Αριθμός 498/2023
ΤΟ ΜΟΝΟΜΕΛΕΣ ΕΦΕΤΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΩΣ
3° Τμήμα
Αποτελούμενο από τη Δικαστή Χριστίνα Λίμουρα, Εφέτη , η οποία ορίστηκε από τον Πρόεδρο του Τριμελούς Συμβουλίου Διεύθυνσης του Εφετείου Πειραιά και από τη Γραμματέα K.Σ..
Συνεδρίασε δημόσια στο ακροατήριό του στις …….. για να δικάσει την υπόθεση μεταξύ:
Α) Των εκκαλούντων: 1) ……….. 2) ……… οι οποίοι παραστάθηκαν δια της πληρεξούσιας δικηγόρου Δέσποινας Μαγγίδα, με δήλωση άρθρο 242 παρ. 2 ΚΠολΔ.
Των εφεσίβλητων: 1) ………, 2) ………, οι οποίες δεν εκπροσωπήθηκαν από πληρεξούσιο δικηγόρο.
Β) Της εκκαλούσας: Της ασφαλιστικής εταιρείας με την επωνυμία « ……….», που εδρεύει στη Θεσσαλονίκη και εκπροσωπείται νόμιμα, η οποία εκπροσωπήθηκε από τον πληρεξούσιο δικηγόρο Νικόλαο Πολίτη.
Των εφεσίβλητων: 1) …….., 2) ……, οι οποίες δεν εκπροσωπήθηκαν από πληρεξούσιο δικηγόρο.
Οι εφεσίβλητες άσκησαν ενώπιον του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιά την με αριθμ. εκθ. καταθ. ………/2018 αγωγή τους, επί της οποίας εκδόθηκε η υπ’ αριθμ. 3024/2019 απόφαση, η οποία έκανε εν μέρει δεκτή την αγωγή. Την απόφαση αυτή προσέβαλαν ενώπιον αυτού του Δικαστηρίου οι εκκαλούντες με την από 20.7.2021 με αριθμ. εκθ. καταθ. ………/2021 και με την από 20.9.2020 με αριθμ. εκθ. καταθ. ………./2021 εφέσεις, δικάσιμος επί των οποίων ορίστηκε η 3.3.2022, κατά την οποία συζητήθηκαν και εκδόθηκε η με αριθμ. 418/2022 απόφαση, με την οποία κηρύχθηκε απαράδεκτη η συζήτηση. Περαιτέρω με τις με αριθμ. εκθ. καταθ. ………/2022 και ……../2022 κλήσεις των εκκαλούντων επανήλθαν προς συζήτηση οι υπό κρίση εφέσεις κατά την αναφερόμενη στην αρχή της παρούσας δικάσιμο.
Κατά τη συζήτηση της υπόθεσης οι πληρεξούσιοι δικηγόροι των εκκαλούντων, αφού ανέπτυξαν τους ισχυρισμούς τους με τις έγγραφες προτάσεις τους ζήτησαν να γίνουν αυτοί δεκτοί.
ΜΕΛΕΤΗΣΕ ΤΗ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ
ΣΚΕΦΘΗΚΕ ΚΑΤΑ ΤΟ ΝΟΜΟ
Εισάγονται προς συζήτηση ενώπιον αυτού του Δικαστηρίου οι υπό κρίση εφέσεις οι οποίες στρέφονται αμφότερες κατά της υπ’ αριθμ. 3024/2019 οριστικής αποφάσεως του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιά και οι οποίες πρέπει να ενωθούν και συνεκδικαστούν λόγω της φανερής συνάφειας τους και για οικονομία χρόνου και δαπάνης (άρθρα 31, 246, 524 παρ. 1 και 591 παρ. 1 ΚΠολΔ).
