Μενού Κλείσιμο

Αριθμός απόφασης 409/2023

 ΕΦΕΤΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΩΣ

ΑΡΙΘΜΟΣ ΑΠΟΦΑΣΗΣ     409/2023

TO ΤΡΙΜΕΛΕΣ ΕΦΕΤΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΩΣ

Αποτελούμενο από τους Δικαστές Αικατερίνη Νομικού Πρόεδρο Εφετών, Σοφία Καλούδη Εφέτη και Κωνσταντίνα Παπαντωνίου Εφέτη-Εισηγήτρια και τη Γραμματέα Κ.Σ.

Συνεδρίασε δημόσια στο ακροατήριό του την …………., για να δικάσει την υπόθεση μεταξύ:

ΤΗΣ ΕΚΚΑΛΟΥΣΑΣ: …………., η οποία εκπροσωπήθηκε από την πληρεξούσια δικηγόρο της Πολυξένη Ράκκα και

ΤΩΝ ΕΦΕΣΙΒΛΗΤΩΝ: 1) …………, 2) ………. και 3) …………., οι οποίοι εκπροσωπήθηκαν από την πληρεξούσια δικηγόρο τους Αννα Βάλβη.

Η ενάγουσα και  ήδη εκκαλούσα, άσκησε ενώπιον του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς την από 22.3.2020 με αριθμό έκθεσης κατάθεσης ΓΑΚ/ΕΑΚ/………./2020 αγωγή της, στρεφόμενη κατά των εναγομένων και ήδη εφεσίβλητων, η οποία δικάστηκε, κατά την τακτική διαδικασία αντιμωλία των διαδίκων και επ αυτής εκδόθηκε η με αριθμό 1439/2021 οριστική απόφαση του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς, με την οποία απορρίφθηκε η αγωγή ως ουσία αβάσιμη. Την ως άνω απόφαση προσέβαλε ενώπιον του Δικαστηρίου αυτού η ενάγουσα και ήδη εκκαλούσα, με την από 2.11.2021 και με αριθμό ΓΑΚ/ΕΑΚ ………../11.11.2021 έφεσή της, η οποία προσδιορίστηκε να συζητηθεί κατά τη δικάσιμο που στην αρχή της παρούσας αναφέρεται, οπότε η υπόθεση που είχε εγγραφεί στο πινάκιο με αύξοντα αριθμό ….. εκφωνήθηκε κατά τη σειρά της και συζητήθηκε.

Οι πληρεξούσιοι δικηγόροι των διαδίκων, αφού έλαβαν διαδοχικά τον λόγο από την Πρόεδρο, αναφέρθηκαν στις προτάσεις που κατέθεσαν.

ΜΕΛΕΤΗΣΕ ΤΗ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ

ΚΑΙ ΣΚΕΦΘΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ

H υπό κρίση από 2.11.2021 έφεση, που κατατέθηκε στη Γραμματεία του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς, την 2.11.2021 (ΓΑΚ/ΕΑΚ/………/ 2021) και εν συνεχεία την 11.11.2021 στη Γραμματεία του Εφετείου Πειραιώς με ΓΑΚ/ΕΑΚ/……../2021 κατά της με αριθμό 1439/2021 οριστικής απόφασης του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς, η οποία αφού δίκασε κατά την τακτική διαδικασία, αντιμωλία των διαδίκων, απέρριψε την από 22.3.2020 με αριθμό έκθεσης κατάθεσης ΓΑΚ/ΕΑΚ/……../2020 αγωγή, ασκήθηκε παραδεκτά, νομότυπα [άρθρα 495 παρ. 1,511,513 παρ 1β, 514, 517, 520 παρ.1 ΚΠολΔ] και εμπρόθεσμα, εντός της κατ’ άρθρο 518 παρ.1 ΚΠολΔ προθεσμίας, αφού η εκκαλουμένη απόφαση επιδόθηκε στην εκκαλούσα την 5.10.2021, όπως προκύπτει από την με αριθμό ……./2021  έκθεση επίδοσης που συνέταξε ο Δικαστικός Επιμελητής στο Εφετείο Πειραιά, ………, και η έφεση ασκήθηκε με την κατάθεσή της στη Γραμματεία του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς, εντός της νόμιμης τριακονθήμερης προθεσμίας, την 2.11.2021. Επιπλέον έχει καταβληθεί το προβλεπόμενο από τη διάταξη του άρθρου 495 παρ.3Α ΚΠολΔ παράβολο Δημοσίου κατά την άσκησή της και δη το με αριθμό ……….. ηλεκτρονικό  παράβολo σε συνδυασμό με την από 2.11.2021 απόδειξη πληρωμής του στην Τράπεζα Πειραιώς. Πρέπει επομένως η κρινόμενη έφεση, να γίνει τυπικά δεκτή και να ερευνηθεί περαιτέρω ως προς το παραδεκτό και βάσιμο των λόγων της (KΠολΔ 533 παρ.1), με την ίδια διαδικασία με την οποία εκδόθηκε η εκκαλουμένη απόφαση.

