ΕΦΕΤΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΩΣ
ΤΜΗΜΑ 3ο
Αριθμός 685/2023
ΤΟ ΜΟΝΟΜΕΛΕΣ ΕΦΕΤΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΩΣ
Αποτελούμενο από τον Δικαστή Αναστάσιο Αναστασίου, Εφέτη, ο οποίος ορίσθηκε από τον Πρόεδρο του Τριμελούς Συμβουλίου Διευθύνσεως του Εφετείου Πειραιώς και από τη Γραμματέα Τ.Λ.
Συνεδρίασε δημόσια στο ακροατήριό του την ………….., για να δικάσει την υπόθεση μεταξύ:
ΤΩΝ ΑΝΑΚΟΠΤΟΝΤΩΝ: 1] ……… και 2] ……………. τους οποίους στο ακροατήριο εκπροσώπησε ο πληρεξούσιος δικηγόρος τους Δημήτριος Περπατάρης, με δήλωση κατ’ άρθρο 242 § 2 ΚΠολΔ και
ΤΟΥ ΚΑΘ’ ΟΥ Η ΑΝΑΚΟΠΗ: Οργανισμού Τοπικής Αυτοδιοίκησης (νομικού προσώπου δημοσίου δικαίου) με την επωνυμία «Δήμος Κερατσινίου – Δραπετσώνας», που εδρεύει στη Δραπετσώνα Πειραιώς, επί της οδού …………… και εκπροσωπείται νόμιμα, ο οποίος στο ακροατήριο εκπροσωπήθηκε από την πληρεξούσια δικηγόρο του Χρυσούλα Μυργιαλή, με δήλωση κατ’ άρθρο 242 § 2 ΚΠολΔ.
Οι ανακόπτοντες άσκησαν ενώπιον του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς και εναντίον του καθ’ ου η ανακοπή την από 21.12.2012 και με αριθμό εκθέσεως καταθέσεως ………../24.12.2012 αγωγή, η οποία απορρίφθηκε με τη με αριθμό 375/2014 οριστική απόφαση του παραπάνω Δικαστηρίου.
Την απόφαση αυτή προσέβαλαν οι ανακόπτοντες με την από 21.12.2016 και με αριθμό εκθέσεως καταθέσεως …./23.1.2017 έφεσή τους, επί της οποίας, συζητήσεως γενομένης στη δικάσιμο της 6ης.10.2022 ερήμην τους, εκδόθηκε η με αριθμό 78/2023 απορριπτική οριστική απόφαση αυτού του Δικαστηρίου.
Κατά της αποφάσεως αυτής οι ενάγοντες – εκκαλούντες – ανακόπτοντες άσκησαν την από 6.4.2023 και με αριθμό εκθέσεως καταθέσεως …./10.4.2023 ανακοπή ερημοδικίας, δικάσιμος για την εκδίκαση της οποίας ορίστηκε αυτή που αναφέρεται στην αρχή της παρούσας.
Κατά τη δικάσιμο αυτήν η υπόθεση εκφωνήθηκε με τη σειρά της από το οικείο πινάκιο και συζητήθηκε. Οι πληρεξούσιοι δικηγόροι των διαδίκων παραστάθηκαν με δήλωση ενώπιον αυτού του Δικαστηρίου και ανέπτυξαν τις απόψεις τους με τις έγγραφες προτάσεις που προκατέθεσαν.
