Μενού Κλείσιμο

Αριθμός απόφασης 534/2023

ΕΦΕΤΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΩΣ

ΕΙΔΙΚΗ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ

4ο τμήμα

Αριθμός  απόφασης :     534/ 2023

ΤΟ ΜΟΝΟΜΕΛΕΣ ΕΦΕΤΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΩΣ

(4ο τμήμα)

Συγκροτήθηκε από το Δικαστή Δημήτριο Καβαλλάρη, Εφέτη, που ορίστηκε από ορίσθηκε από τον Πρόεδρο του Τριμελούς Συμβουλίου Διεύθυνσης του Εφετείου Πειραιώς, και τη Γραμματέα Κ.Σ.

Συνεδρίασε δημόσια στο ακροατήριό του στις ……………, για να δικάσει την υπόθεση μεταξύ:

ΤΟΥ ΕΚΚΑΛΟΥΝΤΟΣ : ………… ατομικά και ως ασκούντος τη γονική μέριμνα των ανηλίκων θυγατέρων του ……… και …………, ο οποίος παραστάθηκε μετά της πληρεξούσιας του Δικηγόρου Μαργαρίτας Πετράκη.

ΤΗΣ ΕΦΕΣΙΒΛΗΤΗΣ: ………. ατομικά και ως ασκούσας  την επιμέλεια των ανηλίκων τέκνων της …….. και …………., η οποία παραστάθηκε μετά της πληρεξούσιας της Δικηγόρου Αγγελοπούλου, Αικατερίνης-Παρασκευής.

Ο ενάγων και ήδη εκκαλών άσκησε στο Μονομελές Πρωτοδικείο Πειραιώς την από 21-5-2018 και με αριθ. κατάθεσης ………./2018 αγωγή του, επί της οποίας εκδόθηκε η με αριθμό 3043/2019 απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς, που έκανε αυτή εν μέρει δεκτή. Κατά της απόφασης αυτής ο εναγόμενος και ήδη εκκαλών άσκησε την από 4.10.2019 και με αριθμό κατάθεσης δικογράφου. ΓΑΚ/ΕΑΚ ………../8-10-2019 έφεσή του, η συζήτηση της οποίας ορίστηκε  αρχικά για τη δικάσιμο της 8.10.2020, οπότε και αναβλήθηκε γι΄αυτήν της 7.10.2021 και τελικά  για την παρούσα συνεδρίαση.

Στη συζήτηση της υπόθεσης, αφού αυτή εκφωνήθηκε από το πινάκιο,  οι πληρεξούσιοι δικηγόροι των διαδίκων αναφέρθηκαν στις προτάσεις που κατέθεσαν.

AΦΟΥ ΜΕΛΕΤΗΣΕ ΤΗ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ

ΣΚΕΦΘΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ

Η από 4.10.2019 και με αριθμό κατάθεσης δικογράφου  ΓΑΚ/ΕΑΚ ………/8-10-2019 έφεση του ενάγοντος και ήδη εκκαλούντος, κατά της με αριθμό ειδικής κατάθεσης 3043/2019 οριστικής αποφάσεως του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς, που εκδόθηκε αντιμωλία των διαδίκων κατά την ειδική διαδικασία των διαφορών από οικογένεια το γάμο και την ελεύθερη συμβίωση, έχει ασκηθεί νομότυπα κι εμπρόθεσμα, δεδομένου ότι δεν προκύπτει επίδοση της εκκαλούμενης απόφασης (άρθρο 518 §1). Είναι, συνεπώς, παραδεκτή και πρέπει να ακολουθήσει η ουσιαστική έρευνα των λόγων της κατά την ίδια ως άνω ειδική διαδικασία (άρθρο 681 Β ΚΠολΔ σε συνδυασμό με άρθρο 674 § 2 α’ αυτού και ήδη άρθρα 592 επ. ΚΠολΔ, όπως ισχύει μετά την τροποποίησή του από το άρθρο 1, άρθρο ένατο του ν.4335/2015). Σημειωτέον ότι για το παραδεκτό της έφεσης δεν απαιτείται η καταβολή παραβόλου, καθόσον οι διαφορές των άρθρων 681Β ΚΠολΔ, όπως η προκειμένη, εξαιρούνται ρητά από το νόμο (άρθρο 495 § 3 εδ. τελ. ΚΠολΔ).

