Αριθμός 422/2023
ΤΟ ΜΟΝΟΜΕΛΕΣ ΕΦΕΤΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΩΣ
Τμήμα 4ο
Αποτελούμενο από τη Δικαστή Φωτεινή Μάμαλη, Εφέτη, η οποία ορίσθηκε από τον Πρόεδρο του Τριμελούς Συμβουλίου Διευθύνσεως του Εφετείου Πειραιώς, και από τη Γραμματέα Κ.Σ
Συνεδρίασε δημόσια στο ακροατήριό του στις ………, για να δικάσει την υπόθεση μεταξύ των :
ΕΚΚΑΛΟΥΣΑΣ-ΕΦΕΣΙΒΛΗΤΗΣ: ……….. με την ιδιότητά της ως ασκούσας οριστικά την επιμέλεια των ανήλικων τέκνων της, …………και ………., κατοίκων …… Αττικής, η οποία εκπροσωπήθηκε από τον πληρεξούσιό της δικηγόρο Στέφανο Μυλωνά (με δήλωση κατ΄ άρθρο 242 παρ 2 ΚΠολΔ).
ΕΦΕΣΙΒΛΗΤΟΥ-ΕΚΚΑΛΟΥΝΤΟΣ: ………….κατοίκου ………., (ΑΦΜ ……….) ο οποίος εκπροσωπήθηκε από τον πληρεξούσιό του δικηγόρο Παναγιώτη Κουρή (με δήλωση κατ΄ άρθρο 242 παρ 2 ΚΠολΔ).
Η εκκαλούσα-εφεσίβλητη άσκησε ενώπιον του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς την από 28.4.2015 (αριθμ. εκθ. καταθ. …../2015) αγωγή, επί της οποίας εκδόθηκε η υπ΄ αριθμ. 1944/2018 απόφαση του ως άνω Δικαστηρίου, που δέχθηκε εν μέρει την αγωγή.
Την απόφαση αυτή προσέβαλαν ενώπιον του παρόντος Δικαστηρίου α) η ενάγουσα και ήδη εκκαλούσα-εφεσίβλητη με την από 11.9.2018 (ΓΑΚ/ΕΑΚ ……./2018- ……../2019) έφεσή της και β) ο εναγόμενος και ήδη εφεσίβλητος-εκκαλών με την από 30.9.2019 (ΓΑΚ/ΕΑΚ ……./2019-………../2019) έφεσή του. Δικάσιμος των ως άνω εφέσεων ορίσθηκε αρχικά η 21η.5.2020, οπότε η συζήτησή τους ματαιώθηκε κατά τη διάρκεια της επιβολής του μέτρου της προσωρινής αναστολής της λειτουργίας των Δικαστηρίων λόγω της πανδημίας κορωναϊού Covid-19 (από 13.3.2020 έως 31.5.2020). Σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 74 παρ 2 του ν. 4690/2020 (ΦΕΚ Α 104/30-5-2020) περί αυτεπαγγέλτου ορισμού δικασίμου προς συζήτηση αυτών των υποθέσεων, τις διατάξεις των άρθρων 1, 2 και 3 του Κανονισμού Εσωτερικής Υπηρεσίας του Εφετείου Πειραιώς, την υπ΄ αριθμ. 37/2020 Πράξη του Τριμελούς Συμβουλίου Διεύθυνσης του Εφετείου Πειραιώς και την υπ΄αριθμ. 86/2020 Πράξη του ορισθέντος από τον Πρόεδρο του Τριμελούς Συμβουλίου Διεύθυνσης του Εφετείου Πειραιώς Δικαστή, Ιωάννη Αποστολόπουλο, Εφέτη, η προκειμένη υπόθεση επανεισήχθη προς συζήτηση ενώπιον του Δικαστηρίου τούτου στη δικάσιμο της 20ης.5.2021, μετά δε από αναβολή, στη δικάσιμο που αναφέρεται στην αρχή της παρούσας απόφασης.
Η υπόθεση εκφωνήθηκε με τη σειρά της από το οικείο πινάκιο και συζητήθηκε.
Οι πληρεξούσιοι δικηγόροι των διαδίκων, οι οποίοι παραστάθηκαν με δήλωση ενώπιον του παρόντος Δικαστηρίου, ανέπτυξαν τις απόψεις τους με τις έγγραφες προτάσεις που προκατέθεσαν.
ΜΕΛΕΤΗΣΕ ΤΗ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ
ΚΑΙ ΣΚΕΦΘΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ
Κατά το άρθρο 127 Α.Κ “Όποιος έχει συμπληρώσει το δέκατο όγδοο έτος της ηλικίας του (ενήλικος) είναι ικανός για κάθε δικαιοπραξία”. Κατά το άρθρο 63 παρ. 1 εδ.α Κ.Πολ.Δ: “Όποιος είναι ικανός για οποιαδήποτε δικαιοπραξία μπορεί να παρίσταται στο δικαστήριο με το δικό του όνομα”. Περαιτέρω κατά το άρθρο 1516 παρ. 2 Α.Κ: “Στις περιπτώσεις διακοπής της συμβιώσεως των γονέων, διαζυγίου ή ακυρώσεως του γάμου τους……της αξιώσεως διατροφής που έχει το τέκνο κατά του γονέα ο οποίος δεν έχει την επιμέλεια του προσώπου του, μπορεί να τις ασκεί αυτός που έχει την επιμέλεια και, αν δεν την έχει κανείς, αυτός με τον οποίο διαμένει τα τέκνα”. Επομένως σε δίκη διατροφής ανηλίκου τέκνου, αν την επιμέλειά του έχει η μητέρα, αυτή έχει την εξουσία να παρίσταται στο δικαστήριο και να το εκπροσωπεί (Α.Π 416/2007). Περαιτέρω από τις προαναφερθείσες διατάξεις σε συνδυασμό με εκείνη του άρθρου 286 Κ.Πολ.Δ, η οποία εφαρμόζεται και στην αναιρετική διαδικασία (άρθρο 573 παρ. 1 Κ.Πολ.Δ) και κατά την οποία η διακοπή της δίκης συνεπεία μεταβολής στο πρόσωπο του διαδίκου επέρχεται μόνο αν η μεταβολή αυτή συμβεί εωσότου τελειώσει η προφορική συζήτηση μετά την οποία εκδίδεται η οριστική απόφαση, προκύπτει ότι όταν ο ανήλικος ο οποίος εκπροσωπήθηκε στην κατ’ έφεση δίκη περί διατροφής του από το γονέα που ασκούσε την επιμέλειά του, ενηλικιώθηκε μετά τη συζήτηση επί της οποίας εκδόθηκε η εφετειακή απόφαση, η αναίρεση κατά της τελευταίας πρέπει να απευθύνεται προσωπικά κατ’ αυτού που ήδη ενηλικιώθηκε και όχι κατά του γονέα που ασκούσε την επιμέλειά του και παρέστη για λογαριασμό του στην κατ’ έφεση δίκη, ο οποίος και δεν νομιμοποιείται πλέον παθητικά, με αποτέλεσμα η κατ’ αυτού ασκηθείσα αίτηση αναίρεσης να είναι απαράδεκτη (άρθρ. 577 παρ. 2 Κ.Πολ.Δ), για έλλειψη αναγκαίας διαδικαστικής προϋπόθεσης, δηλαδή του ίδιου του υποκειμένου της διαδικαστικής πράξης, εκτός αν ο αναιρεσείων αγνοούσε το γεγονός της ενηλικίωσης (ΑΠ 1288/2012, 181/2011, σχ.Ολ.ΑΠ 27/1987, ΑΠ 1263/2018, ΑΠ 833/2005, Εφ.Λαρ. 262/2013, Εφ.Θεσσαλ. 383/2012, Εφ.Θεσσαλ.1075/2011, Εφ.Πατρ. 107/2009, Εφ.Πατρ. 1069/2007, Εφ.Λαρ. 705/2006, Εφ.Αθ. 10634/1998, Εφ.Αθ. 2103/1995, Τ.Ν.Π ΝΟΜΟΣ, Η ΕΦΕΣΗ Συστηματική κατ’ άρθρο Ερμηνεία του Κ.Πολ.Δ, Κυριάκος Οικονόμου, άρθ. 516 σελ. 70, Κεραμέας/Κονδύλης/Νίκας, Ερμηνεία Κ.Πολ.Δ άρθ. 516 σελ. 910 αρ. 6).
