Αριθμός 609/2023
ΤΟ ΜΟΝΟΜΕΛΕΣ ΕΦΕΤΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΩΣ
Τμήμα 2ο
Αποτελούμενο από τη Δικαστή Σταυρούλα Λιακέα, Εφέτη, η οποία ορίσθηκε από τον Πρόεδρο του Τριμελούς Συμβουλίου Διευθύνσεως του Εφετείου Πειραιώς, και από τη Γραμματέα T.Λ.
Συνεδρίασε δημόσια στο ακροατήριό του στις ………., για να δικάσει την υπόθεση μεταξύ των :
ΕΚΚΑΛΟΥΝΤΟΣ: ………….. ο οποίος παραστάθηκε μετά των πληρεξουσίων του δικηγόρων Ανδρέα Μπακόπουλου και Αικατερίνης Πουλημένου-Τσισκομιχελη.
ΕΦΕΣΙΒΛΗΤΗΣ: ………. η οποία εκπροσωπήθηκε από τον πληρεξούσιό της δικηγόρο Νεκτάριο Πολυχρονίου.
Η εφεσίβλητη άσκησε ενώπιον του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς την από 22.2.2019 (ΓΑΚ/ΕΑΚ ………./2019) αγωγή, επί της οποίας εκδόθηκε η υπ΄ αριθμ. 3968/2019 απόφαση του ως άνω Δικαστηρίου, που δέχθηκε την αγωγή.
Την απόφαση αυτή προσέβαλε ενώπιον του παρόντος Δικαστηρίου ο εναγόμενος και ήδη εκκαλών με την από 13.1.2020 (ΓΑΚ/ΕΑΚ ………/2020- ………./2020) έφεσή του, της οποίας δικάσιμος ορίσθηκε αρχικά η 19η.11.2020, μετά δε από διαδοχικές αναβολής, η 25η.11.2021 και η αναφερόμενη στην αρχή της παρούσας απόφασης.
Η υπόθεση εκφωνήθηκε με τη σειρά της από το οικείο πινάκιο και συζητήθηκε.
Οι πληρεξούσιοι δικηγόροι των διαδίκων, αφού έλαβαν διαδοχικά το λόγο από την Πρόεδρο, αναφέρθηκαν στις έγγραφες προτάσεις που κατέθεσαν.
ΜΕΛΕΤΗΣΕ ΤΗ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ
ΚΑΙ ΣΚΕΦΘΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ
Φέρεται προς εκδίκαση ενώπιον του Δικαστηρίου τούτου η από 13.01.2020 (αρ. εκ. κατ. πρωτ. Πρωτ. ………/2020 και αρ. εκ. κατ. Εφ. …………/2020) έφεση κατά της υπ΄ αρ. 3968/2019 οριστικής απόφασης του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς, που εκδόθηκε κατά την τακτική διαδικασία, ερήμην του εναγομένου και ήδη εκκαλούντος και με την οποία το Δικαστήριο αφού έκρινε την αγωγή ορισμένη και νόμιμη, την δέχθηκε εν μέρει ως βάσιμη και κατ’ ουσία, λόγω της τεκμαιρόμενης, από την ερημοδικία του εναγομένου, ομολογίας των περιεχομένων στην αγωγή πραγματικών ισχυρισμών της ενάγουσας και αναγνώρισε την υποχρέωση του εναγομένου να καταβάλει στην ενάγουσα το ποσό των 151.653,28 ευρώ από την 16.03.2016 καθώς και το ποσό των 1.000 ευρώ νομιμότοκα από την επίδοση μέχρι την εξόφληση με την οποία (έφεση) παραπονείται ήδη ο εκκαλών εναγόμενος, για κακή εφαρμογή του νόμου και πλημμελή εκτίμηση των αποδείξεων και ζητεί την εξαφάνισή της κατά τα προσβαλλόμενα κεφάλαιά της, με σκοπό να απορριφθεί η αγωγή στο σύνολο της. Η ως άνω έφεση έχει ασκηθεί νομότυπα (άρθρα 495 παρ. 1, 2, 499, 511, 513 παρ. 1β, 516 παρ. 1, 517, 518, 520 παρ. 1, 522, 524 παρ. 1, 2, 525 παρ. 1, 532 και 533 παρ. 1 ΚΠολΔ) και εμπρόθεσμα, εφόσον έλαβε χώρα επίδοση της εκκαλουμένης την 17.12.2019, όπως προκύπτει από την με αριθμό …../17.12.2019 έκθεση επίδοσης της δικαστικής επιμελήτριας της περιφέρειας του Εφετείου Αθηνών με έδρα το πρωτοδικείο Αθηνών ……… και η υπό κρίση έφεση κατατέθηκε στις 16.01.2020 στη Γραμματεία του πρωτοβάθμιου Δικαστηρίου (άρθρα 495 παρ. 1, 511, 513 παρ. 1 εδ. β΄, 516 παρ. 1, 517 και 518 παρ. 2 του ΚΠολΔ). Επίσης, για το παραδεκτό της έφεσης κατατέθηκε το παράβολο των € 100, που προβλέπεται από το άρθρο 495 § 3ΚΠολΔ (βλ. το υπ’ αριθ. ………….. ηλεκτρονικό παράβολο), αξίας € 100, με την επισήμανση ότι το παράβολο της υπό κρίση έφεσης δεν καταβλήθηκε κατά την κατάθεση της έφεσης, αλλά μεταγενέστερα (14.11.2022) και πάντως πριν τη συζήτησή της, χωρίς η καθυστέρηση αυτή να επιφέρει απαράδεκτο, αφού το απώτατο χρονικό σημείο κατάθεσής του συμπίπτει με τη συζήτηση της έφεσης (ΑΠ 995/2020 ΝΟΜΟΣ – ΑΠ 480/2020 ΝΟΜΟΣ – ΑΠ 933/2019 ΝΟΜΟΣ – ΑΠ 341/2015 ΝΟΜΟΣ ΕΦ.