Μενού Κλείσιμο

Αριθμός απόφασης 345/2023

Αριθμός     345/2023

ΤΟ ΜΟΝΟΜΕΛΕΣ ΕΦΕΤΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΩΣ

Τμήμα Ναυτικό

Αποτελούμενο από τη Δικαστή Μαρία Παπαδογρηγοράκου, Εφέτη, η οποία ορίσθηκε από τον Πρόεδρο του Τριμελούς Συμβουλίου Διευθύνσεως του Εφετείου Πειραιώς, και από τη Γραμματέα  Τ.Λ.

Συνεδρίασε δημόσια στο ακροατήριό του στις  …………., για να δικάσει την υπόθεση μεταξύ των :

ΕΚΚΑΛΟΥΣΩΝ-ΕΦΕΣΙΒΛΗΤΩΝ:  1) Εταιρείας με την επωνυμία  «……….» («……….»), με ΑΦΜ ….., η οποία εδρεύει στην … Αττικής και εκπροσωπείται νόμιμα και 2) εταιρείας με την επωνυμία «…………..» πρώην «………..», με ΑΦΜ ………, η οποία εδρεύει στην ……… Αττικής και εκπροσωπείται νόμιμα, οι οποίες εκπροσωπήθηκαν  από την πληρεξούσιά τους δικηγόρο Μαρία Αρβανίτη (με δήλωση κατ΄ άρθρο 242 παρ 2 ΚΠολΔ).

ΕΦΕΣΙΒΛΗΤΟΥ-ΕΚΚΑΛΟΥΝΤΟΣ:  ………….. κατοίκου …….., με ΑΦΜ ……….., ο οποίος εκπροσωπήθηκε από τον πληρεξούσιό του δικηγόρο Γεώργιο Κοντοσέα (Γ. Κοντοσέας & Συνεργάτες Δικηγορική Εταιρεία» (με δήλωση κατ΄ άρθρο 242 παρ 2 ΚΠολΔ).

O εφεσίβλητος-εκκαλών άσκησε ενώπιον του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς την από 17.12.2020 (ΓΑΚ/ΕΑΚ ………/2020) αγωγή, επί της οποίας εκδόθηκε η υπ΄ αριθμ. 697/2022 απόφαση του ως άνω Δικαστηρίου, που δέχθηκε εν μέρει την αγωγή.

Την απόφαση αυτή προσέβαλαν ενώπιον του παρόντος Δικαστηρίου α) οι εναγόμενες και ήδη εκκαλούσες-εφεσίβλητες με την από  5.7.2022 (ΓΑΚ/ΕΑΚ  ……./2022-……../2022) έφεσή τους και β) ο ενάγων και ήδη εφεσίβλητος-εκκαλών με την από  12.10.2022 (ΓΑΚ/ΕΑΚ  ………/2022-………./2022) έφεσή του. Δικάσιμος των ως άνω εφέσεων ορίσθηκε η αναφερόμενη στην αρχή της παρούσας απόφασης.

Η υπόθεση εκφωνήθηκε με τη σειρά της από το οικείο πινάκιο και συζητήθηκε.

Οι πληρεξούσιοι Δικηγόροι των διαδίκων, οι οποίοι παραστάθηκαν με δήλωση ενώπιον του παρόντος Δικαστηρίου, ανέπτυξαν τις απόψεις τους με τις έγγραφες προτάσεις που προκατέθεσαν.

ΜΕΛΕΤΗΣΕ ΤΗ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ

ΚΑΙ ΣΚΕΦΘΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ

 Οι κρινόμενες από 5.7.2022 και 12.10.2022 και με αριθμούς κατάθεσης ……/2022 και …../2022 και προσδιορισμού ……/2022 και ……/2022 εφέσεις κατά της οριστικής με αριθμό 697/2022 απόφασης του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς που εκδόθηκε, κατά την ειδική διαδικασία των περιουσιακών διαφορών (άρθρα 621 του ΚΠολΔ και 82 του ΚΙΝΔ), επί της από 17.12.2020 με αριθμό κατάθεσης ……../2020 αγωγής, έχουν ασκηθεί σύμφωνα με τις νόμιμες διατυπώσεις με κατάθεση αυτής στη Γραμματεία του Πρωτοβαθμίου Δικαστηρίου, αρμοδίως (άρθρο 19 του ΚΠολΔ όπως ίσχυε κατά το χρόνο κατάθεσης του ενδίκου μέσου) και εμπροθέσμως, αφού αφενός δεν προκύπτει ότι έγινε επίδοση της εκκαλουμένης ούτε οι διάδικοι επικαλούνται επίδοση, ενώ δεν έχει παρέλθει διετία από την έκδοση της εκκαλουμένης (άρθρα 495 παρ. 1 και 4, 511, 513 παρ. 1 περ. β, 516 παρ. 1, 517, 518 παρ. 2 και 591 παρ. 1 του ΚΠολΔ). Ακολούθως οι προαναφερόμενες εφέσεις πρέπει να γίνουν δεκτές κατά το τυπικό τους μέρος και να ερευνηθούν περαιτέρω κατ’ ουσίαν κατά την ίδια παραπάνω ειδική διαδικασία (άρθρο 533 παρ. 1 ΚΠολΔ, δεδομένου ότι ως προς τις διαφορές αυτές υπάρχει απαλλαγή από το παράβολο εφέσεως του άρθρου 495 παρ. 3 του ΚΠολΔ, όπως ισχύει μετά το ν. 4055/2012, συνεκδικαζόμενες, λόγω της προφανούς συνάφειας αυτών αφού πλήττουν την ίδια απόφαση (άρθρα 246, 524 και 591 ΚΠολΔ).

Στην προκειμένη περίπτωση, ο ενάγων και ήδη εκκαλών και εφεσίβλητος ναυτικός, με την ενώπιον του πρωτοβάθμιου Δικαστηρίου με αριθμό ………../2020 αγωγή του εξέθετε ότι κατόπιν συµβάσεων ναυτικής εργασίας, προσλήφθηκε και ναυτολογήθηκε, µε την ειδικότητα του ναυκλήρου α) στο υπό ελληνική σηµαία και αριθµό νηολογίου Πειραιά ….. επιβατηγό – οχηµαταγωγό πλοίο «BSΝ», κόρων ολικής χωρητικότητας 5.650,51, υπό Διεθνές Διακριτικό Σήµα ….., πλοιοκτησίας της α’ εναγοµένης, για το χρονικό διάστηµα από 10.10.2018 έως 23.4.2019 (πλην του διαστήµατος από 29.12.2018 – 3.2.2019, οπότε του είχε χορηγηθεί άδεια ανάπαυσης) και β) την 26.4.2019, στο υπό ελληνική σηµαία και αριθµό νηολογίου Πειραιά ……… επιβατηγό- οχηµαταγωγό πλοίο «ΝΧ» (το οποίο µετονοµάσθηκε “ΒSC”), κόρων ολικής χωρητικότητας 8.125,72, υπό Διεθνές Διακριτικό Σήµα ……, το οποίο ανήκε κατά πλοιοκτησία στη β’ εναγόµενη, εκτός από τα χρονικά διαστήµατα 25.5.2019 έως 4.10.2019 και από 4.2.2020 έως 20.2.2020, οπότε τον εφοπλισµό διατηρούσε η α’ εναγοµένη, µε χρόνο λύσης της εν λόγω ναυτολόγησης την 20.2.2020. Ότι κατά τις ως άνω ναυτολογήσεις του, συµφωνήθηκε να λαµβάνει τις αποδοχές που προβλέπονταν και καθορίζονταν από την εκάστοτε ισχύουσα ΣΣΕ Πληρωµάτων Επιβατηγών Ακτοπλοϊκών Πλοίων. Ότι οι εναγόµενες του όφειλαν ως διαφορά υπερωριακής αµοιβής, δώρων εορτών 2019 και 2020, αµοιβής εξπρές δροµολογίων, και αποζηµίωση διανυκτέρευσης, αφενός η πρώτη αυτών το συνολικό ποσό των 6.198,06 ευρώ, η δεύτερη το συνολικό ποσό των 8.939,59 και αφετέρου αµφότερες το ποσό των 15.575,99 ευρώ. Ακολούθως μετά τον περιορισμό μέρους του αγωγικού αιτήματος σε έντοκο αναγνωριστικό αιτήθηκε  ι] να αναγνωρισθεί η υποχρέωση της α’ εναγοµένης, να του καταβάλει το ποσό των 6.198,06 ευρώ, νοµιµοτόκως από 23.4.2019, ιι] να υποχρεωθεί η β’ εναγοµένη να του καταβάλει το ποσό των 8.939,59 ευρώ, νοµιµοτόκως από 20.2.2020 και ιιι] να υποχρεωθούν αµφότερες εις ολόκληρον- η δε δεύτερη, δια του πλοίου της και µέχρι την αξία αυτού – να του καταβάλουν το ποσό των 15.575,99 ευρώ, νοµιµοτόκως από 20.2.2020, άλλως άπαντα τα ανωτέρω ποσά µε το νόµιµο τόκο από την επίδοση της αγωγής, και με προσωρινά εκτελεστή απόφαση ως προς το καταψηφιστικό αίτημα. Το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο έκρινε ότι έχει υλική και τοπική αρμοδιότητα προς εκδίκαση της υπόθεσης σύμφωνα με τις διατάξεις των άρθρων 16§1 περ, 2 και 25§2 Κ.Πολ.Δ. άρθρο 51 § 3α του ν. 2172/1993, λόγω του ναυτικού χαρακτήρα της διαφοράς και εφήρμοσε την ειδική διαδικασία των περιουσιακών διαφορών και ειδικότερα, των εργατικών διαφορών (άρθρα 614 αρ. 3 στοιχ. α και 621 επ. ΚΠολΔ). Στη συνέχεια έκρινε ορισμένη και νόμιμη την αγωγή και αφού βεβαίωσε ότι καταβλήθηκε το αρμόζον τέλος δικαστικού ενσήμου τη δέχθηκε και κατ’ουσίαν κατά ένα μέρος και αφενός αναγνώρισε την υποχρέωση της τότε πλοιοκτήτριας πρώτης εναγομένης να καταβάλει στον ενάγοντα το ποσό των 2.143,88 ευρώ και υποχρέωσε τη δεύτερη εναγομένη να του καταβάλει επιπλέον το ποσό των 2.721,21 ευρώ, αφετέρου υποχρέωσε αμφότερες τις εναγόμενες να καταβάλουν εις ολόκληρον στον ενάγοντα (η κυρία ευθυνομένη μέχρι την αξία του πλοίου) το ποσό των 4.145,89 ευρώ και όλα τα ποσά εντόκως από τη λύση της εκάστοτε ναυτολόγησης, ενώ κήρυξε προσωρινά εκτελεστή μέρος της καταψηφιστικής διάταξης. Κατά της απόφασης αυτής παραπονούνται τώρα αμφότερα τα διάδικα μέρη με τις κρινόμενες εφέσεις τους και τους διαλαμβανόμενους σε αυτές λόγους για εσφαλμένη ερμηνεία και εφαρμογή του νόμου και κακή εκτίμηση αποδείξεων αιτούμενα την εξαφάνιση της, οι δε εναγόμενες  για τη συνολική απόρριψη της αγωγής και ο ενάγων ναυτικός για να γίνει δεκτή αυτή συνολικά κατ’ουσίαν.

