Αριθμός 512/2023
ΤΟ ΤΡΙΜΕΛΕΣ ΕΦΕΤΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΩΣ
Τμήμα 4ο
Αποτελούμενο από τους Δικαστές Αικατερίνη Νομικού, Πρόεδρο Εφετών, Σοφία Καλούδη, Εφέτη και Φωτεινή Μάμαλη, Εφέτη-Εισηγήτρια και από τη Γραμματέα Κ.Σ.
Συνεδρίασε δημόσια στο ακροατήριο του την …………, για να δικάσει την υπόθεση μεταξύ των:
ΕΚΚΑΛΟΥΣΑΣ: …………, η οποία παραστάθηκε αυτοπροσώπως ως δικηγόρος.
ΕΦΕΣΙΒΛΗΤΟΥ: Ελληνικού Δημοσίου, νομίμως εκπροσωπούμενου από τον κ. Υπουργό των Οικονομικών που εδρεύει στην Αθήνα (οδός …………), το οποίο εκπροσωπήθηκε από τον Δικαστικό πληρεξούσιο ΝΣΚ Νικόλαο Σταυρόπουλο (με δήλωση κατ΄ άρθρο 242 παρ 2 ΚΠολΔ).
Η εκκαλούσα άσκησε ενώπιον του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς την από 17.4.2015 (ΓΑΚ/ΕΑΚ ………/2015) αγωγή, επί της οποίας εκδόθηκε η υπ΄ αριθμ. 11/2017 απόφαση του ως άνω Δικαστηρίου, με την οποία κήρυξε εαυτόν καθ΄ ύλην αναρμόδιο και παράπεμψε τη συζήτηση της υπόθεσης στο Πολυμελές Πρωτοδικείο Πειραιώς, το οποιο, συζητήσεως γενομένης, εξέδωσε την υπ΄ αριθμ. 3549/2017 απόφασή του, με την οποία απέρριψε την αγωγή.
Την απόφαση αυτή προσέβαλε ενώπιον του παρόντος Δικαστηρίου η ενάγουσα και ήδη εκκαλούσα με την από 9.7.2019 (ΓΑΚ/ΕΑΚ ………/2019-……../2019) έφεσή της, της οποίας δικάσιμος ορίσθηκε αρχικά η 21η.5.2020, οπότε η συζήτησή της ματαιώθηκε κατά τη διάρκεια της επιβολής του μέτρου της προσωρινής αναστολής της λειτουργίας των Δικαστηρίων λόγω της πανδημίας κορωναϊού Covid-19 (από 13.3.2020 έως 31.5.2020). Σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 74 παρ 2 του ν. 4690/2020 (ΦΕΚ Α 104/30-5-2020) περί αυτεπαγγέλτου ορισμού δικασίμου προς συζήτηση αυτών των υποθέσεων, τις διατάξεις των άρθρων 1, 2 και 3 του Κανονισμού Εσωτερικής Υπηρεσίας του Εφετείου Πειραιώς, την υπ΄ αριθμ. 37/2020 Πράξη του Τριμελούς Συμβουλίου Διεύθυνσης του Εφετείου Πειραιώς και την υπ΄αριθμ. 95/2020 Πράξη της ορισθείσας από τον Πρόεδρο του Τριμελούς Συμβουλίου Διεύθυνσης του Εφετείου Πειραιώς Δικαστή, Σταυρούλας Μακρή, Προέδρου Εφετών, η προκειμένη υπόθεση επανεισήχθη προς συζήτηση ενώπιον του Δικαστηρίου τούτου στη δικάσιμο της 22ας.4.2021, οπότε η συζήτησή της ματαιώθηκε κατά τη διάρκεια της επιβολής του μέτρου της προσωρινής αναστολής της λειτουργίας των Δικαστηρίων λόγω της πανδημίας κορωναϊού Covid-19 (από 10.4.2021 έως 26.4.2021). Σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 21 του ν 4786/2021 (ΦΕΚ Α 43/23-3-2021) περί αυτεπαγγέλτου ορισμού δικασίμου προς συζήτηση αυτών των υποθέσεων, τις διατάξεις των άρθρων 1, 2 και 3 του Κανονισμού Εσωτερικής Υπηρεσίας του Εφετείου Πειραιώς και την υπ΄αριθμ. 130/2021 Πράξη της ορισθείσας από τον Πρόεδρο του Τριμελούς Συμβουλίου Διεύθυνσης του Εφετείου Πειραιώς Δικαστή, Αικατερίνης Νομικού, Προέδρου Εφετών, η προκειμένη υπόθεση επανεισήχθη προς συζήτηση ενώπιον του Δικαστηρίου τούτου στη δικάσιμο της 7ης.10.2021, μετά δε από αναβολή στη δικάσιμο που αναφέρεται στην αρχή της παρούσας απόφασης.
Η υπόθεση εκφωνήθηκε με τη σειρά της από το οικείο πινάκιο και συζητήθηκε.