Στην προκειμένη περίπτωση, φέρονται προς συζήτηση στο Δικαστήριο τούτο, η κρινόμενη από 11.9.2018 (αριθ.καταθ. ………../2018) έφεση της ενάγουσας και ήδη εκκαλούσας και η από 30.9.2019 (αριθ.καταθ. ……./2019) έφεση του εναγομένου ήδη εκκαλούντος κατά της υπ’ αριθ. 1944/2018 οριστικής απόφασης του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιά, με την οποία έγινε εν μέρει δεκτή η από 28.4.2014 αγωγή της ενάγουσας ……….. υπό την ιδιότητα της ασκούσας την επιμέλεια των ανηλίκων τέκνων της, …… που γεννήθηκε στις 10.6.2003 και ………. που γεννήθηκε στις 4.6.2004, με την οποία ζήτησε να της καταβάλλει ο εναγόμενος πατέρας τους-πρώην σύζυγός της, για λογαριασμό των ανηλίκων τέκνων τους μηνιαία σε χρήμα διατροφή για χρονικό διάστημα τριών ετών από την επίδοση της αγωγής. Ο εναγόμενος ήδη εκκαλών της από 30.9.2019 έφεσης-πατέρας των ανηλίκων ….. και ….. προβάλει παραδεκτά με τις προτάσεις του, ένσταση απαραδέκτου λόγω έλλειψης νομιμοποίησης του υιού του ….., συνεπεία της ενηλικίωσης αυτού κατά τον χρόνο συζήτησης των υπό κρίση εφέσεων (7.4.2022). Από την παραδεκτή επισκόπηση των διαδικαστικών εγγράφων, προκύπτει ότι το ανήλικο τέκνο των διαδίκων ……, που γεννήθηκε στις 10.6.2003, κατά τον χρόνο άσκησης των υπό κρίση εφέσεων που έλαβε χώρα την 28.9.2018 και την 9.10.2019 αντιστοίχως, ο προαναφερόμενος υιός αυτών (διαδίκων) ήταν ανήλικος και ως εκ τούτου νόμιμα εκπροσωπούνταν κατά τον ως άνω χρόνο (άσκησης της υπό κρίση έφεσης) από την έχουσα την επιμέλεια του προσώπου του – μητέρα του, ……… (ΑΚ 1510 παρ. 1, 1513, 1516, Κ.Πολ.Δ 64 παρ. 1). Ο ανωτέρω, όμως, κατά τον χρόνο συζήτησης αυτών (εφέσεων, 7.4.2022) είναι πλέον ενήλικος, καθόσον συμπλήρωσε το 18ο έτος της ηλικίας του στις 10.6.2021. Συνεπεία της ενηλικίωσης του (Α.Κ 127) είναι η αυτοδίκαιη παύση της αντιπροσωπευτικής εξουσίας της μητέρας του …………., όπως προαναφέρθηκε και στη μείζονα σκέψη. Επομένως, τόσο η συζήτηση της από 11.9.2018 έφεσης όσο και η συζήτηση της από 30.9.2019 έφεσης από αυτόν και κατά και αυτού (…………), είναι απαράδεκτη, καθόσον δεν έγινε από τον ίδιο δήλωση συνέχισης της δίκης που ανοίχθηκε με την άσκηση των υπό κρίση ως άνω εφέσεων. Ειδικότερα, δεν έγινε προφορικά ενώπιον του παρόντος Δικαστηρίου, όπως προκύπτει από τα ταυτάριθμα με την παρούσα απόφαση πρακτικά δημόσιας συνεδρίασης, δήλωση με το ως άνω περιεχόμενο, ενώ στις από 6.4.2022 έγγραφες προτάσεις που κατέθεσε η εκκαλούσα ……….. ενώπιον αυτού του Δικαστηρίου, ο ενήλικος πλέον διάδικος ….. φέρεται ακόμη ως εκπροσωπούμενος από την μητέρα του (“ΠΡΟΣ ΤΟ ΜΟΝΟΜΕΛΕΣ ΕΦΕΤΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΑ ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ (ΩΣ ΕΚΚΑΛΟΥΣΑΣ/ΩΣ ΕΦΕΣΙΒΛΗΤΗΣ)…..με την ιδιότητά της, ως ασκούσας οριστικά την επιμέλεια των ανηλίκων τέκνων της, …………..). Η διαδικαστική αυτή προϋπόθεση της νομιμοποίησης ελέγχεται αυτεπαγγέλτως από το Δικαστήριο (Κ.Πολ.Δ 73). Κατά συνέπεια πρέπει να κηρυχθεί απαράδεκτη η συζήτηση των υπό κρίση εφέσεων για τον ενηλικιωθέντα ………. Τέλος, επειδή η παρούσα απόφαση είναι μη οριστική, δεν περιλαμβάνεται διάταξη για δικαστικά έξοδα (άρθ. 191 παρ. 1 του Κ.Πολ.Δ).
