ΕΦΕΤΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΩΣ
ΤΑΚΤΙΚΗ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ
τμήμα 4ο
Αριθμός απόφασης : 649/ 2023
ΤΟ ΜΟΝΟΜΕΛΕΣ ΕΦΕΤΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΩΣ
Συγκροτήθηκε από το Δικαστή Δημήτριο Καβαλλάρη, Εφέτη, που ορίστηκε από ορίσθηκε από τον Πρόεδρο του Τριμελούς Συμβουλίου Διευθύνσεως του Εφετείου Πειραιώς, και από τη Γραμματέα Τ.Λ..
Συνεδρίασε δημόσια στο ακροατήριό του στις ……….., για να δικάσει την υπόθεση μεταξύ:
ΤΟΥ ΕΚΚΑΛΟΥΝΤΟΣ : Του Ελληνικού Δημοσίου, όπως αυτό νόμιμα εκπροσωπείται από τον εδρεύοντα στην Αθήνα Υπουργό Οικονομικών (………….), το οποίο εκπροσωπήθηκε στο Δικαστήριο από το Δικαστικό Πληρεξούσιο Ν.Σ.Κ., Δημήτριο Βολτή (με δήλωση κατ’ άρθρο 242 παρ. 2 ΚΠολΔ).
ΤΗΣ ΕΦΕΣΙΒΛΗΤΗΣ: ……………, η οποία εκπροσωπήθηκε από την πληρεξούσιά της δικηγόρο, Δέσποινα Λουκά (με δήλωση κατ’ άρθρο 242 παρ. 2 ΚΠολΔ).
Η ενάγουσα και ήδη εκκαλούσα άσκησε στο Μονομελές Πρωτοδικείο Πειραιώς την από 17-11-2014 και με αρ. καταθ. ΓΑΚ/ΕΑΚ αρ. καταθ. ………../2014 αγωγή της, επί της οποίας εκδόθηκε η με αρ. 2316/2021 απόφαση του άνω Δικαστηρίου.
Την απόφαση αυτή προσέβαλε ενώπιον του παρόντος Δικαστηρίου το εναγόμενο και ήδη εκκαλούν με την 20-12-2021 με αριθμό κατάθεσης δικογράφου, ΓΑΚ/ΕΑΚ …………./2022 έφεσή του, η συζήτηση της οποίας ορίστηκε για τη δικάσιμο που αναφέρθηκε στην αρχή της παρούσας.
Kατά τη συζήτηση της υπόθεσης, αφού αυτή εκφωνήθηκε από το πινάκιο οι πληρεξούσιοι Δικηγόροι των διαδίκων παραστάθηκαν όπως αναφέρθηκε, και αναφέρθηκαν στις έγγραφες προτάσεις που είχαν προκαταθέσει.
ΑΦΟΥ ΜΕΛΕΤΗΣΕ ΤΗ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ
ΣΚΕΦΘΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ
Η από 26-7-2021 και με αριθμό κατάθεσης δικογράφου Εφετείου Πειραιώς, ΓΑΚ/ΕΑΚ ………./2022 του εκκαλούντος – εναγόμενου Ελληνικού Δημοσίου κατά της με αρ. 2316/2021 οριστικής απόφασης του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς, η οποία δικάσθηκε κατά την τακτική διαδικασία, αντιμωλία των διαδίκων, έχει ασκηθεί νομότυπα κι εμπρόθεσμα, δεδομένου ότι η εκκαλούμενη απόφαση επιδόθηκε στο εκκαλούν Ελληνικό Δημόσιο στις 1.12.2021, η δε κρινόμενη έφεση ασκήθηκε στις 20.12.2021. Είναι, συνεπώς, παραδεκτή και πρέπει να ακολουθήσει η ουσιαστική έρευνα των λόγων της (άρθρο 518 παρ.1 ΚΠολΔ). Σημειωτέον ότι για το παραδεκτό της έφεσης δεν απαιτείται η καταβολή παραβόλου, που προβλέπεται από το άρθρο 495 § 3 ΚΠολΔ), δεδομένου ότι το Δημόσιο δεν προκαταβάλλει τέτοιο παράβολο (βλ. Μ.Μαργαρίτης, ΕρμΚΠολΔ, 2018, άρθρο 495, αρ. 19, σελ. 849765).