Η εκκαλούσα, παραστάσα αυτοπροσώπως ως δικηγόρος, αφού έλαβε τον λόγο από την Πρόεδρο, αναφέρθηκε στις έγγραφες προτάσεις που κατέθεσε και ο δικαστικής πληρεξούσιος ΝΣΚ του εφεσιβλήτου, ο οποίος παραστάθηκε με δήλωση ενώπιον του παρόντος Δικαστηρίου, ανέπτυξε τις απόψεις του με τις έγγραφες προτάσεις που προκατέθεσε
ΑΦΟΥ ΜΕΛΕΤΗΣΕ ΤΗ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ
ΚΑΙ ΣΚΕΦΤΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ
Η κρινόμενη από 9.7.2019 (αριθ.καταθ. ………/2019) έφεση κατά της υπ’ αριθ. 3549/2017 οριστικής απόφασης του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Πειραιά, που εκδόθηκε αντιμωλία των διαδίκων κατά την τακτική διαδικασία, επαναφέρεται προς συζήτηση, κατά τη διάταξη του άρθρου 74 παρ. 2 Ν.4690/2020, εξ αναβολής από το πινάκιο προηγούμενων δικασίμων με την υπ’ αριθ. 95/2020 Πράξη και 130/2021 Πράξη των Προέδρων Εφετών, Σπυριδούλας Μακρή και Αικατερίνης Νομικού, ορισθείσες από τον/την Πρόεδρο του Τριμελούς Συμβουλίου Διεύθυνσης του Εφετείου Πειραιά. Έχει δε ασκηθεί νομότυπα και εμπρόθεσμα, ήτοι εντός δύο ετών από τη δημοσίευση της απόφασης που περάτωσε τη δίκη (19.8.2017), εφόσον από τα έγγραφα της δικογραφίας δεν προκύπτει επίδοση της εκκαλουμένης απόφασης (άρθ. 495 παρ. 1, 2, 511, 513 παρ. 1Β, 516 παρ. 1, 518 παρ. 2, όπως ισχύει μετά την τροποποίησή του με το άρθρο τρίτο του άρθρου 1 του Ν.4335/2015 και 591 παρ. 1 Κ.Πολ.Δ). Πρέπει, επομένως, να γίνει τυπικά δεκτή και να εξεταστεί κατά την ίδια διαδικασία, ως προς το παραδεκτό και βάσιμο των λόγων της (άρθ. 533 παρ. 1 Κ.Πολ.Δ), δεδομένου ότι για το παραδεκτό αυτής έχει κατατεθεί από την εκκαλούσα, σύμφωνα με τη διάταξη του άρθρου 495 παρ. 3 του ιδίου ως άνω κώδικα, το νόμιμο παράβολο, όπως προκύπτει από τη με ημερομηνία 11.7.2019 πράξη κατάθεσης παράβολου της αρμοδίας Γραμματέως του Πρωτοδικείου Πειραιά.
Με την από 17.4.2015 (αριθ.καταθ. ……../2015) αγωγή η ενάγουσα (ήδη εκκαλούσα) ιστορεί ότι τυγχάνει αποκλειστική κυρία νομέας και κάτοχος του προσδιοριζομένου στο αγωγικό δικόγραφο εκτάσεως μ.τ 6812,36, κατά όρια ακινήτου που βρίσκεται στη θέση “….” του δημοτικού διαμερίσματος “…”. Ότι το εν λόγω ακίνητο απέκτησε αυτή το έτος 2008, κατά τον αναφερόμενο παράγωγο τρόπο, με το υπ’ αριθ. …./25.7.2008 αγοραπωλητήριο συμβόλαιο της συμβολαιογράφου Αθηνών, ………….., νομίμως μεταγραφέντος στα βιβλία μεταγραφών του Δήμου Αίγινας (τ…, α.α …….), λόγω αγοράς από τους, ………… Στους ως άνω άμεσους δικαιοπαρόχους της περιήλθε το επίδικο ακίνητο, δυνάμει κληρονομικής εκ διαθήκης διαδοχής του αποβιώσαντος την 8.12.1998 …….., συζύγου της πρώτης και πατέρα των λοιπών ως άνω δικαιοπαρόχων, με την υπ’ αρ. …./7.7.2007 πράξη αποδοχής κληρονομιάς της ίδιας ως άνω συμβολαιογράφου Αθηνών, νομίμως μεταγραφείσας στα βιβλία μεταγραφών του Υποθηκοφυλακείου Αίγινας (τ…, αρ…..). Στον τελευταίο είχε περιέλθει ατύπως το έτος 1960 τμήμα επιφάνειας μ.τ 2.820, το οποίο έκτοτε το κατείχε έως και τον θάνατό του την 8.12.1998, διανοία αποκλειστικού κυρίου και τμήμα τεσσάρων περίπου στρεμμάτων με το αναφερόμενο νόμιμα μεταγεγραμμένο αγοραπωλητήριο συμβόλαιο από την …………., στην οποία είχε περιέλθει με το αναφερόμενο νόμιμα μεταγεγραμμένο συμβόλαιο δωρεάς αιτία θανάτου από τον σύζυγό της …….., το έτος 1918 και στον τελευταίο είχε περιέλθει, λόγω αγοράς και από κληρονομιά των αποβιωσάντων προς είκοσι (20) ετών γονέων του ………και ………… Ότι το περιγραφόμενο ακίνητο