ΑΘ. 4273/2021), απορριπτομένου του περί του αντιθέτου ισχυρισμού της εφεσιβλήτου. Πρέπει, επομένως, η άνω έφεση να γίνει τυπικά δεκτή, να εξαφανισθεί η εκκαλουμένη, μέσα στα όρια που καθορίζονται από την έφεση (άρθρο 522 Κ.Πολ.Δ.), ήτοι στο σύνολό της, αφού πλήττεται ως προς την εκτίμηση του συνόλου των αποδείξεων, δικαιουμένου του εκκαλούντος να προβάλει όλους τους ισχυρισμούς, τους οποίους μπορούσε να προτείνει πρωτοδίκως, ανεξαρτήτως της κατ’ ουσία βασιμότητας ή μη των λόγων της, να διαταχθεί η απόδοση του παραβόλου στον εκκαλούντα, να κρατηθεί η υπόθεση στο Δικαστήριο τούτο και να εξεταστεί εκ νέου η άνω αγωγή ως προς τη νομική και ουσιαστική της βασιμότητα, κατά την ίδια τακτική διαδικασία κατά την οποία εκδόθηκε και η εκκαλούμενη απόφαση (άρθρο 533 παρ. 1 Κ.Πολ.Δ.). Το άρθρο 180 του νόμου 4512/2018, όριζε ότι στη διαδικασία της διαμεσολάβησης, εκτός από τις διαφορές που αναφέρονται στο άρθρο 182 του παρόντος, μπορούν να υπαχθούν και οι αστικές και εμπορικές διαφορές ιδιωτικού δικαίου, υφιστάμενες ή μέλλουσες, μετά από έγγραφη συμφωνία των μερών, αν αυτά έχουν την εξουσία να διαθέτουν το αντικείμενο της διαφοράς, σύμφωνα με τις διατάξεις του ουσιαστικού δικαίου. Το άρθρο αυτό καταργήθηκε με την παρ. 1 άρθρο 33 Ν. 4640/2019 με ισχύ την 30/11/2019. Περαιτέρω το άρθρο 182 του ίδιου νόμου το οποίο επίσης καταργήθηκε με την παρ. 1 άρθρο 33 Ν. 4640/2019 με ισχύ την 30/11/2019 όριζε ότι η υποχρεωτική υπαγωγή ιδιωτικών διαφορών στη διαδικασία της διαμεσολάβησης, καθώς και η υποχρέωση ενημέρωσης από τον πληρεξούσιο δικηγόρο για αυτές, ρυθμίζεται ως εξής: 1. Διαφορές που υπάγονται υποχρεωτικά στη διαδικασία διαμεσολάβησης. Επί ποινή απαραδέκτου της συζήτησης του ενδίκου βοηθήματος, οι παρακάτω ιδιωτικές διαφορές υπάγονται στη διαδικασία της διαμεσολάβησης: α) Οι διαφορές ανάμεσα στους ιδιοκτήτες ορόφων ή διαμερισμάτων από τη σχέση οροφοκτησίας, οι διαφορές από τη λειτουργία απλής και σύνθετης κάθετης ιδιοκτησίας, οι διαφορές αφενός ανάμεσα στους διαχειριστές ιδιοκτησίας κατ’ ορόφους και κάθετης ιδιοκτησίας και αφετέρου στους ιδιοκτήτες ορόφων, διαμερισμάτων και κάθετων ιδιοκτησιών, καθώς επίσης και διαφορές που εμπίπτουν στο ρυθμιστικό πεδίο των άρθρων 1003 έως 1031 του ΑΚ, β) Οι διαφορές που αφορούν απαιτήσεις αποζημίωσης οποιασδήποτε μορφής για ζημίες από αυτοκίνητο, ανάμεσα στους δικαιούχους ή τους διαδόχους τους και εκείνους που έχουν υποχρέωση για αποζημίωση ή τους διαδόχους τους, όπως και απαιτήσεις από σύμβαση ασφάλισης αυτοκινήτου, ανάμεσα στις ασφαλιστικές εταιρείες και τους ασφαλισμένους ή τους διαδόχους τους, εκτός αν από το ζημιογόνο συμβάν επήλθε θάνατος ή σωματική βλάβη, γ) Οι διαφορές από αμοιβές του άρθρου 622Α του ΚΠολΔ, δ) Οι οικογενειακές διαφορές, εκτός από αυτές της παραγράφου 1 περιπτώσεις α΄, β΄ και γ΄ και της παραγράφου 2 του άρθρου 592 ΚΠολΔ, ε) Οι διαφορές που αφορούν σε απαιτήσεις αποζημίωσης ασθενών ή των οικείων τους σε βάρος ιατρών, οι οποίες ανακύπτουν κατά την άσκηση της επαγγελματικής δραστηριότητας των τελευταίων, στ) Οι διαφορές που δημιουργούνται από την προσβολή εμπορικών σημάτων, διπλωμάτων ευρεσιτεχνίας, βιομηχανικών σχεδίων ή υποδειγμάτων, ζ) Οι διαφορές από χρηματιστηριακές συμβάσεις. Δικαιώματα ή αξιώσεις των μερών της εν γένει διαφοράς, που δεν περιλαμβάνονται στις προαναφερόμενες περιπτώσεις, δεν υπάγονται στην, επί ποινή απαραδέκτου της συζήτησης του ενδίκου βοηθήματος, διαδικασία της διαμεσολάβησης.