Α)Στην προκειμένη περίπτωση φέρονται προς συζήτηση στο Δικαστήριο τούτο, 1)η κρινόμενη από 11.9.2018 (αριθ.καταθ. ………./2018) έφεση της ενάγουσας ήδη εκκαλούσας και 2)η κρινόμενη από 30.9.2019 (αριθ.καταθ. ………/2019) του εναγομένου ήδη εκκαλούντος, κατά της υπ’ αριθ. 1944/2018 οριστικής απόφασης του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιά, που εκδόθηκε αντιμωλία των διαδίκων κατά την ειδική διαδικασία των διαφορών από την οικογένεια, τον γάμο και την ελεύθερη συμβίωση (άρθ. 592 παρ. 3 ως ισχύει μετά την αντικατάστασή του από το άρθρο τέταρτο του άρθρου 1 του Ν. 4335/2015), αρμόδια φέρονται προς συζήτηση στο Δικαστήριο τούτο (άρθ. 19, όπως ισχύει μετά την αντικατάστασή του με την παρ. 2 του άρθρου 4 του Ν.3994/2011), έχουν δε ασκηθεί νομότυπα και εμπρόθεσμα, αφού από τα έγγραφα της δικογραφίας δεν προκύπτει επίδοση της εκκαλούμενης απόφασης ούτε έχει παρέλθει διετία από τη δημοσίευσή της (εκκαλούμενης απόφασης, 24.4.2018) που περάτωσε τη δίκη (άρθρα 495 παρ. 1, 498, 511, 513 παρ. 1, 516 παρ. 1, 517, 518 παρ. 2 Κ.Πολ.Δ, όπως ισχύει μετά την τροποποίησή του με το άρθρο τρίτο του άρθρου 1 του Ν.4335/2014).
Πρέπει, επομένως να γίνουν τυπικά δεκτές και να εξεταστούν περαιτέρω κατά την ίδια διαδικασία, ως προς το παραδεκτό και βάσιμο των λόγων τους (άρθ. 533 παρ. 1 Κ.Πολ.Δ), δεδομένου ότι για το παραδεκτό αυτών (εφέσεων) δεν απαιτείται η κατάθεση παραβόλου σύμφωνα με τη διάταξη του άρθρου 495 παρ. 3 εδ.τελευταίο Κ.Πολ.Δ, ενώ πρέπει να συνεκδικαστούν (Κ.Πολ.Δ 246), αφού υπάγονται στην ίδια διαδικασία και κατά τη κρίση του Δικαστηρίου επιταχύνεται η διεξαγωγή της δίκης και επέρχεται μείωση των εξόδων.
Η ενάγουσα, με την από 28.4.2015 αγωγή της ενώπιον του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιά, ζήτησε, με την ιδιότητα της ενασκούσας την επιμέλεια των ανηλίκων τέκνων της …. και …. που έχει αποκτήσει με τον εναγόμενο πρώην σύζυγό της, να υποχρεωθεί ο τελευταίος να της καταβάλλει για λογαριασμό αυτών (ανηλίκων τέκνων) μηνιαία σε χρήμα διατροφή ποσού 495,68 ευρώ και 440,83 ευρώ αντιστοίχως, για χρονικό διάστημα τριών ετών από την επίδοση της αγωγής, νομιμοτόκως από την καθυστέρηση καταβολής κάθε μηνιαίας δόσης μέχρις εξοφλήσεως, για το λόγο ότι στερούνται εισοδημάτων και περιουσιακών στοιχείων και λόγω της ανηλικότητάς τους αδυνατούν να εργαστούν και αυτοδιατραφούν. Το Πρωτοβάθμιο Δικαστήριο, με την εκκαλούμενη απόφαση, έκανε εν μέρει δεκτή την αγωγή και υποχρέωσε τον εναγόμενο να προκαταβάλλει εντός του πρώτου πενθημέρου κάθε μήνα, στην ενάγουσα μηνιαία σε χρήμα διατροφή ως ασκούσας οριστικά την επιμέλεια του ανήλικου τότε …., και της ανήλικης …., μηνιαία σε χρήμα διατροφή ποσού 220 και 210 ευρώ αντιστοίχως, για χρονικό διάστημα τριών (3) ετών από την επίδοση της αγωγής, με το νόμιμο τόκο από την καθυστέρηση καταβολής κάθε δόσεως και έως εξοφλήσεως. Κατά της ανωτέρω απόφασης παραπονούνται τώρα οι εκκαλούντες, με τις κρινόμενες εφέσεις, για κακή εκτίμηση των αποδείξεων, ζητούν δε την εξαφάνιση της εκκαλούμενης άλλως τη μεταρρύθμισή της, προκειμένου 1)να γίνει δεκτή εν όλω η από 28.4.2015 αγωγή της ενάγουσας και 2)να απορριφθεί αντιστοίχως η από 28.4.2015 αγωγή αυτής (ενάγουσας-εφεσίβλητης) σε βάρος του εναγομένου ήδη εκκαλούντος.
Στην προκειμένη περίπτωση, από την εκτίμηση των ενόρκων καταθέσεων των μαρτύρων αποδείξεως και ανταποδείξεως, ….. και ………, που εξετάστηκαν μετά από πρόταση των διαδίκων ενώπιον του Πρωτοβάθμιου Δικαστηρίου, οι οποίες περιέχονται στα προσαγόμενα και επικαλούμενα από τους διαδίκους, ταυτάριθμα με την εκκαλούμενη απόφαση, πρακτικά του Πρωτοβάθμιου Δικαστηρίου, εκτιμώμενες (άρθ. 340 Κ.Πολ.Δ) χωριστά και σε συνδυασμό με τις υπόλοιπες αποδείξεις, ανάλογα με τον τρόπο της γνώσης και τον βαθμό της αξιοπιστίας του κάθε μάρτυρος, την υπ’ αριθ. …./2016 ένορκη βεβαίωση ,που λήφθηκε ενώπιον του Ειρηνοδίκη Πειραιά με επιμέλεια της ενάγουσας και κατόπιν νομίμου κλήτευσης του αντιδίκου (βλ.την υπ’ αριθ. …/3.2.2016 έκθεση επίδοσης του δικαστικού επιμελητή της περιφέρειας του Εφετείου Πατρών, …………., καθώς και από όλα τα χωρίς εξαίρεση τα έγγραφα, τα οποία επικαλούνται και προσκομίζουν οι διάδικοι, για άμεση απόδειξη αλλά και για συναγωγή δικαστικών τεκμηρίων (άρθ. 336 παρ. 3, 339, 395 και 525 Κ.Πολ.Δ) καθώς και από την επισκόπηση των προσκομιζομένων φωτογραφιών των οποίων η γνησιότητα δεν αμφισβητείται (άρθ. 444 παρ. 3, 448 παρ. 2, 457 παρ. 4 Κ.Πολ.