ΕΦΕΤΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΩΣ
ΕΚΟΥΣΙΑ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
Αριθμός απόφασης 393/2023
ΤΟ ΤΡΙΜΕΛΕΣ ΕΦΕΤΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΩΣ
(2° Τμήμα)
Αποτελούμενο από τους Δικαστές, Βασίλειο Παπανικόλα, Πρόεδρο Εφετών, Ιωάννα Μάμαλη, Εφέτη και Μαρία Τσιάλτα, Εφέτη-Εισηγήτρια και από τη Γραμματέα, K.Σ.
Συνεδρίασε δημόσια, στο ακροατήριό του στις ……………, για να δικάσει την υπόθεση μεταξύ:
Της εκκαλούσας: Ιδιωτικής κεφαλαιουχικής εταιρείας με την επωνυμία «………….» που εδρεύει στον …. Αττικής επί της οδού …….., με Α.Φ.Μ. …… υπαγόμενη στη Δ.Ο.Υ. Α’ Πειραιά με αριθμό Γ.Ε.Μ.Η. ……, νομίμως εκπροσωπούμενης από τον εταίρο και διαχειριστή της, …….., κάτοικο … (περιοχή …) οδός ……. κάτοχο του Α.Δ.Τ …- ../19.6.2014 Τ.Α. Κυψέλης με Α.Φ.Μ … Δ.Ο.Υ. … Αθηνών, η οποία εταιρία παραστάθηκε στο Δικαστήριο δια του πληρεξουσίου της δικηγόρου, Δημοσθένη Αθ. Δαδούκη ( Α.Μ. …., Δ.Σ.Πειραιώς που προσκόμισε το με αριθμ. … γραμμάτιο προκαταβολής εισφορών και ενσήμων).
Η εκκαλούσα άσκησε την από 7-12-2021 (αριθ. καταθ. Πρωτοδικείου Πειραιώς ΓΑΚ/ΕΑΚ/………../2021, αριθ. καταθ. Εφετείου Πειραιώς ΓΑΚ/ΕΑΚ/ ……./2022) έφεσή κατά της με αριθμ. 2542/2020 οριστικής απόφασης του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς (εκούσια δικαιοδοσίας), η οποία εγγράφηκε στο πινάκιο για τη συζήτηση της οποίας ορίστηκε δικάσιμος, η αναφερόμενη στην αρχή της παρούσας.
Ο πληρεξούσιος δικηγόρος της εκκαλούσας που παραστάθηκε όπως ανωτέρω αναφέρεται κατέθεσε παραδεκτώς προτάσεις, αιτούμενος να γίνουν δεκτοί οι προβαλλόμενοι ισχυρισμοί του.
ΑΦΟΥ ΜΕΛΕΤΗΣΕ ΤΗ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ
ΣΚΕΦΤΗΚΕ ΚΑΤΑ ΤΟ ΝΟΜΟ
I. Η κρινόμενη έφεση κατά της με αριθμ. 2542/2020 οριστικής απόφασης του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς που εκδόθηκε κατά την εκούσια δικαιοδοσία μετά από αίτηση της εκκαλούσας οφειλέτριας, ασκήθηκε νομότυπα και εμπρόθεσμα ενόψει του ότι το δικόγραφο της έφεσης κατατέθηκε στη Γραμματεία του πρωτοβάθμιου Δικαστηρίου στις 8-12-2021 και η εκκαλούμενη απόφαση δημοσιεύθηκε την 1η-7-2020 (άρθρα 495, 511,513 παρ.1 περ. β, 516 παρ.1 και 520 παρ.1 του ΚΠολΔ και άρθρα 495 και 7 παρ. 5 εδ. β’ του ν. 3588/2007). Επομένως η κρινόμενη έφεση πρέπει να γίνει τυπικά δεκτή και να ερευνηθεί περαιτέρω ως προς το παραδεκτό και το βάσιμο των λόγων της σύμφωνα με το άρθρο 533 παρ.1 ΚΠολΔ κατά την προαναφερόμενη διαδικασία, ενόψει του ότι καταβλήθηκε το οριζόμενο εκ του άρθρου 495 παρ.3 του ΚΠολΔ παράβολο, ποσού 150,00 ευρώ (βλ. το με αριθμ. ……… ηλεκτρονικό παράβολο και το από 7-12-2021 έγγραφο περί πληρωμής αυτού).
