ΕΦΕΤΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΩΣ
Αριθμος απόφασης 466/2023
TO ΜΟΝΟΜΕΛΕΣ ΕΦΕΤΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΩΣ
Αποτελούμενο από την Δικαστή, Κωνσταντίνα Παπαντωνίου Εφέτη και από τη Γραμματέα Κ.Σ.
Συνεδρίασε δημόσια στο ακροατήριό του την …………, για να δικάσει τις υποθέσεις μεταξύ:
Α. Της εκκαλούσας: Ανώνυμης Τραπεζικής Εταιρείας με την επωνυμία «…………»΄ και τον διακριτικό τίτλο «….», που εδρεύει στην Αθήνα, …………. με ΑΦΜ …. ΔΟΥ ΦΑΕ Αθηνών, (με ΓΕΜΗ ….), νόμιμα εκπροσωπούμενης, ως καθολικής διαδόχου της ανώνυμης Τραπεζικής εταιρείας με την επωνυμία «…………», λόγω διασπάσεως της τελευταίας με απόσχιση του κλάδου τραπεζικής δραστηριότητας και σύσταση της πρώτης τραπεζικής εταιρείας, (άρθρο 16 Ν. 2515/1997 και άρθρα 57 παρ.3 και 59-74 του ν.4601/2019-ανακοινώσεις για καταχώρηση στο ΓΕΜΗ υπ αριθμ. … και …./20.3.2020, η οποία εκπροσωπήθηκε στο ακροατήριο από την πληρεξούσια δικηγόρο της Ευμορφία Βεργή (Μαγριπλής –Χλακατεβάκης και συνεργάτες Δικηγορική Εταιρεία)
Των εφεσίβλητων: 1) …………. κατοίκου …….. Αττικής, οδός …….., με ΑΦΜ …, 2) ………….., οδός ……. με ΑΦΜ ………. και 3) ………., κατοίκου …….. Αττικής, οδός ………, με ΑΦΜ …, οι οποίες εκπροσωπήθηκαν στο ακροατήριο από την πληρεξούσια δικηγόρο τους Αντζη-Ιωάννα Μανώλη.
ΙΙ. Της αυτοτελώς προσθέτως παρεμβαίνουσας: Της Ανώνυμης Εταιρείας με την επωνυμία «………..» και διακριτικό τίτλο, «……..», η οποία εδρεύει στο …… Αττικής, οδός …… με ΑΦΜ …….. ΔΟΥ ΦΑΕ Πειραιά και με αριθμό ΓΕΜΗ ……., όπως εκπροσωπείται νόμιμα, αδειοδοτηθείσα από την Τράπεζα της Ελλάδος σύμφωνα με το Ν.4354/2015, δυνάμει της με αριθμό 220/1/13.3.207 απόφασης της Επιτροπής Πιστωτικών και Ασφαλιστικών θεμάτων (υπ αριθμ.880/16.3.2017 ΦΕΚ τ Β), η οποία ενεργεί με την ιδιότητά της ως μη δικαιούχου και μη υποχρέου διαδίκου και διαχειρίστριας των απαιτήσεων της αλλοδαπής εταιρείας ειδικού σκοπού με την επωνυμία «…………» με έδρα στο …….. της Ιρλανδίας και διεύθυνση ………, με αριθμό καταχώρισης στο μητρώο εταιρειών …….., όπως εκπροσωπείται νόμιμα, η οποία (ανωτέρω εταιρεία ειδικού σκοπού) κατέστη ειδικός διάδοχος της ανώνυμης τραπεζικής εταιρείας με την επωνυμία «…………» και το διακριτικό τίτλο «………», που εδρεύει στην Αθήνα (……….) με ΑΦΜ …….. ΔΟΥ ΦΑΕ Αθηνών, (με ΓΕΜΗ …..), νόμιμα εκπροσωπούμενης, καθολικής διαδόχου της ανώνυμης Τραπεζικής εταιρείας με την επωνυμία «……………», με ΑΦΜ ……. λόγω διασπάσεως της τελευταίας με απόσχιση του κλάδου τραπεζικής δραστηριότητας της και σύσταση της πρώτης τραπεζικής εταιρείας, (άρθρο 16 Ν. 2515/1997 και άρθρα 57 παρ.3 και 59-74 του ν.4601/2019-ανακοινώσεις του προισταμένου της Γενικής Γραμματείας Εμπορίου και Προστασίας καταναλωτή /Γενική Διεύθυνση Αγοράς /Διεύθυνση Εταιρειών/Τμήμα Ασφαλιστικών Ανώνυμων Εταιρειών και Χρηματοπιστωτικών Ιδρυμάτων του Υπουργείου Ανάπτυξης και Επενδύσεων για καταχώρηση στο ΓΕΜΗ υπ αριθμ. … και …../20.3.2020, η οποία εκπροσωπήθηκε από την πληρεξούσια δικηγόρο της Ευμορφία Βεργή (Μαγριπλής –Χλακατεβάκης και συνεργάτες Δικηγορική Εταιρεία)
Της υπερ’ ής η πρόσθετη παρέμβαση: Ανώνυμης Τραπεζικής Εταιρείας με την επωνυμία «………….»΄και τον διακριτικό τίτλο «…..», που εδρεύει στην Αθήνα, οδός ……. με ΑΦΜ …. ΔΟΥ ΦΑΕ Αθηνών, (με ΓΕΜΗ …..), νόμιμα εκπροσωπούμενης, ως καθολικής διαδόχου της ανώνυμης Τραπεζικής εταιρείας με την επωνυμία «………….», λόγω διασπάσεως της τελευταίας με απόσχιση του κλάδου τραπεζικής δραστηριότητας και σύσταση της πρώτης τραπεζικής εταιρείας, (άρθρο 16 Ν. 2515/1997 και άρθρα 57 παρ.3 και 59-74 του ν.4601/2019-ανακοινώσεις για καταχώρηση στο ΓΕΜΗ υπ αριθμ. … και …./20.3.2020, η οποία δεν παραστάθηκε στο ακροατήριο και δεν εκπροσωπήθηκε από πληρεξούσιο δικηγόρο και
Των καθ’ ων η πρόσθετη παρέμβαση–εκκαλούντων: 1) ………. κατοίκου Κερατσινίου Αττικής, οδός ……., με ΑΦΜ ………., 2) ……….κατοίκου …. Αττικής, οδός ……… με ΑΦΜ …….. και 3) ………., κατοίκου … Αττικής, οδός …….., με ΑΦΜ ……, οι οποίες εκπροσωπήθηκαν στο ακροατήριο από την πληρεξούσια δικηγόρο τους Αντζη-Ιωάννα Μανώλη.