Σύμφωνα με το άρθρο 33 της οικείας σσνε πληρωμάτων ακτοπλοϊκών επιβατηγών πλοίων του έτους 2019 που κυρώθηκε με τη με αριθμό 2242.5-1.5/56040/2019 υπουργική απόφαση, το οποίο άρθρο τιτλοφορείται “Δρομολόγια Εξπρές”, ορίζεται ότι, σε κάθε περίπτωση κατά τον καθορισμό, την έγκριση και την εκτέλεση των δρομολογίων, πρέπει να προνοείται, από την αρμόδια υπηρεσία του ΥΕΝ και από τους πλοιοκτήτες, η παραμονή των πλοίων στο λιμάνι αφετηρίας τουλάχιστον έξι (6) ώρες πριν από τον απόπλου για το επόμενο δρομολόγιο, προκειμένου να παρασχεθεί στον πλοίαρχο και το πλήρωμα ο αναγκαίος χρόνος ανάπαυσης καθώς και προετοιμασίας του πλοίου για το επόμενο δρομολόγιο (παρ. 1). Αν κατ` εξαίρεση αυτό δεν καθίσταται δυνατόν ή αποφασίζεται και εκτελείται έκτακτο δρομολόγιο, καταβάλλεται στον πλοίαρχο και το πλήρωμα πρόσθετη αμοιβή, όπως καθορίζεται στις επόμενες παραγράφους αυτού του άρθρου (παρ. 2). Κατά δε την παρ. 3 του ίδιου άρθρου τέτοια δρομολόγια (Express) για τα οποία καταβάλλεται στον πλοίαρχο και το πλήρωμα του πλοίου, η κατά τη παρ. 7 πρόσθετη αμοιβή, θεωρούνται εκείνα για την εκτέλεση των οποίων το πλοίο αποπλέει από το λιμάνι αφετηρίας ή προορισμού, κατά περίπτωση, πριν περάσουν τουλάχιστον έξι (6) ώρες από τον κατάπλου του πλοίου στο αντίστοιχο λιμάνι αφετηρίας ή προορισμού. Για τον υπολογισμό της πρόσθετης αυτής αμοιβής, αθροίζονται οι ώρες πρόωρης αναχώρησης του πλοίου εβδομαδιαίως, δηλαδή προ της συμπληρώσεως 6 ωρών από της αφίξεως στο λιμάνι και το άθροισμα διαιρείται διά του αριθμού 8, το δε πηλίκον αποτελεί τον αριθμό των δρομολογίων, για τα οποία καταβάλλεται πρόσθετη αμοιβή. ‘Ομως, σύμφωνα με τη παρ. 5 του ίδιου άρθρου, ειδικά προκειμένου περί πλοίων τα οποία έχουν τακτικές καθημερινές αναχωρήσεις από το λιμάνι αφετηρίας καταβάλλεται πρόσθετη αμοιβή για τα πέραν των 5 δρομολογίων κάθε εβδομάδα, ανεξάρτητα από το αποτέλεσμα, του, κατά την προαναφερθείσα παρ. 2 προσδιορισμού. Για την πρόσθετη αυτή απασχόληση καταβάλλεται στον πλοίαρχο και το πλήρωμα αμοιβή υπολογιζόμενη ως εξής: Εφόσον η διάρκεια του κυκλικού ταξιδιού (δηλαδή μετάβαση στο λιμάνι ή τους λιμένας προορισμού και επιστροφή στο λιμένα αφετηρίας) είναι μεγαλύτερη των 12 ωρών, η αμοιβή είναι ίση προς το 1/30 των συνολικών μηνιαίων αποδοχών (παρ. 7α). Εάν είναι μικρότερη των 12 ωρών είναι ίση προς το ήμισυ της, ως άνω προβλεπόμενης (παρ. 7β). Από τις διατάξεις αυτές, προκύπτει, καθόσον αφορά την προβλεπόμενη απ` αυτές πρόσθετη αμοιβή, ότι αυτή καταβάλλεται εφόσον σε κάθε δρομολόγιο το πλοίο δεν παραμείνει τουλάχιστον έξι ώρες στο λιμάνι αφετηρίας πριν από τον απόπλου για το επόμενο δρομολόγιο. Κατά τη σαφή δε έννοια της παρ. 1 του άρθρου αυτού, δρομολόγιο νοείται το ταξίδι του πλοίου προς εξυπηρέτηση δρομολογιακής γραμμής, δηλαδή το δρομολόγιο αρχίζει με τον απόπλου του πλοίου από το λιμάνι αφετηρίας προς το λιμάνι (ή τα λιμάνια) προορισμού και λήγει με τον κατάπλου στο λιμάνι αφετηρίας. Η υποχρέωση δε εξάωρης παραμονής του πλοίου στο λιμάνι αφετηρίας ορίζεται σαφώς ότι πρέπει να γίνεται “πριν από τον απόπλου για το επόμενο δρομολόγιο”. Με τη διάταξη δε της παρ. 3 του ίδιου άρθρου δίδεται δυνατότητα παραμονής του πλοίου, στο λιμένα προορισμού, για τους σκοπούς που αναφέρονται στην παρ. 1 αυτού, οπότε στην περίπτωση αυτή δρομολόγιο για το οποίο θα καταβληθεί η πρόσθετη αμοιβή της παρ. 7 θεωρείται εκείνο, για την εκτέλεση του οποίου το πλοίο αποπλέει από το λιμάνι προορισμού πριν περάσουν έξι τουλάχιστον ώρες από τον κατάπλου στο λιμάνι αυτό. Εξ άλλου, όπως προκύπτει από την παρ. 5 του ίδιου άρθρου, πρόσθετη επίσης αμοιβή καταβάλλεται για τα πέραν των πέντε δρομολογίων κάθε εβδομάδα, προκειμένου περί πλοίων, τα οποία έχουν τακτικές καθημερινές αναχωρήσεις από το λιμάνι αφετηρίας, “ανεξάρτητα από το αποτέλεσμά του, κατά την παρ. 2 προσδιορισμού”. Δηλαδή, κατά την έννοια της διατάξεως αυτής, οι ναυτικοί που εργάζονται σε πλοία που εκτελούν καθημερινώς και περισσότερα από πέντε (5) (κυκλικά) δρομολόγια την εβδομάδα (δηλαδή 6, 7 …) είτε παραμένουν στο λιμάνι 6 ώρες, είτε όχι, λαμβάνουν την πρόσθετη αμοιβή που προβλέπεται στην παρ. 7, για τον καθορισμό της οποίας, δεν γίνεται ο υπολογισμός που προβλέπεται από την προαναφερθείσα παρ. 4 του άρθρου αυτού, αλλά εφόσον η διάρκεια του κάθε δρομολογίου (κυκλικού ταξιδιού) είναι μεγαλύτερη των 12 ωρών, η πρόσθετη αυτή αμοιβή είναι ίση προς το 1/30 των συνολικών μηνιαίων αποδοχών για κάθε δρομολόγιο, εφόσον δε είναι μικρότερη των 12 ωρών, είναι ίση προς το ήμισυ αυτής, κατά τα προεκτεθέντα. Δηλαδή, αν εκτελούν 6 τακτικά δρομολόγια την εβδομάδα διάρκειας μεγαλύτερης των 12 ωρών το καθένα, λαμβάνουν ως πρόσθετη αμοιβή το 1/30 των ως άνω αποδοχών, αν δε εκτελούν 7 τακτικά δρομολόγια τα 2/30 αυτών. Αν όμως εβδομαδιαίως εκτελούν μόνο πέντε (5) δρομολόγια Express ή λιγότερα των πέντε, τότε έχει εφαρμογή η παρ. 4 του ως άνω άρθρου, οπότε η δικαιουμένη για την εκτέλεση δρομολογίων “Express” πρόσθετη αμοιβή υπολογίζεται κατά το διαγραφόμενο από την παράγραφο αυτή τρόπο, κατά τον οποίον το προκύπτον πηλίκον από τη διαίρεση του αθροίσματος των ωρών πρόωρης αναχωρήσεως του πλοίου, δια του αριθμού 8, αποτελεί τον αριθμό των δρομολογίων αυτών. Τακτικά θεωρούνται τα δρομολόγια εκείνα, κατά τα οποία, το πλοίο αποπλέει από το λιμάνι αφετηρίας σε προκαθορισμένη για κάθε ημέρα ώρα, σε εκτέλεση τακτικού δρομολογίου, χωρίς να ασκεί επιρροή, για το χαρακτηρισμό του δρομολογίου ως τακτικού, η ύπαρξη τυχόν καθυστερήσεων, κατά την εκτέλεσή του. Εξάλλου, κατά τη σαφή έννοια της παρ. 1 του πιο πάνω άρθρου, ως δρομολόγιο νοείται το ταξίδι του πλοίου προς εξυπηρέτηση δρομολογιακής γραμμής. Δηλαδή το δρομολόγιο αρχίζει με τον απόπλου του πλοίου από το λιμάνι αφετηρίας προς το λιμάνι (ή τα λιμάνια) προορισμού και λήγει με τον κατάπλου στο λιμάνι αφετηρίας. Η υποχρέωση εξάωρης παραμονής του πλοίου στο λιμάνι αφετηρίας ορίζεται σαφώς ότι πρέπει να γίνεται μία και μοναδική φορά σε κάθε δρομολόγιο και συγκεκριμένα στο λιμάνι αφετηρίας “πριν από τον απόπλου για το επόμενο δρομολόγιο”. Η παραπάνω έννοια του δρομολογίου ταυτίζεται με εκείνη η οποία δίδεται και με το άρθρο 1 του Π.Δ. 814/1974 “περί καθορισμού κατηγοριών δρομολογιακών γραμμών και αρμοδιότητος δρομολογήσεως”, στο οποίο, το μεν δρομολόγιο νοείται ως “το κατά ημέρα και ώρα ιδιαίτερο ταξίδι προς εξυπηρέτηση δρομολογιακής γραμμής”, ο δε λιμένας αφετηρίας ως “ο λιμήν ή το σημείο εκκινήσεως και επανόδου του επιβατηγού πλοίου κατά την εκτέλεση του δρομολογίου του”. Η διάταξη της παρ. 3 του άρθρου 33 της πιο πάνω Σ.Σ.Ν.Ε. δεν εισάγει διαφορετική ρύθμιση από εκείνη της παρ. 1, με την έννοια ότι το πλοίο πρέπει να παραμείνει 6 ώρες τόσο στο λιμάνι αφετηρίας όσο και στο λιμάνι προορισμού. Δίδεται, όμως, η δυνατότητα, με τη διάταξη αυτή, παραμονής του πλοίου επί εξάωρο για τους σκοπούς που αναφέρονται στην παρ. 1, είτε στο λιμάνι αφετηρίας είτε στο λιμάνι προορισμού, οπότε, στη δεύτερη περίπτωση, δρομολόγιο, για το οποίο θα καταβληθεί η πρόσθετη αμοιβή της παρ. 7, θεωρείται εκείνο για την εκτέλεση του οποίου το πλοίο αποπλέει από το λιμάνι προορισμού πριν περάσουν 6 τουλάχιστον ώρες από τον κατάπλου στο λιμάνι αυτό. Το ότι η αμοιβή που προβλέπεται στο άρθρο αυτό καταβάλλεται μόνο στην περίπτωση κατά την οποία το πλοίο δεν παρέμεινε στο λιμάνι επί 6 ώρες σε κάθε πλήρες ταξίδι του προκύπτει και από τον αναφερόμενο στην παρ. 7 τρόπο υπολογισμού της αμοιβής, όπου ο υπολογισμός γίνεται ανάλογα με την πλήρη διάρκεια του ταξιδιού, δηλαδή από την αναχώρηση του πλοίου έως την επιστροφή του (Εφ.Πειρ.716/2011 ΕΝΔ 2012.107, Εφ.Πειρ.34/2008 Τ.Ν.Π. ΝΟΜΟΣ, Εφ.Πειρ.768/2005 αδημ. σε νομικό τύπο). Τέλος, με τη διάταξη της παρ. 6 του ίδιου άρθρου 33 ορίζεται ότι οι προαναφερθείσες διατάξεις δεν ισχύουν και δεν εφαρμόζονται σε ημερόπλοια, καθώς και σε πλοία δευτερευουσών και τοπικών γραμμών, εκτός εάν τα πλοία αυτά εκτελούν δρομολόγια ή επεκτείνουν τα δρομολόγιά τους τις νυχτερινές ώρες, δηλαδή 23.00 μέχρι 7.00 ώρας. Από το περιεχόμενο της διατάξεως αυτής, προκύπτει σαφώς, ότι μ` αυτήν εισάγεται, κατ` αρχή, εξαίρεση, όσον αφορά τα ημερόπλοια, επί των οποίων, συμφωνήθηκε με την ως άνω ΣΣΝΕ να μην ισχύουν και να μην εφαρμόζονται οι προαναφερθείσες διατάξεις για καταβολή πρόσθετης αμοιβής, σε περίπτωση εκτελέσεως δρομολογίων “Express”. Ως ημερόπλοια νοούνται τα πλοία, που εκτελούν ημερινούς πλόες. Σύμφωνα δε με το άρθρο 1 του Κανονισμού “περί ενδιαιτήσεως και καθορισμού αριθμού επιβατών των επιβατηγών πλοίων”, ως ημερινοί πλόες νοούνται οι εκτελούμενοι μεταξύ των ωρών 05.00 έως 22.00 κατά τη θερινή περίοδο και των οποίων η συνολική διάρκεια δεν υπερβαίνει τις 12 ώρες. ‘Ομως, και για τα ημερόπλοια, κατά το τελευταίο εδάφιο της παρ. 6 του άρθρου 33 εισάγεται εξαίρεση της ως άνω εξαιρέσεως, σύμφωνα με την οποία και επί των πλοίων αυτών έχουν εφαρμογή όλες οι προαναφερθείσες διατάξεις, εφόσον όμως τα πλοία αυτά εκτελούν δρομολόγια ή επεκτείνουν τα δρομολόγιά τους τις νυκτερινές ώρες, δηλαδή από 23.00 μμ μέχρι 07.00 ημ, όπως ειδικότερα ορίζεται με τη ΣΣΝΕ αυτή. Επομένως, καταβάλλεται πρόσθετη αμοιβή και στους απασχολουμένους στα ημερόπλοια, τα οποία όμως εκτελούν τα παραπάνω δρομολόγια (Express) μόνον τις νυκτερινές ώρες ή επεκτείνουν τα δρομολόγια τους αυτά, τις ώρες αυτές δηλαδή 23.00 μέχρι 07.00 ώρας (βλ. σχετ. ΕφΠειρ 1056/1997 Νομολ. Ναυτ. Τμήματος ΕφΠειρ 1996-1997, σελ. 27, ΕφΠειρ 1055/2000, ΕφΠειρ 1056/ 2000, ΕφΠειρ 1206/2000, ΕφΠειρ 207/2001 αδημ).