Ο ενάγων και ήδη εκκαλών με την  από 21-5-2018 και με αριθ. κατάθεσης …………/2018 αγωγή του ενώπιον του Μονομελούς Πρωτοδικείου  Πειραιά,  ζήτησε  να ρυθμισθεί το δικαίωμα της επικοινωνίας του με τις ανήλικες θυγατέρες του …….. και ………  Η υπόθεση εκδικάσθηκε αντιμωλία των διαδίκων και εκδόθηκε η προσβαλλόμενη με αρ. 3043/2019  απόφαση του ανωτέρω δικαστηρίου, με την οποία, έγινε εν μέρει δεκτή η αγωγή του ενάγοντος και   ρυθμίστηκε το δικαίωμα επικοινωνίας του με τα άνω ανήλικα τέκνα του, χωρίς διανυκτέρευση ως εξής :  α) κάθε Δευτέρα και Πέμπτη από ώρα 17.00 έως ώρα 21.00, β) κάθε πρώτη και τρίτη Κυριακή κάθε μήνα από ώρα 11.00 έως ώρα 17.00 και γ) κατά τις ονομαστικές εορτές των τέκνων και τις ημέρες των γενεθλίων τους (16 Ιανουαρίου για την ….. και 4 Φεβρουαρίου για την …..-….) από ώρα 17.00 έως ώρα 21.00 της αντίστοιχης ημέρας, εναλλάξ κάθε έτος με την αντίδικο.  Τα ανήλικα τέκνα των διαδίκων θα παραλάμβανε και θα επέστρεφε στην οικία της εναγόμενης ο παππούς τους ……….. και για κάθε παράβαση της άνω διάταξης με την ίδια απόφαση απειλήθηκε χρηματική ποινή ύψους χιλίων (1.000) ευρώ και προσωπική κράτηση τριάντα (30) ημερών σε βάρος της εναγόμενης. Ήδη με την έφεσή του ο εκκαλών πλήττει την άνω απόφαση κυρίως για εσφαλμένη εκτίμηση των αποδείξεων, επιδιώκοντας τη διεύρυνση του δικαιώματός του επικοινωνίας.