II. Με τη με αρ. κατ. ΓΑΚ/ΕΑΚ/…………./2019 αίτηση, η αιτούσα ιδιωτική κεφαλαιουχική εταιρεία και ήδη εκκαλούσα επικαλούμενη αφενός μεν, ότι είναι έμπορος, δραστηριοποιούμενη μεταξύ άλλων, στη λιανική πώληση ειδών διατροφής, τυποποιημένων γευμάτων, ποτών και αναψυκτικών, αφετέρου δε, ότι λόγω της γενικότερης κρίσης στην αγορά ο κύκλος εργασιών της άρχισε σταδιακά να περιορίζεται με αποτέλεσμα να βρίσκεται σε γενική και αδυναμία εκπλήρωσης των ληξιπρόθεσμων υποχρεώσεών της, ζήτησε να κηρυχθεί σε κατάσταση πτώχευσης και να ορισθεί χρόνος παύσης πληρωμών η 9-8-2019. Επί της αίτησης, εκδόθηκε η εκκαλούμενη απόφαση, με την οποία το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο, απέρριψε την αίτηση ως ουσιαστικά αβάσιμη με την αιτιολογία, αφενός μεν ότι η εκκαλούσα δεν έχει περιέλθει σε γενική και μόνιμη αδυναμία πληρωμών, αφετέρου δε, ότι δεν επαρκεί η περιουσία της για την κάλυψη των δαπανών της πτώχευσης. Ήδη με την κρινόμενη έφεση η εκκαλούσα παραπονείται κατά της εκκαλούμενης απόφασης για λόγους που ειδικότερα εκτίθενται, συνιστάμενοι σε εσφαλμένη εφαρμογή και ερμηνεία του νόμου και εσφαλμένη εκτίμηση των αποδείξεων εκ μέρους του πρωτοβάθμιου Δικαστηρίου κατά τα ειδικότερα εκτιθέμενα, και ζητεί να γίνει δεκτή η έφεσή, να εξαφανιστεί η εκκαλούμενη απόφαση και να γίνει δεκτή η με αριθμ κατ. ΓΑΚ/ΕΑΚ /………/2019 αίτηση.
III. Σύμφωνα με τη διάταξη του α’ εδαφίου της παρ. 4 του άρθρου 3 του πτωχευτικού κώδικα, «Η πτώχευση κηρύσσεται εφόσον με βάση τα οικονομικά στοιχεία που τίθενται υπόψη του δικαστηρίου πιθανολογείται ότι η περιουσία του οφειλέτη επαρκεί για την κάλυψη των εξόδων της διαδικασίας». Επομένως, η επάρκεια της περιουσίας του οφειλέτη για κάλυψη των εξόδων που συνεπάγεται η πτωχευτική διαδικασία από του ανοίγματος της μέχρι την περάτωσή της τίθεται πλέον ως νέα θετική προϋπόθεση για την κήρυξη της πτώχευσης. Δεν αρκεί, δηλαδή, η επάρκεια της περιουσίας για αντιμετώπιση μερικών μόνων εξόδων της διαδικασίας ή των εξόδων μέχρις ενός ορισμένου χρονικού σημείου ή διαδικαστικού σταδίου. Απαιτείται επάρκεια της περιουσίας για κάλυψη όλων των εξόδων, συνήθων ή εξαιρετικών, της συγκεκριμένης πτωχευτικής διαδικασίας. Για την τυχόν επάρκεια ή ανεπάρκεια της περιουσίας αρκεί, κατά το γράμμα, πλέον, του νόμου, πιθανολόγηση, επειδή ούτε τα έξοδα της διαδικασίας, ούτε το μέγεθος της περιουσίας του οφειλέτη μπορούν, εκ των πραγμάτων, να προβλεφθούν με ακρίβεια. Επισημαίνεται ότι στα έξοδα υπολογίζονται όλες οι προβλέψιμες δικαστικές και διαχειριστικές δαπάνες, όπως ιδίως οι δαπάνες για την είσπραξη απαιτήσεων του πτωχού, για την πτωχευτική ανάκληση, για την ικανοποίηση των ομαδικών πιστωτών, η αντιμισθία του συνδίκου κ.α. Αρκεί δε, εν προκειμένω, η «κατά το δυνατόν εκτίμηση» των εξόδων, χωρίς να απαιτείται η ειδικότερη παράθεση στην απόφαση του δικαστηρίου που απορρίπτει την αίτηση για κήρυξη της πτώχευσης, λόγω ανεπάρκειας περιουσίας πράξεων και δαπανών (ΑΠ 578/2018, ΔΕΕ 2018/1308). Στην δε, περιουσία συναριθμούνται, εκτός των ταμειακών της επιχείρησης του οφειλέτη διαθεσίμων (μετρητών), των εισπρακτέων απαιτήσεων, της αξίας των ελεύθερων βαρών στοιχείων και της εκποιητικής αξίας της ίδιας της επιχείρησης ως συνόλου, αφενός μεν οτιδήποτε μπορεί να επανακτηθεί με το θεσμό της πτωχευτικής ανάκλησης, αφετέρου δε και το υπόλοιπο της αξίας των εμπραγμάτως βεβαρημένων πραγμάτων μετά την αφαίρεση της αξίας του βάρους. Όμως, αν τα ρευστοποιήσιμα, απλώς, στοιχεία του ενεργητικού της περιουσίας του οφειλέτη (απαιτήσεις, πάγια κ.