ΕΦΕΤΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΩΣ
ΤΑΚΤΙΚΗ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ
Αριθμός απόφασης 480 /2023
ΤΟ ΤΡΙΜΕΛΕΣ ΕΦΕΤΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΩΣ
(2Ο Τμήμα)
Αποτελούμενο από Βασίλειο Παπανικόλα, Πρόεδρο Εφετών, Σταυρούλα Λιακέα, Εφέτη και Μαρία Τσιάλτα, Εφέτη-Εισηγήτρια, η οποία ορίστηκε από τον Πρόεδρο του Τριμελούς Συμβουλίου Διεύθυνσης του Εφετείου Πειραιά και από τη Γραμματέα, Κ.Σ.
Συνεδρίασε δημόσια, στο ακροατήριό του στις …………, για να δικάσει την υπόθεση μεταξύ:
Της εκκαλούσας: ……….. που παραστάθηκε στο Δικαστήριο δια του πληρεξουσίου της δικηγόρου, Στυλιανού Ι. Μανουσάκη ( Δ.Σ. Πειραιώς με Α.Μ. … που προσκόμισε το με αριθ. …. γραμμάτιο προκαταβολής εισφορών και ενσήμων).
Του εφεσιβλήτου: ………, που παραστάθηκε στο Δικαστήριο δια του πληρεξουσίου του δικηγόρου, Ξενοφώντα Ι. Αθανασιάδη (Δ.Σ. Πειραιώς με Α.Μ. ….. που προσκόμισε το με αριθ. …. γραμμάτιο προκαταβολής εισφορών και ενσήμων) παριστάμενος, κατ’ άρθρο 242 παρ.2 του ΚΠολΔ, δια της από 26-4-2023 δήλωσης.
Η εκκαλούσα άσκησε την από 4-10-2022 (αριθ. καταθ. Πρωτοδικείου Πειραιώς ΓΑΚ/ΕΑΚ/……../2022, αριθ. καταθ. Εφετείου Πειραιώς ΓΑΚ/ΕΑΚ/ ………./2022) έφεσή κατά της με αριθμ. 2161/2022 οριστικής απόφασης του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς (τακτικής διαδικασίας), η οποία εγγράφηκε στο πινάκιο για τη συζήτηση της οποίας ορίστηκε δικάσιμος η αναφερόμενη στην αρχή της παρούσας.
Οι πληρεξούσιοι δικηγόροι των διαδίκων που παραστάθηκαν όπως ανωτέρω αναφέρεται κατέθεσαν παραδεκτώς προτάσεις, αιτούμενοι να γίνουν δεκτοί οι προβαλλόμενοι ισχυρισμοί τους.
ΑΦΟΥ ΜΕΛΕΤΗΣΕ ΤΗ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ
ΣΚΕΦΤΗΚΕ ΚΑΤΑ ΤΟ ΝΟΜΟ
Ι. Η κρινόμενη έφεση κατά της με αριθμ. 2161/2022 οριστικής απόφασης του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς που εκδόθηκε κατά την τακτική διαδικασία αντιμωλία των διαδίκων, ασκήθηκε νομότυπα και εμπρόθεσμα ενόψει του το δικόγραφο της έφεσης κατατέθηκε στη Γραμματεία του πρωτοβάθμιου Δικαστηρίου στις 11-10-2022, η δε, εκκαλούμενη απόφαση επιδόθηκε στην εκκαλούσα στις 15-9-2022 (άρθρα 495, 511, 513 παρ.1, περ β, 516 παρ.1 και 518 παρ.1 του ΚΠολΔ). Επομένως η κρινόμενη έφεση πρέπει να γίνει τυπικά δεκτή και να ερευνηθεί περαιτέρω ως προς το παραδεκτό και το βάσιμο των λόγων της σύμφωνα με το άρθρο 533 παρ.1 ΚΠολΔ κατά την προαναφερόμενη διαδικασία, ενόψει του ότι για το παραδεκτό του ένδικου μέσου, καταβλήθηκε το οριζόμενο εκ του άρθρου 495 παρ.3 του ΚΠολΔ, παράβολο ποσού εκατόν πενήντα (150,00) ευρώ (βλ. το υπ αριθμ. ……….. ηλεκτρονικό παράβολο και την από 11-10-2022 απόδειξη αναφορικά με την πληρωμή αυτού).
