ΕΦΕΤΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΩΣ
Αριθμος απόφασης 489 /2023
TO ΜΟΝΟΜΕΛΕΣ ΕΦΕΤΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΩΣ
Αποτελούμενο από την Δικαστή, Κωνσταντίνα Παπαντωνίου Εφέτη και από τη Γραμματέα Κ.Σ.
Συνεδρίασε δημόσια στο ακροατήριό του την …………., για να δικάσει την υπόθεση μεταξύ:
Του εκκαλούντος: …………., ο οποίος εκπροσωπήθηκε στο ακροατήριο από την πληρεξούσια δικηγόρο του Σταματίνα Σκουλά και
Της εφεσίβλητης: …………., η οποία εκπροσωπήθηκε στο ακροατήριο από τον πληρεξούσιο δικηγόρο της Ιωάννη Ρεκκέ.
Ο αρχικός διάδικος, …….., άσκησε ενώπιον του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς την από 30-12-2010 και με αριθμό εκθέσεως καταθέσεως …./2011 αγωγή του κατά του εναγομένου και ήδη εκκαλούντος. Το Μονομελές Πρωτοδικείο Πειραιώς, επιληφθέν επί της ως άνω αγωγής την οποία δίκασε κατά την τακτική διαδικασία, ερήμην του εναγομένου, εξέδωσε την υπ’ αριθμόν 3028/2021 οριστική απόφασή του, με την οποία έκανε δεκτή την αγωγή. Κατά της απόφασης αυτής παραπονείται ο εναγόμενος και ήδη εκκαλών με την από 3-3-2022 έφεσή του που έλαβε ενώπιον του παρόντος Δικαστηρίου αριθμό εκθέσεως καταθέσεως ΓΑΚ/ΕΑΚ/…………/2022 και προσδιορίστηκε να συζητηθεί κατά τη δικάσιμο που αναφέρεται στην αρχή της παρούσας, οπότε έλαβε αριθμό πινακίου 40 και συζητήθηκε
Κατά τη συζήτηση της υπόθεσης οι πληρεξούσιοι δικηγόροι των διαδίκων, αφού έλαβαν διαδοχικά το λόγο από τη Δικαστή, ζήτησαν να γίνουν δεκτές οι έγγραφες προτάσεις, που κατέθεσαν.
ΜΕΛΕΤΗΣΕ ΤΗ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ
ΚΑΙ ΣΚΕΦΘΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ
Σύμφωνα με τη διάταξη του άρθρου 528 K.Πολ.Δ, αν ασκηθεί έφεση από τον διάδικο που δικάσθηκε ερήμην, η εκκαλούμενη απόφαση εξαφανίζεται μέσα στα όρια που, καθορίζονται από την έφεση και τους προσθετούς λόγους, ανεξάρτητα από τη διαδικασία που τηρήθηκε. Ο εκκαλών δικαιούται να προβάλει όλους τους ισχυρισμούς που μπορούσε να προτείνει πρωτοδίκως». Από τη διάταξη αυτή, προκύπτει ότι, αν ασκηθεί έφεση κατά ερήμην απόφασης, η οποία λειτουργεί ως υποκατάστατο αναιτιολόγητης ανακοπής ερημοδικίας, εξαφανίζεται η εκκαλούμενη απόφαση μέσα στα όρια του μεταβιβαστικού αποτελέσματος της έφεσης, χωρίς έρευνα των λόγων της έφεσης και ο εκκαλών δικαιούται να προβάλει με το δικόγραφο της εφέσεως και τις προτάσεις του όλους τους ισχυρισμούς που μπορούσε να προβάλει και πρωτοδίκως. Του παρέχεται, δηλαδή, η ευκαιρία, δεδομένου ότι δεν εμφανίστηκε στο ακροατήριο του πρωτοβαθμίου δικαστηρίου, αλλά δικάστηκε ως εάν ήταν παρών, όπως, εντός των ορίων του μεταβιβαστικού αποτελέσματος της έφεσης, ακουστεί και προβάλει στο Εφετείο όσους ισχυρισμούς μπορούσε να προτείνει πρωτοδίκως επανορθώνοντας με την έφεση τις συνέπειες που η απουσία του ενδεχομένως επέφερε. Επομένως, για την εξαφάνιση της πρωτόδικης απόφασης, εφόσον αυτή εκδόθηκε ερήμην του διαδίκου, δεν απαιτείται να ευδοκιμήσει προηγουμένως κάποιος λόγος της έφεσης, αλλά αρκεί η τυπική παραδοχή της, καθόσον αυτή έχει τα αποτελέσματα της καταργηθείσας αναιτιολόγητης ανακοπής (ΑΠ 2150/2014, ΑΠ 907/2014). Μετά την εξαφάνιση της πρωτόδικης απόφασης, αναδικάζεται η υπόθεση από το Εφετείο, το οποίο μετατρέπεται ουσιαστικά σε πρωτοβάθμιο δικαστήριο. (Εφ. Πειρ. 2/2023 ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ)
Στην προκειμένη περίπτωση η κρινόμενη από 3.3.3022 έφεση που έλαβε αριθμό έκθεσης κατάθεσης ΓΑΚ/ΕΑΚ/……../2022 στη Γραμματεία του παρόντος Δικαστηρίου κατά της υπ΄αριθμόν 3028/2021 οριστικής αποφάσεως του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιά που εκδόθηκε κατά την τακτική διαδικασία, ερήμην του εναγομένου έχει ασκηθεί νομότυπα και εμπρόθεσμα καθώς η εκκαλουμένη απόφαση επιδόθηκε στον εκκαλούντα την 11.2.2022, όπως προκύπτει από τη με αριθμό ..