Με την από 22.3.2020 με αριθμό έκθεσης κατάθεσης ΓΑΚ/ΕΑΚ/…/ …./2020 αγωγή, η ενάγουσα ισχυρίστηκε, οτι είναι αποκλειστική κυρία νομέας και κάτοχος κατά ποσοστό 100% ενός οικοπέδου συνολικής επιφάνειας 47,03 τ.μ., το οποίο βρίσκεται εντός του οικισμού «……..» της κτηματικής περιφέρειας της Τοπικής Κοινότητας …. του Δήμου Τροιζινίας-Μεθάνων, και της οικίας που έχει ανεγερθεί σε αυτό επιφανείας 30,76 τ.μ. Οτι απέκτησε το εν λόγω ακίνητο δυνάμει της με αριθμό ……/20.7.2018 πράξης αποδοχής κληρονομίας που συνέταξε η Συμβολαιογράφος Σαλαμίνας . …….., νόμιμα μεταγεγραμμένης στα βιβλία μεταγραφών του Υποθηκοφυλακείου Πόρου-Καλαυρίας τόμος … α.α. …., ως εκ διαθήκης κληρονόμος του πατρός της …….., ο οποίος απεβίωσε  την 9.3.2013. Οτι ο δικαιοπάροχός της είχε καταστεί κύριος του ως άνω ακινήτου με τα προσόντα της έκτακτης χρησικτησίας καθώς από το έτος 1975, οπότε του παραχωρήθηκε με άτυπη δωρεά από τον πατέρα του ………, κατείχε και νεμόταν το εν λόγω ακίνητο, που χρησιμοποιούσε ως αποθήκη, διανοία κυρίου και με καλή πίστη, ασκώντας όλες τις διακατοχικές πράξεις επ αυτού, μέχρι το χρόνο του θανάτου του, το έτος 2013, ήτοι για διάστημα 38 ετών, χωρίς ουδέποτε να αμφισβητηθούν τα ιδιοκτησιακά του δικαιώματα επ αυτού. Οτι το εν λόγω ακίνητο είχε περιέλθει στον παραχωρήσαντα απώτερο δικαιοπάροχό της, ……, δυνάμει του με αριθμό ………./1937 προικοσυμφώνου που συνέταξε ο  Συμβολαιογράφος Καλαυρίας …….., νόμιμα μεταγεγραμμένου στα βιβλία μεταγραφών του Υποθηκοφυλακείου Πόρου-Καλαυρίας, τόμος …, α.α. ….. Οτι το ακίνητο αυτό συνορεύει νοτιοδυτικά και δυτικά με ακίνητο συνιδιοκτησίας της δεύτερης εναγομένης ……., και του μη διαδίκου αδελφού της ………., οι οποίοι κατέστησαν συγκύριοι αυτού κατά ποσοστό 50% εξ αδιαιρέτου έκαστος, δυνάμει της με αριθμό ……/13.12.2017 πράξης αποδοχής κληρονομίας που συνέταξε η Συμβολαιογράφος Καλαυρίας …….., νόμιμα μεταγεγραμμένης στα βιβλία μεταγραφών του Υποθηκοφυλακείου Πόρου-Καλαυρίας τόμος …. α.α. …., λόγω αποδοχής της κληρονομίας της μητρός τους ………., η οποία απεβίωσε την 24.1.2010. Οτι εντός του ακινήτου της ενάγουσας, υφίσταται μια τσιμεντένια πλατφόρμα ύψους 55 εκατοστών, προαύλιος χώρος της οικίας της, η οποία βρίσκεται έμπροσθεν της οικίας της και της διπλανής οικίας που ανήκει άτυπα στη …… ………., και περιγράφεται στο περιλαμβανόμενο στην αγωγή από τον Μάρτιο 2018 τοπογραφικό διάγραμμα που συνέταξε ο Πολιτικός Μηχανικός ………, υπό περιμετρικά στοιχεία 1-2-3-8-9-10-11, και αποτελεί ταυτόχρονα το εν τοις πράγμασι, σύνορο της ιδιοκτησίας της ενάγουσας και της ιδιοκτησίας της δεύτερης εναγομένης. Οτι μετά τον θάνατο του ….. ., δικαιοπαρόχου της ενάγουσας, η δεύτερη εναγομένη, ο σύζυγος αυτής, πρώτος εναγόμενος και ο υιός τους, τρίτος εναγόμενος, άρχισαν να διαταράσσουν την κυριότητα της ενάγουσας επί της ως άνω τσιμεντένιας πλατφόρμας, τοποθετώντας σε αυτήν καρέκλες και γλάστρες, ενώ στις αρχές του 2018, οι εναγόμενοι τοποθέτησαν μεταλλικές κολώνες με συρματόπλεγμα καθ όλο το μήκος της βόρειας πλευράς της τσιμεντένιας πλατφόρμας εμπροσθεν της εισόδου της οικίας της ενάγουσας  και πέραν αυτής πλήθος από γλάστρες, αποστερώντας της  την ελεύθερη και ανεμπόδιστη διέλευση στην οικια της. Οτι παρά το γεγονός ότι η ενάγουσα απομάκρυνε την περίφραξη αυτή, οι εναγόμενοι, συνεχίζουν αφενός να προκαλούν ζημιές στην τσιμεντένια πλατφόρμα και αφετέρου να  τοποθετούν προσωπικά τους αντικείμενα στον προαύλιο χώρο της οικίας της, διαταράσσοντας την κυριότητά της επ αυτού. Με βάση το ως άνω ιστορικό η ενάγουσα ζήτησε