ΙΙ. Με την από 14-10-2021 (αρ. κατ. ΓΑΚ/ΕΑΚ/……../2021) αγωγή, την οποία άσκησε ενώπιον του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς, ο ενάγων, ήδη εφεσίβλητος κατά της εναγομένης, ήδη εκκαλούσας, εξέθεσε ότι το έτος 2011, δυνάμει του ειδικώς αναφερόμενο συμβολαίου δωρεάς εν ζωή που καταχωρίστηκε νόμιμα στα οικεία βιβλία του Κτηματολογικού γραφείου Σαλαμίνας, μεταβίβασε κατά πλήρη κυριότητα και νομή στην εναγομένη το λεπτομερώς περιγραφόμενο κατά θέση, έκταση και όρια αγροτεμάχιο μετά του εντός αυτού κτίσματος που βρίσκεται στη κτηματική περιφέρεια του Δήμου Σαλαμίνας. Ότι η εναγομένη από τον Φεβρουάριο του έτους 2021, δια της ειδικώς ιστορούμενης βαριάς αντικοινωνικής συμπεριφοράς, επέδειξε στο πρόσωπό του αχαριστία. Με βάση το ιστορικό αυτό κι ενόψει του ότι σύμφωνα με τα εκτιθέμενα, η εν λόγω δωρεά δεν έλαβε χώρα από ιδιαίτερο ηθικό καθήκον, ο ενάγων με την εν λόγω αγωγή (που ασκήθηκε στις 22-10-2021) προέβη σε ανάκληση της γενόμενης δωρεάς και ζήτησε: α) Να αναγνωριστεί ότι έχει λάβει χώρα η ανάκληση της γενόμενης δωρεάς ακινήτου και η υποχρέωση της εναγομένης να του αναμεταβιβάσει το επίδικο ακίνητο κατά πλήρη κυριότητα, β) να υποχρεωθεί η εναγομένη να του αναμεταβιβάσει συμβολαιογραφικώς το ακίνητο άλλως, σε περίπτωση άρνησής της, να καταδικαστεί σε δήλωση βούλησης προς αναμεταβίβαση του ακινήτου, ώστε κατ’ άρθρο 949 του ΚΠολΔ να θεωρηθεί ότι η με την τελεσιδικία της απόφασης που θα εκδοθεί, ότι έχει λάβει χώρα η αναμεταβίβαση του ακινήτου κατά πλήρη κυριότητα στον ίδιο. Επί της αγωγής αυτής εκδόθηκε η εκκαλούμενη απόφαση, με την οποία το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο δέχθηκε την αγωγή ως ουσιαστικά βάσιμη, αναγνώρισε ότι ανακλήθηκε η γενόμενη συμβολαιογραφικά σύμβαση δωρεάς ακινήτου προς την εναγόμενη, υποχρέωσε την τελευταία να αναμεταβιβάσει συμβολαιογραφικώς στον ενάγοντα κατά πλήρη κυριότητα το επίδικο ακίνητο και την καταδίκασε σε δήλωση βούλησης προς αναμεταβίβαση με συμβολαιογραφικό έγγραφο της πλήρους κυριότητας του ακινήτου στον ενάγοντα. Ήδη με την κρινόμενη έφεση η εκκαλούσα παραπονείται κατά της εκκαλούμενης απόφασης για λόγους που ειδικότερα εκτίθενται, συνιστάμενοι, κατ’ εκτίμηση του περιεχομένου τους, σε εσφαλμένη εκτίμηση των αποδείξεων εκ μέρους του πρωτοβάθμιου Δικαστηρίου και ζητεί να γίνει δεκτή η υπό κρίση έφεση, να εξαφανιστεί η εκκαλούμενη απόφαση, να απορριφθεί η ασκηθείσα με αριθμ κατ. ΓΑΚ/ΕΑΚ/ ………./2021 αγωγή και να καταδικαστεί ο εφεσίβλητος στη δικαστική της δαπάνη και για τους δύο βαθμούς δικαιοδοσίας.