…/11.2.2022 έκθεση επίδοσης που συνέταξε ο Δικαστικός Επιμελητής της περιφέρειας του Εφετείου Αθηνών …….. και η έφεση κατατέθηκε στη γραμματεία του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιά στις 3-3-2022, όπου έλαβε αριθμό ΓΑΚ/ΕΑΚ/………/2022 (άρθρα 495, 511, 513, 516 παρ 1, 517 εδαφ α, 518 παρ 1 και 147 KΠολΔ). ενώ κατατέθηκε και το νόμιμο παράβολο, συνολικού ποσού 100 ευρώ, κατ΄άρθρο 495 παρ. 4 του ΚΠολΔ (βλ. το με αριθμό ………… e- παράβολο σε συνδυασμό με την από 2.3.2022 απόδειξη εξόφλησης αυτού της Τράπεζας Πειραιώς. Συνεπώς, πρέπει να γινει τυπικά δεκτή η έφεση, να εξαφανιστεί η εκκαλούμενη απόφαση και να διαταχθεί η επιστροφή του παράβολου της έφεσης στον καταθέσαντα εκκαλούντα (άρθ. 495 παρ. 3 KΠολΔ). Περαιτέρω, πρέπει να κρατηθεί η υπόθεση από το Δικαστήριο αυτό και να ερευνηθεί η από 30.12.2010 με αριθμό κατάθεσης …../2011 αγωγή κατά την τακτική διαδικασία ως προς την βασιμότητα αυτής,
Σύμφωνα με το άρθρο 1 παρ.1 εδ. α` και 2 του ν. 2664/1998, του νομοθετήματος δηλαδή που ρυθμίζει κατά κύριο λόγο τη λειτουργία του Εθνικού Κτηματολογίου, αυτό αποτελεί σύστημα οργανωμένων σε κτηματοκεντρική βάση νομικών, τεχνικών και άλλων πρόσθετων πληροφοριών, εκ των οποίων οι μεν τεχνικές καταχωρίζονται στο κτηματολογικό διάγραμμα, οι δε νομικές στο κτηματολογικό φύλλο εκάστου ακινήτου, αποσκοπούν δε στον ακριβή καθορισμό των ορίων των ακινήτων και στη δημοσιότητα των εγγραπτέων στα κτηματολογικό βιβλία δικαιωμάτων και βαρών, με τρόπο που να διασφαλίζεται η δημόσια πίστη, προστατεύοντας κάθε καλόπιστο συναλλασσόμενο που στηρίζεται στις κτηματολογικές εγγραφές. Κατά δε τη διάταξη του άρθρου 4 παρ. 1 εδ. α` του ίδιου νόμου, αντίστοιχη της οποίας δεν υπάρχει στον Αστικό Κώδικα, αντικείμενο των κτηματολογικών εγγραφών είναι τα εγγραπτέα δικαιώματα που αφορούν σε ακίνητα ή άλλα ειδικά ιδιοκτησιακά αντικείμενα. Αν και η έννοια της «κτηματολογικής εγγραφής» δεν προσδιορίζεται στο νόμο, με δεδομένο ότι το σύστημα του Εθνικού Κτηματολογίου αντικαθιστά σε μία περιοχή το μέχρι τότε ισχύον σύστημα των μεταγραφών που υποστηριζόταν από το υποθηκοφυλακείο και η κτηματολογική εγγραφή καταλαμβάνει τη θέση της μεταγραφής και της εγγραφής υποθήκης, θα πρέπει να θεωρηθεί ως τέτοια (κτηματολογική εγγραφή) η αποτύπωση, σε έντυπη και ηλεκτρονική μορφή, στο οικείο κτηματολογικό φύλλο και διάγραμμα, νομικών, τεχνικών και άλλων πρόσθετων πληροφοριών, που αφορούν σε ένα συγκεκριμένο ακίνητο ή ειδικό ιδιοκτησιακό αντικείμενο. Συγκεκριμένα, οι κτηματολογικές εγγραφές αφορούν στα εμπράγματα δικαιώματα, τις δεσμεύσεις και επιβαρύνσεις του ακινήτου, τις εγγραπτέες διαδικαστικές πράξεις (διεκδικήσεις-αγωγές κατ’ άρθρο 12 παρ. 1 εδ. ιβ` του ν. 2664/1998 και τις επ’ αυτών δικαστικές αποφάσεις), καθώς και λοιπές πρόσθετες νομικές πληροφορίες (πχ. για ενοχικά δικαιώματα, όπως άρση διαλυτικής αίρεσης). Οι εν λόγω πληροφορίες αντλούνται στο μεν στάδιο των πρώτων εγγραφών από τις κατά την κτηματογράφηση δηλώσεις εγγραπτέων δικαιωμάτων μετά των συνυποβαλλόμενων πράξεων κατ’ άρθρα 1 και 2 παρ. 3 του ν. 2308/1995, στο δε μετέπειτα στάδιο από τις κατά το άρθρο 12 παρ. 1 του ν. 2664/1998, καταχωριζόμενες πράξεις, δηλαδή δικαιοπραξίες, δικαστικές αποφάσεις και διοικητικές πράξεις (βλ. ΕφΑΘ 4496/2019 Νόμος, Δ. Παπαστερίου Κτηματολογικό Δίκαιο Β` εκδ. 2019, σελ. 217, Κ. Πλιάτσικα, Η διόρθωση ανακριβούς πρώτης κτηματολογικής εγγραφής, εκδ. 2019, σελ. 19 επ.). Σύμφωνα δε με το άρθρο 11 παρ. 1 του ν. 2664/1998, σε κάθε ακίνητο ή ιδιοκτησιακό αντικείμενο αντιστοιχεί ένα κτηματολογικό φύλλο με περισσότερες κτηματολογικές εγγραφές, δηλαδή καταχωρίζονται σε αυτό όλες οι εγγραφές-πληροφορίες που το αφορούν και ανάλογα με το στάδιο διενέργειάς τους διακρίνονται σε αρχικές, πρώτες-οριστικές και μη- και μεταγενέστερες. «Αρχικές» είναι οι εγγραφές που εμφανίζονται στους τελικούς κτηματολογικούς πίνακες κατά το πέρας της κτηματογράφησης με βάση τις δηλώσεις εγγραπτέων δικαιωμάτων κατ’ άρθρα 1 και 2 παρ.3 του ν. 2308/1995 και μετά την καταχώρισή τους στα κτηματολογικά βιβλία ονομάζονται «Πρώτες Εγγραφές», καθώς αποτελούν την πρώτη (αρχική) εγγραφή στο Εθνικό Κτηματολόγιο. Οι πρώτες εγγραφές, επί των οποίων στηρίζεται κάθε μεταγενέστερη εγγραφή, αποτελούν πράξη δημόσιας αρχής με διαπιστωτικό χαρακτήρα των υφισταμένων κατά την έναρξη του Εθνικού Κτηματολογίου σε μία περιοχή εμπράγματων δικαιωμάτων, που μετά την οριστικοποίησή τους και σύμφωνα με τα οριζόμενα στο άρθρο 7 του ιδίου νόμου, παράγουν αμάχητο τεκμήριο ακρίβειας (ΑΠ 34/2019, ΑΠ 690/2018 Νόμος). Οι πρώτες εγγραφές μέχρι την καθ’ οιονδήποτε τρόπο οριστικοποίησή τους κατ’ άρθρο 7 του ν. 2664/1998 ουδέν τεκμήριο ακρίβειας παράγουν. «Μεταγενέστερες» ή «επιγενόμενες» εγγραφές είναι οι καταχωρισμένες κατ’ άρθρο 12 του ν. 2664/1998 πράξεις (δικαιοπραξίες, διοικητικές πράξεις, δικαστικές αποφάσεις κλπ), που στηρίζονται στις πρώτες εγγραφές, οι οποίες παράγουν μαχητό τεκμήριο ακρίβειας (άρθρο 13 παρ. 1 του ν. 2664/1998), είτε στηρίζονται σε οριστικές πρώτες εγγραφές, είτε όχι (άρθρο 8 του ν. 2664/1998) και τούτο διότι έχει προηγηθεί της καταχώρισης έλεγχος νομιμότητας κατ’ άρθρο 16 του ιδίου νόμου. Το ως άνω μαχητό τεκμήριο καλύπτει α) την ύπαρξη του δικαιώματος, β) τον φορέα του δικαιώματος, γ) το αντικείμενο του δικαιώματος, όπως εξατομικεύεται από τον ΚΑΕΚ, δ) το περιεχόμενο των παρεχόμενων εξουσιών, ε) τον νομικό χαρακτηρισμό αυτού, στ) τις μεταβολές, τα βάρη και την απώλεια του δικαιώματος και τέλος ζ) τον αναγραφόμενο τίτλο κτήσης, αλλοίωσης κλπ (Γ. Μαγουλάς Κτηματολογικές Εγγραφές εκδ. 2021 σελ. 120, Νικόλαος Ζαπριάνος σε συλ.έργο Εθνικό Κτηματολόγιο κατ’ άρθρο ερμηνεία εκδ. 2020 της Βιβλιοθήκης Κτηματολογικού Δικαίου σελ. 334, Ζαφ. Τσολακίδη Η δημοσιότητα των πράξεων και των δικαιωμάτων στο Εθνικό Κτηματολόγιο εκδ. 2013 σελ. 254). Ο ν. 2664/1998, στις μεν διατάξεις του άρθρου 6 προβλέπει τρόπους δικαστικής και εξωδικαστικής διόρθωσης των ανακριβειών που εμφιλοχώρησαν στις πρώτες κτηματολογικές εγγραφές, μέχρις αυτές να καταστούν οριστικές κατ’ άρθρο 7 του ιδίου νόμου, στις δε διατάξεις του άρθρου 13 προβλέπει τρόπο δικαστικής και μόνο διόρθωσης των μεταγενέστερων κτηματολογικών εγγραφών, είτε αυτές έλαβαν χώρα πριν την οριστικοποίηση των πρώτων εγγραφών (άρθρο 8 του ιδίου νόμου), είτε μετά. Όταν η ανακρίβεια των πρώτων εγγραφών αφορά στον δικαιούχο του εγγραπτέου δικαιώματος – συνήθως κυριότητας – και κατ’ επέκταση την αιτία και τον τίτλο κτήσης του, η διόρθωση γίνεται πρωτίστως με αμετάκλητη δικαστική απόφαση επί αγωγής, κατ’ άρθρο 6 παρ. 2 του ν. 2664/1998, που εγείρει εντός της προβλεπόμενης αποσβεστικής προθεσμίας ενώπιον του Κτηματολογικού Δικαστή (σε μονομελή ή πολυμελή σύνθεση ανάλογα με την αξία του επιδίκου ακινήτου) ο έχων έννομο συμφέρον (συνήθως ο πραγματικός δικαιούχος) κατά του καταχωρισμένου στο οικείο κτηματολογικό φύλλο ως δικαιούχου στις αρχικές (πρώτες) εγγραφές ή των καθολικών διαδόχων του και σε περίπτωση ειδικής διαδοχής και των ειδικών του διαδόχων. Με την εν λόγω αγωγή ο ενάγων αιτείται την αναγνώρισή του ως δικαιούχου του εγγραπτέου δικαιώματος, υφισταμένου κατά τον κρίσιμο χρόνο της έναρξης λειτουργίας του Εθνικού Κτηματολογίου στην περιοχή, όπου βρίσκεται το επίδικο ακίνητο και την διόρθωση της ανακριβούς πρώτης εγγραφής, ώστε να καταχωριστεί το ακίνητο στο όνομά του, ενίοτε δε, μπορεί να ζητεί και την απόδοση του επιδίκου σε αυτόν. Για την ευδοκίμηση της εν λόγω αγωγής, που έχει πρωτίστως αναγνωριστικό χαρακτήρα με παρεπόμενα αιτήματα το διαπλαστικό της διόρθωσης και ενίοτε το καταψηφιστικό της απόδοσης, ο ενάγων, μεταξύ άλλων, θα πρέπει να επικαλείται και να αποδεικνύει νόμιμο τρόπο κτήσης του εγγραπτέου δικαιώματος του πριν την έναρξη του Εθνικού Κτηματολογίου στην περιοχή, όπου βρίσκεται το επίδικο ακίνητο και ότι συνεχίζει να είναι δικαιούχος αυτού και κατά το κρίσιμο χρόνο, δηλαδή της έναρξης λειτουργίας του Εθνικού Κτηματολογίου (ΑΠ 148/2016, ΑΠ 1342/2015, ΑΠ 721/2015, ΕφΠειρ 68/2021, ΕφΔωδ 2/2020 Νόμος).