έχει περιέλθει σε αυτή, κατ’ εκτίμηση του δικογράφου, πλην του ως άνω παραγώγου τρόπου και πρωτοτύπως, και με τα προσόντα της τακτικής άλλως και της έκτακτης χρησικτησίας, αφού, τόσο η ιδία όσο και οι δικαιοπάροχοί της, άμεσοι και απώτεροι, νέμονταν αυτό ασκώντας τις αναφερόμενες πράξεις νομής (καλλιέργεια με αμπέλια, εκχέρσωση, ανέγερση οικοδομής, επίβλεψη, εκπλήρωση φορολογικών υποχρεώσεων), με διάνοια κυρίου, νόμιμο τίτλο και καλή πίστη συνεχώς από το έτος 2008, με προσμέτρηση στον δικό της χρόνο νομής και εκείνου των δικαιοπαρόχων της από το έτος 1850 τουλάχιστον κατά τα ειδικότερα ιστορούμενα. Ότι από το έτος 2002 το εναγόμενο Ελληνικό Δημόσιο αμφισβητεί την κυριότητα μείζονος έκτασης του ως άνω αγροτεμαχίου, χαρακτηρίζοντας τμήμα επιφάνειας μ.τ 6.242 ως δασική έκταση, και τμήμα επιφάνειας μ.τ 370 ως μη δασική έκταση, με την υπ’ αριθ. 63/2004 απόφαση της Πρωτοβάθμιας Επιτροπής Επιλύσεως Δασικών Αμφισβητήσεων Νομ.Πειραιά, η οποία επικυρώθηκε από την υπ’ αρ. 43/2010 απόφαση της δευτεροβάθμιας Ε.Ε.Δ.Α, κατά της οποίας η δικαιοπάροχός της …….. άσκησε ενώπιον του Τριμελούς Εφετείου Πειραιά την από 2/5/2012 αίτηση ακυρώσεως, της οποίας η συζήτηση δεν είχε προσδιοριστεί μέχρι την άσκηση της ένδικης αγωγής. Ότι την 21.2.2012 εκδόθηκε σε βάρος της το υπ’ αριθ. …/2012 Πρωτόκολλο Διοικητικής Αποβολής επικαλούμενο κατάληψη δημοσίου δάσους επιφάνειας μ.τ 6242 με σκοπό την απόκτηση δικαιωμάτων κατοχής και κυριότητας επί αυτού. Ότι κατά του ανωτέρω πρωτοκόλλου άσκησε ανακοπή ενώπιον του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιά, επί της οποίας εκδόθηκε η υπ’ αρ. 793/2013 απόφαση του ιδίου ως άνω δικαστηρίου, η οποία έκρινε ότι η ως άνω ιδιοκτησία αυτής (ενάγουσας) επιφάνειας μ.τ 6812,36 στερείται δημόσιο^/και δασικού χαρακτήρα. Ζήτησε δε, α)να αναγνωριστεί η κυριότητά της επί του ανωτέρω αγροτεμαχίου επιφάνειας μ.τ 6.812,36, β)να παύσει το εναγόμενο Ελληνικό Δημόσιο να διαταράσσει την κυριότητά της επί αυτού, να κηρυχθεί η απόφαση προσωρινά εκτελεστή και να καταδικαστεί το εναγόμενο στην δικαστική της δαπάνη. Επί της ως άνω αγωγής, εκδόθηκε η υπ’ αριθ. 3549/2017 οριστική απόφαση του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Πειραιά, με την οποία το πρωτοβάθμιο δικαστήριο, απέρριψε Α)ως απαράδεκτη, α)λόγω αοριστίας ως προς το αμφισβητούμενο ως δασικό τμήμα επιφάνειας μ.τ 6.242 και β)λόγω έλλειψης εννόμου συμφέροντος για το μη αμφισβητούμενο από το εναγόμενο ως μη δασικό τμήμα επιφάνειας μ.τ 370 και Β)ως μη νόμιμη τη σωρευόμενη αρνητική αγωγή για το λόγο ότι μόνη η έγγραφη αντιποίηση της ευρύτερης ιδιοκτησίας της ενάγουσας ως δημοσίου δάσους, δεν συνιστά διατάραξη.
Κατά της αποφάσεως αυτής παραπονείται η ηττηθείσα ενάγουσα με τους διαλαμβανόμενους σε αυτή (έφεση) λόγους της εφέσεως της που ανάγονται στην εσφαλμένη απόρριψη της αναγνωριστικής της αγωγής εν μέρει ως αόριστης και εν μέρει ελλείψει εννόμου συμφέροντος, για το λόγο ότι αμφισβητείται από το εναγόμενο το άνω ακίνητό της ως ενιαίο το κεφάλαιο με το οποίο απορρίπτεται ως μη νόμιμη η σωρευομένη αρνητική αγωγή, δεν πλήττεται με λόγο της υπό κρίση εφέσεως, και συνεπώς δεν μπορεί να καταστεί αντικείμενο αυτεπάγγελτης έρευνας από το Δικαστήριο, η εξουσία του οποίου οριοθετείται από τους λόγους της έφεσης και το αίτημα που στηρίζεται σε αυτή (Κ.Πολ.Δ 52 ΑΠ 781/2017, ΑΠ 782/2019, ΑΠ 1462/2019 ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ).