Περαιτέρω και σύμφωνα με την προαναφερόμενη σσνε πληρωμάτων ακτοπλοϊκών επιβατηγών πλοίων, οι ώρες της υποχρεωτικής εβδομαδιαίας εργασίας εν πλω και στο λιμάνι ορίζονται σε σαράντα (40) εβδομαδιαίως δηλαδή οκτώ (8) ώρες την ημέρα από Δευτέρα μέχρι Παρασκευή, της εργασίας του Σαββάτου και των αργιών αμειβομένης υπερωριακώς. Το οκτάωρο της Κυριακής πληρώνεται με επίδομα που προβλέπεται στη σύμβαση. Για την πρόσθετη (υπερωριακή) εργασία περί της οποίας, η προκύπτουσα εκ της εφαρμογής της υπερωριακή αμοιβή του ναυτικού προσαυξάνεται κατά 25%. Για την πρόσθετη υπερωριακή απασχόληση του πληρώματος κατά τα Σάββατα και τις αργίες, όπως αυτές ορίζονται από το άρθρον 18 της παρούσης, καταβάλλεται υπερωριακή αμοιβή η προσδιοριζόμενη από την παρόντος άρθρου, προσαυξημένη κατά ποσοστό 50% για όλες τις ώρες της υπερωριακής απασχόλησης Σαββάτου και αργιών. Οι κατωτέρω κατονομαζόμενες θρησκευτικές εορτές θεωρούνται ως ημέρες αργίας. Εργασίες εκτελούμενες κατά τις αργίες αυτές εν πλω και στο λιμάνι αμείβονται υπερωριακώς, σύμφωνα με την παραγρ. 5 του άρθρου 13 της Συλλογικής Σύμβασης… α. Η 1η του Έτους, β. Η εορτή των Θεοφανείων. γ. Η Καθαρή Δευτέρα, δ. Η 25η Μαρτίου, ε. Η Μεγάλη Παρασκευή, στ. Η Δευτέρα του Πάσχα. ζ. Η ημέρα του Αγίου Γεωργίου, η. Η 1η Μαΐου. θ. Η ημέρα της Αναλήψεως. ι. Η 15η Αυγούστου. ια. Η 14η Σεπτεμβρίου, ιβ. Η 28η Οκτωβρίου, ιγ. Η ημέρα του Αγίου Νικολάου. ιδ. Η ημέρα των Χριστουγέννων, ιε. Η δεύτερη ημέρα των Χριστουγέννων».