Με την από 30-12-2010 και με αριθμό έκθεσης κατάθεσης …/2011 αγωγή του, ο αρχικός ενάγων ………, δικαιοπάροχος της εφεσίβλητης, εξέθετε, ότι τυγχάνει αποκλειστικός κύριος αγροτεμαχίου έκτασης 340 τ.μ. που βρίσκεται στη θέση «…..», της κτηματικής περιφέρειας του Αιαντείου της νήσου της Σαλαμίνας, όπως αυτό αναλυτικά περιγράφεται στο αγωγικό δικόγραφο. Ότι απέκτησε την κυριότητα του ανωτέρω ακινήτου, μετά από κλήρωση που διενεργήθηκε την 2.7.1964, από τον Οικοδομικό Συνεταιρισμό με την επωνυμία «………….», και εγκαταστάθηκε αμέσως στη νομή του ως άνω ακινήτου. Οτι το ακίνητο αυτό ήταν τμήμα μείζονος έκτασης συνολικού εμβαδού 94.933 τ.μ., την οποία δυνάμει του με αριθμό …./4.6.1964 προσυμφώνου ΄που συνέταξε ο Συμβολαιογράφος Σαλαμίνας ………., οι …………….., ανέλαβαν την υποχρέωση να μεταβιβάσουν στον προαναφερθέντα συνεταιρισμό, στον οποίο παρέδωσαν έκτοτε τη νομή του ακινήτου, χωρίς να καταρτιστεί οριστικό συμβόλαιο. Οτι ο ίδιος νέμεται και κατέχει το πιο πάνω ακίνητο από τον Ιούλιο του 1964, μέχρι την άσκηση της αγωγής, ασκώντας επ αυτού όλες τις πράξεις νομής που προσιδιάζουν στη φύση του, τις οποίες εκθέτει στην αγωγή του, με αποτέλεσμα να έχει καταστεί κύριος αυτού με τα προσόντα της έκτακτης χρησικτησίας. Οτι επιπλέον, έχει αναγνωριστεί ως κύριος του επίδικου ακινήτου με τα προσόντα της έκτακτης χρησικτησίας, δυνάμει της με αριθμό 2211/2001 απόφασης του Δικαστηρίου, που εκδόθηκε επί αγωγής που άσκησε σε βάρος των δικαιοπαρόχων του Οικοδομικού Συνεταιρισμού. Οτι επίσης προέβη στην υποβολή της απαιτούμενης αίτησης και όλων των αναγκαίων εγγράφων κατά την διαδικασία κτηματογράφησης της περιοχής, όπου βρίσκεται το επίδικο, το οποίο έλαβε ΚΑΕΚ …………, πλην όμως αυτό φέρεται κατά την αρχική εγγραφή να ανήκει στον εναγόμενο, ……….. Με βάση τα προεκτεθέντα παραγματικά περιστατικά ο ενάγων ζήτησε να αναγνωριστεί κύριος του επίδικου ακινήτου, να διορθωθεί η ανακριβής πρώτη εγγραφή στο ίδιο ακίνητο ως προς το όνομα του ιδιοκτήτη και να αναγραφεί ο ίδιος ως κύριος κατά ποσοστό 100% με τίτλο κτήσης την με αριθμό 2211/2001 απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς και να διαγραφεί ο …………… Ζητεί τέλος, να καταδικαστεί ο εναγόμενος στην καταβολή της δικαστικής του δαπάνης και της αμοιβής του πληρεξούσιου δικηγόρου του.
Από τις διατάξεις των άρθρων 286 περ. α, 287 και 290 KπολΔ, σε συνδυασμό με τις διατάξεις των άρθρων 1846 και 1857 του ΑΚ, προκύπτει ότι η δίκη διακόπτεται βιαίως λόγω θανάτου του διαδίκου, από τη γνωστοποίηση του λόγου της διακοπής προς τον αντίδικο με επίδοση δικογράφου ή με προφορική δήλωση στο ακροατήριο ή εκτός ακροατηρίου κατά την επιχείρηση διαδικαστικής πράξης από εκείνον που έχει δικαίωμα να επαναλάβει τη δίκη ή και από εκείνον που μέχρι την επέλευση του θανάτου ήταν πληρεξούσιος του θανόντος. Ως διάδικος, υπέρ του οποίου επήλθε διακοπή της δίκης στην περίπτωση θανάτου του αρχικού διαδίκου, νοείται ο καθολικός του διάδοχος (κληρονόμος του). Η επανάληψη της δίκης που έχει διακοπεί μπορεί να γίνει εκούσια με ρητή ή σιωπηρή δήλωση του διαδίκου υπέρ του οποίου επήλθε η διακοπή (ΕφΑθ 4387/2022 δημ. ΝΟΜΟΣ). Στην προκειμένη περίπτωση, όπως προκύπτει από το προσκομιζόμενο υπ’ αρ. ΔΥ/2-4-2021 απόσπασμα ληξιαρχικής πράξης θανάτου του Ληξιαρχείου της Δημοτικής Ενότητας Σαλαμίνας, το υπ’ αρ. …/2021 πρακτικό δημοσίευσης ιδιόγραφης διαθήκης του Ειρηνοδικείου Σαλαμίνας, τα με αριθμούς πρωτοκόλλου …/6.4.2021 και ……/12.5.2021 πιστοποιητικά εγγυτέρων συγγενών του Δήμου Σαλαμίνας, από τα οποία προκύπτει, σε συνδυασμό με το ΔΥ/3.5.2021 της Δ.Ε Μηχανιώνας Θεσσαλονίκης οτι ο εγγύτεροι συγγενείς του αρχικού ενάγοντος, κατά το χρόνο θανάτου του, ήταν η συζυγός του …………, η οποία απεβίωσε την 2.5.2021 και η εφεσίβλητη, και μετά το θάνατο της συζύγου του, η εφεσίβλητη, το με αριθμό 1806/2021 πιστοποιητικό του Γραμματέα του Ειρηνοδικείου Σαλαμίνας περί μη αποποιήσεως της κληρονομίας του αρχικού ενάγοντος, το με αριθμό …./2021 πιστοποιητικό που συνέταξε ο Γραμματέας του Πρωτοδικείου Πειραιώς περί μη κατάθεσης αγωγής προσβολής κληρονομικού δικαιώματος και τα με αριθμό …../2021 πρακτικά δημόσιας συνεδρίασης του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς, κατά την εκδίκαση της υπόθεσης ενώπιον του πρωτοβάθμιου Δικαστηρίου, την 18.10.2021 ο πληρεξούσιος δικηγόρος της εφεσιβλητης, δήλωσε τον θάνατο του αρχικού διαδίκου ……., ο οποίος με την από 17-8-2019 ιδιόγραφη διαθήκη του κατέλιπε το επίδικο ακίνητο, μεταξύ άλλων περιουσιακών του στοιχείων, στην θυγατέρα του, η οποία, κατά τα προεκτεθέντα, νομίμως επαναλαμβάνει την δίκη ως κληρονόμος του αρχικού ενάγοντος, ιδιότητα την οποία δεν εμφισβητεί και ο εκκαλών. Ενώπιον δε του παρόντος Δικαστηρίου, η εφεσίβλητη προσκομίζει την με αριθμό ………../22,12,202 πράξη αποδοχής κληρονομίας που συνέταξε η Συμβολαιογράφος ……….., με την οποία αποδέχθηκε την κληρονομία του πατρός της, στην οποία περιλαβάνεται το επίδικο.
