Αριθμός 119/2017
ΤΟ ΜΟΝΟΜΕΛΕΣ ΕΦΕΤΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΩΣ
Αποτελούμενο από τη Δικαστή Μαρία Μέξα-Ευδαίμονος, Εφέτη, η οποία ορίσθηκε από τον Πρόεδρο του Τριμελούς Συμβουλίου Διευθύνσεως του Εφετείου Πειραιώς, και από τη Γραμματέα Γ.Λ..
ΜΕΛΕΤΗΣΕ ΤΗ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ
ΚΑΙ ΣΚΕΦΘΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ
Η κρινόμενη έφεση της ενάγουσας κατά της 1618/2015 αποφάσεως του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς (ειδική διαδικασία διατροφής και επιμέλειας τέκνων),η οποία δίκασε την αγωγή της περί ανάκλησης ή μεταρρύθμισης της με αρ.2964/2011 αποφάσεως του ίδιου ως άνω Δικαστηρίου με την οποία ρυθμίστηκε η επιμέλεια, διατροφή και η επικοινωνία με το ανήλικο τέκνο που έχει αποκτήσει με τον εναγόμενο και την απέρριψε κατά την κύρια βάση της ενώ την έκανε δεκτή κατά την επικουρική της (της επικοινωνίας) έχει ασκηθεί εμπρόθεσμα και σύμφωνα με τις νόμιμες διατυπώσεις (άρθρα 495, 511, 513,517,518 ΚπολΔ). Είναι, επομένως, παραδεκτή και πρέπει να ερευνηθεί κατ ουσίαν κατά την ίδια διαδικασία (άρθρα 522, 533 ΚΠολΔ) για να κριθεί η βασιμότητα των λόγων της, οι οποίοι αναφέρονται σε εσφαλμένη εφαρμογή του νόμου και πλημμελή εκτίμηση των αποδείξεων από το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο.
Από τις ένορκες καταθέσεις των μαρτύρων της απόδειξης και ανταπόδειξης που εξετάστηκαν ενώπιον του πρωτοβαθμίου Δικαστηρίου και περιέχονται στα με αρ.2083/2013 πρακτικά δημόσιας συνεδρίασης του, την από 31-7-2013 έκθεση παιδοψυχιατρικής πραγματογνωμοσύνης του παιδοψυχιάτρου ……… που διατάχθηκε με την άνω (2083/2013) απόφαση, τα έγγραφα που οι διάδικοι επικαλούνται και νόμιμα προσκομίζουν, πλην της από 14-1-2010 υπεύθυνης δήλωσης του ………. που δυνάμει της άνω με αριθμ. 2083/2013 απόφασης, κρίθηκε ως ανυπόστατο αποδεικτικό μέσο, καθώς και τις ένορκες βεβαιώσεις που προσκομίζουν οι διάδικοι, πλην αυτών που δυνάμει και της ως άνω απόφασης, κρίθηκαν ότι ελήφθησαν απαραδέκτως, καθώς και από την με αρ.πρωτ. ……/30-1-2013 έκθεση κοινωνικής έρευνας των κοινωνικών λειτουργών ……….. και ………. της Δ/νσης Κοινωνικών Υπηρεσιών του Δήμου Κορυδαλλού με την συνημμένη σε αυτήν από 1-7-2010 έκθεση κοινωνικής έρευνας των κοινωνικών λειτουργών ………. και ………. σε σχέση με τις συνθήκες διαβίωσης του ανηλίκου αποδείχθηκαν τα ακόλουθα πραγματικά περιστατικά: Δυνάμει της με αριθμ. 