¨Όπως προκύπτει από τη διάταξη του άρθρου 6 παρ. 2 εδ. δ και ε του ν. 2664/1998 στην περίπτωση ανακριβούς πρώτης εγγραφής στα κτηματολογικά φύλλα, όταν οι αναγραφόμενοι ως δικαιούχοι είναι περισσότεροι, αυτός που έχει έννομο συμφέρον και αμφισβητεί την ανακριβή εγγραφή του δικαιώματος όλων, επικαλούμενος ίδιο αυτού δικαίωμα, πρέπει να απευθύνει την αγωγή της άνω διάταξης, αναγνώρισης του θιγόμενου δικαιώματος του και διόρθωσης της πρώτης εγγραφής κατά πάντων των αναγραφόμενων ως δικαιούχων στα κτηματολογικά φύλλα (και, σε περίπτωση θανάτου τους, κατά των καθολικών διαδόχων τους). Από την διάταξη αυτή συνάγεται ότι κατά των νομιμοποιουμένων πιο πάνω ως εναγόμενων υφίσταται μεταξύ τους σχέση αναγκαστικής ομοδικίας, κατά την έννοια της διάταξης του αρθρ. 76 παρ. 1 περ. γ ΚΠολΔ (υποχρεωτική κοινή παθητική εναγωγή), για την αποφυγή διάσπασης της δικονομικής ενότητας των ανοιγόμενων δικών και του κινδύνου έκδοσης αντιφατικών αποφάσεων για το ίδιο δικαίωμα, στο οποίο έχουν καταχωρισθεί αυτοί (ΑΠ 1208/2021, ΑΠ 712/2020, ΑΠ 1152/2018, ΑΠ 2048/2009, ΕφΑθ 753/2012, ΕφΘεσ 1067/2010 Αρμ 2011.600). Αναγκαία ομοδικία όμως καθιδρύεται μόνο στην άνω περίπτωση και όχι σε άλλες περιπτώσεις όταν λ.χ. πρόκειται για διαφορετικές μερίδες που αναφέρονται σε ξεχωριστά τμήματα ακινήτου, ή απλώς ενάγεται επιπλέον τρίτος που αμφισβητεί το δικαίωμα του ενάγοντος, κατά τα γενικώς ισχύοντα επί αναγνωριστικής κυριότητας ή διεκδικητικής αγωγής (ΑΠ 1298/2021, ΑΠ 712/2020 σε https://www.areiospagos.gr/ ΕφΠειρ 601/2018 σε https://www.efeteio-peir.gr/). Εξάλλου, από το συνδυασμό των διατάξεων των άρθρων 294, 297, 298 και 299 ΚΠολΔ προκύπτει, ότι η αποδοχή της αγωγής, μπορεί να γίνει είτε ρητώς με την τήρηση των διατυπώσεων του άρθρου 297 ΚΠολΔ, δηλαδή ή με δήλωση που καταχωρίζεται στα πρακτικά ή με δικόγραφο που επιδίδεται στον αντίδικο του παραιτουμένου ή με δήλωση στις προτάσεις, είτε σιωπηρώς με πράξεις όμως από τις οποίες σαφώς συνάγεται η πρόθεση αποδοχής. Προκειμένου, όμως, περί του Ελληνικού Δημοσίου, τόσο η αποδοχή της αγωγής/απόφασης, όσο και η παραίτηση από ένδικο μέσο είναι πάντοτε ρητή, διότι μπορεί να γίνει μόνο με την τήρηση των διατυπώσεων που ορίζονται με τις διατάξεις των άρθρων 6 του Ν. 3086/2002 (Οργανισμός Νομικού Συμβουλίου του Κράτους (ΝΣΚ) και 2 παρ.1 περ.β’ του Π/Δ 238/2003 (Εκτέλεση των διατάξεων περί Νομικού Συμβουλίου του Κράτους βλ. ΑΠ 1323/2013, ΑΠ 1204/2004 ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ). Σε περίπτωση τέλος αναγκαίας ομοδικίας η αποδοχή της αγωγής για να αναπτύξει αποτελέσματα, θα πρέπει να γίνει από όλους τους ομοδίκους (Μπαλογιάννη σε ΕρμΚΠολΔ Απαλαγάκη 2019 άρθρο 298 αρ.8). Στην προκείμενη περίπτωση το εκκαλούν Ελληνικό Δημόσιο με τον πρώτο λόγο της έφεσής του, παραπονείται ότι εσφαλμένα το Πρωτοβάθμιο Δικαστήριο έκανε δεκτή την αγωγή της ενάγουσας περί αναγνώρισης κυριότητας και διόρθωσης κτηματολογικής εγγραφής, στρεφόμενη κατά του Δήμου Περάματος και του Ελληνικού Δημοσίου, δεχόμενο ότι οι εναγόμενοι και μεταξύ αυτών το Ελληνικό Δημόσιο, με προφορική δήλωση του πληρεξουσίου τους Δικηγόρου και τις έγγραφες προτάσεις τους, είχαν αποδεχθεί την αγωγή. Το σχετικό χωρίο των πρακτικών του πρωτοβάθμιου Δικαστηρίου, έχει ως εξής : «-(Πρόεδρος)Εσείς : – (πρώτος εναγόμενος Δήμος Περάματος) Ο Δήμος προσκομίζει βεβαίωση ότι δεν αμφισβητείται το ακίνητο. -Εσείς : – (δεύτερο εναγόμενο Ελληνικό Δημόσιο) Και το Ελληνικό Δημόσιο παρομοίως. – Αναφερόμαστε και στις προτάσεις.