Από την επανεκτίμηση, των ενόρκων καταθέσεων των μαρτύρων, ……… και …………, που εξετάστηκαν, αντιστοίχως, με επιμέλεια των διαδίκων και περιέχονται στα ταυτάριθμα με την υπ’ αριθ. 11/2017 οριστική απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιά, με την οποία (11/2017 απόφαση Μ.Πρ.Πειρ) το δικαστήριο κήρυξε εαυτόν αναρμόδιο για την εκδίκαση της υπό κρίση διαφοράς που εισήχθη ενώπιον του με την από 17.4.2015 υπό κρίση αγωγή και παρέπεμψε την υπόθεση προς εκδίκαση στο αρμόδιο καθ’ ύλη και κατά τόπο Πολυμελές Πρωτοδικείο Πειραιά, όλων ανεξαιρέτως των εγγράφων που οι διάδικοι επικαλούνται και προσκομίζουν νομίμως είτε προς άμεση απόδειξη είτε προς συναγωγή δικαστικών τεκμηρίων, χωρίς όμως η ρητή αναφορά σε ορισμένα να προσδίδει σε αυτά (έγγραφα) αυξημένη αποδεικτική δύναμη σε σχέση με τα λοιπά επικαλούμενα και προσκομιζόμενα από τους διαδίκους έγγραφα, για τα οποία δεν γίνεται ειδική μνεία για το καθένα, που είναι όμως ισοδύναμα και όλα ανεξαιρέτως συνεκτιμώνται για την ουσιαστική διάγνωση της ένδικης διαφοράς (ΑΠ 1628/2003 Ελλ.Δνη 2004.723), τις φωτογραφίες που προσκομίζονται με επίκληση το περιεχόμενο των οποίων δεν αμφισβητείται (άρθ. 444, 445, 457 Κ.Πολ.Δ), σε συνδυασμό με τα διδάγματα της κοινής πείρας, που λαμβάνονται υπόψη αυτεπαγγέλτως από το Δικαστήριο (άρθ. 336 παρ. 4 Κ.Πολ.Δ), αποδείχθηκαν τα ακόλουθα πραγματικά περιστατικά:
Με το υπ’ αριθ. ………/25.7.2008 αγοραπωλητήριο συμβόλαιο της συμβολαιογράφου Αθηνών, …….., περιήλθε στην ενάγουσα ένα αγροτεμάχιο που βρίσκεται στη θέση “…” του Δημοτικού Διαμερίσματος “……….” του Δήμου Αίγινας, το οποίο στην σημερινή του κατάσταση φαίνεται και προσδιορίζεται με τα κεφαλαία αλφαβητικά γράμματα Α-Β-Γ-Δ-Ε-Ζ-Η-Θ-Ι-Κ-Λ-Μ-Ν-Ξ-Ο-Π-Π-Σ-Τ-Υ-Φ Χ-Ψ-Ω-Α’-Β’-Γ’-Δ’-Ε’-Ζ’-Η’-Θ’-Ι’-Κ’-Λ’-Μ’-Ν’-Ξ’-Ο’-Π’-Ρ’-Α’, στο από Ιανουάριου 2006, τοπογραφικό διάγραμμα του πολιτικού μηχανικού ………, το οποίο προσαρτάται στο υπ’ αρ. 23023 συμβόλαιο, επί του οποίου ο συντάξας τούτο μηχανικός βεβαιώνει σύμφωνα με τις διατάξεις του Ν.651/1977, ότι το προκείμενο αγροτεμάχιο, σήμερα έχει έκταση μέτρα τετραγωνικά έξι χιλιάδες οκτακόσια δώδεκα και 0,36 (6.812,36), βρίσκεται εκτός σχεδίου πόλεως και εκτός οικισμού, στη θέση “….” του Δημοτικού Διαμερίσματος …… του Δήμου Αίγινας, είναι άρτιο και οικοδομήσιμο σύμφωνα με το ΦΕΚ 270/Δ (από 31.5.1985) και τις ισχύουσες πολεοδομικές διατάξεις, βρίσκεται σε απόσταση 500-800 μέτρων από τη θάλασσα σύμφωνα με το Ν.1337/83 και συνορεύει σύμφωνα με το άνω τοπογραφικό διάγραμμα γύρωθεν: Επί προσόψεων του άνω διαγράμματος: Α-Β, μήκους μέτρων δέκα τεσσάρων και 0,09 (14,09), Β-Ε, μήκους μέτρων έντεκα και 0,62 (11,62), Ε-Δ, μήκους μέτρων οκτώ και 0,10 (8,10), Δ-Ε, μήκους μέτρων δέκα τεσσάρων και 0,24 (14,24), Ε-Ζ, μήκους μέτρων δέκα επτά και 0,66 (17,66), Ζ-Η, μήκους μέτρων έξι και 0,86 (6,86), Η-Θ, μήκους μέτρων δώδεκα και 0,92 (12,92), Θ-Ι, μήκους μέτρων έξι και 0,29 (6,29), Ι-Κ, μήκους μέτρων δέκα πέντε και 0,48 (10,48), Κ-Λ, μήκους μέτρων επτά και 0,87 (7,87), Λ-Μ, μήκους μέτρων οκτώ και 0,94 (8,94), Μ-Ν, μήκους μέτρων επτά και 0,10 (7,10), Ν-Ξ, μήκους μέτρων δέκα τριών και 0,91 (13,910, Ξ-Ο, μήκους μέτρων δέκα τεσσάρων και 0,12 (14,12), Ο-Π, μήκους μέτρων εννέα και 0,65 (9,65), Π-Ρ, μήκους μέτρων έξι και 0,93 (6,93), Ρ-Σ, μήκους μέτρων επτά και 0,01 (7,01), Σ-Τ, μήκους μέτρων δώδεκα και 0,42 (12,42), με δρόμο, επί πλευρών του άνω διαγράμματος: Τ-Υ, μήκους μέτρων εννέα και 0,16 (9,16), Υ-Φ, μήκους μέτρων δώδεκα και 0,42 (12,42), Φ-Χ, μήκους μέτρων οκτώ και 0,27 (9,27), Χ-Ψ, μήκους μέτρων είκοσι και 0,63 (20,63), και Ψ-Ω, μήκους μέτρων δώδεκα και 0,56 (12,56), με ιδιοκτησία …….., επί πλευράς του άνω διαγράμματος, Ω-Α’, μήκους μέτρων τριάντα και 0,85 (30,85), με ιδιοκτησία ……. και επί πλευρών του άνω διαγράμματος Α’-Β’, μήκους μέτρων είκοσι επτά και 0,27 (27,27), Β’-Γ’, μήκους μέτρων επτά και 0,50 (7,50), Γ’-Δ’, μήκους μέτρων δώδεκα και 0,42 (12,42), Δ’-Ε’, μήκους μέτρων δώδεκα και 0,90 (12,90), Ε’-Ζ’, μήκους μέτρων δέκα πέντε και 0,71 (15,71), Ζ’-Η, μήκους μέτρων έξι και 0,43 (6,43), Η’- Θ’, μήκους μέτρων δέκα τριών και 0,43 (13,43), Θ’-Γ, μήκους μέτρων δέκα τεσσάρων και 0,73 (14,730, Γ-Κ’, μήκους μέτρων δέκα έξι και 0,53 (16,53), Κ- Λ’, μήκους μέτρων είκοσι εννέα και 0,37 (29,370, Λ’-Μ’, μήκους μέτρων δώδεκα και 0,64 (12,64), Μ’-Ν’, μήκους μέτρων δώδεκα και 0,49 (12,49), Ν’-Ξ’, μήκους μέτρων είκοσι επτά και 0,45 (27,45), Ξ’-Ο’, μήκους μέτρων είκοσι τριών και 0,43 (23,43), Ο’-Π’, μήκους μέτρων εννέα και 0,02 (9,02), ΓΓ-Ρ’, μήκους μέτρων είκοσι δύο και 0,14 (22,14) και Ρ’-Α’, μήκους μέτρων οκτώ και 0,05 (8,05), με ιδιοκτησία …….. Επί του άνω αγροτεμαχίου υπάρχει κατοικία εμβαδού μέτρων τετραγωνικών εκατόν εξήντα (160), η οποία απεικονίζεται στο προσαρτώμενο στο άνω συμβόλαιο τοπογραφικό διάγραμμα, και η οποία είχε ανεγερθεί, δυνάμει της υπ’ αρ. ……./14.9.1972 άδειας της Νομαρχίας Πειραιά”. Το άνω αγροτεμάχιο περιήλθε σε αυτή (ενάγουσα), λόγω αγοράς από τους πωλητές ………., στους οποίους, η κυριότητα, νομή και κατοχή, κατά ποσοστό 25% εξ αδιαιρέτου στην πρώτη και 37,50% εξ αδιαιρέτου σε καθένα από τους λοιπούς, περιήλθε δυνάμει της από 20.6.1998 ιδιόγραφης διαθήκης, του αποβιώσαντα στην Αθήνα συζύγου της πρώτης και πατέρα των λοιπών, ………, που δημοσιεύθηκε με το υπ’ αριθ. …/9.7.1999 πρακτικό του Μονομελούς Πρωτοδικείου Αθηνών και κηρύχθηκε κυρία με την υπ’ αριθ. 1321/9.7.1999 απόφαση του ως άνω δικαστηρίου. Την άνω κληρονομιά αποδέχθηκαν με την υπ’ αριθ. ……../7.7.2008 δήλωση αποδοχής κληρονομιάς της συμβολαιογράφου Αθηνών, ………. Το επίδικο αγροτεμάχιο, περιήλθε στον κληρονομούμενο ……., κατά κυριότητα, νομή και κατοχή, κατά μεν έκταση μέτρων τετραγωνικών δύο χιλιάδων οκτακόσιων είκοσι (2.820) περίπου, από χρησικτησία που άσκησε επ’ αυτού ήδη από του έτους 1960 και κατά την υπόλοιπη έκταση, ως αγρός άγριος εκτάσεως τεσσάρων (4) στρεμμάτων πλέον ή έλαττον, περιέχων είκοσι (20) περίπου πεύκα, κείμενος στη θέση “….” του χωρίου και κοινότητας …… της Αίγινας, συνορεύων Ανατολικά, με . ……, Δυτικά και Νότια, με οδούς και βόρεια, πρώην με ……. και ήδη με ……., δυνάμει του με αριθμό ……/18-7-1960 συμβολαίου του συμβολαιογράφου Αίγινας ….., που μεταγράφηκε νόμιμα στα βιβλία μεταγραφών του Δήμου Αιγινητών, στον τόμο … και με αριθμό …., εξ αγοράς παρά της ……….. τέως χήρα ……… το γένος ………., στην οποία είχε περιέλθει ο άνω αγρός μεταξύ άλλων, δυνάμει του με αριθμό ……../13-9-1918 συμβολαίου του συμβολαιογράφου Αίγινας …….., που μεταγράφηκε νόμιμα στα άνω βιβλία μεταγραφών, στον τόμο … και με αριθμό ………, από δωρεά αιτία θανάτου παρά του συζύγου της …….., στον οποίο και ο άνω αγρός είχε περιέλθει εξ αγοράς και εκ κληρονομιάς των αποβιωσάντων γονέων του ……… και ……….
