ΕΦΕΤΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΩΣ ΤΑΚΤΙΚΗ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ
Αριθμός απόφασης 429/2023
ΤΟ ΜΟΝΟΜΕΛΕΣ ΕΦΕΤΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΩΣ
(2° Τμήμα)
Αποτελούμενο από τη Δικαστή Μαρία Τσιάλτα, Εφέτη, η οποία ορίστηκε από τον Πρόεδρο του Τριμελούς Συμβουλίου Διεύθυνσης του Εφετείου Πειραιά και από τη Γραμματέα, Κ.Σ
Συνεδρίασε δημόσια, στο ακροατήριό του στις …., ύστερα από τη με αριθμ. …../9-6-2022 πράξη της, κατά το χρόνο εκείνο Διευθύνουσας Προέδρου Εφετών του Εφετείου Πειραιώς, για να δικάσει την υπόθεση μεταξύ:
Του εκκαλούντος: ……………… παριστάμενος στο Δικαστήριο αυτοπροσώπως, κατ’ άρθρο 242 παρ.2 του ΚΠολΔ, με δήλωση.
Του εφεσίβλητου: ………….. παριστάμενος στο Δικαστήριο δια του πληρεξουσίου του δικηγόρου Σωτηρίου Σ. Λίβα (Δ.Σ Αθηνών με Α.Μ. ………, που προσκόμισε το με αριθμ. A ….. γραμμάτιο προκαταβολής εισφορών και ενσήμων), κατ’ άρθρο 242 παρ.2 του ΚΠολΔ με την δήλωση.
Ο εκκαλών άσκησε την από 12-5-2021 (αριθ. καταθ. Πρωτοδικείου Πειραιώς ΓΑΚ/ΕΑΚ/………./2021, αριθ. καταθ. Εφετείου Πειραιώς ΓΑΚ/ΕΑΚ/………./2021) έφεσή κατά της με αριθμ. 397/2021 οριστικής απόφασης του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς (τακτικής διαδικασίας), η οποία εγγράφηκε στο πινάκιο για τη συζήτηση της οποίας ορίστηκε δικάσιμος, η 17-3-2022. Ωστόσο μετά τη συζήτηση της υπόθεσης κατά την ανωτέρω δικάσιμο δυνάμει της με αριθμ. 316/2022 απόφασης του Τριμελούς Εφετείου Πειραιώς που εκδόθηκε ύστερα από δήλωση αυτοεξαίρεσης της Εισηγήτριας-Δικαστού, μεταξύ άλλων, διατάχθηκε η επανάληψη της συζήτησης σε νέα δικάσιμο, η οποία δυνάμει της με αριθμ. …./2022 πράξη της, κατά το χρόνο εκείνο, Διευθύνουσας Προέδρου Εφετών του Εφετείου Πειραιώς, ορίστηκε η αναφερομένη στην αρχή της παρούσας.
Ο εκκαλών και ο πληρεξούσιος δικηγόρος του εφεσιβλήτου που παραστάθηκαν όπως ανωτέρω αναφέρεται κατέθεσαν παραδεκτώς προτάσεις, αιτούμενοι να γίνουν δεκτοί οι προβαλλόμενοι ισχυρισμοί τους.
ΑΦΟΥ ΜΕΛΕΤΗΣΕ ΤΗ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ
ΣΚΕΦΤΗΚΕ ΚΑΤΑ ΤΟ ΝΟΜΟ
I. Η κρινόμενη έφεση κατά της με αριθμ. 397/2021 οριστικής απόφασης του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς που εκδόθηκε αντιμωλίαν κατά την τακτική διαδικασία, ασκήθηκε νομότυπα και εμπρόθεσμα ενόψει του ότι η εκκαλούμενη απόφαση επιδόθηκε στις 12-4-2021 και το δικόγραφο της έφεσης κατατέθηκε στο πρωτοβάθμιο Δικαστήριο στις 12-5-2021, (άρθρα 495, 511,513 παρ.1, περ β, 516 παρ.1 και 518 παρ. 1 του ΚΠολΔ). Επομένως η κρινόμενη έφεση, πρέπει να γίνει τυπικά δεκτή και να ερευνηθεί περαιτέρω ως προς το παραδεκτό και το βάσιμο των λόγων της, σύμφωνα με το άρθρο 533 παρ.1 ΚΠολΔ κατά την προαναφερόμενη διαδικασία, ενόψει του ότι για το παραδεκτό του ένδικου μέσου κατατέθηκε το προβλεπόμενο εκ του άρθρου 495 παρ.3 του ΚΠολΔ παράβολο ποσού εκατό ευρώ (100,00) ευρώ (βλ. σχετικά την έκθεση κατάθεσης δικογράφου του Γραμματέα του Πρωτοδικείου Πειραιώς, το με αριθμ. …………… ηλεκτρονικό παράβολο και την από 12-5-2021 απόδειξη εξόφλησης αυτού).
