Αριθμός 367/ 2023
ΤΟ ΜΟΝΟΜΕΛΕΣ ΕΦΕΤΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΩΣ
(Τμήμα Ναυτικών Διαφορών)
Αποτελούμενο από τον Δικαστή Αντώνιο Αλαπάντα, Εφέτη, τον οποίον όρισε ο Πρόεδρος του Τριμελούς Συμβουλίου Διεύθυνσης του Εφετείου και από τη Γραμματέα Τ.Λ..
Συνεδρίασε δημόσια στο ακροατήριο του, στις …………., για να δικάσει την υπόθεση μεταξύ:
Α) Έφεση με αρ. καταθ. ………./2022
Της εκκαλούσας: εταιρείας με την επωνυμία «…………», που εδρεύει στην …….. Αττικής, νομίμως εκπροσωπουμένης, που παραστάθηκε δια της πληρεξουσίας δικηγόρου της Μαρίας Αρβανίτη, με δήλωση κατ’ άρθρο 242§2 ΚΠολΔ, η οποία προκατέθεσε προτάσεις.
Του εφεσίβλητου: ………., κατοίκου …….., που παραστάθηκε δια της πληρεξουσίας δικηγόρου του Ειρήνης Ανδρουλάκη, με δήλωση κατ’ άρθρο 242§2 ΚΠολΔ, η οποία προκατέθεσε προτάσεις.
Β) Έφεση με αρ. καταθ. ………./2023
Του εκκαλούντος: ……., κατοίκου ………., που παραστάθηκε δια της πληρεξουσίας δικηγόρου του Ειρήνης Ανδρουλάκη, με δήλωση κατ’ άρθρο 242§2 ΚΠολΔ, η οποία προκατέθεσε προτάσεις.
Της εφεσίβλητης: εταιρείας με την επωνυμία «………», που εδρεύει στην ……… Αττικής, νομίμως εκπροσωπουμένης, που παραστάθηκε δια της πληρεξουσίας δικηγόρου της Μαρίας Αρβανίτη, με δήλωση κατ’ άρθρο 242§2 ΚΠολΔ, η οποία προκατέθεσε προτάσεις.
Ο ενάγων και ήδη εφεσίβλητος- εκκαλών με την από 22.12.2021 και με αριθμό έκθεσης κατάθεσης ……../24.12.2021 αγωγή του, την οποία άσκησε ενώπιον του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς κατά της εναγομένης και ήδη εκκαλούσας -εφεσίβλητης, ζήτησε να γίνουν δεκτά τα αναφερόμενα σε αυτή. Το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο με την υπ’ αρ. 1677/2022 οριστική απόφαση του έκανε εν μέρει δεκτή την αγωγή αυτή. Την απόφαση αυτή προσέβαλαν ενώπιον του Δικαστηρίου τούτου οι εκκαλούντες με τις ως άνω δύο από 11.7.2022 και 10.1.2023 αντίθετες εφέσεις τους, η συζήτηση των οποίων προσδιορίστηκε (πράξεις με αρ. εκθ. καταθ. ……./19.7.2022 και …………/13.1.2023 αντίστοιχα) για τη δικάσιμο που αναφέρεται στην αρχή της παρούσας, με αύξοντες αριθμούς πινακίου 15 και 30, ζητώντας να γίνουν δεκτές για τους λόγους που αναφέρονται σε αυτές. Οι εφέσεις αυτές εκφωνήθηκαν με τη σειρά τους από το οικείο πινάκιο και συζητήθηκαν και οι πληρεξούσιοι δικηγόροι των διαδίκων παραστάθηκαν κατά τα ανωτέρω.
AΦOY MEΛETHΣE TH ΔIKOΓPAΦIA
ΣKEΦTHKE ΣYMΦΩNA ME TO NOMO
Επειδή οι ως άνω δύο αντίθετες εφέσεις (υπό στοιχεία Α και Β) πρέπει να συνεκδικαστούν, διότι εκδικάζονται με την ίδια ειδική διαδικασία και για λόγους συνάφειας και οικονομίας της δίκης (άρθρα 31, 246 ΚΠολΔ), δεδομένου ότι με αυτές προσβάλλεται η ίδια ως άνω πρωτόδικη απόφαση.