Οι ανακόπτουσες και ήδη εφεσίβλητες-καθών η αυτοτελής πρόσθετη παρέμβαση άσκησαν ενώπιον του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς την από 22-2-2018 και με αριθμό εκθέσεως καταθέσεως ΓΑΚ/ΕΑΚ/…………/2018 ανακοπή κατά της καθής η ανακοπή – εκκαλούσας-υπερ ης η αυτοτελής πρόσθετη παρέμβαση. Το Μονομελές Πρωτοδικείο Πειραιώς, επιληφθέν επί της ως άνω ανακοπής την οποία δίκασε αντιμωλία των διαδίκων κατά την διαδικασία των περιουσιακών διαφορών, εξέδωσε την υπ’ αριθμόν 5318/2018 οριστική απόφασή του, με την οποία έκανε δεκτή την ανακοπή. Κατά της απόφασης αυτής παραπονείται η καθής η ανακοπή και ήδη εκκαλούσα με την από 13-8-2021 έφεσή της που έλαβε ενώπιον του παρόντος Δικαστηρίου αριθμό εκθέσεως καταθέσεως ΓΑΚ/ΕΑΚ/……/2021 και για την οποία ορίστηκε αρχικά δικάσιμος η 3-11-2022 και μετά από αναβολή η δικάσιμος που αναφέρεται στην αρχή της παρούσας. Επίσης με το από 27.9.2022 δικόγραφο που έλαβε αριθμό κατάθεσης στη Γραμματεία του Δικαστηρίου τούτου, ΓΑΚ/ΕΑΚ ………/2022, η αυτοτελώς προσθέτως παρεμβαίνουσα άσκησε αυτοτελή πρόσθετη παρέμβαση στην κύρια δίκη υπερ της εκκαλούσας και κατά των εφεσίβλητων, η οποία προσδιορίστηκε να συζητηθεί αρχικά κατά τη δικάσιμο της 3.11.2022, και μετά από αναβολή κατά τη δικάσιμο που αναφέρεται στην αρχή της παρούσας, οπότε αμφότερες οι υποθέσεις δηλαδή τόσο η έφεση με αριθμό πινακίου 37 όσο και η αυτοτελής πρόσθετη παρέμβαση με αριθμό πινακίου …., συνεκφωνήθηκαν κατά τη σειρά του οικείου πινακίου και ακολούθως συζητήθηκαν
Κατά τη συζήτηση των υποθέσεων οι πληρεξούσιοι δικηγόροι των παριστάμενων διαδίκων, αφού έλαβαν το λόγο από τη Δικαστή, ζήτησαν να γίνουν δεκτές οι έγγραφες προτάσεις, που κατέθεσαν.
ΜΕΛΕΤΗΣΕ ΤΗ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ
ΚΑΙ ΣΚΕΦΘΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ
Ενώπιον του δικαστηρίου τούτου εκκρεμούν: 1) η από 13-8-2021 με αριθμό εκθέσεως καταθέσεως ΓΑΚ/ΕΑΚ/……./2021 έφεση κατά της με αριθμό 5318/2018 οριστικής απόφασης του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς, που εκδόθηκε κατά την ειδική διαδικασία των περιουσιακών διαφορών, με την παρουσία των διαδίκων, και Β) η από 27.9.2022 με αριθμό έκθεσης κατάθεσης ΓΑΚ/ΕΑΚ ………/2022, αυτοτελής πρόσθετη παρέμβαση, που πρέπει να συνεκδικασθούν λόγω συνάφειας (άρθρ. 80 επ., 246 και 524 παρ. 1 του ΚΠολΔ).