Περαιτέρω, η κρινόμενη αγωγή έχει ασκηθεί εμπρόθεσμα εντός της οκταετούς προθεσμίας που τάσσεται από το άρθρο 6 παρ.2 στ.β του Ν 2664/1998 (όπως αντικασταστάθηκε με το άρθρο 5 του Ν.3559/2007), με δεδομένο ότι η περιοχή του Αιαντείου κηρύχθηκε υπό κτηματογράφηση προ της 2.8.2006, ως ημερομηνία δε έναρξης του κτηματολογίου, ορίστηκε η 12.2.2007 (υπ. αριθμ.403/4/31.1.2007 απόφαση του ΔΣ του ΟΚΧΕ. ΦΕΚ 179/Β/12.2.2007) και η κρινόμενη αγωγή επιδόθηκε στον εναγόμενο την 26.1.2011, όπως προκύπτει από την με αριθμό ../26.1.2011 έκθεση επίδοσης που συνέταξε ο Δικαστικός Επιμελητής στο Πρωτοδικείο Αθηνών …………. Για το παραδεκτό δε της άσκησης της αγωγής, τηρήθηκε η προβλεπόμενη από τις διατάξεις του άρθρου 13 παρ.2 εδ.δ του Ν.2664/1998 και 220 ΚΠολΔ προδικασία, με την καταχώριση αντιγράφου της στο τηρούμενο κτηματολογικό φύλλο του επίδικου γεωτεμαχίου με ΚΑΕΚ …………., την 4.2.201, ήτοι εντός τριάντα ημερών από την κατάθεσή της την 19.1.2011, όπως προκύπτει από το με αριθμό πρωτοκόλλου …../4.2.2011 πιστοποιητικό καταχώρισης εγγραπτέας πράξης του κτηματολογικού γραφείου Σαλαμίνας, Επιπλέον για το παραδεκτό της συζήτησης της αγωγής, προσκομίζονται α) το με αριθμό πρωτοκόλλου …./30.9.2021 αντίγραφο του κτηματολογικού φύλλου του γεωτεμαχίου, β) το ταυτάριθμο αντίγραφο του αποσπάσματος του κτηματολογικού διαγράμματος και γ) οι δηλώσεις ΕΝΦΙΑ του αρχικού ενάγοντα για έτη 2016-2020 κατ άρθρο 54Α Ν.4174/3013. Περαιτέρω, η αγωγή είναι ορισμένη και νόμιμη στηριζόμενη στις διατάξεις των άρθρων 6 παρ.1 και 2 του Ν. 2664/1998, όπως ισχύει, 1045, 1051,1094 ΑΚ 70, 176, 189§ 1, 191 § 2 του KΠολΔ. Πρέπει επομένως η κρινόμενη αγωγή να εξεταστεί περαιτέρω και ως προς την ουσιαστική βασιμότητά της.
Από το συνδυασμό των διατάξεων των άρθρων 1033, 1041 επ, 1094 επ του Αστ.Κώδικα 262 παρ.1 KΠολΔ, συνάγεται ότι ο κατά της διεκδικητικής αγωγής ακινήτου προβαλλόμενος από τον εναγόμενο ισχυρισμός ότι απέκτησε αυτός την κυριότητα του επιδίκου με έκτακτη χρησικτησία, αποτελεί ένσταση μεν αν η αγωγή στηρίζεται σε παράγωγο τρόπο κτήσεως της κυριότητας (διάφορος τρόπος κτήσεως) ή και σε πρωτότυπο τρόπο, εφόσον όμως τα περιστατικά που προτείνονται από τον τελευταίο, με βάση τα οποία απέκτησε είναι μεταγενέστερα εκείνων της αγωγής ή ο χρόνος της νομής που περιέχεται σ` αυτά είναι επαρκής για τη συμπλήρωση διπλής χρησικτησίας, άρνηση δε της αγωγής αν τα περιστατικά αυτά συμπίπτουν ή είναι προγενέστερα εκείνων που περιέχονται στην αγωγή (ΑΠ 242/2017, ΑΠ 1402/2015, ΑΠ 610/2014 (ΑΠ 425/2001 αδημ. σε νομικά περιοδικά, ΑΠ 1882/1999 Αρμ 2000.1374, ΑΠ 256/1989 ΕλλΔνη 1990.528 Εφ Πατρών 67/2019 ΤΝΠ Νομος) Ο εναγόμενος-εκκαλών, ισχυρίζεται οτι ο πατέρας του …………., αγόρασε άτυπα το ένδικο ακίνητο από τον «……………..» και το νεμόταν συνεχώς από την 12.7.1964, διανοία κυρίου, αδιάλειπτα ασκώντας όλες τις προσιδιάζουσες στη φύση του ακινήτου πράξεις νομής, με τον καθαρισμό την περίφραξη την δενδροφύτευση αύτου, χωρίς η νομή του να διαταραχθεί από τρίτο πρόσωπο, και κατέστη κύριος αυτού με τα προσόντα της έκτακτης χρησικτησίας τον Ιούλιο του 1984 και συνέχισε να ασκεί σε αυτό πράξεις νομής διανοία κυρίου,μέχρι το έτος 1989, οπότε με άτυπη δωρεά, παραχώρησε το ακίνητο στον εκκαλούντα γιο του, ο οποίος συνέχισε να νέμεται το εν λόγω ακίνητο διανοία κυρίου, επιβλέποντάς το, μεριμνώντας για τον καθαρισμό του και επισκεπτόμενος αυτό, έχοντας καταστεί κύριος του ακινήτου, με τα προσόντα της έκτακτης χρησικτησίας, συνυπολογιζομένου στο χρόνο χρησικτησίας του και τον χρονο χρησικτησίας του πατέρα του. Ο ως άνω ισχυρισμός συνιστά ένσταση ιδίας κυριότητας, σύμφωνα με οσα ανωτέρω αναφέρθηκαν καθώς ο διαδραμών χρόνος νομής επαρκεί για διπλή χρησικτησία, προσμετρωμένου και του χρόνου νομής του δικαιοπαρόχου του εναγομένου
