Αριθμός 623/2023
ΤΟ ΜΟΝΟΜΕΛΕΣ ΕΦΕΤΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΩΣ
Τμήμα 4ο
Αποτελούμενο από τη Δικαστή Φωτεινή Μάμαλη, Εφέτη, η οποία ορίσθηκε από τον Πρόεδρο του Τριμελούς Συμβουλίου Διευθύνσεως του Εφετείου Πειραιώς, και από τη Γραμματέα Τ.Λ..
Συνεδρίασε δημόσια στο ακροατήριό του στις …….., για να δικάσει την υπόθεση μεταξύ των :
ΕΚΚΑΛΟΥΝΤΟΣ: ………, η οποία εκπροσωπήθηκε από την πληρεξούσιά της δικηγόρο Πολυξένη Ράκκα.
ΕΦΕΣΙΒΛΗΤΟΥ: ………, ο οποίος εκπροσωπήθηκε από τον πληρεξούσιό του δικηγόρο Στέφανο Ευθυμιάδη (με δήλωση κατ΄ άρθρο 242 παρ 2 ΚΠολΔ).
Ο εκκαλών άσκησε ενώπιον του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς την από 18.2.2019 (ΓΑΚ/ΕΑΚ ………/2019) αγωγή, επί της οποίας εκδόθηκε η υπ΄ αριθμ 2949/2020 απόφαση του ως άνω Δικαστηρίου, που απέρριψε την αγωγή.
Την απόφαση αυτή προσέβαλε ενώπιον του παρόντος Δικαστηρίου ο ενάγων και ήδη εκκαλών με την από 29.3.2022 (ΓΑΚ/ΕΑΚ ……./2022-………/2022) έφεσή του, της οποίας δικάσιμος ορίσθηκε η αναφερόμενη στην αρχή της παρούσας απόφασης.
Η υπόθεση εκφωνήθηκε με τη σειρά της από το οικείο πινάκιο και συζητήθηκε.
Η πληρεξούσια δικηγόρος του εκκαλούντος, αφού έλαβε το λόγο από την Πρόεδρο, αναφέρθηκε στις έγγραφες προτάσεις που κατέθεσε και ο πληρεξούσιος δικηγόρος του εφεσιβλήτου ο οποίος παραστάθηκε με δήλωση ενώπιον του παρόντος Δικαστηρίου, ανέπτυξε τις απόψεις του με τις έγγραφες προτάσεις που προκατέθεσε.
ΜΕΛΕΤΗΣΕ ΤΗ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ
ΚΑΙ ΣΚΕΦΘΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ
Η υπό κρίση από 29.3.2022 (αριθ.καταθ. ……./30.3.2022) έφεση του ηττηθέντος ενάγοντος ήδη εκκαλούντος απευθύνεται κατά της υπ’ αριθ. 2949/2020 οριστικής απόφασης του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιά, που εκδόθηκε αντιμωλία των διαδίκων κατά την τακτική διαδικασία και απέρριψε την από 18.2.2019 (αριθ.καταθ. ……/2019) αγωγή του ενάγοντα ήδη εκκαλούντα. Έχει ασκηθεί νομότυπα και εμπρόθεσμα εντός της καταχρηστικής προθεσμίας των δύο (2) ετών [(11.9.2020 ημερομηνία δημοσίευσης της απόφασης που περάτωσε τη δίκη και 30.3.2022 ημερομηνία κατάθεσης της κρινόμενης έφεσης), άρθρα 495 παρ. 1, 2, 511 παρ. 1Β, 516 παρ. 1, 517, 518 παρ. 2, όπως ισχύουν μετά την τροποποίησή τους με το άρθρο τρίτο άρθρο 1 του Ν.4335/2015)], αρμοδίως δε φέρεται προς συζήτηση ενώπιον του Δικαστηρίου τούτου (άρθρο 19 Κ.Πολ.Δ, όπως αντικαταστάθηκε από το άρθρο 2 του Ν. 3994/25.7.2004). Πρέπει, επομένως, να γίνει τυπικά δεκτή και να ερευνηθεί ως προς το παραδεκτό και βάσιμο των λόγων της (άρθ. 533 Κ.Πολ.Δ) κατά την ίδια διαδικασία, δεδομένου ότι για το παραδεκτό αυτής, έχει καταβληθεί το παράβολο “e-παράβολο …………” ποσού εκατό (100) ευρώ, που προβλέπεται από τη διάταξη του άρθρου 495 παρ. 3 (όπως η διάταξη προστέθηκε με το άρθρο 12 παρ. 2 του Ν.4055/2022).
Στην από 18.2.2020 (αριθ.καταθ. ………/18.2.2019) αγωγή του, ο ενάγων ήδη εκκαλών, όπως παραδεκτά διορθώθηκε, ιστορούσε ότι έχει στην αποκλειστική κυριότητα ,νομή και κατοχή του περιγραφόμενου ακινήτου που βρίσκεται στη θέση “………” της κτηματικής περιφέρειας της πρώην κοινότητας …. του Δήμου Σαλαμίνας και σήμερα Δήμου Σαλαμίνας έχει κτηματογραφηθεί και έχει λάβει ΚΑΕΚ γεωτεμαχίου ………. και έχει εμβαδόν κατά νεότερη καταμέτρηση, 131,30 τ.μ. Ότι την κυριότητα την απέκτησε με πρωτότυπο τρόπο με τα προσόντα της έκτακτης χρησικτησίας με την άσκηση συνεχούς και αδιατάρακτης άσκησης πράξεων νομής διανοία κυρίου, από το έτος 1979 συνεχώς (καθαρισμός, επίβλεψη, φύτευση καλλωπιστικών φυτών), όταν και περιήλθε σε αυτόν (ενάγοντα) η κατοχή με άτυπη δωρεά από την αληθή κυρία .………….. Ότι, κατά τη διαδικασία της κτηματογράφησης της περιοχής που βρίσκεται το άνω ακίνητο, σε αυτό εμφανίζεται ως δικαιούχος κατά τα ειδικότερα ιστορούμενα, ο εναγόμενος δυνάμει κληρονομικής εκ διαθήκης διαδοχής της ήδη αποβιωσάσης γιαγιάς του, ……………. Με βάση αυτό το ιστορικό, ο ενάγων επικαλείται ότι η πρώτη εγγραφή είναι ανακριβής και προσβάλλει τα εμπράγματα δικαιώματά του επί του επιδίκου, και ζήτησε να αναγνωριστεί η αρχική εγγραφή στα κτηματολογικά βιβλία, ώστε να καταχωριστεί ο ίδιος κύριος του ακινήτου με τίτλο κτήσης την έκτακτη χρησικτησία. Το Πρωτοβάθμιο Δικαστήριο, αφού έκρινε την αγωγή ως ασκηθείσα παραδεκτά, ορισμένη και νόμιμη (όπως και είναι) στηριζομένη στις διατάξεις των άρθρων 1045 επ.ΑΚ, 6 παρ. 2, 9 παρ. 1, 11, 12, 13 Ν.2664/1998, 70, 176 Κ.Πολ.Δ, πλην του αιτήματος να αναγνωριστεί η νομή και κατοχή του ενάγοντος, το οποίο απορρίφθηκε ως μη νόμιμο, διότι δεν είναι παραδεκτή η σώρευση στο ίδιο δικόγραφο διεκδικητικής αγωγής και της αγωγής για τη νομή, διότι η επιδίκαση της κυριότητας καθιστά μάταιη τη δίκη για τη νομή (ΑΠ 21/2005, Εφ.Πειρ. 845/2014 ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ).
