2017
ΤΟ ΜΟΝΟΜΕΛΕΣ ΕΦΕΤΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΩΣ
Αποτελούμενο από τη Δικαστή Μαρία Ανδρεοπούλου, Εφέτη, η οποία ορίσθηκε από τον Πρόεδρο του Τριμελούς Συμβουλίου Διευθύνσεως του Εφετείου Πειραιώς, και από τη Γραμματέα Γ.Λ..
ΜΕΛΕΤΗΣΕ ΤΗ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ
ΣΚΕΦΤΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ
Η υπό κρίση, από 8-6-2016 (…../2016) έφεση της ενάγουσας κατά της 545/2016 οριστικής αποφάσεως του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς, η οποία εκδόθηκε αντιμωλία των διαδίκων κατά την ειδική διαδικασία επιλύσεως διαφορών για ζημιές από αυτοκίνητα και από την ασφαλιστική τους σύμβαση (681Α ΚΠολΔ), έχει ασκηθεί νομότυπα και εμπρόθεσμα (495 παρ 1 και 2, 511, 513 παρ1 παερβ, 516 παρ1, 517 περ α΄, 518 παρ 1, 520 παρ 1 και 674 παρ 2), ενώ έχει καταβληθεί και το νόμιμο παράβολο για το παραδεκτό της συζητήσεώς της (495 παρ 4 ΚΠολΔ). Επομένως, πρέπει να γίνει τυπικά δεκτή και να ερευνηθεί περαιτέρω ως προς το παραδεκτό και το βάσιμο των λόγων της (533 παρ 1 ΚΠολΔ), κατά την ίδια ως άνω διαδικασία.
Με την από 17-3-2015 (…./2015) αγωγή της ενώπιον του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιά, η ενάγουσα και ήδη εκκαλούσα, εκθέτει ότι στις 13-9-2010, οδηγώντας τη με αριθμό κυκλοφορίας ……… δίκυκλη μοτοσυκλέτα ιδιοκτησίας της, κινούμενη στην έξοδο από τη Νέα Παραλιακή Λεωφόρο Ποσειδώνος και στη διασταύρωσή της με την οδό Εθν. Μακαρίου, στον Πειραιά, συγκρούστηκε με το με αριθμό κυκλοφορίας ……….. ΔΧΕ όχημα (ταξί), οδηγούμενο από τον α΄ εναγόμενο και ασφαλισμένο για τις προς τρίτους ζημίες στη β΄ εναγομένη, με αποτέλεσμα τον τραυματισμό της και την ολική καταστροφή της μοτοσυκλέτας. Με αυτό το ιστορικό, η ενάγουσα ζήτησε αφενός την καταψήφιση της εναγομένης (μετά τη νομότυπη παραίτηση από το δικόγραφο, ως προς τον α΄ εναγόμενο) στην προς αυτήν καταβολή του ποσού των 4.752,05€, προς αποκατάσταση της ζημίας που υπέστη από το ατύχημα και αφετέρου να αναγνωρισθεί η υποχρέωση της εναγομένης να της καταβάλει το ποσό των 20.000€, προς αποκατάστασης της ηθικής της βλάβης, όλα δε τα παραπάνω κονδύλια, νομιμοτόκως από της επιδόσεως της αγωγής. Επί της αγωγής αυτής, εκδόθηκε αντιμωλία των διαδίκων η εκκαλουμένη, η οποία έκανε μερικώς δεκτή την αγωγή, για το ποσό των 500€, για την ζημία από την καταστροφή της μοτοσυκλέτας και για το ποσό των 3.000€, για την αποκατάσταση της ηθικής βλάβης της ενάγουσας, νομιμοτόκως από της επιδόσεως της αγωγής. Κατά της αποφάσεως αυτής παραπονείται η μερικώς ηττηθείσα ενάγουσα, με την κρινόμενη έφεσή της, αιτιώμενη κακή εκτίμηση των αποδείξεων (ως προς τα απορριφθέντα αγωγικά κονδύλια), αιτούμενη την εξαφάνισή της, με σκοπό να γίνει καθ’ολοκληρίαν δεκτή η αγωγή της.
