Μενού Κλείσιμο

Αριθμός απόφασης 488/2023

Αριθμός     488/2023

ΤΟ ΜΟΝΟΜΕΛΕΣ ΕΦΕΤΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΩΣ

Τμήμα 3ο

Αποτελούμενο από τη Δικαστή Ευαγγελία Πανταζή, Εφέτη, η οποία ορίσθηκε από τον Πρόεδρο του Τριμελούς Συμβουλίου Διευθύνσεως του Εφετείου Πειραιώς, και από τη Γραμματέα  Τ.Λ.

Συνεδρίασε δημόσια στο ακροατήριό του στις  …………., για να δικάσει την υπόθεση μεταξύ των :

ΕΚΚΑΛΟΥΝΤΟΣ:  …………. ο οποίος εκπροσωπήθηκε από τον πληρεξούσιό του δικηγόρο Ανδρέα Μπαρδάκο.

ΕΦΕΣΙΒΛΗΤΩΝ:  1) Ανώνυμης εταιρίας με την επωνυμία «…………)», η οποία εδρεύει στην Αθήνα (οδός ….) (ΑΦΜ ……. Δ.Ο.Υ. ΦΑΕ Αθηνών) και εκπροσωπείται νόμιμα, εκπροσωπήθηκε δε από τον πληρεξούσιό της δικηγόρο Ανδρέα Παλευρατζή-Ασόβερ και 2) ………….. ο οποίος εκπροσωπήθηκε από την πληρεξούσιά του δικηγόρο Θεοδώρα Γεωργακοπούλου.

Ο εκκαλών άσκησε ενώπιον του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς την από  5.4.2019 (ΓΑΚ/ΕΑΚ ……/2019) αγωγή, επί της οποίας εκδόθηκε η υπ΄ αριθμ. 864/2020 απόφαση του ως άνω Δικαστηρίου, που  απέρριψε την αγωγή.

Την απόφαση αυτή προσέβαλε ενώπιον του παρόντος Δικαστηρίου ο ενάγων και ήδη εκκαλών με την από  22.4.2021 (ΓΑΚ/ΕΑΚ  ……/2021-………./2021) έφεσή του, της οποίας δικάσιμος ορίσθηκε η αναφερόμενη στην αρχή της παρούσας απόφασης.

Η υπόθεση εκφωνήθηκε με τη σειρά της από το οικείο πινάκιο και συζητήθηκε.

Οι πληρεξούσιοι δικηγόροι των διαδίκων, αφού έλαβαν διαδοχικά το λόγο από την Πρόεδρο, αναφέρθηκαν στις έγγραφες προτάσεις που κατέθεσαν.

ΜΕΛΕΤΗΣΕ ΤΗ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ

ΚΑΙ ΣΚΕΦΘΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ

Η υπό κρίση έφεση (με γενικό αριθμό κατάθεσης …./1.6.2021) κατά της υπ΄αριθμ.  864/2020 οριστικής απόφασης του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς (Τμήμα Ναυτικών Διαφορών), που εκδόθηκε, κατά την ειδική διαδικασία των άρθρων 614 επ. ΚΠολΔ (περιουσιακές – μισθωτικές διαφορές) επί της από 5.4.2019 αγωγής του εκκαλούντος, έχει ασκηθεί νομότυπα και εμπρόθεσμα, δεδομένου ότι δεν προκύπτει ούτε άλλωστε οι διάδικοι επικαλούνται επίδοση της εκκαλουμένης αποφάσεως (άρθρα 19, 495 παρ. 1 και 4, 511, 513 παρ. 1 περ. β, 516 παρ. 1, 517, 518 παρ. 2 και 591 παρ. 1 του ΚΠολΔ). Πρέπει επομένως να γίνει τυπικά δεκτή και να ερευνηθεί περαιτέρω κατ’ ουσίαν ως προς το παραδεκτό και βάσιμο των λόγων της κατά την ίδια παραπάνω ειδική διαδικασία (άρθρο 533 παρ. 1 ΚΠολΔ), εφόσον έχει κατατεθεί και το υπ΄αριθμ. ……….. νόμιμο παράβολο (άρθρ. 495 παρ. 3 ΚΠολΔ.,  όπως αντικαταστάθηκε από το άρθρ. 35 παρ. 2 ν. 4446/2016, ΦΕΚ Α 240/22-12-2016).

