Αριθμός Απόφασης 435/2023
ΤΟ ΜΟΝΟΜΕΛΕΣ ΕΦΕΤΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΩΣ
Β΄ ΤΜΗΜΑ
Αποτελούμενο από τη Δικαστή Ιωάννα Ξυλιά, Εφέτη και από τη Γραμματέα K.Σ.
Συνεδρίασε δημόσια στο ακροατήριό του στις ….. για να δικάσει την υπόθεση μεταξύ:
ΤΟΥ ΚΑΛΟΥΝΤΟΣ – ΕΦΕΣΙΒΛΗΤΟΥ: ……….., ο οποίος εκπροσωπήθηκε από τον πληρεξούσιο δικηγόρο του Σωτήριο Λίβα (ΑΜ: …….. ΔΣΑ), ο οποίος είχε υποβάλει, κατ’ άρθρο 242§2 ΚΠολΔ, την από 24-05-2023 δήλωση και προκατέθεσε προτάσεις.
ΤΩΝ ΚΑΘ’ ΩΝ Η ΚΛΗΣΗ – ΕΚΚΑΛΟΥΝΤΩΝ: 1) ……… 2) ……………οι οποίοι δεν εμφανίστηκαν, ούτε εκπροσωπήθηκαν από πληρεξούσιο δικηγόρο.
Ο εφεσίβλητος άσκησε ενώπιον του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς την από 16-08-2013 υπ’ αριθ. έκθ. κατάθ. …/09-09-2013 (εξαίρεση ….) αγωγή του κατά των εφεσιβλήτων, ζητώντας όσα αναφέρονται σ’ αυτήν. Επ’ αυτής εκδόθηκε η υπ’ αριθ. 416/09-02-2015 οριστική απόφαση του Δικαστηρίου εκείνου, με την οποία, αφού εκδικάστηκε η υπόθεση κατά την τακτική διαδικασία, αντιμωλία των διαδίκων, έγινε εν μέρει δεκτή η αγωγή. Την απόφαση αυτή προσέβαλαν ενώπιον του Δικαστηρίου αυτού οι εναγόμενοι και ήδη εκκαλούντες, με την από 30-03-2015 έφεσή τους, το πρωτότυπο της οποίας κατατέθηκε στη Γραμματεία του πρωτοβαθμίου Δικαστηρίου με αριθμό έκθεσης κατάθεσης 227/02-04-2015, αντίγραφο δε αυτής κατατέθηκε στη Γραμματεία του Δικαστηρίου αυτού, με ΓΑΚ .. και ΑΚ …../07-04-2015, εκδοθείσας της υπ’ αριθ. 363/2017 οριστικής απόφασης, αντιμωλία των διαδίκων, κατά την ίδια διαδικασία, με την οποία απορρίφθηκε κατ’ ουσίαν η έφεση. Κατά της απόφασης αυτής οι εκκαλούντες άσκησαν την από 18-09-2017 αίτηση και τους από 05-09-2018 πρόσθετους λόγους αναίρεσης, εκδοθείσας της υπ’ αριθ. 346/2020 απόφασης του Αρείου Πάγου, που ανέβαλε τη συζήτηση της υπόθεσης και στη συνέχεια η υπ’ αριθ. 1577/2022 οριστική απόφαση του ίδιου Δικαστηρίου, με την οποία αναιρέθηκε στο σύνολό της η αναιρεσιβληθείσα απόφαση (363/2017 του Μονομελούς Εφετείου Πειραιώς) και παραπέμφθηκε η υπόθεση προς εκδίκαση στο Δικαστήριο αυτό, συγκροτούμενο από άλλους δικαστές. Ήδη η έφεση επαναφέρεται προς συζήτηση με την από 22-12-2022 (ΓΑΚ…./ΕΑΚ…../22-12-2022) κλήση του εφεσιβλήτου και ορίσθηκε δικάσιμος η αναφερόμενη στην αρχή της απόφασης αυτής, κατά την οποία η υπόθεση εκφωνήθηκε από τη σειρά του οικείου πινακίου και συζητήθηκε.