Περαιτέρω, αποδείχθηκε ότι, η άμεση δικαιοπάροχος της ενάγουσας …….., μετά τον θάνατο του συζύγου της ……. και πριν να προβεί σε αποδοχή της κληρονομιάς αυτού, με την υπ’ αριθ. …./22.7.2002 αίτησή της προς το Δασαρχείο Πειραιά ζήτησε την έκδοση Πράξης Χαρακτηρισμού του επίδικου κληρονομιαίου αγροτεμαχίου εκτάσεως μ.τ 6.812,36. Ακολούθως, πραγματοποιήθηκε από το Δασονομείο Αίγινας, η με αριθ. …./13.10.2002 αυτοψία, κατά την οποία διαπιστώθηκε ότι η επίδικη έκταση έχει έδαφος γαιώδες, έκθεση βορειοδυτική, μέσο υψόμετρο 160 μέτρα, καλύπτεται από πεύκα, μικρής, μέσης και μεγάλης ηλικίας, σχοίνα και ασπαλάθους, ενώ στην ευρύτερη έκταση υφίστανται αγροτικές και δασικές εκτάσεις. Επίσης, διαπιστώθηκε ότι η ως άνω εδαφική έκταση (6.812,36 τ.μ) συνορεύει βόρεια με δρόμο, νότια και δυτικά με δασική έκταση και ανατολικά με δρόμο-αντιπυρική ζώνη. Κατόπιν τούτου, και αφού λήφθηκε υπόψη η από 21.10.2002 εισήγηση του Δασολόγου …., εκδόθηκε η με αριθμό …./29.10.2002 Πράξη Χαρακτηρισμού του Δασάρχη Πειραιά, με την οποία χαρακτηρίστηκε: α) το τμήμα υπό στοιχείο (I) εμβαδού 0,200 στρεμμάτων, όπως αυτό αποτυπώνεται στο από …./2002 τοπογραφικό διάγραμμα του Πολιτικού Μηχανικού …., ως μη δασική έκταση της παρ. 6Α αρ. 3 Ν.998/79, και β)το τμήμα υπό στοιχείο (II) εμβαδού 6.612 στρεμμάτων, ως δάσος της παρ. 1 του άρθρου 3 του ν.998/1979, καθόσον η έκταση αποτελεί τμήμα ευρύτερου δάσους και καλύπτεται από δασική ξυλώδη βλάστηση, πεύκα, σχίνα, ασπαλάθους, που αποτελούν από τη μεταξύ τους απόσταση και αλληλεπίδραση οργανική ενότητα. Κατά της ανωτέρω Πράξης Χαρακτηρισμού ασκήθηκαν από την ……………. αντιρρήσεις, για την έκταση που χαρακτηρίστηκε ως δασική (εμβαδού 6.612 στρεμμάτων), επί των οποίων εκδόθηκε η με αριθμό 63/2004 απόφαση της Πρωτοβάθμιας Επιτροπής Επίλυσης Δασικών Αμφισβητήσεων Πειραιά, σύμφωνα με την οποία από την προς εξέταση έκταση εμβαδού 6.612 στρεμμάτων, το τμήμα εμβαδού 0,370 στρεμμάτων αποτελεί έκταση μη δασικής μορφής του άρθρου 3 παρ. 6Α του ν.998/1979, ενώ στο υπόλοιπο τμήμα εμβαδού 6.612,00 τ.μ, με στοιχεία περιμέτρου (όπως απεικονίζεται στο από Μαρτίου 2002 τοπογραφικό διάγραμμα του πολιτικού μηχανικού ………), “Α’,Β’…… Ρ’…… Α,Β,…… Ο, Π, α-Η’-β-γ-δ, τ…….. Ω’,Α’” παραμένει ο χαρακτηρισμός δάσος της παρ. 1, άρθ. 3 Ν.998/1979, μειοψηφούσης (σύμφωνα με το σκεπτικό της εισήγησης) πως ολόκληρη η έκταση χαρακτηρισθεί ως μη ΔΑΣΙΚΗ (περιπτ.α’)”. Κατά της ανωτέρω απόφασης η …………. (άμεση δικαιοπάροχος της ενάγουσας) άσκησε αντιρρήσεις ,οι οποίες απορρίφθηκαν με την με αριθμό 43/2010 απόφαση της Δευτεροβάθμιας Επιτροπής Επίλυσης Δασικών Αμφισβητήσεων Πειραιά. Ακολούθως, με την από 28.5.201 1 έκθεση αυτοψίας του Δασονομείου Αίγινας, υποβλήθηκε με αριθμό …/28.6.201 1 πρωτόκολλο. μήνυση κατά της ………… για παράνομη αφαίρεση υπορόφου βλάστησης και κοπή πεύκων σε έκταση εμβαδού 2.560 στρεμμάτων, που βρίσκεται εντός της έκτασης που χαρακτηρίστηκε ως δάσος της παρ. 1 αρθ.3 Ν.998/2979 με την υπ’ αριθ. ……/23.10.2002 Πράξη Χαρακτηρισμού και το πρωτόκολλο διαβιβάστηκε στην Εισαγγελία Πρωτοδικών Πειραιά και εν συνεχεία η εκχερσωθείσα έκταση κηρύχθηκε αναδασωτέα με την υπ’ αριθ. 24/23.1.2012 απόφαση στη Γ.