Επί της αγωγής αυτής εκδόθηκε η εκκαλούμενη με αριθμό 2949/2020 οριστική απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιά, η οποία απέρριψε αυτή (αγωγή) ως αβάσιμη κατ’ ουσία. Κατά της απόφασης αυτής παραπονείται ήδη ο ενάγων με την υπό κρίση έφεση του για τους διαλαμβανόμενους σε αυτή λόγους, που ανάγονται σε εσφαλμένη ερμηνεία του νόμου και πλημμελή εκτίμηση των αποδείξεων και ζητεί την εξαφάνισή της, ώστε να γίνει δεκτή στο σύνολό της η ως άνω αγωγή του.
Από την επανεκτίμηση των υπ’ αριθ. … και …/29.5.2019 ενόρκων βεβαιώσεων που λήφθηκαν με επιμέλεια του εναγομένου ενώπιον της συμβολαιογράφου Αθηνών ……., κατόπιν νόμιμης κλήτευσης του ενάγοντος (βλ.την υπ’ αριθ. ……./24.5.2019 έκθεση επιδόσεως του δικαστικού επιμελητή στο Εφετείο Αθηνών, ……), των υπ’ αριθ. …, …/15.2.2023 ένορκων βεβαιώσεων που λήφθησαν με επιμέλεια του εκκαλούντος ενώπιον του συμβολαιογράφου Σαλαμίνας, ………, κατόπιν νόμιμης κλήτευσης του αντιδίκου (βλ.την από ……./10.2.2023 έκθεση επίδοσης της δικαστικής επιμελήτριας Εφετείου Αθήνας …………), που λαμβάνονται υπόψη εφόσον η κατάθεση των άνω νέων μαρτύρων αφορά σε ζητήματα για τα οποία εξετάστηκαν μάρτυρες στη πρωτόδικη δίκη (Νίκας ΙΙΙ, παρ. 114 αρ. 75, ΑΠ 186/2017 ΝΟΜΟΣ), από όλα τα έγγραφα που οι διάδικοι επικαλούνται και προσκομίζουν νόμιμα είτε για άμεση απόδειξη, είτε για συναγωγή δικαστικών τεκμηρίων, μεταξύ των οποίων και η υπ’ αριθ. 1739/2020 απόφαση του Ι΄ Τριμελούς Πλημμελειοδικείου Αθηνών, εφόσον πρόκειται περί αποδεικτικού μέσου που σχηματίστηκε μετά την έκδοση της εκκαλούμενης απόφασης (Νίκας ΙΙΙ, παρ. 114 αρ. 74), από τα οποία ορισμένα αναφέρονται ειδικά κατωτέρω, χωρίς να παραλείπεται κανένα για την ουσιαστική διάγνωση της διαφοράς και χωρίς η ρητή αναφορά μερικών να προσδίδει σε αυτά αυξημένη αποδεικτική δύναμη, σε σχέση με τα λοιπά έγγραφα, για τα οποία δεν γίνεται ειδική μνεία, αφού όλα είναι ισοδύναμα και όλα αδιακρίτως, συνεκτιμώνται για την εκφορά της δικαστικής κρίσης (ΑΠ 1626/2003, ΑΠ 1068/2002), από τις φωτογραφίες η γνησιότητα των οποίων δεν αμφισβητείται (Κ.Πολ.Δ 457, 458), καθώς και από όσα βάσει της αγωγής και των προτάσεων των διαδίκων συνομολογούνται (άρθρο 261 Κ.Πολ.Δ) σε συνδυασμό με τα διδάγματα της κοινής λογικής και εμπειρίας, πλην, α)των υπ’ αρ. …, …, …./28.5.2019 ένορκων βεβαιώσεων που λήφθηκαν με επιμέλεια του εναγομένου κατόπιν μεν κλήτευσης του αντιδίκου (βλ.την υπ’ αριθ. …../21.5.2019 έκθεση επίδοσης του δικαστικού επιμελητή στο Εφετείο Αθηνών …………), πλην όμως ερήμην του ενάγοντος χωρίς αναφορά σε αυτές (ένορκες βεβαιώσεις) του χρόνου που ελήφθησαν, ήτοι εάν ήταν ο χρόνος που αναφέρονταν στην κλήση ή μετά από αυτόν (αναφερόμενο στην κλήση χρόνο) και ως εκ τούτου δεν είναι νόμιμα αποδεικτικά μέσα, όπως ορθά έκρινε και το Πρωτοβάθμιο Δικαστήριο, και το οποίο αυτεπαγγέλτως λαμβάνεται υπόψη, ανεξάρτητα από το εάν έχει επέλθει βλάβη στον μη εμφανισθέντα (Ολ ΑΠ 20/2004, ΑΠ 1709/2005, ΑΠ 1247/2022, Εφ.Θεσσαλ. 2213/2019, ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ), και β)των νέων εγγράφων-αποδεικτικών μέσων που προσκομίζονται στην έκκλητη δίκη από τον εκκαλούντα [(σχετ.41,42,43,44/Αντίγραφα κτηματολογικών φύλλων όμορων ακινήτων, αντίγραφα δηλώσεων Ε9 ετών 2010 έως 2023 (σχ.49), πιστοποιητικά του άρθρ. 544 του Ν. 4174/2013 ετών 2018 έως 2022 (σχετ.50)] ο οποίος ενώ ήδη σε πρώτο βαθμό είχε στη διάθεσή του τα άνω καθοριστικής σημασίας αποδεικτικά μέσα, δεν τα εισέφερε στη πρωτόδικη δίκη, προκειμένου να διευκολύνει την ορθή επίλυση της διαφοράς από το Πρωτοβάθμιο Δικαστήριο από πρόθεση στρεψοδικίας (ΑΠ 1600/2017, ΑΠ 1001/2018, Εφ.Αθ. 472/2019 ΝΟΜΟΣ), τα οποία δεν λαμβάνονται υπόψιν, αποδεικνύονται τα ακόλουθα πραγματικά περιστατικά: Δυνάμει του υπ’ αριθ. …./21.8.1965 πωλητηρίου συμβολαίου του συμβολαιογράφου Πειραιώς ……, σε συνδυασμό με την υπ’ αριθμ. …./22-10-1968 πράξης εξόφλησης και παραίτησης από διαλυτική αίρεση του συμβολαιογράφου Αθηνών …………. (νομίμως μεταγεγραμμένων στα βιβλία μεταγραφών του υποθηκοφυλακείου Σαλαμίνας στον τόμο … με αριθμό … και στον τόμο … με αριθμό …., αντίστοιχα) οι ………. και ………., απέκτησαν κατά συγκυριότητα, εκάστη κατά ποσοστό 50%, ένα αγροτεμάχιο έκτασης 277,60 τ.