Στην παρ. 1 του άρθρου 74 του Ν. 4690/2020 ( «Κύρωση Π.Ν.Π. σχ. με κορωνοϊό/Επαναλειτουργία δικαστηρίων» – ΦΕΚ Α’ 104/30-5-2020 ) ορίζεται ότι : «1. Το χρονικό διάστημα της επιβολής του μέτρου της προσωρινής αναστολής της λειτουργίας των δικαστηρίων και των εισαγγελιών της Χώρας (13.3.2020 – 31.5.2020) δεν υπολογίζεται στις νόμιμες και δικαστικές προθεσμίες για τη διενέργεια διαδικαστικών και εξώδικων πράξεων, καθώς και άλλων ενεργειών ενώπιον των δικαστηρίων, συμβολαιογράφων ως υπαλλήλων του πλειστηριασμού, υποθηκοφυλακείων, κτηματολογικών γραφείων και άλλων τρίτων προσώπων. Μετά τη λήξη της παραπάνω αναστολής οι προθεσμίες αυτές τρέχουν για όσο χρονικό διάστημα υπολείπεται για να συμπληρωθεί η αντίστοιχη προβλεπόμενη από τον νόμο προθεσμία. Ειδικότερα οι προθεσμίες της παρ. 2 του άρθρου 215, των παρ. 1 και 2 του 237 και του άρθρου 238 του Κώδικα Πολιτικής Δικονομίας (ΚΠολΔ), καθώς και οι προθεσμίες άσκησης ανακοπών, με εξαίρεση τις προθεσμίες του άρθρου 934 ΚΠολΔ, ένδικων μέσων και πρόσθετων λόγων δεν συμπληρώνονται, αν δεν παρέλθουν επιπλέον τριάντα (30) ημέρες από την προβλεπόμενη λήξη τους». Με τη ρύθμιση δε του ως άνω άρθρου, η διαδρομή της προθεσμίας συνεχίζεται (χωρίς να αφετηριάζεται εκ νέου) από την άρση της αναστολής (1.6.2020) και μέχρι πέρατος της προθεσμίας, με την πρόσθεση και άλλων 30 ημερών στις προθεσμίες που ειδικά προβλέπονται στο εδ. γ της § 1 επ’ αυτού. Το αντικείμενο της παρ. 1 εξαντλείται αποκλειστικά στη ρύθμιση της επίπτωσης της αναστολής της λειτουργίας των δικαστηρίων κατά την κρίσιμη περίοδο από 13.3.2020 – 31.5.2020 στις δικονομικές και νόμιμες προθεσμίες (ΚΥΑ Δ1α/ΓΠοικ.17733 ΦΕΚ Β’833/12-3-2020, ΚΥΑ Δ1α/ΓΠοικ.33202 ΦΕΚ Β’2033/28-5-2020). Στη συνέχεια, στο άρθρο 83 του του Ν. 4790/2021 (ΦΕΚ Α’ 48/31-3-2021) περιλήφθηκαν διατάξεις για την επαναλειτουργία των δικαστηρίων και στην παράγραφο 1 αυτού ορίζεται ότι: «Το χρονικό διάστημα από τις 7.11.2020 έως και την ημερομηνία λήξης της επιβολής του μέτρου της προσωρινής αναστολής της λειτουργίας των δικαστηρίων και των εισαγγελιών της χώρας, δυνάμει της κοινής υπουργικής απόφασης του άρθρου 11 της από 11.3.2020 Πράξης Νομοθετικού Περιεχομένου (Α’ 55), η οποία κυρώθηκε με το άρθρο 2 του ν. 4682/2020 (Α’ 76), δεν υπολογίζεται στις νόμιμες και δικαστικές προθεσμίες για τη διενέργεια διαδικαστικών και εξώδικων πράξεων, καθώς και άλλων ενεργειών ενώπιον των δικαστηρίων, συμβολαιογράφων ως υπαλλήλων του πλειστηριασμού, υποθηκοφυλακείων, κτηματολογικών γραφείων και άλλων τρίτων προσώπων, καθώς και στις προθεσμίες παραγραφής των συναφών αξιώσεων. Μετά τη λήξη του χρονικού διαστήματος του πρώτου εδαφίου, οι προθεσμίες αυτές τρέχουν για όσο χρονικό διάστημα υπολείπεται για να συμπληρωθεί η αντίστοιχη προβλεπόμενη από τον νόμο προθεσμία. Οι προθεσμίες που ανεστάλησαν κατά τα προηγούμενα εδάφια, δεν συμπληρώνονται, εάν δεν παρέλθουν επιπλέον δέκα (10) ημέρες από την προβλεπόμενη λήξη τους». Ακολούθως, με την ερμηνευτική διάταξη του άρθρου 25 του N. 4792/2021 (A’ 54) ορίστηκε ότι: “Κατά την αληθή έννοια του άρθρου 83 του ν. 4790/2021 (Α’ 48), ως ημερομηνία λήξης της επιβολής του μέτρου της προσωρινής αναστολής της λειτουργίας των πολιτικών δικαστηρίων της χώρας για τον υπολογισμό των νόμιμων και δικαστικών προθεσμιών, λογίζεται η ημερομηνία άρσης της αναστολής των προθεσμιών, η οποία επήλθε με τη λήξη ισχύος της υπό στοιχεία Δ1α/Γ.Π.