Οι υπό κρίση εφέσεις κατά της υπ’ αριθμ. 3024/2019 οριστικής αποφάσεως του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιά, η οποία εκδόθηκε αντιμωλία των διαδίκων κατά την ειδική διαδικασία των περιουσιακών διαφορών (άρθρα 614 επ. ΚΠολΔ ), ασκήθηκαν νομότυπα και εμπρόθεσμα (άρθρα 495, 513 παρ. 1,518 παρ. 2 ΚΠολΔ), καθόσον από τα στοιχεία της δικογραφίας δεν προκύπτει επίδοση της εκκαλουμένης απόφασης. Επομένως, εφόσον φέρονται παραδεκτά προς συζήτηση ενώπιον του παρόντος δικαστηρίου (άρθρα 19, 511 ΚΠολΔ), πρέπει να γίνουν τυπικά δεκτές οι εφέσεις και να ερευνηθούν περαιτέρω μέσα στα όρια που καθορίζονται με αυτές, κατά την ίδια ανωτέρω ειδική διαδικασία, για το παραδεκτό και βάσιμο των προβαλλομένων λόγων τους (άρθρα 522, 533 σε συνδ. με 591 παρ. 1 ΚΠολΔ), ερήμην των εφεσίβλητων. Ειδικότερα, όπως προκύπτει από τις υπ’ αριθμ. …, …./6.10.2022 εκθέσεις επιδόσεως του δικαστικού επιμελητή του Εφετείου Αθηνών …… και τις υπ’ αριθμ. ….., …./4.10.2022 εκθέσεις επιδόσεως του δικαστικού επιμελητή του Εφετείου Αθηνών ……….., επικυρωμένο ακριβές αντίγραφο των ανωτέρω κλήσεων , με πράξη ορισμού δικασίμου και κλήση για συζήτηση, επιδόθηκε νόμιμα και εμπρόθεσμα στους εφεσίβλητους, οι οποίοι όμως κατά την ορισθείσα δικάσιμο, όταν η υπόθεση εκφωνήθηκε από τη σειρά του οικείου πινακίου, δεν παραστάθηκαν, ούτε κατέθεσαν μονομερή δήλωση, μη παραστάσεως στο ακροατήριο, κατά το άρθρο 242 -παρ. 2 ΚΠολΔ. Επομένως, πρέπει, παρά την απουσία των εφεσίβλητων, να προχωρήσει η διαδικασία σαν να ήταν και αυτοί παρόντες (άρθρα 524 παρ. 4 εδ. α, 591 παρ. 1 ΚΠολΔ).
Με την υπό κρίση αγωγή οι ενάγοντες ισχυρίζονται ότι από αποκλειστική υπαιτιότητα του πρώτου εναγομένου, οδηγού του με αριθμ. κυκλ. ………. ΔΧ φορτηγού οχήματος, το οποίο έσυρε επικαθήμενο όχημα, ιδιοκτησίας του δευτέρου εναγομένου, το οποίο ήταν ασφαλισμένο στην εναγομένη ασφαλιστική εταιρεία, προκάλεσε το περιγραφόμενο στην υπό κρίση αγωγή τροχαίο ατύχημα, συνεπεία του οποίου επήλθε ο θανάσιμος τραυματισμός του …….., οδηγού της με αριθμ. κυκλοφορίας ……. δίκυκλης μοτοσυκλέτας, ιδιοκτησίας του, υπό τις περιγραφόμενες στην αγωγή συνθήκες. Ζητούν περαιτέρω οι ενάγοντες, κατόπιν παραδεκτού περιορισμού του αιτήματος τους, να αναγνωριστεί η υποχρέωση των εναγομένων να καταβάλουν εις ολόκληρον έκαστος, στην πρώτη ενάγουσα το ποσό των 350.000 και στη δεύτερη ενάγουσα το ποσό των 250.000 ευρώ ως χρηματική ικανοποίηση λόγω ψυχικής οδύνης, που υπέστησαν από το θάνατο του υιού της πρώτης και αδελφού της δεύτερης, με το νόμιμο τόκο από της επιδόσεως της αγωγής.
Το Πρωτοβάθμιο Δικαστήριο με την εκκαλουμένη απόφασή του έκανε εν μέρει δεκτή την αγωγή ως ουσιαστικά βάσιμη. Κατά της απόφασης αυτής παραπονούνται οι εκκαλούντες- εναγόμενοι με τις υπό κρίση εφέσεις τους, επικαλούμενοι εσφαλμένη ερμηνεία και εφαρμογή του νόμου και κακή εκτίμηση των αποδείξεων και ζητούν την εξαφάνισή της με σκοπό να απορριφθεί η αγωγή.
