Αριθμός 670/2023
ΤΟ ΜΟΝΟΜΕΛΕΣ ΕΦΕΤΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΩΣ
Τμήμα 2ο
Αποτελούμενο από τη Δικαστή Σταυρούλα Λιακέα, Εφέτη, η οποία ορίσθηκε από τον Πρόεδρο του Τριμελούς Συμβουλίου Διευθύνσεως του Εφετείου Πειραιώς, και από τη Γραμματέα Κ.Σ
Συνεδρίασε δημόσια στο ακροατήριό του στις ……….., για να δικάσει την υπόθεση μεταξύ των :
ΕΚΚΑΛΟΥΝΤΟΣ: ……………. ο οποίος εκπροσωπήθηκε από τον πληρεξούσιό του δικηγόρο Γεώργιο Μιχελάκο (με δήλωση κατ΄ άρθρο 242 παρ 2 ΚΠολΔ).
ΕΦΕΣΙΒΛΗΤΟΥ: ………….. ο οποίος παραστάθηκε μετά του πληρεξουσίου του δικηγόρου Αθανασίου Ψάλτη.
Ο εφεσίβλητος (καθώς και ο ……….. -μη διάδικος στην παρούσα δίκη) κατέθεσε ενώπιον του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς την από 1.11.2019 (ΓΑΚ/ΕΑΚ ………../2019) αγωγή, επί της οποίας εκδόθηκε η υπ΄ αριθμ. 1890/2021 απόφαση του ως άνω Δικαστηρίου, που απέρριψε την αγωγή του δευτέρου ενάγοντος (……………..) και δέχθηκε εν μέρει την αγωγή του πρώτου ενάγοντος και ήδη εφεσιβλητου (………….).
Την απόφαση αυτή προσέβαλε ενώπιον του παρόντος Δικαστηρίου ο εναγόμενος και ήδη εκκαλών με την από 26.5.2022 (ΓΑΚ/ΕΑΚ ………./2022-………../2022) έφεσή του, της οποίας δικάσιμος ορίσθηκε η αναφερόμενη στην αρχή της παρούσας απόφασης.
Η υπόθεση εκφωνήθηκε με τη σειρά της από το οικείο πινάκιο και συζητήθηκε.
Ο πληρεξούσιος δικηγόρος του εκκαλούντος, ο οποίος παραστάθηκε με δήλωση ενώπιον του παρόντος Δικαστηρίου, ανέπτυξε τις απόψεις του με τις έγγραφες προτάσεις που προκατέθεσε και ο πληρεξούσιος δικηγόρος του εφεσιβλήτου, αφού έλαβε το λόγο από την Πρόεδρο, αναφέρθηκε στις έγγραφες προτάσεις που κατέθεσε.
ΜΕΛΕΤΗΣΕ ΤΗ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ
ΚΑΙ ΣΚΕΦΘΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ
Η υπό κρίση από 27.5.20220 με αριθμό κατάθεσης δικογράφου Πρωτοδικείου ΓΑΚ/ΕΑΚ ………/2022 και με αριθμό κατάθεσης Εφετείο ………./2022 έφεση κατά της υπ’ αριθμ. 1890/2021 οριστικής απόφασης του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς, που εκδόθηκε αντιμωλία των διαδίκων, κατά την τακτική διαδικασία και με την οποία έγινε εν μέρει δεκτή ως προς τον πρώτο ενάγοντα και ήδη εφεσίβλητο ως βάσιμη κατ΄ ουσίαν η από 11.9.2019 και με αριθμό έκθεσης κατάθεσης ΓΑΚ/ΕΑΚ/………../07.11.2019 αγωγή του πρώτου ενάγοντα και ήδη εφεσίβλητου κατά του εναγομένου και ήδη εκκαλούντος, έχει ασκηθεί νομότυπα και εμπρόθεσμα (άρθρα 495 παρ. 1, 511, 513 ΚΠοΛΔ ) κατά τα άρθρα 495, όπως ισχύει μετά την τροποποίηση της με το άρθρο τρίτο του ν. 4335/2015 που εφαρμόζεται για τις εφέσεις που ασκούνται από την 1.1.2016, 499, 500, 511, 513 παρ1 εδ. β, 516 παρ. 1 εδ. β και 517 και 518 παρ. 2 Κ.Πολ.Δ., όπως ισχύει μετά την αντικατάσταση του με το ανωτέρω άρθρο, πριν παρέλευση διετίας από τη δημοσίευση της, εφόσον δεν προκύπτει αλλά ούτε οι διάδικοι επικαλούνται επίδοση της εκκαλουμένης απόφασης, ούτε προκύπτει άλλος λόγος απαραδέκτου, καθόσον η εκκαλούμενη απόφαση δημοσιεύθηκε στο ακροατήριο του πρωτοβάθμιου Δικαστηρίου στις 10.9.2021, το δε εφετήριο κατατέθηκε στη γραμματεία του Πρωτοδικείου Πειραιά στις 27.5.2022. Αρμοδίως φέρεται για συζήτηση ενώπιον του Δικαστηρίου τούτου (άρθρο 19 του Κ.Πολ.Δ.), δεδομένου ότι κατά την κατάθεση της έφεσης έχει καταβληθεί το προβλεπόμενo από τη διάταξη του άρθρου 492 Α εδ. γ του ΚΠολΔ παράβολο Δημοσίου (με κωδικό …………../2022 ηλεκτρονικό παράβολο). Πρέπει, επομένως, αφού γίνει τυπικά δεκτή (άρθρο 532 του ίδιου Κώδικα), να ερευνηθεί περαιτέρω, ως προς το παραδεκτό και το βάσιμο των λόγων της (άρθρο 533 παρ. 1 του Κ.Πολ.Δ.), κατά την ίδια ως άνω διαδικασία, κατά το μέρος που μεταβιβάζεται η υπόθεση με την άσκηση έφεσης στο δευτεροβάθμιο δικαστήριο άρθρο 522 ΚΠΟΛΔ.
Στην προκειμένη περίπτωση με την από 11.9.2019 και με αριθμό έκθεσης κατάθεσης ΓΑΚ/ΕΑΚ/…………../07.11.2019 αγωγή του οι πρώτος και δεύτερος ενάγοντες και εκ των οποίων ο πρώτος είναι εφεσίβλητος εξέθεσαν ότι ο εναγόμενος στον Πειραιά, επί της οδού Ηρώων Πολυτεχνείου, στις 12-3-2014, υπό τις ειδικότερες περιγραφόμενες συνθήκες, επιτέθηκε στον πρώτο εξ αυτών και κρατώντας μία βαριά αλυσίδα ασφάλισης μοτοσικλέτας τον χτύπησε στο πρόσωπο, με αποτέλεσμα να υποστεί τις αναφερόμενες στην ένδικη αγωγή σωματικές κακώσεις και μόνιμες βλάβες της υγείας του, επιπλέον δε, επιτέθηκε στον δεύτερο εξ αυτών και τον χτύπησε στο αριστερό αυτί και στο αριστερό χέρι του προκαλώντας του σωματικές κακώσεις, ενώ με τη χρήση της ως άνω αλυσίδας προκάλεσε φθορές στην οροφή του υπ’ αριθμ. Κυκλοφορίας ……….. Δ.Χ. Ταξί, το οποίο μίσθωνε ο πρώτος εξ αυτών, και εξύβρισε και απείλησε αμφοτέρους, κατά τα ειδικότερα εκτιθέμενα στην ένδικη αγωγή. Ότι, για τις ως άνω παράνομες πράξεις του, ο εναγόμενος, με την υπ’ αριθ. AM 4039/2018 απόφαση του Α’ Μονομελούς Πλημμελειοδικείου Πειραιώς, κηρύχθηκε ένοχος επικίνδυνης και απλής σωματικής βλάβης σε βάρος του πρώτου και δεύτερου εξ αυτών, αντίστοιχα, και καταδικάστηκε σε συνολική ποινή φυλάκισης 3 ετών και 6 μηνών, ενώ για τις λοιπές πράξεις του έπαυσε υφ’ όρον η ποινική δίωξη κατ’ άρθρο 8 παρ. ι του ν. 44Π/2016. Με βάση το ιστορικό αυτό, οι ενάγοντες ζήτησαν, κατόπιν νομότυπου περιορισμού του αιτήματος της αγωγής σε εν μέρει έντοκο αναγνωριστικό, κατ’ άρθρο 223 εδ. β’ ΚΠολΔ, να υποχρεωθεί ο εναγόμενος να καταβάλει στον πρώτο εξ αυτών το ποσό των 9.000,00 ευρώ και στον δεύτερο εξ αυτών το ποσό των 1.000,00 ευρώ, καθώς και να αναγνωριστεί ότι ο εναγόμενος υποχρεούται να καταβάλει στον πρώτο εξ αυτών το ποσό των 81.000,00 ευρώ και στον δεύτερο εξ αυτών το ποσό των 9.000,00 ευρώ, ως χρηματική ικανοποίηση για την αποκατάσταση της ηθικής τους βλάβης, με το νόμιμο τόκο από την ημέρα που έλαβε χώρα το ένδικο περιστατικό (12-3- 2014), άλλως από την επίδοση της υπό κρίση αγωγής μέχρι την πλήρη εξόφληση, να κηρυχθεί η απόφαση που θα εκδοθεί προσωρινά εκτελεστή ως προς το καταψηφιστικό μέρος της, να απαγγελθεί σε βάρος του εναγομένου προσωπική κράτηση διάρκειας δώδεκα (12) μηνών, ως μέσο αναγκαστικής εκτέλεσης της απόφασης που θα εκδοθεί και να καταδικασθεί αυτός στα δικαστικά τους έξοδα. Το πρωτοβάθμιο δικαστήριο, δικάζοντας αντιμωλία των διαδίκων, με την εκκαλούμενη οριστική απόφασή του, έκρινε την αγωγή επαρκώς ορισμένη και νόμω βάσιμη, στηριζόμενη στις διατάξεις των άρθρων 297,298,299, 345, 346, 914 επ. και 932 ΑΚ, 70 και 176 και 907 και 908 ΚΠολΔ, ενώ έκρινε απορριπτέα τα παρεπόμενα αιτήματα περί επιδίκασης τόκων από τον χρόνο τέλεσης της ένδικης αδικοπραξίας και το αίτημα για την επιβολή προσωπικής κράτησης. Κατά τα λοιπά απέρριψε την αγωγή ως προς τον δεύτερο ενάγοντα επειδή η αξίωση έχει υποπέσει σε παραγραφή , ενώ έκανε εν μέρει δεκτή την αγωγή ως βάσιμη και κατ΄ ουσίαν, ως προς τον πρώτο ενάγοντα και υποχρέωσε τον εναγόμενο να καταβάλλει στον πρώτο ενάγοντα το ποσό των 8.000,00 ευρώ με το νόμιμο τόκο από την επίδοση της αγωγής μέχρι την εξόφληση, κήρυξε δε την απόφαση προσωρινά εκτελεστή ως προς το ποσό των 4.000,00 ευρώ. Ήδη, κατά της ως άνω απόφασης παραπονείται ο εναγόμενος και ήδη εκκαλών, με την υπό κρίση έφεση, για τους διαλαμβανόμενους σ’ αυτήν λόγους, που ανάγονται σε εσφαλμένη ερμηνεία και εφαρμογή του νόμου και εσφαλμένη εκτίμηση των αποδείξεων και ζητά την εξαφάνισή της, ώστε να απορριφθεί η ανωτέρω αγωγή στο σύνολό της.
Στην προκείμενη περίπτωση, ο εκκαλών με τον πρώτο λόγο της έφεσης του, ισχυρίζεται ότι το πρωτοβάθμιο δικαστήριο, εσφαλμένα ερμηνεύοντας και εφαρμόζοντας το νόμο, έκρινε πως η υπό κρίση αγωγή τυγχάνει ορισμένη ως προς το αίτημα της περί επιδίκασης χρηματικής ικανοποίησης λόγω ηθικής βλάβης, διότι ο πρώτος ενάγων δεν διευκρινίζει τα κατ΄ ίδιαν αιτούμενα ποσά για κάθε επικαλούμενη αδικοπραξία που ισχυρίζεται ότι υπέστη, ενώ αν είχε ορθά εφαρμόσει και ερμηνεύσει το νόμο θα είχε την αγωγή απορρίψει ως απαράδεκτη λόγω αοριστίας, ως προς το κονδύλιο της ηθικής βλάβης. Με το ανωτέρω περιεχόμενο η αγωγή είναι επαρκώς ορισμένη, ως περιέχουσα όλα τα αναγκαία στοιχεία για την πληρότητα του δικογράφου της, τα οποία απαιτούνται για την κατά νόμο θεμελίωση του αιτήματός της χρηματικής ικανοποίησης λόγω ηθικής βλάβης, καθόσον να εκτίθενται στο δικόγραφο αυτής τα πραγματικά περιστατικά που, κατά το νόμο, θεμελιώνουν την παράνομη και υπαίτια ζημιογόνο συμπεριφορά του εναγομένου, την πρόκληση από την εν λόγω συμπεριφορά ηθικής βλάβης, καθώς και τα στοιχεία εκείνα που προσδιορίζουν τη (θετική και αποθετική) ζημία του ενάγοντος, ήτοι περιγραφή των ζημιών κατά το είδος, την έκταση, την αιτία την προσβολή της υγείας, της τιμής του ενάγοντος, επιτρέποντας στο μεν δικαστήριο την εκτίμηση της νομικής βασιμότητας του καταγόμενου προς κρίση δικαιώματος αποζημίωσης, στο, δε, ζημιώσαντα εναγόμενο την άσκηση ανταπόδειξης και τα πραγματικά περιστατικά από τα οποία προκύπτει η αιτιώδης συνάφεια μεταξύ της ζημιογόνου συμπεριφοράς και της προκληθείσας ζημίας (ΑΠ 1381/2022, ΑΠ 693/2020, ΑΠ 46/2020, ΑΠ 649/2019), χωρίς να απαιτείται εξειδικευμένη αναφορά στα κατ΄ ίδιαν αιτούμενα ποσά για κάθε επικαλούμενη αδικοπραξία που ισχυρίζεται ότι υπέστη, εφόσον πηγάζουν από το ίδιο βιοτικό συμβάν κατά το οποίο εκδηλώθηκε η εγκληματική συμπεριφορά του εναγόμενου κατά την τέλεση των αναφερόμενων αδικημάτων, κατά τα εκτιθέμενα στην αγωγή. Συνεπώς, το πρωτοβάθμιο δικαστήριο, που με την εκκαλουμένη απόφασή του έκρινε τα ίδια, δεν έσφαλε ως προς την ερμηνεία και εφαρμογή του νόμου, απορριπτομένου του σχετικού λόγου έφεσης.
Από την εκτίμηση του συνόλου των εγγράφων που οι διάδικοι νόμιμα επικαλούνται και προσκομίζουν, άλλα από τα οποία λαμβάνονται υπόψη προς άμεση απόδειξη και άλλα για τη συναγωγή δικαστικών τεκμηρίων, μεταξύ των οποίων περιλαμβάνεται μια έγχρωμη φωτογραφία, που κατά νόμο (άρθρα 444 αρ. 3, 448 παρ. 2και 457 ΚΠολΔ) θεωρείται έγγραφο, τις εξετάσεις μαρτύρων κατά τη διενεργηθείσα προανάκριση από τη Διεύθυνση Αστυνομίας Πειραιά, Αστυνομικό τμήμα Δημοτικού Θεάτρου, που εκτιμώνται ελεύθερα στην παρούσα δίκη ως δικαστικά τεκμήρια (ΑΠ 154/1995, ΕλΔ/νη 33, 814, ΕφΑθ. 9440/1986, ΕλΔ/νη 1986, 869), τις δικαστικές αποφάσεις ποινικών δικαστηρίων, που αφορούν τους διαδίκους, εκτιμώμενες ως δικαστικά τεκμήρια (ΑΠ 1346/2011, ΑΠ 1349/2008, ΤΝΠ – Νόμος), καθώς και από τα διδάγματα της κοινής πείρας, που λαμβάνονται υπόψη αυτεπαγγέλτως από το δικαστήριο χωρίς απόδειξη (άρθρο 336 παρ. 4 ΚΠολΔ) αποδείχθηκαν τα ακόλουθα πραγματικά περιστατικά: Οι πρώτος και δεύτερος ενάγοντες είναι συγγενείς εξ αίματος πρώτου βαθμού, ήτοι πατέρας και υιός αντίστοιχα, και κατά τον επίδικο χρόνο (12-3-2014) ο πρώτος απασχολούνταν ως επαγγελματίας οδηγός ταξί, το οποίο μίσθωνε, ο δε δεύτερος (μη διάδικος) υπηρετούσε την στρατιωτική θητεία του ως οπλίτης. Στις 12-3-2014 και περί ώρα 14:30 οι ανωτέρω κινούνταν με το υπ’ αριθμ. κυκλοφορίας ……….. Δ.Χ. ταξί, που οδηγούσε ο πρώτος εξ αυτών, στην οδό Ηρώων Πολυτεχνείου στον Πειραιά. Κατά το χρόνο που ήταν ακινητοποιημένοι πριν το φανάρι της διασταύρωσης με την οδό Ελ. Βενιζέλου, μία διερχόμενη γυναίκα η οποία κρατούσε ένα παιδί στην αγκαλιά της έκανε νόημα στον πρώτο ενάγοντα οδηγό για επιβιβαστεί στο ταξί. Ο τελευταίος κόρναρε για να την ειδοποιήσει να επιβιβαστεί στο όχημα του. Την στιγμή εκείνη, ο εναγόμενος, ο οποίος κινούνταν με το υπ’ αριθμ. κυκλοφορίας ………… δίκυκλο μηχανάκι, σταμάτησε μπροστά από το όχημα των εναγόντων και άρχισε να εξυβρίζει έντονα τον πρώτο ενάγοντα οδηγό ερωτώντας τον το λόγο που του κόρναρε, ενώ κρατούσε στα χέρια του μία αντικλεπτική αλυσίδα ασφάλισης της μηχανής. Ο υιός του ενάγοντος του εξήγησε το λόγο που κόρναρε αλλά ο εναγόμενος βρισκόταν σε έξαλλη κατάσταση. Τότε ο πρώτος ενάγων εξήλθε εκνευρισμένος από το αυτοκίνητο και πριν προλάβει να πει ή να κάνει οτιδήποτε μόλις πλησίασε τον εναγόμενο ο τελευταίος σήκωσε την αλυσίδα και τον χτύπησε στο πρόσωπο ρίχνοντάς τον στο έδαφος αναίσθητο. Μετά από παρότρυνση νεαρών παρευρισκομένων, ο δεύτερος ενάγων για να εμποδίσει τη διαφυγή του εναγομένου μέχρι να προσέλθει η Αστυνομία, αφαίρεσε τα κλειδιά από το δίκυκλο μηχανάκι και μετέβη να δει τον πατέρα του, ο οποίος είχε μεταφερθεί σε ένα παρακείμενο κατάστημα όπου τον φρόντιζαν. Κατά το χρόνο εκείνο, ο εναγόμενος απομακρύνθηκε με το δίκυκλο μηχανάκι από το σημείο, ωστόσο επανήλθε με απειλές για να του παραδώσουν τα κλειδιά του δικύκλου του, χωρίς αποτέλεσμα, αφού δε χτύπησε δύο φορές την οροφή του οχήματος ταξί με την βαριά αλυσίδα την οποία κρατούσε απομακρύνθηκε πλέον προς την οδό Φίλωνος. Στο μεταξύ, αστυνομικοί της ομάδας ΔΙ.ΑΣ., οι οποίοι είχαν ήδη προσέλθει στο σημείο, έσπευσαν προς αναζήτηση του εναγομένου, οπότε και τον εντόπισαν στην οδό Φίλωνος αρ. 10 και διενήργησαν έλεγχο σε αυτόν, ενώ κατά τη στιγμή εκείνη τους προσέγγισε ο δεύτερος ενάγων υποδεικνύοντας τον εναγόμενο ως δράστη αξιόποινων πράξεων. Ο πρώτος ενάγων προσήλθε στο Εξωτερικό Νευροχειρουργικό (Ν/Χ) Ιατρείο του Γ.Ν. Νίκαιας «Άγιος Παντελεήμων» την ίδια ημέρα (12-3-2014) και αφού εξετάστηκε βρέθηκε: κάκωση κεφαλής από αμβλύ μεταλλικό αντικείμενο, GIS: 15/15, εκχύμωση κάτω βλεφάρου (ΔΕ), θλαστικό άνω χείλους, ενώ ήταν περιπατητικός, προσανατολισμένος, δίχως περιτραυματική αμνησία ή απώλεια αισθήσεων, δίχως εμέτους, ισόκορος, ΑΝΕ: Κ.Φ., Ro Κρανίου F + Ρ: Δίχως απεικονιστικά ευρήματα εκ της κάκωσης, Εις ΩΡΛ, επιπλέον δε προσήλθε στο Εξωτερικό ΩΡΑ Ιατρείο του ως άνω Νοσοκομείου, και αφού εξετάστηκε διαπιστώθηκαν τα εξής : αναφερόμενος ξυλοδαρμός, από ωρών θλαστικό κρασπέδου από χείλους, έγινε συρραφή, στοματοφάρυγγας κατά φύση χωρίς αιμορραγία, ΡΔ χωρίς αιμορραγία κλινική εικόνα κατάγματος ρινικού οστού, χωρίς ρινορραγία, ώτα κατά φύση άμφω, εδόθησαν οδηγίες, φαρμακευτική αγωγή, όπως προκύπτει σχετικά από τα δύο (2) υπ’ αριθμ. πρωτ. …../28-3-2014 πιστοποιητικά εξέτασης των Τμημάτων Τακτικών Εξωτερικών Ιατρείων- ΕΠ Ν/Χ και ΩΡΑ του Γ.Ν. Νίκαιας «Άγιος Παντελεήμων». Επίσης, από την κλινική αντικειμενική εξέταση του πρώτου ενάγοντος που έγινε στις 13-3- 2014 στο Ιατρείο της Ιατροδικαστικής Υπηρεσίας Πειραιά διαπιστώθηκαν: εκχυμώσεις βλεφάρων δεξιού οφθαλμού, οίδημα άνω χείλους στόματος δεξιά και θλαστικό τραύμα χειρουργικώς συρραφέν (2 ράμματα) και συνοδή εκχύμωση έσω επιφάνειας, οίδημα δεξιάς παρειάς, ενώ ο ανωτέρω αιτιάτο δια άλγος στην υπερώα κατά την κατάποση, οι ανωτέρω δε κακώσεις φέρεται να έχουν προκληθεί από θλων όργανο, όπως προκύπτει από την υπ’ αριθ. πρωτ. … Αριθ. Έκθ. ….. από 13.3.2014 ιατροδικαστική έκθεση της Ιατροδικαστικής Υπηρεσίας Πειραιά. Περαιτέρω, ο πρώτος ενάγων εξετάστηκε στα επείγοντα οφθαλμολογικά ιατρεία του Γ.Ν.Ν.-Πειραιά «Αγιος Παντελεήμων» στις 8-9-2014 και ευρέθη αποκόλληση υαλοειδούς δεξιού οφθαλμού και συνεστήθη σε αυτόν ξεκούραση και αποχή από κάθε εργασία για 5 ημέρες τουλάχιστον, όπως προκύπτει από το από 8-9-2014 ιατρικό σημείωμα του οφθαλμιάτρου ……………. της Οφθαλμολογικής Κλινικής του ως άνω Νοσοκομείου. Ο ενάγων εξετάστηκε στα εξωτερικά ιατρεία της Γναθοχειρουργικής Κλινικής του Γ.Ν. Ελευσίνας «Θριάσιο» στις 23-3-2015 όπου διαπιστώθηκε ότι έπασχε από παλαιό πωρωθέν κάταγμα ζυγωματικού οστού δεξιά (προ ενός έτους περίπου με βάση το ιστορικό), αναφερόμενη υπαισθησία δεξιού ημιμορίου προσώπου, εντονότερη υπαισθησία με αιμωδίες στη περιοχή κατανομής του υποσταγμίου νεύρου δεξιά, συνεστήθη νευρολογική εκτίμηση και έγινε ενημέρωση του ασθενούς όσον αφορά το παλαιό κάταγμα του ζυγωματικού οστού, όπως προκύπτει από την υπ’ αριθμ. πρωτ, ………/1-4-2015 ιατρική βεβαίωση- γνωμάτευση του …………., διευθυντή Γναθοχειρουργικής ΕΣΥ του ως άνω Νοσοκομείου. Δεν αποδείχθηκε ο ισχυρισμός του εναγομένου και ήδη εκκαλούντος περί του ότι προκάλεσε τις ανωτέρω σωματικές βλάβες στον ενάγοντα αμυνόμενος και ειδικότερα περί του ότι ενόσω ο ίδιος (εναγόμενος) βρισκόταν με το δίκυκλο σταματημένος στη διασταύρωση χωρίς να έχει οπτική επαφή με τον ερυθρό σηματοδότη, υπέλαβε το παρατεταμένο κορνάρισμα στο οποίο προέβη ο πρώτος ενάγων ως παρακίνηση να συνεχίσει την πορεία του, λόγω του ότι είχε ανάψει ο φωτεινός σηματοδότης, με αποτέλεσμα να εισέλθει ανέλεγκτα στη διασταύρωση και να κινδυνέψει να παρασυρθεί από τα κανονικά διερχόμενα οχήματα, όταν δε ο ίδιος (εναγόμενος) επέστρεψε στην αρχική θέση του και ζήτησε εξηγήσεις από τον πρώτο ενάγοντα απευθύνοντας προς αυτόν εξυβριστικές λέξεις και φράσεις, ο τελευταίος κινήθηκε απειλητικά προς το μέρος του εξυβρίζοντας και απειλώντας αυτόν και με εμφανή πρόθεση να τον χτυπήσει, οπότε ο ίδιος (εναγόμενος) αμυνόμενος τον χτύπησε με τη γυμνή δεξιά χείρα του στο πρόσωπο μόνον μία φορά, με αποτέλεσμα ο ανωτέρω παθών να πέσει στο οδόστρωμα, από όπου αμέσως σηκώθηκε και κινήθηκε σε παρακείμενο κατάστημα. Τούτο διότι από κανένα αποδεικτικό στοιχείο δεν αποδείχθηκε ότι ο πρώτος ενάγων κινήθηκε απειλητικά σε βάρος του εναγομένου απευθύνοντας απειλητικές και εξυβριστικές εκφράσεις εναντίον του, αντιθέτως αποδείχθηκε ότι ο εναγόμενος είχε στην κατοχή του, κατά το χρόνο που επιτέθηκε στον πρώτο ενάγοντα αντικλεπτική αλυσίδα την οποία χρησιμοποίησε για να καταφέρει πλήγματα στο πρόσωπο του πρώτου ενάγοντα, γεγονός το οποίο αναφέρουν στις προανακριτικές καταθέσεις που λήφθηκαν αυθημερόν τόσο ο πρώτος ενάγων όσο και ο υιός του , όπως δε προκύπτει από το είδος και την έκταση των τραυμάτων σε όλη την επιφάνεια του προσώπου του ενάγοντα που δεν θα μπορούσαν να προκληθούν από ένα χτύπημα με το χέρι του εναγομένου. Εξάλλου σύμφωνα με το προαναφερόμενο πιστοποιητικό εξέτασης του Νευροχειρουργικού (Ν/Χ) Ιατρείου του Γ.Ν. Νίκαιας «Άγιος Παντελεήμων» ο πρώτος ενάγων την 12-3-2014 έφερε κάκωση κεφαλής από αμβλύ μεταλλικό αντικείμενο και σύμφωνα με το πόρισμα της προαναφερόμενης ιατροδικαστικής έκθεσης η διαπιστωθείσα σωματική βλάβη είναι συμβατή με κακώσεις από θλων όργανο. Σημειωτέον ότι με την υπ’ αριθ. AM 4039/2018 απόφαση του Α’ Μονομελούς Πλημμελειοδικείου Πειραιώς ο εναγόμενος κηρύχθηκε ένοχος επικίνδυνης και απλής σωματικής βλάβης σε βάρος του πρώτου και δευτέρου ενάγοντος αντίστοιχα, και καταδικάστηκε σε συνολική ποινή φυλάκισης 3 ετών και 6 μηνών, ενώ για τις λοιπές αξιόποινες πράξεις (της φθοράς ξένης περιουσίας, της εξύβρισης και της απειλής) έπαυσε υφ’ όρον η ποινική δίωξη κατ’ άρθρο 8 παρ. 1 του ν. 4411/2016, και κατόπιν άσκησης έφεσης κατά της ως άνω καταδικαστικής απόφασης εκδόθηκε η ΑΤ 380/2021 απόφαση Τριμελούς Πλημμελειοδικείου Πειραιώς δυνάμει της οποίας έπαυσε υφ΄όρων η ποινική δίωξη για την πράξη της απλής σωματικής βλάβης, κατ’ άρθρο 8 παρ. 1 του ν. 4411/2016 και ο νυν εναγόμενος κηρύχθηκε ένοχος για την πράξη της επικίνδυνης σωματικής βλάβης σε βάρος του νυν πρώτου ενάγοντος . Πλην όμως λόγω του ότι η υπό κρίση αγωγή κατατέθηκε την 7-11-2019 (με αριθμό εκθέσεως καταθέσεως Γ.Α.Κ./Ε.Α.Κ. : …………./07-11-2019) και επιδόθηκε στον εναγόμενο στις 29-11-2019 (βλ. υπ αριθμ. …./29-΄11-2019 έκθεση επίδοσης του δικαστικού επιμελητή του Εφετείου Αθηνών, με έδρα το Πρωτοδικείο Αθηνών, ………..), ήτοι μετά την παρέλευση πενταετίας από την ημέρα τέλεσης των επίδικων πράξεων (12-3-2014), οπότε ο πρώτος ενάγων έλαβε γνώση των σωματικών βλαβών του και των στοιχείων ταυτότητας του εναγομένου – υποχρέου σε αποζημίωση, πρέπει να γίνει δεκτή ως βάσιμη κατ΄ ουσίαν η ένσταση παραγραφής (ΑΚ 937 παρ. 1 Α.Κ), που πρόβαλε ο εναγόμενος, επειδή από το χρόνο τέλεσης των επίδικων πράξεων σε βάρος του πρώτου ενάγοντα (12-3-2014) και τις σωματικές βλάβες του πρώτου ενάγοντος οι οποίες διαπιστώθηκαν στις 12-3-2014, 13-3-2014 και 8- 9-2014 έως την άσκηση της υπό κρίση αγωγής έχει ήδη παρέλθει πενταετία. Ενόψει, όμως, του ότι, μεταγενέστερα, από το χρόνο τέλεσης των επίδικων πράξεων σε βάρος των εναγόντων (12-3-2014) και τις σωματικές βλάβες του πρώτου ενάγοντος οι οποίες διαπιστώθηκαν στις 12-3-2014τ/γ2014 και 8-9-2014, γεννήθηκαν και έγιναν αντιληπτές επιζήμιες συνέπειες, οποίες προηγουμένως ήταν απρόβλεπτες και απροσδόκητες, δεδομένου ότι δεν διαπιστώθηκαν και ουδεμία αναφορά δεν γίνεται σε αυτές στα υπό τις ανωτέρω ημεροχρονολογίες ιατρικά έγγραφα (12-3-2014, 13-3-2014 και 8-9- 2014), και ειδικότερα, κατά την εξέταση του πρώτου ενάγοντος στα εξωτερικά ιατρεία της Γναθοχειρουργικής Κλινικής του Γ.Ν. Ελευσίνας «Θριάσιο», στις 23-3-2015, διαπιστώθηκε για πρώτη φορά ότι: «Ο ανωτέρω ασθενής πάσχει από παλαιό πωρωθέν κάταγμα ζυγωματικού οστού δεξιά (προ ενός έτους περίπου με βάση το ιστορικό). Αναφερόμενη υπαισθησία δεξιού ημιμορίου προσώπου, Εντονότερη υπαισθησία με αιμωδίες στη περιοχή κατανομής του υποσταγμίου νεύρου δεξιά. Συνεστήθη νευρολογική εκτίμηση και έγινε ενημέρωση του ασθενούς όσον αφορά το παλαιό κάταγμα του ζυγωματικού οστού», όπως προκύπτει από την υπ’ αριθμ. πρωτ…………/1-4-2015 ιατρική βεβαίωση – γνωμάτευση του ……….., διευθυντή Γναθοχειρουργικής ΕΣΥ του ως άνω Νοσοκομείου, αρχίζει για την αξίωση προς αποκατάσταση αυτών νέα αυτοτελής παραγραφή, αφότου ο παθών πρώτος ενάγων έλαβε γνώση αυτών και της αιτιώδους συνάφειάς τους με την αδικοπραξία (ΑΠ 233/ 2007 ΕλΔ 49/124), ήτοι 23-3-2015, από τον χρόνο δε αυτό μέχρι και την άσκηση της υπό κρίση αγωγής (29-11-2019) καθίσταται σαφές ότι δεν έχει παρέλθει πενταετία, απορριπτομένης ως ουσιαστικά αβάσιμης ως προς αυτές της ένστασης παραγραφής που πρόβαλε ο εναγόμενος ως προς τις ανωτέρω σωματικές βλάβες , την οποία επαναφέρει ως λόγο έφεσης. Τούτο διότι από κανένα αποδεικτικό στοιχείο δεν αποδείχθηκε ότι η ως άνω σωματική βλάβη ήτοι το κάταγμα ζυγωματικού οστού δεξιά δεν προκλήθηκε από το χτύπημα με αλυσίδα στο πρόσωπο του πρώτου ενάγοντος, κατά το επεισόδιο της 12.3.2013, καθόσον το κάταγμα αυτό είναι συμβατό με τα χτύπημα με την αντικλεπτική αλυσίδα που ο εναγόμενος κατάφερε στο πρόσωπο του ενάγοντος ο οποίος δεν είχε υποβληθεί προγενέστερα της 1.4.2015 σε εξειδικευμένες εξετάσεις από εξειδικευμένο ιατρό, ώστε να διαπιστώσει την ύπαρξη του κατάγματος το οποίο στον χρόνο που διέδραμε από την πρόκληση του μέχρι την 1.4.2015 είχε πορωθεί. Κατά δε την κλινική αντικειμενική εξέταση του πρώτου ενάγοντος που έγινε στις 13-3-2014 στο Ιατρείο της Ιατροδικαστικής Υπηρεσίας Πειραιά διαπιστώθηκαν μεταξύ άλλων οίδημα άνω χείλους στόματος δεξιά και θλαστικό τραύμα χειρουργικώς συρραφέν (2 ράμματα) και συνοδή εκχύμωση έσω επιφάνειας, καθώς και οίδημα δεξιάς παρειάς, ευρήματα που αποδεικνύουν ότι ο ενάγων είχε τραυματιστεί στη δεξιά πλευρά του προσώπου του . Περαιτέρω, από τα προσκομισθέντα αποδεικτικά μέσα δεν αποδείχθηκε ότι ο πρώτος ενάγων συνετέλεσε από δικό του πταίσμα στη ζημία ή την έκτασή της, αφού ο ανωτέρω δεν προκάλεσε καθ’ οιονδήποτε τρόπο τον εναγόμενο και δεν θα μπορούσε να προβλέψει την υπαίτια ενέργεια του εναγομένου, μετά δε τον τραυματισμό του ο ίδιος μετέβη στα Τμήματα Τακτικών Εξωτερικών Ιατρείων-Επειγόντων Ν/Χ και ΩΡΑ του Γ.Ν. Νίκαιας «Άγιος Παντελεήμων», προκειμένου να του παρασχεθεί η απαραίτητη ιατρική συνδρομή, απορριπτομένων των ενστάσεων των άρθρων 300 ΑΚ και 308 παρ. 3 ΠΚ, που πρόβαλε ο εναγόμενος. Συνεπώς, το πρωτοβάθμιο δικαστήριο, που με την εκκαλουμένη απόφασή του έκρινε τα ίδια, δεν έσφαλε ως προς την εκτίμηση των αποδείξεων, απορριπτομένων των σχετικών λόγων της από 27.5.20220 με αριθμό κατάθεσης δικογράφου Πρωτ. ΓΑΚ/ΕΑΚ …………../2022 και με αριθμό κατάθεσης Εφετείο ……./2022 έφεσης ως ουσιαστικά αβάσιμων. Περαιτέρω αποδείχθηκε ότι ο πρώτος ενάγων, συνεπεία της προπεριγραφείσας αδικοπραξίας του εναγομένου α κατά την έννοια του άρθρου 914 ΑΚ, υπέστη ηθική βλάβη, αφού αυτή (αδικοπραξία) του προκάλεσε βλάβη της υγείας του, σωματικό πόνο, στενοχώρια και θλίψη και ως εκ τούτου για την αποκατάσταση αυτής (ηθικής βλάβης) δικαιούται ανάλογης χρηματικής ικανοποίησης. Στην προκειμένη περίπτωση, το Δικαστήριο λαμβάνοντας υπόψη, με αξιολόγηση και στάθμιση όλων των διαμορφωτικών συνθηκών κατά τον κρίσιμο χρόνο του προσδιορισμού της, μεταξύ των άλλων τις συνθήκες, υπό τις οποίες τελέστηκε η ανωτέρω αδικοπραξία, το μέγεθος, το είδος και τις συνέπειες των πράξεων του και το βαθμό του πταίσματος του εναγομένου το είδος της προσβολής, του ψυχικού άλγους που δοκίμασε ο ενάγων, το βαθμό του και την έκταση της ζημίας του ενάγοντος, τη βαρύτητα του υπαίτιου προσώπου και την κοινωνική και οικονομική κατάσταση των μερών, σε συνδυασμό με τη συνταγματική αρχή της αναλογικότητας, σύμφωνα με την οποία σε περίπτωση προσδιορισμού του ποσού της χρηματικής ικανοποίηση λόγω ηθικής βλάβης, το δικαστήριο της ουσίας δεν πρέπει να υποβαθμίζει την απαξία της πράξης επιδικάζοντας χαμηλό ποσό, συγχρόνως δε δεν πρέπει με ακραίες εκτιμήσεις να καταλήγει σε εξουθένωση του ενός μέρους και αντίστοιχα υπέρμετρο πλουτισμό του άλλου (ΑΠ 9/2015, Πλήρης Ολομέλεια, ΕλΔ/νη 2015, 1661, Σ. Ματθία, Το πεδίο λειτουργίας της αρχής της αναλογικότητας, ΕλΔ/νη 2006, σελ. 1), κρίνει ότι εύλογο ποσό χρηματικής ικανοποίησης προς αποκατάσταση της ηθικής βλάβης που υπέστη ο ενάγων από την παραπάνω αδικοπραξία, είναι αυτό των οκτώ χιλιαδων (8.000,00) ευρώ. Το συγκεκριμένο αυτό ποσό χρηματικής ικανοποίησης αξιολογείται ως εύλογο, επαρκή και δίκαιο, για να αποκαταστήσει πλήρως την επίδικη ηθική βλάβη του ενάγοντος,(βλ. και ΑΠ 716/08, ΑΠ 433/08, ΑΠ 1779/08, ΑΠ 635/07 ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ), δηλαδή, ανάλογα με τις συγκεκριμένες περιστάσεις της προκείμενης περίπτωσης, αλλά και σύμφωνα με την αρχή της αναλογικότητας (αρθ. 25§1 του Συντάγματος και 2, 9§2 και 10§2 της ΕΣΔΑ), όπως η αρχή αυτή, εξειδικεύεται με την ανωτέρω διάταξη του αρθ. 932 ΑΚ για τον προσδιορισμό του ύψους της χρηματικής ικανοποίησης (βλ. και ολΑΠ 6/09, ΑΠ 79/10, ΑΠ 123/10 ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ). Κατόπιν των ανωτέρω, το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο, το οποίο, με την εκκαλουμένη απόφασή του και διαλαμβάνοντας στο σκεπτικό του τα ανωτέρω, υποχρέωσε τον εναγόμενο να καταβάλει στον πρώτο ενάγοντα, το ποσό των 8.000,00 ευρώ ως χρηματική ικανοποίηση λόγω ηθικής βλάβης νομιμοτόκως από την επίδοση της αγωγής, δεν έσφαλε, αλλά ορθά ερμήνευσε και εφάρμοσε το νόμο και εκτίμησε τις αποδείξεις και οι περί του αντιθέτου ισχυρισμοί τόσο του εκκαλούντος πρέπει να απορριφθούν ως ουσιαστικά αβάσιμοι. Κατ’ ακολουθίαν των ανωτέρω, εφόσον δεν υπάρχουν άλλοι λόγοι της έφεσης προς έρευνα η υπό κρίση έφεση πρέπει να απορριφθεί αυτή ως ουσιαστικά αβάσιμη και να καταδικαστεί ο εκκαλών λόγω της ήττας του στη δικαστική δαπάνη του εφεσιβλήτου, κατόπιν του σχετικού αιτήματός του (άρθρα 176, 183 και 191 παρ. 2 του Κ.Πολ.Δ.), για τον παρόντα βαθμό δικαιοδοσίας, κατά τα οριζόμενα ειδικότερα στο διατακτικό και να διαταχθεί η κατάπτωση του κατατεθέντος από τον εκκαλούντα παραβόλου.
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ
Δικάζει αντιμωλία των διαδίκων.
Δέχεται τυπικά και απορρίπτει κατ’ ουσία την από 27.5.20220 με αριθμό κατάθεσης δικογράφου Πρωτ. ΓΑΚ/ΕΑΚ ………./2022 και με αριθμό κατάθεσης Εφετείο …………/2022 έφεση κατά της με αριθμό 1890/1021 οριστικής απόφασης του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς η οποία εκδόθηκε κατά την τακτική διαδικασία , αντιμωλία των διαδίκων .
Καταδικάζει τον εκκαλούντα στην πληρωμή των δικαστικών εξόδων του εφεσίβλητου, για τον παρόντα βαθμό δικαιοδοσίας, τα οποία καθορίζει στο ποσό των πεντακοσίων (500,00) ευρώ.
Διατάσσει την εισαγωγή στο Δημόσιο Ταμείο του κατατεθέντος από τον εκκαλούντα παραβόλου, που αναφέρεται στο σκεπτικό.
Κρίθηκε, αποφασίσθηκε και δημοσιεύθηκε στον Πειραιά σε έκτακτη, δημόσια στο ακροατήριό του συνεδρίαση, στις 4 Δεκεμβρίου 2023, χωρίς την παρουσία των διαδίκων και των πληρεξουσίων τους δικηγόρων.
Η ΔΙΚΑΣΤΗΣ Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