Ο πληρεξούσιος δικηγόρος του εφεσίβλητου έχοντας υποβάλει κατ’ άρθρο 242§2 ΚΠολΔ, την από 24-05-2023 δήλωση, δεν παραστάθηκε, αλλά προκατέθεσε προτάσεις, ζητώντας να γίνουν δεκτά όσα αναφέρονται σ’ αυτές.
ΑΦΟΥ ΜΕΛΕΤΗΣΕ ΤΗ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ
ΚΑΙ ΣΚΕΦΤΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ
Κατά τη διάταξη του άρθρου 579§1 ΚΠολΔ αν αναιρεθεί η απόφαση, οι διάδικοι επανέρχονται στην κατάσταση που υπήρχε πριν από την απόφαση που αναιρέθηκε και η διαδικασία πριν από την απόφαση αυτή ακυρώνεται μόνον εφόσον στηρίζεται στην παράβαση για την οποία έγινε δεκτή η αναίρεση, κατά δε τη διάταξη του άρθρου 581§2 ΚΠολΔ, όπως αυτή ίσχυε μέχρι τις 31.12.2015, η υπόθεση συζητείται στο δικαστήριο της παραπομπής μέσα στα όρια που διαγράφονται με την αναιρετική απόφαση και αφού κατατεθούν προτάσεις, το αργότερο είκοσι ημέρες πριν από τη δικάσιμο, όταν το δικαστήριο της παραπομπής είναι το πολυμελές πρωτοδικείο (237§1, 581§2), ως την έναρξη δε της συζητήσεως όταν αυτό είναι δευτεροβάθμιο δικαστήριο (524 ΚΠολΔ – βλ. και ΕΑ 2339/2016, Ν. Νίκας, Πολιτική δικονομία, τόμ. 3, 2007, § 121, σ. 562, αρ. 31, Μ. Μαργαρίτη, ΚΠολΔ, τόμος Ι, 2012, άρθρο 581, σ. 1249, αρ. 5 και τις εκεί παραπομπές). Στο δικαστήριο της παραπομπής η υπόθεση εισάγεται και συζητείται με κλήση, δίχως να είναι υποχρεωτική η προεπίδοση της αναιρετικής αποφάσεως (581§1). Δικαίωμα να επισπεύσει τη συζήτηση έχει οποιοσδήποτε διάδικος της αναιρετικής δίκης (230§2). Ο επισπεύδων πρέπει να καλεί́ στη συζήτηση και τους ομοδίκους του, που δεν υπήρξαν διάδικοι στην αναιρετική δίκη ή εκείνους ως προς τους οποίους η αναίρεση απορρίφθηκε. Αν ένας διάδικος δεν καταθέσει προτάσεις ή δεν παραστεί νόμιμα, δικάζεται ερήμην (ΑΠ 337/2016), ενώ η συζήτηση ματαιώνεται αν κανείς διάδικος δεν παρέστη προσηκόντως (ΑΠ 1476/2018). Η συζήτηση στο ακροατήριο του δικαστηρίου της παραπομπής ακολουθεί́ τους ίδιους κανόνες, που διέπουν την ενώπιον του εκδόντος την αναιρεθείσα απόφαση δικαστηρίου (πρωτοδικείου ή εφετείου) διαδικασία.