Από την επανεκτίμηση της ένορκης κατάθεσης του μάρτυρα του ενάγοντος, που περιέχεται στα ταυτάριθμα με την εκκαλουμένη πρακτικά συνεδριάσεως του Πρωτοβαθμίου Δικαστηρίου και από όλα ανεξαιρέτως τα έγγραφα, τα οποία επικαλούνται και προσκομίζουν οι εκκαλούντες είτε για να ληφθούν υπόψη ως αποδεικτικά στοιχεία, είτε ως δικαστικά τεκμήρια, τους εν γένει ισχυρισμούς των διαδίκων που περιέχονται στις προτάσεις τους ενώπιον του Πρωτοβαθμίου Δικαστηρίου και παραδεκτά επαναφέρονται ενώπιον του παρόντος, αποδεικνύονται πλήρως τα ακόλουθα πραγματικά περιστατικά: Την 11.11.2015 και περί ώρα 01.20 ο ….. υιός της πρώτης ενάγουσας και αδελφός της δεύτερης, γεννηθείς το έτος 1992, οδηγούσε την με αριθμ. κυκλοφορίας ……. δίκυκλη μοτοσυκλέτα, ιδιοκτησίας του, κινούμενος επί της Λεωφόρου Κηφισού στο ρεύμα προς Λαμία και ειδικότερα στο δεξιό τμήμα του οδοστρώματος πλησιάζοντας στο σημείο εξόδου προς την οδό Θηβών. Κατά τον ίδιο τόπο και χρόνο ο πρώτος εναγόμενος, αλβανικής υπηκοότητας, οδηγούσε το με αριθμ. κυκλοφορίας ………. ΔΧ φορτηγό, το οποίο έσυρε το με αριθμ. κυκλοφορίας ……… επικαθήμενο όχημα, ιδιοκτησίας του δευτέρου εναγομένου, το οποίο ήταν ασφαλισμένο κατά το χρόνο του ατυχήματος στην εναγομένη ασφαλιστική εταιρεία και εκινείτο επί της Λ. Κηφισού στο ρεύμα προς Λαμία. Ο εναγόμενος, οδηγός του ανωτέρω οχήματος εκτελούσε δρομολόγιο της εταιρείας συμφερόντων του δευτέρου εναγομένου, ιδιοκτήτη του οχήματος. Πλησιάζοντας τα ανωτέρω οχήματα στην έξοδο προς Θηβών και στο δεξιό μέρος του οδοστρώματος της λωρίδας εξόδου, το οδηγούμενο από τον πρώτο εναγόμενο φορτηγό προκειμένου να εξέλθει της Λ. Κηφισού και να κατευθυνθεί προς την οδό Θηβών, από έλλειψη της προσοχής που όφειλε και μπορούσε να καταβάλει, κατά παράβαση των διατάξεων των άρθρων 12 παρ. 1 και 23 παρ. 2γ ΚΟΚ, στην προσπάθειά του να εξέλθει προς την προαναφερόμενη οδό εκτέλεσε ελιγμό προς τα δεξιά, χωρίς να οδηγεί με σύνεση και με διαρκώς τεταμένη την προσοχή του στην οδήγηση, και χωρίς να γνωστοποιήσει την αλλαγή κατεύθυνσής του για τους λοιπούς οδηγούς, χρησιμοποιώντας τα φλάς, με αποτέλεσμα αφού έφραξε την πορεία της δίκυκλης μοτοσυκλέτας που οδηγούσε ο ……. ., ο οποίος εκινείτο ομόρροπα στο άκρο δεξιό τμήμα της ιδίας λωρίδας εξόδου, τον εγκλώβισε προκαλώντας τη σύγκρουση με την οπίσθια δεξιά πλευρά του οπίσθιου προφυλακτήρα του με την μοτοσυκλέτα στο ύψος του οπισθίου αριστερού ψαλιδιού αυτής και της πλάγιας αριστερής οπίσθιας πλευράς της, την οποία από την σφοδρότητα της σύγκρουσης ανέτρεψε προκαλώντας το θανάσιμο τραυματισμό του οδηγού της, ο