ΕΦΕΤΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΩΣ
Αριθμός απόφασης 341/2023
ΤΟ ΤΡΙΜΕΛΕΣ ΕΦΕΤΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΩΣ
ΤΜΗΜΑ 2ο
Αποτελούμενο από τους Δικαστές Βασίλειο Παπανικόλα, Πρόεδρο Εφετών, Σταυρούλα Λιακέα, Εφέτη και Ιωάννα Μάμαλη, Εφέτη – Εισηγήτρια και από την Γραμματέα Κ.Σ.
Συνεδρίασε δημόσια στο ακροατήριό του στον Πειραιά, στις ………., για να δικάσει την υπόθεση μεταξύ:
Του εκκαλούντος – ενάγοντος: ………ο οποίος εκπροσωπήθηκε από τον πληρεξούσιο δικηγόρο του Παναγιώτη Πετρόπουλο (ΑΜ …. Δικηγορικός Σύλλογος Πειραιώς).
Της εφεσίβλητης – εναγόμενης: …….., η οποία εκπροσωπήθηκε από τον πληρεξούσιο δικηγόρο της Σταύρο Μαυρομάτη (ΑΜ …. Δικηγορικός Σύλλογος Πειραιώς).
Ο ενάγων ζήτησε να γίνει δεκτή η από 15.01.2016 και με αριθμό κατάθεσης γενικό …/2016 και ειδικό …./2016 αγωγή του, τακτικής διαδικασίας, την οποία άσκησε ενώπιον του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς. Το ως άνω Δικαστήριο με την υπ’ αριθ. 858/2017 απόφασή του κήρυξε αυτό αναρμόδιο καθ’ ύλην προς εκδίκαση της αγωγής και παρέπεμψε αυτή προς εκδίκαση στο αρμόδιο καθ’ ύλην και κατά τόπο Πολυμελές Πρωτοδικείο Πειραιώς. Το Πολυμελές Πρωτοδικείο Πειραιώς με την υπ’ αριθ. 2804/2018 οριστική απόφασή του έκανε εν μέρει δεκτή την αγωγή. Ο εκκαλών – ενάγων προσέβαλε την απόφαση αυτή με την από 02.08.2019 έφεσή του που κατατέθηκε στο Πολυμελές Πρωτοδικείο Πειραιώς με αριθμό γενικό …/02.08.2019 και ειδικό …/02.08.2019 και προσδιορίστηκε ενώπιον του Τριμελούς Εφετείου Πειραιώς με αριθμό κατάθεσης γενικό …../02.08.2019 και ειδικό …../02.08.2019, για τη δικάσιμο της 21.05.2020 και γράφτηκε στο πινάκιο. Κατά τη δικάσιμο της 21.05.2020 η συζήτηση της υπόθεσης ματαιώθηκε, λόγω της προσωρινής αναστολής λειτουργίας των πολιτικών Δικαστηρίων, που επιβλήθηκε, ως προληπτικό μέτρο για την προστασία της δημόσιας υγείας, λόγω του COVID-19, δυνάμει της υπ’ αριθ. ΚΥΑ Δια/ΓΠ.οικ. 30340/2020 (ΦΕΚ Β’ 1857/15. 05.2020). Ήδη, η υπόθεση μεταφέρθηκε, οίκοθεν, προς συζήτηση, δυνάμει της υπ’ αριθ. 103/2020 πράξης της ορισθείσας από τον Πρόεδρο του Τριμελούς Συμβουλίου Διεύθυνσης του Εφετείου Πειραιώς, Προέδρου Εφετών Σπυριδούλας Μακρή, που εκδόθηκε βάσει του άρθρου 74 παρ. 2 του Ν. 4690/2020 περί αυτεπαγγέλτου ορισμού δικασίμου προς συζήτηση των υποθέσεων των οποίων η συζήτηση δεν έγινε εξαιτίας της ως άνω αναστολής, στη δικάσιμο της 23.09.2021 και κατόπιν αναβολής στη δικάσιμο, που αναγράφεται στην αρχή της παρούσας και γράφτηκε στο πινάκιο.
Κατά τη συζήτηση της υπόθεσης στο ακροατήριο και την εκφώνησή της από τη σειρά του οικείου πινακίου, οι πληρεξούσιοι δικηγόροι των διαδίκων δεν παραστάθηκαν στο ακροατήριο, αλλά προκατέθεσαν δηλώσεις κατ’ άρθρο 242 παρ. 2 του ΚΠολΔ και έγγραφες προτάσεις, ζητώντας να γίνουν δεκτά όσα σ’ αυτές αναφέρονται.
ΑΦΟΥ ΜΕΛΕΤΗΣΕ ΤΗ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ
ΣΚΕΦΤΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ
Νομίμως επανεισάγεται, οίκοθεν, προς συζήτηση, ενώπιον του Δικαστηρίου τούτου, η από 02.08.2019 έφεση, μετά τη ματαίωση της συζήτησής της, κατά τη δικάσιμο της 21.05.2020, λόγω της προσωρινής αναστολής λειτουργίας των πολιτικών Δικαστηρίων, που επιβλήθηκε, ως προληπτικό μέτρο για την προστασία της δημόσιας υγείας, στα πλαίσια της πανδημίας COVID-19, δυνάμει της υπ’ αριθ. ΚΥΑ Δια/ΓΠ.οικ. 30340/2020 (ΦΕΚ Β’ 1857/15. 05.2020) και του άρθρου 74 παρ. 2 του Ν. 4690/2020 (ΦΕΚ Α’ 104/30.05.2020), σε συνδυασμό με την υπ’ αριθ. 103/2020 πράξη της ορισθείσας από τον Πρόεδρο του Τριμελούς Συμβουλίου Διεύθυνσης του Εφετείου Πειραιώς, Προέδρου Εφετών Σπυριδούλας Μακρή. Ειδικότερα, με τη διάταξη του άρθρου 74 παρ. 2 του Ν. 4690/1920, που περιλαμβάνει διατάξεις για την επαναλειτουργία των πολιτικών δικαστηρίων μετά την αναστολή λειτουργίας τους προς αντιμετώπιση του ιού COVID-19 κατά το διάστημα από 13.03.2020 έως 31.05.2020, ορίζεται ότι «Σε περίπτωση που η συζήτηση υπόθεσης οποιοσδήποτε βαθμού δικαιοδοσίας και με οποιαδήποτε διαδικασία ματαιώθηκε διαρκούσης της αναστολής (ενν. της αναστολής λειτουργίας των Δικαστηρίων λόγω του COVID-19), δηλαδή, μέχρι και τις 31.05.2020, ορίζεται αυτεπαγγέλτως, με πράξη του Προέδρου του τμήματος ή του Δικαστή, ημέρα και ώρα συζήτησης στο ακροατήριο σε σύντομη κατά το δυνατόν δικάσιμο και κατά προτεραιότητα εντός του χρονικού διαστήματος από 01.07.2020 έως 15.07.2020 ή από 01.09.2020 έως 15.09.2020. Η