μ, το οποίο, κατά τον ως άνω τίτλο κτήσης, κείται στη θέση “……….”, της κτηματικής περιφέρειας ……….. Σαλαμίνας, εμφαίνεται με τον αριθμό … στο από 9-6-1962 ρυμοτομικό διάγραμμα του μηχανικού …….. και συνορεύει σύμφωνα με αυτό ανατολικά με το υπ’ αριθμ.21 αγροτεμάχιο επί πλευράς 11,25 μ., δυτικά με ιδιωτική οδό επί προσώπου 11,25 μ., βόρεια με ιδιωτική οδό επί προσώπου 24,68 μ.και νότια με το υπ’ αριθμ. …. αγροτεμάχιο επί πλευράς 24,68 μ. Ακολούθως, δυνάμει του υπ’ αριθμ. …/22-10-1968 πωλητηρίου συμβολαίου του συμβολαιογράφου Αθηνών ……..(νομίμως μεταγεγραμμένου στα βιβλία μεταγραφών του υποθηκοφυλακείου Σαλαμίνας στον τόμο … με αριθμό …) η …… μεταβίβασε στην …… ποσοστό 2% επί του ως άνω ακινήτου, ενώ με την υπ’ αριθμ. …./31-10-1968 πράξη του ίδιου συμβολαιογράφο (νομίμως μεταγεγραμμένης στα βιβλία μεταγραφών του υποθηκοφυλακείου Σαλαμίνας στον τόμο … με αριθμό …) οι συγκυρίες του αγροτεμαχίου συνέστησαν επί αυτού κάθετες ιδιοκτησίες, αυτοτελείς και διακεκριμένες, κατά τις διατάξεις του Ν. 3741/1929 και των άρθρων 1002 και 117 ΑΚ, και συγκεκριμένα συμφώνησαν ότι στην ……. θα ανήκει αποκλειστικώς το τμήμα του ακινήτου επιφανείας 144,60 τμ, όπως αυτό εμφαίνεται με τα στοιχεία ΑΒΓΖΑ στο προσαρτώμενο στο υπ’ αριθμ. ……./22-10-1968 πωλητήριο συμβόλαιο του συμβολαιογράφου Αθηνών ……… σχεδιάγραμμα, με ποσοστό συνιδιοκτησίας επί του όλου ακινήτου 52% και στην . ….. το έτερο τμήμα του ακινήτου επιφανείας 133 τμ, όπως αυτό εμφαίνεται με τα στοιχεία ΓΔΕΖΓ στο ίδιο σχεδιάγραμμα, με ποσοστό συνιδιοκτησίας επί του όλου ακινήτου 48%. Το έτος 1997 το ακίνητο εντάχθηκε στο σχέδιο πόλης με την υπ’ αριθμ. 16/1995 Πράξη Εφαρμογής και ήδη αποτυπώνεται ως οικόπεδο στο από Νοέμβριο του 2015 τοπογραφικό διάγραμμα του αρχιτέκτονα μηχανικού ……… με τα στοιχεία ΑΒΓΔΑ (προσκομίζεται από τον ενάγοντα) και στο από Δεκέμβριο του 2013 τοπογραφικό διάγραμμα του τοπογράφο μηχανικού …………. με τα στοιχεία ΑΒΓΔΕΖΗΘΙΚΛΑ (προσκομίζεται από τον εναγόμενο), με συνολική έκταση 262,70 τ.μ. Οι κάθετες ιδιοκτησίες απεικονίζονται στα ως άνω τοπογραφικά διαγράμματα: (α) η μεν ανήκουσα στην ……….. (γωνιακή) στο από Νοέμβριο του 2015 τοπογραφικό διάγραμμα του …….. με τα στοιχεία ΑΕΖΒΑ με έκταση 131,30 τμ και στο από Δεκέμβριο του 2013 τοπογραφικό διάγραμμα του ………. με τα στοιχεία Α.Α1.Α2.Θ.Ι.Κ.Λ.Α με έκταση 131,72 τμ, και (β) η δε ανήκουσα στην ………. στο από Νοέμβριο του 2015 τοπογραφικό διάγραμμα του ….. . με τα στοιχεία ΕΔΓΖΕ με έκταση 131,40 τμ και στο από Δεκέμβριο του 2013 τοπογραφικό διάγραμμα του ……….. με τα στοιχεία Α1.Β.Γ.Δ.Ε.Ζ.Η.Θ.Α.Α2.Α1 με έκταση 130,89 τμ. Περαιτέρω, αποδεικνύεται ότι την 15η Μαρτίου 1985 απεβίωσε στο …. Αττική η άνω ………….., η οποία δυνάμει της από 10.8.1980 ιδιόγραφης διαθήκης της, που νόμιμα δημοσιεύθηκε από το Πρωτοδικείο Αθηνών κατά την συνεδρίαση του της 17 Μαΐου 2013 δια του με αριθμό …. πρακτικού του και καταχωρήθηκε στο γενικό βιβλίο διαθηκών του Πρωτοδικείου Αθηνών στον τόμο ….. και αριθμό ….., το άνω λεπτομερώς περιγραφόμενο τμήμα οικοπέδου (κάθετη ιδιοκτησία) εκτάσεως μέτρων τετραγωνικών 131,72 με πρόσοψη επί των οδών ……….., που συμμετέχει με ποσοστό πενήντα δύο εκατοστά (52/οο) εξ αδιαιρέτου επί του ενιαίου οικοπέδου κατέλειπε στην ……….. και την οποία κληρονομία απεδέχθη με την με αριθμό ………./18.12.2014 πράξη αποδοχής κληρονομιάς του συμβολαιογράφου Αθηνών, ………., που νόμιμα καταχωρήθηκε στο Κτηματολογικό Γραφείο Σαλαμίνας με αριθμό καταχωρήσεως …../22.12.2014. Ακολούθως, την 5.1.2015 απεβίωσε η ……. και με την από 30.11.2013 ιδιόγραφη διαθήκη της που δημοσιεύθηκε με το υπ’ αριθ. …../4.4.2016 πρακτικό του Ειρηνοδικείου Αθηνών, εγκατέστησε μοναδικό κληρονόμο της, στο “…….σπίτι μου της Σαλαμίνας που βρίσκεται στην οδό ……… και στο οικόπεδο με το σπίτι που κληρονόμησα από τη ………. στην οδός ………” τον εγγονό της ……….. (εναγόμενο) και ο τελευταίος με την υπ’ αριθ. ………./4.7.2016 δήλωση αποδοχής κληρονομίας του συμβολαιογράφου Αθηνών, ………, αποδέχθηκε την άνω κληρονομία. Κατά την κτηματογράφηση της περιοχής και την διαδικασία των πρώτων εγγραφών το γεωτεμάχιο έλαβε ΚΑΕΚ ….. και οι κάθετες ιδιοκτησίες ΚΑΕΚ ./… (αφορά στην ιδιοκτησία αρχικώς της …….) και ΚΑΕΚ …./.. (αφορά στην επίδικη ιδιοκτησία, αρχικώς της ……), στο δε κτηματολογικό φύλλο της δεύτερης καταχωρίστηκε κατά τις πρώτες εγγραφές η …… και σε μεταγενέστερες εγγραφές καταχωρίστηκαν οι ως άνω δύο πράξεις αποδοχής κληρονομίας, δυνάμει των οποίων εμφαίνεται κύριος της επίδικης κάθετης ιδιοκτησίας ο εναγόμενος ως κληρονόμος της ………. και η τελευταία ως κληρονόμος της ……. Τα ανωτέρω προκύπτοντα από τα ως άνω αποδεικτικά στοιχεία, επιβεβαιώνονται με σαφήνεια και συγκεκριμένα ως προς ουσιώδη στοιχεία του αποδεικτέου πορίσματος και από τους μάρτυρες του εναγομένου: Α)…….. (…../2019 ένορκη βεβαίωση), “Είμαι μητέρα του εναγομένου ………. Παντρευτήκαμε το έτος 1978 με το……πατέρα του εναγομένου. Από τότε ξεκίνησα να πηγαίνουμε……….