ΕΦΕΤΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΩΣ
Αριθμός απόφασης 561/2023
TO ΜΟΝΟΜΕΛΕΣ ΕΦΕΤΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΩΣ
Αποτελούμενο από την Δικαστή, Κωνσταντίνα Παπαντωνίου Εφέτη και από τη Γραμματέα Τ.Λ..
Συνεδρίασε δημόσια στο ακροατήριό του την ………….., για να δικάσει την υπόθεση μεταξύ:
ΤΟΥ ΕΚΚΑΛΟΥΝΤΟΣ: …………….., ο οποίος εκπροσωπήθηκε στο ακροατήριο από τον πληρεξούσιο δικηγόρο του Βασίλειο Λαζαρίδη, με δήλωση (άρθρο 242 παρ.2 Κ.ΠολΔ) και
ΤΗΣ ΕΦΕΣΙΒΛΗΤΗΣ: ……………, ασκούσας την επιμέλεια του ανήλικου τέκνου της ………….., η οποία δεν εκπροσωπήθηκε από πληρεξούσιο δικηγόρο
Ο εκκαλών άσκησε ενώπιον του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς την από 21.5.2019 με αριθμό κατάθεσης δικογράφου ΓΑΚ/ΕΑΚ ……./2019 αγωγή του, κατά της εκκαλούσας, ενώ η τελευταία άσκησε εναντίον του εκκαλούντος την από 17.4.2019 και με αριθμό έκθεσης κατάθεσης ΓΑΚ/ΕΑΚ/………/2019 αγωγή της. Οι ως άνω αγωγές συνεκδικάστηκαν αντιμωλία των διαδίκων κατά την ειδική διαδικασία των διαφορών από την οικογένεια, το γάμο και την ελεύθερη συμβίωση και επ αυτών, εκδόθηκε η με αριθμό 3010/2020 οριστική απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς που έκανε εν μέρει δεκτές τις αγωγές. Την απόφαση αυτή προσέβαλε ενώπιον του Δικαστηρίου αυτού ο εκκαλών με την από 21.4.2021 με αριθμό κατάθεσης δικογράφου στη Γραμματεία του παρόντος Δικαστηρίου ΓΑΚ/ΕΑΚ/…………./2022 έφεση, της οποίας δικάσιμος ορίστηκε η αναφερόμενη στην αρχή της παρούσας. Η υπόθεση εκφωνήθηκε με τη σειρά της από το οικείο πινάκιο με αριθμό 39 και συζητήθηκε.
Ο πληρεξούσιος δικηγόρος του εκκαλούντος, αναφέρθηκε στις έγγραφες προτάσεις που προκατέθεσε και ζήτησε να γίνουν δεκτά όσα αναφέρονται σε αυτές.
ΜΕΛΕΤΗΣΕ ΤΗ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ
ΣΚΕΦΘΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ
Οπως προκύπτει από την με αριθμό ……/10.10.2022 έκθεση επίδοσης που συνέταξε ο Δικαστικός Επιμελητής της περιφέρειας του Εφετείου Αθηνών ……………., ακριβές αντίγραφο της κρινόμενης έφεσης, με κλήση να παραστεί κατά την ορισθείσα δικάσιμο συζήτησής της (2.2.2023), επιδόθηκε νόμιμα και εμπρόθεσμα στην εφεσίβλητη, χωρίς η τελευταία να παραστεί ή να εκπροσωπηθεί με πληρεξούσιο δικηγόρο όταν η υπόθεση εκφωνήθηκε κατά τη σειρά της από το οικείο πινάκιο και συνεπώς πρέπει να δικαστεί ερήμην να προχωρήσει όμως η συζήτηση της υπόθεσης σαν να ήταν όλοι οι διάδικοι παρόντες (524 παρ.4 ΚΠολΔ)
Με την παρ.1 του άρθρου 83 του Ν. 4790/2021 (Α` 48) ορίζεται ότι “Το χρονικό διάστημα από τις 7.11.2020 έως και την ημερομηνία λήξης της επιβολής του μέτρου της προσωρινής αναστολής της λειτουργίας των δικαστηρίων και των εισαγγελιών της χώρας, δυνάμει της κοινής υπουργικής απόφασης του άρθρου 11 της από 11.3.2020 Πράξης Νομοθετικού Περιεχομένου (Α` 55), η οποία κυρώθηκε με το άρθρο 2 του ν. 4682/2020 (Α 76), δεν υπολογίζεται στις νόμιμες και δικαστικές προθεσμίες για τη διενέργεια διαδικαστικών και εξώδικων πράξεων, καθώς και άλλων ενεργειών ενώπιον των δικαστηρίων, συμβολαιογράφων ως υπαλλήλων του πλειστηριασμού, υποθηκοφυλακείων, κτηματολογικών γραφείων και άλλων τρίτων προσώπων, καθώς και στις προθεσμίες παραγραφής των συναφών αξιώσεων. Μετά τη λήξη του χρονικού διαστήματος του πρώτου εδαφίου, οι προθεσμίες αυτές τρέχουν για όσο χρονικό διάστημα υπολείπεται για να συμπληρωθεί η αντίστοιχη προβλεπόμενη από τον νόμο προθεσμία. Οι προθεσμίες που ανεστάλησαν κατά τα προηγούμενα εδάφια, δεν συμπληρώνονται, εάν δεν παρέλθουν επιπλέον δέκα (10) ημέρες από την προβλεπόμενη λήξη τους” και τέλος κατά την ερμηνευτική διάταξη του άρθρου 25 του Ν 4792/2021(A` 54) ορίζεται ότι “Κατά την αληθή έννοια του άρθρου 83 του ν. 4790/2021 (Α 48), ως ημερομηνία λήξης της επιβολής του μέτρου της προσωρινής αναστολής της λειτουργίας των πολιτικών δικαστηρίων της χώρας για τον υπολογισμό των νόμιμων και δικαστικών προθεσμιών, λογίζεται η ημερομηνία άρσης της αναστολής των προθεσμιών, η οποία επήλθε με τη λήξη ισχύος της υπό στοιχεία Δ1α/Γ.Π.οικ.18877/26.3.2021 κοινής απόφασης των Υπουργών Οικονομικών, Ανάπτυξης και Επενδύσεων, Προστασίας του Πολίτη, Εθνικής Άμυνας, Παιδείας και Θρησκευμάτων, Εργασίας και Κοινωνικών Υποθέσεων, Υγείας, Περιβάλλοντος και Ενέργειας, Πολιτισμού και Αθλητισμού, Δικαιοσύνης, Εσωτερικών, Μετανάστευσης και Ασύλου, Ψηφιακής Διακυβέρνησης, Υποδομών και Μεταφορών, Ναυτιλίας και Νησιωτικής Πολιτικής, Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων και του Υφυπουργού στον Πρωθυπουργό “Έκτακτα μέτρα προστασίας της δημόσιας υγείας από τον κίνδυνο περαιτέρω διασποράς του κορωνοϊού COVID-19 στο σύνολο της Επικράτειας για το διάστημα από τη Δευτέρα 29 Μαρτίου 2021 και ώρα 6:00 έως και τη Δευτέρα, 5 Απριλίου 2021 και ώρα 6:00″ (Β` 1194), ήτοι η 6.4.2021”. (ΑΠ 987/2022 Τράπεζα Νομικών Πληροφοριών ΝΟΜΟΣ). H υπό κρίση από 21.4.2021 έφεση, που κατατέθηκε στη Γραμματεία του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς, την 26.4.2021, με αριθμό ΓΑΚ/ΕΑΚ/ ………./2021 κατά της με αριθμό 3010/2020 οριστικής απόφασης του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς, η οποία αφού συνεκδίκασε κατά την ειδική διαδικασία των διαφορών από την οικογένεια, το γάμο και την ελεύθερη συμβίωση, δέχθηκε εν μέρει τις από 21.5.2019 (ΓΑΚ/ΕΑΚ/………../2019) και από 17.4.2019 (ΓΑΚ/ΕΑΚ/………./2019) αγωγές, ασκήθηκε παραδεκτά, νομότυπα [άρθρα 495 παρ. 1,511,513 παρ 1β, 514, 517, 520 παρ.1 ΚΠολΔ] και εμπρόθεσμα, εντός της κατ’ άρθρο 518 παρ.1 ΚΠολΔ τασσομένης προθεσμίας, καθώς αντίγραφο της εκκαλουμένης απόφασης επιδόθηκε την 2.11.2020 στον εκκαλούντα, όπως προκύπτει από την σχετική επισημείωση του Δικαστικού Επιμελητή …………. σε επικυρωμένο αντίγραφο αυτής και η έφεση ασκήθηκε με την κατάθεσή της στη γραμματεία του πρωτοβάθμιου Δικαστηρίου, την 26.4.2021 εντός της τασσόμενης τριακονθήμερης προθεσμίας (αφαιρουμένου του χρονικού διαστήματος 7.11.2020 έως 6.4.2021), αφού από την επομένη της επίδοσης αυτής 3.11.2020 έως την έναρξη της αναστολής διέδραμαν 4 ημέρες και μετά τη λήξη της αναστολής μέχρι την άσκησή της διέδραμαν 20 ημέρες και συνολικά 24 ημέρες. Σημειώνεται επιπλέον οτι ο εκκαλών δεν είχε υποχρέωση καταβολής παραβόλου του Δημοσίου κατά την άσκηση της έφεσης, σύμφωνα με τη διάταξη του άρθρου 495 παρ 3 εδάφιο τελευταίο ΚΠολΔ.
Κατά το άρθρο 1494 ΑΚ, αν αφότου εκδόθηκε η απόφαση, που προσδιορίζει τη διατροφή, μεταβλήθηκαν οι όροι της διατροφής, το δικαστήριο μπορεί να μεταρρυθμίσει την απόφαση του ή και να διατάξει την παύση της διατροφής. Εξάλλου, κατά το άρθρο 334 παρ.1 του ΚΠολΔ, κάθε διάδικος έχει δικαίωμα να ζητήσει να μεταρρυθμιστεί τελεσίδικη ή ανέκκλητη απόφαση που καταδικάζει σε καταβολή περιοδικών παροχών, οι οποίες οφείλονται κατά το νόμο από οποιαδήποτε αιτία και γίνονται απαιτητές στο μέλλον, αν μεσολάβησε ουσιαστική μεταβολή των συνθηκών επάνω στις οποίες βασίστηκε η απαγγελία της καταδίκης. Τέλος, κατά την παράγραφο 3 του ως άνω άρθρου 334 ΚΠολΔ, η μεταβολή των συνθηκών λαμβάνεται υπόψη αν έγινε σε χρόνο στον οποίο αυτός που ζητά την μεταρρύθμιση της απόφασης, δεν μπορούσε να προβάλει την μεταβολή αυτή στην αρχική δίκη. Από τις ανωτέρω διατάξεις, προκύπτουν τα εξής: αν η μεταβολή, που μπορεί να έχει ως επακόλουθο την παύση ή τη μείωση του ποσού της διατροφής, επήλθε σε χρόνο κατά τον οποίο ήταν δυνατό να προταθεί αυτή και δεν προτάθηκε, τότε καλύπτεται από το δεδικασμένο που θα προκύψει από την απόφαση, και δεν μπορεί να αποτελέσει τη βάση νέας αγωγής προς μεταρρύθμιση της. Ο τρόπος με τον οποίο θα προταθεί στο δικαστήριο η μεταβολή των συνθηκών (με παρεμπίπτουσα αγωγή, με τις προτάσεις ή με την άσκηση έφεσης κατά της οριστικής απόφασης), εξαρτάται από το χρόνο επέλευσης της μεταβολής αυτής στο στάδιο στο οποίο βρισκόταν η δίκη και από τη θέση που είχε σ` αυτήν ο διάδικος που επικαλείται τη μεταβολή. Σε περίπτωση επέλευσης της μεταβολής των συνθηκών μετά την έκδοση της οριστικής αποφάσεως του πρωτοβαθμίου δικαστηρίου, πρέπει να ασκηθεί έφεση, εφόσον εντός της προθεσμίας άσκησης της επήλθε η μεταβολή και τα περιστατικά αυτά πρέπει να προταθούν με την έφεση κατά της οριστικής απόφασης (άρθρο 527 § 2 ΚΠολΔ), διαφορετικά δεν μπορεί μεταγενέστερα να ασκηθεί αγωγή με αίτημα τη μεταρρύθμιση της αποφάσεως αυτής. Αν έχει ασκηθεί έφεση, χρόνος κατά τον οποίο λαμβάνεται υπόψη η μεταβολή των συνθηκών είναι και ο χρόνος της τελευταίας συζήτησης στο ακροατήριο του δευτεροβάθμιου δικαστηρίου, μέχρις ότου μπορούν να προταθούν παραδεκτά οψιγενείς ισχυρισμοί, σύμφωνα με τις διατάξεις των άρθρων 269 § 2 και 527 ΚΠολΔ). Μόνο αν η μεταβολή των συνθηκών επήλθε σε χρόνο κατά τον οποίο δεν ήταν δυνατή η προβολή της στην αρχική δίκη, όπως μετά την τελευταία συζήτηση στο δευτεροβάθμιο δικαστήριο ή επήλθε μετά την προθεσμία ασκήσεως της εφέσεως, είναι δυνατόν να ζητηθεί με αγωγή η μεταρρύθμιση της αποφάσεως που επιδίκασε διατροφή λόγω μεταβολής των συνθηκών (ΟλΑΠ 2/1994 ΕλΔνη 35,352, ΕφΘεσ 1962/1990 Αρμ 1991,140). Συνθήκες των οποίων η ουσιαστική μεταβολή δικαιολογεί την αναθεώρηση του δεδικασμένου θεωρούνται εκείνες, οι οποίες τέθηκαν υπόψη του πρωτοβαθμίου δικαστηρίου, ήτοι εκείνα τα κρίσιμα περιστατικά επί των οποίων βασίσθηκε η απόφαση, που καθόρισε το ποσό της περιοδικής παροχής και τη διάρκειά της και της οποίας απόφασης διώκεται η αναθεώρηση. Εφόσον δε επήλθε ουσιαστική μεταβολή των συνθηκών αυτών είναι δυνατή η μεταρρύθμιση της απόφασης (ΕφΛαρ 140/2015 ΝΟΜΟΣ). Στην περίπτωση δε της διατροφής, οι όροι (ή οι συνθήκες) της διατροφής που μεταβλήθηκαν δυνατόν να αφορούν την οικογενειακή κατάσταση του δικαιούχου ή υπόχρεου, την γενική οικονομική κατάσταση κλπ, ενώ κατά την αληθή έννοια των ανωτέρω διατάξεων, η μεταρρύθμιση μπορεί να ζητηθεί και στην περίπτωση του συμβατικού καθορισμού της διατροφής (ΕφΠατρ 174/2004 ΑχΝομ 2005,174), ο οποίος δεν απαγορεύεται, αρκεί να μην παραβιάζονται οι αναγκαστικού δικαίου διατάξεις περί διατροφής. Άλλωστε, η δια συμφωνίας ρύθμιση της εκ του νόμου διατροφής, δεν μεταβάλλει αυτή σε διατροφή από σύμβαση και ως εκ τούτου, επί μεταβολής των όρων της διατροφής, η συμφωνία αυτή υπόκειται σε μεταρρύθμιση (ΑΠ 2070/2007, ΕφΠειρ 49/2016 και 677/2014, ΕφΑθ 979/2013 και 5648/2008 ΝΟΜΟΣ, ΕφΠατρ 170/2007, 164/2004 και 167/2003 ΝΟΜΟΣ). Σε κάθε περίπτωση, όμως, η δυνατότητα προβολής της μεταβολής κρίνεται από τη θέση που κατέχει στη δίκη ο επικαλούμενος της μεταβολή. Έτσι, αν η μεταρρυθμιστική αγωγή ασκείται από τον εναγόμενο για μεταβολή που αναφέρεται σε ενστάσεις του κλπ ή από τον ενάγοντα για μεταβολή που αναφέρεται σε αντενστάσεις του κλπ, η δυνατότητα προβολής στην αρχική δίκη θα κριθεί κατά τα άρθρα 269, 527, 529 του ΚΠολΔ. Αν η μεταρρυθμιστική αγωγή ασκείται από τον ενάγοντα με επίκληση μεταβολής που αναφέρεται στην αγωγική βάση και επιφέρει διαφοροποίηση του αιτήματος, η δυνατότητα προβολής στην αρχική δίκη θα κριθεί κατά τα άρθρα 223, 224, 525 παρ.2 καιμ 3 και 526 του ΚΠολΔ. Εφόσον δε το αίτημα της μεταρρυθμιστικής αγωγής δεν είναι παρεπόμενο του κυρίου αντικειμένου της αγωγής, αλλά είναι αυθύπαρκτο και νέο, ο ενάγων δεν έχει τη δυνατότητα να ζητήσει τη μεταρρύθμιση στα πλαίσια της αρχικής δίκης, ούτε και με βάσει τα άρθρα 269 παρ.2 και 527 του ΚΠολΔ, τα οποία αναφέρονται στις ενστάσεις. Όμως έχει τη δυνατότητα άσκησης παρεμπίπτουσας αγωγής, αλλά μόνο στον πρώτο βαθμό (άρθρο 283 παρ.2 ΚΠολΔ) ή αυτοτελούς μεταρρυθμιστικής αγωγής σε κάθε περίπτωση, νέας αγωγής. Ειδικότερα, από τις διατάξεις των άρθρων 1389,1390, 1391 επ του ΑΚ, 223, 224, 269 παρ.2, 334, 525, 526 και 527 ΚΠολΔ προκύπτει, ότι οι προϋποθέσεις επιδικάσεως διατροφής και ο καθορισμός της έκτασης και του ύψους αυτής κρίνονται από το χρόνο έγερσης της αγωγής ή επί αιτήματος για την επιδίκαση από την υπερημερία από το χρόνο επέλευσής της, το σχετικό πάντως δικαίωμα πρέπει να γεννηθεί κατά την πρώτη συζήτηση στο ακροατήριο του Πρωτοβαθμίου Δικαστηρίου. Για να κριθεί δηλαδή, αν μπορούν, σύμφωνα με τις διατάξεις των άνω άρθρων, να προταθούν παραδεκτώς και να ληφθούν υπόψη από το δικαστήριο σε εκκρεμή δίκη διατροφής ή όχι, οπότε και στην αρνητική αυτή περίπτωση θεωρούνται νέα, τα πραγματικά περιστατικά που συνιστούν τη μεταβολή, κρίσιμο είναι το χρονικό σημείο, κατά το οποίο θα ήταν παραδεκτή η πρότασή τους. Έτσι πρέπει να γίνεται διάκριση μεταξύ των πραγματικών περιστατικών που θεμελιώνουν την αγωγή, τα οποία πρέπει να έχουν συντελεστεί μέχρι την πρώτη συζήτηση στο πρωτοβάθμιο δικαστήριο και είναι απαράδεκτα προτεινόμενα με τις έγγραφες προτάσεις, την έφεση ή τις προτάσεις στο δευτεροβάθμιο δικαστήριο και των καταλυτικών του δικαιώματος που ασκείται με την αγωγή γεγονότων και τις αντενστάσεις, τα οποία μπορούν να προταθούν μέχρι την τελευταία επί της ουσίας της υπόθεσης συζήτηση, τόσο στο Πρωτοδικείο, όσο και στο Εφετείο, εφόσον συντρέχουν οι προϋποθέσεις των άρθρων 269§2 και 527 του ΚΠολΔ, τα οποία δεν αφορούν πραγματικούς ισχυρισμούς που μεταβάλουν τη βάση της αγωγής. Έτσι πραγματικά περιστατικά που συνιστούν μεταβολή των προσδιοριστικών του ύψους της διατροφής στοιχείων που δικαιολογούν την αύξηση του ποσού της και προέκυψαν μετά την έκδοση της πρωτόδικης απόφασης, δεν μπορούν να προταθούν παραδεκτώς με λόγο έφεσης ή με τις προτάσεις στο Εφετείο, αποτελούν δε νέα περιστατικά, που αν και γεννήθηκαν κατά τη διάρκεια της εκκρεμοδικίας, μπορούν να αποτελέσουν τη βάση παρεμπίπτουσας ή αυτοτελούς μεταρρυθμιστικής αγωγής (βλ. ΟλΑΠ 2/1994 ΕΕΝ 1994. 378, ΑΠ 626/1982 ΝοΒ 31, 496, ΕφΔωδ 237/2005, ΕφΛαρ 483/2003 ΝΟΜΟΣ). Αντιθέτως τα καταλυτικά γεγονότα του δικαιώματος, που ασκείται με την αγωγή και οι αντενστάσεις, τα οποία δεν αφορούν πραγματικούς ισχυρισμούς, που μεταβάλουν τη βάση της αγωγής, μπορούν να προταθούν μέχρι την τελευταία επί της ουσίας της υποθέσεως συζήτηση, τόσο στο Πρωτοδικείο, όσο και στο Εφετείο, εφόσον συντρέχουν οι προϋποθέσεις των άρθρων 269 παρ.2 και 527 ΚΠολΔ, Ειδικότερα στη δίκη για την επιδίκαση διατροφής ο εναγόμενος, ως εκκαλών, μπορεί να προτείνει παραδεκτώς το πρώτον κατά την έκκλητη δίκη οψιγενή ισχυρισμό (ένσταση), στηριζόμενο στην επελθούσα μεταβολή των προσδιοριστικών του ύψους της διατροφής στοιχείων, η οποία θα μπορούσε να έχει ως επακόλουθο την παύση ή τη μείωση του ποσού της διατροφής. Η προβολή της εν λόγω οψιγενούς ενστάσεως μπορεί να γίνει μόνο με το εφετήριο ή το δικόγραφο των πρόσθετων λόγων (πριν δε την ισχύ του Ν.4335.2015, στην εργατική διαδικασία του άρθρου 681Β ΚΠολΔ, κατά την οποία εκδικάζονταν οι διαφορές που αναφέρονται στη διατροφή συζύγων και τέκνων και με τις προτάσεις) και να ληφθεί υπόψη από το δικαστήριο, ακόμη και το Εφετείο, για τον καθορισμό της διατροφής, η αξίωση της οποίας είναι μεταβλητή χωρίς να υπάρχει αντίθεση προς τις διατάξεις του άρθρου 334 ΚΠολΔ (ΟλΑΠ 2/1994, ΑΠ 2070/2007, ΑΠ 900/2005, ΑΠ 1626/2000, ΕφΠειρ 480/2016, 292/2015, 293/2015, 486/2015 και 599/2014, ΕφΘρ 74/2014, ΕφΛαρ 106/2014, 61/2007 και 483/2003, ΕφΑθ 2291/2013, ΕφΛαμ 44/2013, ΕφΠατρ 170/2007, ΕφΔωδ 169/2007 και 237/2005 ΝΟΜΟΣ).
Στην κρινόμενη περίπτωση, με την από 17.4.2019 και με αριθμό έκθεσης κατάθεσης ΓΑΚ/ΕΑΚ/………../2019 αγωγή της, η ενάγουσα εξέθετε ότι από την εκτός γάμου σχέση της με τον εναγόμενο, απέκτησε ένα ανήλικο τέκνο, το ……., γεννηθέντα την 16.8.2015, το οποίο ο εναγόμενος αναγνώρισε εκουσίως δυνάμει της με αριθμό ……/17.6.2015 πράξης που συνέταξε η Συμβολαιογράφος Αθηνών ……………… Ζήτησε δε με την αγωγή της, να της ανατεθεί οριστικά η επιμέλεια του ως άνω ανήλικου το οποίο από την γέννησή του συνεχώς διαμένει μαζί της, επικαλούμενη το συμφέρον του τελευταίου, ισχυριζόμενη δε ότι το τέκνο δεν διαθέτει εισοδήματα ή άλλη περιουσία, εκθέτοντας παράλληλα τις οικονομικές ανάγκες για την διαβίωσή του και τις οικονομικές δυνάμεις εκάστου των γονέων ζήτησε, να υποχρεωθεί ο εναγόμενος να της καταβάλει για λογαριασμό του ανήλικου τέκνου τους εντός του πρώτου τριημέρου εκάστου μηνός από την επίδοση της αγωγής και για χρονικό διάστημα δυο ετών το ποσό των 360 ευρώ. Σε περίπτωση δε καθυστέρησης καταβολής να επιβαρύνεται ο εναγόμενος με το νόμιμο τόκο για την κάθε δόση από την ημέρα έναρξης της υπερημερίας μέχρι την πλήρη εξόφληση και να καταδικαστεί ο τελευταίος στην καταβολή της δικαστικής της δαπάνης. Ο ενάγων, με την από 21.5.2019 (ΓΑΚ/ΕΑΚ……/2019) αγωγή του, ισχυρίστηκε ότι η εναγομένη δεν είναι ψυχοσωματικά ικανή να ανταποκριθεί στο γονεικό της ρόλο και ότι λόγω της πραγματικής αυτής αδυναμίας της είναι προς το συμφέρον του τέκνου να ανατεθεί στον ίδιο αποκλειστικά η άσκηση της γονικής μέριμνας, άλλως της επιμέλειας του τέκνου τους. Επικουρικά δε ζήτησε να ρυθμιστεί το δικαίωμα επικοινωνίας του με το ανήλικο, κατά τον τρόπο που εκτίθεται στην αγωγή του, με απειλή χρηματικής ποινής κατά της αντιδίκου ποσού 500 ευρώ και προσωπικής της κράτησης διάρκειας ενός μηνός. Τέλος ζήτησε να κηρυχθεί η εκδοθησσομένη απόφαση προσωρινά εκτελεστή και να καταδικαστεί η εναγομένη στην καταβολή της δικαστικής του δαπάνης. Οι ως άνω αγωγές συνεκδικάστηκαν αντιμωλία των διαδίκων κατά την ειδική διαδικασία των διαφορών από την οικογένεια, το γάμο και την ελεύθερη συμβίωση, και επ αυτών εκδόθηκε η εκκαλουμένη με αριθμό 3010/2020 οριστική απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς, με την οποία έγιναν εν μέρει δεκτές οι αγωγές και α) ανατέθηκε οριστικά η επιμέλεια του ανήλικου τέκνου των διαδίκων στη μητέρα του ενώ ρυθμίστηκε η επικοινωνία αυτού με τον πατέρα του, β) υποχρεώθηκε ο εναγόμενος να καταβάλλει για διατροφή του ανήλικου τέκνου του το ποσό των 300 ευρώ μηνιαίως, εντός του πρώτου τριημέρου κάθε μηνός, νομιμότοκα από την καθυστέρηση καταβολής κάθε δόσης και μέχρι την εξόφληση και γ) συμψηφίστηκε η πέραν της προκαταβληθείσας δικαστική δαπάνη των διαδίκων. Κατά της απόφασης αυτής άσκησε έφεση ο ενάγων- εναγόμενος και ήδη εκκαλών παραπονούμενος ότι η εκκαλουμένη κατ εσφαλμένη εκτίμηση των αποδείξεων και ειδικότερα, εκτιμώντας εσφαλμένα τόσο τις ανάγκες του τέκνου όσο και τις οικονομικές δυνατότητες του ιδίου τον υποχρέωσε να καταβάλει την επιδικασθείσα μηνιαία διατροφή. Επιπρόσθετα ισχυρίστηκε ότι μετά τη συζήτηση των ένδικων αγωγών και πριν την έκδοση της εκκαλουμένης απόφασης, και ειδικότερα από τον Μάρτιο του έτους 2020, επήλθε σημαντική μείωση των εισοδημάτων του, λόγω της αναστολής εργασίας των επιχειρήσεων εστίασης και διασκέδασης ως μέτρο κατά της πανδημίας του κορωνοιού. Οτι μέχρι το πέρας του επίδικου χρονικού διαστήματος (διετία από την επίδοση της αγωγής της ενάγουσας) λόγω της συνεχιζόμενης αναστολής λειτουργίας των νυχτερινών κέντρων δεν κατέστη δυνατό να ασκήσει το επάγγελμά του, λαμβάνοντας μόνο το ποσό της κρατικής ενίσχυσης που χορηγήθηκε στους καλλιτέχνες, συνολικού ύψους 2.936 ευρώ. Για τους λόγους αυτούς ζητεί να εξαφανιστεί η εκκαλουμένη απόφαση άλλως να μεταρρυθμιστεί και να οριστεί νέο ποσό διατροφής κατά το προσήκον μέτρο. Τέλος ζητεί να καταδικαστεί η εφεσίβλητη στα δικαστικά του έξοδα και την αμοιβή του πληρεξούσιου δικηγόρου του και στους δυο βαθμούς δικαιοδοσίας και να συμψηφιστεί το ποσό των τριακοσίων ευρώ που προκατέβαλε πριν τη συζήτηση των αγωγών.
Από την επανεκτίμηση των ένορκων καταθέσεων των μαρτύρων των διαδίκων που εξετάστηκαν στο ακροατήριο του πρωτοβαθμίου Δικαστηρίου και περιλαμβάνονται στα ταυτάριθμα με την εκκαλουμένη πρακτικά δημοσίας συνεδριάσεως του δικαστηρίου εκείνου, την με αριθμό ……/2019 ένορκη βεβαίωση ενώπιον της Ειρηνοδίκου Πειραιά, η οποία λήφθηκε με επιμέλεια της εφεσίβλητης, μετά από νόμιμη κλήτευση του εκκαλούντος (……./12.9.2019 έκθεση επίδοσης του Δικαστικού Επιμελητή στο Πρωτοδικείο Πειραιώς ……………) και από όλα τα έγγραφα που προσκομίζει και επικαλείται ο εκκαλών για να χρησιμεύσουν είτε ως αυτοτελή αποδεικτικά μέσα, είτε για τη συναγωγή δικαστικών τεκμηρίων (αρθ. 395, 591 παρ. 1 του ΚΠολΔ), έστω και αν δεν πληρούν όλους τους όρους του νόμου (αρθ. 681Β΄, 671 παρ. 1 εδ. α΄ του ΚΠολΔ, βλ. ΟλΑΠ 15/2003 Δ 35-513) ορισμένα εκ των οποίων σαφώς αναφέρονται κατωτέρω, χωρίς να παραλείπεται κάποιο κατά την ουσιαστική κρίσης της ένδικης διαφοράς, καθώς και από τα διδάγματα της κοινής πείρας, που λαμβάνονται υπόψη και αυτεπαγγέλτως, από το Δικαστήριο, αποδείχθηκαν, σε σχέση και με τους λόγους της κρινόμενης έφεσης, τα ακόλουθα πραγματικά περιστατικά: Οι διάδικοι απέκτησαν από την εκτός γάμου σχέση τους ένα άρρεν τέκνο τον …….., που γεννήθηκε την 16.8.2015. Δυνάμει της με αριθμό ……/17.6.2015 συμβολαιογραφικής πράξης αναγνώρισης που συνέταξε η Συμβολαιογράφος Αθηνών ………………. ο εκκαλών, συναινούσας της εφεσίβλητης, αναγνώρισε εκουσίως το ως άνω τέκνο του. Οι διάδικοι έπαψαν να συμβιώνουν από τον Οκτώβριο του έτους 2018, ενώ το τέκνο τους συνέχισε να διαμένει με την μητέρα του. Με την εκκαλουμένη απόφαση η επιμέλεια του ανήλικου ανατέθηκε οριστικά στην μητέρα του-εφεσίβλητη, χωρίς η διάταξη αυτή να πλήττεται με λόγο έφεσης. Περαιτέρω, το ανήλικο τέκνο των διαδίκων δεν διαθέτει περιουσία ή άλλα εισοδήματα, ούτε εργάστηκε ούτε δύναται να εργαστεί λόγω της ανηλικότητάς του και επομένως έχει αξίωση διατροφής έναντι των γονέων του για την κάλυψη των βιοτικών αναγκών του. Κατά το χρόνο συζήτησης της αγωγής στο πρωτοβάθμιο Δικαστήριο (18.9.2019), ο …….. ήταν ηλικίας 4 ετών. Aπό τον χρόνο επίδοσης της αγωγής, τον Μάιο του έτους 2019 μέχρι και τον Ιούλιο του ίδιου έτους μετέβαινε στο κέντρο προσχολικής αγωγής και εκπαίδευσης «πολύχρωμο μπαλόνι» στο Κερατσίνι, με δαπάνη 60 ευρώ μηνιαίως, ενώ τον Σεπτέμβριο του ίδιου έτους ενεγράφη σε δημόσιο προνήπιο. Το ίδιο ανήλικο, διαμένει με τη μητέρα του –εφεσίβλητη σε κατοικία που τους έχει παραχωρήσει δωρεάν η αδελφή της, και επομένως δεν βαρύνεται με καταβολή μηνιαίου μισθώματος αλλά μετέχει στις κοινόχρηστες και πάγιες δαπάνες της οικίας αυτής. Οι λοιπές του ανάγκες, υγείας, διατροφής, ένδυσης, ψυχαγωγίας, περιποίησης, μετακίνησης, είναι οι συνήθεις των ανήλικων παιδιών της ηλικίας του, καθώς δεν πάσχει από κάποιο νόσημα που να απαιτεί ειδική ιατρική φροντίδα, επιπλέον δε ο εκκαλών έχει συνάψει ασφαλιστήριο συμβόλαιο υγείας με την εταιρεία …….. για λογαριασμό του ανήλικου, το οποίο καλύπτει τις ενδεχόμενες δαπάνες νοσηλείας και ιατρικής κάλυψης, ενώ η φοίτησή του πλέον καλύπτεται από το δημόσιο σχολείο. Ετσι οι ανάγκες του ανήλικου ανέρχονται στο ποσό των τριακοσίων δέκα (310) ευρώ μηνιαίως για το χρονικό διάστημα από την επίδοση της αγωγής και μέχρι τον Ιούλιο του έτους 2019, καθώς τα κέντρα προσχολικής αγωγής κλείνουν μόνο κατά τον μήνα Αύγουστο, αλλά για το υπόλοιπο χρονικό διάστημα, ήτοι από τον Αύγουστο του έτους 2019 μέχρι και τον Μάρτιο του έτους 2020, οι μηνιαίες διατροφικές ανάγκες του ανέρχονται στο ποσό των διακοσίων πενήντα (250) ευρώ, ενώ για το μεταγενέστερο χρονικό διάστημα από τον Απρίλιο του έτους 2020 μέχρι το πέρας της διετίας από την άσκηση της αγωγής, οι ανάγκες του τέκνου μειώθηκαν έτι περαιτέρω, καθώς λόγω των περιορισμών που τέθηκαν για την αντιμετώπιση της πανδημίας του κορωνοιού μειώθηκαν οι δαπάνες ψυχαγωγίας (παιδότοπος, πάρτυ, παιδικός κινηματογράφος) και μετακίνησης αυτού, ώστε οι μηνιαίες του ανάγκες να ανέρχονται στο ποσό των 220 ευρώ.. Η εκκαλουμένη απόφαση που έκρινε ότι οι ανάγκες του τέκνου ανέρχονται για όλο το επίδικο διάστημα στο ποσό των 360 ευρώ μηνιαίως εσφαλμένα εκτίμησε τις σχετικές αποδείξεις. Περαιτέρω, η εφεσίβλητη η οποία πάσχει από χρόνια ρευματοειδή αρθρίτιδα αν και έχει σπουδάσει κομμωτική δεν μπορεί να εργαστεί, λόγω της ασθένειάς ενώ σύμφωνα με την κατάθεση του μάρτυρά της στο ακροατήριο λαμβάνει το ποσό των 200 ευρώ μηνιαίως ως επίδομα κοινωνικού εισοδήματος αλληλεγγύης και το ποσό των 70 ευρώ μηνιαίως ως επίδομα μονογονεικής οικογένειας. Διαμένει όπως προαναφέρθηκε μαζί με το ανήλικο τέκνο της σε οικία που της έχει παραχωρήσει η αδελφή της, ενώ δεν διαθέτει αυτοκίνητο. Ο εκκαλών, είναι επαγγελματίας τραγουδιστής, επί σειρά ετών, με δισκογραφική παρουσία και εργαζόμενος σε νυχτερινά κέντρα. Από τον Μάιο του έτους 2019 μέχρι και τον Μάρτιο του έτους 2020, o εκκαλών εργαζόταν υπό κανονικές συνθήκες αμοιβόμενος από την εργασία του, αποκερδαίνοντας το ποσό των 1.600 ευρώ μηνιαίως από τις εμφανίσεις του τόσο στην Αθήνα, όσο και στην επαρχία. Προς τούτο καταθέτει ο μάρτυρας της ενάγουσας, ο οποίος λόγω της στενής συγγενικής του σχέσης με την εφεσίβλητη γνωρίζει τις οικονομικές δυνατότητες των διαδίκων κατά τον χρόνο συγκατοίκησής τους. Επιπλέον ο εκκαλών αποδέχεται ότι για κάθε εμφάνισή του αμοιβόταν με το ποσό των διακοσίων (200) ευρώ, υποστηρίζοντας όμως ότι εργαζόταν μόνο κάθε Σάββατο, ισχυρισμός ο οποίος δεν κρίνεται βάσιμος, αφού κατά τα διδάγματα της κοινής πείρας, τα περισσότερα, καταστήματα απασχολούν καλλιτέχνες εκτός απο το Σάββατο, και τις Παρασκευές ή τις Κυριακές, ενώ οι καλλιτέχνες με δική τους δισκογραφία όπως ο εκκαλών, είναι ευρύτερα γνωστοί και έχουν περισσότερες προτάσεις εργασίας. Αντίθετο συμπέρασμα δεν μπορεί να προκύψει από τις προσκομιζόμενες φορολογικές δηλώσεις του εκκαλούντος, οι οποίες αφενός δεν αντιστοιχούν στο επίδικο διάστημα, αλλά στα φορολογικά έτη 2017, 2018, αφετέρου σε αυτές δηλώνεται ετήσιο εισόδημα 354 ευρώ και 515 ευρώ αντίστοιχα, ήτοι λιγότερο από αυτό που ισχυρίζεται και ο ίδιος ο εκκαλών, κατά τρίτο δε λόγο δεν έχουν ελεγχθεί από τις αρμόδιες φορολογικές αρχές (ΕφΑθ 257/2019 ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ). Επίσης αποδείχθηκε ότι ο εκκαλών εισπράττει ετησίως, (και όχι μηνιαίως όπως εσφαλμένα έκρινε η εκκαλουμένη απόφαση) το ποσό των 400 ευρώ για πνευματικά δικαιώματα των μουσικών έργων του ιδίου αλλά και του πατέρα του κατά ποσοστό 50% ως συγκληρονόμος αυτού. Από τον Μάρτιο του έτους 2020 λόγω της πανδημίας του Κορωνοιού (Covid 19), επιβλήθηκε η αναστολή λειτουργίας των κέντρων εστίασης και στους εργαζόμενους στις επιχειρήσεις αυτής, στους οποίους περιλαμβάνονται και οι καλλιτέχνες χορηγήθηκε ειδικό βοήθημα. Για την αιτία αυτή, ο εκκαλών έλαβε για το κρίσιμο χρονικό διάστημα από Μάρτιο του έτους 2020 έως και Απρίλιο του έτους 2021 το συνολικό ποσό των 4.000 ευρώ, που επιμερίζεται σε 310 ευρώ το μήνα. Περαιτέρω, αποδείχθηκε ότι ο εκκαλών κατοικεί σε μισθωμένη οικία, καταβάλλοντας ενοίκιο ποσού 350 ευρώ μηνιαίως, επιβαρυνόμενος με τα πάγια έξοδα αυτής και είναι κύριος επιβατηγού ΙΧ αυτοκινήτου, έτους πρώτης κυκλοφορίας 2000. Ακόμα, αποδείχθηκε ότι οι διάδικοι δεν διαθέτουν ακίνητη περιουσία, αλλά ούτε βαρύνονται με υποχρεώσεις έναντι τρίτων εκτός του ανήλικου τέκνου τους, έχουν επίσης να αντιμετωπίσουν τις δαπάνες διατροφής, ενδύσεως και ψυχαγωγίας τους. Ακόμα, η ενάγουσα παρέχει στο ανήλικο τέκνο της τις συνδεόμενες με τη συνοίκηση προσωπικές φροντίδες και υπηρεσίες της (παρασκευή φαγητού, πλύσιμο, σιδέρωμα κλπ) που είναι αποτιμητές σε χρήμα. Ο εκκαλών ισχυρίζεται ότι καταβάλει το ποσό των 35 ευρώ μηνιαίως, επειδή ο ανήλικος παρακολουθεί μαθήματα καράτε μέσω διαδικτύου, ισχυρισμός ο οποίος τυγχάνει απορριπτέος καθώς οι προσκομιζόμενες από τον ίδιο αποδείξεις της ελληνοιαπωνικής ακαδημίας καράτε-τατσουο-σουζούκι, αναφέρονται σε οικονομική ενίσχυση και όχι σε δίδακτρα. Σε κάθε δε περίπτωση η ως άνω δαπάνη συνιστά οικειοθελή παροχή του εκκαλούντος και όχι βασική βιοτική δαπάνη του ανήλικου τέκνου, με την δεδομένη οικονομική κατάσταση των διαδίκων, Αντίθετα αποδείχθηκε ότι ο εκκαλών καταβάλει ετησίως το ποσό των 602 ευρώ ετησίως ως ιδιωτική ασφάλιση για νοσηλεία του ανήλικου, όπως προαναφέρθηκε ποσό το οποίο συνεκτιμάται στην συνεισφορά του. Για τον προσδιορισμό της συνεισφοράς που βαρύνει τους διαδίκους πρέπει να γίνει αναγωγή της οικονομικής δυνατότητάς τους στο σύνολο των εισοδημάτων που προαναφέρθηκαν. Με τα δεδομένα αυτά ο εναγόμενος πρέπει να μετέχει στην ανάλογη διατροφή του ανήλικου τέκνου του, που προσδιορίζονται με τα κριτήρια που προαναφέρθηκαν κατά το ποσό των 265 ευρώ για τους μήνες Ιούνιο και Ιούλιο έτους 2019, κατά το ποσό των 215 ευρώ μέχρι και τον Φεβρουάριο του έτους 2020 και κατά το ποσό των 150 ευρώ κατά το υπόλοιπο χρονικό διάστημα. Το ως άνω ποσό είναι σε θέση ο εναγόμενος να καταβάλλει, με βάση την προαναφερθείσα οικονομική του δυνατότητα και την προσωπική του κατάσταση σε συσχετισμό με την αντίστοιχη οικονομική δυνατότητα και την προσωπική κατάσταση της μητέρας, με δεδομένο ότι δεν αποδείχθηκε ένδεια του εκκαλούντος, ο οποίος συνέχισε να διαμένει στην μισθωμένη οικία του και να καταβάλει επιπλέον κατά το κρίσιμο χρονικό διάστημα οικονομική ενίσχυση στην ελληνοιαπωνική ακαδημία καράτε-τατσουο-σουζούκι. Κατά το υπόλοιπο ποσό συμμετέχει και η ενάγουσα μητέρα με την προσφορά της προσωπικής της εργασίας και απασχόλησης για την φροντίδα και περιποίηση του ανήλικου τέκνου της που συνδέεται με την συνοίκηση η οποία είναι αποτιμητή σε χρήμα καθώς και τα βοηθήματα που λαμβάνει και την παροχή στέγης, γενομένης εν μέρει δεκτής της ένστασης συνεισφοράς που πρότεινε ο εκκαλων. Η εκκαλουμένη απόφαση που έκρινε ότι ο εναγόμενος οφείλει να καταβάλλει το ποσό των 300 ευρώ μηνιαίως για τη διατροφή του ανήλικου τέκνου του, για όλο το επίδικο διάστημα έσφαλε, γενομένου εν μέρει δεκτού του σχετικού λόγου έφεσης του εκκαλούντος. Πρέπει επομένως καθώς δεν υπάρχει άλλος λόγος έφεσης προς εξέταση, να γίνει εν μέρει δεκτή η έφεση του εκκαλούντος, να εξαφανιστεί η εκκαλουμένη απόφαση μόνο ως προς το κεφάλαιο που αφορά την επιδίκαση διατροφής για το ανήλικο τέκνο των διαδίκων …….., να δικασθεί η από 17.4.2019 και με αριθμό έκθεσης κατάθεσης ΓΑΚ/ΕΑΚ/………/2019 αγωγή, μόνο ως προς το αίτημα επιδίκασης διατροφής για το ανήλικο τέκνο των διαδίκων, να γίνει εν μέρει δεκτή ως βάσιμη και κατ’ ουσία, να υποχρεωθεί ο εναγόμενος να καταβάλλει στην ενάγουσα ως ασκούσα την επιμέλεια του ανήλικου τέκνου τους …….. το ποσό των 265 ευρώ, για έκαστο των μηνών Ιουνίου και Ιουλίου 2019, το ποσό των 215 ευρώ για το χρονικό διάστημα από τον Αύγουστο του 2019 μέχρι και τον Φεβρουάριο του 2020 και το ποσό των 150 ευρώ μέχρι τη συμπλήρωση διετίας από την επίδοση της κρινόμενης αγωγής, εντός του πρώτου τριημέρου εκάστου μηνός νομιμότοκα από την καθυστέρηση καταβολής κάθε δόσης και μέχρι την εξόφληση. Ως προς την επιβολή της δικαστικής δαπάνης, παρά την ερημοδικία της εφεσίβλητης-ενάγουσας, και την εν μέρει εξαφάνιση της εκκαλουμένης απόφασης, η αγωγή της γίνεται εν μέρει δεκτή ως ουσία βάσιμη και επομένως τα δικαστικά έξοδα πρέπει να κατανεμηθούν ανάλογα με την έκταση της νίκης και της ήττας εκάστου των διαδίκων (αρθρο 179 ΚΠολΔ) συνεπώς πρέπει να συμψηφιστεί η πέραν των προκαταβληθέντων εξόδων, ποσού τριακοσίων (300) ευρώ δικαστική δαπάνη των διαδίκων. Τέλος πρέπει να οριστεί παράβολο ποσού διακοσίων (200) ευρώ, σε περίπτωση που η ερημοδικασθείσα εφεσίβλητη θελήσει ασκήσει ανακοπή ερημοδικίας (άρθρο 505 παρ 2γ ΚΠολΔ).
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ
ΔΙΚΑΖΕΙ την από 21.4.2021 με ΓΑΚ/ΕΑΚ/………./2022 έφεση, ερήμην της εφεσίβλητης
ΟΡΙΖΕΙ παράβολο ποσού (200) ευρώ σε περίπτωση που η εφεσίβλητη ήθελε ασκήσει ανακοπή ερημοδικίας.
ΔΕΧΕΤΑΙ τυπικά και εν μέρει κατ ουσία την έφεση
ΕΞΑΦΑΝΙΖΕΙ εν μέρει την με αριθμό 3010/2020 απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς που δίκασε κατά την ειδική διαδικασία των διαφορών από την οικογένεια, το γάμο και την ελεύθερη συμβίωση, ως προς τη διάταξή για την υποχρέωση του ενάγοντος στην καταβολή διατροφής για το ανήλικο τέκνο των διαδίκων …….
ΚΡΑΤΕΙ και δικάζει την από 17.4.2019 και με αριθμό έκθεσης κατάθεσης ΓΑΚ/ΕΑΚ/……………./2019 αγωγή ως προς το αίτημα αυτό
ΔΕΧΕΤΑΙ εν μέρει το αίτημα ως ουσιαστικά βάσιμο
ΥΠΟΧΡΕΩΝΕΙ τον εναγόμενο ………… να καταβάλλει στην ενάγουσα για λογαριασμό του ανήλικου τέκνου τους …………., ως διατροφή αυτού, το ποσό των διακοσίων εξηνταπέντε (265) ευρώ για τους μήνες Ιούνιο και Ιούλιο 2019, το ποσό των διακοσίων δεκαπέντε (215) ευρώ για το χρονικό διάστημα από Αύγουστο του έτους 2019 έως και τον μήνα Φεβρουάριο του έτους 2020 και το ποσό των εκατόν πενήντα (150) ευρώ για το υπολειπόμενο διάστημα, μέχρι τη συμπλήρωση διετίας από την επίδοση της αγωγής, εντός του πρώτου τριημέρου κάθε μηνός, από την επομένη της επίδοσης της αγωγής με το νόμιμο τόκο από την καθυστέρηση καταβολής κάθε δόσης και μέχρι την εξόφληση
ΣΥΜΨΗΦΙΖΕΙ την πέραν των προκαταβλητέων εξόδων δικαστική δαπάνη των διαδίκων.
ΚΡΙΘΗΚΕ, αποφασίσθηκε και δημοσιεύθηκε στον Πειραιά σε έκτακτη, δημόσια στο ακροατήριό του συνεδρίαση, στις 29.9. 2023, χωρίς την παρουσία των διαδίκων και των πληρεξουσίων δικηγόρων τους.
Η ΔΙΚΑΣΤΗΣ Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