III. Κατά το άρθρο 505 ΑΚ, ο δωρητής έχει δικαίωμα να ανακαλέσει τη δωρεά, αν ο δωρεοδόχος φάνηκε με βαρύ του παράπτωμα αχάριστος απέναντι στο δωρητή, στο σύζυγο ή σε στενό συγγενή του και ιδίως αν αθέτησε την υποχρέωσή του να διατρέφει το δωρητή. Ως «αχαριστία», κατά την έννοια της διάταξης αυτής, η οποία δικαιολογεί την ανάκληση της δωρεάς, θεωρείται η βαριά αντικοινωνική συμπεριφορά ή διαγωγή του δωρεοδόχου, που αποτελεί παράβαση των κανόνων του δικαίου ή των αντιλήψεων περί ηθικής και ευπρέπειας, οι οποίοι επικρατούν στην κοινωνία και οφείλεται σε υπαιτιότητά του, προσβάλλει δε άμεσα αγαθά του δωρητή. Έτσι, αχαριστία μπορεί, κατά τις περιστάσεις, να αποτελεί και η χωρίς σοβαρό λόγο αδιαφορία του δωρεοδόχου γενικώς για την τύχη του δωρητή, ιδιαίτερα όταν ο τελευταίος έχει ανάγκη φροντίδας και περίθαλψης, καθώς και η καταφρόνηση του δωρητή εκ μέρους του δωρεοδόχου με λόγο και έργο. Το ζήτημα αν η συμπεριφορά ή διαγωγή του δωρεοδόχου, που καταδεικνύει την αχαριστία, συνιστά ή όχι βαρύ παράπτωμα αυτού, κρίνεται από το δικαστή, ο οποίος για την διαμόρφωση της κρίσης του εκτιμά την συμπεριφορά αυτήν με βάση αντικειμενικά κριτήρια, λαμβάνοντας υπόψη και τον βαθμό της υπαιτιότητας του δωρεοδόχου και τυχόν συντρέχον πταίσμα του δωρητού ή του συζύγου ή στενού συγγενούς του και αποφαίνεται, αν η υπ` αυτού γενόμενη δεκτή, ως εμπίπτουσα κατά αντικειμενική κρίση στις νομικές έννοιες του βαρέως παραπτώματος και της αχαριστίας, συμπεριφορά του δωρεοδόχου συνιστά στην συγκεκριμένη περίπτωση βαρύ παράπτωμα και αχαριστία. Η κρίση αυτή του δικαστή της ουσίας ελέγχεται αναιρετικώς, όχι ως προς το εάν έλαβαν χώρα τα συνιστώντα το βαρύ παράπτωμα και την αχαριστία πραγματικά περιστατικά, αλλά ως προς την περαιτέρω αξιολόγηση αν τα περιστατικά, όπως τα δέχθηκε ο δικαστής της ουσίας ότι αποδείχθηκαν, πληρούν ή όχι το πραγματικό των νομικών εννοιών του βαρέως παραπτώματος και της αχαριστίας και συμπεριφορά του δωρεοδόχου συνιστά στην συγκεκριμένη περίπτωση βαρύ παράπτωμα και αχαριστία (Α.Π. 58/2022, δημ. σε Τρ. Νομ. Πληρ. «Νόμος»).
IV. Στην προκείμενη περίπτωση, από την επανεκτίμηση όλων των νομίμως προσκομιζόμενων με επίκληση στο πρωτοβάθμιο Δικαστήριο, εγγράφων, τα οποία παραδεκτώς επαναπροσκομίζονται από τους διαδίκους με επίκληση στο παρόν Δικαστήριο και όσα παραδεκτώς νομίμως προσκομίζονται με επίκληση από αυτούς, παραδεκτώς για πρώτη φορά στο παρόν Δικαστήριο κατ’ άρθρο 529 παρ.1 του ΚΠολΔ, από τις νομίμως προσκομιζόμενες με επίκληση από τον εφεσίβλητο με αριθμ. …./2-2-2022 και …../2-2-2022 ένορκες βεβαιώσεις που ελήφθησαν ενώπιον της Ειρηνοδίκη Πειραιώς ύστερα από νομότυπη και εμπρόθεσμη κλήτευση της εκκαλούσας (βλ. της με αριθμ. …../27-1-2022 έκθεση επίδοσης του δικαστικού επιμελητή της περιφέρειας του Εφετείου Αθηνών, με έδρα το Πρωτοδικείο Αθηνών, ………), τις με αριθμ……/18-2-2022 και …../18-2-2022 ένορκες βεβαιώσεις που προσκομίστηκαν με επίκληση νομίμως και παραδεκτώς από τον εφεσίβλητο στο πρωτοβάθμιο Δικαστήριο, κατ’ άρθρο 237 παρ.2 του ΚΠολΔ, προς αντίκρουση των περιεχομένων, στις κατατεθείσες στον πρώτο βαθμό προτάσεις, ενστάσεων και ισχυρισμών της εναγομένης, μη λαμβανομένων υπόψη των προσκομισθέντων με επίκληση