Αριθμός απόφασης 580/2023

Αριθμός Απόφασης  580 /2023

ΤΟ ΜΟΝΟΜΕΛΕΣ ΕΦΕΤΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΩΣ

(ΤΑΚΤΙΚΗ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ)

Β΄ ΤΜΗΜΑ

Αποτελούμενο από τη Δικαστή Ιωάννα Ξυλιά, Εφέτη και από τη Γραμματέα Κ.Σ.

Συνεδρίασε δημόσια στο ακροατήριό του στις ……………… για να δικάσει την υπόθεση μεταξύ:

Α. ΤΩΝ ΕΚΚΑΛΟΥΝΤΩΝ: 1) Της υπό εκκαθάριση κοινοπραξίας με την επωνυμία «……………….», που εδρεύει στην … Αττικής (………….) και εκπροσωπείται νόμιμα, από τους εκκαθαριστές της ………. και …………., 2) ………., με ΑΦΜ …., 3) ……….., με ΑΦΜ ….., κατοίκων …. Αττικής (………….), οι οποίοι εκπροσωπήθηκαν από την πληρεξούσια δικηγόρο τους Ευαγγελία Ποντίκη (ΑΜ: … ΔΣΠ), που υπέβαλε, κατ’ άρθρο 242§2 ΚΠολΔ, την από 15-02-2023 δήλωση και προκατέθεσε προτάσεις.

ΤΟΥ ΕΦΕΣΙΒΛΗΤΟΥ: ………… ο οποίος εκπροσωπήθηκε από τον πληρεξούσιο δικηγόρο του Γεώργιο Γιαννόπουλο (ΑΜ: … ΔΣΑ), που υπέβαλε, κατ’ άρθρο 242§2 ΚΠολΔ, την από 15-02-2023 δήλωση και προκατέθεσε προτάσεις.

Β. ΤΟΥ ΕΚΚΑΛΟΥΝΤΟΣ: …………… ο οποίος … από τον πληρεξούσιο δικηγόρο του Γεώργιο Γιαννόπουλο (ΑΜ: …. ΔΣΑ), που υπέβαλε, κατ’ άρθρο 242§2 ΚΠολΔ, την από 15-02-2023 δήλωση και προκατέθεσε προτάσεις.

ΤΩΝ ΕΦΕΣΙΒΛΗΤΩΝ: 1) Της υπό εκκαθάριση κοινοπραξίας με την επωνυμία «..………», που εδρεύει στην ……….. 1) και εκπροσωπείται νόμιμα, 2) …………, 3) ………. οι οποίοι εκπροσωπήθηκαν από την πληρεξούσια δικηγόρο τους Ευαγγελία Ποντίκη (ΑΜ: ….. ΔΣΠ), που υπέβαλε, κατ’ άρθρο 242§2 ΚΠολΔ, την από 15-02-2023 δήλωση και προκατέθεσε προτάσεις.

Γ. ΤΟΥ ΑΣΚΟΥΝΤΟΣ ΔΙΚΟΓΡΑΦΟ ΠΡΟΣΘΕΤΩΝ ΛΟΓΩΝ: ……………, ο οποίος εκπροσωπήθηκε από τον πληρεξούσιο δικηγόρο του Γεώργιο Γιαννόπουλο (ΑΜ: …. ΔΣΑ), που υπέβαλε, κατ’ άρθρο 242§2 ΚΠολΔ, την από 15-02-2023 δήλωση και προκατέθεσε προτάσεις.

ΤΩΝ ΚΑΘ’ ΩΝ ΟΙ ΠΡΟΣΘΕΤΟΙ ΛΟΓΟΙ: 1) Της υπό εκκαθάριση κοινοπραξίας με την επωνυμία «…………….», που εδρεύει …………. και εκπροσωπείται νόμιμα, 2) …………3) ………… οι οποίοι εκπροσωπήθηκαν από την πληρεξούσια δικηγόρο τους Ευαγγελία Ποντίκη (ΑΜ: ….. ΔΣΠ), που υπέβαλε, κατ’ άρθρο 242§2 ΚΠολΔ, την από 15-02-2023 δήλωση και προκατέθεσε προτάσεις.

Η εκκαλούσα της πρώτης – εφεσίβλητη της δεύτερης έφεσης – καθ’ ης το δικόγραφο προσθέτων λόγων άσκησε ενώπιον του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς την από 25-05-2013 υπ’ αριθ. έκθ. κατάθ. …./04-06-2013 αγωγή της κατά του εφεσίβλητου της πρώτης – εκκαλούντος της δεύτερης έφεσης – ασκούντος δικόγραφο πρόσθετων λόγων, ενώ ο εφεσίβλητος της πρώτης – εκκαλών της δεύτερης έφεσης – ασκών δικόγραφο πρόσθετων λόγων άσκησε ενώπιον του ίδιου Δικαστηρίου την από 22-10-2014 υπ’ αριθ. έκθ. κατάθ. ΓΑΚ…/ΕΑΚ…../23-10-2014 αγωγή του κατά των εκκαλούντων της πρώτης – εφεσιβλήτων της δεύτερης έφεσης – καθ’ ων το δικόγραφο προσθέτων λόγων, οι οποίες συνεκδικάσθηκαν, εκδοθείσας αρχικά της υπ’ αριθ. 1.508/2018 μη οριστικής και στη συνέχεια της υπ’ αριθ. 2103/2019 οριστικής απόφασης του ανωτέρω Δικαστηρίου, με την οποία έγιναν αυτές δεκτές εν μέρει. Την απόφαση αυτή προσέβαλαν ενώπιον του Δικαστηρίου αυτού η ενάγουσα της πρώτης – εναγόμενοι της δεύτερης αγωγής, με την από 25-05-2021 έφεσή τους, το πρωτότυπο της οποίας κατατέθηκε στη Γραμματεία του πρωτοβαθμίου Δικαστηρίου στις 14-06-2021 με ΓΑΚ …. και ΕΑΚ …/2021, αντίγραφο δε αυτής κατατέθηκε στη Γραμματεία του Δικαστηρίου αυτού, στις 17-06-2021, με ΓΑΚ … και ΕΑΚ …../2021 και προσδιορίστηκε για τη δικάσιμο της 05-05-2022. Περαιτέρω ο εναγόμενος της πρώτης – ενάγων της δεύτερης αγωγής προσέβαλε την ίδια απόφαση με την από 18-06-2021 έφεσή του, το πρωτότυπο της οποίας κατατέθηκε στη Γραμματεία του πρωτοβαθμίου Δικαστηρίου στις 18-06-2021 με ΓΑΚ …. και ΕΑΚ …/2021, αντίγραφο δε αυτής κατατέθηκε στη Γραμματεία του Δικαστηρίου αυτού, στις 24-06-2021, με ΓΑΚ … και ΕΑΚ …./2021 και προσδιορίστηκε για τη δικάσιμο της 05-05-2022. Κατά τη δικάσιμο εκείνη η συζήτηση της υπόθεσης αναβλήθηκε για την αναφερόμενη στην αρχή της παρούσας, ενώ ο εναγόμενος της πρώτης – ενάγων της δεύτερης αγωγής – εκκαλών της δεύτερης έφεσης κατέθεσε στη Γραμματεία του Δικαστηρίου αυτού το από 07-09-2022 δικόγραφο προσθέτων λόγων, που έλαβε αριθμό έκθεσης κατάθεσης ΓΑΚ …/ΕΑΚ…../07-09-2022 και προσδιορίστηκε για να συζητηθεί κατά την αναφερόμενη στην αρχή της παρούσας δικάσιμο.

Οι εφέσεις και το δικόγραφο προσθέτων λόγων εκφωνήθηκαν με τη σειρά τους από το οικείο πινάκιο στην αναφερόμενη στην αρχή της παρούσας δικάσιμο και συζητήθηκαν. Κατά τη συζήτηση της υπόθεσης οι πληρεξούσιοι δικηγόροι των διαδίκων δεν παραστάθηκαν, αλλά έχοντας υποβάλει τις κατ’ άρθρο 242§2 ΚΠολΔ δηλώσεις τους, ζήτησαν να γίνουν δεκτά όσα αναφέρονται στις προτάσεις που προκατέθεσαν.

ΑΦΟΥ ΜΕΛΕΤΗΣΕ ΤΗ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ

ΚΑΙ ΣΚΕΦΤΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ

Οι α) από 25-05-2021 έφεση των ενάγουσας – εναγομένων και ήδη εκκαλούντων κατά του εναγομένου – ενάγοντος και ήδη εφεσιβλήτου, το πρωτότυπο της οποίας κατατέθηκε στη Γραμματεία του πρωτοβαθμίου Δικαστηρίου στις 14-06-2021 με ΓΑΚ … και ΕΑΚ …/2021, αντίγραφο δε αυτής κατατέθηκε στη Γραμματεία του Δικαστηρίου αυτού, στις 17-06-2021, με ΓΑΚ … και ΕΑΚ …/2021, β) από 18-06-2021 έφεση του εναγομένου – ενάγοντος και ήδη εκκαλούντος κατά των ενάγουσας – εναγομένων και ήδη εφεσιβλήτων, το πρωτότυπο της οποίας κατατέθηκε στη Γραμματεία του πρωτοβαθμίου Δικαστηρίου στις 18-06-2021 με αριθμό ΓΑΚ … και ΕΑΚ …/2021, αντίγραφο δε αυτής κατατέθηκε στη Γραμματεία του Δικαστηρίου αυτού, στις 24-06-2021, με ΓΑΚ … και ΕΑΚ …/2021, γ) το από 07-09-2022 δικόγραφο προσθέτων λόγων του εναγομένου – ενάγοντος και ήδη εκκαλούντος ασκούντος δικόγραφο προσθέτων λόγων, κατά των εναγόντων – εναγομένων και ήδη εφεσιβλήτων – καθ’ ων το δικόγραφο προσθέτων λόγων, που κατατέθηκε στη Γραμματεία του Δικαστηρίου με ΓΑΚ … και ΕΑΚ ../2021, κατά της με αριθμό 2103/18-06-2019 οριστικής απόφασης του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς, η οποία εκδόθηκε αντιμωλία των διαδίκων, κατά την τακτική διαδικασία, κατόπιν συνεκδίκασης των από 25-05-2013 υπ’ αριθ. έκθ. κατάθ. …./04-06-2013 αγωγής των εκκαλούντων της πρώτης – εφεσιβλήτων της δεύτερης έφεσης – καθ’ ων το δικόγραφο προσθέτων λόγων κατά του εφεσιβλήτου της πρώτης – εκκαλούντος της δεύτερης έφεσης – ασκούντος το δικόγραφο προσθέτων λόγων και της από 22-10-2014 υπ’ αριθ. έκθ. κατάθ. ΓΑΚ…./ΕΑΚ…../23-10-2014 αγωγής του τελευταίου κατά των πρώτων, παραδεκτά φέρονται προς συζήτηση ενώπιον του Δικαστηρίου αυτού (άρθρο 19 ΚΠολΔ) και πρέπει να ενωθούν και συνεκδικασθούν, λόγω της πρόδηλης μεταξύ τους συνάφειας και διότι υπάγονται στην ίδια διαδικασία και έτσι διευκολύνεται και επιταχύνεται η διεξαγωγή της δίκης και επέρχεται μείωση των εξόδων (άρθρα 246 και 524§1 ΚΠολΔ), αλλά και λόγω του παρακολουθηματικού χαρακτήρα των προσθέτων λόγων εφέσεως (άρθρο 520§2 ΚΠολΔ, βλ. Ν. Νίκα, Εγχειρίδιο Πολιτικής Δικονομίας, έκδ. 2016, παρ. 112, αρ. 82, σελ. 804), καθώς στρέφονται κατά της ιδίας αποφάσεως. Οι δύο πρώτες έχουν ασκηθεί νομότυπα και εμπρόθεσμα, σύμφωνα με τις διατάξεις των άρθρων 495§§1 και 2, 511, 513§1 εδ. β, 516§1, 517, 518§1 και 520§1 ΚΠολΔ, αφού από το φάκελο της υπόθεσης δεν προκύπτει, ούτε επικαλούνται οι διάδικοι, επίδοση της εκκαλουμένης, δεν είχε δε παρέλθει, ως την κατάθεσή τους (14 και 18-06-21 αντίστοιχα) η προβλεπόμενη στο άρθρο 518§2 ΚΠολΔ διετής προθεσμία από τη δημοσίευσή της (18-06-2019). Επιπλέον έχουν κατατεθεί για το παραδεκτό τους στο δημόσιο ταμείο τα με κωδικούς .. και ….. e-παράβολα αντίστοιχα, ποσού εκατό (100) ευρώ έκαστο, κατ’ άρθρο 495§3 Α περ. β΄ ΚΠολΔ. Περαιτέρω το από 07-09-2022 υπ’ αριθ. έκθ. κατάθ. ΓΑΚ …./…/07-09-2022 στη Γραμματεία του Δικαστηρίου αυτού δικόγραφο προσθέτων λόγων που κατέθεσε ο εκκαλών της δεύτερης έφεσης και επέδωσε στους αντιδίκους του στις 14-09-2022 (βλ. προσκομιζόμενη υπ’ αριθ. …/14-09-22 έκθεση επίδοσης του δικαστικού επιμελητή της περιφέρειας του Εφετείου Αθηνών με έδρα το Πρωτοδικείο Αθηνών ……….., που επιδόθηκε κατ’ άρθρα 127§1, 143§2 ΚΠολΔ, στην εκπροσωπήσασα αυτούς ενώπιον του πρωτοβαθμίου Δικαστηρίου πληρεξουσία δικηγόρο τους), έχει ασκηθεί νομότυπα και εμπρόθεσμα, ήτοι με ιδιαίτερο δικόγραφο που κατατέθηκε στη Γραμματεία του Δικαστηρίου αυτού και επιδόθηκε στους εφεσίβλητους τουλάχιστον 30 ημέρες πριν από τη συζήτηση της έφεσης, κατ’ άρθρο 520§2 ΚΠολΔ. Πρέπει επομένως να γίνουν τυπικά δεκτές και να ερευνηθούν περαιτέρω, κατά την ίδια ως άνω τακτική διαδικασία, ως προς το παραδεκτό και βάσιμο των λόγων τους (άρθρο 533§1 ΚΠολΔ).

Ι. Από το συνδυασμό των διατάξεων των άρθρων 688 – 690 Α.Κ., οι οποίες καθορίζουν την ευθύνη του εργολάβου ανάλογα με τη φύση των ελαττωμάτων και ελλείψεων που φέρει το έργο που εκτελέστηκε από αυτόν, προκύπτει ότι ο εργοδότης δικαιούται να απαιτήσει: α) Σε περίπτω­ση επουσιωδών ελαττωμάτων, είτε τη διόρθωση αυτών μέσα σε εύλογη προθεσμία, εφόσον η διόρθωση δεν απαιτεί δυσανάλογες δαπάνες, είτε την ανάλογη μείωση της αμοιβής (άρθρο 688), β) σε περίπτωση ουσιωδών ελαττωμάτων, τα οποία καθιστούν το έργο άχρηστο ή έλλειψης των συνομολογηθεισών ιδιοτήτων, είτε τη διόρθωση αυτών ή την ανάλογη μείωση της αμοιβής, είτε, αντί αυτών, να υπαναχωρήσει από τη σύμβαση (άρθρο 689) και γ) σε περίπτωση που οι ελλείψεις του έργου, οι οποίες ανάγονται τόσο σε ουσιώδη όσο και σε επουσιώδη ελαττώματα, καθώς και σε συμφωνημένες ιδιότητες, οφείλονται σε υπαιτιότητα του εργολάβου, δικαιούται ο εργοδότης, αντί της υπαναχώρησης από τη σύμβαση ή της ανάλογης μείωσης της αμοιβής, να απαιτήσει αποζημίωση για κάθε ζημία που προήλθε από το γεγονός ότι ο εργολάβος υπαιτίως δεν ανταποκρίθηκε στην από τη σύμβαση απορρέουσα υποχρέωσή του να κατασκευάσει έργο που να φέρει τις συμφωνημένες ιδιότητες και να μην έχει ελαττώματα (άρθρο 690). Όπως προεκτέθηκε, από τη διατύπωση του άρθρου 690 ΑΚ προκύπτει ότι, για τις ελλείψεις του έργου απαιτείται υπαιτιότητα, την οποία, παρότι αποτελεί στοιχείο του πραγματικού της διάταξης, επικράτησε η άποψη ότι ο ενάγων εργοδότης αρκεί να επικαλεσθεί και να προσδιορίσει σε τι συνίσταται αυτή, εναπόκειται δε στον εναγόμενο εργολάβο να επικαλεσθεί και να αποδείξει, για την απαλλαγή του, ότι οι ελλείψεις του έργου δεν οφείλονται σε υπαιτιότητά του (ΑΠ 1294/2018, Καρδαρας σε Γεωργιάδη – Σταθόπουλου ΕρμΑΚ, άρθρο 690, αριθ. 34, Κορνηλάκης ό.π., σελ. 516), διότι η ευθύνη του εργολάβου είναι συμβατική (ενδοσυμβατική) και όχι εγγυητική, με συνέπεια το πταίσμα του να τεκμαίρεται και διότι ο εργοδότης δεν έχει πρόσβαση στη σφαίρα της εξειδικευμένης δράσης του εργολάβου και δεν μπορεί να επικαλεσθεί ορισμένη υπαίτια συμπεριφορά του τελευταίου, με αποτέλεσμα να στερείται του δικαιώματος παροχής έννομης προστασίας (ΑΠ 1336/2008, 926/2004, 1271/2003, 156/2001, ΕφΑθ 2202/2007, Α. Βαλτούδης, Η σύμβαση έργου κατά τον Α.Κ., σελ. 138, Φ.Τσετσέκος, Η μίσθωση έργου, έκδοση 1980, σελ. 223 επ.). Συνακόλουθα, ο εργοδότης που επιδιώκει αποζημίωση με βάση το άρθρο 690 ΑΚ, οφείλει να επικαλεσθεί και να αποδείξει α) την κατάρτιση της σύμβασης έργου, β) ότι το έργο εκτελέσθηκε, γ) ότι το εκτελεσθέν έργο έχει ελλείψεις, χωρίς να ενδιαφέρει η διάκρισή τους σε ουσιώδεις και επουσιώ­δεις (εκτός αν ζητείται η «μεγάλη αποζημίωση», δηλαδή απόδοση της καταβληθείσας αμοιβής, εντόκως από την ημέρα της καταβολής και αποκατάσταση κάθε άλλης ζημίας από τη μη εκπλήρωση της σύμβασης), και δ) την ζημία που υπέστη από τις ελλείψεις του έργου, η οποία τελεί σε λογική ακολουθία με το ποσό της αποζημίωσης που ζητεί, η δε ενάσκηση της έκτου άρθρου 690 ΑΚ αξίωσης προϋποθέτει, κατά την κρατούσα στη θεωρία, αλλά και στη νομολογία, άποψη, εκτελεσθέν και παραδοθέν ή προσφερθέν προς παράδοση έργο, έστω και ελαττωματικό (ΑΠ 203/2019). Πέρα όμως από το ζήτημα της υπαιτιότητας, η διάταξη του άρθ­ρου 690 Α.Κ. θέτει και δύο άλλα ζητήματα και συγκεκριμένα ποιά η έννοια του όρου «ελλείψεις του έργου» και ποιά η έκταση της αποζημίωσης. Ενώ ο νόμος στα άρθρα 688 και 689 ΑΚ διακρίνει τα ελαττώματα του έργου σε ουσιώδη, δηλαδή σε ελαττώματα που καθιστούν το έργο άχρηστο και σε επουσιώδη, δηλαδή σε εκείνα που δεν καθιστούν το έργο άχρηστο, αλλά ανταποκρίνονται εν πολλοίς στο σκοπό της σύμβασης, δεν διακρίνει ομοίως και στο άρθρο 690 και τις ελλείψεις του έργου σε ουσιώδεις και επουσιώδεις. Στη νομολογία και στη θεωρία, κρατούσα είναι η άποψη ότι στον όρο ελλείψεις περιλαμβάνονται τόσο τα ουσιώδη ελαττώματα του άρθρου 689 ΑΚ, όσο και τα επουσιώδη ελαττώματα του άρθρου 688 ΑΚ, καθώς και οι συμφωνημένες ιδιότητες (ΑΠ 930/2004, ΕλλΔ/νη 46/1710, ΑΠ 218/2004, ΕλλΔ/νη 45/1056, ΑΠ 1271/2003 ό.π., ΕφΛαρ 7/2003, ΝοΒ 51/1428, Καυκάς, άρθρο 689, § 3, σελ. 815, Καρδαρας σε ΕρμΑΚ Γεωργιάδη – Σταθόπουλου, άρθρα 689-690, αριθ. 20, Δεληγιάννης σε Δεληγιάννη – Κορνηλάκη, Η σύμβαση έργου, σελ. 200 και 255, Απ. Γεωργιάδης, Ειδικό Ενοχικό, τόμος II, σελ. 301 αριθ. 109, Α. Βαλτούδης, ό.π., σελ. 127) Περαιτέρω, η αποζημίωση του άρθρου 690 ΑΚ συνιστά θετικό διαφέρον, δηλαδή σκεφτόμαστε τι θα είχε ο εργοδότης αν είχε παραλάβει το έργο χωρίς πραγματικά ελαττώματα ή με τις συνομολογημένες ιδιότητες. Αν ο εργοδότης κρατήσει το έργο, μπορεί να ζητήσει: 1) την αντικειμενική μείωση της αγοραίας αξίας, την οποία επιφέρει το ελάττωμα στο έργο, 2) την πλήρη δαπάνη διόρθωσης του πραγματικού ελαττώματος ή την αποκατάσταση της συνομολογημένης ιδιότητας, ώστε να καταστεί το έργο προσήκον ή για να επανεκτελεσθεί και 3) σωρευτικά με τα κονδύλια αυτά, την αποκατάσταση έμμεσων ζημιών, όπως διαφυγόντος κέρδους, των ζημιών που υφίστανται σε άλλα, πέρα από το έργο, απόλυτα δικαιώματα ή έννομα αγαθά του και κάθε περαιτέρω ζημία του, που συνδέεται με την ύπαρξη των ελαττωμάτων και ελλείψεων και για όσο χρόνο υφίστανται μέχρι την άρση τους με τον προαναφερθέντα τρόπο, ακόμη και μέλλουσα ζημία, εφόσον μετά βεβαιότητας πιθανολογείται ότι θα επέλθει αυτή στο μέλλον και το μέγεθός της μπορεί εκ των προτέρων να προσδιορισθεί (ΑΠ 1587/2013, 352/2011, 40/2010, 679/2010, ΕφΘεσ 246/2013 ΕλλΔ/νη 45.144,196, ΕφΛαμ 116/2010, ΕφΔωδ 30/2007 ΝΟΜΟΣ).