εγγραφή της υπόθεσης στο οικείο πινάκιο ή έκθεμα, το οποίο μπορεί να τηρείται και ηλεκτρονικά, γίνεται με πρωτοβουλία του γραμματέα και ισχύει ως κλήτευση όλων των διαδίκων. Προς ενημέρωση των διαδίκων, και πάντως όχι επί ποινή ακυρότητας, η νέα δικάσιμος γνωστοποιείται από τον γραμματέα στον δικηγορικό σύλλογο της έδρας του Δικαστηρίου και στην κεντρική Υπηρεσία του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους. Με πρωτοβουλία επίσης του γραμματέα μπορεί να γνωστοποιείται η νέα δικάσιμος με αποστολή ηλεκτρονικού μηνύματος στη διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου των διαδίκων ή με ανάρτηση στην πύλη ψηφιακών υπηρεσιών δικαστηρίων solon.gov.gr για όσα δικαστήρια και διαδικασίες έχουν ενταχθεί στο εν λόγω σύστημα.» Από τις ανωτέρω διατάξεις συνάγεται ότι σε περίπτωση που έφεση κατά απόφασης πολιτικού δικαστηρίου είχε προσδιορισθεί για να συζητηθεί στο Εφετείο σε δικάσιμο εντός του χρονικού διαστήματος από 13.03.2020 έως 31.05.2020, οπότε η συζήτηση αυτή ματαιώθηκε λόγω της προσωρινής αναστολής λειτουργίας των πολιτικών δικαστηρίων εξαιτίας του ιού COVID-19, με πράξη του προέδρου ή του δικαστή του αντίστοιχου πολιτικού τμήματος του Εφετείου ορίζεται νέα σύντομη δικάσιμος, χωρίς όμως να απαιτείται να επιδοθεί κλήση από τον έναν διάδικο στον άλλο για τη συζήτηση της υπόθεσης, καθώς η εγγραφή της υπόθεσης στο οικείο πινάκιο που γίνεται από τον γραμματέα, ισχύει ως κλήτευση όλων των διαδίκων.
Η υπό κρίση έφεση κατά της υπ’ αριθ. 2804/2018 οριστικής απόφασης του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς, η οποία εκδόθηκε αντιμωλία των διαδίκων, κατά την τακτική διαδικασία, και με την οποία έγινε εν μέρει δεκτή η αγωγή του εκκαλούντος – ενάγοντος, ασκήθηκε νομότυπα και εμπρόθεσμα (άρθρα 495 παρ. 1-2, 498, 511, 513 παρ. 1 β’, 516 παρ.1, 517 και 518 παρ. 2 του ΚΠολΔ, όπως ισχύουν μετά την τροποποίησή τους με το άρθρο τρίτο του άρθρου 1 του Ν. 4335/2015, καθόσον η έφεση ασκήθηκε μετά την 01.01.2016), εφόσον δεν προκύπτει από τα έγγραφα που προσκομίζονται, ούτε οι διάδικοι επικαλούνται ότι έχει χωρήσει επίδοση της εκκαλουμένης απόφασης, η δε κρινόμενη από 02.08.2019 έφεση κατατέθηκε στη γραμματεία του πρωτοβάθμιου Δικαστηρίου την 02.08.2019, όπως προκύπτει από την πράξη κατάθεσης έφεσης με αριθμό γενικό …../02.08.2019 και ειδικό ……./02.08.2019 της γραμματέως του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς που έχει επισυναφθεί στην ένδικη έφεση, ήτοι εντός της προθεσμίας των δύο ετών από τη δημοσίευση της εκκαλουμένης απόφασης την 18.06.2018. Επομένως, πρέπει να γίνει τυπικά δεκτή και να εξεταστεί στη συνέχεια το παραδεκτό και το βάσιμο των λόγων της, κατά την ίδια ως άνω τακτική διαδικασία κατά την οποία εκδόθηκε η εκκαλουμένη απόφαση (άρθρο 533 του ΚΠολΔ), δεδομένου ότι για το παραδεκτό της έφεσης έχει κατατεθεί από τον εκκαλούντα – ενάγοντα το παράβολο των 150,00 ευρώ, που προβλέπεται από την παράγραφο 3 του άρθρου 495 του ΚΠολΔ.
Ο ενάγων στην από 15.01.2016 και με αριθμό κατάθεσης γενικό ……/2016 και ειδικό …./2016 αγωγή του, τακτικής διαδικασίας, την οποία άσκησε ενώπιον του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς, εξέθετε ότι ο ίδιος και η εναγόμενη, πρώτη εξαδέλφη του, τυγχάνουν συγκύριοι, συννομείς και συγκάτοχοι, κατά το ιδανικό μερίδιο 50% εξ αδιαιρέτου έκαστος, ενός οικοπέδου επιφάνειας 247,82 τ.μ., με την εντός αυτού πολυώροφη οικοδομή, που βρίσκεται στον Κορυδαλλό Αττικής επί της οδού ……….., όπως ειδικότερα περιγράφεται κατά θέση και όρια στην αγωγή, ότι απέκτησαν το εν λόγω ακίνητο λόγω κληρονομικής διαδοχής, ο μεν ενάγων από τον αποβιώσαντα το έτος 2013 πατέρα του ……….., η δε εναγόμενη από τον αποβιώσαντα το έτος 2004 πατέρα της …………, ότι παρά τις επανειλημμένες προσκλήσεις του ενάγοντος προς την εναγόμενη με σκοπό την από κοινού λήψη απόφασης για την αξιοποίηση και εκμετάλλευση του ακινήτου, όπως την εκμίσθωση αυτού σε τρίτο πρόσωπο ή στην εκπροσωπούμενη από τον ενάγοντα ανώνυμη εταιρεία με την επωνυμία «…………» και τον διακριτικό τίτλο «……………» και την είσπραξη μισθωμάτων, αυτή αρνήθηκε να συμπράξει στη λήψη της σχετικής απόφασης, με αποτέλεσμα να υφίσταται έλλειψη απόφασης των κοινωνών σχετικά με τον καθορισμό της χρήσης και της διοίκησης του κοινού τους ακινήτου. Με βάση αυτό το ιστορικό, ζήτησε να εκδοθεί απόφαση από το δικαστήριο με την οποία να καθορίζεται ο τρόπος διοίκησης και χρήσης του επίκοινου ακινήτου