Αριθμός 120/2017
ΤΟ ΜΟΝΟΜΕΛΕΣ ΕΦΕΤΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΩΣ
Αποτελούμενο από τη Δικαστή Μαρία Μέξα-Ευδαίμονος, Εφέτη, η οποία ορίσθηκε από τον Πρόεδρο του Τριμελούς Συμβουλίου Διευθύνσεως του Εφετείου Πειραιώς, και από τη Γραμματέα Δ.Π.
ΜΕΛΕΤΗΣΕ ΤΗ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ
ΚΑΙ ΣΚΕΦΘΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ
Η κρινόμενη έφεση του εναγομένου κατά της 4811/2013 αποφάσεως του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς (διαδικασία εργατικών διαφορών), που έκανε δεκτές εν μέρει δύο αγωγές του εφεσιβλήτου οι οποίες συνεκδικάστηκαν και επεδίκασε σε αυτόν τα αναφερόμενα σε αυτήν ποσά για διαφορές μεταξύ του νόμιμου και του πράγματι καταβαλλόμενου μισθού, μισθούς υπερημερίας, για χρηματική ικανοποίηση λόγω ηθικής βλάβης και για διαφορά καταβληθείσας αποζημίωσης απόλυσης έχει ασκηθεί εμπρόθεσμα και σύμφωνα με τις νόμιμες διατυπώσεις (άρθρα 495, 511, 513, 517, 518 ΚπολΔ). Είναι, επομένως, παραδεκτή και πρέπει να ερευνηθεί κατ ουσίαν κατά την ίδια διαδικασία (άρθρα 522, 533 ΚΠολΔ) για να κριθεί η βασιμότητα των λόγων τους, οι οποίοι αναφέρονται σε εσφαλμένη εφαρμογή του νόμου και πλημμελή εκτίμηση των αποδείξεων από το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο.
Από τις ένορκες επ’ ακροατηρίου καταθέσεις των μαρτύρων απόδειξης και ανταπόδειξης, οι οποίες περιέχονται στα ταυτάριθμα με την εκκαλουμένη πρακτικά δημόσιας συνεδρίασης του πρωτοβαθμίου Δικαστηρίου, την με αριθμ. ……/19.09.2012 ένορκη βεβαίωση, η οποία δόθηκε με πρωτοβουλία του εναγομένου ενώπιον του Ειρηνοδικείου Πειραιώς, μετά από νομότυπη και εμπρόθεσμη κλήτευση του ενάγοντος καθώς επίσης και από όλα τα έγγραφα που οι διάδικοι νόμιμα προσκομίζουν και επικαλούνται, αποδείχθηκαν τα εξής πραγματικά περιστατικά: Ο ενάγων, ο οποίος είναι Πακιστανός, εφοδιασμένος με νόμιμη άδεια διαμονής στη χώρα, προσλήφθηκε από τον εναγόμενο στις 01.04.2009, με προφορική σύμβαση εξαρτημένης εργασίας αορίστου χρόνου, προκειμένου να απασχοληθεί ως βοηθός τεχνίτη φωτιστικών στη επιχείρηση που ο τελευταίος διατηρεί στον Πειραιά και επί της οδού ………. με αντικείμενο την κατασκευή και συναρμολόγηση φωτιστικών σωμάτων και λοιπών εργασιών κοπής και επεξεργασίας χάρτου. Σε εκτέλεση της σύμβασης αυτής, ο ενάγων προσέφερε τις υπηρεσίες του επί πενθήμερο (από Δευτέρα έως Παρασκευή) με ωράριο από τις 08.00 πμ μέχρι τις 16.00 μμ αμειβόμενος με βάση το κατώτατο ημερομίσθιο του ανειδίκευτου εργάτη, όπως αυτό ορίστηκε