Αριθμός 147/2017
ΤΟ ΜΟΝΟΜΕΛΕΣ ΕΦΕΤΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΩΣ
Αποτελούμενο από τη Δικαστή Μαρία Μέξα-Ευδαίμονος, Εφέτη, η οποία ορίσθηκε από τον Πρόεδρο του Τριμελούς Συμβουλίου Διευθύνσεως του Εφετείου Πειραιώς, και από τη Γραμματέα Δ.Π..
ΜΕΛΕΤΗΣΕ ΤΗ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ
ΚΑΙ ΣΚΕΦΘΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ
Σύμφωνα με το άρθρο 528 ΚΠολΔ, όπως ισχύει μετά την αντικατάστασή του με το άρθρο 16 παρ.4 του ν.2915/2001 και την τροποποίησή του με το άρθρο 44 παρ.2 του ν.3994/11, αν ασκηθεί έφεση από διάδικο, που δικάστηκε ερήμην, η εκκαλούμενη απόφαση εξαφανίζεται μέσα στα όρια, που καθορίζονται από την έφεση και τους πρόσθετους λόγους. Ο εκκαλών δικαιούται να προβάλει όλους τους ισχυρισμούς, που μπορούσε να προτείνει πρωτοδίκως. Κατά δε το άρθρο 524 παρ.2 ΚΠολΔ, όπως αντικαταστάθηκε με το άρθρο 16 παρ.3 του Ν.2915/2001 και τροποποιήθηκε με το άρθρο 44 παρ.1 του ν. 3994/11, που εφαρμόζεται εν προκειμένω κατά τα άνω, η προφορική συζήτηση κατά τις διατάξεις του άρθρου 270 είναι υποχρεωτική μόνο στην περίπτωση του άρθρου 528, στην οποία εφαρμόζονται όλες οι διατάξεις του άρθρου 270. Πράγματι στην περίπτωση αυτή, εφόσον η έφεση εξακολουθεί να λειτουργεί ως υποκατάστατο της καταργημένης αναιτιολόγητης ανακοπής ερημοδικίας επιφέρει-χωρίς έρευνα των λόγων της- την εξαφάνιση της εκκαλούμενης απόφασης, ανεξάρτητα πλέον από το είδος της διαδικασίας και την αναδίκαση της υπόθεσης από το εφετείο. Έτσι αυτό μετατρέπεται, στην περίπτωση αυτή ουσιαστικά σε πρωτοβάθμιο δικαστήριο (ΑΠ 1015/ 2005 ΕλλΔνη 2005 1100, Εφ. Λαρ. 45/2010, ΝΟΜΟΣ, 952/2005 ΑρχΝ. 2006.667).
Στην προκειμένη περίπτωση η κρινόμενη έφεση του ανακόπτοντος, όπως αυτή διορθώθηκε με τις προτάσεις του κατά της 1379/2014 οριστικής αποφάσεως του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς, το οποίο δίκασε ερήμην του, κατά την ειδική διαδικασία των πιστωτικών τίτλων την από 7.1.2014 και με αρ .κατ. …../7.1.2014 ανακοπή του με την οποία ζητούσε την ακύρωση της με αρ……./2013 διαταγής πληρωμής του Δικαστή του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς, ασκήθηκε κατά τις νόμιμες διατυπώσεις και είναι εμπρόθεσμη (άρθρα 495 παρ.1 511επ.,518 παρ1 ΚΠολΔ). Πρέπει επομένως, να γίνει τυπικά δεκτή και, σύμφωνα με τα προεκτεθέντα, να γίνει και κατ’ ουσίαν δεκτή και να εξαφανιστεί η εκκαλούμενη απόφαση μέσα στα όρια, που καθορίζονται από αυτήν. Ακολούθως πρέπει να κρατηθεί η υπόθεση από το Δικαστήριο τούτο και να ερευνηθούν οι λόγοι της ανακοπής ως προς τη νομική και ουσιαστική βασιμότητά τους.
