Αριθμός 94/2017
ΤΟ ΜΟΝΟΜΕΛΕΣ ΕΦΕΤΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΩΣ
Αποτελούμενο από τη Δικαστή Παρασκευή Μπερσή, Εφέτη, η οποία ορίσθηκε από τον Πρόεδρο του Τριμελούς Συμβουλίου Διευθύνσεως του Εφετείου Πειραιώς, και από τη Γραμματέα Δ.Π..
ΜΕΛΕΤΗΣΕ ΤΗ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ
ΚΑΙ ΣΚΕΦΘΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ
Από το συνδυασμό των διατάξεων 17 παρ. 2 και 647 παρ. 2 ΚΠολΔ, προκύπτει ότι οι διαφορές μεταξύ συνιδιοκτητών εκδικάζονται με τη διαδικασία των άρθρων 648-652 ΚΠολΔ (διαδικασία μισθωτικών διαφορών). Εξάλλου, σύμφωνα με την διάταξη του άρθρου 652 παρ 1 ΚΠολΔ : H προθεσμία Ανακοπής Ερημοδικίας είναι οκτώ ημέρες ενώ της Έφεσης, της Αναψηλάφησης και της Αναίρεσης δεκαπέντε ημέρες, αν εκείνος που δικαιούται να ασκήσει τα ένδικα αυτά μέσα διαμένει στην Ελλάδα, και τριάντα ημέρες, αν διαμένει στο εξωτερικό ή η διαμονή του είναι άγνωστη». Στην κρινόμενη υπόθεση η ενάγουσα και ήδη εφεσίβλητη, ………, με την από 27.10.2014, (υπ’αριθ. κατάθ ………../2014), αγωγή της, ισχυρίστηκε τα ακόλουθα : Ότι είναι επικαρπώτρια, ενώ η θυγατέρα της ……… είναι ψιλή κυρία, ενός οροφοδιαμερίσματος του τρίτου ορόφου σε πολυκατοικία ευρισκόμενη στον Πειραιά και υπαχθείσα στις διατάξεις του ν. 3741/1929 και 1002 και 1117 ΑΚ, σύμφωνα με τους αναφερόμενους στην αγωγή τίτλους. Ότι οι εναγόμενοι και ήδη εκκαλούντες διατηρούν στον 1° και 2° όροφο της πολυκατοικίας αντίστοιχα, διαμερίσματα της κυριότητας τους. Ότι, αρχικά από το έτος 2002, κυρίως όμως από το έτος 2011, διαπιστώθηκε με αυτοψία από τη Διεύθυνση Πολεοδομίας Πειραιά και με βάση την τεχνική έκθεση της πολιτικού μηχανικού ……………., αντίστοιχα, έντονο πρόβλημα υγρασίας, δυσοσμίας και αδυναμίας θέρμανσης στο διαμέρισμά της προερχόμενο από υγρασία από την οροφή και εξάπλωση αυτής από την πλάκα του δώματος λόγω έλλειψης υγρομόνωσης, στεγάνωσης και απορροής των ομβρίων λόγω έλλειψης υδρορροών. Ότι εξ αιτίας των ανωτέρω διακινδυνεύεται η αντοχή των δομικών υλικών της πολυκατοικίας τα οποία φθείρονται, μειώνεται η αντοχή και η διάρκεια ζωής τους και εξαφανίζεται η θερμομόνωση. Ότι για την αντιμετώπιση των ανωτέρω προβλημάτων απαιτείται στεγάνωση του δώματος πράγμα για το οποίο η ενάγουσα ενημέρωσε τους εναγομένους ώστε να συνδράμουν στα έξοδα που απαιτούνταν για την αντιμετώπιση του προβλήματος, πλην όμως αυτοί εκώφευσαν. Ότι κατόπιν αυτού, η ενάγουσα επιμελήθηκε και έλαβε τέσσερεις νέες προσφορές από ειδικούς τεχνίτες οι οποίες επισυνάπτονται στην αγωγή και των οποίων οι εναγόμενοι έλαβαν γνώση. Ότι επελέγη η προσφορά της εταιρίας «……………..», ενώ το συνολικό κόστος των υλικών και της εργασίας ανήλθε στο ποσό των 5.083,6 €, το οποίο κατέβαλε η ενάγουσα. Ότι η αναλογία συμμετοχής των εναγομένων με βάση τα ποσοστά συνιδιοκτησίας τους διαμορφώθηκε στο ποσό των 1.347,22 € για τον καθένα, για το οποίο τους ενημέρωσε και με την από 21.10.2011 εξώδικη δήλωσή της τους κάλεσε να καταβάλουν, αλλ’ αυτοί εκώφευσαν. Με βάση τ΄ανωτέρω, η ενάγουσα ζητούσε να υποχρεωθεί καθένας από τους εναγομένους να της καταβάλει το ανωτέρω ποσό και δη νομιμοτόκως από την επίδοση της αγωγής καθώς και τη δικαστική της δαπάνη.