Δ), σε συνδυασμό με τα διδάγματα της κοινής πείρας που λαμβάνει υπόψη αυτεπαγγέλτως το Δικαστήριο, αποδείχθηκαν τα ακόλουθα πραγματικά περιστατικά: Οι διάδικοι τέλεσαν νόμιμο θρησκευτικό γάμο στις 30.11.2002 στην …. Αχαΐας και από τον γάμο τους αυτό απέκτησαν δύο τέκνα, τον ….. που γεννήθηκε την 10.6.2003, ηλικίας κατά τον κρίσιμο χρόνο 12 ετών και ήδη ενήλικο, κατά τα ως άνω αναφερόμενα, και την ….. που γεννήθηκε την 4.6.2004, ηλικίας κατά τον κρίσιμο χρόνο 11 ετών. Η έγγαμη συμβίωση των διαδίκων δεν εξελίχθηκε ομαλά, διασπάσθηκε οριστικά στις 9.8.2007 με την αποχώρηση της ενάγουσας από την συζυγική οικία και ο μεταξύ τους γάμος λύθηκε με την υπ’ αριθ. 114/2013 απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου Καλαβρύτων (Ειδική Διαδικασία Γαμικών Διαφορών), η οποία έχει ήδη καταστεί αμετάκλητη. Με την υπ’ αριθμ. 7235/2008 απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου Αθηνών (Διαδικασία Ασφαλιστικών Μέτρων) ανατέθηκε προσωρινά στην ενάγουσα η επιμέλεια του προσώπου των ανηλίκων τέκνων τους μετά της οποίας και διαμένουν από την έναρξη της διαστάσεως των γονέων τους, και, υποχρεώθηκε ο καθ’ ου η αίτηση – εναγόμενος πατέρας τους να καταβάλλει στην ενάγουσα, ως προσωρινή μηνιαία διατροφή το ποσό των 300 ευρώ για καθένα από τα τέκνα τους. Ακολούθως, με την υπ’ αριθ. 1456/2010 απόφαση του ιδίου ως άνω δικαστηρίου (Μονομελούς Πρωτοδικείου Αθηνών), που κατέστη τελεσίδικη δυνάμει της υπ’ αριθμ. 5157/2012 απόφαση του Εφετείου Αθηνών, ο εναγόμενος υποχρεώθηκε να καταβάλλει στην ενάγουσα το ποσό των 350 ευρώ μηνιαίως για κάθε ανήλικο τέκνο και για χρονικό διάστημα δύο ετών από την επίδοση της αγωγής, ενώ δυνάμει της υπ’ αριθμ. 123/2012 απόφασης του Μονομελούς Πρωτοδικείου Καλαβρύτων (Ειδική Διαδικασία Διατροφών) ανατέθηκε οριστικά η άσκηση της επιμέλειας του προσώπου των ως άνω ανηλίκων τέκνων στην ενάγουσα μητέρα τους και υποχρεώθηκε ο εναγόμενος να καταβάλλει στην ενάγουσα με την ως άνω ιδιότητα, μηνιαία σε χρήμα διατροφή ποσού 300 ευρώ για λογαριασμό του κάθε ανηλίκου τέκνου, για χρονικό διάστημα δύο ετών από την επίδοση της αγωγής. Στην προκειμένη περίπτωση, αναφορικά με την διατροφή του ανήλικου τέκνου των διαδίκων, …., από την δέουσα αξιολόγηση των ως άνω αποδεικτικών στοιχείων, αποδείχτηκαν τα ακόλουθα: Το ανήλικο τέκνο των διαδίκων, ….., αδυνατεί να διαθρέψει τον εαυτό του, αφού δεν έχει δική του περιουσία ούτε εισοδήματα από οποιαδήποτε άλλη πηγή και επί πλέον, δεν έχει τη δυνατότητα, λόγω της ηλικίας της να εργαστεί. Ως εκ τούτου κατά το ένδικο χρονικό διάστημα έχει αξίωση διατροφής και από τους δύο γονείς της, ανάλογα με τις οικονομικές δυνατότητές τους (άρθ. 1489 εδ.β΄ Α.Κ). Ο εναγόμενος, ήδη εκκαλών της από 30-9-2019 υπό κρίση έφεσης, είχε την ειδικότητα του τεχνίτη αλουμινοκατασκευών και κατασκευών από σίδηρο και μέχρι τον Ιανουάριο του έτους 2009 συμμετείχε ως ομόρρυθμος εταίρος με ποσοστό 50% στην εταιρεία “………..” και το διακριτικό τίτλο “………”, που είχε συστήσει με τον αδελφό του ……… και η οποία είχε ως αντικείμενο εργασιών την εμπορία σιδήρου και αλουμινίου και την ανάληψη εκτέλεσης διαφόρων κατασκευών από σίδηρο και αλουμίνιο σε οικοδομές. Τον Απρίλιο του έτους 2017 υπέστη εγκεφαλίτιδα, υποβλήθηκε σε χειρουργική επέμβαση στον εγκέφαλο στις 2.8.2007, έχει κριθεί ανάπηρος σε ποσοστό 82% (βλ. Την από 19.2.2015 γνωστοποίηση αποτελέσματος πιστοποίησης αναπηρίας του ΙΚΑ-ΕΤΑΜ) και ανίκανος πλέον για κάθε εργασία (βλ.το από 30.8.2010 Πιστοποιητικό του Πανεπιστημιακού Νοσοκομείου Πατρών), δεν δύναται να αυτοεξυπηρετηθεί και έχει ανάγκη καθημερινής επίβλεψης και φροντίδας από άλλο άτομο καθόλο το “24ωρο” (βλ.τα από 30.8.2010, 15/11/2013 Πιστοποιητικά Πανεπιστημιακού Νοσοκομείου Πατρών, την ως άνω από 19.2.2015 Πιστοποίηση αναπηρίας ΙΚΑ-ΕΤΑΜ). Ήδη λαμβάνει, λόγω της απόλυτης αδυναμίας να εργαστεί σε οιανδήποτε εργασιακή απασχόληση, αναπηρική σύνταξη από τον ΟΑΕΕ και οι καθαρές συντάξιμες αποδοχές του ανέρχονται, κατά το ένδικο χρονικό διάστημα στο καθαρό ποσό των 1213 ευρώ περίπου, όπως προκύπτει από το Εκκαθαριστικό σημείωμα Δ.Ο.Υ Αιγίου φορολογικού έτους 2015 σε συνδυασμό με τις βεβαιώσεις (ανά μήνα) αποδοχών έτους 2015-2016 του Ο.Α.Ε.Ε (υπ΄αριθμ. …../2016) και τα λοιπά αποδεικτικά μέσα, πλέον ποσού 371 ευρώ μηνιαίως επιδόματος (αφορολόγητου) απολύτου αναπηρίας (βλ.την υπ’ αριθμ. …./2015 βεβαίωση αποδοχών-μισθών/συντάξεων Ο.Α.Ε.