ΕΦΕΤΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΩΣ
Αριθμός απόφασης 707/2023
TO ΜΟΝΟΜΕΛΕΣ ΕΦΕΤΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΩΣ
Αποτελούμενο από την Δικαστή, Κωνσταντίνα Παπαντωνίου Εφέτη και από τη Γραμματέα Τ.Λ..
Συνεδρίασε δημόσια στο ακροατήριό του την …………., για να δικάσει την υπόθεση μεταξύ:
ΤΟΥ ΕΚΚΑΛΟΥΝΤΟΣ: …………, ο οποίος εμφανίστηκε στο ακροατήριο με την πληρεξούσια δικηγόρο του Μαργαρίτα Πετράκη και
ΤΗΣ ΕΦΕΣΙΒΛΗΤΗΣ: ………….., η οποία εκπροσωπήθηκε στο ακροατήριο από την πληρεξούσια δικηγόρο της Ρουμπίνη Καραχάλιου
Η ενάγουσα-εφεσίβλητη άσκησε ενώπιον του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς την από 13.4.2021 με αριθμό κατάθεσης δικογράφου ΓΑΚ/ΕΑΚ ………../2021 αγωγή της, κατά της εναγομένου-εκκαλούντος. Η αγωγή δικάστηκε αντιμωλία των διαδίκων κατά την ειδική διαδικασία των διαφορών από την οικογένεια, το γάμο και την ελεύθερη συμβίωση και επ αυτής, εκδόθηκε η με αριθμό 106/2022 οριστική απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς που έκανε εν μέρει δεκτή τις αγωγές. Την απόφαση αυτή προσέβαλε ενώπιον του Δικαστηρίου αυτού ο εκκαλών με την από 4.3.2022 με αριθμό κατάθεσης δικογράφου στη Γραμματεία του παρόντος Δικαστηρίου ΓΑΚ/ΕΑΚ/…………./2022 έφεση, της οποίας δικάσιμος ορίστηκε η αναφερόμενη στην αρχή της παρούσας. Η υπόθεση εκφωνήθηκε με τη σειρά της από το οικείο πινάκιο με αριθμό 1 και συζητήθηκε.
Οι πληρεξούσιοι δικηγόρος των διαδίκων, αφού έλαβαν διαδοχικά τον λόγο από την Δικαστή, αναφέρθηκαν στις έγγραφες προτάσεις που κατέθεσαν και ζήτησαν να γίνουν δεκτά όσα αναφέρονται σε αυτές .
ΜΕΛΕΤΗΣΕ ΤΗ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ
ΣΚΕΦΘΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ
H υπό κρίση από 4.3.2022 έφεση, που κατατέθηκε στη Γραμματεία του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς, την 4.3.2022, με αριθμό ΓΑΚ/ΕΑΚ/ ……../2022 κατά της με αριθμό 106/2022 οριστικής απόφασης του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς, η οποία αφού δίκασε κατά την ειδική διαδικασία των διαφορών από την οικογένεια, το γάμο και την ελεύθερη συμβίωση, δέχθηκε εν μέρει την από 13.4.2021 με αριθμό κατάθεσης δικογράφου ΓΑΚ/ΕΑΚ ………/2021, αγωγή, ασκήθηκε παραδεκτά, νομότυπα [άρθρα 495 παρ. 1,511,513 παρ 1β, 514, 517, 520 παρ.1 ΚΠολΔ] και εμπρόθεσμα, εντός της κατ’ άρθρο 518 παρ.1 ΚΠολΔ τασσομένης προθεσμίας, καθώς αντίγραφο της εκκαλουμένης απόφασης επιδόθηκε την 4.2.2022 στον εκκαλούντα, όπως προκύπτει από την σχετική επισημείωση της Δικαστικής Επιμελήτριας …………. σε επικυρωμένο αντίγραφο αυτής και η έφεση ασκήθηκε με την κατάθεσή της στη γραμματεία του πρωτοβάθμιου Δικαστηρίου, την 4.3.2022 εντός της τασσόμενης τριακονθήμερης προθεσμίας. Σημειώνεται επιπλέον ότι ο εκκαλών δεν είχε υποχρέωση καταβολής παραβόλου του Δημοσίου κατά την άσκηση της έφεσης, σύμφωνα με τη διάταξη του άρθρου 495 παρ 3 εδάφιο τελευταίο ΚΠολΔ.
Με την από 13.4.2021 με αριθμό κατάθεσης δικογράφου ΓΑΚ/ΕΑΚ ………./2021, αγωγή της, η ενάγουσα υποστήριζε ότι με τον εναγόμενο τέλεσαν νόμιμο θρησκευτικό γάμο στις 9.11.1985, ο οποίος λύθηκε με την με αριθμό 5081/2018 ήδη αμετάκλητη απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιά. Ζητούσε δε να υποχρεωθεί ο εναγόμενος, πρώην σύζυγός της, με απόφαση προσωρινά εκτελεστή, να της καταβάλλει νομιμότοκα μηνιαία διατροφή 1000 ευρώ, για χρονικό διάστημα τριών ετών από την επίδοση της αγωγής και με τον νόμιμο τόκο από την καθυστέρηση πληρωμής κάθε μηνιαίας δόσης, επειδή η ίδια δεν μπορεί να εξασφαλίσει τη διατροφή της από εισοδήματα ή την περιουσία της και αδυνατεί να ασκήσει κατάλληλο επάγγελμα, λόγω της ηλικίας της έλλειψης εργασιακής εμπειρίας και των προβλημάτων υγείας που αντιμετωπίζει, ώστε να μπορεί να καλύψει τις ανάγκες της, και για λόγους επιείκειας. Ο εναγόμενος αρνήθηκε την αγωγή εκθέτοντας ότι η ενάγουσα αφενός δύναται να εργαστεί αφετέρου μπορεί να προβεί σε ρευστοποίηση της περιουσίας της και προέβαλε ισχυρισμούς περί αοριστίας της αγωγής, την ένσταση διακινδύνευσης της προσωπικής του διατροφής σε περίπτωση που υποχρεωθεί να καταβάλει την αιτούμενη διατροφή και την ένσταση αποκλεισμού άλλως περιορισμού του ύψους της διατροφής, λόγω της υπαιτιότητας της ενάγουσας στην λύση του γάμου τους. Το πρωτοβάθμιο δικαστήριο με την εκκαλούμενη απόφαση, αφού απέρριψε τους ισχυρισμούς του εναγόμενου, δέχθηκε εν μέρει την αγωγή και αναγνώρισε την υποχρέωση του ενάγοντα, καθώς η ενάγουσα κατά την συζήτηση της αγωγής έτρεψε το αίτημά της σε αναγνωριστικό, να προκαταβάλλει στην ενάγουσα, ως μεταγαμιαία διατροφή, μέσα στις πρώτες πέντε μέρες κάθε μήνα, το ποσό των 600 ευρώ από την επίδοση της αγωγής με τον νόμιμο τόκο από την καθυστέρηση πληρωμής κάθε δόσης. Ήδη με την υπό κρίση έφεση και τους πρόσθετους λόγους αυτής, ο εναγόμενος και ήδη εκκαλών παραπονείται για εσφαλμένη ερμηνεία και εφαρμογή του νόμου και κακή εκτίμηση των αποδείξεων και ζητεί να εξαφανισθεί η εκκαλούμενη απόφαση, προκειμένου να κρατηθεί η αγωγή της εφεσίβλητης από το παρόν Δικαστήριο και να απορριφθεί στο σύνολό της, καταδικαζόμενης αυτής στα δικαστικά του έξοδα και για τους δύο βαθμούς δικαιοδοσίας.