των διαδίκων κατά τον προτεινόμενο από αυτόν τρόπο, και ειδικότερα να διοριστεί ο ίδιος ή έτερο κατάλληλο πρόσωπο οριστικός διαχειριστής του ακινήτου, προκειμένου να προβεί σε όλες τις αναγκαίες πράξεις διοίκησης, χρήσης, κάρπωσης, επωφελούς εκμετάλλευσης και βέλτιστης αξιοποίησης του κοινού ακινήτου, συμπεριλαμβανομένης της εκμίσθωσης αυτού, με τον πλέον πρόσφορο και συμφέροντα για τους κοινωνούς τρόπο, να κηρυχθεί προσωρινά εκτελεστή η απόφαση που θα εκδοθεί και να καταδικασθεί η εναγόμενη στη δικαστική του δαπάνη. Το Μονομελές Πρωτοδικείο Πειραιώς με την υπ’ αριθ. 858/2017 απόφασή του κήρυξε εαυτό αναρμόδιο καθ’ ύλην προς εκδίκαση της αγωγής και παρέπεμψε αυτή προς εκδίκαση στο αρμόδιο καθ’ ύλην και κατά τόπο Πολυμελές Πρωτοδικείο Πειραιώς. Το Πολυμελές Πρωτοδικείο Πειραιώς με την υπ’ αριθ. 2804/2018 οριστική απόφασή του, αφού έκρινε την αγωγή ορισμένη και νόμιμη, στηριζόμενη στις διατάξεις των άρθρων 786, 788 και 790 του ΑΚ και 176 του ΚΠολΔ, πλην του παρεπόμενου αιτήματος για την κήρυξη της απόφασης προσωρινά εκτελεστής που κρίθηκε μη νόμιμο, στη συνέχεια έκανε εν μέρει δεκτή την αγωγή ως και ουσιαστικά αβάσιμη και διόρισε από τον τηρούμενο στο πρωτόδικο Δικαστήριο κατάλογο πραγματογνωμόνων την ……………., μεσίτρια αστικών συμβάσεων, αορίστως και επ’ αμοιβή, διαχειρίστρια του επίκοινου ακινήτου, προκειμένου να προβεί, υπό αυτή την ιδιότητά της, στη σύναψη επαγγελματικής μίσθωσης του ακινήτου σε τρίτους ή στους διαδίκους, με ελάχιστο μηνιαίο μίσθωμα, ύψους 525,00 ευρώ για το υπόγειο, ύψους 567,00 ευρώ για το ισόγειο, ύψους 138,00 ευρώ για τον ημιώροφο και ύψους 600,00 ευρώ για τον πρώτο όροφο, να εισπράττει τα μισθώματα και να τα αποδίδει εγκαίρως στους διαδίκους, κατά την αναλογία της ιδανικής τους μερίδας στο ακίνητο, και εν γένει να διοικεί και να διαχειρίζεται αυτό με τον τρόπο που αρμόζει στη φύση και στον προορισμό του και προς το συμφέρον αμφότερων των διαδίκων. Κατά της απόφασης αυτής παραπονείται ο εκκαλών – ενάγων με την από 02.08.2019 έφεσή του, για τους περιεχόμενους σ’ αυτήν λόγους, που ανάγονται σε εσφαλμένη ερμηνεία και εφαρμογή του νόμου και σε πλημμελή εκτίμηση των αποδείξεων και ζητεί την εξαφάνισή της προκειμένου να γίνει δεκτή η αγωγή του στο σύνολό της.
Κατά το άρθρο 785 εδ. α’ του ΑΚ αν ένα δικαίωμα ανήκει σε περισσότερους από κοινού, εφόσον ο νόμος δεν ορίζει διαφορετικά, υπάρχει ανάμεσά τους κοινωνία κατ’ ιδανικά μέρη. Αντικείμενο της κοινωνίας μπορεί να είναι, μεταξύ άλλων, τα εμπράγματα δικαιώματα, όπως π.χ. η πλήρης κυριότητα, η ψιλή κυριότητα, η επικαρπία, οι πραγματικές και οι περιορισμένες προσωπικές δουλείες (ΕφΑθ 215/2022 ΝΟΜΟΣ). Κατά δε το άρθρο 789 του ΑΚ με απόφαση της πλειοψηφίας των κοινωνών, που λαμβάνεται κατά το μέγεθος των μερίδων τους, μπορεί να καθορισθεί ο προσήκων τρόπος τακτικής διοίκησης και εκμετάλλευσης για το κοινό αντικείμενο. Διοίκηση αποτελεί κάθε πράξη διαχείρισης του κοινού πράγματος, η οποία γίνεται για το συμφέρον όλων των κοινωνών, υλική (π.χ. επισκευή, κατασκευή, κατεδάφιση, ανοικοδόμηση) ή νομική (κατάρτιση σύμβασης, εκμίσθωσης, αγρομίσθωσης, μίσθωσης εργασίας, έργου, εντολής κλπ.) και η οποία είναι απαραίτητη για τη συντήρηση, εκμετάλλευση, χρησιμοποίηση, κάρπωση και αύξηση της αξίας του κοινού πράγματος. Ο προσήκων τρόπος τακτικής διοίκησης και εκμετάλλευσης του κοινού πράγματος πρέπει να είναι σύμφωνος με τη φύση του και τους κανόνες της επιμελούς διαχείρισης και εκμετάλλευσής του. Έτσι, απαγορεύεται στην πλειοψηφία ο καθορισμός τρόπου διοίκησης και εκμετάλλευσης του κοινού, ο οποίος είναι ασυμβίβαστος με τη φύση και τον προορισμό του και με τους κανόνες της επιμελούς και επ’ ωφελεία όλων των κοινωνών διαχείρισης, ο οποίος (τρόπος διοίκησης) κρίνεται με βάση αντικειμενικά κριτήρια και τις ειδικές συνθήκες, πάντοτε, όμως, μέσα στα πλαίσια της καλής πίστης και των χρηστών ηθών. Επίσης απαγορεύεται στην πλειοψηφία καθορισμός τρόπου διοίκησης που συνεπάγεται ουσιώδη μεταβολή του κοινού ή δυσανάλογα δαπανηρή προσθήκη σε αυτό ή αποστερεί κάποιον από τους κοινωνούς, ολικά ή μερικά, από την προσήκουσα αναλογία επί των ωφελημάτων του κοινού πράγματος, κατ’ άρθρ. 792 του ΑΚ (ΑΠ 976/1995 ΝΟΜΟΣ, ΕφΠατρ 147/2021 ΝΟΜΟΣ). Στις πράξεις τακτικής διοίκησης και εκμετάλλευσης περιλαμβάνεται και η σύμβαση μίσθωσης, καθώς και κάθε άλλη πράξη, η οποία τείνει στη διατήρηση ή άρση των συνεπειών της, όπως η παράταση ή η τροποποίηση της σύμβασης μίσθωσης ή η καταγγελία αυτής. Η απόφαση της πλειοψηφίας, που λήφθηκε μέσα στα πλαίσια του άρθρου 789 του ΑΚ, δεν αφορά μόνο τις εσωτερικές σχέσεις των κοινωνών, αλλά ενέχει και εξουσία αντιπροσώπευσης, και συνακόλουθα είναι έγκυρη και δεσμεύει όλους τους κοινωνούς, δηλαδή και εκείνους που διαφώνησαν και μειοψήφησαν, έστω και αν δεν έλαβαν μέρος σ’ αυτήν. Συνεπώς, εφόσον οι πράξεις διαχείρισης του μισθωμένου κοινού ακινήτου (π.