ΜΕΛΕΤΗΣΕ ΤΗ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ
ΣΚΕΦΘΗΚΕ ΚΑΤΑ ΤΟ ΝΟΜΟ
Ι. Η ένδικη από 6.4.2023 και με αριθμό εκθέσεως καταθέσεως …./10.4.2023 ανακοπή ερημοδικίας, η οποία στρέφεται κατά της υπ’ αριθ. 78/31.1.2023 απόφασης αυτού του Δικαστηρίου, που εκδόθηκε ερήμην των ανακοπτόντων – εκκαλούντων –εναγόντων, έχει ασκηθεί νομότυπα και εμπρόθεσμα (άρθρο 503 § 1 ΚΠολΔ), εντός της νόμιμης δεκαπενθήμερης προθεσμίας από την επίδοση της προσβαλλόμενης απόφασης στους ανακόπτοντες, που πραγματοποιήθηκε στις 4.4.2023, όπως προκύπτει από την επισημείωση της δικαστικής επιμελήτριας στο Πρωτοδικείο Αθηνών ……………….. στο κοινοποιηθέν σ’ αυτούς αντίγραφό της. Επομένως, πρέπει να γίνει τυπικά δεκτή και να εξεταστεί στη συνέχεια ως προς τη νομική και ουσιαστική βασιμότητα της, δεδομένου ότι για το παραδεκτό της έχει κατατεθεί το προβλεπόμενο στη διάταξη του άρθρου 505 § 2 ΚΠολΔ παράβολο, το οποίο με την ανακοπτόμενη ορίστηκε στο χρηματικό ποσόν των διακοσίων ενενήντα ευρώ (290 €), όπως προκύπτει από το με αριθμό …………… ηλεκτρονικό παράβολο της Γενικής Γραμματείας Πληροφοριακών Συστημάτων του Υπουργείου Οικονομικών, του οποίου η αξία καταβλήθηκε στις 11.4.2023, όπως προκύπτει από την επισυναφθείσα στο δικόγραφο της ένδικης ανακοπής έγγραφη απόδειξη της ανώνυμης τραπεζικής εταιρίας με την επωνυμία «……………………»
ΙΙ. Κατά το άρθρο 501 ΚΠολΔ ανακοπή κατά απόφασης που έχει εκδοθεί ερήμην επιτρέπεται, αν εκείνος που δικάσθηκε ερήμην δεν κλητεύθηκε καθόλου ή δεν κλητεύθηκε νόμιμα ή εμπρόθεσμα ή αν συντρέχει λόγος ανώτερης βίας. Ως ανώτερη βία νοείται κάθε ανυπαίτιο και απρόβλεπτο γεγονός εξαιρετικής φύσεως, το οποίο στη συγκεκριμένη περίπτωση δεν αναμενόταν και ούτε ήταν δυνατόν να προληφθεί ή να αποτραπεί ακόμη και με μέτρα άκρας επιμέλειας και σύνεσης (ΟλΑΠ 29/1992, ΑρχΝ 1992/746 = Δνη 1992/1445, ΑΠ 2/2022, πρώτη δημοσίευση σε Τράπεζα Νομικών Πληροφοριών [ΤΝΠ] ΝΟΜΟΣ). Ειδικότερα, ως ανώτερη βία, στο πεδίο του δικονομικού δικαίου, νοείται κάθε τυχαίο και ανυπαίτιο γεγονός, παρακωλυτικό της εμφάνισης του διαδίκου στο ακροατήριο και της συμμετοχής του στην εκδίκαση της υπόθεσής του, το οποίο ήταν εξαιρετικό και απρόβλεπτο και δεν μπορούσε, στη συγκεκριμένη περίπτωση, να αποτραπεί από αυτόν ούτε με μέτρα άκρας επιμέλειας και σύνεσης. Με την έννοια αυτή η ανώτερη βία, αξιολογούμενη στο χώρο του δικονομικού δικαίου, ταυτίζεται κατά τον πυρήνα της με την ομώνυμη έννοια του ουσιαστικού δικαίου, από την οποία διαφοροποιείται μόνον κατά τις συνέπειες: η δικονομική ανώτερη βία οδηγεί σε επαναφορά των πραγμάτων στην προηγούμενη κατάσταση με