Η εκκαλούσα – εφεσίβλητη – καθ’ ης το δικόγραφο προσθέτων λόγων κοινοπραξία με την υπ’ αριθ. έκθ. κατάθ. ……./2013 αγωγή της κατά του εφεσιβλήτου – εκκαλούντος – ασκούντος το δικόγραφο προσθέτων λόγων …………. ισχυρίστηκε ότι με προσύμφωνο – εργολαβικό συμβόλαιο ο εναγόμενος και ο πατέρας του ………. συμφώνησαν με τον …………, μετέπειτα μέλος της Κοινοπραξίας – β΄ εκκαλούντα της πρώτης έφεσης, την ανέγερση πολυκατοικίας επί οικοπέδου συνιδιοκτησίας τους, που βρίσκεται στην οδό …………. στην ……. Αττικής, με το σύστημα της αντιπαροχής, με τους ειδικότερους όρους και συμφωνίες που αποτυπώθηκαν σ’ αυτό και στην από 13-07-09 Γενική Συγγραφή Υποχρεώσεων, με την υποχρέωση να μεταβιβάσουν ως αντάλλαγμα, στον ίδιο ή το υποδεικνυόμενο από αυτόν πρόσωπο, ποσοστό 503 ⁰/₀₀  αδιαίρετα επ’ αυτού, με τις αναλογούσες σ’ αυτό οριζόντιες ιδιοκτησίες και κοινόκτητα και κοινόχρηστα μέρη της οικοδομής, παρακρατώντας τις αντίστοιχες που αναλογούν στο υπόλοιπο ποσοστό. Ότι μετά τον επισυμβάντα θάνατο του πατέρα του ο εναγόμενος κατέστη πλήρης και αποκλειστικός κύριος του οικοπέδου και στη συνέχεια συστήθηκε η ενάγουσα κατασκευαστική κοινοπραξία, με σκοπό την ανέγερση της οικοδομής, με μέλη, εκπροσώπους, διαχειριστές και εκκαθαριστές σε περίπτωση λύσης, τους ………… και …………, με ποσοστό συμμετοχής εκάστου 50% αδιαίρετα στα κέρδη και στις ζημίες. Ότι με συμβολαιογραφικό έγγραφο που ακολούθησε τροποποιήθηκε το ανωτέρω προσύμφωνο – εργολαβικό συμβόλαιο, στο οποίο πλέον ο εναγόμενος ως αποκλειστικός κύριος του οικοπέδου και η Κοινοπραξία υπεισήλθαν στα δικαιώματα και υποχρεώσεις των αρχικώς συμβληθέντων. Ότι στη συνέχεια με συμβολαιογραφικό έγγραφο, όπως τροποποιήθηκε με όμοιο, που μεταγράφηκαν νόμιμα, το ανωτέρω οικόπεδο υπήχθη στις διατάξεις του Ν 3741/1929, 1002 και 1117 ΑΚ, καθώς και σε εκείνες του Ν Δ 1027/1971. Ότι με ρητό όρο του προσυμφώνου – εργολαβικού η εργολήπτρια είχε υποχρέωση αποπεράτωσης των οριζοντίων ιδιοκτησιών της οικοδομής εντός 18 μηνών από την έκδοση της οικοδομικής άδειας και των κοινόχρηστων και κοινόκτητων μερών και εγκαταστάσεων αυτής εντός 20 μηνών. Ότι εκδόθηκε οικοδομική άδεια στις 20-01-10, στις 20-07-11 αποπερατώθηκαν οι οριζόντιες ιδιοκτησίες και στις 20-09-11 οι κοινόκτητοι και κοινόχρηστοι χώροι και εγκαταστάσεις της οικοδομής, ο δε εναγόμενος εκπλήρωσε την αντιπαροχή του μεταβιβάζοντας 503⁰/₀₀  αδιαίρετα, του οικοπέδου, όπως αναλυτικά εκτίθενται στην αγωγή κατά οριζόντιες ιδιοκτησίες και αγοραστές που η ίδια υπέδειξε, με τα αναφερόμενα σ’ αυτήν συμβολαιογραφικά έγγραφα, ενώ παρέλαβε και τις αναλυτικά περιγραφόμενες στην αγωγή οριζόντιες ιδιοκτησίες που του αναλογούσαν, σε ποσοστό 497⁰/₀₀  αδιαίρετα του οικοπέδου, κατά τα συμφωνηθέντα, καθώς και τα κοινόκτητα και κοινόχρηστα μέρη της οικοδομής που του αναλογούσαν, κατά τους ειδικά αναφερόμενους στην αγωγή χρόνους για καθεμιά από αυτές. Ότι παρότι υποχρεούτο εκ του νόμου και της μεταξύ τους συμβάσεως, δεν κατέβαλε τον αναλογούντα στα κτίσματα που του παραδόθηκαν, όπως προσδιορίζονται κατ’ είδος και αξία εκάστου, πριν και μετά την υπαγωγή τους στις διατάξεις του Ν 4014/2011, ΦΠΑ, συνολικού ποσού 54.344,60 ευρώ που η ίδια κατέβαλε. Ζήτησε δε να γίνει δεκτή η αγωγή της και να αναγνωριστεί η υποχρέωσή του να τής καταβάλει το ανωτέρω ποσό, νομιμοτόκως από την όχλησή του την 02-08-12, άλλως από την επίδοση της αγωγής. Το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο με την εκκαλουμένη δέχθηκε την αγωγή και αναγνώρισε την υποχρέωση του εναγομένου να τής καταβάλει το ανωτέρω ποσό, νομιμοτόκως από την ημερομηνία όχλησης. Κατά της απόφασης αυτής παραπονείται ο εκκαλών της δεύτερης έφεσης, με τους διαλαμβανόμενους στο δικόγραφο αυτής και των πρόσθετων λόγων λόγους, που ανάγονται σε εσφαλμένη ερμηνεία του νόμου και κακή εκτίμηση του αποδεικτικού υλικού, ζητώντας την μεταρρύθμιση της εκκαλουμένης με σκοπό την απόρριψη της πρώτης αγωγής κατά το πέραν των 27.335,35 ευρώ ποσό.

Με την υπ’ αριθ. έκθ. κατάθ. ΓΑΚ………/ΕΑΚ………./2014 αγωγή του κατά των εκκαλούντων – εφεσιβλήτων – καθ’ ων το δικόγραφο προσθέτων λόγων ο εφεσίβλητος – εκκαλών – ασκών το δικόγραφο προσθέτων λόγων εξέθετε ότι με τον πατέρα του, ως συγκύριοι οικοπέδου που βρίσκεται στην οδό …………… στην ……… Αττικής, συμφώνησαν με τον 2^ο εναγόμενο και ήδη 2^ο εκκαλούντα – εφεσίβλητο – καθ’ ου το δικόγραφο προσθέτων λόγων, δυνάμει του αναφερόμενου σ’ αυτήν εργολαβικού συμβολαίου – προσυμφώνου, την ανέγερση επ’ αυτού τετραώροφης οικοδομής με pilotis, με το σύστημα της αντιπαροχής, με τους αναφερόμενους σ’ αυτήν όρους και συμφωνίες, αντί αμοιβής 503 ⁰/₀₀ αδιαίρετα του οικοπέδου, με τις αντιστοιχούσες σ’ αυτό οριζόντιες ιδιοκτησίες και κοινόκτητα και κοινόχρηστα μέρη της οικοδομής, πλέον δικαιώματος αποκλειστικής χρήσης 73 τ.μ. στο δώμα, που θα μεταβίβαζαν στον ίδιο ή σε τρίτο κατόπιν υπόδειξής του, καθώς και ποσό 12.000 ευρώ για την παραχώρηση σ’ αυτούς δύο κλειστών αντί ανοικτών θέσεων στάθμευσης, παρακρατώντας τα υπόλοιπα ποσοστά του, που αντιστοιχούσαν στις αναλυτικά αναφερόμενες στην αγωγή οριζόντιες ιδιοκτησίες, κοινόκτητα και κοινόχρηστα μέρη, πλέον αποκλειστικής χρήσης 48,61 τ.μ. στο δώμα. Ότι η σύμβαση ήταν εικονική ως προς το εμβαδόν των χώρων κύριας χρήσης, αφού επιπλέον 54,06 τ.μ. από τους ημιυπαίθριους θα εντάσσονταν στα διαμερίσματα. Ως χρόνος παράδοσης ορίστηκαν οι 18 μήνες για τις οριζόντιες ιδιοκτησίες και οι 20 μήνες για τους κοινόκτητους και κοινόχρηστους χώρους, από την έκδοση της οικοδομικής άδειας, ενώ ο εναγόμενος ανέλαβε την υποχρέωση να καταβάλει όλα τα έξοδα ανέγερσης, καθώς και κάθε δαπάνη, έξοδο, φόρο, εισφορά, αποζημίωση και γενικά οποιαδήποτε επιβάρυνση που θα κατέβαλαν οι ίδιοι, καθώς και την αποκατάσταση, με δικές του δαπάνες, τυχόν ελλείψεων ή φθορών που θα προέρχονταν από κακή ποιότητα υλικών ή κακή – άτεχνη κατασκευή. Ότι ειδικά συμφωνήθηκε πως σε περίπτωση ανάγκης κατασκευής υποσταθμού της ΔΕΗ για την ηλεκτροδότησή της, θα συναινούσαν οι ίδιοι για τροποποίηση της σύστασης οριζοντίων ιδιοκτησιών, με μείωση των ποσοστών του εναγομένου και μόνο, ο οποίος θα είχε δικαίωμα λήψης του ανταλλάγματος από την ΔΕΗ. Ότι μετά τον θάνατο του πατέρα του, που κληρονόμησε ο ίδιος με συμβολαιογραφικό έγγραφο που μεταγράφηκε και της σύστασης της πρώτης εναγομένης – κοινοπραξίας από τους δεύτερο και τρίτη εναγομένους – εκκαλούντες – εφεσίβλητους – καθ’ ων το δικόγραφο προσθέτων λόγων, συντάχθηκε νέο συμβολαιογραφικό προσύμφωνο – εργολαβικό με το οποίο ο ίδιος υπεισήλθε στα δικαιώματα και υποχρεώσεις του πατρός του, ο δε 2^ος εναγόμενος μεταβίβασε και εκχώρησε τα δικαιώματα και υποχρεώσεις του στην 1^η εναγομένη, η οποία τα ανέλαβε. Ότι για την ανάγκη κατασκευής υποσταθμού που προέκυψε συμφώνησαν τη μείωση του αριθμού και του εμβαδού των αποθηκών του υπογείου και την είσπραξη του τιμήματος κατά τα ποσοστά συνιδιοκτησίας τους, ενώ για την αποκατάσταση της ισορροπίας των δικαιωμάτων τους συμφώνησαν να του παραχωρηθεί επιπλέον χώρος αποκλειστικής χρήσης στο ισόγειο παρακολουθηματικός του διαμερίσματος Β1 στο οποίο θα κατοικούσε. Ότι το ακίνητο υπήχθη στις διατάξεις οριζόντιας ιδιοκτησίας, με συμβόλαιο που μεταγράφηκε νόμιμα, από το οποίο προέκυψαν οι αναφερόμενες στην αγωγή οριζόντιες ιδιοκτησίες, εκ των οποίων αυτός θα ελάμβανε τις υπό στοιχεία Υ-5, 6 και 9 αποθήκες, τις υπό στοιχεία ΥΡ-1, 2, 3 και 4 κλειστές θέσεις στάθμευσης, τα υπό στοιχεία Α1, Α2, Β1 και Β2 διαμερίσματα και αποκλειστική χρήση χώρου 48,61 τ.μ. στο δώμα και 23,30 τ.μ. στο ισόγειο. Αντίστοιχα οι εναγόμενοι θα ελάμβαναν τις αναφερόμενες σ’ αυτήν οριζόντιες και δικαίωμα αποκλειστικής χρήσης 24,96 τ.μ. στο ισόγειο και 47,71 τ.μ. στο δώμα. Ότι παρά τη συμβατική τους υποχρέωση, οι εναγόμενοι τον ανάγκασαν, κατά τα εκτιθέμενα στην αγωγή, να καταβάλει: α) τις δαπάνες σύνδεσης των οριζόντιων ιδιοκτησιών και κοινοκτήτων και κοινοχρήστων μερών με τα δίκτυα, ύψους 3.297,11 και 2.320,58 ευρώ, β) το ΤΑΠ ετών 2007 – 2011 του οικοπέδου, ύψους 1.602,17 ευρώ, γ) το πρόστιμο τακτοποίησης ημιυπαίθριων χώρων και αμοιβής μηχανικού, ύψους 9.722 ευρώ, ενώ δεν του κατέβαλαν δ) το ήμισυ του τιμήματος πώλησης του χώρου υποσταθμού στη ΔΕΗ, ύψους 8.000 ευρώ. Ότι τον Ιούνιο 2011 εμφανίστηκαν ρωγμές στους τοίχους των διαμερισμάτων, οι οποίες επανεμφανίστηκαν μετά από δύο διαδοχικές καλύψεις τον Ιούλιο και τον Οκτώβριο του ίδιου έτους, ενώ σήμερα οι οριζόντιες ιδιοκτησίες του παρουσιάζουν τα αναλυτικά αναφερόμενα στην αγωγή ελαττώματα και ελλείψεις, για την αποκατάσταση των οποίων, κατόπιν περιορισμού του αιτήματος της αγωγής του, που έλαβε χώρα κατά τη συζήτηση της υπόθεσης, με προφορική δήλωση του πληρεξουσίου δικηγόρου του και με τις προτάσεις του, απαιτείται το ποσό των 7.368,22 ευρώ. Ότι συνεπεία των ελαττωμάτων μειώθηκε η εμπορική και μισθωτική αξία των οριζοντίων ιδιοκτησιών του, αφού: α) εισέπραξε τίμημα 70.000 ευρώ, ήτοι κατά 70.000 ευρώ μικρότερο του αναλογούντος (140.000 ευρώ) στις υπό στοιχεία Α2 διαμέρισμα και Υ9 αποθήκης και ΥΡ4 θέσης στάθμευσης χωρίς ελαττώματα και ελλείψεις, β) η αξία των υπόγειων χώρων στάθμευσης αξίας 500 ευρώ / τ.μ. χωρίς ελαττώματα, ανέρχεται συνεπεία αυτών σε 400 ευρώ, γ) η αξία των αποθηκών υπογείου από 250 ευρώ / τ.μ. χωρίς ελαττώματα, ανέρχεται συνεπεία αυτών σε 200 ευρώ, δ) η αξία του διαμερίσματος α΄ ορόφου από 1.650 ευρώ / τ.μ. χωρίς ελαττώματα, ανέρχεται συνεπεία αυτών σε 1.250 ευρώ, ε) η αξία του διαμερίσματος β΄ ορόφου από 1.800 ευρώ χωρίς ελαττώματα, ανέρχεται συνεπεία αυτών σε 1.350 ευρώ, με αποτέλεσμα να ζημιωθεί, λαμβανομένου υπόψη του εμβαδού τους κατά το ποσό των 92.763 ευρώ συνολικά, στ) αναγκάστηκε να εκμισθώσει το υπό στοιχείο Α1 διαμέρισμα και Υ6 αποθήκη με μίσθωμα 400 ευρώ μηνιαίως αντί 600 ευρώ που θα ανερχόταν η μισθωτική τους αξία χωρίς ελαττώματα και ελλείψεις, με αποτέλεσμα να απωλέσει έσοδα ύψους (200 Χ 24 μήνες =) 4.800 ευρώ, ζ) αναγκάστηκε να εκμισθώσει τις Α2 και Υ9 οριζόντιες με μίσθωμα 300 ευρώ μηνιαίως αντί 450 ευρώ που θα ανερχόταν η μισθωτική τους αξία χωρίς ελαττώματα και ελλείψεις, με αποτέλεσμα να απωλέσει έσοδα ύψους (150 Χ 12 μήνες =) 1.800 ευρώ, η) αναγκάστηκε να εκμισθώσει την Β2 οριζόντια με μίσθωμα 300 ευρώ μηνιαίως αντί 450 ευρώ που θα ανερχόταν η μισθωτική της αξία χωρίς ελαττώματα και ελλείψεις, με αποτέλεσμα να απωλέσει έσοδα ύψους (150 Χ 24 μήνες =) 3.600 ευρώ. Ότι για τη διάγνωση των κακοτεχνιών, ελαττωμάτων και ελλείψεων δαπάνησε για αίτηση στο ΤΕΕ 500 ευρώ, για αμοιβή πραγματογνωμόνων …… 893,60 ευρώ και «………………» 1.845 ευρώ. Ότι κατέβαλε αχρεωστήτως στην εναγομένη για κατασκευή παροχής νερού για ενεργητική πυροπροστασία του υπογείου, πίνακα παροχής ρεύματος υπογείου, φώτων διαδρόμου υπογείου και φώτων κλιμακοστασίου πάνω από κάθε διαμέρισμά του, κατασκευή κουραγκλέ και τοποθέτηση παραθύρου αλουμινίου στο υπόγειο της οικοδομής για φυσικό αερισμό χώρων στάθμευσης υπογείου και σκυροδέτηση επιφάνειας 1,8 τ.μ. στον ακάλυπτο το ποσό των 3.000 ευρώ, κατά το οποίο η εναγομένη κατέστη αδικαιολογήτως πλουσιότερη σε βάρος της περιουσίας του. Ζήτησε δε να αναγνωριστεί ότι υποχρεούνται οι εναγόμενοι να του καταβάλουν εις ολόκληρον για τις ανωτέρω αιτίες και επικουρικά και επειδή κατέστησαν αδικαιολογήτως πλουσιότεροι σε βάρος της περιουσίας του, το συνολικό ποσό των 211.511,68 ευρώ, άλλως ως προς τους δεύτερο και τρίτη διαιρετά, το ποσό των 105.755,84 ευρώ, νομιμοτόκως από την επίδοση της αγωγής. Το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο με την εκκαλουμένη και την συνεκκαλουμένη υπ’ αριθ. 1508/2018 μη οριστική απόφασή του αφού έκρινε νόμιμη την αγωγή ως προς την κύρια βάση της, εξαιρουμένων των κονδυλίων δαπανών διενέργειας πραγματογνωμοσύνης από το ΤΕΕ, που απέρριψε ως μη νόμιμο και αδικαιολογήτου πλουτισμού της εναγομένης για δαπάνες ύψους 3.000 ευρώ, τα οποία απέρριψε ως αόριστο, δέχθηκε αυτήν εν μέρει και αναγνώρισε την υποχρέωση των εναγομένων να του καταβάλουν εις ολόκληρον το ποσό των 73.678,66 ευρώ, νομιμοτόκως από την επίδοση της αγωγής. Συμψήφισε δε στο σύνολό του τα δικαστικά έξοδα των διαδίκων. Κατά της απόφασης αυτής παραπονούνται οι εκκαλούντες αμφοτέρων των εφέσεων, με τους διαλαμβανόμενους σ’ αυτές λόγους, όπως ο εκκαλών της δεύτερης τους εξειδικεύει με το δικόγραφο προσθέτων λόγων και ανάγονται σε εσφαλμένη ερμηνεία και εφαρμογή του νόμου και κακή εκτίμηση του αποδεικτικού υλικού και ζητούν, οι εκκαλούντες της πρώτης την εξαφάνιση της εκκαλουμένης με σκοπό την απόρριψη της δεύτερης αγωγής, ο δε εκκαλών της δεύτερης την εξαφάνιση άλλως μεταρρύθμιση της εκκαλουμένης, με σκοπό την εν μέρει απόρριψη της πρώτης και την πλήρη παραδοχή της δεύτερης αγωγής.