χ. καταγγελία της σύμβασης, απόδοση του μισθίου) ενεργούνται από τους συνεκμισθωτές – κοινωνούς κατά τις διατάξεις περί κοινωνίας, δηλαδή είτε από όλους μαζί τους εκμισθωτές (άρθρα 788, 1113 του ΑΚ), είτε από την πλειοψηφία τους, υπολογιζόμενη σύμφωνα με το μέγεθος των μερίδων (άρθρο 789 του ΑΚ), κοινωνός που διαθέτει ποσοστό ακριβώς 50%, δεν έχει δικαίωμα να επιχειρήσει οποιαδήποτε από τις πράξεις αυτές, οπότε, αν δεν συμφωνούν οι κοινωνοί που διαθέτουν τις υπόλοιπες μερίδες προς σχηματισμό πλειοψηφίας, δεν υπάρχει άλλη λύση, παρά ο διορισμός διαχειριστή από τους ίδιους ή αν διαφωνούν από το δικαστήριο (άρθρο 790 του ΑΚ), ο οποίος είναι γενικός εντολοδόχος όλων των κοινωνών και ασκεί τις πράξεις αυτές για λογαριασμό όλων (ΑΠ 1817/2006 ΝΟΜΟΣ, ΕφΘεσ 1787/2007 ΝΟΜΟΣ). Εξάλλου, όπως προκύπτει από το άρθρο 790 του ΑΚ, αν η διοίκηση και η χρησιμοποίηση κοινού πράγματος δεν καθορίστηκε με κοινή συμφωνία ή με πλειοψηφία (των κοινωνών), κάθε ένας από τους κοινωνούς έχει δικαίωμα να ζητήσει να την κανονίσει το δικαστήριο με τον τρόπο, ο οποίος είναι ο πιο πρόσφορος και συμφέρει περισσότερο σε όλους τους κοινωνούς. Αν υπάρχει ανάγκη, το δικαστήριο μπορεί να διορίσει διαχειριστή. Στη διάταξη αυτή δεν καθορίζονται οι τρόποι της διοίκησης με δικαστική απόφαση του κοινού πράγματος και μόνον ενδεικτικώς ορίζεται ο διορισμός διαχειριστή. Η ρύθμιση αυτή δεν τείνει στη διάγνωση ουσιαστικού δικαιώματος, αλλά αποτελεί ρυθμιστική παρέμβαση του δικαστηρίου, η οποία αποσκοπεί στην εξεύρεση, με βάση τις εκάστοτε κρατούσες συνθήκες του προσφορότερου για όλους τους κοινωνούς τρόπου διοίκησης και χρησιμοποίησης του κοινού πράγματος. Το δικαστήριο, όμως, δεν δεσμεύεται από τον τρόπο που προτείνει ο ενάγων, αλλά μπορεί να καθορίσει και διαφορετικό τρόπο διοίκησης του κοινού. Η από το δικαστήριο ρύθμιση του τρόπου διαχείρισης του κοινού ισχύει για αόριστο χρονικό διάστημα, ήτοι εφόσον υφίσταται η κοινωνία, και μπορεί να τροποποιηθεί μόνο με συμφωνία όλων των κοινωνών ή σε περίπτωση μεταβολής των πραγματικών περιστατικών με άλλη νεότερη δικαστική απόφαση (ΑΠ 845/2021 ΝΟΜΟΣ, ΑΠ 1369/2008 ΕλλΔνη 52. 478, ΕφΛαρ 501/2013 ΝΟΜΟΣ). Έτσι, το Δικαστήριο, στο οποίο μπορεί να προσφύγει κάθε κοινωνός, επικαλούμενος μεταξύ των άλλων και την έλλειψη απόφασης όλων ή της πλειοψηφίας τους (ΑΠ 1084/2005 ΝΟΜΟΣ), κανονίζει τη διοίκηση ή χρησιμοποίηση του κοινού κατά τον τρόπο που είναι πιο πρόσφορος και συμφέρει όλους τους κοινωνούς, έχοντας και τη δυνατότητα, για την καλύτερη επιτυχία του κοινού σκοπού των κοινωνών, να διορίσει διαχειριστή, η εξουσία του οποίου, καθοριζόμενη στην απόφαση, περιλαμβάνει κάθε πράξη διοίκησης και διαχείρισης, που τείνει στην προς το συμφέρον των κοινωνών εκμετάλλευση, χρησιμοποίηση, κάρπωση και αύξηση της αξίας αυτού, και επομένως και την εκμίσθωσή του, καθώς και την είσπραξη των μισθωμάτων του κοινού πράγματος που είχε εκμισθωθεί πριν από το διορισμό του (ΕφΛαρ 419/2013, ΕφΑθ 9314/1996, ΕφΑθ 5562/1992 ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ). Διορισμός διαχειριστή κοινού πράγματος γίνεται με δικαστική απόφαση, και όταν ακόμη υπάρχει απόφαση της παμψηφίας ή της πλειοψηφίας των κοινωνών για τον τρόπο διοίκησης του κοινού πράγματος στην περίπτωση που η απόφαση της πλειοψηφίας, λόγω αθέτησης των επιβαλλομένων εκ των άρθρων 789, 790 και 792 του ΑΚ περιορισμών, είναι άκυρη και ανίσχυρη κατά τις διατάξεις των άρθρων 174 και 180 του ΑΚ ή αποτελεί κατάχρηση δικαιώματος των πλειοψηφούντων κατά την έννοια του άρθρου 281 του ΑΚ (ΕφΑθ 215/2022 ΝΟΜΟΣ). Η αγωγή με την οποία επιδιώκεται η οριστική ρύθμιση της διοίκησης του κοινού ασκείται ενώπιον του Πολυμελούς Πρωτοδικείου, καθώς το αντικείμενό της είναι μη αποτιμητό σε χρήμα (άρθρο 18 του ΚΠολΔ) και εκδικάζεται κατά τη συνήθη τακτική διαδικασία, στο δικόγραφο, δε, αυτής πρέπει να αναφέρονται: α) η ύπαρξη κοινωνίας μεταξύ των διαδίκων, χωρίς να απαιτείται και η περιγραφή του ιστορικού της γέννησης της κοινωνίας, β) η