Η διάταξη του άρθρου 1520 ΑΚ, όπως αντικαταστάθηκε από το άρθρο 13 του Ν. 4800/2021, προβλέπει ότι “Ο γονέας με τον οποίο δεν διαμένει το τέκνο, έχει το δικαίωμα και την υποχρέωση της, κατά το δυνατό, ευρύτερης επικοινωνίας με αυτό, στην οποία περιλαμβάνονται τόσο η φυσική παρουσία και επαφή του με το τέκνο, όσο και η διαμονή του τέκνου στην οικία του. Ο γονέας με τον οποίο διαμένει το τέκνο οφείλει να διευκολύνει και να προωθεί την επικοινωνία του τέκνου με τον άλλο γονέα σε τακτή χρονική βάση. Ο χρόνος επικοινωνίας του τέκνου με φυσική παρουσία με τον γονέα, με τον οποίο δεν διαμένει, τεκμαίρεται στο ένα τρίτο (1/3) του συνολικού χρόνου, εκτός αν ο γονέας αυτός ζητά μικρότερο χρόνο επικοινωνίας, ή επιβάλλεται να καθορισθεί μικρότερος ή μεγαλύτερος χρόνος επικοινωνίας για λόγους που αφορούν στις συνθήκες διαβίωσης ή στο συμφέρον του τέκνου, εφόσον, σε κάθε περίπτωση, δεν διαταράσσεται η καθημερινότητα του τέκνου. Αποκλεισμός ή περιορισμός της επικοινωνίας είναι δυνατός μόνο για εξαιρετικά σοβαρούς λόγους, ιδίως όταν ο γονέας με τον οποίον δεν διαμένει το τέκνο, κριθεί ακατάλληλος να ασκεί το δικαίωμα επικοινωνίας. Για τη διαπίστωση της ακαταλληλότητας του γονέα το δικαστήριο μπορεί να διατάξει κάθε πρόσφορο μέσο, ιδίως την εκπόνηση εμπεριστατωμένης έκθεσης κοινωνικών λειτουργών ή ψυχιάτρων ή ψυχολόγων. Οι γονείς δεν έχουν το δικαίωμα να εμποδίζουν την επικοινωνία του τέκνου με τους ανώτερους ανιόντες και τους αδελφούς του, εκτός αν συντρέχει σπουδαίος λόγος. Οι γονείς δεν έχουν το δικαίωμα να εμποδίζουν την επικοινωνία του τέκνου με τρίτους που έχουν αναπτύξει μαζί του κοινωνικοσυναισθηματική σχέση οικογενειακής φύσης, εφόσον με την επικοινωνία εξυπηρετείται το συμφέρον του τέκνου. Τα σχετικά με την επικοινωνία ζητήματα καθορίζονται ειδικότερα είτε με έγγραφη συμφωνία των γονέων είτε από το δικαστήριο. Στην περίπτωση αυτή εφαρμόζεται και η παρ. 4 του άρθρου 1511. Όταν συντρέχει περίπτωση κακής ή καταχρηστικής άσκησης του δικαιώματος επικοινωνίας, ο άλλος γονέας ή κάθε ένας από τους γονείς, αν πρόκειται για επικοινωνία με τρίτο, μπορεί να ζητήσει από το δικαστήριο τη μεταρρύθμιση της επικοινωνίας.”. Από  τη διατύπωση της άνω διάταξης  συνάγεται ότι το δικαίωμα επικοινωνίας του άρθρου 1520 ΑΚ είναι λειτουργικό δικαίωμα, όπως και το δικαίωμα της γονικής μέριμνας, διότι συνιστά και υποχρέωση του γονέα ο οποίος δεν διαμένει με το τέκνο, χωρίς ωστόσο να υφίσταται αγώγιμη αξίωση σε βάρος του, όπως και το προϊσχύον δίκαιο. Για την εφαρμογή του άρθρου 1520 ΑΚ σημασία έχει πλέον μόνο το γεγονός ότι ο γονέας μένει χωριστά από το τέκνο ανεξάρτητα από το αν ασκεί από κοινού με τον άλλο γονέα την επιμέλεια (βλ. Ε. Κουνουγέρη – Μανωλεδάκη, ο.π, σελ 337). Το δικαίωμα επικοινωνίας απορρέει από απορρέει από το φυσικό δεσμό αίματος μεταξύ γονέων και τέκνων και  αποτελεί δικαίωμα προσωποπαγές, ανεπίδεκτο μεταβίβασης ή παραίτησης.  Ο κυριότερος τρόπος άσκησης του δικαιώματος επικοινωνίας είναι η προσωπική συνάντηση του τέκνου με το γονέα, όμως μπορεί να λαμβάνει χώρα και  με οποιοδήποτε άλλο  τρόπο, όπως λ.