2964/2011 τελεσίδικης ήδη απόφασης του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς (διαδικασία διατροφών και επιμέλειας) ανατέθηκε οριστικά στον εναγόμενο-εφεσίβλητο η άσκηση της επιμέλειας του ανήλικου τέκνου των διαδίκων, ……….., το οποίο γεννήθηκε στις 7-5-2005 κατά τη διάρκεια της έγγαμης συμβίωσής τους, επειδή αυτή είχε διασπαστεί από τον Αύγουστο του έτους 2008, κάνοντας δεκτή την αγωγή του. Με την άνω απόφαση το Δικαστήριο με αναλυτική αιτιολογία δέχθηκε ότι αυτός ήταν ο πλέον κατάλληλος να φροντίζει, περιποιείται και να έχει την επίβλεψη του, εφόσον το προηγούμενο της τότε δίκης χρονικό διάστημα τον είχε φροντίσει και υποστηρίξει κατάλληλα, δεχθείσα επίσης ότι ο εναγόμενος έχει ανταποκριθεί με υπευθυνότητα στα γονεϊκά του καθήκοντα. Επιπλέον, δέχθηκε ότι η αλλαγή περιβάλλοντος του ανηλίκου, σε περίπτωση ανάθεσης της άσκησης της επιμέλειάς του στη μητέρα του, δεν ενδεικνυόταν για την ομαλή ψυχοσωματική υγεία του, αφού η απομάκρυνση από τον πατέρα του, με τον οποίο είχε αναπτύξει ισχυρό συναισθηματικό δεσμό, θα του δημιουργούσαν αισθήματα εγκατάλειψης και αποχωρισμού από εκείνον. Ότι αυτός είχε ανταποκριθεί πολύ καλά στα γονεϊκά του καθήκοντα, με συνέπεια το παιδί να μεγαλώνει σ’ ένα υγιές, ευχάριστο και κατάλληλο για την ομαλή ψυχοσυναισθηματική του ανάπτυξη περιβάλλον. Περαιτέρω, σε σχέση με την κρινόμενη αγωγή περί ανάκλησης άλλως μεταρρύθμισης της άνω αποφάσεως προκειμένου να ανατεθεί η επιμέλεια στην ενάγουσα λόγω μεταβολής των συνθηκών, όπως η τελευταία ισχυρίζεται, αποδείχθηκαν τα εξής. Ο εναγόμενος, ο οποίος πρέπει να αναφερθεί μετά τη διακοπή της έγγαμης συμβίωσης ασκεί συνέχεια μέχρι σήμερα την επιμέλεια του ανηλίκου, κατ’αρχήν εν τοις πράγμασι και στη συνέχεια κατόπιν δικαστικών αποφάσεων, εξακολουθεί να την ασκεί με επάρκεια και υπευθυνότητα σε όλους τους τομείς αγωνιζόμενος με αυτοθυσία παρόλες τις οικονομικές δυσκολίες. Τα όσα αποδίδονται σε αυτόν περί αδυναμίας, πλημμελούς ασκήσεως της επιμέλειας και μη επιδείξεως της προσηκούσης συμπεριφοράς δεν αποδεικνύονται. Αντίθετα αποδείχθηκε ότι επιδεικνύει αμέριστο ενδιαφέρον και φροντίδα γι’αυτό. Ειδικότερα αυτός, ο οποίος στην άσκηση της επιμέλειας έχει σημαντική βοήθεια από την μητέρα και τα δύο αδέλφια του, που διαμένουν στην ίδια οικοδομή, ενδιαφέρεται για την διατροφή, την υγεία, την ύπαρξη καλών συνθηκών υγιεινής, την ψυχαγωγία και την εν γένει ανάπτυξή του. ’Αλλωστε αυτό συνάγεται και από το ότι το παιδί είναι επιμελής μαθητής (φοιτά στο 2ο Δημοτικό Σχολείο Κορυδαλλού) με πολύ καλές επιδόσεις και πρόοδο, είναι ευγενικό, έχει καλές σχέσεις με τους συμμαθητές και τη δασκάλα του και φοιτά συνεχώς χωρίς να απουσιάζει αδικαιολόγητα. Ούτε αποδείχθηκε ότι έχει ιδιαίτερα προβλήματα υγείας εκτός των συνήθων που έχουν παιδιά της ηλικίας του. Δηλαδή δεν αποδείχθηκε αδιάφορη συμπεριφορά ή πλημμελής άσκηση της φροντίδας του από τον πατέρα του ή άλλο πρόσωπο από το συγγενικό περιβάλλον