ΕΦΕΤΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΑ
ΑΡΙΘΜΟΣ ΑΠΟΦΑΣΗΣ 20/2024
ΤΟ ΜΟΝΟΜΕΛΕΣ ΕΦΕΤΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΑ
Αποτελούμενο από τoν Δικαστή Λάζαρο Γιαπαλάκη Εφέτη, ο οποίος ορίσθηκε από τον Πρόεδρο Εφετών Πειραιά και από τη Γραμματέα Δ.Π..
Συνεδρίασε δημόσια στο ακροατήριό του στις ……….. για να δικάσει την υπόθεση μεταξύ :
ΕΚΚΑΛΟΥΣΑ-ΕΦΕΣΙΒΛΗΤΗ: ……………. και η οποία εκπροσωπήθηκε από τον πληρεξούσιο δικηγόρο της Αθανάσιο Ψάλτη του Δ.Σ.Π.
ΕΦΕΣΙΒΛΗΤΗ-ΕΚΚΑΛΟΥΣΑ: ………… και η οποία εκπροσωπήθηκε από τον πληρεξούσιο δικηγόρο της Γεώργιο ΠΑΠΑΘΕΟΔΩΡΟΠΟΥΛΟ του Δ.Σ.Π. με δήλωση κατ’ άρθρο 242 παρ.2 ΚΠΟΛΔ.
Η ενάγουσα άσκησε ενώπιον του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιά την από 25-7-2022 αγωγή της και με αριθμό έκθεσης κατάθεσης δικογράφου αγωγής ………./2022 η οποία εκδικάστηκε κατά την δικάσιμο της 4-10-2022 κατά την ειδική διαδικασία περιουσιακών-εργατικών διαφορών και εκδόθηκε η με αριθμό 1525/2023 οριστική απόφαση του παραπάνω Δικαστηρίου.
Την απόφαση αυτή προσέβαλε ενώπιον του Δικαστηρίου τούτου η εναγόμενη και ήδη εκκαλούσα με την με αριθ. εκθ. καταθ. ……/2023 έφεσή της ενώπιον του Πρωτοβάθμιου Δικαστηρίου και με αριθμό εκθ. κατ. δικ. ………./2023 ενώπιον του παρόντος Δικαστηρίου της οποίας δικάσιμος ορίστηκε αυτή που αναφέρεται στην αρχή της παρούσας απόφασης.
Την απόφαση αυτή προσέβαλε ενώπιον του Δικαστηρίου τούτου η ενάγουσα και ήδη εκκαλούσα με την με αριθ. εκθ. καταθ. έφεσή της ενώπιον του Πρωτοβάθμιου Δικαστηρίου και με αριθμό εκθ. κατ. δικ. ……../2023 κα με αριθμό ………./2023 ενώπιον του παρόντος Δικαστηρίου της οποίας δικάσιμος ορίστηκε αυτή που αναφέρεται στην αρχή της παρούσας απόφασης.
Η υπόθεση εκφωνήθηκε με τη σειρά της από το οικείο πινάκιο και συζητήθηκε. Κατά τη συζήτηση της υπόθεσης, ο πληρεξούσιος δικηγόρος της εκκαλούσης -εφεσίβλητης ………. παραστάθηκε στο ακροατήριο του δικαστηρίου ως ανωτέρω και ζήτησε να γίνουν δεκτά όσα αναφέρονται στις έγγραφες προτάσεις του, ενώ ο πληρεξούσιος δικηγόρος της εκκαλούσης-εφεσίβλητης …………κατέθεσε εμπρόθεσμα τις προτάσεις του και παραστάθηκε στο ακροατήριο του Δικαστηρίου τούτου με δήλωση του άρθρου 242 παρ. 2 του ΚΠολΔ.
ΜΕΛΕΤΗΣΕ ΤΗ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ
ΣΚΕΦΘΗΚΕ ΚΑΤΑ ΤΟΝ ΝΟΜΟ
Ενώπιον αυτού του Δικαστηρίου εκκρεμούν: α) η από με αριθμό έκθεσης κατάθεσης δικογράφου ……../2023 έφεση και β) η από με αριθμό εκθ. κατ. δικ. ……./2023 έφεση οι οποίες αφορούν τους ίδιους διαδίκους εκδικάζονται κατά την ίδια διαδικασία και είναι συναφείς μεταξύ τους και για το λόγο αυτό θα πρέπει να συνεκδικαστούν επειδή με τη συνεκδίκασή τους διευκολύνεται η διεξαγωγή της δίκης και επέρχεται μείωση των εξόδων (άρθρο 246ΚΠΟΛΔ).