Από τα έγγραφα που οι διάδικοι νόμιμα προσάγουν και επικαλούνται και από όλη την αποδεικτική διαδικασία αποδείχθηκαν τα εξής. Η καθ’ ης η ανακοπή ανώνυμη εταιρεία με την επωνυμία «…………» είναι αποκλειστική αντιπρόσωπος στην Ελλάδα τον προϊόντων της εταιρείας …………. και στα πλαίσια εμπορικής συνεργασίας ανέθεσε στην ομόρρυθμη εταιρεία με την επωνυμία «…………», εταιρεία Γενικού Εμπορίου-αποθήκευσης-διανομής, την προσωρινή αποθήκευση και παράδοση των άνω προϊόντων της στην περιοχή της Κέρκυρας. Η επίδικη ……../2013 διαταγή πληρωμής εκδόθηκε, όπως αποδεικνύεται από την από 11.11.2013 αίτηση της καθής η ανακοπή και τα έγγραφα που αυτή είχε επισυνάψει και προσκομίσει προς απόδειξή της, όσον αφορά τον ανακόπτοντα, βάσει σύμβαση εγγυήσεως που καταρτίσθηκε με το από 1.1.2012 ιδιωτικό συμφωνητικό σύμβασης απόθεσης και μεταφοράς εμπορευμάτων μεταξύ αυτής, της ομόρρυθμης εταιρείας «……………..» και του ανακόπτοντος, ομορρύθμου μέλους και συνδιαχειριστή της δυνάμει του οποίου αφενός μεν μεταξύ της καθής η ανακοπή και της «…………….» καταρτίσθηκε σύμβαση για την αποθήκευση, μεταφορά και παράδοση στους πελάτες της καθής των προϊόντων σοκολατοποιίας κλπ. που αυτή εμπορεύεται, αφετέρου δε μεταξύ της καθής και του ανακόπτοντος ως εκ τρίτου συμβαλλομένου σύμβαση εγγυήσεως. Ειδικότερα ο ανακόπτων «εγγυήθηκε» την εκπλήρωση όλων των υποχρεώσεων της ανωτέρω εταιρείας, δηλ. ανέλαβε την υποχρέωση, κατά τη λήξη της σύμβασης, να καλύψει τη ζημία της καθής από τυχόν απώλειες προϊόντων που η εταιρεία του είχε αναλάβει να αποθηκεύει και μεταφέρει για λογαριασμό της, οφειλόμενες σε ενέργειες και πράξεις των εταίρων της ή των προστηθέντων από αυτήν υπαλλήλων ή εργατών. Προς εξασφάλιση δε των απαιτήσεων της καθ’ ης, αυτή εξέδωσε μια συναλλαγματική 80.000 ευρώ την οποία αποδέχτηκε η εταιρεία «………….» και τριτεγγυήθηκε υπέρ αυτής ο ανακόπτων, ενώ αυτός συναίνεσε σε εγγραφή προσημείωσης υποθήκης επί ενός διαμερίσματός του που βρίσκεται στον ….. Κέρκυρας μέχρι του ποσού των 80.000,00 ευρώ όπως αυτό προκύπτει από την υπ’ αριθμ. 217/2010 απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου Κέρκυρας. Η συνεργασία αυτή διήρκεσε μέχρι και τον Ιούνιο του έτους 2012 και τότε διακόπηκε οπότε η καθής διαπίστωσε ότι υπήρχαν ελλείψεις σε 85 είδη της από αυτά που είχαν αποθηκευτεί στις αποθήκες της άνω ομόρρυθμης εταιρίας. Περαιτέρω, όπως επίσης αναφέρεται στο ως άνω από 1.1.2012 συμφωνητικό, προκύπτει από το από 30.4.2012 ιδιωτικό συμφωνητικό παράτασης της διάρκειας της σύμβασης απόθεσης και μεταφοράς εμπορευμάτων και από τις υπ’ αριθμ. …./10.7.2012 και ……/10.7.2012 εκθέσεις επίδοσης του δικαστικού επιμελητή του Πρωτοδικείου Κέρκυρας ………… που η καθής η ανακοπή επικαλέσθηκε με την αίτηση έκδοσης της επίδικης διαταγής πληρωμής και προσκόμισε προς απόδειξή της, μετά τη λήξη της σύμβασης αυτή επέδωσε στην ανωτέρω εταιρεία, ως οφειλέτρια, και στον ανακόπτοντα, ως εγγυητή, την