λπ.) δεν είναι, πράγματι, «ευχερώς ρευστοποιήσιμα» (βλ. και άρθρο 166 παρ. 1 ΠτΚ, όπου, προκειμένου για την κήρυξη της παύσης των εργασιών της πτωχευτικής διαδικασίας και την περάτωσή της πτώχευσης γίνεται λόγος για έλλειψη «ευχερώς ρευστοποιήσιμης περιουσίας»), η έλλειψη επαρκούς περιουσίας θα πρέπει να θεωρηθεί και στην περίπτωση αυτή δεδομένη. Μη «ευχερώς ρευστοποιήσιμη περιουσία» υπάρχει, προφανώς, όταν η μη αποτελούμενη από μετρητά περιουσία του οφειλέτη πιθανολογείται ότι δεν θα μπορέσει να ρευστοποιηθεί εντός χρόνου πρόσφορου για να καλύψει με επάρκεια τις εν τω μεταξύ (μέχρι την ρευστοποίηση) γεννώμενες διαδικαστικές δαπάνες. Επάρκεια, περιουσίας για την κάλυψη των διαδικαστικών εξόδων, ως προϋπόθεση κήρυξης της πτώχευσης, υπάρχει, όταν στην περιουσία του οφειλέτη συμπεριλαμβάνονται τα αναγκαία με πιθανολόγηση για την ολοκλήρωση της διαδικασίας μετρητά ή όταν η πράγματι ρευστοποιήσιμη περιουσία κρίνεται ότι μπορεί να ρευστοποιηθεί σε πρόσφορο χρόνο και η ρευστοποίηση να αποδώσει τα αναγκαία για την περαίωση της διαδικασίας χρήματα Η διάταξη είναι συνεπής προς την προβλεπόμενη στο άρθρο 166 ΠτΚ παύση των εργασιών της πτώχευσης λόγω ελλείψεως ενεργητικού, ικανού προς αντιμετώπιση των διαδικαστικών εξόδων. Εφόσον, δηλαδή, από έλλειψη ρευστού δεν μπορεί να συνεχισθεί η διαδικασία, για μείζονα λόγο, δεν μπορεί και να αρχίσει. Και στις δύο, πάντως, περιπτώσεις, είναι αυτονόητο ότι συντρέχουν ήδη οι λοιπές προϋποθέσεις της κήρυξης. Το δικαστήριο μπορεί να ερευνήσει την ύπαρξη της εν λόγω προϋπόθεσης για την κήρυξη της πτώχευσης, αφότου έχει ήδη σχηματίσει πλήρη δικανική πεποίθηση για τη συνδρομή όλων των ως άνω λοιπών προϋποθέσεων. Πάντως, με τις αλλαγές, που επέφερε ο ν. 4446/2016 στις σχετικές διατάξεις του ΠτΚ, ο αιτών την κήρυξη της πτώχευσης, πρέπει πλέον να επικαλείται στην αίτησή του την επάρκεια της περιουσίας του οφειλέτη και να φροντίζει να καθιστά δυνατή την πιθανολόγησή της από το δικαστήριο. Αρκεί προς τούτο, να αναφέρει στην αίτησή του και να θέτει υπόψη του δικαστηρίου τα σχετικά οικονομικά στοιχεία, απ’ όπου μπορεί να αντληθεί η πιθανολόγηση. Άλλα αποδεικτικά μέσα αποκλείονται από την διάταξη της παρ.4 του άρθρου 3 ΠτΚ. Το δικαστήριο, επομένως, είναι πλέον υποχρεωμένο να ελέγχει και την ύπαρξη αυτής της προϋπόθεσης με πιθανολόγηση. Θα πρέπει δε, να απορρίπτει την αίτηση κήρυξης της πτώχευσης, αν απ’ αυτήν και τα προσαγόμενα οικονομικά στοιχεία δεν προκύπτει δυνατότητα πιθανολόγησης ή αν διαπιστώνεται ανεπάρκεια περιουσίας. Πάντως, σε περίπτωση, που το δικαστήριο δεν πιθανολογήσει την επάρκεια της περιουσίας θα πρέπει να απορρίψει την αίτηση για κήρυξη της πτώχευσης και με την ίδια απόφαση να διατάξει την καταχώριση του ονόματος ή της επωνυμίας, κατά περίπτωση, του οφειλέτη στο Γ.Ε.Μ.Η. και στα Μητρώα Πτωχεύσεων του αρμόδιου πρωτοδικείου και του πρωτοδικείου Αθηνών (ΕφΚρητ. 14/2021, δημ. σεΤρ. Νομ. Πληρ «Νόμος»).