Επειδή η κρινόμενη υπό στοιχείο Α έφεση κατά της υπ’ αρ. 1677/2022 οριστικής απόφασης του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς κατά την ειδική διαδικασία των περιουσιακών -εργατικών διαφορών (του άρθρου 614 αρ.3 ΚΠολΔ), αρμοδίως φέρεται προς συζήτηση ενώπιον του παρόντος Δικαστηρίου, κατ’ άρθρο 19 περ. α ΚΠολΔ (και άρθρο 51§6 ν. 2172/1993), αφού αυτή κατατέθηκε από την εκκαλούσα στη Γραμματεία του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς στις 11.7.2022, όπως προκύπτει από την παρά πόδας του δικογράφου έφεσης υπ’ αρ. ………../2022 έκθεση κατάθεσης του Γραμματέα του Δικαστηρίου αυτού και έχει ασκηθεί νομοτύπως και εμπροθέσμως, σύμφωνα με τα άρθρα 511, 513 § 1 στοιχ. β`, 516 § 1, 517 εδ. α`, 518 § 2 και 520 § 1 ΚΠολΔ και συνεπώς, παραδεκτώς, κατ’ άρθρο 532 ΚΠολΔ, δεδομένου ότι: α) για τη διαφορά αυτή δεν απαιτείται παράβολο για την άσκηση έφεσης κατά το άρθρο 495§3 εδ.τελ ΚΠολΔ και β) δεν προκύπτει επίδοση της εκκαλούμενης απόφασης σε αυτήν. Επομένως, πρέπει η έφεση αυτή να γίνει τυπικά δεκτή και να ερευνηθεί περαιτέρω ως προς το παραδεκτό και το βάσιμο των λόγων της (άρθρα 522, 533 § 1 ΚΠολΔ), κατά την ίδια με την πρωτοβάθμια ειδική διαδικασία περιουσιακών (εργατικών) διαφορών .
Επειδή η κρινόμενη υπό στοιχείο Β έφεση κατά της υπ’ αρ. 1677/2022 οριστικής απόφασης του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς κατά την ειδική διαδικασία των περιουσιακών -εργατικών διαφορών (του άρθρου 614 αρ.3 ΚΠολΔ), αρμοδίως φέρεται προς συζήτηση ενώπιον του παρόντος Δικαστηρίου, κατ’ άρθρο 19 περ. α ΚΠολΔ (και άρθρο 51§6 ν. 2172/1993), αφού αυτή κατατέθηκε από την εκκαλούσα στη Γραμματεία του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς στις 12.1.2023, όπως προκύπτει από την παρά πόδας του δικογράφου έφεσης υπ’ αρ. ………./2023 έκθεση κατάθεσης του Γραμματέα του Δικαστηρίου αυτού και έχει ασκηθεί νομοτύπως και εμπροθέσμως, σύμφωνα με τα άρθρα 511, 513 § 1 στοιχ. β`, 516 § 1, 517 εδ. α`, 518 §2 και 520 § 1 ΚΠολΔ και συνεπώς, παραδεκτώς, κατ’ άρθρο 532 ΚΠολΔ, δεδομένου ότι: α) για τη διαφορά αυτή δεν απαιτείται παράβολο για την άσκηση έφεσης κατά το άρθρο 495§3 εδ.τελ ΚΠολΔ και β) δεν προκύπτει επίδοση της εκκαλούμενης απόφασης σε αυτόν. Επομένως, πρέπει η έφεση αυτή να γίνει τυπικά δεκτή και να ερευνηθεί περαιτέρω ως προς το παραδεκτό και το βάσιμο των λόγων της (άρθρα 522, 533 § 1 ΚΠολΔ), κατά την ίδια με την πρωτοβάθμια ειδική διαδικασία περιουσιακών (εργατικών) διαφορών .