- Συνομολογείτε δηλαδή ουσιαστικά την αγωγή.». Ο πρώτος εναγόμενος Δήμος Περάματος στις έγγραφες προτάσεις του στο πρωτοβάθμιο Δικαστήριο ανέφερε ρητώς ότι δεν διεκδικεί το επίδικο ακίνητο, επικαλούμενος βεβαίωση της προϊσταμένης του τμήματος Πολεοδομίας. Το Ελληνικό Δημόσιο στις έγγραφες προτάσεις του μνημόνευε και αυτό έγγραφα, της Περιφερειακής Διεύθυνσης Δημόσιας περιουσίας και Διεύθυνσης Δασών, κατά τα οποία το επίδικο δεν είναι καταγεγραμμένο ως Δημόσιο κτήμα και δεν έχει γίνει έρευνα ιδιοκτησιακού καθεστώτος, ούτε βεβαιώνεται η ανυπαρξία δικαιωμάτων του Δημοσίου. Όμως κατά τα λοιπά αμφισβήτησε ρητώς την κυριότητα της ενάγουσας και πρόβαλλε ένσταση ιδίας κυριότητας α) ως διάδοχο του Τουρκικού κράτους «δικαιώματι πολέμου», β) λιβάδι βοσκότοπο, γ) αδέσποτη έκταση, και δ) τακτικής και έκτακτης χρησικτησίας. Συνεπώς η δήλωση του πληρεξουσίου του «και το Ελληνικό Δημόσιο παρομοίως» δεν μπορεί να εκληφθεί ως αποδοχή της αγωγής από πλευράς του, με δεδομένο το άνω περιεχόμενο των έγγραφων προτάσεών του, που κατατέθηκαν στο ακροατήριο του πρωτοβάθμιου Δικαστηρίου, στις οποίες ρητώς αμφισβητούσε την κυριότητα της ενάγουσας και μνημόνευε τα έγγραφα που μόλις αναφέρθηκαν, που ανέφεραν απλώς για μη διαπίστωση δικαιωμάτων του Δημοσίου και όχι ότι αυτό δεν διεκδικεί το επίδικο, όπως ο πρώτος εναγόμενος Δήμος Περάματος. Εκτός τούτων για την αποδοχή της αγωγής δεν είχε προσκομισθεί η σχετική γνωμοδότηση του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους, καθώς και η Υπουργική απόφαση αποδοχής αυτής (άρθρα 6 παρ.1 περ.β’ και 7 παρ.4, 5 του Ν. 3086/2002). Εσφαλμένα συνεπώς το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο θεώρησε ότι το Ελληνικό Δημόσιο με προφορική δήλωση του πληρεξουσίου του ΝΣΚ που είχε εκπροσωπήσει αυτό και τις έγγραφες προτάσεις του είχε αποδεχθεί την αγωγή. Σημειώνεται ότι μεταξύ των εναγόμενων Δήμου Περάματος και Ελληνικού Δημοσίου υπάρχει σχέση απλής και όχι αναγκαίας ομοδικίας, αφού στην επίδικη αγωγή με αντικείμενο την αναγνώριση της κυριότητας και διόρθωση πρώτης εγγραφής, ως δικαιούχος στο κτηματολογικό φύλλο αναφερόταν μόνο ο Δήμος Περάματος και όχι το Ελληνικό Δημόσιο, για την παθητική νομιμοποίηση του οποίου δεν γινόταν στην αγωγή ειδικότερα λόγος (βλ. αναλυτικότερα κατωτέρω), ώστε η αποδοχή της αγωγής, όπως έγινε δεκτό από το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο, για τον πρώτο εναγόμενο Δήμο Περάματος, παράγει κανονικά τα έννομα αποτελέσματά της (άρθρο 75 παρ. 1 ΚΠολΔ). Συνεπώς αφού δεν έχει αποδοχή της αγωγής από το πρώτο εναγόμενο Ελληνικό Δημόσιο, θα πρέπει να γίνει δεκτή η έφεσή του ως προς τον πρώτο λόγο αυτής ως ουσιαστικά βάσιμη, να εξαφανισθεί η εκκαλούμενη απόφαση ως προς το πρώτο εναγόμενο Ελληνικό Δημόσιο και να διακρατηθεί η αγωγή να δικασθεί από το παρόν Δικαστήριο (άρθρο 535 παρ.1 ΚΠολΔ).