από 2.7.2012 εξώδικη πρόσκληση-όχληση, με τη συνημμένη σ’ αυτή απογραφή-εκτύπωση ελλειμμάτων από τα εμπορικά βιβλία της και τα υπ’ αριθμ. …………./3.7.2012 τιμολόγια που είχε εκδόσει επ’ ονόματι της ανωτέρω εταιρείας για τη χρέωσή της με την τιμή των προϊόντων που βρέθηκαν να λείπουν, με την οποία (πρόσκληση-όχληση) τους όχλησε να της καταβάλουν το ποσό των 42.640,69 ευρώ, πράγμα που αυτοί δεν έπραξαν. Με τον πρώτο λόγο της ανακοπής, ο ανακόπτων ισχυρίζεται ότι ο Δικαστής του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς που εξέδωσε την ανακοπτόμενη διαταγή πληρωμής ήταν αναρμόδιος για την έκδοσή της, λόγος που πρέπει να απορριφθεί ως αβάσιμος. Τούτο διότι με τον όρο 14 του άνω από 1.1.2012 ιδιωτικού συμφωνητικού συνεργασίας τους συμφωνήθηκε ότι για την επίλυση κάθε διαφοράς που ήθελε προκόψει από αυτό αρμόδια είναι τα Δικαστήρια του Πειραιώς, τόσον για τυχόν διαφορά με την εταιρία «……………» όσον και για την παρεχόμενη εγγύηση του εκ τρίτου συμβαλλομένου ……….. συμφωνία που είναι νόμιμη κατά το άρθρο 42 του ΚΠολΔ. Εξάλλου, επειδή το ως άνω συμφωνητικό καταρτίσθηκε στο Νέο Φάληρο Πειραιώς, όπως αναφέρεται σ’ αυτό, τα Δικαστήρια του Πειραιώς είναι αρμόδια και λόγω του τόπου κατάρτισης της σύμβασης κατά το άρθρο 33 ΚΠολΔ Ακόμη η διαταγή πληρωμής εκδόθηκε βάσει της σύμβασης εγγύησης που καταρτίσθηκε μεταξύ της καθής και του ανακόπτοντος δυνάμει της οποίας αυτός εγγυήθηκε την εκπλήρωση των υποχρεώσεων της εταιρείας «……………» μέχρι του ποσού των 80.000ευρώ και ιδίως ανέλαβε την υποχρέωση, όταν λήξει η από 1.1.2012 σύμβαση, να καλύψει τη ζημιά της καθής από τυχόν απώλειες προϊόντων που η ανωτέρω εταιρεία του είχε αναλάβει να αποθηκεύει και μεταφέρει για λογαριασμό της, όπως ήδη αναφέρθηκε. ’Οπως δε αποδεικνύεται με τον όρο 17 της σύμβασης, η υποχρέωσή του αυτή εξαρτήθηκε μόνο από την παρέλευση ένα (1) μήνα από τη λήξη της, την εκ μέρους της καθής προβολή σχετικής αξίωσης κατά της οφειλέτριας εταιρείας και την άρνηση πληρωμής εκ μέρους της τελευταίας. Όπως δε προαναφέρθηκε και αποδείχθηκε, παρόλο που η καθής προέβαλε την αξίωσή της με την από 2.7.2012 εξώδικη πρόσκληση και ζήτησε από την άνω εταιρεία και τον ανακόπτοντα να της καταβάλουν 42.640,69 ευρώ αυτοί αρνήθηκαν και αρνούνται ακόμη δηλ. και μετά την παρέλευση του μήνα μετά τη συμφωνημένη λήξη της σύμβασης στις 30.6.2012. Επομένως, η αναληφθείσα υποχρέωση του ανακόπτοντος να καταβάλει στην καθής το ανωτέρω ποσό αποδείχθηκε πλήρως, για τις ανάγκες έκδοσης της διαταγής πληρωμής, με τα προαναφερθέντα έγγραφα, δηλαδή τα συμφωνητικά κατάρτισης της σύμβασης και της παράτασής της, την απόφαση εγγραφής συναινετικής προσημείωσης υποθήκης σε ακίνητό του και τις εκθέσεις επίδοσης της εξώδικης πρόσκλησης-όχλησης. Η δε συναλλαγματική, της οποίας η καθής συμπλήρωσε την ημερομηνία λήξης της (1.8.2012), όπως είχε δικαίωμα δυνάμει ειδικής εξουσιοδότησης που της είχε παρασχεθεί με τον