Αριθμός 452/2023
ΤΟ ΤΡΙΜΕΛΕΣ ΕΦΕΤΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΩΣ
Τμήμα 2ο
Αποτελούμενο από τους Δικαστές Βασίλειο Παπανικόλα, Πρόεδρο Εφετών, Σταυρούλα Λιακέα, Εφέτη-Εισηγήτρια και Ιωάννα Μάμαλη, Εφέτη και από τη Γραμματέα K.Σ.
Συνεδρίασε δημόσια στο ακροατήριο του την …………, για να δικάσει την υπόθεση μεταξύ των:
Α. ΕΚΚΑΛΟΥΣΑΣ: ………., η οποία εκπροσωπήθηκε από τον πληρεξούσιό της Δικηγόρο Νικόλαο Διαλυνά (με δήλωση κατ’ άρθρο 242 παρ. 2 Κ.Πολ.Δ.).
ΕΦΕΣΙΒΛΗΤΩΝ: 1) Ανώνυμης εταιρίας με την επωνυμία «………» και το διακριτικό τίτλο “………..” που εδρεύει στην Αθήνα, και εκπροσωπείται νόμιμα, η οποία εκπροσωπήθηκε από τον πληρεξούσιό της Δικηγόρο Αναστάσιο Ρουμελιώτη (με δήλωση κατ’ άρθρο 242 παρ. 2 Κ.Πολ.Δ.), 2) ………., ο οποίος εκπροσωπήθηκε από τον πληρεξούσιό του Δικηγόρο Νικόλαο Δεληγιάννη (με δήλωση κατ’ άρθρο 242 παρ. 2 Κ.Πολ.Δ.), 3) Ανώνυμης Ασφαλιστικής Εταιρίας με την επωνυμία «…………..» που εδρεύει στην Αθήνα, κι εκπροσωπείται νόμιμα, η οποία εκπροσωπήθηκε από την πληρεξούσιά της Δικηγόρο Αλεξάνδρα Τσατσούλη [ΛΥΤΡΑΣ ΚΑΙ ΣΥΝΕΡΓΑΤΕΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΗ ΕΤΑΙΡΕΙΑ], 4) Ανώνυμης Ασφαλιστικής Εταιρίας με την επωνυμία «…………», που εδρεύει στην Αθήνα κι εκπροσωπείται νόμιμα, η οποία εκπροσωπήθηκε από τον πληρεξούσιό της Δικηγόρο Αθανάσιο Λάμπρου [Ζέμπερης, Μαρκεζίνης, Λάμπρου και συνεργάτες Εταιρεία Δικηγόρων] (με δήλωση κατ’ άρθρο 242 παρ. 2 Κ.Πολ.Δ.).
Β. ΕΚΚΑΛΟΥΣΑΣ: Ανώνυμης εταιρίας με την επωνυμία «…….» και το διακριτικό τίτλο “……..” που εδρεύει στο …… Πειραιώς, και εκπροσωπείται νόμιμα με ΑΦΜ ……, η οποία εκπροσωπήθηκε από τον πληρεξούσιό της Δικηγόρο Αναστάσιο Ρουμελιώτη (με δήλωση κατ’ άρθρο 242 παρ. 2 Κ.Πολ.Δ.)
ΕΦΕΣΙΒΛΗΤΩΝ: 1) …….., η οποία εκπροσωπήθηκε από τον πληρεξούσιό της Δικηγόρο Νικόλαο Διαλυνά (με δήλωση κατ’ άρθρο 242 παρ. 2 Κ.Πολ.Δ.), 2) ………, ο οποίος δεν εκπροσωπήθηκε από πληρεξούσιο Δικηγόρο, 3) Εταιρίας με την επωνυμία «………», και το διακριτικό τίτλο «ΕΘΝΙΚΗ ΑΕΓΑ», που εδρεύει στη Αθήνα, η οποία εκπροσωπείται νόμιμα, η οποία εκπροσωπήθηκε από την πληρεξούσιά της Δικηγόρο Αλεξάνδρα Τσατσούλη [ΛΥΤΡΑΣ ΚΑΙ ΣΥΝΕΡΓΑΤΕΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΗ ΕΤΑΙΡΕΙΑ], 4) Εταιρίας με την επωνυμία «………..», που εδρεύει στην Αθήνα, και εκπροσωπείται νόμιμα, η οποία εκπροσωπήθηκε από τον πληρεξούσιό της Δικηγόρο Αθανάσιο Λάμπρου [Ζέμπερης, Μαρκεζίνης, Λάμπρου και συνεργάτες Εταιρεία Δικηγόρων] (με δήλωση κατ’ άρθρο 242 παρ. 2 Κ.Πολ.Δ.).
Γ) ΕΚΚΑΛΟΥΝΤΟΣ: ………., ο οποίος εκπροσωπήθηκε από τον πληρεξούσιό του Δικηγόρο Νικόλαο Δεληγιάννη (με δήλωση κατ’ άρθρο 242 παρ. 2 Κ.Πολ.Δ.)
ΕΦΕΣΙΒΛΗΤΩΝ: 1) …………, η οποία εκπροσωπήθηκε από τον πληρεξούσιό της Δικηγόρο Νικόλαο Διαλυνά (με δήλωση κατ’ άρθρο 242 παρ. 2 Κ.Πολ.Δ.), 2) ανώνυμης εταιρίας με την επωνυμία «………..» και το διακριτικό τίτλο “………” που εδρεύει στο …….. Πειραιώς, και εκπροσωπείται νόμιμα,, η οποία δεν εκπροσωπήθηκε από πληρεξούσιο Δικηγόρο, 3) εταιρίας με την επωνυμία «…….», που εδρεύει στην Αθήνα, και εκπροσωπείται νόμιμα, η οποία εκπροσωπήθηκε από τον πληρεξούσιό της Δικηγόρο Αθανάσιο Λάμπρου [Ζέμπερης, Μαρκεζίνης, Λάμπρου και συνεργάτες Εταιρεία Δικηγόρων] (με δήλωση κατ’ άρθρο 242 παρ. 2 Κ.Πολ.Δ.) 4) εταιρίας με την επωνυμία «…………», και το διακριτικό τίτλο «ΕΘΝΙΚΗ ΑΕΓΑ», που εδρεύει στη Αθήνα, η οποία εκπροσωπείται νόμιμα, η οποία δεν εκπροσωπήθηκε από πληρεξούσιο Δικηγόρο.
Η ανώνυμη εταιρεία με την επωνυμία «………….» κατέθεσε ενώπιον του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς την από 8.7.2013 προσεπίκληση-παρεμπίπτουσα αγωγή (αριθμ εκθ καταθ. …./2013). Ο ………. κατέθεσε ενώπιον του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς την από 18.11.2013 προσεπίκληση-παρεμπίπτουσα αγωγή (αριθμ. εκθ. καταθ. …./2013). Η …… άσκησε ενώπιον του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς την από 1.6.2012 αγωγή (αριθμ. εκθ. καταθ. …./2012) αγωγή. Η εταιρεία με την επωνυμία «………» κατέθεσε ενώπιον του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς την από 30.7.2014 (ΓΑΚ/ΕΑΚ ……../2014-εξαιρ…..) πρόσθετη παρέμβαση. Επί των ως άνω προσεπικλήσεων-παρεμπιπτουσών αγωγών, πρόσθετης παρέμβασης και αγωγής, εκδόθηκαν η υπ΄ αριθμ. 3496/2018 μη οριστική απόφαση του προαναφερόμενου Δικαστηρίου, που διέταξε την διενέργεια πραγματογνωμοσύνης και η υπ΄αριθμ. 2631/2020 απόφαση αυτού, που δέχθηκε τα σε αυτήν αναφερόμενα.
Την τελευταία εκ των προαναφερόμενων αποφάσεων προσέβαλαν ενώπιον του παρόντος Δικαστηρίου α) η υπό στοιχ Α ήδη εκκαλούσα με την από 19.4.2021 (ΓΑΚ/ΕΑΚ …./2021-……/2021) έφεσή της, β) η υπό στοιχ Β ήδη εκκαλούσα με την από 25.4.2022 (ΓΑΚ/ΕΑΚ …../2022- ……/2022) επικουρική έφεσή της και γ) ο υπό στοιχ Γ ήδη εκκαλών με την από 28.4.2022 (ΓΑΚ/ΕΑΚ ……/2022-………/2022) επικουρική έφεσή του. Δικάσιμος των ως άνω εφέσεων ορίσθηκε η 2α.6.2022, οπότε συζητήθηκαν οι ως άνω εφέσεις.
Ακολούθως την 26η.8.2022 η ορισθείσα από την Προεδρεύουσα Εφέτη, Εισηγήτρια-Εφέτης Πειραιώς, Σοφία-Αλεξάνδρα Ζήκου, υπέβαλε την από 26.8.2022 (αριθμ. πρωτ. …../26.8.2022) δήλωση αυτοεξαίρεσης-αποχής από την εκδίκαση των ως άνω υποθέσεων. Η δήλωση αυτή διαβιβάστηκε -με την υπ΄ αριθμ. 64/2.9.2022 πράξη της Προέδρου του Τριμελούς Συμβουλίου Διεύθυνσης του Εφετείου Πειραιώς – στην Προεδρεύουσα του 2ου τμήματος Εφέτη Πειραιώς Σταυρούλα Λιακέα, και η τελευταία όρισε ως μέλη της Τριμελούς σύνθεσης του Εφετείου Πειραιώς προς εκδίκαση της άνω δήλωσης αυτοεξαίρεσης του Δικαστές, Ιωάννα Μάμαλη και Δημήτριο Καβαλλάρη, Εφέτες. Το ως άνω Δικαστήριο, αφού συνήλθε σε Συμβούλιο την 14η.9.2002, εξέδωσε την υπ΄ αριθμ. 554/2022 απόφασή του, με την οποία αποφάνθηκε ότι η Εφέτης Πειραιώς Σοφία-Αλεξάνδρου Ζήκου είναι εξαιρετέα από την εκδοση απόφασης επί των προαναφερόμενων εφέσεων και διέταξε την επανάληψη της συζήτησης αυτών σε νέα δικάσιμο που θα ορισθεί με επιμέλεια της Γραμματείας του Δικαστηρίου.
Με την υπ΄ αριθμ. 88/2022 Πράξη του Προέδρου του Τριμελούς Συμβουλίου Διεύθυνσης του Εφετείου Πειραιώς (ΓΑΚ/ΕΑΚ ……/2022, …………/2022 και ………/2022) ορίσθηκε ημερομηνία συζήτησης των προαναφερόμενων εφέσεων ενώπιον του Τριμελούς Εφετείου Πειραιώς, η αναφερόμενη στην αρχή της παρούσας απόφασης.
Η υπόθεση εκφωνήθηκε με τη σειρά της από το οικείο πινάκιο και συζητήθηκε.
Η πληρεξούσια δικηγόρος Αλεξάνδρα Τσατσούλη, αφού έλαβε το λόγο από τον Πρόεδρο, αναφέρθηκε στις έγγραφες προτάσεις που κατέθεσε και οι πληρεξούσιοι δικηγόροι των λοιπών παρασταθέντων διαδίκων, οι οποίοι παραστάθηκαν με δήλωση ενώπιον του παρόντος Δικαστηρίου, ανέπτυξαν τις απόψεις τους με τις έγγραφες προτάσεις που προκατέθεσαν.