στο πρωτοβάθμιο Δικαστήριο, από την εκκαλούσα με αριθμ. …/3-2-2022, …/3-2-2022 και …./3-2-2022 ένορκων βεβαιώσεων της Ειρηνοδίκου Σαλαμίνος, οι οποίες είναι απαράδεκτες και δε λαμβάνονται υπόψη κατ’ εφαρμογή των διατάξεων των άρθρων 421 και 424 του ΚΠολΔ, ενόψει του ότι συντάχθηκαν ενώπιον τοπικά αναρμόδιου οργάνου καθότι οι εξετασθέντες μάρτυρες είναι κάτοικοι Πειραιά, και από τις νομίμως και παραδεκτώς προσκομιζόμενες με επίκληση, για πρώτη φορά στο παρόν Δικαστήριο, κατ’ άρθρο 529 παρ.1 του ΚΠολΔ, (Α.Π. 1225/2021, δημ. σε Τρ. Νομ. Πληρ «Νόμος»), με αριθμ. ……/20-4-23 και …./20-4-2023 ένορκες βεβαιώσεις που συντάχθηκαν ενώπιον της συμβολαιογράφου Πειραιώς, ……. ύστερα από νομότυπη και εμπρόθεσμη κλήτευση του εφεσίβλητου (βλ. τη με αριθμ. …./12-4-2023 έκθεση επίδοσης του δικαστικού επιμελητή της Περιφέρειας του Εφετείου Πειραιά, ……… μετά της από 10-4-2023 κλήσης-γνωστοποίησης μαρτύρων) και οι οποίες κατά την κρίση του Δικαστηρίου δεν προσκομίζονται το πρώτον, από βαριά αμέλεια ή στρεψοδικία αι, αποδεικνύονται τα ακόλουθα πραγματικά περιστατικά: Δυνάμει του με αριθμ. ………/17-3-2011 συμβολαίου δωρεάς εν ζωή της συμβολαιογράφου Πειραιά, ………… νομίμως καταχωρημένου στα οικεία βιβλία του Κτηματολογικού γραφείου Σαλαμίνας (αριθμ. καταχ. ……../24-3-2011), ο εφεσίβλητος μεταβίβασε κατά πλήρη κυριότητα στην εκκαλούσα ένα αγροτεμάχιο, εμβαδού 404,40 τ.μ. (και κατά νεότερη καταμέτρηση 411 τ.μ.) μετά του εντός αυτού ισόγειου κτίσματος, εμβαδού 36,80 τ.μ., το οποίο βρίσκεται στη Σαλαμίνα Αττικής στη θέση «……..» της κτηματικής περιφέρειας του Δήμου Σαλαμίνας επί της διασταύρωσης της οδού ….. και αγροτικής οδού, που φέρει αριθμό ΚΑΕΚ ….. Η εκκαλούσα, η οποία γεννήθηκε στις 8-5-1983, είναι θυγατέρα, από τον πρώτο γάμο της …………, με την οποία, ο εφεσίβλητος, αφού προηγουμένως συνήψε μακροχρόνια σχέση ενόσω η τελευταία βρισκόταν σε διάσταση με τον σύζυγό της, στις 6-2-2005 τέλεσε θρησκευτικό γάμο. Η σχέση του εφεσίβλητου με την εκκαλούσα, η οποία ήταν τότε ανήλικη, ήταν άριστη καθότι αυτός, κατά τη διάρκεια όλων των ετών μέχρι και την ενηλικίωσή της αλλά μεταγενέστερα, της επιδείκνυε ενδιαφέρον, στοργή και συμπαράσταση, συμβάλλοντας στη ανατροφή της, δεδομένου ότι είχαν υπάρξει πλείστα σοβαρά προβλήματα στις σχέσεις της ίδιας με τον βιολογικό της πατέρα με τον οποία δεν διατηρούσε οποιαδήποτε επικοινωνία. Πριν την μεταβίβαση του επίδικου ακινήτου στην εκκαλούσα, ο εφεσίβλητος από κοινού με την ….. δυνάμει του με αριθμ. ……/26-9-2005 συμβολαίου αγοράς οριζοντίων ιδιοκτησιών της συμβολαιογράφου Πειραιά, ………. νομίμως καταχωρισθέντος, απέκτησαν κατά ποσοστό 50% εξ αδιαιρέτου ο καθένας κατά πλήρη κυριότητα ένα διαμέρισμα του πρώτου, υπέρ του ισογείου ορόφου, εμβαδού 50,33 τ.μ και μιας υπόγειας υποθήκης επιφάνειας 11 τ.μ. που βρίσκονται στη Νίκαια Αττικής. Ωστόσο, από το έτος 2018 το ζευγάρι βρισκόταν ουσιαστικά σε διάσταση με αποτέλεσμα με τη με αριθμ. 