στο σπίτι της……..πεθεράς μου ……… στη Σαλαμίνα………διέμενε εκεί με τον σύζυγό της και όταν απεβίωσε……..μόνη της έως τα τέλη του έτους 2006. Από τα τέλη του έτους 2006…..διέμενε στην Αθήνα. Το επίδικο αγροτεμάχιο-οικόπεδο το είχε αγοράσει η πεθερά μου μαζί με τη φίλη της …………. το έτος 1965. Μετά την αγορά του ακινήτου περί τα τέλη του έτους 1968 εγκατέστησαν τότε και ένα λυόμενο σπιτάκι 70 τ.μ περίπου. Το αγροτεμάχιο αυτό δεν το διαχώρισαν ποτέ σωματικά. Το αγροτεμάχιο είχε μια κοινή είσοδο επί της οδού ……. Το αγροτεμάχιο αυτό βρίσκεται στη γωνία των οδών ………. στο ………. Σαλαμίνας. Η φίλη της πεθεράς μου ……… απεβίωσε το Μάρτιο του 1986. Μετά το θάνατο της φίλης της η πεθερά μου είχε αναλάβει την όλη φροντίδα του επίδικου ακινήτου. Όταν απεβίωσε η φίλη της πεθεράς μου το έτος 1986, μας δήλωσε ότι έχει διαθήκη από αυτήν και της έχει αφήσει το μέρος της συγκυριότητας της από το αγροτεμάχιο οικόπεδό της, ως κληρονομία. Όλα τα καλοκαίρια από το έτος 1978 οικογενειακώς πηγαίναμε στην Σαλαμίνα και περνούσαμε εκεί τις καλοκαιρινές μας διακοπές έως και το έτος 2006. Από το έτος 2007……….επισκεπτόταν το σπίτι της μητέρας του στην Σαλαμίνα κάθε δύο μήνες για να ελέγχει αν όλα ήταν εντάξει εκεί. Σε επίσκεψη του συζύγου μου στο επίδικο ακίνητο της πεθεράς μου στη Σαλαμίνα περί τα τέλη Δεκεμβρίου του 2012, είχε πάει μαζί με τον οικογενειακό μας φίλο . …., διαπίστωσε ότι ο ιδιοκτήτης του όμορου οικοπέδου και ενάγοντας ………… για πρώτη φορά προσέβαλε και καταπάτησε την ιδιοκτησία της πεθεράς μου επί του όλου οικοπέδου της. Είχε γκρεμίσει ο ενάγων …….. παράνομα ένα τμήμα από την κτιστή μάνδρα του όλου οικοπέδου μας που συνορεύει με το δικό του οικόπεδο. Στο άνοιγμα αυτό ο ενάγων τοποθέτησε πόρτα ύψους δύο (2) μέτρων και συρμάτινο πλέγμα και λαμαρίνες…………Η πεθερά μου, μετά από λίγες ημέρες από το συμβάν, πήγε στο Α.Τ Σαλαμίνας τον Ιανουάριο 2013 και υπέβαλλε εναντίον του γείτονα της ……… μήνυση για την φθορά ξένης ιδιοκτησίας που είχε διαπράξει. Από τον Ιανουάριο του 2013 που υποβλήθηκε η μήνυση εναντίον του ………. έως και στις αρχές του έτους 2016 που απεβίωσε η πεθερά μου και γιαγιά του εναγομένου, δεν επιχείρησε αυτός άλλη διάπραξη και προσβολή της επίδικης ιδιοκτησίας της. Από το έτος 2016 μετά το θάνατο της πεθεράς μου ο ……….. άρχισε να κάνει αγωγές, αιτήσεις ασφαλιστικών μέτρων νομής και μηνύσεις……….”. Β)…….. (……../29.5.2019 ένορκη βεβαίωση) “Γνωριστήκαμε το έτος 1993 με τον πατέρα του εναγομένου στην ΕΥΔΑΠ, όπου εργαζόμασταν και οι δύο. Έκτοτε έχουμε στενή οικογενειακή φιλία. Από την αρχή της φιλίας μας με τον πατέρα του εναγομένου, πηγαίναμε μαζί με τη σύζυγό μου και τον γιό μου και επισκεπτόμασταν συχνά την οικογένεια του εναγομένου κάθε καλοκαίρι στο επίδικο ακίνητο στη Σαλαμίνα. Έως το τέλος του έτους 2006 περίπου η γιαγιά του εναγομένου και ιδιοκτήτρια του επίδικου ακινήτου κατοικούσε στην Σαλαμίνα μόνιμα. Μετέπειτα………..έφυγε από τη Σαλαμίνα και κατοικούσε μόνιμα στο σπίτι του φίλου . …….……έως την 5.1.2016 που απεβίωσε. Από τότε που γνώρισα την γιαγιά του εναγομένου ……….……..μου είχε πει ότι είχε αγοράσει το επίδικο ακίνητο μαζί με κάποια …. το έτος 1965. Στη συνέχεια είχε κληρονομήσει το μερίδιο της … όταν αυτή απεβίωσε το έτος 1986 με διαθήκη από αυτή. Όλα αυτά τα χρόνια που πηγαίναμε στη Σαλαμίνα, όσο η γιαγιά του εναγομένου έμενε εκεί μόνιμα, δεν υπήρχε κανένας άλλος που να είχε την φροντίδα του επίδικου ακινήτου παρά μόνο αυτή. Ούτε διαπίστωσα και ούτε είδα οποιονδήποτε να επιχειρεί τη διατάραξη και προσβολή της επίδικης ιδιοκτησίας της. Από το έτος 2007……..