Κατά το άρθρο 51§§1 και 6 του ν. 2172/1993 συστήθηκαν στο Πρωτοδικείο Πειραιώς και στο Εφετείο Πειραιώς ειδικά τμήματα (Τμήματα Ναυτικών Διαφορών), στα οποία, αποκλειστικά, δικάζονται τα ένδικα βοηθήματα και τα ένδικα μέσα, τα οποία αφορούν σε υποθέσεις ναυτικών διαφορών. Κατά τη δεύτερη παράγραφο, μάλιστα, του ίδιου άρθρου, για  την  εκδίκαση  των  ναυτικών  διαφορών  η  δικαιοδοσία  των δικαστηρίων του Πειραιά εκτείνεται σε ολόκληρο το νομό Αττικής, ενώ για τις λοιπές εκτός Αττικής ναυτικές διαφορές, τα δικαστήρια του Πειραιά έχουν συντρέχουσα αρμοδιότητα. Εξάλλου, σύμφωνα με την παράγραφο 3Α του άρθρου 51 του ν. 2172/1993, ναυτικές διαφορές, είναι οι ιδιωτικές διαφορές, που πηγάζουν από πράξεις θαλασσίου εμπορίου και από τη χρησιμοποίηση, λειτουργία ή ναυσιπλοΐα του πλοίου ή την παροχή εργασίας σ’ αυτό και, κατά την παράγραφο 4, για την εφαρμογή της προηγούμενης παραγράφου, πλοίο  είναι  κάθε πλωτή  κατασκευή ικανή για την εκτέλεση ορισμένου έργου ή υπηρεσίας στο θαλάσσιο χώρο. Επιπλέον, στην παράγραφο 3Β (στοιχεία α΄-ιζ΄) του ίδιου άρθρου παρατίθενται ενδεικτικά (και όχι αποκλειστικά), περιπτώσεις που θεωρούνται ως ναυτικές διαφορές, μεταξύ των οποίων και εκείνες που έχουν αιτία δαπάνες του μισθωτή, ναυλωτή ή πράκτορα για λογαριασμό του πλοίου, του πλοιοκτήτη ή του εφοπλιστή (στοιχείο ιβ΄). Η σύμβαση ελλιμενισμού σκαφών είναι σύμβαση μίσθωσης ακινήτου (βλ. ΕφΠειρ 605/2010 ΔΕΕ 2011.220, ΕφΑθ 10868/1988 ΑρχΝ 1989.426, ΔΕΚ 428/2002 ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ), διεπόμενη από τις περί μισθώσεως διατάξεις του ΑΚ, στην οποία εφαρμόζεται και ο Γενικός Κανονισμός Λειτουργίας Τουριστικών Λιμένων, που