Από το συνδυασμό των διατάξεων των άρθρων 111 παρ. 2, 118 εδ. δ΄, 216 παρ. 1 του ΚΠολΔ, προκύπτει ότι για να είναι ορισμένο το δικόγραφο της αγωγής, πρέπει να περιέχει, εκτός από τα τυπικά στοιχεία που ορίζουν τα άρθρα 117-118 του ΚΠολΔ, α)σαφή έκθεση των γεγονότων που θεμελιώνουν σύμφωνα με το νόμο την αγωγή και δικαιολογούν την άσκηση της από τον ενάγοντα εις βάρος του εναγομένου, δηλαδή πρέπει να γίνεται σαφής έκθεση στο δικόγραφό της όλων των γεγονότων, τα οποία σύμφωνα με τον εφαρμοστέο κανόνα ουσιαστικού δικαίου θεμελιώνουν τη ζητούμενη έννομη συνέπεια, β)ακριβή περιγραφή του αντικειμένου της διαφοράς, σε τρόπο ώστε η αγωγή να είναι επιδεκτική δικαστικής εκτιμήσεως και να καθίσταται εφικτή η απάντηση σ’ αυτή και γ)ορισμένο αίτημα. Ειδικότερα, τα πραγματικά περιστατικά που εκτίθενται στο δικόγραφο της αγωγής θα πρέπει να είναι τόσα, όσα απαιτούνται για τη θεμελίωση της αξίωσης, και να αναφέρονται αυτά με τέτοια σαφήνεια, ώστε, όχι μόνο να μην αφήνεται αμφιβολία για την αξίωση του ενάγοντος που απορρέει απ’ αυτά, για την οποία αναφέρεται το αίτημα της αγωγής, αλλά ακόμη και κατά τρόπο ώστε, ο εναγόμενος να έχει τη δυνατότητα άμυνας με ανταπόδειξη ή ένσταση κατά της αξίωσης του ενάγοντος και του δικαστηρίου να προβεί στην αξιολόγηση της αγωγής και να διεξάγει τις σχετικές αποδείξεις. Η έλλειψη των ως άνω στοιχείων, καθιστά το δικόγραφο της αγωγής αόριστο και ανεπίδεκτο δικαστικής εκτιμήσεως, επιφέρει δε το απαράδεκτο αυτού, στην απαγγελία του οποίου προβαίνει το δικαστήριο και αυτεπαγγέλτως, διότι ανάγεται στην προδικασία, η τήρηση της οποίας ρυθμίζεται από κανόνες δημοσίας τάξεως. Επίσης, η αοριστία του δικογράφου της αγωγής δεν μπορεί να θεραπευθεί με τις προτάσεις ή την παραπομπή στα διαλαμβανόμενα σε άλλα προσκομιζόμενα έγγραφα, ούτε με την εκτίμηση των αποδείξεων (βλ. ΑΠ 1728/2014 ΝΟΜΟΣ, ΑΠ 250/2011, ΕΕμπΔ 2011 591, ΑΠ 49/2011 ΕλλΔνη 2011 1594, ΑΠ 1042/2009 ΙΣΟΚΡΑΤΗΣ, ΑΠ 1042/2009 ΙΣΟΚΡΑΤΗΣ, ΑΠ 1611/2008 ΝΟΜΟΣ). Επίσης, από τις προαναφερθείσες διατάξεις, σε συνδυασμό με αυτές του άρθρου 1442 του ΑΚ, συνάγεται ότι αναγκαία στοιχεία της βάσεως της αγωγής διατροφής μετά το διαζύγιο είναι: α) η αμετάκλητη λύση του γάμου, β) η απορία (αδυναμία) του δικαιούχου να διατραφεί από τα εισοδήματά του, ή από την περιουσία του, καταναλίσκοντας και το κεφάλαιο αυτής, γ)ότι η απορία και αδυναμία του θα διαρκέσει καθ’ όλο τον επίδικο της αγωγής χρόνο δ) η ευπορία (δυνατότητα) του υποχρέου και ε)μία τουλάχιστον από τις διαζευκτικώς διατυπωμένες και περιοριστικώς αναφερόμενες ειδικές προϋποθέσεις του άρθρου 1442 του ΑΚ (βλ. ΑΠ 673/2001, ΕφΑθ 8832/2004 ΝΟΜΟΣ). Στην προκείμενη περίπτωση, η ανωτέρω αγωγή είναι ορισμένη, αφού περιέχονται σ’ αυτή, με σαφήνεια, τα στοιχεία, που αφορούν στη λύση του γάμου των διαδίκων, με αμετάκλητη δικαστική απόφαση λόγω διαζυγίου, στην απορία (αδυναμία) της ενάγουσας να διατραφεί από τα εισοδήματά της, ή από την περιουσία της, επικαλούμενη ειδικότερα αυτή (ενάγουσα) ότι, κατά το χρόνο εκδόσεως του διαζυγίου, ευρίσκετο σε ηλικία και κατάσταση υγείας που δεν της επέτρεπαν να αρχίσει την άσκηση κατάλληλου επαγγέλματος για την εξασφάλιση της διατροφής της, και ότι η απορία αυτής θα διαρκέσει καθ’ όλο τον επίδικο χρόνο