Από το ανωτέρω περιεχόμενο της αγωγής προκύπτει ότι εισάγεται προς εκδίκαση διαφορά από το άρθρο 17 παρ. 2 ΚΠολΔ, η οποία σύμφωνα με τα προεκτεθέντα εκδικάζεται με την ειδική διαδικασία των άρθρων 647-662 ΚΠολΔ στην οποία σύμφωνα με τη διάταξη του άρθρου 652 παρ.1 ΚΠολΔ η προθεσμία της έφεσης, αν εκείνος που δικαιούται να την ασκήσει διαμένει στην Ελλάδα, είναι δεκαπέντε ημέρες και κατά τη διάταξη του άρθρου 144 παρ. 1 ΚΠολΔ, κινείται με την επίδοση της απόφασης ενώ σύμφωνα με το άρθρο 518 παρ. 1 ΚΠολΔ, που εφαρμόζεται και στις ειδικές διαδικασίες (άρθρο 591 παρ. 1 ΚΠολΔ), αρχίζει (η προθεσμία της έφεσης) με την επίδοση της απόφασης που περατώνει τη δίκη. Η παρέλευση δε αυτής της νόμιμης προθεσμίας συνεπάγεται έκπτωση του διαδίκου από το δικαίωμα προς άσκηση έφεσης (άρθρο 151 ΚΠολΔ), εάν δε, παρά ταύτα, ασκηθεί έφεση, το δικαστήριο, σύμφωνα με το άρθρο 532 ΚΠολΔ, την απορρίπτει ως απαράδεκτη και αυτεπαγγέλτως (ΑΠ 241/2006, ΕΠ 182/201 «ΝΟΜΟΣ»). Θα πρέπει δε να επισημανθεί ότι το επιτρεπτό των ενδίκων μέσων που διαφέρει ανάλογα με την εφαρμοζόμενη διαδικασία, προσδιορίζεται τόσο από τη διαδικασία κατά την οποία πράγματι δικάστηκε η υπόθεση όσο και από εκείνη η οποία έπρεπε σύμφωνα με το νόμο να τηρηθεί και εσφαλμένα δεν εφαρμόστηκε (Ολ ΑΠ 5/1985, ΟλΑΠ 35/2005). Επί της ως άνω αγωγής εκδόθηκε από το Πρωτοβάθμιο Δικαστήριο η υπ΄αριθ. 3462/2015 απόφαση δυνάμει της οποίας αφού απερρίφθη ό,τι κρίθηκε απορριπτέο, αγωγή έγινε εν μέρει δεκτή και ως ουσιαστικά βάσιμη και οι εναγόμενοι υποχρεώθηκαν να καταβάλουν στην ενάγουσα το ποσό των 1.314,62 € ο καθένας και δη νομιμοτόκως από την επίδοση της αγωγής καθώς και μέρος των δικαστικών εξόδων από 350 €. Κατά της εν λόγω οριστικής απόφασης η οποία με επιμέλεια της ενάγουσας-εφεσίβλητης επιδόθηκε στους εναγομένους, στις 13.11.2015, (βλ. επισημείωση του Δικαστικού Επιμελητή Αθηνών …………. επί του σώματος της κοινοποιηθείσας απόφασης σε καθέναν από τους εναγομένους – εκκαλούντες), οι τελευταίοι άσκησαν, σύμφωνα με τη διάταξη του άρθρου 495 ΚΠολΔ, την κρινόμενη έφεση με αριθμό ……/2015, στις 10.12.2015, όπως προκύπτει από τη σχετική έκθεση του Γραμματέα του Δικαστηρίου αυτού. Επομένως η έφεση ασκήθηκε μετά την πάροδο της προθεσμίας των δεκαπέντε ημερών από την επίδοση της εκκαλουμένης απόφασης η οποία σύμφωνα με τα παραπάνω είναι η κατά το άρθρο 652 παρ. 1 ΚΠολΔ προθεσμία της έφεσης καθώς οι εκκαλούντες-εναγόμενοι κατοικούν στον Πειραιά. Συγκεκριμένα έπρεπε να έχουν ασκήσει αυτήν εντός δεκαπέντε ημερών από την επίδοση, (13.11.2015) ήτοι έως και την 28-11-2015, οπότε και συμπληρώθηκε η προθεσμία. Κατά συνέπεια εφόσον η κρινόμενα έφεση ασκήθηκε με την κατάθεση του δικογράφου της στη γραμματεία του Πρωτοβαθμίου Δικαστηρίου την 10-12-2015 είναι εκπρόθεσμη και επομένως, σύμφωνα με τις προηγηθείσες σκέψεις απορριπτέα ως απαράδεκτη. Πρέπει δε να καταδικαστούν οι εκκαλούντες στα δικαστικά έξοδα της εφεσίβλητης του παρόντος βαθμού δικαιοδοσίας (άρθρα 176, 183, 184 και 191 § 2 ΚΠολΔ), όπως ορίζεται ειδικότερα στο διατακτικό της απόφασης και τέλος λόγω του ότι η έφεση απορρίφθηκε, θα πρέπει να εισαχθεί στο Δημόσιο Ταμείο το παράβολο με αριθμούς 115952, 115951, 4101288 και 2472553, συνολικού ποσού 200 ευρώ (άρθρο 495 παρ. 4 ΚΠολΔ).
ΠΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ
-ΔΙΚΑΖΕΙ αντιμωλία των διαδίκων.
-ΑΠΟΡΡΙΠΤΕΙ την από 10.12.2015 και με αριθμό έκθεσης κατάθεσης ……/2015 έφεση.
-ΚΑΤΑΔΙΚΑΖΕΙ τους εκκαλούντες στη δικαστική δαπάνη της εφεσίβλητης του παρόντος βαθμού δικαιοδοσίας, την οποία ορίζει σε τριακόσια (300) ευρώ.
-ΔΙΑΤΑΣΣΕΙ την εισαγωγή στο Δημόσιο Ταμείο του παραβόλου με αριθμούς …………….. , συνολικού ποσού διακοσίων (200) ευρώ.
-ΚΡΙΘΗΚΕ, αποφασίσθηκε και δημοσιεύθηκε στον Πειραιά σε έκτακτη, δημόσια στο ακροατήριό του συνεδρίαση, στις 21 Φεβρουαρίου 2017, χωρίς την παρουσία των διαδίκων και των πληρεξουσίων τους δικηγόρων.
Η ΔΙΚΑΣΤΗΣ Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