¨Όπως προκύπτει από τη διάταξη του άρθρου 1094 ΑΚ επί αγωγής διεκδικητικής ή αναγνωριστικής ακινήτου, πρέπει να εκτίθενται στο δικόγραφό της όλα εκείνα τα πραγματικά περιστατικά, των οποίων η συνδρομή είναι αναγκαία, κατά το πραγματικό του οικείου κανόνα, για τη γέννηση ή μεταβίβαση του
δικαιώματος κυριότητας στο πρόσωπο του ενάγοντος, όσο τα περιστατικά της νομιμοποίησης του εναγόμενου. Η νομιμοποίηση των διαδίκων είναι η εξουσία διεξαγωγής συγκεκριμένης δίκης για συγκεκριμένη έννομη σχέση, καθοριζόμενη κατά κανόνα ως προς το αντικείμενό της και τους φορείς της, από το ουσιαστικό δίκαιο (Ολ ΑΠ 18/2005). Το υποκείμενο που εμφανίζεται κατά το δίκαιο ως δικαιούχος, νομιμοποιείται ενεργητικά για την άσκηση του συγκεκριμένου ενδίκου βοηθήματος, ενώ ο φερόμενος ως υπόχρεος νομιμοποιείται παθητικά. Η νομιμοποίηση του διαδίκου απορρέει, κατά κανόνα, αμέσως από το νόμο και κυρίως από διατάξεις του ουσιαστικού ή κάποτε και του δικονομικού δικαίου (βλ. αρθρ. 76). Το έννομο συμφέρον, (άρθρο 68) επιτελεί νομιμοποιητική λειτουργία στην αναγνωριστική αγωγή (άρθρο 70) και ειδικότερα επί αναγνωριστικής αγωγής κυριότητας, το έννομο συμφέρον του ενάγοντος, συνίσταται στην προσβολή από τον εναγόμενο του δικαιώματος του ενάγοντος, είτε με αποβολή και κατάληψη του επιδίκου πράγματος, είτε με άλλη ενέργεια ή παράλειψη ενέργειας που έπρεπε να γίνει, είτε και με απλή αμφισβήτηση, εφόσον με αυτή δημιουργείται για το δικαίωμα σύγχυση και αμφιβολία, από την οποία απειλείται βλάβη, για την αποτροπή της οποίας η επιδιωκόμενη απόφαση αποτελεί πρόσφορο μέσο (ΑΠ 40/2018, ΑΠ 554/2016, ΑΠ 650/2015 σε www.areiospagos.gr). Η έλλειψη, άλλωστε, νομιμοποίησης, όπως και το ορισμένο και η νομική βασιμότητα της αγωγής εξετάζεται αυτεπαγγέλτως από το Δικαστήριο και έχει ως συνέπεια την απόρριψη της αγωγής, ως απαράδεκτης, για έλλειψη διαδικαστικής προϋπόθεσης της δίκης (ΑΠ 55/2022 σε www.areiospagos.gr). Την εξουσία αυτή έχει ειδικότερα αυτεπαγγέλτως το δευτεροβάθμιο Δικαστήριο και χωρίς ειδικό λόγο έφεσης, από το μεταβιβαστικό αποτέλεσμα αυτής (άρθρα άρθρων 522,524, 525, 526 και 536 ΚΠολΔ όταν η αγωγή έχει γίνει δεκτή κατ΄ουσίαν και ο εναγόμενος εκκαλών να ζητά την απόρριψή της, έστω και για άλλος λόγους (ΑΠ 419/2004 ΕΑΔ 47, 146, ΑΠ 7/2001 ΕλΔ 42.925, ΑΠ 1216/1997 ΕλΔ 39,573, ΕφΑΘ 1778/2011 ΝοΒ 59, 982, ΕφΠατρ 440/2004 ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ). Σαμουήλ, Σαμουήλ, η Έφεση 2003 αρ. 852). Τέλος η αγωγή του άρθρου 6 παρ. 2 του ν. 2664/1998 έχει διττό χαρακτήρα (αναγνωριστικό – διορθωτικό), περιεχόμενο του αιτήματός της είναι η αναγνώριση του δικαιώματος (κυριότητας), που ισχυρίζεται ότι έχει ο ενάγων επί του σχετικού ακινήτου και η διόρθωση της αντίστοιχης ανακριβούς εγγραφής, απευθύνεται δε κατά του αναγραφόμενου ως δικαιούχου στο κτηματολογικό φύλλο και των καθολικών διαδόχων και σε και σε περίπτωση που εχώρησε μεταβίβαση και κατά των ειδικών διαδόχων αυτού (ΑΠ 277/2019 σε www.areiospagos.gr).