Από την εκτίμηση των ενόρκων καταθέσεων των μαρτύρων των διαδίκων, που καταχωρίστηκαν στα υπ’ αριθ. ……./2018 πρακτικά δημόσιας συνεδρίασης του πρωτοβαθμίου Δικαστηρίου, των υπ’ αριθ. ….., …../09-03-2016 και ……/10-03-2016 ενόρκων βεβαιώσεων των …………….. ενώπιον της συμβολαιογράφου Πειραιά …………., που προσκομίζουν με επίκληση οι εκκαλούντες – εφεσίβλητοι – καθ’ ων το δικόγραφο προσθέτων λόγων, οι οποίες ελήφθησαν κατόπιν νόμιμης και εμπρόθεσμης κλήτευσης του αντιδίκου τους (βλ. προσκομιζόμενη υπ’ αριθ. ………./03-03-2016 έκθεση επίδοσης του δικαστικού επιμελητή της περιφέρειας του Εφετείου Αθηνών ………..), των υπ’ αριθ. ……, ….. και …………/16-11-2017 ενόρκων βεβαιώσεων των ……………… ενώπιον της συμβολαιογράφου Βύρωνα Μαρίας Συκιώτη, που προσκομίζει με επίκληση ο εφεσίβλητος – εκκαλών – ασκών το δικόγραφο προσθέτων λόγων, οι οποίες ελήφθησαν κατόπιν νόμιμης και εμπρόθεσμης κλήτευσης των αντιδίκων του (βλ. προσκομιζόμενες υπ’ αριθ. ……, ….., ……/13-11-2017 εκθέσεις επίδοσης του δικαστικού επιμελητή της περιφέρειας του Εφετείου Αθηνών με έδρα το Πρωτοδικείο Αθηνών ……….), της υπ’ αριθ. πρ. κατάθ. …../14-10-2018 στη Γραμματεία του πρωτοβαθμίου Δικαστηρίου έκθεσης πραγματογνωμοσύνης του πραγματογνώμονα …………., που διατάχθηκε με την υπ’ αριθ. 1.508/2018 απόφασή του, καθώς και τις προσκομιζόμενες με επίκληση από τους διαδίκους τεχνικές εκθέσεις από Σεπτεμβρίου 2017 της πολ. μηχανικού ………., από Ιουλίου 2017 του πολ. μηχανικού ………., από Οκτωβρίου 2016 του γεωλόγου ……….., από Ιουλίου 2016 του πολ. μηχανικού – δομοστατικού ……….., από Ιανουαρίου 2013 του πολ. Μηχανικού …………., από 21-05-2013 του μηχανολόγου – μηχανικού …………., από 10-10-13, 21-07-14 του …………. και από 26-05-15 των …………… και …………., από 26-10-11 της αρχ. μηχανικού ………….. και από 18-11-14 και 18-02-16 των πολ. μηχανικών …………., που αποτελούν ιδιωτικές γνωμοδοτήσεις προσώπων με ειδικές γνώσεις και εκτιμώνται κατ’ άρθρα 339 και 390 ΚΠολΔ ελεύθερα από το Δικαστήριο (Ολ ΑΠ 8/2005, 111/1981, 848/1981), απορριπτομένου ως νομικά αβάσιμου του δεύτερου λόγου της πρώτης έφεσης, με τον οποίο παραπονούνται οι εκκαλούντες ότι έσφαλε το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο, λαμβάνοντάς υπόψη όσες εξ αυτών συντάχθηκαν μετά την άσκηση της αγωγής, τα έγγραφα που οι διάδικοι προσκομίζουν με επίκληση, συμπεριλαμβανομένων σ’ αυτά των φωτογραφιών, οι απεικονίσεις των οποίων δεν αμφισβητήθηκαν και οι οποίες θεωρούνται έγγραφα (άρθρα 444§3, 448§2 και 457§4 ΚΠολΔ), καθώς και από τα διδάγματα της κοινής πείρας και τους κανόνες της λογικής, που λαμβάνει υπόψη αυτεπαγγέλτως το Δικαστήριο, χωρίς να διατάξει ιδιαίτερες αποδείξεις, αποδείχθηκαν τα ακόλουθα πραγματικά περιστατικά: Δυνάμει του υπ’ αριθ. ………./13-07-09 προσυμφώνου – εργολαβικού συμβολαίου της συμβολαιογράφου Πειραιά ………………, οι ……………….. και ……………., ως συγκύριοι ενός οικοπέδου εμβαδού κατά νεότερη καταμέτρηση 406,90 τ.μ., που βρίσκεται στη θέση «……» συνοικισμού «…..» επί της οδού …………… στην …… Αττικής, συμφώνησαν με τον …………… την ανέγερση από τον τελευταίο πολυκατοικίας, με το σύστημα της αντιπαροχής. Ειδικότερα συμφώνησαν ο δεύτερος, ως εργολήπτης – πολιτικός μηχανικός, να αναγείρει και αποπερατώσει πλήρως, με δικά του χρήματα, επιμέλεια και ευθύνη, πολυκατοικία αποτελούμενη από υπόγειο, ισόγειο (πιλοτή), 4 πλήρεις ορόφους πάνω από αυτήν, και δώμα, διεπόμενη από τις διατάξεις του Ν 3741/1929, 1002 και 1117 ΑΚ και ΝΔ 1024/1971, σύμφωνα με τα από Μαΐου 2009 σχεδιαγράμματα κατόψεων με αριθμό σχεδίων Α3 έως Α9, από Μαΐου 2009 πίνακα κατανομής ποσοστών συνιδιοκτησίας και την από 13-07-09 Γενική Συγγραφή Υποχρεώσεων, που υπογράφηκε από τους συμβαλλομένους, προσαρτήθηκε σ’ αυτήν και αποτελεί αναπόσπαστο τμήμα της. Ότι τον εργολήπτη βαρύνουν όλα τα έξοδα για την ανέγερση της οικοδομής και κάθε άλλη γενικά δαπάνη μέχρι την πλήρη αποπεράτωση αυτής, ιδιαίτερα δε των οριζοντίων ιδιοκτησιών των οικοπεδούχων και των κοινόκτητων και κοινοχρήστων χώρων, πραγμάτων και εγκαταστάσεων, όπως επίσης και κάθε οποιασδήποτε φύσης δαπάνη για την έκδοση της άδειας κατεδάφισης της παλαιάς οικοδομής και ανέγερσης της νέας, των σχεδιαγραμμάτων, αμοιβών μηχανικών, το εργολαβικό κέρδος, την αγορά υλικών, εργαλείων, τις εργατικές αμοιβές και φόρους κάθε φύσης, τις εισφορές στο ΙΚΑ, ΤΕΑΕΔΞΕ, ή άλλους ασφαλιστικούς οργανισμούς κύριας ή επικουρικής ασφάλισης, ή λοιπά ταμεία, αποζημίωση προς τρίτους για οποιονδήποτε λόγο, συμβολαιογραφικά έξοδα και τέλη κάθε φύσης, έξοδα μεταβίβασης και φόροι, συμβολαιογραφικά δικαιώματα και τέλη της σύμβασης αυτής, που αναλογούν στην αξία του αντικειμένου της ή θα καταλογιστούν μελλοντικά, σε βάρος οποιουδήποτε των συμβαλλομένων, η φορολογία που τυχόν θα επιβληθεί από την αρμόδια ΔΟΥ κατά την εκτίμηση της σύμβασης κλπ, η έναντι Αρχών και τρίτων ευθύνη από εργατικά ατυχήματα από υπαιτιότητα του εργολήπτη, ο οποίος υποχρεούται να προβαίνει σε κάθε πράξη ή ενέργεια σύμφωνα με τα οριζόμενα από τους νόμους και τους οικοδομικούς κανονισμούς. Ότι οι οικοπεδούχοι δεν βαρύνονται με καμία δαπάνη, έξοδα, φόρους, εισφορές, αποζημιώσεις και λοιπές επιβαρύνσεις κάθε φύσης σε σχέση με την ανέγερση και αποπεράτωση, υφιστάμενες ή μελλοντικές, ούτε αυτές που βαρύνουν αυτούς σύμφωνα με τον νόμο, για τις οποίες υπόχρεος είναι ο εργολήπτης, έναντι του οποίου διατηρούν δικαίωμα αναγωγής, σε περίπτωση καταβολής εξ ιδίων, εξαιρουμένου του φόρου μεταβίβασης και οποιουδήποτε άλλου φόρου που θα προκύψει για  τις οριζόντιες ιδιοκτησίες που θα κατασκευαστούν για λογαριασμό των οικοπεδούχων και θα ανήκουν σ’ αυτούς, η οποία θα βαρύνει αποκλειστικά και μόνο τους ίδιους. Ότι οι οικοπεδούχοι βαρύνονται με τον ΦΠΑ που αναλογεί στις οριζόντιες ιδιοκτησίες που περιέρχονται σ’ αυτούς και θα καταβληθεί όπως ορίζει ο νόμος. Ότι κάθε δαπάνη οποιασδήποτε φύσης, έστω και απρόβλεπτη, αλλά αναγκαία για την εκτέλεση του έργου βαρύνει αποκλειστικά τον εργολήπτη, ο οποίος υποχρεούται στην καταβολή αυτής με δικά του χρήματα. Με το ίδιο έγγραφο συμφωνήθηκε ότι οι οικοπεδούχοι θα διατηρήσουν ως αντιπαροχή στην ιδιοκτησία τους τις: 1) υπό στοιχεία Υ8, Υ9, Υ10 και Υ11 αποθήκες του υπογείου επιφάνειας 9,59, 7,26, 6,70 και 8,71 τ.μ. και ποσοστά συνιδιοκτησίας 1⁰/₀₀ αδιαίρετα εκάστη στο οικόπεδο, 2) υπό στοιχεία ΥΡ1, ΥΡ2, ΥΡ3, ΥΡ4 θέσεις στάθμευσης του υπογείου επιφάνειας 13,16, 13,16, 12,15 και 12,15 τ.μ., με ποσοστό συνιδιοκτησίας 1⁰/₀₀ αδιαίρετα εκάστη στο οικόπεδο και ¼ εκάστη στην αποκλειστική χρήση του ακάλυπτου χώρου του υπογείου επιφάνειας 82,44 τ.μ., 3) υπό στοιχεία Α1 διαμέρισμα α΄ ορόφου εμβαδού 60,20 τ.μ., με ποσοστό συνιδιοκτησίας στο οικόπεδο 143 ⁰/₀₀, Α2 διαμέρισμα α΄ ορόφου εμβαδού 42,56 τ.μ., με ποσοστό συνιδιοκτησίας στο οικόπεδο 101 ⁰/₀₀, Β1 διαμέρισμα β΄ ορόφου εμβαδού 60,20 τ.μ., με ποσοστό συνιδιοκτησίας στο οικόπεδο 144 ⁰/_00, με δικαίωμα αποκλειστικής χρήσης χώρου δώματος εμβαδού 48,61 τ.μ. και Β2 διαμέρισμα β΄ ορόφου εμβαδού 42,56 τ.μ., με ποσοστό συνιδιοκτησίας στο οικόπεδο 101 ⁰/₀₀ αδιαίρετα. Περαιτέρω συμφώνησαν ότι στον εργολήπτη θα περιέλθουν 3 θέσεις στάθμευσης της πιλοτής, 3 αποθήκες του υπογείου, ότι οι χώροι αποκλειστικής χρήσης του δώματος επιφάνειας περίπου 48 τ.μ. και ακαλύπτου χώρου του οικοπέδου επιφάνειας περίπου 25 τ.μ., που θα ανήκουν σε οριζόντιες ιδιοκτησίες που θα περιέλθουν στον εργολήπτη ή τρίτο που αυτός θα υποδείξει και ότι οι οικοπεδούχοι αναλαμβάνουν την υποχρέωση να μεταβιβάσουν σ’ αυτόν ή τρίτα πρόσωπα που θα υποδείξει, ελεύθερα από βάρη, κατασχέσεις, υποθήκες, διεκδικήσεις κλπ, τα 503 ⁰/₀₀ αδιαίρετα του οικοπέδου, με τα εξ αυτών και επ’ αυτών δικαιώματα προσωπικά και εμπράγματα, αγωγές και ενστάσεις, που αντιστοιχούν στις οριζόντιες ιδιοκτησίες που θα περιέλθουν στην αποκλειστική του κυριότητα, ή των προσώπων που αυτός θα υποδείξει. Ότι για τη μεταβίβαση αυτή ο εργολήπτης θα δικαιούται να καλεί εγγράφως τους οικοπεδούχους ή τον νόμιμο εκπρόσωπό τους προ 5 εργασίμων ημερών, για την υπογραφή ενώπιον του συμβολαιογράφου του συμβολαιογραφικού εγγράφου ή προσυμφώνου μεταβίβασης, η δε άρνησή τους θα συνεπάγεται την κατάπτωση ποινικής ρήτρας και ευθύνη αποκατάστασης κάθε ζημίας του εργολήπτη. Ότι αυτή θα γίνεται κατόπιν αίτησής του και ανάλογα με την πρόοδο των εργασιών, με την προϋπόθεση υπεύθυνης δήλωσης του επιβλέποντος μηχανικού για την περαίωση του αντίστοιχου σταδίου κατά τα ειδικότερα διαλαμβανόμενα στη σύμβαση αυτή. Ρητά συμφωνήθηκε η δυνατότητα τροποποίησης, εκ μέρους του εργολήπτη μόνο, της οροφοκτησίας και η δυνατότητα εσωτερικών τροποποιήσεων και μεταρρυθμίσεων, υπό τον όρο ότι δεν θα θίγονται οι επιφάνειες των οριζοντίων που θα περιέλθουν στους οικοπεδούχους, καθώς και τα ποσοστά συγκυριότητάς τους και οι κοινόκτητοι και κοινόχρηστοι χώροι της οικοδομής, καθώς και οι εκ μέρους των οικοπεδούχων τροποποίηση, μετά από έγκαιρη γνωστοποίηση, αν δεν θίγονται τα κοινόχρηστα πράγματα και εγκαταστάσεις και δεν επιβαρύνεται ο προϋπολογισμός του έργου. Χρόνος αποπεράτωσης των οριζοντίων ιδιοκτησιών ορίστηκε διάστημα 18 μηνών από την έκδοση της οικοδομικής άδειας και των κοινοχρήστων και κοινοκτήτων δύο επιπλέον μήνες. Σε περίπτωση που απαιτηθεί από τη ΔΕΗ παραχώρηση χώρου υποσταθμού διανομής ηλεκτρικής ενέργειας, ορίστηκε ότι οι οικοπεδούχοι υποχρεούνται να αποδεχθούν αυτήν, προβαίνοντας σε σύσταση ή τροποποίηση της οριζόντιας ιδιοκτησίας, υπό τον όρο ότι δεν θα μειωθεί η αντιπαροχή τους και το αντάλλαγμα που θα καταβάλει η ΔΕΗ θα περιέρχεται στον εργολήπτη. Ότι ως προς τη μεταβίβαση των οριζοντίων ιδιοκτησιών που θα περιέλθουν στον εργολήπτη, οι οικοπεδούχοι υποχρεούνται να προβαίνουν στην υπογραφή χωρίς άλλο των οικείων συμβολαίων, ειδοποιούμενοι μετά από εξώδικη πρόσκληση προ 3 εργασίμων ημερών, η δε αδικαιολόγητη άρνησή τους επισύρει κατάπτωση ποινικής ρήτρας και ευθύνη προς αποζημίωση του δανειολήπτη, ενώ παράλληλα ο τελευταίος δικαιούται να προβεί σε μονομερή συμβολαιογραφική δήλωση μη εμφάνισης και εκτέλεσης εκ μέρους του των υποχρεώσεών του, προσκομίζοντας βεβαίωση του επιβλέποντος μηχανικού, με βέβαιη χρονολογία που θα πιστοποιεί αυτήν, αναφέροντας και την εξώδικη πρόσκληση προς τους οικοπεδούχους, οπότε θα ολοκληρώνεται η αγοραπωλησία με την απλή δήλωση του εργολήπτη. Ότι η παράδοση των οριζοντίων ιδιοκτησιών και των κοινοχρήστων και κοινοκτήτων μερών των οικοπεδούχων γίνεται με πρωτόκολλο παράδοσης και παραλαβής, αν όμως δεν προσέλθουν εντός 10 ημερών από την κοινοποίηση της σχετικής πρόσκλησης, αυτή θα λογίζεται συντελεσθείσα άνευ ετέρου τινός, αν δεν υπάρχει δικαιολογημένη και βάσιμη αντίρρηση από αυτούς κοινοποιούμενη εγγράφως στον εργολήπτη εντός δεκαημέρου προθεσμίας και μάλιστα ως ανεπιφύλακτη τέτοια (παραλαβή). Επιπλέον ορίστηκε ότι δικαιολογημένη κρίνεται η άρνησή τους αν οι κακοτεχνίες αποτιμώνται σε ποσό μεγαλύτερο των 300 ευρώ, δικαιούνται δε να διατυπώσουν επιφύλαξη στην πραγματική παραλαβή, για τα μη επηρεάζοντα τη χρήση και οίκηση πραγματικά ελαττώματα, ενώ για τα ουσιώδη δικαιούνται να την αρνηθούν. Περαιτέρω στην από 13-07-09 Γενική Συγγραφή Υποχρεώσεων αναφέρονται αναλυτικά οι γενικές εργασίες (κατεδάφιση υπάρχοντος κτίσματος, εκσκαφή θεμελίων, κατασκευή φέροντος οργανισμού, επιχρισμάτων, μονώσεις ταρατσών, επικάλυψη με κεραμικά πλακάκια, τοποθέτηση κιγκλιδωμάτων από μασίφ σίδερο, επίστρωση μπαλκονιών με πλακάκια ευρωπαϊκής προέλευσης κ.λπ.), καθώς και οι χωριστές εργασίες σε κάθε διαμέρισμα. Στην τελευταία ενότητα, στο άρθρο 13 με τίτλο «υδραυλικά – αποχετεύσεις» περιγράφονται για κάθε διαμέρισμα Α) εργασίες γραμμής κρύου νερού, με πρόβλεψη στο wc λεκάνης και νιπτήρα, στην κουζίνα νεροχύτη και πλυντηρίου πιάτων, στο λουτρό νιπτήρα, μπανιέρας, πλυντηρίου ρούχων και λεκάνης και στα μπαλκόνια δύο υποδοχών για βρύσες, Β) εργασίες γραμμής ζεστού νερού, και συγκεκριμένα ορίστηκε ότι τα διαμερίσματα Α1, Α2, Β1, Β2, Γ1 και Δ1 θα τροφοδοτούνται από ηλιακά θερμοσίφωνα τριπλής ενέργειας τοποθετημένα στο δώμα, ενώ ο ΙΣ1 θα τροφοδοτείται από ηλεκτρικό θερμοσίφωνα, τοποθετημένο στο WC αυτού, με σωληνώσεις συγκεκριμένου τύπου και μόνωσης, μονοκόμματες, χωρίς κόλληση στο εσωτερικό των δαπέδων κ.λπ. Στο άρθρο 14 με τίτλο «είδη υγιεινής» προβλέφθηκε για κάθε διαμέρισμα η τοποθέτηση μπανιέρας από χυτοσίδηρο, στο άρθρο 15 με τίτλο «ηλεκτρικές εγκαταστάσεις», για τους θερμοσίφωνες, προβλέφθηκε η τοποθέτηση εγκατάστασης ηλεκτρικού ή ηλιακού τριπλής ενέργειας. Στο άρθρο 23 με τίτλο «ξυλουργικά κουφώματα» προβλέφθηκαν πόρτες πρεσσαριστές από mdf, 8 χιλ. χρώματος ανιγκρέ και για τις κουζίνες ντουλάπια συγκεκριμένης προέλευσης, με πόρτες από μελαμίνη, χρώματος δρύινου ή κερασιάς, με ντουλάπια και πάγκο που δεν θα υπερβαίνουν σε τρέχοντα μέτρα το 10% της επιφάνειας του διαμερίσματος. Στο άρθρο 27, με τίτλο «δαπάνες κοινών και ατομικών παροχών ΔΕΗ ΕΥΔΑΠ ΑΠΟΧΕΤΕΥΣΗΣ ΟΤΕ» ορίστηκε ότι οι δαπάνες εγκρίσεως και πραγματοποιήσεως των κάθε φύσεως παροχών και μετρητών, ως και οι συνδέσεις πέραν της οικοδομικής γραμμής, ηλεκτρικής εταιρείας, εταιρείας υδάτων, δήμου και οργανισμού πρωτευούσης (ΔΕΗ – ΕΥΔΑΠ) βαρύνουν απευθείας τους ιδιοκτήτες των διαμερισμάτων (αγοραστές – οικοπεδούχο), οι οποίοι σε 15 ημέρες από την υπογραφή του συμβολαίου ή της παράδοσης αντίστοιχα, οφείλουν να καταβάλουν αυτές στον εργολήπτη. Ο εκ των ανωτέρω συμβαλλομένων …………… απεβίωσε αδιάθετος την 14-10-09 και κληρονομήθηκε από τον έτερο συμβαλλόμενο οικοπεδούχο – γιο του, που αποδέχθηκε την επαχθείσα σ’ αυτόν κληρονομιά με το υπ’ αριθ. ………./31-12-09 συμβόλαιο της συμβολαιογράφου Πειραιά ………., που μεταγράφηκε νόμιμα, με αποτέλεσμα να καταστεί πλήρης και αποκλειστικός κύριος του ανωτέρω οικοπέδου. Ακολούθησε η σύσταση της κοινοπραξίας με την επωνυμία «………….. οικοδομικές επιχειρήσεις», από τους ανωτέρω συμβαλλόμενους, με σκοπό την με εργολαβικό αντάλλαγμα κατά το σύστημα της αντιπαροχής ανάληψη και αποπεράτωση της προαναφερόμενης πολυκατοικίας, με διάρκεια ως την πώληση και παράδοση των διαμερισμάτων και λοιπών χώρων της οικοδομής, σε οικοπεδούχους και τρίτους αγοραστές, με συμμετοχή στα κέρδη και ζημίες εκάστου εξ αυτών κατά ποσοστό 50% και εκπροσώπηση από αμφοτέρους. Ακολούθησε η υπ’ αριθ. ………/15-01-2010 πράξη τροποποίησης του υπ’ αριθ. ………../2009 προσυμφώνου – εργολαβικής σύμβασης, της ίδιας συμβολαιογράφου (………….), με το οποίο οι ……….. και …………., ως εκπρόσωπος της ………… και της κοινοπραξίας τους, με την οποία δήλωσαν ότι ο πρώτος υπεισέρχεται πλέον στην υπ’ αριθ. ……../2009 σύμβαση και σε όλα τα δικαιώματα και υποχρεώσεις του αποβιώσαντος πατρός του, την οποία αποδέχθηκε ο αντισυμβαλλόμενός του, ο δε τελευταίος δήλωσε ότι εκχωρεί και μεταβιβάζει όλα τα δικαιώματα και υποχρεώσεις του από την ανωτέρω σύμβαση στην κοινοπραξία, τα οποία η τελευταία, όπως εκπροσωπείτο, καθώς και ο αντισυμβαλλόμενός τους, αποδέχθηκαν. Στη συνέχεια εκδόθηκαν η υπ’ αριθ. …./22-02-2010 άδεια κατεδάφισης και η υπ’ αριθ. …../20-01-2010 άδεια οικοδομής, που αναθεωρήθηκε την 03-03-10 ως προς το όνομα του αιτούντος, με μελετητή και επιβλέποντα αρχιτεκτονικής μελέτης, φέροντος οργανισμού, παθητικής πυροπροστασίας, τευχών προϋπολογισμού και χρονικού προγραμματισμού – γενικό επιβλέποντα τον εκκαλούντα – εφεσίβλητο ……….. και μελετητή – επιβλέποντα θερμομόνωσης, ηλεκτρικών ισχ. ρευμάτων, ύδρευσης, αποχέτευσης, θέρμανσης, ανυψωτικών συστημάτων, ενεργητικής πυροπροστασίας, καυσίμου αερίου τον ……………. Στη συνέχεια οι ανωτέρω συμβαλλόμενοι, με τις ανωτέρω ιδιότητές τους, προέβησαν στη σύνταξη του υπ’ αριθ. ……/20-05-2011 συμβολαίου σύστασης οριζόντιας ιδιοκτησίας – κανονισμού πολυκατοικίας της ίδιας συμβολαιογράφου, που μεταγράφηκε νόμιμα, με την οποία υπήγαγαν το ανωτέρω οικόπεδο στις διατάξεις του Ν 3741/1929, 1002, 1117 ΑΚ και ΝΔ 1024/1971 και στην κατάρτιση κανονισμού της πολυκατοικίας, αποτελούμενης από υπόγειο, ισόγειο (πιλοτή), 4 πάνω από αυτό ορόφους και δώμα, σύμφωνα με τα προσαρτηθέντα σ’ αυτό από Ιανουαρίου 2011 σχεδιαγράμματα κατόψεων του …………., με αριθμούς σχεδίων Α0, Α1, Α2, Α3, Α4, Α5 και Α9, τον από Ιανουαρίου 2011 πίνακα κατανομής ποσοστών και την από 13-07-09 Γενική Συγγραφή Υποχρεώσεων. Ειδικότερα προβλέφθηκαν: Ι. οι υπό στοιχεία Υ5, Υ6, Υ7, Υ8 και Υ9 αποθήκες του υπογείου με ποσοστό συνιδιοκτησίας στο οικόπεδο 1 ⁰/₀₀ εκάστη και εμβαδόν 6,56, 9,73, 7,72, 7,23 και 5,62 τ.μ. αντίστοιχα, ΙΙ. οι υπό στοιχεία ΥΡ1, ΥΡ2, ΥΡ3 και ΥΡ4 θέσεις στάθμευσης του υπογείου, με ποσοστό συνιδιοκτησίας στο οικόπεδο 1⁰/₀₀ εκάστη και εμβαδό 13,16, 13,16, 12,15 και 12,15 τ.μ. αντίστοιχα, ΙΙ. η δημιουργία υποσταθμού διανομής ΔΕΗ, με το ίδιο ποσοστό συνιδιοκτησίας και εμβαδό 27,85 τ.μ., με τα ειδικότερα αναγραφόμενα σ’ αυτήν δικαιώματα της ΔΕΗ, IV. οι υπό στοιχεία ΙΡ1, ΙΡ2 και ΙΡ3 κλειστές θέσεις στάθμευσης της πιλοτής, με ίδιο ποσοστό συνιδιοκτησίας εκάστη και εμβαδό 22,62, 17,10 και 17,10 τ.μ. αντίστοιχα, V. διαμέρισμα ισογείου με στοιχεία Ι1, εμβαδού 18,60 τ.μ. με ημιυπαίθριο χώρο 9,53 τ.μ. και ποσοστό συνιδιοκτησίας στο οικόπεδο 42 ⁰/₀₀, VI. διαμέρισμα πρώτου ορόφου με στοιχεία Α1, εμβαδού 60,20 τ.μ. με ημιυπαίθριο χώρο 14,04 τ.μ. και ποσοστό συνιδιοκτησίας στο οικόπεδο 144 ⁰/₀₀, VII. διαμέρισμα πρώτου ορόφου με στοιχεία Α2, εμβαδού 42,56 τ.μ. με ημιυπαίθριο χώρο 12,99 τ.μ. και ποσοστό συνιδιοκτησίας στο οικόπεδο 101 ⁰/₀₀, VIII. διαμέρισμα δευτέρου ορόφου με στοιχεία Β1, εμβαδού 60,20 τ.μ. με ημιυπαίθριο χώρο 14,04 τ.μ. και ποσοστό συνιδιοκτησίας στο οικόπεδο 144 ⁰/₀₀, καθώς και με δικαίωμα αποκλειστικής χρήσης σε ακάλυπτο χώρο του οικοπέδου εμβαδού 23,30 τ.μ. και σε χώρο του δώματος εμβαδού 48,61 τ.μ., IX. διαμέρισμα δευτέρου ορόφου με στοιχεία Β2, εμβαδού 42,56 τ.μ. με ημιυπαίθριο χώρο 12,99 τ.μ. και ποσοστό συνιδιοκτησίας στο οικόπεδο 101 ⁰/₀₀, X. διαμέρισμα τρίτου ορόφου με στοιχείο Γ, εμβαδού 101,65 τ.μ. με ημιυπαίθριο χώρο 15,84 τ.μ. και ποσοστό συνιδιοκτησίας στο οικόπεδο 226 ⁰/₀₀, XI. διαμέρισμα τετάρτου ορόφου με στοιχείο Δ, εμβαδού 102,70 τ.μ. με ημιυπαίθριο χώρο 15,84 τ.μ. και ποσοστό συνιδιοκτησίας στο οικόπεδο 229 ⁰/₀₀, καθώς και με δικαίωμα αποκλειστικής χρήσης σε δύο τμήματα του δώματος εμβαδών 31,09 και 16,62 τ.μ., XII. δώμα, με επιπλέον των προαναφερομένων κοινόχρηστο ακάλυπτο χώρο (ταράτσα) εμβαδού 10,39 τ.μ. Στον οικοπεδούχο συμφωνήθηκε να περιέλθουν οι υπό στοιχεία Υ5, Υ6, Υ9, ΥΡ1, ΥΡ2, ΥΡ3, ΥΡ4, Α1, Α2, Β1 και Β2, ενώ όλες οι λοιπές θα περιέρχονταν στην εργολήπτρια, ή σε τρίτους που θα υποδείκνυε, ως εργολαβικό αντάλλαγμα. Περαιτέρω με το υπ’ αριθ. ……../20-07-11 συμβόλαιο της ίδιας συμβολαιογράφου, νομίμως μεταγραφέν, ο οικοπεδούχος, με την σύμπραξη του ………….., με τις ανωτέρω ιδιότητές του, πώλησε και μεταβίβασε στη ΔΕΗ χώρο του υπογείου, εμβαδού 27,85 τ.μ., με ποσοστό συνιδιοκτησίας στο οικόπεδο 1 ⁰/₀₀, που ορίζεται νοτιοδυτικά με αποθήκη Υ9, αποθήκη καυσίμων και άσκαφο χώρο οικοπέδου, βορειοδυτικά με κοινόχρηστο διάδρομο και αποθήκες Υ8, Υ7 και Υ6, βορειοανατολικά με όριο οικοπέδου και άσκαφο χώρο οικοπέδου και νοτιοανατολικά με άσκαφο χώρο οικοπέδου, για την εγκατάσταση υποσταθμού μετατροπής και διανομής ηλεκτρικής ενέργειας, με δικαίωμα διατήρησης και χρήσης καταπακτής και αεραγωγών, συνολικού εμβαδού 7,60 τ.μ., αντί τιμήματος 16.000 ευρώ, που ρητά ορίστηκε ότι θα καταβληθεί στην εργολήπτρια. Ακολούθησε η υπ’ αριθ. ………./09-03-2012 πράξη τροποποίησης σύστασης οριζοντίου της ίδιας συμβολαιογράφου, με την οποία ο ……….., ενεργών ως εκπρόσωπος όλων των συνιδιοκτητών, όρισε ότι η υπό στοιχεία ΙΡ1 κλειστή θέση στάθμευσης του υπογείου δεν αποτελεί πλέον οριζόντια ιδιοκτησία, αλλά κοινόχρηστο, η αποκλειστική χρήση του οποίου θα ανήκει στον εκάστοτε ιδιοκτήτη του υπό στοιχείο Γ διαμερίσματος. Την 20-07-11 αποπερατώθηκαν οι οριζόντιες ιδιοκτησίες του οικοπεδούχου, συμπεριλαμβανομένης της μετατροπής ημιυπαίθριων χώρων σε χώρους κύριας χρήσης και στις 20-09-11 αποπερατώθηκαν και οι κοινόκτητοι και κοινόχρηστοι χώροι της οικοδομής. Ο οικοπεδούχος, κληθείς να παραλάβει αυτές από την εργολήπτρια, δεν προσήλθε, για την υπογραφή πρωτοκόλλου παράδοσης παραλαβής, διότι από το χρόνο κατασκευής των επιχρισμάτων είχαν ήδη εμφανιστεί ρωγμές σε διάφορα σημεία της τοιχοποιίας, στο εσωτερικό των διαμερισμάτων του, κυρίως στα σημεία διέλευσης των ηλεκτρικών σωλήνων, διαγώνιες ρωγμές στην τοιχοποιία, καθώς και σε σημεία συναρμογής δομικού φορέα και τοίχων, αλλά και σε κοινόχρηστους χώρους της οικοδομής, που μετά από δύο διαδοχικές προσπάθειες αποκατάστασης εκ μέρους της εργολήπτριας, κάποιες επανεμφανίστηκαν, ενώ εμφανίστηκαν και νέες. Περαιτέρω δεν συνέβαλε στην δαπάνη τακτοποίησης των αυθαιρέτων, κατά το μέρος που του αναλογούσαν. Λόγω της άρνησής του να παραλάβει, του απεστάλη από την εργολήπτρια η από 11-10-11 εξώδικη δήλωσή της, που του επιδόθηκε την 18-10-2011 (βλ. υπ’ αριθ. ……/18-10-11 έκθεση επίδοσης του δικαστικού επιμελητή ……), για παραλαβή αυτών, καταβολή δαπανών τακτοποίησης για τις οριζόντιες ιδιοκτησίας του, ΤΑΠ που κατέβαλε η ίδια κατά τη σύνταξη συμβολαίου πώλησης προς τη ΔΕΗ (βλ. από 15-07-11 παραστατικό του Δ. Ελληνικού που προσκομίζουν οι εκκαλούντες – εφεσίβλητοι), σύνδεσης με τα δίκτυα και πρόσθετες εργασίες, συνολικού ποσού 6.800 ευρώ, 12.000 ευρώ για τις επιπλέον κλειστές θέσεις στάθμευσης, καθώς και ΦΠΑ ποσού 50.000 ευρώ, στην οποία απάντησε με την από 07-11-11 εξώδικη δήλωσή του περί εμφάνισης ρωγμών σε όλους τους χώρους της οικοδομής και ανάγκης διόρθωσης αυτών, μη καταβολής τιμήματος από την πώληση χώρου του υπογείου στη ΔΕΗ και ελλείψεις συνομολογημένων ιδιοτήτων στην εκτέλεση του έργου. Ωστόσο, ενόψει της απειλής καθαίρεσης των στοιχείων ένταξης των ημιυπαίθριων σε χώρους κύριας χρήσης, αρχές Νοεμβρίου 2011 προέβη στις απαραίτητες ενέργειες για την τακτοποίησή τους και στις 02-03-2012 παρέλαβε το υπό στοιχεία Β1 διαμέρισμα. Η δαπάνη σύνδεσης με τη ΔΕΗ ύψους 3.297,11 ευρώ και την ΕΥΔΑΠ ύψους 1.882,68 ευρώ καταβλήθηκαν από τον ………………. στις 07-04-2011 και 25-05-2012 (βλ. από 11-02-11 προσφορά της ΔΕΗ, αίτηση ηλεκτροδότησης και από 07-04-11 αποδεικτικά ηλεκτρονικής πληρωμής ύψους 1.008,87 και 4.386,40 ευρώ στη ΔΕΗ και από 22-06-11 αίτηση και 14-07-11 ειδοποιητήριο, από 11-05-12 αίτηση και 21-05-12 ειδοποιητήριο 25-05-12 κατάσταση είσπραξης και παράρτημα σύμβασης της ΕΥΔΑΠ Γλυφάδας). Ακολούθησε η από 17-07-12 εξώδικη δήλωση της εργολήπτριας, που του επιδόθηκε την 19-07-12, με την οποία του δήλωσε ότι για το συνολικά οφειλόμενο ποσό των 26.086,12 ευρώ, κατόπιν καταβολών του των ποσών των 2.000 ευρώ την 30-03-11, 3.600 ευρώ την 20-06-11 και 15.000 ευρώ την 02-03-12 και συμψηφισμού της προς εκείνον μεταξύ άλλων και υποχρέωσής της καταβολής ποσού 1.760 ευρώ για υπόλοιπο τιμήματος πώλησης τμήματος υπογείου στη ΔΕΗ, μετά την αφαίρεση ποσού 4.000 ευρώ στο οποίο αποτιμάται η αξία της αποκλειστικής χρήση του τμήματος του ακαλύπτου του ισογείου, απέμεινε υπόλοιπο οφειλής του ύψους 1.616,42 ευρώ, που δεν προτίθεται να αναζητήσει. Από τα ανωτέρω αποδεικνύεται ότι πράγματι, ενόψει της μεταβίβασης του χώρου υποσταθμού της ΔΕΗ, ήδη με το συμβόλαιο σύστασης οριζοντίων ιδιοκτησιών, σε αντίθεση με όσα είχαν συμφωνηθεί προηγουμένως, μειώθηκαν από 4 σε 3 οι αποθήκες του υπογείου που θα ελάμβανε ως αντιπαροχή ο οικοπεδούχος, με το αντίστοιχο ποσοστό συγκυριότητας (1⁰/₀₀), καθώς και το συνολικό εμβαδόν τους κατά 10,35 τ.μ. (από 32,26 σε 21,91 τ.μ.). Σε αντάλλαγμα συμφωνήθηκε η παραχώρηση επιπλέον ποσοστού συγκυριότητας 1 ⁰/₀₀ στο υπό στοιχείο Α1 διαμέρισμα (από 143 σε 144⁰/₀₀) και δικαίωμα αποκλειστικής χρήσης στον ιδιοκτήτη του Β1 διαμερίσματος, σε τμήμα του ακαλύπτου χώρου του οικοπέδου, εμβαδού 23,30 τ.μ. Οι τροποποιήσεις αυτές έλαβαν χώρα, όχι για την αποκατάσταση της αναλογίας της αντιπαροχής βάσει της μεταξύ των διαδίκων συμφωνίας, αφού δεν αποδείχθηκε τέτοια συμφωνία ή πρόθεση των διαδίκων μερών, αντίθετα, γνωρίζοντας αμφότερα τα διάδικα μέρη με βεβαιότητα πλέον ότι θα κατασκευαζόταν υποσταθμός της ΔΕΗ στο υπόγειο της οικοδομής, προέβησαν στη σύσταση της οριζόντιας ιδιοκτησίας με το ανωτέρω συμβολαιογραφικό έγγραφο, προβαίνοντας στις ανωτέρω τροποποιήσεις, ως προς την αντιπαροχή και το εργολαβικό αντάλλαγμα, χωρίς να αναφέρουν οτιδήποτε σ’ αυτό, ή σε άλλο έγγραφο, για διαφορετική αιτία των τροποποιήσεων αυτών. Ενόψει των ανωτέρω, επειδή δεν τηρήθηκε η αρχική συμφωνία του εργολαβικού προσυμφώνου, περί μη επιβάρυνσης της αντιπαροχής του οικοπεδούχου με τη δημιουργία υποσταθμού, αλλά ούτε και της κατανομής των ποσοστών συγκυριότητας (49,7 – 50,3) στο εμβαδόν που διατέθηκε για τη δημιουργία του, ο τελευταίος δικαιούται να εισπράξει μέρος του τιμήματος, ανάλογο με το εμβαδόν που διέθεσε για τη δημιουργία του υποσταθμού. Συνεπώς, επειδή αφενός το τίμημα πώλησης της ανωτέρω οριζόντιας ιδιοκτησίας, εμβαδού 27,85 τ.μ. στη ΔΕΗ ανήλθε στο ποσό των (16.000 – 500 για έξοδα συμβολαίου, που δεν αμφισβήτησε ειδικά ο εφεσίβλητος – εκκαλών) 15.500 ευρώ, αφετέρου ο τελευταίος διέθεσε εμβαδόν 10,35 τ.μ. και η εργολήπτρια 17,5 τ.μ., η αναλογία του δικαιώματός τους στο τίμημα ανέρχεται σε 5.760 ευρώ για τον οικοπεδούχο και 9.740 ευρώ για την εργολήπτρια. Από το αναλογούν στον οικοπεδούχο τίμημα πρέπει να αφαιρεθεί η αξία αποκλειστικής χρήσης εμβαδού 23,30 τ.μ., που παραχωρήθηκε στον τελευταίο, σε τμήμα του ακαλύπτου χώρου του οικοπέδου, ως παρακολούθημα του Β1 διαμερίσματος ιδιοκτησίας του, αντικειμενικής αξίας 3.200 ευρώ, της οποίας δεν αποδείχθηκε μεγαλύτερη, αλλά ούτε και μικρότερη εμπορική αξία, συνεπώς όφειλε η εργολήπτρια να του καταβάλει υπόλοιπο ύψους 2560 ευρώ. Εξ αυτού οι εκκαλούντες – εφεσίβλητοι κατέβαλαν με την ανωτέρω δήλωση συμψηφισμού τους το ποσό των 1.760 ευρώ, συνεπώς του οφείλουν υπόλοιπο ύψους 800 ευρώ. Συνεπώς, πρέπει, κατά παραδοχή των ισχυρισμών περί τροποποίησης της αρχικής συμφωνίας και της δια συμψηφισμού ένστασης εξόφλησης, κατ’ άρθρα 416, 440 – 442 που παραδεκτά κατ’ άρθρο 527 σε συνδ. με 262§1 ΚΠολΔ προέβαλαν οι εφεσίβλητοι, αναφέροντας ειδικά και τον χρόνο που (αρχικά) όχλησαν τον αντίδικό τους για την οφειλή του και στη συνέχεια κατέβαλαν οι ίδιοι γι’ αυτόν τα επιμέρους ποσά που συνθέτουν την ανταπαίτησή τους, οπότε κατέστη κατ’ άρθρο 340 ΑΚ ληξιπρόθεσμη και απαιτητή η αξίωσή τους, προβαίνοντας στη συνέχεια σε εξώδικο συμψηφισμό των εκατέρωθεν απαιτήσεών τους που συνυπήρξαν, να θεωρηθεί, από το χρόνο καταβολής εκ μέρους τους, μερικά εξοφλημένη από αυτούς η απαίτηση του εφεσιβλήτου εκκαλούντος και να γίνει εν μέρει δεκτό κατά το ανωτέρω ποσό το αίτημα καταβολής του τιμήματος πώλησης τμήματος του υπογείου για υποσταθμό της ΔΕΗ, ως κατ’ ουσίαν βάσιμο. Επομένως, το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο, το οποίο με την εκκαλουμένη έκρινε ολοσχερώς εξοφλημένο το σχετικό κονδύλιο, δια της δήλωσης συμψηφισμού, ποσού 1.760 ευρώ, προσδιορίζοντας ειδικότερα την αξία της αποκλειστικής χρήσης του ισογείου στο ποσό των 4.000 ευρώ, εσφαλμένα ως προς το στοιχείο αυτό εκτίμησε τις αποδείξεις και πρέπει, κατά μερική παραδοχή του δεύτερου λόγου της δεύτερης έφεσης, περί κακής εκτίμησης του αποδεικτικού υλικού, καθώς και του δεύτερου όμοιου πρόσθετου λόγου – απορριπτομένου ταυτόχρονα του 3^ου σκέλους του 2^ου πρόσθετου λόγου ως προς τις επιμέρους αιτιάσεις για εσφαλμένη κατανομή του ποσοστού συμμετοχής εκάστου των συμβαλλομένων στο τίμημα, αλλά και μη απόδειξης συμφωνίας περί δόσης αντί καταβολής, την οποία δεν επικαλούνται οι εκκαλούντες – εφεσίβλητοι, καθώς και του ότι δεν επικαλέστηκαν τον χρόνο που κατέστησαν ληξιπρόθεσμες οι ανταπαιτήσεις τους ως αβάσιμων – να εξαφανιστεί ως προς το κεφάλαιό της αυτό η εκκαλουμένη και αφού κρατηθεί και δικαστεί η δεύτερη αγωγή κατά το μέρος της αυτό, να γίνει εν μέρει δεκτό το ανωτέρω αίτημα και να αναγνωριστεί η υποχρέωση των εναγομένων να καταβάλουν στον ενάγοντα το ανωτέρω ποσό τω 800 ευρώ. Εξάλλου, από τις ανωτέρω συμφωνίες μεταξύ των διαδίκων δεν προβλέφθηκε ευθύνη της εργολήπτριας για κάλυψη των δαπανών ΤΑΠ ετών 2007 – 2011 του οικοπέδου και σύνδεσης των οριζόντιων ιδιοκτησιών και κοινοκτήτων και κοινοχρήστων μερών, κατά το μέρος τους που αναλογούν στον οικοπεδούχο, με τα δίκτυα, αφού δεν αποτελούν έξοδα που συνδέονται με την ανέγερση και αποπεράτωση της οικοδομής, αντίθετα μάλιστα, στη Γενική Συγγραφή Υποχρεώσεων (άρθρο 27) προβλέφθηκε ρητά ότι με την δαπάνη σύνδεσης στα δίκτυα βαρύνονται οι ιδιοκτήτες των διαμερισμάτων (αγοραστές – οικοπεδούχος), οι οποίοι σε 15 ημέρες από την υπογραφή του συμβολαίου ή της παράδοσης αντίστοιχα, οφείλουν να καταβάλουν αυτές στον εργολήπτη. Συνεπώς το αίτημα καταβολής ποσών ύψους 1.602,17 ευρώ και 3.297,11 και 2.320,58 ευρώ για τα ανωτέρω κονδύλια αντίστοιχα, είναι απορριπτέο ως ουσιαστικά αβάσιμο. Εξάλλου, ανεξάρτητα από την ύπαρξη συμφωνίας μεταξύ των διαδίκων περί μετατροπής των ημιυπαίθριων χώρων της οικοδομής σε τέτοιους κύριας χρήσης, καθισταμένης εικονικής της μεταξύ τους εργολαβικής σύμβασης ως προς τις επιφάνειες των διαμερισμάτων που θα ελάμβαναν ο οικοπεδούχος και η εργολήπτρια, από κανένα αποδεικτικό μέσο (μαρτυρική κατάθεση, ένορκη βεβαίωση, ιδιωτικό έγγραφο κλπ) δεν αποδείχθηκε ότι η συμφωνία αυτή αφορούσε και τις δαπάνες τακτοποίησης των αυθαιρεσιών αυτών της οικοδομής, κατά τον Ν 4014/2011, ο οποίος άλλωστε δημοσιεύθηκε μετά την κατάρτιση των υπ’ αριθ. ……./2009 προσυμφώνου – εργολαβικής σύμβασης και υπ’ αριθ. ……./15-01-2010 τροποποιητικής αυτής. Συνεπώς, το αίτημα καταβολής δαπανών τακτοποίησης ημιυπαίθριων χώρων και αμοιβής μηχανικού, ύψους 9.722 ευρώ, πρέπει να απορριφθεί ως ουσιαστικά αβάσιμο. Τα παραπάνω δεχόμενη η εκκαλουμένη και απορρίπτοντας ως ουσιαστικά αβάσιμα τα ανωτέρω κονδύλια, συμπληρουμένης της αιτιολογίας της με την παρούσα, ως προς τις δαπάνες τακτοποίησης ημιυπαίθριων με την παρούσα, κατ’ άρθρο 534 ΚΠολΔ, ορθά έκρινε και πρέπει να απορριφθούν οι αντίθετοι λόγοι της δεύτερης έφεσης (δεύτερος λόγος περί κακής εκτίμησης των αποδείξειων) και του δικογράφου προσθέτων λόγων (2^ο σκέλος 2^ου πρόσθετου λόγου) ως αβάσιμοι. Περαιτέρω αποδείχθηκε ότι και αργότερα και ως τον χρόνο διενέργειας της από Σεπτεμβρίου 2018 δικαστικής πραγματογνωμοσύνης, που διατάχθηκε με την ανωτέρω μη οριστική απόφαση του πρωτοβαθμίου Δικαστηρίου, εξακολουθούσαν να υφίστανται οι ανωτέρω τριχοειδείς, πλάτους μικρότερου των 3 χιλ. ρηγματώσεις και είχαν εμφανιστεί και νέες και συγκεκριμένα, ως τις 27-09-18, που πραγματοποιήθηκε και η τελευταία αυτοψία από τον πραγματογνώμονα, η οικοδομή παρουσίαζε τα ακόλουθα ελαττώματα: α) στο υπόγειο: μεταξύ κολωνών Κ17 και Κ7 προς το Κ17, απέναντι από αυτήν, μεταξύ Κ37 και γωνίας τοιχείου, μεταξύ Κ17 και 7 προ το Κ7, μεταξύ Κ7 και Κ4 (3), στην ανεστραμμένη δοκό στήριξης πλάκας υπογείου, στο σημείο σύνδεσης με το υποστήλωμα (2), μεταξύ Κ13 και Κ6, προς το Κ6, μεταξύ Κ13 και Κ6 προς το Κ13, στην οροφή της πλάκας Π2 που ξεκινάει από τη δοκό Δ4.7 και καταλήγει στην ανεσταραμμένη δοκό Δ20, στο δάπεδο κάτωθεν της πλάκας, στο τοιχείο οπλισμένου σκυροδέματος μεταξύ Κ14 και Κ15, εντός αποθήκης Υ6, στο βιομηχανικό δάπεδο. β) στην πιλοτή: στο μέσο της δοκού Δ11.1, μεταξύ Κ17 και Κ16, στο μέσο της δοκού Δ5.1, μεταξύ Κ7 και προβόλου του Κ8, στη δοκό Δ4.3 μεταξύ Κ17 και Κ7 στον κόμβο με το Κ7, στο δάπεδο σκυροδέματος της πιλοτής στον ακάλυπτο χώρο της οικοδομής, κατά μήκος της Π2 του υπογείου και σε συνέχεια με το δάπεδο του ακαλύπτου χώρου της οικοδομής, καθώς και στο δάπεδο σκυροδέματος στον ακάλυπτο χώρο, γ) στους λοιπούς κοινόκτητους χώρους: στην πρόσοψη στον εξώστη του Β2 διαμερίσματος, στην ένωση της διακοσμητικής κολώνας με τον πρόβολο, στην πίσω όψη, στο ύψος των παραθύρων του κλιμακοστασίου σε όλες τις στάθμες της οικοδομής, στην πίσω όψη στο ύψος του παραθύρου του διαμερίσματος Δ1, στην πίσω όψη στο ύψος της οροφής του Δ΄ ορόφου, στο δώμα, στο στηθαίο που βρίσκεται στον χώρο αποκλειστικής χρήσης του οικοπεδούχου, τοπική ρηγμάτωση του επιχρίσματος εξωτερικά του περιμετρικού στηθαίου οπτοπλινθοδομής, ρηγματώσεις στο περιμετρικό στηθαίο από οπτοπλινθοδομή, έντονες ρηγματώσεις και αποφλοιώσεις στο περιμετρικό στηθαίο εγκιβωτισμού του προβόλου, αστοχία στην στήριξη της μεταλλικής κουπαστής του περιμετρικού στηθαίου του