ο φίλος μου ……, πήγαινε κάθε δύο μήνες και επισκεπτόταν το επίδικο ακίνητο της μητέρας του στη Σαλαμίνα και το επέβλεπε. Πριν τα Χριστούγεννα του έτους 2012 (περί τα τέλη του Δεκεμβρίου του 2012) πήγαμε μαζί με τον …….. πατέρα του εναγομένου, να επισκεφτούμε το επίδικο ακίνητο της μητέρας του στη Σαλαμίνα. Εκεί διαπιστώσαμε ότι ο ιδιοκτήτης του όμορου οικοπέδου και ενάγοντος ……….. για πρώτη φορά προσέβαλε και καταπάτησε την ιδιοκτησία της γιαγιάς το εναγομένου επί του επιδίκου ακινήτου. Είχε γκρεμίσει ο ενάγων ………. παράνομα ένα τμήμα από την κτιστή μάνδρα του όλου οικοπέδου τους που συνορεύει με το οικόπεδό του, τοποθετώντας πόρτα ύψους δύο (2) μέτρων και συρμάτινο πλέγμα και λαμαρίνες…………Γνωρίζω ότι η μητέρα του αναγκάστηκε τότε να κατέβει στην Σαλαμίνα τον Ιανουάριο του έτους 2013 για να υποβάλλει στον ενάγοντα γείτονά της ……… μήνυση για φθορά ξένης ιδιοκτησίας. Από τον Ιανουάριο του έτους 2013 που υποβλήθηκε η μήνυση εναντίον του ενάγοντα έως και στις αρχές του έτους 2016, που απεβίωσε η γιαγιά του εναγομένου, δεν είχαν καμία ενόχληση και καταπάτηση από τον …….. στο επίδικο ακίνητο. Από το έτος 2016 που πέθανε η γιαγιά του εναγόμενου άρχισε ο ενάγων να κάνει αγωγές, αιτήσεις ασφαλιστικών μέτρων νομής και μηνύσεις κατά της αποβιώσασας ………. και του υιού της ………. και να διεκδικεί το επίδικο ακίνητο επειδή δήθεν το κατέχει με χρησικτησία………”. Τα ως άνω, αληθή και με πειστικότητα κατά την κρίση του Δικαστηρίου κατατεθέντα από τους ενόρκως βεβαιούντες μάρτυρες, ενισχύονται: Α)Από την από 11.1.2013 υποβολή μήνυσης ενώπιον του αρμοδίου Αστυνομικού υπαλλήλου στο Α.Τ Σαλαμίνας της ………σε βάρος του ………. (ενάγοντα) διότι “το χρονικό διάστημα από 15/12/2012 έως 20/12/2012 γκρέμισε ένα τμήμα του φράχτη του οικοπέδου μας που βρίσκεται στη Σαλαμίνα στην οδό ……… περιοχή …….. και στο σημείο εκείνο τοποθέτησε πόρτα ύψους δύο μέτρων. Επίσης πάνω στο φράχτη ο οποίος είναι από τσιμέντο τοποθέτησε συρμάτινο πλέγμα και ανύψωσε τον φράχτη χρησιμοποιώντας λαμαρίνες”. Βάσει της άνω μήνυσης ασκήθηκε ποινική δίωξη σε βάρος του …….. για το αδίκημα της φθοράς ξένης ιδιοκτησίας (Β.Μ ……..) και παραπέμφθηκε να δικαστεί στο Μονομελές Πλημμελειοδικείο Σαλαμίνας την 7.11.2015, οπότε αναβλήθηκε (άρθ. 352 Κ.Π.Δ) για την δικάσιμο 25.11.2015 και ακολούθως κατ’ άρθρο 349 ΚΠΔ για την 26.10.2016 κατά την οποία έπαυσε υπ’ όρων η ποινική δίωξη κατ’ εφαρμογή των διατάξεων του Ν. 4411/2016, Β)Ως προς τον χρόνο έναρξης της δικαστικής διεκδίκησης του επιδίκου ακινήτου από τον ενάγοντα ήδη εκκαλούντα, προκύπτει ότι προέβη: 1)στην άσκηση της από 17.5.2016 αίτησης ασφαλιστικών μέτρων κατά της ………. και ……… (γιαγιά εκ πατρός και πατέρας του εναγομένου), με την οποία ζήτησε να αναγνωριστεί προσωρινά νομέας του επιδίκου ακινήτου και να απαγορευτεί στον καθ’ ου (δεδομένου ότι παραιτήθηκε από το δικόγραφο της αίτησης ως προς την πρώτη καθ’ ών, η οποία είχε ήδη από 5.1.2016 αποβιώσει), και κάθε τρίτο που έλκει δικαιώματα από αυτήν, οποιαδήποτε ενέργεια ή πράξη που τείνει στη διατάραξη της νομής του με οποιοδήποτε τρόπο με απειλή χρηματικής ποινής και προσωπικής κράτησης για κάθε μελλοντική διατάραξη, δυνάμει της οποίας εκδόθηκε η υπ’ αριθ. 33/2016 απόφαση ασφαλιστικών μέτρων του Ειρηνοδικείου Σαλαμίνας, η οποία απέρριψε την άνω αίτηση επείγουσας περίπτωσης ή επικείμενου κινδύνου για τη λήψη ασφαλιστικών μέτρων (Κ.Πολ.Δ 682), και, κατά της οποίας άσκησε την από 10.11.2016 (αριθ.καταθ. …./10.11.2016) έφεση, από το δικόγραφο της οποίας παραιτήθηκε την 18.9.2017 (βλ. Το από 18.9.2017 Πινάκιο Τακτικής Μονομελούς/ΤΜΕΦΕΣΕΙΣ), 2)Στην άσκηση της από 17.12.2015 (αριθ.καταθ. ……../18.12.2015) αγωγής του άρθρου 6 παρ. 2 Ν.2664/1998 ενώπιον του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιά στρεφομένης κατά της …………. με το δικόγραφο της οποίας παραιτήθηκε από το δικόγραφο της από 16.6.2014 (αριθ.καταθ. ……./2014) αγωγής του κατά της …………., διότι “η εναγομένη στην προαναφερθείσα αγωγή είχε αποβιώσει, γεγονός το οποίο πληροφορήθηκα λίγες ημέρες πριν από την ημερομηνία συζήτησης, ήτοι την 16/11/2015” και εν συνεχεία από το δικόγραφο της από 17.12.2015 αγωγής του παραιτήθηκε με το δικόγραφο της κρινόμενης από 18.12.2019 αγωγής, διότι “είχε αποβιώσει, γεγονός το οποίο πληροφορήθηκα λίγες ημέρες πριν την ορισθείσα ημερομηνία συζήτησης, ήτοι την 17/12/2015”, 3)Στην υποβολή της Α.Β.