ΕΦΕΤΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΩΣ
Αριθμος απόφασης 537/2023
TO ΜΟΝΟΜΕΛΕΣ ΕΦΕΤΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΩΣ
Αποτελούμενο από την Δικαστή, Κωνσταντίνα Παπαντωνίου Εφέτη και από τη Γραμματέα Τ.Λ..
Συνεδρίασε δημόσια στο ακροατήριό του την ……….., για να δικάσει την υπόθεση μεταξύ:
Του καλούντος-εφεσίβλητου: ………., ο οποίος εκπροσωπήθηκε στο ακροατήριο από τον πληρεξούσιο δικηγόρο του, Παναγιώτη Πετρόπουλο, με δήλωση κατ άρθρο 242παρ.2 ΚΠολΔ και
Της καθής η κλήση-εκκαλούσας: ………….., η οποία παραστάθηκε μετά του πληρεξούσιου δικηγόρου της Ματθαίου Τριαντάφυλλου.
Ο ενάγων, άσκησε ενώπιον του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς την από 4-9-2019 και με αριθμό εκθέσεως καταθέσεως ΓΑΚ/ΕΑΚ/…………/2019 αγωγή του κατά της εναγομένης και ήδη εκκαλούσας. Το Μονομελές Πρωτοδικείο Πειραιώς, επιληφθέν επί της ως άνω αγωγής την οποία δίκασε κατά την ειδική διαδικασία των διαφορών από την οικογένεια, το γάμο και την ελεύθερη συμβίωση, αντιμωλία των διαδίκων, αρχικά εξέδωσε την με αριθμό 3690/2020 μη οριστική απόφασή του, με την οποία διατάχθηκε η επανάληψη της συζήτησης της υπόθεσης και η διεξαγωγή πραγματογνωμοσύνης. Η υπόθεση επανήλθε προς συζήτηση με την από 9.6.2021 και με αριθμό ΓΑΚ/ΕΑΚ/…………/2021 κλήση του ενάγοντος-καλούντος εκδοθείσας της με αριθμό 1535/2022 οριστικής απόφασης του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς, με την οποία έγινε δεκτή η αγωγή. Κατά της απόφασης αυτής παραπονείται η εναγομένη και ήδη εκκαλούσα με την από 4-7-2022 έφεσή της που έλαβε ενώπιον του παρόντος Δικαστηρίου αριθμό εκθέσεως καταθέσεως ΓΑΚ/ΕΑΚ/………./2022 και προσδιορίστηκε να συζητηθεί κατά τη δικάσιμο της 1.6.2023. Με την από 19.7.2022 και με αριθμό ΓΑΚ/ΕΑΚ/………./2022 κλήση του καλούντος-ενάγοντος-εφεσίβλητου, η συζήτηση της υπόθεσης ορίστηκε σε συντομότερη δικάσιμο, ήτοι σε αυτή που αναφέρεται στην αρχή της παρούσας, οπότε έλαβε αριθμό πινακίου 44 και συζητήθηκε
Κατά τη συζήτηση της υπόθεσης ο πληρεξούσιος δικηγόρος του καλούντος-εφεσίβλητου (δυνάμει του με αριθμό ………/30.1.2023 ειδικού πληρεξουσίου που συνέταξε η Συμβολαιογράφος Πειραιά …………) ανέπτυξε τις απόψεις του με τις προτάσεις που προκατέθεσε, ενώ ο πληρεξούσιος δικηγόρος της καθής η κλήση-εκκαλούσας, που ήταν παρούσα στο ακροατήριο, αφού έλαβε το λόγο από την Δικαστή, ανέπτυξε τις απόψεις του με τις προτάσεις που κατέθεσε.