ΙΙ. Ο ενάγων, ήδη εφεσίβλητος με τη με αριθμ. κατ. …../2013 αγωγή τακτικής διαδικασίας την οποία άσκησε ενώπιον του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιά, σε βάρος αφενός μεν, των εναγομένων ……… και …………, αφετέρου δε, σε βάρος του τρίτου εναγομένου, ήδη εκκαλούντος, επικαλούμενος την εκ μέρους των εναγομένων σε βάρος του αδικοπρακτική συμπεριφορά συνιστάμενη στην ειδικώς ιστορούμενη προσβολή της τιμής και υπόληψής δια των αναφερόμενων ενεργειών τους ζήτησε, όπως το αίτημα της αγωγής τράπηκε παραδεκτώς σε έντοκο αναγνωριστικό και περιορίστηκε, να αναγνωριστεί η υποχρέωση του πρώτου και της δεύτερης των εναγομένων να του καταβάλουν τα ποσά των 30.000 ευρώ και 10.000 ευρώ αντίστοιχα και ο τρίτος εναγόμενος το ποσό των 5.000 ευρώ (όπως λεπτομερώς αναφέρονται) ως χρηματική ικανοποίηση λόγω ηθικής βλάβης με το νόμιμο τόκο από την επίδοση της αγωγής έως την πλήρη και εξόφληση, καθώς και να καταδικαστούν να του καταβάλουν ως δικαστική δαπάνη το ποσό των 6.837,32 ευρώ. Επί της ανωτέρω αγωγής εκδόθηκε η εκκαλούμενη απόφαση, με την οποία η αγωγή έγινε εν μέρει δεκτή ως κατ’ ουσίαν βάσιμη και αναγνωρίστηκε η υποχρέωση του πρώτου και της δεύτερης των εναγομένων να του καταβάλουν τα ποσά των 9.000 ευρώ και 3.000 ευρώ αντίστοιχα, ο δε, τρίτος εναγόμενος το ποσό των 1.500 ευρώ νομιμοτόκως από την επίδοση της αγωγής έως την πλήρη εξόφληση. Ήδη με την κρινόμενη έφεση, ο εκκαλών -τρίτος εναγόμενος παραπονείται κατά της εκκαλούμενης απόφασης για λόγους, συνιστάμενους σε εσφαλμένη εκτίμηση των αποδείξεων εκ μέρους του πρωτοβάθμιου Δικαστηρίου και ζητεί, κατ’ εκτίμηση του αιτήματος, να γίνει δεκτή η έφεσή του, να εξαφανιστεί η εκκαλούμενη απόφαση και να απορριφθεί η με αρ. κατ. 7812/2013 αγωγή, καθ’ ο μέρος τον αφορά και να καταδικαστεί ο εφεσίβλητος στη δικαστική του δαπάνη και για τους δύο βαθμούς δικαιοδοσίας.