περιέχεται στην υπ’ αριθμ. Τ/9803/5.9.2003 κοινή απόφαση των Υπουργών Ανάπτυξης – Εμπορικής Ναυτιλίας (ΦΕΚ Β΄ 1323/16.9.2003), που εκδόθηκε κατ’ εξουσιοδότηση του άρθρου 38 του Ν. 3105/2003 «Τουριστική εκπαίδευση και κατάρτιση, ρυθμίσεις για τον τουρισμό και άλλες διατάξεις» (ΦΕΚ Α΄ 29/10.2.2003) και δημοσιεύθηκε νόμιμα (ΦΕΚ Β΄ 1323/16.9.2003), έχων, επομένως, ισχύ νόμου, οι δε από αυτήν απορρέουσες διαφορές εκδικάζονται από το κατά τις διατάξεις των άρθρων 14 παρ. 1 εδ. β, 16 αρ. 1 και 29 παρ. 1 ΚΠολΔ αρμόδιο δικαστήριο κατά την ειδική διαδικασία των μισθωτικών διαφορών των άρθρων 648 επόμ. ΚΠολΔ και υπό την ισχύ του ν.4335/2015, για τα κατατεθειμένα από 1.1.2016 ένδικα μέσα και αγωγές (άρθρο 1 άρθρο ένατο παρ. 2 του Ν 4335/2015 (ΦΕΚ Α` 87/23.7.2015), κατά την ειδική διαδικασία των περιουσιακών-μισθωτικών διαφορών των άρθρων 614 και 615 επ. του ΚΠολΔ (πρβλ. ΕφΠειρ 126/2017 ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ). Εξάλλου, κατά τις παραγράφους 5 στοιχείο α΄ και 6 του άρθρου 51 του ν. 2172/1993, διαφορές και υποθέσεις που υπάγονται στο τμήμα ναυτικών διαφορών του Πρωτοδικείου ή του Εφετείου Πειραιώς και εισάγονται σε άλλο τμήμα του ίδιου δικαστηρίου, παραπέμπονται στο τμήμα ναυτικών διαφορών και κατά τα λοιπά εφαρμόζεται η διάταξη του παραπάνω άρθρου 46 του ΚΠολΔ για την παραπομπή από αναρμόδιο σε αρμόδιο δικαστήριο (βλ. ΑΠ 1296/2012 Τρ. Νομ. Πλ. Δ,Σ.Α., ΑΠ 1602/2012 Τρ. Νομ. Πλ. NOMOS, ΑΠ 1285/2006 ΔΕΕ 2007 978, ΑΠ 338/2003 ΕλλΔνη 2004 407, ΤρΕφΠειρ 425/2021, ΤρΕφΠειρ 34/2021 ιστοσελ.Εφετ.Πειρ, Α. Αντάπαση «Ζητήματα αρμοδιότητας του Τμήματος Ναυτικών Διαφορών του Πρωτοδικείου Πειραιώς» ΕΕμπΔ 2015 σελ. 233 επ.).