έλλειψη απόφασης της παμψηφίας ή πλειοψηφίας ή ότι η υπάρχουσα απόφαση είναι άκυρη ή δεν είναι πλέον κατάλληλη και πιο συμφέρουσα για τους κοινωνούς. Η προϋπόθεση αυτή αποτελεί στοιχείο της βάσης της αγωγής και το βάρος της απόδειξης ότι δεν υπάρχει απόφαση των κοινωνών το φέρει ο ενάγων, γ) ισχυρισμός του ενάγοντος ότι βρίσκεται στη συννομή του κοινού πράγματος και δ) υπόδειξη από τον ενάγοντα του περισσότερου πρόσφορου και συμφέροντος, κατά την κρίση του, τρόπου διοίκησης και διαχείρισης του κοινού, σε περίπτωση, δε, που δεν αναφέρεται κάποιο από τα ως άνω στοιχεία, η αγωγή απορρίπτεται, ως αόριστη (ΕφΑιγ 78/2021 ΝΟΜΟΣ, ΕφΠειρ 37/2017 ΝΟΜΟΣ, ΕφΛαρ 419/2013 ΝΟΜΟΣ). Στην προκειμένη περίπτωση, ο εκκαλών – ενάγων με τον πρώτο λόγο της από 02.08.2019 έφεσής του παραπονείται ότι το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο κατά παράβαση του νόμου αποφάσισε για ζητήματα πέραν των αιτηθέντων με το δικόγραφο της κρινόμενης αγωγής, και συγκεκριμένα περιόρισε τις εξουσίες του διαχειριστή του επίκοινου ακινήτου των διαδίκων προσδιορίζοντας ως ελάχιστο μηνιαίο μίσθωμα για την εκμίσθωση του ακινήτου, το ποσό των 525,00 ευρώ για το υπόγειο, το ποσό των 567,00 ευρώ για το ισόγειο, το ποσό των 138,00 ευρώ για τον ημιώροφο και το ποσό των 600,00 ευρώ για τον πρώτο όροφο. Ο λόγος αυτός της έφεσης κρίνεται αβάσιμος και απορριπτέος, καθόσον, σύμφωνα και με όσα εκτέθηκαν στη νομική σκέψη, με τη διάταξη του άρθρου 790 του ΑΚ δεν καθορίζονται οι τρόποι διοίκησης του κοινού πράγματος με δικαστική απόφαση, και μόνο ενδεικτικώς ορίζεται ο διορισμός διαχειριστή, αλλά αντιθέτως με τη διάταξη αυτή προβλέπεται η ρυθμιστική παρέμβαση του δικαστηρίου, η οποία αποσκοπεί στην εξεύρεση, με βάση τις εκάστοτε κρατούσες συνθήκες, του προσφορότερου για όλους τους κοινωνούς τρόπου διοίκησης και χρησιμοποίησης του κοινού πράγματος. Συνεπώς, το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο δεν δεσμευόταν από τον τρόπο διοίκησης και εκμετάλλευσης του κοινού ακινήτου των διαδίκων που πρότεινε ο ενάγων με την κρινόμενη αγωγή του, αλλά αντιθέτως είχε τη δυνατότητα να καθορίσει διαφορετικό τρόπο διοίκησης και εκμετάλλευσης του ακινήτου, όπως και έπραξε, κρίνοντας ότι ο πλέον πρόσφορος και συμφέρων τρόπος διοίκησης και εκμετάλλευσης του ακινήτου και για τους δύο διαδίκους, συνίστατο στον διορισμό διαχειριστή από τον τηρούμενο στο πρωτόδικο Δικαστήριο κατάλογο πραγματογνωμόνων, αορίστως και επ’ αμοιβή, προκειμένου να προβεί, υπό αυτή την ιδιότητά του, στη σύναψη επαγγελματικής μίσθωσης του κοινού ακινήτου σε τρίτους ή στους διαδίκους, με το ανωτέρω ελάχιστο μηνιαίο μίσθωμα.
Από την επανεκτίμηση των υπ’ αριθ. …./25.04.2016 και ……/05.05.2016 ενόρκων βεβαιώσεων ενώπιον της Ειρηνοδίκη Πειραιώς των μαρτύρων …… και ……………, αντίστοιχα, που λήφθηκαν με επιμέλεια του ενάγοντος κατόπιν νομότυπης και εμπρόθεσμης κλήτευσης της εναγόμενης (βλ. Τις υπ’ αριθ. …/20.04.2016 και …/27.04.2016 εκθέσεις επίδοσης της δικαστικής επιμελήτριας του Εφετείου Πειραιώς . …………), της υπ’ αριθ. ……../22.04.2016 ένορκης βεβαίωσης ενώπιον της Ειρηνοδίκη Πειραιώς του μάρτυρος …….. που λήφθηκε με επιμέλεια της εναγόμενης κατόπιν νομότυπης και εμπρόθεσμης κλήτευσης του ενάγοντος (βλ. Την υπ’ αριθ. …./19.04.2016 έκθεση επίδοσης της δικαστικής επιμελήτριας του Εφετείου Αθηνών …………), και από όλα τα έγγραφα που οι διάδικοι επικαλούνται και προσκομίζουν νομίμως, είτε προς άμεση απόδειξη είτε προς συναγωγή δικαστικών τεκμηρίων, μεταξύ των οποίων περιλαμβάνονται και οι φωτογραφίες κατ’ άρθρο 444 παρ. 2 του ΚΠΔ, χωρίς όμως η ρητή αναφορά ορισμένων εκ των ανωτέρω εγγράφων να προσδίδει σ’ αυτά αυξημένη αποδεικτική δύναμη σε σχέση με τα λοιπά επικαλούμενα και προσκομιζόμενα από τους διαδίκους έγγραφα, για τα οποία δεν γίνεται ειδική για το καθένα μνεία, που είναι όμως ισοδύναμα και όλα ανεξαιρέτως συνεκτιμώνται για την ουσιαστική διάγνωση της ένδικης διαφοράς (βλ. ΑΠ 1628/2003 ΕλλΔνη 2004. 723), σε συνδυασμό και με τα νέα αποδεικτικά μέσα, που παραδεκτά προσκομίζονται το πρώτον ενώπιον του παρόντος δευτεροβαθμίου Δικαστηρίου κατ’ άρθρο 529 παρ. 1 του ΚΠολΔ, και λαμβάνονται υπόψη, αφού δεν συντρέχουν εν προκειμένω οι κατά την παρ. 2 του άρθρου 529 του ΚΠολΔ λόγοι απόκρουσής τους, καθώς και από τα διδάγματα της κοινής πείρας που λαμβάνονται υπόψη αυτεπαγγέλτως από το Δικαστήριο (άρθρο 336 παρ. 4 του ΚΠολΔ βλ. ΑΠ 48/2009 ΝΟΜΟΣ), αποδείχθηκαν τα ακόλουθα πραγματικά περιστατικά: Οι διάδικοι είναι συγκληρονόμοι, κατά το ιδανικό μερίδιο 50% εξ αδιαιρέτου έκαστος, ενός οικοπέδου επιφάνειας 247,82 τ.