2745/2020 απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς να λυθεί αμετάκλητα ο μεταξύ τους γάμος. Σημειωτέον ότι, το ζευγάρι από το έτος 2010 είχε αρχίσει να αντιμετωπίζει οικονομικά προβλήματα που επηρέασε τις μεταξύ τους σχέσεις, ενώ από το έτος 2013 είχε καταθέσει στο Ειρηνοδικείο Νίκαιας αίτηση για τη ρύθμιση των οφειλών τους δυνάμει των διατάξεων του Ν. 3869/2010. Το επίδικο ακίνητο καθ’ όλο το χρονικό διάστημα από τη μεταβίβασή του στην εκκαλούσα χρησιμοποιείτο από κοινού (και από όχι κατ’ αποκλειστικότητα) από τον εφεσίβλητο, τη σύζυγό του και την εκκαλούσα περιστασιακά ως εξοχική κατοικία αφού η μόνιμη κατοικία του ζευγαριού ήταν η Νίκαια Αττικής, ενώ η εκκαλούσα είχε τελέσει γάμο, ο οποίος όμως λύθηκε το έτος 2017, έκτοτε δε, δήλωνε το επίδικο ακίνητο ως την κύρια κατοικία της (βλ. σχετ. προσκομιζόμενο με επίκληση εκκαθαριστικό σημείωμα για το φορολογικό έτος 2017). Μετά τη διάσταση του ζευγαριού ο εφεσίβλητος τον Ιούνιο του έτους 2019 μετοίκησε και εγκαταστάθηκε προσωρινά με τη μητέρα του σε οικία της στη Νίκαια Αττικής και ακολούθως εντός του ίδιου έτους, εις γνώση της εκκαλούσας, εγκαταστάθηκε στο επίδικο ακίνητο, καθότι παρά τη λύση του γάμου με την ……….. και τις κακές σχέσεις που εξακολουθούσαν υφιστάμενες, ο ίδιος εξακολουθούσε να διατηρεί άριστες σχέσεις με την εκκαλούσα, η οποία μέχρι και το Φεβρουάριο του 2021 επέτρεπε στον εφεσίβλητο να μεταβαίνει και να διαμένει ελεύθερα στο ακίνητο. Ωστόσο, λόγω του ότι οι σχέσεις μεταξύ του εφεσίβλητου και της ……….. εξακολούθησαν να είναι ιδιαίτερα τεταμένες σε σημείο που να υπάρχουν συνεχώς μεταξύ τους, διαπληκτισμοί κατά τις επισκέψεις της εκκαλούσας και της μητέρας της στο επίδικο ακίνητο, αντιληπτοί ακόμα και από τρίτους, η εκκαλούσα στις 1-2-2021 σε τηλεφωνική της επικοινωνία με τον εφεσίβλητο του ζήτησε να αποχωρήσει από το επίδικο ακίνητο έως την 1-4-2021. Λόγω δε, του ότι ο εφεσίβλητος δεν αποχωρούσε από το ακίνητο η εκκαλούσα στις 26-2-2021 του έστειλε μήνυμα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου με το εξής περιεχόμενο: «Αγαπημένε μου πατέρα, …… Όπως σου είπα κατά τη διάρκεια της τηλεφωνικής μας επικοινωνίας στις 19/02/21, και θέλω να στο υπενθυμίσω με αυτό το μέιλ, σε παρακαλώ πολύ όπως μέχρι την 01/04/21 να έχεις αποχωρήσει από την οικία μου στη Σαλαμίνα. Σε παρακαλώ, επίσης, να μου την παραδώσεις στην κατάσταση στη οποία τη παρέδωσα. Κατόπιν των συνεχόμενων εντάσεων και διαπληκτισμών, θεωρώ ότι η μόνη λύση για την ψυχική ηρεμία και ευημερία όλων μας, καθότι η συνύπαρξη των μελών της κάποτε οικογένειας μας, έχει προ πολλού καταστεί αδύνατη. Σεβόμενη λοιπόν, όλα τα χρόνια της προσφοράς σου και τη συμβολή στη διαπαιδαγώγηση και την ανατροφή μου, σου ζητώ ευγενικά να μην έχουμε περαιτέρω διαμάχες. Με ειλικρίνεια, ……………..». Σε απάντηση ο εφεσίβλητος στις 3-3-2022 επέδωσε στην εκκαλούσα την από 2-3-2021 εξώδικη δήλωση- πρόσκληση –διαμαρτυρία στην οποία ανέφερε μεταξύ άλλων αυτολεξεί: «…Κατόπιν τούτων, σήμερα με την παρούσα σας, ΔΗΛΩΝΩ ρητά και σας ΓΝΩΣΤΟΠΟΙΩ ότι δεν πρόκειται να αποχωρήσω από την τωρινή μου κατοικία και θα ήθελα να σας επισημάνω τα ακόλουθα: Όπως αναφέρθηκε ανωτέρω, στις 17-3-2011 προέβη (εν. «προέβην») στη δωρεά και μόνο του ανωτέρω ακινήτου προς εσάς από ευχαρίστηση και πραγματικό ενδιαφέρον. Όπως πολύ καλά γνωρίζετε, κατόπιν της ανωτέρω δωρεάς, συμφωνήσαμε προφορικά να μου παραχωρήσετε δωρεάν και χωρίς αντάλλαγμα την χρήση της ανωτέρω κατοικίας μέχρι τον θάνατό μου, αφού γνωρίζετε ότι η αυτή η κατοικία είχε και έχει ιδιαίτερη συναισθηματικά αξία για εμένα, αφού το ακίνητο ανήκε στη μητέρα και τα αδέλφια μου οι οποίοι μου το είχαν μεταβιβάσει…..