Ε) και συνεπώς εσφαλμένα η εκκαλούμενη απόφαση έκρινε ότι το καθαρό μηνιαίο ποσό της αναπηρικής συντάξεως ανέρχεται κατά τον ένδικο χρόνο σε 1600 ευρώ, κατά παραδοχή ως εν μέρει βασίμου του σχετικού λόγου της από 30.9.2019 έφεσης. Περαιτέρω, αποδείχθηκε ότι για το έτος 2015 προαφαιρείται από το ως άνω ποσό μηνιαίας συντάξεως το ποσό των 410,71 ευρώ λόγω κατάσχεσης προς εξόφληση οφειλών διατροφής προγενέστερων ετών (βλ.το από 14/5/2015 έγγραφο ΟΑΕΕ Περ/κής Δ/νσης Δυτ.Ελλάδας), το οποίο ποσό (410,71 ευρώ προαφαίρεση ως άνω ποσού), λαμβάνεται υπόψη ως στοιχείο, προσδιοριστικό του εισοδήματός του, που μειώνεται κατά το αντίστοιχο ποσό ,καθώς και ως στοιχείο προσδιοριστικό των συνθηκών διαβίωσης του και ως επί πλέον βιοτική του ανάγκη (ΑΠ 156/2017, Εφ.Αθ. 493/2018, ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ). Πλην, όμως για το υπόλοιπο κρίσιμο χρονικό διάστημα δεν προκύπτει ,από όλα τα ως άνω αποδεικτικά στοιχεία, κατάσχεση του ως άνω ποσού (410,71 ευρώ) προς εξόφληση προγενέστερου χρονικού διαστήματος οφειλών διατροφής. Επίσης, για το έτος 2015 αυτός (εναγόμενος ήδη εκκαλών) έλαβε αναδρομικά ποσά συντάξεων, που ανέρχονται καθαρά σε 17.023,97 ευρώ, το οποίο λαμβάνεται υπόψη ως στοιχείο προσδιοριστικό των εισοδημάτων του. Κατά το ένδικο χρονικό διάστημα φιλοξενείται στην πατρική του οικία στην …… Ν.Αχαΐας και συνεπώς δεν βαρύνεται με δαπάνη μισθώματος, και τις συναφείς λειτουργικές δαπάνες της οικίας, δεδομένου ότι από τα ως άνω αποδεικτικά στοιχεία δεν προέκυψε ότι κατά το άνω κρίσιμο χρονικό διάστημα αυτός (εναγόμενος ήδη εκκαλών) διέμενε στην πόλη ….. επί της οδού … (…) αρ….. αντί μηνιαίου μισθώματος ανερχομένου σε 235 ευρώ, για την οποία (επικαλούμενη διαμονή) δεν επικαλείται ούτε και προσκομίζει αποδείξεις καταβολής μηνιαίου μισθώματος, είτε λογαριασμούς κοινής ωφελείας είτε τυχόν κοινόχρηστες δαπάνες. Επίσης ούτε και συνάγεται από τα αυτά ως άνω αποδεικτικά στοιχεία ανανέωση της διετούς μισθωτικής σχέσης (1.2.2011-1.2.2013) και για το ένδικο χρονικό διάστημα. Ακολούθως, αποδεικνύεται ότι ο εναγόμενος ,δεν έχει στην κυριότητά του ήδη από 21.11.2012 το μοναδικό του περιουσιακό στοιχείο, ήτοι ένα αγροτεμάχιο μη άρτιο και οικοδομήσιμο εκτός σχεδίου πόλης …. Αιγιαλείας και εκτός οικισμού ………., στην ειδική θέση “…”, το οποίο εκπληστηριάσθηκε αναγκαστικά το έτος 2012 προς ικανοποίηση οφειλής ποσού 5.940 ευρώ του επισπεύδοντος δανειστή ……… και κατακυρώθηκε στο όνομα της …………., ως τελευταίας υπερθεματίστριας, αντί του ποσού των 5.000 ευρώ (βλ.την υπ’ αριθ. …… περίληψη Κατακυρωτικής Εκθέσεως ακινήτου της συμβολαιογράφου Ακράτας …….., ως επί του πλειστηριασμού υπαλλήλου και το υπ’ αρ. …./10.5.2019 πιστοποιητικό του Μεταγροφύλακα Ακράτας), και ως εκ τούτου κατ’ εσφαλμένη εκτίμηση των αποδείξεων έκρινε η εκκαλούμενη ότι είχε την κυριότητα του ως άνω ακινήτου κατά το ένδικο χρονικό διάστημα ο εναγόμενος ήδη εκκαλών, βασίμου συνεπώς του σχετικού λόγου της από 30.9 εφέσεως αυτού (εναγομένου). Επίσης, δεν έχει στην κυριότητά του αυτοκίνητα, αφού: α)το με αριθ.κυκλοφορίας ….. ΕΙΧ έχει ήδη μεταβιβάσει από 16.2.2010 στον “……..” (βλ.υπ’ αριθ.πρωτ. ………/21.10.2011 έγγραφο τμήματος Μεταφορών ΚΑΙ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΩΝ ΑΙΓΙΟΥ), και β)το υπ’ αριθ.κυκλ. ………. ΕΙΧ μάρκας “HYUNDAI” ιδιοκτησίας των ………. έχει διαγραφεί από τα μητρώα (βλ.το υπ’ αριθ. ……../2011 Πιστοποιητικό Καταστροφής Εναλλακτικής Διαχείρισης Οχημάτων Ελλάδας). Περαιτέρω, ο εναγόμενος ήδη εκκαλών, πάσχει όπως προαναφέρθηκε, από “μετωπιαίο σύνδρομο μετά μηνιγγοεγκεφαλίτιδας- υδροκέφαλο και βαλβίδα παροχέτευσης…… παρουσιάζει αβουλία-πλήρη έλλειψη πρωτοβουλίας-απραξία-μετωπιαία αδιαφορία-βωβότητα, μεταβολή προσωπικότητας με πλήρη απώλεια ελέγχου των σφιγκτήρων……αδυνατεί πλήρως να αυτοεξυπηρετηθεί και έχει ανάγκη συνεχούς φροντίδας και επίβλεψης από άλλο άτομο καθ’ όλο το 24ωρο” (βλ.από 19.1.2015 Πιστοποιητικό Πανεπιστημιακού Γενικού Νοσοκομείου Πατρών). Για τον παραπάνω λόγο, αυτός (εναγόμενος ήδη εκκαλών) χρησιμοποιεί για την απαιτούμενη καθημερινή εικοσιτετράωρη επίβλεψη, περιποίηση και φροντίδα του την αδελφή του, ………., αντί, της συνήθους κατά τα διδάγματα της κοινής πείρας και λογικής, μηνιαίας αμοιβής για τις εν λόγω υπηρεσίες της, ανερχομένης σε 800 ευρώ (βλ.τα προσκομιζόμενα εργόσημα έτους 2015, 2016 (1ος έως 9ος), 2017 (2ος έως 4ος). Λοιπές υποχρεώσεις (χρέη ληξιπρόθεσμα και απαιτητά κατά το κρίσιμο χρονικό διάστημα προς Τραπεζικά Ιδρύματα ή Δ.Ο.