Επειδή με την ως άνω αγωγή του ο ενάγων (και ήδη εκκαλών –εφεσίβλητος) ιστορούσε ότι δυνάμει συμβάσεως ναυτικής εργασίας αορίστου χρόνου, που καταρτίστηκε στον Πειραιά στις 13.5.2020 με την εναγομένη (και ήδη εκκαλούσα- εφεσίβλητη), πλοιοκτήτρια του υπό ελληνική σημαία Ε/Γ –Ο/Γ πλοίου «ΝΣ», ναυτολογήθηκε αυθημερόν σε αυτό, στον Πειραιά, με την ειδικότητα του ναύτη, με μηνιαίες αποδοχές (κατόπιν συμφωνίας τους) τις προβλεπόμενες από τη Συλλογική Σύμβαση Εργασίας των Πληρωμάτων Ακτοπλοϊκών – Επιβατηγών Πλοίων 2019 και εργάστηκε έως την 23.11.2020, οπότε απολύθηκε αμοιβαία συναινέσει του ιδίου και του πλοιάρχου. Κατόπιν, δυνάμει νεοτέρας συμβάσεως ναυτικής εργασίας αορίστου χρόνου, μεταξύ του ιδίου και της εναγομένης, προσελήφθη και ναυτολογήθηκε στο ίδιο ως άνω πλοίο με την ίδια ειδικότητα και όρους και παρείχε την εργασία του από 30.11.2020 έως 14.3.2021, οπότε απολύθηκε λόγω αδείας. Τέλος, με νεότερη σύμβαση ναυτικής εργασίας αορίστου χρόνου, μεταξύ του ιδίου και της εναγομένης προσελήφθη και ναυτολογήθηκε στο ίδιο ως άνω πλοίο με την ίδια ειδικότητα και όρους και παρείχε την εργασία του από 2.4.2021 έως 21.5.2021, οπότε απολύθηκε αμοιβαία συναινέσει του ιδίου και του πλοιάρχου. Ότι διατηρεί κατά της εναγομένης απαιτήσεις από την ως άνω εργασία του, συνολικού ύψους 24.311,48 € για αμοιβή από παροχή υπερωριακής εργασίας σε καθημερινές, Σάββατα, Κυριακές και αργίες, επιδόματα εορτών, αμοιβή για μη χορήγηση διανυκτερεύσεων, όπως οι επιμέρους απαιτήσεις εξειδικεύονται στην αγωγή αυτή. Μετά ταύτα, ζητούσε (με απόφαση προσωρινά εκτελεστή), κατόπιν παραδεκτού (με δήλωση του στα ταυτάριθμα με την παρούσα πρακτικά της συζητήσεως που διατυπώθηκε και στις προτάσεις του) μερικού περιορισμού του αιτήματος από καταψηφιστικό σε αναγνωριστικό, αναλογικώς κατά κλάσμα 1/3 εκάστου αγωγικού κονδυλίου: α) να αναγνωριστεί ότι η εναγομένη υποχρεούται να του καταβάλει για τις ως άνω αιτίες το συνολικό ποσόν των 8.103,82 € και β) να υποχρεωθεί να του καταβάλει για τις αυτές αιτίες το συνολικό ποσόν των 16.207,65 €, εντόκως νομίμως από την απόλυσή του στις 21.5.2021, άλλως από την επίδοση της αγωγής μέχρι την εξόφληση και δη με το νόμιμο επιτόκιο επιδικίας , καθώς και να καταδικαστεί η εναγόμενη στη δικαστική του δαπάνη. Το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο, με την υπ’ αρ. 1677/2022 εκκαλούμενη απόφαση του, που εκδόθηκε κατ΄ αντιμωλίαν των διαδίκων, δέχθηκε εν μέρει την ως άνω αγωγή για τα ποσά των 2094,85 € αναγνωριστικά και 4189,70 € καταψηφιστικά, με το νόμιμο τόκο υπερημερίας από 22.5.2021 έως την εξόφληση και επέβαλε μέρος (ποσού 500 €) της δικαστικής δαπάνης του ενάγοντος στην εναγόμενη.
Επειδή με την υπό κρίση υπό στοιχείο Α έφεση παραπονείται η εκκαλούσα ότι το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο με την εκκαλούμενη απόφασή του εσφαλμένως εκτίμησε τις αποδείξεις (ως προς τις ώρες υπερεργασίας ημερησίως και τη διαφορά για αναλογία δώρων Χριστουγέννων 2020 και 2021 και Πάσχα 2021) και δέχθηκε εν μέρει την ως άνω αγωγή του αντιδίκου της, ενώ θα έπρεπε να την απορρίψει .
Επειδή με την υπό κρίση υπό στοιχείο Β έφεση παραπονείται ο εκκαλών ότι το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο με την εκκαλούμενη απόφασή του εσφαλμένως εφάρμοσε το νόμο και εκτίμησε τις αποδείξεις (δεχόμενο μόλις 3 ώρες υπερεργασίας και συνολικά 11 ώρες εργασίας ημερησίως, του επιδίκασε μικρότερα ποσά για δώρα εορτών Πάσχα και Χριστουγέννων, μη υπολογίζοντας σε αυτά και το επίδομα ιματισμού, ενώ του επιδίκασε τόκους υπερημερίας και όχι επιδικίας από την επίδοση της αγωγής μέχρι την εξόφληση) και δέχθηκε εν μέρει την ως άνω αγωγή του, ενώ θα έπρεπε να την δεχθεί στο σύνολό της.