Γ.Α.Δ (Γενική Διεύθυνση Δασών και Αγροτικών Υποθέσεων) και δημοσιεύθηκε στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως (Αρ.φύλλου 75/22.2.2012/Τεύχος Τέταρτο). Επίσης, με το με αριθ…/2012 (Αρ.Αλληλ.Οικ. …/12) Πρωτόκολλο Διοικητικής Αποβολής της Δασάρχη Πειραιά, διατάχθηκε η αποβολή της ενάγουσας από το τμήμα εμβαδού 6242 τ.μ που χαρακτηρίστηκε ως δημόσιο δάσος. Η ενάγουσα με την από 12.6.2012 (αριθ.καταθ. …../2012) ανακοπή της ενώπιον του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιά ζήτησε την ακύρωση αυτού (Πρωτοκόλλου Διοικητικής Αποβολής). Δυνάμει δε αυτής (ανακοπής) εκδόθηκε η με αριθ. 793/2013 απόφαση του ως άνω δικαστηρίου κατά την διαδικασία των ασφαλιστικών μέτρων, με την οποία έγινε δεκτή η άνω ανακοπή της ανακόπτουσας – ενάγουσα και ακυρώθηκε το υπ’ αριθ. …/2012 (αριθ.Αλληλ.Οικ. …./2012) πρωτόκολλο διοικητικής αποβολής της Δασάρχη Πειραιά, η οποία όμως (απόφαση) δεν περιβάλλεται με ισχύ δεδικασμένου ως προς την ύπαρξη δικαιώματος κυριότητας αυτής [(ανακόπτουσας/ενάγουσας), ΑΠ 789/2018, Εφ.Πειρ. 161/2020, ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ)]. Η ………. άσκησε ενώπιον του Διοικητικού Εφετείου Πειραιά την από 2.5.2012 (αριθ.καταθ. ……/4.5.2012) αίτηση ακύρωσης, με την οποία ζήτησε την ακύρωση της υπ’ αριθ. 43/2010 ως άνω απόφασης της 1ης Δευτεροβάθμιας Επιτροπής Επίλυσης Δασικών Αμφισβητήσεων Πειραιά, της οποίας προσδιορίστηκε δικάσιμος η 17η Μαΐου 2016. Συζητήσεως γενομένης κατά την παραπάνω δικάσιμο, εκδόθηκε η με αριθμό Α930/2016 απόφαση του Α2 Ακυρωτικού Διοικητικού Εφετείου Πειραιά, η οποία Ακύρωσε την 43/2010 απόφαση της 1ης Δευτεροβάθμιας Επιτροπής Επίλυσης Δασικών Αμφισβητήσεων Πειραιά και ανάπεμψε την υπόθεση στη Διοίκηση, προκειμένου η έκδοση απόφασης επί της προσφυγής της ………. κατά της 63/2004 απόφασης της Πρωτοβάθμιας Επιτροπής Επίλυσης Δασικών Αμφισβητήσεων Πειραιά να γίνει κατόπιν νέας συγκρότησης της παραπάνω Δευτεροβάθμιας Επιτροπής, καθόσον προήδρευσε σε αυτή δικαστικός λειτουργός κατά παράβαση του Συντάγματος. Σημειωτέον ότι, ο …….., απώτερος δικαιοπάροχος της ενάγουσας, είχε υποβάλει στη Νομαρχία Πειραιώς, Υπηρεσία Γεωργίας-Τμήμα Δασών την από 12.7.1972 αίτησή του, με συνημμένο σε αυτή το τοπογραφικό διάγραμμα ολόκληρης της εκτάσεως του υπομηχανικού ……….. και ζήτησε τον χαρακτηρισμό της ως άνω επίδικης εδαφικής έκτασης, “ως δάσους ή δασικής έκτασης”, ενόψει της ανεγέρσεως εντός αυτής παραθεριστικής κατοικίας. Η Νομαρχία Πειραιά με το με αριθ.πρωτοκ. ……./18.7.1972 έγγραφο της, που φέρει την υπογραφή του Νομοδασάρχη Πειραιά, απάντησε ότι “…..η εμφαινόμενη υπό στοιχεία αβγδ έκτασις δεν…… αποτελεί δάσος ή δασική έκταση κατά τις διατάξεις του άρθρου 1 του Ν.Δ 86/1969 “περί Δασικού Κώδικος”, εκ των οποίων, όμως (αιτήσεως / απαντήσεως), τα οποία εκδόθηκαν για τη λήψη οικοδομικής άδειας, δεν προκύπτουν ασφαλώς και σαφώς τα όρια της “υπό στοιχεία αβγδ” εδαφικής έκτασης.