Υ) δεν αποδείχθηκε ότι βαρύνουν τον υπόχρεο-εναγόμενο κατά το επίδικο χρονικό διάστημα, κατά το οποίο ζητείται η διατροφή, βαρύνεται όμως με αυξημένες δαπάνες, πέραν των όσων ζητείται η διατροφή, βαρύνεται, όμως με αυξημένες δαπάνες, πέραν των όσων καλύπτονται από τον ασφαλιστικό του φορέα, ως προς την ιατροφαρμακευτική του περίθαλψη, και την αγορά ειδών ατομικής υγιεινής. Κατά τα λοιπά οι δαπάνες διαβιώσεώς του είναι οι συνήθειες ανδρών αντίστοιχης με αυτόν ηλικίας και οικονομικής καταστάσεως. Άλλη περιουσία ή εισοδήματα από οποιαδήποτε άλλη πηγή δεν αποδείχθηκε ότι έχει ο εναγόμενος, ο οποίος δεν βαρύνεται κατά νόμο με την διατροφή άλλων προσώπων πλην της ανήλικης θυγατέρας του ……. Η ενάγουσα, υπό την προαναφερόμενη ιδιότητα της της ασκούσας οριστικά την επιμέλεια της ανήλικης κόρης της, είναι μουσικοπαιδαγωγός και εργάζονταν από 22.10.2009 μέχρι 29.10.2010 στον Δήμο Χαϊδαρίου με σύμβαση έργου διάρκειας ενός (1) έτους έναντι αμοιβής 9.000 ευρώ για το σύνολο του έργου, δηλ.750 ευρώ μηνιαίως. Κατά το ένδικο χρονικό διάστημα αυτή (ενάγουσα-εκκαλούσα-εφεσίβλητη) δεν εργάζεται και από 1.8.2016 διαγράφηκε κατόπιν αίτησής της από τα μητρώα ασφαλισμένων του Ο.Α.Ε.Ε οπότε και διακόπηκε η άσκηση του επαγγέλματος “Υπηρεσίες Δασκάλου” (βλ.την με αριθ.πρωτοκ. 1054833/20.10.2016 Απόφαση Διαγραφής από τα μητρώα του Ο.Α.Ε.Ε), και από 2.12.2016 έως 1.5.2017 επιδοτείται από τον Ο.Α.Ε.Δ με ημερομίσθιο 14.40 ευρώ και συνολικά με το ποσό των 720 ευρώ (βλ.την από 7.2.2017 Απόφαση Ένταξης στην Επιδότηση). Η ενάγουσα-εκκαλούσα-εφεσίβλητη, η οποία γεννήθηκε το έτος 1968, αποδείχθηκε ότι κατά το επίδικο χρονικό διάστημα δεν αναζήτησε την εξεύρεση εργασίας ανάλογης με τα προσόντα και της δυνατότητές της και ότι τούτο κατέστη ανέφικτο, χωρίς να παρέχει πειστική εξήγηση ενόψει της ηλικίας της, της καλής καταστάσεως της υγείας της, των προσόντων και δυνατοτήτων της, για ποιό λόγο δεν αναζήτησε να εξεύρει εργασία μερικής απασχόλησης, η οποία (μερική απασχόληση) θα παρείχε σε αυτή την δυνατότητα να ανταποκριθεί στα γονεϊκά της καθήκοντα ενόψει της ηλικίας και των εκπαιδευτικών αναγκών των ανηλίκων τέκνων της, τέτοια δε (πειστική εξήγηση) δεν συνιστά η φροντίδα της υπέργηρης μητέρας της, που άλλωστε δεν προέκυψε ότι χρήζει ολοήμερης αποκλειστικής επίβλεψης και φροντίδας από τρίτο πρόσωπο για τις ανάγκες της καθημερινής διαβιώσεώς της. Κατά την κρίση του Δικαστηρίου, συναγόμενη από την προσήκουσα αξιολόγηση όλων των προσκομιζομένων αποδεικτικών στοιχείων, η ενάγουσα, αν αναζητούσε, όπως όφειλε, κατά τις αρχές της καλής πίστης, εργασία ανάλογη προς τα ανωτέρω προσόντα και δυνατότητες αυτής, θα μπορούσε να εξεύρει με βάση και την κατάσταση που επικρατεί στην αγορά εργασίας και στην συνήθη κατά τον ένδικο χρόνο ανά ώρα αμοιβή ως δασκάλα μουσικής, το καθαρό ποσό των 200 έως 250 περίπου και να απασχολείται έστω μερικά αποκερδαίνοντας τουλάχιστον 200 ευρώ μηνιαίως. Το γεγονός αυτό πρέπει να ληφθεί υπόψη κατά τον προσδιορισμό της συμμετοχής της στη διατροφή της ανωτέρω ανήλικης …… Η ενάγουσα διαμένει με τα τέκνα της στην οικία της μητέρας της, και έτσι δεν βαρύνεται με δαπάνη μισθώματος, παρά μόνο με τις λειτουργικές δαπάνες της οικίας κατά το αναλογούν σε αυτή και σε καθένα από τα τέκνα της μέρος (ηλεκτρικό ρεύμα, νερό, τηλέφωνο, κοινόχρηστα). Κατά τα λοιπά οι δαπάνες διαβίωσής της είναι οι συνήθεις γυναικών αντίστοιχης με αυτήν ηλικίας και οικονομικής καταστάσεως. Περιουσία ή εισοδήματα από οποιαδήποτε άλλη πηγή δεν αποδείχθηκε ότι έχει η ενάγουσα, η οποία δεν βαρύνεται με κατά νόμο διατροφή άλλου προσώπου πλην της ανήλικης κόρης της ….. Περαιτέρω, το ανήλικο τέκνο των διαδίκων ….., που γεννήθηκε την 4.6.2004, διαμένει, όπως προεκτέθηκε με την ενάγουσα μητέρα της στην προαναφερόμενη οικία κυριότητας της εκ μητρός γιαγιά της, συμμετέχοντας στα λειτουργικά έξοδα της κατοικίας τους κατά το μέρος που του αναλογεί, και φοιτά, κατά το ένδικο χρονικό διάστημα στην πέμπτη (Ε΄) τάξη στο ….. Δημόσιο Δημοτικό σχολείο Πειραιά στο ……… Η ανήλικη ….. παρακολουθεί μαθήματα εκμάθησης αγγλικής γλώσσας στο φροντιστήριο ξένων γλωσσών “…..” (2014-2015) και ακολούθως κατά τα λοιπά διδακτικά έτη στο φροντιστήριο ξένων γλωσσών “…”, για χρονική διάρκεια οκτώ (8) μηνών κατ’ έτος για τα οποία δαπανά μηνιαίως το ποσό των 65 ευρώ (ετήσιος κόστος ανά διδακτικό έτος ένδικου χρονικού διαστήματος 703,20 ευρώ, 673,20 ευρώ, 875 ευρώ αντιστοίχως). Παρακολουθεί επίσης μαθήματα εκμάθησης σκάκι και ρυθμικής στην “………..” έναντι μηνιαίας δαπάνης ποσού 10 και 15 ευρώ αντίστοιχα. Οι λοιπές δαπάνες διαβιώσεως της ανήλικης ……., όπως τροφής, ένδυσης, υπόδησης, ψυχαγωγίας, ανατροφής, εκπαίδευσης, αγοράς διδακτικών και