Επειδή στα επιδόματα των εορτών Χριστουγέννων και Πάσχα των ναυτικών, κατά το άρθρο 60 ΚΙΝΔ (ν. 3816/1958) και την Υ.Α (Εμπορικής Ναυτιλίας) 70109/8008/1981 (ΦΕΚ Β 1 / 7.1.1982), συμπεριλαμβάνονται η αμοιβή για την υπερωριακή εργασία, οι αποδοχές αδείας με το αντίτιμο τροφής και το ημερήσιο αντίτιμο τροφής, το οποίο, δηλαδή, αποτελεί μέρος των παγίων και σταθερών αποδοχών του ναυτικού, ανεξαρτήτως αν παρέχεται σε χρήμα ή αυτούσια (Μ.Εφ.Πειρ. 397/2020, δημ. στην ιστοσελίδα του Εφετείου Πειραιώς, Μ.Εφ.Πειρ. 231/2013 Ε.Ν.Δ. 2013, 220), ενώ το επίδομα ιματισμού δεν συγκαταλέγεται στις αποδοχές αυτές, διότι δεν αποτελεί παροχή καταβαλλόμενη ως αντάλλαγμα της παρεχόμενης εργασίας, αφού η κύρια και βασική αιτία χορηγήσεώς του είναι η εξυπηρέτηση των λειτουργικών αναγκών του πλοίου (ΑΠ 774/2003 Ε.Εργ.Δ. 2005, 237, Μ.Εφ.Πειρ. 48/2021, ΝΟΜΟΣ).
Επειδή από την προσκομιζόμενη με επίκληση (από τον ενάγοντα) ένορκη βεβαίωση με αρ. …../29.4.2022 στον Ειρηνοδίκη Πειραιά του μάρτυρα ………….. (το γεγονός πως ο μάρτυρας αυτός έχει αντιδικία με την εναγόμενη δεν πλήττει το κύρος της ένορκης βεβαίωσης αυτής, βλ.Μ.Εφ.Πειρ. 626/2014, ΕλλΔνη 2015, 508), η οποία ελήφθη κατόπιν νομότυπης και εμπρόθεσμης κλήτευσης της εναγομένης (βλ. την υπ’ αρ. …../26.4.2022 έκθεση επίδοσης της δικαστικής επιμελήτριας στο Εφετείο Αθηνών ………….) και από όλα ανεξαιρέτως τα έγγραφα που προσκομίζουν με επίκληση οι διάδικοι, αποδεικνύονται τα ακόλουθα πραγματικά περιστατικά: δυνάμει συμβάσεως ναυτικής εργασίας αορίστου χρόνου που καταρτίστηκε στον Πειραιά στις 13.5.2020 μεταξύ του ενάγοντος (εφεσίβλητου- εκκαλούντος) και της εναγομένης (εκκαλούσας- εφεσίβλητης), πλοιοκτήτριας του υπό ελληνική σημαία επιβατηγού-οχηματαγωγού πλοίου (Ε/Γ-Ο/Γ) «ΝΣ» (νηολογίου Πειραιώς με αρ. .., ΙΜΟ …., κ.ο.χ 13.902,04) ο ενάγων (κάτοχος του με αρ. ……… ναυτικού φυλλαδίου) ναυτολογήθηκε αυθημερόν στο πλοίο αυτό στο λιμάνι του Πειραιά με την ειδικότητα του ναύτη, με μηνιαίες αποδοχές (κατόπιν συμφωνίας τους) τις προβλεπόμενες από τη Συλλογική Σύμβαση Εργασίας των Πληρωμάτων Ακτοπλοϊκών – Επιβατηγών Πλοίων 2019, που κυρώθηκε με την υπουργική απόφαση 2242.5-1.5/ 56040/2019 (ΦΕΚ Β 3170/12.8.2019) και εργάστηκε συνεχώς στο ως άνω πλοίο μέχρι τις 23.11.2020, οπότε απολύθηκε αμοιβαία συναινέσει του ιδίου και του πλοιάρχου. Κατόπιν, με νεότερη σύμβαση ναυτικής εργασίας αορίστου χρόνου μεταξύ του ιδίου και της εναγομένης, προσελήφθη και ναυτολογήθηκε στο ίδιο ως άνω πλοίο με την ίδια ειδικότητα και τους ίδιους όρους και παρείχε την εργασία του συνεχώς κατά το χρονικό διάστημα από 30.11.2020 έως 14.3.2021, οπότε απολύθηκε λόγω αδείας. Τέλος, με άλλη σύμβαση ναυτικής εργασίας αορίστου χρόνου, μεταξύ του ιδίου και της εναγομένης προσελήφθη και ναυτολογήθηκε στο ίδιο ως άνω πλοίο με την ίδια ειδικότητα και τους ίδιους όρους και παρείχε την εργασία του συνεχώς