να αναγνωριστεί αποκλειστική κυρία, νομέας και κάτοχος του προαύλιου χώρου της οικίας της (τσιμεντένια πλατφόρμα), όπως αυτή εμφαίνεται στο από τον Μάρτιο 2018 τοπογραφικό διάγραμμα του πολιτικού μηχανικού ………, να υποχρεωθούν οι εναγόμενοι να παύσουν και να παραλείπουν στο μέλλον κάθε διατάραξη της κυριότητάς της στο ως άνω τμήμα της ιδιοκτησίας της, να παύσουν να τοποθετούν επ αυτού προσωπικά τους αντικείμενα και να αποκαταστήσουν τις φθορές που έχουν προκαλέσει, σε περίπτωση δε άρνησής τους να επιτραπεί στην ενάγουσα να προβεί στις ενέργειες αυτές με έξοδα των εναγομένων. Επίσης ζήτησε να υποχρεωθούν οι εναγόμενοι να παύσουν και να παραλείπουν στο μέλλον κάθε εν γένει διατάραξη της κυριότητάς της επί όλου του ακινήτου ιδιοκτησίας της, συνολικής έκτασης 47,03 τ.μ., να απειληθεί σε βάρος τους χρηματική ποινή 2.000 ευρώ και προσωπική κράτηση 3 μηνών για κάθε μελλοντική παραβίαση της εκδοθησσομένης απόφασης, να κηρυχθεί η τελευταία προσωρινά εκτελεστή και τέλος να καταδικαστούν οι εναγόμενοι στην καταβολή της δικαστικής της δαπάνης και της αμοιβής της πληρεξούσιας δικηγόρου της. Η αγωγή αυτή εκδικάστηκε κατά την τακτική διαδικασία, ενώπιον του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Πειραιά, αντιμωλία των διαδίκων.  Από το δικάσαν Δικαστήριο εκτιμήθηκε οτι η ενάγουσα ζητεί την αναγώριση της κυριότητάς της επί του επίδικου ακινήτου, τόσο με παράγωγο τρόπο, ως εκ διαθήκης κληρονόμος του αποβιώσαντος πατρός της που είχε καταστεί κύριος του ακινήτου με έκτακτη χρησικτησία, όσο και με πρωτότυπο τρόπο, ήτοι με τα προσόντα της έκτακτης χρησικτησίας. Επί της αγωγής αυτής εκδόθηκε η με αριθμό 1439/2021 οριστική απόφαση του ως άνω Δικαστηρίου, με την οποία αφού απορρίφθηκε το αίτημα της ενάγουσας να  υποχρεωθούν οι εναγόμενοι να παύσουν και να παραλείπουν στο μέλλον κάθε εν γένει διατάραξη της κυριότητάς της επί όλου του ακινήτου ιδιοκτησίας της, ως αλυσιτελώς προβαλλόμενο, επειδή η ενάγουσα δεν επικαλέστηκε αμφισβήτηση και διατάραξη της κυριότητάς της, επί του συνόλου της ιδιοκτησίας, απορρίφθηκε εν συνόλω η αγωγη της ως ουσία αβάσιμη. Κατά της απόφασης αυτής, άσκησε έφεση η ενάγουσα και ήδη εκκαλούσα, παραπονούμενη επειδή η εκκαλουμένη κατά πλημμελή εκτίμηση των αποδείξεων απέρριψε την αγωγή ως ουσία αβάσιμη , ζητώντας την εξαφάνιση της εκκαλουμένης έτσι ώστε να γίνει δεκτή η αγωγή της και να υποχρεωθούν οι εφεσίβλητοι στην καταβολή της δικαστικής της δαπάνης και για τους δυο βαθμούς δικαιοδοσίας.           Από το συνδυασμό των διατάξεων των άρθρων 522, 525 παρ. 2 και 526 KΠολΔ, συνάγεται, ότι αντικείμενο της πολιτικής δίκης είναι και στο δεύτερο βαθμό δικαιοδοσίας η δικονομική αξίωση, που έχει υποβληθεί στο πρωτοβάθμιο δικαστήριο και εκφράζεται με αίτηση παροχής δικαστικής προστασίας για την προβαλλόμενη ιστορική αιτία, με απόφαση του δικαστηρίου, σύμφωνη προς το υποβαλλόμενο αίτημα. Η έφεση δεν δημιουργεί νέο αντικείμενο της δίκης, αλλά αποτελεί, ανάλογα με το εάν η πρωτοβάθμια απόφαση ήταν δυσμενής ή ευνοϊκή για όποιον ζήτησε τη δικαστική προστασία, μέσο τελικής επίτευξης ή ματαίωσης της ικανοποίησης της δικανικής πιο πάνω αξίωσης με την υποβολή της σε νέα, δευτεροβάθμια, δικαστική κρίση (βλ. ΑΠ 1867/2017, ΑΠ 821/2010, Δημ. Νόμος, ΕφΑθ 539/2019 Δημ. Νόμος). Κατά το άρθρο δε 536 του ίδιου Κώδικα, το Δευτεροβάθμιο Δικαστήριο δεν μπορεί να εκδώσει απόφαση επιβλαβέστερη για τον εκκαλούντα, χωρίς ο εφεσίβλητος να ασκήσει δική του έφεση ή αντέφεση, εκτός αν το δευτεροβάθμιο δικαστήριο, μετά την εξαφάνιση της πρωτόδικης απόφασης, δικάζει την υπόθεση κατ’ ουσίαν (ΑΠ 1396/2019 ό.