ξενόγλωσσων βιβλίων και λοιπών μέσων εξωσχολικών δραστηριοτήτων (όπως ρυθμικής), παραθερισμού, ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης, είναι οι συνήθεις δαπάνες διαβιώσεως τέκνων της ιδίας ηλικίας και περιουσιακής καταστάσεως των γονέων της. Πρέπει να σημειωθεί ότι ο ισχυρισμός της ενάγουσας-εκκαλούσας- εφεσίβλητης που προέβαλε το πρώτον με τις προτάσεις της ενώπιον του Πρωτοβάθμιου Δικαστηρίου, ότι η ανήλικη ….. έχει επιπλέον και δαπάνη 50-10 ευρώ μηνιαία για ορθοδοντικές εργασίες για το χρονικό διάστημα 2015-2017, αγοράς μουσικών οργάνων (122 ευρώ) και δαπάνη 250 ευρώ ετησίως για παρακολούθηση μαθημάτων μουσικής, συνιστά προσθήκη νέων πραγματικών περιστατικών, έστω και χωρίς διαφοροποίηση του αιτήματος της υπό κρίση αγωγής, τα οποία όμως στοιχειοθετούν αυτοτελή-πρόσθετη βάση για τη θεμελίωση του αυτού αιτήματος που πηγάζει από τον ίδιο κανόνα δικαίου, συνεπεία της οποίας (πρόσθεσης νέων πραγματικών περιστατικών) επέρχεται μεταβολή της ιστορικής βάσης της υπό κρίση αγωγής και αλλοίωση της έκτασης της ζητούμενης έννομης προστασίας, όπως οριοθετήθηκε, το αντικείμενο της δίκης (ιστορική βάση-αγωγικό αίτημα), κατά τον κατάθεσης αυτής ενώπιον του ως άνω αρμοδίου δικαστηρίου (Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιά) και συνεπάγεται το απαράδεκτο του εν λόγω ισχυρισμού – προσθήκης των ως άνω νέων πραγματικών περιστατικών, λόγω μη τήρησης της προδικασίας, για λόγους προστασίας του εναγομένου από τον αιφνιδιασμό της αλλοίωσης του αντικειμένου της δίκης, αλλά και για λόγους δημοσίου συμφέροντος (Ολ.ΑΠ 2/1994, Εφ.Πειρ. 654/2020, ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ, Ο Νέος Κ.Πολ.Δ, Χ.Απαλαγακη, Στ. Σταματόπουλος Ερμηνεία κατ’ άρθρο μετά τους Ν. 4842 και 4855/2021, άρθ. 223, 224 και 892 επ., 896-899, Κεραμέας/Κονδύλης/Νίκας, Ερμηνεία Κ.Πολ.Δ, έκδ.2000, άρθ. 223, σελ. 490 αρ. 1, 2, άρθ. 224 σελ. 491 αρ. 1, 2, 3, Κεραμέας/Κονδύλης/Νίκας Ερμηνεία Κ.Πολ.Δ Ένδικα Μέσα και Ανακοπές, έκδ.2020, άρθ. 526 σελ. 159 επ.). Κατά συνέπεια, κατ’ ορθή εφαρμογή και ερμηνεία του Νόμου, το πρωτοβάθμιο δικαστήριο ορθά έκρινε τον εν λόγω ισχυρισμό ότι απαραδέκτως προτείνεται το πρώτον με τις προτάσεις της ενάγουσας, αφού, κατά τα ανωτέρω αναφερόμενα, συνιστά ανεπίτρεπτη μεταβολή του αντικειμένου της δίκης (ιστορικής βάσης της αγωγής – αιτήματος) αφού προβάλλει για πρώτη φορά ανάγκες πέραν αυτών που στοιχειοθετούν την συνήθη διατροφή του ανήλικου και που αναφέρθηκαν στο δικόγραφο της υπό κρίση αγωγής. Με βάση επομένως τις ως άνω οικονομικές δυνατότητες των διαδίκων και τις εν γένει περιστάσεις, η κατά μήνα διατροφή του ανήλικου τέκνου των διαδίκων, κατά το επίδικο χρονικό διάστημα, ανέχεται σε 480 ευρώ. Το ποσό αυτό είναι ανάλογο με τις ανάγκες της, όπως προκύπτουν από τις συνθήκες της ζωής της (ηλικία, τόπος κατοικίας, ανάγκες εκπαίδευσης, οικονομικές δυνατότητες γονέων, ΑΠ 541/2015, ΑΠ 839/2009) και ανταποκρίνονται στα απαραίτητα έξοδα για τη συντήρηση, τη διατροφή, την ψυχαγωγία, την εκπαίδευση, την αναλογία συμμετοχής της στις λειτουργικές δαπάνες της κατοικίας που διαμένει, τον παραθερισμό, την ιατροφαρμακευτική της περίθαλψη. Στο ποσό, αυτό συνυπολογίζεται και η προσφορά της προσωπικής εργασίας και απασχόλησης της ενάγουσας για την περιποίηση και φροντίδα της, που είναι αποτιμητή σε χρήμα. Από το παραπάνω ποσό, ο εναγόμενος ήδη εκκαλών, κατόπιν συνεκτιμήσεως όλων των ανωτέρω και σύμφωνα με τις οικονομικές τους δυνατότητες είναι σε θέση να καταβάλλει για το επίδικο τριετές χρονικό διάστημα από τις επιδόσεως της αγωγής της ενάγουσας στην τελευταία (ενάγουσα-εκκαλούσα-εφεσίβλητη) για λογαριασμό του ανηλίκου τέκνου του ….., ως τακτική μηνιαία διατροφή, το ποσό των 222 ευρώ. Το ποσό αυτό οφείλει και δύναται να καταβάλλει ο εναγόμενος-εκκαλών-εφεσίβλητος, ως συμμετοχή του και μέρος της ανάλογης διατροφής της ανήλικης κόρης του, με μέτρο τις ανάγκες του τέκνου του. Το υπόλοιπο ποσό της δικαιούμενης διατροφής του ανηλίκου τέκνου οφείλει να το καλύψει η ενάγουσα-εκκαλούσα-εφεσίβλητη. Ο επιμερισμός αυτός μεταξύ των γονέων, γίνεται αυτεπαγγέλτως από το Δικαστήριο σύμφωνα προς τα εκατέρωθεν αποδεικνυόμενα πραγματικά περιστατικά καθώς η επίκληση διαφορετικής αναλογίας-συμμετοχής στις ανάγκες διατροφής του ανηλίκου τέκνου από την επικαλούμενη στην αγωγή συνιστά άρνηση και όχι ένσταση (Εφ.Αθ. 856/2020, Εφ.Πειρ. 476/2016, Εφ.