αντίστοιχη ανατροπή της κυρώσεως που προκάλεσε η παραβίαση συγκεκριμένου δικονομικού βάρους, ενώ κατά το ουσιαστικό δίκαιο η ανώτερη βία λειτουργεί ως λόγος απαλλαγής του οφειλέτη. Επομένως, στο χώρο του δικονομικού δικαίου συνιστά ανώτερη βία η κατάσταση αδυναμίας του διαδίκου ή του πληρεξουσίου του δικηγόρου να ανταποκριθούν σε κάποιο δικονομικό βάρος τους, παρά την εκ μέρους τους καταβολή της οφειλόμενης (εξιδιασμένης) προσοχής και επιμέλειας, με αποτέλεσμα η σχετική διαδικαστική πράξη τους να πάσχει από ακυρότητα ή να είναι απαράδεκτη (ΑΠ 1289/2021, διαθέσιμη στην ιστοσελίδα του Αρείου Πάγου στο Διαδίκτυο, ΑΠ 121/2021, ΑΠ 1343/2021, ΑΠ 559/2020, ΑΠ 764/2013, όλες σε ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ). Τέτοια γεγονότα ανώτερης βίας είναι δυνατό να θεωρηθούν, μεταξύ άλλων, η αιφνίδια ασθένεια ή τυχόν ατύχημα του διαδίκου (ΜονΕφΠειρ 419/2020, ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ) ή στενού συγγενικού του προσώπου και η εξαιτίας αυτών αδυναμία παραστάσεώς του και νομιμοποιήσεως του πληρεξουσίου δικηγόρου του, εκτός εάν μπορεί να παραστεί δια του τελευταίου (ΑΠ 224/2013, ΤριμΕφΔωδ 272/2018, αμφότερες σε ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ) ή, όσον αφορά τον πληρεξούσιο δικηγόρο του, τέτοιο γεγονός συνιστά η απρόβλεπτη, αιφνίδια και βαριά σωματική ή πνευματική νόσος, λόγω της οποίας αυτός δεν μπόρεσε να παραστεί ενώπιον του δικαστηρίου κατά τη συζήτηση της υπόθεσης ή να ειδοποιήσει τον εντολέα του για την αντικατάστασή του ή να μεριμνήσει για την ανάθεση σε άλλον δικηγόρο τη διενέργεια της δικαστικής ή εξώδικης πράξης στην οποία δεν δύναται ο ίδιος να προβεί (ΑΠ 1793/2009, Δνη 2010/681 = ΧρΙΔ 2010/530, ΑΠ 1506/2013, ΤριμEφΔυτΣτΕλλαδ. 4/2020, ΜονΕφΠειρ. 87/2022, ΜονΕφΠειρ. 341/2021, ΜονΕφΠειρ. 19/2021, όλες σε ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ), εφόσον τα γεγονότα αυτά συνέβαλαν στην επέλευση της ερημοδικίας (ΑΠ 290/2020, ΑΠ 1778/2013, αμφότερες σε ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ, ΑΠ 1115/2019, διαθέσιμη στην ιστοσελίδα του Αρείου Πάγου στο Διαδίκτυο). Αν η προβαλλόμενη ως λόγος ανακοπής ανώτερη βία συνίσταται σε ασθένεια του πληρεξουσίου δικηγόρου του διαδίκου, πρέπει να προσδιορίζεται το είδος και η διάρκειά της, ώστε να μπορεί το δικαστήριο να κρίνει αν αποτέλεσε ανυπέρβλητο κώλυμα για τη μη εμφάνιση του δικηγόρου στο δικαστήριο, εάν ήταν αιφνίδια και ικανή να τον εμποδίσει να παραστεί στο δικαστήριο και αν τον εμπόδισε να ενεργήσει με άλλον δικηγόρο, έστω και μη συνεργάτη του (ΑΠ 1253/2018, ΑΠ 67/2015, ΑΠ 91/2015, ΑΠ 