Με την από 22.02.2019 (με αριθμό έκθεσης κατάθεσης ΓΑΚ/ΕΑΚ ……………/2019) αγωγή της η ενάγουσα εξέθετε ότι τον Νοέμβριο του έτους 2015, ο εναγόμενος ανέλαβε κατόπιν εντολής της τον αποχαρακτηρισμό του αναφερόμενου και περιγραφόμενού στην αγωγή οχήματος δημοσίας χρήσης, ιδιοκτησίας της, μετά των συστατικών και παραρτημάτων του. Ότι ο εναγόμενος παρέλαβε το όχημα προκειμένου να προβεί στις αναγκαίες ενέργειες στην αρμόδια Διεύθυνση Συγκοινωνιών και ότι αυτή αφού πείσθηκε, ένεκα των διαβεβαιώσεών του, του χορήγησε και τις σχετικές εξουσιοδοτήσεις. Ότι ο εναγόμενος ουδέποτε προέβη στον αποχαρακτηρισμό του οχήματος και ότι αρνήθηκε επανειλημμένα να της επιστρέφει το όχημα. Ότι περαιτέρω αν και με την από 03-03-2016 εξώδικη δήλωση – πρόσκλησή της προς αυτόν του έταξε προθεσμία για να της παραδώσει το όχημα, επιφυλασσόμενη των δικαιωμάτων της, αυτή παρήλθε άπρακτη και ο εναγόμενος συνέχισε να το έχει στην κατοχή του, εκδηλώνοντας με τον τρόπο αυτό την πρόθεσή του να το ιδιοποιηθεί παράνομα. Περαιτέρω εκθέτει ότι η αυτούσια απόδοση του ως άνω οχήματος δεν είναι πλέον εφικτή, καθώς από το ανωτέρω ενιαίο όχημα το οποίο παρέδωσε στον εναγόμενο υφίστανται πλέον μερικά μόνο τμήματα για τα οποία δεν έχει πλέον συμφέρον να προβεί στην παραλαβή τους. Ότι η αξία του ανωτέρω του ενιαίου οχήματος ανέρχεται στο ποσό των 151.653,28 ευρώ. Ότι από την ανωτέρω παράνομη και υπαίτια συμπεριφορά του εναγομένου υπέστη ηθική βλάβη για την οποία δικαιούται χρηματική ικανοποίηση. Με βάση το ιστορικό αυτό και κατόπιν παραδεκτού, με τις έγγραφες προτάσεις της, περιορισμού του αιτήματος της αγωγής, στο σύνολό του από καταψηφιστικό σε έντοκο αναγνωριστικό, η ενάγουσα ζήτησε να αναγνωριστεί ότι ο εναγόμενος οφείλει να της καταβάλει : α) το ποσό των 151.653,28 ευρώ, που ταυτίζεται με την αξία του οχήματος της, νομιμότοκα από 16-03-2016, ήτοι από τη δήλη μέρα επιστροφής του οχήματος, ταχθείσα με την από 03.03.2016 εξώδικη δήλωσή της που επιδόθηκε στον εναγόμενο την 11-03-2016, άλλως από την επίδοση της αγωγής και μέχρι την πλήρη και ολοσχερή εξόφληση και β) το ποσό των 20.000 ευρώ ως χρηματική ικανοποίηση λόγω της ηθικής βλάβης που υπέστη με το νόμιμο τόκο από την επίδοση της αγωγής και μέχρι την πλήρη και ολοσχερή εξόφληση και να καταδικασθεί ο εναγόμενος στη δικαστική της δαπάνη και την αμοιβή του πληρεξουσίου δικηγόρου της. Με αυτό το περιεχόμενο και αυτά τα αιτήματα, η κρινόμενη αγωγή παραδεκτά εισήχθη προς συζήτηση ενώπιον του πρωτοβάθμιου Δικαστηρίου (Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιά), ως αρμόδιου καθ’ ύλη και κατά τόπο (άρθρα 7, 9, 10, 12 παρ. 1, 13, 14 παρ. 2 33,35 Κ.