Στην προκειμένη περίπτωση, με την ως άνω αγωγή του, που ο ενάγων και ήδη εκκαλών άσκησε ενώπιον του πρωτοβαθμίου δικαστηρίου, όπως το περιεχόμενό της εκτιμάται από το δικαστήριο, ισχυρίσθηκε, ότι με την από 4.4.2006 σύμβαση ελλιμενισμού, που συνυπέγραψαν αφενός η πρώτη εναγομένη ήδη εφεσίβλητη εταιρεία με την τότε επωνυμία της ως “……….” και τον διακριτικό τίτλο …….,   (ήδη ……… με τον διακριτικό τίτλο ………),  η οποία ασκεί τη διοίκηση και διαχείριση της περιουσίας – μεταξύ άλλων – και του Ν.Π.Δ.Δ. με την επωνυμία «Ελληνικός Οργανισμός Τουρισμού» (Ε.Ο.Τ.), στην οποία περιλαμβάνεται και ο τουριστικός λιμένας (μαρίνα) Αλίμου Αττικής και αφετέρου η μη διάδικος στην παρούσα δίκη και εδρεύουσα στο Ηνωμένο Βασίλειο εταιρεία με την επωνυμία “……..”, της οποίας είναι νόμιμος εκπρόσωπος ο ίδιος (ενάγων), η εναγομένη παραχώρησε στην τελευταία το δικαίωμα ελλιμενισμού στην μαρίνα Αλίμου του υπό σημαία Αγγλίας σκάφους “B” πλοιοκτησίας της,  με αριθμό νηολογίου ….., καθώς και το δικαίωμα της χρήσης των λοιπών παρεχομένων στον χώρο αυτής υπηρεσιών και διευκολύνσεων, για το χρονικό διάστημα από 1.4.2006 έως 31.12.2006, έναντι του καθοριζομένου κάθε φορά από τον φορέα διαχείρισης της μαρίνας ανταλλάγματος, που είχε εγκριθεί αρμοδίως, σύμφωνα με τον ειδικό κανονισμό της μαρίνας. Ότι τη σύμβαση υπέγραψε για λογαριασμό της  πλοιοκτήτριας “…….” ο δεύτερος εναγόμενος ………, κυβερνήτης τότε του σκάφους, ο οποίος είχε εξουσιοδοτηθεί αρμοδίως. Ότι έκτοτε και μέχρι την 14.5.2013, που μεταφέρθηκε στην μαρίνα Φλοίσβου, το σκάφος ελλιμενιζόταν στην παραπάνω μαρίνα Αλίμου, η δε πρώτη εναγομένη μέχρι και την 28.2.2017 προέβαινε μονομερώς σε ετήσια ανανέωση της συμβάσεως, χωρίς ο ίδιος να ενημερώνεται και να συμπράττει στην ανανέωσή της. Ότι στις 8.5.2013 το σκάφος μεταβιβάσθηκε νομίμως λόγω πωλήσεως στην εταιρεία με την επωνυμία “…….”, της οποίας νόμιμος εκπρόσωπος είναι ο δεύτερος εναγόμενος …….., συνταχθέτος προς τούτο του από ίδια ημερομηνία αγοραπωλητηρίου συμβολαίου (bill of sale) και, ακολούθως, στις 14.5.2013  εκδόθηκε και το έγγραφο βρετανικής εθνικότητας του σκάφους (Certificate of British Registry). Ότι η πώληση του σκάφους προς τον δεύτερο εναγόμενο είχε προσυμφωνηθεί με την αρχική πλοιοκτήτρια από το έτος 2006, και από το έτος αυτό παραδόθηκε το σκάφος κατά χρήση σ’αυτόν μαζί με την σχετική εξουσιοδότησή της, με την οποία υπέγραψε και την ένδικη σύμβαση ελλιμενισμού. Ότι από την παράδοση της χρήσης του σκάφους στον δεύτερο εναγόμενο μόνον αυτός επικοινωνούσε και είχε οικονομικές συναλλαγές με την εναγομένη – εκμισθώτρια, ενώ, αντίθετα, ο ίδιος ο