της αγωγής, καθώς και ότι ο υπόχρεος εναγόμενος είναι εύπορος, δηλαδή έχει τη δυνατότητα να καταβάλλει την εν λόγω διατροφή, αναφερομένων των εισοδημάτων και της περιουσίας του, χωρίς να είναι αναγκαία, η αναφορά επιπλέον στοιχείων για το ορισμένο αυτής. Σε ό,τι δε αφορά την αιτίαση περί αοριστίας της αγωγής επειδή δεν εξειδικεύεται κατά ποσό κάθε επιμέρους διατροφική αξίωση της ενάγουσας, αυτή τυγχάνει νόμω αβάσιμη καθώς, ως προς το αξιούμενο ποσό διατροφής αρκεί ο δικαιούχος να επικαλείται τις προσδιοριστικές του ύψους της διατροφής ανάγκες του χωρίς να είναι αναγκαίο να εξειδικεύει αυτές, αναφέροντας και την απαιτούμενη για κάθε μία δαπάνη, αρκεί μόνο να αναφέρει το συνολικό ποσό που απαιτείται για την κάλυψη των αναγκών του αυτών (πρβλ. ΜΕφΠειρ 442/2016 ΤΝΠ-Νόμος). Στο δικονομικό αυτό βάρος ανταποκρίθηκε η ενάγουσα-εφεσίβλητη με την αγωγή της, ορθά δε το πρωτοβάθμιο δικαστήριο έκρινε αυτή ορισμένη και νόμιμη, στηριζόμενη στις διατάξεις των άρθρων 1442, 1443, 1486, 1487, 1493, 1496,1498, 340, 341, 345 και 346 του ΑΚ. Περαιτέρω, σχετικά με το παραδεκτό προβολής οψιγενών ισχυρισμών των διαδίκων που προβάλλονται μετά την έγερση της αγωγής και ήδη στην κατ` έφεση δίκη και επηρεάζουν τη γένεση, τη μείωση ή την παύση του τυχόν δικαιώματος διατροφής του πρώην συζύγου κατά του άλλου και δεδομένου ότι οι νυν διάδικοι επικαλούνται τόσο με την υπό κρίση έφεση, όσο και με τις προτάσεις τους ενώπιον αυτού του Δικαστηρίου οψιγενή πραγματικά περιστατικά που θα μπορούσαν να επηρεάσουν την κρίση του Δικαστηρίου αυτού αναφορικά με την ένδικη αξίωση διατροφής, πρέπει να σημειωθούν τα εξής: Από τις διατάξεις των άρθρων 1442, 1443, 1487, 1493 και 1498 ΑΚ και των άρθρων 223, 224, 334,525, 526 και 527 KΠολΔ, προκύπτει ότι οι προϋποθέσεις επιδίκασης μεταγαμιαίας διατροφής και ο καθορισμός της έκτασης και του ύψους αυτής κρίνονται από το χρόνο έγερσης της αγωγής ή επί αιτήματος για την επιδίκαση από την υπερημερία, από το χρόνο επέλευσής της, το σχετικό πάντως δικαίωμα πρέπει να έχει γεννηθεί κατά τη συζήτηση στο ακροατήριο του πρωτοβαθμίου δικαστηρίου. Επομένως τα πραγματικά περιστατικά που θεμελιώνουν την αγωγή, τα οποία πρέπει να έχουν συντελεσθεί έως τη συζήτηση στο ακροατήριο του πρωτοβαθμίου δικαστηρίου, είναι απαράδεκτα προτεινόμενα με τις πρωτόδικες προτάσεις, την έφεση ή τις προτάσεις, που υποβάλλονται στο εφετείο. Αντιθέτως τα καταλυτικά του δικαιώματος που ασκείται με την αγωγή γεγονότα και οι αντενστάσεις που δεν αφορούν πραγματικούς ισχυρισμούς, που μεταβάλλουν τη βάση της αγωγής, μπορούν να προταθούν έως την τελευταία επί της ουσίας της υπόθεσης συζήτηση, στο πρωτοδικείο, στο δε εφετείο με το εφετήριο ή με τους πρόσθετους λόγους έφεσης, εφόσον συντρέχουν οι προϋποθέσεις του άρθρου 527 KΠολΔ. Ειδικότερα, ο εναγόμενος ως εκκαλών μπορεί να προτείνει παραδεκτώς το πρώτο στην κατ` έφεση δίκη οψιγενή ισχυρισμό (ένσταση), στηριζόμενο στην επελθούσα μεταβολή των προσδιοριστικών του ύψους της διατροφής στοιχείων, η οποία θα μπορούσε να έχει ως επακόλουθο την παύση ή τη μείωση του ποσού της διατροφής (βλ. ΟλΑΠ 2/1994 στην ΤΝΠ Νόμος). Η προβολή της εν λόγω οψιγενούς ενστάσεως μπορεί να γίνει μόνο με το εφετήριο ή το δικόγραφο των πρόσθετων λόγων.