Εξάλλου κατά το άρθρο 524§§1,2,3 ΚΠολΔ, όπως αντικαταστάθηκε με το άρθρο 44§1 Ν 3994/2011, πριν την τροποποίησή του από το άρθρο άρθρο τρίτο του άρθρου 1 του Ν.4335/2015 (άρθρο 1 άρθρο 9ο §2 Ν 4335/2015), που εφαρμόζεται εν προκειμένω, λόγω του χρόνου κατάθεσης της έφεσης στη Γραμματεία του πρωτοβαθμίου Δικαστηρίου (02-04-15), στη διαδικασία της δευτεροβάθμιας δίκης εφαρμόζονται οι διατάξεις των άρθρων 227, 233 έως 269, 270§§2,4,5 εδ. α,β, 6 και 271 έως 312. Η προφορική συζήτηση, κατά τις διατάξεις του άρθρου 270 είναι υποχρεωτική μόνο στην περίπτωση του άρθρου 528…. Σε περίπτωση ερημοδικίας του εκκαλούντος εφαρμόζονται ως προς την έφεση οι διατάξεις για την ερημοδικία του ενάγοντος, του άρθρου 272§§1,2 του ίδιου κώδικα, σύμφωνα με την οποία, όπως τέθηκε με το άρθρο 30 Ν 3994/2011, αν ερημοδικεί ο εκκαλών κατά τη συζήτηση της έφεσης, το Δικαστήριο, αν η συζήτηση γίνεται με την επιμέλεια του ιδίου (εκκαλούντος) ή αυτός κλητεύθηκε νόμιμα και εμπρόθεσμα από τον εφεσίβλητο, απορρίπτει την έφεση, χωρίς έρευνα του παραδεκτού και βάσιμου των λόγων της, γιατί κατά πλάσμα του νόμου ο εκκαλών θεωρείται ότι παραιτήθηκε από το ασκηθέν ένδικο μέσο της έφεσης. Στην περίπτωση αυτή, η απόρριψη της εφέσεως λόγω ερημοδικίας του εκκαλούντος γίνεται κατ’ ουσίαν και όχι κατά τύπους. Και τούτο γιατί, παρόλο που στην πραγματικότητα οι λόγοι εφέσεως δεν εξετάζονται ως προς το παραδεκτό και τη βασιμότητά τους, θεωρείται κατά πλάσμα του νόμου, ότι είναι αβάσιμοι και για την αιτία αυτή πάντοτε απορριπτέοι, αφού δεν δίδεται στο Δικαστήριο η δυνατότητα εκδόσεως αντίθετης απόφασης περί παραδοχής τους και συνεπώς η έφεση, με την προϋπόθεση ότι είναι παραδεκτή, απορρίπτεται τελικά ως ανυποστήρικτη κατ’ ουσίαν (βλ. και ΕΑ 768/2014 ΕλλΔικ 2014.794, ΕφΠειρ 470/2003 Αρμ 2004.582, ΕφΠατρ 150/2020 ΝΟΜΟΣ).
Με την από 22-12-2022 (υπ’ αριθ. εκθ. καταθ. ΓΑΚ../ΕΑΚ…./22-12-2022) κλήση του εφεσιβλήτου φέρεται προς συζήτηση ενώπιον του Δικαστηρίου τούτου κατ’ άρθρο 581§1 ΚΠολΔ η από 30-05-2015 (υπ’ αριθ. εκθ. καταθ. ΓΑΚ…/ΑΚ…/07-04-2015) έφεση των εκκαλούντων κατά της υπ’ αριθμ. 416/09-02-2015 οριστικής απόφασης του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς, που εκδόθηκε κατ’ αντιμωλία των διαδίκων κατά την τακτική διαδικασία, μετά από αναίρεση, στο σύνολό της, της υπ’ αριθ. 363/2017 απόφασης του Δικαστηρίου τούτου (Μονομελούς Εφετείου Πειραιώς), που εκδόθηκε επί της έφεσης αυτής, με την υπ’ αριθ. 1577/2022 απόφαση του Αρείου Πάγου (Α1 Πολιτικό Τμήμα). Αυτή παραδεκτώς εισάγεται προς συζήτηση ενώπιον του Δικαστηρίου αυτού και ασκήθηκε νομότυπα και εμπρόθεσμα (άρθρα 495§§1,2, 496, 498§1, 511, 513§1 στ. β΄, 516§1, 517 εδ. α΄, 518§1, 520 ΚΠολΔ) αφού η εκκαλουμένη επιδόθηκε στους εκκαλούντες στις 04-03-2015 (βλ. προσκομιζόμενες με επίκληση υπ’ αριθ. ….. και …/04-03-2015 εκθέσεις επίδοσης του δικαστικού επιμελητή