προβόλου στο επίχρισμα της κατακόρυφης επιφάνειας, ρηγματώσεις στο σημείο επαφής των διακοσμητικών υποστυλωμάτων με το συμπαγές στηθαίο, οριζόντιες ρηγματώσεις σε τμήματα του συμπαγούς στηθαίου των προβόλων, κατακόρυφες και οριζόντιες ρηγματώσεις στις θέσεις έδρασης των κουφωμάτων στην πίσω όψη της οικοδομής, τοπικές ρηγματώσεις επιχρισμάτων στο περιμετρικό στηθαίο οπτοπλινθοδομής για τον εγκιβωτισμό των στρώσεων της πλάκας του φέροντος οργανισμού. δ) Στην οριζόντια ιδιοκτησία Α1: στον διαχωριστικό τοίχο των διαμερισμάτων Α1 – Α2, στον χώρο του καθιστικού, στο ύψος του οριζοντίου σενάζ, στον τοίχο του ορίου μεταξυ Κ17 και Κ7, στον χώρο του υπνοδωματίου στο ύψος του οριζοντίου σενάζ, ενώ έχουν επισκευαστεί παλαιότερες ρηγματώσεις, στην επιφάνεια των επιχρισμάτων της τοιχοποιίας του καθιστικού του διαμερίσματος Α1 προς το Α2, στην περιοχή των επιχρισμάτων πάνω από την πόρτα εισόδου, στην επιφάνεια των επιχρισμάτων στο χώρο του κοιτώνα προς την οδό ……., μεταξύ του υποστυλώματος – τοιχίου Κ17 και της τοιχοποιίας από οπτοπλινθοδομές, στην επιφάνεια επιχρισμάτων στον χώρο τοι κοιτώνα προς τον ακάλυπτο του οικοπέδου, μεταξύ του υποστυλώματος – τοιχίου Κ7 και της τοιχοποιίας από οπτοπλινθοδομές, στην επιφάνεια των επιχρισμάτων στην θέση έδρασης του κουφώματος του κοιτώνα προς τον ακάλυπτο του οικοπέδου, μεταξύ του υποστυλώματος τοιχίου Κ7 της τοιχοποιίας από οπτοπλινθοδομές. ε) Στην οριζόντια ιδιοκτησία Β1: στο διαχωριστικό τοίχο των διαμερισμάτων Β1 – Β2, στον χώρο του καθιστικού, στο ύψος του οριζοντίου σενάζ, στον τοίχο πρόσοψης στον χώρο του καθιστικού στο ύψος της ένωσης της τοιχοποιίας με την δοκό Δ11.1, μεταξύ Κ16 και Κ17, στον τοίχο πρόσοψης στον χώρο του υπνοδωματίου, στο ύψος της ένωσης της τοιχοποιίας με την δοκό Δ11.1 μεταξύ Κ16 και Κ17, ενώ έχουν επισκευαστεί παλαιότερες ρηγματώσεις, στη επιφάνεια επιχρισμάτων, πάνω από την πόρτα εισόδου, στην τοιχοποιία του καθιστικού προς το Β2, στον χώρο της κουζίνας στη θέση του υποστυλώματος – τοιχίου Κ12, της τοιχοποιίας του καθιστικού προς την οδό …….., στη θέση επαφής της τοιχοποιίας με τη δοκό Δ11.1, στον κοιτώνα προς την οδό ….., στη θέση επαφής με την τοιχοποιία με την δοκό Δ11.1, στον χώρο του κοιτώνα προς την οδό ………, μεταξύ του υποστυλώματος – τοιχίου Κ15 και της τοιχοποιίας από οπτοπλινθοδομές, στο χώρο του κοιτώνα προς τον ακάλυπτο του οικοπέδου, μεταξύ του υποστυλώματος – τοιχίου Κ17 και της τοιχοποιίας από οπτοπλινθοδομές, στη θέση έδρασης του κουφώματος του κοιτώνα προς τον ακάλυπτο χώρο του οικοπέδου, μεταξύ του υποστυλώματος – τοιχίου Κ 17 και της τοιχοποιίας από οπτοπλινθοδομές. Στ) στην οριζόντια ιδιοκτησία Β2, στην επιφάνεια των επιχρισμάτων της τοιχοποιίας, στο χώρο του καθιστικού, μεταξύ του υποστυλώματος – τοιχίου Κ15 και της τοιχοποιίας από οπτοπλινθοδομές (βλ. ιδίως από Ιουλίου 2017 τεχνική έκθεση ….. σελ. 55). Οι επισκευασμένες ωστόσο ρηγματώσεις φέρουν εμφανή σημάδια επισκευής, χωρίς να έχουν δημιουργηθεί νέες στη θέση τους. Τα ανωτέρω ελαττώματα δεν είναι αναμενόμενα, με τη χρήση των σύγχρονων υλικών και μεθόδων κατασκευής, σε αυτή την έκταση και μάλιστα στα πρώτα χρόνια από τη συνολική ζωή των κατασκευών, παρά τους επιβαρυντικούς παράγοντες που τις επηρεάζουν. Περαιτέρω από το σύνολο των αποδεικτικών μέσων αποδείχθηκε ότι κύριο αίτιο εμφάνισης των ρηγματώσεων της οικοδομής, η οποία είναι κατασκευασμένη από οπλισμένο σκυρόδεμα με πεδιλοδοκούς, είναι η διαφορική καθίζησή της εξαιτίας της ιδιαιτερότητας της μορφολογίας του εδάφους, καθώς κατασκευάστηκε στην παρειά χειμάρου, που οφείλεται σε ρήγμα, γεγονός που προκαλεί πλευρικές αποσφηνώσεις στο έδαφος και μεταβολή των υλικών, με αποτέλεσμα να δημιουργείται ένα περιβάλλον επιρρεπές σε διαφορικές καθιζήσεις. Το συμπέρασμα αυτό επιβεβαιώνει και στην από Οκτωβρίου 2016 τεχνική του έκθεση και ο γεωλόγος …………, ο οποίος απέδωσε επιπλέον τις ρηγματώσεις και στο ότι λόγω της απότομης αλλαγής της μορφολογίας του εδάφους, εξαιτίας του χειμάρρου αλλά και της εγγύτητας με τον Υμηττό, και το γεγονός ότι η μεγαλύτερη διάσταση της κατασκευής βρίσκεται κυρίως στη μεγαλύτερη κλίση, οι εκσκαφές ήταν πολύ πιο βαθιές στο βόρειο – ΒΑ άκρο της οικοδομής που επιπλέον είναι πιο μακριά από το κέντρο του χειμάρρου, με αποτέλεσμα το βόρειο άκρο της οικοδομής να είναι θεμελιωμένο σε βαθύτερα και πιο υγιή υλικά (βράχο ή ημίβραχο) σε αντίθεση με την νότια πλευρά που εδράζεται σε ημίβραχο ή και εδαφικά υλικά στο νότιο ΝΔ άκρο, κατάσταση που επιδεινώνεται από τα υπόγεια νερά που βρίσκονται κάτω από αυτήν, καταλήγοντας ότι για την αποφυγή επιδείνωσης, από τους παράγοντες των υπογείων υδάτων και της σεισμικής δόνησης, είναι αναγκαία η βελτίωση του υπεδάφους στη νότια πλευρά και ειδικότερα στο ΝΔ θεμέλιο. Άλλοι παράγοντες, πέραν της μελέτης, η οποία δεν προσαρμόστηκε στις ανάγκες του εδάφους κατά τα προεκτεθέντα, αποτελούν οι κακοτεχνίες κατά την κατασκευή της οικοδομής και ειδικότερα η μη ομοιόμορφη μεταφορά φορτίων ανωδομής προς τη θεμελίωση, η τοποθέτηση υπερβολικού οπλισμού στις δοκούς, που επιδρά δυσμενώς στη συνεργασία σκυροδέματος και σιδήρου, προκαλώντας αστοχία διάτμησης, οι ελλιπείς αγκυρώσεις διαμήκων οπλισμών, που δημιουργεί πρόβλημα στη σωστή λειτουργία έδρασης, άμεσης και έμμεσης, η μεγάλη απόσταση του κέντρου βάρους της οικοδομής από το κέντρο ελαστικότητας, με αποτέλεσμα το κτίριο κατά τη διεύθυνση y να αποκλίνει του κανονικού, που είναι δυνατόν να επιφέρει ανισόδομη στροφή στο κτίριο σε περίπτωση σεισμού, η απουσία αρμών συστολής – διαστολής, η μη ορθή συντήρηση των δαπέδων και η απουσία ορθής συμπύκνωσης και εξυγίανσης της εδαφικής στρώσης, που επέφεραν ρηγματώσεις στα δάπεδα βιομηχανικού τύπου σε υπόγειο και πιλοτή, η μη επαρκής πλήρωση των καναλιών διέλευσης της καλωδίωσης με ενισχυμένο επίχρισμα και λανθασμένη τοποθέτηση υαλοπλέγματος, που οδήγησαν σε θερμική καταπόνηση και δημιουργία ρηγματώσεων στην εσωτερική τοιχοποιία των διαμερισμάτων Α1 και Β1, η μη ορθή τοποθέτετηση υαλοπλέγματος στα σημεία επαφής τοιχοποιίας από οπτοπλινθοδομές με τα δομικά στοιχεία, που προκαλούν μηχανική καταπόνηση και ρωγμές στα σημεία αυτά, η μη ορθή επεξεργασία αρμών σκυροδέτησης αλλά και στη διαδικασία συντήρησης του οπλισμένου σκυροδέματος μετά τη σκυροδέτηση με αποτέλεσμα ρηγματώσεις στους προβόλους στην πρόσοψη της οικοδομής, η απουσία αρμών συστολής – διαστολής, μαρμαροποδιάς από τα στηθαία και ο λάθος τρόπος στήριξης υαλοπινάκων – κιγκλιδωμάτων, που οδήγησαν σε ρηγματώσεις στα σημεία αυτά, η θερμική και μηχανική καταπόνηση στα σημεία που εδράζονται διαφορετικά στοιχεία της κατασκευής στην πίσω όψη στα σημεία έδρασης κουφωμάτων, η απουσία στοιχείων, όπως οριζόντιων και κατακόρυφων αρμών, οριζοντίου διαζώματος επί του περιμετρικού στηθαίου και μαρμαροποδιάς με νεροχύτες για την προστασία των δομικών στοιχείων από τα νερά της βροχής και τις αλλοιώσεις που αυτά προκαλούν στη στάθμη του δώματος, με αποτέλεσμα τοπικές ρηγματώσεις επιχρισμάτων στο περιμετρικό στηθαίο. Τα ανωτέρω συμπεράσματα δεν αναιρούνται από τις τεχνικές εκθέσεις των …………….., αφού δεν τα αντικρούουν επαρκώς, διότι, μεταξύ άλλων, παρότι διαπιστώνουν ρωγμές ακόμα και σε δοκούς, δεν παίρνουν σαφή θέση για την έκτασή τους (επέκταση στο σκυρόδεμα, διαμπερείς ή μη κλπ) και τα αίτια πρόκλησής τους, αποκλείουν συγκεκριμένες μόνον αιτίες, όπως κακή ποιότητα υλικών – έδραση, καθώς και τη μη λειτουργικότητα και τη μη ανθεκτικότητα, δεν αποκλείουν ωστόσο τη διαφορική καθίζηση, απλώς τονίζουν ότι δεν έχει φτάσει σε μέγεθος ανεπίτρεπτο, ενώ σε οικοδομές όπως η επίδικη με οπλισμένο σκυρόδεμα και πεδιλοδοκούς είναι αναπόφευκτη, χωρίς ωστόσο να αιτιολογούν τα αίτια εμφάνισής τους, σε τέτοια έκταση, ακόμα και στον φέροντα οργανισμό της οικοδομής και τόσο σύντομα σε σχέση με τον χρόνο κατασκευής της. Η οικοδομή δεν αποδείχθηκε ότι παρουσιάζει πρόβλημα στατικής επάρκειας, περιστατικό που συνομολογεί και ο εφεσίβλητος – εκκαλών στην αγωγή του, οι ανωτέρω ρηγματώσεις όμως, παρά τη χρήση των σύγχρονων υλικών και μεθόδων κατασκευής, σε αυτή την έκταση και μάλιστα στα πρώτα χρόνια ζωής της οικοδομής, αποτελούν πραγματικά ελαττώματα, που συνδέονται αιτιωδώς με τις προαναφερόμενες ενέργειες και παραλείψεις και οφείλονται σε υπαιτιότητα των εκκαλούντων – εφεσιβλήτων, εκ των οποίων ο δεύτερος εκκαλών – εφεσίβλητος ως μελετητής και επιβλέπων μηχανικός και άπαντες δια των βοηθών εκπληρώσεώς τους δεν επέδειξαν τη δέουσα επιμέλεια και προσοχή, την οποία θα κατέβαλε κάθε μέσος συνετός επαγγελματίας, ώστε να κατασκευάσουν αυτήν κατά τους κοινώς παραδεδεγμένους κανόνες της επιστήμης και τέχνης της οικοδομικής, με αποτέλεσμα, συνεπεία των προαναφερόμενων πράξεων και παραλείψεών τους, να επέλθει το προπεριγραφόμενο αποτέλεσμα. Όσα δε αντίθετα υποστήριξαν οι εκκαλούντες – εφεσίβλητοι περί έλλειψης ευθύνης, αιτιώδους συνδέσμου και υπαιτιότητάς τους, διότι αυτή δεν προέκυψε, από τις τεχνικές εκθέσεις που επικαλούνται και την απόφαση του πειθαρχικού συμβουλίου των μελών του ΤΕΕ, που δεν καταλόγισε στον δεύτερο εξ αυτών κανένα παράπτωμα για κακοτεχνίες στην κατασκευή της οικοδομής και για μη ολοκλήρωση μελετών και τον απάλλαξε ομόφωνα, είναι απορριπτέα ως ουσιαστικά αβάσιμα, αφού αφενός αποδείχθηκε κατά τα προαναφερθέντα η υπαίτια μη εκτέλεση, ή πλημμελής εκτέλεση των όρων της σύμβασης, η υπαιτιότητά τους στην εμφάνιση των ρηγματώσεων, σε μεγάλη και ασυνήθη, κατά τα προαναφερθέντα έκταση, που αποτελούν πραγματικό ελάττωμα, παρότι δεν σηματοδοτούν επικινδυνότητα, αφετέρου, έχοντας τη σχετική δυνατότητα, αφού η οικοδομή βρισκόταν κατά το στάδιο της κατασκευής της και μέχρι την παράδοσή της στη σφαίρα της εξειδικευμένης δράσης τους, δεν απέδειξαν ότι τα ελαττώματα αυτά οφείλονται σε τυχηρά γεγονότα, ή πράξεις ή παραλείψεις του αντισυμβαλλομένου τους, ή τρίτου προσώπου, για το οποίο δεν έχουν ευθύνη. Συνεπώς το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο, το οποίο με την εκκαλουμένη έκρινε ομοίως, ορθά εκτίμησε τις αποδείξεις και οι πρώτος και τρίτος λόγοι έφεσης, με τους οποίους παραπονούνται οι εκκαλούντες ότι κατ’ εσφαλμένη εκτίμηση του αποδεικτικού υλικού το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο έκρινε ότι οι ίδιοι έχουν ευθύνη για την εμφάνιση των προαναφερόμενων ελαττωμάτων και ελλείψεων και απέρριψε τον ισχυρισμό τους περί έλλειψης υπαιτιότητάς τους, είναι απορριπτέοι ως αβάσιμοι. Περαιτέρω αποδείχθηκε ότι για την αποκατάσταση των προαναφερόμενων ελαττωμάτων στις οριζόντιες ιδιοκτησίες του εφεσιβλήτου – εκκαλούντος, καθώς και των κάτωθι επιπλέον ελαττωμάτων και ελλείψεων συμφωνημένων ιδιοτήτων, που ανέλαβε αλλά υπαιτίως δεν εκτέλεσε, ή εκτέλεσε πλημμελώς η εκκαλούσα – εφεσίβλητη, ο εφεσίβλητος – εκκαλών θα προβεί στις ακόλουθες δαπάνες: Α) Για την αποκατάσταση ρηγματώσεων εσωτερικής τοιχοποιίας: α) Α1 διαμερίσματος: για αποξήλωση επιχρισμάτων σε ζώνη 0,60 μ., γύρω από τη ρωγμή, καθ’ όλο το μήκος της, καθαρισμός αποκατάσταση επιχρισμάτων με τη χρήση ενισχυμένου επιχρίσματος και τοποθέτηση μεταλλικού πλέγματος τύπου Catnic, σπατουλάρισμα, χρωματισμό στο απαραίτητο εύρος, ώστε να διασφαλιστεί η ομοιομορφία, σε έκταση 7,08 τ.μ., προς 55 ευρώ / τμ., 389,40 ευρώ, β) στον διαχωριστικό τοίχο των Β1 – Β2 διαμερισμάτων, για τις ίδιες ως άνω εργασίες αποκατάστασης, σε έκταση 8,52 τ.μ., για το Β1 και 1,68 τ.μ. για το Β2, προς 55 ευρώ / τ.μ., 561 ευρώ και συνολικά 950,4  ευρώ. Β) Για την αποκαστάσταση της επιφάνειας της τοιχοποιίας μπροστά από την κουζίνα του Β1 διαμερίσματος, η οποία δεν είναι ομαλή, σε έκταση 1 τ.μ., με τρίψιμο με γυαλόχαρτο, για τη δημιουργία τραχείας επιφάνειας, προάλειψη με κατάλληλο ενισχυτικό προόσφυσης τύπου Revinex, σπατουλάρισμα με κατάλληλο κονίαμα, επαναβαφή επιφανειών με ακρυλικό χρώμα εσωτερικού χώρου στον ίδιο χρωματισμό με τα όμορα αρχιτεκτονικά στοιχεία και σε έκταση που να μην δημιουργηθεί εμφανής χρωματική διαφορά με την υπόλοιπη τοιχοποιία 400 ευρώ κατ’ αποκοπή. Γ) Για την αποκατάσταση της παροχής ρεύματος της κουζίνας του Β1 διαμερίσματος, με σύνδεση σε άλλη κοντινή παροχή με χρήση κατάλληλης διατομής και ασφαλείας καλώδιο, ποσό 50 ευρώ κατ’ αποκοπή. Οι εκκαλούντες – εφεσίβλητοι ισχυρίστηκαν ότι δεν υπήρχε ειδική μνεία στη Γενική Συγγραφή Υποχρεώσεων για την τοποθέτηση κρυφού φωτισμού στον χώρο της κουζίνας, πλην όμως ο ισχυρισμός αυτός και αληθής υποτιθέμενος, δεν αναιρεί την υποχρέωση ορθής κατασκευής του, κατόπιν μεταγενέστερων συμφωνιών για πρόσθετες εργασίες, που ανέλαβε η εργολήπτρια να διεκπεραιώσει και για τις οποίες ζήτησε επιπλέον αμοιβή. Δ) Για δαπάνη αποκατάστασης της ελλιπούς στήριξης της επένδυσης στην πόρτα του πλυντηρίου πιάτων του Β1 διαμερίσματος, το ποσό των 50 ευρώ κατ’ αποκοπή, απορριπτομένου του 4^ου λόγου της πρώτης έφεσης κατά το σκέλος του με το οποίο οι εκκαλούντες – εφεσίβλητοι ισχυρίζονται ότι έχει επέλθει αποκόλληση, που οφείλεται στην κακή χρήση του, αφού αυτή δεν αποδείχθηκε. Ε) Για δαπάνη αποκατάστασης, λόγω τοπικής αστοχίας, σε τμήμα της οροφής του εξώστη του διαμερίσματος Β1, ως προς το οποίο δεν παραιτήθηκε με τις προτάσεις του και προφορική δήλωση ενώπιον του πρωτοβαθμίου Δικαστηρίου ο εφεσίβλητος – εκκαλών και δεν αποτελεί κοινόκτητο και κοινόχρηστο μέρος της οικοδομής, αφού περιγράφεται (ο εξώστης) ως τμήμα της οριζόντιας ιδιοκτησίας, στην προαναφερόμενη υπ’ αριθ. 4339/2011 Πράξη Σύστασης Οριζόντιας Ιδιοκτησίας, σύμφωνα με τις διατάξεις των άρθρων 1, 2§1, 3§1, 4§1, 5, 7§1, 8 και 13 Ν 3741/1929, «περί ιδιοκτησίας κατ’ ορόφους», που διατηρήθηκε σε ισχύ και μετά την εισαγωγή του Αστικού Κώδικα με το άρθρο 54 του Εισαγωγικού νόμου αυτού, και 1001 εδ. α΄, 1117 ΑΚ (βλ. και ΟλΑΠ 23/2000, ΑΠ 505/2022), απορριπτομένων ως ουσιαστικά αβάσιμων των σχετικών αιτιάσεων των εκκαλούντων – εφεσιβλήτων με τον 4^ο λόγο έφεσής τους. Αυτή ανέρχεται: για αποξήλωση των σαθρών σπατουλαριστών επιφανειών, τρίψιμο της επιφάνειας με γυαλόχαρτο, για να αποκτήσει τραχεία επιφάνεια, προάλειψη με κατάλληλο ενισχυτικό πρόσφυσης τύπου Ravinex, σπατουλάρισμα με κατάλληλο κονίαμα, επαναβαφή της επιφάνειας με ακρυλικό χρώμα εξωτερικών χώρων στον ίδιο χρωματισμό με τα όμορα αρχιτεκτονικά στοιχεία και σε έκταση που να μην δημουργείται εμφανής χρωματική διαφορά, το ποσό των 200 ευρώ κατ’ αποκοπή. Ομοίως κρίνοντας το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο και αναγνωρίζοντας την υποχρέωση των εκκαλούντων να καταβάλουν τα ανωτέρω ποσά, ορθά έκρινε, συμπληρουμένης της αιτιολογίας του, κατ’ άρθρο 534 ΚΠολΔ με την παρούσα και ο αντίθετος υπό στοιχεία α, γ και ε δεύτερος λόγος της δεύτερης έφεσης πρέπει να απορριφθεί ως αβάσιμος. Περαιτέρω, Στ) για τη ζημία του από την τοποθέτηση ακρυλικών μπανιερών στα υπό στοιχεία Α1, Β1 και Β2 διαμερίσματα, που είχε στην κυριότητά του ο εφεσίβλητος – εκκαλών κατά το χρόνο άσκησης της αγωγής, δεδομένου ότι είχε ήδη μεταβιβάσει το υπό στοιχείο Α2, με τις συμφωνηθείσες από χυτοσίδηρο, σύμφωνα με τη Γενική Συγγραφή Υποχρεώσεων, η οποία δεν αποδείχθηκε ότι τροποποιήθηκε προφορικά, με σκοπό την τοποθέτηση επίπλων μπάνιου, αφού κάτι τέτοιο δεν κατέθεσε με ακρίβεια ο μάρτυρας των εκκαλούντων – εφεσιβλήτων, αναφέροντας μόνον ότι δεν διαμαρτυρήθηκε όταν τοποθετήθηκαν, απορριπτομένου ως ουσία αβάσιμου, του υπό στοιχείο β, κατά το πρώτο σκέλος του 4^ου λόγου της πρώτης έφεσης, διαφορά τιμήματος 50 ευρώ για καθεμιά και συνολικά 150 ευρώ, για δαπάνη αγοράς και εργασία αποξήλωσης και επανατοποθέτησης πλακιδίων, εμβαδού 4 τ.μ. γύρω από κάθε μια, προς 12 ευρώ / τ.μ. (4Χ12Χ3=) 144 ευρώ για υλικά και 225 ευρώ για εργασία κατ’ αποκοπή αντίστοιχα και συνολικά [150+144+225=] 519 ευρώ, απορριπτομένου του λοιπού αιτουμένου για την μπανιέρα του Α2 διαμερίσματος ως ουσιαστικά αβάσιμου.  Επομένως το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο, που υποχρέωσε τους εκκαλούντες – εφεσίβλητους να καταβάλουν στον αντίδικό τους για την παραπάνω αιτία το συνολικό ποσό των 692 ευρώ, συμπεριλαμβάνοντας ζημία για διαφορά τιμήματος και αγορά και τοποθέτηση πλακιδίων για 4 μπανιέρες, εσφαλμένα εκτίμησε τις αποδείξεις και πρέπει, κατά παραδοχή κατά το δεύτερο σκέλος του του υπό στοιχείο β 4^ου λόγου της πρώτης έφεσης, ότι δεν αποδείχθηκε ζημία ως προς το Α2 διαμέρισμα, που κατά το χρόνο άσκησης της δεύτερης αγωγής είχε ήδη μεταβιβαστεί, να εξαφανιστεί η εκκαλουμένη ως προς το κεφάλαιό της αυτό και αφού κρατηθεί η υπόθεση και δικαστεί η αγωγή από το Δικαστήριο αυτό, να γίνει εν μέρει δεκτή η αγωγή ως προς το αίτημα αυτό και να αναγνωριστεί η υποχρέωση των εναγομένων της β΄ αγωγής να καταβάλουν στον ενάγοντα το ποσό των 519 ευρώ. Τέλος Ζ) για αγορά τριών ηλιακών θερμοσιφώνων τριπλής ενέργειας, που ανέλαβε να τοποθετήσει η εκκαλούσα – εφεσίβλητη δυνάμει του άρθρου 15, σε συνδ. με το άρθρο 13 της Γενικής Συγγραφής Υποχρεώσεων, αλλά δεν προέβη στην αγορά τους, για τα υπό στοιχεία Α1, Β1 και Β2 διαμερίσματα (δεδομένου ότι κατά το χρόνο άσκησης της αγωγής είχε μεταβιβάσει το υπό στοιχείο Α2, το οποίο δεν αποδείχθηκε ότι είχε ηλιακό που τοποθέτησε ο ενάγων της δεύτερης αγωγής, με αντίστοιχη ζημία του), το ποσό των 530 ευρώ για έκαστο και συνολικά (Χ3=) 1.590 ευρώ. Στο ποσό αυτό εκτιμάται η αξία τους, κατά τα διδάγματα της κοινής πείρας και τους κανόνες της λογικής, λαμβανομένων υπόψη του αιτήματος της αγωγής για τους 4, ύψους 2.130 ευρώ, της δαπάνης αγοράς 2 ηλιακών θερμοσιφώνων, διπλής ενέργειας, στην οποία τελικά προέβη ο εφεσίβλητος – εκκαλών αντί τιμήματος 980 ευρώ και της αποτίμησης της αξίας των δύο εξ αυτών στο ποσό των 1.000 ευρώ εκ μέρους των εκκαλούντων – εφεσιβλήτων. Σημειωτέον ότι η τελική αγορά εκ μέρους του τελευταίου δύο μόνον ηλιακών, κατώτερης αξίας και ποιότητας, δεν αναιρεί τη ζημία του από την υπαίτια μη εκπλήρωση της υποχρέωσης των αντισυμβαλλομένων του. Οι εκκαλούντες – εφεσίβλητοι αναληθώς ισχυρίστηκαν ότι δεν αποτέλεσε περιεχόμενο της αρχικής συμφωνίας τους (με το άρθρο 13, παραλείποντας όσα αναφέρονται στο άρθρο 15 της Γ.Σ.Υ.) η τοποθέτηση 4 ηλιακών θερμοσιφώνων τριπλής ενέργειας, ισχυρίστηκαν δε περαιτέρω, ότι σε ένδειξη καλής θέλησης συμφώνησαν μεταγενέστερα να επιβαρυνθούν με τη δαπάνη αγοράς των δύο εξ αυτών και ότι συμψήφισαν την αξία τους με οφειλές του αντιδίκου τους, όπως η δήλωση συμψηφισμού τους διαλαμβάνεται στην από 17-07-12 εξώδικη δήλωσή τους που του απέστειλαν, πλην όμως ούτε και η δια συμψηφισμού απόσβεση της απαίτησής του αποδείχθηκε, αφού σε κανένα σημείο της ανωτέρω εξώδικης δήλωσης δεν γίνεται αναφορά συμψηφισμού ανταπαίτησης για τίμημα αγοράς θερμοσιφώνων, αλλά μόνον για εργασίες εγκατάστασης 4 ηλιακών στο δώμα, προμήθειας, όμως, του οικοπεδούχου. Το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο, το οποίο δέχθηκε εν μέρει την αγωγή, ως προς τη δαπάνη τοποθέτησης θερμοσιφώνων, χωρίς μνεία του αριθμού τους, αποτιμώντας τη ζημία του εφεσιβλήτου – εκκαλούντος μόνον στο ποσό των 980 ευρώ, στο οποίο ανήλθε η δαπάνη αγοράς δύο θερμοσιφώνων διπλής ενέργειας, εσφαλμένα εκτίμησε τις αποδείξεις. Πρέπει επομένως, κατά παραδοχή του δεύτερου λόγου της δεύτερης έφεσης, περί εσφαλμένης εκτίμησης των αποδείξεων, απορριπτομένου του αντίθετου, υπό στοιχείου στ΄ τέταρτου λόγου της πρώτης έφεσης, καθώς και του παραπόνου που διατυπώνεται στον 4^ο λόγο έφεσης, ότι αναγνωρίστηκε αποζημίωση για τους 4 ηλιακούς, να εξαφανιστεί η εκκαλουμένη ως προς το κεφάλαιο αυτό και αφού και κρατηθεί η υπόθεση και δικαστεί η αγωγή ως προς το αίτημα αυτό, από το Δικαστήριο αυτό, να γίνει εν μέρει δεκτή ως και κατ’ ουσίαν βάσιμη, ως προς το ποσό των 1.590 ευρώ, απορριπτομένου του λοιπού αιτουμένου ως ουσία αβάσιμου. Αντίθετα δεν αποδείχθηκε ζημία του εφεσιβλήτου – εκκαλούντος από την τοποθέτηση πορτών ντουλαπιών κουζίνας με επίστρωση από βακελίτη, χρώματος κερασιάς, αντί της συμφωνηθείσας στη Γ.Σ.Υ. από μελαμίνη, χρώματος δρύινου ή κερασιάς, χωρίς να ορίζεται σ’ αυτήν συγκεκριμένο πάχος ή ποιότητα, παρά τα όσα αντίθετα καταγράφονται στην τεχνική έκθεση ΤΕΕ ……., που επικαλείται, περί συμφωνίας για τοποθέτηση πορτών από mdf 19 mm και μελαμίνη, με διαφορά τιμής 80 ευρώ, αφού τέτοια διαφορά δεν αποδείχθηκε. Περαιτέρω δεν αποδείχθηκε συμφωνία των διαδίκων για τοποθέτηση ενιαίου τεμαχίου υλικού στα πλαϊνά των ντουλαπών των υπνοδωματίων, συνεπώς η τοποθέτηση τεμαχίων για τη σύνθεσή τους δεν αποδεικνύεται ότι αποτελεί έλλειψη συνομολογημένης ιδιότητας, ούτε ότι μειώνει τη χρησιμότητά τους. Εξάλλου, από το σύνολο των αποδεικτικών μέσων και ιδίως την ένορκη βεβαίωση του …….., που ήταν υπεύθυνος του καταστήματος πώλησης των ανωτέρω ειδών, καθώς και των εσωτερικών πορτών, αποδείχθηκε ότι ο ίδιος ο εφεσίβλητος εκκαλών επέλεξε τα υλικά εσωτερικών πορτών, ντουλαπών και πορτών ντουλαπιών κουζίνας, υπογράφοντας μάλιστα το προσκομιζόμενο από τους εκκαλούντες – εφεσίβλητους (σχ. 35β) έγγραφο για τα χαρακτηριστικά τους, περιστατικό που δεν αρνήθηκε. Συνεπώς τα σχετικά κονδύλια, ύψους 1.200, 800 και 895,82 ευρώ είναι απορριπτέα ως ουσιαστικά αβάσιμα και το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο, το οποίο έκρινε ομοίως και απέρριψε ως ουσία αβάσιμα τα ανωτέρω κονδύλια, ορθά εκτίμησε τις αποδείξεις, συμπληρουμένης της αιτιολογίας του με την παρούσα κατ’ άρθρο 534 ΚΠολΔ, απορριπτομένου κατά τα λοιπά ως αβάσιμου του δεύτερου λόγου, περί κακής εκτίμησης των αποδείξεων, της δεύτερης έφεσης. Περαιτέρω αποδείχθηκε ότι οι οριζόντιες ιδιοκτησίες που περιήλθαν στον εφεσίβλητο – εκκαλούντα βρίσκονται στην ανωτέρω οικοδομή, που είναι κτισμένη σε οικόπεδο άρτιο και οικοδομήσιμο, στον Ο.Τ. …. στην ….. Αττικής, του Νοτίου Τομέα Αθηνών 9 χλμ νοτιοανατολικά του κέντρου της Αθήνας, στις παρυφές του Υμητού, έκτασης περίπου 8 τ.χλμ, όμορη των δήμων Γλυφάδας, Αλίμου και Αργυρούπολης, εξυπηρετείται από τον ομώνυμο σταθμό μετρό, που βρίσκεται στη λεωφόρο Βουλιαγμένης, σε αποσταση περίπου 1 χλμ., κοντά στην κεντρική πλατεία της πόλης και αποτελεί δημοφιλές προάστιο, λόγω της προνομιακής θέσης της πάνω στο βουνό και δίπλα στη θάλασσα, με σχολεία, χώρους άθλησης και αθλητισμού, διαθέτει πολλά έργα υποδομής, όπως δημοτικές επιχειρήσεις, αθλητικό οργανισμό με 3 κλειστά γυμναστήρια, κολυμβητήριο κλπ, αποχετευτικό δίκτυο, υγειονομικές και προνοιακές υπηρεσίες, ιδιόκτητα σχολεία, πλατείες και παιδικές χαρές, δημοτικό οδείο, πολιτιστικό συνεδριακό κέντρο, εκθεσιακό κέντρο, κέντρο περιβαλλοντικής εκπαίδευσης, σχολή κωφών και βαρηκόων κλπ. Οι αντικειμενικές αξίες των ακινήτων είναι υψηλότερες των εμπορικών, ενώ η χρήση γης των γειτονικών ακινήτων της περιοχής είναι οικιστική, ενώ σε ακτίνα 500 μ. υπάρχουν καταστήματα. Ο φέρων οργανισμός της οικοδομής έχει κατασκευαστεί όπως προαναφέρθηκε από οπλισμένο σκυρόδεμα και η πρόσβαση σ’ αυτήν γίνεται από την πιλοτή, και το κεντρικό κλιμακοστάσιο, το οποίο διαθέτει ανελκυστήρα και είναι επενδεδυμένο με μάρμαρο. Είναι μέτριας, από άποψη ποιότητας, κατασκευής, τα διαμερίσματα διαθέτουν εξωτερικά κουφώματα αλουμινίου χρώματος γκρι, εσωτερικά κουφώματα ξύλινα πρεσαριστά και τα δάπεδα είναι επιστρωμένα με πλακίδια, οι εσωτερικοί τοίχοι είναι χρωματισμένοι με πλαστικό χρώμα, η τοιχοποιία κουζίνας λουτρού επιστρωμένη με πλακίδια, διαθέτουν αυτόνομο σύστημα θέρμανσης τροφοδοτούμενο από κεντρικό λέβητα (καυστήρα πετρελαίου), με ηλεκτροβάνες σε τμήμα της τοιχοποιίας το κλιμακοστάσιο και θερμοστάτη ελέγχου στο εσωτερικό του διαμερίσματαος, διαθέτουν σώματα θέρμανσης τύπου πάνελ και ατομικές κλιματιστικές μονάδες, ενώ στο δώμα έχουν τοποθετηθεί ηλιακοί θερμοσίφωνες, που τα εφοδιάζουν με ζεστό νερό. Βάσει των ανωτέρω ιδιαίτερων χαρακτηριστικών τους, των συγκριτικών στοιχείων πώλησης στην περιοχή αυτή και των οικονομικών και νομισματικών συνθηκών, η αξία τους χωρίς ρηγματώσεις ανέρχεται κατά το χρόνο της πρώτης συζήτησης της αγωγής στα ακόλουθα ποσά: Α) Του Α1 διαμερίσματος του α΄ ορόφου επιφάνειας 60,20 τ.μ., αποτελούμενου από κουζίνα με ενιαίο σαλόνι, διάδρομο, λουτρό, αποθήκη, υπνοδωμάτιο και ημιυπαίθριο χώρο 14,04 τ.μ., σε 106.163,20 ευρώ, Β) του Β1 διαμερίσματος β΄ ορόφου, επιφάνειας 60, 20 τ.μ., αποτελούμενου από κουζίνα με ενιαίο σαλόνι, διάδρομο, λουτρό, αποθήκη, υπνοδωμάτιο και ημιυπαίθριο χώρο 14,04 τ.μ., σε 106.163,20 ευρώ, Γ) του Β2 διαμερίσματος του Β΄ ορόφου, επιφάνειας 42,56 τ.μ., αποτελούμενο από κουζίνα με ενιαία τραπεζαρία και καθιστικό, διάδρομο, λουτρό, αποθήκη και ημιυπαίθριο χώρο επιφάνειας 12,99 τ.μ., σε 79.436,50 ευρώ, Δ) των αποθηκών του υπογείου με στοιχεία Υ5, εμβαδού 6,56 τ.μ., σε 938,08 ευρώ, Υ6, εμβαδού 9,73 τ.μ., σε 1.391,39 ευρώ, και Ε) των θέσεων στάθμευσης του υπογείου με στοιχεία ΥΡ1, εμβαδού 13,16 τ.μ., ΥΡ2, εμβαδού 13,16 τ.μ., ΥΡ3, εμβαδού 12,15 τ.μ., σε 5.061 ευρώ εκάστη. Συνεπεία των ανωτέρω ρηγματώσεων, στον φέροντα οργανισμό, στα κοινόκτητα και κοινόχρηστα μέρη της οικοδομής, αλλά και στις οριζόντιες, που δημιουργούν υποψίες κρυμμένων ελαττωμάτων και συναφών κινδύνων σε υποψήφιους αγοραστές, καθώς και των αιτίων που τις δημιούργησαν, ανεξάρτητα από το κόστος αποκατάστασής τους, μειώθηκε η εμπορική τους αξία, με αποτέλεσμα αυτή να ανέρχεται κατά τον κρίσιμο ως άνω χρόνο στο ποσό των 86.860,80, 86.860,80, 64.993,50, 767,52, 1.138,41, 4.106, 4.106, 4.106 ευρώ αντίστοιχα, με αντίστοιχη ζημία του εφεσιβλήτου – εκκαλούντος για την αιτία αυτή, κατά τα ποσά των 19.302,40, 19.302,40, 14.443, 170,56, 252,98, 955, 955 και 955 ευρώ αντίστοιχα και συνολικά κατά το ποσό των 56.336,34 ευρώ. Συνεπώς, το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο, το οποίο με την εκκαλουμένη αναγνώρισε την υποχρέωση των εκκαλούντων – εφεσιβλήτων να καταβάλουν στον εφεσίβλητο – εκκαλούντα το ποσό των 56.253,92 ευρώ, ορθά έκρινε κατά τα λοιπά, συμπληρουμένης της αιτιολογίας του με την παρούσα, κατ’ άρθρο 534 ΚΠολΔ, εξαιρουμένου του ποσού που αναλογεί στη μείωση αξίας της Υ6 αποθήκης, ως προς την οποία προέβη σε εσφαλμένο υπολογισμό ποσού 170,56 ευρώ, αντί του ορθού 252,98 ευρώ, εσφαλμένα εκτιμώντας στο σημείο αυτό τις αποδείξεις. Πρέπει επομένως δεκτού γενομένου εν μέρει, μόνο ως προς το στοιχείο αυτό, του δεύτερου λόγου της δεύτερης έφεσης, να εξαφανιστεί η εκκαλουμένη ως προς το κεφάλαιο αυτό και αφού κρατηθεί η υπόθεση και δικαστεί η αγωγή ως προς το κεφάλαιο αυτό, να γίνει εν μέρει δεκτή αυτή κατά το ανωτέρω ποσό των 56.336,34 ευρώ. Αντίθετα, πρέπει να απορριφθεί ως αβάσιμος ο πέμπτος λόγος της πρώτης έφεσης, περί εσφαλμένης εκτίμησης των αποδείξεων, με τις ειδικότερες αιτιάσεις ότι α) δεν διαπιστώθηκαν ρωγμές στο Β2 διαμέρισμα και στις θέσεις στάθμευσης, το οποίο αφενός δεν ευσταθεί, σύμφωνα με όσα προαναφέρθηκαν, αφετέρου η μείωση της εμπορικής αξίας των οριζοντίων επέρχεται και από τις ρηγματώσεις στους κοινόχρηστους χώρους της οικοδομής, β) ότι δεν λήφθηκε υπόψη η μείωση της εμπορικής αξίας κατά το μέρος της που οφείλεται στην οικονομική κρίση, αφού η μείωση της εμπορικής αξίας εκτιμήθηκε εν προκειμένω στον ίδιο χρόνο, με τις ρηγματώσεις και χωρίς αυτές, και γ) του ότι η τελικώς εκτιμηθείσα μείωση αξίας υπερβαίνει το κόστος αποκατάστασης των ρηγματώσεων στα κοινόχρηστα μέρη της οικοδομής, αφού το στοιχείο αυτό δεν είναι το μοναδικό που λαμβάνεται υπόψη, κατά τα προεκτεθέντα, από τους υποψήφιους αγοραστές, για τη διαμόρφωση του αγοραστικού ενδιαφέροντός τους. Επιπλέον ο εφεσίβλητος – εκκαλών πώλησε με το υπ’ αριθ. ……/23-05-14 συμβόλαιο της συμβολαιογράφου Αθηνών ………… το Α2 διαμέρισμα του α΄ ορόφου, επιφάνειας 42,56 τ.μ., αποτελούμενο από κουζίνα με ενιαία τραπεζαρία και καθιστικό, διάδρομο, λουτρό, αποθήκη και ημιυπαίρθιο χώρο επιφάνειας 12,99 τ.μ., την Υ9 αποθήκη του υπογείου, εμβαδού 5,62 τ.μ. και την ΥΡ4 θέση στάθμευσης, εμβαδού 12,15 τ.μ., προς 70.000 ευρώ, ενώ η αξία τους χωρίς τις ανωτέρω ρηγματώσεις και φθορές θα ανερχόταν στο ποσό των 77.214,50 (55,55Χ1.390) ευρώ, 781,18 (5,62Χ139) ευρώ και 4.920 ευρώ αντίστοιχα, με αποτέλεσμα να ζημιωθεί για την αιτία αυτή με το ποσό των [(77.214,50 + 781,18 + 4.920 =) 82.915,68 – 70.000 =] 12.915,68 ευρώ. Συνεπώς, το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο, το οποίο με την εκκαλουμένη προδιόρισε τη ζημία του στο ποσό των (10.750+140,50+925=) 11.815,50 ευρώ, εσφαλμένα εκτίμησε τις αποδείξεις και πρέπει δεκτού γενομένου εν μέρει του σχετικού λόγου της δεύτερης έφεσης, όπως εξειδικεύεται υπό στοιχείο δ στον δεύτερο πρόσθετο λόγο, απορριπτομένου του αντίθετου που προβάλλεται με την πρώτη έφεση, περί κακής εκτίμησης των αποδείξεων ως το ύψος της αξίας και τη ζημία του, καθώς και του συντρέχοντος πταίσματός του, επειδή δεν το πώλησε με υψηλότερο τίμημα που προσφέρθηκε από άλλον αγοραστή, αφού δεν αποδείχθηκε από την επικαλούμενη από τους εκκαλούντες – εφεσίβλητους τέτοια προσφορά, στην οποία αορίστως αναφέρεται στην ένορκη βεβαίωσή του ο ………….., να εξαφανιστεί ως προς το κεφάλαιο αυτό η εκκαλουμένη και αφού κρατηθεί η υπόθεση και δικαστεί η αγωγή ως προς το αίτημα αυτό, να γίνει εν μέρει δεκτή και να αναγνωριστεί η υποχρέωση των εναγομένων να καταβάλουν στον ενάγοντα το ανωτέρω ποσό των 12.915,68 ευρώ. Περαιτέρω αποδείχθηκε ότι ο εφεσίβλητος – εκκαλών εκμίσθωσε τις ανωτέρω οριζόντιες ιδιοκτησίες και συγκεκριμένα: α) την Α2, με την Υ9 αποθήκη, την 17-01-13, στον ……… για ένα έτος, αντί μηνιαίου μισθώματος 300 ευρώ (περιστατικά που δεν αμφισβήτησαν οι εκκαλούντες – εφεσίβλητοι), μειωμένο κατά 33,33 + 0,34 ευρώ μηνιαίως, λόγω των ανωτέρω ρηγματώσεων, που θα ελάμβανε αν αυτές δεν υπήρχαν, με αποτέλεσμα να ζημιωθεί ο πρώτος κατά το ποσό των (33,67Χ12=) 404,04 ευρώ, β) την Α1, με την Υ6 αποθήκη, την 01-01-13, στον ………….., αντί μηνιαίου μισθώματος 400 ευρώ (περιστατικά που δεν αμφισβήτησαν οι εκκαλούντες – εφεσίβλητοι), μειωμένο κατά 44,54 + 0,58 ευρώ μηνιαίως, λόγω των ανωτέρω ρηγματώσεων, που θα ελάμβανε αν αυτές δεν υπήρχαν, με αποτέλεσμα να ζημιωθεί ο πρώτος κατά το ποσό των (45,12Χ24=) 1.082,88 ευρώ, γ) την Β2, την 27-12-2012, στον ………, αντί μηνιαίου μισθώματος 300 ευρώ (περιστατικά που δεν αμφισβήτησαν οι εκκαλούντες – εφεσίβλητοι), μειωμένο κατά 33,33 ευρώ μηνιαίως, λόγω των ανωτέρω ρηγματώσεων, που θα ελάμβανε αν αυτές δεν υπήρχαν, με αποτέλεσμα να ζημιωθεί ο πρώτος κατά το ποσό των (33,33Χ24=) 799,92 ευρώ και συνολικά 2.286,84 ευρώ. Συνεπώς το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο, το οποίο με την εκκαλουμένη εκτίμησε τη ζημία του εφεσιβλήτου – εκκαλούντος από τη μείωση της μισθωτικής αξίας των ανωτέρω διαμερισμάτων του στο συνολικό ποσό των 2.286,84 ευρώ ορθά εκτίμησε τις αποδείξεις, μη αρκούντος για την απόδειξη της χαμηλότερης μισθωτικής αξίας, χωρίς ρηγματώσεις, του από 09-09-13 μισθωτηρίου και της ένορκης βεβαίωσης του ……….. Συνεπώς ο υπό στοιχεία 6.2 λόγος της δεύτερης έφεσης, για κακή εκτίμηση των αποδείξεων, επειδή δεν αποδείχθηκαν μεταβολή της μισθωτικής τους αξίας λόγω των ρηγματώσεων και ρωγμές στο Β2 διαμέρισμα, είναι απορριπτέος ως ουσία αβάσιμος. Τέλος, ως προς το αγωγικό αίτημα του εφεσιβλήτου – εκκαλούντος, περί επιδίκασης σ’ αυτόν του ποσού των 3.238,60 ευρώ που κατέβαλε ως δαπάνη για την αίτηση διενέργειας πραγματογνωμοσύνης στο ΤΕΕ, αμοιβής του πραγματογνώμονα του ΤΕΕ ……., και της εταιρείας «…………..», αυτό δεν είναι νόμιμο, γιατί η δαπάνη προς σύνταξη ιδιωτικής έκθεσης πραγματογνωμοσύνης (όπως η προκειμένη δαπάνη) δεν συνιστά αποκαταστατέα θετική ζημία, αλλά συνιστά εξώδικη δαπάνη προς απόκτηση αποδεικτικού μέσου, η οποία αποκαθίσταται μόνο στο πλαίσιο του καθορισμού των δικαστικών εξόδων, κατά τη διάταξη του άρθρου 189 ΚΠολΔ, εάν ήταν αναγκαία και δεν διενεργήθηκε από υπερβολική πρόνοια (ΑΠ 604/2018, 1450/2009 ΧρΙΔ 2010.341, ΕΑ 3452/2022, 1345/2022, 3468/2021, 303/2019, ΕφΠειρ 236/2020). Επομένως, το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο, το οποίο, με την εκκαλούμενη απόφασή του, απέρριψε το ανωτέρω αγωγικό αίτημα ως μη νόμιμο, με την ίδια ως άνω αιτιολογία, δεν έσφαλε ως προς την εφαρμογή του νόμου, απορριπτόμενου, ως ουσιαστικά αβάσιμου, του σχετικού σκέλους του 3^ου πρόσθετου λόγου έφεσης, περί εσφαλμένης ερμηνείας και εφαρμογής των άρθρων 690 και 298 ΑΚ και του δεύτερου λόγου της δεύτερης έφεσης περί κακής εκτίμησης των αποδείξεων.