ΙΙΙ. Από την επανεκτίμηση όλων των εγγράφων που νόμιμα προσκομίστηκαν με επίκληση από τους διαδίκους στο πρωτοβάθμιο Δικαστήριο, είτε αυτά συνιστούν αυτοτελή αποδεικτικά μέσα, είτε χρησιμεύουν προς συναγωγή δικαστικών τεκμηρίων και τα οποία παραδεκτώς επαναπροσκομίζονται από τους διαδίκους με επίκληση στο παρόν Δικαστήριο και όσα παραδεκτώς προσκομίζονται από αυτούς για πρώτη φορά στο παρόν Δικαστήριο, κατ’ άρθρο 529 παρ.1 του ΚΠολΔ, αποδεικνύονται τα ακόλουθα πραγματικά περιστατικά: Στις 14-2-2017 ενώπιον του Τριμελούς Εφετείου Πλημμελημάτων Πειραιώς εκδικάστηκε υπόθεση με κατηγορούμενους, τον …….… και την …………. (πρώτο και δεύτερη των εναγομένων της με αρ. κατ. ………./2013) αγωγής) και τον εκκαλούντα, ο δε τελευταίος για την αξιόποινη πράξη της συκοφαντικής δυσφήμησης σε βάρος του εφεσίβλητου. Συγκεκριμένα, ο εκκαλών παραπέμφθηκε στο ανωτέρω Δικαστήριο προκειμένου να δικαστεί ως υπαίτιος του ότι στις 24-11-2010, ενώπιον Δικαστών, Εισαγγελέα και Γραμματέα του Πενταμελούς Εφετείου Πειραιά, παρισταμένων δικηγόρων και αόριστου αριθμού προσώπων που αποτελούσαν το ακροατήριο του ανωτέρω Δικαστηρίου, αποκάλεσε τον εφεσίβλητο (και τότε εγκαλούντα) «χαφιέ της ασφάλειας» και ότι το ανωτέρω περιστατικό ήταν ψευδές, καθώς ο εγκαλών ουδέποτε υπήρξε πληροφοριοδότης οποιοσδήποτε κρατικής υπηρεσίας, ενώ ο κατηγορούμενος (και νυν εκκαλών) γνώριζε ότι ήταν ψευδές και έβλαψε την τιμή και την υπόληψη του εγκαλούντος. Σημειωτέον ότι, αφενός μεν μεταξύ των διαδίκων, αφετέρου δε, μεταξύ του εφεσίβλητου, του ……… και της …….. από ετών υπάρχουν δικαστικές διενέξεις, αστικής και ποινικής φύσης, και έχει λάβει χώρα μεγάλος αριθμός δικών. Ωστόσο, στο πλαίσιο της προαναφερόμενης δίκης ενώπιον του Τριμελούς Εφετείου Πειραιώς, ο εφεσίβλητος προέβη στην ακόλουθη δήλωση (σύμφωνα με τα πρακτικά της με αριθμ. 284/2017 απόφασης του ποινικού Δικαστηρίου) «Επιθυμώ να κλείσει το ποινικό θέμα της σημερινής δίκης με τον ομαλότερο τρόπο. Θέλω να ελπίζω ότι οι κατηγορούμενοι δεν θα επαναλάβουν πλέον στο μέλλον τις πράξεις που με προσέβαλαν και με έθιξαν και, για την προστασία της προσωπικότητας μου, προσέφυγα στη δικαιοσύνη. Επιθυμώ να σταματήσει εδώ το θέμα». Ταυτόχρονα δε, ο εφεσίβλητος προσκόμισε στο ως άνω Δικαστήριο την από 14-2-2017 έγγραφη δήλωση που έφερε ως δηλούντες τους τρεις κατηγορούμενους στην οποία μεταξύ άλλων, διατυπωνόταν, α) έκφραση συγνώμης για όλα τα αναφερόμενα στα αναφερόμενα σε αυτήν (δήλωση) βουλεύματα και κλητήρια θεσπίσματα περιστατικά, την αντίθετη μήνυση και την οποιαδήποτε βλάβη του προκλήθηκε, β) ανάκληση των ανωτέρω και υπόσχεση μη επανάληψης στο μέλλον και γ) αποδοχή και ανάληψη της καταβολής, στο σύνολό