Αριθμός 156/2017
ΤΟ ΜΟΝΟΜΕΛΕΣ ΕΦΕΤΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΩΣ
Αποτελούμενο από τη Δικαστή Μαρία Μέξα-Ευδαίμονος, Εφέτη, η οποία ορίσθηκε από την Πρόεδρο του Τριμελούς Συμβουλίου Διευθύνσεως του Εφετείου Πειραιώς, και από τη Γραμματέα Δ.Π..
ΜΕΛΕΤΗΣΕ ΤΗ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ
ΚΑΙ ΣΚΕΦΘΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ
Η κρινόμενη έφεση της εναγομένης κατά της 3821/2015 αποφάσεως του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς (διαδικασία εργατικών διαφορών), που έκανε δεκτή εν μέρει την αγωγή του ενάγοντος έχει ασκηθεί εμπρόθεσμα και σύμφωνα με τις νόμιμες διατυπώσεις (άρθρα 495, 511, 513, 517, 518 ΚΠολΔ). Είναι, επομένως, παραδεκτή και πρέπει να ερευνηθεί κατ ουσίαν κατά την ίδια διαδικασία (άρθρα 522, 533 ΚΠολΔ) για να κριθεί η βασιμότητα των λόγων της, οι οποίοι αναφέρονται σε εσφαλμένη εφαρμογή του νόμου και πλημμελή εκτίμηση των αποδείξεων από το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο.
Με την υπό κρίσιν αγωγή του ο ενάγων, εκθέτοντας τους ειδικότερους όρους της απασχόλησής του με σύμβαση εξαρτημένης εργασίας αορίστου χρόνου ως τεχνίτη εφαρμοστή – μέλους του επισκευαστικού συνεργείου της εναγομένης έως και τις 2-4-2009, ότε και η εναγομένη κατήγγειλε τη σύμβαση, ζητά να υποχρεωθεί η τελευταία να του καταβάλει, μετά το νομότυπο περιορισμό του αιτήματός του, το συνολικό ποσό των 18.314,39 ευρώ και να αναγνωριστεί ότι του οφείλει και το ποσό των 84.075,28 ευρώ για διαφορές ημερομισθίων, για έκτο ημερομίσθιο της εβδομάδος, για εργασία κατά τα Σάββατα, τις Κυριακές και αργίες, για την καθημερινή υπέρβαση του νομίμου ωραρίου του, αναλογία επιδομάτων εορτών, αποζημίωση και επίδομα αδείας, με το νόμιμο τόκο από τότε που καθένα επιμέρους κονδύλιο κατέστη ληξιπρόθεσμο και απαιτητό, άλλως και επικουρικώς, από την επομένη της καταγγελίας της σύμβασης ήτοι από τις 2-4-2009. Επί της αγωγής εκδόθηκε η υπ’ αρ. 88/2015 μη οριστική απόφαση με την οποία αφού κρίθηκε το νόμιμο της κυρίας βάσης της κατά τις διατάξεις των άρθρων 361, 340, 345, 346, 648, 653, 669 και 680 ΑΚ, 70, 176 και 907 και 908 ΚΠολΔ, στην ΚΥΑ 8900/1946, στο άρθρο 2 ΝΔ 3755/1957, στο ΒΔ 748/1966, στο άρθρο 2 του ν. 435/1976, στα άρθρα 1 ν. 1082/1980, 1 παρ.5 της Υ.Α 19040/1981, 2 παρ. 1,2, στα άρθρα 3 παρ.1 και αρθρ. 5 παρ. 4,5 ΑΝ 539/1945, 1 Ν. 1346/1983, 3παρ.1 ν.2112/1920,5 παρ.1 ΒΔ της 16.7.1920, 5 παρ.1 και 6 ν.3198/1955 και στις οικείες διατάξεις της ΤΣΣΕ Ναυπηγοεπισκευαστικών εργασιών Ν. Πειραιά Αττικής και Νήσων έτους 2007 και της ΤΣΣΕ Ναυπηγοεπισκευαστικών εργασιών Ν. Πειραιά, Αττικής και Νήσων έτους 2008, πλην της επικουρικής βάσης του αδικαιολογήτου πλουτισμού με την αιτιολογία ότι αυτή στηρίζονταν στα ίδια περιστατικά στα οποία θεμελιώνονταν η κύρια, διατάχθηκε η επανάληψη της συζήτησης, προκειμένου να προσκομιστούν τα αναφερόμενα σε αυτήν έγγραφα τόσο από τον ενάγοντα όσο και από την εναγομένη. Στη συνέχεια δε εκδόθηκε η εκκαλουμένη η οποία, όπως ήδη αναφέρθηκε την έκανε εν μέρει δεκτή για το ποσό των 14.509 ευρώ με το νόμιμο τόκο από το τέλος κάθε μήνα κατά τον οποίο έκαστο επιμέρους αγωγικό κονδύλιο κατέστη ληξιπρόθεσμο και ως εκ τούτου απαιτητό.