οικ. 18877/26.3.2021 κοινής απόφασης των Υπουργών Οικονομικών, Ανάπτυξης και Επενδύσεων, Προστασίας του Πολίτη, Εθνικής Άμυνας, Παιδείας και Θρησκευμάτων, Εργασίας και Κοινωνικών Υποθέσεων, Υγείας, Περιβάλλοντος και Ενέργειας, Πολιτισμού και Αθλητισμού, Δικαιοσύνης, Εσωτερικών, Μετανάστευσης και Ασύλου, Ψηφιακής Διακυβέρνησης, Υποδομών και Μεταφορών, Ναυτιλίας και Νησιωτικής Πολιτικής, Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων και του Υφυπουργού στον Πρωθυπουργό ‘Έκτακτα μέτρα προστασίας της δημόσιας υγείας από τον κίνδυνο περαιτέρω διασποράς του κορωνοϊού COVID-19 στο σύνολο της Επικράτειας για το διάστημα από τη Δευτέρα 29 Μαρτίου 2021 και ώρα 6:00 έως και τη Δευτέρα, 5 Απριλίου 2021 και ώρα 6:00” (Β’ 1194), ήτοι η 6.4.2021”». Με τη ρύθμιση του άρθρου 83 του Ν. 4790/2021 ο νομοθέτης επιχείρησε να αντιμετωπίσει το πλήθος των ερμηνευτικών προβλημάτων που ανέκυψαν εξαιτίας της αναστολής της λειτουργίας των δικαστηρίων από 07-11-2020 και εντεύθεν. Η ρύθμιση κατά τα ουσιώδη σημεία της επιχειρεί να αντιγράψει το μάλλον επιτυχημένο πρότυπο του άρθρου 74 Ν. 4690/2020, που ρύθμισε την επαναλειτουργία των δικαστηρίων μετά την αναστολή της περιόδου από 13-3-2020 έως 31-5-2020, με κατ’ ιδίαν αποκλίσεις, οι οποίες εν μέρει μόνον δικαιολογούνται από το γεγονός ότι στη δεύτερη περίοδο της πανδημίας η αναστολή της λειτουργίας των δικαστηρίων δεν υπήρξε ενιαία και καθολική. Στην περίπτωση δικονομικών προθεσμιών που εκφράζονται σε μήνες, τίθεται το ζήτημα για τον ενδεδειγμένο τρόπο υπολογισμού της διαδρομής της σωζόμενης προθεσμίας μετά την αναστολή. Ουσιαστικά, ο προβληματισμός αναφύεται εδώ ενόψει του γεγονότος ότι λόγω της αναστολής, προθεσμίες οι οποίες αρχικά εκφραζόταν σε έτη ή μήνες, έχουν μετασχηματισθεί εκ του αποτελέσματος σε προθεσμίες αποτελούμενες από μήνες και ημέρες. Δοθέντος ότι ο νομοθέτης παρέλειψε να περιλάβει ειδική ρύθμιση στο άρθρο 83 του Ν. 4790/2021, διαφαίνεται ασφαλέστερη η αντιμετώπιση του προβλήματος μέσω της προσφυγής στη ρύθμιση του άρθρου 145 παρ. 5 ΚΠολΔ. Το πεδίο εφαρμογής του άρθρου 83 παρ. 1 του Ν. 4790/2021 καταλαμβάνει (κατ’ αρχήν) προθεσμίες ενδίκων βοηθημάτων και μέσων οι οποίες καταλήφθηκαν από την αναστολή της περιόδου 7-11 -2020 έως 6-4-2021, είτε επειδή αφετηριάσθηκαν πριν τις 7-11-2020, είτε επειδή το αφετήριο γεγονός της προθεσμίας έλαβε χώρα στη διάρκεια της αναστολής. Ο νομοθέτης παρέλειψε να προσδιορίσει την «προβλεπόμενη λήξη» της προθεσμίας και ειδικότερα να εξειδικεύσει αν η ρύθμιση αναφέρεται στην προβλεπόμενη λήξη της προθεσμίας χωρίς να προσμετρούνται οι ημέρες της αναστολής ή στη λήξη της προθεσμίας όπως αυτή διαμορφώνεται μετά την αφαίρεση των ημερών της αναστολής. Ορθότερο και συνεπέστερο προς στη λειτουργία της αναστολής, όπως αυτή διαμορφώνεται στη ρύθμιση, είναι να γίνει δεκτή η δεύτερη εκδοχή (βλ. Παν. Γιαννόπουλο, Η ρύθμιση του άρθρου 83 του Ν. 4790/2021 Ερμηνευτικά ζητήματα που αναφύονται από τη ρύθμιση του άρθρου 83 Ν. 4790/2021 όσον αφορά την επαναλειτουργία των πολιτικών δικαστηρίων – Εισήγηση σε ηλεκτρονική ημερίδα του ΔΣ Καβάλας (28-4-2021), Sakkoulas online, αρ. 1). Σκοποί των ρυθμίσεων των ως άνω άρθρων (74 του Ν. 4690/2020 και 83 του του Ν. 4790/2021) ήταν τόσο η διασφάλιση των δικαιωμάτων των διαδίκων, με την παροχή σ’ αυτούς ενός ευλόγου και επαρκούς χρόνου για την άσκηση των δικονομικών τους δικαιωμάτων και την αποτροπή του αιφνιδιασμού τους σε περίπτωση που κάποια δικονομική προθεσμία θα έληγε σε σύντομο χρονικό διάστημα μετά την άρση εκάστης αναστολής λειτουργίας των δικαστηρίων όσο και η θεραπεία λόγων δημοσίου συμφέροντος (δημόσιας υγείας), έτσι ώστε