του τελευταίου από το Σεπτέμβριο έτους 2012 και έπειτα όπως αβάσιμα η ενάγουσα ισχυρίζεται στην αγωγή της. Όσον αφορά δε τα συμπτώματα διάσπασης προσοχής και υπερκινητικότητας που παρουσιάζει δεν αποδείχθηκε ότι συνδέονται με τον τρόπο άσκησης της επιμέλειας από τον εναγόμενο αλλά πιθανολογείται ότι συνδέονται με ιδιοσυγκρασιακούς και αναπτυξιακούς παράγοντες. Ανάλογης δε προέλευσης είναι και τα συμπτώματα ενούρησης και εγκόπρισης που είχε παρουσιάσει στο παρελθόν, τα οποία ενδεχομένως να συνδέονται και με εκδήλωση θυμού προς τους δύο γονείς για τις μεταξύ τους κακές σχέσεις που συνεπάγονται έντονες προστριβές. Ενόψει των εκτεθέντων το Δικαστήριο κρίνει ότι δεν συντρέχει λόγος μεταβολής της επιμελείας του ανηλίκου τέκνου και ότι το συμφέρον του επιβάλλει τη συνέχιση της ασκήσεώς της από τον πατέρα του. Επίσης κρίνει ότι η ανάθεση αυτής στη μητέρα του και η αλλαγή της καθημερινότητάς του, μέσα στην οποία ζει όλα αυτά τα χρόνια μετά τη διάσπαση της έγγαμης συμβίωσης, μπορεί να έχει αρνητικά αποτελέσματα στη φυσιολογική του ανάπτυξη και εξέλιξη δεδομένου ότι έχει προσαρμοσθεί στο οικογενειακό περιβάλλον του πατέρα του και έχει συνδεθεί με αυτόν. Σχετικά πρέπει να αναφερθεί ότι ο ίδιος ο ανήλικος δήλωσε, κατά την εξέτασή του από τον διορισμένον από το Δικαστήριο άνω πραγματογνώμονα, ότι επιθυμεί «να μην αλλάξει τίποτε». Επομένως το πρωτόδικο Δικαστήριο που απέρριψε την αγωγή ως ουσιαστικά αβάσιμη κατά την κύρια βάση της ήτοι της ανάκλησης ή μεταρρύθμισης της 2964/2011 αποφάσεως του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς με την οποία ανατέθηκε οριστικά αποκλειστικά στον εναγόμενο η επιμέλεια του προσώπου του παιδιού των διαδίκων και έκανε δεκτή ως ουσιαστικά βάσιμη κατά την επικουρική της, ήτοι ως προς τη ρύθμιση της επικοινωνίας της ενάγουσας με αυτό, δεν έσφαλε. Γι’αυτό πρέπει να απορριφθούν όλοι οι λόγοι της εφέσεως με τους οποίους η εκκαλούσα ισχυρίζεται τα αντίθετα καθώς και η έφεση στο σύνολό της. Πρέπει δε να επιβληθεί σε βάρος της η δικαστική δαπάνη του εφεσιβλήτου του παρόντος βαθμού (176 και 183 ΚΠολΔ) κατά τα ειδικότερα αναφερόμενα στο διατακτικό.
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ
Δικάζει κατ’ αντιμωλία των διαδίκων.
Δέχεται τυπικά και απορρίπτει κατ’ουσίαν την έφεση.
Επιβάλλει σε βάρος της εκκαλούσας τη δικαστική δαπάνη του εφεσιβλήτου του παρόντος βαθμού την οποία ορίζει σε εξακόσια (600) ευρώ.
Κρίθηκε, αποφασίσθηκε και δημοσιεύθηκε στον Πειραιά σε έκτακτη, δημόσια στο ακροατήριό του συνεδρίαση, στις 2 Μαρτίου 2017, χωρίς την παρουσία των διαδίκων και των πληρεξουσίων τους δικηγόρων.
Η ΔΙΚΑΣΤΗΣ Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