Στην προκείμενη περίπτωση η ενάγουσα εξέθετε στην από 17-11-2014 και με αρ. καταθ. ΓΑΚ/ΕΑΚ αρ. καταθ. ………./2014 αγωγή της ότι είναι αποκλειστική κυρία, νομέας και κάτοχος ενός ακινήτου – οικοπέδου με ισόγεια κατοικία, το οποίο βρίσκεται πάνω σε ανώνυμη οδό, στο Δήμο …. Αττικής στην περιοχή ……… στο οικοδομικό τετράγωνο 11 Β, έκτασης κατά τους τίτλους κτήσης 148,12 τ.μ. και ήδη 203,64 τμ. όπως αυτό αποτυπώνεται υπό στοιχ. στο με στοιχεία Α.Β.Γ.Δ.Ε.Α. από Ιουνίου 2014 τοπογραφικό διάγραμμα του πολιτικού μηχανικού …………, όπως αυτό περιγράφεται στην αγωγή. Ότι το ακίνητο αυτό περιήλθε στην κυριότητά της κατά την έκταση των 148,12 τ.μ. με το με αρ. …./4-4-1957 συμβόλαιο αγοραπωλησίας του συμβολαιογράφου Πειραιά ………., που μεταγράφηκε νόμιμα, και εν μέρει με έκτακτη χρησικτησία, καθώς αφ’ ότου περιήλθε στην κατοχή της (1958), έως την άσκηση της αγωγής ασκούσε σ΄αυτό διακατοχικές πράξεις με διάνοια κυρίου, όπως προσδιορίζονται και αυτές στην αγωγή, ήτοι ανήγειρε σ΄αυτό οικία στην οποία αρχικά κατοικούσε και κατόπιν εκμίσθωνε σε τρίτους. Ότι στο δικαιοπάροχό της ………., είχε περιέλθει το επίδικο ακίνητο κατά μείζονα έκταση με τον υπ’ αριθμ. … κλήρο με παραχώρηση από το Υπουργείο Γεωργίας με τον υπ’ αριθμ. …./24-31947 τίτλο κυριότητας – παραχωρητήριο του ως άνω Υπουργείου, το οποίο μεταγράφηκε νόμιμα. Ότι το επίδικο ακίνητο έχει καταχωρηθεί στο κτηματολογικό γραφείο Πειραιά με αρ. ΚΑΕΚ ……….. εσφαλμένα, έχοντας έκταση 925 τμ. με δικαιούχο κατά ποσοστό 100 % τον πρώτο εναγόμενο Δήμο …………. Με βάση το ιστορικό αυτό ζήτησε : α) να αναγνωριστεί αποκλειστική κυρία, νομέας και κάτοχος του επιδίκου ακινήτου, β) να διαταχθεί η διόρθωση της ανακριβούς πρώτης εγγραφής γ) να διαταχθεί η χωρική μεταβολή με κατάργηση του ΚΑΕΚ ………… και κορυφών όπως προσδιορίζει, δημιουργία νέων κορυφών και δημιουργία νέου ΚΑΕΚ για την ιδιοκτησία της, με βάση το άνω τοπογραφικό διάγραμμα, που προανέφερε και επισυνάπτει στην αγωγή της και να υποχρεωθεί ο προϊστάμενος του κτηματολογικού γραφείου να καταχωρήσει την σχετική εγγραφή. ¨Οπως μόλις αναφέρθηκε, δικαιούχος με βάση την κτηματολογική εγγραφή φέρεται ο Δήμος Περάματος, ώστε ορθώς η ενάγουσα έχει απευθύνει την αγωγή σε βάρος του. Ωστόσο στην ίδια αγωγή δεν γίνεται καμία απολύτως αναφορά για το δεύτερο εναγόμενο Ελληνικό Δημόσιο, λ.