με το διαδικαστικό πλαίσιο της επαναλειτουργίας των δικαστηρίων, μετά τις χορηγηθείσες αναστολές, να διασφαλίζεται η αποτροπή, στο μέτρο του εφικτού, του συνωστισμού στις γραμματείες, στις δικαστικές υπηρεσίες και στα ακροατήρια των δικαστηρίων στο διάστημα αμέσως μετά την άρση της αναστολής. Ο νομοθέτης αξιολογώντας διαφορετικά κάθε φορά τα δεδομένα εκάστης αναστολής στα πλαίσια της πανδημίας, στη μεν πρώτη περίπτωση της αναστολής από 13-3- 2020 έως 31-5-2020, προέκρινε τη χορήγηση προθεσμίας παράτασης 30 ημέρων για τις προθεσμίες που θα έληγαν μετά την αναστολή αυτή, στη δε δεύτερη περίπτωση της αναστολής από 7.11.2020 έως 6.4.2021 επέλεξε τη χορήγηση συντομότερης προθεσμίας παράτασης και δη μόνο αυτή των 10 ημερών για τις προθεσμίες που θα έληγαν μετά την αναστολή αυτή. Ειδικότερα, οι ρυθμίσεις των άρθρων 1 § 1 εδ. τελ. του άρθρου 74 του Ν. 4690/2020 και 1 § 1 εδ. τελ. του άρθρου 83 του του ν. 4790/2021, έχουν εξαιρετικό χαρακτήρα, οπότε το πεδίο εφαρμογής τους καταλαμβάνει αποκλειστικά τις περιοριστικά αναφερόμενες στις διατάξεις αυτές προθεσμίες και την περίοδο της αναστολής στην οποία η καθεμία από τις διατάξεις αυτές αναφέρεται. Έτσι, οι παρατάσεις που χορηγήθηκαν με τα άρθρα 74 του ν. 4690/2020 και 83 του του ν. 4790/2021 για επιπλέον 30 ημέρες και 10 ημέρες αντίστοιχα από την άρση των αναστολών, προβλέφθηκαν κατ’ εξαίρεση για τις δικονομικές προθεσμίες που θα έληγαν σε σύντομο χρονικό διάστημα μετά την άρση καθεμίας από τις χορηγηθείσες αναστολές, που για μεν την πρώτη διάταξη (άρθρ.74 παρ.1 του ν. 4690/2020) ήταν από 13.3.2020 – 31.5.2020, για δε τη δεύτερη διάταξη (άρθρ. 83 του του ν. 4790/2021) ήταν από 7-11-2020 έως 6-4-2021. Η πρακτική σημασία δε των παρατάσεων αυτών (< 30 ημερών και < 10 ημερών) εντοπιζόταν για όσες περιπτώσεις δικονομικών προθεσμιών καταλείπετο βραχύ χρονικό περιθώριο ως τη λήξη τους για καθεμία από τις ως άνω χορηγηθείσες αναστολές, ήτοι αφορούσε τις περιπτώσεις κατά τις οποίες το χρονικό σημείο λήξης της προθεσμίας ενέπιπτε σε χρονικό σημείο μετά την άρση εκάστης αναστολής, το οποίο μετατίθεται κατά 30 μέρες στην πρώτη αναστολή και κατά 10 μέρες στη δεύτερη αναστολή (βλ. Ενημερωτικό Σημείωμα για τις ρυθμίσεις της υπ’ αρ. 316/27.5.2020 τροπολογίας του Υπουργείου Δικαιοσύνης επί του ΣχΝ του Υπουργείου Υγείας για την Κύρωση της από 13.4.2020 ΠΝΠ «Μέτρα για την αντιμετώπιση των συνεχιζόμενων συνεπειών της πανδημίας του κορωνοϊού COVID-19 κ.λ.π. – Κ.Φ. Καλαβρός, Σπ. Τσαντίνης, Π. Σ. Γιαννόπουλος). Εξάλλου, στο άρθρο 49 του ν. 4963/2022, με τίτλο «Πεδίο εφαρμογής της αναστολής των προθεσμιών που εισήχθησαν με το πρώτο και δεύτερο εδάφιο της παρ. 1 του άρθρου 74 του ν. 4690/2020 και την παρ.1 του άρθρου 83 του ν. 4790/2021», ορίζεται ότι: «1. Κατά την αληθή έννοια του πρώτου εδαφίου της παρ. 1 του άρθρου 74 του ν. 4690/2020 (Α’ 104) και του πρώτου εδάφιου της περ. α’ της παρ. 1 του άρθρου 83 του ν.4790/2021 (Α’ 48) ως προθεσμίες άσκησης ενδίκων βοηθημάτων και μέσων που ανεστάλησαν κατά το διάστημα από 13.3.2020 ως 31.5.2020 και από 7.11.2020 έως 5.4.2021, νοούνται και οι προθεσμίες της παρ. 2 του άρθρου 518, της παρ. 5 του άρθρου 545 και της παρ. 3 του άρθρου 564 του Κώδικα Πολιτικής Δικονομίας [π.δ.503/1985, (Α’ 182) ΚΠολΔ]. 