χ.  με  αλληλογραφία (συμβατική ή ηλεκτρονική), τηλεφωνικές συνδιαλλαγές ή  ζωντανή σύνδεση μέσω “skype”. Οι παραπάνω μορφές επικοινωνίας μπορούν να πραγματοποιούνται παράλληλα με την προσωπική συνάντηση γονέα και τέκνου ή να αντικαθιστούν την τελευταία, όταν η υλοποίησή της για οποιονδήποτε λόγο είναι ακατόρθωτη (Πουλιάδης στον ΑΚ Γεωργιάδη  Σταθόπουλο άρθρο 1520, αρ. 19- 20,  Γεωργία Χρ. Κάββουρα  το δικαίωμα επικοινωνίας διπλωματική εργασία σ. 85). Εξάλλου η νέα ρύθμιση εισάγει μαχητό τεκμήριο ως προς το χρόνο επικοινωνίας του τέκνου με φυσική παρουσία με τον γονέα, με τον οποίο δεν διαμένει,  το οποίο  είναι το ένα τρίτο (1/3) του συνολικού χρόνου. Ως «συνολικός χρόνος» είναι αυτός που προσδιορίζεται ημερολογιακά, ήτοι το ένα τρίτο (1/3) της εκάστοτε χρονικής περιόδου που διανύει το παιδί στη ζωή του (σχολική χρονιά, θερινές ή εορταστικές διακοπές κ.ο.κ.), χωρίς να ενδιαφέρει ο εννοιοκρατικός υπολογισμός του 1/3 εκ του συνόλου των ωρών ενός έτους (Α. Βαλτούδης, Συνεπιμέλεια και εναλλασσόμενη κατοικία στο νέο οικογενειακό δίκαιο, ΕλλΔνη 2021, σελ. 1007). Συνεπέστερη στον παιδοκεντρικό χαρακτήρα των διατάξεων του οικογενειακού δικαίου είναι η θέση να μην εμμείνει κανείς αυστηρά στην τυπική λειτουργία του νόμιμου μαχητού τεκμηρίου, που θα επέβαλε το βάρος απόδειξης της αντίθεσης του 1/3 προς το συμφέρον του παιδιού να φέρει ο αντίδικος του δικαιούχου της επικοινωνίας, ενόψει και της ευχέρειας που παρέχεται στο Δικαστήριο, κατ` εφαρμογή του εδαφ. β’ του άρθρου 1520 ΑΚ, να καθορίσει μικρότερο ή μεγαλύτερο χρόνο επικοινωνίας για λόγους που αφορούν στις συνθήκες διαβίωσης ή στο συμφέρον του τέκνου, με γνώμονα πάντοτε τη μη διατάραξη της καθημερινότητας του τέκνου, όταν από το σύνολο του πραγματικού υλικού που έχει τεθεί υπόψη του προκύπτει η αντίθεσή του προς το πραγματικό συμφέρον του παιδιού, ακόμη και όταν ο εναγόμενος γονέας δεν προβάλλει σχετικό ισχυρισμό, η κρίση ωστόσο του Δικαστηρίου, περί καθορισμού μικρότερου ή μεγαλύτερου χρόνου επικοινωνίας, πρέπει να αιτιολογείται ειδικά σύμφωνα με τα κριτήρια που αναφέρονται στη διάταξη (Κ. Φουντεδάκη, ο.π., σελ. 91). Η ισχύς του Ν. 4800/2021, ως προς τα ανωτέρω Κεφάλαια, αρχίζει από τις 16.9.2021 (ΚΕΦΑΛΑΙΟ Η` άρθρο 3°), ενώ κατά τη μεταβατική διάταξη του άρθρου 18 (ΚΕΦΑΛΑΙΟ Ε’) τα Κεφάλαια ΕΓ και Γ εφαρμόζονται και στις εκκρεμείς υποθέσεις επί των οποίων δεν έχει εκδοθεί, μέχρι την έναρξη ισχύος του Νόμου, αμετάκλητη δικαστική απόφαση, ενώ συμφωνίες των γονέων σχετικά με την άσκηση της γονικής μέριμνας, ή την επικοινωνία με το τέκνο που έχουν καταρτιστεί μέχρι την έναρξη ισχύος των Κεφαλαίων Β` και Γ ισχύουν, εκτός αν το Δικαστήριο προβεί σε διαφορετική ρύθμιση, ύστερα από αίτηση ενός εκ των γονέων, η οποία υποβάλλεται εντός προθεσμίας δύο (2) ετών από την έναρξη ισχύος του Νόμου. Με τη μεταβατική διάταξη του άρθρου 18 του Ν. 4800/2021 δόθηκε αναδρομική ισχύ στα άρθρα 1510, 1511, 1512, 1513, 1514, 1516 1518, 1519, 1520 ΑΚ, τα οποία εφαρμόζονται και σε υποθέσεις επί των οποίων δεν έχει εκδοθεί αμετάκλητη δικαστική απόφαση μέχρι την 16-9-2021 (Κατερίνα Φουντεδάκη, Το νέο δίκαιο των σχέσεων γονέων και παιδιών, Νομική Βιβλιοθήκη, 2021, σελ. 114 επ., Γ. Λέκκας, Η Επιμέλεια του παιδιού κατά τον ΑΚ, μετά το ν. 4800/2021, σελ. 33 5-339).  