οποίος εκσφενδονίστηκε στο κράσπεδο του πεζοδρομίου. Περαιτέρω η θέση των ανωτέρω οχημάτων κατά το χρόνο της σύγκρουσης αποδεικνύεται από τα σημεία της σύγκρουσης αυτών, γεγονός που καταδεικνύει ότι η δίκυκλη μοτοσυκλέτα εκινείτο στο δεξιό τμήμα της οδού και όχι όπισθεν του φορτηγού, όπως ισχυρίζονται οι εναγόμενοι, αφού δεν προκλήθηκαν ζημιές στο εμπρόσθιο τμήμα αυτής. Ενόψει των ανωτέρω αποδεικνύεται ότι το ανωτέρω ατύχημα οφείλεται σε υπαιτιότητα του πρώτου εναγομένου, οδηγού του φορτηγού αυτοκινήτου, ο οποίος από έλλειψη της προσοχής που όφειλε και μπορούσε κατά τις περιστάσεις να καταβάλει, λαμβανομένου υπόψη ότι κατά τον προαναφερόμενο τόπο και χρόνο του επισυμβάντος ατυχήματος υπήρχε επαρκής φωτισμός, ενώ η ορατότητα δεν περιοριζόταν καθόσον η κυκλοφορία των οχημάτων ήταν αραιή, κινούμενος παράλληλα με την δίκυκλη μοτοσυκλέτα ανέκοψε την πορεία της προκαλώντας το θανάσιμο τραυματισμό του οδηγού της. Επισημαίνεται περαιτέρω ότι ο πρώτος εναγόμενος αν και υπαίτιος του θανατηφόρου ατυχήματος δεν προσέτρεξε να βοηθήσει τον παθόντα τον οποίο, αμέσως μετά το ατύχημα εγκατέλειψε αβοήθητο, σπεύδοντας να απομακρυνθεί, γεγονός που αποδεικνύει την υπαιτιότητά του στην πρόκληση του ατυχήματος. Αποδείχθηκε περαιτέρω ότι ο οδηγός της δίκυκλης μοτοσυκλέτας δεν αντέδρασε εγκαίρως ώστε να αποφύγει τη σύγκρουση των οχημάτων με την τροχοπέδηση του οχήματος του και προβαίνοντας σε αποφευκτικό ελιγμό, καθόσον βρισκόταν υπό την επήρεια οινοπνεύματος, το οποίο σύμφωνα με την με αριθμ. πρωτ. ……/2016 τοξικολογική εξέταση του Εργαστηρίου Ιατροδικαστικής και Τοξικολογίας της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών ήταν 0,88 γραμμάρια ανά λίτρο αίματος, γεγονός που επηρέασε το χρόνο αντίδρασής του στην αποφυγή του ατυχήματος. Επομένως η ένδικη σύγκρουση οφείλεται σε συγκλίνουσα αμελή συμπεριφορά των οδηγών των εμπλεκομένων οχημάτων, καθοριζομένου του ποσοστού του συντρέχοντος πταίσματος εκάστου οδηγού σε ποσοστό 70% για τον πρώτο εναγόμενο και σε ποσοστό 30% για τον θανόντα, οδηγό της δίκυκλης μοτοσυκλέτας, απορριπτομένου ως αβάσιμου του ισχυρισμού των εναγομένων- εκκαλούντων περί αποκλειστικής υπαιτιότητας του θανόντος και συνακόλουθα και του σχετικού λόγου εφέσεως. Αποδείχθηκε περαιτέρω ότι συνεπεία του ατυχήματος ο …………….. υπέστη πολλαπλές κακώσεις σώματος (θώρακα- αυχένα- λεκάνης), συνεπεία των οποίων επήλθε ο θάνατός του, όπως προκύπτει από την από 12.11.2015 ιατροδικαστική έκθεση νεκροψίας-νεκροτομής του ιατροδικαστή …………., γεγονός που καταδεικνύει ότι η χρήση του προστατευτικού κράνους