π., ΑΠ 1290/2019 Δημ. Νόμος, ΑΠ 207/2017 Δημ. Νόμος, ΑΠ 224/2016 ό.π., ΑΠ 1344/2015 Δημ. Νόμος, ΜονΕφΠειρ 487/2016 Δημ. Νόμος, ΜΕφΠειρ 501/2015 Δημ. Νόμος, ΜΕφΠειρ 235/2014 Δημ. Νόμος). Από τα άρθρα 522, 524, 535 παρ. 1, 536 Κ.Πολ.Δ. προκύπτει, επίσης, ότι με την άσκηση της έφεσης η υπόθεση μεταβιβάζεται στα όρια, που καθορίζονται από αυτήν και τους πρόσθετους λόγους, στο δευτεροβάθμιο δικαστήριο, το οποίο έχει, ως προς την αγωγή, την αυτή, όπως και το πρωτοβάθμιο δικαστήριο εξουσία σχετικά με το νόμω βάσιμο, το ορισμένο και το παραδεκτό της αγωγής και μπορεί αν ο εκκαλών παραπονείται για την κατ’ ουσίαν απόρριψη της αγωγής του να εξετάσει αυτεπάγγελτα και να την απορρίψει μετ’ εξαφάνιση  της εκκαλουμένης, ως μη νόμιμη, χωρίς έτσι να γίνεται η εκδιδόμενη απόφαση επιβλαβέστερη γι’ αυτόν (ΑΠ 1003/2017 Δημ. Νόμος, ΑΠ 791/2017 Δημ. Νόμος, ΑΠ 747/2017 Δημ. Νόμος, ΑΠ 207/2017 Δημ. Νόμος, ΑΠ 1344/2015 Δημ. Νόμος, ΑΠ 591/2015 Δημ. Νόμος). Περαιτέρω, από  τον συνδυασμό των διατάξεων των άρθρων 522 και 534 ΚΠολΔικ. προκύπτει ότι, αν το πρωτόδικο δικαστήριο, μετά από εκτίμηση των εκτιθεμένων στην αγωγή πραγματικών περιστατικών, προέβη με την εκκαλούμενη απόφασή του σε λανθασμένο νομικό χαρακτηρισμό και υπαγωγή τους όχι στον προσήκοντα κανόνα δικαίου, δεν εξαφανίζει την εκκαλούμενη απόφαση, αλλά αντικαθιστά τις αιτιολογίες ως προς τη θεμελίωση του κανόνα δικαίου (μεταβολή μείζονος προτάσεως), που στηρίζει το ίδιο διατακτικό της απόφασης (βλ ΑΠ 778/2009, ΤρΝομΠληρΝΟΜΟΣ, ΑΠ 1090/1983 Ελ Δνη 25.560, ΑΠ 820/1982 ΝοΒ 26.517, ΑΠ 414/1976 ΝοΒ 24.94, ΕΑ 744/2011 Ελ Δνη 2011.581, ΕΘεσ 1126/2007, ΕΔωδ 206/2009 ΤρΝομΠληρΝΟΜΟΣ, ΕΑ 1162/2006 ΔΕΕ 2006.1073, ΕΘεσ 1526/2003 Αρμ 2003.1269, ΕΑ 5469/2003 ΑρχΝομ 2005.100, ΕφΚρ 451/1991 ΕλΔνη 33.1285, ΕΑ 4346/1989 Ελ Δνη 31.855), μόνον δε εφόσον ο χαρακτηρισμός αυτός στηρίζει διατακτικό, που επιδρά στην έκταση του δεδικασμένου, εξαφανίζεται η εκκαλούμενη απόφαση (ΕΑ 2382/1989 ΕλΔνη 31.873 και Κονδύλη, Το δεδικασμένον παρ.16 αρ.3 σελ.200-201 και παρ.17 αρ.3 σελ.206).Τριμ.Εφ Αθ.2116/2014. Στην κρινόμενη περίπτωση το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο εσφαλμένα εκτίμησε ότι στην ασκηθείσα αγωγή, το περιεχόμενο της οποίας ανωτέρω εκτίθεται, περιλαμβάνεται νομική βάση με την οποία η ενάγουσα ζητεί να αναγνωριστεί κυρία του επίδικου ακινήτου, με πρωτότυπο τρόπο κτήσης κυριότητας, ήτοι με τα προσόντα της έκτακτης χρησικτησίας, καθώς ούτε σχετικό αίτημα υφίσταται, ούτε εκτίθενται πραγματικά περιστατικά προκειμένου να στηριχθεί το αίτημα αυτό. Αντίθετα, στην ένδικη αγωγή γίνεται λόγος περί έκτακτης χρησικτησίας, ως προς τον τρόπο κτήσης κυριότητας επί του επιδίκου, από τον δικαιοπάροχο της ενάγουσας. Από την, κατά τον τρόπο αυτό,  λανθασμένη εκτίμηση του αγωγικού δικογράφου, στηρίζεται διατακτικό το οποίο επιδρά στην έκταση του δεδικασμένου, αφού εσφαλμένα εξετάστηκε και απορρίφθηκε ως ουσία αβάσιμη από το πρωτόδικο Δικαστήριο, αγωγική βάση, η οποία δεν εμπεριέχεται στην κρινόμενη  αγωγή, με αποτέλεσμα να μην αρκεί η αντικατάσταση των αιτιολογιών της εκκαλουμένης για το ζήτημα αυτό, αλλά πρέπει αυτή να εξαφανιστεί μόνο κατά το μέρος που απέρριψε την αγωγή της ενάγουσας, ως ουσία αβάσιμη, κρίνοντας οτι η ενάγουσα δεν κατέστη κυρία του επίδικου ακινήτου με βάση τα προσόντα της έκτακτης χρησικτησίας (πρωτότυπος τρόπος κτήσης κυριότητας), διάταξη η οποία δεν συνιστά χειροτέρευσης της θέσης της εκκαλούσας.