Εξάλλου το  Δικαστήριο μπορεί να  ρυθμίσει και αυτεπαγγέλτως το ζήτημα της επικοινωνίας, στο πλαίσιο της ρύθμισης της επιμέλειας του προσώπου του ανήλικου, δηλαδή ακόμη και χωρίς να υποβληθεί σχετικό αίτημα εκ μέρους των γονέων, εφόσον  ότι είναι προς το βέλτιστο συμφέρον του ανήλικου τέκνου, υπό το πρίσμα του οποίου πρέπει να εξετάζεται κάθε δυνατότητα επέμβασης της δικαστικής αρχής, ακόμα και αυτεπαγγέλτως (ΕφΛαρ 507/2017 ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ, ΕφΛαρ 387/2006, Δικογρ 2006. 362 επ. ΕφΑθ 7486/1983 Ελλ.Δνη 25.918, Παντελίδου, Οι αλλαγές του ν. 4800/2021 στη γονική μέριμνα και στο δικαίωμα επικοινωνίας με το τέκνο εκτός γάμου, ΕλλΔνη 2021. 979-980, Σχόλιο  Σωκράτη Τσαχιρίδη στην ΜΠρΑθ 478/2023,  ΝοΒ 2023. 340, Πουλιάδη σε AK  Γεωργιάδη- Σταθόπουλο ΑΚ άρθρ. 1520 αριθ. 16, 46).  Τέλος  κατά την έννοια των διατάξεων των άρθρων 321, 322 και 324 ΚΠολΔ, η τελεσίδικη απόφαση η οποία εκδόθηκε μεταξύ των ίδιων προσώπων, με την ίδια ιδιότητα, για το ίδιο αντικείμενο και την ίδια ιστορική και νομική αιτία, παράγει δεδικασμένο, που σημαίνει ότι  το δικαίωμα που κρίθηκε και η δικαιολογητική σχέση από την οποία έχει αυτό παραχθεί δεν επιτρέπεται να καταστεί αντικείμενο νέας δίκης. Ταυτότητα ιστορικής αιτίας υπάρχει όταν τα πραγματικά περιστατικά που συγκροτούν το πραγματικό της διάταξης και τα οποία εφαρμόσθηκαν στην εκδοθείσα τελεσίδικη δικαστική απόφαση, είναι τα ίδια που συνθέτουν το πραγματικό της διάταξης η οποία θα εφαρμοσθεί στη νέα δίκη, ενώ ταυτότητα νομικής αιτίας όταν υπάρχει ταυτότητα της διάταξης που συγκροτεί τη μείζονα πρόταση του δικανικού συλλογισμού της τελεσίδικης απόφασης προς τον κανόνα δικαίου, τον οποίο ο ενάγων ρητά ή σιωπηρά επικαλείται προκειμένου να θεμελιώσει τη νέα του αγωγή. Η δέσμευση του παραχθέντος δεδικασμένου στο επιληφθέν Δικαστήριο της νέας δίκης, λειτουργεί τόσο θετικά, με την έννοια ότι το δικαστήριο, ενώπιον του οποίου ανακύπτει το δικαίωμα που κρίθηκε εξ αφορμής άλλης δίκης, είτε ως κύριο, είτε ως προδικαστικό ζήτημα, οφείλει να θέσει ως βάση της απόφασης του το δεδικασμένο που προκύπτει από την απόφαση αυτή, λαμβάνοντάς το ως αλήθεια, όσο και αρνητικά, με την έννοια ότι απαγορεύεται η συζήτηση νέας αγωγής για το ίδιο δικαίωμα, για την ύπαρξη ή μη του οποίου υπάρχει δεδικασμένο. Εξάλλου, η ύπαρξη και η έκταση του δεδικασμένου προκύπτει από το περιεχόμενο της απόφασης και όχι από αυτό της αγωγής που κρίθηκε, έστω και αν το δικαστήριο δεν εξάντλησε το αντικείμενό της ή το υπερέβη ή απομακρύνθηκε από αυτό, αφού δεδικασμένο παράγεται και από εσφαλμένη απόφαση ανεξαρτήτως του είδους αυτής (αναγνωριστικής, καταψηφιστικής και διαπλαστικής)  ΟλΑΠ 7/2013, Ολ.ΑΠ 1/2005 ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ, ΑΠ 299/2020, ΑΠ 113/2019, ΑΠ 456/2018, ΑΠ 294/2016, ΑΠ 1419/2015 www.areiospagos.gr).