ενάγων δεν είχε καμία ενημέρωση ή επικοινωνία με τους εκπροσώπους της είτε κατά το χρονικό διάστημα που το σκάφος ελλιμενιζόταν στην μαρίνα Αλίμου είτε μετά την 14.5.2013 που έγινε η μεταφορά του στην μαρίνα Φλοίσβου, Ότι, ενώ έτσι είχαν τα πράγματα, στις αρχές Δεκεμβρίου του 2018, η πρώτη εναγομένη του κοινοποίησε, λόγω της ιδιότητάς του ως νομίμου εκπροσώπου της αρχικής πλοιοκτήτριας εταιρείας και, ως εκ τούτου συνυπόχρεου εις ολόκληρον για την καταβολή των τελών ελλιμενισμού του, τα ακόλουθα έγγραφα: α) την υπ΄αριθμ. 8713/8.11.2018 απόφαση της Διεύθυνσης Οικονομικών και Διοικητικών υπηρεσιών της εναγομένης, με την οποία αποφασίστηκε ο καταλογισμός σε βάρος του και η έγκριση της βεβαίωσης προς είσπραξη από το αρμόδιο Δημόσιο Ταμείο τελών ελλιμενισμού ποσού 79.344,66 ευρώ, εκ των οποίων ποσό 25.189,81 ευρώ αφορούσε υπόλοιπο οφειλομένου ποσού μέχρι την 31.12.2012 και ποσό 54.154,85 ευρώ αφορούσε τέλη και λογαριασμούς ελλιμενισμού για το χρονικό διάστημα από 1.1.2013 έως 8.2.2017, β) την από 26.10.2018 καρτέλα κινήσεων πελατών με τις εκάστοτε χρεωπιστώσεις από 1.4.2006 έως 8.2.2017 και γ) τις υπ΄αριθμ. …/….  και …./../27.11.2018 βεβαιώσεις οφειλών της ΔΟΥ Πλοίων Πειραιά, με συνημμένους τους αντίστοιχους από 26.11.2018 χρηματικούς και βεβαιωτικούς καταλόγους με αριθμούς ../2018 και …./2018 ποσού 54.154,85 και 25.189,81 ευρώ αντίστοιχα. Ότι, οι ως άνω αξιώσεις της πρώτης εναγομένης που βεβαιώθηκαν προς είσπραξη στην ΔΟΥ Πλοίων Πειραιά είναι μη νόμιμες και καταλογίσθηκαν και βεβαιώθηκαν ακύρως και καταχρηστικώς σε βάρος του, διότι: 1) όσες από αυτές καταλογίσθηκαν και βεβαιώθηκαν για το χρονικό διάστημα μέχρι την 31.12.2012 και δη ποσό 25.189,81 ευρώ, έχουν υποπέσει στην 5ετή παραγραφή του άρθρου 250 αριθμ. 16  ΑΚ, κατά τα ειδικότερα εκτιθέμενα στην αγωγή του, όσες δε από αυτές καταλογίσθηκαν για το χρονικό διάστημα μετά την πώληση του σκάφους την 14.5.2013 μέχρι την 8.2.2017 και συγκεκριμένα το ποσό των 49.258,40 ευρώ δεν βαρύνουν τον ίδιο ως νόμιμο εκπρόσωπο της αρχικής πλοιοκτήτριας εταιρείας, αλλά την αγοράστρια του σκάφους και νέα πλοιοκτήτρια εταιρεία  “……..”, καθώς και τον ευθυνόμενο εις ολόκληρον με αυτήν νόμιμο εκπρόσωπό της δεύτερο εναγόμενο ……., 2) η αρχική πλοιοκτήτρια εταιρεία “………..” και ο ίδιος ως νόμιμος εκπρόσωπός της, υπέγραψαν μόνο την αρχική ως άνω σύμβαση ελλιμενισμού που αφορά το χρονικό διάστημα από 1.4.2006 έως 31.12.2006 και ως εκ τούτου η ευθύνη τους περιορίζεται μόνο στα τέλη ελλιμενισμού του συγκεκριμένου χρονικού διαστήματος, ενώ όλες οι μετέπειτα διαδοχικές ετήσιες ανανεώσεις της συμβάσεις μέχρι και