2. Κατά την αληθή έννοια του τρίτου εδαφίου της παρ. 1 του άρθρου 74 του ν. 4690/2020 και του τρίτου εδαφίου της περ. α’ της παρ. 1 του άρθρου 83 του ν.4790/2021 ως προθεσμίες άσκησης ενδίκων μέσων των οποίων παρατείνεται η λήξη νοούνται και οι προθεσμίες της παρ. 2 του άρθρου 518, της παρ. 5 του άρθρου 545 και της παρ. 3 του άρθρου 564 ΚΠολΔ». Η διάταξη αυτή θεσπίστηκε μετά τη διχογνωμία που είχε ανακύψει στη νομολογία σχετικά με το αν καταλαμβάνονται από το χρονικό διάστημα της αναστολής και οι καταχρηστικές προθεσμίες, όπως αυτές των άρθρων 564 παρ.3 ΚΠολΔ για την αναίρεση και 518 παρ.2 ΚΠολΔ για την έφεση (βλ. ενδεικτικά την ΑΠ 460/2022 σύμφωνα με την οποία η καταχρηστική προθεσμία της αναίρεσης καταλαμβανόταν από το διάστημα της αναστολής και την ΑΠ 762/2022 σύμφωνα με την οποία η καταχρηστική προθεσμία της αναίρεσης δεν είναι επιδεκτική αναστολής) και ορίστηκε πλέον ρητά ότι σύμφωνα με τα άρθρα 74 παρ. 1 και 83 παρ.1 του ν.4790/2021 ως προθεσμίες άσκησης ενδίκων βοηθημάτων και μέσων που ανεστάλησαν κατά το διάστημα από 13.3.2020 ως 31.5.2020 και από 7.11.2020 έως 6.4.2021 και των οποίων παρατείνεται η λήξη νοείται μεταξύ άλλων και η προθεσμία της παρ. 2 του άρθρου 518 ΚΠολΔ. Συνακόλουθα προς τα ανωτέρω, στην περίπτωση που η ως άνω καταχρηστική διετής προθεσμία της έφεσης εκκινήσει πριν την πρώτη χορηγηθείσα αναστολή (από 13-3-2020 έως 31-5-2020) και στη συνέχεια συνεχίσει και καταληφθεί και από το χρονικό διάστημα και της δεύτερης χορηγηθείσας αναστολής (από 30- 10-2020 έως 6-4-2021), μετά την οποία και λήγει αυτή (όπως στην ένδικη περίπτωση), αναφύεται δικονομικό ζήτημα αν για τη δοθείσα παράταση προκειμένου να παραταθεί η λήξη της προθεσμίας της έφεσης θα πρέπει να αθροιστούν οι προθεσμίες των 30 ημερών του άρθρου 74 παρ.1 εδ. γ’ του ν. 4690/2020 και των 10 ημερών του άρθρου 83 παρ.1 εδ. γ’ του ν. 4790/2021, ώστε η προθεσμία αυτή να παραταθεί μετά τη λήξη της για σαράντα ημέρες ή αν για την παράταση μετά την λήξη της προθεσμίας θα ισχύσουν μόνο οι 10 ημέρες του άρθρου 83 παρ.1 εδ. γ’ του ν. 4790/2021. Το Δικαστήριο, με βάση τα ως άνω εκτεθέντα, και λαμβανομένου υπόψη ότι η προθεσμία της έφεσης είναι ενιαία και λήγει άπαξ, καθώς και του ότι επρόκειτο για εξαιρετικές και ειδικές ρυθμίσεις, ώστε κάθε άρθρο από τα προαναφερόμενα είχε διαφορετικό πεδίο εφαρμογής και δη, όπως προαναφέρθηκε, το άρθρο 74 παρ. 1 εδ. γ’ του ν.4690/2020 αναφερόταν στις προθεσμίες που ανεστάλησαν αποκλειστικά κατά το διάστημα από 13.3.2020 ως 31.5.2020 και έληγαν μετά από αυτό, ενώ το άρθρο 83 παρ.1 εδ. γ’ του μεταγενέστερου ν. 4790/2021, ρύθμισε ειδικά τα ζητήματα που ανέκυψαν κατά την περίοδο της αναστολής από 7.11.2020 έως 6.4.2021 και αφορά τις προθεσμίες που έληγαν μετά το ως άνω διάστημα, άγεται στην κρίση ότι στην ως άνω περίπτωση, εφόσον η προθεσμία της έφεσης δεν έληξε κατά το ενδιάμεσο χρονικό διάστημα που ήταν εκτός των ως άνω δύο αναστολών, ήτοι από 1-6-2020 έως 7-11-2020, εφαρμοστέα τυγχάνει αποκλειστικά η διάταξη του άρθρου 83 παρ.1 εδ. γ’ του ν.4790/2021, ώστε η δοθείσα παράταση για την περίπτωση που η διετής προθεσμία της έφεσης λήγει μετά την περίοδο της δεύτερης αναστολής από 7.11.2020 έως 6.4.2021 να είναι μόνο αυτή των 10 ημερών. Η εκδοχή αυτή παρίσταται συνεπέστερη προς τη διαγραφόμενη βούληση του νομοθέτη. Επίσης, το συμπέρασμα αυτό, συνάγεται τόσο από τη γραμματική διατύπωση των ως άνω άρθρων (74 παρ.1 του ν. 4690/2020 και 83 παρ.1 του ν. 4790/2020), καθένα από τα οποία αναφέρεται σε διαφορετικό χρονικό διάστημα αναστολής, όσο και από την τελολογική τους θεώρηση, καθώς αφενός μεν κατά τον χρόνο ισχύος της διάταξης του άρθρου 74 του ν.4690/2020 δεν ήταν γνωστό ότι μετά από ορισμένο διάστημα θα ήταν απαραίτητη η θέσπιση νέας αναστολής των δικονομικών προθεσμιών, αφετέρου