Από την ένορκη κατάθεση του μάρτυρα απόδειξης ενώπιον του πρωτοβαθμίου Δικαστηρίου η οποία περιέχεται στα με αρ.88/2015 πρακτικά συνεδριάσεώς του, τα έγγραφα που οι διάδικοι νόμιμα προσάγουν και επικαλούνται και από όλη την αποδεικτική διαδικασία αποδείχθηκαν τα εξής. Ο ενάγων με διαδοχικές συμβάσεις, εξαρτημένης εργασίας αορίστου χρόνου απασχολήθηκε στην εναγομένη, η οποία δραστηριοποιείται στις επισκευές πλοίων με την ιδιότητα του τεχνίτη εφαρμοστή – μέλους του επισκευαστικού συνεργείου της, με έναρξη απασχόλησης αυτού στις 12-1-2007 και εφεξής (με αντίστοιχο χρόνο αναγγελίας της πρόσληψης την 15-1-2007) έως και τις 20-2-2007 οπότε η σύμβασή του καταγγέλθηκε από την εναγομένη. Ακολούθησαν οι εξής αλληλοδιαδοχικές προσλήψεις και αντίστοιχες καταγγελίες της σύμβασής του από την εναγομένη: 2) Στις 5-3-2007 (με χρόνο αναγγελίας της την 6-3-2007) και απασχόληση έως και τις 4-5-2007. 3) Στις 11-6-2007 (αναγγελία της πρόσληψης την 19-6-2007) έως και τις 26-6-2007. 4) Στις 27-6-2007 (αναγγελία την 29-6-2007) έως και τις 5-7-2007. 5) Στις 12-7-2007 (αναγγελία αυθημερόν έως και τις 25-9-2007. 6) Στις 2-10-2007 (αναγγελία αυθημερόν) έως και τις 23-10-2007. 7) Στις 27-12-2007 (αναγγελία την 28-12-2007) έως και τις 22-4-2008. 8) Στις 15-10-2008 (αναγγελία αυθημερόν) έως και τις 5-12-2008. 9) Στις 22-12-2008 (αναγγελία αυθημερόν) έως και τις 28-1-2009. 10) Για τελευταία φορά στις 4-3-2009 (αναγγελία πρόσληψης την 4-3-2009) έως και τις 2-4-2009 ότε η σύμβασή του καταγγέλθηκε από την εναγομένη. Ο ενάγων περιόρισε παραδεκτώς κατά τη συζήτηση της υποθέσεως ενώπιον του πρωτοβαθμίου Δικαστηρίου τις αξιώσεις του μόνο για τα παρακάτω χρονικά διαστήματα της απασχόλησής του στην εναγομένη περιορίζοντας και τα αντίστοιχα επιμέρους αγωγικά κονδύλια. ’Ητοι από 1-1-2008 έως 22-4-2008,15-10-2008 έως 5-12-2008,22-12-2008 έως 28-1-2009 και από 4-3-2009 έως 2-4-2009.Τα ανωτέρω δέχθηκε η εκκαλουμένη χωρίς να προσβάλλεται με λόγο έφεσης ως προς το κεφάλαιο αυτό. Περαιτέρω αποδείχθηκε ότι η εναγομένη του οφείλει για τα άνω (επίδικα) χρονικά διαστήματα για τις αναφερόμενες αντίστοιχες αιτίες τα εξής ποσά δεδομένου ότι αυτή του κατέβαλε σταθερά καθόλο το άνω χρονικό διάστημα για ημερομίσθιο το ποσό των 50 ευρώ.