Από την επανεκτίμηση των ενόρκων καταθέσεων του κατοίκου …. συνταξιούχου ναυτικού ……… ενώπιον της συμβολαιογράφου Ξάνθης ……….. που δόθηκε σύμφωνα με τις διατάξεις των άρθρων 421επ. του ΚΠολΔ και μετά από προηγούμενη κλήτευση του άλλου διάδικου μέρους σύμφωνα με τις με αριθμό .. και …/1.3.2021 εκθέσεις επίδοσης της δικαστικής επιμελήτριας στο Εφετείο Πειραιώς …….., και του κατοίκου Πετρουπόλεως ναυτικού ………… ενώπιον του δικηγόρου Πειραιώς ….. … επίσης μετά από προηγούμενη κλήτευση του άλλου διάδικου μέρους σύμφωνα με τις με αριθμό … και …./4.2.2021 εκθέσεις επίδοσης της προαναφερόμενης δικαστικής επιμελήτριας, από όλα τα νομίμως προσκομιζόμενα μετ’ επικλήσεως έγγραφα των διαδίκων, είτε προς άμεση απόδειξη, είτε για την συναγωγή δικαστικών τεκμηρίων, τις ομολογίες των διαδίκων σχετικά με το χρόνο ναυτολόγησης του ενάγοντος, το χρόνο πλοιοκτησίας και εφοπλισμού του εκάστοτε  πλοίου και την ειδικότητα του, και τα αυτεπαγγέλτως λαμβανόμενα υπόψη διδάγματα της κοινής πείρας και τους κανόνες της λογικής (άρθρο 336 παρ. 4 του ΚΠολΔ), αποδείχθηκαν κατά την κρίση αυτού του δικαστηρίου τα ακόλουθα πραγματικά περιστατικά που έχουν ουσιώδη επιρροή στην έκβαση της δίκης με βάση και το μεταβιβαστικό αποτέλεσμα του ένδικου μέσου τα όρια του οποίου καθορίζονται από το αίτημα της εφέσεως και η έκταση του δευτεροβάθμιου ελέγχου από τους λόγους εφέσεως (ΜΕΠειρ 86/2017 δημ. νόμος): Ο ενάγων, Έλληνας απογεγραµµένος ναυτικός, ναυτολογήθηκε και απασχολήθηκε με σύμβαση ναυτικής εργασίας αορίστου χρόνου, που καταρτίστηκε στον Πειραιά µε την ειδικότητα του ναυκλήρου α) στο υπό ελληνική σηµαία και αριθµό νηολογίου Πειραιά …… επιβατηγό – οχηµαταγωγό πλοίο «BSΝ», κόρων ολικής χωρητικότητας 5.650,51, υπό Διεθνές Διακριτικό Σήµα ….., πλοιοκτησίας της α’ εναγοµένης, για το χρονικό διάστηµα από 10.10.2018 έως 23.4.2019 (πλην του διαστήµατος από 29.12.2018 – 3.2.2019, οπότε του είχε χορηγηθεί άδεια ανάπαυσης) και β) την 26.4.2019, στο υπό ελληνική σηµαία και αριθµό νηολογίου Πειραιά …….. επιβατηγό- οχηµαταγωγό πλοίο «ΝΧ» (το οποίο µετονοµάσθηκε “ΒSC”), κόρων ολικής χωρητικότητας 8.125,72, υπό Διεθνές Διακριτικό Σήµα ……, το οποίο ανήκε κατά πλοιοκτησία στη β’ εναγόµενη, εκτός από τα χρονικά διαστήµατα 25.5.2019 έως 4.10.2019 και από 4.2.2020 έως 20.2.2020, οπότε τον εφοπλισµό διατηρούσε η α’ εναγοµένη, µε χρόνο λύσης της εν λόγω ναυτολόγησης την 20.2.2020. Κατά τις ως άνω ναυτολογήσεις του, συµφωνήθηκε να λαµβάνει τις αποδοχές που προβλέπονταν και καθορίζονταν από την εκάστοτε ισχύουσα ΣΣΕ Πληρωµάτων Επιβατηγών Ακτοπλοϊκών Πλοίων. Επομένως κατά τα κρίσιµα χρονικά διαστήµατα ναυτολόγησης του, τις πάσης φύσεως αποδοχές του ενάγοντος ρύθµιζε η Συλλογική Σύµβαση Εργασίας Πληρωµάτων Ακτοπλοϊκών Επιβατηγών Πλοίων του έτους 2019 ανεξάρτητα από την κύρωση τους με Υπουργική απόφαση, κατ’άρθρο 49 του ν. 4597/2019, η οποία κύρωση έλαβε χώρα σε κάθε περίπτωση µε τη με αριθμό 2242.5-1.5/56040/2019 που δηµοσιεύθηκε στο ΦΕΚ Β’ 3170/12-10-2019. Αναφορικά με το πλοίο ΝΧ που μετονομάστηκε σε BsΧ αποδεικνύεται από την ένορκη κατάθεση του ……… που ήταν ναυτολογημένος σε αυτό ότι πρόκειται για ένα μεγάλο καράβι, που μάλιστα για πολύ καιρό έκανε μεσογειακούς πλόες όπως Μαγιόρκα – Ισπανία, Ταννέρη – Ισπανία κλπ. Το πλοίο αυτό έχει μήκος 141 μέτρα, εννέα επίπεδα και τα γκαράζ του εκτείνονται σε πέντε επίπεδα, και μπορεί να μεταφέρει 1.800 επιβάτες και 950 αυτοκίνητα, ΙΧ και φορτηγά. Ο ενόρκως βεβαιώσας καταθέτει ότι από τις αρχές Απριλίου 2019 και μέχρι και τις αρχές Νοεμβρίου 2020, το προαναφερόμενο πλοίο ναυτολόγησης του έκανε δρομολόγια άγονης γραμμής, έχοντας αφετηρία το λιμάνι του Πειραιά, είτε προς Σύρο, Μύκονο, Σάμο, Ίκαρία, Χίο, Μυτιλήνη, Λήμνο, Καβάλα και επιστροφή, είτε προς Κυκλάδες, όπως Σύρο, Πάρο, Νάξο, Ηρακλειά, Σχοινούσα, Κουφονήσι, Αμοργό κλπ. και επιστροφή και άλλοτε προς τα Δωδεκάνησα, όπως Πάτμο, Λειψούς, Λέρο, Κάλυμνο, Κω, Σύμη, Ρόδο. Από Ρόδο αναχωρούσε αμέσως για πρόσθετο δρομολόγιο, είτε προς Καστελόριζο και επιστροφή είτε προς – Κάρπαθο – Κάσο και επιστροφή και μετά αναχωρούσε για Πειραιά, προσεγγίζοντας αντίστροφα τα παραπάνω λιμάνια. Από τα παραπάνω συνάγεται ότι τα δρομολόγιά του ήταν μεγάλης διάρκειας, αφού αυτό δεν ήταν ημερόπλοιο και κατέπλεε σε πολλά λιμάνια. Μάλιστα κατά τον προαναφερόμενο ενόρκως βεβαιώσαντα το πλοίο αυτό εξυπηρετούσε και νησιά άγονης γραμμής και για το λόγο αυτό ταξίδευε πάντα γεμάτο με επιβάτες, φορτηγά και άλλα αυτοκίνητα, εκτελώντας μεταφορές και μεταξύ των νησιών. Στο πλοίο αυτό ήταν ναυτολογημένοι σαν προσωπικό καταστρώματος, ο ενάγων σαν ναύκληρος, δύο υποναύκληροι και δώδεκα ναύτες. Το προσωπικό καταστρώματος εκτελούσε φυλακές γέφυρας, απασχολείτο στον κατάπλου απόπλου και στις φορτοεκφορτώσεις, αλλά και σε εργασίες συντήρησης και καθαριότητας των εξωτερικών χώρων και του γκαράζ. Ο ενάγων συντόνιζε, επέβλεπε τις εργασίες αυτές έδινε τα απαραίτητα υλικά και εργαλεία φρόντιζε να συγκεντρωθούν και πάλι τα εργαλεία και τα εφόδια και να φυλαχτούν στην αποθήκη του πλοίου για την οποία ήταν υπεύθυνος και συμμετείχε στην εκτέλεση τους εργαζόμενος μάλιστα και πάνω σε σκαλωσιές με τους υποναυκλήρους και τους ναύτες. Επιπλέον απασχολείτο σε όλα ανεξαιρέτως τα λιμάνια του δρομολογίου. Έτσι καθημερινά μισή ώρα πριν την άφιξη σε κάθε λιμάνι ξεκινούσε η ετοιμότητα προς εργασία αφού έπρεπε να βρίσκεται στον καταπέλτη ή στην πλώρη ή την πρύμνη του πλοίου, ανάλογα με τις ανάγκες και τις εντολές που έπαιρνε. Κατά τη διάρκεια της φορτοεκφόρτωσης δούλευε στην είσοδο του γκαράζ, επέβλεπε την ομαλή αποχώρηση των οχημάτων, έδινε οδηγίες για το που θα φορτωθεί το κάθε όχημα που φορτωνόταν και επέβλεπε την ασφάλιση τους με τα μέσα συγκράτησης καθώς έδινε οδηγίες για το πού θα σταθμεύσει το κάθε όχημα, ανάλογα με τον όγκο του και το λιμάνι προορισμού του και επέβλεπε την ασφάλισή τους με τάκους και αλυσίδες, ώστε να μην γίνει κανένα ατύχημα. Όταν τελείωνε η φόρτωση πήγαινε και πάλι στο πόστο του για τον απόπλου και αφού το πλοίο απομακρυνόταν από το λιμάνι, επέστρεφε στο γκαράζ, που συνήθως συνεχιζόταν η ασφάλιση των οχημάτων από τους  ναύτες, με τα μέσα συγκράτησης, δηλαδή με ιμάντες, τάκους και αλυσίδες και έλεγχε όλα τα οχήματα για να βεβαιωθεί ότι δεν υπήρχε κίνδυνος μετατόπισης ή ατυχήματος κατά το ταξίδι. Τα δρομολόγια του πλοίου ήταν τέτοια, που πολλά λιμάνια ήταν σε κοντινές αποστάσεις μεταξύ τους. Έτσι, η εργασία ήταν συνεχόμενη, γιατί μέχρι να τελειώσουν με τις δουλειές αυτές από το ένα λιμάνι, ξεκινούσε η προετοιμασία για το επόμενο.  Στο λιμάνι του Πειραιά, η φόρτωση – ξεκινούσε δύο ώρες πριν την προγραμματισμένη ώρα απόπλου και ο ενάγων μαζί με τους ναύτες και τους υποναυκλήρους, δούλευε στο γκαράζ. Για τον κατάπλου στον Πειραιά, ξεκινούσε την ετοιμότητα μία ώρα πριν την άφιξη. Μόλις τελείωνε η εκφόρτωση, ξεκινούσε γενικό πλύσιμο και καθαριότητα στα καταστρώματα και τα γκαράζ που διαρκούσαν το λιγότερο δύο ώρες ενώ καθάρισμα γινόταν και στο τελευταίο λιμάνι προορισμού, αν δεν αναχωρούσε άμεσα το πλοίο. Το συγκεκριμένο πλοίο, είχε μεγάλο πρόβλημα με τις σκουριές, επειδή το διάστημα που ήταν στην Ισπανία δεν υπήρχε χρόνος αλλά ούτε και υλικά για να γίνονται βαψίματα και είχε μείνει ασυντήρητο. Για τα δρομολόγια του πλοίου με αφετηρία το λιμάνι του Πειραιά, άλλοτε προς Κυκλάδες, όπως Σύρο, Πάρο, Νάξο, Ηρακλειά, Σχοινούσα, Κουφονήσι, Αμοργό κλπ, άλλοτε προς Σύρο, Μύκονο, Σάμο, Ικαρία , Χίο, Μυτιλήνη, Λήμνο, Καβάλα και επιστροφή και άλλοτε προς τα Δωδεκάνησα καταθέτει και ο δεύτερος ενόρκως βεβαιώσας που ήταν ναυτολογημένος το συγκεκριμένο διάστημα. Έτσι με δεδομένο ότι τα ταξίδια ήταν πολύωρα η γνήσια ετοιμότητα και η παροχή εργασίας του ενάγοντος, αφού ληφθούν υπόψη τα διδάγματα της κοινής πείρας και η ιδιαιτερότητα της ναυτικής εργασίας, εκτεινόταν στις 12 ώρες ημερησίως, όπως κρίθηκε ορθά από το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο και συνεπώς οι σχετικοί λόγοι περί του αντιθέτου αμφοτέρων των εφέσεων και ειδικότερα του εκκαλούντος ναυτικού (πρώτος) με τον οποίο αυτός παραπονείται για πλημμέλεια της εκκαλουμένης ως προς την εκτίμηση του αποδεικτικού υλικού ισχυριζόμενος ότι απασχολείτο 16 ώρες ημερησίως και των εργοδοτριών (πρώτος και τέταρτος) που ισχυρίζονται αορίστως ότι δεν εκτελούσε υπερωριακή απασχόληση και ότι η οποιαδήποτε αξίωση του για την παραπάνω αιτία έχει εξοφληθεί, άλλως αποσβήνεται μετά τον συμψηφισμό, που αυτή προτείνει, δεδουλευμένων που αυτός έλαβε για άλλες αιτίες. Να σημειωθεί ότι οι ώρες ευθύνης ή ετοιμότητας του ναυτικού στο πλοίο δε μπορούν να χαρακτηριστούν ως χρόνος υπερωριακής εργασίας του, εφόσον, λόγω της φύσης του επαγγέλματός του, βρίσκεται εκ των πραγμάτων σε διαρκή ετοιμότητα παροχής υπηρεσιών υπακούοντας στις διαταγές των προϊσταμένων του, κατ’ άρθρον 57 παρ. 1 του ΚΙΝΔ (ΕφΠειρ 45/2010 ΕΝαυτΔ 2010 405, ΜονΕφΠειρ 231/2013 ΕΝαυτΔ 2013 220, ΕφΠειρ 548/2001 ΕΕργΔ 61.340, Ι. Ληξουριώτη «Ατομικές Εργασιακές Σχέσεις», εκδ.3η, σελ. 160), και συνεπώς κρίνεται ότι ο ενάγων υπερβάλλει ισχυριζομενος ότι απασχολείτο 16 ώρες ημερησίως. Περαιτέρω, το γεγονός ότι το πλοίο κατά τα επίδικα χρονικά διαστήματα είχε πλήρη την οργανική σύνθεση πληρώματος δεν αναιρεί την παραπάνω κρίση του Δικαστηρίου ως προς την πραγματοποιούμενη καθημερινά υπερωριακή εργασία του ενάγοντος, δεδομένου ότι, σύμφωνα με τις διατάξεις των άρθρων 87, 88 και 89 του ΝΔ 187/1973 «Περί Κώδικος Δημοσίου Ναυτικού Δικαίου» (Κ.Δ.Ν.Δ., Φ.Ε.Κ. Α 261/3.10.1973), η πληρότητα ως προς την οργανική σύνθεση του πληρώματος του πλοίου αποσκοπεί στην ασφάλεια αυτού κατά τη διάρκεια των πλοών του και δεν υποδηλώνει ανυπαρξία ανάγκης για υπερωριακή εργασία (Εφ.Πειρ. 238/2023 σε ιστοσελίδα Εφετείου Πειραιώς με τις εκεί παραπομπές), όπως αβάσιμα ισχυρίζονται με τον τέταρτο λόγο εφέσεως οι εκκαλούσες εργοδότριες. Επιπροσθέτως σημειώνεται ότι η ανεπιφύλακτη υπογραφή από τον ενάγοντα των μισθοδοτικών του καταστάσεων δεν ενέχει, άνευ άλλου τινός, παραίτηση αυτού από τα ως άνω νόμιμα δικαιώματά του. Σε κάθε περίπτωση, ακόμη και εάν ήθελε γίνει δεκτό ότι η ανεπιφύλακτη υπογραφή από τον ενάγοντα των ως άνω δελτίων μισθοδοσίας του ενέχει παραίτηση από τις επίδικες αξιώσεις του από την προσφορά της εργασίας του, η παραίτηση αυτή (νοούμενη ως άφεση χρέους) είναι άνευ εννόμου επιρροής, αφού κάθε παραίτηση του εργαζομένου από τα δικαιώματά του που πηγάζουν είτε από το νόμο είτε από συλλογικές συμβάσεις εργασίας και καθορίζουν τα κατώτερα όρια προστασίας, έστω και αν αυτή (παραίτηση) λαμβάνει χώρα μετά τη λύση της σύμβασης εργασίας, είναι άκυρη (ΑΠ 166/2016, ΑΠ 1635/2012, ΑΠ 1554/2011, όλες σε ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ, ΑΠ 495/2006 ΔΕΕ 2006.948, ΜονEφΠειρ 698/2014 ΕλλΔνη 2015.504, ΜονΕφΠειρ 361/2013 ΕΝαυτΔ 2013.208), απορριπτομένων συνεπώς ως αβασίμων των περί του αντιθέτου ειδικότερων ισχυρισμών των εναγομένων, που επαναφέρονται στα πλαίσια του τέταρτου λόγου της έφεσής της. Τέλος το γεγονός ότι κατά τους ισχυρισμούς των εργοδοτριών οι ενόρκως βεβαιώσαντες ……… και ………. έχουν ασκήσει αγωγή σε βάρος των εναγομένων για δεδουλευμένα δεν επηρεάζει το βαθμό αξιοπιστίας τους, διότι ο εργαζόμενος δεν υποχρεούται στο αδύνατο, αφού είναι αδύνατο να εντοπίσει τρίτο πρόσωπο μη εργαζόμενο στις εναγόμενες για να βεβαιώσει για τις συνθήκες εργασίας του. Εκ περισσού να αναφερθεί ότι οι εργοδότριες αλυσιτελώς επικαλούνται ένορκες βεβαιώσεις που προσκόμισε ο ναυτικός, οι οποίες δόθηκαν στα πλαίσια άλλης δίκης, καθώς αυτές εκτιμώνται και εκτιμήθηκαν και από το παρόν δικαστήριο και από το πρωτοβάθμιο, μόνο για τη συναγωγή δικαστικών τεκμηρίων.