τους, των εξόδων καθεμιάς των προκείμενων δικών, εφόσον η αντίστοιχη έγκληση ανακληθεί από τον ίδιο (εφεσίβλητο). Ο ……. και η ………… αποδέχθηκαν τη δήλωση κατά περιεχόμενο μόνον όμως κατά το μέρος της υπόθεσης που εκδικαζόταν στις 14-2-2017 και κατά το μέρος ανάκλησης τυχόν έγκλησής τους που αφορούσε το θέμα της εν λόγω δίκης. Αντίθετα, ο εκκαλών δεν αποδέχθηκε τη δήλωση και εξέφρασε την επιθυμία του το Δικαστήριο να προβεί στην εκδίκαση της ουσίας της υπόθεσης, πλην όμως για το συμφέρον των τότε συγκατηγορουμένων του, δήλωσε ότι εφόσον ο εφεσίβλητος (και εγκαλών) επιθυμεί να ανακαλέσει θα αποδεχθεί την ανάκληση. Ωστόσο αρνήθηκε το περιεχόμενο της κατηγορίας δηλώνοντας ότι για το καλό της όλης υπόθεσης δεν θέλει να εκθέσει τους λόγους. Επίσης δήλωσε ότι δεν φέρνει αντιρρήσεις, αλλά επτά χρόνια ήταν υπόδικος ότι δεν υπάρχει μήνυση εκ μέρους του για το θέμα της συγκεκριμένης δίκης σε βάρος του εφεσίβλητου (και τότε εγκαλούντος), αλλά εάν υπάρχει θα προβεί στην ανάκλησή της. Κατόπιν των ανωτέρω, το Δικαστήριο εκδίκασε την υπόθεση στην ουσία της και κήρυξε αθώους άπαντες τους κατηγορούμενους «ελλείψει δόλου», με ρητή αναφορά στην αιτιολογία των γενόμενων δηλώσεων εκ μέρους των μερών, της επιθυμίας τους να λήξει ομαλά η μεταξύ τους πολυετής αντιδικία τουλάχιστον ως προς το αντικείμενο της εν λόγω δίκη, περαιτέρω δε, το Δικαστήριο διατύπωσε την ύπαρξη αμφιβολιών για το εάν υπήρχε δόλος (έστω κι ενδεχόμενος) για την τέλεση της πράξης της απλής δυσφήμησης και του σκοπού εξύβρισης σε βάρος του νυν εφεσίβλητου. Περαιτέρω, αποδείχθηκε ότι σε βάρος του εφεσίβλητου με αφορμή τα ίδια περιστατικά ασκήθηκε ποινική δίωξη για τις αξιόποινες πράξεις της συκοφαντικής δυσφήμησης και της ψευδούς καταμήνυσης, εκδόθηκε δε, η με αριθμ. 4612/2017 απόφαση του Β’ Τριμελούς Πλημμελειοδικείου Πειραιώς (δυνάμει της οποίας ο εφεσίβλητος κηρύχθηκε αθώος για την πράξη της συκοφαντικής δυσφήμησης) και ακολούθως η με αριθμ. 742/2019 απόφαση του Τριμελούς Εφετείου Πλημμελημάτων Πειραιώς (μετά από την άσκηση εφέσεων τόσον εκ μέρους του εφεσίβλητου, όσο και εκ μέρους του Εισαγγελέα Εφετών Πειραιώς) με την οποία απόφαση ο εφεσίβλητος κηρύχθηκε αθώος για την αξιόποινη πράξη της ψευδούς καταμήνυσης κατά το υπό στοιχ. α σκέλος, και δη, όσον αφορά το ότι στις 7-9-2012 κατέθεσε αναφορά προς τον Πρόεδρο του Δικηγορικού Συλλόγου Πειραιάς στην οποία ανέφερε ενώπιον αυτού ψευδώς για τον εκκαλούντα ότι στις 24-11-2010 ευρισκόμενος εντός της αίθουσας του Δικαστηρίου του Εφετείου Πειραιά τον αποκάλεσε «ο χαφιές της ασφάλειας» (αντίθετα ο εφεσίβλητος κηρύχθηκε ένοχος για το υπό στοιχ. β σκέλος της πράξης της ψευδούς καταμήνυσης που αφορούσε τους …… και ……….). Σημειώνεται ότι ύστερα από την άσκηση αίτησης αναίρεσης εκ μέρους του εφεσίβλητου, η με αριθμ. 