Μ …….. μήνυσης σε βάρος της ………. και του υιού της (πατέρα του εναγομένου) …….., για το λόγο ότι στην άνω από 17.12.2015 αγωγή του, α)κατονομάζει ως πλαστογράφου με σκοπό απόκτησης παράνομου περιουσιακού οφέλους, της από 10.8.1980 ιδιόγραφης διαθήκης της ………….., την ………., με την οποία περιήλθε το επίδικο ακίνητο, όπως ανωτέρω αναφέρθηκε, και ως συνεργό είτε στην πλαστογράφηση είτε στην χρησιμοποίηση της πλαστής διαθήκης τον υιό της, ……….., σε βάρος του οποίου και ασκήθηκε ποινική δίωξη για το αδίκημα της πλαστογραφίας από κοινού μετά χρήσεως, η οποία δεν έχει έως σήμερα καταστεί αμετάκλητος. Ειδικότερα, η ως άνω ποινική δίωξη έχει ήδη καταστεί τελεσίδικη με την έκδοση της υπ’ αριθ. ΙΤ1739/2020 απόφασης του Ι΄ Τριμελούς Πλημμελειοδικείου Αθηνών, με την οποία, κρίθηκε ο ………. ένοχος για τη χρήση πλαστού εγγράφου, κατ’ επιτρεπτή μεταβολή της αρχικής κατηγορίας του, κατά πλειοψηφία του εκ δεξιών συνέδρου, έχοντος την άποψη ότι “ο εκκαλών κατηγορούμενος πρέπει να κηρυχθεί αθώος λόγω αμφιβολιών του ότι στην Αθήνα στις 17.3.2014 έκανε χρήση πλαστού…….Ειδικότερα………προσκόμισε………προς δημοσίευση την από 10.8.1980 πλαστή ιδιόγραφη διαθήκη……..,η οποία δημοσιεύτηκε με το υπ’ αρ. ……/15.5.2013 πρακτικό δημοσίευσης του ως άνω Δικαστηρίου…….”. Ως προς την πλαστότητα δε αυτής (διαθήκης) το Δικαστήριο, ενόψει της από 17.9.2018 έκθεση γραφολογικής πραγματογνωμοσύνης της Δικαστικής Γραφολόγου-Πραγματογνώμονος ………, της κατάθεσης στο ακροατήριο του άνω δικαστηρίου (Ι΄ Τριμελούς Πλημ/κείου Αθηνών) του γραφολόγου ……………, κατά τους οποίους “το διαθέσιμο εξετασθέν υλικό της . ……. είναι περιορισμένο και ανεπαρκές καθώς δεν βρέθηκε γραφή της και οι γνήσιες υπογραφές απέχουν χρονικά 12 και 15 έτη από το χρόνο σύνταξης της υπό έλεγχο διαθήκης” σε συνδυασμό με προσήκουσα συνεκτίμηση όλων των ως άνω αποδεικτικών στοιχείων, κρίνει ότι πρόκειται περί γνήσιου εγγράφου προερχόμενου από την διαθέτιδα …………, δεδομένης και της πολυετούς φιλικής σχέσης, που συνέδεε την κληρονομούμενη με την . ………, η οποία αρχίζει περί το έτος 1968, όταν και αγόρασαν την επίδικη κάθετη ιδιοκτησία, έως και το 1982 όταν καβγάδισαν οι δύο φίλες και ανεχώρησε, λόγω και της ηλικίας της (γεννημένη το έτος 1920) η κληρονομούμενη από την Σαλαμίνα και την επίδικη κατοικία της και διέμενε σε γηροκομείο όπου συνέχιζε να την επισκέπτεται η άνω κληρονόμος έως το έτος 1986, που απεβίωσε. Σημειωτέον ότι, υπό τον Κ.Πολ.Δ, οι αποφάσεις των ποινικών δικαστηρίων, ανεξάρτητα από τον χαρακτήρα τους ως αθωωτικών ή καταδικαστικών, δεν αναπτύσσουν δεδικασμένο για τα πολιτικά δικαστήρια (Ολ ΑΠ 4/2020, ΑΠ 7/2022, ΑΠ 263/2022, ΑΠ 1252/2022, ΑΠ 1381/2022 ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ). Ακολούθως, και κατά την κρίση του Δικαστηρίου, στην προκείμενη υπόθεση, τα πραγματικά περιστατικά, που συνθέτουν την υπόσταση του αδικήματος, για τα οποία ασκήθηκε η ποινική δίωξη σε βάρος του πατέρα του εναγομένου της υπό κρίση αγωγής, που αφορούν την πλαστότητα ή μη της ιδιόγραφης διαθήκης και την χρήση πλαστού εγγράφου δεν ασκούν ουσιώδη επιρροή στα θεμελιωτικά περιστατικά της ένδικης αγωγής που ανάγονται στον πρωτότυπο τρόπο κτήσης κυριότητας με άσκηση επί εικοσαετία υλικών και εμφανών ενεργειών του χρησοδεσπόζοντος πάνω στο πράγμα, με τις οποίες εκδηλώνεται η βούλησή του και το εξουσιάζει, σε συνδυασμό με το ότι ο εναγόμενος αντικρούει τα άνω θεμελιωτικά περιστατικά της ιστορικής βάσης προβάλλοντας άρνηση αυτών (περιστατικών ιστορικής βάσης), ούτε επίσης διευκολύνεται η αποδεικτική διαδικασία της προκείμενης δίκης. Ενώ, το αποδεικτικό υλικό κρίνεται επαρκές για τον σχηματισμό πλήρους δικανικής πεποίθησης και κατά συνέπεια δεν συντρέχουν οι προϋποθέσεις εφαρμογής της διάταξης του άρθρου 250 Κ.Πολ.Δ, ώστε να αναβληθεί η εκδίκαση της υπό κρίση υπόθεσης έως την αμετάκλητη περάτωση της άνω ποινικής δίκης, Γ)Στις 12.5.2016 οι ….. ΚΑΙ ………… συνεπεία έντονης διαφωνίας που δημιουργήθηκε μεταξύ τους, λόγω παράνομης εισόδου-κατάληψης σε οικία και εναπόθεσης κινητών πραγμάτων, κλήθηκε το αρμόδιο Α.Τ ΣΑΛΑΜΙΝΑΣ, αφίχθη ΟΧΗΜΑ αυτού (Α/Τ ΣΑΛΑΜΙΝΑΣ) οδήγησε τους εμπλεκόμενους σε έριδες στο Α/Τ ΣΑΛΑΜΙΝΑΣ, όπου υπεδείχθησαν από τον πατέρα του εναγομένου τα νομιμοποιητικά έγγραφα (τίτλοι κυριότητας, κτηματολογικό φύλλο, Ε9, πιστοποιητικό ΕΝΦΙΑ), έγιναν, οι δέουσες συστάσεις και κατόπιν συμφωνήθηκε να πάρει ο εναγόμενος άμεσα (εντός δέκα ημερών), οπότε, μετά από δέουσες συστάσεις τα κινητά του πράγματα από το επίδικο ακίνητο, αποχώρησαν από το Α/Τ ΣΑΛΑΜΙΝΑΣ. Μετά την εν λόγω δημιουργηθείσα κατάσταση, ο ενάγων προέβη στην άσκηση της ως άνω από 17.5.2016 αίτησης ασφαλιστικών μέτρων ενώπιον του Ειρηνοδικείου Σαλαμίνας (βλ.