δε, ενόψει του ότι ο δικονομικός νομοθέτης τελούσε εν γνώσει των συνεπειών της ως άνω πρώτης αναστολής, αν ήθελε την άθροιση των ημερών εκάστης παράτασης για την περίπτωση που η προθεσμία της έφεσης έληγε μετά τις 6-4-2021 (άρση της δεύτερης αναστολής) θα το προέβλεπε ρητά είτε στο άρθρο 83 παρ.1 του ν. 4790/2021, με το οποίο ρύθμισε τα δικονομικά ζητήματα που ανέκυψαν κατά τη δεύτερη αναστολή, είτε στο άρθρο 49 του ν. 4963/2022, με το οποίο αποσαφήνισε ποιες προθεσμίες καταλαμβάνονται από την αναστολή των δικονομικών προθεσμιών που εισήχθησαν με τα άρθρα 74 παρ.1 του ν. 4690/2020 και 83 παρ.1 του ν. 4790/2020.(M. Εφ.Θες.2289/2022 ΤΝΠ Qualex) Στην προκειμένη περίπτωση, η από 13-8-2021 και με αριθμό έκθεσης κατάθεσης ΓΑΚ/ΕΑΚ/………/2021 έφεση της ηττηθείσας, καθής η ανακοπή κατά της με αριθμό 5318/2018 οριστικής απόφασης του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς, που εκδόθηκε αντιμωλία των διαδίκων, κατά την ειδική διαδικασία των περιουσιακών διαφορών αρμοδίως εισάγεται προς συζήτηση ενώπιον του Δικαστηρίου τούτου (άρθρ. 498, 19 ΚΠολΔ) και για το παραδεκτό της έχει καταβληθεί το προβλεπόμενο από τη διάταξη του άρθρου 495 παρ. 3 ΚΠολΔ ηλεκτρονικό παράβολο Δημοσίου (βλ. το με κωδικό ……. ηλεκτρονικό παράβολο σε συνδυασμό με την από 30.8.2021 απόδειξη συναλλαγής της Τράπεζας Eurobank). Ειδικότερα, ως προς την εμπρόθεσμη άσκηση της κρινόμενης έφεσης σημειώνονται τα ακόλουθα: Η εκκαλουμένη απόφαση, επίδοση της οποίας δεν επικαλούνται οι διάδικοι, ούτε αυτή προκύπτει από τα έγγραφα της δικογραφίας, δημοσιεύθηκε στις 11-12 -2018 και επομένως η διετής καταχρηστική προθεσμία άσκησης της έφεσης (άρθρ. 518 παρ.2 ΚΠολΔ) άρχισε στις 12-12-2018, δηλαδή την επομένη της δημοσίευσής της, και θα έληγε κανονικά στις 12-12-2020. Μέχρι την έναρξη της πρώτης χορηγηθείσας αναστολής της λειτουργίας των δικαστηρίων, στις 13-3-2020, η προθεσμία της έφεσης που είχε διαδράμει ήταν αυτή των 1 έτους και 3 μηνών. Ωστόσο, το χρονικό διάστημα της αναστολής λειτουργίας των δικαστηρίων από 13-3-2020 έως 31-5-2020 (2 μήνες και 18 ημέρες), σύμφωνα με τα εκτιθέμενα στη μείζονα σκέψη, δεν υπολογίζεται στην προθεσμία άσκησης της έφεσης και έτσι, μετά τη λήξη της παραπάνω αναστολής, η προθεσμία αυτή συνέχισε να τρέχει πάλι από 1-6-2020. Ωστόσο, ενδιάμεσα και πριν την κατά τα ως άνω λήξη της, η προθεσμία της έφεσης καταλήφθηκε και από τη δεύτερη αναστολή της λειτουργίας των δικαστηρίων λόγω της πανδημίας του covid-19, που ίσχυσε για το χρονικό διάστημα από 7.11.2020 έως 6-4-2021 (ήτοι 5 μήνες). Το τελευταίο χρονικό διάστημα επίσης δεν προσμετράται στην προθεσμία του άρθρου 518 παρ.2 ΚΠολΔ), οπότε από τη διετή αυτή προθεσμία είχαν διαδράμει άλλοι 5 μήνες και 5 ημέρες (από 1-6-2020 έως 7-11-2020). Έτσι, συνολικά, δεν υπολογίζεται στην προθεσμία της υπό κρίση έφεσης, λόγω, των ως άνω αναστολών και του εξ αυτής μη υπολογισμού των χρονικών διαστημάτων από 13.3.2020 έως 31.5.2020 (2 μήνες και 18 ημέρες) και από 7.11.2020 έως 6.4.2021 (5 μήνες), συνολικά χρονικό διάστημα 7 μηνών και 18 ημερών, σύμφωνα με τις προεκτεθείσες διατάξεις των άρθρων 74 παρ.1 εδ.α του Ν. 4690/2020 και 83 παρ.1 εδ.