Από τα ανωτέρω προκύπτει, δυσχέρεια ως προς το εκκρεμές ενώπιον του Δικαστηρίου ζήτημα του χαρακτηρισμού της επίδικης εδαφικής έκτασης ως δημοσίου δάσους κατά την έννοια του άρθρου 3 Ν.998/1979 ενόψει και της κήρυξης ως αναδασωτέου τμήματος αυτής εμβαδού 2.560 στρεμμάτων, ενώ η ανάρτηση των δασικών χαρτών (βλ.από 23.2.2017 αριθ.πρωτ.οικ. …. έγγραφο Γενικής Δ/νσης Δασών και Αγροτικών Υποθέσεων-Διεύθυνση Δασών Πειραιά) δεν ασκεί έννομη επιρροή στις εκκρεμείς αντιρρήσεις και προσφυγές του άρθρου 14 του ν.998/1979, που εξετάζονται ως αντιρρήσεις του ν.3889/2010 και παραπέμπονται στην ΕΠΕΑ (ΣΤΕ 770/2022, ΣΤΕ 2346/2014, ΔΕΦ ΠΑΤΡ.22/2022, ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ). Βάσει των ανωτέρω, κατά την κυριαρχική κρίση του Δικαστηρίου, με σκοπό να επιτευχθεί ορθή εκτίμηση της διαφοράς, ενόψει των δυσχερειών του ως άνω ζητήματος και της αρχής της οικονομίας της δίκης, πρέπει κατ’ αυτεπάγγελτη εφαρμογή του άρθρου 249 Κ.Πολ.Δ που εφαρμόζεται και στο δευτεροβάθμιο Δικαστήριο, να διαταχθεί η αναβολή (αναστολή) της υπό κρίση υπόθεσης, συνεπεία της ακυρώσεως της με αριθ. 43/2010 απόφασης της 1ης Δευτεροβάθμιας Επιτροπής Επίλυσης Δασικών Αμφισβητήσεων και της αναπομπής της υπόθεσης στη Διοίκηση, με την προαναφερόμενη απόφαση του Διοικητικού Εφετείου Πειραιά, προκειμένου κατόπιν νόμιμης συγκρότησης του διοικητικού οργάνου, να αποφανθεί το τελευταίο τελεσιδίκως επί των αντιρρήσεων χαρακτηρισμού της επίδικης εδαφικής έκτασης ως δασικής ή μη. Η αναβολή (αναστολή) πρέπει να διαταχθεί, μέχρι την έκδοση διοικητικής πράξης από την αρμοδία ως άνω επιτροπή του άρθρου 14 Ν. 998/1979 άλλως της κατά παραπομπή ισόβαθμης αρμόδιας Επιτροπής Εξέτασης Αντιρρήσεων (ΕΠ.ΕΑ), (άρθ. 18, 19 παρ. 3 Ν. 3889/2010), κατά της οποίας δεν θα χωρεί πλέον καμία προσφυγή, ορίζοντας προθεσμία για την υποβολή της σχετικής αίτησης ενώπιον της αρμόδιας ως άνω Επιτροπής της Διοίκησης, από την ενδιαφερόμενη διάδικο-ενάγουσα, χρονικό διάστημα έξι (6) μηνών από την δημοσίευση της παρούσας απόφασης (βλ.Κεραμέα/Κονδύλη/Νίκα, Ερμηνεία Κ.Πολ.Δ, άρθ. 249 σελ. 525 αρ. 12, Β. Βαθρακοκοίλη Κ.Πολ.Δ Ερμηνευτική-Νομολογιακή Ανάλυση, άρθ. 249 σελ. 15 1 επ.αρ.3, αρ. 11, X. Απαλαγάκη, Στ. Σταματόπουλος Ο Νέος Κ.Πολ.Δ, Ερμηνεία κατ’ άρθρο μετά τους Ν. 4842 ΚΑΙ 4855/2021 σελ. 973 επ., αρ.3), κατά τα εκτιθέμενα στο διατακτικό. Επιπρόσθετα, η ενάγουσα επικαλείται για το με αριθ. …./25.7.2008 συμβόλαιο της συμβολαιογράφου Αθηνών ………, ότι έχει νόμιμα μεταγραφεί στα βιβλία μεταγραφών του Δήμου Αίγινας, στον τόμο …. και με α.α ….. δυνάμει του οποίου περιήλθε σε αυτή (ενάγουσα) το επίδικο αγροτεμάχιο, πλην όμως δεν επικαλείται ούτε προσκομίζει το έγγραφο μεταγραφής του Υποθηκοφυλακείου Αίγινας εκ του οποίου να προκύπτει η μεταγραφή αυτού.
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ
Δικάζει με παρόντες τους διαδίκους.
Αναβάλλει την εκδίκαση της προκείμενης υπόθεσης μέχρι να εκδοθεί από τη Διοίκηση, στην οποία αναπέμφθηκε η υπόθεση με την με αριθ. Α930/2016 απόφαση του Διοικητικού Εφετείου Πειραιά, διοικητική πράξη της αρμοδίας Δευτεροβάθμιας Επιτροπής του άρθρου 14 Ν. 998/1979 άλλως της κατά παραπομπή ισόβαθμης Επιτροπής Εξέτασης Αντιρρήσεων [(ΕΠ.ΕΑ), άρθ. 18, 19 παρ. 3 Ν. 3889/2010)] κατά της οποίας δεν θα χωρεί πλέον καμία προσφυγή, ορίζοντας προθεσμία για την υποβολή της σχετικής αίτησης ενώπιον της αρμοδίας Επιτροπής της Διοίκησης από την ενδιαφερόμενη διάδικο έξι (6) μηνών από την δημοσίευση της παρούσας απόφασης.
Κρίθηκε, αποφασίστηκε στον Πειραιά στις 9 Ιουνίου 2023.
Η ΠΡΟΕΔΡΟΣ Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ
Και αντ΄ αυτής λόγω
συνταξιοδοτήσεως και
αναχωρήσεώς της, η
αρχαιότερη της σύνθεσης
Εφέτης, Σοφία Καλούδη.
Δημοσιεύθηκε δε στο ακροατήριο του παρόντος Δικαστηρίου, σε έκτακτη δημόσια συνεδρίαση αυτού, την 12η Σεπτεμβρίου 2023, με άλλη σύνθεση, λόγω συνταξιοδοτήσεως και αναχωρήσεως της Προέδρου Εφετών Αικατερίνης Νομικού, αποτελούμενη από τους Δικαστές Σοφία Καλούδη, Προεδρεύουσα Εφέτη, Νικόλαο Κουτρούμπα και Φωτεινή Μάμαλη, Εφέτες και τη Γραμματέα Κ.Σ, χωρίς την παρουσία των διαδίκων και του δικαστική πληρεξουσίου ΝΣΚ του εφεσιβλήτου.
Η ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ ΕΦΕΤΗΣ Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