ΙΙ. Σύμφωνα με τη διάταξη του άρθρου 1 του Κώδικα Προστιθέμενης Αξίας, ο οποίος κυρώθηκε με τον Ν 2859/2000, επιβάλλεται φόρος κύκλου εργασιών με την ονομασία “φόρος προστιθέμενης αξίας”, ο οποίος επιρρίπτεται από τον κατά νόμο υπόχρεο σε βάρος του αντισυμβαλλομένου, ενώ με τις διατάξεις του Ν 3427/2005, που τροποποίησε τις διατάξεις του ανωτέρω Κώδικα, επιβάλλεται φόρος προστιθέμενης αξίας (Φ.Π.Α) στα νεόδμητα ακίνητα. Ειδικότερα, αντικείμενο του φόρου αυτού είναι, κατά τη διάταξη της § 1 περ. α’ του άρθρου 2 του Ν 2859/2000, μεταξύ άλλων, η παράδοση αγαθών και η παροχή υπηρεσιών, εφόσον πραγματοποιούνται από επαχθή αιτία στο εσωτερικό της χώρας από υποκείμενο στο φόρο που ενεργεί με αυτή την ιδιότητα, στον φόρο δε αυτό υπόκειται κάθε φυσικό ή νομικό πρόσωπο, ημεδαπό ή αλλοδαπό ή ένωση προσώπων, εφόσον ασκεί κατά τρόπο ανεξάρτητο οικονομική δραστηριότητα, ανεξάρτητα από τον τόπο εγκατάστασης, τον επιδιωκόμενο σκοπό ή το αποτέλεσμα της δραστηριότητας αυτής, σύμφωνα με τη διάταξη του άρθρου 3 § 1 περ. α΄ του ανωτέρω Κώδικα. Περαιτέρω, σύμφωνα με τη διάταξη του άρθρου 5 § 1 του Ν 2859/2000, όπως η παράγραφος αυτή αντικαταστάθηκε με την § 1 του άρθρου 39 του Ν 3493/2011, “παράδοση αγαθών, κατά την έννοια των διατάξεων του άρθρου 2, θεωρείται κάθε πράξη με την οποία μεταβιβάζεται το δικαίωμα να διαθέτει κάποιος, ως κύριος, ενσώματα κινητά αγαθά, καθώς και τα ακίνητα του άρθρου 6”, στη δε § 1 του άρθρου 6 του νόμου αυτού, όπως αυτή αντικαταστάθηκε αρχικά με την § 2 του άρθρου 1 του Ν 3427/2005 (ΦΕΚ 312 Α’) και, εν συνεχεία, η περίπτωση β’ της §1 αντικαταστάθηκε αρχικά με την § 1 του άρθρου 27 του Ν 3493/2011 (ΦΕΚ 66 Α’) και έπειτα με το άρθρο 58 Ν 4223/2013 (ΦΕΚ 287 Α’) και πριν την αντικατάστασή του με το άρθρο 92 § 1 Ν 4316/2014 (ΦΕΚ 270 Α’), ορίζονται τα εξής: “1. Παράδοση ακινήτων είναι η μεταβίβαση αποπερατωμένων ή ημιτελών κτιρίων ή τμημάτων τους και του οικοπέδου που μεταβιβάζεται μαζί με αυτά ως ενιαία ιδιοκτησία ή ιδανικών μεριδίων οικοπέδου επί των οποίων εφαρμόζεται το αμάχητο τεκμήριο της § 1 του άρθρου 2 του Α.Ν. 1521/1950 (ΦΕΚ 245 Α) που κυρώθηκε με τον Ν 1587/1950 (ΦΕΚ 294 Α), εφόσον πραγματοποιείται από επαχθή αιτία πριν από την πρώτη εγκατάσταση σε αυτά. Επιπλέον η § 2 περ. β’ του ίδιου άρθρου 6 του Ν 2859/2000 ορίζει ότι: “Παράδοση ακινήτων (ως φορολογητέα πράξη) θεωρείται επίσης: α) … β) η εκτέλεση εργασιών στα ακίνητα, με μίσθωση έργου, ανεξάρτητα αν διαθέτει τα υλικά ο εργοδότης ή ο εργολάβος. Εργασίες κατά την πιο πάνω έννοια είναι και οι εκσκαφές, οι κατεδαφίσεις, η κατασκευή οικοδομών, οδών, γεφυρών, υδραγωγείων, υδραυλικών και αποχετευτικών έργων, ηλεκτρολογικών και μηχανολογικών εγκαταστάσεων και τεχνικών γενικά έργων, καθώς και οι συμπληρώσεις, επεκτάσεις, διαρρυθμίσεις και επισκευές εκτός από τις εργασίες συνήθους συντήρησης των έργων αυτών”. Εξάλλου, σύμφωνα με την § 4 του ίδιου άρθρου του αυτού Κώδικα, όπως αντικαταστάθηκε με την § 3 του άρθρου 1 του Ν 3427/2005 (ΦΕΚ 312 Α’) “Οι διατάξεις της § 1 και της περίπτωσης α΄ της § 2 του άρθρου αυτού εφαρμόζονται για ακίνητα, των οποίων η άδεια κατασκευής εκδίδεται ή αναθεωρείται από 1ης Ιανουάριου 2006, εφόσον μέχρι την ημερομηνία αναθεώρησης δεν έχουν αρχίσει οι εργασίες κατασκευής..”. Με βάση τα ανωτέρω, για να υπάρξει υπαγόμενη σε Φ.Π.Α. παράδοση ακινήτων, θα πρέπει να συντρέχουν σωρευτικά οι παρακάτω προϋποθέσεις: α) η μεταβίβαση να ενεργείται από πρόσωπο του οποίου η οικονομική δραστηριότητα προσδίδει σ’ αυτόν την ιδιότητα του υποκειμένου στο φόρο, δηλαδή του εργολάβου, ο οποίος κατασκευάζει οικοδομές προς πώληση, β) η μεταβίβαση να γίνεται με αντάλλαγμα, γ) το μεταβιβαζόμενο ακίνητο να αποτελεί κτίριο, δ) να πρόκειται για κτίριο του οποίου η οικοδομική άδεια εκδίδεται από 01-01-2006 και μετά ή αναθεωρείται από 01-01-2006 και μετά, εφόσον μέχρι την ημερομηνία αναθεώρησης, δεν έχουν αρχίσει οι εργασίες κατασκευής και εφόσον δεν συντρέχουν οι προϋποθέσεις εξαίρεσης της ΠΟΛ 1038/2006, ε) η μεταβίβαση να γίνει πριν από την πρώτη εγκατάσταση σ’ αυτό. Αναφορικά δε με την παράδοση κτισμάτων στον οικοπεδούχο, η φορολογική υποχρέωση γεννάται και ο φόρος γίνεται απαιτητός, κατά τον χρόνο που ολοκληρώνεται η παρεχόμενη εργολαβία και παραδίδονται τα κτίσματα στον οικοπεδούχο (βλ. ΠΟΛ 1039/2006 και ΠΟΛ 1067/2006). Περαιτέρω, όσον αφορά στην φορολογητέα αξία, για τις παραδόσεις ακινήτων στον κύριο του οικοπέδου που αναθέτει σε εργολάβο την ανέγερση οικοδομής με το σύστημα της αντιπαροχής, ως τέτοια, σύμφωνα με τη διάταξη του άρθρου 19 § 2 περ. δ’ εδ. β’ του ίδιου Νόμου, λαμβάνεται η αξία της παρεχόμενης εργολαβίας, ήτοι η αξία των κτισμάτων που παραδίδονται σε αυτόν, χωρίς να λαμβάνεται υπόψη η αξία του ιδανικού μεριδίου του οικοπέδου, που αντιστοιχεί σε αυτά και η οποία δεν μπορεί να είναι μικρότερη από την αξία των ποσοστών του οικοπέδου που μεταβιβάζονται από τον κύριο του οικοπέδου στον εργολάβο κατασκευαστή ή στον από αυτόν υποδεικνυόμενο τρίτο. Και τούτο διότι, η ανέγερση, οικοδομής με το σύστημα της αντιπαροχής είναι μίσθωση έργου (άρθρου 681 επ. ΑΚ), για την οποία η αμοιβή παρέχεται σε είδος ή σε ορισμένες περιπτώσεις εν μέρει σε είδος και εν μέρει σε χρήμα. Ο κύριος του οικοπέδου συμφωνεί με τον εργολάβο την ανέγερση πολυωρόφου οικοδομής στο οικόπεδό του, η δε οικοδομή διέπεται από τις διατάξεις περί οριζόντιας ή κάθετης ιδιοκτησίας. Η αμοιβή του εργολάβου συνίσταται στην υποχρέωση του οικοπεδούχου – εργοδότη, όπως μεταβιβάσει σε αυτόν ή σε τρίτα πρόσωπα που υποδεικνύονται από αυτόν τα συμφωνημένα ποσοστά του οικοπέδου. Η αξία της παρεχόμενης εργολαβίας, η οποία προκύπτει από το κόστος των υλικών, εργασιών, αμοιβών, μισθών και λοιπών επιβαρύνσεων, δεν μπορεί να είναι μικρότερη της αξίας των ποσοστών του οικοπέδου, που μεταβιβάζονται από τον κύριο του οικοπέδου στον εργολάβο κατασκευαστή ή στον από αυτόν υποδεικνυόμενο τρίτο. Επομένως, η κατασκευή ακινήτου με το σύστημα της αντιπαροχής απαρτίζεται από δύο πράξεις, από τις οποίες η πρώτη συνίσταται στη μεταβίβαση μεριδίων οικοπέδου από τον οικοπεδούχο στην κατασκευαστική επιχείρηση, που δεν υπόκειται σε Φ.Π.Α. και η δεύτερη συνίσταται στην εργολαβία (παράδοση κτισμάτων) από την κατασκευαστική επιχείρηση στον οικοπεδούχο, η οποία επιβαρύνεται με Φ.Π.Α. Κατά την παράδοση δε των κτισμάτων στον οικοπεδούχο, ο κατασκευαστής οφείλει να εκδίδει το φορολογικό στοιχείο “παράδοση κτισμάτων” και να χρεώνει Φ.Π.Α. Ειδικότερα, ο εργολάβος – κατασκευαστής δεν παραδίδει ακίνητο στον οικοπεδούχο, αλλά παρέχει σ’ αυτόν έργο και επιπλέον, ο ίδιος τιμολογεί την εργασία, αυτή κατά τον χρόνο παράδοσης των κτισμάτων, εκδίδοντας το σχετικό φορολογικό στοιχείο “παράδοση κτισμάτων”. Στο εν λόγω φορολογικό στοιχείο εμφανίζεται η αξία των παραδιδόμενων από τον εργολάβο στον οικοπεδούχο κτισμάτων, η οποία αποτελεί τη φορολογητέα βάση επιβολής του Φ.Π.Α., που επιρρίπτεται στον οικοπεδούχο και αποδίδεται στο Δημόσιο από τον εργολάβο – κατασκευαστή, η δε αξία αυτή εκφράζει την απαίτηση του τελευταίου από τον οικοπεδούχο για την παρεχόμενη απ’ αυτόν εργολαβία, γεγονός που συνάγεται σαφώς και ευθέως από την προαναφερόμενη διάταξη του άρθρου 1 εδ. β’ του Ν. 2859/2000 και ισχύει για την εφαρμογή του Φ.Π.Α. σέ όλα τα αγαθά και τις υπηρεσίες, επιβαρύνοντας τον τελικό καταναλωτή. Η ανωτέρω φορολογική υποχρέωση στην περίπτωση της παράδοσης κτισμάτων στον οικοπεδούχο, που ανεγέρθηκαν με το σύστημα της αντιπαροχής, γεννάται και ο φόρος γίνεται απαιτητός, κατά το άρθρο 16§1 Ν 2859/2000, κατά το χρόνο ολοκλήρωσης της παρεχόμενης εργολαβίας και παράδοσης των κτισμάτων στον οικοπεδούχο. Επιπλέον, η υποκείμενη στο καθεστώς Φ.Π.Α. κατασκευαστική επιχείρηση, έχει και πρόσθετες υποχρεώσεις, μεταξύ άλλων, για: 1) Υποβολή εντύπου απεικόνισης προϋπολογιστικά, το οποίο (έντυπο) περιλαμβάνει το προϋπολογιστικό κόστος της οικοδομής, το οποίο υπολογίζεται με βάση τις τρέχουσες τιμές αγοράς (για υλικά, μισθοδοσία, κλπ) και τις εργασίες που πρόκειται να εκτελεσθούν, σύμφωνα με τις εγκριθείσες για την οικοδομή μελέτες. 2) Υποβολή ειδικού εντύπου απεικόνισης απολογιστικού κόστους, το οποίο περιλαμβάνει το απολογιστικό κόστος της οικοδομής, όπως προκύπτει από το τηρούμενο βιβλίο κοστολογίου (Απόφαση του Υπουργού Οικονομίας και Οικονομικών 1073027/4380/902 – ΠΟΛ. 1105/8-8-06 «Τύπος, περιεχόμενο, τρόπος, χρόνος και διαδικασία υποβολής του ειδικού εντύπου απεικόνισης απολογιστικού κόστους της οικοδομής και κατανομής αυτού στις επί μέρους ιδιοκτησίες»), στο οποίο καταχωρούνται η ημερομηνία υποβολής του καθώς και το γενικό σύνολο του απολογιστικού κόστους, υποβάλλεται από τον υποκείμενο στο φόρο, υποχρεωτικά μετά την αποπεράτωση της οικοδομής και την καταχώρηση του συνολικού και οριστικού κόστους αυτής με βάση τα στοιχεία του Κώδικα Β Στοιχείων στο βιβλίο “κοστολογίου οικοδομής” και εντός προθεσμίας 30 ημερών από την ημερομηνία καταχώρησης της τελευταίας εγγραφής στο βιβλίο αυτό και όχι πέραν της πενταετίας από την ημερομηνία έκδοσης της οικοδομικής άδειας. Η κατανομή του απολογιστικού κόστους της οικοδομής, στις επιμέρους ιδιοκτησίες, γίνεται σύμφωνα με την αντιστοιχία των ιδιοκτησιών στα χιλιοστά του οικοπέδου. Με την ΠΟΛ.1111/22-9-06 «Οδηγίες συμπλ. και υποβολής του ειδικού εντύπου απολογιστικού κόστους οικοδομής», καταχωρούνται με τις ακόλουθες ενδείξεις: ΣΥΝΟΛΙΚΟ ΚΟΣΤΟΣ ΟΙΚΟΔΟΜΗΣ – Α. Ως ΓΕΝΙΚΕΣ ΔΑΠΑΝΕΣ, οι δαπάνες που ενσωματώνονται στο κόστος της οικοδομής, εκτός των δαπανών που συνιστούν κατασκευαστικό κόστος που αναλύεται στην παρακάτω περίπτωση Β. Στη στήλη “ποσό” αναγράφονται: – το κόστος κτήσης του οικοπέδου (όπως αυτό αναφέρεται στην Απόφαση του Υπουργού Οικονομίας & Οικονομικών 1024754/187/0015 – ΠΟΛ. 1039/9-3-2006 και την εγκύκλιο ΠΟΛ. 1067/2006), – ο φόρος μεταβίβασης (Φ.Μ.Α.) που αναλογεί στην απόκτηση του οικοπέδου, – οι αμοιβές των δικηγόρων που καταβλήθηκαν για την εν λόγω οικοδομή π.χ. για τον έλεγχο τίτλων, παράσταση στο συμβόλαιο αγοράς του οικοπέδου, – οι αμοιβές των συμβολαιογράφων για πράξεις πριν την όποια παράδοση ιδιοκτησίας (π.χ. απόκτηση οικοπέδου, εργολαβικό προσύμφωνο, σύσταση ιδιοκτησίας), – ποσά που καταβλήθηκαν στο υποθηκοφυλακείο για μεταγραφές συμβολαίων πριν την όποια παράδοση ιδιοκτησίας, – ποσά των εξόδων τραπεζών που αφορούν την εν λόγω οικοδομή, – ποσά που έχουν καταβληθεί ως μεσιτικά π.χ. για την αγορά του οικοπέδου κ.λ.π., – οι αμοιβές μηχανικών π.χ. για τις μελέτες, την έκδοση της οικοδομικής άδειας, την επίβλεψη κ.λ.π., – τα ποσά των αποσβέσεων των μηχανημάτων, αυτοκινήτων κ.λ.π. που χρησιμοποιούνται στη συγκεκριμένη οικοδομή. Στην ένδειξη Σύνολο Α: Αναγράφεται το άθροισμα των ανωτέρω ποσών. Β. Ως ΚΑΤΑΣΚΕΥΑΣΤΙΚΟ ΚΟΣΤΟΣ – το σύνολο των αγορών αγαθών (υλικών, πρώτων και βοηθητικών υλών οι οποίες έχουν επιβαρυνθεί με Φ.Π.Α. και για τις οποίες παρέχεται δικαίωμα έκπτωσης. Π.χ. οι αγορές πλακιδίων, ειδών υγιεινής κλπ), – Το σύνολο των αγορών αγαθών τα οποία δεν έχουν επιβαρυνθεί με Φ.Π.Α. (ή δεν παρέχεται για αυτά δικαίωμα έκπτωσης), – Το σύνολο της αξίας της λήψης υπηρεσιών για την κατασκευή της οικοδομής (π.χ. τιμολόγια υπεργολάβων) η οποία έχει επιβαρυνθεί με Φ.Π.Α. και για τις οποίες παρέχεται δικαίωμα έκπτωσης, – Το σύνολο της αξίας της λήψης υπηρεσιών οι οποίες δεν έχουν επιβαρυνθεί με Φ.Π.Α. (ή δεν παρέχεται γι’ αυτές δικαίωμα έκπτωσης), – Το σύνολο της μισθοδοσίας και των εργοδοτικών εισφορών, – Το σύνολο των παραπάνω ενδείξεων ως σύνολο Β, – Το Γενικό σύνολο των ενδείξεων Σύνολο Α και Σύνολο Β. Επίσης συμπληρώνονται ως πληροφοριακά στοιχεία τα παρακάτω: α) Ο Φ.Π.Α. που έχουν επιβαρυνθεί οι αγορές για τις οποίες παρέχεται δικαίωμα έκπτωσης, β) Ο Φ.Π.Α. με τον οποίο έχουν επιβαρυνθεί οι λήψεις υπηρεσιών για τις οποίες παρέχεται δικαίωμα έκπτωσης, γ) Στο πεδίο β1 το σύνολο των παραπάνω ποσών του Φ.Π.Α. εισροών της οικοδομής, δ) Η αξία παράδοσης κτισμάτων που παραδίδονται στον οικοπεδούχο σε περίπτωση αντιπαροχής όπως αυτή προκύπτει από το “στοιχείο παράδοσης κτισμάτων”. Στην 3η Σελίδα, ΚΑΤΑΝΟΜΗ ΚΟΣΤΟΥΣ ΣΤΙΣ ΕΠΙΜΕΡΟΥΣ ΙΔΙΟΚΤΗΣΙΕΣ αναγράφονται ανά στήλη, ο αύξων αριθμός, ο όροφος της ιδιοκτησίας, ο ορισμός της ιδιοκτησίας, η κατηγορία της ιδιοκτησίας π.χ. διαμέρισμα, αποθήκη κ.λ.π., το ποσοστό συμμετοχής επί τοις χιλίοις της ιδιοκτησίας στο σύνολο της οικοδομής με βάση τα χιλιοστά του οικοπέδου, το γινόμενο του πολλαπλασιασμού του συνόλου (Α+Β) του συνολικού κόστους της προηγούμενης σελίδας επί το ποσοστό συμμετοχής της ιδιοκτησίας. Ως σύνολο σελίδας αναγράφεται το άθροισμα των ανωτέρω ποσών της στήλης 6 και της στήλης 7. Στην περίπτωση αντιπαροχής ο εργολάβος κατασκευαστής κατανέμει το απολογιστικό κόστος το οποίο αφορά τα κτίσματα που ανήκουν σε αυτόν και αντιστοιχούν στα ποσοστά του οικοπέδου που θα πάρει από τον οικοπεδούχο ως εργολαβικό αντάλλαγμα. Τα κτίσματα που ανήκουν στον οικοπεδούχο τα αναγράφει τελευταία, για πληροφοριακούς λόγους, χωρίς χιλιοστά και χωρίς κατανομή κόστους σε αυτά και στις στήλες “ποσοστό συμμετοχής” και “ποσό” αναγράφει την ένδειξη “κτίσματα οικοπεδούχου”. 3) Τήρησης βιβλίου κοστολογίου οικοδομών από τον επιτηδευματία που ασχολείται με την κατασκευή και πώληση οικοδομών και έκδοσης ειδικού στοιχείου παράδοσης κτισμάτων στον οικοπεδούχο» (υπ’ αριθ. ………. – ΦΕΚ Β΄ 311/15.3.2006 – ΠΟΛ. …./2006). Α. Για την τήρηση του «βιβλίου κοστολογίου οικοδομών», ως κόστος “οικοδομής” θεωρείται κάθε δαπάνη αγοράς αγαθών ή λήψης υπηρεσιών και κάθε άλλη επιβάρυνση που πραγματοποιείται για την κατασκευή και αποπεράτωση της. Κόστος “οικοδομής” θεωρείται ακόμη και η αξία του οικοπέδου ανεξάρτητα από τον τρόπο απόκτησής του, οι αποσβέσεις των πάγιων περιουσιακών στοιχείων που χρησιμοποιούνται για την ανέγερσή της καθώς και κάθε άλλη δαπάνη που πραγματοποιείται για την ανέγερση της “οικοδομής”. Σ’ αυτό καταχωρούνται διακεκριμένα: α) Το είδος, ο αύξων αριθμός και η ημερομηνία έκδοσης ή λήψης του δικαιολογητικού εγγραφής της δαπάνης καθώς και η γενική περιγραφή της δαπάνης. Δικαιολογητικό εγγραφής της δαπάνης αποτελεί κατά περίπτωση το στοιχείο που προβλέπεται από τις διατάξεις του Κ.Β.Σ. ή δημόσιο έγγραφο ή άλλο πρόσφορο αποδεικτικό στοιχείο. … β) Η αξία των δαπανών που βαρύνονται με Φ.Π.Α. γ) Ο Φ.Π.Α. των δαπανών αυτών. δ) Η αξία των δαπανών που δεν βαρύνονται με Φ.Π.Α. ή δεν παρέχεται δικαίωμα έκπτωσης του ΦΠΑ που τις βαρύνει. Γ) Το βιβλίο ενημερώνεται μέχρι την 15η ημέρα του επόμενου μήνα από την ημερομηνία έκδοσης ή λήψης του δικαιολογητικού εγγραφής της δαπάνης. … Επί αντιπαροχής η αξία του οικοπέδου καταχωρείται μέχρι την 15η ημέρα του επόμενου μήνα από την έκδοση του θεωρημένου διπλότυπου στοιχείου που ορίζεται στην παράγραφο 2 της παρούσας. Β. Για την έκδοση θεωρημένου διπλότυπου στοιχείου με τίτλο “Παράδοση Κτισμάτων” από την κατασκευάστρια επιχείρηση στον κύριο του οικοπέδου για κάθε οικοδομή που υπάγεται στις διατάξεις της §4 του άρθρου 6 του Κώδικα Φ.Π.Α. και ανεγείρεται επί οικοπέδου τρίτου με το σύστημα της αντιπαροχής, με την ολοκλήρωση της παράδοσης των κτισμάτων στον οικοπεδούχο, στο περιεχόμενο του οποίου αναγράφονται τα εξής: α) Τα πλήρη στοιχεία του κυρίου του οικοπέδου (ονοματεπώνυμο ή επωνυμία, δ/νση έδρας ή κατοικίας, Α.Φ.Μ. και Δ.Ο.Υ. έδρας ή φορολογίας). β) Η αξία των παραδιδομένων κτισμάτων στον κύριο του οικοπέδου από τον εργολάβο κατασκευαστή. γ) Ο Φ.Π.Α. που αναλογεί. Περαιτέρω, σύμφωνα με την 1067/2006 ΠΟΛ, ως προς τον τρόπο τήρησης του «βιβλίου κοστολογίου οικοδομών», μετά την καταχώριση της αξίας του οικοπέδου την 15^η μέρα του επόμενου μήνα από την έκδοση του στοιχείου «παράδοση κτισμάτων», η αξία των δαπανών που έχει καταχωρηθεί στο βιβλίο μειώνεται ισόποσα με τη συνολική αξία των δαπανών που βαρύνουν τα παραδιδόμενα κτίσματα, όπως προκύπυτει από το στοιχείο «παράδοση κτισμάτων». Από τα παραπάνω συνάγεται ότι στο θεωρημένο διπλότυπο στοιχείο με τίτλο “παράδοση κτισμάτων” στον οικοπεδούχο, στην περίπτωση της αντιπαροχής, εμφανίζεται η καθαρή αξία των παραδεδομένων κτισμάτων από την κατασκευάστρια επιχείρηση στον οικοπεδούχο, που αποτελεί τη φορολογητέα βάση επιβολής του φόρου για την πράξη αυτή, όπως αυτή προκύπτει από το βιβλίο κοστολογίου οικοδομής, στο οποίο δεν έχει εισέτι προστεθεί η αξία του οικοπέδου. Συγκεκριμένα, στο ως άνω στοιχείο αναφέρονται σύμφωνα με την ΥΑ: α) τα πλήρη στοιχεία του κυρίου του οικοπέδου (ονοματεπώνυμο ή επωνυμία, διεύθυνση έδρας ή κατοικίας, Α.Φ.Μ. και Δ.Ο.Υ. έδρας ή φορολογίας), β) η αξία των παραδιδομένων κτισμάτων στον κύριο του οικοπέδου από τον εργολάβο κατασκευαστή και γ) ο Φ.Π.Α. που αναλογεί. Μετά την έκδοση του στοιχείου «παράδοση κτισμάτων» και συγκεκριμένα μέχρι την 15^η ημέρα του επόμενου μήνα από την έκδοση του στοιχείου αυτού, προστίθεται στο «βιβλίο κοστολογίου οικοδομής» η συνολική αξία του οικοπέδου και αφαιρείται η συνολική αξία των δαπανών που βαρύνουν τα παραδιδόμενα κτίσματα, όπως προκύπυτει από το στοιχείο «παράδοση κτισμάτων». Τέλος, συντάσσεται και υποβάλλεται το «ειδικό έντυπο απεικόνισης απολογιστικού κόστους οικοδομής», το οποίο περιλαμβάνει το γενικό σύνολο απολογιστικού κόστους της οικοδομής, όπως προκύπτει από το τηρούμενο βιβλίο κοστολογίου μετά την αποπεράτωση της οικοδομής και την καταχώρηση του συνολικού και οριστικού κόστους αυτής, εντός προθεσμίας 30 ημερών από την ημερομηνία καταχώρησης της τελευταίας εγγραφής στο βιβλίο αυτό και όχι πέραν της πενταετίας από την ημερομηνία έκδοσης της οικοδομικής άδειας. Περαιτέρω, ο ΦΠΑ, κατ’ ειδική νομοθετική ρύθμιση (άρθρο 1§1 Κώδικα Φ.Π.Α.), μετακυλίεται υποχρεωτικά στον δέκτη των υπηρεσιών, ήτοι τον εργοδότη, ο οποίος και τον καταβάλλει στον εργολάβο, κατά την παράδοση του έργου ή την έκδοση του οικείου φορολογικού στοιχείου. Επομένως ο Φ.Π.Α. συνιστά επιβάρυνση ex lege της συμφωνηθείσας εργολαβικής αμοιβής, ανεξαρτήτως αν περί της επιβάρυνσης αυτής, υπάρχει και ειδική συμφωνία μεταξύ των συμβαλλομένων. Στα πλαίσια, όμως της ελευθερίας των συμβάσεων (ΑΚ 361), μπορεί να συμφωνηθεί μεταξύ των συμβαλλομένων ότι, στις μεταξύ τους έννομες σχέσεις, ο ανωτέρω φόρος θα επιβαρύνει τον εργολάβο και όχι τον εργοδότη. Μια τέτοια, όμως, ειδική συμφωνία πρέπει να προκύπτει σαφώς εκ του περιεχομένου της εργολαβικής σύμβασης, αλλιώς ισχύει η ως άνω ειδική νομοθετική ρύθμιση. Ήτοι, ο Φ.Π.Α. επιβαρύνει το οφειλόμενο εργολαβικό αντάλλαγμα εκ του νόμου, εκτός εάν υπάρχει ειδική, αντίθετη συμφωνία μεταξύ των συμβαλλόμενων (ισχύουσα μόνο μεταξύ τους), οπότε ο εργολάβος καταβάλλοντάς τον στο Ελληνικό Δημόσιο ως υποκείμενο του φόρου, δεν θα μπορεί να τον αναζητήσει από τον αντισυμβαλλόμενο (εργοδότη) ως μέρος (επιβάρυνση) της οφειλόμενης εργολαβικής αμοιβής. Εξάλλου, από τις διατάξεις των άρθρων 1, 2§1, 8§1,14§1,16§1, 36 και 38 του Ν 2859/2000 “Κύρωση Κώδικα Φόρου Προστιθέμενης Αξίας», οι οποίες ως ειδικές, υπερισχύουν αυτών του ενδοτικού δικαίου, όπως είναι και η διάταξη του άρθρου 425 ΑΚ, σαφώς προκύπτει ότι στην περίπτωση σύμβασης έργου, κατά την οποία ο εργολάβος παρέχει τις υπηρεσίες του στον εργοδότη για την εκτέλεση του έργου έναντι αμοιβής, για την οποία είναι υπόχρεος στην έκδοση τιμολογίων και την απόδοση του αναλογούντος σ’ αυτά Φ.Π.Α., ο οποίος επιρρίπτεται στον εργοδότη, ως λήπτη των παρεχόμενων σ’ αυτόν υπηρεσιών και υπόχρεο συνεπεία τούτου στην καταβολή του, εφόσον ο εργολάβος προβεί στην έκδοση των σχετικών τιμολογίων, που τον υποχρεώνουν στην απόδοση του αναλογούντος σ’ αυτά Φ.Π.Α. στην αρμόδια Δ.Ο.Υ., εντός των χρονικών ορίων που τίθενται από τις σχετικές διατάξεις του ως άνω νόμου, χωρίς ωστόσο να έχει προεισπράξει τον φόρο αυτό από τον εργοδότη, δικαιούται να τον επιδιώξει απ’ αυτόν, κατά τις ως άνω διατάξεις, και επικουρικά, εκείνες του αδικαιολόγητου πλουτισμού, εκτός αν ο εργοδότης επικαλεσθεί και αποδείξει ειδική συμφωνία μεταξύ αυτού και του εργολάβου, με την οποία ο τελευταίος αναλαμβάνει την τοιαύτη υποχρέωσή του (ΑΠ 344/2022, 271/2016, ΑΠ 1598/2011).