Από την επανεκτίμηση των καταθέσεων των μαρτύρων των διαδίκων, που εξετάστηκαν ενόρκως ενώπιον του πρωτοβάθμιου Δικαστηρίου, όπως αυτές περιέχονται στα ταυτάριθμα με την εκκαλούμενη απόφαση πρακτικά δημόσιας συνεδρίασης του πρωτοβάθμιου δικαστηρίου, την με αριθμό …./31.5.2021 ένορκη βεβαίωση ενώπιον της Ειρηνοδίκου Πειραιώς …………., που λήφθηκε επιμελεία της εφεσίβλητης μετά από νόμιμη κλήτευση του εκκαλούντος, όπως προκύπτει από την με αριθμό …../26.5.2021 έκθεση επίδοσης που συνέταξε η Δικαστική Επιμελήτρια στο Εφετείο Αθηνών …………., τις με αριθμούς, από όλα τα έγγραφα που νόμιμα μετ` επικλήσεως προσκομίζουν οι διάδικοι, συμπεριλαμβανομένων αυτών που το πρώτον προσάγονται ενώπιον του παρόντος Δικαστηρίου κατ’ άρθρο 529 § 1 KΠολΔ και λαμβάνονται υπόψη είτε προς άμεση απόδειξη, είτε προς συναγωγή δικαστικών τεκμηρίων σε συνδυασμό με τις άλλες αποδείξεις κι εκτιμώνται ελεύθερα, τέλος δε από τα αυτεπαγγέλτως λαμβανόμενα υπόψη διδάγματα της κοινής πείρας και τα γνωστά σε όλους γεγονότα (άρθρο 336 § 4 KΠολΔ) αποδεικνύονται τα ακόλουθα πραγματικά περιστατικά: Οι διάδικοι τέλεσαν νόμιμο θρησκευτικό γάμο στην Κέρκυρα στις 09-11-1985 από τον οποίο απέκτησαν δύο τέκνα, ήδη ενήλικα, …………. και τον ….. Η έγγαμη συμβίωση τους αρχικά ήταν ομαλή, πλην όμως ακολούθως και δη το έτος 2002 ο εκκαλών εγκατέλειψε την οικογενειακή στέγη και εγκαταστάθηκε στη ……….. Αττικής. Παρά την αποχώρηση του εκκαλούντος από τη συζυγική οικία, μετά από σχετική συμφωνία των διαδίκων, ο τελευταίος κατέβαλε μηνιαίως το ποσό των 400,00 ευρώ για τη διατροφή της εφεσίβλητης, καθώς της είχε εκχωρήσει το δικαίωμα είσπραξης των μισθωμάτων από δυο διαμερίσματα ιδιοκτησίας του, κείμενα στην οδό …. στη ….. Αττικής, ποσού 250 ευρώ και 150 ευρώ αντίστοιχα, επιπλέον δε είχε παραχωρήσει στην εφεσίβλητη και τη χρήση της οικογενειακής τους στέγης στην ίδια πολυκατοικία. Περαιτέρω, ο εκκαλών άσκησε την από 5.2.2018 και με αριθμό έκθεσης κατάθεσης ΓΑΚ/ΕΑΚ/……./2018 αγωγή διαζυγίου βασιζόμενη στην διετή διάσταση των διαδίκων. Μετά την άσκηση της αγωγής έπαυσε να καταβάλει διατροφή στην εφεσίβλητη, και η τελευταία άσκησε την με αριθμό κατάθεσης δικογράφου …………/2018 αίτηση ασφαλιστικών μέτρων, με την οποία ζητούσε να υποχρεωθεί ο εναγόμενος να της καταβάλει μηνιαία διατροφή καθώς και να της παραχωρήσει τη χρήση της οικογενειακής στέγης και επ’ αυτής εκδόθηκε η με αριθμό 1945/2018 απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς (Διαδικασία Ασφαλιστικών Μέτρων),δυνάμει της οποίας υποχρεώθηκε ο εκκαλών να καταβάλει στην εφεσίβλητη το ποσό των 400,00 ευρώ μηνιαίως ως προσωρινή διατροφή της και να της παραχωρήσει οποιοδήποτε διαμέρισμα στην πολυκατοικία, επί της οδού ……….. Στη συνέχεια, με την με αριθμό 5081/2018 οριστική απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς, η οποία έχει καταστεί αμετάκλητη, όπως προκύπτει από το με αριθμό …../29-09-2020 πιστοποιητικό του Τμήματος Πολιτικών Ένδικων Μέσων του Πρωτοδικείου Πειραιά, έγινε δεκτή η αγωγή διαζυγίου που είχε ασκήσει ο εκκαλών, με συνέπεια την λύση του γάμου των διαδίκων. Μετά την έκδοση της ως άνω απόφασης, ο εκκαλών έπαυσε να καταβάλει διατροφή στην
εφεσίβλητη ενώ με την από 17-1-2020 εξώδικη δήλωση-πρόσκληση-διαμαρτυρία του, της ζήτησε να αποχωρήσει από το διαμέρισμα που της είχε παραχωρήσει. Ακολούθως, και μετά την άσκηση της από 29- 9-2020 και με αριθμό κατάθεσης ………./2020 αίτησης λήψης ασφαλιστικών μέτρων από την εφεσίβλητη, εκδόθηκε η με αριθμό 1575/2020 απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς (Διαδικασία Ασφαλιστικών Μέτρων), δυνάμει της οποίας υποχρεώθηκε ο εκκαλών να καταβάλει στην εφεσίβλητη το ποσό των επτακοσίων (700,00) ευρώ μηνιαίως, ως προσωρινή σε χρήμα διατροφή για το μετά την επίδοση της αίτησης χρονικό διάστημα. Περαιτέρω, από τα ίδια ως άνω αποδεικτικά μέσα αποδείχτηκε ότι η εφεσίβλητη, κατά το χρόνο άσκησης της από 13.4.2021 με αριθμό κατάθεσης δικογράφου ΓΑΚ/ΕΑΚ ………../2021 αγωγής της, διήγε το 64ο έτος της ηλικίας της. Τόσο πριν την έγγαμη συμβίωσή της με τον εκκαλούντα, όσο και κατά τη διάρκεια αυτής, η εφεσίβλητη δεν εργάστηκε, ειδικά δε κατά τη διάρκεια της έγγαμης συμβίωσής των διαδίκων, κατόπιν σχετικής συμφωνίας μεταξύ τους, προκειμένου να ασχολείται με τις