ΑΦΟΥ ΜΕΛΕΤΗΣΕ ΤΗ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ
ΚΑΙ ΣΚΕΦΤΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ
Με την από 29.10.2022 και με αριθ. 88/2022 πράξη του Πρόεδρου του Τριμελούς Συμβουλίου Διευθύνσεως του Εφετείου Πειραιά Προέδρου Εφετών, Ιωάννη Αποστολόπουλου επαναφέρονται αυτεπάγγελτα προς συζήτηση ενώπιον του Δικαστηρίου τούτου, μετά την έκδοση της με αριθμό 554/2022 απόφασης του Δικαστηρίου αυτού με την οποία έγινε δεκτή η δήλωση εξαίρεσης της Εφέτη Πειραιά, Σοφίας – Αλεξάνδρας Ζήκου που είχε οριστεί Εισηγήτρια από την Προεδρεύουσα Εφέτη του 2ου Πολιτικού Τμήματος του Τριμελούς Εφετείου Πειραιά, για τη δικάσιμο που αναφέρεται στην αρχή της παρούσας (25-5-2023), οι υπό κρίση: Α) από 19.4.2021 και (με αριθ. έκθ. κατάθ. Πρωτ ……./2021 και με αριθ. έκθ. κατάθ. Εφετ ……../2021) έφεση της ενάγουσας και ήδη εκκαλούσας της από 01.06.2012 (με αριθ. έκθ. κατάθ. ……../2012) κύριας αγωγής ενώπιον του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Πειραιά (στο εξής: Α έφεση), ως ηττηθείσας διαδίκου, κατά της υπ’ αριθμ.2631/2020 οριστικής απόφασης και κατά της προηγηθείσας υπ’ αριθμ. 3496/2018 μη οριστικής απόφασης του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς, που θεωρείται ότι έχει προσβληθεί μαζί με αυτήν, παρ’ ότι η ένδικη έφεση δεν στρέφεται και κατ’ αυτής (άρθρο 513 § 2 του ΚΠολΔ), η οποία εκδόθηκε αντιμωλία των διαδίκων, κατά την τακτική διαδικασία, και απέρριψε ως ουσιαστικά αβάσιμη την από 01.06.2012 (με αριθ. έκθ. κατάθ. …./2012) κύρια αγωγή της ενάγουσας περί αποζημιώσεως και χρηματικής ικανοποίησης, λόγω ηθικής βλάβης από αδικοπραξία, και περαιτέρω απέρριψε ως άνευ αντικειμένου την από 08/07/2013 προσεπίκληση σε πρόσθετη παρέμβαση και την σε αυτή σωρευόμενη παρεμπίπτουσα αγωγή αποζημίωσης (αριθμός κατάθεσης δικογράφου …./2013), την από 18/11/2013 προσεπίκληση σε πρόσθετη παρέμβαση και την σε αυτή σωρευόμενη παρεμπίπτουσα αγωγή αποζημίωσης (με αριθμό κατάθεσης δικογράφου …/2013) και την από 04/7/2017 πρόσθετη παρέμβαση (με αριθμό κατάθεσης …//2017) και την από 30/7/2014 πρόσθετη παρέμβαση (με αριθμό κατάθεσης …./…./2014) που συνεκδικάσθηκαν, αντιμωλία των διαδίκων, κατά την τακτική διαδικασία ενώπιον του πρωτοβαθμίου δικαστηρίου, Β) από 25.4.2022 (με αριθ. έκθ. καταθ. πρωτ …./…/2022 αριθ. έκθ. καταθ. Εφετ …./2022) επικουρική έφεση της πρώτης εναγόμενης στην άνω κύρια αγωγή ανώνυμης εταιρείας με την επωνυμία «………………», η οποία ασκήθηκε υπό την αίρεση ευδοκίμησης της Α έφεσης (στο εξής: Β έφεση), Γ) από 28.4.2022 ( με αριθ. έκθ. κατάθ. Πρωτ ………/2022 και έκθ. κατάθ. Εφ. ……../2022) επικουρική έφεση του δεύτερου εναγομένου στην άνω κύρια αγωγή ενώπιον του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Πειραιά ……….., η οποία ασκήθηκε υπό την αίρεση ευδοκίμησης της άνω Α έφεσης (στο εξής: Γ έφεση). Η υπό στοιχεία Α έφεση της ενάγουσας της κύριας αγωγής, η οποία φέρεται παραδεκτά προς συζήτηση ενώπιον του Δικαστηρίου τούτου (άρθρο 19 Κ.Πολ.Δ.), έχει ασκηθεί νομότυπα και εμπρόθεσμα, κατά τα άρθρα 495, 498, 500, 511, 513, 516 παρ. 1, 517, 518, 520 παρ. 1 Κ.Πολ.Δ, αφού οι διάδικοι δεν επικαλούνται, ούτε άλλωστε προκύπτει από τα σχετικά έγγραφα, ότι έγινε επίδοση της εκκαλουμένης απόφασης και δεν παρήλθε έως την άσκηση αυτής σύμφωνα με το άρθρο 500 Κ.Πολ.Δ. (28.4.2021), η προθεσμία των δυο (2) ετών από τη δημοσίευση της προσβαλλομένης απόφασης που πραγματοποιήθηκε στις 24-07-2020 (άρθρο 518 παρ. 2 Κ.Πολ.Δ, όπως τροποποιήθηκε με το άρθρο τρίτο του άρθρου 1 του Ν.4335/2015). Αρμοδίως φέρεται για συζήτηση ενώπιον του Δικαστηρίου τούτου (άρθρο 19 του Κ.Πολ.Δ.), ενώ, όπως προκύπτει από την ως άνω έκθεση κατάθεσης ενδίκου μέσου του Γραμματέα του πρωτοβάθμιου Δικαστηρίου, έχει κατατεθεί από την εκκαλούσα, το νόμιμο παράβολο των 150,00 ευρώ, κατ’ άρθρο 495 παρ. 3 εδ. α΄ ΚΠολΔ ήτοι το με αριθμό παραβόλου ……./2021 e παράβολο (όπως η διάταξη αυτή προστέθηκε με το άρθρο 12 παρ. 2 του Ν. 4055/2012 και ισχύει μετά την τροποποίησή της -ως προς το ύψος των παραβόλων- με το άρθρο 35 παρ. 2 του Ν. 4446/2016 – ΦΕΚ Α΄ 240/22-12-2016). Πρέπει, επομένως, αφού γίνει τυπικά δεκτή (άρθρο 532 του ίδιου Κώδικα), να ερευνηθεί περαιτέρω, ως προς το παραδεκτό και το βάσιμο των λόγων της (άρθρο 533 παρ. 1 του Κ.Πολ.Δ.), κατά την ίδια ως άνω διαδικασία, κατά το μέρος που μεταβιβάζεται η υπόθεση με την άσκηση έφεσης στο δευτεροβάθμιο δικαστήριο άρθρο 522 ΚΠολΔ. Παραδεκτές είναι, και οι υπό στοιχεία Β και Γ επικουρικές εφέσεις, που άσκησε αντίστοιχα η παρεμπιπτόντως ενάγουσα ανώνυμη εταιρία με την επωνυμία «………….» και ο παρεμπιπτόντως ενάγων …………, ως προς τα κεφάλαια της εκκαλούμενης απόφασης που αναφέρονται στις άνω παρεμπίπτουσες αγωγές τους, οι οποίες (εφέσεις) έχουν επικουρικό χαρακτήρα, έχουν, δηλαδή, ασκηθεί για την περίπτωση που θα ευδοκιμήσει η έφεση της ενάγουσας της κύριας αγωγής και θα ακολουθήσει ουσιαστική έρευνα αυτής και των παρεμπιπτουσών αγωγών τους (Εφ.Πειρ. 100/2014, Τ.Ν.Π. ΝΟΜΟΣ, Εφ.Αθ.4189/2001, ΕλλΔνη 42, 1376). Οι επικουρικές εφέσεις αυτές, λόγω της πρόδηλης μεταξύ τους συνάφειας (άρθρο 246 Κ.Πολ.Δ.), θα συνεκδικασθούν με την κύρια έφεση, εφόσον πληρωθεί η ανωτέρω αίρεση (Εφ.Πειρ. 100/2014, ό.α, Εφ.Λάρ.426/2007, Τ.Ν.Π. ΝΟΜΟΣ), ενόψει και του ότι για το παραδεκτό της συζήτησής τους έχει κατατεθεί από κάθε εκκαλούντα το παράβολο των 150,00 ευρώ, κατ’ άρθρο 495 παρ. 3 εδ. α΄ ΚΠολΔ ήτοι το με αριθμό παραβόλου ……/2022 και …./2022 e παράβολα (όπως η διάταξη αυτή προστέθηκε με το άρθρο 12 παρ. 2 του Ν. 4055/2012 και ισχύει μετά την τροποποίησή της -ως προς το ύψος των παραβόλων- με το άρθρο 35 παρ. 2 του Ν. 4446/2016 – ΦΕΚ Α΄ 240/22-12-2016).
Στην προκειμένη περίπτωση η εκκαλούσα της υπό στοιχείο Α (κύρια) έφεσης, με την από 01.06.2012 και με αριθ. έκθ. κατάθ. …./2012 κύρια αγωγή ενώπιον του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Πειραιά εκθέτει ότι την 9-6-2007, λόγω πτώσης, υπέστη συντριπτικό κάταγμα της δεξιάς ποδοκνημικής άρθρωσής της, του έσω και έξω σφυρού που αντιμετωπίστηκε χειρουργικά στην ιδιωτική κλινική την οποία διατηρεί και εκμεταλλεύεται η πρώτη εναγόμενη της κύριας αγωγής ανώνυμη εταιρεία με την επωνυμία «………….» από τον δεύτερο εναγομένο της κύριας αγωγής ………., ο οποίος είναι χειρουργός ορθοπεδικός. Ειδικότερα εκθέτει ότι υποβλήθηκε, το απόγευμα της ίδια ημέρας, σε χειρουργική επέμβαση ανάταξης και εσωτερικής οστεοσύνθεσης του κατάγματος – εξαρθρήματος της δεξιάς ποδοκνημικής και ότι νοσηλεύτηκε στην ανωτέρω ιδιωτική κλινική έως την 13-6-2007, οπότε εξήλθε, λαμβάνοντας οδηγίες για επανέλεγχο κάθε δέκα ημέρες καθώς και ότι της χορηγήθηκε αναρρωτική άδεια έξι εβδομάδων χρονικό διαστήματος με σύσταση αποφυγής κάθε εργασίας. Η ενάγουσα, ιστορεί ότι τήρησε πιστά τις οδηγίες που της δόθηκαν, προσερχόμενη για εξέταση στην κλινική της πρώτης εναγομένης και εξεταζόμενη από τον δεύτερο εναγόμενο, ο οποίος τη διαβεβαίωνε για την ομαλή μετεγχειρητική της πορεία. Ότι την 24.7.2007 όταν μετέβη στο νοσοκομείο για να υποβληθεί σε ακτινολογικό έλεγχο, λόγω έντονων πόνων που αισθάνθηκε στο ισχίο και τη μέση της, ο θεράπων ιατρός της – δεύτερος εναγόμενος της συνέστησε να κάνει μπάνια σε πισίνα, στα πλαίσια της αποθεραπείας της και να βαδίζει χωρίς περιπατητήρα αλλά με τη χρήση βοηθητικού νάρθηκα τύπου μπότας με αεροθάλαμο και με ανυψωτικό λεκάνης. Ότι η ενάγουσα, μετέβη στην νήσο Πάρο, την 10.8.2007, για αναψυχή και την επομένη ημέρα μεταφέρθηκε έως την πισίνα του ξενοδοχείου της με τροχήλατο αμαξίδιο, όπου στην προσπάθεια της να σηκωθεί και να στηριχθεί στο εγχειρισμένο κάτω άκρο της, ένιωσε οξύτατο πόνο στην ποδοκνημική της, με αποτέλεσμα να λιποθυμήσει . Ότι για τον λόγο αυτό, μετέβη στο Κέντρο Υγείας του νησιού, όπου και εξετάστηκε από ορθοπεδικό ιατρό ο οποίος και επικοινώνησε με τον δεύτερο εναγόμενο και οι οποίοι κατέληξαν ότι οι πόνοι οφείλονταν σε φλεγμονή και της χορηγήθηκε σχετική αγωγή, χωρίς όμως να παρουσιάσει βελτίωση. Ότι όταν επέστρεψε στην Αθήνα εξετάστηκε εκ νέου από το δεύτερο εναγόμενο ο οποίος από κοινού με το Διευθυντή του χειρουργικού τμήματος κατέληξαν ότι θα πρέπει να υποβληθεί σε νέα χειρουργική επέμβαση και της συνέστησαν να επανέλθει μετά από δέκα ημέρες, οπότε και τελικά θα αποφαίνονταν για την αντιμετώπιση του επείγοντος αυτού περιστατικού