και το από 18.5.2016 Δελτίο Αδικημάτων-Συμβάντων-Συλλήψεων-Συστάσεων και Παραπόνων και το Αντίγραφο Εγγραφής Ημερήσιου Δελτίου Οχήματος της 12.5.2016 Οκταώρου 06:00 – 14:00). Από το ανωτέρω πραγματικό περιστατικό σε συνδυασμό με το από 15.12.2012 (βλ.την άνω από 11.1.2013 υποβολή μήνυσης-Έκθεση Ένορκης Εξέτασης Μάρτυρα) συνάγεται η έλλειψη δικαιώματος νομής του ενάγοντος επί του επιδίκου ακινήτου. Περαιτέρω αποδείχθηκε ότι α)από τις Βεβαιώσεις Δηλωθείσας Περιουσιακής Κατάστασης (Ε9) με τα στοιχεία οικοπέδων και κτισμάτων για τα έτη 2010, 2011, ότι έχει περιληφθεί στη δήλωση περιουσιακής κατάστασης ακίνητης περιουσίας της για τα έτη 2010, 2011, 2012, 2013, 2014 και 2015 όλο το οικόπεδο (277,60 τ.μ) ιδιοκτησίας ……., β)Από τα από 20/5/2016 Πιστοποιητικά ΕΝ.Φ.Ι.Α ετών 2010, 2011, 2012, 2013, 2014, 2015, προκύπτει η εξόφληση του αναλογούντα φόρου και για το επίδικο ακίνητο από την ………, καθώς και ότι αυτό (επίδικο ακίνητο) έχει περιληφθεί στην δήλωση φόρου ακίνητης περιουσίας ετών 2010 έως και 2015 της ………., η οποία έχει εξοφλήσει τον αναλογούντα φόρο (ΦΑΠ), γ)Από το αντίγραφο του από 17.8.2015 λογαριασμό ΔΕΗ κατοικίας επιφανείας 70 τ.μ στο …. Σαλαμίνας επί της …….. (επίδικη λυόμενη κατοικία), προκύπτει ότι η παροχή ηλεκτρικού ρεύματος είναι στο όνομα της ……… Περαιτέρω, από τα ως άνω αποδεικτικά στοιχεία, αποδεικνύεται ότι στον ενάγοντα ουδέποτε μεταβιβάστηκε το δικαίωμα της νομής, ούτε παραδόθηκε η φυσική εξουσία επί του επιδίκου ακινήτου από την αληθή κυρία, νομέα και κάτοχο ……… με την θέληση και αυτής να περιέλθει στον αποκτώντα (ενάγοντα) αυτό (επίδικο ακίνητο), με την έγκριση και την άδεια της κατάληψης αυτού, προς τον σκοπό της μεταβίβασης της κυριότητας, λόγω ατύπου δωρεάς, συνεπεία της σχέσης στοργής και αμοιβαίας εμπιστοσύνης που είχε αναπτυχθεί μεταξύ τους από την δεκαετία του 1970. Ειδικότερα, κανένα πραγματικό περιστατικό, δεν προέκυψε ότι το έτος 1979 η μέχρι τότε κυρία, νομέας και κάτοχος του επιδίκου ακινήτου αποξενώθηκε, με τη θέλησή της, από τη νομή του επιδίκου ακινήτου την οποία παρέδωσε στον ενάγοντα, παραδίδοντάς του και τα κλειδιά για το σκοπό δωρεάς αυτού, ώστε να έχει άμεση και διαρκή φυσική εξουσίαση επί αυτού, ασκώντας διακατοχικές πράξεις, με διάνοια κυρίου και πράξεις που προσιδιάζουν στη φύση και προορισμό αυτού. Από ουδέν συγκεκριμένο, σαφώς προσδιορισμένο και κρίσιμο για τη δίκη σε συγκεκριμένους χρόνους πραγματικό περιστατικό, συναγόμενο από όλα τα ως άνω αποδεικτικά στοιχεία, για τον σχηματισμό δικανικής πεποίθησης περί του αποδεικτέου πορίσματος του Δικαστηρίου, δεν αποδεικνύεται ότι ο ενάγων από το έτος 1979 έως και την έναρξη του Κτηματολογίου στην περιοχή το ….. (12.2.2007) είχε άμεση και διαρκή φυσική εξουσίαση και ότι ασκούσε διακατοχικές πράξεις, οπότε το επιθυμούσε αυτός και οπωσδήποτε καθόλο το επίδικο χρονικό διάστημα. Συγκεκριμένα, δεν αποδείχθηκε ότι αυτός ασκούσε διανοία κυρίου, με πρόθεση να καταστεί κύριος του επιδίκου ακινήτου, χρησιμοποιώντας τα κλειδιά που η ως άνω αληθής κυρία … ….. του είχε παραδώσει (από το έτος 1979 έως και το έτος 2017) διακατοχικές πράξεις, όπως, εναπόθεση εργαλείων και άλλων μηχανημάτων, εκτροφή οικόσιτων κουνελιών, καλλιέργεια οπωροκηπευτικων και κουνελιών, χωρίς να παρακωλυθεί από κανένα ούτε και κάποιος να παραπονεθεί για τη συμπεριφορά του αυτή, ούτε προέβη σε εντολή σύνταξης τοπογραφικού διαγράμματος του επιδίκου ακινήτου, είτε υποβολή δήλωσης για την παροχή ρεύματος, νερού κ.λ.π είτε υποβολή δήλωσης κτηματογράφησής του κατά τον χρόνο έναρξης των κτηματολογικών εγγραφών στην περιοχή … Σαλαμίνας, με τίτλο τα προσόντα της έκτακτης χρησικτησίας, που είναι ο κρίσιμος χρόνος για την ύπαρξη εμπράγματος δικαιώματος που προσβάλλεται με ανακριβή πρώτη εγγραφή. Τα ανωτέρω αποδειχθέντα πραγματικά περιστατικά δεν αναιρούνται από τις καταθέσεις των ενόρκων βεβαιούντων μαρτύρων του ενάγοντος, …….. (…./2023 ένορκη βεβαίωση) και ………….. (…/2023 ένορκη βεβαίωση), των οποίων οι καταθέσεις είναι γενικές, αόριστες και ασαφείς χρονικά ως προς τα κρίσιμα ουσιώδη θέματα για τον σχηματισμό της πλήρους δικανικής πεποίθησης του Δικαστηρίου, ούτε ενισχύονται από τα λοιπά ως άνω αποδεικτικά στοιχεία, από ορισμένα εκ των οποίων αντικρούονται, όπως το αναφερόμενο από αυτές (ενόρκως βεβαιούντες) περιστατικό που έλαβε χώρα το έτος 2012, για το οποίο ακολούθησε η υποβολή μήνυσης της ………. σε βάρος του ενάγοντος και η άσκηση ποινικής δίωξης για το αδίκημα της φθοράς ξένης ιδιοκτησίας.