οικιακές εργασίες και την περιποίηση και φροντίδα του εκκαλούντος και των τέκνων τους. Αλλά και μετά το έτος 2002, οπότε ο εκκαλών αποχώρησε από τη συζυγική οικία και η εφεσίβλητη ήταν 45 ετών (γεννηθείσα το 1957) συμφωνήθηκε μεταξύ τους να μην εργάζεται αλλά να λαμβάνει διατροφή κατά τον τρόπο που ανωτέρω εκτέθηκε από τον εκκαλούντα. Εξάλλου, η εφεσίβλητη, δεν διαθέτει ιδιαίτερες γραμματικές γνώσεις καθώς είναι απόφοιτος δημοτικού σχολείου ούτε και είναι κάτοχος κάποιου πτυχίο, δεν έχει καμία επαγγελματική εμπειρία ούτε κατάρτιση, σε οποιονδήποτε τομέα. Ο ισχυρισμός του εκκαλούντος ότι η εφεσίβλητη διατηρούσε επιχείρηση οργάνωσης κοινωνικών εκδηλώσεων, μαζί με την κόρη τους, δεν αποδείχθηκε καθώς προς επίρρωσή του, ο τελευταίος προσκόμισε μόνο μια άνευ χρονολογίας, επαγγελματική κάρτα της κόρης των διαδίκων, χωρίς να αποδεικνύεται ότι η εφεσίβλητη συμμετείχε ενεργά στην εν λόγω επιχείρηση και μάλιστα με πορισμό εισοδήματος από την δραστηριότητα αυτή. Ως εκ τούτου, κατά το χρόνο αμετάκλητης λύσης του γάμου των διαδίκων, η εφεσίβλητη, ενόψει της ηλικίας της, του στοιχειώδους επιπέδου μόρφωσής της, της έλλειψης εμπειρίας και εξειδικευμένων επαγγελματικών γνώσεων, δεν μπορούσε ούτε μπορεί να βρει και να αρχίσει κατάλληλη για αυτή σταθερή εργασία. Οι προτεινόμενες από τον εκκαλούντα απασχολήσεις αυτής σε παροχή υπηρεσιών φροντίδας ηλικιωμένων ατόμων και παιδιών, αφενός δεν ενέχουν το στοιχείο της σταθερότητας, αφετέρου δε για αυτές προτιμώνται άτομα με γνώσεις νοσηλείας ή παιδαγωγικής, στην τελευταία δε περίπτωση και άτομα πλέον νεαρής ηλικίας. Ούτε δύναται η εφεσίβλητη να προσληφθεί ως λαντζέρισσα σε κατάστημα εστίασης, εργασία η οποία είναι ιδιαιτέρως κουραστική λόγω της συνεχούς ορθοστασίας, ιδιαιτέρως δε στην περίπτωση της εφεσίβλητης που παρουσιάζει εκφυλιστικές αλλοιώσεις κυρίως στα 3 τελευταία μεσοσπονδύλια διαστήματα, στένωση αυτών και εκφύλιση των δίσκων. Περαιτέρω, η τελευταία στερείται κάθε πηγής εισοδήματος για τη διαβίωση της, παρά τα αντιθέτως υποστηριζόμενα από τον εκκαλούντα καθόσον δεν προέκυψε από οποιοδήποτε αποδεικτικό μέσο ότι λαμβάνει κάποιο επίδομα αλληλεγγύης μετά το έτος 2019 ούτε επίδομα ενοικίου ενώ φιλοξενείται από τη θυγατέρα της, στο διαμέρισμα της τελευταίας, πλην, όμως, ενόψει του ότι το ανωτέρω διαμέρισμα διαθέτει περιορισμένο χώρο για να καλύψει τις στεγαστικές ανάγκες της οικογένειας της θυγατέρας της εφεσίβλητης, κρίνεται αναγκαία η μίσθωση οικίας εκ μέρους της τελευταίας. Το ποσό των 3.300 ευρώ το οποίο δηλώνει στη φορολογική δήλωση έτους 2021 προέρχεται από την καταβολή μέρους της επιδικασθείσας διατροφής της από τον εκκαλούντα, ο οποίος εντός του έτους 2021 κατέβαλε στην εφεσίβλητη το ποσό των 400 ευρώ στις 4.2.2021, το ποσό των 300 ευρώ στις 3.3.2021, το ποσό των 300 ευρώ στις 23.3.2021, το ποσό των 300 ευρώ στις 5.4.2021, το ποσό των 300 ευρώ στις 22.4.2021, το ποσό των 400 ευρώ στις 6.5.2021, το ποσό των 300 ευρώ στις 4.6.2021, το ποσό των 300 ευρώ στις 29.6.2021, το ποσό των 300 ευρώ στις 4.8.2021, το ποσό των 300 ευρώ στις 31.8.2021 και το ποσό των 300 ευρώ την 1.11.2021, όπως προκύπτει από τις προσκομιζόμενες από τον ίδιο αποδείξεις, ήτοι ποσό 3.500 ευρώ και όχι 4.100 ευρώ όπως ισχυρίζεται. Η δε διαφορά των 200 ευρώ μεταξύ του δηλωθέντος από την εφεσίβλητη ποσού και των καταβληθέντων από τον εκκαλούντα, δεν καταδεικνύει την είσπραξη επιδόματος αλληλεγγύης, όπως αβάσιμα διατείνεται ο εκκαλών. Παράλληλα, η εφεσίβλητη είναι κυρία ενός αγροτεμαχίου στον ………… στην Κέρκυρα επιφάνειας περίπου δύο στρεμμάτων, το οποίο δεν της αποφέρει κάποιο εισόδημα. Εξάλλου, όπως αποδείχθηκε από την από 20-10-2020 έκθεση εκτίμησης του πολιτικού μηχανικοί ……….., η αξία του ως άνω αγροτεμαχίου, το οποίο δεν είναι άρτιο και οικοδομήσιμο, ανέρχεται στο ποσό των 5.000 ευρώ και ως εκ τούτου η εκποίηση του προεκτιθέμενου ακινήτου δεν επαρκεί για την κάλυψη των βιοτικών αναγκών της ενάγουσας. Σε κάθε περίπτωση η εφεσίβλητη ουδόλως υποχρεούται να εκποιήσει το ως άνω ακίνητο, καθόσον είναι ενδεχόμενο στο μέλλον να ανακύψει έκτακτή οικονομική ανάγκη, η οποία να επιβάλλει την εκποίηση. Άλλα περιουσιακά στοιχεία, εισοδήματα ή πόρους από άλλη πηγή δεν αποδείχθηκε ότι διαθέτει η εφεσίβλητη σε βαθμό πλήρους δικανικής πεποίθησης, ούτε βαρύνεται με τη διατροφή άλλου κατά νόμο προσώπου, ενώ έχει να αντιμετωπίσει τις δαπάνες της δικιάς της διατροφής και συγκεκριμένα τις δαπάνες συντήρησης (φαγητού κλπ), ένδυσης, υπόδησης, ψυχαγωγίας και ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης οι οποίες είναι οι συνήθεις της ηλικίας της. Ωστόσο, η εφεσίβλητη όπως προαναφέρθηκε, λόγω της ηλικίας και της κατάστασης της υγείας της κατά την έκδοση του διαζυγίου, δεν ήταν αλλά ούτε