παρόλη τη συμβολή μου στη διαπαιδαγώγηση και ανατροφή σας, η συμπεριφορά σας καταδεικνύει μια προφανή καταφρόνηση και αχαριστία προς το πρόσωπό μου, γεγονός το οποίο με ωθεί μετά λύπης μου, στην έναρξη όλων των απαιτούμενων δικαστικών ενεργειών ώστε να ανακληθεί η ανωτέρω δωρεά λόγω της αχαριστίας σας προς το πρόσωπό μου…». Ακολούθως, η εκκαλούσα στις 12-3-2021, απέστειλε μήνυμα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου στο οποία ανέφερε τα παρακάτω: «Αγαπημένε μου πατέρα, …….. Προς μεγάλη μου έκπληξη και απογοήτευση, έλαβα την εξώδικη δήλωση που έστειλες. Μέχρι και σήμερα ακόμη, αδυνατώ να κατανοήσω πως προχώρησες σε μια τέτοια ενέργεια εις βάρος μου και πως εμπνεύστηκες τέτοιο περιεχόμενο, επικαλούμενος αχαριστία εκ μέρους μου προς το πρόσωπό σου. Θα ήθελα να σου υπενθυμίσω, και με αυτό το mail όπως ανέφερε και στο προηγούμενο, ότι δεν επιθυμώ εντάσεις, διαπληκτισμούς και κάθε μορφή διαμάχη μεταξύ των μελών της οικογένειας μας, διότι εγώ ακόμη σε θεωρώ οικογένεια. Αρνούμαι πεισματικά να μετατραπώ σε εξιλαστήριο θύμα του διαλυμένου γάμου σου με τη μητέρα μου. Καλή τη πίστη, όταν βρεθούμε από κοντά, αυτό το τριήμερο της Κ. Δευτέρας που είμαι στην οικία μου στη Σαλαμίνα, ελπίζω να μου εξηγήσεις τους λόγους που επέλεξες να κινηθείς νομικά εναντίον μου, πριν καν το συζητήσουμε μεταξύ μας. Με ειλικρίνεια, …………». Στις 13-3-2021 η εκκαλούσα μετέβη με τη μητέρα της στο επίδικο ακίνητο, πλην όμως διαπίστωσαν ότι ο εφεσίβλητος είχε προβεί στην αλλαγή των κλειδαριών του λουκέτου της θύρας χωρίς να μπορεί αυτή να εισέλθει στην οικία της, εξ αυτού δε του λόγου μετέβη περί ώρα 14.30 με τη μητέρα της στο Αστυνομικό τμήμα Σαλαμίνας αναφέροντας το γεγονός το οποίο βεβαιώθηκε σχετικώς από τα οικεία αστυνομικά όργανα (βλ. σχετικώς το νομίμως προσκομιζόμενο με επίκληση αντίγραφο εγγραφής ημερήσιου δελτίου της 13-3-2021 του Α.Τ. Σαλαμίνας), τα οποία μετέβησαν στο σημείο. Μετά το ανωτέρω συμβάν, η εκκαλούσα αφού παρέδωσε στον εφεσίβλητο τα προσωπικά του αντικείμενα, άλλαξε τις κλειδαριές τις οποίες ο ίδιος προηγουμένως είχε αλλάξει. Μετά δε, τα προαναφερόμενα περιστατικά, ο εφεσίβλητος με τη άσκηση της με αρ. κατ. ΓΑΚ/ΕΑΚ/ …………../2021 αγωγής που επιδόθηκε στην εκκαλούσα στις 8-11-2021 δήλωσε ότι ανακαλεί τη γενόμενη συμβολαιογραφικά προς την εκκαλούσα δωρεάς εν ζωή. Εντούτοις, από όσα ανωτέρω εκτίθενται δεν αποδείχθηκε η εκ μέρους της εκκαλούσας- εναγομένης συμπεριφορά, που να στοιχειοθετεί, κατ’ άρθρο 505 Α.Κ., αχαριστία η οποία να δικαιολογεί την ανάκληση της γενόμενης προς αυτήν δωρεάς της πλήρους κυριότητας του επίδικου ακινήτου και συγκεκριμένα ότι η εκκαλούσα- εναγομένη εκδήλωσε σε βάρος του δωρητή εφεσίβλητου βαριά υπαίτια αντικοινωνική συμπεριφορά και διαγωγή, που να αντιβαίνουν σε κανόνες δικαίου και στις κρατούσες στην κοινωνία αντιλήψεις περί ηθικής και ευπρέπειας. Ειδικότερα, δεν αποδείχθηκε ότι μεταξύ των μερών υπήρχε ρητή προφορική συμφωνία αναφορικά με την εκ μέρους της εκκαλούσας, δωρεάν παραχώρησης στον εφεσίβλητου του επίδικου