κατά το χρονικό διάστημα από 2.4.2021 έως 21.5.2021, οπότε απολύθηκε αμοιβαία συναινέσει του ιδίου και του πλοιάρχου. Κατά τη διάρκεια της ναυτολόγησης του ενάγοντος στο ως άνω πλοίο, αυτό τη χειμερινή περίοδο έκανε δρομολόγια από Πειραιά για Χίο, Μυτιλήνη, Χίο, Πειραιά και δύο φορές την εβδομάδα από Πειραιά για Χίο, Μυτιλήνη, Χίο, Οινούσσες, Ψαρά, Πειραιά. Ειδικότερα, το πλοίο ξεκινούσε από Πειραιά για Χίο, Μυτιλήνη, Χίο, Οινούσσες, Ψαρά, Πειραιά, δηλαδή ξεκινούσε από Πειραιά στις 20.00 μ.μ. έφτανε στη Χίο στις 4.15 π.μ, αναχωρούσε για Μυτιλήνη όπου έφθανε στις 8.00 πμ περίπου και ξανά από την Μυτιλήνη στις 18.00 μμ για Χίο, Οινούσσες, Ψαρά, Πειραιά που έφθανε την επομένη το πρωί γύρω στις 7.00 πμ. Τη θερινή περίοδο έκανε δρομολόγια από Πειραιά για Χίο, Μυτιλήνη, Χίο, Πειραιά και τρεις φορές την εβδομάδα από Πειραιά για Χίο, Μυτιλήνη, Χίο, Οινούσσες, Ψαρά, Πειραιά και ειδικότερα, κάθε Δευτέρα το πλοίο έφτανε στον Πειραιά περί τις 6.30 π.μ και αναχωρούσε στις 20.00 μ.μ ξανά από Πειραιά για Χίο, Μυτιλήνη, Χίο, Οινούσσες, Ψαρά και Πειραιά, όπου έφτανε την μεθεπόμενη μέρα, δηλαδή την Τετάρτη στις 07.00 πμ. Κατόπιν, κάθε Τετάρτη το πλοίο αναχωρούσε από Πειραιά στις 20.00μμ προς Ψαρά, Οινούσσες, Χίο, Μυτιλήνη, Χίο, Οινούσσες, Ψαρά και Πειραιά, όπου έφτανε τη μεθεπόμενη μέρα, δηλαδή την Παρασκευή περί τις 7.00 πμ. Έπειτα, κάθε Παρασκευή αναχωρούσε από Πειραιά στις 20.00μμ προς Ψαρά, Οινούσσες, Χίο, Μυτιλήνη, Χίο, Οινούσσες, Ψαρά και Πειραιά, όπου έφτανε την Δευτέρα γύρω στις 7.00 πμ. Ο ενάγων, καθ’ όλο το χρονικό διάστημα της ναυτολόγησής του, απασχολούταν καθημερινά, με τα ανατιθέμενα σε αυτόν καθήκοντα συναφή με την ειδικότητά του και συγκεκριμένα συμμετείχε στις εργασίες κατάπλου και απόπλου του πλοίου και στις φορτοεκφορτώσεις, σε εργασίες συντήρησης και καθαρισμού του πλοίου και εκτελούσε δύο τετράωρες υποχρεωτικές φυλακές. Η καθημερινή διάρκεια της απασχόλησης του ενάγοντος δεν ήταν επακριβώς καθορισμένη, λόγω του είδους της και της ιδιαιτερότητας εξωγενών παραγόντων, συνδεόμενων προς τη φύση της ναυτικής αποστολής του πλοίου, της εξυπηρέτησης συγκεκριμένης γραμμής και της παρουσιαζόμενης κίνησης, ανάλογα με τη χρονική περίοδο. Ο ενάγων, κατά τη διάρκεια των ένδικων ναυτολογήσεων επί του ως άνω πλοίου, απασχολούταν πέραν του νομίμου ωραρίου, υπερωριακώς, ήτοι πέραν του οκταώρου, τις καθημερινές και τις Κυριακές και καθ’ όλη της διάρκεια της εργασίας του κατά τα Σάββατα και τις αργίες. Εξ άλλου, το γεγονός ότι το πλοίο αυτό είχε πλήρη οργανική σύνθεση (συγκεκριμένα υπηρετούσαν 17 άτομα ως προσωπικό καταστρώματος, εκ των οποίων 12 ναύτες) κατά το άρθρο 87 Κ.Δ.Ν.Δ (Ν.Δ 187/1973), που αποσκοπεί στην ασφάλεια αυτού κατά τη διάρκεια των πλόων του, δεν αποκλείει την ανάγκη για εκτέλεση υπερωριακής εργασίας (Μ.Εφ.