Πολ.Δ.) Περαιτέρω δε, η αγωγή κρίνεται επαρκώς ορισμένη (άρθρα 118, 216 ΚΠολΔ), διότι περιέχει όλα τα στοιχεία που απαιτούνται για τη νομική θεμελίωση της ένδικης αξίωσης της ενάγουσας σε βάρος του εναγομένου για την αδικοπρακτική (από την αξιόποινη πράξη της υπεξαίρεσης) ευθύνη, απορριπτομένου ως αβάσιμου του περί του αντιθέτου ισχυρισμού του εναγομένου και ήδη εκκαλούντος, καθόσον δεν απαιτείται να εκτίθενται για το ορισμένο της αγωγής στοιχεία όπως ο χρόνος αγοράς, ο αριθμός των τιμολόγιών αγοράς, ο χρόνος πρώτης κυκλοφορίας του φορτηγού αυτοκινήτου (ρυμουλκού και ρυμουλκούμενου) τα οποία δύνανται να προκύψουν και από την αποδεικτική διαδικασία και αποτελούν αντικείμενο αυτής και όχι στοιχεία του ορισμένου της αγωγής, χωρίς να δυσχεραίνεται η δυνατότητα του εναγομένου να αντιτάξει τους αμυντικούς και ανταποδεικτικούς του ισχυρισμούς. Περαιτέρω δεν τυγχάνουν εφαρμογής στην υπό κρίση αγωγή η οποία κατατέθηκε την 22.02.2019 (με αριθμό έκθεσης κατάθεσης ΓΑΚ/ΕΑΚ …………./2019), οι διατάξεις του νόμου 4512/2018 διότι δεν εμπίπτει στις διατάξεις του άρθρου 182 του νόμου αυτού περί διαφορών που υπάγονται υποχρεωτικά επί ποινή απαραδέκτου της συζήτησης του ενδίκου βοηθήματος, στη διαδικασία της διαμεσολάβησης, ούτε στις διατάξεις του νόμου 4640/2019 η ισχύς του οποίου άρχισε από τη δημοσίευσή του στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως, άρθρο 3 του Ν. 4640/2019 (ΦΕΚ Α’ 190/30-11-2019) το οποίο τροποποιήθηκε με το άρθρο 65 του Ν. 4647/2019 (ΦΕΚ Α’ 204/16-12-2019) με το οποίο το δεύτερο εδάφιο της ως άνω παραγράφου 2 του άρθρου 3 του ν. 4640/2019 (Α’ 190) αντικαταστάθηκε και το οποίο προέβλεπε ότι η διάταξη αυτή εφαρμόζεται και για τις αγωγές που έχουν κατατεθεί από 30.11.2019, πλην των άρθρων 6 και 7, τα οποία τέθηκαν σε ισχύ και καταλάμβαναν τις αγωγές που κατατέθηκαν μετά την παρέλευση των κατωτέρω ημερομηνιών, ως εξής: από τη 15η Μαρτίου 2020 για τις διαφορές που εκδικάζονται κατά την τακτική διαδικασία και υπάγονται στην καθ’ ύλην αρμοδιότητα του Μονομελούς Πρωτοδικείου αν η αξία του αντικειμένου της διαφοράς υπερβαίνει το ποσό των τριάντα χιλιάδων (30.000) ευρώ και του Πολυμελούς Πρωτοδικείου. Είναι νόμιμη στηριζόμενη στις διατάξεις των άρθρων 297, 298, 330, 340, 345, 713, 714, 719, 914, 934, 932 ΑΚ και 375 ΠΚ, 176, 191 παρ. 1 ΚΠολΔ και δεδομένου ότι μετά την τροπή του αιτήματος σε αναγνωριστικό δεν υπόκειται στην καταβολή δικαστικού ενσήμου πρέπει να ερευνηθεί περαιτέρω ως προς την ουσιαστική βασιμότητα της.