ακινήτου μέχρι το χρόνο του θανάτου του, καθότι: α) Κατά την ημέρα κατάρτισης του συμβολαίου δωρεάς στις 17-3-2011, δεν υφίστατο λόγος για μια τέτοιου είδους συμφωνία, ενόψει του ότι αφενός μεν, οι σχέσεις του ζευγαριού δεν είχαν διαταραχθεί (και το οποίο σήμαινε ότι ο εφεσίβλητος θα είχε τη δυνατότητα να επισκέπτεται ελεύθερα το ακίνητο ως εξοχική κατοικία από κοινού με τα λοιπά μέλη της οικογένειας, όπως και πράγματι συνέβαινε χωρίς να απαιτείται μια ρητή συμφωνία) αφετέρου δε, ήδη υπήρχε άλλο ακίνητο της συγκυριότητας του εφεσίβλητου στη Νίκαια Αττικής στο οποίο αυτός διέμενε, β) εάν υπήρχε πράγματι μια τέτοια συμφωνία των διαδίκων, αυτή ευχερώς θα μπορούσε να αποτυπωθεί ρητά στο συμβόλαιο δωρεάς είτε ως δικαίωμα οίκησης, είτε ως παρακράτηση του δικαιώματος της επικαρπίας του ακινήτου, ακόμα δε, να συνταχθεί κι ένα απλό έγγραφο απλής παραχώρησης χρήσης του ακινήτου. Σημειωτέον ότι, ο εφεσίβλητος ενώ στο ιστορικό της ασκηθείσας αγωγής εκθέτει ότι η προφορική αυτή συμφωνία έλαβε χώρα την ημέρα της υπογραφής του συμβολαίου (17-3-2011), στην από 2-3-2021 εξώδικη δήλωσή του προς την εκκαλούσα, αναφέρει ότι «κατόπιν της ανωτέρω δωρεάς» συμφωνήθηκε προφορικά η δωρεάν παραχώρηση του ακινήτου μέχρι το θάνατό του. Περαιτέρω, αποδείχθηκε ότι η εκκαλούσα, διατήρησε τις αρμονικές σχέσεις με τον εφεσίβλητο ακόμα και μετά τη λύση του γάμου του με τη μητέρα του, γεγονός που αποδεικνύεται από τα παρακάτω: α) Επέτρεψε στον εφεσίβλητο να διαμένει στο επίδικο ακίνητο μετά τη διάσταση με τη μητέρα της, β) από το ύφος και το περιεχόμενο των μηνυμάτων της προς αυτόν, αλλά και από το ότι η ίδια απευθύνθηκε στο αστυνομικό τμήμα της περιοχής, μόνον όταν πλέον δεν μπορούσε να εισέλθει στο ακίνητο της κυριότητάς της (έχοντας ενημερώσει τον εφεσίβλητο προηγουμένως για την άφιξή της). Ο λόγος που η εκκαλούσα υποχρεώθηκε να ζητήσει από τον εφεσίβλητο να αποχωρήσει από το επίδικο ακίνητο, παρά το γεγονός ότι η ίδια αναγνώριζε την προσφορά του στην ανατροφή και διαπαιδαγώγησή της, αποδείχθηκε ότι ήταν το γεγονός ότι οι σχέσεις μεταξύ αυτού και της μητέρας της, εξακολουθούσαν να είναι ιδιαιτέρως τεταμένες με αποτέλεσμα η κατάσταση να έχει οδηγηθεί σε αδιέξοδο, ώστε πλέον η ίδια δε μπορούσε να μεταβαίνει και διαμένει, οπότε επιθυμεί στο ακίνητο με τη μητέρα της, αφού είχαν λάβει χώρα ακόμα και επεισόδια με εξυβρίσεις και χειροδικίες (βλ. σχετ. τις με αριθμ. …/2023 και ……../2023 προσκομιζόμενες με επίκληση ένορκες βεβαιώσεις). Σημειώνεται ότι στις προσκομιζόμενες με επίκληση από τον εφεσίβλητο ένορκες βεβαιώσεις, οι εξετασθέντες μάρτυρες, οι οποίοι αναφέρονται σε προφορική συμφωνία των διαδίκων δεν εκθέτουν αφενός μεν, για ποιον λόγο, καθότι πράγματι υπήρχε συναισθηματική αξία του ακινήτου για τον εφεσίβλητο, δεν έλαβε χώρα έγγραφη συμφωνία μεταξύ των διαδίκων αναφορικά με τη δωρεάν παραχώρηση του ακινήτου μέχρι το θάνατό του, αφετέρου δε, για ποιον λόγο ενώ η εκκαλούσα είχε άριστες και αρμονικές σχέσεις με τον εφεσίβλητο ακόμα και μετά το διαζύγιο της μητέρας της μαζί του, ζήτησε με τον προπεριγραφόμενο τρόπο, την αποχώρησή αυτού από την οικία της μόλις το έτος 2021. Αντίθετα, παρά το γεγονός ότι σύμφωνα με τις προσκομιζόμενες από τον