Από την επανεκτίμηση της ένορκης, ενώπιον του Πρωτοβάθμιου Δικαστηρίου, κατάθεσης του εξετασθέντος μάρτυρος αποδείξεως, που περιέχεται στα ταυτάριθμα με την εκκαλουμένη πρακτικά συνεδριάσεως του Δικαστηρίου εκείνου, από τη σχηματισθείσα για το ατύχημα – λόγω υπάρξεως τραυματισμού – ποινική δικογραφία και από όλα ανεξαιρέτως τα έγγραφα που νομίμως μετ’επικλήσεως προσκομίζουν οι διάδικοι, για να ληφθούν υπόψη ως τέτοια και για τη συναγωγή δικαστικών τεκμηρίων, αποδείχθηκαν τα ακόλουθα : Στις 13-9-2010 και περί ώρα 16.10, η ενάγουσα, οδηγώντας τη με αριθμό κυκλοφορίας ……….. δίκυκλη μοτοσυκλέτα ιδιοκτησίας της, κινούμενη στην έξοδο από τη Νέα Παραλιακή Λεωφόρο Ποσειδώνος και στη διασταύρωσή της με την οδό Εθν. Μακαρίου, στον Πειραιά, με κατεύθυνση προς την οδό Ειρήνης, και στη διασταύρωσή της με την οδό Εθνάρχου Μακαρίου, συγκρούστηκε με το εξ αριστερών της κινούμενο με αριθμό κυκλοφορίας …………. ΔΧ(ταξί) όχημα, οδηγούμενο από τον – μη διάδικο – ……………. και ασφαλισμένο για τις προς τρίτους ζημίες στην εναγομένη ασφαλιστική εταιρία, με αποτέλεσμα τον ελαφρύ τραυματισμό της ενάγουσας και την ολική καταστροφή της μοτοσυκλέτας της. Στην ανωτέρω διασταύρωση, όπου έλαβε χώρα το ατύχημα, ρύθμιση της κυκλοφορίας γίνεται με φωτεινούς σηματοδότες, ενώ η οδός Εθν. Μακαρίου, επί της οποίας εκινείτο το ζημιογόνο όχημα (ταξί) αποτελείται από δύο λωρίδες κυκλοφορίας ανα κατεύθυνση και μία λωρίδα και μία επιπλέον λωρίδα για όσους θέλουν να κατευθυνθούν αριστερά και να εισέλθουν επί της Λεωφ. Ειρήνης. Το ατύχημα οφείλεται σε αποκλειστική υπαιτιότητα του οδηγού του ταξί, ο οποίος αν και όφειλε να οδηγεί με σύνεση και διαρκώς τεταμένη την προσοχή του και να διακόψει την πορεία του προ του έμπροσθεν του ερυθρού σηματοδότη (12 παρ 1, 6 παρ 1β Ν 2696/99), εντούτοις, από έλλειψη της προσοχής την οποία όφειλε και από τις περιστάσεις μπορούσε να επιδείξει, δεν διέκοψε την πορεία του αλλά συνέχισε αυτήν, με αποτέλεσμα να συγκρουσθεί με το εμπρόσθιο δεξιό τμήμα του οχήματός του με το εμπρόσθιο αριστερό τμήμα της μοτοσυκλέτας της ενάγουσας, η οποία έπεσε στο οδόστρωμα. Να σημειωθεί, ότι η ενάγουσα δεν έφερε κράνος, όπως τούτο προκύπτει από το είδος των κακώσεων που υπέστη (όπως αμέσως παρακάτω θα αναφερθεί), πλην όμως λόγω της μικρής ταχύτητας των οχημάτων και γενικότερα της έλλειψης σφοδρότητας της σύγκρουσης, δεν υπήρξε εκτίναξη του σώματός της σε απόσταση από το σημείο του ατυχήματος και από τη μοτοσυκλέτα (όπως άλλωστε αυτό αποτυπώνεται στο συνημμένο στην έκθεση αυτοψίας της τροχαίας σχεδιάγραμμα).Για το λόγο αυτό (έλλειψη κράνους) υπήρξε συνυπαίτια του τραυματισμού της κατά ποσοστό 20%. Περαιτέρω αποδείχθηκε ότι η ενάγουσα μετά το ατύχημα μεταφέρθηκε στο Τζάνειο Νοσοκομείο, όπου κατόπιν εξετάσεώς της διαπιστώθηκε ότι είχε υποστεί «αναφερόμενη αυχεναλγία και άλγος μέσου δακτύλου ΔΕ άκρου χειρός» και της συνεστήθη αναρρωτική άδεια μίας εβδομάδας και χρήση μαλακού αυχενικού κηδεμόνα, ενώ στο από …../29-12-10 πιστοποιητικό του ίδιου νοσοκομείου γίνεται αναφορά σε «κρανιοεγκεφαλικές κακώσεις». Από το τελευταίο προκύπτει αναμφισβήτητα η μη χρήση κράνους από την ενάγουσα, απορριπτομένου, ως αβάσιμου, του 1ου λόγου της κρινομένης έφεσής της, περί κακής εκτίμησης των αποδείξεων ως προς το θέμα του κράνους και της συναφούς αναγνώρισης της συνυπαιτιότητάς της στον τραυματισμό της, εξαιτίας της μη χρήσης του. Επίσης αποδείχθηκε, ότι συνεπεία της πτώσης της ενάγουσας στο οδόστρωμα και της τριβής με αυτό, καταστράφηκαν τα υποδήματα που φορούσε, αξίας 50€, το φόρεμά