όρο 17 της από 1.1.2012 σύμβασης, δόθηκε προς εξασφάλιση της βασικής υποχρέωσης της εταιρείας «……………» και δεν αποτελεί τον γενεσιουργό λόγο της οφειλής του ανακόπτοντος, για την οποία εκδόθηκε η διαταγή πληρωμής, όπως αβάσιμα αυτός ισχυρίζεται. Σχετικά πρέπει να αναφερθεί ότι ο ανακόπτων δεν αμφισβητεί ειδικώς το γεγονός ότι κατά την απογραφή, βρέθηκαν να λείπουν εμπορεύματα, αλλά ούτε και το ύψος της οφειλής λόγω της έλλειψης αυτής και την οποία αυτός, ως εγγυητής, είχε αναλάβει την υποχρέωση να καλύψει με την καταβολή της τιμής των προϊόντων τόσο με την από1.1.2012 σύμβαση όσο και το από 30.4.2012 συμφωνητικό παράτασης της διάρκειάς της που προβλέπει ρητώς ότι κατά τη λήξη της σύμβασης στις 30.6.2012 θα διενεργηθεί απογραφή και ότι τυχόν ελλείψεις προϊόντων θα χρεώνονται στην εταιρεία «…………» ως οφειλέτρια και στον ανακόπτοντα ως εγγυητή με την αξία που αυτά έχουν «χονδρικώς» πλέον ΦΠΑ. Για τους λόγους αυτούς πρέπει να απορριφθεί ως ουσιαστικά αβάσιμος ο δεύτερος λόγος ανακοπής με τον οποίο ο ανακόπτων ισχυρίζεται ότι δεν αποδείχθηκε εγγράφως η απώλεια εμπορευμάτων αξίας 42.640,69 ευρώ και συνεπώς ούτε η πλήρωση της «αναβλητικής αίρεσης» υπό την οποία τελούσε η υποχρέωσή του να καταβάλει το ποσό που επιδικάσθηκε με τη διαταγή πληρωμής. Η απαίτηση δε και το οφειλόμενο ποσό αποδείχθηκε όπως ήδη αναφέρθηκε από την από 2.7.2012 εξώδικη πρόσκληση-όχληση, με τη συνημμένη σ’ αυτή απογραφή-εκτύπωση ελλειμμάτων από τα εμπορικά βιβλία της καθής και τα υπ’ αριθμ. …………/3.7.2012 τιμολόγια που είχε εκδόσει επ’ ονόματι της ανωτέρω εταιρείας για τη χρέωσή της με την τιμή των προϊόντων που βρέθηκαν να λείπουν, με την οποία (πρόσκληση-όχληση) η καθής όχλησε την οφειλέτρια και τον ανακόπτοντα να της καταβάλουν το ποσό των 42.640,69 ευρώ, πράγμα που αυτοί δεν έπραξαν. Επομένως πρέπει να απορριφθεί ο δεύτερος λόγος της ανακοπής με τον οποίο ο ανακόπτων ισχυρίζεται τα αντίθετα. Περαιτέρω όσον αφορά τον λόγο που προβάλλεται για πρώτη φορά με τις προτάσεις του ενώπιον του παρόντος Δικαστηρίου με τον οποίον αυτός ισχυρίζεται ότι η διαταγή πληρωμής είναι ανίσχυρη διότι δεν του επιδόθηκε εντός της δίμηνης προθεσμίας, όπως ορίζει το άρθρο 630Α ΚΠολΔ, άλλως δεν του επιδόθηκε νόμιμα διότι η πληρεξούσια δικηγόρος της καθής που υπέγραψε την από 2.12.2013 επιταγή προς πληρωμή και την εντολή προς επίδοσή της, …………., δεν είχε τη σχετική εντολή και πληρεξουσιότητα είναι απορριπτέος πρωτίστως ως απαράδεκτος. Τούτο διότι, εκτός του η διαταγή πληρωμής έχει επιδοθεί σε αυτόν στις 17.12.2013,όπως ο ίδιος ομολογεί με την ανακοπή του και με την έφεσή του και αποδεικνύεται από την με αρ………../17.12.2013 έκθεση επιδόσεως του δικαστικού Επιμελητή Κέρκυρας ……….., αυτός ουδέποτε έχει προβάλει τους άνω ισχυρισμούς (περί ακυρότητας της επίδοσης της διαταγής πληρωμής και περί έλλειψης πληρεξουσιότητας της άνω δικηγόρου) είτε με την ανακοπή του ή με πρόσθετους λόγους