Στην προκείμενη περίπτωση, από τα έγγραφα της δικογραφίας προκύπτουν τα εξής  :   Οι διάδικοι ……… και ……… τέλεσαν νόμιμο θρησκευτικό γάμο, κατά το Ανατολικό Ορθόδοξο Δόγμα, στον Ιερό Ναό Αγίου ……….. Αττικής, στις 7/7/2012, από τον οποίο απέκτησαν δύο ανήλικα τέκνα, την …….., η οποία γεννήθηκε στις 16/1/2014 και τη ……., η οποία γεννήθηκε στις 4/2/2016. Η έγγαμη συμβίωσή τους διακόπηκε οριστικά από τον Απρίλιο του 2017. Δυνάμει της με αρ. 1271/2017 απόφασης ασφαλιστικών μέτρων του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιά, η επιμέλεια των ανηλίκων τέκνων των διαδίκων ανατέθηκε  προσωρινά η επιμέλεια των άνω ανηλίκων τέκνων στην εδώ εναγόμενη μητέρα τους ………… και ρυθμίστηκε προσωρινά το δικαίωμα επικοινωνίας του ενάγοντος με τα τέκνα του κάθε  Πέμπτη από ώρα 17.00  έως 21.00 κάθε δεύτερη βδομάδα, από ώρα 10.00 του Σαββάτου έως ώρα 20.00 της Κυριακής, μία εβδομάδα τις διακοπές Χριστουγέννων και Πάσχα εναλλάξ και στις θερινές διακοπές τα ζυγά έτη από την 1 έως την 17η Αυγούστου και τα μονά από τις 17 έως 26 Αυγούστου. Η απόφαση όμως αυτή μεταρρυθμίστηκε με τη  με αρ. 486/2018 απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς διαδικασίας ασφαλιστικών μέτρων, με την οποία ο χρόνος επικοινωνίας του …………. με τα τέκνα του περιορίστηκε κάθε Τρίτη και Πέμπτη από ώρα 17.00 έως 20.30 και την πρώτη και τρίτη Κυριακή του μήνα από ώρα 11.00 έως 14.00 με την παρουσία της μητέρα της εν διαστάσει συζύγου του  και εφόσον το επιθυμούσε ο ενάγων και την παρουσία του πατέρα του.  Η ………… άσκησε στο Μονομελές Πρωτοδικείο Πειραιώς την από  24.10.2017 (αρ. καταθ………/2017) αγωγή  της με την οποία ζήτησε να της ανατεθεί η οριστική επιμέλεια των τέκνων της και να υποχρεωθεί ο εν διαστάσει σύζυγός της  να της καταβάλει διατροφή, ο δε ………. άσκησε στο ίδιο Δικαστήριο την από 9.1.2018 ανταγωγή του (αρ.κατ…………/2018),  με την οποία ζήτησε να ανατεθεί η επιμέλεια των τέκνων του σ΄εκείνον. Επί της αγωγής και ανταγωγής  που  συνεκδικάστηκαν, εκδόθηκε η με αρ.  3618/2018 οριστική του άνω  Δικαστηρίου, με την οποία έγινε δεκτή η αγωγή της …. ….., ανατέθηκε σ΄αυτήν  οριστικά η επιμέλεια των ανηλίκων τέκνων των διαδίκων και υποχρεώθηκε ο  …….. να καταβάλει το συνολικό ποσό των 450 € ως διατροφή  αυτών, ενώ απορρίφθηκε η ανταγωγή αυτού. Ο τελευταίος άσκησε επιπλέον την από 21-5-2018 και με αριθ. κατάθεσης ……../2018 αγωγή του, με την οποία ζήτησε να καθορισθεί οριστικά  δικαίωμα επικοινωνίας του με τις ανήλικες θυγατέρες του. Η αγωγή του αυτή έγινε δεκτή εν μέρει με την εκκαλούμενη απόφαση, με αρ. 3043/2019  απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς, όπως ήδη εκτέθηκε με την οποία η επικοινωνία του  ενάγοντος  με τα τέκνα του ορίστηκε ως εξής :  α) κάθε Δευτέρα και Πέμπτη από ώρα 17.00 έως ώρα 21.00, β) την  πρώτη και τρίτη Κυριακή κάθε μήνα από ώρα 11.00 έως ώρα 17.00 χωρίς διανυκτέρευση και γ) κατά τις ονομαστικές εορτές των τέκνων και τις ημέρες των γενεθλίων τους (16 Ιανουαρίου για την …….. και 4 Φεβρουαρίου για την ……..) από ώρα 17.00 έως ώρα 21.00 της αντίστοιχης ημέρας, εναλλάξ κάθε έτος με την αντίδικο.  