742/2019 κατά το καταδικαστικό σκέλος της, αναιρέθηκε με τη αριθμ. 995/2020 απόφαση του ΣΤ τμήματος του Αρείου Πάγου και παραπέμφθηκε προς νέα συζήτηση στο Τριμελές Εφετείο Πλημμελημάτων συγκροτούμενο από άλλους δικαστές. Σύμφωνα με την αιτιολογία της με αριθμ. 742/2019 απόφασης του Τριμελούς Εφετείου Πλημμελημάτων Πειραιώς (καθόσον αυτή κατέστη αμετάκλητη κατά ανωτέρω) τα όσα περιελήφθησαν στην από 7-9-2012 αναφορά του εφεσίβλητου προς τον Πρόεδρο του Δικηγορικού Συλλόγου Πειραιώς ήταν αληθή δεχόμενο το Δικαστήριο, ότι ο εκκαλών πράγματι αποκάλεσε τον κατηγορούμενο «χαφιέ της ασφάλειας» στις 24-11-2010 στην αίθουσα του Εφετείου Πειραιώς, παρισταμένων δικηγόρων και διαδίκων, διαρκούσης της συνεδρίασης του Δικαστηρίου, αναφερόμενο στο ότι ουδείς εκ των διαδίκων αρνήθηκε την εξέλιξη των γεγονότων της συγκεκριμένης ημέρας (24-11-2010) και συγκεκριμένα, του ότι ζητήθηκε στην αρχή της διαδικασίας η υπόθεση με μηνυτή τον εφεσίβλητο, και κατηγορούμενο τον ………….. να κρατηθεί λόγω απουσίας του τότε κατηγορουμένου και του εκκαλούντος που ήταν πληρεξούσιος δικηγόρος του και ότι περί ώρα 11.00 ο εφεσίβλητος αναζητώντας τον …………. και τη σύζυγό του τελευταίου εξήλθε της αίθουσας και κατά την επιστροφή του ενημέρωσε το Δικαστήριο ότι οι αντίδικοί του βρίσκονται σε παρακείμενη καφετέρια. Επίσης σύμφωνα με τις ένορκες καταθέσεις, ο μάρτυρος ………….., ενώπιον του Τριμελούς Πλημμελειοδικείου Πειραιώς και του Τριμελούς Εφετείου Πειραιώς, κατέθεσε σχετικά με τον ισχυρισμό του εφεσίβλητου αναφορικά με την ως άνω φράση την οποία ο εκκαλών του απηύθυνε. Πρέπει δε, να σημειωθεί ότι ο εκκαλών πράγματι μεν, στις 24-11-2010 είχε παρασταθεί ενώπιον του Ειρηνοδικείου Αθηνών προς εκδίκαση αγωγής μισθωτικών διαφορών άλλης εντολέως του, πλην όμως στην συνέχεια μετέβη στο Εφετείο Πειραιώς. Με την ανωτέρω φράση που ο εκκαλών απηύθυνε στον εφεσίβλητο η οποία αποτελεί ισχυρισμό αναφορικά με γεγονός το οποίο ήταν ψευδές (καθόσον δεν αποδείχθηκε η οποιαδήποτε σχέση του εφεσίβλητου με την κρατική ασφάλεια) το οποίο γνωστοποιήθηκε σε τρίτους, ήτοι σε δικαστικούς λειτουργούς, στον εισαγγελέα και στον γραμματέα του Δικαστηρίου (Ολ.Ποιν.ΑΠ 2/2021,δημ. Σε ΝοΒ.2021, σελ. 302), αλλά και στους παριστάμενους δικηγόρους και πολίτες, αφορούσε γεγονός που έβλαψε την τιμή και την υπόληψη του εφεσίβλητου, θίγοντας την προσωπικότητα αυτού, κατά την κοινωνική του υπόσταση ως πολίτης, δικαιούμενος εξ αυτού του λόγου χρηματική ικανοποίηση λόγω ηθικής βλάβης Τέλος, πρέπει να σημειωθεί ότι η αμετάκλητη αθωωτική απόφαση δεν συνεπάγεται αυτόματα την απαλλαγή του