και αυτοί απαραδέκτως προβάλλονται για πρώτη φορά με τις προτάσεις του ενώπιον του παρόντος Δικαστηρίου. Τούτο διότι από τον συνδυασμό των διατάξεων των άρθρων 583, 585, 632 και 633 ΚΠολΔ, προκύπτει ότι στη δίκη επί της ανακοπής κατά διαταγής πληρωμής, η υπόθεση επανεκδικάζεται όχι καθολικά, αλλά στο μέτρο που επιβάλλουν οι λόγοι της ανακοπής, οι οποίοι προσδιορίζουν την έκταση της εκκρεμοδικίας και οριοθετούν το αντικείμενο της δίκης (ΟλΑΠ 10/1997 ΝοΒ 1998, 326- ΑΠ 294/2014 ΤΝΠ Νόμος· ΑΠ 1999/2013 ΧρΙΔ 2014, 264· ΑΠ 1026/2013 ΤΝΠ Νόμος- ΑΠ 793/1999 ΕΕΝ 2000, 688). Δηλ. νέοι λόγοι ανακοπής δεν επιτρέπεται να προταθούν για πρώτη φόρα με τρόπο διαφορετικό από αυτόν που ορίζεται στο άρθρο 585 παρ.2 εδ. β ΚΠολΔ (δηλ. μόνο με πρόσθετο δικόγραφο που κατατίθεται στη γραμματεία του Δικαστηρίου προς το οποίο απευθύνεται η ανακοπή και κοινοποιείται οκτώ ημέρες πριν από τη συζήτηση).Σε κάθε περίπτωση, όμως, εκτός του η καθής ισχυρίζεται ότι είχε δώσει σχετική εντολή και πληρεξουσιότητα στην άνω δικηγόρο που υπέγραψε την παραγγελία προς επίδοση της διαταγής πληρωμής και της επιταγής προς πληρωμή, ο εκκαλών δεν επικαλείται τη συνδρομή δικονομικής βλάβης που είναι αναγκαία για την κήρυξη της ακυρότητας κατά τα άρθρα 123 επ. και 159 ΚΠολΔ. Κατόπιν όλων αυτών και εφόσον δεν υπάρχουν άλλοι λόγοι πρέπει η ανακοπή να απορριφθεί και να επιβληθούν σε βάρος του εκκαλούντος-ανακόπτοντος η δικαστική δαπάνη της καθής και για τους δύο βαθμούς δικαιοδοσίας (άρθρα 176 και 183 ΚΠολΔ). Ακόμη, πρέπει να διαταχθεί η εισαγωγή του παραβόλου, που κατατέθηκε για την άσκηση της εφέσεως, στο δημόσιο ταμείο διότι στην προκειμένη περίπτωση δεν πρόκειται για νίκη του εκκαλούντος (ούτε μερική) κατά την έννοια της διάταξης του άρθρου 495 παρ. 4 του ΚΠολΔ, κατά την οποία ως νίκη νοείται η ουσιαστική βελτίωση της θέσης του εκκαλούντος σε σχέση με την εκκαλούμενη απόφαση κι όχι απλώς η εξαφάνιση της εκκαλουμένης, χωρίς την έκδοση ευνοϊκότερης για τον εκκαλούντα απόφασης μετά την κατ’ ουσίαν έρευνα της υπόθεσης από το δευτεροβάθμιο δικαστήριο.
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ
Δικάζοντας αντιμωλία των διαδίκων.
Δέχεται τυπικά και κατ’ουσίαν την έφεση.
Εξαφανίζει την με αρ.1379/2014 απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιά (διαδικασία Πιστωτικών τίτλων).
Κρατεί και δικάζει την με αρ.κατ……./17-1-2014 ανακοπή.
Απορρίπτει αυτή.
Διατάσσει την εισαγωγή του παράβολου της έφεσης, ποσού διακοσίων (200) ευρώ στο Δημόσιο Ταμείο.
Επιβάλλει σε βάρος του ανακόπτοντος τη δικαστική δαπάνη της καθής η ανακοπή και για τους δύο βαθμούς δικαιοδοσίας την οποία ορίζει σε εξακόσια (600) ευρώ.
Κρίθηκε, αποφασίσθηκε και δημοσιεύθηκε στον Πειραιά σε έκτακτη, δημόσια στο ακροατήριό του συνεδρίαση, στις 22 Μαρτίου 2017, χωρίς την παρουσία των διαδίκων και των πληρεξουσίων τους δικηγόρων.
Η ΔΙΚΑΣΤΗΣ Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