της, αξίας 40€, τα γυαλιά μυωπίας που είχαν ενσωματωμένους και φακούς ηλίου, συνολικής αξίας 200€ και η επαγγελματική της τσάντα αξίας 80€, ενόψει του γεγονότος ότι όλα τα ανωτέρω ήταν μεταχειρισμένα, δηλαδή ζημιώθηκε κατά το συνολικό ποσό των 370€. Επομένως, πρέπει να γίνει δεκτός ως βάσιμος, ο 2ος λόγος της κρινομένης έφεσης, ως προς την εσφαλμένη απόρριψη του σχετικού αγωγικού κονδυλίου. Περαιτέρω αποδείχθηκε, ότι η ενάγουσα εργαζόταν ως καθηγήτρια ελληνικών σε ξενόγλωσσους ενήλικους μαθητές, παραδίδοντας μαθήματα στο εργαστήριο ελευθέρων σπουδών «Ελληνικός Πολιτισμός», σε ιδιώτες, καθώς και μαθήματα σε εργαζομένους σε πολυεθνικές εταιρίες. Ωστόσο, από κανένα πειστικό αποδεικτικό στοιχείο δεν προέκυψε η επικαλούμενη από την ενάγουσα απώλεια εισοδήματος ποσού 1.099,05€, από την παρεμπόδισή της να εργασθεί επί μία εβδομάδα, αφού οι διδακτικές ώρες θα μπορούσαν να αναπληρωθούν μετά την επιστροφή στα καθήκοντά της, μετά τη λήξη της εβδομαδιαίας αναρρωτικής άδειας. Επομένως, το σχετικό αγωγικό κονδύλιο κρίνεται απορριπτέο ως αβάσιμο. Επίσης, από κανένα αποδεικτικό στοιχείο δεν προέκυψε η επικαλούμενη από την ενάγουσα δαπάνη 1.328€ για τη χρήση ταξί, όπως με την προσκόμιση υποχρεωτικώς εκδιδομένων ταμειακών αποδείξεων, απορριπτομένου του σχετικού αγωγικού κονδυλίου ως αβάσιμου. Επομένως, πρέπει να απορριφθούν ως αβάσιμοι οι περί εσφαλμένης εκτίμησης των αποδείξεων, ως προς τα ανωτέρω κονδύλια, 3ος και 4ος λόγοι της κρινομένης έφεσης. Να σημειωθεί ότι η εκκαλουμένη δεν πλήττεται ως προς κονδύλιο της ολικής καταστροφής της μοτοσυκλέτας και το κεφάλαιο της ηθικής βλάβης. Κατ’ ακολουθίαν των ανωτέρω, πρέπει να γίνει δεκτή η κρινομένη έφεση ως προς τον 2ο λόγο της και να εξαφανισθεί η εκκαλουμένη ως προς το κονδύλιο της καταστροφής των ενδυμάτων της ενάγουσας. Ακολούθως, αφού κρατηθεί η υπόθεση και συζητηθεί η αγωγή ως προς αυτό, πρέπει να γίνει μερικώς δεκτή ως ουσιαστικώς βάσιμη, για το ανωτέρω ποσό, των 370€. Επίσης, πρέπει να εξαφανισθεί η εκκαλουμένη και ως προς τη διάταξή της για τη δικαστική δαπάνη στο σύνολό της, και χωρίς ειδικό λόγο έφεσης, ενόψει της αναγκαιότητας ενιαίου καθορισμού αυτής για όλα τα κεφάλαια της απόφασης (ΑΠ 192/1998 Δνη 39/825) και να επιβληθεί η δικαστική δαπάνη της ενάγουσας και των δύο βαθμών δικαιοδοσίας, κατά ένα μέρος, σε βάρος της εναγομένης / εφεσίβλητης, ανάλογα με την έκταση της νίκης και της ήττας των διαδίκων (178 παρ 1, 183 ΚΠολΔ), κατά τα ειδικότερα αναφερόμενα στο διατακτικό.
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ
Δικάζει κατ’αντιμωλίαν των διαδίκων την από 8-6-2016 (234/2016) έφεση.
Δέχεται την έφεση τυπικά και κατ’ουσίαν.
Εξαφανίζει την 545/2016 οριστική απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιά, ως προς το αναφερόμενο στο σκεπτικό κεφάλαιο.
Δικάζει την από 17-3-2015 (……/2015) αγωγή, ως προς το ανωτέρω κεφάλαιο.
Δέχεται την αγωγή εν μέρει.
Υποχρεώνει την εναγομένη να καταβάλει στην ενάγουσα το ποσό των τριακοσίων εβδομήντα (370)€, νομιμοτόκως από της επιδόσεως της αγωγής μέχρις εξοφλήσεως.
Καταδικάζει την εναγομένη σε μέρος της δικαστικής δαπάνης της ενάγουσας και των δύο βαθμών δικαιοδοσίας, την οποία ορίζει στο ποσό των οκτακοσίων (800)€.
Διατάσσει την επιστροφή του παραβόλου της εφέσεως στην εκκαλούσα.
Κρίθηκε, αποφασίστηκε και δημοσιεύτηκε στον Πειραιά σε έκτακτη, δημόσια στο ακροατήριό του συνεδρίαση, στις 31 Ιανουαρίου 2017, χωρίς την παρουσία των διαδίκων και των πληρεξουσίων τους δικηγόρων.
Η ΔΙΚΑΣΤΗΣ Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