και έκτοτε είναι σε θέση να ασκήσει κατάλληλο επάγγελμα για να εξασφαλίσει από αυτό τη διατροφή της. Ο δε εκκαλών αποδείχθηκε ότι κατά το χρόνο άσκησης της αγωγής, ήτοι το έτος 2021 ήταν ηλικίας 76 ετών (γεννηθείς το 1945), τυγχάνει δε συνταξιούχος και λαμβάνει ως μηνιαία σύνταξη το ποσό των 965,55 ευρώ μικτά και 887,29 ευρώ καθαρά. Κατά τον χρόνο εκδίκασης της αγωγής σε πρώτο βαθμό ήταν κύριος των κάτωθι οριζοντίων ιδιοκτησιών α) ενός ισογείου διαμερίσματος επιφάνειας 40 τ.μ, β) ενός ισογείου καταστήματος, το οποίο χρησιμοποιείται ως γκαράζ και αποθηκευτικός χώρος επιφάνειας 47 τ.μ., γ) ενός διαμερίσματος ημιορόφου επιφάνειας 46 τ.μ., δ) ενός διαμερίσματος πρώτου ορόφου επιφάνειας 43 τ.μ., ε) ενός διαμερίσματος πρώτου ορόφου επιφάνειας 54 τ.μ., στ) ενός διαμερίσματος τρίτου και τετάρτου ορόφου (μεζονέτα) επιφάνειας 126 τ.μ τα οποία βρίσκονται σε πολυκατοικία επί της οδού …….. στη Νίκαια. Σύμφωνα με το εκκαθαριστικό σημείωμα του έτους 2019 εισέπραττε ετησίως το ποσό των 3.534 ευρώ από μισθώματα. Κατά το έτος 2021 εκμίσθωνε τα τρία διαμερίσματα επιφάνειας 40 τμ, 43 τ.μ, 40 τ.μ αντί μηνιαίου μισθώματος 150,00 ευρώ, 300,00 ευρώ και 180,00 ευρώ αντίστοιχα, ήτοι μηνιαίως ελάμβανε από τα μισθώματα αυτά το ποσό των 630,00 ευρώ. Κατά τον χρόνο συζήτησης της αγωγής ενώπιον του πρωτοβάθμιου Δικαστηρίου, διέμενε στη …….. Αττικής σε οικόπεδο εκτάσεως 380 τ.μ. εντός του οποίου είναι κτισμένη οικία, η οποία εμφαίνεται σε φωτογραφία που προσκομίζει η εφεσίβλητη, την οποία δεν δηλώνει ο εκκαλών στις δηλώσεις ακίνητης περιουσίας. Σύμφωνα δε με την από τον Φεβρουάριο του 2022 έκθεση κοστολόγησης οικοπέδου, του πολιτικού μηχανικού ……………., η οικία αποτελείται από ένα δωμάτιο και WC κακής κατασκευής με στέγη τμήμα από οπλισμένο σκυρόδεμα και τμήμα από λαμαρίνα. Ακόμα στο οικόπεδο υπάρχει μια βάση από μπετόν και ένα παλαιό τροχόσπιτο. Η συνολική αξία του ακινήτου αυτού εκτιμήθηκε από τον ίδιο πολιτικό μηχανικό στο ποσό των 10.000 ευρώ, τα δε κτίσματα αναφέρεται ότι είναι σε πολύ κακή κατάσταση. Ηδη με το δικόγραφο της έφεσής του, ο εκκαλών παραδεκτά ισχυρίζεται ότι μετά την συζήτηση της αγωγής ενώπιον του πρωτοβάθμιου Δικαστηρίου, επήλθε μεταβολή της περιουσιακής του κατάστασης. Ειδικότερα, όπως αποδεικνύεται από το με αριθμό …./2021 συμβόλαιο αγοραπωλησίας που συνέταξε η Συμβολαιογράφος Αθηνών ………, ο εκκαλών πώλησε το διαμέρισμα του πρώτου ορόφου (Α1) επιφανείας 54 τ.μ., της πολυκατοικίας επί της οδού ………. έναντι τιμήματος 30.780 ευρώ. Επίσης όπως αποδεικνύεται από τα με αριθμούς …./2021 και ……./2022 συμβόλαια που συνέταξε η Συμβολαιογράφος Αθηνών ……….. ο εκκαλών πώλησε τα υπό στοιχεία Γ1 –Δ1 διαμερίσματα (μεζονέτα) και το υπό στοιχείο Κ1 κατάστημα του ισογείου που χρησιμοποιούνταν ως θέση στάθμευσης έναντι τιμήματος 155.000 ευρώ. Επιπλέον δε όπως αποδεικνύεται από το με αριθμό …./29.9.2022 συμβόλαιο αγοραπωλησίας που συνέταξε η Συμβολαιογράφος Μεγάρων ………, ο εκκαλών αγόρασε ένα αγροτεμάχιο έκτασης 222,66 τ.μ. με την υπάρχουσα σε αυτό διώροφη οικοδομή –κατοικία, επιφάνειας ισογείου, 67,04 τ.μ και πρώτου ορόφου 77,16 τ.μ. ισόγειο βοηθητικό χώρο επιφάνειας 6 τ..μ , στη θέση «…» της κτηματικής περιφέρειας της Δημοτικής Κοινότητας ……. της Δημοτικής Ενότητας ………… του Δήμου …., έναντι τιμήματος 90.000 ευρώ. Επομένως, μετά τις μεταβολές στην περιουσιακή του κατάσταση, ο εκκαλών έχει στην κυριότητά του όπως προκύπτει από βεβαίωση δηλωθείσας περιουσιακής κατάστασης 2023, τρία διαμερίσματα στην πολυκατοικία επί της οδού ……, επιφάνειας 46 τ.μ. ημιορόφου (αναφέρεται στο Ε9 ως 1ος όροφος), 40 τ.μ. ισογείου και 43τ.