στο Πρωτοδικείο Πειραιά …), η δε έφεση κατατέθηκε στη Γραμματεία του πρωτοβαθμίου Δικαστηρίου στις 02-04-2015, ενώ για το παραδεκτό της καταβλήθηκε το προβλεπόμενο στη διάταξη του άρθρου 495§4 του ίδιου κώδικα, όπως αυτή προστέθηκε με το άρθρο 12§2 Ν 4055/2012 παράβολο […. και ….. (ΤΑΧΔΙΚ) και ….., …., …., …. (δημοσίου)], συνολικού ποσού 200 ευρώ. Ωστόσο, όπως προκύπτει από τα ταυτάριθμα με την παρούσα πρακτικά δημόσιας συνεδρίασης αυτού του Δικαστηρίου, κατά την ως άνω δικάσιμο (25-05-2023), όταν η υπόθεση εκφωνήθηκε νομίμως από τη σειρά του πινακίου, οι εκκαλούντες δεν εκπροσωπήθηκαν από πληρεξούσιο δικηγόρο. Περαιτέρω από τις προσκομιζόμενες επιμελεία του εφεσιβλήτου, που επισπεύδει τη δίκη υπ’ αριθμ. ….. και …/31-01-2023 εκθέσεις επίδοσης του Δικαστικού Επιμελητή της περιφέρειας του Εφετείου Πειραιώς με έδρα το Πρωτοδικείο Αθηνών …………… αποδεικνύεται ότι ακριβές αντίγραφο της υπ’ αριθ. έκθ. κατάθ. υπ’ αριθ. εκθ. καταθ. ΓΑΚ…/ΕΑΚ……/22-12-2022 κλήσης, με πράξη ορισμού δικασίμου και κλήση προς συζήτηση για τη δικάσιμο που αναφέρεται στην αρχή της απόφασης αυτή, επιδόθηκε νομότυπα και εμπρόθεσμα σε καθένα από τους καθ’ ων η κλήση – εκκαλούντες, κατ’ άρθρα 122§1, 123, 124§1, 128§§1,4, 139 ΚΠολΔ. Συνεπώς, επειδή αυτοί δεν παραστάθηκαν, όταν η υπόθεση εκφωνήθηκε από τη σειρά του πινακίου, πρέπει να δικασθούν ερήμην και να απορριφθεί η έφεσή τους ως ανυποστήρικτη, σύμφωνα με την αναφερόμενη στη νομική σκέψη της παρούσας. Η δικαστική δαπάνη του εφεσιβλήτου, μόνον του δευτέρου βαθμού δικαιοδοσίας, πρέπει να επιβληθεί σε βάρος των εκκαλούντων, λόγω της ήττας τους, κατά παραδοχή του υποβληθέντος αιτήματος του πρώτου με τις προτάσεις του (άρθρα 176, 183, 190 ΚΠολΔ), κατά το ποσό που πιθανολογήθηκε και ορίζεται στο διατακτικό, ενώ επιπλέον πρέπει να οριστεί σε βάρος καθενός των εκκαλούντων το νόμιμο παράβολο για την περίπτωση άσκησης εκ μέρους τους ανακοπής ερημοδικίας κατά της παρούσας απόφασης (άρθρα 501, 502§1 και 505§2 ΚΠολΔ), κατά τα οριζόμενα ειδικότερα στο διατακτικό. Τέλος πρέπει να διαταχθεί η εισαγωγή του παραβόλου της έφεσης στο δημόσιο ταμείο, επειδή αυτή απορρίφθηκε εξολοκλήρου (άρθρο 495§3 ΚΠολΔ).
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ
Δικάζει ερήμην των εκκαλούντων.
Ορίζει το παράβολο ερημοδικίας στο ποσό των διακοσίων εξήντα (260) ευρώ, για κάθε εκκαλούντα.
Απορρίπτει την έφεση.
Επιβάλλει στους εκκαλούντες τη δικαστική δαπάνη του εφεσιβλήτου, για τον δεύτερο βαθμό δικαιοδοσίας, την οποία ορίζει στο ποσό των τετρακοσίων πενήντα (450) ευρώ.
Διατάσσει την εισαγωγή του παραβόλου έφεσης στο δημόσιο ταμείο.
Κρίθηκε, αποφασίσθηκε και δημοσιεύθηκε σε έκτακτη, δημόσια συνεδρίαση, στο ακροατήριό του στον Πειραιά στις 7 Αυγούστου 2023, απόντων των διαδίκων και του πληρεξούσιου δικηγόρου του εφεσίβλητου.
Η ΔΙΚΑΣΤΗΣ Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