Από την εκτίμηση των ενόρκων καταθέσεων του μάρτυρα της ενάγουσας και ήδη εφεσιβλήτης, ………… και του μάρτυρα του εναγομένου και ήδη εκκαλούντος …………… που εξετάστηκαν στο ακροατήριο του παρόντος Δικαστηρίου και περιέχονται στα ταυτάριθμά με την παρούσα απόφαση απομαγνητοφωνημένα πρακτικά δημόσιας συνεδρίασης και εκτιμώμενες κατά το λόγο γνώσης και αξιοπιστίας τους, από την προσκομιζομένη μετ΄ επικλήσεως από την ενάγουσα και ήδη εφεσίβλητη υπ΄ αριθμό ………../2020 ένορκη βεβαίωση του σε αυτή αναφερόμενου μάρτυρα που λήφθηκε κατόπιν νομότυπης και εμπρόθεσμης κλήτευσης του εναγόμενου και ήδη εφεσίβλητου (βλ. την με αριθμό ………../13.11.2020 έκθεση επίδοσης της Δικαστικής Επιμελήτριας της περιφέρειας του Εφετείου Αθηνών με έδρα Πρωτοδικείο Αθηνών …………..), από τις μετ΄ επίκληση προσκομιζόμενες από την εναγόμενο και ήδη εκκαλούντα υπ΄ αριθ. …/11.3.2020 και …./11.3.2020 ένορκες βεβαιώσεις των σε αυτές αναφερομένων μαρτύρων, που δόθηκαν ενώπιον της Συμβολαιογράφου Πειραιά ……….., ύστερα από νομότυπη και εμπρόθεσμη κλήτευση της ενάγουσας και ήδη εφεσιβλήτης (βλ. την υπ΄ αριθ. ………/06.03.2029 έκθεση επίδοσης του δικαστικού επιμελητή της περιφέρειας του Εφετείου Πειραιά …………) και του συνόλου των εγγράφων, που νομίμως προσκομίζονται μετ΄ επικλήσεως, για μερικά των οποίων γίνεται ειδική αναφορά κατωτέρω, χωρίς όμως να παραλειφθεί κανένα από την κρίση του Δικαστηρίου για την ουσιαστική διάγνωση της διαφοράς, άλλα από τα οποία λαμβάνονται υπόψη προς άμεση απόδειξη και άλλα προς συναγωγή δικαστικών τεκμηρίων, μεταξύ των οποίων και οι επικαλούμενες και προσκομιζόμενες από τον εναγόμενο και ήδη εκκαλούντα, υπ΄ αρ…./2017, …./2017, …/2017 ένορκες βεβαιώσεις ενώπιον της Ειρηνοδίκη Πειραιά οι οποίες ελήφθησαν στα πλαίσια προγενέστερης δίκης μεταξύ των διαδίκων οι οποίες λαμβάνεται υπόψη για τη συναγωγή δικαστικών τεκμηρίων, και οι επικαλούμενες και προσκομιζόμενες από την ενάγουσα και ήδη εφεσίβλητη υπ΄ αριθμό …/2017 και υπ΄ αριθμό …./2017 ένορκες βεβαιώσεις που λήφθηκαν στα πλαίσια προγενέστερης δίκης μεταξύ των διαδίκων οι οποίες λαμβάνονται υπόψη για τη συναγωγή δικαστικών τεκμηρίων και οι φωτογραφίες, που προσκομίζονται από τους διαδίκους, η γνησιότητα των οποίων δεν αμφισβητήθηκε (άρθρα 444 παρ. ίπερ.γ, 448 παρ.2,457 παρ.4 ΚΠολΔ), σε συνδυασμό με τα διδάγματα της κοινής πείρας, που λαμβάνονται υπόψη αυτεπαγγέλτως (άρθρο 336 παρ.4 ΚΠολΔ), καθώς και όσα συνομολογούν οι διάδικοι, αποδείχθηκαν τα ακόλουθα πραγματικά περιστατικά: Το μήνα Νοέμβριο του έτους 2015, ο εναγόμενος ανέλαβε κατόπιν εντολής της ενάγουσας τον αποχαρακτηρισμό του οχήματος δημοσίας χρήσης, ιδιοκτησίας της, μάρκας Daimler Chrysler, με αριθμό κυκλοφορίας ….., αριθμό πλαισίου ……. και αριθμό κινητήρα ………, λευκού χρώματος, πετρελαιοκίνητου, μετά των συστατικών και παραρτημάτων του ήτοι : α) ψυκτικού μηχανήματος Thermo King, β) ψυκτικού θαλάμου, γ) ανυψωτικού μηχανήματος, δ) ρημουλκού τριαξονικού με αριθμό κυκλοφορίας … και αριθμό πλαισίου ……… O εναγόμενος παρέλαβε το όχημα με αριθμό κυκλοφορίας ……., αριθμό πλαισίου ……. από το οικόπεδο του ……. που βρίσκεται στον ……, εκτός από το ρυμουλκό με αριθμό κυκλοφορίας ….. και αριθμό πλαισίου …. που παρέμεινε εκεί, προκειμένου να προβεί στις αναγκαίες ενέργειες στην αρμόδια Διεύθυνση Συγκοινωνιών για τον αποχαρακτηρισμό του και η ενάγουσα