Πειρ 48/2021, ΝΟΜΟΣ). Περαιτέρω, το γεγονός ότι οι ώρες υπερωριών δεν αναγράφονταν στο σχετικό βιβλίο, καθώς και η ανεπιφύλακτη υπογραφή του ενάγοντος στις σχετικές μισθολογικές καταστάσεις και βιβλία δεν συνιστά εις βάρος του απόδειξη, όπως αβάσιμα ισχυρίζεται η εκκαλούσα – εναγόμενη, αλλά η διάρκεια της υπερωριακής του απασχόλησης μπορεί να προκύψει από την εκτίμηση όλων των εισφερόμενων ενώπιον αυτού του Δικαστηρίου αποδεικτικών μέσων, καθώς αντίθετη παραδοχή θα συνιστούσε ανεπίτρεπτη παραίτηση του εργαζόμενου από τα νόμιμα δικαιώματά του (ΑΠ 927/1997, Δ.Ε.Ν 1999, 854, Μ.Εφ.Πειρ. 120/2019, δημοσ. στην ιστοσελίδα του Εφετείου Πειραιώς, Μ.Εφ.Πειρ 48/2021, ο.π). Ούτως, αφού ληφθούν υπόψη τα καθήκοντα του αυτά, τα χρονικά διαστήματα ναυτολόγησής του, τα επίδικα δρομολόγια, η επιβατική κίνηση του ως άνω πλοίου και το γεγονός ότι αυτό είχε πλήρη οργανική σύνθεση πληρώματος ως προς την ειδικότητα του ενάγοντος, σε συνδυασμό με τα διδάγματα της κοινής πείρας και λογικής, το Δικαστήριο αυτό κρίνει ότι ο ενάγων, κατά τα επίδικα χρονικά διαστήματα που υπηρέτησε στο ως άνω πλοίο, παρείχε, κατά μέσο όρο, εργασία έντεκα (11) ωρών ημερησίως (ήτοι 3 ώρες υπερωριακή εργασία), όπως ορθά έκρινε και το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο. Συνεπώς, ο ενάγων δικαιούται ως αμοιβή για υπερωριακή απασχόληση: 1) για 47 Σάββατα και 13 αργίες και συνολικά 60 ημέρες, το ποσό των (60 ημέρες Χ 11 ώρες υπερωριακής εργασίας Χ 10,44 € αμοιβή υπερωριακής εργασίας με προσαύξηση 50%=) 6.890,40 €, έναντι του οποίου έλαβε το ποσό των 5.215,09 € από την εναγομένη (όπως προκύπτει από τις αποδείξεις μισθοδοσίας του και τα σχετικά τραπεζικά εντάλματα πληρωμής) και συνεπώς δικαιούται τη διαφορά ποσού 1.675,31 €, 2) για 239 καθημερινές και 49 Κυριακές και συνολικά 288 ημέρες, το ποσό των (288 ημέρες Χ 3 ώρες Χ 8,70 € αμοιβή υπερωριακής εργασίας με προσαύξηση 25%=) 7.516,80 € έναντι του οποίου έλαβε το ποσό των 5.936,71 € και συνεπώς δικαιούται τη διαφορά ποσού 1.580,09 €. Περαιτέρω, ο ενάγων δικαιούται: α) για αναλογία δώρου Χριστουγέννων έτους 2020, δεδομένου ότι εργάστηκε από 13.5.2020 έως 23.11.2020 και από 30.11.2020 έως 31.12.2020 το ποσό των [(μισθός ενεργείας 1.204,77 €, επίδομα Κυριακών 265,05 €, μηνιαίο αντίτιμο τροφής 599,40 €, επίδομα βαριάς και ανθυγιεινής εργασίας 36,64 €, επίδομα αδείας μετά τροφής 433,95 €, κατά μέσο όρο υπερωριακή αμοιβή (τακτικώς παρεχόμενη υπερωριακή απασχόληση κατά τις καθημερινές και τις Κυριακές επί τρίωρο πέραν του νομίμου οκταώρου ημερησίως Χ 8,70 € ανά ώρα Χ 26 ημέρες μηνιαίως=) 678,60 € και (τακτικώς παρεχόμενη υπερωριακή απασχόληση κατά τα Σάββατα επί 11 ώρες Χ 10,44 € ανά ώρα Χ 4 Σάββατα μηνιαίως) 459,36 €=) 1.137,96 € και συνολικά 3.677,77 € μηνιαίες αποδοχές Χ 2/25 για κάθε 19ήμερο Χ 11,94 19ήμερα=) 3.513 €, έναντι του οποίου έλαβε από την εναγομένη το ποσό των 2.329,58 € και συνεπώς δικαιούται τη διαφορά ποσού 1.183,42 €. β) Για