IV. Στην προκειμένη περίπτωση, από την εκτίμηση της χωρίς όρκο εξέτασης του νομίμου εκπροσώπου της εκκαλούσας που περιέχεται στα ταυτάριθμα με την εκκαλούμενη απόφαση πρακτικά δημόσιας συνεδρίασης του πρωτοβάθμιου Δικαστηρίου και όλων των εγγράφων που προσκομίστηκαν νόμιμα με επίκληση στο πρωτοβάθμιο Δικαστήριο και όσα παραδεκτώς, κατ’ άρθρο 529 παρ. 1 του ΚΠολΔ, προσκομίζονται για πρώτη φορά με επίκληση στο παρόν Δικαστήριο, αποδεικνύονται τα ακόλουθα πραγματικά περιστατικά: Η εκκαλούσα εταιρία είναι ιδιωτική κεφαλαιουχική εταιρεία (Ι.Κ.Ε.) που προήλθε από μετατροπή της ομόρρυθμης εταιρείας με την επωνυμία «………..» (βλ. σχετ. το από 23-3-2017 καταστατικό και τη με αριθμ. ………./24-4-2017 ανακοίνωση στο Γ.Ε.Μ.Η.). Η εκκαλούσα άσκησε εμπορική δραστηριότητα, καθότι σύμφωνα με το καταστατικό της, σκοπός της είναι, α) η λιανική πώληση ειδών διατροφής και τυποποιημένων γευμάτων γενικώς, β) η εμπορία ποτών, αναψυκτικών καθώς και ζεστών και κρύων ροφημάτων παντός τύπου, γ) η κατ’ οίκον διανομή των ανωτέρω προϊόντων, δ) η συνεργασία με οποιοδήποτε φυσικό ή νομική πρόσωπο και με οποιοδήποτε τρόπο, συνάπτοντας οποιοσδήποτε μορφής εμπορικές συμφωνίες franchise, ε) η παροχή υπηρεσιών management, δανεισμού προσωπικού καταστημάτων υγειονομικού ενδιαφέροντος και διαχείρισης και οργάνωσης καταστημάτων υγειονομικού ενδιαφέροντος. Με το από 25-5-2018 καταστατικό (βλ. σχετ. τη με αριθμ. …./4-6-2018 ανακοίνωση στο Γ.Ε.Μ.Η.) ορίστηκε, μεταξύ άλλων ως έδρα της εκκαλούσας ο Δήμος Πειραιά (οδός ………..) αντί της αρχικά ορισθείσας έδρας στον Άλιμο Αττικής. Σύμφωνα με την χωρίς όρκο εξέταση του νομίμου εκπροσώπου της εκκαλούσας, από τον Αύγουστο του έτους 2019 η τελευταία σταμάτησε να ανταποκρίνεται στην εξυπηρέτηση των οικονομικών της υποχρεώσεων, ενώ λόγω της οικονομικής της δυσχέρειας υποχρεώθηκε να προβεί στην απόλυση του προσωπικού της, ήτοι των δέκα εργαζομένων που απασχολούσε, καθότι αδυνατούσε να τους καταβάλλει μισθούς. Το συνολικό δε, ύψος των χρεών της εκκαλούσας, ανέρχεται στο ποσό των 310.416,87 ευρώ και ειδικότερα οφείλει: α) Το ποσό των 83.493,14 ευρώ στην Α’ Δ.Ο.Υ. Πειραιά, β) το ποσό των 193.110,36 ευρώ στον ασφαλιστικό φορέα ΕΦΚΑ, γ) το ποσό των 32.036,96 ευρώ στον Δήμο Πειραιά και δ) το ποσό των 1.776,41 ευρώ στην ανώνυμη τραπεζική εταιρεία με την επωνυμία «Τράπεζα Πειραιώς Α.