Ωστόσο ο ενάγων κατά της προγενέστερης απόφασης του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς  (με αρ. 3618/2018), με την οποία είχε ανατεθεί  η επιμέλεια των ανηλίκων τέκνων του στην … …, άσκησε την από 22.1.2019 και με αρ. κατά. ΓΑΚ/ΕΑΚ ……../2019 έφεσή του,  επί της εκδόθηκε η με αρ. 298/2021 απόφαση του Μονομελούς Εφετείου Πειραιώς. Το Δικαστήριο αυτό με την άνω απόφασή του, αφού εξαφάνισε   την με αρ. 3618/2018 απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς, που είχε αναθέσει αποκλειστικά την επιμέλεια των ανηλίκων τέκνων των διαδίκων στην . ….,  δέχθηκε  εν μέρει τόσο την αγωγή αυτής αλλά και την  ανταγωγή του …….., κατανέμοντας  χρονικά την  άσκηση της επιμέλειας ανάμεσα στους διαδίκους, με εναλλασσόμενη κατοικία των τέκνων στην οικία του κάθε γονέα. Ειδικότερα όρισε τις πρώτες έντεκα μέρες κάθε μήνα να ασκεί την αποκλειστική επιμέλεια των ανήλικων τέκνων ο πατέρας αυτών ……  και τον υπόλοιπο μήνα να ασκεί την αποκλειστική  επιμέλεια αυτών η μητέρα αυτών ………..  Τα  τέκνα θα παραλάμβανε ο ……  από την οικία της μητέρας αυτών  την 1η κάθε μήνα περί ώρα 20.30  και θα τα επέστρεφε ο ίδιος  την 11η ημέρα κάθε μήνα  και ώρα 20.30, όπου θα τα παραλάμβανε  η …………. ή οι γονείς της, το δε πρόγραμμα αυτό θα ακολουθείτο  κυκλικά για όλο το μήνα, αλλά και κατά τις διακοπές των Χριστουγέννων και του Πάσχα και του καλοκαιριού, εκτός αν προέκυπτε  άλλη έγγραφη συμφωνία των διαδίκων. Ωστόσο για ζητήματα λήψης απόφασης για εγχείρηση προς αντιμετώπιση κάποιου προβλήματος υγείας των τέκνων και για την επιλογή σχολείου και εξωσχολικών δραστηριοτήτων θα απαιτείτο η συνεννόηση και συμφωνία των γονέων, η οποία θα συντασσόταν   γραπτώς.  Παράλληλα  η άνω απόφαση όρισε ότι  το χρονικό διάστημα αποκλειστικής επιμέλειας του ενός γονέα, ο άλλος  θα μπορεί να επικοινωνεί με τα ανήλικα τέκνα, καθημερινά, τηλεφωνικά ή μέσω skype, από ώρα 20.30 έως 21.00.  Στην κρίση αυτή κατέληξε η άνω απόφαση, με γνώμονα το συμφέρον των τέκνων να αναπτύξουν τις σχέσεις τους και με τους δύο γονείς τους,   αφού έλαβε  υπόψη την έντονη αντιδικία των διαδίκων (με αφετηρία μεταξύ άλλων την καταγγελία της ……. για σεξουαλική κακοποίηση της θυγατέρας των διαδίκων …… που δεν αποδείχθηκε), την πρόθεση ομαλής ένταξης στη ζωή τους του πατέρα τους αλλά και  τους  αδιαμφισβήτητους δεσμούς  με την μητέρα τους. Η τελευταία απόφαση αποτελεί δεδικασμένο και για την παρούσα δίκη, καθώς  όρισε ότι ο ενάγων τις 11 πρώτες ημέρες κάθε μήνα θα έχει την  αποκλειστική επιμέλεια των ανηλίκων τέκνων του, που θα διαμένουν μαζί του, ώστε το υπέρτερό του πλέον δικαίωμα αποκλειστικής επιμέλειας για το  διάστημα αυτό, που του έχει χορηγηθεί με την άνω απόφαση υπερακοντίζει το  δικαίωμα επικοινωνίας, το οποίο είναι έλασσον του πρώτου, καθώς  απονέμεται στο γονέα με τον οποίο δεν διαμένει το τέκνο (ΑΚ 1520, όπως ισχύει πλέον με την τροποποίησή του με το ν. 4800/2021). Το Δικαστήριο με την ίδια απόφαση χορήγησε  αυτεπαγγέλτως στον  ενάγοντα (χωρίς να υπάρχει σχετικό αίτημα στην  ανταγωγή του) για το λοιπό χρονικό διάστημα, όπου η ……… θα είχε την αποκλειστική επιμέλεια των τέκνων (και αντίστοιχα στην εν διαστάσει σύζυγό του, για το διάστημα όπου ο ίδιος θα είχε την αποκλειστική επιμέλεια των τέκνων) επιπλέον καθημερινό δικαίωμα επικοινωνίας μέσω τηλεφώνου και skype. Όπως  ανέφερε μάλιστα  η άνω απόφαση με τη λύση της χρονικής κατανομής της επιμέλειας θα επιλύονταν και  ζητήματα άρνησης παράδοσης στον ενάγοντα των τέκνων από την εν διαστάσει σύζυγό του για τις ανάγκες της καθημερινής εβδομαδιαίας επικοινωνίας, με αφορμή  επικαλούμενη από αυτή  μη επιθυμία των τέκνων να  τον ακολουθήσουν ή  ασθένεια αυτών, την οποία πλέον θα αντιμετώπιζε ο ίδιος. Από τα παραπάνω εξάγεται ότι το Δικαστήριο, με την άνω (τελεσίδικη) απόφασή του,   λαμβάνοντας υπόψη το συμφέρον των τέκνων,  έκρινε ενιαία τη διαφορά τόσο, ως προς την