Περαιτέρω, από την επανεκτίμηση όλων των εγγράφων που νόμιμα προσκομίζουν και επικαλούνται οι διάδικοι, τα οποία είναι πρόσφορα είτε για πλήρη απόδειξη είτε για τη συναγωγή δικαστικών τεκμηρίων, τις φωτογραφίες που προσκομίζουν οι διάδικοι η γνησιότητα των οποίων δεν αμφισβητήθηκε, τις με αριθμούς …/3.11.2020, …./3.11.2020, ένορκες βεβαιώσεις των μαρτύρων …….. και ……….., που λήφθηκαν ενώπιον του Συμβολαιογράφου Σαλαμίνας ………, επιμελεία της εκκαλούσας μετά από νόμιμη και εμπρόθεσμη κλήτευση των εφεσίβλητων, όπως προκύπτει από τις με αριθμούς ../22.10.2020, …/22.10.2020 και …./22.10.2020, , εκθέσεις επίδοσης που συνέταξε η Δικαστική Επιμελήτρια στην περιφέρεια του Εφετείου Αθηνών ……., τις με αριθμούς …/5.11.2020, …/5.11.2020, …/5.11.2020, …/5.11.2020 και …/5.11.2020 ένορκες βεβαιώσεις των μαρτύρων ………… που λήφθηκαν ενώπιον της Ειρηνοδίκη Σαλαμίνας, επιμελεία των εφεσίβλητων μετά από νόμιμη και εμπρόθεσμη κλήτευση της εκκαλούσας, όπως προκύπτει από την με αριθμό …../2.11.2020  έκθεση επίδοσης που συνέταξε ο Δικαστικός Επιμελητής στην περιφέρεια του Εφετείου Πειραιώς ….., λαμβανομένων επίσης υπόψη και των με αριθμούς …/18.11.2020 και …/18.11.2020 ένορκων βεβαιώσεων των μαρτύρων …… και ….., που λήφθηκαν ενώπιον του Συμβολαιογράφου Καλαυρίας …….., επιμελεία της εκκαλούσας μετά από νόμιμη και εμπρόθεσμη κλήτευση των εφεσίβλητων, όπως προκύπτει από τις με αριθμούς …/13.11.2020, …/13.11.2020, και …./13.11.2020 εκθέσεις επίδοσης της Δικαστικής Επιμελήτριας στην περιφέρεια του Εφετείου Αθηνών …….., των οποίων η επίκληση (και η προσαγωγή) έγινε από την εκκαλούσα με την κατάθεση της προσθήκης της στο πρωτοβάθμιο Δικαστήριο (ΑΠ 546/2011 ΝΟΜΟΣ και ΑΠ 61/2010 ΕλΔ/νη 2010-699), ο δε τρίτος λόγος έφεσης περί της εσφαλμένης μη λήψης υπόψη τους από την εκκαλουμένη, προτείνεται πλέον αλυσιτελώς εφόσον οι ως άνω ένορκες βεβαιώσεις προσκομίζονται παραδεκτώς ενώπιον του Δικαστηρίου τούτου (άρθρ. 529 παρ. ια` του ΚπολΔ), αποδείχθηκαν τα ακόλουθα πραγματικά περιστατικά: Δυνάμει της με αριθμό ……./20.7.2018 πράξης αποδοχής κληρονομίας της Συμβολαιογράφου Σαλαμίνας ………, νόμιμα μεταγεγραμμένης στα βιβλία μεταγραφών του Υποθηκοφυλακείου Πόρου-Καλαυρίας, τόμος … α.α …., η εκκαλούσα αποδέχθηκε την εκ διαθήκης κληρονομία του αποβιώσαντος την 9.3.2013 πατέρα της ……….. Στην ως άνω συμβολαιογραφική πράξη προσαρτάται το από τον Μάρτιο του 2018 τοπογραφικό διάγραμμα του πολιτικού μηχανικού …….  στο οποίο απεικονίζεται ακίνητο με περιμετρικά στοιχεία 1-2-3-4-5-6-7-8-9-10-11-1, έκτασης 47,03 τετραγωνικών μέτρων, το οποίο συνορεύει Βόρεια εν μέρει επί πλευράς 6-7, μήκους 4.06 μέτρων με μονοπάτι, εν μέρει επί πλευράς 8-9, μήκους 0.52 μέτρων και εν μέρει επί πλευράς 10-11, μήκους 3,84 μέτρων με ιδιοκτησία κληρονόμων ……., Νότια επί πλευράς 1-2, μήκους 5,71 μέτρων με οδό και επί πλευράς 3-4, μήκους 1.50 μέτρων με οδό, Ανατολικά επί πλευράς 7-8 μήκους 5,18 και επί πλευράς 9-10 μήκους 3,44 μέτρων με ιδιοκτησία κληρονόμων ……… και επί πλευράς 11-1 μήκους 2,62 μέτρων με κοινοτική οδό, Νοτιοδυτικά επί πλευράς 4-5 μήκους 3,03 μέτρων με συνιδιοκτησία ……….., (δεύτερης εφεσίβλητης) και …….., Δυτικά επί πλευράς 5-6 μήκους 5,19 μέτρων επίσης με συνιδιοκτησία …….. …….., και …….. Στο ίδιο τοπογραφικό διάγραμμα, το οποίο έχει ενσωματωθεί στην ένδικη αγωγή,  απεικονίζεται υπό περιμετρικά στοιχεία 1-2-3-8-9-10-11, τσιμεντένια πλατφόρμα ύψους περίπου 55 εκατοστών, η οποία κατά τους αγωγικούς ισχυρισμούς συνιστά τμήμα της ιδιοκτησίας της ενάγουσας και παράλληλα το όριο αυτής σε σχέση με την συνιδιοκτησία της