εφεσίβλητο με αριθ …/2022 και …../2022 ένορκες βεβαιώσεις, ο τελευταίος παρουσιάζεται ως περισσότερο οικονομικά εύρωστος σε σχέση με την εκκαλούσα, η οποία όπως σχετικά κατατίθεται, περιστασιακά αντιμετώπιζε ψυχολογικά προβλήματα (που εμφανίστηκαν κατά την παιδική της ηλικία, αφού η ίδια υπήρξε θύμα κακοποίησης από τον βιολογικό της πατέρα), εντούτοις, έσπευσε ο ίδιος αφού της απέστειλε την προαναφερόμενη εξώδικη δήλωση με το ως άνω περιεχόμενο, να αλλάξει την κλειδαριά της θύρας χωρίς να ενημερώσει την εκκαλούσα κι ενώ γνώριζε ότι η τελευταία την επόμενη ημέρα θα μεταβεί στο επίδικο ακίνητο. Επομένως, κατ’ ακολουθίαν των ανωτέρω, ενόψει του ότι δεν αποδείχθηκε οποιοδήποτε βαρύ παράπτωμα της εκκαλούσας-εναγομένης, σύμφωνα με τους ορισμούς του άρθρου 505 Α.Κ., δε συνέτρεχε νόμιμος λόγος ανάκλησης της συμβολαιογραφικά γενόμενης δωρεάς εν ζωή και ως εκ τούτου η περιεχόμενη στην ασκηθείσα με αρ. κατ. ΓΑΚ/ΕΑΚ/ ………../2021 αγωγή δήλωση του εφεσιβλήτου-ενάγοντα ουδέν έννομο αποτέλεσμα παρήγαγε. Ως εκ τούτου, το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο, το οποίο με την εκκαλούμενη απόφαση έκρινε αντιθέτως και δέχθηκε την αγωγή ως ουσιαστικά βάσιμη, εσφαλμένα εφάρμοσε και ερμήνευσε την ανωτέρω διάταξη και εσφαλμένα εκτίμησε τις προσκομισθείσες ενώπιόν του αποδείξεις, γενομένων δεκτών ως βάσιμων των σχετικών λόγων της υπό κρίση έφεσης. Κατά συνέπεια, η κρινόμενη έφεση πρέπει να γίνει δεκτή ως και κατ’ ουσίαν βάσιμη, το παρόν Δικαστήριο πρέπει να εξαφανίσει την εκκαλούμενη απόφαση, να κρατήσει και να δικάσει τη με αρ. κατ. ΓΑΚ/ΕΑΚ/………./2021 αγωγή, την οποία πρέπει να απορρίψει ως κατ’ ουσίαν αβάσιμη. Επίσης, πρέπει να διαταχθεί η απόδοση στην εκκαλούσα του εκ μέρους της καταβληθέντος, κατά την άσκηση της έφεσής, ηλεκτρονικού παράβόλου με αριθμ. ………., ποσού εκατόν πενήντα (150,00) ευρώ, σύμφωνα με τα οριζόμενα στο άρθρο 495 παρ.3 του ΚΠολΔ, λόγω του ότι η έφεση έγινε δεκτή. Τέλος, τα δικαστικά έξοδα της εκκαλούσας-εναγομένης για τους δύο βαθμούς δικαιοδοσίας πρέπει να επιβληθούν στον εφεσίβλητο-ενάγοντα λόγω της ήττας του (άρθρα 106, 176, 183 και 191 παρ.2 του ΚΠολΔ), κατά τα ειδικότερα οριζόμενα στο διατακτικό της παρούσας.
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ
Δικάζοντας αντιμωλία των διαδίκων τη με αριθ. κατ. ΓΑΚ/ΕΑΚ/………/2022 έφεση.
Δέχεται τυπικά και ουσιαστικά την έφεση.
Εξαφανίζει τη με αριθμ. 2161/2022 οριστική απόφαση τακτικής διαδικασίας του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς.
Κρατεί και δικάζει τη με αρ. κατ. ΓΑΚ/ΕΑΚ/…………./2021 αγωγή.
Απορρίπτει την αγωγή.
Διατάσσει την απόδοση στην εκκαλούσα του, εκ μέρους της, καταβληθέντος με αριθμ. ……….. ηλεκτρονικού παραβόλου, ποσού εκατό πενήντα (150,00) ευρώ και
Καταδικάζει τον εφεσίβλητο-ενάγοντα στα δικαστικά έξοδα της εκκαλούσας-εναγομένης και για τους δύο βαθμούς δικαιοδοσίας, τα οποία ορίζει συνολικά στο ποσό των χιλίων (1.000,00) ευρώ.
Κρίθηκε, αποφασίστηκε στον Πειραιά στις 17 Ιουλίου 2023 και δημοσιεύθηκε σε έκτακτη δημόσια συνεδρίαση στο ακροατήριό του, στον Πειραιά στις 1 Σεπτεμβρίου 2023, χωρίς την παρουσία των διαδίκων και των πληρεξουσίων τους δικηγόρων.
Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