μ. πρώτου ορόφου, το ακίνητο με την οικία στα Μέγαρα και το νεοαποκτηθέν ακίνητο με την διώροφη οικοδομή στη θέση ……. Από τα παραπάνω ακίνητα, ο εκκαλών ευχερώς μπορεί να ενοικιάζει τα τρία διαμερίσματα επί της οδού ………. έναντι ελάχιστου μισθώματος 250 ευρώ έκαστο, καθώς είναι γνωστό σε όλους, ότι οι τιμές των ενοικίων είναι συνεχώς ανοδικές λόγω της μικρής προσφοράς ακινήτων προς ενοικίαση. Επιπλέον δε από την πώληση των έτερων διαμερισμάτων της ίδιας οικοδομής ο εκκαλών εισέπραξε τίμημα 185.750 ευρώ από το οποίο δαπάνησε ποσό 90.000 ευρώ για την αγορά του ακινήτου στην ……, με αποτέλεσμα να έχει αποταμιεύσει τουλάχιστον το ποσό 90.000 ευρώ. Ο ίδιος ισχυρίζεται ότι επισκευάζει το εν λόγω ακίνητο επειδή πρόκειται για παλαιά αυθαίρετη κατασκευή, ισχυρισμός ο οποίος τυγχάνει απορριπτέος καθώς αφενός ήδη κατά την αγορά του ακινήτου τα κτίσματα εντός αυτού είχαν νομιμοποιηθεί, όπως αναγράφεται στο συμβόλαιο αγοραπωλησίας, αφετέρου στο Ε9 του εκκαλούντος αναφέρονται ως κτίσματα έτους 2011, τα οποία δεν μπορούν να χαρακτηριστούν ως παλαιά, επιπλέον δε δεν προσκομίζεται κάποιο αποδεικτικό στοιχείο περί επισκευής αυτών. Επομένως τα συνολικά έσοδα του εκκαλούντος ανέρχονται στο ποσό των (887,29 +750) 1. 637,29 ευρώ μηνιαίως, επιπλέον δε όπως προαναφέρθηκε έχει εξοικονομήσει από την πώληση των ακινήτων ιδιοκτησίας του το ποσό των 90.000 ευρώ. Επιπλέον διαθέτει ένα αυτοκίνητο μάρκας Marcedes έτους κατασκευής 1996. Περαιτέρω, σύμφωνα με το με ημερομηνία 27.10.2020 πιστοποιητικό του «Δρομοκαΐτειο ΝΠΔΔ», ο εκκαλών πάσχει από καταθλιπτική συνδρομή, έναρξη νόσου από ετών, έχει ιστορικό ΣΔ και λόγω μειωμένης αιμάτωσης του εγκεφάλου παρουσιάζει αρχόμενες διαταραχές μνήμης, Στην παρούσα εξέταση ελέγχεται καταθλιπτικό συναίσθημα, απομόνωση από το κοινωνικό περιβάλλον, παραμέληση εαυτού, αδυναμία αυτοεξυπηρέτησης, έκπτωση ανώτερων νοητικών λειτουργιών, αυτοκτονικό ιδεασμό, ως εκ τούτου χρήζει βοήθειας τρίτου προσώπου για να μπορεί να ανταπεξέλθει στις καθημερινές του υποχρεώσεις. Ενώ σύμφωνα με την από 25.2.2021 ιατρική γνωμάτευση του ΕΦΚΑ που υπογράφει ο ιατρός ……, ο εκκαλών πάσχει από σακχαρώδη διαβήτη τύπου 2, αγγειακή άνοια γεροντικού τύπου, καταθλιπτική συνδρομή με σημάδια απομόνωσης και παραμέληση εαυτού, σοβαρή καρδιακή νόσο λόγω βαλβιδοπάθειας, καρδιακή ανεπάρκεια και κολπική μαρμαρυγή που του προκαλεί δυσχέρεια στην καθ ημέρα διαβίωση, παρουσιάζει έντονα αναπνευστικά προβλήματα ενίοτε παροξυσμικού χαρακτήρα λόγω πνευμονικού εμφυσήματος και ατελεκτοσίας πνεύμονοςπαρουσιάζει επίσης κινητική δυσχέρεια των άνω άκρων λόγω αυχενοβραχιόνιου συνδρόμου και δισκοκήλη Α7 σπονδύλου με υφοστάμενη πεταλεκτομή. Λόγω των ανωτέρω ο υπογράφων ιατρός κρίνει ότι χρήζει βοήθειας τρίτου προσώπου για την καθημερινή του αυτοεξυπηρέτηση. Ηδη ο εκκαλών απασχολεί για την αιτία αυτή βοηθό, η οποία κατέθεσε ως μάρτυρας ενώπιον του πρωτοβάθμιου Δικαστηρίου, με μηναία δαπάνη 400 ευρώ. Περαιτέρω, ο εκκαλών έχει τις συνήθεις δαπάνες διαβίωσης και συντήρησης ενός μέσου ανθρώπου της ηλικίας του, αντιμετωπίζει τα προβλήματα υγείας που προαναφέρθηκαν χωρίς να βαρύνεται με υποχρέωση διατροφής έτερου προσώπου, ούτε με ενοίκιο. Οι δαπάνες ταξί που επικαλείται ο εκκαλών αφορούν περιορισμένο χρονικό διάστημα, λόγω επισκευής του ιδιωτικής χρήσης αυτοκινήτου του, όπως και η επέμβαση αφαίρεσης προστάτη συνιστά όλως εξαιρετικό έξοδο και όχι πάγια δαπάνη, ενώ η φαρμακευτική του δαπάνη καλύπτεται από τον ασφαλιστικό του φορέα. Περαιτέρω, από κανένα αποδεικτικό μέσο δεν αποδείχθηκε ότι η εφεσίβλητη ήταν υπαίτια για την διάσπαση της έγγαμης συμβίωσης των διαδίκων και εν συνεχεία για την διάζευξή τους. Σύμφωνα με τα προαναφερθέντα πραγματικά περιστατικά, το Δικαστήριο αυτό κρίνει ότι η εφεσίβλητη, ήδη κατά τον χρόνο που κατέστη αμετάκλητη η απόφαση λύσης του γάμου της με τον εναγόμενο-εκκαλούντα, δηλαδή από το έτος 2018 δεν μπορούσε να αναγκαστεί να αρχίσει την άσκηση κατάλληλου επαγγέλματος, όπως η δυσμενής γι’ αυτήν κατάσταση συνεχιζόταν και κατά τον χρόνο άσκησης της ένδικης αγωγής και ως εκ τούτου δεν μπορεί να εξασφαλίσει τη διατροφή της τελούσα σε απορία, έχοντας προς τούτο αξίωση διατροφής έναντι του εφεσίβλητου πρώην συζύγου της. Η ικανοποίηση δε της διατροφικής της αξίωσης επιβάλλεται τόσο από λόγους αδυναμίας της να εργασθεί, όπως προεκτέθηκε, όσο και από λόγους επιείκειας προς την ίδια, λαμβανομένης υπόψη της μακρόχρονης