Περαιτέρω από τη διάταξη του άρθρου 14 της προαναφερθείσας Σ.Σ.Ν.Ε., Ακτοπλοϊκών Επιβατηγών πλοίων σε συνδυασμό προς εκείνες των §§ 1, 2, 3 και 7 της με αριθμό 70109/8008/14.12.1982 Αποφάσεως του Υπουργού Εμπορικής Ναυτιλίας «Περί των προϋποθέσεων χορηγήσεως επιδομάτων εορτών Χριστουγέννων και Πάσχα προς τους δικαιούμενους ναυτικούς» (ΦΕΚ Β 1/7.1.1982), με τις οποίες εφαρμόζεται η όμοια με αυτήν με αριθμό 19040/1981 Απόφαση των Υπουργών Οικονομικών και Εργασίας «Χορήγηση επιδομάτων εορτών Χριστουγέννων και Πάσχα στους μισθωτούς όλης της Χώρας που απασχολούνται με σχέση εργασίας ιδιωτικού δικαίου» (ΦΕΚ Β 742/9.12.1981), προκύπτει ότι οι ναυτικοί δικαιούνται επιδομάτων εορτών Χριστουγέννων και Πάσχα. Να σημειωθεί στο σημείο αυτό ότι το επίδομα εορτών Χριστουγέννων καταβάλλεται ακέραιο εφόσον η σχέση εργασίας διήρκεσε από 1.5 έως 31.12 και σε διαφορετική περίπτωση καταβάλλονται τα 2/25 του μισθού ή δύο ημερομίσθια για κάθε 19ημερο εργασίας ενώ αναφορικά με το επίδομα εορτών Πάσχα οι ναυτικοί δικαιούνται μισθό 15 μερών, εάν η σχέση εργασίας διήρκεσε καθ’ όλο το διάστημα από 1ης Ιανουαρίου μέχρι 30ής Απριλίου αντιστοίχως, ή 1/15 ημίσεος μηνιαίου μισθού ανά έκαστο οκταήμερο χρονικό διάστημα αντιστοίχως ή ανάλογο κλάσμα επί χρονικού διαστήματος μικρότερου του οκταημέρου, εάν η σχέση εργασίας δεν διήρκεσε καθ’ όλο το διάστημα και από 1ης Ιανουαρίου μέχρι 30ής Απριλίου. Επιπλέον να λεχθεί ότι λαμβάνεται υπόψη ο μισθός που καταβαλλόταν την 15η ημέρα προ του Πάσχα και κάθε άλλη παροχή, εφόσον καταβαλλόταν ή έπρεπε να καταβληθεί από την εργοδότρια ως συμβατικό ή νόμιμο αντάλλαγμα της παρεχόμενης εργασίας τακτικά κάθε μήνα ή κατ’ επανάληψη περιοδικά σε ορισμένα χρονικά διαστήματα, δηλαδή το επίδομα Κυριακών, το επίδομα βαρείας και ανθυγιεινής εργασίας, η υπερωριακή αμοιβή, το επίδομα αδείας, η αποζημίωση μη πραγματοποιήσεως αδείας, καθώς και οι λοιπές τακτικές παροχές μεταξύ των οποίων είναι και η τροφοδοσία είτε παρέχεται σε χρήμα είτε αυτουσίως. Τακτικές αποδοχές για την εφαρμογή των διατάξεων της εν λόγω Υπουργικής Απόφασης θεωρούνται ο μισθός καθώς και κάθε άλλη παροχή εφόσον καταβάλλεται από τον εργοδότη σαν συμβατικό ή νόμιμο αντάλλαγμα της παρεχόμενης από το μισθωτό εργασίας, τακτικά κάθε μήνα ή κατ’ επανάληψη περιοδικά, κατά ορισμένα χρονικά διαστήματα του χρόνου. Ως τέτοιες αποδοχές προσδιορίζονται ενδεικτικά στην ανωτέρω Υπουργική Απόφαση : α) η προσαύξηση της νόμιμης και τακτικής εργασίας κατά τις Κυριακές, εφόσον δίνεται στο μισθωτό σταθερά και μόνιμα σαν τακτικό αντάλλαγμα για την παροχή εργασίας κατά τις ανωτέρω ημέρες τακτικά κάθε μήνα, β) η αμοιβή που καταβάλλεται από τον εργοδότη στο μισθωτό για νόμιμη υπερωριακή εργασία. Εφόσον η υπερωριακή αμοιβή για παροχή υπερωριακής εργασίας δεν καταβάλλεται υπό μορφή επιδόματος πάγια και τακτικά ανά  μήνα, υπολογίζεται κατά μέσο όρο, αν κατά τα κρίσιμα χρονικά διαστήματα καταβάλλεται τακτικά, γ) οι λοιπές, τακτικά και πάγια, καταβαλλόμενες  παροχές στις οποίες συμπεριλαμβάνονται, σύμφωνα με τα προεκτεθέντα, το επίδομα βαριάς και ανθυγιεινής εργασίας (ΜΕφΠειρ. 647/2014, 412/2014, τνπ ΝΟΜΟΣ), η  τροφοδοσία, είτε παρέχεται σε χρήμα είτε αυτούσια και η αποζημίωση μη πραγματοποιήσεως αδείας (ΜΕφΠειρ. 18/2016, 19/2016, 371/2016, 73/2016, 160/2014, 36/2014, 71/2014, όλες σε τνπ ΝΟΜΟΣ, ΕφΠειρ 506/2011, ΕΝαυτΔ 2011/387). Το κατά τις διατάξεις των άρθρων 5 παρ. 1 και 20 της οικείας σσνε, μηνιαίως καταβαλλόμενο στα μέλη του κατώτερου πληρώματος των επιβατηγών ακτοπλοϊκών πλοίων, στα οποία ανήκουν και τα μέλη του πληρώματος καταστρώματος (ναύκληρος και ναύτες),  χρηματικό ποσό ως επίδομα ιματισμού τους για την αντιμετώπιση των δαπανών προμήθειας της καθιερωμένης στολής του Εμπορικού Ναυτικού, την οποία υποχρεούνται να φέρουν, δεν λαμβάνεται υπόψη για τον υπολογισμό των δώρων εορτών (ΜΕφΠειρ 196/2020, 117/2016, 676/2014 δημοσ σε τνπ ΝΟΜΟΣ, ΜΕφΠειρ 434/2013, ΕΝαυτΔ 2013/204, ΜΕφΠειρ 377/2011, ΕΝαυτΔ 2011/262), για το λόγο ότι δεν αποτελεί παροχή καταβαλλόμενη ως συμβατικό αντάλλαγμα της παρεχόμενης εργασίας, αφού, όπως σαφώς από τις προαναφερόμενες διατάξεις συνάγεται, αιτία της χορήγησής του αποτελεί η εξυπηρέτηση των λειτουργικών αναγκών του πλοίου (ΑΠ 774/2003, ΕΕΔ 2005/237  226/2003, ΕΕΔ 2004/790, ΕφΠειρ 177/2012, ΠειρΝ 2012/354,  377/2011, ΕΝαυτΔ 2011/262, ΕφΠειρ283/2009, ΕΝαυτΔ 2009/102, ΜΕφΠειρ 671/2015,  647/2014, 605/2014, σε τνπ ΝΟΜΟΣ και ΜΕφΠειρ 434/2013, ΕΝαυτΔ 2013/204). Περαιτέρω όσον αφορά το επίδομα έχμασης  αυτό αποτελεί πρόσθετη αμοιβή προβλεπόμενη από την ανωτέρω σσνε (άρθρο 30) ειδικά για το κατώτερο προσωπικό του καταστρώματος που απασχολείται στη φορτοεκφόρτωση και έχμαση των οχημάτων, όπως ο ενάγων, το οποίο υπολογίζεται και καταβάλλεται στους δικαιούχους αναλογικά κατά μήνα (ΜΕφΠειρ 284/2022 σε ιστοσελίδα Εφετείου). Με τους δεύτερο και πέμπτο λόγο της εφέσεως του ο ναυτικός παραπονείται για εσφαλμένο υπολογισμό των επιδομάτων εορτών που οδήγησε σε εσφαλμένο υπολογισμό της πρόσθετης αμοιβής για τα δρομολόγια εξπρές όπως θα αναφερθεί παρακάτω. Με βάση τα αναλυθέντα ανωτέρω, στις αποδοχές  του ενάγοντος για τον υπολογισμό των δώρων εορτών και της αμοιβής για τα δρομολόγια εξπρές δεν θα συνυπολογιστεί το επίδομα ιματισμού, ενώ το καταβαλλόμενο κάθε μήνα αλλά όχι κατά σταθερό ύψος ποσού, επίδομα έχμασης θα υπολογιστεί κατά μέσο όρο. Αντιθέτως οι δεύτερος και πέμπτος από τους λόγους εφέσεως των εργοδοτριών που παρουσιάζουν συνάφεια με το λόγο που έπληττε το ύψος της υπερωριακής απασχόλησης του ναυτικού και με τους οποίους υποβάλλεται το παράπονο ότι εσφαλμένα προσδιορίστηκαν αυτά με συνυπολογισμό υπερωριών που ουδέποτε πραγματοποιήθηκαν κρίνονται αβάσιμοι και απορριπτέοι.

Ακολούθως για επιδόματα εορτών το σχετικό διάστημα της απασχόλησης του ο ναυτικός δικαιούται  με βάση τον υπολογισμό που υφίσταται στην αγωγή στον οποίο δεν περιλαμβάνει τις  αποδοχές αδείας: Για αναλογία δώρου Πάσχα 2019, δικαιούται [μισθό ενεργείας € 1.313,13, ως επίδομα Κυριακών σε ποσοστό 22% επί του μισθού ενεργείας € 288,89, ως ειδικό επίδομα ναυκλήρου € 24,93, ως επίδομα βαριάς και ανθυγιεινής εργασίας € 36,64, ως αντίτιμο της σε είδος παρεχόμενης τροφής € 19,98 την ημέρα και (Χ30) = € 599,40 το μήνα, ως επίδομα αδείας (ήτοι μισθός ενεργείας € 1.313,13 + επίδομα Κυριακών € 288,89) / 22 + ημερήσια τροφοδοσία € 19,98] Χ 5 ημερομίσθια = 464€) + επίδομα άγονης γραμμής εξ 7% του μισθού ενεργείας 91,91€ (λόγω σταθερής καταβολής μηνιαίως) + 343,07 ως μ.ο έχμασης οχημάτων + κατά μέσο όρο μηνιαία υπερωριακή αμοιβή (1.776,84 + 2.505,36(όπως κρίθηκε ορθώς με την εκκαλουμένη απόφαση/79 ημέρες εργασίας Χ 30 = 1.626,15€)=] 4.788,12 ευρώ Χ 1/2 Χ 1/15 Χ (79 ημέρες αναφοράς /8 = 9,87) =] 1.575,29 ευρώ. Λόγω αναγνώρισης από τον ενάγοντα καταβολής – για την αιτία αυτή – του ποσού των 905,24 ευρώ, δικαιούται ακόμα το ποσό των 670,05 ευρώ.

Για τη δεύτερη ναυτολόγηση του για Χριστούγεννα 2019 (επί πλοιοκτησίας β’ εναγομένης), ήτοι επί 112 ημέρες [μισθό ενεργείας € 1.313,13, ως επίδομα Κυριακών σε ποσοστό 22% επί του μισθού ενεργείας € 288,89, ως ειδικό επίδομα ναυκλήρου € 24,93, ως επίδομα βαριάς και ανθυγιεινής εργασίας € 36,64, ως αντίτιμο της σε είδος παρεχόμενης τροφής  € 19,98 την ημέρα και (Χ30) =€ 599,40 το μήνα, ως επίδομα αδείας (ήτοι μισθός ενεργείας € 1.313,13 + επίδομα Κυριακών € 288,89) / 22 + ημερήσια τροφοδοσία € 19,98] Χ 5 ημερομίσθια =} 464€ + επίδομα  άγονης γραμμής εξ 7% του μισθού ενεργείας 91,91€ (λόγω σταθερής καταβολής μηνιαίως) + 343,07 ως μ.ο έχμασης οχημάτων + Μ.Ο. μηνιαία υπερωριακή αμοιβή σύμφωνα με τις παραδοχές της πρωτόδικης απόφασης[(3.280,32 + 2.695,16 + 615,06 + 56,94 + 768,69 + 3.143,64 + 4.820,92=) 15.380,73/301 ημέρες 2ης ναυτολόγησης Χ 30 =] 1.532,96 =] 4.694,93 ευρώ Χ2/25 Χ(112/19= 5,9)= 2.216,01 ευρώ και επειδή έλαβε το ποσό των 1.348,27 ευρώ για Χριστούγεννα 2019 του οφείλεται το ποσό των 867,74 ευρώ, ιι] για Χριστούγεννα 2019 (επί εφοπλισμού α’ εναγομένης), ήτοι επί 133 ημέρες 4.694,93 Χ 2/25Χ (133/19=7) = 2.629,16 ευρώ και επειδή έλαβε το ποσό των 1.580,76€ (για Χριστούγεννα 2019 με εφοπλισμό), του οφείλεται το ποσό των 1.048,4 ευρώ, ιιι] για Πάσχα 2020 (πλοιοκτησία β’ εναγομένης) 4.694,93 € Χ1/2 Χ1/15 Χ(34 ημέρες αναφοράς/8 = 4,25)= 665,11 ευρώ και επειδή έλαβε το ποσό των 401,83 € (για Πάσχα 2020) του οφείλεται ακόμη το ποσό των 263,28 ευρώ ιν] για Πάσχα 2020 (εφοπλισμός) 4.694,93  € Χ1/2 Χ1/15 Χ(17 ημέρες αναφοράς/8 = 2,125)=  332,56 ευρώ και επειδή έλαβε 206,18 ευρώ (για Πάσχα 2020 με εφοπλισμό) του οφείλεται το ποσό των 126,38 ευρώ. Ακολούθως κατά εν μέρει παραδοχή του σχετικού λόγου εφέσεως του ναυτικού θα πρέπει να εξαφανιστεί η εκκαλουμένη ως προς το κεφάλαιο της αυτό και να κρατήσει ως προς αυτό το παρόν δικαστήριο να δικάσει την υπόθεση (άρθρο 535 του ΚΠολΔ).

Ακολούθως οι παραπάνω αποδοχές με άλλο μέσο όρο επιδομάτων εορτών πρέπει να ληφθούν υπόψη για τον προσδιορισμό της αμοιβής που δικαιούται ο εργαζόμενος ναυτικός ως αμοιβή για τα εξπρές δρομολόγια κατά εν μέρει παραδοχή του τρίτου λόγου εφέσεως του εκκαλούντος ναυτικού, ενώ οι εργοδότριες πλήττουν τον τρόπο υπολογισμού της οφειλόμενης αμοιβής για εξπρές δρομολόγια κατά το μέρος που υπολογίστηκε σε αυτή αμοιβή υπερωριών μεγαλύτερη της πραγματοποιηθείσας και περαιτέρω ισχυρίζονται ότι έχουν εξοφλήσει κάθε απαίτηση που προέρχεται από αυτήν την αιτία.  Αναφορικά με το τοπικό δρομολόγιο μετά την άφιξη στο λιμάνι της Ρόδου θα γίνει αναφορά παρακάτω. Δηλαδή το BSN κατά το χρονικό διάστημα από 4.2.2019 έως 31.3.2019 με βάση τις  παραδοχές της εκκαλουμένης οι οποίες δεν πλήττονται με λόγο εφέσεως, ήτοι για 56 ημέρες, άλλως 8 εβδομάδες, το πλοίο πραγματοποιούσε 6 κυκλικά δρομολόγια εβδομαδιαίως, διάρκειας άνω των 12 ωρών, επεκτεινόμενα και τις νυχτερινές ώρες, εκ των οποίων τα άνω των 5, αποτελούν δρομολόγια εξπρές. Επομένως, εκτελείτο 1 εξπρές δρομολόγιο ανά εβδομάδα, και συνολικά 8 εξπρές δρομολόγια. Ως εκ τούτου, δικαιούται για την ανωτέρω αιτία 4.788,12  + Μ.Ο. επιδομάτων εορτών (1.575,29 επ. εορτών Πάσχα 2019/79 ημέρες εργασίας Χ 30 =)598,21 =]5.386,33 /30 Χ 8 = 1.436,35 ευρώ. β) Το διάστημα από 1.4.2019 έως 23.4.2019 με βάση τις  παραδοχές της εκκαλουμένης οι οποίες δεν πλήττονται με λόγο εφέσεως, ήτοι για 23 ημέρες, άλλως 3,28 εβδομάδες, το πλοίο πραγματοποιούσε 7 κυκλικά δρομολόγια εβδομαδιαίως, άνω των 12 ωρών έκαστο, επεκτεινόμενα και τις νυχτερινές ώρες, εκ των οποίων τα άνω των 5, αποτελούν δρομολόγια εξπρές. Επομένως, εκτελούνταν 2 εξπρές δρομολόγια την εβδομάδα, και επί τις 3,28 εβδομάδες του ανωτέρω διαστήματος, συνολικά εκτελέσθηκαν 6,56 εξπρές δρομολόγια. Συνακόλουθα δικαιούται, 5.386,33/30 Χ 6,56 = 1.177,81 ευρώ και συνολικά, για όλο το διάστημα της 1ης ναυτολόγησής του, το ποσό των 2.614,16 ευρώ. Έναντι για την αιτία αυτή έλαβε το ποσό των 2.954,73 ευρώ και συνεπώς ουδέν του οφείλεται για το κονδύλι αυτό.

Περαιτέρω για το διάστημα της δεύτερης ναυτολόγησης για την ίδια αιτία δικαιούται τα παρακάτω: Α) το χρονικό διάστηµα από 26.4.2019 έως 24.5.2019 και από 8.11.2019 έως  27.1.2020 ήτοι επί 110 ηµέρες άλλως 15,71 εβδοµάδες ΝΧ που μετονομάστηκε σε ΒSC με βάση τις  παραδοχές της εκκαλουμένης οι οποίες δεν πλήττονται με λόγο εφέσεως εκτελούσε λιγότερα από 5 δροµολόγια εβδοµαδιαίως, διάρκειας άνω των 12 ωρών και κάθε Τρίτη, ι] επί 11 εβδοµάδες κατέπλεε στο λιµάνι αφετηρίας (Πειραιάς) στις 12.30 και αναχωρούσε εκ νέου στις 16.00 της ίδιας ηµέρας, ήτοι πρόωρα κατά 2,5 ώρες. Συνεπώς, ο ενάγων δικαιούται ως αµοιβή δροµολογίων εξπρές για τα ανωτέρω: 4.694,93 ευρώ + Μ.O. επιδοµάτων εορτών (επίδομα εορτών Χριστουγέννων 2019 έως και επίδομα εορτών Χριστούγέννων 2020) [(2.216,01 + 2.629,16 + 665,11 + 332,56 =)5.842,84/301 ηµέρες 2ης ναυτολόγησης × 30 =]  582,34= 5.277,27 ευρώ Χ 1/30 Χ (2,5/8 = 0,31 συντελεστής) Χ 11 εβδοµάδες = 599,85 ευρώ. Κατ’ εξαίρεση, ιι] την 29η 4.2019 (Δευτέρα) κατέπλευσε στις 23.25 και αναχώρησε εκ νέου την επόµενη στις 02.00, ήτοι προώρως κατά 3,41 ώρες και συνεπώς η αµοιβή διαµορφώνεται σε 5.277,27 ευρώ Χ 1/30 Χ (3,41/8 = 0,42 συντελεστής) = 73,88 ευρώ, ιιι] την 14.1.2020, αφίχθη στις 19.45 και απέπλευσε στις 23.00, ήτοι προώρως κατά 2,75 ώρες και συνεπώς δικαιούται 5.277,27 ευρώ Χ 1/30 Χ (2,75/8 = 0,34 συντελεστής) = 59,81 ευρώ και ιν] κατά τις  ηµεροµηνίες 7.1.2020 (τρίτη) και 11.1.2020 (Σάββατο], που εµπίπτουν στην ίδια εβδοµάδα, πραγµατοποίησε πρόωρη αναχώρηση 2,5 και 2 ωρών αντίστοιχα (ήτοι µε παραµονή στο λιμάνι αφετηρίας από 12.30 έως 16.00 και 13.00 έως 17.00 αντίστοιχα). Κατ’ ακολουθίαν, δικαιούται 5.277,27 ευρώ χ 1/30 χ (4,5/8 = 0,56 συντελεστής) = 98,51 ευρώ και συνολικά 832,05 ευρώ. Εφόσον αναγνωρίζεται από τον ενάγοντα ότι έλαβε για την ανωτέρω αιτία το ποσό των 756,50 ευρώ, δικαιούται ακόµα το ποσό των 75,55   ευρώ.  Β. ι] Κατά τα χρονικό διάστηµα εφοπλισµού, από 10.9.2019 έως 4.10.2019 με βάση τις  παραδοχές της εκκαλουμένης οι οποίες δεν πλήττονται με λόγο εφέσεως, ήτοι επί 25 ηµέρες άλλως 3,57 εβδοµάδες, το επίδικο πλοίο εκτελούσε εβδοµαδιαίως 6 κυκλικά δροµολόγια, άνω των 12 ωρών έκαστο, που επεκτείνονταν και κατά τις νυχτερινές ώρες, ήτοι από 23.00 µέχρι 07.00 και συνεπώς, το ένα δροµολόγιο εβδοµαδιαίως πέραν των 5 αποτελεί δροµολόγιο εξπρές, για το οποίο ο ενάγων δικαιούται ευρώ 5.277,27 χ 1/30 χ 1 δροµολόγιο εξπρές χ 3,57 εβδοµάδες = 627,99 ευρώ. ιι] Κατά το χρονικό διάστηµα 25.5.2019 έως 9.9.2019 με βάση τις  παραδοχές της εκκαλουμένης οι οποίες δεν πλήττονται με λόγο εφέσεως, ήτοι για 108 ηµέρες άλλως 15,42 εβδοµάδες, εκτελούνταν 4 δροµολόγια εβδοµαδιαίως, µε πρόωρη αναχώρηση από το λιµάνι αφετηρίας (Πειραιάς] κάθε Τρίτη – Πέµπτη – Σάββατο – Κυριακής, δοθέντος ότι η παραµονή του πλοίου στο εν λόγω λιµάνι διαρκούσε αντίστοιχα από 10.20 – 15.00, 10.10 – 14.00, 09.40 – 13.00 και 07.40 – 13.00, προ συµπληρώσεως της 6ης παραµονής, µε αντίστοιχη πρόωρη αναχώρηση 1,33 – 2,16 – 2,66 – 0,66 ώρες. Συνεπώς, για την ανωτέρω χρονική περίοδο εκτελέστηκαν επί 13 εβδοµάδες, 4 πρόωρες αναχωρήσεις από το λιµάνι αφετηρίας (Πειραιάς), συνολικά 6,81 ωρών. Ως εκ τούτου, ο ενάγων δικαιούται 5.277,27 ευρώ χ 1/30 χ (6,81/8 = 0,85 συντελεστής) χ 15,42 εβδοµάδες = 2.305,64 ευρώ. ιιι] Κατά το χρονικό διάστηµα από 4.2.2020 έως 20.2.2020 με βάση τις  παραδοχές της εκκαλουμένης οι οποίες δεν πλήττονται με λόγο εφέσεως, ήτοι για 17 ηµέρες άλλως 2,42 εβδοµάδες, εκτελούνταν 3 δροµολόγια εβδοµαδιαίως, ενώ κάθε τρίτη το πλοίο κατέπλεε στο λιµάνι του Πειραιά στις 10.50 και απέπλεε στις 15.00 και κάθε Πέμπτη έφθανε στις 11.10 και αναχωρούσε στις 15.00, µε αποτέλεσµα να πραγµατοποιούνται πρόωρες αναχωρήσεις εκ 1,83 και 2,16 ωρών αντίστοιχα, προ της συµπλήρωσης 6ωρης παραµονής στο λιµάνι αφετηρίας. Συνακόλουθα, ο ενάγων δικαιούται για την ανωτέρω αιτία 5.277,27 ευρώ χ 1/30 χ (3,99/8 = 0,49 συντελεστής) χ 2,42 εβδοµάδες = 208,59 ευρώ και συνολικά για το διάστηµα εφοπλισµού το ποσό των 3.142,22 ευρώ. Ο ενάγων αναγνωρίζει ότι για την αιτία αυτή, του κατεβλήθη το ποσό των 1.994,28 ευρώ και συνεπώς, του οφείλονται ακόµα 1.147,94 ευρώ.