546/2011, όλες σε ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ). Στην έννοια της ανώτερης βίας, εκτός από την ασθένεια, εμπίπτει και κάθε άλλο περιστατικό που καθιστά παντελώς αδύνατη – και όχι απλώς δυσχερή ή δαπανηρή – την αυτοπρόσωπη ή με πληρεξούσιο δικηγόρο επιχείρηση διαδικαστικής πράξης, όπως επίσης αδύνατη θα πρέπει να καθίσταται η παράσταση του δικηγόρου στο δικαστήριο ή η ειδοποίηση του εντολέα, για να προβεί εγκαίρως στην αντικατάσταση του, όταν πρόκειται για αιφνίδια και βαριά ασθένεια του πληρεξουσίου δικηγόρου. Σημειωτέον ότι, όταν η ανώτερη βία αφορά στο πρόσωπο του πληρεξουσίου δικηγόρου του διαδίκου, για να διαπιστωθεί εάν το επικαλούμενο γεγονός συγκροτεί την έννοιά της, πρέπει να χρησιμοποιηθούν όχι μόνον υποκειμενικά κριτήρια, όπως είναι εύλογο για τον διάδικο, αλλά και αντικειμενικά κριτήρια, αφού το λειτούργημα που ο δικηγόρος ασκεί απαιτεί την προσήκουσα εκπλήρωση των ανειλημμένων υποχρεώσεων του ακόμη και από τον μέσο νομικό παραστάτη (ΑΠ 1624/2014, ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ, ΤριμEφΔυτΣτΕλλαδ. 4/2020, ο.π., ΜονΕφΑθ. 4243/2022, Αρμ. 2022/1627, ΜονΕφΠειρ. 87/2022, ο.π., ΜονΕφΠειρ. 19/2021, ο.π., ΜονΕφΠειρ. 341/2021, ο.π., Γ. Διαμαντόπουλος, Η ανώτερη βία ως λόγος ανακοπής ερημοδικίας, 1997, σελ. 77 επομ.). Εξάλλου, κατά το άρθρο 505 § 1 ΚΠολΔ, το δικόγραφο της ανακοπής πρέπει να περιέχει τα στοιχεία που απαιτούνται κατά τα άρθρα 118 έως 120 του ιδίου Κώδικα και τους λόγους της ανακοπής. Παρέπεται ότι η ανακοπή ερημοδικίας πρέπει να περιέχει ένα τουλάχιστον σαφή και ορισμένο λόγο από εκείνους που ορίζονται στο άρθρο 501 ΚΠολΔ, δηλαδή τη μη κλήτευση ή τη μη νόμιμη ή μη εμπρόθεσμη κλήτευση ή τη συνδρομή λόγου ανώτερης βίας για τη μη εμφάνιση του ανακόπτοντος στην ερήμην αυτού συζήτηση της υποθέσεως, μετά την οποία εκδόθηκε η προσβαλλόμενη απόφαση (ΑΠ 1537/2008, ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ). Αν η ανακοπή ασκήθηκε εμπροθέσμως και σύμφωνα με τις νόμιμες διατυπώσεις (άρθρα 503 § 1 και 505 § 1 ΚΠολΔ) και αν πιθανολογείται ότι είναι βάσιμος ο λόγος που προτάθηκε, τότε το δικαστήριο εξαφανίζει την ερήμην απόφαση, διατάσσει να επιστραφεί το παράβολο (άρθρο 505 § 2 ΚΠολΔ) και αμέσως προχωρεί στην εξέταση της διαφοράς, αφού οι διάδικοι επανέρχονται στην κατάσταση που υπήρχε πριν από την απόφαση που εξαφανίστηκε. Σε διαφορετική περίπτωση, το δικαστήριο απορρίπτει την ανακοπή και διατάσσει να εισαχθεί το παράβολο στο δημόσιο ταμείο (άρθρο 509 § 1 ΚΠολΔ, βλ. και ΜονΕφΠειρ. 10/2023, 65/2023, διαθέσιμες στην ιστοσελίδα του Δικαστηρίου στο Διαδίκτυο).