Ε.» λόγω του με αριθμ. …………./19.11.2009 επαγγελματικού δανείου. Επομένως, βάσει των ανωτέρω αποδειχθέντων πραγματικών περιστατικών, συνάγεται ότι η εκκαλούσα, από τον Αύγουστο του έτους 2019 έχει περιέλθει σε μόνιμη και γενική αδυναμία πληρωμών των ληξιπρόθεσμων και εμπορικών χρεών της, ήτοι σε κατάσταση παύσης πληρωμών, ενώ αντίθετα, η αδυναμία αυτή δεν προκύπτει ότι οφείλεται σε πρόσκαιρη ταμειακή δυσχέρεια. Ωστόσο, από κανένα μέσο δεν πιθανολογήθηκε η ύπαρξη επαρκούς περιουσίας της εκκαλούσας για την κάλυψη των εξόδων της πτωχευτικής διαδικασίας, καθότι πλην της γενικής αναφοράς κατά την κατάθεση του νομίμου εκπροσώπου αυτής για την ύπαρξη των εκτιθέμενων στην αίτηση μεταχειρισμένων κινητών πραγμάτων συνιστάμενων σε: 1) Μία επαγγελματική καφετιέρα γαλλικού καφέ, 2) ένα επαγγελματικό φωτοτυπικό μηχάνημα, 3) μία οθόνη ηλεκτρονικού υπολογιστή, 4) ένα πληκτρολόγιο ηλεκτρονικού υπολογιστή, 5) έναν πύργο/μονάδα ηλεκτρονικού υπολογιστή, 6) μία μεγάλη ντουλάπα εναπόθεσης πραγμάτων, 7) μία μικρή ντουλάπα εναπόθεσης πραγμάτων, 8) δύο κάδους απορριμμάτων, 9) ένα διθέσιο δερμάτινο καναπέ, 10) δύο σκαμπό, 11) τέσσερα τραπέζια, 12) έξι καρέκλες και 13) τρεις κλιματιστικές μονάδες, εντούτοις ουδέν αποδεικτικό μέσο προσκομίζεται από το οποίο να προκύπτει αφενός μεν η ύπαρξη των εν λόγω πραγμάτων, αφετέρου δε, ο τύπος και η κατάσταση καθενός εξ αυτών, ενώ σε κάθε περίπτωση η επικαλούμενη συνολική αξία των 4.635 ευρώ κατά την κρίση του Δικαστηρίου, σύμφωνα με όσα εκτίθενται στη ανωτέρω νομική σκέψη δεν επαρκεί για την κάλυψη των εξόδων της πτωχευτικής διαδικασίας. Επομένως, σύμφωνα με τα ανωτέρω, το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο το οποίο απέρριψε ως ουσιαστικά αβάσιμη τη με αριθμ. κατ. ΓΑΚ/ΕΑΚ/………/2019 αίτηση, έστω και με μερικώς εσφαλμένη αιτιολογία την οποία το παρόν Δικαστήριο αντικαθιστά κατά τα ανωτέρω (άρθρο 534 του ΚΠολΔ), ορθώς εφάρμοσε και ερμήνευσε τις αναφερόμενες στη νομική σκέψη της παρούσας, διατάξεις και ορθώς εκτίμησε τις προσκομισθείσες ενώπιων του αποδείξεις και ως εκ τούτου η υπό κρίση έφεση πρέπει να απορριφθεί ως ουσιαστικά αβάσιμη. Τέλος, ενόψει της απόρριψης της έφεσης πρέπει, κατ’ άρθρο 495 παρ.3 του ΚΠολΔ, να διαταχθεί η εισαγωγή του καταβληθέντος από την εκκαλούσα ηλεκτρονικού παράβολου, ποσού εκατόν πενήντα (150,00) ευρώ στο Δημόσιο Ταμείο.
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ
Δέχεται τυπικά και απορρίπτει ουσιαστικά την έφεση και
Διατάσσει την εισαγωγή στο Δημόσιο Ταμείο του καταβληθέντος από την εκκαλούσα, ηλεκτρονικού παράβολου ποσού εκατόν πενήντα (150,00) ευρώ. Κρίθηκε και αποφασίστηκε στον Πειραιά στις 17 Ιουλίου 2023 και δημοσιεύθηκε σε έκτακτη δημόσια συνεδρίαση στο ακροατήριό του, στον Πειραιά στις 21 Ιουλίου 2023 χωρίς την παρουσία της εκκαλούσας και του πληρεξουσίου της δικηγόρου.
O ΠΡΟΕΔΡΟΣ Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