Πειρ. 749/2014). Επομένως το Πρωτοβάθμιο Δικαστήριο, που με την εκκαλούμενη απόφασή του δέχθηκε ότι το σύνολο της απαιτούμενης ανάλογης διατροφής του ανηλίκου τέκνου των διαδίκων …. ανέρχεται στο ποσό των τετρακοσίων (400) ευρώ και υποχρέωσε τον εναγόμενο-εφεσίβλητο ήδη εκκαλούντα να καταβάλλει, ως συμμετοχή της στη διατροφή του ως άνω ανηλίκου τέκνου της, το ποσό των 210 ευρώ μηνιαίως, κατά το ένδικο χρονικό διάστημα της τριετίας από την άσκηση της υπό κρίση αγωγής, εσφαλμένα εκτίμησε τις αποδείξεις και συνεπώς οι οικείοι λόγοι (ζ,ι) συναφείς και για το λόγο αυτό ενιαία εξεταζόμενοι λόγοι της ένδικης από 11.9.2018 (αριθ.καταθ. ……/2018) έφεσης της ενάγουσας ήδη εκκαλούσας, με τους οποίους παραπονείται για το ύψος των επιδικασθεισών από την εκκαλούμενη διατροφικών αξιώσεων του ανηλίκου ως άνω τέκνου, πρέπει να γίνουν δεκτοί ως κατ’ ουσίαν βάσιμο. Επίσης, οι πρώτος και δεύτερος, συναφείς και για το λόγο αυτό ενιαία εξεταζόμενοι λόγοι της ένδικης από 30.9.2019 (αριθ.καταθ. ……../2019) έφεσης με τους οποίους ο εναγόμενος ήδη εκκαλών παραπονείται για το ύψος του κριθέντος ως μηνιαίου εισοδήματος του και την ύπαρξη περιουσιακών στοιχείων, πρέπει να γίνουν εν μέρει δεκτοί ως κατ’ ουσίαν βάσιμοι. Επομένως, πρέπει να γίνουν δεκτές ως κατ’ ουσίαν βάσιμες οι ένδικες ως άνω από α)11.9.2018 και β)30.9.2019 εφέσεις, και να εξαφανισθεί η εκκαλουμένη ως προς το πληττόμενο κεφάλαιο που αφορά τη διατροφική αξίωση του ανήλικου τέκνου των διαδίκων ……, κατά το προαναφερόμενο χρονικό διάστημα και συνακόλουθα και ως προς τη διάταξή της περί δικαστικών εξόδων. Ακολούθως, αφού διακρατηθεί η υπόθεση από το παρόν Δικαστήριο (άρθρ. 535 παρ. 1 Κ.Πολ.Δ) και ερευνηθεί η από 28.4.2015 (αριθ.καταθ. …./2015) αγωγή, πρέπει αυτή να γίνει μερικά δεκτή ως βάσιμη κατ’ ουσίαν και να υποχρεωθεί ο εναγόμενος να καταβάλλει ως διατροφή σε χρήμα στην ενάγουσα, με την ιδιότητα της ασκούσας την επιμέλεια του προσώπου του ανηλίκου τέκνου τους …… και για λογαριασμό αυτής εντός του πρώτου πενθημέρου κάθε μήνα το ποσό των διακοσίων είκοσι δύο (222) ευρώ, για χρονικό διάστημα τριών ετών από την επομένη της επιδόσεως της ως άνω αγωγής, με το νόμιμο τόκο από την καθυστέρηση κάθε περιοδικής παροχής και μέχρις ολοσχερούς εξοφλήσεως. Τέλος, τα δικαστικά έξοδα των διαδίκων και για τους δύο βαθμούς δικαιοδοσίας, πέραν των προκαταβληθέντων ποσών, πρέπει να συμψηφιστούν στο σύνολό τους, λόγω της σχέσεως των διαδίκων ως συγγενών εξ αίματος (γονέας-τέκνο).
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ
Α)Κηρύσσει απαράδεκτη τη συζήτηση των υπό κρίση από 11.9.2018 (αριθ.καταθ. …./2018) και από 30.9.2019 (αριθ.καταθ. ……../2019) εφέσεων για τον ενηλικιωθέντα από 10.6.2021 ……….
Β)Συνεκδικάζει την 1)από 11.9.2018 (αριθ.καταθ. ……./2018) και 2) από 30.9.2019 (αριθ.καταθ. ……./2019) εφέσεις κατά της υπ’ αριθμ. 1944/2018 οριστικής απόφασης του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιά, αντιμωλία των διαδίκων, ως προς τη διατροφική αξίωση του ανήλικου ακόμη τέκνου των διαδίκων ………
Δέχεται τυπικά και κατ’ ουσίαν τις από 1)11.9.2018 και 2)30.9.2019 ως άνω εφέσεις κατά της υπ’ αριθμ. 1944/2018 οριστικής απόφασης του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιά με την οποία κρίθηκε η διατροφική αξίωση του ανηλίκου τέκνου των διαδίκων ……… που ασκήθηκε με την από 28.4.2015 αγωγή.
Εξαφανίζει την υπ’ αριθ. 1944/2018 οριστική απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιά ως προς το κεφάλαιο της διατροφικής αξίωσης του ανήλικου ακόμη τέκνου των διαδίκων ……..
Διακρατεί την υπόθεση και δικάζει επί της από 28.4.2015 (αριθ.καταθ. ……./2015) αγωγής, κατά το ίδιο ως άνω μέρος.
Δέχεται εν μέρει την από 28.4.2015 (αριθ.καταθ. ……../2015) αγωγή.
Υποχρεώνει τον εναγόμενο να προκαταβάλλει εντός του πρώτου πενθημέρου κάθε μήνα στην ενάγουσα, με την ιδιότητα της ασκούσας την επιμέλεια του προσώπου του ανηλίκου τέκνου των διαδίκων …….. και για λογαριασμό αυτής, ως (μηνιαία) διατροφή, το ποσό των διακοσίων είκοσι δύο (222) ευρώ, για το χρονικό διάστημα τριών ετών από την επομένη της επιδόσεως της, με το νόμιμο τόκο από την καθυστέρηση κάθε περιοδικής παροχής και μέχρις ολοσχερούς εξοφλήσεως.
Συμψηφίζει στο σύνολό της, πέραν του προκαταβληθέντος ποσού, τα δικαστικά έξοδα των διαδίκων των από α)11.9.2018 και β)30.9.2018 εφέσεων, και για τους δύο βαθμούς δικαιοδοσίας.
Κρίθηκε, αποφασίσθηκε και δημοσιεύθηκε στον Πειραιά σε έκτακτη, δημόσια στο ακροατήριό του συνεδρίαση, στις 31 Ιουλίου 2023, χωρίς την παρουσία των διαδίκων και των πληρεξουσίων τους δικηγόρων.
Η ΔΙΚΑΣΤΗΣ Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