αναλογία δώρου Πάσχα έτους 2021, δεδομένου ότι εργάστηκε από 1.1.2021 έως 14.3.2021 και από 2.4.2021 έως 30.4.2021 το ποσό των (3.677,77 € μηνιαίες αποδοχές Χ 1/2 Χ 1/15 για κάθε οκταήμερο εργασίας Χ 12,75 οκταήμερα =) 1.563,05 €, έναντι του οποίου έλαβε από την εναγομένη 1.062,76 € και συνεπώς δικαιούται τη διαφορά ποσού 500,29 €. γ) Για αναλογία δώρου Χριστουγέννων έτους 2021, δεδομένου ότι εργάστηκε από 1.5.2021 έως 21.5.2021 το ποσό των (3677,77 € μηνιαίες αποδοχές Χ 2/25 για κάθε 19ήμερο Χ 1,10 19ήμερα=) 323,64 €, έναντι του οποίου έλαβε από την εναγομένη το ποσό των 219,68 € και συνεπώς δικαιούται τη διαφορά ποσού 103,96 €. Επι πλέον, κατά τη διάρκεια των ναυτολογήσεων του ενάγοντος, δεν του παρασχέθηκαν διανυκτερεύσεις στο λιμάνι αφετηρίας ούτε στο λιμάνι προορισμού μία φορά τον μήνα κατά τον μήνα Ιούλιο, Αύγουστο και Σεπτέμβριο και δύο φορές τον μήνα, κατά τους υπόλοιπους μήνες, και συνεπώς δικαιούται, κατά το άρθρο 16 της ως άνω Σ.Σ.Ν.Ε ως αποζημίωση για 23 μη χορηγηθείσες διανυκτερεύσεις το ποσό των [(1.204,77 € μισθός ενέργειας : 22= 54,76 € Χ 23 ημέρες=] 1.259,48 € (οι αποδοχές αυτές δεν θεωρούνται πάγιες και σταθερές). Επομένως, με βάση τα προαναφερόμενα, ο ενάγων δικαιούται συνολικά από την εναγομένη (κατόπιν αφαίρεσης των μερικώς καταβαλλομένων ως άνω ποσών μετά από παραδεκτώς προβαλλόμενη σχετική της ένσταση) το ποσό των (1.657,31 + 1.580,09 + 1183,42 + 500,29+ 103,96 + 1259,48=) 6.284,55 €, από το οποίο ποσό 2.094,85 € (ήτοι 6284,55 Χ 1/3) του οφείλεται αναγνωριστικά και ποσό 4.189,70 € (6284,55 Χ 2/3) καταψηφιστικά, όπως έκρινε και το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο που ορθά εφάρμοσε το νόμο και εκτίμησε τις αποδείξεις και συνεπώς, οι σχετικοί λόγοι των ως άνω εφέσεων των διαδίκων πρέπει να απορριφθούν ως αβάσιμοι. Όμως, εσφαλμένως το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο επιδίκασε επί των ποσών αυτών νόμιμους τόκους υπερημερίας (άρθρα 341,345 ΑΚ) από την επομένη της λήξης της επίδικης εργασιακής σχέσης, ήτοι από 22.5.2021, έως την εξόφληση, ενώ θα έπρεπε να επιδικάσει νόμιμους τόκους υπερημερίας από 22.5.2021 έως την επίδοση της αγωγής (ήτοι 30.12.2021, βλ. τη με αρ. 12141 Δ έκθεση επίδοσης της ως άνω δικαστικής επιμελήτριας) και από την επίδοση της αγωγής μέχρι την εξόφληση, νόμιμους τόκους επιδικίας κατ΄ άρθρο 346 ΑΚ (ΑΠ 1207/2017, ΕλλΔνη 2018, 102), δεδομένου μάλιστα ότι δεν πρόβαλε σχετικό αίτημα η εναγόμενη (για μη καταβολή των αυξημένων τόκων επιδικίας), ενώ και η αντιδικία αυτή ήταν μη εύλογη, λόγω του ότι ο ενάγων εργαζόταν κατά τα ανωτέρω στο ως άνω πλοίο της και αυτή γνώριζε τις ώρες εργασίας του και το οφειλόμενο ποσό (που επιδικάστηκε με την εκκαλούμενη) και εξακολούθησε να αντιδικεί και στο Δικαστήριο αυτό, ασκώντας έφεση (βλ. ΑΠ 163/2022, ΝΟΜΟΣ) και συνεπώς πρέπει να γίνει δεκτός ο σχετικός τρίτος λόγος