Από την κατάθεση του μάρτυρα της εφεσίβλητης, που εξετάστηκε ενόρκως στο ακροατήριο και περιέχεται στα ταυτάριθμα με την παρούσα πρακτικά, όλα τα έγγραφα, που νόμιμα προσκομίζουν και επικαλούνται οι διάδικοι τα οποία είναι πρόσφορα, είτε προς άμεση απόδειξη είτε για τη συναγωγή δικαστικών τεκμηρίων (άρθρα. 336 § 3, 339, 340, 390, 395 και 432 επ. KΠολΔ), ορισμένα από τα οποία έγγραφα αναφέρονται ειδικά κατωτέρω, χωρίς να παραλείπεται κάποιο κατά την ουσιαστική κρίση της ένδικης διαφοράς, από τις με αριθμούς …/2022 και …/2022 ένορκες βεβαιώσεις των ……. και . …….., που λήφθησαν επιμελεία του έναγομένου, μετά από νόμιμη κλήτευση της αντιδίκου του, όπως προκύπτει από την με αριθμό …../Γ έκθεση επίδοσης που συνέταξε ο Δικαστικός Επιμελητής στην περιφέρεια του Εφετείου Θεσσαλονίκης ……, τις φωτογραφίες των οποίων η γνησιότητα δεν αμφισβητείται, αποδεικνύονται τα ακόλουθα πραγματικά περιστατικά: Με το με αριθμό …/4.6.1964 προσύμφωνο αγοραπωλησίας που συνέταξε ο Συμβολαιογράφος Σαλαμίνας …………, οι …………, υποσχέθηκαν να πωλήσουν και να μεταβιβάσουν στον «……………..», με οριστικό συμβόλαιο το αργότερο μέχρι 20.11.67 και με τους όρους που αναφέρονται σε αυτό ένα αγρόκτημα ιδιοκτησίας τους και μάλιστα κατά τα 2/4 εξ αδιαιρέτου ο πρώτος και κατά ¼ εξ αδιαιρέτου οι λοιποί, έκτασης 94.933 τ.μ. που βρίσκεται στη θέση «…..» της κτηματικής περιφέρειας Αιαντείου Σαλαμίνας. Με την υπογραφή του ως άνω προσυμφώνου η νομή του ακινήτου παραδόθηκε στον «………..», ο οποίος άρχισε να ασκεί όλες τις διακατοχικές πράξεις επ αυτού, προέβη σε μελέτη και τοπογράφηση αυτού με σκοπό την κατάτμησή του σε οικοδομικά τετράγωνα και οικόπεδα, και κάλεσε τα μέλη του να προβούν σε εκδήλωση ενδιαφέροντος για την αγορά οικοπέδων, έναντι προκαταβολής. Η κλήρωση των οικοπέδων πραγματοποιήθηκε την 12.7.1964. Μεταξύ των κλήρων που δημιουργήθηκαν ήταν και το με αριθμό 21 αγροτεμάχιο του 3ου οικοδομικού τετραγώνου, που βρίσκεται ση θέση «…..» της κτηματικής περιφέρειας Αιαντείου Σαλαμίνας, μη άρτιο και μη οικοδομήσιμο, εκτός του εγκεκριμμένου σχεδίου πόλης του ομώνυμου Δήμου, εκτός ζώνης και εκτός ΓΠΣ, έκτασης 340 τ.μ., όπως αυτό εμφαίνεται στο Ιουλίου 1964 τοπογραφικό διάγραμμα του μηχανικού ……… και συνορεύει βόρια σε πλευρά μήκους 14 μέτρων με το με αριθμό 28 αγροτεμάχιο, νότια σε πλευρά μήκους 14 μέτρων, με οδό πλάτους 8 μέτρων, ανατολικά σε πλευρά μέτρους 24,30 μέτρων με παραλιακή οδό που φέρει την ονομασία … πέραν αυτής με θάλασσα πλευρά μήκους 24,30 μέτρων με το με αριθμό 22 αγροτεμάχιο. Ο αρχικός ενάγων ισχυρίστηκε με την αγωγή του ότι μέσω της διενεργηθείσας κλήρωσης το έτος 1964 κληρώθηκε στο με αριθμό 21 οικόπεδο του 3ου οικοδομικού τετραγώνου, (επίδικο) του οποίου τη νομή του μεταβίβασε αυθημερόν ο Συνεταιρισμός, χωρίς να προσκομίζει κάποιο αποδεικτικό στοιχείο προς τούτο. Ωστόσο, στην προσκομιζόμενη με αριθμό ……../22,12,202 πράξη αποδοχής κληρονομίας που συνέταξε η Συμβολαιογράφος … …, με την οποία η εφεσίβλητη, αποδέχθηκε την κληρονομία του αρχικού ενάγοντος, αναφέρεται ότι ο τελευταίος απέκτησε το επίδικο από άτυπη αγορά κατά το έτος 1975. Ο μάρτυρας δε που εξετάστηκε στο ακροατήριο αντιφατικά καταθέτει στην αρχή της εξετασής του οτι « το ‘95 ’96 δεν θυμάμαι συγκεκριμένα αλλά τότε μόλις το πήρε (ο αρχικός ενάγων, το επίδικο) από το Συνεταιρισμό το περιέφραξε αμέσως γιατί ήταν και οικοδόμος», ενώ στο τέλος της κατάθεσής του αναφέρει ότι δεν έχει γνώση του χρόνου κλήρωσης του ακινήτου, ούτε και του χρόνου εγκατάστασης του αρχικού ενάγοντος στη νομή αυτού. Αντίθετα, όπως προκύπτει από την με αριθμό …/1.7.1964, απόδειξη του …….., ο ……., πατέρας του εκκαλούντος, κατά την ως άνω ημερομηνία κατέβαλε 2.000 δραχμές ως Α και Β προκαταβολη έναντι αξια αγοράς οικοπέδου στη θέση ….., ενώ με το με αριθμό εξερχομένου …./2.7.1964 ο Συνεταιρισμός κάλεσε τον ίδιο να παραστεί κατά την κλήρωση των οικοπέδων που αγοράστηκαν, την 12.7.1964, ενημερώνοντάς τον παράλληλα οτι ο λογαριασμός του ήταν πιστωμένος με το ποσό των 2.000 δραχμών ως προκαταβολή αγοράς ενός οικοπέδου. Εν συνεχεία με το με αριθμό πρωτοκόλλου …../7.8.1964 έγγραφο ο Συνεταιρισμός ενημέρωσε τον …….. ότι το οικόπεδο που κληρώθηκε στο όνομά του ήταν το 21ο έκτασης πήχεων 604,797, ότι η αξία του οικοπέδου ανερχόταν στο ποσό των 21.773 δραχμών πλέον φόρου και έξοδων μεταβίβασης ποσού 2.940 δραχμών, πλέον γενικών εξόδων συνεταιρισμού ποσού 500 δραχμών και συνολικά οτι η αξία του οικοπέδου ανερχόταν στο ποσό των 25.213 δραχμών, από το οποίο είχε ήδη καταβληθεί μέχρι την 5.8.1964, το ποσό των 2.950 δραχμών και απέμενε υπόλοιπο 22.263 δραχμών το οποίο ήταν καταβλητέο σε 40 μηνιαίες δόσεις, με ποσό εκάστης 555 δραχμών. Εν