δεύτερης εφεσίβλητης. Από το 2013, οπότε απεβίωσε ο δικαιοπάροχος της εκκαλούσας, αλλά κυρίως από το έτος 2018, κατά τους αγωγικούς ισχυρισμούς οι εφεσίβλητοι, ήτοι η συνιδιοκτήτρια της όμορης ιδιοκτησίας, δεύτερη εφεσίβλητη, ο σύζυγος και ο υιός αυτής, τοποθέτησαν κατά μήκος της πλατφόρμας αυτής μεταλλικές κολώνες με συρματόπλεγμα, δημιουργώντας μια πρόχειρη περίφραξη, μπροστά στην πρόσοψη του κτίσματος που υφίσταται στο ακίνητο της εκκαλούσας την οποία απομάκρυνε η εκκαλούσα, ενώ μετά το περιστατικό αυτό συνεχίζουν να τοποθετούν γλάστρες και άλλα κινητά αντικείμενα επ αυτής. Οι εφεσίβλητοι δεν αρνούνται την τοποθέτηση της περίφραξης και των υπόλοιπων αντικειμένων στο επίδικο, αρνούνται όμως την αγωγή ισχυριζόμενοι οτι το επίδικο τμήμα, δεν περιλαμβάνεται στον τίτλο της εκκαλούσας, επιπλέον δε ότι συγκύριοι αυτού έχουν καταστεί η δεύτερη εφεσίβλητη και ο μη διάδικος αδελφός της …………, τόσο με παράγωγο όσο και με πρωτότυπο τρόπο, σε χρόνο προγενέστερο από την εκκαλούσα. Δυνάμει της με αριθμό ……./3.8.2006 δημόσιας διαθήκης ενώπιον της Συμβολαιογράφου Καλαυρίας ………, η οποία δημοσιεύθηκε νόμιμα με τα με αριθμό ……/20.7.2017 πρακτικά του Ειρηνοδικείου Καλαυρίας, ο …… κατέλιπε στην εκκαλούσα μεταξύ άλλων και την ψιλή κυριότητα ενός δωματίου διαστάσεων 4Χ4 με την αυλή του που βρίσκεται εντός του οικισμού …………, δίπλα στην ιδιοκτησία κληρονόμων ……….. και στην αδελφή του ……….., μετά δε τον θάνατο της επικαρπώτριας ………., μητέρας της εκκαλούσας, το έτος 2015, η εκκαλούσα κατέστη κυρία του ως άνω περιουσιακού στοιχείου κατά πλήρη κυριότητα. Περαιτέρω, αποδείχθηκε ότι κατά το χρόνο σύνταξης της ως άνω διαθήκης αλλά και κατά τον χρόνο θανάτου του δικαιοπαρόχου της εκκαλούσας, το κληρονομιαίο ακίνητο αποτελούνταν από ένα κτίσμα 16 τετραγωνικών μέτρων περίπου και την αυλή αυτού. Μετά τον θάνατο του δικαιοπαρόχου της το έτος  2013, η εκκαλούσα προέβη στην επέκταση του υπάρχοντος κτίσματος, το οποίο σύμφωνα με το από τον Μάρτιο του 2018 τοπογραφικό διάγραμμα του πολιτικού μηχανικού ……….., είχε έκταση 30,76 τετραγωνικών μέτρων, κατά τον χρόνο σύνταξης αυτού. Οι μάρτυρες της εκκαλούσας ….. (σύζυγος αυτής) και ……… (αδελφός της) στις ένορκες βεβαιώσεις τους αναφέρονται σε οικία διαστάσεων περίπου 30 τετραγωνικών μέτρων και τον προαύλειο χώρο αυτής, που δωρήθηκαν άτυπα στον δικαιοπάροχο της εκκαλούσας από τον πατέρα αυτού ……….., ηδη από το έτος 1975, ισχυρισμός που δεν κρίνεται βάσιμος, σε οτι αφορά την έκταση του κτίσματος, αφού αναιρείται τόσο από το περιεχόμενο της διαθήκης του ……., όπως αυτό προαναφέρθηκε, όσο και από την με αριθμό ……../2019 έκθεση αυτοψίας που διενέργησαν οι υπάλληλοι της Διεύθυνσης της Υπηρεσίας Δόμησης και Γενικού Σχεδιασμού Πόλης, …. και ………. Με την ως άνω αυτοψία, η οποία έλαβε χώρα την 19.9.2019 διαπιστώθηκε οτι η εκκαλούσα είχε κατασκευάσει, περατωμένο κατά το χρόνο της αυτοψίας, ισόγειο κτίσμα περιμετρικών διαστάσεων 3,45 τ.μ.-2,45 τ.μ.-3,10 τ.μ.-4,10 τ.μ. -3,45 τ.μ., επικαλυμένο με δίριχτη κεραμοσκεπή, έκτασης 9,77 τ.μ. Επομένως, κατά το χρόνο σύνταξης του τοπογραφικού διαγράμματος του πολιτικού μηχαικού …….., (2018) στο συνολικό εμβαδόν του κτίσματος των 30,76 τετραγωνικών μέτρων, προσμετρήθηκε και η αυθαίρετη κατασκευή της εκκαλούσας. Οπως καταθέτουν στις ένορκες βεβαιώσεις τους οι μάρτυρες της εκκαλούσας,και συνομολογεί η ίδια με την προσθήκη της στο πρωτοβάθμιο Δικαστήριο, το αυθαίρετο κτίσμα ανεγέρθηκε κατά το έτος 2013 και κατεδαφίστηκε σε χρόνο μεταγενέστερο της έκθεσης αυτοψίας που όπως προαναφέρθηκε έλαβε χώρα κατά το έτος 2019. Από τα