από την ισχύουσα ΕΓΣΣΕ. Στα καθήκοντα του ενάγοντος περιλαμβανόταν η κατασκευή του συρμάτινου σκελετού των αμπαζούρ και των λοιπών φωτιστικών σωμάτων, με την χρήση, προς τον σκοπό αυτό, ειδικού μηχανήματος κοπής μετάλλου (ψαλίδια), προκειμένου να κόβεται κάθε φορά το σύρμα στις απαιτούμενες διαστάσεις, καθώς και ειδικού μηχανήματος θερμοκόλλησης του σκελετού πάνω στο πλαστικό κέλυφος των αμπαζούρ. Επίσης συναρμολογούσε τα αμπαζούρ και τα φωτιστικά, με την εφαρμογή στη βάση τους του καλωδίου, του ντουί της λάμπας και του σκελετού του αμπαζούρ. Ο ισχυρισμός του εναγομένου ότι ο ενάγων απασχολούνταν ως ανειδίκευτος εργάτης, με καθήκοντα τη μεταφορά κιβωτίων, την καθαριότητα των χώρων και την διενέργεια κάθε είδους βοηθητικών εργασιών δεν αποδείχθηκε ουσιαστικά βάσιμος. Ούτε αποδείχθηκε ουσιαστικά βάσιμος ο ισχυρισμός του ότι η επιχείρηση του δραστηριοποιείται αποκλειστικά και μόνο με την πώληση και συναρμολόγηση διακοσμητικών φωτιστικών από χαρτί, πλαστικό, ύφασμα και άλλα παρεμφερή υλικά και όχι και με την κατασκευή φωτιστικών από μέταλλο, ώστε να μην χρειάζεται να απασχολείται άτομο σε εργασίες συναφείς με την κοπή και συναρμολόγηση μετάλλου. ’Αλλωστε, από την επίσημη ιστοσελίδα στο διαδίκτυο της επιχείρησής του, με την ονομασία «…………» την οποία προσκομίζει σε έντυπη μορφή ο ενάγων και επικαλείται, προκύπτει ότι αυτή εξειδικεύεται στην κατασκευή πάσης φύσεως φωτιστικών σωμάτων, αποτελούμενων από κάθε είδους υλικό (και του μετάλλου) ακόμα και προς εξοπλισμό επαγγελματικών χώρων. Σχετικά πρέπει να αναφερθεί ότι στο νέο ιστότοπό της «……………» αναφέρεται ότι κατασκευάζει και εμπορεύεται μεταλλικές βάσεις φωτιστικών για φωτιστικά τύπου αμπαζούρ, μεταλλικά φανάρια εξωτερικού χώρου, μεταλλικές απλίκες, μεταλλικές καλλωδιώσεις (ντουί-συρματόσχοινο). Το ότι στο προσκομιζόμενο από τον εναγόμενο αντίγραφο του εγγράφου αναγγελίας των όρων ατομικής σύμβασης εργασίας, στις προσκομιζόμενες αποδείξεις πληρωμής, στο αντίγραφο αναγγελίας πρόσληψης στον Ο.Α.ΕΔ. που φέρει την υπογραφή του ενάγοντας καθώς στον πίνακα προσωπικού που ο εναγόμενος υπέβαλε στο σώμα επιθεώρησης εργασίας, αναγράφεται, στη θέση της περιγραφής του επαγγέλματός του, ο όρος «ανειδίκευτος εργάτης» δεν αναιρεί τα ανωτέρω. Τούτο διότι τα έγγραφα αυτά δεν παρέχουν, σε σχέση με την ειδικότητα του ενάγοντος, αξιοπιστία, αφού συντάσσονται από τον εργοδότη και η υπογραφή τους από τον εργαζόμενο συνήθως επιβάλλεται σ’ αυτόν από τον εργοδότη υπό την άφευκτο ανάγκη της εξακολούθησης της εργασίας του, όπως εν προκειμένω, προκειμένου να εμφανίζεται ότι αυτός εργάζεται ως ανειδίκευτος εργάτης και ο εργοδότης να επιβαρύνεται με την καταβολή χαμηλότερων αποδοχών και ασφαλιστικών εισφορών. Δηλ. ο εναγόμενος εμφάνιζε τυπικά τον ενάγοντα στα ανωτέρω έγγραφα και τον πλήρωνε με το κατώτατο ημερομίσθιο του ανειδίκευτου εργάτη, το οποίο υπολείπεται από το αντίστοιχο του βοηθού τεχνίτη παρόλο που καθόλο το χρονικό διάστημα της απασχόλησής του στην επιχείρησή του εκτελούσε καθήκοντα βοηθού τεχνίτη. Περαιτέρω, αποδείχθηκε ότι ο ενάγων προσέφερε τις υπηρεσίες του στην επιχείρηση του εναγομένου μέχρι και τις 30.11.2010, οπότε ο τελευταίος κατήγγειλε την σύμβαση εργασίας του, χωρίς ωστόσο να του κοινοποιήσει σχετικό έγγραφο καταγγελίας και δίχως να του καταβάλει τη νόμιμη αποζημίωση απόλυσης, όπως θα έπρεπε. Κατόπιν αυτών, η καταγγελία της σύμβασης εργασίας εκ μέρους του εναγόμενου με τον προαναφερόμενο τρόπο είναι άκυρη και θεωρείται ότι δεν έγινε, εφόσον δε δεν αποδέχθηκε τις προσηκόντως προσφερόμενες υπηρεσίες του, κατέστη υπερήμερος, με συνέπεια να του οφείλει μισθούς υπερημερίας. Μάλιστα, προκειμένου να αποφύγει να καταβάλει αποζημίωση απόλυσης, ανήγγειλε στον ΟΑΕΔ ότι ο ενάγων απεχώρησε δήθεν οικειοθελώς από την εργασία του, επικαλούμενος ψευδώς ότι ο τελευταίος απείχε αδικαιολόγητα από τα καθήκοντα του για χρονικό διάστημα οκτώ ημερών. Ο ισχυρισμός του ότι ο ενάγων από τις 30.11.2010 και μετά εξαφανίστηκε από την εργασία του, μη ανταποκρινόμενος στις τηλεφωνικές κλήσεις του, ώστε εύλογα αυτός θεώρησε την ως άνω αποχή του, ως οικειοθελή αποχώρηση, δεν αποδείχθηκε ουσιαστικά βάσιμος αλλά (αποδείχθηκε) ότι όταν ο ενάγων προσήλθε στις 30-11-2010 στην επιχείρησή του για να εργαστεί ο εναγόμενος αρνήθηκε την προσφορά της εργασίας του. Για το λόγο αυτό άλλωστε ο ενάγων προσέφυγε στο Τμήμα Κοινωνικής Επιθεώρησης Πειραιά, με την από 9.12.2010 καταγγελία του, επί της οποίας εκδόθηκε το υπ’ αριθμ. πρωτ. ……./14.01.2011 δελτίο εργατικής διαφοράς. Εν συνεχεία άσκησε κατά του εναγομένου την πρώτη από τις δύο ένδικες αγωγές του, με την οποία ζήτησε, μεταξύ άλλων να αναγνωριστεί η ακυρότητα της ως άνω καταγγελίας και να καταδικαστεί ο εναγόμενος στην καταβολή μισθών υπερημερίας. Ο εναγόμενος, μετά την κοινοποίηση σ’ αυτόν της εν λόγω αγωγής προκειμένου να άρει τις συνέπειες της υπερημερίας του, σε περίπτωση που ήθελε κριθεί άκυρη η καταγγελία, κοινοποίησε στον ενάγοντα στις 23-3-2011 την από 22.03.2011 εξώδικη δήλωσή του, με την οποία προέβη