ΙΙΙ. Με την ένδικη ανακοπή ζητείται η εξαφάνιση της με αριθμό 78/2023 οριστικής αποφάσεως αυτού του Δικαστηρίου, που εκδόθηκε ερήμην των ανακοπτόντων και απέρριψε την από 21.12.2016 και με αριθμό εκθέσεως καταθέσεως …../23.1.2017 έφεσή τους κατά της υπ’ αριθμ. 375/2014, αντιμωλία των διαδίκων και κατά την ειδική διαδικασία των εργατικών διαφορών εκδοθείσας, οριστικής απόφασης του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς, με την οποία είχε απορριφθεί ως νομικά αβάσιμη η από 21.12.2012 και με αριθμό εκθέσεως καταθέσεως ………/24.12.2012 αγωγή των εκκαλούντων και ήδη ανακοπτόντων, με την οποία επιδιώχθηκε η ικανοποίηση απαιτήσεών τους έναντι του εναγομένου – εφεσίβλητου και ήδη καθ’ ου η ανακοπή ερημοδικίας νομικού προσώπου δημοσίου δικαίου (ΟΤΑ), προερχόμενων από την παροχή σ’ αυτό εξαρτημένης της εργασίας τους. Ως λόγος της αιτούμενης εξαφανίσεως προβάλλεται ανώτερη βία που εμπόδισε τον πληρεξούσιο των ανακοπτόντων …………………, δικηγόρο Αθηνών είτε να εμφανιστεί στο ακροατήριο του παρόντος Δικαστηρίου κατά τη δικάσιμο της 6ης.10.2022, που είχε προσδιοριστεί για την εκδίκαση της εν λόγω εφέσεως είτε να ειδοποιήσει άλλον συνάδελφό του, προκειμένου να αιτηθεί αναβολή της συζητήσεώς της και, ειδικότερα, αιφνίδια ασθένεια του ως άνω πληρεξουσίου εκδηλωθείσα την προτεραία της δικασίμου (5.10.2022), που τον ανάγκασε, κατόπιν ιατρικής συστάσεως να παραμείνει κλινήρης επί τριήμερο προς αντιμετώπιση συμπτωμάτων υψηλής αρτηριακής πίεσης, υψηλού πυρετού, καρδιακής αρρυθμίας, σύγχυσης και διαρροιών, που αποδόθηκαν κατά την ιατρική διάγνωση σε θυρεοτοξίκωση. Ο προβαλλόμενος λόγος ανακοπής είναι επαρκώς ορισμένος και νόμιμος, σύμφωνα με όσα ήδη ανωτέρω εκτέθηκαν και πρέπει να ερευνηθεί περαιτέρω κατ’ ουσίαν.