Από το σύνολο των ανωτέρω πραγματικών περιστατικών που προέκυψαν από όλα τα ανωτέρω αποδεικτικά στοιχεία, αποδεικνύεται ότι δεν πληρούνται στην προκειμένη περίπτωση κατ’ ουσίαν οι προϋποθέσεις συνδρομής στο πρόσωπο του ενάγοντα κτήσης κυριότητας με έκτακτη χρησικτησία επί του επιδίκου ακινήτου, εφόσον ουδέποτε παραδόθηκε και μεταβιβάστηκε σε αυτόν η φυσική εξουσίαση αυτού (επιδίκου ακινήτου) από την αληθή κυρία και νομέα ……….., με τη θέληση αποξένωσης της τελευταίας από την νομή και κυριότητα και περιέλευσή της στον εναγόμενο, λόγω άτυπης δωρεάς, και ουδέποτε αυτός (ενάγων) απέκτησε την φυσική εξουσίαση αυτού ως κύριος ασκώντας διακατοχικές πράξεις δηλωτικές και εμφανείς της απόλυτης εξουσίας του ως κυρίου, από το έτος 1979 και για χρονικό διάστημα είκοσι (20) ετών έως την ημέρα έναρξης του κτηματολογίου. Η ανωτέρω κρίση του Δικαστηρίου ενισχύεται, και από τα ιστορούμενα στην ένδικη αγωγή του, όπου αναφέρεται το έτος 1982 ως χρόνος μέχρι του οποίου η …….. διέμενε στην κατοικία της στην Σαλαμίνα και κατά τον οποίο (χρόνο) του ανέθεσε τη φροντίδα και επίβλεψη αυτής (κατοικίας), και όχι την παράδοση και μεταβίβαση της νομής, καθώς και από τα αντιφατικά ιστορούμενα περί άτυπης δωρεάς, είτε υπόσχεση σύναψης δωρητηρίου συμβολαίου αφηρημένα και αόριστα, λόγω των σχέσεων στοργής και εμπιστοσύνης που είχαν αναπτυχθεί μεταξύ τους από την αρχή της δεκαετίας του 1970, οι οποίες (σχέσεις στοργής, εμπιστοσύνης και αγάπης), δεν επιβεβαιώνονται από το πραγματικό γεγονός της άγνοιας ως προς το πρόσωπο της ………. και τις συνθήκες διαβίωσής της, από το έτος 1982 και πέραν αυτού (έτους 1982), δεδομένου ότι ,όπως και ο ίδιος (ενάγων) συνομολογεί, αγνοούσε τον θάνατό της τον οποίο πληροφορήθηκε πολλά χρόνια αργότερα (2015), όπως και τη διαμονή της σε οίκο ευγηρίας. Επίσης, από το μη αμφισβητούμενο και αναιρούμενο από τα άλλα αποδεικτικά στοιχεία, πραγματικό γεγονος της συνεχούς διαμονής της ………… έως τα τέλη του έτους 2006 αρχές έτους 2007 στην αυτοτελή και ανεξάρτητη κάθετη ιδιοκτησία της, η οποία δεν είχε διαχωριστεί “ποτέ σωματικά” με την αυτοτελή και ανεξάρτητη κατοικία της …. … και στο όνομα της οποίας ήταν συνδεδεμένη η παροχή ρεύματος της λυόμενης κατοικίας, συνάγεται ότι οιανδήποτε ενέργεια επί του επιδίκου ακινήτου, θα γίνονταν αντιληπτή, όπως έγινε το έτος 2012 και επακολούθησαν δικαστικές ενέργειες, καθώς και το έτος 2015, καθώς και ότι δεν παρουσίαζε εικόνα εγκατάλειψης αλλά αντίθετα φροντισμένης κατοικίας, ενώ μετά την αποχώρησή της, λόγω ηλικίας την επίβλεψη και την καθαριότητά της την είχε αναλάβει ο υιός της (πατέρας εναγομένου) στην οικία του οποίου διέμενε, ενώ, όπως ανωτέρω αναφέρθηκε, η τελευταία (…………..) εκπλήρωνε και όλες τις αναλογούσες και σε αυτό (επίδικο ακίνητο) φορολογικές υποχρεώσεις από το έτος 2011 και πέραν αυτού έως σήμερα (από τον κληρονόμο της).
Κατά συνέπεια, πρέπει, η υπό κρίση αγωγή να απορριφθεί ως κατ’ ουσίαν αβάσιμη. Το Πρωτοβάθμιο Δικαστήριο που έκρινε ομοίως, έστω και με ελλιπή αιτιολογία που συμπληρώνεται με την παρούσα απόφαση (άρθ. 534 Κ.Πολ.Δ), ορθά εφάρμοσε και ερμήνευσε το νόμο και ορθά εκτίμησε τις αποδείξεις, και όλοι οι περί του αντιθέτου λόγοι της υπό κρίση έφεσης πρέπει να απορριφθούν ως κατ’ ουσίαν αβάσιμοι. Κατόπιν τούτων, και εφόσον δεν υπάρχει άλλος λόγος εφέσεως προς εξέταση, πρέπει, η υπό κρίση έφεση να απορριφθεί ως αβάσιμη στο σύνολό της. Τα δικαστικά έξοδα του εφεσιβλήτου για τον παρόντα βαθμό δικαιοδοσίας πρέπει να επιβληθούν στον εκκαλούντα, λόγω της ήττας του (άρθ. 176, 183, 191 παρ. 2 Κ.Πολ.Δ) όπως στο διατακτικό. Τέλος, πρέπει, να διαταχθεί η απόδοση στο Δημόσιο Ταμείο του παραβόλου που κατέθεσε ο εκκαλών κατά την άσκηση της υπό κρίση έφεσης (άρθ. 495 παρ. 3 εδ.τελευταίο Κ.Πολ.Δ), όπως στο διατακτικό.
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ
Δικάζει αντιμωλία των διαδίκων.
Δέχεται τυπικά την από 29.3.2022 (αριθ.καταθ. ………./2022) έφεση κατά της υπ’ αριθ. 2949/2020 οριστικής απόφασης του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιά.
Απορρίπτει αυτή κατ’ ουσίαν.
Καταδικάζει τον εκκαλούντα στη δικαστική δαπάνη, για τον παρόντα βαθμό δικαιοδοσίας, του εφεσιβλήτου και την ορίζει σε εξακόσια (600) ευρώ.
Διατάσσει την απόδοση του “e-παραβόλου με κωδικό ………………” ποσού εκατό (100) ευρώ στο Δημόσιο Ταμείο.
Κρίθηκε κι αποφασίσθηκε στον Πειραιά στις 3 Νοεμβρίου 2023.
Η ΔΙΚΑΣΤΗΣ Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ
Δημοσιεύθηκε δε στο ακροατήριό του στον Πειραιά σε έκτακτη δημόσια συνεδρίαση στις 3 Νοεμβρίου 2023, με άλλη σύνθεση, λόγω μεταθέσεως και αποχωρήσεως της Δικαστού Φωτεινής Μάμαλη, αποτελούμενη από τον Πρόεδρο του Τριμελούς Συμβουλίου Διεύθυνσης Ιωάννη Αποστολόπουλο, Πρόεδρο Εφετών και με την ίδια Γραμματέα χωρίς την παρουσία των διαδίκων και των πληρεξουσίων τους δικηγόρων.
Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