έγγαμης συμβίωσής της με τον εναγόμενο, αλλά και του γεγονότος ότι ουδέποτε εργάστηκε με τη συμφωνη γνώμη του εκκαλούντος προκειμένου να φροντίσει την οικογένεια της και την ανατροφή των τέκνων των διαδίκων. Ενόψει δε των αναγκών της, όπως αυτές προκύπτουν από τις συνθήκες της ζωής της, μετά την αμετάκλητη λύση του γάμου της με τον εκκαλούντα και για τις οποίες ανάγκες κρίνεται ότι απαιτείται σε χρήμα το ποσό των 600 ευρώ μηνιαίως, δεδομένου ότι η εφεσίβλητη δεν διαθέτει ιδιόκτητη κύρια κατοικία, ο εκκαλών υποχρεούται να της καταβάλλει το ως άνω ποσό. Το ως άνω ποσό, με βάση τις οικονομικές δυνατότητές του, όπως ανωτέρω εκτέθηκαν, ήτοι των μηνιαίων απολαβών του ποσού 1.637 ευρώ, της στέγασής του σε διώροφη ιδιόκτητη οικία, και του ποσού των 90.000 ευρώ, το οποίο απέμεινε, σύμφωνα με τα διδάγματα της κοινής πείρας εις χείρας του, μετά την πώληση των οριζόντιων ιδιοκτησιών κυριότητάς του, αφαιρουμένου του ποσού που διέθεσε για την αγορά της διώροφης οικίας. Για τους λόγους που εκτίθενται πιο πάνω το πρωτοβάθμιο δικαστήριο επιδικάζοντας στην εφεσίβλητη μηνιαία διατροφή ύψους 600 ευρώ, δεν έσφαλε ως προς την εκτίμηση των αποδείξεων και την εφαρμογή του νόμου. Πλην όμως εσφαλμένα με την εκκαλουμένη απόφαση η υποχρέωση καταβολής του ως άνω ποσού από τον εκκαλούντα, αναγνωρίστηκε για αόριστο χρονικό διάστημα, ενώ με την ασκηθείσα αγωγή, η εφεσίβλητη εισήγαγε την απαίτησή της για χρονικό διάστημα τριετίας από την επομένη της επίδοσης της ασκηθείσας αγωγής. Πρέπει επομένως να γίνει δεκτός ο σχετικός πρώτος λόγος έφεσης, να εξαφανιστεί η εκκαλουμένη μόνο ως προς το χρονικό διάστημα αναγνώρισης της υποχρέωσης του εκκαλούντος προς καταβολή της επιδικασθείσας διατροφής, και αφού δικαστεί η αγωγή ως προς το αίτημα αυτό, να γίνει αυτή εν μέρει δεκτή και να αναγνωριστεί ότι ο εναγόμενος οφείλει να προκαταβάλλει το πρώτο πενθήμερο εκάστου μηνός στην ενάγουσα, ως διατροφή της, το ποσό των εξακοσίων (600) ευρώ, για χρονικό διάστημα τριετίας από την επομένη της επίδοσης της από 13.4.2021 με αριθμό κατάθεσης δικογράφου ΓΑΚ/ΕΑΚ ………./2021 αγωγής της, στον εναγόμενο, με το νόμιμο τόκο από την καθυστέρηση καταβολής κάθε δόσης και μέχρι την εξόφληση. Μέρος των δικαστικών εξόδων της εφεσίβλητης-ενάγουσας και για τους δύο βαθμούς δικαιοδοσίας, λόγω της εν μέρει νίκης της κατά την έκβαση της δίκης πρέπει να επιβληθούν σε βάρος του εκκαλούντος-εναγόμενου σύμφωνα με τις διατάξεις των άρθρων 183,178 § 1 και 191 § 2 του KΠολΔ, κατά τα ειδικότερα οριζόμενα στο διατακτικό, από τα οποία θα αφαιρεθούν τα ήδη προκαταβληθέντα έξοδα στον πρώτο βαθμό.
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ
ΔΙΚΑΖΕΙ αντιμωλία των διαδίκων την από 4.3.2022 με αριθμό κατάθεσης δικογράφου στη Γραμματεία του παρόντος Δικαστηρίου ΓΑΚ/ΕΑΚ/………./2022 έφεση, κατά της με αριθμό 106/2022 οριστικής απόφασης του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς.
ΔΕΧΕΤΑΙ τυπικά και ουσιαστικά την έφεση.
ΕΞΑΦΑΝΊΖΕΙ εν μέρει την με αριθμό 106/2022 οριστικής απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς, μόνο ως προς το χρονικό διάστημα αναγνώρισης της υποχρέωσης του εκκαλούντος στην καταβολή της μηνιαίας διατροφής της εφεσίβλητης.
ΚΡΑΤΕΙ και δικάζει την από 13.4.2021 με αριθμό κατάθεσης δικογράφου ΓΑΚ/ΕΑΚ …………/2021 αγωγής ως προς το σημείο αυτό.
ΑΝΑΓΝΩΡΙΖΕΙ ότι ο εναγόμενος ότι ο εναγόμενος οφείλει να προκαταβάλλει το πρώτο πενθήμερο εκάστου μηνός στην ενάγουσα, ως διατροφή της, το ποσό των εξακοσίων (600) ευρώ, για χρονικό διάστημα τριετίας από την επομένη της επίδοσης σε αυτόν, της από 13.4.2021 με αριθμό κατάθεσης δικογράφου ΓΑΚ/ΕΑΚ ………../2021 αγωγής, με το νόμιμο τόκο από την καθυστέρηση καταβολής κάθε δόσης και μέχρι την εξόφληση.
ΚΑΤΑΔΙΚΑΖΕΙ τον εκκαλούντα στην καταβολή μέρους της δικαστικής δαπάνης της εφεσίβλητης και για τους δυο βαθμούς δικαιοδοσίας, πέραν των προκαταβλητέων, την οποία ορίζει στο ποσό των εξακοσίων (600) ευρώ.
ΚΡΙΘΗΚΕ, αποφασίστηκε και δημοσιεύθηκε στον Πειραιά σε έκτακτη δημόσια συνεδρίαση, στο ακροατήριο του, την 29 Δεκεμβρίου 2023, με γραμματέα την Κ.Σ. λόγω συνταξιοδοτήσεως της Γραμματέως Τ.Λ., με απόντες τους διαδίκους και τους πληρεξούσιους δικηγόρους τους.
Η ΔΙΚΑΣΤΗΣ Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