χ. ότι είναι συνδικαιούχος ή ειδικός διάδοχος του πρώτου εναγόμενου κι έτσι έχει καταχωρηθεί στο κτηματολογικό φύλλο, είτε ότι τα όργανά του έχουν με οποιονδήποτε τρόπο αμφισβητήσει την κυριότητα της ενάγουσας ή γενικά έχει προβάλει με οποιονδήποτε τρόπο δικαίωμα στο άνω ακίνητο. Δεν αναφέρονται δηλαδή στο δικόγραφο περιστατικά, από τα οποία να προκύπτει το έννομο συμφέρον της ενάγουσας για άσκηση της επίδικης αγωγής σε βάρος του Ελληνικού Δημοσίου, ώστε να απαιτείται και ως προς αυτό να ρυθμισθεί η αβεβαιότητα της έννομης σχέσης και περαιτέρω να διορθωθεί η εσφαλμένη κτηματολογικό εγγραφή με έκδοση δικαστικής απόφασης. Τα ανωτέρω ισχύουν ανεξαρτήτως του ότι το δεύτερο εναγόμενο με τις προτάσεις του στο πρωτοβάθμιο Δικαστήριο και την έφεσή του, αμφισβήτησε το δικαίωμα της ενάγουσας, δεδομένου ότι το έννομο συμφέρον, το παραδεκτό και ορισμένο της αγωγής κρίνονται από το ίδιο το δικόγραφο χωρίς να ασκεί επιρροή η απάντηση στην αγωγή του εναγόμενου. ¨Όπως επίσης προεκτέθηκε το δευτεροβάθμιο Δικαστήριο ελέγχει αυτεπαγγέλτως το παραδεκτό, ορισμένο και νόμω βάσιμο της αγωγής, ενόψει και του ότι το εκκαλούν – εναγόμενο παραπονείται για εσφαλμένη εκτίμηση των αποδείξεων, αλλά καθώς έχει ήδη εξαφανισθεί η εκκαλουμένη απόφαση, ελέγχεται πλέον η ίδια η αγωγή κατ΄ουσίαν (άρθρο 535 παρ.1 ΚΠολΔ). Ενόψει των παραπάνω η αγωγή της ενάγουσας ως προς το δεύτερο εναγόμενο, πρέπει να απορριφθεί ως απαράδεκτη λόγω έλλειψης εννόμου συμφέροντος και κατ΄επέκταση παθητικής νομιμοποίησης (άρθρο 68 ΚΠολΔ). Σε βάρος της ενάγουσας πρέπει να επιβληθούν τα δικαστικά έξοδα του εναγόμενου, των δύο βαθμών δικαιοδοσίας, μειωμένα όμως λόγω εύλογης αμφιβολίας της ως προς την έκβαση της δίκης (άρθρο 179 ΚΠολΔ).
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ
ΔΙΚΑΖΕΙ αντιμωλία των διαδίκων.
ΔΕΧΕΤΑΙ τυπικά και κατ΄ουσίαν την έφεση.
ΕΞΑΦΑΝΙΖΕΙ την εκκαλούμενη με αρ. 2316/2021 απόφαση. του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς, μόνο ως προς το δεύτερο εναγόμενο Ελληνικό Δημόσιο.
ΔΙΑΚΡΑΤΕΙ την υπόθεση.
ΔΙΚΑΖΕΙ επί της από 17-11-2014 και με αρ. καταθ. ΓΑΚ/ΕΑΚ αρ. καταθ. ……………./2014 αγωγής ως προς το δεύτερο εναγόμενο
ΑΠΟΡΡΙΠΤΕΙ την αγωγή ως προς αυτό.
ΕΠΙΒΑΛΛΕΙ σε βάρος της ενάγουσας τα δικαστικά έξοδα του εκκαλούντος δευτέρου εναγόμενου, τα οποία ορίζει στο ποσό των εξακοσίων (600) €.
ΚΡΙΘΗΚΕ, αποφασίσθηκε και δημοσιεύθηκε σε έκτακτη δημόσια συνεδρίαση στο ακροατήριό του στον Πειραιά, χωρίς την παρουσία των διαδίκων και των πληρεξουσίων δικηγόρων τους, στις 23.11.2023.
Ο ΔΙΚΑΣΤΗΣ Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