αθωωθέντος από την αστική ευθύνη, ακόμη και αν ταυτίζονται τα πραγματικά περιστατικά της αστικής δίκης με αυτά της προηγηθείσας ποινικής τοιαύτης, το πολιτικό δικαστήριο, όμως, έχει υποχρέωση, να συνεκτιμήσει την αμετάκλητη αθωωτική απόφαση, λόγω της σοβαρότητας του αποδεικτικού αυτού στοιχείου και να την αξιολογήσει, ως ισχυρό τεκμήριο, χωρίς να διαλαμβάνει κρίσεις που να σχετίζονται με το ποινικό αδίκημα ή να προβαίνει σε οποιαδήποτε ερμηνεία ως προς τους λόγους απαλλαγής του κατηγορουμένου, ώστε να ανακύπτει ζήτημα αμφισβητήσεως της ορθότητας της απαλλακτικής αποφάσεως (Α.Π. 855/2022, Α.Π 7/2022, ΟλμΑΠ 4/2020, δη. σε Τρ. Νομ. Πληρ «Νόμος»), απορριπτομένων ως αβάσιμων των όσων αναφέρει ο εκκαλών στην υπό κρίση έφεση. Επομένως, βάσει των ανωτέρω το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο, έστω και με μερικώς εσφαλμένη αιτιολογία την οποία το παρόν Δικαστήριο αντικαθιστά (άρθρο 534 του ΚΠολΔ), το οποίο δέχθηκε εν μέρει την αγωγή καθόσον αφορά τον εκκαλούντα- εναγόμενο, αναγνωρίζοντας την υποχρέωσή του να καταβάλει στον εφεσίβλητο- ενάγοντα το ποσό των 1.500 ευρώ (κεφάλαιο της απόφασης το οποίο δεν προσβάλλεται) ορθώς εκτίμησε τις προσκομισθείσες ενώπιον του αποδείξεις, απορριπτομένου ως αβάσιμου των σχετικών λόγων έφεσης. Κατά συνέπεια, η υπό κρίση έφεση πρέπει να απορριφθεί ως ουσιαστικά αβάσιμη. Επίσης πρέπει να διαταχθεί η εισαγωγή του καταβληθέντος από τον εκκαλούντα κατά την άσκηση της έφεσής, παράβολου, ποσού εκατόν (100,00) ευρώ, στο Δημόσιο Ταμείο σύμφωνα με τα οριζόμενα στο άρθρο 495 παρ.3 του ΚΠολΔ. Τέλος, τα δικαστικά έξοδα του εφεσίβλητου για τον παρόντα βαθμό δικαιοδοσίας πρέπει να επιβληθούν στον εκκαλούντα λόγω της ήττας του (άρθρα 106, 183 και 191 παρ.2 του ΚΠολΔ), κατά τα ειδικότερα οριζόμενα στο διατακτικό της παρούσας.
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ
Δικάζοντας αντιμωλία των διαδίκων τη με αριθ. κατ. ΓΑΚ/ΕΑΚ/……../2021 έφεση που εισήχθη προς εκδίκαση δυνάμει της με αριθμ. ……./2022 πράξη της, κατά το χρόνο εκείνο, Διευθύνουσας Προέδρου Εφετών του Εφετείου Πειραιώς. Δέχεται τυπικά και απορρίπτει ουσιαστικά την έφεση.
Διατάσσει την εισαγωγή του καταβληθέντος από τον εκκαλούντα παράβολου ποσού εκατό (100,00) ευρώ στο Δημόσιο Ταμείο και
Καταδικάζει τον εκκαλούντα στα δικαστικά έξοδα του εφεσιβλήτου για τον παρόντα βαθμό δικαιοδοσίας τα οποία ορίζει στο ποσό των εξακοσίων (600,00) ευρώ.
Κρίθηκε, αποφασίστηκε και δημοσιεύθηκε σε έκτακτη δημόσια συνεδρίαση στο ακροατήριό του, στον Πειραιά στις 3 Αυγούστου 2023, χωρίς την παρουσία των διαδίκων και του πληρεξουσίου δικηγόρου του εφεσιβλήτου.
Η ΔΙΚΑΣΤΗΣ Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