σε δεύτερη (επικουρική) καταγγελία της σύμβασης εργασίας του, η οποία τελούσε υπό την αίρεση ότι η πρώτη θα κρινόταν άκυρη από το Δικαστήριο. Ακολούθως στις 30.03.2011 κατέβαλε στον ενάγοντα, ως αποζημίωση για την δεύτερη αυτή (επικουρική) καταγγελία, το ποσό των 312,62 ευρώ. Η καταγγελία αυτή (δεύτερη) κρίθηκε από την εκκαλουμένη έγκυρη και ισχυρή και επεδίκασε στον ενάγοντα τη διαφορά της αποζημίωσης απόλυσης ποσού 1.822,42 ευρώ λόγω ελλιπούς καταβολής της δεχθείσα ότι αυτή οφείλονταν σε συγγνωστή νομική πλάνη του εναγομένου (κεφάλαιο το οποίο δεν προσβάλλεται με την έφεση). Επομένως η εκκαλουμένη, η οποία δέχθηκε ότι ο ενάγων προσλήφθηκε και απασχολήθηκε ως βοηθός τεχνίτη με αντικείμενο τις άνω περιγραφείσες εργασίες και όχι ως ανειδίκευτος εργάτης, ότι η επιχείρηση του εναγομένου είχε ως αντικείμενο εργασιών και την κατασκευή μεταλλικών φωτιστικών (και όχι μόνον τη συναρμολόγηση αμπαζούρ με χρήση υλικών όπως ύφασμα, ρυζόχαρτο, πάπυρο, ειδικά χαρτιά, πλαστικά, ψάθα και άλλα παρεμφερή υλικά όπως ο εναγόμενος ισχυρίστηκε) και γι’αυτό επεδίκασε στον ενάγοντα τις διαφορές των δεδουλευμένων αποδοχών του μεταξύ δηλ. αυτών του βοηθού τεχνίτη, όπως αυτές ορίζονταν από τις οικείες ΣΣΕ και ΔΑ, δηλ. των Εργατοτεχνιτών Μετάλλου και Μεταλλουργικών Επιχειρήσεων και αυτών του ανειδίκευτου εργάτη με τις οποίες αυτός αμείβονταν, ενώ επεδίκασε και μισθούς υπερημερίας από 1.12.2010 που έγινε η άκυρη καταγγελία μέχρι 23.3.2011 που έλαβε χώρα η δεύτερη (έγκυρη) δεν έσφαλε αλλά ορθά εφάρμοσε το νόμο και εκτίμησε τις αποδείξεις. Για το λόγο αυτό πρέπει να απορριφθούν οι συναφείς λόγοι της εφέσεως με τους οποίους ο εναγόμενος ισχυρίζεται τα αντίθετα και η έφεση στο σύνολό της. Πρέπει δε να αναφερθεί ότι αυτός δεν προσβάλλει τα άνω επιμέρους ποσά που επεδίκασε η εκκαλουμένη και τον τρόπο υπολογισμού τους. Θα πρέπει δε να επιβληθεί σε βάρος του εκκαλούντος η δικαστική δαπάνη του εφεσιβλήτου του παρόντος βαθμού (άρθρα 176 και 183 ΚΠολΔ).
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ
Δικάζοντας αντιμωλία των διαδίκων.
Δέχεται τυπικά και
Απορρίπτει κατ’ουσίαν την έφεση.
Επιβάλλει σε βάρος του εκκαλούντος τη δικαστική δαπάνη του εφεσιβλήτου του παρόντος βαθμού την οποία ορίζει σε εξακόσια (600) ευρώ.
Κρίθηκε, αποφασίσθηκε και δημοσιεύθηκε στον Πειραιά σε έκτακτη, δημόσια στο ακροατήριό του συνεδρίαση, στις 2 Μαρτίου 2017, χωρίς την παρουσία των διαδίκων και των πληρεξουσίων τους δικηγόρων.
Η ΔΙΚΑΣΤΗΣ Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