ΜΕΛΕΤΗΣΕ ΤΗ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ
ΚΑΙ ΣΚΕΦΘΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ
Με την από 19.7.2022 και με αριθμό ΓΑΚ/ΕΑΚ/………./2022 κλήση του καλούντος-ενάγοντος-εφεσίβλητου, επανεισάγεται προς συζήτηση η από από 4-7-2022 και με αριθμό κατάθεσης ΓΑΚ/ΕΑΚ/……../2022 έφεση της καθής η κλήση-εναγομένης-εκκαλούσας κατά της με αριθμό 1535/2022 οριστικής απόφασης του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιά που δίκασε αντιμωλία των διαδίκων κατά την ειδική διαδικασία των διαφορών από την οικογένεια, το γάμο και την ελεύθερη συμβίωση την από 4.9.2019 και με αριθμό έκθεσης κατάθεσης ΓΑΚ/ΕΑΚ ………/2019 αγωγή, η οποία ασκήθηκε παραδεκτά, νομότυπα [άρθρα 495 παρ. 1,511,513 παρ 1β, 514, 517, 520 παρ.1 ΚΠολΔ] και εμπρόθεσμα, εντός της κατ’ άρθρο 518 παρ.1 και 147 παρ.2 ΚΠολΔ τασσομένης προθεσμίας, καθώς η εκκαλουμένη απόφαση επιδόθηκε στην εκκαλούσα την 6.6.2022, όπως προκύπτει από την με αριθμό ……../2022 έκθεση επίδοσης που συνέταξε ο Δικαστικός Επιμελητής στην περιφέρεια του Εφετείου Αθηνών, με έδρα στον Πειραιά …………. και η έφεση ασκήθηκε με την κατάθεση του δικογράφου αυτής στη Γραμματεία του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς την 4.7.2022 όπου έλαβε αριθμό ΓΑΚ/ΕΑΚ/………/2021. Επιπλέον για το παραδεκτό της έφεσης έχει καταβληθεί με την άσκηση τής το απαιτούμενο παράβολο Δημοσίου (άρθρο 495 ΚΠολΔ), όπως προκύπτει από το με κωδικό ………. e παράβολο σε συνδυασμό με την από 4.7.2022 απόδειξη πληρωμής αυτού της Alpha Bank. Πρέπει επομένως η κρινόμενη έφεση να εξεταστεί περαιτέρω ως προς τη νομική και ουσιαστική βασιμότητά της με την ίδια διαδικασία.
Στην κρινόμενη περίπτωση, με την από 4.9.2019 και με αριθμό έκθεσης κατάθεσης ΓΑΚ/ΕΑΚ …………/2019 αγωγή του, ο ενάγων εξέθετε ότι στις 21.1.2016 η εναγομένη, που βρισκόταν σε διάσταση με τον τότε σύζυγό της, γέννησε ένα θήλυ τέκνο, το οποίο φέρει το όνομα …….. Ότι το τέκνο αυτό γεννήθηκε από τις σχέσεις της με τον ενάγοντα, με τον οποίο είχε σαρκική συνάφεια κατά το κρίσιμο διάστημα της σύλληψης αυτού. Οτι το τέκνο έφερε το τεκμήριο καταγωγής από το γάμο της μητέρας του, επειδή όμως ο εναγων ήταν ο βιολογικός πατέρας του, προσβλήθηκε η πατρότητα του τέκνου από την εναγομένη με αγωγή που έγινε δεκτή δυνάμει της με αριθμό 3229/2017 απόφασης του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς, που έχει ήδη καταστεί αμετάκλητη. Ότι ο ενάγων με την από 22.7.2019 εξώδικο δήλωσή του, κάλεσε την εναγομένη και ήδη εκκαλούσα να συναινέσει στην εκούσια αναγνώριση του τέκνου της από τον ίδιο ως φυσικό πατέρα αυτού, πλην όμως η εναγομένη ουδέν έπραξε, τεκμαιρομένης της αρνήσεώς της προς τούτο. Εν όψει των περιστατικών αυτών, δοθέντος ότι η εναγόμενη μητέρα του ανωτέρω τέκνου, αρνείται την προβλεπόμενη από τη διάταξη του άρθρου 1475 του ΑΚ συναίνεση της για την αναγνώριση του τέκνου από τον ενάγοντα, με σχετική δήλωσή της ενώπιον συμβολαιογράφου, ο ενάγων ζήτησε να αναγνωριστεί με την απόφαση που θα εκδοθεί ότι το τέκνο αυτό είναι γνήσιο δικό του τέκνο και να καταδικαστεί η εναγομένη στην καταβολή της δικαστικής του δαπάνης. Επί της αγωγής αυτής, που συζητήθηκε αντιμωλία των διαδίκων, εκδόθηκε αρχικά η με αριθμό 3699/2020 μη οριστική απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς, με την οποία διατάχθηκε η επανάληψη της συζήτησης προκειμένου να διενεργηθεί ιατρική πραγματογνωμοσύνη ανάλυσης DNA, για να διακριβωθεί εάν ο ενάγων είναι ο βιολογικός πατέρας της ανήλικης. Μετά την κατάθεση της έκθεσης πραγματογνωμοσύνης που διενεργήθηκε από την Βιολόγο ……., στη γραμματεία του ως άνω Δικαστηρίου, ο ενάγων με την από 9.6.2021 με ΓΑΚ/ΕΑΚ/………/2021 κλήση του, επανέφερε την υπόθεση προς συζήτηση, εκδοθείσας της με αριθμό 1535/2022 οριστικής απόφασης του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς, με την οποία έγινε δεκτή η ένδικη αγωγή, αναγνωρίστηκε ότι ο ενάγων είναι ο φυσικός πατέρας του θήλεος τέκνου που γέννησε η εναγομένη στο Παλαιό Φάληρο Αττικής, την 21.1.2016 και ονομάζεται ……… και επιβλήθηκε σε βάρος της εναγομένης η δικαστική δαπάνη του ενάγοντος που ορίστηκε στο ποσό των πεντακοσίων ευρώ. Κατά της απόφασης αυτής η εναγομένη και ήδη εκκαλούσα άσκησε την ένδικη έφεση της και ζητεί, για όσα εκτίθενται σε αυτή την αποδοχή της έφεσής της και την εξαφάνιση της εκκαλουμένης απόφασης, με σκοπό να απορριφθεί η αγωγή.
Με τη διάταξη του άρθρου 1483 παρ. 1 ΑΚ ορίζεται ότι «Το δικαίωμα της μητέρας να ζητήσει την αναγνώριση της πατρότητας του τέκνου της αποσβήνεται όταν περάσουν πέντε χρόνια από τον τοκετό. Το δικαίωμα του τέκνου αποσβήνεται, ένα έτος μετά την ενηλικίωσή του, και το δικαίωμα του πατέρα ή των γονέων του δυο έτη αφότου αρνήθηκε τη συναίνεσή της η μητέρα». Με τη διάταξη αυτή τάσσεται αποσβεστική προθεσμία μέσα στην οποία πρέπει να ασκηθεί το δικαίωμα προς αναγνώριση της πατρότητας, διαφοροποιούμενη ως προς τη διάρκεια και την αφετηρία της για κάθε πρόσωπο που νομιμοποιείται προς τούτο, με σκοπό την ταχεία άρση της εκκρεμότητας-αβεβαιότητας περί την πατρότητα του εκτός γάμου τέκνου και την ύπαρξη του αντίστοιχου δικαιώματος, αναγόμενου στην οικογενειακή τάξη. Κι αυτό γιατί στη συγκεκριμένη περίπτωση δεν έχουν ανάλογη εφαρμογή οι διατάξεις των άρθρων 279 και 261 ΑΚ ως μη συμβιβαζόμενες προς την έννοια και τη φύση της αποσβεστικής αυτής προθεσμίας, που, όπως αναφέρθηκε, έχει ως σκοπό την άρση της αβεβαιότητας περί την πατρότητα του τέκνου και το υπαρκτόν του δικαιώματος αναγνώρισης της πατρότητας, του οποίου όμως, άπαξ ασκηθέντος ελλείπει και ο λόγος της αβεβαιότητάς. (ΑΠ 1688/2005, ΔΗΜ. ΝΟΜΟΣ). Περαιτέρω, η παραπάνω τασσόμενη από το νόμο για τον πατέρα διετής προθεσμία, αφότου αρνήθηκε την συναίνεση της η μητέρα άσκησης του δικαιώματος του τελευταίου για την αναγνώριση της πατρότητας του τέκνου, είναι αποσβεστική του δικαιώματος του αν δεν το ασκήσει μέσα σ` αυτήν, κατά τη διάταξη του άρθρου 279 ΑΚ και κατά τη διάταξη του επόμενου άρθρου 280 ΑΚ, το δικαστήριο τη λαμβάνει υπόψη αυτεπαγγέλτως και η τυχόν παραίτηση από αυτήν είναι άκυρη. Για να είναι δε εμπρόθεσμη η άσκηση του ως άνω δικαιώματος, δεν αρκεί να κατατεθεί αλλά πρέπει και να επιδοθεί η σχετική αγωγή μέσα σε δύο έτη από την άρνηση της μητέρας. Αν δεν γίνει η επίδοση της αγωγής μέσα στην προαναφερόμενη αποσβεστική προθεσμία, καθιερώνεται ουσιαστικό απαράδεκτο το οποίο κατά κύριο λόγο πλήττει το δικαίωμα της επίκλησης της αναγνώρισης της πατρότητας. Έτσι, αν παρέλθει άπρακτη η προθεσμία αυτή, το δικαίωμα αποσβήνεται και η σχετική αγωγή απορρίπτεται ως ουσιαστικά απαράδεκτη (για τη συνέπεια του ουσιαστικού απαραδέκτου σε περίπτωση παρέλευσης άπρακτης της αποσβεστικής προθεσμίας , βλ. ΟλΑΠ 1338/1985 ΝοΒ 1986.1574, ΑΠ 1619/2006 ΝΟΜΟΣ, ΑΠ 161/1997 ΕΕργΔ 1998.550, ΕφΠειρ 658/2005 ΕΕργΔ 2006.870).
Mε τον μοναδικό λόγο της έφεσής της η εκκαλούσα ισχυρίζεται οτι η ένδικη αγωγή έχει ασκηθεί μετά την παρέλευση της αποσβεστικής προθεσμίας των δυο ετών από τη γέννηση του τέκνου, η οποία έλαβε χώρα την 21.1.2016 αλλά και από την ημερομηνία τελεσιδικίας της απόφασης προσβολής πατρότητας, (18.7.2017), αφού η ένδικη αγωγή ασκήθηκε την 4.9.2019, και επομένως τυγχάνει ουσιαστικά απαράδεκτη. Ο ως άνω λόγος έφεσης τυγχάνει απορριπτέος, ερειδόμενος σε εσφαλμένες προυποθέσεις, καθώς η εκκαλούσα φέρεται να στηρίζει τον λόγο της έφεσής της στη διάταξη του άρθρου 1470 παρ.5 ΑΚ (χωρίς να την επικαλείται, αντίθετα αναφέρει την διάταξη του άρθρου 1470 παρ.3 ΑΚ, ), η οποία αφορά την αγωγή προσβολής της πατρότητας και όχι το πραγματικό της ένδικης αγωγής που ανωτέρω εκτέθηκε, η οποία ορθώς έχει εκτιμηθεί κατά περιεχόμενο ως αγωγή αναγνώρισης πατρότητας, (άρθρα 1479 επ.). Η αγωγή αυτή ασκούμενη από τον πατέρα του τέκνου, υπόκειται μεν σε διετή αποσβεστική προθεσμία, η οποία όμως αρχίζει από την άρνηση της μητέρας να συναινέσει στην εκούσια αναγνώριση του τέκνου, σύμφωνα με οσα αναφέρθηκαν στη μείζονα σκέψη της παρούσας. Περαιτέρω, από τις καταθέσεις των μαρτύρων αποδείξεως και ανταποδείξεως, που εξετάσθηκαν ένορκα στο ακροατήριο του Πρωτοβαθμίου Δικαστηρίου και οι καταθέσεις τους περιέχονται στα ταυτάριθμα με την εκκαλουμένη πρακτικά, τα έγγραφα που προσκομίζον και επικαλούνται οι διάδικοι, άλλα από τα οποία λαμβάνονται υπόψη προς άμεση απόδειξη και άλλα προς συναγωγή δικαστικών τεκμηρίων καθώς και τις ομολογίες των διαδίκων που συνάγονται από τις έγγραφες προτάσεις τους αποδείχθηκαν ως προς την άσκηση της ένδικης αγωγής σε συνάρτηση με την προαναφερθείσα αποσβεστική προθεσμία, γεγονός που ελέγχεται και αυτεπαγγέλτως από το Δικαστήριο, (ΑΠ 705/2013 ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ), τα ακόλουθα πραγματικά περιστατικά: Η εναγομένη και ήδη εκκαλούσα γέννησε στο Παλαιό Φάληρο στις 21.1. 2016, κατά τη διάρκεια του γάμου της με τον πρώην συζυγό της ………, θήλυ τέκνο το οποίο στην συνέχεια βαπτίσθηκε και έλαβε το όνομα …….. Με την με αριθμό 3229/2017 απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς το τέκνο της εκκαλούσας κηρύχθηκε μη γνήσιο τέκνο του ………. και έκτοτε φέρει το επώνυμο της μητέρας του. Ο ενάγων και ήδη εφεσίβλητος επέδωσε την 29.7.2019 εξώδικο δήλωση στην εκκαλούσα, όπως προκύπτει από την με αριθμό ……./29.7.2019 έκθεση επίδοσης που συνέταξε ο Δικαστικός Επιμελητής στην περιφέρεια του Εφετείου Αθηνών, με έδρα στον Πειραιά ……….., με την οποία την καλούσε να έρθει σε συνεννόηση με τον πληρεξούσιο δικηγόρο του εντός επτά ημερών από την επίδοση ώστε να συναινέσει στις νόμιμες διαδικασίες αναγνώρισης, χωρίς καμμία απόκριση από την εκκαλούσα ακόμα και μετά την πάροδο της ταχθείσας προθεσμίας. Εν συνεχεία ο εφεσίβλητος άσκησε την ένδικη αγωγή του, η οποία επιδοθηκε στην εκκαλούσα την 5.9.2019, όπως προκύπτει από τη με αριθμό ………/5.9.2019 έκθεση επίδοσης που συνέταξε ο ίδιος Δικαστικός Επιμελητής. Η εκκαλούσα ουδόλως αμφισβητεί την κρίση του Δικαστηρίου, περί της ουσιαστικής βασιμότητας της αγωγής του ενάγοντος, στην οποία άλλωστε κατέληξε μετά τη διεξαγωγή πραγματογνωμοσύνης, σύμφωνα με το συμπέρασμα της οποίας μετά από εξέταση DNA, o εεφεσίβλητος είναι ο βιολογικός πατέρας της ανήλικης …………….. Το γεγονός ότι η σχέση των διαδίκων πέρασε από διάφορες διακυμάνσεις, με τον εφεσίβλητο άλλοτε να συμμετέχει στην ζωή της ανήλικης και άλλοτε να απέχει από αυτήν αλλά και την εκκαλούσα άλλοτε να επιθυμεί την προσέγγιση πατέρα-κόρης και άλλοτε να του αρνείται κάθε σχέση με την ανήλικη, δεν ασκεί επιρροή στην κρίση του Δικαστηρίου, με δεδομένο ότι όπως κατέθεσε και η μητέρα της εκκαλούσας, ο εφεσίβλητος ζήτησε να αναγνωρίσει ως τέκνο του την ανήλικη το πρώτον τον Ιούλιο του έτους 2019. Επομένως, η εκκαλουμένη απόφαση που δέχηκε οτι η κρινόμενη αγωγή ασκήθηκε εντός της αποσβεστικής προθεσμίας των δυο ετών από την άρνηση της εκκαλούσας να συναινέσει στην εκούσια αναγνώριση του τέκνου της από τον ενάγοντα,ορθά εφάρμοσε το νόμο και εκτίμησε τις αποδείξεις, απορριπτομένου του περί του αντιθέτου λόγου έφεσης. Πρέπει επομένως, μη υπάρχοντος άλλου λόγου έφεσης προς εξέταση, να απορριφθεί η κρινόμενη έφεση στο σύνολό της, να διαταχθεί η εισαγωγή του κατατεθέντος παραβόλου στο Δημόσιο Ταμείο και να καταδικαστεί η εκκαλούσα στην καταβολή της δικαστικής δαπάνης του εφεσίβλητου, λόγω της απόρριψης της έφεσής της (άρθρα 189 ΚΠολΔ), κατά τα ειδικότερα οριζόμενα στο διατακτικό της παρούσας.
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ
ΔΙΚΑΖΕΙ την από 4-7-2022 και με αριθμό κατάθεσης ΓΑΚ/ΕΑΚ/……../2022 έφεση της καθής η κλήση-εναγομένης-εκκαλούσας κατά της με αριθμό 1535/2022 οριστικής απόφασης του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιά, η οποία εισήχθη προς συζήτηση με την από 19.7.2022 και με αριθμό ΓΑΚ/ΕΑΚ/………/2022 κλήση, αντιμωλία των διαδίκων
ΔΕΧΕΤΑΙ τυπικά την έφεση και την απορρίπτει κατ ουσίαν
ΔΙΑΤΑΣΣΕΙ την εισαγωγή του με κωδικό …………. e παραβόλου Δημοσίου στο Δημόσιο Ταμείο
ΚΑΤΑΔΙΚΑΖΕΙ την εκκαλούσα στην καταβολή της δικαστικής δαπάνης του εφεσίβλητου, για τον παρόντα βαθμό δικαιοδοσίας την οποία ορίζει στο ποσό των τετρακοσίων (400) ευρώ.
ΚΡΙΘΗΚΕ, αποφασίσθηκε και δημοσιεύθηκε στον Πειραιά σε έκτακτη, δημόσια στο ακροατήριό του συνεδρίαση, στις 15 Σεπτεμβρίου 2023, χωρίς την παρουσία των διαδίκων και των πληρεξουσίων δικηγόρων τους.
Η ΔΙΚΑΣΤΗΣ Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