Από τα ίδια ως άνω αποδεικτικά μέσα αποδείχθηκε περαιτέρω ότι ο εφεσίβλητος – εκκαλών παρέλαβε τις οριζόντιες ιδιοκτησίες με τα παρακολουθήματά τους που του αναλογούσαν και συγκεκριμένα το υπό στοιχείο Β1 διαμέρισμα, παραλαμβάνοντας τα κλειδιά αυτού, καθώς και των κοινοχρήστων χώρων, στις 02-03-2012, ενώ οι υπόλοιπες οριζόντιες ιδιοκτησίες παραδόθηκαν πλασματικά σ’ αυτόν, την 02-08-2012, αφού, κατά τα συμφωνηθέντα στο εργολαβικό προσύμφωνο, παρότι κλήθηκε με εξώδικη δήλωση της εργολήπτριας, που του επιδόθηκε στις 19-07-12 να τις παραλάβει, δεν το έπραξε, ούτε απέστειλε εντός 10 εργασίμων ημερών από την παραλαβή της έγγραφη απάντηση για τους λόγους άρνησής του και εγκαταστάθηκε σ’ αυτές περί τα μέσα Οκτωβρίου του ίδιου έτους. Οι παραδόσεις αυτές δημιούργησαν την υποχρέωση της εργολήπτριας καταβολής στο Ελληνικό Δημόσιο ΦΠΑ, ο οποίος μετά την καταβολή του μετακυλίεται στον οικοπεδούχο, κατ’ άρθρο 1§2 Κώδικα Φ.Π.Α. Για τον καταλογισμό του εκδόθηκαν από την εργολήπτρια τα κάτωθι διπλότυπα «Δελτία Παράδοσης Κτισμάτων» και συμπληρωματικά αυτών, μετά την τακτοποίηση σύμφωνα με το Ν 4014/2011 των ημιυπαίθριων χώρων, που αποτελούν φορολογικά στοιχεία, για την αποτύπωση της αξίας των παραδιδόμενων από αυτήν στον οικοπεδούχο κτισμάτων, η οποία αποτελεί τη φορολογητέα βάση επιβολής του Φ.Π.Α., που επιρρίπτεται σ’ αυτόν και αποδίδει η ίδια στο Δημόσιο, εκφράζοντας ταυτόχρονα την απαίτησή της κατά του οικοπεδούχου για την παρεχόμενη απ’ αυτήν εργολαβία: α) 1/12-01-2012 και συμπληρωματικό 5/21-02-12: 1) για το υπ’ αριθ. Α1 διαμέρισμα, εμβαδού 60,20 τ.μ., αξίας 68.306,48 ευρώ με ΦΠΑ 15.710,49 ευρώ και συμπληρωματικό αξίας 153,22 ευρώ με ΦΠΑ 35,24 ευρώ, 2) για το υπ’ αριθ. Α2 διαμέρισμα, εμβαδού 42,56 τ.μ., αξίας 47.909,40 ευρώ με ΦΠΑ 11.019,16 ευρώ και συμπληρωματικό αξίας 107,47 ευρώ με ΦΠΑ 24,72 ευρώ, 3) για το υπ’ αριθ. Β1 διαμέρισμα, εμβαδού 60,20 τ.μ., αξίας 68.306,48 ευρώ με ΦΠΑ 15.710,49 ευρώ και συμπληρωματικό αξίας 153,22 ευρώ με ΦΠΑ 35,24 ευρώ, β) 2/12-01-2012 και συμπληρωματικό 6/21-02-12: 1) για το υπ’ αριθ. Β2 διαμέρισμα, εμβαδού 42,56 τ.μ., αξίας 47.909,40 ευρώ με ΦΠΑ 11.019,16 ευρώ και συμπληρωματικό αξίας 107,47 ευρώ με ΦΠΑ 24,72 ευρώ, 2) για την υπ’ αριθ. ΥΡ1 θέση στάθμευσης, εμβαδού 13,16 τ.μ., αξίας 474,35 ευρώ, με ΦΠΑ 109,10 ευρώ και συμπληρωματικό αξίας 1,06 ευρώ με ΦΠΑ 0,24 ευρώ, 3) για την υπ’ αριθ. ΥΡ2 θέση στάθμευσης, εμβαδού 13,16 τ.μ., αξίας 474,35 ευρώ, με ΦΠΑ 109,10 ευρώ και συμπληρωματικό αξίας 1,06 ευρώ με ΦΠΑ 0,24 ευρώ. γ) 3/12-01-2012 και συμπληρωματικό 7/21-02-2012: 1) για την υπ’ αριθ. ΥΡ3 θέση στάθμευσης, εμβαδού 12,15 τ.μ., αξίας 474,35 ευρώ, με ΦΠΑ 109,10 ευρώ και συμπληρωματικό αξίας 1,06 ευρώ με ΦΠΑ 0,24 ευρώ, 2) για την υπ’ αριθ. ΥΡ4 θέση στάθμευσης, εμβαδού 12,15 τ.μ., αξίας 474,35 ευρώ, με ΦΠΑ 109,10 ευρώ και συμπληρωματικό αξίας 1,06 ευρώ με ΦΠΑ 0,24 ευρώ, 3) για την υπ’ αριθ. Υ5 αποθήκη, εμβαδού 6,56 τ.μ., αξίας 474,35 ευρώ, με ΦΠΑ 109,10 ευρώ και συμπληρωματικό αξίας 1,06 ευρώ με ΦΠΑ 0,24 ευρώ, δ) 4/12-01-2012 και συμπληρωματικό 8/21-02-2012: 1) για την υπ’ αριθ. Υ6 αποθήκη, εμβαδού 9,73 τ.μ., αξίας 474,35 ευρώ, με ΦΠΑ 109,10 ευρώ και συμπληρωματικό αξίας 1,07 ευρώ με ΦΠΑ 0,24 ευρώ, 2) για την υπ’ αριθ. Υ9 αποθήκη, εμβαδού 5,62 τ.μ., αξίας 474,35 ευρώ, με ΦΠΑ 109,10 ευρώ και συμπληρωματικό αξίας 1,07 ευρώ με ΦΠΑ 0,24 ευρώ, με συνολικό κόστος κατασκευής των ανωτέρω οριζοντίων ιδιοκτησιών 236.281,03 ευρώ. Βάσει αυτών των στοιχείων, η εργολήπτρια κατέβαλε στην αρμόδια Δ.Ο.Υ., με περιοδική δήλωση ΦΠΑ, το ποσό των 54.344,64 ευρώ για ΦΠΑ ύψους 23% που εξήχθη επί του ποσού, που κατά τους ανωτέρω υπολογισμούς της εργολήπτριας ήταν το κόστος κατασκευής των παραδοθέντων στον οικοπεδούχο κτισμάτων της οικοδομής (236.281,04 € X 23% = 54.344,64 ευρώ). Ο εφεσίβλητος – εκκαλών εξαρχής με τις προτάσεις του ενώπιον του πρωτοβαθμίου Δικαστηρίου αρνήθηκε αιτιολογημένα το ύψος του επιρριφθέντος σ’ αυτόν ΦΠΑ, καθ’ ο μέρος υπερβαίνει το ποσό των 27.335,35 ευρώ και συγκεκριμένα το ποσό των 27.009,29 ευρώ, επειδή στην αξία των παραδοθέντων σ’ αυτόν κτισμάτων έχει συμπεριληφθεί, κατά παράβαση των ανωτέρω διατάξεων, η αξία του ιδανικού μεριδίου του οικοπέδου που αντιστοιχεί στις οριζόντιες ιδιοκτησίες που διατήρησε στην κυριότητά του. Παρά την άρνηση αυτή, οι ενάγοντες και ήδη εφεσίβλητοι δεν προσκόμισαν, για την απόδειξη του ύψους του κατασκευαστικού κόστους των ανωτέρω, παραδοθέντων στον οικοπεδούχο, κτισμάτων, το «βιβλίο κοστολογίου της οικοδομής», όπου εμφαίνονται οι δαπάνες ανέγερσής της, κατά τον χρόνο έκδοσης των ανωτέρω «δελτίων παράδοσης κτισμάτων» και πριν την προσθήκη σ’ αυτό (βιβλίο) της αξίας του όλου οικοπέδου. Περαιτέρω από το τροποποιημένο, λόγω της προαναφερόμενης τακτοποίησης ημιυπαίθριων, με αριθμό καταχώρισης 4Β και ημερομηνία παραλαβής 21-02-2012, «ειδικό έντυπο απολογιστικού κόστους οικοδομής», το οποίο σημειωτέον συντάχθηκε και υποβλήθηκε την ίδια μέρα με την έκδοση των «δελτίων παράδοσης κτισμάτων», αποδεικνύεται ότι για το σύνολο των δαπανών ανέγερσης υπολογίστηκαν για: α) οικόπεδο 236.281,03 ευρώ, β) αμοιβές συμβολαιογράφων 2.449,61 ευρώ, γ) μεσιτικά ασφαλιστικά κλπ 620,58 ευρώ, αμοιβές μηχανικών κλπ 6.784,44 ευρώ, κρατήσεις αδείας 418,27 ευρώ, εκχώρηση, άδεια, χαρτόσημο, ΤΝ, 793,93 ευρώ και συνολικά 247.347,86, αγορές αγαθών 148.147,63, μισθοδοσία – εργοδοτικές εισφορές 79.919,05 και σύνολο 228.066,68 ευρώ και συνολικά 475.414,54 ευρώ, ενώ ως αξία παράδοσης κτισμάτων στον οικοπεδούχου αναφέρεται ομοίως το ποσό των 236.281,03 ευρώ. Παρατηρείται δηλαδή η ταύτιση της συνολικής αξίας του οικοπέδου με τη συνολική αξία των κτισμάτων που παραδόθηκαν στον οικοπεδούχο, στην οποία πάντως δεν συμπεριλαμβάνεται κατά τον νόμο η αξία του ιδανικού μεριδίου του οικοπέδου που αντιστοιχεί σ’ αυτές και η οποία δεν μπορεί να είναι μικρότερη από την αξία των ποσοστών του οικοπέδου που μεταβιβάζονται από τον κύριο του οικοπέδου στον εργολάβο κατασκευαστή ή στον από αυτόν υποδεικνυόμενο τρίτο. Μετά δε την άθροιση του συνόλου των δαπανών, γενικών και κατασκευαστικών, το συνολικό κόστος της οικοδομής, αφαιρουμένης της αξίας του οικοπέδου, ανήλθε, κατά το ίδιο έντυπο, στο ποσό των (11.066,83 για γενικές + 228.066,68 για κατασκευαστικές=) 239.133,51 ευρώ, ξεπερνώντας έτσι, μόλις κατά 2.852,48 ευρώ την αξία της κατασκευής των κτισμάτων που περιήλθαν στον οικοπεδούχο. Ενόψει των ανωτέρω, δεν αποδείχθηκε ότι στη φορολογητέα αξία των κτισμάτων που παραδόθηκαν στον εφεσίβλητο – εκκαλούντα δεν συμπεριλήφθηκε, στα ανωτέρω δελτία παράδοσης κτισμάτων, η αξία του ιδανικού μεριδίου του οικοπέδου που αντιστοιχεί σε αυτά, συνεπώς δεν αποδείχθηκε ότι το ύψος αυτής υπερβαίνει το συνομολογούμενο από αυτόν ποσό των 27.335,35 ευρώ, το οποίο υπολογίζεται λαμβανομένων υπόψη του ποσοστού συγκυριότητάς του και των συνολικών, πλην της αξίας του ακινήτου, συνολικών δαπανών ανέγερσης της οικοδομής (239.133,51 Χ 497 ⁰/₀₀ = 118.849,35 ευρώ Χ 23%). Επομένως, το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο, το οποίο με την εκκαλουμένη έκρινε ότι η φορολογητέα αξία αυτών ορθά υπολογίστηκε από τους εκκαλούντες – εφεσίβλητους στο ποσό των 236.281,03 ευρώ και ότι ο ΦΠΑ που αναλογεί βάσει αυτής στον οικοπεδούχο ανέρχεται στο ποσό των 54.344,64 ευρώ, εσφαλμένα εκτίμησε τις αποδείξεις και εσφαλμένα ως εκ τούτου εφάρμοσε τις διατάξεις των άρθρων 19§2 περ. δ΄ εδ. β΄ του Ν 2859/2000, όπως ίσχυε πριν την τροποποίησή της από τη διάταξη του άρθρου 111§1 του άρθρου 111 Ν 4549/2018 (ΦΕΚ Α 105/14.6.2018), καθώς και αυτές των προαναφερόμενων στην ανωτέρω μείζονα σκέψη ΠΟΛ 1039 και 1067/2006. Πρέπει επομένως, κατά παραδοχή του πρώτου λόγου της δεύτερης έφεσης και του πρώτου πρόσθετου λόγου, να εξαφανιστεί η εκκαλουμένη ως προς το κεφάλαιο αυτό και αφού κρατηθεί η υπόθεση και δικαστεί η πρώτη αγωγή, να γίνει αυτή εν μέρει δεκτή κατά το ανωτέρω ποσό.