μ., με την εντός αυτού πολυώροφη οικοδομή, που βρίσκεται στον Κορυδαλλό Αττικής επί της οδού ………….. Ειδικότερα, ο ενάγων κατέστη εκ διαθήκης κληρονόμος του αποβιώσαντος την 13.07.2013 πατέρα του …….., δυνάμει της από 10.08.2009 ιδιόγραφης διαθήκης που δημοσιεύθηκε με τα προσκομιζόμενα υπ’ αριθ. …../2013 πρακτικά του Ειρηνοδικείου Νίκαιας, έχοντας αποδεχθεί σιωπηρά την επαχθείσα σ’ αυτόν κληρονομία, με την υποβολή εκ μέρους του της προσκομιζόμενης υπ’ αριθ. …./2014 δήλωσης φόρου κληρονομίας προς την αρμόδια Δ.Ο.Υ. Νίκαιας, την έκδοση του προσκομιζόμενου υπ’ αριθ. …../2014 κληρονομητηρίου της Ειρηνοδίκη Νίκαιας και την καταχώρηση του ακινήτου στην προσκομιζόμενη δήλωση ενιαίου φόρου ιδιοκτησίας ακινήτων έτους 2014. Η εναγόμενη, πρώτη εξαδέλφη του ενάγοντος, κατέστη εκ διαθήκης κληρονόμος του αποβιώσαντος το έτος 2004 πατέρα της ………, την κληρονομία του οποίου αποδέχθηκε δυνάμει της υπ’ αριθ. ……../18.04.2006 πράξης αποδοχής κληρονομίας της συμβολαιογράφου Αθηνών ………….., που καταχωρήθηκε νόμιμα στο προσκομιζόμενο κτηματολογικό φύλλο του ακινήτου με ΚΑΕΚ ……… του Κτηματολογικού Γραφείου Νίκαιας. Το εν λόγω ακίνητο είχε περιέλθει στους δικαιοπαρόχους των διαδίκων, κατά το ιδανικό μερίδιο 50% εξ αδιαιρέτου έκαστος, λόγω αγοράς, δυνάμει του προσκομιζόμενου υπ’ αριθ. ……/18.12.1959 συμβολαίου του συμβολαιογράφου Πειραιώς ………., που μεταγράφηκε νόμιμα στα βιβλία μεταγραφών του Υποθηκοφυλακείου Νίκαιας στον τόμο … και με αριθμό …… Στη συνέχεια, δυνάμει της υπ’ αριθ. …../1965 οικοδομικής άδειας, ανεγέρθηκε στο ακίνητο οικοδομή αποτελούμενη από υπόγειο χώρο, επιφάνειας 192,20 τ.μ., που περιλαμβάνει ενιαίο χώρο, ισόγειο, επιφάνειας 208,76 τ.μ., που περιλαμβάνει ένα κατάστημα, αποδυτήρια και κλιμακοστάσιο, ημιώροφο, αποτελούμενο από δύο πατάρια, επιφάνειας 32,21 τ.μ. και 18,42 τ.μ., αντίστοιχα, και πρώτο όροφο, επιφάνειας 209,75 τ.μ., που περιλαμβάνει ενιαίο χώρο. Εξάλλου, από τα ίδια ως άνω αποδεικτικά μέσα προέκυψε ότι η εναγόμενη είχε αποκλείσει τον ενάγοντα από τη χρήση του κοινού ακινήτου, τοποθετώντας λουκέτα στις θύρες αυτού, με αποτέλεσμα να προκληθούν μεταξύ των διαδίκων – κοινωνών, ως μοναδικών συγκληρονόμων του ακινήτου, έριδες, προστριβές και διαπληκτισμοί, αλλά και να υφίσταται έλλειψη απόφασης αυτών σχετικά με τον καθορισμό της χρήσης και της διοίκησης του κοινού τους ακινήτου. Επιπλέον, λόγω του γεγονότος ότι το ακίνητο παρέμεινε ανεκμετάλλευτο για μεγάλο χρονικό διάστημα, υπέστη φθορές εξαιτίας της αχρησίας και της σωρευθείσας υγρασίας, με αποτέλεσμα να χρήζει συντήρησης και διενέργειας επισκευών. Ειδικότερα, όπως προκύπτει από την προσκομιζόμενη από 07.01.2016 τεχνική έκθεση του πολιτικού μηχανικού ……………, το κτίριο βρισκόταν σε καλή γενικά οικοδομική κατάσταση με εξαίρεση τη στάθμη του τελευταίου ορόφου και του υπογείου, λόγω παντελούς έλλειψης υγρομόνωσης του δώματος και μη λειτουργίας των υδρορροών. Προκειμένου δε να γίνει το κτίριο ασφαλές και λειτουργικό προς χρήση θα έπρεπε να προβούν σε αντικατάσταση των οξειδωμένων οπλισμών στη στάθμη του τελευταίου ορόφου, και συγκεκριμένα σε απομάκρυνση των σαθρών επιχρισμάτων, σε καθαρισμό των οξειδωμένων οπλισμών, σε εφαρμογή αναστολής διάβρωσης και επισκευαστικού κονιάματος και σε σοβάτισμα των επιφανειών, σε αποκομιδή όλων των άχρηστων αντικειμένων – απορριμμάτων από όλες τις στάθμες του κτιρίου, σε καθαρισμό των φυτών του ακάλυπτου χώρου και σε αντικατάσταση των κατεστραμμένων υαλοπινάκων και των θυρών του κτιρίου. Ακολούθως, ο ενάγων άσκησε εναντίον της εναγόμενης, ενώπιον του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς, την από 17.09.2015 και με αριθμό κατάθεσης …………../2015 αίτησή του λήψης ασφαλιστικών μέτρων για την προσωρινή ρύθμιση της διοίκησης και εκμετάλλευσης του κοινού τους ακινήτου, και ειδικότερα τον διορισμό του ίδιου ως προσωρινού διαχειριστή του επίκοινου ακινήτου. Με την προσκομιζόμενη υπ’ αριθ. 2099/2015 απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς, έγινε δεκτή η αίτηση και διορίσθηκε ο ενάγων προσωρινός διαχειριστής του κοινού ακινήτου των διαδίκων, με την εξουσία να διενεργήσει όλες τις πράξεις που απαιτούνται για τη χρηστή διοίκηση, χρησιμοποίηση, κάρπωση, επωφελή εκμετάλλευση και βέλτιστη αξιοποίηση του κοινού ακινήτου, συμπεριλαμβανομένης