της. Ότι η ίδια ούσα τρομοκρατημένη εξετάστηκε δυο ημέρες αργότερα από άλλο – ιδιώτη- γιατρό ο οποίος, κατόπιν εξετάσεων διέγνωσε ότι το κάταγμα που είχε υποστεί δεν είχε αποκατασταθεί, παρουσιάζοντας υπεξάρθημα αστραγάλου και ότι θα έπρεπε να υποβληθεί εκ νέου σε χειρουργική επέμβαση, χωρίς όμως να είναι πλέον ολοσχερώς αναστρέψιμες οι βλάβες του ποδιού της. Ότι το μήνα Δεκέμβριο του έτους 2007 εξετάστηκε εκ νέου από ιατρό στο (κρατικό) νοσηλευτικό ίδρυμα «Γ. Γεννηματάς» όπου διαγνώστηκε malunium τρισφύριου κατάγματος (ΔΕ) ΠΔΚ για την αποκατάσταση του οποίου υποβλήθηκε εκ νέου σε επανορθωτική χειρουργική επέμβαση με εσωτερική οστεοσύνθεση και ανάταξη του υπεξαρθρήματος, της χορηγήθηκε δίμηνη αναρρωτική άδεια και οδηγίες για βάδιση με τη χρήση περιπατητήρα και επανεξέταση κάθε 15 ημέρες. Ότι μολαταύτα η κατάσταση της δεν βελτιώθηκε, καθόσον εξακολούθησε να αισθάνεται αφόρητους πόνους, ενώ στα μέσα Φεβρουαρίου 2008 άρχισε να κινείται με χρήση βακτηρίας στην αρχή, με ισχυρά παυσίπονα, ένεκα των έντονων πόνων. Ότι λόγω των ανωτέρω της οι θεράποντες ιατροί της υπέδειξαν ότι θα έπρεπε μελλοντικά να υποβληθεί σε νέες χειρουργικές επεμβάσεις με αβέβαιο αποτέλεσμα καθώς οι βλάβες του ποδιού της κατέστησαν μη αναστρέψιμες με βέβαιη την εξ΄ αυτών επιβάρυνση της υγείας της, οπότε ενόψει και της ηλικίας της, της συνεστήθη να περιοριστεί σε συντηρητική αγωγή. Ότι μέχρι και το χρόνο άσκησης της αγωγής υποφέρει από έντονους πόνους στην περιοχή στην οποία χειρουργήθηκε από τον δεύτερο εναγόμενο, αδυνατεί να παραμείνει όρθια για πολλή ώρα, παρουσιάζει έντονη καταβολή και αδυναμία, με συνέπεια να μην μπορεί να εργαστεί και να έχει ανάγκη τη συνδρομή τρίτου προσώπου για την αντιμετώπιση των προσωπικών της αναγκών. Ειδικότερα, εκθέτει ότι η κατάσταση της δεξιάς ποδοκνημικής είναι έντονα οιδηματώδης αντιμετωπίζοντας σημαντικό περιορισμό της κάμψης με δυνατότητα μόνο μέχρι τις 20 μοίρες, έκταση στις 10 μοίρες ανάσπαση του έσω χείλους και κατάσπαση του έσω χείλους σημαντικά περιορισμένες και με έντονο πόνο στην κάμψη και την έκταση της ποδοκνημικής. Περαιτέρω η ενάγουσα υποστηρίζει ότι για την επέλευση των ανωτέρω αποτελεσμάτων βαρύνεται με υπαιτιότητα ο δεύτερος εναγόμενος στο βαθμό που κατά την διενεργηθείσα από εκείνον τον Ιούνιο του έτους 2007 χειρουργική επέμβαση, έλαβε χώρα πώρωση του κατάγματος που είχε η ίδια υποστεί σε πλημμελή θέση και απώλεια ανάταξης του κατάγματος – θέση του αστραγάλου σε υπεξάρθρημα καθώς και αρχόμενες εκφυλιστικές βλάβες στην ποδοκνημική, όπως διαγνώστηκε στο ανωτέρω δημόσιο νοσοκομείο, αποτελέσματα τα οποία οφείλονται στη διενέργεια της επέμβασης αυτής, κατά παράβαση των ιατρικών κανόνων, εκ μέρους του δεύτερου εναγομένου ιατρού. Ειδικότερα, η πλημμελής συμπεριφορά του δευτέρου εναγομένου συνίσταται στο ότι κατά τη διενέργεια της επεμβάσεως δεν ελέγχθηκε και δεν αντιμετωπίστηκε η συνδεσμική βλάβη (βλάβη της κνημοπεροναίας συνδέσμωσης) που είχε υποστεί εξαιτίας του από 9.6.2007 κατάγματος, με τη χρήση κοχλιών για τη σταθεροποίηση της κνημοπερονιαίας συνδέσμωσης, η οποία το πρώτον αντιμετωπίστηκε στο ανωτέρω Δημόσιο νοσοκομείο, κατά τη δεύτερη χειρουργική επέμβαση με τη χρήση δυο κοχλιών για τη σταθεροποίηση της κνημοπερονιαίας συνδεσμώτης (εσωτερική οστεοσύνθεση). Ότι στο χρονικό διάστημα που μεσολάβησε από τη διενέργεια της πρώτης επέμβασης μέχρι τη διενέργεια της δεύτερης επέμβασης, η ενάγουσα υπέφερε από αφόρητους πόνους, παρόλα αυτά ο δεύτερος εναγόμενος της συνέστησε να βαδίζει με τη χρήση περιπατήτηρα <<ΠΙ >> αρχικά και στη συνέχεια με τη χρήση ειδικού νάρθηκα, καίτοι δεν είχε ελεγχθεί και αποκατασταθεί διεγχειρητικά η συνδεσμική βλάβη του κάτω σκέλους της, με συνέπεια την περαιτέρω επιβάρυνση και επιδείνωση του κατάγματος του ποδιού της. Ότι υπάρχει αιτιώδης σύνδεσμός μεταξύ των πράξεων και των παραλείψεων του δεύτερου εναγομένου, χωρίς τις οποίες, δεν θα είχε επέλθει το ανωτέρω αποτέλεσμα, δηλαδή δεν θα είχε περιέλθει στην κατάσταση στην οποία βρίσκεται σήμερα, όπως αυτό προκύπτει με βάση τη διάγνωση malunion, τα αποτελέσματα του ακτινολογικού ελέγχου μετά την υποβολή της σε χειρουργική επέμβαση τα οποία συντάχθηκαν από τους θεράποντες ιατρούς του ανωτέρω Δημοσίου νοσοκομείου. Ότι η καθημερινότητας της έχει μετατραπεί σε μαρτύριο, εφόσον έχει και έντονη ψυχολογική επιβάρυνση, έτσι ώστε έχε περιέλθει σε κατάσταση απομόνωσης και απομάκρυνσης από το οικογενειακό της περιβάλλον. Περαιτέρω αναφέρει ότι πλέον αδυνατεί να ασκήσει οποιοδήποτε επάγγελμα και ότι υποχρεώθηκε να μεταβιβάσει την επιχείρηση που διατηρούσε με αποτέλεσμα να χάσει την οικονομική της ανεξαρτησία. Ότι μεταξύ του δεύτερου εναγόμενου ιατρού και της πρώτης εναγομένης υπήρχε σχέση πρόστησης και ειδικότερα η πρώτη εναγομένη ιδιωτική κλινική ήταν η προστήσασα τον ιατρό (δεύτερο εναγόμενο), σύμφωνα με την 922 Α.Κ . Με βάση αυτό το ιστορικό η ενάγουσα ζήτησε, μετά τον παραδεκτό μερικό περιορισμό του αιτήματός της από καταψηφιστικό σε έντοκο αναγνωριστικό, που έγινε με δήλωση του πληρεξούσιου δικηγόρου της, η οποία καταχωρήθηκε στα ταυτάριθμα με την υπ΄ αριθμό 3496/2018 μη οριστική απόφαση του πρωτοβάθμιου Δικαστηρίου πρακτικά συνεδρίασης, καθώς και με τις κατατεθείσες σ’ αυτό προτάσεις του (άρθρα 223 εδάφ. β’, 295 παρ. 1 εδ. β’ και 297 Κ.Πολ.Δ.): α) να αναγνωριστεί η υποχρέωση των εναγομένων να της καταβάλουν, ευθυνόμενοι αλληλεγγύως και εις ολόκληρον έκαστος, το ποσό των 300.000,00 ευρώ ως χρηματική ικανοποίηση λόγω ηθικής βλάβης, αφαιρουμένου του ποσού των 44,00 ευρώ το οποίο θα αξιώσει από το ποινικό Δικαστήριο, β) να αναγνωριστεί η υποχρέωση των εναγομένων να της καταβάλουν, ευθυνόμενοι αλληλεγγύως και εις ολόκληρον έκαστος, το συνολικό ποσό των 43.331,28 ευρώ που αντιστοιχεί σε διαφορά απολαβών της ενάγουσας, ήτοι τη διαφορά από το ποσό που θα εισέπραττε με βάση τα προηγούμενα χρόνια από την εργασία της ως ιδιοκτήτρια της επιχείρησης της με τις αποδοχές που εισέπραξε ως υπάλληλος στην επιχείρηση της την οποία είχε ήδη μεταβιβάσει σε άλλο εργοδότη, ήτοι το ποσό των 7.290,29 ευρώ που αντιστοιχεί σε διαφορά απολαβών για το έτος 2007, το ποσό των 9.737,62 ευρώ που αντιστοιχεί σε διαφορά απολαβών για το έτος 2008, το ποσό των 7.702,63 ευρώ που αντιστοιχεί σε διαφορά απολαβών για το έτος 2009, το ποσό των 11.430,64 ευρώ που αντιστοιχεί σε διαφορά απολαβών για το χρονικό διάστημα μέχρι και την 31.5.2010, το ποσό των 11.430,64 ευρώ που αντιστοιχεί σε διαφορά απολαβών για χρονικό διάστημα από την 01.06.2010 μέχρι την 06.06.2010 ήτοι το συνολικό ποσό των 43.331,28 ευρώ, γ) να αναγνωριστεί η υποχρέωση των εναγομένων να της καταβάλουν, ευθυνόμενοι αλληλεγγύως και εις ολόκληρον έκαστος, το ποσό των 207.629,05 ευρώ το οποίο θα αποκόμιζε από την εργασία της κατά το χρονικό διάστημα από την 9.06.2012 μέχρι την 31.12.2021, χρόνο κατά τον οποίο θα συνταξιοδοτούνταν, αν δεν λάμβανε χώρα το ένδικο ατύχημα, δ ) να αναγνωριστεί η υποχρέωση των εναγομένων να της καταβάλουν, ευθυνόμενοι αλληλεγγύως και εις ολόκληρον έκαστος, το ποσό των 56.218,77 ευρώ που αντιστοιχεί στις αποζημιώσεις που κατέβαλε στους εργαζομένους της επιχείρησης της εξαιτίας της καταγγελίας των συμβάσεων του προσωπικού της επιχείρησης κατά το μήνα Μάιο του έτους 2009, το οποίο δεν θα κατέβαλε αν δεν είχε αναγκαστεί να διακόψει τη λειτουργία της επιχείρησης της, ε) να αναγνωριστεί η υποχρέωση των εναγομένων να της καταβάλουν, ευθυνόμενοι αλληλεγγύως και εις ολόκληρον έκαστος, το ποσό των 48.288,07 ευρώ που θα δαπανούσε για την επικόλληση των ενσήμων της τα οποία και εν τέλει δεν επικόλλησε για το χρονικό διάστημα από την 01.06.2010 – 06.06.2012 συνολικής αξίας 10.077,52 ευρώ και για το χρονικό διάστημα από την 07.06.2012 μέχρι την 31.12.2021. Η ενάγουσα ζήτησε να αναγνωριστεί η υποχρέωση των εναγομένων να της καταβάλουν, ευθυνόμενοι αλληλεγγύως και εις ολόκληρον έκαστος, το συνολικό ποσό των 401.705,87 ευρώ με το νόμιμο τόκο από την επομένη της επίδοσης της αγωγής και μέχρι εξοφλήσεως ως αποζημίωση για την αποκατάσταση της θετικής και αποθετικής ζημίας που υπέστη, καθώς και ως χρηματική ικανοποίηση για την αποκατάσταση της ηθικής βλάβης , κατά τις ανωτέρω διακρίσεις, λόγω του περιγραφόμενου τραυματισμού της που προκλήθηκε από παράνομες και υπαίτιες πράξεις και παραλείψεις του δεύτερου εναγομένου. Η πρώτη εναγόμενη στην κύρια αγωγή ανώνυμη εταιρεία με την επωνυμία «……….» (εφεσίβλητη της κύριας έφεσης, εκκαλούσα της υπό στοιχεία Β επικουρικής έφεση) άσκησε κατά της ανώνυμης εταιρίας με την επωνυμία «………..» την από 08.07.2013 και με αριθ. έκθ. κατάθ. …../2013 προσεπίκληση σε πρόσθετη παρέμβαση – παρεμπίπτουσα αγωγή, με την οποία επικαλούμενη την σύμβαση ασφάλισης αστικής ευθύνης με ασφαλιστικό ποσό μέχρι του ποσού των 500.000,00 ευρώ, ανά περιστατικό, με χρόνο κάλυψης από 27.3.2007 έως 27.3.2008 για απαιτήσεις που θα γεννηθούν και από σωματικές βλάβες ή και άμεσες υλικές ζημίες τρίτων, για τις οποίες η ασφαλισμένη – πρώτη εναγομένη της κύριας αγωγής θα καταστεί υπόχρεη για καταβολή αποζημίωσης ή και χρηματικής ικανοποίησης την οποία ασφαλιστική σύμβαση καθώς και την ανανέωση της ως άνω σύμβασης μέχρι του ποσού των 750.000,00 ευρώ, ανά περιστατικό, με χρόνο κάλυψης από 15.12.2012 έως 14.02.2013, ζήτησε να γίνει δεκτή η προσεπίκληση της και επίσης ζήτησε από την προσεπικαλούμενη ασφαλιστική εταιρεία να παρέμβει υπέρ αυτής στην δίκη με σκοπό να απορριφθεί η κύρια αγωγή εναντίον της και σε περίπτωση που η κύρια αγωγή γίνει δεκτή εν όλω ή εν μέρει, να υποχρεωθεί η προσεπικαλούμενη ασφαλιστική εταιρεία να καταβάλει στην προσεπικαλούσα ό,τι η ίδια υποχρεωθεί να καταβάλει στην ενάγουσα της κύριας αγωγής μέχρι το ανώτατο ποσό της ασφαλιστικής κάλυψης, με απόφαση που θα κηρυχθεί προσωρινά εκτελεστή και να καταδικαστεί στη δικαστικής της δαπάνη. Στη συνέχεια, η άνω προσεπικαλούμενη – παρεμπιπτόντως εναγομένη ανώνυμη ασφαλιστική εταιρία με την επωνυμία «………….» άσκησε την από 04.10.2017 και με αριθ. έκθ. κατάθ. ……/2017 πρόσθετη παρέμβαση υπέρ της πρώτης εναγομένης της κύριας αγωγής με την οποία επικαλούμενη έννομο συμφέρον προς τούτο ως δικονομική της εγγυήτρια ισχυρίστηκε ότι με το υπ΄ αριθμό ……. ασφαλιστήριο συμβόλαιο αστικής ευθύνης προς τρίτους το οποίο σύναψε με την υπέρ ης η πρόσθετη παρέμβαση και με χρόνο ισχύος του από την 23.3.2007 έως την 26.3,2007 ασφάλισε την αστική επαγγελματική ευθύνη της ανωτέρω ανώνυμης εταιρείας η οποία εκμεταλλεύεται το ιδιωτικό θεραπευτήριο στο οποίο έλαβε χώρα η ένδικη επέμβαση από τον δεύτερο εναγόμενο της κύριας αγωγής, μέχρι το ανώτατο όριο ευθύνης που αναγράφεται σε αυτό. Με βάση το ιστορικό αυτό η προσθέτως παρεμβαίνουσα ζήτησε να γίνει δεκτή η πρόσθετη παρέμβαση της, να απορριφθεί η κύρια αγωγή και να επιβληθούν τα δικαστικά της έξοδα σε βάρος της καθ΄ης η πρόσθετη παρέμβαση. Ακολούθως, ο δεύτερος εναγόμενος της κύριας αγωγής (εφεσίβλητος της κύριας έφεσης, εκκαλών της υπό στοιχεία Γ επικουρικής έφεσης) άσκησε κατά της ανώνυμης ασφαλιστικής εταιρείας με την επωνυμία «……..>> την από 18.11.2013 (με αριθ. έκθ. κατάθ. …./2013) προσεπίκληση σε πρόσθετη παρέμβαση – παρεμπίπτουσα αγωγή, με την οποία επικαλούμενους τις αναφερόμενες σε στο εν λόγω δικόγραφο συμβάσεις ασφάλισης επαγγελματικής αστικής ευθύνης έναντι τρίτου, ζήτησε να γίνει δεκτή η προσεπίκληση του, να παρέμβει υπέρ αυτού η προσεπικαλούμενη ασφαλιστική εταιρεία στην κύρια δίκη και να τον υποστηρίξει με σκοπό να απορριφθεί η κύρια αγωγή εναντίον του και σε περίπτωση που η κύρια αγωγή γίνει δεκτή εν όλω ή εν μέρει, να υποχρεωθεί η προσεπικαλούμενη ασφαλιστική εταιρεία να καταβάλει στον προσεπικαλούντα ό,τι ο ίδιος υποχρεωθεί να καταβάλει στην ενάγουσα της κύριας αγωγής μέχρι το ανώτατο ποσό της ασφαλιστικής κάλυψης, με απόφαση που θα κηρυχθεί προσωρινά εκτελεστή και να καταδικαστεί στη δικαστικής της δαπάνη. Στη συνέχεια, η άνω προσεπικαλούμενη – παρεμπιπτόντως εναγομένη ανώνυμη ασφαλιστική εταιρία με την επωνυμία «………….. » άσκησε την από 30.07.2017 (με αριθ. έκθ. κατάθ. ………/2014) πρόσθετη παρέμβαση υπέρ του δεύτερου εναγομένου της κύριας αγωγής με την οποία επικαλούμενη έννομο συμφέρον προς τούτο ως δικονομική της εγγυήτρια ισχυρίστηκε ότι με το υπ΄ αριθμό ΑΤΕ – …. ασφαλιστήριο συμβόλαιο γενικής αστικής ευθύνης προς τρίτους, το οποίο σύναψε με την υπέρ ου η πρόσθετη παρέμβαση και με χρόνο ισχύος του από την 20.12.2006 έως την 20.12.2007 ασφάλισε την αστική επαγγελματική ευθύνη της ανωτέρω ιατρού για τις ζημίες σωματικές βλάβες ή θάνατο που θα προκληθούν από υπαιτιότητα του σε τρίτους από πράξεις ή παραλείψεις του συνεπεία ατυχήματος, κατά τη νόμιμη άσκηση του ιατρικού του επαγγέλματος στα πλαίσια της ειδικότητας του, μέχρι το ανώτατο όριο ευθύνης που αναγράφεται σε αυτό. Με βάση το ιστορικό αυτό η προσθέτως παρεμβαίνουσα ζήτησε να γίνει δεκτή η πρόσθετη παρέμβαση της, να απορριφθεί η κύρια αγωγή και για την περίπτωση που γίνει δεκτή, η ευθύνη της να περιοριστεί στο ποσό των 300.000,00 ευρώ, να ληφθεί υπόψη το επιτόκιο υπερημερίας και όχι το επιδικίας και να επιβληθούν τα δικαστικά της έξοδα σε βάρος της καθ΄ης η πρόσθετη παρέμβαση .
Η από 01/6/2012 (κύρια) αγωγή η οποία κατατέθηκε με αριθμό έκθεσης κατάθεσης ……/2012, η από 08/07/2013 προσεπίκληση σε πρόσθετη παρέμβαση και η σε αυτή σωρευόμενη παρεμπίπτουσα αγωγή αποζημίωσης, η οποία κατατέθηκε με γενικό και ειδικό αριθμό κατάθεσης δικογράφου …./2013, η από 18/11/2013 προσεπίκληση σε πρόσθετη παρέμβαση και η σε αυτή σωρευόμενη παρεμπίπτουσα αγωγή αποζημίωσης, η οποία κατατέθηκε με αριθμό κατάθεσης δικογράφου …./2013 και η από 04/7/2017 πρόσθετη παρέμβαση (με γενικό και ειδικό αριθμό κατάθεσης ….//2017) και η από 30/7/2014 πρόσθετη παρέμβαση, (με γενικό και ειδικό αριθμό κατάθεσης ……../2014) πρόσθετη παρέμβαση συνεκδικάσθηκαν, κατ’ άρθ. 246 Κ.Πολ.Δ, κατά την τακτική διαδικασία ενώπιον του πρωτοβαθμίου δικαστηρίου. Επ’ αυτών (κύριας και παρεμπιπτουσών αγωγών και προσθέτων παρεμβάσεων) εκδόθηκε η με αριθμό 3496/2018 μη οριστική απόφαση του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Πειραιά με την οποία, κρίθηκε η νομική βασιμότητα της αγωγής και των συνεκδικαζομένων προσεπικλήσεων και παρεμπιπτουσών αγωγών και των προσθέτων παρεμβάσεων και απορρίφθηκε ό,τι κρίθηκε απορριπτέο, κατά τα λοιπά αναβλήθηκε η έκδοση οριστικής και διατάχθηκε η διενέργεια ιατρικής πραγματογνωμοσύνης και στη συνέχεια, μετά την ολοκλήρωση αυτής που κατατέθηκε την 28.3.2019 (πράξη κατάθεσης ……/2019 ) στη Γραμματεία του πρωτοβάθμιου Δικαστηρίου, εκδόθηκε η υπ’ αριθμ. 2631/2020 οριστική απόφασή του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Πειραιά, με την οποία αφού συνεκδικάστηκαν αντιμωλία των διαδίκων η ανωτέρω κύρια αγωγή καθώς και τα δικόγραφα των άνω προσεπικλήσεων και οι σε αυτά σωρευόμενες παρεμπίπτουσες αγωγές και οι ανωτέρω πρόσθετες παρεμβάσεις, αντιμωλία των διαδίκων, κατά την τακτική διαδικασία, απορρίφθηκε ως αβάσιμη κατ΄ ουσίαν η από 01/6/2012 (κύρια) αγωγή, η οποία κατατέθηκε με αριθμό έκθεσης κατάθεσης ……./2012 και περαιτέρω απορρίφθηκαν οι συνεκδικαζόμενες προσεπίκλησεις – παρεμπίπτουσες αγωγές αποζημίωσης, ως άνευ αντικειμένου και συμψηφίστηκε η δικαστική δαπάνη μεταξύ των διαδίκων, λόγω της δυσχερούς ερμηνείας και εφαρμογής των εφαρμοστέων στην προκειμένη περίπτωση κανόνων δικαίου (αρ. 179 ΚΠΟΛΔ). Κατά της απόφασης αυτής, παραπονείται: α) η εκκαλούσα – ενάγουσα της κύριας αγωγής, με την άνω υπό στοιχεία Α έφεσή της προς το Δικαστήριο τούτο και ζητεί, για τους λόγους που αναφέρει, οι οποίοι ανάγονται σε εσφαλμένη εφαρμογή του νόμου και κακή εκτίμηση των αποδείξεων, να εξαφανιστεί η προσβαλλομένη απόφαση και να γίνει δεκτή στο σύνολό της η αγωγή της κατά των εφεσίβλητων, β) η εκκαλούσα – πρώτη εναγόμενη της κύριας αγωγής, με την άνω υπό στοιχεία Β επικουρική, υπό την αίρεση ευδοκίμησης της προαναφερθείσας έφεσης της ενάγουσας της κύριας αγωγής, έφεσή της, ώστε σε κάθε περίπτωση να μεταβιβασθεί η ασκηθείσα από αυτήν παρεμπίπτουσα αγωγή στο δεύτερο δικαιοδοτικό βαθμό και ζητεί, σε περίπτωση που η κύρια αγωγή γίνει δεκτή, να γίνει δεκτή στο σύνολό της και η παρεμπίπτουσα αγωγή της κατά της εφεσίβλητης. γ) ο εκκαλών – δεύτερος εναγόμενος της κύριας αγωγής, με την άνω υπό στοιχεία Γ επικουρική, υπό την αίρεση ευδοκίμησης της προαναφερθείσας έφεσης της ενάγουσας της κύριας αγωγής, έφεσή του, ώστε σε κάθε περίπτωση να μεταβιβασθεί η ασκηθείσα από αυτήν παρεμπίπτουσα αγωγή στο δεύτερο δικαιοδοτικό βαθμό και ζητεί, σε περίπτωση που η κύρια αγωγή γίνει δεκτή, να γίνει δεκτή στο σύνολό της και η παρεμπίπτουσα αγωγή της κατά της εφεσίβλητης.
Από την εκτίμηση της κατάθεσης των ενόρκως εξετασθέντων μαρτύρων απόδειξης και ανταπόδειξης που εξετάστηκαν στο ακροατήριό του πρωτοβάθμιου Δικαστηρίου και περιέχονται στα ταυτάριθμά με την αριθμό 3496/2018 μη οριστική απόφαση πρακτικά δημόσιας συνεδρίασης του πρωτοβαθμιου Δικαστηρίου, το σύνολο των εγγράφων που νόμιμα και με επίκληση οι διάδικοι προσκομίζουν, στα οποία συμπεριλαμβάνονται και η ιατρική γνωμοδότηση του ………. (ιατρού ορθοπεδικού), η από 28.8.2014 η ιατρική έκθεση του ………. (χειρουργού ορθοπεδικού), η από 12.9.2017 ιατρική βεβαίωση του ……… (διευθυντή ορθοπεδικού χειρουργού) οι οποίες εκτιμώνται ελεύθερα, κατ’ άρθρο 390 ΚΠολΔ, καθώς επίσης και η υπ’ αριθμ. ………./12.9.2017 ένορκη βεβαίωση του ………. που λήφθηκε ενώπιον του συμβολαιογράφου Αθηνών ……….., πριν την λήψη της οποίας κλητεύθηκε νομότυπα και εμπρόθεσμα η ενάγουσα, ώστε να παραστεί η ίδια ή εκπρόσωπός της, κατά την λήψη της (βλ. την υπ’ αριθμ. ………../07.9.2017 έκθεση επίδοσης του δικαστικού επιμελητή της περιφέρειας του Εφετείου Αθηνών …….) και της από 22/02/2019 έκθεσης δικαστικής πραγματογνωμοσύνης του δικαστικού πραγματογνώμονα ………., ορθοπεδικού χειρουργού, που διατάχθηκε με την υπ’ αρ. 3496/2018 μη οριστική απόφαση του παρόντος Δικαστηρίου και κατατέθηκε στη Γραμματεία του στις 01/3/2019 με αριθμό πράξης κατάθεσης ……/2019 και από τα διδάγματα της λογικής και της κοινής πείρας, που λαμβάνονται υπόψη αυτεπαγγέλτως από το Δικαστήριο, αποδείχθηκαν τα ακόλουθα πραγματικά περιστατικά: Την 9.6.2007 η ενάγουσα και ήδη εκκαλούσα, ……………, τραυματίσθηκε στο δεξί κάτω άκρο, λόγω πτώσης της έξωθεν της οικίας της, αιτία για την οποία διακομίστηκε άμεσα στην ιδιωτική κλινική την οποία διατηρεί και εκμεταλλεύεται η πρώτη εναγόμενη και ήδη εφεσίβλητη, εταιρεία με την επωνυμία «…………..» και συγκεκριμένα, στο τμήμα επειγόντων περιστατικών. Η ενάγουσα και ήδη εκκαλούσα επέλεξε την παραπάνω ιδιωτική κλινική, διότι εμπιστευόταν τον δεύτερο εναγόμενο της ήδη εφεσίβλητο …………, ο οποίος είναι χειρουργός ορθοπεδικός και ο οποίος είχε αντιμετωπίσει επιτυχώς, στην ίδια κλινική, κάκωσή της ιδίας ενάγουσας της κύριας αγωγής τον Νοέμβριο του 2006 στην αριστερή πηχεοκαρπική της αλλά και για λόγους σχετικούς με την ασφαλιστική της κάλυψη. Η ενάγουσα άμεσα, υποβλήθηκε σε απεικονιστικό έλεγχο, με βάση τα πορίσματα του οποίου και σε συνδυασμό και με αυτά του κλινικού ελέγχου, διαπιστώθηκε ότι είχε υποστεί συντριπτικό κάταγμα της δεξιάς ποδοκνημικής άρθρωσής της, του έσω και έξω σφυρού. Προς αντιμετώπιση της κατάστασής της, η ενάγουσα υποβλήθηκε, το απόγευμα της ίδια ημέρας, σε χειρουργική επέμβαση ανάταξης και εσωτερικής οστεοσύνθεσης του κατάγματος – εξαρθρήματος της δεξιάς ποδοκνημικής . Με βάση το πρακτικό χειρουργείου που συντάχθηκε την ίδια ημέρα και, ειδικότερα, σύμφωνα με όσα εμπεριέχονται στο σκέλος του εγγράφου αυτού που φέρει ως επικεφαλίδα «ΠΡΑΚΤΙΚΟ ΕΠΕΜΒΑΣΗΣ», αναφέρονται, ως προς την ένδικη περίπτωση, τα κάτωθι: «Συντριπτικό τρισφύριο — εξάρθρωμα (ΔΕ) ΠΔΚ. Ανατάσσεται το έξω σφυρό το οποίο εμφανίζει συντριβή, απώλεια οστικής μάζας κ προς διατήρηση του μήκους της περόνης χρησιμοποιείται αλλομόσχευμα Alloumiturx. Σταθεροποίηση 01 13 πλάκα, 7όπην, 6 βίδες. Στη συνέχεια σταθεροποιείται το έσω σφυρό με 2 βίδες 45,50 ο/77 κ 1 κιν. αποκαθίσταται η συνδεσμική σύνδεση. 1 σύγκλειση τραύματος. Την επόμενη ημέρα της επέμβασης ήτοι την 10.6.2007 έγινε ακτινολογικός έλεγχος, με βάση το πόρισμα του οποίου, όπως αυτό αποτυπώθηκε στο σχετικό έγγραφο που συντάχθηκε στις 10.6.2007 από τον ακτινολόγο …………., αναφέρεται ότι απεικονίστηκε κάταγμα της ποδοκνημικής με υλικό οστεοσύνθεσης του έσω και έξω σφυρού και ότι δεν υπάρχει εξάρθρημα της ποδοκνημικής άρθρωσης, μετεγχειρητική εικόνα (επί λέξει αναφέρεται «Χωρίς εξάρθρημα της ποδοκνημικής άρθρωσης»). Την 11.6.2007 έγινε αφαίρεση της παροχέτευσης και επιχειρήθηκε επιτυχής κινητοποίηση με βακτηρίες και χωρίς φόρτιση, με τη βοήθεια ειδικού φυσιοθεραπευτή, δύο φορές την ίδια ημέρα. Την επομένη ημέρα (12.6.2007) έλαβε χώρα περιποίηση του τραύματος της ενάγουσας η οποία και κινητοποιήθηκε εκ νέου, όπως και την ημέρα εξόδου της, οπότε και εκτιμήθηκε ότι η δερματική βλάβη περιορίζεται και δεν υφίσταται κίνδυνος νέκρωσης του δέρματος και φλεγμονής του τραύματος. Η ενάγουσα και ήδη εκκαλούσα παρέμεινε νοσηλευόμενη στην ανωτέρω ιδιωτική κλινική έως την 13-6-2007, οπότε και εξήλθε με οδηγίες και εντολές, ως προς την ικανότητα χρήσης του δεξιού κάτω άκρου της, για χρήση βακτηριών και αποφυγή φόρτισης, όπως προκύπτει από την 11.6.2007 κάρτα, της συστήθηκε «Έγερση με ΒΜ (βακτηρίες) χωρίς φόρτιση». Ειδικότερα της χορηγήθηκαν οδηγίες περί : α) αποφυγής από κάθε εργασία για έξι εβδομάδες και επανέλεγχο, καθώς επίσης, β) διατήρησης του δεξιού κάτω άκρου σε ανάρροπη θέση για όσο το δυνατόν μεγαλύτερο χρονικό διάστημα, γ) αποφόρτισης του πάσχοντος άκρου κατά τις μετακινήσεις της, με χρήση περιπατητήρα τύπου «Π», αποφεύγοντας την παρατεταμένη βάδιση, δ) συνέχισης λήψης αντιπηκτικής αγωγής, αντιβίωσης, παυσίπονων σκευασμάτων και ε) τακτικής παρακολούθησης στα τακτικά εξωτερικά ιατρεία της πρώτης εναγομένης και ήδη εφεσίβλητης ως άνω εταιρείας. Η ενάγουσα, κατά το πρώτο δεκαπενθήμερο, μετά την, κατά τα ανωτέρω, έξοδό της από την κλινική της πρώτης εναγομένης, προσερχόταν στα τακτικά εξωτερικά ιατρεία της, ανά δύο ημέρες, συνοδευόμενη από την μητέρα και την οικιακή της βοηθό, όπου και πραγματοποιούνταν αλλαγές, έλεγχος, περιποίηση του τραύματος, παρουσίαζε δε ομαλή μετεγχειρητική πορεία. Την 27.6.2007, μετά από ακτινολογικό έλεγχο, αφαιρέθηκαν τα ράμματα και συστήθηκε στην ενάγουσα περαιτέρω αποφυγή φόρτισης του χειρουργημένου κάτω άκρου, με χρήση περιπατητήρα τύπου «Π» και ειδικού νάρθηκα-μπότας με αεροθάλαμο, κατά τις μετακινήσεις της, μέχρι τον επόμενο επανέλεγχο που πραγματοποιήθηκε την 24.7.2007. Με βάση τον κλινικό έλεγχο που πραγματοποιήθηκε την ημέρα εκείνη (24-7-2007), η μετεγχειρητική πορεία του κατάγματος υπήρξε, μέχρι τη στιγμή εκείνη, ομαλή, ενώ είχαν επουλωθεί και τα τραύματα. Την ίδια ημέρα, η ενάγουσα ενημερώθηκε αναφορικά με τις πραγματοποιηθείσες εξετάσεις και της συστήθηκε η συνέχιση της φυσικοθεραπείας για το πάσχον άκρο, καθώς και ήπια φυσικοθεραπεία προς αντιμετώπιση της χρόνιας οσφυοισχιαλγίας. Η ενάγουσα έθεσε στον δεύτερο εναγόμενο το ερώτημα αν μπορούσε να ταξιδέψει και να μεταβεί στην Πάρο, μετά της οικογένειας της προς αναψυχή. Ο ανωτέρω εναγόμενος και ήδη εφεσίβλητος ιατρός της το επέτρεψε, πλην όμως της συνέστησε, μεταξύ άλλων, κατά τις μετακινήσεις της να χρησιμοποιεί εναλλακτικά περιπατητήρα τύπου εναλλακτικά με τη χρήση ειδικού νάρθηκα μπότας με αεροθάλαμο. (οράτε σελ. 39 προτάσεων του πρώτου εναγομένου ενώπιον του πρωτόδικου δικαστηρίου) όπου αναφέρεται επί λέξει : <<Η αλήθεια είναι ότι της συνέστησα να χρησιμοποιεί περιπατητήτρα στις διακοπές εναλλακτικά με νάρθηκα>>. Ακολούθως, η ενάγουσα, την 10.8.2007, μετέβη στην νήσο Πάρο, με πλοίο της γραμμής, και την επόμενη μέρα (11.8.2007), όπως η ίδια η ενάγουσα ανέφερε στον διορισθέντα κατά τα άνω πραγματογνώμονα …………… (οράτε σχετικά σελ. 7 προαναφερομένης πραγματογνωμοσύνης), προσέγγισε την πισίνα με τροχήλατο αμαξίδιο και στην κίνηση να στηριχθεί στο εγχειρισμένο κάτω άκρο της, ένιωσε οξύτατο πόνο στην δεξιά ποδοκνημική της. Για τον λόγο αυτό, μετέβη στο Κέντρο Υγείας του νησιού, όπου και εξετάστηκε από ορθοπεδικό ιατρό ο οποίος και επικοινώνησε με τον δεύτερο εναγόμενο. Περαιτέρω, ο δεύτερος εναγόμενος, θεράπων ιατρός, κατά την μεταξύ αυτών επικοινωνία, που έλαβε χώρα την ίδια εκείνη ημέρα (11.8.2007), συνέστησε στην ενάγουσα την άμεση επιστροφή της στην Αθήνα, προκειμένου να υποβληθεί σε εξετάσεις και απεικονιστικό έλεγχο, προς αποφυγή επιπλοκών, πράγμα που η ενάγουσα δεν έπραξε, ενώ καμία ιατρική βεβαίωση δεν προσκομίστηκε, αναφορικά με την εξέταση της ενάγουσας, που είχε λάβει χώρα το χρονικό εκείνο σημείο στην Πάρο, η οποία να βεβαιώνει την ύπαρξη συγκεκριμένου ευρήματος (τραυματισμού ή άλλου) στο χειρουργηθέν μέλος της. Η ενάγουσα επισκέφθηκε τον δεύτερο εναγόμενο ένα περίπου μήνα μετά το περιστατικό του οξέος πόνου, την 12.9.2007, στο θεραπευτήριο της πρώτης εναγομένης. Η ενάγουσα υποβλήθηκε σε κλινική εξέταση και ακτινολογικό έλεγχο και διαπιστώθηκε ότι, πλέον, υπήρχε ένας νέος σοβαρός τραυματισμός, στο ίδιο σημείο, η αντιμετώπιση του οποίου απαιτούσε την άμεση υποβολή της σε νέα χειρουργική επέμβαση, γεγονός που γνωστοποιήθηκε στην ενάγουσα και επισημάνθηκε η ανάγκη χειρουργικής αντιμετώπισης του νέου τραυματισμού. Η ενάγουσα αποχώρησε αναφέροντας ότι θα επικοινωνούσε, εκ νέου, προκειμένου να ορισθεί ημερομηνία της χειρουργικής επέμβασης, πράγμα που, ωστόσο, ουδέποτε έπραξε αλλά, επιδίωξε την λήψη γνώμης και από δυο ακόμη ιατρούς ορθοπεδικούς , χωρίς όμως να προσκομίζεται κάποια ιατρική γνωμάτευση. Τελικά, απευθύνθηκε στο (κρατικό) νοσηλευτικό ίδρυμα «Γ. Γεννηματάς» όπου και εισήχθη δύο, περίπου, μήνες μετά ήτοι την 10.12.2007. Σύμφωνα με την με αριθμό πρωτ……./08 βεβαίωση νοσηλείας του τμήματος Β΄ Ορθοπεδικής που υπεγράφη ο Διευθυντής του τμήματος ………. σε συνδυασμό με την από 13.12.2007 ιατρική βεβαίωση που υπογράφει ο ιατρός ………, Ειδικός Χειρούργος Ορθοπεδικός και ο ιατρός Dr ……., ορθοπεδικός χειρουργός, η ενάγουσα προσήλθε στα εξωτερικά ιατρεία με υπεξάρθρημα υποστραγαλικής, μετά από προηγηθέν χειρουργείο αμφισφυρίου κατάγματος ποδοκμηνικής. Την 11.12.2008 υποβλήθηκε σε χειρουργική επέμβαση, προκειμένου να αντιμετωπιστεί malunium (κακή πώρωση) τρισφυρίου κατάγματος δεξιάς ποδοκνημικής η οποία και αντιμετωπίστηκε με νέα εσωτερική οστεοσύνθεση και ανάταξη υπεξαρθρήματος, της χορηγήθηκε δίμηνη αναρρωτική άδεια και έλαβε εξιτήριο στις 13.12.2007. Ειδικότερα αποδείχθηκε ότι προκειμένου να αποκατασταθεί η βλάβη της συνδέσμωσης, τοποθετήθηκε, για πρώτη φορά τότε, κνημοπερονιαίος κοχλίας, προκειμένου να αποφευχθεί πρώιμη εκφύλιση της άρθρωσης της ποδοκνημικής. Όπως αναφέρεται στην έκθεση του ιατρού ορθοπεδικού ……. από τις μετεγχειρητικές ακτινογραφίες διαπιστώνεται ανάταξη και σταθεροποίηση του υπεξαρθρήματος του καθώς και χρήση δυο κοχλιών για τη σταθεροποίηση της κνημοπερονιαίας συνδεσμώσης. Όπως αναφέρεται στην έκθεση δικαστικής πραγματογνωμοσύνη που παραπέμπει στην έκθεση του ιατρού ορθοπεδικού Παπαδημητρίου που συντάχθηκε ως προς το σημείο αυτό με βάση αναφορές της ενάγουσας, αυτή θεώρησε ότι η δεύτερη επέμβαση ήταν επιτυχής και μετά από κάποιο χρονικό διάστημα βάδισε χωρίς βοηθήματα. Η ενάγουσα υπεβλήθη σε χειρουργική αφαίρεση των υλικών οστεοσύνθεσης από την Δ.Ε ποδοκνημική, μετά την πάροδο εννέα μηνών από την δεύτερη επέμβαση, ήτοι την 16 Σεπτέμβριου 2008, επέμβαση για την οποία δεν προσκομίζεται ιατρική βεβαίωση – γνωμάτευση. Κατά την ημερομηνία αυτή υπεβλήθη σε ακτινολογικό έλεγχο που σύμφωνα με την δικαστική πραγματογνωμοσύνη που παραπέμπει στην έκθεση του ιατρού ορθοπεδικού Παπαδημητρίου – δεδομένου ότι δεν προσκομίστηκε στο συντάξαντα τη δικαστική πραγματογνωμοσύνη ιατρό αλλά ούτε στο Δικαστήριο η σχετική ακτινογραφική απεικόνιση – κατά τον έλεγχο διαπιστώθηκε διατήρηση ανάταξης σε άριστη θέση, υλικά οστεοσύνθεσης, χωρίς αλλαγές. Όπως αναφέρεται στην έκθεση δικαστικής πραγματογνωμοσύνη που παραπέμπει σε αναφορές της ενάγουσας, αυτή ανέφερε προοδευτική επιδείνωση των ενοχλημάτων της δεξιάς ποδοκνημικής και ο ακτινολογικός έλεγχος της 16.9.2010 κατέδειξε << πλημμελώς ποροθέν κάταγμα έξω σφυρού με ψευδοάρθρώση και εκ νέου απώλεια της ανάταξης με υπεξάρθρημα αστραγάλου και έντονα εκφυλιστικά φαινόμενα στην άρθρωση της ποδοκνημικής>>, σύμφωνα με την έκθεση του ανωτέρω δικαστικού πραγματογνώμονα που παραπέμπει στην έκθεση του ιατρού …….. – δεδομένου ότι η εν λόγω ακτινογραφία δεν προσκομίστηκε στον συντάξαντα την ιατρική πραγματογνωμοσύνη αλλά ούτε στο Δικαστήριο. Για το λόγο αυτό και προς χειρουργική αντιμετώπιση των επιπλοκών ο ιατρός της, της πρότεινε αρθροδεσία της ποδοκνημικής άρθρωσης, σύμφωνα με την έκθεση του ανωτέρω δικαστικού πραγματογνώμονα. Περαιτέρω ο ακτινολογικός έλεγχος της 24.3.2013 έδειξε την παρεκτόπιση σε βλαισσότητα της ΔΕ ποδοκνημικής αρθρώσεως με στοιχεία μετατραυματικής αθρίτιδας και εντοπισμένη οστεοπόρωση, όπως προκύπτει από την έκθεση ιατρικής πραγματογμωμοσύνης με βάση τον προσκομισθέντα ακτινογραφικό έλεγχο. Το εν λόγω υπεξάρθρημα με την παρεκτόπιση σε βλαισσότητα δεν έχει αντιμετωπισθεί έως σήμερα, με συνέπεια η ενάγουσα να χωλαίνει έντονα από το εγχειρισμένο κάτω άκρο και να κάνει χρήση βακτηρίας, επισκοπικά εμφαίνεται έντονη παρεκτόπιση του δεξιού άκρου ποδός στο ύψος της ποδοκνημικής σε βλαισσότητα, ως επί υπεξαρθρήματος του αστραγάλου, έντονο οίδημα της αρθρώσεως, όπως και βαθμός βλαισσογονίας, όπως προκύπτει από την έκθεση ιατρικής πραγματογνωμοσύνης. Ο ως άνω δικαστικός πραγματογνώμονας ιατρός διαπίστωσε ότι η λειτουργικότητα είναι έντονα διαταραγμένη με ραχιαία έκταση σχεδόν 90ο παθητικά, πελματιαία κάμψη μόλις 15ο, ενώ ελέγχεται κατάργηση των πλαγιών κινήσεων ραιβότητας και βλαισσότητας. Ο ακτινολογικός έλεγχος της 14.2.2019 έδειξε το πορωθέν σε βλαισσότητα κάταγμα δεξιού έσω σφυρού, την παρεκτόπιση σε θέση υπεξαρθρήματος σε βλαισσότητα του αστραγάλου με έντονα στοιχεία μετατραυματικής αρθρίτιδας της ποδοκνημικής άρθρωσης και έντονα μετατραυματική οστεοπορωση του κάτω πέρατος της κνήμης και της περόνης αλλά και των οστών του ταρσού του δεξιού άκρου ποδός, σύμφωνα με την προαναφερόμενη έκθεση ιατρικής πραγματογνωμοσύνης. Εκ των ανωτέρω δεν αποδείχθηκε ο ισχυρισμός της ενάγουσας και ήδη εκκαλούσας περί του ότι για την επέλευση των ανωτέρω αποτελεσμάτων βαρύνεται με υπαιτιότητα ο δεύτερος εναγόμενος και ήδη εφεσίβλητος στο βαθμό που κατά την διενεργηθείσα από εκείνον τον Ιούνιο του έτους 2007 χειρουργική επέμβαση, έλαβε χώρα πώρωση του κατάγματος που είχε η ίδια υποστεί σε πλημμελή θέση και απώλεια ανάταξης του κατάγματος – θέση του αστραγάλου σε υπεξάρθρημα καθώς και αρχόμενες εκφυλιστικές βλάβες στην ποδοκνημική. Ειδικότερα, δεν αποδείχθηκε ότι υφίσταται πλημμελής συμπεριφορά του δευτέρου εναγομένου και ήδη εφεσιβλήτου που συνίσταται στο ότι κατά τη διενέργεια της επεμβάσεως την 09.06.2007 δεν αντιμετωπίστηκε επιτυχώς η συνδεσμική βλάβη, ήτοι ότι ο δεύτερος εναγόμενος ιατρός και ήδη εφεσίβλητος όφειλε και από αμέλειά του παρέλειψε κατά την πρώτη χειρουργική επέμβαση να της τοποθετήσει κνημοπερονιαίο κοχλία για τη σταθεροποίηση της κνημοπερονιαίας συνδέσμωσης για την ορθή αποκατάσταση της συνδεσμικής βλάβης (βλάβη της κνημοπεροναίας συνδέσμωσης) που είχε υποστεί εξαιτίας του από 9.6.2007 κατάγματος. Τούτο διότι, σχετικά με την αναγκαιότητα χρήσης της κνημοπερονιαίας βίδας για την πιθανή κάκωση ή ρήξη του κνημιοπερονιαίου συνδέσμου, κατά το πρώτο χειρουργείο, ο ιατρός ορθοπεδικός χειρουργός ………….., στην από 22/02/2019, έκθεση δικαστικής ιατρικής πραγματογνωμοσύνης διαπιστώνει ότι από όλα τα προσκομισθέντα στοιχεία δεν καταδείχθηκε η αναγκαιότητα της χρήσης κνημοπερονιαίας βίδας για την πιθανή κάκωση ή ρήξη του κνημιοπερονιαίου συνδέσμου, κατά το πρώτο χειρουργείο (βλ. σελ. 8η). Στη συνέχεια, ο ιατρός- δικαστικός πραγματογνώμονας στην ανωτέρω πραγματογνωμοσύνη του, αναφέρει ότι αδυνατεί να κατατάξει και να ταξινομήσει το κάταγμα – εξάρθρημα της δεξιάς ποδοκνημικής αρθρώσεως της ενάγουσας, καθόσον δεν προσκομίστηκαν ακτινογραφίες πριν το χειρουργείο της 9.6.2007, πλην όμως σημειώνει ότι δεν αναφέρεται στον ακτινολογική απεικόνιση της 9.6.2007 από τον ακτινολόγο ……….. του θεραπευτηρίου της πρώτης εναγομένης διάσταση της κνημοπερονιαίας συνδεσματώσεως και δεν αναφέρεται κάκωση του εν λόγω συνδέσμου στο πρακτικό χειρουργείου. (βλ. σελ. 10 και 11 της έκθεσης πραγματογνωμοσύνης). Τα ανωτέρω επιβεβαιώνονται από τον μετεγχειρητικό ακτινολογικό έλεγχο της 10.6.2007, όπου διαπιστώνεται ότι δεν υφίσταται εξάρθρημα της ποδοκνημικής άρθρωσης, εύρημα που