του χορήγησε και τις σχετικές εξουσιοδοτήσεις προς τούτου. Αποδείχθηκε ότι ο εναγόμενος ο οποίος δεν προέβη στον αποχαρακτηρισμό του οχήματος για το οποίο υπήρχαν πολλαπλές οφειλές για τέλη κυκλοφορίας κλπ., αρνήθηκε επανειλημμένα να της επιστρέψει το όχημα. Για το λόγο αυτό η ενάγουσα απέστειλε την από 03-03-2016 εξώδικη δήλωση – πρόσκλησή της προς τον εναγόμενο με το οποίο τον κάλεσε να επιστρέψει το όχημα με αριθμό κυκλοφορίας ………. όχημα τάσσοντας του προθεσμία για να της το παραδώσει καθώς και το πιστοποιητικό επαγγελματικής επάρκειας, μέχρι την 16.3.2016 επιφυλασσόμενη των δικαιωμάτων της. Η νυν ενάγουσα άσκησε την από 12.12.2016 με αρ. εκ. κατ. ………/2016 αίτηση συντηρητικής κατάσχεσης επί της οποίας χορηγήθηκε προσωρινή διαταγή και κατόπιν εκδίκασης της ως άνω αίτησης την 19.01.2017 εκδόθηκε η με αριθμό 527/2017 απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς με τη διαδικασία των ασφαλιστικών μέτρων με την οποία διατάχθηκε η συντηρητική κατάσχεση της κινητής και ακίνητής περιουσίας του τότε καθ΄ου και νυν εναγομένου μέχρι του ποσού των 50,000,00 ευρώ. Ο νυν εναγομένος απέστειλε στην ενάγουσα την από 19.1.2017 εξώδικη δήλωση και πρόσκληση με την οποία της γνωστοποιούσε ότι την 9.11.2015 τον εξουσιοδότησε να παραλάβει από το οικόπεδο του …….. που βρίσκεται στον Ασπρόπυργο, το ρυμουλκούμενο όχημα με αριθμό κυκλοφορίας ………… και ακολούθως να προβεί στις απαιτούμενες ενέργειες για τον αποχαρακτηρισμό του, το οποίο όμως αυτός ουδέποτε παρέλαβε και έκτοτε το ως άνω όχημα παρέμεινε στον ως άνω χώρο, το οποίο η ενάγουσα αν και γνωρίζει που βρίσκεται αρνείται να παραλάβει. Επίσης κατά τη συζήτηση της ως άνω αίτησης ασφαλιστικών μέτρων ο νυν εναγόμενος προσκόμισε βεβαίωση του χώρου στάθμευσης οχημάτων <<….>> με την οποία βεβαιώνεται ότι από το μήνα Ιανουάριο του έτους 2016 ο νυν εναγόμενος στάθμευσε επί του χώρου αυτού ένα ψυκτικό θάλαμο Laberet μήκους 6,50 μέτρα μετά ψυκτικού μηχανήματος THERMOKING και μια υδραυλική πόρτα ανύψωσης βαρέως τύπου τα οποία έκτοτε φυλάσσονται στο χώρο αυτό χωρίς χρέωση, για κοινωνικούς λόγους μέχρι και το χρόνο σύνταξης αυτής την 19.22.2016 στην ίδια κατάσταση και τα έχει επισκεφθεί ο φερόμενος ιδιοκτήτης ……. Σύμφωνα με την από 14.02.2020 υπεύθυνη δήλωση του ………. τα ανωτέρω εξαρτήματα τα οποία παρέλαβε προς φύλαξη από τον εναγόμενο παρέμειναν στον ως άνω χώρο στάθμευσης μέχρι και το χρόνο σύνταξης της ως άνω υπεύθυνης δήλωσης την 24.02.2020. Εκ των ανωτέρω αποδείχθηκε ότι το με αριθμό κυκλοφορίας …….., αριθμό πλαισίου ……… και αριθμό κινητήρα ………, λευκού χρώματος, πετρελαιοκίνητο, όχημα μετά των συστατικών και παραρτημάτων του ήτοι μετά του ανυψωτικού μηχανήματος βρίσκονται στην κατοχή του εναγομένου ο οποίος αρνείται να τα επιστρέψει στην ιδιοκτήτρια τους, εκδηλώνοντας με τον τρόπο αυτό την πρόθεσή του να τα ιδιοποιηθεί παράνομα. Αποδείχθηκε ότι η αυτούσια απόδοση του ως άνω οχήματος δεν είναι πλέον εφικτή, καθώς από το ανωτέρω ενιαίο όχημα το οποίο η ενάγουσα παρέδωσε στον εναγόμενο υφίστανται πλέον τα προαναφερόμενα τμήματα για τα οποία η ενάγουσα δεν έχει πλέον συμφέρον να προβεί στην παραλαβή τους, καθόσον δεν μπορεί τα χρησιμοποιήσει σύμφωνα με τον προορισμό τους ως συστατικά και παραρτήματα του οχήματος της η αξία του οποίου -οχήματος με αριθμό κυκλοφορίας με αριθμό κυκλοφορίας ……….. – μετά των συστατικών και παραρτημάτων του κατά τα ανωτέρω ανέρχεται στο ποσό των 15.00,00 ευρώ, λαμβανομένου υπόψη του χρόνου πρώτης κυκλοφορίας του το έτος 2001 και του χρόνου αγοράς του ψυκτικού μηχανήματος και του ψυκτικού θαλάμου το έτος 2001. Τέλος δεν αποδείχθηκε ο ισχυρισμός του εναγομένου περί του ότι έλαβε εντολή από τον σύζυγο της ενάγουσας τον αποχαρακτηρισμό του οχήματος δημοσίας χρήσης, καθόσον ουδέν σχετικό αναφέρει στο από 19.1.2017 εξώδικο που απέστειλε στην ενάγουσα αφού είχε μεσολαβήσει η κατάθεση αίτησης λήψης ασφαλιστικών μέτρων εναντίον του με το οποίο της γνωστοποιούσε ότι την 9.11.2015 η ενάγουσα τον εξουσιοδότησε να προβεί στις απαιτούμενες ενέργειες για τον αποχαρακτηρισμό του με αριθμό κυκλοφορίας ………… οχήματος. Εξάλλου, δεν αποδείχθηκε ο ισχυρισμός του εναγομένου περί του ότι επέστρεψε το ως άνω όχημα στον μεταποβιώσαντα σύζυγο της ενάγουσας ο οποίος το πούλησε αντί του ποσού των 10.000,00 ευρώ, διότι κατά τη διάρκεια της πολύχρονής αντιδικίας τους ουδέποτε είχε προβάλλει τον ισχυρισμό αυτό, αντιθέτως με το από 19.1.2017 εξώδικο του ισχυρίζονταν ότι ουδέποτε παρέλαβε το όχημα με αριθμό κυκλοφορίας ……… και ουδέν ανέφερε για το επίδικο με αριθμό κυκλοφορίας …….. – μετά των συστατικών και παραρτημάτων όχημα . Συνεπώς τυγχάνει απορριπτέα ως ουσιαστικά αβάσιμη η προβληθείσα ένσταση εξόφλησης αλλά και η ένσταση καταχρηστικής άσκησης κατ΄ άρθρο 281 Α.Κ του δικαιώματος της ενάγουσας, καθόσον αποδείχθηκε ότι το έτος 2015, ο εναγόμενος ανέλαβε κατόπιν εντολής της ενάγουσας τον αποχαρακτηρισμό του οχήματος δημοσίας χρήσης, ιδιοκτησίας της, μάρκας Daimler Chrysler, με αριθμό κυκλοφορίας …….. μετά των ως άνω συστατικών και παραρτημάτων του το οποίο έκτοτε παρακρατεί, αρνούμενος να το επιστρέψει στην ιδιοκτήτρια τους, εκδηλώνοντας με τον τρόπο αυτό την πρόθεσή του να τα ιδιοποιηθεί παράνομα. Περαιτέρω αποδείχθηκε ότι η ενάγουσα και ήδη εκκαλούσα, συνεπεία της προπεριγραφείσας αδικοπραξίας του εναγομένου ήτοι του εγκλημάτος της υπεξαίρεσης που συνιστά και αδικοπραξία κατά την έννοια του άρθρου 914 ΑΚ, εκτός από την περιουσιακή ζημία υπέστη και ηθική βλάβη, αφού αυτή (αδικοπραξία) της προκάλεσε στενοχώρια και θλίψη και ως εκ τούτου για την αποκατάσταση αυτής (ηθικής βλάβης) δικαιούται ανάλογης χρηματικής ικανοποίησης. Στην προκειμένη περίπτωση, το Δικαστήριο λαμβάνοντας υπόψη, με αξιολόγηση και στάθμιση όλων των διαμορφωτικών συνθηκών κατά τον κρίσιμο χρόνο του προσδιορισμού της, μεταξύ των άλλων τις συνθήκες, υπό τις οποίες τελέστηκε η ανωτέρω αδικοπραξία, το μέγεθος, το είδος και τις συνέπειες των πράξεων του και το βαθμό του πταίσματος του εναγομένου το είδος της προσβολής, του ψυχικού άλγους που δοκίμασε η ενάγουσα, το βαθμό του και την έκταση της ζημίας της ενάγουσας, τη βαρύτητα των υπαίτιων προσώπων και την κοινωνική και οικονομική κατάσταση των μερών, σε συνδυασμό με τη συνταγματική αρχή της αναλογικότητας, σύμφωνα με την οποία σε περίπτωση προσδιορισμού του ποσού της χρηματικής ικανοποίηση λόγω ηθικής βλάβης, το δικαστήριο της ουσίας δεν πρέπει να υποβαθμίζει την απαξία της πράξης επιδικάζοντας χαμηλό ποσό, συγχρόνως δε δεν πρέπει με ακραίες εκτιμήσεις να καταλήγει σε εξουθένωση του ενός μέρους και αντίστοιχα υπέρμετρο πλουτισμό του άλλου (ΑΠ 9/2015, Πλήρης Ολομέλεια, ΕλΔ/νη 2015, 