συνεχεία προσκομίζονται από τον εκκαλούντα πλήθος αποδείξεων από τις οποίες προκύπτει οτι ο …………, κατέβαλε τις μηνιαίες δόσεις αποπληρωμής του τιμήματος του επίδικου ακινήτου, μέχρι το Σεπτέμβριο του έτους 1966. Περαιτέρω, όπως προκύπτει από το με αριθμό πρωτοκόλλου …./30.8.1966 έγγραφο του Οικοδομικού Συνεταιρισμού ο …….. ενημερώθηκε ότι μετά απο σχετική ανακοίνωση του Συνεταιρισμού και δική του δήλωση, ο Συνεταιρισμός προέβη σε περίφραξη του οικοπέδου 21, το μήκος της οποίας ανήλθε σε 18,70 μέτρα συνολικού κόστους 692 δραχμών, τις οποίες όφειλε να καταβάλει σε 14 μηνιαίες δόσεις, από τον Οκτώβριο δε του ίδιου έτους, όπως προκύπτει από τις προσκομιζόμενες αποδείξεις ο ……. κατέβάλε εκτός από την μηνιαία δόση εξοφλησης του επίδικου ακινήτου και το ποσό των 50 ευρώ για την περίφραξη αυτού. Επιπλέον, όπως προκύπτει από το με αριθμό πρωτοκόλλου …../28.6.1967 έγγραφο ο Συνεταιρισμός γνωστοποίησε στον ………. ότι την 31.5. 1967 υπήρχε καθυστερούμενο υπόλοιπο των μηνιαίων δόσεων αποπληρωμής του ακινήτου ποσού 865 δραχμών, το οποίο ο τελευταίος κατέβαλε την 21.7.1967, μαζί με μέρος των εξόδων περίφραξης, όπως προκύπτει από την με αριθμό … απόδειξη του Συνεταιρισμού, ενώ από την με αριθμό ……./1.12.1971 απόδειξη πληρωμής του ίδιου Συνεταιρισμού, προκύπτει η εξόφληση της συνεταιριστικής μερίδας του. Μεταγενέστερα, όπως αποδεικνύεται από τις με αριθμούς …/10.7.1974, …/24.9.1974, και …/23.11.1974 ο ……. κατέβαλε στον Συνεταιρισμό το συνολικό ποσό των 4.500 δραχμών για δαπάνες ένταξης του επίδικου ακινήτου στο σχέδιο πόλεως Σαλαμίνας. Από τα παραπάνω πραγματικά περιστατικά καθίσταται σαφές οτι στην κλήρωση των ακινήτων του …………………., δεν έλαβε μέρος ο αρχικός ενάγων …….., αλλά ο δικαιοπάροχος του εκκαλούντος … … στον οποίο κληρώθηκε το επίδικο ακίνητο, επιπλέον δε δεν αποδείχθηκε οτι ο αρχικός ενάγων εγκαταστάθηκε το 1964 στη νομή του επιδίκου. Αντίθετα στη νομή του επίδικου ακινήτου εγκαταστάθηκε ο ………, ο οποίος αποπλήρωνε τμηματικά τις δόσεις αγοράς του, συνεργάστηκε με τον συνεταιρισμό για την αρχική περίφραξη του ακινήτου ήδη, από το έτος 1966 και συμμετείχε στις ενέργειες προκειμένου να ενταχθεί το επίδικο στο σχέδιο πόλης. Με δεδομένο επομένως ότι δεν αποδείχθηκε η εγκατάσταση του αρχικού ενάγοντα στο επίδικο κατά το έτος 1964 πρέπει να διερευνηθούν μεταγενέστερες πράξεις νομής αυτού στο επίδικο, για τις οποίες όμως δεν προσκομίζεται κάποιο αποδεικτικό στοιχείο που να ανάγεται πριν το έτος 1994, και τούτο διότι η κατάθεση του μάρτυρά του που εξετάστηκε στο ακροατήριο αναφέρεται σε πράξεις νομής που φέρεται να διενέργησε ο αρχικός ενάγων στο επίδικο μετά το έτος 1994, οπότε και γνωρίστηκαν, χωρίς να προσάγεται κάποιο άλλο αποδεικτικό στοιχείο για το χρονικό διάστημα των τριάντα ετών που μεσολάβησε. Μετά ταύτα, ο εξετασθείς μάρτυρας καταθέτει ότι κατά τα έτη 1994-1995 ο αρχικός ενάγων με την βοήθεια του ιδίου κατασκεύασε περίφραξη στο ακίνητο, κατάθεση που αντικρούεται ως προς το χρόνο κατασκευής της αυθαίρετης περίφραξης, από τα κάτωθι προσκομισθέντα έγγραφα. Συγκεκριμένα, από το με αριθμό πρωτοκόλλου ……./3.4.2007 έγγραφο του Αστυνομικού τμήματος Σαλαμίνας που αφορά υποβολή μήνυσης επειδή την 23.7.2007 διαπιστώθηκε ότι ο αρχικός ενάγων είχε προβεί σε αυθαίρετες οικοδομικές εργασίες, σε ακίνητο στη θέση ……., και συγκεκριμένα στην κατασκευή τοιχείων σε σχήμα (γ) περιμετρικά οικοπέδου διαστάσεων α) πλευρά 15 μέτρα Χ 1,70 μέτρα ύψος περίπου, στο στάδιο καλουπώματος με ξυλεία και β) πλευρά 25 μΧ 1,70 μετρα ύψος περίπου από τσιμεντόλιθους. Παράλληλα μετά την, με αριθμό πρωτοκόλλου 1624/11.4.2007 στο γραφείο πολεοδομίας Σαλαμίνας, αίτηση του …….., με την οποία ο τελευταίος ζήτησε να γίνει αυτοψία στο επίδικο προκειμένου να διαπιστωθεί εάν είναι νόμιμη η κατασκευή μανδρότοιχου και πλάκας μπετόν, διενεργήθηκε αυτοψία από τους υπαλλήλους του γραφείου πολεοδομίας Σαλαμίνας, ….. και ……, συνταχθείσας της με αριθμό …./2007 έκθεσης αυτοψίας με την οποία διαπιστώθηκε η κατασκευή αυθαίρετης περιτοίχισης. Πρέπει δε να σημειωθεί οτι σύμφωνα με την κατάθεση του μάρτυρα δεν υπήρξε κατασκευή περίφραξης σε δυο χρόνους, αλλά ταυτόχρονα έγινε η περίφραξη, κατασκευάστηκε ο βόθρος και η πλάκα τσιμέντου, όπως