προαναφερθέντα πραγματικά περιστατικά αποδεικύνεται οτι, μεταξύ του οικήματος του ενός δωματίου που κατέλιπε ο δικαιοπάροχος της εκκαλούσας στην ιδία και της επίδικης τσιμεντένιας πλατφόρμας μεσολαβούσε άλλος προαύλιος χώρος, ο οποίος μεταγενέστερα καλύφθηκε από την αυθαίρετη κατασκευή της εκκαλούσας, για να αποκαλυφθεί εκ νέου μετά την οικειοθελή κατεδάφιση αυτής. Περαιτέρω, από την συγκριτική επισκόπηση των φωτογραφιών που προσκομίζουν οι διάδικοι, και απεικονίζουν το οίκημα της εκκαλούσας τόσο με την αυθαίρετη κατασκευή όσο και μετά την κατεδάφιση αυτής, καθίσταται σαφές ότι το αρχικό οίκημα της εκκαλούσας είναι προσβάσιμο από τη δυτική πλευρά αυτού, οχι μόνο από την τσιμεντένια πλατφόρμα αλλά και μέσω του προαύλιου χώρου που καλύφθηκε μετά την ανέγερση του αυθαίρετου κτίσματος, με αποτέλεσμα η εκκαλούσα να αποκλείσει από δικές της ενέργειες την πρόσβαση στο ακίνητό της από την πλευρά αυτή. Η κρίση του Δικαστηρίου, οτι η επίδικη τσιμεντένια πλατφόρμα, δεν ταυτίζεται με τον προαύλιο χώρο που κατέλιπε με τη  διαθήκη του ο δικαιοπάροχος της εκκαλούσας, ενισχύεται από το οτι σε αυτήν είχε κατασκευαστεί τσιμεντένια σκάφη, η οποία χρησιμοποιούνταν και από τους δικαιοπάροχους των εφεσίβλητων, υπήρχε και εξακολουθεί να υπάρχει ο μετρητής κατανάλωσης νερού αμφότερων των διαδίκων, ενώ ο δικαιοπάροχος της εκκαλούσας δεν κατοικούσε στο ακίνητο αυτό, αλλά χρησιμοποιούσε το δωμάτιο που αναφέρεται στην διαθήκη του, ως αποθήκη στην οποία φύλασσε εργαλεία και ξυλεία. Επιπλέον δεν αποδείχθηκε οτι το κληρονομηθέν από την εκκαλούσα ακίνητο, κτίσμα και προαύλιος χώρος, έχει έκταση 47,03 τ.μ., όπως αναγράφεται στην αγωγή και έχει καταμετρηθεί από τον πολιτικό μηχανικό ……..,  προφανώς καθ’ υπόδειξη της ιδιοκτήτριας, καθώς στη διαθήκη του …….. δεν αναφέρεται συγκεκριμένη έκταση προαύλιου χώρου, γίνεται δε αναφορά μόνο στις διαστάσεις του δωματίου (4Χ4), ενώ στο προσκομιζόμενο από την εκκαλούσα πιστοποιητικό ΕΝ.Φ.Ι.Α., για το έτος 2021, ήτοι σε έγγραφο μεταγενέστερο της σύνταξης του τοπογραφικού διαγράμματος (2018) η εκκαλούσα δηλώνει ως επιφάνεια του επίδικου ακινήτου 35,01 τ.μ. Τέλος, πρέπει να σημειωθεί πως σε οτι αφορά το τμήμα της επίδικης πλατφόρμας που απεικονίζεται υπό στοιχεία 8-9-10 στο τοπογραφικό διάγραμμα του …….. και φέρει τη μορφή εσοχής ανάμεσα στο οίκημα της εκκαλούσας και το οίκημα της ………., δεν αποδείχθηκαν διαταρακτικές πράξεις των εφεσίβλητων ούτε αμφισβήτηση της κυριότητας της εκκαλούσας επ αυτού.  Σύμφωνα με όσα ανωτέρω εκτέθηκαν η εκκαλουμένη απόφαση η οποία με εν μέρει διαφορετικές αιτιολογίες που συμπληρώνονται με αυτές της παρούσας απόφασης, απέρριψε την αγωγή της ενάγουσας ως προς τη  βάση αυτής που στηρίζεται στον παράγωγο τρόπο κτήσης κυριότητας, ορθά εκτίμησε τις αποδείξεις και οι περί του αντιθέτου ισχυρισμοί της εκκαλούσας τυγχάνουν απορριπτέοι ως ουσία αβάσιμοι. Ενόψει των εκτεθέντων πρέπει να γίνει δεκτή η κρινόμενη έφεση και να εξαφανιστεί η εκκαλουμένη απόφαση μόνο ως προς το σκέλος της με το οποίο απέρριψε ως ουσία αβάσιμη την αγωγή της ενάγουσας, δεχόμενη ότι αυτή στηρίζεται και σε νομική βάση περί πρωτότυπου τρόπου κτήσης κυριότητας και να διαταχθεί η απόδοση του κατατεθέντος κατά την άσκηση της έφεσης παραβόλου στην εκκαλούσα. Τέλος, αφού εξαφανίστηκε έστω και εν μέρει η εκκαλουμένη απόφαση τα δικαστικά έξοδα των εφεσίβλητων και για τους δυο βαθμούς δικαιοδοσίας, πρέπει να επιβληθούν σε βάρος της εκκαλούσας λόγω της εν τέλει απόρριψης της αγωγής της (άρθρα 176, 183 και 191 παρ. 2 KΠολΔ), όπως ειδικότερα ορίζεται στο διατακτικό.

ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ

ΔΙΚΑΖΕΙ αντιμωλία των διαδίκων

ΔΕΧΕΤΑΙ την έφεση.

ΕΞΑΦΑΝΙΖΕΙ εν μέρει την με αριθμό 1439/2021 οριστική απόφαση του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς, μόνο κατά το μέρος που απέρριψε την αγωγή της ενάγουσας, ως προς τη νομική βάση της κτήσης κυριότητας επί του επιδίκου τμήματος του ένδικου ακινήτου με πρωτότυπο τρόπο (έκτακτη χρησικτησία)

ΔΙΑΤΑΣΣΕΙ την απόδοση του με κωδικό ………. ηλεκτρονικού  παραβόλου του Δημοσίου  στην εκκαλούσα.

ΕΠΙΒΑΛΛΕΙ  σε βάρος της εκκαλούσας τη δικαστική δαπάνη των εφεσίβλητων και για τους δυο βαθμούς δικαιοδοσίας, την οποία ορίζει στο ποσό των εννιακοσίων (900) ευρώ.

ΚΡΙΘΗΚΕ και αποφασίσθηκε στον Πειραιά στις  1.4.2023

Η ΠΡΟΕΔΡΟΣ                                             Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ

Και αντ αυτής λόγω συνταξιοδότησής της

κι αναχωρήσεώς της από την υπηρεσια

η αρχαιότερη εφέτης

της συνθέσεως Σοφία Καλούδη

Δημοσιεύθηκε στον ίδιο τόπο, σε έκτακτη δημόσια συνεδρίαση, στο ακροατήριο του Δικαστηρίου, με άλλη σύνθεση, λόγω συνταξιοδότησης και αναχωρησης της Προέδρου Εφετών, Αικατερίνης Νομικού, αποτελούμενη από  τους Δικαστές Σοφία Καλούδη, Προεδρεύουσα Εφέτη (ως η αρχαιότερη της σύνθεσης Εφέτης), Νικόλαο Κουτρούμπα και Κωνσταντίνα Παπαντωνίου, Εφέτες και με Γραμματέα την Κ.Σ, απόντων των διαδίκων και των πληρεξούσιων δικηγόρων τους. στις 28 Ιουλίου 2023.

 Η ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ ΕΦΕΤΗΣ                                Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ.