Αριθμός απόφασης 639/2023 - ΕΦΕΤΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΩΣ

Αριθμός Απόφασης 639/2023

ΤΟ ΤΡΙΜΕΛΕΣ ΕΦΕΤΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΩΣ

(TAKTIKH ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ)

Β΄ ΤΜΗΜΑ

Αποτελούμενο από τους Δικαστές Βασίλειο Παπανικόλα, Πρόεδρο Εφετών, Ιωάννα Μάμαλη, Εφέτη και Ιωάννα Ξυλιά, Εφέτη – Εισηγήτρια και από τη Γραμματέα Γ.Λ..

Συνεδρίασε δημόσια στο ακροατήριό του στις ……… για να δικάσει την υπόθεση μεταξύ:

ΤΩΝ ΚΑΛΟΥΝΤΩΝ – ΕΚΚΑΛΟΥΝΤΩΝ: 1) …………., 2) …………….. 3) ……………….., εκ των οποίων οι πρώτος και δεύτερος παραστάθηκαν δια και η τρίτη μετά της πληρεξουσίας δικηγόρου τους Μαρίας Εμμανουήλ (ΑΜ: …… ΔΣΑ).

ΤΟΥ ΚΑΘ’ ΟΥ Η ΚΛΗΣΗ – ΕΦΕΣΙΒΛΗΤΟΥ: ……………, ο οποίος παραστάθηκε μετά του πληρεξουσίου δικηγόρου του Ιωάννη Κατσουρίνη (ΑΜ: …… ΔΣΑ).

Οι καλούντες – εκκαλούντες ζητούσαν να γίνει δεκτή η από 09-10-2009 υπ’ αριθ. έκθ. κατάθ. …../12-10-2009 αγωγή τους κατά του καθ’ ου η κλήση – εφεσιβλήτου, που απηύθυναν στο Πολυμελές Πρωτοδικείο Πειραιώς. Επ’ αυτής εκδόθηκε η υπ’ αριθ. 374/2013 εν μέρει οριστική και η υπ’ αριθ. 1922/2017 οριστική απόφαση του Δικαστηρίου εκείνου, με τις οποίες απορρίφθηκε η αγωγή. Την απόφαση αυτή προσέβαλαν ενώπιον του Δικαστηρίου αυτού οι ενάγοντες και ήδη εκκαλούντες, με την από 24-04-2019 έφεσή τους, το πρωτότυπο της οποίας κατατέθηκε στη Γραμματεία του πρωτοβαθμίου Δικαστηρίου στις 25-04-2019 με ΓΑΚ ….. και ΕΑΚ …../2019, αντίγραφο δε αυτής κατατέθηκε στη Γραμματεία του Δικαστηρίου αυτού, στις 25-04-2019, με ΓΑΚ….. και ΕΑΚ …../2019, εκδοθείσας επ’ αυτής της υπ’ αριθ. 714/2020 μη οριστικής απόφασης του Δικαστηρίου αυτού, που διέταξε την επανάληψη της συζήτησης και τη διενέργεια πραγματογνωμοσύνης και μετά τη διενέργειά της, ήδη επαναφέρεται προς συζήτηση με την από 15-12-2022 υπ’ αριθ. έκθ. κατάθ. ΓΑΚ………/ΕΑΚ……/15-12-2022 κλήση τους, που προσδιορίστηκε για να συζητηθεί κατά την αναφερόμενη στην αρχή της παρούσας δικάσιμο και γράφτηκε στο πινάκιο.

Η υπόθεση εκφωνήθηκε με τη σειρά της από το οικείο πινάκιο και συζητήθηκε.

Κατά τη συζήτηση της υπόθεσης, οι πληρεξούσιοι δικηγόροι των διαδίκων ζήτησαν να γίνουν δεκτά όσα αναφέρονται στις έγγραφες προτάσεις τους.

ΑΦΟΥ ΜΕΛΕΤΗΣΕ ΤΗ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ

ΚΑΙ ΣΚΕΦΤΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ

Με την από 15-12-2022 υπ’ αριθ. έκθ. κατάθ. ΓΑΚ……/ΕΑΚ…./15-12-2022 κλήση των εναγόντων και ήδη εκκαλούντων νομίμως επαναφέρεται προς περαιτέρω συζήτηση η από 24-04-2019 υπ’ αριθ. έκθ. κατάθ. στη Γραμματεία του Δικαστηρίου αυτού ΓΑΚ…../ΕΑΚ …../25-04-2019 έφεσή τους κατά της υπ’ αριθ. 374/2013 εν μέρει οριστικής και υπ’ αριθ. 1922/2017 οριστικής απόφασης του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς (τακτική διαδικασία), μετά τη διενέργεια της πραγματογνωμοσύνης που διατάχθηκε με την υπ’ αριθ. 714/2020 μη οριστική απόφαση του Δικαστηρίου αυτού.

Με την υπ’ αριθ. έκθ. κατάθ. ……/12-10-2009 αγωγή τους που απηύθυναν στο Πολυμελές Πρωτοδικείο Πειραιά κατά του εφεσιβλήτου οι εκκαλούντες ιστορούσαν ότι είναι συγκύριοι κατά ποσοστό 333,15, 333,74 και 333,11 χιλιοστά αδιαίρετα ενός οικοπέδου εμβαδού 114 τ.μ., που βρίσκεται στην οδό ………… στον Πειραιά και αποκλειστικοί κύριοι ο καθένας των αναλυτικά περιγραφόμενων σ’ αυτήν μελλοντικών οριζοντίων ιδιοκτησιών. Ότι ανέθεσαν στον εναγόμενο πολιτικό μηχανικό το έργο της εκπόνησης των σχεδίων, μελετών και έκδοσης της σχετικής οικοδομικής άδειας, καθώς και την εκτέλεση και επίβλεψη όλων των οικοδομικών εργασιών για την ανέγερση των ανωτέρω οριζόντιων ιδιοκτησιών. Ότι μέχρι τον Ιούλιο 2002 τού είχαν καταβάλει, σε πλήρη εξόφληση της αμοιβής και των δαπανών ανέγερσης το ποσό των 200.000 ευρώ και εκδόθηκε η υπ’ αριθ. ……/2002 οικοδομική άδεια, η οποία αναθεωρήθηκε παράνομα, κατόπιν της από Ιουλίου 2006 υπεύθυνης δήλωσής του ότι έχει αποπερατωθεί ο φέρων οργανισμός, συνυποβάλοντας και την από 14-09-06 αίτηση των ιδίων, παρότι οι υπογραφές τους επ’ αυτής ήταν πλαστές και χωρίς να διενεργηθεί αυτοψία, αφού η άδεια είχε ήδη λήξει. Ότι τον Ιούλιο 2006 πληροφορήθηκαν την πλημμελή κατασκευή του αρμού της οικοδομής και κατόπιν ελέγχου που διενήργησαν, και μέσω του ΤΕΕ, έλαβαν γνώση της σωρείας των παραβάσεων και των κακοτεχνιών στην ανέγερση, που αφορούν και στη θεμελίωση και επηρεάζουν τη στατική επάρκεια του κτιρίου, κατά τα ειδικότερα εκτιθέμενα στην αγωγή (μικρότερο πλάτος πλευρικών αντισεισμικών αρμων, θεμελίωση με κοιτόστρωση αντί πεδιλοδοκών, που προβλέπονταν στην σχετική μελέτη της εγκριθείσας άδειας, έλλειψη δοκών που προβλέπονταν στην άδεια, μεγαλύτερο πάχος των πλακών ορόφων), με αποτέλεσμα να κριθεί αυτό επικίνδυνο, χωρίς δυνατότητα διόρθωσης των ελαττωμάτων και επομένως κατεδαφιστέο. Ότι παράλληλα σε έλεγχο που διενεργήθηκε από την αρμόδια πολεοδομική υπηρεσία διαπιστώθηκαν αυθαίρετες κατασκευές (κλείσιμο εξωστών, υπέρβαση ύψους, κατασκευή μη προβλεπόμενων εξωστών, υπέρβαση δόμησης του υπογείου), με αποτέλεσμα να τους επιβληθεί πρόστιμο ανέγερσης ύψους 135.732,50 ευρώ και πρόστιμο διατήρησης ύψους 67.866,25 ευρώ. Ότι τα ελαττώματα αυτά της οικοδομής οφείλονται στην αντισυμβατική και ταυτόχρονα παράνομη και υπαίτια συμπεριφορά του εναγομένου – εργολήπτη, αλλά και μελετητή και επιβλέποντος το έργο μηχανικού, ο οποίος διηύθυνε το έργο, δίδοντας εντολές και οδηγίες σε κείνους που το εκτελούσαν, και παρότι είχε τις απαιτούμενες γνώσεις, λόγω του επαγγέλματός του, δεν εφάρμοσε τις μελέτες και τα σχέδια της οικοδομικής άδειας, ούτε προέβη σε τροποποιήσεις αυτών, όπου απαιτείτο, δεν συμμορφώθηκε με τους κοινώς αναγνωρισμένους κανόνες της οικοδομικής και με την κείμενη νομοθεσία και ειδικότερα ως υπεύθυνος για την εφαρμογή των σχεδίων και την εφαρμογή των όρων υπό τους οποίους χορηγήθηκε η άδεια, αλλά και για τη στερεότητα της οικοδομής, κατ’ άρθρα 333 και 341 ΠΔ 14/1999, δεν συμμορφώθηκε με τις διατάξεις του ΠΔ 778/1980 για τις προϋποθέσεις ασφαλείας των μελετών και εργασιών, του άρθρου 12 του ΠΔ 03-09-83 που ορίζει τις προδιαγραφές σύνταξης στατικής μελέτης, με αναφορά των στοιχείων και του περιεχομένου των ξυλοτύπων και εν γένει των σχεδίων που πρέπει να συνοδεύουν και να θεμελιώνουν τις στατικές μελέτες, του άρθρου 7 Ν 1396/1983 για τις υποχρεώσεις του επιβλέποντος μηχανικού, το άρθρο 5 του Κτιριοδομικού Κανονισμού (3046/304/30-01/03-02-1989) για την ασφάλεια και την αντοχή των κτιρίων, σε σχέση με τους εργαζόμενους, τους διαμένοντες σ’ αυτό κ.λπ., καθώς και στους όμορους χώρους, δια της μεταφοράς στο έδαφος των φορτίων και των επιρροών που επενεργούν σ’ αυτά, της καταλληλότητας των υλικών κατασκευής, την απόσταση και την αυτονομία σε σχέση με τα γειτονικά κτίρια, δια της δημιουργίας αρμών, την επαρκή, ανάλογα με την περιοχή και το έδαφος θεμελίωση, το άρθρου 327 ΠΔ 14/1999 περί ελέγχου τήρησης των όρων ασφάλειας κ.λπ. από την αρμόδια πολεοδομική υπηρεσία, του άρθρου 22 Ν 1577/1985 για την κατασκευή σύμφωνα με την οικοδομική άδεια και τις μελέτες και τα σχέδια αυτής, καθώς και τις ευθύνες των μηχανικών και των εργολάβων, σε συνδ. με το άρθρο 17 Ν 1337/1983, περί αυθαίρετων κατασκευών, των ΒΔ 10/31-12-1945 Περί Κανονισμού Φορτίσεως Δομικών Έργων και 18/26-07-1954 «Περί Κανονισμού δια την μελέτην και εκτέλεσιν οικοδομικών έργων εξ οπλισμένου σκυροδέματος» και ΥΑ Δ17α/08/32/ΦΝ275/1992 (ΦΕΚΒ613/1992) «Περί Αντισεισμικού Κανονισμού Οικοδομικών Έργων», για την υποχρεωτική ανάθεση σε πολιτικό μηχανικό έργων με συγκεκριμένα χαρακτηριστικά, καθώς και την ευθύνη αυτού και του εργοδότη για την τήρηση των Κανονισμών, τροποποίηση της εγκριθείσας μελέτης, μείωση αναλογιών τσιμέντου και αφαίρεση τοποθετημένων οπλισμών, μετά τον επι τη βάση των εγκεκριμένων σχεδίων έλεγχο τοποθέτησης αυτών, αφαίρεση ξυλοτύπων, προ της διαταχθείσας ημερομηνίας και γενικότερα κάθε παράβαση νοθεία και κακή εκτέλεση του έργου, την ευθύνη του επιβλέποντος για εφαρμοτή των σχεδίων και την υποχρέωσή του ως προς την ποιότητα των εργασιων και την λήψη των ενδεδειγμένων μέτρων ασφαλείας, τροποποίηση των εγκεκριμένων σχεδίων όπως διατάξεως σκελετού, μεταβολή διαστάσεων διατομών ή οπλισμών των πλακών, δοκών, υποστυλωμάτων κλπ άνευ εγκρίσεως της σχετικής τροποποιήσεως από την αρμόδια για τον έλεγχο κρατική υπηρεσία, της ΥΑ Ε.18241/12-05-1976 (Δ147/25-05-1976) «περί του τρόπου εκδόσεως των οικοδομικών αδειών», σύμφωνα με την οποία την ευθύνη για τη σύνταξη της στατικής μελέτης, την ακρίβεια των υπολογισμών και την επίβλεψη της εκτέλεσης έχουν εξολοκλήρου ο μελετητής, ο επιβλέπων και ο εκτελεστής, του άρθρου 6 του ΠΔ 13/1993 για την ισχύ της άδειας έως 4 έτη από την έκδοσή της και παράταση αυτής μόλις αποπερατωθεί ο φέρων οργανισμός της και οπωσδήποτε πριν λήξει η ισχύς της, με υποβολή υπεύθυνης δήλωσης του επιβλέποντος περί αποπεράτωσης σύμφωνα με την άδεια και τις μελέτες, καθώς και το στάδιο εργασιών, συνοδευόμενη από φωτογραφίες και αίτηση του ιδιοκτήτη, καθώς και αυτήν του άρθρου 286§1 ΠΚ, με αποτέλεσμα να κατασκευάσει αυθαίρετη οικοδομή, με ανεπαρκή θεμελίωση, ανεπαρκή στατική και αντισεισμική θωράκιση, να μην πληρούνται οι όροι ασφάλειας και αντοχής, και αυτή να είναι επικίνδυνη για τους εργαζομένους σ’ αυτήν και στη συνέχεια τους ενοίκους της και αυτούς των όμορων οικοδομών και κατεδαφιστέα. Ότι υποβάλοντας μετά τη λήξη της άδειας πλαστή αίτηση αναθεώρησης απέφυγε τον έλεγχο του κτιρίου από την αρμόδια πολεοδομική υπηρεσία, από τον οποίο έλεγχο θα προέκυπταν τα ανωτέρω προβλήματα και υφαρπάσσοντας την αναθεώρησή της. Ότι επιπλέον τους παρέστησε ψευδώς ότι απαιτήθηκε σκυρόδεμα 415 κ.μ. παρότι η εγκριθείσα από την Πολεοδομία μελέτη αναγράφει 283 κ.μ. και κατά την επιμέτρηση διαπιστώθηκε η χρήση 360 κ.μ., με αποτέλεσμα να τους αποσπάσει επιπλέον χρηματικό ποσό 26.400 ευρώ για τη σχετική μη πραγματική δαπάνη (132κ.μ.Χ200 ευρώ). Ζητούσαν δε, μετά από περιορισμό του αιτήματος της αγωγής τους σε εν μέρει αναγνωριστικό, να γίνει αυτή δεκτή και να υποχρεωθεί ο εναγόμενος να τους καταβάλει ως αποζημίωση, για την ανωτέρω αντισυμβατική και αδικοπρακτική συμπεριφορά του: α) από το ήδη καταβληθέν σ’ αυτόν ποσό των 200.000 ευρώ, ποσό ύψους 60.666 ευρώ στον καθένα και συνολικά 182.000 ευρώ, που αντιστοιχεί στο κατασκευαστικό κόστος της οικοδομής στο στάδιο που αυτή ευρίσκεται (480.000 το συνολικό κατασκευαστικό κόστος Χ38%), συμπεριλαμβανομένης της εργολαβικής αμοιβής, να αναγνωριστεί δε ότι υποχρεούται να τους καταβάλει β) 31.666,66 ευρώ στον καθένα και συνολικά 95.000 ευρώ για δαπάνες κατεδάφισης της οικοδομής, γ) 18.200 ευρώ στον καθένα για διαφορά δαπάνης 30% του κόστους κατασκευής εκ νέου, σε σχέση με τον χρόνο της αρχικής κατασκευής το 2003 και συνολικά 54.600 ευρώ, δ) το ποσό των 900, 700 και 1.100 ευρώ μηνιαίως ο καθένας αντίστοιχα από μίσθωμα των μεζονετών, από αρχές 2008 που αναμενόταν η αποπεράτωση ως τον χρόνο άσκησης της αγωγής (22 μήνες) και συνολικά ο καθένας αντίστοιχα 19.800, 15.400 και 24.200 ευρώ και συνολικά 59.400 ευρώ, ε) για δαπάνες προς μηχανικούς, προς διεξαγωγή τεχνικών εκθέσεων, δικηγόρους, έξοδα κίνησης και παράστασης το ποσό των 4.000 ευρώ στον καθένα και συνολικά 12.000 ευρώ, στ) τα επιβληθέντα σ’ αυτούς πρόστιμα τα ποσά των 67.866,25 ευρώ για έκαστο και συνολικά 203.598,75 ευρώ, ζ) ως χρηματική ικανοποίηση λόγω της ηθικής βλάβης που υπέστησαν από την αδικοπρακτική συμπεριφορά του το ποσό των 79.986,67 ευρώ στον καθένα, μετά από αφαίρεση του ποσού των 13,33 ευρώ που επιφυλλάσσονται να αναζητήσουν από τα αρμόδια πολιτικά δικαστήρια, όπου θα εγείρουν την ίδια αξίωση ως πολιτικώς ενάγοντες, το πρώτο κονδύλιο νομικοτόκως από τον Ιούλιο 2006 και επικουρικά και κατά τα λοιπά από την επίδοση της αγωγής, δια προσωπικής του κράτησης ως μέσο εκτέλεσης. Το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο, δικάζοντας αντιμωλία των διαδίκων κατά την τακτική διαδικασία, με την 374/2013 μη οριστική απόφασή του απέρριψε ως μη νόμιμα τα αιτήματα αποζημίωσης κατ’ άρθρα 690 και 914 ΑΚ και στη συνέχεια, αφού έκρινε νόμιμο το αίτημα χρηματικής ικανοποίησης λόγω ηθικής βλάβης εκ της επικαλούμενης σε βάρος τους πλαστογραφίας, ως ερειδόμενο στις διατάξεις των άρθρων 299, 914, 932 ΑΚ, 216§1, 46§1^α, 242§1 και 259 ΠΚ, ανέβαλε την έκδοση οριστικής απόφασης μέχρι την έκδοση αμετάκλητης επί των ανωτέρω αδικημάτων, εκδοθείσας στη συνέχεια της υπ’ αριθ. 1922/2017 οριστικής, με την οποία απορρίφθηκε η αγωγή κατά τα λοιπά ως ουσιαστικά αβάσιμη. Περαιτέρω με την υπ’ αριθ. 714/2020 μη οριστική απόφαση του Δικαστηρίου αυτού, έγινε δεκτή η έφεση κατά το τυπικό και ουσιαστικό της μέρος, εξαφανίστηκε η εκκαλουμένη και αφού κρίθηκε αόριστη η αγωγή ως προς τα ανωτέρω υπό στοιχεία δ) και ε) αιτήματα, κρίθηκε ορισμένη και νόμιμη κατά τα λοιπά, ως προς την ερειδόμενη στη διάταξη του άρθρου 690 ΑΚ βάση της, κατά παραδοχή του πρώτου λόγου έφεσης αλλά και ως προς αυτήν των άρθρων 914 επ. ΑΚ, κατά παραδοχή του δεύτερου λόγου, δεχόμενο ότι συντρέχει περίπτωση εφαρμογής των διατάξεων των άρθρων 17§8 Ν 1337/1983 και 286 ΠΚ και, αφού είχε καταβληθεί το προσήκον τέλος δικαστικού ενσήμου με τις ανάλογες υπέρ τρίτων επιβαρύνσεις (βλ. προσκομιζόμενο υπ’ αριθ. ……./10-02-2011 δπλότυπο είσπραξης της ΔΟΥ Πειραιά, ……/10-02-11 γραμμάτιο είσπραξης της ΕΤΕ υπέρ ΤΝ και ……./10-02-2011 απόδειξη είσπραξης ΕΤΑΑ) διατάχθηκε κατ’ άρθρο 254 ΚΠολΔ η επανάληψη της ήδη περαιωθείσας συζήτησης, προκειμένου να διενεργηθεί πραγματογνωμοσύνη για τη διευκρίνιση και συμπλήρωση των αναφερομένων σ’ αυτήν κενών και αμφίβολων σημείων.

Σύμφωνα με τη διάταξη του άρθρου 254 ΚΠολΔ, όπως ισχύει μετά την τροποποίησή του και από το άρθρο 15 Ν.4842/2021, ΦΕΚ Α 190, το οποίο, σύμφωνα με το άρθρο 120 αυτού, ισχύει από 1-1-2022 και κατά την §1β άρθρου 116 του αυτού νόμου, όπως διορθώθηκε με το άρθρο 65§1 Ν.4871/2021 (ΦΕΚ Α 246/10.12.2021), οι τροποποιηθείσες §§ 1 και 3 εφαρμόζονται και στις εκκρεμείς υποθέσεις, «1. Το δικαστήριο μπορεί να διατάξει την επανάληψη της συζήτησης, η οποία έχει κηρυχθεί περατωμένη, όταν κατά τη μελέτη της υπόθεσης ή τη διάσκεψη παρουσιάζονται κενά ή αμφίβολα σημεία που χρειάζονται συμπλήρωση ή επεξήγηση. Η απόφαση μνημονεύει απαραιτήτως τα ειδικά θέματα που αποτελούν αντικείμενο της επαναλαμβανόμενης συζήτησης. Η συζήτηση αυτή θεωρείται συνέχεια της προηγουμένης. 2. Στην επαναλαμβανόμενη συζήτηση, η οποία ορίζεται το συντομότερο δυνατό, οι διάδικοι κλητεύονται τριάντα (30) τουλάχιστον ημέρες πριν από αυτήν. 3. Η υπόθεση εκδικάζεται από τον ίδιο δικαστή και από την ίδια σύνθεση επί πολυμελούς δικαστηρίου, εκτός αν αυτό είναι για φυσικούς ή νομικούς λόγους αδύνατο. Σε προθεσμία τριών (3) εργασίμων ημερών από τη συζήτηση της υπόθεσης μπορεί να κατατεθεί προσθήκη επί των ζητημάτων της παρ. 1. Νέοι ισχυρισμοί και νέα αποδεικτικά μέσα δεν επιτρέπονται.». Από την ανωτέρω διάταξη συνάγεται ότι αρχική και επαναλαμβανόμενη συζήτηση συνθέτουν δύο συνεχόμενα δικονομικά στάδια μιας ενιαίας συζητήσεως. Στην επαναλαμβανόμενη συζήτηση δεν είναι επομένως απαραίτητη η κατάθεση ιδιαίτερων προτάσεων, συνεπώς δεν απαιτείται η εκ νέου επίκληση των κατατεθέντων ήδη στοιχείων ή η επανυποβολή των προβληθέντων ενστάσεων. Ό,τι ο διάδικος επικαλέσθηκε και προέβαλε με τις προτάσεις της προηγούμενης συζητήσεως θεωρούνται ως επικληθέντα και προβληθέντα και κατά την επαναλαμβανόμενη συζήτηση, ακόμη και όταν στην επαναλαμβανόμενη συζήτηση ο ίδιος δεν κατέθεσε προτάσεις ή κατέθεσε προτάσεις, στις οποίες ενσωμάτωσε και εκείνες της προηγούμενης συζητήσεως. Όσοι ισχυρισμοί γεννήθηκαν μεταξύ αρχικής και επαναλαμβανόμενης συζήτησης δεν προβάλλονται παραδεκτά ούτε στην τακτική, ούτε στις ειδικές διαδικασίες. Αλλά και αν ακόμη διαταχθεί επανάληψη της συζήτησης, κατ’ άρθρ. 254 ΚΠολΔ, από το δευτεροβάθμιο δικαστήριο, ούτε εδώ οι ισχυρισμοί που γεννώνται μεταξύ αρχικής και επαναλαμβανόμενης συζήτησης προβάλλονται παραδεκτά (Ν. Νίκας, Εγχειρίδιο Πολιτικής Δικονομίας, 4^η έκδ., 2022, § 71, σ. 548, αρ. 29, Κ. Μακρίδου, «Οι σημαντικότερες τροποποιήσεις του Ν 4842/2021 στην Τακτική διαδικασία, σε: Μελέτες Αστικού Δικονομικού & Διεθνούς Δικονομικού Δικαίου, τόμ. 2, 2022, σ. 641). Με τη διάταξη αυτή λύθηκε το αμφισβητούμενο ζήτημα της προβολής νέων αυτοτελών ισχυρισμών και προσκομιδής νέων αποδεικτικών μέσων από τους διαδίκους στην επαναλαμβανόμενη συζήτηση, σε όλες τις διαδικασίες, ρύθμιση που αφενός αποβλέπει στην αποφυγή του αιφνιδιασμού του ανιδίκου από την επίκληση ισχυρισμών και προσκομιδή αποδεικτικών μέσων που δεν γνώριζε και δεν αντέκρουσε αρχικά και δικαιολογείται από το ότι η επαναλαμβανόμενη συζήτηση έχει περιορισμένο αντικείμενο, αυτό που αναγράφεται στο κείμενο της μη οριστικής απόφασης και δεν πρόκειται για συζήτηση εφ’ όλης της ύλης (Χ. Απαλαγάκη – Σ. Σταματόπουλος, ο Νέος ΚΠολΔ, υπό άρθρο 254, σελ. 986).

Από την εκτίμηση των ενόρκων καταθέσεων των μαρτύρων απόδειξης και ανταπόδειξης που εξετάστηκαν επιμελεία των διαδίκων στο ακροατήριο του πρωτοβαθμίου Δικαστηρίου και περιέχονται στα υπ’ αριθ. 374/2013 πρακτικά δημόσιας συνεδρίασής του, των υπ’ αριθ. ………/12-01-2011 και …../.18-01-2011 ενόρκων βεβαιώσεων των ……………, ενώπιον της συμβολαιογράφου Αθήνας ………….., που προσκομίζουν με επίκληση οι ενάγοντες και ελήφθησαν κατόπιν νόμιμης και εμπρόθεσμης κλήτευσης του αντιδίκου τους (βλ. προσκομιζόμενες υπ’ αριθ. ………/07-01-2011 και ………/13-01-2011 εκθέσεις επίδοσης του δικαστικού επιμελητή στο Πρωτοδικείο Αθηνών ………), της υπ’ αριθ. …../10-01-2022 έκθεσης πραγματογνομοσύνης, η διενέργεια της οποίας διατάχθηκε με την υπ’ αριθ. 714/2020 απόφαση του Δικαστηρίου αυτού, του πραγματογνώμονα …………, πολ. μηχανικού, ο οποίος ορίστηκε με την υπ’ αριθ. 78/2022 απόφαση του Δικαστηρίου αυτού, σε αντικατάσταση του αρχικώς διορισθέντος ……………, καθώς και των εκθέσεων των διορισθέντων τεχνικών συμβούλων με δήλωση των πληρεξουσίων δικηγόρων των διαδίκων που καταχωρίστηκαν στα υπ’ αριθ. ……/2022 πρακτικά όρκισης πραγματογνώμονα του Δικαστηρίου αυτού, από 05-04-22 της αρχ. μηχανικού …………… από την πλευρά των εκκαλούντων και από 20-09-22 και 05-03-2023 του πολ. μηχανικού ……………. από την πλευρά του εφεσίβλητου, καθώς και από τα έγγραφα που οι διάδικοι προσκομίζουν με επίκληση, συμπεριλαμβανομένων σ’ αυτά των φωτογραφιών, οι απεικονίσεις των οποίων δεν αμφισβητήθηκαν και οι οποίες θεωρούνται έγγραφα κατ’ άρθρα 444§3, 448§2 και 457§4 ΚΠολΔ, των τεχνικών εκθέσεων, που ως ιδιωτικές γνωμοδοτήσεις προσώπων με ειδικές γνώσεις εκτιμώνται κατ’ άρθρα 339 και 390 ΚΠολΔ ελεύθερα από το Δικαστήριο (Ολ ΑΠ 8/2005, 111/1981, 848/1981) και των εγγράφων των ποινικών δικογραφιών που σχηματίστηκαν επ’ αφορμή της ένδικης διαφοράς και λαμβάνονται υπόψη ως δικαστικά τεκμήρια, καθώς και από τα διδάγματα της κοινής πείρας και τους κανόνες της λογικής, που λαμβάνει υπόψη αυτεπαγγέλτως το Δικαστήριο, χωρίς να διατάξει ιδιαίτερες αποδείξεις, μη λαμβανομένων υπόψη των ενόρκων βεβαιώσεων που απαραδέκτως κατ’ άρθρο 254§3 εδ. τελ. ΚΠολΔ προσκομίζει με επίκληση το πρώτον με τις προτάσεις του της συζήτησης αυτής ο εφεσίβλητος και δεν είχε επικαλεστεί με τις προτάσεις του κατά την αρχική συζήτηση, επί της οποίας εκδόθηκε η υπ’ αριθ. 714/2020 απόφαση του Δικαστηρίου αυτού, που διέταξε τη διενέργεια πραγματογνωμοσύνης, κατά τα εκτιθέμενα στην αμέσως ανωτέρω μείζονα σκέψη, αποδείχθηκαν τα ακόλουθα πραγματικά περιστατικά: Με το συμβόλαιο γονικής παροχής ……./10-06-2022 του συμβολαιογράφου Πειραιά …………, που μεταγράφηκε νόμιμα, οι ενάγοντες απέκτησαν με γονική παροχή από τον πατέρα τους την κυριότητα ενός οικοπέδου εμβαδού 114 τ.μ., που βρίσκεται επί της οδού …………. στον Πειραιά, εντός του εγκεκριμένου ρυμοτομικού σχεδίου της πόλης, κατά ποσοστό συνιδιοκτησίας 333,15 ⁰/₀₀ ο πρώτος, 333,74 ⁰/₀₀ο δεύτερος και 333,11 ⁰/₀₀η τρίτη, με τις πιο κάτω μελλοντικές οριζόντιες ιδιοκτησίες (μεζονέτες) με τις αποκλειστικές τους χρήσεις και τις αποθήκες: 1) ο πρώτος τις μελλοντικές οριζόντιες ιδιοκτησίες Γ1 – Δ1 μεζονέτα επιφάνειας 99,88 τ.μ., την ανήκουσα στην αποκλειστική χρήση αυτής Θ1 θέση στάθμευσης της πιλοτής, επιφάνειας 10,125 τ.μ. και την Α3 αποθήκη του υπογείου, επιφάνειας 8,85 τ.μ., 2) ο δεύτερος τις μελλοντικές οριζόντιες ιδιοκτησίες Α1-Β1 μεζονέτα επιφάνειας 99,88 τ.μ., την ανήκουσα στην αποκλειστική χρήση αυτής Θ3 θέση στάθμευσης στον ακάλυπτο χώρο του οικοπέδου, επιφάνειας 10,125 τ.μ. και την Α1 αποθήκη του υπογείου, επιφάνειας 10,56 τ.μ., και 3) η τρίτη τις μελλοντικές οριζόντιες ιδιοκτησίες Ε1-ΣΤ1 μεζονέτα επιφάνειας 99,88 τ.μ., την ανήκουσα στην αποκλειστική χρήση αυτής Θ3 θέση στάθμευσης στον ακάλυπτο χώρο του οικοπέδου, επιφάνειας 10,125 τ.μ. και την Α2 αποθήκη του υπογείου, επιφάνειας 8,70 τ.μ. Το ανωτέρω ακίνητο ο δικαιοπάροχός τους ………….. είχε υπαγάγει στις διατάξεις του Ν 3741/1929, 1002 και 1117 ΑΚ, δυνάμει του υπ’ αριθ. 2000/10-06-2002 συμβολαίου της ίδιας συμβολαιογράφου, νομίμως μεταγραφέντος. Περαιτέρω αποδείχθηκε ότι οι διάδικοι συμφώνησαν ότι ο εναγόμενος – πολιτικός μηχανικός θα εκτελούσε το έργο της ανέγερσης στο ανωτέρω οικόπεδο, από την έναρξη ως την ολοκλήρωσή του, συμπεριλαμβανομένης της εκπόνησης σχεδίων και μελετών, της επιλογής μηχανικών, συνεργείων και προμηθευτών και της συμφωνίας για τις αμοιβές, τις αποδοχές και το τίμημα, που θα κατέβαλαν οι ενάγοντες – εργοδότες, απευθείας ή δια του εναγομένου. Εκδοθείσας της υπ’ αριθ. ……./16-07-2002 οικοδομικής άδειας, σύμφωνα με την οποία την αρχιτεκτονική μελέτη και τη μελέτη φέροντος οργανισμού εκπόνησε ο εναγόμενος, ο οποίος ορίστηκε και ως επιβλέπων στη γενική επίβλεψη και στην επίβλεψη φέροντος οργανισμού, ξεκίνησαν οι εργασίες κατασκευής, οι οποίες συνεχίστηκαν ως τον Ιούλιο 2006, οπότε είχε κατασκευαστεί ο φέρων οργανισμός και η οικοδομή είχε φτάσει στο στάδιο της οπτοπλινθοδομής, υπό τη γενική επίβλεψη του εναγομένου. Κατά τον χρόνο εκείνο ο εναγόμενος υπέβαλε την με ίδια ημερομηνία τεχνική του έκθεση προς την Πολεοδομική Υπηρεσία, με σκοπό την επ’ αόριστον αναθεώρηση της οικοδομικής άδειας, δηλώνοντας ότι έχει ολοκληρωθεί ο φέρων οργανισμός σύμφωνα με αυτήν (…../2002). Πλην όμως το έργο δεν συνεχίστηκε, διότι ο μηχανολόγος της οικοδομής ενημέρωσε τους ενάγοντες ότι δεν είχε εφαρμοστεί σωστά ο αντισεισμικός αρμός της οικοδομής και ότι αυτό αποτελούσε σημαντική έλλειψη. Οι ενάγοντες προέβησαν δια του ΤΕΕ και ιδιωτών μηχανικών σε έλεγχο της οικοδομής, ο οποίος ανέδειξε σοβαρές αποκλίσεις στην κατασκευή της σε σχέση με τις εγκεκριμένες με την ανωτέρω άδεια στατική και αρχιτεκτονική μελέτη και τα αντίστοιχα σχέδια, ενώ στη συνέχεια παρατηρήθηκαν και σημαντικές αστοχίες στην κατασκευή της. Ειδικότερα, από το σύνολο του ως άνω αποδεικτικού υλικού αποδείχθηκε ότι πρόκειται για πολυώροφη οικοδομή, η οποία αποτελείται από πιλοτή, έξι ορόφους, υπόγειο και δώμα, τύπου «ουρανοξύστη», λαμβανομένων υπόψη της εγκάρσιας τομής του οικοπέδου, μήκους 8 μ. και του ύψους της των 20,80 μ. που προβλεπόταν, συνολικά. Ο φέρων οργανισμός αποτελείται από σκυρόδεμα κατηγορίας C20/25 και οπλισμό S 500. Σύμφωνα με τις κατόψεις της αρχιτεκτονικής μελέτης, αποτελείται από τρία διαμερίσματα τα οποία διατάσσονται ως εξής: το πρώτο καταλαμβάνει τους Α΄ και Β΄ ορόφους, το δεύτερο τους Γ΄ και Δ΄ ορόφους και το τρίτου τους Ε΄ και ΣΤ΄ ορόφους. Η επικοινωνία των διαφορετικών επιπέδων του κάθε διαμερίσματος πραγματοποιείται με εσωτερικές κλίμακες που συνδέουν τους ορόφους αυτούς, με τους υπερκείμενους τους, ώστε ανά δύο ορόφους να υφίσταται μια διώροφη ενιαία κατοικία. Οι κατασκευαστικές αποκλίσεις σε σχέση με τις εγκεκριμένες με την ανωτέρω άδεια στατική και αρχιτεκτονική μελέτη και τα αντίστοιχα σχέδια συνίστανται στα εξής: Α) ως προς την αρχιτεκτονική μελέτη: 1) οι πλευρικοί αντισεισμικοί αρμοί δεν υπάρχουν στο ισόγειο, ενώ πάνω από αυτό έχουν μέσο πλάτος 5 εκ. σε κάθε πλευρά, αντί των 15 εκ. που προβλέπεται στην εγκριθείσα μελέτη, 2) το συνολικό ύψος του κτιρίου χωρίς μόνωση είναι 21,60 μ., αντί του ύψους των 20,80 μ., που προβλεπόταν και αποδίδεται στην αύξηση του ύψους του κάθε ορόφου κατά 10 εκ. περίπου, 3) στην πίσω πλευρά του κτιρίου έχουν κατασκευαστεί εξώστες, σε όλους τους ορόφους, καθώς και στην οροφή του δώματος, μήκους 60 εκ., που δεν προβλέπονται στην οικοδομική άδεια, 4) διαφοροποίηση του περιγράμματος του υπογείου με επέκταση αυτού προς τον οπίσθιο ακάλυπτο κατά 3 μ. περίπου, έχει κατασκευαστεί δηλαδή επιφάνεια εσωτερικών διαστάσεων 6,85 Χ 3 μ., ενώ το ελεύθερο ύψος αυτού ανέρχεται σε 2,88 μ., αντί του προβλεπομένου των 2,65 μ., 5) η απόληξη του κλιμακοστασίου έχει επιφάνεια 17,34 τ.μ., αντί του προβλεπομένου των 13,74 τ.μ., το δε μικτό ύψος αυτού ανέρχεται σε 2,83 – 2,90 μ. περίπου, αντί του προβλεπομένου των 2,40 μ., 6) οι ημιυπαίθριοι χώροι σε όλους τους ορόφους έχουν μετατραπεί σε χώρους κύριας χρήσης, 7) το δώμα (απόληξη κλιμακοστασίου και ανελκυστήρα) είναι σε σχέση με τα σχέδια μεγαλύτερο κατά 4 τ.μ. περίπου και έχει ύψος 2,85 αντί 2,40 μ., κατά παράβαση της μελέτης και του ΓΟΚ ’85, 8) στην είσοδο της pilotis επί της οδού ……… δεν υπάρχει δυνατότητα πρόσβασης οχήματος, λόγω αυθαίρετης ανύψωσης της πλάκας του ισογείου σε έκταση 60 εκ. περίπου, επί της ρυμοτομικής γραμμής, η οποία ταυτίζεται με την οικοδομική, ενώ το ύψος της pilotis αντί 3,10 μ. έχει 2,88 μ., με αποτέλεσμα ο εξώστης του α΄ ορόφου να έχει ελεύθερο ύψος από την κάτω πλευρά αυτού, πάνω από το πεζοδρόμιο, 2,88 μ., αντί του προβλεπομένου των 3 μ., κατά παράβαση του άρθρου 11 του ΓΟΚ. Β) Ως προς την στατική μελέτη: 1) οι πλευρικοί αντισεισμικοί αρμοί, που είναι υποχρεωτικοί, κατά τον Ελληνικό Αντισεισμικό Κανονισμό 2000 και στοχεύουν στην προστασία, εν προκειμένω, που πρόκειται για όμορες πολυκατοικίες με διαφορετικά ύψη, των οικοδομών από τον κίνδυνο εμβολισμού, τόσο του ψηλότερου (επιδίκου) κτιρίου από τα πιο χαμηλά, όσο και των οπτοπλινθοδομών εκάστου από τις δοκούς του άλλου, αφού οι όροφοι αυτών δεν βρίσκονται στο ίδιο ύψος, δεν υπάρχουν στον ισόγειο όροφο, ενώ κατά τα λοιπά έχουν πάχος 5 εκ. σε κάθε πλευρά, αντί των 15 εκ. που προβλέπεται στην εγκριθείσα μελέτη, 2) ενώ προβλεπόταν θεμελίωση με πεδιλοδοκούς, ύψους 1,20 και πλάτους 0,40 μ., με οπλισμό 13Φ14 άνω, 13Φ14 κάτω και 6Φ12 πλευρικά, και οπλισμός πέλματος Φ12/15, έχει εφαρμοσθεί θεμελίωση ύψους 0,60 μ., και με οπλισμό Φ 10/20-25. 3) Η θεμελίωση αυτή διακόπτεται εντελώς στο φρεάτιο ανελκυστήρα, που έχει βάθος 0,70 μ., αντί του προβλεπομένου των 1,50 μ., με αποτέλεσμα να μην έχει στάση στο υπόγειο, ενώ δεν έχει κατασκευαστεί η προβλεπόμενη στη μελέτη θεμελίωση διαστάσεων 3Χ2,80 μ. και πάχους 0,60 μ., ούτε σκυροδέτηση, αλλά αυτό (φρεάτιο) φαίνεται μέσα στο έδαφος (χώμα), 4) οι δοκοί Δ3.1 και Δ7.2, που προβλέπονται στα σχέδια ξυλοτύπων σε όλες τις στάθμες, έχουν παραλειφθεί σε όλους τους ορόφους, πλην της pilotis. Κατά τους ισχυρισμούς του εναγομένου, έχουν αντικατασταθεί με το σύστημα της ενισχυμένης ζώνης (πλακών). Πράγματι, οι πλάκες έχουν αυξημένο πάχος, 21,50 εκ., αντί του προβλεπόμενου των 16-19 εκατοστών, χωρίς ωστόσο να προκύπτει το είδος της ενίσχυσης – οπλισμού τους βάσει συγκεκριμένων εργαστηριακών μετρήσεων, με επιπρόσθετη ωστόσο στην περίπτωση αυτή, φόρτιση της φέρουσας κατασκευής, 5) το υποστύλωμα Κ2 έχει μετακινηθεί κατά 40 περίπου εκατοστά δεξιότερα, 6) λόγω της μετατόπισης του πίσω τοιχίου του υπογείου, η προβλεπόμενη στη μελέτη στήριξη μέσω αυτού, που τοποθετείτο μεταξύ των κατακορύφων στοιχείων Κ1 – Κ2 – Κ3 δεν έχει υλοποιηθεί στην θέση αυτή, αλλά έχει μετατεθεί προς το άκρο του οικοπέδου και έχει αντικατασταθεί με δοκό στήριξης 25/60, 7) οι εσωτερικές κλίμακες των διαμερισμάτων και συγκεκριμένα του Α΄ και του Γ΄ ορόφου, δεν διαθέτουν αντισεισμικό αρμό με αποτέλεσμα να έρχονται σε άμεση επαφή με τον μεσότοιχο του όμορου κτίσματος, επί της οδού …………., με κίνδυνο εμβολισμού, 8) απουσία διαμηκών κάθετων οπλισμών σε κρίσιμα περιμετρικά υποστυλώματα του μείζονος κτιρίου και συγκεκριμένα στα Κ2, Κ3 και Κ10. Ειδικότερα, στο ισόγειο, κατόπιν απομάκρυνσης της γωνιακής επικάλυψης του υποστυλώματος Κ3 διαπιστώθηκε ότι σε καμπή του εγκάρσιου οπλισμού (συνδετήρα) δεν διέρχεται από αυτήν διαμήκης οπλισμός. Επίσης στο υπόγειο, κατόπιν τοπικής απομάκρυνσης της γωνιακής επικάλυψης του υποστυλώματος Κ2, διαπιστώθηκε ότι σε καμπή του εγκάρσιου οπλισμού (συνδετήρα) διέρχεται στο σημείο της καμπής ένας μόνο διαμήκης οπλισμός. Από την ίδα αποκάλυψη ήταν ορατός και οπλισμός πολύ μικρότερης διαμέτρου, ο οποίος αποτελεί οπλισμό montage. Δεν υφίσταται επομένως στη θέση αυτή ο δεύτερος οπλισμός Φ16, που προβλέπει το από 01-10-2008 μη εγκεκριμένο σχέδιο ξυλοτύπου, που υπογράφεται από τον εναγόμενο. Οι ανωτέρω ελλείψεις στον οπλισμό, σε συνδυασμό με τα αυξημένα φορτία της οικοδομής, λόγω της αύξησης του ύψους, του πάχους των πλακών και της κατασκευής εξωστών στο οπίσθιο μέρος της οικοδομής, που οδηγούν σε αύξηση της ταλάντωσης της ανωδομής σε περίπτωση σεισμού δημιουργεί επικινδυνότητα του κτιρίου, αφού η συμπεριφορά του είναι μη προβλέψιμη. Επιπλέον διαπιστώθηκαν εκτεταμένη οξείδωση εν γένει των οπλισμών που έχουν αποκαλυφθεί, λόγω υγρασίας, στην οποία συνετέλεσε η μη τοποθέτηση αποστατών στις πλάκες των επιπέδων της μείζονος οικοδομής, ώστε να καλυφθούν αυτοί (οπλισμοί) από μπετόν. Από παρατήρηση της θεμελίωσης στην ασυνέχεια του φρεατίου ανελκυστήρα, διαπιστώθηκε ότι υφίσταται υποσκαφή της, στις θέσεις τουλάχιστον κάτω από τα τοιχία Κ6 και Κ4. Στην πλάκα οροφής του υπογείου προς την οδό ………… υπάρχουν ρωγμές οι οποίες επέτρεψαν τη διέλευση υδάτων στο υπόγειο μετά τη διαβροχή της πλάκας από το ισόγειο. Τα σκαλοπάτια του κλιμακοστασίου έχουν μικρά ύψη σε σχέση με την μελέτη, που φτάνουν και τα 5 εκατοστά και σε κάποια σημεία των σκαλοπατιών φαίνεται ο δευτερεύων οπλισμός. Επιπλέον, κατά τις αυτοψίες που διενεργήθηκαν διαπιστώθηκε, από οπές που διανοίχθηκαν στο υπόγειο, ότι η άνω στάθμη σκυροδέτησης του δαπέδου του υπογείου αποτελεί ταυτόχρονα και την άνω στάθμη σκυροδέτησης της θεμελίωσης. Εξάλλου, το καθαρό άνοιγμα μεταξύ των περιμετρικών τοιχίων στο υπόγειο πλησίον των κατακόρυφων στοιχείων Κ9 και Κ11 είναι 6,82 μ., συνεπώς τα κατακόρυφα στοιχεία πλησίον των ορίων του οικοπέδου έχουν κατασκευαστεί σε μεγαλύτερη απόσταση μεταξύ τους από την προβλεπόμενη, με συνέπεια την ανωτέρω απομείωση του αντισεισμικού αρμού, ενώ είχε λάβει χώρα η μείωση του καθαρού εύρους του υπογείου. Μετά την απομάκρυνση σκυροδέματος βάθους λίγων εκατοστών της σκυροδέτησης της άνω στάθμης του δαπέδου του υπογείου / θεμελίωσης, αποκαλύφθηκαν τα άγκιστρα του εγκάρσιου οπλισμού του κορμού των πεδιλοδοκών Δ6.1, Δ6.2, Δ8.1 και Δ9.1, αφού κατά τα σχέδια ξυλοτύπου που εμφάνισε ως εκτελεσθέντα ο εναγόμενος το 2008, το πέλμα – φτερό της πεδιλοδοκού βρίσκεται κατά 10 εκ. χαμηλότερα. Οριοθετήθηκε επομένως με τον τρόπο αυτό το άκρο του κορμού των πεδιλοδοκών. Στη συνέχεια διενεργήθηκαν μετρήσεις της απόστασης των αγκίστρων του εγκάρσιου κορμού των πεδιλοδοκών από την παρειά του περιμετρικού τοιχίου του υπογείου στις εξής θέσεις: 1) Μετά από τοπική απομάκρυνση σκυροδέματος, έμπροσθεν ακριβώς του τοιχίου του υπογείου, όπου κατέρχεται το κατακόρυφο στοιχείο Κ9. 2) Μετά από τοπική απομάκρυνση σκυροδέματος, έμπροσθεν ακριβώς του τοιχίου του υπογείου, σε σημείο μεταξύ των κατακόρυφων στοιχείων Κ9 και Κ7, όπου δεν διέρχεται κανένα κατακόρυφο στοιχείο. 3) Μετά από τοπική απομάκρυνση σκυροδέματος, έμπροσθεν ακριβώς του τοιχίου του υπογείου, όπου κατέρχεται το κατακόρυφο στοιχείο Κ11. 4) Μετά από τοπική απομάκρυνση σκυροδέματος, έμπροσθεν ακριβώς του τοιχίου του υπογείου, σε σημείο μεταξύ των κατακόρυφων στοιχείων Κ8 και Κ3, όπου δεν διέρχεται κανένα κατακόρυφο στοιχείο. Τέλος μετρήθηκε η απόσταση του οπίσθιου τοιχίου του πυρήνα του ανελκυστήρα από το περιμετρικό τοιχίο του υπογείου το οποίο εκτείνεται στη διεύθυνση των κατακόρυφων στοιχείων Κ 11, Κ8 και Κ3 (νότιο περιμετρικό τοιχίο του υπογείου), η οποια βρέθηκε ίση με 2,22 μ. Από τις μετρήσεις αυτές αποδείχθηκε ότι ο κορμός των πεδιλοδοκών, που δεν υπερβαίνουν σε πλάτος τα 40 εκ., δεν εκτείνεται κάτω από τα κατακόρυφα στοιχεία Κ9, Κ7 και Κ1, ούτε κάτω από τα κατακόρυφα στοιχεία Κ11, Κ8 και Κ3, τα οποία έχουν κατασκευαστεί σε απόσταση μεγαλύτερη από αυτήν που προδιαγράφεται στα εγκεκριμένα σχέδια. Επειδή τα κατακόρυφα στοιχεία Κ9, Κ7, Κ1, Κ11, Κ8 και Κ3 δεν εδράζονται επί του κορμού των αντίστοιχων πεδιλοδοκών και επιπλέον, επειδή οι πεδιλοδοκοί είναι έκκεντροι, αυτά δεν εδράζονται και επί των πειδιλοδοκών και επί της θεμελίωσης εν γένει, με αποτέλεσμα να μην μπορούν να διανείμουν τα φορτία τους επαρκώς στο έδαφος. Επιπλέον τα κατακόρυφα ανωτέρω στοιχεία ευρίσκονται έξω από τα τοιχία του υπογείου και την πλάκα του ισογείου, με συνέπεια να υφίστασται αβεβαιότητα ως προς τη σύνδεση των στοιχείων αυτών με τον κλωβό του υπογείου και το διάφραγμα του ισογείου. Η μη έδραση των κατακόρυφων αυτών στοιχείων στη θεμελίωση επάγεται επικινδυνότητα της οικοδομής, από άποψη στατική και δομική. Τέλος διαπιστώθηκαν απολήξεις του εγκάρσιου οπλισμού των πεδιλοδοκών που δεν κάμπτονται σε άγκιστρο, όπως ορίζει η παρ. 17.9.2.β του ΕΚΩΣ, αλλά και η ενδεικτική τιμή πεδιολοδοκού, στον εγκεκριμένο ξυλότυπο θεμελίωσης, παρότι πρόκειται για εξωτερικούς συνδετήρες, οι οποίοι δεν πρέπει να είναι ανοικτοί. Ως προς το πάχος του αντισεισμικού αρμού μεταξύ του επίδικου κτίσματος και των εκατέρωθεν αυτού, το οποίο, λαμβανομένου υπόψη και του πάχους του επιχρίσματος 3 εκατοστών, ενέρχεται σε 8 εκατοστά, δεν μπορεί να αποδειχθεί αν είναι επαρκές ή μη και τούτο διότι ο φορέας που έχει κατασκευασθεί είναι ήδη επικίνδυνος για τους ανωτέρω λόγους, καθιστώντας μη προβλέψιμο το μέγεθος της μετατόπισης του κτιρίου (σε περίπτωση σεισμικής δραστηριότητας). Δεν δύναται επομένως να κριθεί αν οποιοδήποτε πάχος αυτού θα ήταν ικανό να αποτρέψει την πρόσκρουση στα όμορα κτίρια, ενώ επιπλέον θα μπορούσε να αστοχήσει ο φορέας πριν εκμεταλλευτεί κατά την κίνησή του όλο το διαμορφωμένο εύρος του αρμού. Τέλος οι εσωτερικές κλίμακες αποτελούν ευαίσθητα στοιχεία, που κατά τη σεισμική δόνηση υφίστανται περισσότερες βλάβες, σε σχέση με την υπόλοιπη οικοδομή, χωρίς να δημιουργούν προβλήματα επικινδυνότητας στα δύο κτίρια. Ωστόσο εν προκειμένω, που στερούνται αρμού και έχουν κατασκευαστεί σε επαφή με το όμορο κτίριο, έχουν μεγαλύτερες πιθανότητας να υποστούν επιπλέον βλάβη σε σχέση με τις άλλες, αφού μια πιθανή πρόσκρουση αυτών με το όμορο κτίριο θα εισάγει σ’ αυτές επιπλέον μη προβλεπόμενες δυνάμεις. Συνεπώς η αστοχία αυτή δημιουργεί επικινδυνότητα στατική και δομική τοπικά στις κλίμακες και όχι στο σύνολο του κτιρίου, που, επειδή αποτελούν τη μόνη δίοδο διαφυγής των υπερκείμενων διαμερισμάτων, καθιστούν το κτίριο επικίνδυνο, από άποψη κυκλοφορίας. Το μείζον θέμα της μη έδρασης των κατακόρυφων στοιχείων στους πεδιλοδοκούς διαπιστώθηκε το πρώτον με την από 26-09-18 «τριτοβάθμια έκθεση επικινδύνου» της Επιτροπής της Γενικής Δ/νσης Χωροταξίας και Περιβαλλοντικής Πολιτικής – Δ/νσης Περιβάλλοντος και Χωρικού Σχεδιασμού της Αποκεντρωμένης Διοίκησης Αττικής (που επικυρώθηκε με την από 29-07-21 απόφαση του Συντονιστή Αποκεντρωμένης Διοίκησης, σε συνδ. με το από 28-07-21 πρακτικό της ίδιας Επιτροπής), με την οποία ορίστηκε προθεσμία 365 ημερών για αποκατάσταση όλων των στατικών προβλημάτων με τους υποδεικνυόμενους σ’ αυτήν τρόπους, ενώ βάσει αυτής, με την υπ’ αριθ. πρωτ. 66234/3944/02-10-18 Απόφαση του Συντονιστή Αποκεντρωμένης Διοίκησης το κτίριο κρίθηκε επικίνδυνο από άποψη στατική και δομική και οι εσωτερικές κλίμακες αυτού επικίνδυνες από άποψη στατική και δομική και επομένως από άποψη κυκλοφορίας και οι Β, Δ και Στ΄ όροφοι. Σε προηγούμενες εκθέσεις αυτοψίας, αλλά και σε τεχνικές εκθέσεις αμφοτέρων των διαδίκων μερών, δεν είχε εντοπισθεί το πρόβλημα έδρασης των κατακόρυφων στοιχείων στις πεδιλοδοκούς και δεν γίνεται αναφορά ούτε στην τεχνική έκθεση στατικής επάρκειας του …………… Ειδικότερα, στην από 20-05-09 έκθεση αυτοψίας, διαπιστώθηκαν τα προαναφερόμενα προβλήματα στον αντισεισμικό αρμό, στις δοκούς, το υποστύλωμα Κ2 και τα πάχη των πλακών, ενώ δεν απεφάνθη επί του είδους και της επάρκειας της θεμελίωσης, λόγω του σταδίου των εργασιών, που δεν επέτρεπε πλέον τον έλεγχο. Ακολούθησε η υπ’ αριθ. …../2009 έκθεση αυτοψίας, όπου διαπιστώθηκαν καθ’ υπέρβαση της αρχιτεκτονικής μελέτης της οικοδομικής άδειας παραβάσεις, που οδηγούν μεταξύ άλλων σε αύξηση της κάλυψης και υπέρβαση στη δόμηση και επέβαλε στους ενάγοντες πρόστιμο ανέγερσης 135.732,50 ευρώ και πρόστιμο διατήρησης 67.866,25 ευρώ και η υπ’ αριθ. ……/2015 έκθεση επικινδύνου της Δ/νσης Υπηρ. Δόμησης & Γ. Σ. Π. του Δήμου Πειραιά, με την οποία κρίθηκαν επικίνδυνα τα τμήματα περιμετρικών τοιχίων του υπογείου, λόγω αποκάλυψης και οξείδωσης σιδηρών οπλισμών και η πλάκα οροφής του υπογείου (δάπεδο ισογείου), στην οποία παρατηρήθηκαν ρωγμές μικρότερες του ενός χιλιοστού, ενώ κατά τα λοιπά η οικοδομή κρίθηκε μη επικίνδυνη, από στατική και δομική άποψη, επειδή δεν παρατηρήθηκαν φαινόμενα του αρθρου 1§2 ΠΔ 13/22-04-29, όπως ανεπαρκής ή κακή θεμελίωση, λόγω σχεδόν ολικής κάλυψής της, κακή ποιότητα δομήσεως, υποσκαφή, διάβρωση υπό υδάτων, ακατάλληλη διάταξη ή σύνδεση ή ανεπαρκείς διαστάσεις, με σύσταση αναθεώρησης – ενημέρωσης του φακέλου. Στη συνέχεια εκδόθηκαν οι συμφωνούσες με αυτήν υπ’ αριθ. …./02-07-15 και …../15/23-10-15 της ίδιας Υπηρεσίας, με την υπόμνηση ότι η ένσταση πρέπει να συνοδεύεται από τεχνική έκθεση δύο ιδιωτών διπλ. πολιτικών μηχανικών. Ακολούθως, επί της υπ’ αριθ. πρωτ. …../16 αίτησης του πρώτου ενάγοντος εκδόθηκε η …../2016 έκθεση επικινδύνου, με την οποία διαπιστώθηκε ότι η θεμελίωση έλαβε χώρα καθ’ υπέρβαση της άδειας (αυθαίρετη), αφού το ύψος της θεμελίωσης ήταν στα 60 εκ. αντί των 120, που προβλεπόταν στον ξυλότυπο θεμελίωσης, ότι κατόπιν τμηματικής αποκάλυψης 0,40Χ0,20 της επικάλυψης του μπετόν, στα δοκάρια Α10.1, Δ3.1, Δ.7.1 διαπιστώθηκε τελικά η ύπαρξη οπλισμού 4Φ16, 3Φ16 και 5Φ16, αντί Φ14 της μελέτης ξυλοτύπου θεμελίωσης, χωρίς να διαπιστωθεί το πλήθος των διαμήκων ραβδών, διότι δεν έγινε πλήρης αποκάλυψη του οπλισμού των πεδίλων. Επιβλήθηκαν δε πρόστιμα ανέγερσης και διατήρησης και για πρώτη φορά η οικοδομή κρίθηκε κατεδαφιστέα. Κατ’ αυτής, επειδή δεν έκρινε την οικοδομή και επικίνδυνη, από στατική και δομική άποψη, οι ενάγοντες άσκησαν προσφυγή και συντάχθηκε η από 26-09-18 «τριτοβάθμιος έκθεση επικινδύνου» της Επιτροπής της ανωτέρω Υπηρεσίας της Αποκεντρωμένης Διοίκησης Αττικής. Με αυτήν διαπιστώθηκαν οι προαναφερόμενες σοβαρές αστοχίες του οικοδομήματος, κρίνεται δε πειστική διότι στηρίζεται σε μετρήσεις που έγιναν μετά από αποκάλυψη των στοιχείων της θεμελίωσης και των υποστυλωμάτων. Ανεδείχθη μάλιστα με αυτήν ο ελλιπής – πλημμελής οπλισμός και η μη έδραση των κατακόρυφων στοιχείων στις πεδιλοδοκούς, στοιχεία τα οποία δεν ήταν γνωστά κατά τον χρόνο σύνταξης όλων των προηγούμενων εκθέσεων και τα οποία δεν ελήφθησαν υπόψη ούτε στις μαρτυρικές καταθέσεις, στα πλαίσια της δίκης αυτής, αλλά και ενώπιον των ποινικών δικαστηρίων, τα οποία εξέδωσαν απαλλακτικές αποφάσεις για τον κατηγορούμενο, για το αδίκημα της παραβίασης των κανόνων οικοδομικής (2756 – 3996/2013 απόφαση του Τριμελούς Πλημμελειοδικείου και 52/103/2014 του Τριμελούς Εφετείου Πειραιά, στην οποία μάλιστα ο πραγματογνώμονας του ΤΕΕ …………. κατέθεσε ότι δεν δύναται να λάβει θέση για την επάρκεια της θεμελίωσης, διότι δεν έχουν γίνει τομές στο δάπεδο του υπογείου, ή σε άλλα σημεία και δεν μπορούν να διαπιστωθούν τα στοιχεία αυτής). Για τις ανωτέρω μεταβολές και ιδίως αυτήν της θεμελίωσης, ο εναγόμενος ισχυρίζεται ότι έλαβαν χώρα κατόπιν απόφασης των εναγόντων, διότι κατά την εκσκαφή ανακαλύφθηκε σκληρό βραχώδες έδαφος, η εκσκαφή του οποίου απαιτούσε μεγαλύτερη δαπάνη, όχληση, αλλά και μέτρα αντιστήριξης των γειτονικών κτισμάτων, καθώς και περισσότερο χρόνο. Ότι για τον λόγο αυτό η τροποποιημένη μελέτη που τελικά εφαρμόστηκε ακολούθησε τη λύση της μείωσης του ύψους των πεδιλοδοκών, με ταυτόχρονη πλήρωση των κενών της θεμελίωσης εν είδει γενικής κοιτόστρωσης, εξαιρουμένου του εδάφους κάτω από τον ανελκυστήρα. Ότι η επέκταση του υπογείου και η κατάργηση των δοκών έγινε κατ’ απαίτηση των εναγόντων και η κατασκευή πλαϊνών τοιχίων και η μετακίνηση του Κ2 υποστυλώματος λόγω ύπαρξης ενεργών βόθρων στην πίσω πλευρά του οικοπέδου Πλην όμως ο ισχυρισμός του αυτός είναι απορριπτέος ως νομικά αβάσιμος, διότι τα περιστατικά αυτά που επικαλείται και αληθή υποτιθέμενα, δεν οδηγούν στην απαλλαγή του από την ευθύνη του, τόσο ως εργολήπτη, όσο και ως μελετητή της αρχιτεκτονικής μελέτης και της μελέτης φέροντος οργανισμού και επιβλέποντος στη γενική επίβλεψη και στην επίβλεψη φέροντος οργανισμού, αφού ήταν υποχρεωμένος, λόγω της ιδιότητάς του ως πολιτικού μηχανικού, στην οποία απέβλεπαν οι εργοδότες, να εκτελέσει το έργο που ανέλαβε τηρώντας τους γενικά αναγνωρισμένους κανόνες της τέχνης και της επιστήμης του, δηλαδή τους κανόνες ασφάλειας, οι οποίοι θεωρούνται και εφαρμόζονται στην πράξη ως ορθότεροι για το συγκεκριμένο έργο, εφαρμόζοντας την συνταχθείσα εγκεκριμένη μελέτη και, εφόσον υπήρχε λόγος, βάσει του εδάφους του οποίου επέβλεπε την εκσκαφή, προς υλοποίηση της μελέτης, να προβεί στην τροποποίηση αυτής, αν κατέστη πράγματι ασύμφορη, συντάσσοντας συγκεκριμένα, τροποποιημένα σχέδια και μελέτες και υποβάλλοντάς τα προς ενημέρωση του φακέλου στην αρμόδια πολεοδομική υπηρεσία, ώστε να δύναται να ελεγχθεί η βασιμότητα του ισχυρισμού του, αλλά και η καταλληλότητα της θεμελίωσης σε σχέση με το έδαφος, αν ανέκυπτε ανάγκη, από τον χρόνο θεμελίωσης και ανέγερσης, αφετέρου να επιβλέψει την ορθή εκτέλεση των αντίστοιχων εργασιών, το οποίο ωστόσο δεν έπραξε, μεταβάλλοντας κατά το δοκούν και χωρίς συγκεκριμένη μελέτη τη θεμελίωση και την επ’ αυτής έδραση της οικοδομής, με αποτέλεσμα να μην είναι πλέον δυνατός ο έλεγχος της λύσης που εφάρμοσε και της ορθότητας αυτής, αφετέρου να προκληθούν, λόγω της μη τήρησης της εγκριθείσας μελέτης, τα προαναφερόμενα ελαττώματα, τα οποία οφείλονται σε αμέλειά του. Πρέπει να σημειωθεί ότι ο εναγόμενος παρέδωσε στους ενάγοντες την από Οκτωβρίου 2008 τεχνική έκθεση θεμελίωσης, τα από 01-10-08 σχέδια ξυλοτύπου και στατική μελέτη, που αποτύπωναν τις κατά τους ισχυρισμούς του πραγματοποιηθείσες εργασίες, τις οποίες ουδέποτε κατέθεσε στην αρμόδια πολεοδομική υπηρεσία, κατόπιν αίτησης ασφαλιστικών μέτρων που άσκησαν εναντίον του, μόλις την 06-10-08 και αφού αυτές είχαν περαιωθεί. Ωστόσο η μελέτη αυτή δεν εφαρμόστηκε, περιστατικό που συνομολογούν οι τεχνικοί του σύμβουλοι στις από Σεμπτεμβρίου 2022 και Μαρτίου 2023 τεχνικές τους εκθέσεις, αναφέροντας ειδικότερα ότι δεν εφαρμόστηκαν, ούτε η αρχική εγκεκριμένη μελέτη, ούτε και η μη εγκεκριμένη μελέτη, που συνέταξε ο επιβλέπων με τον συνάδελφό του πολιτικό μηχανικό ………….. και δεν κατετέθη στην πολεοδομία, για άγνωστους σ’ αυτούς λόγους. Εξάλλου το ότι δεν εφαρμόστηκε αυτή αποδεικνύεται και από το περιεχόμενό της, αφού σ’ αυτήν δεν αποτυπώνεται, στο σχέδιο ξυλοτύπων, η οπή διαστάσεων 1,40Χ1,70 μ. που αποδείχθηκε ότι υπάρχει στη θεμελίωση του πυρήνα (τοιχίου ανελκυστήρα), ούτε το σωστό περίγραμμα του υπογείου, αφού δεν αποτυπώνεται η μετατόπιση αυτού κατά τρία μέτρα προς τον ακάλυπτο, με την τοποθέτηση δοκών 25/60 αντί του προβλεπομένου στην άδεια τοιχίου, αλλά ούτε και ο ελλιπής οπλισμός στα ανωτέρω υποστυλώματα. Άλλωστε ο τύπος της θεμελίωσης που επικαλείται ότι εφάρμοσε (γενικής κοιτόστρωσης – radier), δεν επιβεβαιώθηκε, αφού προσομοιάζει σ’ αυτήν των διασταυρούμενων πεδιλοδοκών, ούτε συνάδει με την ασφάλεια που παρέχει το βραχώδες και πιο ασφαλές έδαφος, αφού η γενική κοιτόστρωση είναι πιο δαπανηρή και εφαρμόζεται σε μαλακά εδάφη, κυρίως για την αποφυγή διαφορικών καθιζήσεων, που δεν προκαλούνται στα σκληρά βραχώδη εδάφη. Επιπλέον, παρά το ότι στις τεχνικές εκθέσεις που προσκομίζει βεβαιώνεται η ύπαρξη βραχώδους εδάφους, ούτε αυτές είναι πειστικές, αφού κατά το χρόνο που διενεργήθηκαν είχε ήδη κατασκευαστεί η θεμελίωση και ο φέρων οργανισμός και η οικοδομή βρισκόταν στο στάδιο των οπτοπλινθοδομών, όπου και παρέμεινε μέχρι σήμερα. Δεν ήταν επομένως δυνατός ο εντοπισμός του εδάφους κάτω από αυτήν, ώστε να κριθεί αν πράγματι υπήρχε, σε όλο το εύρος του οικοπέδου, σκληρός βράχος, εξαιρουμένου του τμήματος κάτω από τον ανελκυστήρα, που όπως προαναφέρθηκε αφέθηκε χωρίς θεμελίωση, αλλά είναι περιορισμένος σε εμβαδόν και δεν παρέχει τη δυνατότητα να ερευνηθεί το έδαφος στο κατάλληλο βάθος ^. η ύπαρξη υποσκαφών όμως κάτωθεν των περιμετρικών τοιχίων του μαρτυρά την έλλειψη σκληρού βράχου, άλλως την έλλειψη σταθερής θεμελίωσης κάτω από τα σημεία αυτά. Για την επικινδυνότητα του κτιρίου λόγω της μη έδρασης των κατακόρυφων στοιχείων στους πεδιλοδοκούς δεν έλαβαν σαφή θέση και οι διορισθέντες από την πλευρά του εναγομένου τεχνικοί σύμβουλοι, στις από Σεπτεμβρίου 2022 και Μαρτίου 2023 εκθέσεις τους, αντικρούοντας απλώς την τριτοβάθμια έκθεση επικινδύνου και την έκθεση πραγματογνωμοσύνης, εστιάζοντας κυρίως στο ότι η επιτροπή έπρεπε να ζητήσει περισσότερες έρευνες, αποκαλύψεις και διατρήσεις, χρήση ενδοσκοπικής κάμερας και εργαστηριακούς ελέγχους, με σκανάρισμα οπλισμών, ημικαταστρφικούς και μη καταστροφικούς ελέγχους, ώστε να οδηγηθεί σε ασφαλή συμπεράσματα για τις θέσεις, τα πάχη και τον οπλισμό των τοιχίων και της θεμελίωσης αφού δεν προκύπτει, και κατά τη δική τους παραδοχή, εφαρμογή συγκεκριμένης μελέτης. Ωστόσο ουδόλως απαιτείται νέα διερεύνηση, αφού η μη ορθή στήριξη της οικοδομής στη θεμελίωση αποδείχθηκε με πληρότητα, κατά τα προαναφερθέντα. Υποστηρίζουν περαιτέρω με τις εκθέσεις τους αορίστως ότι οι διαπιστώσεις της τριτοβάθμιας επιτροπής είναι εσφαλμένες, διότι, ως προς το υποστύλωμα Κ3, δεν δημιουργεί πρόβλημα η απουσία οπλισμού από τη γωνία του, την οποία δεν γνώριζαν με βεβαιότητα οι συντάξαντες αυτήν, ούτε είναι εφαρμοστέος εν προκειμένω ο ΝΕΚΩΣ, αφού από 2002 ισχύει ο ΕΚΩΣ, ότι ως προς το υποστύλωμα Κ2 εσφαλμένα έχουν αναχθεί στον ξυλότυπο που συντάχθηκε το 2008 και όχι στον εγκεκριμένο, που απαιτεί 1 σίδερο ανά γωνία διατομής Φ16, ότι μόνη η αύξηση των φορτίων από τις πλάκες και τους εξώστες δεν οδηγεί σε αύξηση των μόνιμων φορτίων, αφού έχουν μειωθεί οι τοίχοι, ότι κακώς αναφέρονται στην απαίτηση αύξησης οπλισμού, που προβλέπεται στον μη εγκεκριμένο ξυλότυπο, αφού αυτός δεν εφαρμόστηκε, ότι δεν υφίσταται πεδιλοδοκός, αλλά πλάκα γενικής κοιτόστρωσης με κρυφοδοκούς, δεν μπορεί επομένως να γίνει λόγος περί μετρήσεων συνδετήρων πεδιλοδοκών, ούτε υπάρχει υποχρέωση ύπαρξης εγκάρσιου οπλισμού που καταλήγει σε άγκιστρο, στην περίπτωση αυτή (γενικής κοιτόστρωσης), ότι έχει λάβει χώρα λάθος μέτρηση των αποστάσεων, ότι δεν αποδεικνύεται ή έλλειψη οπλισμού, ούτε ότι τα τοιχία βρίσκονται εκτός του περιγράμματος θεμελίωσης, χωρίς ωστόσο να περιγράφουν ακριβώς το είδος της θεμελίωσης που τελικά εφαρμόστηκε, σε συνδυασμό με τα στοιχεία του φέροντος οργανισμού και την έδραση των κατακόρυφων στοιχείων στη θεμελίωση και αν αυτή ήταν τελικά κατά την κρίση τους επαρκής, με σαφή και συγκεκριμένα στοιχεία, κατόπιν ενημέρωσης και από τον ίδιο τον εναγόμενο, ο οποίος είναι ο μόνος που (πρέπει να) την γνωρίζει με ακρίβεια, λόγω των παραπάνω ιδιοτήτων του. Εξάλλου το συμπέρασμα ότι δεν μπορούν τα τοιχία αυτά να είναι εκτός περιγράμματος θεμελίωσης όπως ισχυρίζεται αυθαίρετα ο πρόεδρος της τριτοβάθμιας επιτροπής, αφού μετά από τόσα χρόνια ύπαρξης (περίπου 20 ετών) με τα μόνιμα φορτία, δεν προέκυψαν σημεία τοπικής ανεπάρκειας, ήτοι ρηγματώσεις και παραμορφώσεις κατακόρυφα και ότι στον σεισμό του 2019 δεν προέκυψαν βλάβες, δεν αποτελεί επιστημονικά τεκμηριωμένη άποψη, αφού μόνη η πάροδος χρόνων ή μία σεισμική δρατηριότητα χωρίς να διαπιστωθούν τέτοια φαινόμενα, αποτελεί ένδειξη, αλλά όχι απόδειξη ασφάλειας της οικοδομής, η οποία μάλιστα δεν έχει αποπερατωθεί και δεν φέρει για τον λόγο αυτό όλα τα προβλεπόμενα φορτία. Εξάλλου τις αποκλίσεις από την εγκεκριμένη στατική μελέτη και τα σχέδια αυτής, τη μη τήρηση κατασκευαστικών κανόνων, με την μη τοποθέτηση αποστατών, τη διάταξη του οπλισμού, την πλημμέλεια στους αντισεισμικούς αρμούς, την υπέρβαση του ύψους και την επιπρόσθετη φόρτιση της οικοδομής, τη διαφοροποίηση στο (μικρότερο) ύψος θεμελίωσης και στο είδος της θεμελίωσης, τους έκκεντρους κορμούς πεδιλοδοκών και την μη προβλεπόμενη διανομή φορτίων στο έδαφος, τη μη έδραση των κατακόρυφων στοιχείων επί της θεμελίωσης, την τροποποίηση του στατικού συστήματος με την κατάργηση δοκού σε όλες τις στάθμες, τη μετακίνηση των υποστυλωμάτων, την αύξηση του πάχους των πλακών, του ύψους των ορόφων και τη δημιουργία πρόσθετων εξωστών, τον κίνδυνο εμβολισμού, με αμφότερα τα όμορα κτίρια, την απουσία θεμελίωσης στο φρεάτιο ανελκυστήρα, τη διαφοροποίηση του περιγράμματος του υπογείου, με επέκταση στον οπίσθιο ακάλυπτο, την επαφή των εσωτερικών κλιμακοστασίων με τη γειτονική οικοδομή, χωρίς την ύπαρξη αντισεισμικού αρμού, τις αποκλίσεις από την εγκεκριμένη αρχιτεκτονική μελέτη, το κλείσιμο των ημιυπαίθριων χώρων, καθ’ υπέρβαση της άδειας, τη μεταβολή των διαστάσεων στην απόληξη του κλιμακοστασίου και τη μη δυνατότητα πρόσβασης στην αριστερή πλευρά της πιλοτής λόγω αυθαίρετης ανύψωσης της πλάκας του ισογείου για 60 περίπου εκατοστά, επί της ρυμοτομικής γραμμής, η οποία ταυτίζεται με την οικοδομική, επιβεβαίωσε στην έκθεσή του και ο διορισθείς από το Δικαστήριο αυτό πραγματογνώμονας, ο οποίος κατέληξε ότι η οικοδομή είναι επικίνδυνη, από άποψη στατική και δομική. Συνεπώς από το σύνολο των αποδεικτικών μέσων αποδείχθηκε ότι η οικοδομή είναι επικίνδυνη από άποψη στατική και δομική, λόγω ανεπαρκούς και κακής θεμελίωσης, λόγω κακότεχνης δόμησης, υποσκαφής και διάβρωσης από ύδατα και ακατάλληλης διάταξης, καθώς και από άποψη κυκλοφορίας ως προς τις εσωτερικές κλίμακες, με αποτέλεσμα να μην παρουσιάζει εν όλω την απαιτούμενη για τα φορτία που θα βαστάζει και γενικά για τον προορισμό της ασφάλεια, κατ’ άρθρο 422§2 Κώδικα Βασικής Πολεοδομικής Νομοθεσίας που κυρώθηκε με το π.δ. της 14/27.7.1999, Δ΄ 580 (1 ΠΔ 13/22-04-1929), μη απαιτουμένης της ύπαρξης σαφών ενδείξεων του κινδύνου (καθιζήσεων, παρεκκλίσεων, αποσυνθέσεων μαζών τοιχοποιΐας, ρωγμών δηλωτικών στατικής ανεπαρκείας εις σημείον επικίνδυνον), οπότε ο κίνδυνος θεωρείται ως άμεσος και η κατασκευή χαρακτηρίζεται κοινώς ως επικινδύνως ετοιμόρροπη, παρά τα όσα εκτίθενται από τους τεχνικούς συμβούλους του ενάγοντος στην από Μαρτίου 2023 τεχνική συμπληρωματική έκθεση. Περαιτέρω, από το σύνολο των αποδεικτικών μέσων και ιδίως την εμπεριστατωμένη έκθεση πραγματογνωμοσύνης και την τριτοβάθμια έκθεση επικινδύνου αποδείχθηκε επιπλέον ότι, ως προς το βασικό θέμα επικινδυνότητας, της μη έδρασης των υποστυλωμάτων Κ9, Κ7, Κ1, Κ11, Κ8 και Κ3 επί των πεδιλοδοκών, δεν υφίσταται τρόπος προβλεπόμενος από τους ισχύοντες Κανονισμούς ώστε να αποκατασταθεί τεχνικά το πρόβλημα. Οι ισχύοντες Κανονισμοί (Κανονισμός Επεμβάσεων σε κτίρια από οπλισμένο σκυρόδεμα – ΚΑΝ.ΕΠΕ. και η σχετική νομοθεσία) αφορούν περιπτώσεις ανεπάρκειας υφιστάμενου θεμελίου, στο οποίο όμως θεμελιώνεται σωστά το υποστύλωμα (που αντιμετωπίζεται συνήθως με αύξηση διαστάσεων) και όχι την επίδικη, που διαπιστώνεται μη ορθή θεμελίωση σε σχέση με τη θέση των υποστυλωμάτων. Θα γινόταν υποθετικά κατασκευή πρόσθετου πεδίλου, γύρω από την πεδιλοδοκό, ή διαπλάτυνση, γύρω από το υποστύλωμα, αν αυτό θεμελιωνόταν ορθά, στην περίπτωση που διαπιστωνόταν απλώς ανεπάρκεια του θεμελίου και χρειαζόταν κάποια επέκταση για να αρθεί αυτή η ανεπάρκεια. Εν προκειμένω όμως πρέπει να κατασκευαστεί νέο στοιχείο θεμελίωσης, κάτω από το υποστύλωμα και με ήδη κατασκευασμένη θεμελίωση. Προτείνεται λοιπόν η κατασκευή νέας θεμελίωσης και η σύνδεσή της με την υφιστάμενη φέρουσα κατασκευή, χωρίς ωστόσο να συναντάται παρόμοιο περιστατικό στη διεθνή βιβλιογραφία, αλλά και με την επιφύλαξη του κατά πόσον αυτή θα μπορούσε να οδηγήσει τελικά σε πλήρη άρση της επικινδυνότητας, καθότι δεν τεκμαίρεται η βεβαιότητα της εφαρμογής και λειτουργίας της. Επιπροσθέτως, εκτός της γεωμετρίας και των στοιχείων του φέροντος οργανισμού, η επιβολή μεγαλύτερης ποσότητας σκυροδέματος και οπλισμού από την εγκεκριμένη και προβλεπόμενη δεν συνεπάγεται σε κάθε περίπτωση τη σωστή λειτουργία, ασφάλεια και συμπεριφορά του φέροντος οργανισμού και του συνόλου του κτιρίου. Η σχέση του χάλυβα με την αντίστοιχη ποσότητα σκυροδέματος, σε συνδυασμό με την γεωμετρία της φέρουσας κατασκευής πρέπει να έχει ως αποτέλεσμα την σχετική θέση του κέντρου μάζας με τον πυρήνα ελαστικής στροφής, ώστε να εξασφαλίζεται η ελαστικότητα και η σωστή συμπεριφορά του φέροντος οργανισμού και του κτιρίου γενικά, σε περίπτωση σεισμικής φόρτισης. Οι κάτωθι προτεινόμενες λύσεις, αμφιβόλου αποτελέσματος, όπως προαναφέρθηκε, στοιχείο ως προς το οποίο συμφωνούν οι τεχνικοί σύμβουλοι του εναγομένου, χωρίς ωστόσο να προτείνουν εναλλακτικό, πιο τεκμηριωμένο επιστημονικά, τρόπο, προαπαιτούν επιπλέον εκτεταμένους ελέγχους (σε όλες τις στάθμες, κόμβους και εν γένει στο εύρος του φέροντος οργανισμού), με κυρίως καταστροφικές – ημικαταστροφικές και μη καταστροφικές μεθόδους ελέγχου αντοχής δομικών στοιχείων και έχουν ως εξής: Ι) Αβαθής θεμελίωση – α΄ σενάριο: Για κάθε υποστύλωμα θα πρέπει να γίνει στη στάθμη του υπογείου και της θεμελίωσης αποκάλυψη (καθαίρεση) του υποστυλώματος, καθαίρεση τμήματος της θεμελίωσης περιμετρικά του υποστυλώματος (ουσιαστικά στις τρεις πλευρές) πάχους 60 εκ. από οπλισμένο σκυρόδεμα και εκτέλεση εργασιών κάτω από την υφιστάμενη θεμελίωση, για τοποθέτηση οπλισμού και σκυροδέτηση νέου στοιχείου θεμελίωσης, καθώς και ενίσχυση του υποστυλώματος. Για να επιτευχθεί αυτό, πρέπει να γίνουν οι κατάλληλες εργασίες υποστύλωσης όλης της περιοχής, σε όλους τους ορόφους, διότι αποδυναμώνοντας το κατακόρυφο στοιχείο και τη θεμελίωσή του, η κατανομή των φορτίων γίνεται μη προβλέψιμη και οι συνέπειες αβέβαιες. Ωστόσο η λύση αυτή αποτελεί ένα θεωρητικό σενάριο, που εκτός του ότι τεχνικά είναι στα όρια του ανέφικτου, δεν δύναται να μελετηθεί επακριβώς (ούτε η επέμβαση στα υποστυλώματα, ούτε στα στοιχεία της θεμελίωσης, ούτε μπορούν να υπολογιστούν επακριβώς οι προσωρινές υποστυλώσεις). Το ενδεικτικό κόστος εφαρμογής της εκτιμάται στα ακόλουθα ποσά: Α) Εκτεταμένοι έλεγχοι (καταστροφικοί και μη) όπως προαναφέρθηκε, για να ληφθούν τα απαραίτητα στοιχεία αναφορικά με την ποσότητα και την ποιότητα των οπλισμών και του σκυροδέματος, καθώς και του εδάφους θεμελίωσης 40.000 ευρώ. Β) Για καθαίρεση κάθε υποστυλώματος και της υπάρχουσας πεδιλοδοκού εκατέρωθεν του υπσοστυλώματος στο υπόγειο 7.000 ευρώ και συνολικά για 6 υποστυλώματα 42.000 ευρώ. Γ) Για τοποθέτηση οπλισμού και στοιχείου θεμελίωσης κάτωθεν του νέου ενισχυμένου κατακόρυφου τοιχίου και σκυροδέτηση 3.000 για καθένα και συνολικά 18.000 ευρώ. Δ) Για προσωρινή υποστύλωση της περιοχής γύρω από το κατακόρυφο στοιχείο με κατάλληλη ειδική κατασκευή σε όλους τους ορόφους 20.000 ευρώ. Ε) Για ενίσχυση των κατακόρυφων στοιχείων με τρίπλευρο μανδύα ώστε να λάβει χώρα η σύνδεσή τους με το διάφραγμα του ισογείου (5.000Χ6=) 30.000 ευρώ. Στ) Για ενίσχυση του υποστυλώματος Κ3 στο οποίο έχει εντοπισθεί έλλειψη οπλισμού 5.000 ευρώ. Ζ) Αν από την ανάλυση προκύψει η απαίτηση ενίσχυσης και άλλων στοιχείων θα πρέπει να λάβει χώρα και η ενίσχυση αυτών με εκτιμώμενο κόστος περίπου 20.000 ευρώ. Η) Έλεγχος οπλισμού υποστυλωμάτων Κ2, Κ10, Κ4 – Κ6 και ενίσχυσή τους όπου διαπιστωθεί ότι υπάρχει έλλειψη οπλισμού 15.000 ευρώ. Θ) Σε όσους οπλισμούς δεν αγκυρώνονται οι συνδετήρες με άγκιστρα κατά τον κανονισμό θα πρέπει να ακυρωθούν με τον κατάλληλο τρόπο, με εκτιμώμενο κόστος (4.000 Χ12=) 48.000 ευρώ. Ι) Για επισκευή ρηγματώσεων στην πλάκα οροφής υπογείου με αποξήλωση και αοπκατάσταση αποσαρθρωμένων τμημάτων και πλήρωσή τους με ενισχυμένο στεγανοποιημένο σκυρόδεμα με πρόσμιξη εποξειδικής ρητίνης 10.000 ευρώ. Ια) Για εργασίες αποκατάστασης της ασυνέχειας της θεμελίωσης στο φρεάτιο του ανελκυστήρα και της υποσκαφής των περιμετρικών τοιχίων του 10.000 ευρώ. Ιβ) Για επεμβάσεις ώστε να βελτιωθεί, κατά το μέτρου του δυνατού, η ανεπάρκεια του υφιστάμενου αντισεισμικού αρμού των 5 εκ. σε σχέση με την προβλεπόμενη των 15 εκ., με κατασκευή κατακόρυφων δομικών στοιχείων από οπλισμένο σκυρόδεμα (τοιχίων), τα οποία θα προσώσουν ακαμψία στη διεύθυνση της κίνησης παραλλήλως της οδού ……, (Χ-Χ΄) 40.000 ευρώ. Ιγ) Για ενίσχυση των κλιμάκων, ώστε να έχουν το απαιτούμενο πάχος, σύμφωνα με τη μελέτη, κατ’ αποκοπή, 15.000 ευρώ. Ιδ) για επεμβάσεις στις εσωτερικές κλίμακες των διαμερισμάτων, ώστε να υπάρχει ο απαιτούμενος αντισεισμικός αρμός, 10.000 ευρώ. Ιε) Για καθαίρεση όλων των αυθαίρετων κατασκευών 20.000 ευρώ κατ’ αποκοπή. Ιστ) Για έκδοση άδειας δόμησης (μελέτη και επίβλεψη) από μηχανικό 25.000 ευρώ κατ’ αποκοπή. Ιζ) Για ασφάλιση εργαζομένων 15.000 ευρώ και συνολικά από 363.000 έως 383.000 ευρώ. ΙΙ. Αβαθής θεμελίωση – β΄ σενάριο: 1) Εκτεταμένοι έλεγχοι (καταστροφικοί και μη) όπως προαναφέρθηκε, για να ληφθούν τα απαραίτητα στοιχεία αναφορικά με την ποσότητα και την ποιότητα των οπλισμών και του σκυροδέματος, καθώς και του εδάφους θεμελίωσης 40.000 ευρώ. 2) Κατασκευή κατακόρυφων τοιχωμάτων σε όλους τους ορόφους, τα οποία θα θεμελιώνονται επί των υφιστάμενων πεδιλοδοκών Δ6.1, Δ6.2, Δ9.1, Δ8.1 περίπου 30.000 ευρώ. 3) Καθαίρεση τοπικά των πεδιλοδοκών και επανασκυροδέτηση ώστε να υπάρξει πλήρης σύνδεση του νέου κατακόρυφου στοιχείου με το στοιχείο θεμελίωσης 20.000 ευρώ. 4) Προσωρινή υποστύλωση της περιοχής γύρω από τα κατακόρυφα στοιχεία με κατάλληλη ειδική κατασκευή σε όλους τους ορόφους 20.000 ευρώ. 5) Εφόσον απαιτηθεί, ενίσχυση της θεμελίωσης, καθώς και τυχόν επέκταση του πλάτους των δοκών της πιλοτής και των ορόφων που διατρέχουν τις ακραίες πλευρές του κτιρίου, παρά το κοινό όριο με τα όμορα οικόπεδα, ώστε να διέρχονται από τα νέα τοιχία, ενώ θα πρέπει να υφίσταται σύνδεση των νέων τοιχίων με τα διαφράγματα των οροφών 25.000 ευρώ. 6) Εξέταση στατικής λειτουργίας των πλακών λόγω της επέκτασης των νέων δοκών και ενίσχυση περιοχών αστοχίας, όπου απαιτηθεί, 30.000 ευρώ. 7) Εάν από την ανάλυση προκύψει η απαίτηση ενίσχυσης και άλλων στοιχείων, επιπλέον περίπου 20.000 ευρώ. 8) Έλεγχος οπλισμού υποστυλωμάτων Κ2, Κ10, Κ4 – Κ6 και ενίσχυσή τους όπου διαπιστωθεί ότι υπάρχει έλλειψη οπλισμού 15.000 ευρώ. 9) Σε όσες πεδιλοδοκούς δεν αγκυρώνονται οι συνδετήρες με άγκιστρα κατά τον κανονισμό, αγκύρωση με κατάλληλο τρόπο (4.000Χ12=) 48.000 ευρώ. 10) Επισκευή ρηγματώσεων στην πλάκα οροφής υπογείου με αποξήλωση και αντικατάσταση αποσαρθρωμένων τμημάτων και πλήρωσή τους με ενισχυμένο στεγανοποιημένο σκυρόδεμα με πρόσμιξη εποξειδικής ρητίνης 10.000 ευρώ. 11) Εργασίες αποκατάστασης της ασυνέχειας της θεμελίωσης στο φρεάτιο του ανελκυστήρα και της υποσκαφής των περιμετρικών τοιχίων του 10.000 ευρώ. 12) Επεμβάσεις ώστε να βελτιωθεί, κατά το μέτρου του δυνατού, η ανεπάρκεια του υφιστάμενου αντισεισμικού αρμού των 5 εκ. σε σχέση με την προβλεπόμενη των 15 εκ., με κατασκευή κατακόρυφων δομικών στοιχείων από οπλισμένο σκυρόδεμα (τοιχίων), τα οποία θα προσδώσουν ακαμψία στη διεύθυνση της κίνησης παραλλήλως της οδού …….., (Χ-Χ΄) περίπου 40.000 ευρώ. 13) Ενίσχυση των κλιμάκων, ώστε να έχουν το απαιτούμενο πάχος, σύμφωνα με τη μελέτη, κατ’ αποκοπή, 15.000 ευρώ. 14) Επεμβάσεις στις εσωτερικές κλίμακες των διαμερισμάτων, ώστε να υπάρχει ο απαιτούμενος αντισεισμικός αρμός 10.000 ευρώ. Ιε) Καθαίρεση όλων των αυθαίρετων κατασκευών 20.000 ευρώ κατ’ αποκοπή. Ιστ) Έκδοση άδειας δόμησης (μελέτη και επίβλεψη) από μηχανικό 25.000 ευρώ κατ’ αποκοπή. Ιζ) Για ασφάλιση εργαζομένων 15.000 ευρώ και συνολικά 373.000 έως 393.000 ευρώ. ΙΙΙ) Αβαθής θεμελίωση – γ΄ σενάριο: i) ) Εκτεταμένοι έλεγχοι (καταστροφικοί και μη) όπως προαναφέρθηκε, για να ληφθούν τα απαραίτητα στοιχεία αναφορικά με την ποσότητα και την ποιότητα των οπλισμών και του σκυροδέματος, καθώς και του εδάφους θεμελίωσης 40.000 ευρώ. ii) Κατασκευή νέων κατακόρυφων στοιχείων σε όλους τους ορόφους προς αντικατάσταση των υφισταμένων Κ9, Κ7, Κ1, Κ11, Κ8, Κ3, μαζί με τα στοιχεία θεμελίωσής τους, τα οποία θα συνδεθούν στην υφιστάμενη θεμελίωση 45.000 ευρώ. iii) Εργασίες για σύνδεση των νέων στοιχείων με τα αντίστοιχα διαφράγματα των ορόφων 20.000 ευρώ. iv) Εξέταση στατικής λειτουργίας πλακών μετά την παρεμβολή των νέων στοιχείων και επεμβάσεις όπου απαιτούνται 20.000 ευρώ. v) Εάν από την ανάλυση προκύψει η απαίτηση ενίσχυσης και άλλων στοιχείων θα πρέπει να λάβει χώρα και η ενίσχυση αυτών με εκτιμώμενο κόστος 20.000 ευρώ περίπου. vi) Έλεγχος οπλισμού υποστυλωμάτων Κ2, Κ10, Κ4 – Κ6 και ενίσχυσή τους όπου διαπιστωθεί ότι υπάρχει έλλειψη οπλισμού 15.000 ευρώ. vii) Σε όσες πεδιλοδοκούς δεν αγκυρώνονται οι συνδετήρες με άγκιστρα κατά τον κανονισμό, αγκύρωση με κατάλληλο τρόπο (4.000Χ12=) 48.000 ευρώ. viii) Επισκευή ρηγματώσεων στην πλάκα οροφής υπογείου με αποξήλωση και αντικατάσταση αποσαρθρωμένων τμημάτων και πλήρωσή τους με ενισχυμένο στεγανοποιημένο σκυρόδεμα με πρόσμιξη εποξειδικής ρητίνης 10.000 ευρώ. ix) Εργασίες αποκατάστασης της ασυνέχειας της θεμελίωσης στο φρεάτιο του ανελκυστήρα και της υποσκαφής των περιμετρικών τοιχίων του 10.000 ευρώ. x) Επεμβάσεις ώστε να βελτιωθεί, κατά το μέτρου του δυνατού, η ανεπάρκεια του υφιστάμενου αντισεισμικού αρμού των 5 εκ. σε σχέση με την προβλεπόμενη των 15 εκ., με κατασκευή κατακόρυφων δομικών στοιχείων από οπλισμένο σκυρόδεμα (τοιχίων), τα οποία θα προσδώσουν ακαμψία στη διεύθυνση της κίνησης παραλλήλως της οδού …….., (Χ-Χ΄) περίπου 40.000 ευρώ. xi) Ενίσχυση των κλιμάκων, ώστε να έχουν το απαιτούμενο πάχος, σύμφωνα με τη μελέτη, κατ’ αποκοπή, 15.000 ευρώ. xii) Επεμβάσεις στις εσωτερικές κλίμακες των διαμερισμάτων, ώστε να υπάρχει ο απαιτούμενος αντισεισμικός αρμός 10.000 ευρώ. xiii) Καθαίρεση όλων των αυθαίρετων κατασκευών 20.000 ευρώ κατ’ αποκοπή. xiv) Έκδοση άδειας δόμησης (μελέτη και επίβλεψη) από μηχανικό 25.000 ευρώ κατ’ αποκοπή. xv) Για ασφάλιση εργαζομένων 15.000 ευρώ και συνολικά 333.000 έως 353.000 ευρώ. IV) Βαθιά θεμελίωση με πασάλους: Αυτή δεν μπορεί τεχνικά και με ασφάλεια να επιτευχθεί, διότι δεν υπάρχει δυνατότητα, με κατασκευασμένη την εν λόγω πολυώροφη οικοδομή, καθώς και με τα υφιστάμενο όμορα πολυώροφα κτίρια, να εισέλθει μηχάνημα για την κατασκευή θεμελίωσης με την μέθοδο των πασσάλων. Εξάλλου αποδείχθηκε ότι βάσει των εκτεταμένων αυθαίρετων κατασκευών της επίδικης οικοδομής, επιφάνειας 134,505 τ.μ., υφίσταται δυνατότητα υπαγωγής της στο Ν 4459/2017 – κατηγορία 4 και το εκτιμώμενο κόστος ανέρχεται στο ποσό των 30.000 ευρώ, συμπεριλαμβανομένων αμοιβών μηχανικού, παράβολων υπαγωγής προστίμων, μελέτη στατικής επάρκειας κλπ. Συνεπώς το συνολικό κόστος διατήρησης της οικοδομής θα ανέλθει τουλάχιστον στο ποσό των 363.000 ευρώ. Περαιτέρω, ως προς το κόστος που απαιτήθηκε για την ανέγερση της οικοδομής, στο στάδιο που βρίσκεται, με βάση τις τιμές του χρόνου εκτέλεσης των δαπανών του έργου (2002 – 2006), βάσει των Ενιαίων Τιμολογίων Οικοδομικών Έργων (ΑΤΟΕ) σύμφωνα με την ΥΑ Δ17α/09/136/φν437 (ΦΕΚ 513Β/29-12-04), με ΦΠΑ τότε 19%, αυτή ανέρχεται στα ακόλουθα ποσά σε ευρώ:

για μεταφορές δι’ οδών καλής βατότητας 72,4
για γενικές εκσκαφές σε έδαφος γαιώδες – ημιβραχώδες για την δημιουργία υπογείων κλπ χώρων χωρίς την καθαρή μεταφορά των προϊόντων εκσκαφής 975
για τις εκτελούμενες με μηχανικά μέσα εκσκαφές θεμελίων και τάφρων 1.300
για εξυγιαντικές στρώσεις με θραυστό υλικό λατομείου 592
για φορτοεκφόρτωση προϊόντων εκσκαφών με μηχανικά μέσα 362
για καθαρή μεταφορά προϊόντων εκσκαφών και κατεδαφίσεων με αυτοκίνητο 115,84
για αντλήσεις – αποστραγγίσεις με στραγγιστήρια με διάτρητους σωλήνες D 200 mm 272
για ικριώματα σιδηρά σωληνωτά 1.680
για πετάσματα ασφαλείας επί ικριωμάτων 2.688
για δαπάνη κινητοποίησης – αποκινητοποίησης 1.200
για ημερήσια δαπάνη φορείου ανυψωτικής ικανότητας έως 200 κ. 2.400
για ημερήσια δαπάνη φορείου ανυψωτικής ικανότητας 200 έως 500 κ. 3.200
για επενδύσεις πρόσοψης ικριωμάτων 168
για κατασκευές από σκυρόδεμα κατηγορίας C 12/15 585
για κατασκευές από σκυρόδεμα κατηγορίας C 16/20 676,6
για κατασκευές από σκυρόδεμα κατηγορίας C 30/37 29.252,55
για κισηροδέματα με ισχνό κισηρόδεμα 2.385,233
για κατασκευή στρώσεων από κυψελωτό κονιόδεμα για την μόνωση δωμάτων 666,6
για ξυλότυπους χυτών μικροκατασκευών 231,14
για οπτοπλινθοδομές πάχους ½ πλίνθου (δομικοί τοίχοι) 3.284,7
για οπτοπλινθοδομές πάχους μίας πλίνθου (μπατικοί τοίχοι) 15.185,4
για γραμμικά διαζώματα σενάζ δρομικών τοίχων 2.369,9
για γραμμικά διαζώματα σενάζ μπατικών τοίχων 6.513,6
για επάλειψη επιφανειών σκυροδέματος με υλικό ασφαλτικής βάσεως εν θερμώ 52,92
για επάλειψη επιφανειών σκυροδέματος με ελαστομερές ασφαλτικό γαλάκτωμα 396
για επίστρωση με ελαστομερή υδρατμοπερατή μεμβράνη 981,9
για μεμβράνη οπλισμένη με πολυεστερικό πλέγμα και με επικάλυψη ορυκτών ψηφίδων 608,58
για μεμβράνη συνθετικού ελαστικού EPDM 166,53
για γεωύφασμα μη υφαντό βαρους 155 γρ/τ.μ. 33,6
για μεμβράνη HDPE με αμφίπλευρες κωνικές ή σφαιρικές προεξοχές και επικολλημένο γεωύφασμα 720
για στεγανωτικό μάζας σκυροδέματος 3.675,12
για θερμομόνωση τοίχων με πλάκες από αφρώδη εξηλασμένη πολυστερίνη 1.887,21
για θερμομόνωση στοιχείων σκυροδέματος με πλάκες από εξηλασμένη πολυστερίνη 7.895,45
για θερμοηχομόνωση με πλάκες ορυκτοβάμβακα 5.984
για ηλεκτρικές εγκαταστάσεις κατοικίας 5.222,911 και συνολικά 103.800,2, πλέον απρόβλεπτων 8% 8.304,015, εργολαβικής αμοιβής 20% 22.420,84 και ΦΠΑ 19% 25.559,76, συνολικά 160.084,8 ευρώ.
για κόστος έκδοσης οικοδομικής αδείας βάσει αγοράς και προσφορών 2006 σε 15.000 ευρώ και
για κόστος ασφάλισης προσωπικού στο ΙΚΑ βάσει ΦΕΚ 252Β/1997 για περίπου 650 ημερομίσθια σε 15.000 ευρώ περίπου και ΣΥΝΟΛΙΚΑ (160.084 + 15.000 + 18.000 =) 190.084 ευρώ.

Περαιτέρω το κόστος που απαιτείται για την ανέγερση της ίδιας οικοδομής κατά το χρόνο άσκησης της αγωγής (10^ος 2009), μέχρι το στάδιο που αυτή έχει κατασκευαστεί, ανέρχεται σύμφωνα με τα Ενιαία Τιμολόγια Οικοδομικών Έργων (ΑΤΟΕ) βάσει της ΥΑ Δ17α/63/3/ΦΝ437 (ΦΕΚ 513Β/15-03-2009, με ΦΠΑ 19%, στα ακόλουθα ποσά σε ευρώ:

για μεταφορές δι’ οδών καλής βατότητας 144,8
για γενικές εκσκαφές σε έδαφος γαιώδες – ημιβραχώδες για την δημιουργία υπογείων κλπ χώρων χωρίς την καθαρή μεταφορά των προϊόντων εκσκαφής 1.332,5
για τις εκτελούμενες με μηχανικά μέσα εκσκαφές θεμελίων και τάφρων 1.722,5
για εξυγιαντικές στρώσεις με θραυστό υλικό λατομείου 784,4
για φορτοεκφόρτωση προϊόντων εκσκαφών με μηχανικά μέσα 506,8
για καθαρή μεταφορά προϊόντων εκσκαφών και κατεδαφίσεων με αυτοκίνητο 181
για αντλήσεις – αποστραγγίσεις με στραγγιστήρια με διάτρητους σωλήνες D 200 mm 361,6
για ικριώματα σιδηρά σωληνωτά 2.251,2
για πετάσματα ασφαλείας επί ικριωμάτων 3.561,6
για δαπάνη κινητοποίησης – αποκινητοποίησης 1.592
για ημερήσια δαπάνη φορείου ανυψωτικής ικανότητας έως 200 κ. 3.180
για ημερήσια δαπάνη φορείου ανυψωτικής ικανότητας 200 έως 500 κ. 4.240
για επενδύσεις πρόσοψης ικριωμάτων 235,2
για κατασκευές από σκυρόδεμα κατηγορίας C 12/15 774,54
για κατασκευές από σκυρόδεμα κατηγορίας C 16/20 899,48
για κατασκευές από σκυρόδεμα κατηγορίας C 30/37 38.918,61
για κισηροδέματα με ισχνό κισηρόδεμα 2.385,233
για κατασκευή στρώσεων από κυψελωτό κονιόδεμα για την μόνωση δωμάτων 886,578
για ξυλότυπους χυτών μικροκατασκευών 307,594
για οπτοπλινθοδομές πάχους ½ πλίνθου (δομικοί τοίχοι) 4.554,784
για οπτοπλινθοδομές πάχους μίας πλίνθου (μπατικοί τοίχοι) 20.399,05
για γραμμικά διαζώματα σενάζ δρομικών τοίχων 3.153,79
για γραμικά διαζώματα σενάζ μπατικών τοίχων 8.630,52
για επάλειψη επιφανειών σκυροδέματος με υλικό ασφαλτικής βάσεως εν θερμώ 74,088
για επάλειψη επιφανειών σκυροδέματος με ελαστομερές ασφαλτικό γαλάκτωμα 540
για επίστρωση με ελαστομερή υδρατμοπερατή μεμβράνη 1.322,292
για μεμβράνη οπλισμένη με πολυεστερικό πλέγμα και με επικάλυψη ορυκτών ψηφίδων 809,676
για μεμβράνη συνθετικού ελαστικού EPDM 221,613
για γεωύφασμα μη υφαντό βαρους 155 γρ/τ.μ. 46,4
για μεμβράνη HDPE με αμφίπλευρες κωνικές ή σφαιρικές προεξοχές και επικολλημένο γεωύφασμα 955,2
για στεγανωτικό μάζας σκυροδέματος 5.145,168
για θερμομόνωση τοίχων με πλάκες από αφρώδη εξηλασμένη πολυστερίνη 2.516,28
για θερμομόνωση στοιχείων σκυροδέματος με πλάκες από εξηλασμένη πολυστερίνη 10.554,97
για θερμοηχομόνωση με πλάκες ορυκτοβάμβακα 7.996,8
για ηλεκτρικές εγκαταστάσεις κατοικίας 6.269,63 και συνολικά 137.455,9 πλέον απρόβλεπτων 8% 10.996,47, εργολαβικής αμοιβής 20% 29.690,47 και ΦΠΑ 19% 33847,14, συνολικά 211.990 ευρώ. *
για κόστος έκδοσης οικοδομικής αδείας βάσει αγοράς και προσφορών 2009 σε 17.000 ευρώ και
για κόστος ασφάλισης προσωπικού στο ΙΚΑ βάσει ΦΕΚ 252Β/1997 για περίπου 650 ημερομίσθια σε 18.000 ευρώ περίπου και ΣΥΝΟΛΙΚΑ (211.990 + 17.000 + 16.000 =) 244.990 ευρώ.

Το κόστος ολικής κατεδάφισης του κτιρίου, σύμφωνα με τα Ενιαία Τιμολόγια Οικοδομικών Έργων έτους 2009, βάσει της ΥΑ Δ17α/62/3/ΦΝ437 (ΦΕΚ 513Β/15-03-2009), κατόπιν επιμέτρησης και τεχνικού ελέγχου του συνολικού κτιρίου καθώς και αξιολόγησης των μεθόδων που θα ήταν ενδεδειγμένες να χρησιμοποιηθούν για την ασφαλή και ελεγχόμενη κατεδάφιση (χωρίς την όχληση των δύο οικοδομών που βρίσκονται εκατέρωθεν της επίδικης και στης οποίες έχει αυτή ενσωματωθεί καθ’ υπέρβασιν των εκ της πολεοδομίας προβλεπομένων ανέρχεται στα κάτωθι ποσά σε ευρώ, με ΦΠΑ 19%:

Φορτοεκφόρτωση με μηχανικά μέσα 1.759,85
Μεταφορές με αυτοκίνητο μέσω οδών καλής συμβατότητας 7.200
Καθαιρέσεις πλινθοδομών 1.900,40
Με εφαρμογή συνήθων μεθόδων καθαίρεσης 9.270
Καθαίρεση ειδικών τμημάτων σκυροδεμάτων με δυσχερή εφαρμογή τεχνικών μη διαταραγμένης κοπής προκειμένου να δημιουργηθεί αντισεισμικός αρμός εντός του σώματος του κτιρίου ή με όμορο κτίριο 21.106
Ικριώματα για την εκτέλεση ειδικών εργασιών 30.600
Πετάσματα ασφαλείας επί ικριωμάτων 2.120
Ικριώματα σιδηρά σωληνωτά βαρέος τύπου 2.680
Επενδύσεις πρόσοψης ικριωμάτων 140,

για ΦΠΑ 19% 14.587,49 για ασφάλιση εργαζομένων (ΙΚΑ) 500, για κόστος έκδοσης οικοδομικής άδειας 1.000 ευρώ και συνολικά 92.863,74 ευρώ. Περαιτέρω ο υπολογισμός του κόστους μελέτης της μεθοδολογίας της ελεγχόμενης κατεδάφισης, των μέτρων ασφαλείας και τον προγραμματισμό της κατεδάφισης και την επίβλεψη αυτής ανέρχεται στο 14% επί του κόστους της κατεδάφισης, ήτοι στο ποσό των (92.863,74 Χ 14% =) 13.000 ευρώ πλέον ΦΠΑ.

Συνεπώς για την κατεδάφιση και εκ νέου κατασκευή της οικοδομής θα απαιτηθεί το συνολικό ποσό των 350.853,74 ευρώ (και κατά το αίτημα της αγωγής 331.600 ευρώ), λύση πιο συμφέρουσα οικονομικά από αυτήν της αποκατάστασης των ελαττωμάτων της, στατικών και πολεοδομικών, για την οποία απαιτείται δαπάνη ύψους 363.000 ευρώ. Ωστόσο η λύση της κατεδάφισης θα πρέπει να επιλεγεί πρωτίστως λόγω του προαναφερόμενου (κυρίως) ελαττώματος έδρασης των κατακόρυφων στοιχείων της οικοδομής στα στοιχεία της θεμελίωσης αυτής, αφού οι προτεινόμενες (μοναδικές από αμφότερες τις διάδικες πλευρές) μέθοδοι αποκατάστασης δεν δύνανται να εξασφαλίσουν με βεβαιότητα την ασφάλειά της, τόσο για τους εργαζόμενους σ’ αυτήν, όσο και για τους μελλοντικούς ενοίκους και τους διερχόμενους πλησίον αυτής. Συνεπώς, η μη βέβαιη άρση της επικινδυνότητάς της (οικοδομής) αποτελεί πραγματικό ελάττωμα αυτής και μάλιστα ουσιώδες, που καθιστά αυτήν άχρηστη για τον σκοπό που προορίζεται, δηλαδή ως κατοικία, αφού ουδείς, συμπεριλαμβανομένων των εναγόντων ή τρίτων πιθανών αγοραστών ή μισθωτών, προτίθεται να εγκατασταθεί με την οικογένειά του σε μία οικοδομή της οποίας η συμπεριφορά είναι απρόβλεπτη, σε κανονικές συνθήκες, αλλά και σε περίπτωση σεισμικής δραστηριότητας, με τους κινδύνους που συνεπάγεται τόσο για τη ζωή και τη σωματική τους ακεραιότητα όσο και για τα περιουσιακά έννομα αγαθά του. Συνεπώς ο εναγόμενος υπό την ιδιότητά του ως εργολήπτη, αλλά και μελετητή και επιβλέποντος το έργο μηχανικού κατά τα προεκτεθέντα, παρότι είχε ιδιαίτερη νομική υποχρέωση να εφαρμόσει, κατά τη σύνταξη και εκτέλεση της μελέτης τους κοινώς αναγνωρισμένους τεχνικούς κανόνες που ήταν αναγκαίοι για την ασφάλεια όσων έχουν σχέση με το έργο κατά την εκτέλεσή του, όσο και μετά από αυτήν, κατά τη χρήση του, από αμέλεια, μη προβλέποντας το αποτέλεσμα της πράξης του, παραβίασε αυτήν, προκαλώντας έτσι κίνδυνο για τη ζωή ή την υγεία τους, ήτοι κατάσταση που με τις συντρέχουσες περιστάσεις της εγκλείει σοβαρή πιθανότητα μελλοντικής πρόκλησης θανάτου ή βλάβης της υγείας τους, ανεξάρτητα από το ότι δεν πραγματώθηκε εισέτι το τελικό αυτό αποτέλεσμά της (βλ. ΑΠ 140/2012, ΠοινΔνη 2012, σελ. 204, ΑΠ 824/1999, ΠΧ Ν`, σελ. 353), ενώ επιπλέον κατασκεύασε την ανωτέρω οικοδομή και κατά παράβαση των ισχυουσών πολεοδομικών διατάξεων, ήτοι καθ’ υπέρβαση και κατά παράβαση της ανωτέρω οικοδομικής άδειας, ευθυνόμενος σε αποζημίωση έναντι των εναγόντων, κατ’ άρθρα 914 επ., 932, 297, 298 εδ. α΄, 330 ΑΚ και 286 ΠΚ και 17§8 Ν 1337/1983. Σημειωτέον ότι ως προς την ενδοσυμβατική του ευθύνη, εκ της συμβάσεως έργου, ως εργολήπτη, μελετητή και επιβλέποντος το έργο μηχανικού και για τη στοιχειοθέτηση των εκ του άρθρου 690 ΑΚ απορρεόντων δικαιωμάτων των εναγόντων, δεν απαιτείτο η εκ μέρους των τελευταίων αναμονή για την ολοκλήρωση και παράδοση του έργου, ούτε να τάξουν αυτοί εύλογη προθεσμία για διόρθωση των προαναφερόμενων ελαττωμάτων, αφού αυτά είναι κατά τα προαναφερόμενα ουσιώδη, δεν επιδέχονται διόρθωσης και καθιστούν το έργο άχρηστο, εξομοιουμένης της περίπτωσης αυτής με εκείνη του ήδη αποπερατωθέντος έργου, αφού εκ των πραγμάτων η περάτωση αυτού κατά τους όρους της σύμβασης κατέστη αδύνατη, ενώ η αναμονή ως την παράδοση θα προσέκρουε στην αρχής της καλής πίστης και θα έβλαπτε χωρίς αποχρώντα λόγο τα δικαιώματά τους. Περαιτέρω, η το πρώτον υποβληθείσα με τις από 14-03-2023 προτάσεις του εναγομένου ενώπιον του Δικαστηρίου αυτού ένσταση του άρθρου 691 ΑΚ, στην οποία δεν διατυπώνεται ισχυρισμός περί υποβολής αντιρρήσεων εκ μέρους του, άλλως ένσταση του άρθρου 300 ΑΚ, απαραδέκτως προβάλλεται κατ’ άρθρο 254§3 εδ. τελ. ΚΠολΔ, κατά τα εκτιθέμενα στην ανωτέρω μείζονα σκέψη και πρέπει να απορριφθεί. Ενόψει αυτών οι ενάγοντες δικαιούνται αποζημίωσης λόγω της αντισυμβατικής και ταυτόχρονα αδικοπρακτικής συμπεριφοράς του εναγομένου, που συνίσταται: α) στις δαπάνες επανεκτέλεσης του έργου (βλ. και ΑΠ 1273/2017 και ΕφΠειρ 256/2021), από τρίτον εργολήπτη και ανέρχονται κατά τα προεκτεθέντα στο συνολικό ποσό των 350.853,74 ευρώ, αλλά δεν πρέπει να ξεπεράσουν το αιτούμενο με την αγωγή ποσό των 182.000 ευρώ στο οποίο ανήλθε το κατασκευαστικό κόστος της οικοδομής ως το έτος 2006, στο στάδιο που βρίσκεται, συμπεριλαμβανομένης της εργολαβικής αμοιβής, που θα καταβληθεί σε τρίτον εργολήπτη, προσαυξημένο κατά ποσοστό 30% για επικαιροποιημένες κατά το χρόνο άσκησης της αγωγής (2009) δαπάνες, ύψους 54.600 ευρώ, πλέον κόστους κατεδάφισης ύψους 95.000 ευρώ και συνολικά (182.000+54.600+95.000=) 331.600 ευρώ, ήτοι ποσό (:3=) 110.533 ευρώ έκαστος. Περαιτέρω β) δικαιούνται αποζημίωση για περαιτέρω ζημία τους, που προκλήθηκε στα περιουσιακά έννομα αγαθά τους και συνίσταται στην υποχρέωσή τους να καταβάλουν πρόστιμα ανέγερσης και διατήρησης της οικοδομής που τούς επιβλήθηκαν. Ειδικότερα, όπως προαναφέρθηκε, επιβλήθηκε σε βάρος τους με την υπ’ αριθ. …../2009 έκθεση αυτοψίας πρόστιμο ανέγερσης ύψους 135.732,50 ευρώ και πρόστιμο διατήρησης ύψους 67.866,25 ευρώ, ωστόσο, κατόπιν ένστασης των εναγόντων, δυνάμει της υπ’ αριθ. πρωτ. 12.191/1953/18-11-10 απόφασης ης Δ/νσης Πολεοδομίας του Δήμου Πειραιά, το ποσό αυτό μειώθηκε σε 1.072,41 ευρώ για το πρόστιμο ανέγερσης και στο ποσό των 89,36 ευρώ από Οκτώβριο 2002 και 178,73 ευρώ από Μάρτιο 2003, αναπροσαρμοζόμενο ανά έτος κατά 2% ετησίως, από 25-06-2010, μέχρι την νομιμοποίηση ή την κατεδάφισή της, για το πρόστιμο διατήρησης. Έτσι, για την αιτία αυτή έχει βεβαιωθεί σε βάρος τους, με την από 30-07-2015 ταμειακή βεβαίωση του Τμήματος Εισπράξεων του Δήμου Πειραιά, το ποσό των 3.499,90 ευρώ στον καθένα για πρόστιμα ανέγερσης και πρόστιμα διατήρησης. Αντίθετα τα πρόστιμα ανέγερσης και διατήρησης που τούς επιβλήθηκαν με την …../2016 έκθεση επικινδύνου, για τις αναφερόμενες σ’ αυτήν αυθαιρεσίες, ύψους 500 ευρώ για κάθε αιτία, παρότι διηγηματικά αναφέρθηκαν στην αγωγή δεν αποτέλεσαν αγωγικό αίτημα, απορριπτομένου ως απαράδεκτου του το πρώτον αιτούμενου σχετικού κονδυλίου με τις προτάσεις τους. Περαιτέρω δεν αποδείχθηκε με πληρότητα ότι ο εναγόμενος παρέστησε ψευδώς στους ενάγοντες ότι απαιτήθηκε χρήση 415 κ.μ. μπετόν, αντί του προβλεπομένου των 283 κ.μ., με σκοπό να τους αποσπάσει τη διαφορά της αξίας του, ύψους 26.400 ευρώ, ούτε ότι του κατέβαλαν επιπλέον ημερομίσθια εργαζομένων ύψους 4.000 ευρώ, παρότι δεν πραγματοποιήθηκε θεμελίωση της οικοδομής, λαμβανομένων υπόψη της αύξησης του πάχους των πλακών, της επέκτασης του υπογείου προς τον ακάλυπτο, καθώς και του ύψους της οικοδομής. Επιπλέον δεν αποδείχθηκε ότι συνεπεία της υποβολής της ανωτέρω τεχνικής έκθεσης, με την οποία πιστοποιείτο, πράγματι ψευδώς, εκ μέρους του (εναγομένου) η ανέγερση του φέροντος οργανισμού σύμφωνα με την υπ’ αριθ. …../2002 οικοδομική άδεια και της συνεπεία αυτής αναθεώρησής της (άδειας) επ’ αόριστον προκλήθηκε αιτιωδώς, με συγκεκριμένο τρόπο, οποιαδήποτε βλάβη στα έννομα συμφέροντα των εναγόντων, αφού κατά τον χρόνο εκείνο (ήδη από Ιούλιο 2006) είχε πράγματι ολοκληρωθεί ο φέρων οργανισμός, δεν αποτέλεσε επομένως το περιστατικό αυτό παράγοντα ο οποίος δυσχέρανε τις διαδικασίες διερεύνησης των προαναφερόμενων υπερβάσεων της άδειας και των ελαττωμάτων της οικοδομής, όπως αβάσιμα ισχυρίζονται με την έφεσή τους οι ενάγοντες. Συνεπώς το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο, το οποίο με την εκκαλουμένη απέρριψε την αγωγή ως προς τη βάση της αυτή ως ουσιαστικά αβάσιμη, έστω και με διαφορετική αιτιολογία που αντικαθίσταται κατ’ άρθρο 534 ΚΠολΔ με την παρούσα, ορθά κατ’ αποτέλεσμα έκρινε και πρέπει να απορριφθεί ο τρίτος λόγος έφεσης ως ουσιαστικά αβάσιμος. Εξάλλου, συνεπεία της ανωτέρω προπεριγραφόμενης αδικοπρακτικής συμπεριφοράς του εναγομένου (που συνδέεται με την παραβίαση των διατάξεων των άρθρων 17§8 Ν 1337/1983 και 386 ΠΚ), οι ενάγοντες υπέστησαν ηθική βλάβη. Το Δικαστήριο, εκτιμώντας τις συνθήκες τελέσεως της αδικοπραξίας και το μέγεθος της ζημίας, τον βαθμό υπαιτιότητας του εναγομένου, καθώς και την κοινωνική και οικονομική κατάσταση των διαδίκων, κρίνει ότι για την απάμβλυνση αυτής πρέπει να αναγνωριστεί ότι οφείλεται στον καθένα το ποσό των 5.000 ευρώ, το οποίο κρίνεται εύλογο.

Κατ’ ακολουθίαν των ανωτέρω πρέπει να γίνει δεκτή εν μέρει η αγωγή ως και κατ’ ουσίαν βάσιμη και αφενός να υποχρεωθεί ο εναγόμενος να καταβάλει σε καθέναν από τους ενάγοντες το ποσό των (182.000:3=) 60.666 ευρώ, αφετέρου να αναγνωριστεί ότι υποχρεούται να καταβάλει σε καθέναν το ποσό των [(54.600:3=) 18.200 + (95.000:3=) 31.666,66 + 3.499,90 + 5.000=) 58.366,56 ευρώ, νομιμοτόκως από την επίδοση της αγωγής. Προσωπική κράτηση, ως μέσο εκτέλεσης της καταψηφιστικής διάταξης της παρούσας, δεν πρέπει να απαγγελθεί, διότι δεν αποδείχθηκε η αφερεγγυότητα του εναγομένου, ο οποίος διαθέτει εμφανή ακίνητη περιουσία, στην οποία έχει επιβληθεί το μέτρο της συντηρητικής κατάσχεσης για την ικανοποίηση της αξίωσης των εναγόντων. Μετά την παραδοχή της έφεσης και την εξαφάνιση της εκκαλουμένης με την υπ’ αριθ. 714/2020 απόφαση του Δικαστηρίου αυτού, πρέπει κατ’ άρθρο 495§3 εδ. προτελ. ΚΠολΔ, να διαταχθεί η επιστροφή του παραβόλου που κατατέθηκε για το παραδεκτό της έφεσης στους εκκαλούντες. Τέλος, τα δικαστικά έξοδα και για τους δύο βαθμούς δικαιοδοσίας πρέπει να κατανεμηθούν μεταξύ των διαδίκων, αναλόγως της μερικής νίκης και ήττας τους (άρθρο 178§1 ΚΠολΔ) και να επιβληθεί μέρος των δικαστικών εξόδων των εναγόντων, σύμφωνα με τον εν μέρει βάσιμο πίνακα εξόδων που υποβάλλεται από αυτούς, σε βάρος του εναγομένου και να συμψηφιστούν μεταξύ τους τα λοιπά έξοδα (άρθρα 178§1, 183, 189§2 και 191 ΚΠολΔ – ΑΠ 1515/2007, ΕΑ 432/2022, Μ. Μαργαρίτη, Ερμ. ΚΠολΔ 2012, άρθρο 191, σελ. 333, αρ. 4), κατά τα ειδικότερα οριζόμενα στο διατακτικό.

ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ

Δικάζει κατ’ αντιμωλία των διαδίκων.

Δέχεται εν μέρει την αγωγή.

Υποχρεώνει τον εναγόμενο να καταβάλει σε καθέναν από τους ενάγοντες το ποσό των εξήντα χιλιάδων εξακοσίων εξήντα έξι (60.666) ευρώ.

Αναγνωρίζει ότι ο εναγόμενος υποχρεούται να καταβάλει σε καθέναν από τους ενάγοντες το ποσό των πενήντα οκτώ χιλιάδων τριακοσίων εξήντα έξι ευρώ και πενήντα έξι λεπτών (58.366,56 ευρώ), νομιμοτόκως από την επίδοση της αγωγής.

Διατάσσει την επιστροφή του υπ’ αριθ. ……………. e παραβόλου στους εκκαλούντες.

Επιβάλλει σε βάρος του εναγομένου μέρος της δικαστικής δαπάνης των εναγόντων, αμφοτέρων των βαθμών δικαιοδοσίας, την οποία ορίζει στο ποσό των είκοσι χιλιάδων (20.000) ευρώ.

Κρίθηκε, αποφασίστηκε στον Πειραιά στις 21 Σεπτεμβρίου 2023.

Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΕΦΕΤΩΝ Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ

Δημοσιεύθηκε δε στο ακροατήριο του παρόντος Δικαστηρίου, σε έκτακτη δημόσια συνεδρίαση αυτού, την 16 Νοεμβρίου 2023, με άλλη σύνθεση, λόγω μεταθέσεως και αναχωρήσεως της Εφέτου, Ιωάννας Ξυλιά, αποτελούμενη από τους Δικαστές Βασίλειο Παπανικόλα, Πρόεδρο Εφετών, Ιωάννα Μάμαλη και Χρυσή Φυντριλάκη, Εφέτες και τη Γραμματέα Γ.Λ., χωρίς την παρουσία των διαδίκων και των πληρεξουσίων τους δικηγόρων.

Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΕΦΕΤΩΝ Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