αναφέρεται και στην αίτηση του …….., κατασκευές τις οποίες εσφαλμένως ο μάρτυρας τοποθετεί χρονικά στα έτη 1995-1996, αφού από δημόσια έγγραφα αποδεικνύεται ότι το έτος 2007, η περίφραξη βρισκόταν σε στάδιο καλουπώματος και άρα μη περαιωμένη. Μεταγενέστερα, ο εκκαλών –εναγόμενος υπήγαγε την εν λόγω κατασκευή σε ρύθμιση του Νόμου 4495/2017, προς αποφυγή περαιτέρω προστίμων, όπως προκύπτει από την με αριθμό ……/24.07.2020 βεβαίωση οριστικής υπαγωγής στο Ν. 4495/2017 του Υπουργείου Περιβάλλοντος και Ενέργειας. Ως έτερη πράξη νομής, ο αρχικός ενάγων επικαλείται την επιμελεία του υδροδότηση του επιδίκου το έτος 2000, πλην όμως από το με αριθμό πρωτοκόλλου …./10.3.2014 έγγραφο του Δήμου Σαλαμίνας σε συνδυασμό με το με αριθμό πρωτοκόλλου …/12.4.2022 έγγραφο της ΕΥΔΑΠ, περί βεβαίωσης υδροδότησης που προσκομίζει προκύπτει οτι το υδρόμετρο με αριθμό …. στο όνομα του αρχικού ενάγοντος για ακίνητο στη …. –παραλία στην περιοχή ΔΕΗ …, αφορά σε κατοικία και δόθηκε μετά από αλλαγή υδρομέτρου με προηγούμενο αριθμό ……. Τα ως άνω σε συνδυασμό με το γεγονός οτι ο αρχικός ενάγων διαθέτει στην ίδια περιοχή Δεη-…., ακόμα δυο ακίνητα, εκ των οποίων το ένα είναι κατοικία, όπως προκύπτει από την επισκόπηση της περιουσιακής του κατάστασης, που αποτυπώνεται στα έγγραφα Ε9, ετών 2016-2022 που προσκομίζει, δεν επαρκούν ώστε να μπορέσει το Δικαστήριο να σχηματιστεί στερεή δικανική πεποίθηση περί του εαν τα προσκομιζόμενα έγγραφα αφορούν την υδροδότηση του επιδίκου. Σημειώνεται δε οτι οι διάδικοι προσκομίζουν α) την με αριθμό 69/1990 τελισίδικη απόφαση του Ειρηνοδικείου Σαλαμίνας, με την οποία αναγνωρίστηκε οτι ο εκκαλών είναι κύριος του επίδικου ακινήτου, καταχωρισθείσα στο περιθώριο του βιβλίου διεκδικήσεων του Υποθηκοφυλακείου Σαλαμίνας, τ…. αα …. και ως παρατήρηση στο απόσπασμα του προσωρινού κτηματολογικού πίνακα της Α ανάρτησης του επιδίκου και β) την με αριθμό 2211/2001 τελεσίδικη απόφαση του Μον. Πρωτ. Πειραιώς με την οποία αναγνωρίστηκε οτι ο αρχικός ενάγων είναι κύριος του επίδικου ακινήτου. Από τις ως άνω αποφάσεις δεν παράγεται δεδικασμένο, για την κρινόμενη υπόθεση καθώς εναγόμενοι σε αυτές ήταν οι ………… και επομένως δεν έχουν εκδοθεί μεταξύ των ίδιων διαδίκων. Σύμφωνα με όσα ανωτέρω εκτέθηκαν, δεν αποδείχθηκε οτι ο αρχικός ενάγων ……, κατέστη κύριος του επίδικου ακινήτου με τα προσόντα της έκτακτης χρησικτησίας, αφού δεν αποδείχθηκε οτι ασκούσε συνεχώς και αδιατάρακτα πράξεις νομής σε αυτό για χρονικό διάστημα είκοσι ετών, αλλά μεμονωμένες πράξεις νομής κατά το έτος 2007, όπως αυτές προαναφέρθηκαν, οι οποίες δεν αρκούν για να θεμελιωθεί σχετικό του δικαίωμα. Επιπλέον, επειδή κατά τον χρόνο των αρχικών εγγραφών του Κτηματολογίου στο Δήμο Αιάντειου Σαλαμίνας, δηλ. την 12.2.2007 δεν είχε καταστεί κύριος του επίδικου ακινήτου, σύμφωνα με όσα προελέχθησαν δεν συντρέχει λόγος διόρθωσης της εγγραφής αυτής. Πρέπει επομένως να απορριφθεί η κρινόμενη αγωγή ως ουσία αβάσιμη, παρέλκουσας ως εκ τούτου, της εξέτασης της ένστασης ιδίας κυριότητας που προέβαλε ο εκκαλών –εναγόμενος. Τέλος, πρέπει να καταδικαστεί η εφεσίβλητη στην καταβολή της δικαστικής δαπάνης του εκκαλούντος και για τους δυο βαθμούς δικαιοδοσίας, λόγω της ήττας της (άρθρα 176, 183, 196 ΚΠολΔ), κατά τα ειδικότερα οριζόμενα στο διατακτικό της παρούσας απόφασης.
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ
ΔΙΚΑΖΕΙ αντιμωλία των διαδίκων.
ΔΕΧΕΤΑΙ τυπικά και ουσιαστικά την έφεση.
ΔΙΑΤΑΣΣΕΙ την επιστροφή στον εκκαλούντα του καταβληθέντος από αυτόν e-παράβολου άσκησης έφεσης, ποσού εκατό (100) ευρώ.
ΕΞΑΦΑΝΙΖΕΙ την εκκαλουμένη με αριθμό 3028/2021 απόφαση του Μον. Πρωτ. Πειραιά
ΚΡΑΤΕΙ την υπόθεση και ΔΙΚΑΖΕΙ επί της ουσίας την από 30-12-2020 με αριθμό έκθεσης κατάθεσης …../19-1-2011 αγωγή, κατά την τακτική διαδικασία.
ΑΠΟΡΡΙΠΤΕΙ την αγωγή.
ΕΠΙΒΑΛΛΕΙ σε βάρος της εφεσίβλητης τη δικαστική δαπάνη του εκκαλούντος και για τους δυο βαθμούς δικαιοδοσίας, τα οποία ορίζει στο ποσό των εξακοσίων (600) ευρώ
ΚΡΙΘΗΚΕ, αποφασίστηκε και δημοσιεύτηκε σε έκτακτη δημόσια συνεδρίαση στο ακροατήριό του, στον Πειραιά, με απόντες τους διαδίκους και τους πληρεξουσίους τους δικηγόρους, στις 8 Σεπτεμβρίου 2023.-
Η ΔΙΚΑΣΤΗΣ Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