της εκμίσθωσης αυτού, με τον πλέον πρόσφορο και συμφέροντα για αμφότερους τους κοινωνούς τρόπο, με την υποχρέωση να αποδίδει στην εναγόμενη το ήμισυ των πολιτικών καρπών που θα εξαχθούν στο πλαίσιο της διαχείρισης, και των εν γένει εσόδων και ωφελημάτων, που θα αποκομίσει, μετά την αφαίρεση των αναγκαίων δαπανών, τις οποίες θα υποχρεωθεί να καταβάλει και οι οποίες θα επιβαρύνουν τους διαδίκους, κατ’ ίσα μέρη. Αποδείχθηκε περαιτέρω ότι ο ενάγων, ενεργώντας υπό την ιδιότητά του ως προσωρινός διαχειριστής του κοινού ακινήτου των διαδίκων, προέβη σε εργασίες συντήρησης και αποκατάστασης του ακινήτου με δαπάνες του, καθώς και στην εκμίσθωση αυτού. Ειδικότερα, με το προσκομιζόμενο από 01.02.2016 ιδιωτικό συμφωνητικό επαγγελματικής μίσθωσης, εκμίσθωσε το επίκοινο ακίνητο των διαδίκων στην εκπροσωπούμενη από τον ίδιο ανώνυμη εταιρεία με την επωνυμία «………..» και τον διακριτικό τίτλο «………..» (βλ. το προσκομιζόμενο υπ’ αριθ. φύλλου 4151/09.07.2013 ΦΕΚ Τεύχος ΑΕ – ΕΠΕ – ΓΕΝΙΚΟΥ ΕΜΠΟΡΙΚΟΥ ΜΗΤΡΩΟΥ), προκειμένου να χρησιμοποιηθεί ως αποθήκη εμπορευμάτων, για χρονικό διάστημα 12 ετών, αρχόμενο την 01.05.2016, αντί μηνιαίου μισθώματος, ύψους 127,00 ευρώ για το υπόγειο, ύψους 273,00 ευρώ για το ισόγειο και ύψους 120,00 ευρώ για τον πρώτο όροφο, ήτοι συνολικά 520,00 ευρώ, προκαταβλητέου το πρώτο δεκαήμερο κάθε ημερολογιακού μήνα, χωρίς δυνατότητα αναπροσαρμογής του μισθώματος και με δυνατότητα υπομίσθωσης μέρους ή όλου του ακινήτου σε θυγατρικές εταιρείες του ενάγοντος ή της μισθώτριας εταιρείας. Αποδείχθηκε επίσης ο προαναφερόμενος τρόπος διοίκησης και εκμετάλλευσης του κοινού ακινήτου των διαδίκων με την εκμίσθωση αυτού στην εκπροσωπούμενη από τον ενάγοντα ανώνυμη εταιρεία με την επωνυμία «……………..», δεν ήταν ο περισσότερο πρόσφορος και συμφέρων τρόπος διοίκησης και εκμετάλλευσης του κοινού ακινήτου και για τους δύο διαδίκους – κοινωνούς, λαμβανομένου υπόψη ότι το συμφωνηθέν ως άνω μίσθωμα υπολειπόταν της μισθωτικής αξίας του ακινήτου. Ειδικότερα αποδείχθηκε ότι το επίκοινο ακίνητο βρίσκεται στο Δήμο Κορυδαλλού Αττικής, επί της οδού ………….., σε απόσταση 250 μ. από τη . ……… που αποτελεί κεντρική οδική αρτηρία και σε απόσταση 50 μ. από την οδό …… που αποτελεί έναν από τους κεντρικότερους εμπορικούς δρόμους της περιοχής και οδηγεί στην …….., από την οποία το ακίνητο απέχει μόλις 650 μ. Η …….. παρουσιάζει μεγάλη εμπορική κίνηση με πληθώρα καταστημάτων, λόγω και του σταθμού μετρό Κορυδαλλού, που λειτουργεί ήδη από το πρώτο εξάμηνο του έτους 2019, έχοντας αυξήσει ακόμη περισσότερο την εμπορική κίνηση της περιοχής. Συνεπώς, το επίκοινο ακίνητο των διαδίκων βρίσκεται σε ιδιαίτερα κεντρική, εμπορική και πολυσύχναστη περιοχή του Κορυδαλλού, όπου λειτουργούν τραπεζικά καταστήματα, γραφειακοί χώροι, καταστήματα ένδυσης – υπόδησης, καταστήματα υγειονομικού ενδιαφέροντος, φαρμακεία και υπηρεσίες. Για την ανεύρεση της μισθωτικής αξίας του ακινήτου, ο ενάγων προσκομίζει ως συγκριτικά στοιχεία αγγελίες εκμίσθωσης επαγγελματικών χώρων με προτεινόμενο μηνιαίο μίσθωμα 2 ευρώ ανά τ.μ. για ημιυπόγεια καταστήματα, έτους κατασκευής 1975, στις περιοχές …….. και …….. και προτεινόμενο μηνιαίο μίσθωμα 3 ευρώ ανά τ.μ. για ισόγεια καταστήματα, έτους κατασκευής 1960 και 1965, αντίστοιχα, στις περιοχές …………… Αντίθετα, η εναγόμενη προσκομίζει την από 20.12.2017 τεχνική έκθεση της τοπογράφου μηχανικού ……., στην οποία γίνεται αναφορά σε συγκριτικά στοιχεία – αγγελίες εκμίσθωσης επαγγελματικών χώρων, πλησίον του επίδικου, στην περιοχή ……….. Κορυδαλλού, με προτεινόμενο μηνιαίο μίσθωμα που κυμαίνεται από 9,41 ευρώ ανά τ.μ. έως 15,94 ευρώ ανά τ.μ. και σύμφωνα με την οποία η μισθωτική αξία του επίδικου ακινήτου ανέρχεται σε 2,38 ευρώ ανά τ.μ. για το υπόγειο, ήτοι 458,20 ευρώ, σε 11,92 ευρώ ανά τ.μ. για το ισόγειο, ήτοι 2.488,41 ευρώ, σε 3,58 ευρώ ανά τ.μ. για τον ημιώροφο, ήτοι 181,05 ευρώ και σε 5,96 ευρώ ανά τ.μ. για τον πρώτο όροφο, ήτοι 1.250,11 ευρώ, και συνολικά στο ποσό των 4.350,00 ευρώ μηνιαίως, μετά την στρογγυλοποίηση. Από όλα τα ανωτέρω συγκριτικά στοιχεία, που αφορούν κυρίως την επίδικη περιοχή, κρίνεται ότι η μισθωτική αξία του επίκοινου ακινήτου των διαδίκων ανέρχεται στο ποσό των 525,00 ευρώ για τον υπόγειο χώρο, επιφάνειας 192,20 τ.μ., στο ποσό των 567,00 ευρώ για το ισόγειο, επιφάνειας 208,76 τ.μ., στο ποσό των 138,00 ευρώ για τον ημιώροφο, επιφάνειας 32,21 τ.μ. και 18,42 τ.μ. και στο ποσό των 600,00 πρώτο όροφο, επιφάνειας 209,75 τ.