επιμέλεια του προσώπου των ανηλίκων,  όσο και την επικοινωνία με τους  γονείς αυτών, δεδομένου ότι με την συνεπιμέλεια με μορφή εναλλασσόμενης διαμονής μοίρασε συνολικά  το  χρόνο  του ενός (εκάστοτε) μήνα μεταξύ των διαδίκων (11 ημέρες τα τέκνα θα διαμένουν με τον  ενάγοντα και τις λοιπές ημέρες με την  εναγόμενη), χωρίς να καταλείπει περιθώριο για επιπλέον χρόνο επικοινωνίας – με φυσική παρουσία, εκτός από την καθημερινή  επικοινωνία εξ αποστάσεως  τηλεφωνικά  ή  με βιντεοκλήση (skype),   που όρισε ρητά αυτεπαγγέλτως, και η οποία εντάσσεται στην ευρεία έννοια της επικοινωνίας γονέα – τέκνου. Επιπλέον ο χρόνος παραμονής του ενάγοντος με τα τέκνα του, με συνεχή διαμονή αυτών  στην οικία του, που όρισε η άνω  απόφαση του Εφετείου Πειραιώς (11 ημέρες συνεχόμενες το μήνα), υπερκαλύπτει το χρόνο που είχε ορίσει η  εκκαλούμενη απόφαση (με αρ. 3043/2019)  ως χρόνο επικοινωνίας του και είναι εντός του τεκμηρίου του 1/3 που ορίζει η διάταξη του άρθρου 1520 ΑΚ (1/3 του μήνα). Ο χρόνος αυτός υπερκαλύπτει και το αίτημα της επίδικης αγωγής επικοινωνίας του ενάγοντος, επί της οποίας εκδόθηκε η εκκαλούμενη απόφαση (4 ώρες για 2 ημέρες την εβδομάδα, κάθε Δευτέρα και Πέμπτη, κάθε δεύτερο Σαββατοκύριακο, από Παρασκευή 17.00 έως Κυριακή ώρα 20.00 ήτοι 2,5 ημέρες,   μία εβδομάδα τις διακοπές Χριστουγέννων _ Πάσχα, 15 ημέρες τις θερινές διακοπές του Αυγούστου, εναλλάξ 4 ώρες τις ημέρες ονομαστικής εορτής των τέκνων).  Σημειώνεται ότι στο Δικαστήριο, τόσο σε περίπτωση αιτήματος ανάθεσης επιμέλειας, όσο και επικοινωνίας δεν δεσμεύεται από τον προτεινόμενο χρόνο κατά το  αίτημα της αγωγής,  αλλά ενεργεί με γνώμονα το συμφέρον του τέκνου καθορίζοντας αυτόν  ελεύθερα (βλ. ΕφΑθ  1230/2022, ΕφΘρ. 290/2017   ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ). Συνεπώς   ο ενάγων έχει πετύχει με την με αρ. 298/2021 απόφαση του Εφετείου Πειραιώς  (επί της  από 8.1.2018  και με αρ.κατ……../2018)  ανταγωγής του) το μείζον,  αποκλειστική επιμέλεια  και διαμονή των τέκνων του στην οικία του επί  11 ημέρες συνεχείς ημέρες το μήνα και δεν επικαλείται νεότερα πραγματικά περιστατικά, με βάση τα οποία  έχουν μεταβληθεί  οι  συνθήκες, στις οποίες στηρίχθηκε η άνω απόφαση του Εφετείου Πειραιώς. Συνακόλουθα ο  ενάγων   δεν έχει έννομο συμφέρον στην άσκηση της παρούσας έφεσης και εξαφάνιση της εκκαλούμενης απόφασης για τον περιορισμένο χρόνο επικοινωνίας που αυτή είχε ορίσει αυτή, η οποία απόφαση δεν έχει ισχύ πλέον μετά την έκδοση της προαναφερόμενης απόφασης του Εφετείου Πειραιώς, ενώ  η έφεση του ενάγοντος δεν είναι και λυσιτελής, διότι η ευδοκίμησή της δεν θα έχει ως αποτέλεσμα την  μεταβολή της άνω απόφασης του Εφετείου Πειραιώς. Με βάση τις άνω παραδοχές η έφεση του ενάγοντος πρέπει να απορριφθεί ως απαράδεκτη, λόγω έλλειψης εννόμου συμφέροντος (άρθρο 516 παρ. 1 ΚΠολΔ). Τα δικαστικά έξοδα των διαδίκων θα πρέπει να συμψηφιστούν στο σύνολό τους, λόγω  της σχέσης των διαδίκων ως συζύγων και της ιδιαίτερης δυσχέρειας των κανόνων δικαίου που εφαρμόσθηκαν (άρθρο 179 ΚΠολΔ).

ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ

ΔΙΚΑΖΕΙ αντιμωλία των διαδίκων.

AΠΟΡΡΙΠΤΕΙ  την έφεση ως απαράδεκτη.

ΣΥΜΨΗΦΙΖΕΙ τα δικαστικά έξοδα μεταξύ των διαδίκων.

ΚΡΙΘΗΚΕ, αποφασίσθηκε και δημοσιεύθηκε σε έκτακτη δημόσια συνεδρίαση στο ακροατήριό του, χωρίς να παρίστανται  οι διάδικοι και οι πληρεξούσιοι δικηγόροι τους, στις

Ο ΔΙΚΑΣΤΗΣ                                            Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