Α) Για διαφορές αποδοχών για το συνολικό χρονικό διάστημα της απασχόλησής του από τις 1-1-2008 έως και τις 2-4-2009: 1) για το χρονικό διάστημα από 1-1-2008 έως και τις 29-2-2008: 87 € το νόμιμο μικτό ημερομίσθιο σύμφωνα με την εφαρμοζόμενη σσε για την ειδικότητα του από το οποίο πρέπει να αφαιρεθούν 19,45 που ήταν οι ασφαλιστικές εισφορές του στο ικα =87-19,45=67,55€-2,51€ που είναι ο φόρος μισθωτών υπηρεσιών= 65,04 €* 43 καθημερινές = 2.796 € – 2.150 € που η εναγομένη του έχει καταβάλει = υπόλοιπο διαφοράς 646 €, 2) για το χρονικό διάστημα από 1-3-2008-22-4-2008: 90 € ημερομίσθιο από το οποίο πρέπει να αφαιρεθούν 19,45 που ήταν οι ασφαλιστικές εισφορές του στο ικα καθώς και 2,51 που είναι ο ΦΜΥ=68,04* 39 καθημερινές=2.653 € – καταβληθέν από την εναγομένη 1950 € (δεδομένου ότι του κατέβαλε 50 € ως ημερομίσθιο, όπως ήδη αναφέρθηκε) = 703,56€ 3) για το χρονικό διάστημα από 15-10-2008 έως και τις 5-12-2008: 90 € μικτά ήτοι καθαρά σύμφωνα με τα άνω 68,04* 27 καθημερινές = 1837,08 € – καταβληθέν 1.350 € = 487,08€.4) για το χρονικό διάστημα από 22-12-2008 έως και τις 28-1-2009: 90 € μικτά ήτοι καθαρά 68,04*27 καθημερινές = 1837,08€ – καταβληθέν 1.350 € = 487,08 €. 5) για το χρονικό διάστημα από 4-3-2009 έως και τις 31-3-2009: 90 € μικτά και καθαρά68,04€ * 16 καθημερινές = 1.089 € – καταβληθέν 800 € = 289 €. 6) για διαφορές αποδοχών για το χρονικό διάστημα από 1-4-2009 έως και τις 2-4-2009: 94 € μικτά και καθαρά 72 * 2 καθημερινές = 144 € – καταβληθέν 100 € {δεδομένου ότι η εναγομένη του κατέβαλε σταθερός το ποσόν των 50 € ως ημερομίσθιο) = 44 €. Β) Για έκτο ημερομίσθιο της εβδομάδος για το συνολικό χρονικό διάστημα της απασχόλησής του από τις 1-1-2008 έως και τις 2-4-2009: 1) από 1-1-2008 έως και τις 29-2-2008: 87 € μικτό ημερομίσθιο* 8,71 εβδομάδες =757,77€, 2) για το χρονικό διάστημα από 1-3-2008 – 22-4-2008: 90 € μικτό ημερομίσθιο* 7 εβδομάδες = 630 €. 3) για το χρονικό διάστημα από 15-10-2008 έως και τις 5-12-2008: 90 € * 6,5 εβδομάδες= 585€. 4) για το χρονικό διάστημα από 22-12-2008 έως και τις 28-1-2009: 90 €* 5 εβδομάδες = 450 €. 5) για το χρονικό διάστημα από 4-3-2009 έως και τις 31-3-2009: 90 € * 3,5 εβδομάδες = 315 €. 6) για το χρονικό διάστημα από 1-4-2009 έως και τις2-4-2009: 94 €*0,28 εβδομάδες = 26,32 €. Πρέπει να αναφερθεί ότι η εκκαλουμένη έκρινε χωρίς να προσβάλλεται με έφεση ως προς αυτό ότι για την εργασία του κατά τα Σάββατα, τις Κυριακές και αργίες, για αναλογία επιδομάτων εορτών, αποζημίωση αδείας και επίδομα αδείας για το συνολικό χρονικό διάστημα της απασχόλησής του από τις 1-1-2008 έως και τις 31-3-2009 δεν προέκυψε μη καταβολή της αιτουμένης διαφοράς από την πλευρά της εναγομένης και γι’αυτό τα αντίστοιχα επιμέρους αγωγικά κονδύλια τα