την 8.2.2017 τυγχάνουν άκυρες και δεν τον δεσμεύουν, ως αντιβαίνουσες στον όρο 5.4 της συμβάσεως, αφού η πρώτη εναγομένη προέβη μονομερώς στην ανανέωσή τους, άλλως η ανανέωσή τους έγινε καταχρηστικά, για τους αναφερόμενους στην αγωγή του λόγους,  και 3) η επιδίωξη της πρώτης εναγομένης να αξιώσει την έναντι αυτού ικανοποίηση της συνολικής απαιτήσεώς της των 79.344,66 ευρώ μετά από επτά έτη απραξίας και χωρίς στο μεταξύ να μεσολαβήσει όχλησή του, καθώς και η ενέργειά της να βεβαιώσει την απαίτηση αυτή στην ΔΟΥ Πλοίων Πειραιά παρίστανται ως καταχρηστικές. Επικαλούμενος δε περαιτέρω, ότι έχει έννομο συμφέρον στην άσκηση της ενδίκου αγωγής, ώστε να οριοθετηθούν οι εκατέρωθεν υποχρεώσεις και τα δικαιώματα των συμβαλλομένων και, δεδομένου ότι δεν έχει και την δυνατότητα ασκήσεως άλλου ενδίκου βοηθήματος κατά των παραπάνω πράξεων, ζητούσε να αναγνωρισθεί: α) ότι οι αξιώσεις της πρώτης εναγομένης, ποσού 25.189,81 ευρώ, που αναφέρονται στον από 26.11.2018 χρηματικό και βεβαιωτικό κατάλογο με αριθμό  …../2018 και καταλογίστηκαν και βεβαιώθηκαν σε βάρος του με την υπ΄αριθμ. πρωτ.  ……../27.11.2018 βεβαίωση  οφειλών της ΔΟΥ Πλοίων Πειραιά, είχαν ήδη παραγραφεί πριν την βεβαίωσή τους, β) ότι από το μεγαλύτερο ποσό των 54.154,85, στο οποίο ανέρχονται οι λοιπές αξιώσεις της πρώτης εναγομένης, ποσό 49.258,40 ευρώ, που αναφέρεται στον από 26.11.2018 χρηματικό κατάλογο με αριθμό  …../2018 και αφορά τέλη για το χρονικό διάστημα από 14.5.2013 έως 8.2.2017, που βεβαιώθηκαν με την υπ΄αριθμ. πρωτ.  ……/27.11.2018 ταμειακή βεβαίωση οφειλών της ΔΟΥ Πλοίων Πειραιά, δεν οφείλεται από τον ίδιο, αλλά από τον δεύτερο εναγόμενο και γ) ότι είναι αντισυμβατικές και ως εκ τούτου άκυρες οι μονομερείς ανανεώσεις της αρχικής από 4.4.2006 σύμβασης ελλιμενισμού για το μετά την 31.12.2006 χρονικό διάστημα και, επομένως, μη νομίμως καταλογίσθηκε σε βάρος του το σύνολο των ενδίκων αξιώσεων της εναγομένης, ποσού 79.344,66 ευρώ. Ζητούσε, επίσης ο ενάγων να υποχρεωθεί η εναγομένη να ανακαλέσει, άλλως να διορθώσει την υπ΄αριθμ. πρωτ. 8713/8.11.2018 απόφασή της, με την οποία εγκρίθηκε η βεβαίωση προς είσπραξη από το αρμόδιο Δημόσιο Ταμείο, τους χρηματικούς και βεβαιωτικούς καταλόγους με αριθμ. …./2.11.2018 και …./26.11.2018 και τις υπ΄αριθμ. πρωτ. …… και ……/27.11.2018 ταμειακές βεβαιώσεις της ΔΟΥ Πλοίων Πειραιά, επί σκοπώ, όπως διαγράψει από τα αρχεία της οποιοδήποτε χρέος του από την παραπάνω αιτία. Τέλος, ζητούσε να υποχρεωθεί η πρώτη εναγομένη να προβεί στις κατά νόμον ενέργειες προκειμένου να διαγραφούν από το Δημόσιο Ταμείο οι βεβαιωθείσες επ΄ονόματί του οφειλές.