Το ίδιο διάστημα από το πρόγραμμα των δρομολογίων σε συνδυασμό με τις προαναφερόμενες ένορκες βεβαιώσεις αποδεικνύεται ότι το συγκεκριμένο πλοίο κατά τον κατάπλου στη Ρόδο εκτελούσε αυτοτελές τοπικό εξπρές δρομολόγιο πλέον του εξπρές δρομολογίου που εκτελούσε με αφετηρία τον Πειραιά. Από το πρόγραμμα εξάλλου των δρομολογίων σε συνδυασμό με τις προαναφερόμενες ένορκες βεβαιώσεις αποδεικνύεται ότι το συγκεκριμένο πλοίο BsΧ κατά τον κατάπλοι στη Ρόδο εκτελούσε αυτοτελές τοπικό εξπρές δρομολόγιο πλέον του εξπρές δρομολογίου που εκτελούσε με αφετηρία τον Πειραιά. Τέλος, κατά τα διαστήµατα του εφοπλισµού, και συγκεκριµένα από 25.5.2019 µέχρι 10.9.2019 και από 4.2.2020 µέχρι 20.2.2020, κάθε Δευτέρα και Παρασκευή, το πλοίο αναχωρούσε από το λιµάνι προορισµού, τη Ρόδο, για την εκτέλεση παρένθετου κυκλικού δροµολογίου προς Καστελόριζο και επιστροφή στη Ρόδο, διάρκειας 7.40′ ωρών, και κάθε Τετάρτη προς Κάρπαθο, Κάσο και επιστροφή στη Ρόδο, διάρκειας 9.45’ωρών. Τις ηµέρες αυτές εποµένως, το λιµάνι της Ρόδου καθίστατο λιµάνι αφετηρίας και επειδή το πλοίο αναχωρούσε από τη Ρόδο για την εκτέλεση του παρένθετου, κυκλικού δροµολογίου, πριν περάσουν 6 ώρες από την άφιξή του εκεί, τα δροµολόγια που εκτέλεσε θεωρούνται δροµολόγια “εξπρές”. Συγκεκριµένα,         το πλοίο πραγµατοποίησε τις ακόλουθες πρόωρες αναχωρήσεις από το λιµάνι της Ρόδου: α) Το διάστηµα από 25.5.2019 έως 31.5.2019:Την Κυριακή (26/5) έφθασε στη Ρόδο την 11.50′ και αναχώρησε την 12.30′, την Τετάρτη (29/5), έφθασε την 6.20′ και 24 αναχώρησε την 7.45′ και την Παρασκευή (31/5), έφθασε την 07.35′ και αναχώρησε την 08.30′. Πραγµατοποίησε εποµένως, πρόωρες αναχωρήσεις, 5,33 ώρες, 4,56 ώρες και 5,08 ώρες αντιστοίχως και συνολικά 14,97 ώρες πρόωρης αναχώρησης. Β) Τις εβδοµάδες από 03.6.2019 έως 08.9.2019,κάθε Δευτέρα, το πλοίο έφθανε Ρόδο την 05.35′ και αναχωρούσε την 07.00′, κάθε Τετάρτη έφθανε την 6.2′ αι αναχωρούσε την 07.45′ και κάθε Παρασκευή έφθανε την 07.35′ και αναχωρούσε την 08.30′. Πραγµατοποιούσε εποµένως, πρόωρες αναχωρήσεις, 4,58, 4 56 ώρες και 5,08 ώρες αντιστοίχως και συνολικά 14,22 ώρες πρόωρης αναχώρησης κάθε εβδοµάδα, επί τις 14 εβδοµάδες του ανωτέρω διαστήµατος, ίσον 199,08 ώρες πρόωρης αναχώρησης. Γ) τη Δευτέρα, 9.9.2019, το πλοίο έφθασε στη Ρόδο την 05.35′ και αναχώρησε την 07.00′. Πραγµατοποίησε εποµένως, 4,58 ώρες πρόωρης αναχώρησης. Δ) Το διάστηµα από 4.2.2020 έως 20.2.2020 το πλοίο πραγµατοποίησε επτά φορές τοπικό δρομολόγιο εξπρές αναχωρώντας πρόωρα από τη Ρόδο στις 05.2.2020 4,56 ώρες, στις 07.2.2020       5,33 ώρες στις 10.2.2020 5,16 ώρες, στις 12.2.2020 4,56 ώρες, στις 14.2.2020 5,33 ώρες, στις 17.2.2020 5,16 ώρες και στις 19.2.2020 5,25 ώρες και συνολικά 35,35 ώρες το μήνα Φεβρουάριο του 2020.       Συνολικά, εποµένως, κατά τα ανωτέρω διαστήµατα, το πλοίο πραγµατοποίησε (14,97+199,08+4,58+35,35=) 253,98 ώρες πρόωρης αναχώρησης από το λιµάνι της Ρόδου, οι οποίες διαιρούµενες δια του συντελεστή “8”, µας δίνουν τον αριθµό των εξπρές δροµολογίων, που είναι 31,747 εξπρές δροµολόγια, διάρκειας άνω των 6 και κάτω των 12 ωρών, για καθένα από τα οποία πρέπει να λάβει ως αµοιβή το 1/60 των συνολικών µηνιαίων αποδοχών και σύμφωνα με τις παραδοχές της εκκαλουμένης, ως προς το ύψος των αποδοχών (δεδομένου ότι κρίθηκαν αβάσιμοι οι λόγοι εφέσεως που αφορούν το ύψος της μέσης υπερωριακής απασχόλησης) ο ναυτικός θα έπρεπε να λάβει για την παραπάνω αιτία το ποσό των 31,747 χ 1/60 χ 4.694,93 + (μ.ο. επιδομάτων εορτών 1575,29+5.842,84=7.418,13 : 380= 19,52 χ 30 = 585,64) =  5.280,57 : 60 χ 31,74 = 2.794,04 ευρώ. Επειδή με την εκκαλουμένη απόφαση κρίθηκε ότι το λιμάνι της Ρόδου δεν αποτελεί λιμάνι αφετηρίας, αλλά μόνο ενδιάμεσο σταθμό του ταξιδιού από τον Πειραιά θα πρέπει κατά παραδοχή του τρίτου λόγου εφέσεως του ναυτικού να εξαφανιστεί η εκκαλουμένη ως προς το κεφάλαιο της αυτό και να κρατήσει ως προς αυτό το παρόν δικαστήριο να δικάσει την υπόθεση (άρθρο 535 του ΚΠολΔ). Ο έκτος λόγος εφέσεως με τον οποίο οι εργοδότριες (πλοιοκτήτρια, κυρία και εφοπλίστρια) παραπονούνται επειδή απορρίφθηκε ως απαράδεκτος λόγω αοριστίας ο ισχυρισμός περί εξοφλήσεως με την καταβολή του ποσού των 2.782,51 ευρώ κρίνεται απορριπτέος ως αβάσιμος διότι το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο αφαίρεσε τα ποσά 756,50 (το διάστημα της πλοιοκτησίας) και 1.994,28 (το διάστημα του εφοπλισμού) που καταβλήθηκαν ως αμοιβή για εξπρές και γι’αυτό με διαφορετικό υπολογισμό χωρίς να υπολογίσει την έχμαση των οχημάτων έκρινε ότι στο ναυτικό οφείλονταν τα αναφερόμενα στην εκκαλουμένη ποσά που εδώ θα επιδικαστούν με την έχμαση των οχημάτων. Επομένως τα όσα περί του αντιθέτου αναφέρονται στο σχετικό λόγο εφέσεως είναι αβάσιμα και πρέπει να απορριφθούν.