απέρριψε ως αβάσιμα στην ουσία τους. Γ) Για υπερωριακή απασχόληση της εβδομάδος: Περαιτέρω αποδείχθηκε ότι ο ενάγων για το συνολικό χρονικό διάστημα της απασχόλησής του από τις 1-1-2008 έως και τις 2-4-2009 εργάζονταν δύο ώρες ημερησίως υπερωριακά. Για το λόγο αυτό δικαιούται1) για το χρονικό διάστημα από 1-1-2008 έως και τις 29-2-2008 (2 μήνες): με υπερωριακή απασχόληση κατά 2 ώρες ημερησίως= 10 ώρες εβδομαδιαίως = 40 ώρες μηνιαίως = 80 ώρες για το συνολικό ως άνω χρονικό διάστημα* 35,80€ ωρομίσθιο(87 νόμιμο ημερομίσθιο +αναλογία έκτου ημερομισθίου 17,40€=104,40Χ6/35= 17,90 +100% προσαύξηση =35,80 το ωρομίσθιο)2.864€ – καταβληθέν 1.333,6 € (δεδομένου ότι η εναγομένη του κατέβαλε σταθερώς το ποσόν των 16,67 €/ώρα) = 1530,4 €.2) για το χρονικό διάστημα από 1-3-2008 – 22-4-2008: (1,7 μήνες): με υπερωριακή απασχόληση κατά 2 ώρες ημερησίως =10 ώρες εβδομαδιαίως = 40 ώρες μηνιαίως= 68 ώρες για το συνολικό ως άνω χρονικό διάστημα * 35,80 €=2434,4€ – καταβληθέν 1.133,6 € (δεδομένου ότι η εναγομένη του κατέβαλε σταθερώς το ποσόν των 16,67 €/ώρα) = 1300,8 €.3) για το χρονικό διάστημα από 15-10-2008 έως και τις 5-12-2008: (1,7 μήνες): με υπερωριακή απασχόληση κατά 2 ώρες ημερησίως = 10 ώρες εβδομαδιαίως = 40 ώρες μηνιαίως = 68 ώρες για το συνολικό ως άνω χρονικό διάστημα * 35,80 € = 2434,4€ – καταβληθέν 1.133,6 € = 1300,8€. 4) για το χρονικό διάστημα από 22-12-2008 έως και τις 28-1-2009: (1,2 μήνες): με υπερωριακή απασχόληση κατά 2 ώρες ημερησίως =10 ώρες εβδομαδιαίως = 40 ώρες μηνιαίως = 48 ώρες για το συνολικό ως άνω χρονικό διάστημα*37,34 ωρομίσθιο(90 νόμιμο ημερομίσθιο +αναλογία έκτου ημερομισθίου 18,93€=108,93 Χ6/35= 18,67 +100% προσαύξηση=37,34)=1.795,2 – καταβληθέν 800,1 € (δεδομένου ότι η εναγομένη του κατέβαλε σταθερώς το ποσόν των 16,67 €/ώρα) =995,04€. 5) για το χρονικό διάστημα από 4-3-2009 έως και τις 31-3-2009: (0,7 μήνες): με υπερωριακή απασχόληση κατά 2 ώρες ημερησίως =10 ώρες εβδομαδιαίως = 40 ώρες μηνιαίως = 28 ώρες για το συνολικό ως άνω χρονικό διάστημα *37,34 €=1045,52€ -καταβληθέν 466,76=578,76€. Επομένως η εναγομένη εξακολουθεί να οφείλει στον ενάγοντα για τις άνω αιτίες το συνολικό ποσό των (646+ 703,56+ 487,08+ 487,08+ 289+ 44+ 757,77+ 630+ 585+ 450+ 315+ 26,32+ 1530,4+ 1300,8+ 1300,8+ 995,4+ 579=)11.127,2. Επομένως η εκκαλουμένη που έκρινε εσφαλμένα ότι το οφειλόμενο από την εναγομένη ποσό για τις άνω αιτίες είναι αυτό των 14.509 ευρώ υπολογίζοντας τις διαφορές των αποδοχών του ενάγοντος του με στοιχεία Α ανωτέρω κονδυλίου με το προβλεπόμενο μικτό ημερομίσθιο αντί του καθαρού δηλ. μετ’αφαίρεση των ασφαλιστικών εισφορών που αναλογούν στον ενάγοντα και τον ΦΜΥ που η εναγομένη αποδείχθηκε ότι κατέβαλε έσφαλε κατά τον βάσιμο εν μέρει σχετικό