σύμφωνα και με την συνταχθείσα με επιμέλεια της ενάγουσας ιατρικής γνωμοδότησης – έκθεσης του ιατρού Γεωργίου Παπαδημητρίου , συνιστά σωστή ανάταξη . Ο διορισθείς με την ανωτέρω μη οριστική δικαστική απόφαση, δικαστικός β πραγματογνώμονας καταλήγει στο πόρισμα, ότι με βάση τα στοιχεία που τέθηκαν υπόψη του δεν καταδεικνύεται η αναγκαιότητα της χρήσης κνημοπερονιαίας βίδας για την πιθανή κάκωση ή ρήξη του κνημοπερονιαίου συνδέσμου κατά το πρώτο χειρουργείο της ενάγουσας. Τα ανωτέρω συμπέρασμα της ιατρικής πραγματογνωμοσύνης ενισχύεται και από την 12.9.2017 ιατρική βεβαίωση του ιατρού …………… του Γενικού Νοσοκομείου Αθηνών «Γ. Γεννηματάς», ο οποίος στην από 12/9/2017 ιατρική βεβαίωσή του αναφέρει επί λέξει ότι <<η αναφορά στην από 4.2.2008 ιατρική βεβαίωση του όρου malunion δηλ. πώρωση σε λάθος θέση της ενάγουσας δεν συνδέεται με το άμεσο μετεγχειρητικό αποτέλεσμα της προηγούμενης επέμβασης που διενεργήθηκε από τον δεύτερο εναγόμενο στις 09/6/2007. Ειδικότερα, η θέση της λάθος πώρωσης εντοπίζεται στην περόνη και οδήγησε στην απώλεια ανάταξης του αστραγάλου>>. Αντιθέτως, βεβαιώνει ο ανωτέρω ιατρός ότι εάν το malunion ήτοι η πώρωση σε λάθος θέση επρόκειτο να σχετιστεί με μια μη lege artis επέμβαση από τον δεύτερο εναγόμενο θα φαινόταν στην πρώτη μετεγχειρητική ακτινογραφία και ειδικότερα θα φαινόταν τόσο η λάθος θέση της πώρωσης όσο και το υπερξάρθρημα αστραγάλου. Σύμφωνα μάλιστα με τα όσα βεβαιώνει ο ανωτέρω ιατρός του νοσοκομείου <<Γ. Γεννηματάς>> …………. στην από 12/9/2017 βεβαίωσή του σε αυτές τις περιπτώσεις, η πώρωση σε πλημμελή θέση έξι μήνες μετά μετεγχειρητικά είναι μετά βεβαιότητας αποτέλεσμα της πρώιμης υπερφόρτισης του πάσχοντος κάτω άκρου από τον ασθενή και όχι της πρώτης επέμβασης. Ο ανωτέρω ιατρός βεβαιώνει ότι λαμβάνοντας υπόψη την από 9.6.2007 ακτινολογική διάγνωση του ιατρού ακτινολόγου Κολοβού δεν θα τοποθετούσε μετά βεβαιότητας κοχλία συνδέσμωσης. Τα ανωτέρω δεν αναιρούνται από την κατάθεση του μάρτυρα της ενάγουσας που εξετάσθηκε κατά την αρχική συζήτηση της κύριας αγωγής ιατροδικαστή, ………., που περιέχεται στα ταυτάριθμά με την αριθμό 3496/2018 μη οριστική απόφαση πρακτικά δημόσιας συνεδρίασης του πρωτοβαθμιου Δικαστηρίου, περί του ότι η αναφορά, στο πρακτικό του πρώτου χειρουργείου, περί αποκατάστασης της συνδεσμικής αστάθειας, σήμαινε την αναγκαιότητα χρήσης βίδας και περί του ότι ο νέος σοβαρός τραυματισμός, της ενάγουσας στο ίδιο σημείο, οφείλεται στη μη τοποθέτηση κνημοπερονιαίο κοχλία για τη σταθεροποίηση της κνημοπερονιαίας συνδέσμωσης. Τούτο διότι σύμφωνα με τα ανωτέρω αποδειχθέντα όπως διαπίστωσε ο ανωτέρω δικαστικός πραγματογνώμονας δεν αναφέρεται στον ακτινολογικό έλεγχο της 9.6.2007 διάσταση της κνημοπερονιαίας συνδεσματώσεως, ούτε αναφέρεται κάκωση του εν λόγω συνδέσμου στο πρακτικό χειρουργείου, στην δε μετεγχειρητική ακτινογραφία της 10.6.2007, διαπιστώνεται ότι δεν υφίσταται εξάρθρημα της ποδοκνημικής άρθρωσης. Εξάλλου, η διαπίστωση που περιλαμβάνεται στην ιατρική γνωμάτευση του Ορθοπεδικού Χειρουργού Ιατρού ………, περί του ότι στο πρακτικό του χειρουργείου αναγράφεται ότι αν και η συνδέσμωση αποκαταστάθηκε, η απώλεια ανάταξης και το εκ νέου υπεξάρθρημα αποδεικνύουν ότι η συνδεσμική βλάβη δεν ελέγχθηκε επαρκώς, διαπίστωση την οποία στηρίζει αποκλειστικά και μόνο στην ακτινογραφία της ενάγουσας που λήφθηκε στις 10/12/2007, δηλαδή μόλις πριν το δεύτερο χειρουργείο στο οποίο υπέβλήθη η ενάγουσα, χωρίς να εκθέτει ότι για να καταλήξει σε αυτό το συμπέρασμα συνεκτίμησε τα πορίσματα των ακτινογραφιών της δεξιάς ποδοκνημικής της ενάγουσας που λήφθηκαν την 09/6/2007 και την 10/6/2007, δηλαδή αμέσως πριν και μετά το πρώτο χειρουργείο. Στη συνέχεια ο ανωτέρω ιατρός επισημαίνει ότι ο έλεγχος της συνδεσμώσεως (κνημοπεριονιαίας) μπορεί να γίνει μόνον διεγχειρητικά, καθότι οι ακτινογραφίες απεικονίζουν μόνο τις οστικές δομές αφήνοντας έμμεσα σημεία πιθανόν συνδεσμικών βλαβών, εντούτοις στηρίζει το πόρισμα του περί μη επαρκούς ελέγχου της συνδεσμικής βλάβης στην ακτινογραφία που λήφθηκε την 10.12.2007. Εξάλλου, ο ιατρός του νοσοκομείου <<Γ. Γεννηματάς>> …….. στην από 12/9/2017 βεβαίωσή του, αναφέρει ότι κατά την εξέταση της ενάγουσας ενόψει του δεύτερου χειρουργείου δεν εντοπίστηκε κάποιο συγκεκριμένο διεγχειρητικό ή μετεγχειρητικό αίτιο του τρυσφύσιου κατάγματος, αλλά αποτυπώθηκε η κλινική εικόνα του ασθενούς, εκείνη τη χρονική στιγμή. Περαιτέρω δεν αποδείχθηκε ο ισχυρισμός της ενάγουσας και ήδη εκκαλούσας περί του ότι στο χρονικό διάστημα που μεσολάβησε από τη διενέργεια της πρώτης επέμβασης μέχρι τη διενέργεια της δεύτερης επέμβασης, αν η ενάγουσα υπέφερε από αφόρητους πόνους, ο δεύτερος εναγόμενος της συνέστησε να βαδίζει με τη χρήση περιπατήτηρα <<ΠΙ >> αρχικά και στη συνέχεια με τη χρήση ειδικού νάρθηκα, καίτοι δεν είχε ελεγχθεί και αποκατασταθεί διεγχειρητικά η συνδεσμική βλάβη του κάτω σκέλους της , με συνέπεια την περαιτέρω επιβάρυνση και επιδείνωση του κατάγματος του ποδιού της. Τούτο διότι δεν αποδείχθηκε ότι ο δεύτερος εναγόμενος ιατρός και ήδη εφεσίβλητος συνέστησε στην ενάγουσα μετά την κλινική και ακτινολογική της εξέταση στην οποία την υπέβαλε την 24.7.2007 να πάψει να χρησιμοποιεί το περιπατηρήρα τύπου Π, να περπατά, χωρίς καμία πλέον στήριξη αλλά με νάρθηκα τύπου μπότας με αεροθάλαμο και με ανυψωτικό λεκάνης, καθόσον δεν προσκομίζεται κάποιο σχετική ιατρική βεβαίωση ή έγγραφο οδηγιών περί τούτου. Αντιθέτως σύμφωνα με την κατάθεση του μάρτυρα της ενάγουσας και ήδη εκκαλούσας που εξετάσθηκε κατά την αρχική συζήτηση της κύριας αγωγής ιατροδικαστή, …………., που περιέχεται στα ταυτάριθμά με την αριθμό 3496/2018 μη οριστική απόφαση πρακτικά δημόσιας συνεδρίασης του πρωτοβαθμιου Δικαστηρίου, της συστήθηκε από τον θεράποντα ιατρό της επί λέξει : «Να κάνει μερική φόρτιση, να μπορεί να περπατάει υποβασταζόμενη, όπως μου ανέφερε.». Σημειωτέον ότι η ίδια η ενάγουσα και ήδη εκκαλούσα στην αγωγή της αναφέρει, ότι κατά το ταξίδι της στην νήσο Πάρο χρησιμοποίησε καροτσάκι για να κινηθεί εντός του ξενοδοχείου, όπου διέμενε κατά την πρώτη ημέρα των διακοπών της αλλά και την επόμενη για να μεταβεί στο χώρο της πισίνας. Περαιτέρω, βάσει των πορισμάτων του ιατρού πραγματογνώμονα η καθυστέρηση αντιμετώπισης της επιπλοκής της 11.8.2007 με άμεση χειρουργική επέμβαση είχε ως συνέπεια την επιδείνωση σε μεγάλο βαθμό της καταστάσεως της δεξιάς ποδοκνημικής και συγκεκριμένα την κακοποίηση των αρθρικών επιφανειών, με πρώιμη εμφάνιση μετατραυματικής αθρίτιδας . Ο ως άνω πραγματογνώμονας σημειώνει ότι η διάσταση της κνημοπερονιαίας συνδεσμώσεως που υπαγόρευε την τοποθέτηση κνημοπερονιαίου κοχλία κατά το δεύτερο χειρουργείο πιθανότητα να επήλθε και λόγω της μη άμεσης χειρουργικής αντιμετώπισης της από 11.8.2007 επιπλοκής . Για την καθυστέρηση αυτή όμως ουδεμία παράλειψη ή αμέλεια αποδείχθηκε ότι βαρύνει τον δεύτερο εναγόμενο και ήδη εφεσίβλητο , ο οποίος συνέστησε στην ενάγουσα και ήδη εκκαλούσα την άμεση επιστροφή της στην Αθήνα για επανέλεγχο, η οποία όμως δεν συμμορφώθηκε στις οδηγίες του και δεν επέστρεψε αμέσως, αλλά ένα μήνα περίπου μετά (στις 12.9.2007), οπότε και όταν εξετάσθηκε από τον δεύτερο εναγόμενο ο τελευταίος της συνέστησε την άμεση χειρουργική επέμβαση για αντιμετώπιση της κατάστασης που είχε επέλθει, την οποία όμως δεν ακολούθησε η ενάγουσα και ήδη εκκαλούσα. Εκ των ανωτέρω, δεν αποδείχθηκε κάποια παράλειψη ή αμέλεια που να βαρύνει τον δεύτερο εναγόμενο ιατρό ως τη μη τοποθέτηση κνημοπερονιαίου κοχλία, διότι αυτό δεν ήταν απαραίτητο, καθώς δεν υπήρχαν οι προϋποθέσεις αυτές που θα το καθιστούσαν αναγκαίο. Άλλωστε αυτό, επιβεβαιώνεται και από την επιτυχή έκβαση της πρώτης επέμβασης και της μετεγχειρητικής της πορεία μέχρι και το σημείο που κατά τα παραπάνω η ενάγουσα ταξίδεψε στην Πάρο, οπότε και αιφνιδίως την επομένη εμφανίστηκε ο πόνος κατά την προσπάθεια εισόδου της στην πισίνα του ξενοδοχείου όπου διέμενε. Ο ιατρός ορθοπεδικός χειρουργός …………., στην