α του Ν. 4790/2021 (ΑΠ 987/22 ΝΟΜΟΣ). Επομένως, λόγω της ως άνω αναστολής, η διετής καταχρηστική προθεσμία για την άσκηση της έφεσης, στην προκειμένη περίπτωση αντί να συμπληρωθεί την 12.12.2020, συμπληρωθηκε την 1.8.2021. Λαμβάνοντας υπόψη τα οριζόμενα στη διάταξη του άρθρου 83 παρ.1 περ. α’ εδ. τελ. του Ν. 4790/2021, συμφωνα με την οποία η διετής προθεσμία της έφεσης συμπληρώνεται μετά την παρέλευση από την προβλεπόμενη λήξη της επιπλέον δέκα (10) ημερών, καταληκτική ημέρα για την κατάθεση της ένδικης έφεσης προκειμένου αυτή να είναι εμπρόθεσμη ήταν η 11η.8.2021. Η κρινόμενη έφεση όμως ασκήθηκε με την κατάθεσή της στη Γραμματεία του Πρωτοβάθμιου Δικαστηρίου την 30.8.2021 και έλαβε αριθμό κατάθεσης ΓΑΚ/ΕΑΚ/…………/2021. Σημειώνεται, ότι κατά τη διάταξη του άρθρου 147 παρ. 7 ΚΠολΔ, το χρονικό διάστημα από 1 έως 31 Αυγούστου δεν υπολογίζεται σε διάφορες, προσδιοριζόμενες σ’ αυτή, προθεσμίες, μεταξύ των οποίων περιλαμβάνονται, ρητά αναφερόμενες, οι βραχείες προθεσμίες ασκήσεως ένδικων μέσων, οι οποίες υπολογίζονται από την επίδοση της αποφάσεως και προβλέπονται από τις διατάξεις των άρθρων 503, 518 παρ. 1, 545 παρ. 1-2, 564 παρ. 1-2 και 652 παρ. 1 ΚΠολΔ κλπ. Δεν περιλαμβάνεται, όμως στις ανωτέρω γνήσιες προθεσμίες η καταχρηστική διετής προθεσμία που τάσσεται με τις διατάξεις των άρθρων 518 παρ. 2 ΚΠολΔ για την άσκηση εφέσεως και αρχίζει να τρέχει από τη δημοσίευση της αποφάσεως που περατώνει την όλη δίκη. Ως εκ τούτου, το εν λόγω διάστημα υπολογίζεται στην διετή προθεσμία εφέσεως του άρθρου 518 παρ. 2 ΚΠολΔ. Η κρινόμενη έφεση, που όπως προαναφέρθηκε, ασκήθηκε στις 30-8-2021, δηλαδή, μετά την κατά τα ανωτέρω λήξη της διετούς καταχρηστικής προθεσμίας, αφαιρουμένων των διαστημάτων αναστολής της λειτουργίας των δικαστηρίων, αλλά συνυπολογιζομένης της προθεσμίας των 10 επιπλέον ημερών κατ’ άρθρο 83 Ν. 4790/2021 και εφόσον δεν αναστέλεται η προθεσμία άσκησής της κατά το χρονικό διάστημα από 1η έως 31η Αυγούστου, έχει ασκηθεί εκπρόθεσμα. Κατ’ ακολουθίαν των προαναφερομένων, πρέπει, μετά από αυτεπάγγελτο έλεγχο, να απορριφθεί η κρινόμενη έφεση ως απαράδεκτη λόγω της εκπρόθεσμης άσκησής της (άρθρο 495 παρ.1, 518 παρ.2 και 532 ΚΠολΔ). Επίσης, λόγω της ήττας της εκκαλούσας, πρέπει να διαταχθεί η εισαγωγή του κατατεθέντος παράβολου, στο δημόσιο ταμείο, σύμφωνα με τη διάταξη του άρθρου 495 § 3 ΚΠολΔ. Ακολούθως, η ένδικη αυτοτελής πρόσθετη παρέμβαση, εφ όσον δεν υπάρχει στάδιο κύριας δίκης και δεν μπορεί να εκδικαστεί αυτοτελώς, λόγω του παρεπόμενου και παρακολουθηματικού χαρακτήρα αυτής, πρέπει να απορριφθεί, λαμβανομένου υπ’ όψιν και του γεγονότος ότι εν προκειμένω στην παρέμβαση δεν περιλαμβάνεται κάποιο αυτοτελές αίτημα παρά μόνο η απόδοχή της έφεσης.Τέλος, τα δικαστικά έξοδα του παρόντος βαθμού δικαιοδοσίας πρέπει να συμψηφιστούν μεταξύ των διαδίκων διότι η ερμηνεία των κανόνων δικαίου που εφαρμόστηκαν ήταν ιδιαίτερα δυσχερής (άρθρα 179, 183, 106, 191 παρ. 2 ΚΠολΔ).
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ
ΣΥΝΕΚΔΙΚΑΖΕΙ αντιμωλία των διαδίκων α) την από 13-8-2021 με αριθμό εκθέσεως καταθέσεως ΓΑΚ/ΕΑΚ/……../2021 έφεση κατά της με αριθμό 5318/2018 οριστικής απόφασης του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς, που εκδόθηκε κατά την ειδική διαδικασία των περιουσιακών διαφορών, και β) την από 27.9.2022 με αριθμό έκθεσης κατάθεσης ΓΑΚ/ΕΑΚ ………./2022, αυτοτελή πρόσθετη παρέμβαση .
ΑΠΟΡΡΙΠΤΕΙ την έφεση ως απαράδεκτη.
ΔΙΑΤΑΣΣΕΙ την εισαγωγή στο Δημόσιο Ταμείο του υπ’ αριθμ ………../2021 παράβολου, ποσού εκατό (100) ευρώ.
ΣΥΜΨΗΦΙΖΕΙ μεταξύ των διαδίκων τα δικαστικά έξοδα του παρόντος βαθμού δικαιοδοσίας.
ΚΡΙΘΗΚΕ, αποφασίσθηκε και δημοσιεύθηκε στον Πειραιά σε έκτακτη, δημόσια στο ακροατήριό του συνεδρίαση, στις 31 Αυγούστου 2023, χωρίς την παρουσία των διαδίκων και των πληρεξουσίων δικηγόρων τους.
Η ΔΙΚΑΣΤΗΣ Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