1661, Σ. Ματθία, Το πεδίο λειτουργίας της αρχής της αναλογικότητας, ΕλΔ/νη 2006, σελ. 1), κρίνει ότι εύλογο ποσό χρηματικής ικανοποίησης προς αποκατάσταση της ηθικής βλάβης που υπέστη ο ενάγων από την παραπάνω αδικοπραξία, είναι αυτό των χιλίων (1,000,00) ευρώ. Το συγκεκριμένο αυτό ποσό χρηματικής ικανοποίησης αξιολογείται ως εύλογο, επαρκή και δίκαιο, για να αποκαταστήσει πλήρως την επίδικη ηθική βλάβη της ενάγουσας, (βλ. και ΑΠ 716/08, ΑΠ 433/08, ΑΠ 1779/08, ΑΠ 635/07 ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ), δηλαδή, ανάλογα με τις συγκεκριμένες περιστάσεις της προκείμενης περίπτωσης, αλλά και σύμφωνα με την αρχή της αναλογικότητας (αρθ. 25§1 του Συντάγματος και 2, 9§2 και 10§2 της ΕΣΔΑ), όπως η αρχή αυτή, εξειδικεύεται με την ανωτέρω διάταξη του αρθ. 932 ΑΚ για τον προσδιορισμό του ύψους της χρηματικής ικανοποίησης (βλ. και ολΑΠ 6/09, ΑΠ 79/10, ΑΠ 123/10 ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ). Συνεπώς, πρέπει, η επίδικη αγωγή να γίνει εν μέρει δεκτή κι ως ουσιαστικά βάσιμη και να αναγνωριστεί η υποχρέωση του εναγομένου να καταβάλει στην ενάγουσα το ποσό των 15.000,00 ευρώ από την 16.03.2016 καθώς και το ποσό των 1.000 ευρώ νομιμότοκα από την επίδοση μέχρι την εξόφληση. Τα δικαστικά έξοδα και για τους δύο βαθμούς δικαιοδοσίας, πρέπει να επιβληθούν κατά ένα μέρος σε βάρος του εναγομένου και ήδη εκκαλούντος, λόγω της μερικής ήττας του (άρθρα 178 ΚΠολΔ), κατόπιν σχετικού αιτήματός της ενάγουσας και ήδη εκκαλούσας, όπως ειδικότερα προσδιορίζονται στο διατακτικό. Τέλος, πρέπει να διαταχθεί η απόδοση του αναφερομένου στο διατακτικό, παραβόλου στον εκκαλούντα (κατ΄ άρθρο 495 παρ. 3 εδ ε΄ ΚΠολΔ).
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ
Δικάζει την από 13.01.2020 (αρ. εκ. κατ. πρωτ. Πρωτ. ……./2020 και αρ. εκ. κατ. Εφ. ……../2020) έφεση κατά της υπ΄ αρ. 3968/2019 οριστικής απόφασης του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς, που εκδόθηκε κατά την τακτική διαδικασία, ερήμην του εναγομένου και ήδη εκκαλούντος, κατ΄ αντιμωλία, των διαδίκων.
Δέχεται την έφεση κατά το τυπικό και κατά το ουσιαστικό της μέρος.
Εξαφανίζει την εκκαλουμένη υπ΄ αρ. 3968/2019 οριστική απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς, που δίκασε την τακτική διαδικασία, ερήμην του εναγομένου.
Κρατεί και δικάζει επί της ουσίας την από 22.02.2019 (με αριθμό έκθεσης κατάθεσης ΓΑΚ/ΕΑΚ ……../2019) αγωγή .
Δέχεται εν μέρει την αγωγή.
Αναγνωρίζει την υποχρέωση του εναγομένου να καταβάλει στην ενάγουσα το ποσό των δέκα πέντε χιλιάδων (15.000,00) ευρώ από την 16.03.2016 καθώς και το ποσό των χιλών (1.000) ευρώ νομιμότοκα από την επίδοση μέχρι την εξόφληση.
Επιβάλλει τα δικαστικά έξοδα του ενάγουσας – εφεσιβλήτου και για τους δύο βαθμούς δικαιοδοσίας, εις βάρος του εναγομένου – εκκαλούντος, τα οποία ορίζει στο συνολικό ποσό των πεντακοσίων (500,00) ευρώ.
Διατάσσει την απόδοση στον καταθέσαντα – εκκαλούντα του παραβόλου που κατέθεσε, ποσού 100 ευρώ.
Κρίθηκε, αποφασίσθηκε και δημοσιεύθηκε στον Πειραιά σε έκτακτη, δημόσια στο ακροατήριό του συνεδρίαση, την 1η Νοεμβρίου 2023, με την ίδια σύνθεση και με Γραμματέα την Κ.Σ, λόγω απουσίας της Γραμματέως Τ.Λ., με κανονική άδεια, χωρίς την παρουσία των διαδίκων και των πληρεξουσίων τους δικηγόρων.
Η ΔΙΚΑΣΤΗΣ Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