λόγο της εφέσεώς του. Εξάλλου δεν αποδείχθηκε ότι η εναγομένη κατέβαλε το προβλεπόμενο από τη σσε έκτο ημερομίσθιο δεδομένου ότι δεν προσκομίζει καμμία σχετική έγγραφη απόδειξη απορριπτομένου του ισχυρισμού -λόγου εφέσεώς της με τον οποίο αυτή ισχυρίζεται τα αντίθετα. Επίσης πρέπει να απορριφθεί και ο λόγος εφέσεως σύμφωνα με τον οποίο ο ενάγων δεν πραγματοποιούσε καθόλου υπερωριακή εργασία ως ουσιαστικά αβάσιμος. ’Αλλωστε η πραγματοποίηση υπερωριών εκτός από την κατάθεση του μάρτυρα προέκυψε και από τη φύση της εργασίας του και τα διδάγματα της κοινής πείρας εφόσον για τα πλοία που επισκευάζονται υπάρχει περιορισμένος χρόνος ολοκληρώσεως των εργασιών και συνήθως απαιτείται εργασία που υπερβαίνει το νόμιμο ωράριο όπως ορθά έκρινε η εκκαλουμένη. Κατόπιν αυτών πρέπει να γίνει εν μέρει δεκτή η έφεση, η εκκαλουμένη να εξαφανιστεί καθολοκληρίαν για την ενότητα της εκτελέσεως και αφού κρατηθεί η υπόθεση από το παρόν Δικαστήριο να γίνει δεκτή η αγωγή για το άνω αναφερόμενο ποσό το οποίο πρέπει να υποχρεωθεί η εναγομένη να καταβάλει στον ενάγοντα με το νόμιμο τόκο από το τέλος κάθε μήνα κατά το οποίο κάθε επιμέρους αγωγικό κονδύλιο κατέστη ληξιπρόθεσμο και απαιτητό. Τέλος πρέπει να απορριφθεί το αίτημα περί επαναφοράς των πραγμάτων στην προηγούμενη κατάσταση με την επιστροφή του ποσού των 1500 ευρώ που η εναγομένη κατέβαλε έναντι στον ενάγοντα σύμφωνα με την εκκαλουμένη διότι είναι πλέον χωρίς αντικείμενο. Επίσης πρέπει να επιβληθεί σε βάρος της μέρος της δικαστικής δαπάνης του ενάγοντος-εφεσιβλήτου και των δύο βαθμών (178 και 183 ΚΠολΔ)και να διαταχθεί η επιστροφή του παραβόλου της έφεσης στην εκκαλούσα κατά το άρθρο 495 παρ.παρ.4 ΚΠολΔ
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ
Δικάζοντας αντιμωλία των διαδίκων.
Δέχεται τυπικά και κατ’ουσίαν την έφεση.
Εξαφανίζει την με αρ. 3821/2015 οριστική απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς (ειδική διαδικασία εργατικών διαφορών).
Κρατεί και δικάζει την υπόθεση.
Δέχεται εν μέρει την αγωγή.
Υποχρεώνει την εναγομένη να καταβάλει στον ενάγοντα έντεκα χιλιάδες εκατόν είκοσι επτά ευρώ και 21 εκατοστά (11.127,21 €) ευρώ με το νόμιμο τόκο από το τέλος κάθε μήνα κατά το οποίο κάθε επιμέρους κονδύλιο κατέστη ληξιπρόθεσμο και απαιτητό.
Διατάσσει την επιστροφή του παραβόλου της έφεσης στην εκκαλούσα.
Επιβάλλει στην εκκαλούσα μέρος της δικαστικής δαπάνης του ενάγοντος-εφεσιβλήτου και των δύο βαθμών δικαιοδοσίας την οποία ορίζει σε εξακόσια (600 €) ευρώ.
Κρίθηκε, αποφασίσθηκε και δημοσιεύθηκε στον Πειραιά σε έκτακτη, δημόσια στο ακροατήριό του συνεδρίαση, στις 30 Μαρτίου 2017, χωρίς την παρουσία των διαδίκων και των πληρεξουσίων τους δικηγόρων.
Η ΔΙΚΑΣΤΗΣ Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