Επί της αγωγής αυτής εκδόθηκε η εκκαλουμένη απόφαση του Ναυτικού Τμήματος του Πρωτοδικείου Πειραιώς, η οποία απέρριψε την αγωγή στο σύνολό της και δη ως μη νόμιμη ως προς την πρώτη εναγομένη και ως απαράδεκτη ελλείψει νομιμοποίησης ως προς τον δεύτερο εναγόμενο. Κατά της αποφάσεως αυτής παραπονείται ήδη ο εκκαλών με την κρινόμενη έφεσή του και τους διαλαμβανόμενους σαυτή λόγους, οι οποίοι ανάγονται σε εσφαλμένη ερμηνεία και εφαρμογή του νόμου και ζητεί την εξαφάνισή της και την παραδοχή της αγωγής του ως νόμω και ουσία βασίμου.

Από το προεκτεθέν περιεχόμενο της αγωγής προκύπτει ότι η ένδικη διαφορά, έχει ως κύριο αντικείμενο την αναγνώριση της ανυπαρξίας οφειλής του εκκαλούντος από την σύμβαση ελλιμενισμού του ανωτέρω σκάφους, καθώς και την ακυρότητα των με βάση την απαίτηση αυτή εκδοθέντων (προπαρασκευαστικών) πράξεων εκτέλεσης, δηλαδή πηγάζει κατά τα προαναφερόμενα στην μείζονα σκέψη από σύμβαση μισθώσεως που  αφορά τη χρησιμοποίηση, λειτουργία και ναυσιπλοΐα πλοίου με την έννοια του άρθρου 51 του ν. 2172/1993 και αφορά δαπάνες για λογαριασμό του πλοίου και της πλοιοκτήτριας εταιρείας. Επομένως, πρόκειται για ναυτική διαφορά υπό την έννοια του άνω άρθρου και ως εκ τούτου, απαραδέκτως εισάγεται προς εκδίκαση ενώπιον του παρόντος Τμήματος των περιουσιακών (μισθωτικών) διαφορών του Δικαστηρίου αυτού, το οποίο δεν είναι, κατά τις διατάξεις του Κανονισμού Εσωτερικής Υπηρεσίας του Εφετείου Πειραιώς, αρμόδιο για την εκδίκασή της  και πρέπει, σύμφωνα με τις διατάξεις των άρθρων 46 του ΚΠολΔ και 51 παρ. 5 και 6 του ν. 2172/1993, κατά τις οποίες η καθ’ ύλην (λειτουργική) αρμοδιότητα εξετάζεται και αυτεπαγγέλτως στο στάδιο τούτο της δίκης (βλ. ΑΠ 1602/2012, ΑΠ 51/2004 ΝΟΜΟΣ), να κηρυχθεί αυτό αναρμόδιο προς εκδίκαση της εισαγομένης με την υπό κρίση έφεση ένδικης ναυτικής διαφοράς και να παραπεμφθεί η υπόθεση στο αρμόδιο «Τμήμα Ναυτικών Διαφορών» του Εφετείου αυτού (Πειραιώς), το οποίο θα δικάσει την υπόθεση κατά την διαδικασία των μισθωτικών διαφορών. Διάταξη για την δικαστική δαπάνη δεν θα περιληφθεί, διότι η παρούσα απόφαση δεν είναι οριστική, κατά την έννοια του άρθρου 309 του ΚΠολΔ, καθόσον δεν αφορά στην εν γένει καθ’ ύλην αναρμοδιότητα του Δικαστηρίου αυτού, αλλά μόνον του παρόντος Τμήματος των Μισθωτικών Διαφορών, που δεν αποτελεί οργανικώς αυτοτελές Δικαστήριο (ΕφΠειρ 69/2020, ΕφΠειρ 442/2014 ΤΝΠΝόμος).

ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ

Δικάζει αντιμωλία των διαδίκων.

Κηρύσσει αναρμόδιο το παρόν δικαστήριο (Τμήμα Περιουσιακών – Μισθωτικών διαφορών) του Εφετείου Πειραιώς προς εκδίκαση της έφεσης κατά της υπ΄αριθμ. 864/2020 οριστικής απόφασης του Τμήματος Ναυτικών Διαφορών του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς,

Παραπέμπει την υπόθεση στο αρμόδιο για την εκδίκασή της «Τμήμα Ναυτικών  Διαφορών» του Εφετείου αυτού (Πειραιώς).

Κρίθηκε, αποφασίσθηκε και δημοσιεύθηκε στον Πειραιά σε έκτακτη, δημόσια στο ακροατήριό του συνεδρίαση,  στις    8 Σεπτεμβρίου 2023, χωρίς την παρουσία των διαδίκων και των πληρεξουσίων τους δικηγόρων.

Η    ΔΙΚΑΣΤΗΣ                                              Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