Εξάλλου, κατά τη διάταξη του άρθρου 16 των ως άνω Σ.Σ.Ν.Ε. κάθε πλοιοκτήτης υποχρεούται να ρυθμίζει την υπηρεσία των πλοίων του κατά τέτοιο τρόπο ώστε να εξασφαλίζεται μία φορά το μήνα κατά τους μήνες Ιούλιο έως και Σεπτέμβριο και δύο φορές το μήνα κατά τους υπόλοιπους μήνες, η διανυκτέρευση των μελών του πληρώματος στο λιμάνι αφετηρίας ή στο λιμάνι προορισμού του δρομολογίου του πλοίου, κατά την επιθυμία του ναυτικού και εφόσον τούτο είναι δυνατόν. Σε περίπτωση που για λόγους ασφαλείας του πλοίου ή για οποιοδήποτε άλλο λόγο δεν καθίσταται δυνατή η διανυκτέρευση, καταβάλλεται στο ναυτικό για κάθε μη παρεχομένη διανυκτέρευση αποζημίωση ίση με ένα ημερομίσθιο, δηλαδή το 1/22 του μισθού ενεργείας. Για την παρεχόμενη ως άνω άδεια διανυκτερεύσεως θα γίνεται από τον Πλοίαρχο μνεία στο ημερολόγιο του πλοίου που θα επικυρώνεται από την Λιμενική Αρχή. Στην προκείμενη περίπτωση, δεν αποδείχθηκε ότι οι εναγόμενες ρύθμιζαν έτσι την υπηρεσία του πλοίου ώστε να εξασφαλίζεται η διανυκτέρευση του ναυτικού στο λιμάνι αφετηρίας ή στο λιμάνι προορισμού του πλοίου, αφού ο μάρτυρας τους κατέθεσε ότι δεν γνώριζε αν στο S2 παρέχονταν διανυκτερεύσεις. Όταν δεν αποδεικνύεται τέτοια παροχή διανυκτέρευσης από το ημερολόγιο του πλοίου (βλ. ΕφΠειρ. 497/2010, ΕφΠειρ 514/2009, ΕφΠειρ 263/2008, Τρ. Ν.Πλ. Ισοκράτης ΔΣΑ)  οφείλεται η κατά τα ανωτέρω προβλεπόμενη αποζημίωση. Οι εργοδότριες πλήττουν το σχετικό κεφάλαιο παραπονούμενες μόνο για το ότι αφαιρέθηκε το ποσό των 108,84 ευρώ και όχι το ποσό των 127,16 ευρώ που είχε καταβληθεί. Όμως επειδή δεν αμφισβητείται ότι η δεύτερη εναγομένη είχε την πλοιοκτησία του πλοίου BsΧ αλλά από 25.5.2019 έως 4.10.2019 και από 4.2.2020 έως 20.2.2020 είχε παραχωρήσει τον εφοπλισμό στην πρώτη εναγομένη η κάθε καταβολή θα έπρεπε να προσδιορίζεται χρονικά. Κρίνοντας τα ίδια το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο που απέρριψε την ένσταση εξόφλησης ως αόριστη ορθά ερμήνευσε το νόμο και τα όσα περί του αντιθέτου αναφέρονται στο σχετικό έβδομο λόγο έφεσης είναι αβάσιμα και πρέπει να απορριφθούν. Στον τρίτο λόγο εφέσεως γίνεται επίκληση καταβολής ποσού ύψους 91,32 ευρώ και ότι εσφαλμένως επιδικάστηκε το ποσό των 298,40 ευρώ . Όμως από τα σχετικά 6 και 7 που επικαλούνται έχει προσκομιστεί μόνο το δεύτερο που αφορά καταβολή αναδρομικών για το διάστημα από 4.2.2019 έως 23.4.2019 και μάλιστα για διανυκτερεύσεις 1,79 ευρώ. Επομένως ορθώς το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο έκρινε ότι αορίστως προτείνεται ισχυρισμός περί εξοφλήσεως και για το παραπάνω διάστημα και συνεπώς και ο τρίτος περί του αντιθέτου λόγος εφέσεως των εναγομένων εκκαλουσών είναι απορριπτέος ως αβάσιμος.

Μετά από αυτά και εφόσον δεν υπάρχει άλλος λόγος εφέσεως προς εξέταση θα πρέπει να απορριφθεί στο σύνολο της η με αριθμό ……../2022 έφεση και να γίνει εν μέρει δεκτή κατ’ουσίαν η με αριθμό ………./2022 έφεση. Στη συνέχεια να εξαφανιστεί στο σύνολο της για το ενιαίο της εκτέλεσης η εκκαλουμένη απόφαση (ΕφΑθ 44/2006 ΕλλΔνη 48,1507, Σ.Σαμουήλ «Η έφεση» έκδ. Ε΄σελ. 430-431 παρ. 1143) αφού εφόσον όταν εξαφανίζεται ολικά ή εν μέρει η εκκαλούμενη απόφαση, εξαφανίζεται και το κεφάλαιο των δικαστικών εξόδων, ολικά και στις δύο περιπτώσεις, στην μεν πρώτη ως αναγκαίο επακόλουθο της εξαφανίσεως της αποφάσεως, στη δε δεύτερη εν όψει της αναγκαιότητος ενιαίου καθορισμού των δικαστικών εξόδων ως προς όλα τα κεφάλαια της αποφάσεως (ΑΠ 192/1998 ΕλΔ 39.825), και το παρόν δικαστήριο να κρατήσει την υπόθεση και να τη δικάσει στην ουσία της (άρθρο 535 παρ.1 του ΚΠολΔ) τη με αριθμό …………/2020 αγωγή η οποία έχει κατά τα προεκτεθέντα νομικό έρεισμα στις διατάξεις των άρθρων 340, 341, 345, 648, 653, 655 ΑΚ, 75, 105, 106 του ισχύοντος κατά τη δημοσίευση της εκκαλουμένης (άρθρο 533 παρ. 2 του ΚΠολΔ) ΚΙΝΔ, άρθρο μόνο της Υ.Α. 70109/8008 (Εμπορικής Ναυτιλίας) της 14.12.81/7.1.82 «Προϋποθέσεις χορηγήσεως επιδομάτων εορτών Χριστουγέννων και Πάσχα στους δικαιουμένους ναυτικούς» σε συνδυασμό με τη Συλλογική Σύμβαση Εργασίας Πληρωμάτων Ακτοπλοϊκών Επιβατηγών Πλοίων του έτους 2019, και 70 του ΚΠολΔ.  Η με αριθμό ………../2020 αγωγή θα πρέπει να γίνει δεκτή κατά ένα μέρος και με βάση το χρονικό διάστημα πλοιοκτησίας και εφοπλισμού αλλά και το αναγνωριστικό και καταψηφιστικό αίτημα της αγωγή όπως αναφέρθηκε κατά τη συνεδρίαση του πρωτοβάθμιου Δικαστηρίου, ο ναυτικός διατηρεί τις ακόλουθες αξιώσεις: Η πρώτη εναγομένη πλοιοκτήτρια το πρώτο διάστημα της ναυτολόγησης του του οφείλει το συνολικό ποσό των 451,7 + 836,60 (υπερωρίες) + 670,05 (επίδομα εορτών) + 248,40 (διανυκτερεύσεις) = 2.206,75 ευρώ, το οποίο αυτός αξιώνει αναγνωριστικά από την 24.4.2019 που λύθηκε η πρώτη ναυτολόγηση του (άρθρο 341 του ΑΚ). Για το διάστημα της δεύτερης ναυτολόγησης του που η δεύτερη εναγομένη ήταν πλοιοκτήτρια του πλοίου ναυτολόγησης αυτή οφείλει να του καταβάλει το ποσό των 1.368,25 + 867,74 + 263,28 (επιδόματα εορτών) + 75,55 (αμοιβή για εξπρες δρομολόγια) + 417,76 (διανυκτερεύσεις) = 2.992,58 ευρω, το οποίο ο ενάγων αξιώνει καταψηφιστικά, από την επομένη της απολύσεως του την 21.2.2020 (άρθρο 341 του ΑΚ).  Για το διάστημα που η πρώτη εναγομένη διατηρούσε τον εφοπλισμό του πλοίο αμφότερες οι εναγόμενες η δεύτερη μέχρι την αξία του πλοίου οφείλουν εις ολόκληρον το ποσό των 618,05 + 1.222,98 (υπερωρίες) + 1.048,4 + 126,38 (επιδόματα εορτών) +  1.147,94 + 2.794,04 (αμοιβή για εξπρές δρομολόγια) + 428,28 (αμοιβή για διανυκτερεύσεις) = 7.386,07 ευρώ που ο ναυτικός αξιώνει καταψηφιστικά από την επομένη της απολύσεως του την 21.2.2020 (άρθρο 341 του ΑΚ). Να σημειωθεί ότι και τα επιδόματα εορτών οφείλονται εντόκως κατά τα προαναφερόμενα, δεδομένου ότι δεν επλήγη με λόγο εφέσεως το παρεπόμενο κεφάλαιο περί τοκοδοσίας Μέρος των δικαστικών εξόδων του ενάγοντος και για τους δύο βαθμούς δικαιοδοσίας βαρύνουν, μετά την υποβολή σχετικού αιτήματος, τις εναγόμενες λόγω της ήττας της κατά τα οριζόμενα ειδικότερα στο διατακτικό (άρθρα 178 παρ. 1, 191 παρ. 2 και 183 του ΚΠολΔ).

ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ

Συνεκδικάζει με τη δικονομική παρουσία των διαδίκων τις από 5.7.2022 και 12.10.2022 και με αριθμούς κατάθεσης ……./2022 και ………./2022 και προσδιορισμού ……../2022 και ……….. εφέσεις κατά της με αριθμό 697/2022 απόφασης του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς που εκδόθηκε, κατά την ειδική διαδικασία των περιουσιακών διαφορών επί της από 17.12.2020 με αριθμό κατάθεσης ……/2020 αγωγής,

Δέχεται τυπικά τις εφέσεις

Απορρίπτει κατ’ουσίαν τη με αριθμό  ……./2022 έφεση και ό,τι άλλο έκρινε ως απορριπτέο στο σκεπτικό

Δέχεται εν μέρει κατ’ουσίαν τη με αριθμό ……./2022 έφεση

Εξαφανίζει τη με αριθμό 697/2022 απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς

Κρατεί και δικάζει κατ’ουσίαν την υπόθεση επί της από 17.12.2020 με αριθμό κατάθεσης ……./2020 αγωγής

Δέχεται κατά ένα μέρος τη με αριθμό ……../2020 αγωγή

Αναγνωρίζει ότι η πρώτη εναγομένη να καταβάλει στον ενάγοντα το ποσό των δύο χιλιάδων διακοσίων έξι ευρώ και εβδομήντα πέντε λεπτών (2.206,75) εντόκως όπως ορίζεται στο σκεπτικό της παρούσας

Υποχρεώνει τις εναγόμενες να καταβάλουν εις ολόκληρον στον ενάγοντα η πρώτη ευθυνομένη μέχρι την αξία του πλοίου το ποσό των επτά χιλιάδων τριακοσίων ογδόντα έξι χιλιάδων και επτά λεπτών του ευρώ (7.386,07) εντόκως όπως ορίζεται στο σκεπτικό της παρούσας και

Υποχρεώνει επιπλέον τη δεύτερη εναγομένη να καταβάλει στον ενάγοντα το ποσό των δύο χιλιάδων εννιακοσίων ενενήντα δύο ευρώ και πενήντα οκτώ λεπτών (2.992,58) εντόκως όπως ορίζεται στο σκεπτικό της παρούσας

Επιβάλει στις εκκαλούσες εφεσίβλητες εναγόμενες ένα μέρος των δικαστικών εξόδων του εφεσιβλήτου εκκαλούντος ενάγοντος δηλαδή το ποσό των εξακοσίων πενήντα (650) ευρώ

Κρίθηκε, αποφασίσθηκε και δημοσιεύθηκε στον Πειραιά σε έκτακτη, δημόσια στο ακροατήριό του συνεδρίαση,  στις 20 Ιουνίου 2023, χωρίς την παρουσία των διαδίκων και των πληρεξουσίων τους δικηγόρων.

Η    ΔΙΚΑΣΤΗΣ                                              Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