της υπό στοιχείο Β έφεσης. Κατ΄ ακολουθίαν όλων των προεκτεθέντων και αφού δεν υπάρχουν άλλοι λόγοι έφεσης προς έρευνα, πρέπει να γίνει μερικώς δεκτή η ως άνω υπό στοιχείο Β έφεση μόνο ως προς το κεφάλαιο των νόμιμων τόκων, να απορριφθεί η υπό στοιχείο Α έφεση (και κατά τα λοιπά η με στοιχείο Β έφεση), να κρατηθεί η υπόθεση ως προς το κεφάλαιο αυτό (των νόμιμων τόκων), να εξεταστεί η ως άνω ένδικη αγωγή μόνο κατά το νόμιμο (κατά τις ως άνω διατάξεις) κεφάλαιο αυτό (βλ. και Ματθία Στ., μερική εξαφάνιση της εκκαλουμένης, εις ΕλλΔνη 1990, 1597 επ.) και να επιδικαστούν στα ως άνω επιδικασθέντα με την εκκαλούμενη απόφαση στον ενάγοντα ποσά (2094,85 € και 4189,70 €) νόμιμοι τόκοι υπερημερίας από 22.5.2021 έως την επίδοση της αγωγής (30.12.2021) και νόμιμοι τόκοι επιδικίας από την επίδοση της αγωγής μέχρι την εξόφληση. Τέλος, ως προς τη υπό στοιχείο Α έφεση, πρέπει να επιβληθεί εις βάρος της εκκαλούσας η δικαστική δαπάνη του εφεσίβλητου του παρόντος βαθμού δικαιοδοσίας (άρθρο 183 ΚΠολΔ) και ως προς τη δικαστική δαπάνη για την υπό στοιχείο Β έφεση, να επιβληθεί μέρος (κατά το λόγο της νίκης του) της δικαστικής δαπάνης του εκκαλούντος εις βάρος της εφεσίβλητης (άρθρα 178, 183 ΚΠολΔ), κατόπιν σχετικών αιτημάτων, κατά τα οριζόμενα στο διατακτικό.
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ
ΣΥΝΕΚΔΙΚΑΖΕΙ κατ’ αντιμωλίαν των διαδίκων τις ως άνω εφέσεις.-
ΔΕΧΕΤΑΙ τυπικά και ΑΠΟΡΡΙΠΤΕΙ κατ΄ ουσίαν την υπό στοιχείο Α έφεση.-
ΔΕΧΕΤΑΙ τυπικά και εν μέρει κατ’ ουσίαν την υπό στοιχείο Β έφεση.-
ΕΞΑΦΑΝΙΖΕΙ μερικώς την εκκαλουμένη με αρ. 1677/2022 οριστική απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς (ειδική διαδικασία), μόνο ως προς το κεφάλαιο των νομίμων τόκων.-
ΚΡΑΤΕΙ την υπόθεση για το κεφάλαιο αυτό και δικάζει την από 22.12.2021 ως άνω αγωγή.-
ΔΕΧΕΤΑΙ την αγωγή κατά το κεφάλαιο αυτό .-
ΕΠΙΔΙΚΑΖΕΙ στα ως άνω αναφερόμενα ποσά (που επιδίκασε στον ενάγοντα εις βάρος της εναγομένης η ως άνω εκκαλούμενη απόφαση, ήτοι 2.094,85 € αναγνωριστικά και 4.189,70 € καταψηφιστικά) νόμιμους τόκους υπερημερίας από 22.5.2021 έως την επίδοση της ένδικης αγωγής (30.12.2021) και νόμιμους τόκους επιδικίας από την επίδοση της αγωγής αυτής μέχρι την εξόφληση.-
ΕΠΙΒΑΛΛΕΙ ως προς την υπό στοιχείο Α έφεση εις βάρος της εκκαλούσας τη δικαστική δαπάνη του εφεσίβλητου του παρόντος βαθμού δικαιοδοσίας που ορίζει στο ποσό των πεντακοσίων (500) ευρώ.-
ΕΠΙΒΑΛΛΕΙ ως προς την υπό στοιχείο Β έφεση , μέρος της δικαστικής δαπάνης του εκκαλούντος εις βάρος της εφεσίβλητης του παρόντος βαθμού δικαιοδοσίας που ορίζει στο ποσό των διακοσίων πενήντα (250) ευρώ.-
Κρίθηκε, αποφασίστηκε και δημοσιεύθηκε στον Πειραιά, σε έκτακτη δημόσια συνεδρίαση στο ακροατήριο του, στις 30 Ιουνίου 2023, χωρίς την παρουσία των διαδίκων και των πληρεξουσίων δικηγόρων τους.
Ο ΔΙΚΑΣΤΗΣ Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