από 22/02/2019, έκθεση δικαστικής ιατρικής πραγματογνωμοσύνης διαπιστώνει ότι η παρεκτόπιση του κατάγματος οφείλεται σε μη ολοκλήρωση της πώρωσης στον συνήθη χρόνο αλλά και στον σωματότυπο της ενάγουσας. Περαιτέρω ο εν λόγω πραγματογνώμονας διατυπώνει την ιατρική άποψη περί του ότι η ενάγουσα θα έπρεπε λόγω και του σωματικού της βάρους να μην αρχίσει μερική φόρτιση από την 24.7.2007 και διαπιστώνει με βάση την ιατρική του γνώση και εμπειρία ότι η αιτία του επανακατάγματος του έξω σφυρού και του νέου υπεξαρθρήματος ήταν η μη ικανοποιητική πώρωση του κατάγματος του έξω σφυρού και η παρεκτόπιση των υλικών με την έναρξη της φόρτισης, συνεπεία της οποίας (ψευδοάρθρωση) επισυνέβη και το κάταγμα – υπεξαρθρημα που διαπιστώθηκε ακτινολογικά την 16.9..2010. Ο ως άνω πραγματογνώμονας διαπίστωσε στην ανωτέρω έκθεση δικαστικής πραγματογνωμοσύνης ότι η μετεγχειρητική πορεία της υγείας της ενάγουσας και ήδη εκκαλούσας μετά την χειρουργική επέμβαση στις 10/12/2007 δεν υπήρξε ομαλή. Υπεβλήθη α) σε αφαίρεση των υλικών οστεοσυνθέσεως εννέα μήνες μετά την επέμβαση, ενώ ιατρικά η αφαίρεση των υλικών σε ανάλογα κατάγματα επιλέγεται να γίνει τουλάχιστον 18 μήνες μετεγχειρητικά, πλην του κνημοπεροναίου κοχλία, ο οποίος αφαιρείται σε έξι εβδομάδες (βλ. σελ. 9 πραγ/νης), β) επισυνέβη επανακάταγμα, όπως διαπιστώθηκε στις 16/9/2010 στο έξω σφυρό, ως συνέπεια «ψευδαρθρώσεως», δηλαδή μη πωρώσεως του κατάγματος του έξω σφυρού. Το εν λόγω υπεξάρθρημα με την παρεκτόπιση σε βλαισσότητα δεν έχει αντιμετωπισθεί έως σήμερα, με συνέπεια η ενάγουσα να χωλαίνει έντονα από το εγχειρισμένο κάτω άκρο και να κάνει χρήση βακτηρίας. Ο εν λόγω τραυματισμός και οι επιπλοκές που εμφανίσθηκαν, πάντα και σε σχέση με τις επιλογές αντιμετώπισής τους από την ενάγουσα, κατέστησαν αυτή ανίκανη να εργαστεί σε όρθια θέση από του τραυματισμού της έως σήμερα, αλλά και να δυσχεραίνεται στην εκτέλεση των δραστηριοτήτων της πλήρους φροντίδας του εαυτού της και της οικίας της, με αποτέλεσμα να έχει ανάγκη βοήθειας από τρίτο πρόσωπο. Η σημερινή κατάσταση του εγχειρισμένου κάτω άκρου της περιγράφεται ανωτέρω στην κλινική και ακτινολογική εικόνα, όμως γενικά εμφανίζεται έντονη διόγκωση της (ΔΕ) ποδοκνημικής άρθρωσης, η οποία φέρεται σε θέση βλαισσότητας-υπεξαρθρήματος με σοβαρή επώδυνη δυσκαμψία και έντονη χωλότητα, που υπαγορεύει την συνεχή στήριξη σε βακτηρία. Η ήδη διαπιστούμενη μετατραυματική αρθρίτιδα της (ΔΕ) ποδοκνημικής αρθρώσεως και η έντονη βλαισσότητα επιβάλλουν την άμεση χειρουργική επέμβαση αρθροδεσίας της ποδοκνημικής. Με την εν λόγω επέμβαση καταργείται μεν η κίνηση της άρθρωσης, όμως η ενάγουσα δύναται ανώδυνα να στηρίζεται και να μετακινείται, πάντα με τις συνέπειες της αρθροδεσίας της ποδοκνημικής. Συμπερασματικά εκ των ανωτέρω δεν αποδείχθηκε ότι ο δεύτερος εναγόμενος και ήδη εφεσίβλητος βαρύνεται με οποιαδήποτε μορφής αμέλεια τόσο κατά την άνω διενεργηθείσα υπ’ αυτού χειρουργική επέμβαση, δεδομένου ότι αποδείχθηκε ότι η ανάταξη έλαβε χώρα ορθώς και αποδείχθηκε ότι δεν απαιτείτο η τοποθετήση κνημοπερονιαίας βίδας. Περαιτέρω δεν αποδείχθηκε ότι βαρύνεται με αμέλεια ο εναγόμενος και ήδη εφεσίβλητος, ως προς τις μετεγχειρητικές οδηγίες που έδωσε στην ενάγουσα και ήδη εκκαλούσα αφενός για τη φόρτιση του εγχειρισμένου άκρου της με τη χρήση περιπατητήρα τύπου «Π» ή εναλλακτικά ειδικού νάρθηκα με αεροθάλαμο, ώστε να μην φορτίζεται επιβλαβώς το εγχειρισμένο κάτω σκέλος της ενάγουσας και αφετέρου για την ανάγκη άμεσης επιστροφή της για επανεξέτασή της στην Αθήνα από την νήσο Πάρο, όπου μετάβηκε η ίδια με δική της πρωτοβουλία για σκοπούς αναψυχής, όπως και για τη μετέπειτα σύσταση για άμεση χειρουργική αντιμετώπιση του νέου κατάγματος που έλαβε χώρα στο ίδιο σημείο της δεξίας β ποδοκνημικής άρθρωσης της ενάγουσας και ήδη εκκαλούσας, έτσι ώστε δεν αποδείχθηκε ότι υφίσταται αντικειμενικός αιτιώδης σύνδεσμός μεταξύ της ορθοπεδικής επέμβασης που διενήργησε ο δεύτερος εναγόμενος και ήδη εφεσίβλητος την 9.6.2007 και των ορθοπεδικών και κινητικών προβλημάτων που εμφάνισε και εξακολουθεί να αντιμετωπίζει η ενάγουσα και ήδη εκκαλούσα. Συνεπώς, εκ των ανωτέρω δεν αποδείχθηκε ότι η πορεία που ακολούθησε η υγεία της ενάγουσας και ήδη εκκαλούσας ως προς τραύμα της δεξιάς ποδοκνημικής άρθρωσής της, του έσω και έξω σφυρού, μετά την επέμβασή της από τον δεύτερο εναγόμενο ιατρό και ήδη εφεσίβλητο την 09/6/2007, προκλήθηκε αιτιωδώς από καμία παράλειψη ή αμέλεια του εν λόγω εναγομένου και ήδη εφεσιβλήτου. Το Πρωτοβάθμιο, επομένως, Δικαστήριο, που δέχθηκε τα ίδια και απέρριψε την άνω αγωγή ως αβάσιμη κατ’ ουσία, ορθά ερμήνευσε και εφάρμοσε το νόμο και εκτίμησε τις αποδείξεις, γι’ αυτό και πρέπει οι λόγοι της υπό στοιχεία Α (κύριας) έφεσης που υποστηρίζουν τα αντίθετα να απορριφθούν ως αβάσιμοι. Κατόπιν τούτων, πρέπει να απορριφθεί η Α (κύρια) έφεση στο σύνολό της ως αβάσιμη κατ’ ουσία, να συμψηφιστεί η δικαστική δαπάνη του παρόντος βαθμού δικαιοδοσίας στο σύνολό της λόγω του δυσχερούς ερμηνείας και εφαρμογής των εφαρμοστέων στην προκειμένη περίπτωση κανόνων δικαίου (179 ΚΠολΔ), δεδομένου ότι αφορά ιατρικά ζητήματα και να διαταχθεί η εισαγωγή στο Δημόσιο Ταμείο του παραβόλου που προκαταβλήθηκε για την Α (κύρια) έφεση κατ’ άρθρο 495 παρ. 4 του Κ.Πολ.Δ. Ακολούθως, οι υπό στοιχείο Β και Γ επικουρικές εφέσεις, οι οποίες αναφέρονται στο κεφάλαιο της εκκαλουμένης απόφασης, που αφορά τις παρεμπίπτουσες αγωγές των Β και Γ επικουρικά εκκαλούντων, οι οποίες εφέσεις ασκήθηκαν επικουρικά, για την περίπτωση που θα ευδοκιμήσει η αγωγή της κυρίως ενάγουσας και ήδη εκκαλούσας κατέστησαν άνευ αντικειμένου, διότι δεν πληρώθηκε η ανωτέρω αίρεση και το Δικαστήριο δεν θα ασχοληθεί καθόλου με αυτές (Εφ.Πειρ. 789/2014, Εφ.Πειρ. 145/2014, Τ.Ν.Π. ΝΟΜΟΣ, Εφ.Λαρ. 534/2014, Τ.Ν.Π. ΙΣΟΚΡΑΤΗΣ) συνακόλουθα δε, πρέπει να διαταχθεί η επιστροφή εκάστου παραβόλου, που κατατέθηκε για την άσκηση εκάστης των ανωτέρω επικουρικών εφέσεων στους καταθέσαντες.
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ
Συνεκδικάζει αντιμωλία των διαδίκων τις Α) από 19.4.2021 και (με αριθ. έκθ. κατάθ. Πρωτ …../2021 και με αριθ. έκθ. κατάθ. Εφετ ……/2021) κύρια έφεση (υπό στοιχεία Α έφεση), κατά της υπ’ αριθμ. 2631/2020 οριστικής απόφασης και κατά της προηγηθείσας υπ’ αριθμ. 3496/2018 μη οριστικής απόφασης του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς, που εκδόθηκαν κατ΄ αντιμωλία των διαδίκων, Β) από 25.4.2022 (με αριθ. έκθ. καταθ. πρωτ …../2022 αριθ. έκθ. καταθ. Εφετ ……../2022) επικουρική έφεση (υπό στοιχειά Β έφεση), Γ) από 28.4.2022 ( με αριθ. έκθ. κατάθ. Πρωτ ……../2022 και έκθ. κατάθ. Εφ. …../2022) επικουρική έφεση (υπό στοιχεία Γ έφεση).
Δέχεται τυπικά τις ανωτέρω εφέσεις.
Απορρίπτει κατ’ ουσία την από 19.4.2021 και (με αριθ. έκθ. κατάθ. Πρωτ …../2021 και με αριθ. έκθ. κατάθ. Εφετ ……/2021) κύρια έφεση (υπό στοιχεία Α έφεση), κατά της υπ’ αριθμ.2631/2020 οριστικής απόφασης και κατά της προηγηθείσας υπ’ αριθμ. 3496/2018 μη οριστικής απόφασης του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς, που εκδόθηκαν κατ΄ αντιμωλία των διαδίκων .
Συμψηφίζει στο σύνολό της τη δικαστική δαπάνη μεταξύ των διαδίκων, του παρόντος βαθμού δικαιοδοσίας.
Διατάσσει την εισαγωγή στο Δημόσιο Ταμείο του παραβόλου που κατατέθηκε από την εκκαλούσα για την άσκηση της υπό στοιχεία Α έφεσης.
Κρίνει ότι παρέλκει η εξέταση των υπό στοιχεία Β και Γ ως άνω επικουρικών εφέσεων.
ΔΙΑΤΑΣΣΕΙ την επιστροφή του εκάστου παραβόλου, που κατατέθηκε για την άσκηση εκάστης των υπό στοιχεία Β και Γ επικουρικών εφέσεων στους καταθέσαντες εκάστης αυτών .
Κρίθηκε, αποφασίσθηκε στον Πειραιά την 17η Ιουλίου 2023 και δημοσιεύθηκε στις 22 Αυγούστου 2023 σε έκτακτη και δημόσια συνεδρίαση στο ακροατήριο του Δικαστηρίου αυτού με απόντες τους διαδίκους και τους πληρεξούσιους δικηγόρους όσων εξ αυτών παραστάθηκαν.
Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΕΦΕΤΩΝ Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