μ., ήτοι συνολικά στο ποσό των 1.830,00 μηνιαίως. Κατόπιν των αποδειχθέντων ως άνω πραγματικών περιστατικών προέκυψε ότι δεν υφίσταται κοινή απόφαση των διαδίκων – κοινωνών σχετικά με τη διοίκηση του κοινού ακινήτου, εκ των πραγμάτων δε, και λόγω των ίσων μερίδων των διαδίκων, δεν μπορεί να υπάρξει απόφαση πλειοψηφίας, γεγονός που συνομολογείται από αμφότερα τα διάδικα μέρη, ζητώντας ο καθένας να οριστεί διαχειριστής του επίκοινου ακινήτου. Συνεπώς, ο περισσότερο πρόσφορος και συμφέρων τρόπος διοίκησης και εκμετάλλευσης του κοινού ακίνητου και για τις δυο αντίδικες πλευρές, ο οποίος εξασφαλίζει ταυτόχρονα την αναλογία των ίσων μερίδων τους στα ωφελήματα του ακινήτου, είναι η ανάθεση της διοίκησης και εκμετάλλευσης αυτού σε τρίτο προς τους διαδίκους πρόσωπο, που περιλαμβάνεται στον τηρούμενο κατάλογο πραγματογνωμόνων και παρέχει τα εχέγγυα χρηστής διοίκησης και διαχείρισης, αορίστως και επ’ αμοιβή, με περαιτέρω εξουσία να το εκμισθώσει έναντι ελάχιστου μηνιαίου μισθώματος, ανάλογου της ανωτέρω μισθωτικής του αξίας, καθώς και να καταβάλει στους διαδίκους το μίσθωμα, κατά την αναλογία των ιδανικών τους μερίδων στο ακίνητο, και εν γένει να διοικεί και διαχειρίζεται το ακίνητο με τον τρόπο που αρμόζει στη φύση και στον προορισμό του και προς το συμφέρον αμφοτέρων των διαδίκων. Σημειωτέον ότι η εμπορική εκμίσθωση του κοινού ακινήτου των διαδίκων περιλαμβάνεται στις πράξεις τακτικής διοίκησης και εκμετάλλευσης αυτού, εφόσον οι ειδικές συνθήκες, όπως το είδος του ακινήτου εν προκειμένω, επιβάλλουν τέτοια εκμίσθωση και δοθέντος ότι η διάρκεια αυτής καθορίζεται από τη σχετική νομοθεσία για τις εμπορικές μισθώσεις και δεν προσδιορίζεται χρονικά ούτε από την πλειοψηφία των κοινωνών, ούτε από το Δικαστήριο. Επομένως, το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο, το οποίο με την εκκαλούμενη απόφασή του έκρινε ομοίως για όλα τα ανωτέρω, και στη συνέχεια έκανε εν μέρει δεκτή την αγωγή ως και ουσιαστικά βάσιμη, και διόρισε από τον κατάλογο πραγματογνωμόνων την ….., μεσίτρια αστικών συμβάσεων, αορίστως και επ’ αμοιβή, διαχειρίστρια του επίκοινου ακινήτου, προκειμένου να προβεί, υπό αυτή την ιδιότητά της, στη σύναψη επαγγελματικής μίσθωσης του ακινήτου σε τρίτους ή στους διαδίκους, με ελάχιστο μηνιαίο μίσθωμα, ύψους 525,00 ευρώ για το υπόγειο, ύψους 567,00 ευρώ για το ισόγειο, ύψους 138,00 ευρώ για τον ημιώροφο και ύψους 600,00 ευρώ για τον πρώτο όροφο, να εισπράττει τα μισθώματα και να τα αποδίδει εγκαίρως στους διαδίκους, κατά την αναλογία της ιδανικής τους μερίδας στο ακίνητο, και εν γένει να διοικεί και να διαχειρίζεται αυτό με τον τρόπο που αρμόζει στη φύση και στον προορισμό του και προς το συμφέρον αμφότερων των διαδίκων, δεν προέβη σε πλημμελή εκτίμηση των αποδείξεων, αλλά αντιθέτως έκρινε ορθά. Συνακόλουθα, οι περί του αντιθέτου ισχυρισμοί του εκκαλούντος – ενάγοντος που διαλαμβάνονται στον δεύτερο και στον τρίτο λόγο της υπό κρίση έφεσης, πρέπει να απορριφθούν ως αβάσιμοι.
Κατ’ ακολουθίαν των ανωτέρω, και εφόσον δεν υπάρχει άλλος λόγος έφεσης προς έρευνα, πρέπει να απορριφθεί η από 02.08.2019 έφεση κατ’ ουσίαν, τα δε δικαστικά έξοδα, για τον παρόντα βαθμό δικαιοδοσίας, πρέπει να συμψηφισθούν στο σύνολό τους μεταξύ των διαδίκων, λόγω της συγγενικής τους σχέσης (άρθρα 179, 183 και 191 παρ. 2 του ΚΠολΔ), ενώ πρέπει να εισαχθεί στο Δημόσιο Ταμείο κατ’ άρθρο 495 του ΚΠολΔ το παράβολο για το παραδεκτό της έφεσης που προκατέβαλε ο εκκαλών – ενάγων, λόγω της ήττας του.
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ
Δικάζει αντιμωλία των διαδίκων την από 02.08.2019 έφεση κατά της υπ’ αριθ. 2804/2018 οριστικής απόφασης του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς, η οποία εκδόθηκε αντιμωλία των διαδίκων, κατά την τακτική διαδικασία.
Δέχεται τυπικά και απορρίπτει κατ’ ουσίαν την έφεση.
Διατάσσει την εισαγωγή στο δημόσιο ταμείο του παραβόλου υπέρ Δημοσίου υπ’ αριθ. ……………./2019 ηλεκτρονικό παράβολο, συνολικού ποσού εκατόν πενήντα (150,00) ευρώ που προκατέβαλε ο εκκαλών – ενάγων.
Συμψηφίζει στο σύνολό τους τα δικαστικά έξοδα μεταξύ των διαδίκων, για τον παρόντα βαθμό δικαιοδοσίας.
Κρίθηκε, αποφασίσθηκε στον Πειραιά στις 25.5.2023 και δημοσιεύθηκε στο ακροατήριο του Δικαστηρίου τούτου, σε έκτακτη δημόσια συνεδρίαση, στις19.6.2023, χωρίς την παρουσία των διαδίκων και των πληρεξουσίων τους δικηγόρων.
Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