IV. Προς απόδειξη της βασιμότητάς του οι ανακόπτοντες προσκομίζουν αποκλειστικά και μόνον το από 5.10.2020 ιατρικό σημείωμα της …………….., Ειδικής Παθολόγου, με ιατρείο στα …….. Αττικής, επί της οδού Δημάρχου ……………, ιατρού εξειδικευμένης, όπως α’ αυτό αναγράφεται, σε ζητήματα «βελονισμού, ωτοβελονισμού, διατροφολογίας, βοτανοθεραπείας, βιοσυντονισμού και απώλειας βάρους», στο οποίο αναφέρεται επί λέξει ότι «Ο …………., κάτοικος Αθηνών με ΑΜΚΑ … ήρθε στο ιατρείο αναφέροντας λιποθυμικό επεισόδιο και τάση για λιποθυμία. Κατά την εξέταση παρουσίασε υψηλή αρτηριακή πίεση 160/110 mmHg και σφίξεις 125/min. Είχε επίσης έντονη εφίδρωση, θολή όραση και τρόμο. Τα συμπτώματα αυτά είναι συμβατά με κρίση θυρεοτοξίκωσης. Συνεστήθησαν εργαστηριακές εξετάσεις και καρδιολογικός έλεγχος, λόγω επικινδυνότητας για τη ζωή του. Επίσης συνιστάται τριήμερος έως και την 7η.10.2022 ανάπαυση κατ’ οίκον. Το παρόν χορηγείται για κάθε νόμιμο χρήση». Σημειώνεται ότι από το αποδεικτικό αυτό έγγραφο δεν επιβεβαιώνονται οι ισχυρισμοί των ανακοπτόντων, πρώτον, ότι ο πληρεξούσιος δικηγόρος τους στις 5.10.2022 μετέβη στο κεντρικό Δημοτικό Ιατρείο Σπάτων, όπου το επίμαχο ιατρικό σημείωμα θα μπορούσε να έχει λάβει βέβαιη χρονολογία κατά την έκδοσή του, αφού αποδεικνύεται ότι επισκέφθηκε ιδιωτικό ιατρείο, δεύτερον, ότι εμφάνιζε, μεταξύ άλλων συμπτωμάτων και σύγχυση, που θα υποδήλωνε αδυναμία επικοινωνίας του με το περιβάλλον, τρίτον, ότι του συνεστήθη φαρμακευτική αντιπηκτική αγωγή ένεκα κολπικής μαρμαρυγής και, τέταρτον, ότι του συνεστήθη εναλλακτικά προς την κατ’ οίκον παραμονή και η νοσηλεία του σε κλινική. Επισημαίνεται, επιπλέον, αφενός, ότι τα αποτελέσματα των εργαστηριακών εξετάσεων και του καρδιολογικού ελέγχου, που του συνεστήθησαν, δεν προσκομίζονται και, αφετέρου, ότι ο εν λόγω πληρεξούσιος των ανακοπτόντων εμφανίζεται να μεταβαίνει σε ιατρείο στα ………… Αττικής έχοντας ανησυχητικά συμπτώματα έντονης αδιαθεσίας, μολονότι στο ιατρικό σημείωμα φέρεται ως κάτοικος Αθηνών. Συνεπώς, από τα διαθέσιμα στο Δικαστήριο αποδεικτικά στοιχεία δεν πιθανολογείται η βασιμότητα του προβαλλόμενου λόγου ανακοπής. Ειδικότερα, δεν πιθανολογείται η ύπαρξη ανώτερης βίας κατά την ημέρα της δικασίμου, αφού από κανένα στοιχείο δεν συνάγεται ότι η αδιαθεσία που ο ……………. εμφάνισε στις 5.10.2022 εξακολούθησε και την επομένη, 6.10.2022, οπότε όφειλε να εμφανιστεί στο ακροατήριο αυτού του Δικαστηρίου, καθώς, αν τα συμπτώματα είχαν επιμείνει, ο ίδιος θα μεριμνούσε να υποβληθεί στους ιατρικούς ελέγχους που του συνεστήθησαν και τα αποτελέσματά τους θα είχαν προσκομιστεί. Σε κάθε περίπτωση, ακόμα δηλαδή και αν ήθελε γίνει δεκτή αδυναμία φυσικής μετακινήσεως του εν λόγω πληρεξουσίου δικηγόρου στο Δικαστήριο στις 6.10.2022 και αυτοπρόσωπης παράστασής του στην έκκλητη δίκη, δεν πιθανολογήθηκε ότι η επικαλούμενη κατάσταση της