Κατ’ ακολουθίαν των ανωτέρω, πρέπει να γίνουν δεκτές οι εφέσεις και το δικόγραφο των προσθέτων λόγων ως και κατ’ ουσία βάσιμες, να εξαφανιστεί η εκκαλούμενη 2103/2019 οριστική απόφαση  του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς, όχι μόνο ως προς τα ανωτέρω κεφάλαιά της για τα οποία έγιναν δεκτοί οι λόγοι έφεσης, αλλά στο σύνολό της, για το ενιαίο της εκτέλεσης του τίτλου (ΕφΘεσ 1221/2017, ΕφΠειρ 405/2022, 21/2016 και Σ. Σαμουήλ, Η έφεση, έκδ. 2009, σελ. 447), καθώς και για τη δικαστική δαπάνη στο σύνολό της, ενόψει της αναγκαιότητας ενιαίου καθορισμού αυτής, παρέλκουσας της έρευνας και του τελευταίου λόγου της δεύτερης έφεσης και του πρόσθετου λόγου, με τους οποίους παραπονείται ο εφεσίβλητος – εκκαλών για τον συμψηφισμό της δικαστικής δαπάνης. Περαιτέρω, πρέπει να κρατηθεί η υπόθεση από το παρόν Δικαστήριο (άρθρο 535§1 ΚΠολΔ) και αφού συνεκδικαστούν οι υπ’ αριθ. έκθ. κατάθ. υπ’ αριθ. έκθ. κατάθ. …/04-06-2013 και ΓΑΚ…./ΕΑΚ………./23-10-2014 αγωγές θα πρέπει να γίνουν αυτές δεκτές εν μέρει ως και κατ’ ουσίαν βάσιμες και Α) ως προς την πρώτη: να αναγνωριστεί η υποχρέωση του εναγομένου να καταβάλει στην ενάγουσα το ποσό των 27.335,35 ευρώ, νομιμοτόκως από 02-08-2012, οπότε οχλήθηκε σχετικά, Β) ως προς τη δεύτερη: να αναγνωριστεί ότι υποχρεούνται οι εναγόμενοι να καταβάλουν εις ολόκληρον στον ενάγοντα το ποσό των (800 + 950,4 + 400 + 50 + 50 + 200 + 519  + 1.590 + 56.336,34 + 12.915,68 + 2.286,84) 76.098,26 ευρώ, νομιμοτόκως από την επίδοση της αγωγής. Εξάλλου, εφόσον έγινε δεκτή η έφεση και εξαφανίστηκε η εκκαλούμενη απόφαση, πρέπει να διαταχθεί η επιστροφή στους εκκαλούντες των παραβόλων των εκατό (100) ευρώ, που κατέθεσαν (άρθρο 495§3 εδ. προτελ. ΚΠολΔ). Τέλος, τα δικαστικά έξοδα και για τους δύο (2) βαθμούς δικαιοδοσίας πρέπει να κατανεμηθούν μεταξύ των διαδίκων, αναλόγως της μερικής νίκης και ήττας τους (άρθρο 178§1 ΚΠολΔ) και να επιβληθεί μέρος των δικαστικών εξόδων του εναγομένου της πρώτης – ενάγοντος της δεύτερης αγωγής σε βάρος της ενάγουσας της πρώτης – εναγομένων της δεύτερης αγωγής, σύμφωνα με τον εν μέρει βάσιμο πίνακα εξόδων που υποβάλλεται από τον πρώτο και να συμψηφιστούν μεταξύ τους τα λοιπά έξοδα (άρθρα 178§1, 183, 189§2 και 191 ΚΠολΔ – ΑΠ 1515/2007, ΕΑ 432/2022, Μ. Μαργαρίτη, Ερμ. ΚΠολΔ 2012, άρθρο 191, σελ. 333, αρ. 4), κατά τα ειδικότερα οριζόμενα στο διατακτικό.

ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ

Συνεκδικάζει αντιμωλία των διαδίκων τις υπ’ αριθ. έκθ. κατάθ. στη Γραμματεία του Δικαστηρίου αυτού ΓΑΚ … / ΕΑΚ …/2021 και ΓΑΚ … / ΕΑΚ .-../2021 εφέσεις και το υπ’ αριθ. ΓΑΚ … και ΕΑΚ …/2021 δικόγραφο προσθέτων λόγων.

Δέχεται αυτές τυπικά και κατ’ ουσίαν.

Εξαφανίζει την εκκαλούμενη υπ’ αριθ. 2103/2019 οριστική απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς, η οποία εκδόθηκε κατά την τακτική διαδικασία.

Κρατεί την υπόθεση και συνεκδικάζει τις με αριθμό έκθεσης κατάθεσης ενώπιον του πρωτοβαθμίου Δικαστηρίου ……/04-06-2013 και ΓΑΚ……/ΕΑΚ……./23-10-2014 αγωγές.

Δέχεται εν μέρει αυτές.

Αναγνωρίζει ότι ο εναγόμενος της υπ’ αριθ. έκθ. κατάθ. …../04-06-2013 αγωγής υποχρεούται να καταβάλει στην ενάγουσα το ποσό των είκοσι επτά χιλιάδων τριακοσίων τριάντα πέντε ευρώ και τριάντα πέντε λεπτών (27.335,35 ευρώ), νομιμοτόκως από 02-08-2012.

Αναγνωρίζει ότι οι εναγόμενοι της υπ’ αριθ. έκθ. κατάθ. ΓΑΚ…../ΕΑΚ…../23-10-2014 αγωγής υποχρεούνται να καταβάλουν εις ολόκληρον στον ενάγοντα το ποσό των 76.098,26 ευρώ, νομιμοτόκως από την επίδοση της αγωγής.

Διατάσσει την επιστροφή στους εκκαλούντες αμφοτέρων των εφέσεων των κατατεθέντων από αυτούς e-παραβόλων, εκατό (100) ευρώ εκάστου, με αριθμούς …. και ….. αντίστοιχα.

Επιβάλλει στους εκκαλούντες της πρώτης – εφεσίβλητους της δεύτερης έφεσης – καθ’ ων το δικόγραφο προσθέτων λόγων μέρος της δικαστικής δαπάνης του εφεσιβλήτου της πρώτης – εκκαλούντος της δεύτερης έφεσης – ασκούντος το δικόγραφο προσθέτων λόγων και για τους δύο βαθμούς δικαιοδοσίας, την οποία καθορίζει στο ποσό των χιλίων διακοσίων (1.200) ευρώ και συμψηφίζει αυτήν κατά τα λοιπά.

Κρίθηκε, αποφασίσθηκε και δημοσιεύθηκε σε έκτακτη,  δημόσια συνεδρίαση, στο ακροατήριό του στον Πειραιά στις 11-10-2023, χωρίς την παρουσία των διαδίκων και των πληρεξουσίων δικηγόρων τους.

Η   ΔΙΚΑΣΤΗΣ                                           Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ

Κι αντ΄ αυτής λόγω

μεταθέσεως και

αναχωρήσεώς της,

ο Πρόεδρος του

Τριμελούς Συμβουλίου

Διεύθυνσης του Εφετείου

Πειραιώς, Ιωάννης

Αποστολόπουλος,

Πρόεδρος Εφετών