δεν ήταν ικανή να αποτρέψει το θάνατό του, ο οποίος επήλθε συνεπεία των ανωτέρω κακώσεων, απορριπτομένου ως αβάσιμου του ισχυρισμού των εναγομένων περί υπαιτιότητας του θανόντος στην πρόκληση του θανάσιμου τραυματισμού του στο κεφάλι λόγω ελλείψεως κράνους και συνακόλουθα και του σχετικού λόγου εφέσεως. Περαιτέρω ενόψει των ανωτέρω αποδειχθέντων πραγματικών περιστατικών, τις συνθήκες υπό τις οποίες συνέβη το επίδικο ατύχημα, του βαθμού του πταίσματος των εμπλεκόμενων οδηγών, της νεαρής ηλικίας του θανόντος, της ψυχικής οδύνης που υπέστησαν οι ενάγουσες, μητέρα και αδελφή του θανόντος από τον αιφνίδιο θάνατό του, υπό τις περιγραφόμενες συνθήκες, της κοινωνικής και οικονομικής κατάστασης των διαδίκων, (ΟλΑΠ 762/2000) το παρόν δικαστήριο κρίνει ότι πρέπει να επιδικαστεί στις ενάγουσες προς αποκατάσταση της ψυχικής οδύνης που υπέστησαν από τον θάνατο του υιού και αδελφού τους, χρηματική ικανοποίηση, την οποία ορίζει στο ποσό των 100.000 ευρώ για την πρώτη ενάγουσα, μητέρα του θανόντος και στο ποσό των 80.000 ευρώ για τη δεύτερη ενάγουσα, αδελφή του θύματος, με το νόμιμο τόκο από την επομένη της επιδόσεως της αγωγής, όπως τα ανωτέρω ποσά επιδικάστηκαν από το Πρωτοβάθμιο Δικαστήριο, απορριπτομένου του σχετικού λόγου εφέσεως ως αβάσιμου.
Σε αυτό το συμπέρασμα καταλήγοντας και η εκκαλουμένη απόφαση ορθά εφάρμοσε το νόμο και εκτίμησε τις αποδείξεις και ως εκ τούτου θα πρέπει να απορριφθούν ως αβάσιμοι οι σχετικοί λόγοι της έφεσης των εκκαλούντων με τους οποίους υποστηρίζονται τα αντίθετα. Κατ’ ακολουθία των ανωτέρω πρέπει να απορριφθούν οι υπό κρίση εφέσεις στο σύνολό τους ως ουσιαστικά αβάσιμες. Περαιτέρω, λόγω της ερημοδικίας των εφεσίβλητων, πρέπει να ορισθεί το νόμιμο παράβολο, για την άσκηση, εκ μέρους τους, ανακοπής ερημοδικίας (άρθρα 501, 502 παρ. 1 και 505 παρ. 2 του ΚΠολΔ), όπως ειδικότερα ορίζεται στο διατακτικό και να συμψηφιστούν τα δικαστικά έξοδα μεταξύ των διαδίκων κατ’ άρθρο 179 ΚΠολΔ.
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ
Συνεκδικάζει ερήμην των εφεσίβλητων τις υπό κρίση εφέσεις.
Ορίζει το παράβολο, για την περίπτωση ασκήσεως ανακοπής ερημοδικίας, στο ποσό των διακοσίων ενενήντα (290) ευρώ για έκαστο εξ’ αυτών.
Δέχεται τυπικά και
Απορρίπτει ουσιαστικά τις ανωτέρω εφέσεις.
Συμψηφίζει τη δικαστική δαπάνη μεταξύ των διαδίκων.
Κρίθηκε, αποφασίστηκε και δημοσιεύτηκε στον Πειραιά σε έκτακτη δημόσια συνεδρίαση στο ακροατήριό του στις 11.9.2023 χωρίς να παρίστανται οι διάδικοι και οι πληρεξούσιοι δικηγόροι τους.
Η ΔΙΚΑΣΤΗΣ Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