υγείας του αποτέλεσε αιφνίδιο και ανυπέρβλητο κώλυμα υγείας τέτοιας βαρύτητας, που τον εμπόδισε απολύτως να λάβει μέριμνα, ώστε να αποτρέψει την ερημοδικία των εντολέων του – εκκαλούντων, της οποίας τις (επαχθείς) συνέπειες καλώς εγνώριζε, λαμβανομένου υπόψη του λειτουργήματός του, το οποίο απαιτεί την προσήκουσα εκπλήρωση των ανειλημμένων υποχρεώσεων του δικηγόρου, ακόμη και από τον μέσο νομικό παραστάτη. Δεν πιθανολογήθηκε ειδικότερα ο λόγος για τον οποίο ο πληρεξούσιος δικηγόρος δεν μερίμνησε ούτε να συντάξει δήλωση του άρθρου 242 § 2 ΚΠολΔ, προκειμένου να συζητηθεί η έφεση των εντολέων του χωρίς την παρουσία του και να τη διαβιβάσει μαζί με τις προτάσεις τους στη Γραμματεία του Εφετείου Πειραιώς, έστω με τρίτο πρόσωπο, συνεργάτη του ή μη ούτε να ειδοποιήσει έστω τηλεφωνικά είτε τους εντολείς του, ώστε να μεριμνήσουν για την αντικατάστασή του είτε άλλον δικηγόρο, ώστε να αιτηθεί εκείνος για λογαριασμό τους την αναβολή ή τη διακοπή της δευτεροβάθμιας δίκης, μολονότι είχε τη δυνατότητα αυτή, καθώς διέθετε χρόνο αντίδρασης (ασθένησε την προηγουμένη της δικασίμου) αλλά και το απαιτούμενο για τις ενδεδειγμένες ενέργειες επίπεδο συνείδησης και επαφής με το περιβάλλον, δεδομένου μάλιστα ότι φρόντισε να εφοδιαστεί με ιατρικό σημείωμα, προοριζόμενο για κάθε νόμιμη χρήση, επομένως και για την υποστήριξη οποιουδήποτε αιτήματος ενώπιον του παρόντος Δικαστηρίου κατά τη δικάσιμο της 6ης.10.2022. Συνάγεται, επομένως, ότι εάν ο πληρεξούσιος των ανακοπτόντων είχε καταβάλει τη συνήθη επιμέλεια και προσοχή, πολύ περισσότερο δε την επιβαλλόμενη άκρα επιμέλεια του μέσου συνετού ανθρώπου, από το πρωί της 5ης.10.2022, οπότε εξετάστηκε από ιατρό μέχρι την 11:00 π.μ. της επομένης, οπότε είχε προσδιοριστεί η συζήτηση της έφεσης των εντολέων του, θα είχε οπωσδήποτε κατορθώσει με κάποια από τις προαναφερόμενες ενέργειες να αποτρέψει την ερημοδικία τους.
V. Μετά ταύτα, πρέπει η ένδικη ανακοπή ερημοδικίας να απορριφθεί ως ουσιαστικά αβάσιμη, να διαταχθεί η εισαγωγή του παραβόλου στο δημόσιο ταμείο και να καταδικασθούν οι ηττηθέντες ανακόπτοντες στα δικαστικά έξοδα του καθ’ ου η ανακοπή, κατόπιν σχετικού αιτήματός του, κατά τα ειδικότερα αναφερόμενα στο διατακτικό (άρθρα 106, 176, 183 και 191§ 2 ΚΠολΔ).
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ
Δικάζοντας κατ’ αντιμωλία των διαδίκων.
Απορρίπτει την ανακοπή ερημοδικίας.
Διατάσσει την εισαγωγή του παραβόλου στο δημόσιο ταμείο.
Επιβάλει σε βάρος των ανακοπτόντων τα δικαστικά έξοδα του καθ’ ου η ανακοπή, τα οποία ορίζει στο ποσό των τριακοσίων πενήντα ευρώ (350 €).
Κρίθηκε, αποφασίστηκε και δημοσιεύθηκε στον Πειραιά σε έκτακτη, δημόσια συνεδρίαση στο ακροατήριό του στις 11 Δεκεμβρίου 2023, χωρίς την παρουσία των διαδίκων και των πληρεξουσίων τους δικηγόρων.
Ο ΔΙΚΑΣΤΗΣ Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