Στην προκειμένη περίπτωση φέρονται προς συζήτηση οι με αριθμό έκθεσης κατάθεσης δικογράφου ……../2023 και ………./2023 εφέσεις κατά της με αριθμό 1525/2023 οριστικής απόφασης του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς, η οποία εκδόθηκε κατά την ειδική διαδικασία των περιουσιακών-εργατικών διαφορών αντιμωλία των διαδίκων, επί της με αριθμό έκθεσης κατάθεσης δικογράφου αγωγής ………./2022 της ενάγουσας και ήδη εκκαλούσης-εφεσίβλητης.
Η με αριθμό ………/2023 έφεση έχει ασκηθεί εμπρόθεσμα από την εκκαλούσα σύμφωνα με τις νόμιμες διατυπώσεις, σύμφωνα με τις διατάξεις των άρθρων 495, 511, 513 § 1 β, 516 και 518 § 2 ΚΠολΔ δεδομένου ότι η εκκαλουμένη απόφαση δημοσιεύτηκε στις 11-5-2023 ενώ η ένδικη έφεση ασκήθηκε από την εκκαλούσα με την κατάθεση της στη Γραμματεία του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιά στις 20-6-2023 όπως προκύπτει από την παρά πόδας του εφετήριου δικογράφου υπ` αριθ. ………../2023 έκθεση κατάθεσης της Γραμματέως του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιά, ασκήθηκε δηλαδή εντός της προθεσμίας του άρθρου 518 παρ.2 ΚΠΟΛΔ καθόσον δεν προκύπτει επίδοση της εκκαλούμενης απόφασης στην εκκαλούσα. Δεδομένου ότι δεν απαιτείται η καταβολή του νόμιμου παράβολου κατ’ άρθρο 495 ΚΠΟΛΔ καθόσον στην προκειμένη περίπτωση πρόκειται για εφαρμογή του άρθρου 614 παρ.3 ΚΠΟΛΔ πρέπει να γίνει αυτή τυπικά δεκτή(άρθρο 533 ΚΠΟΛΔ και να ερευνηθεί περαιτέρω ως προς το παραδεκτό και βάσιμο των κατ’ ιδίαν λόγων της(άρθρο 524 παρ.1 ΚΠΟΛΔ).
Η με αριθμό ………../2023 έφεση έχει ασκηθεί εμπρόθεσμα από την εκκαλούσα σύμφωνα με τις νόμιμες διατυπώσεις, σύμφωνα με τις διατάξεις των άρθρων 495, 511, 513 § 1 β, 516 και 518 § 2 ΚΠολΔ δεδομένου ότι η εκκαλουμένη απόφαση δημοσιεύτηκε στις 11-5-2023 ενώ η ένδικη έφεση ασκήθηκε από την εκκαλούσα με την κατάθεση της στη Γραμματεία του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιά στις 30-6-2023 όπως προκύπτει από την παρά πόδας του εφετήριου δικογράφου υπ` αριθ. …………/2023 έκθεση κατάθεσης της Γραμματέως του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιά, ασκήθηκε δηλαδή εντός της προθεσμίας του άρθρου 518 παρ.2 ΚΠΟΛΔ καθόσον αυτή δεν προκύπτει επίδοση της εκκαλούμενης απόφασης στην εκκαλούσα. Δεδομένου ότι δεν απαιτείται η καταβολή του νόμιμου παράβολου κατ’ άρθρο 495 ΚΠΟΛΔ καθόσον στην προκειμένη περίπτωση πρόκειται για εφαρμογή του άρθρου 614 παρ.3 ΚΠΟΛΔ πρέπει να γίνει αυτή τυπικά δεκτή(άρθρο 533 ΚΠΟΛΔ και να ερευνηθεί περαιτέρω ως προς το παραδεκτό και βάσιμο των κατ’ ιδίαν λόγων της(άρθρο 524 παρ.1 ΚΠΟΛΔ).
Με την με αριθμό έκθεση καταθέσεως δικογράφου ………../2022 αγωγής η ενάγουσα εκθέτει τα κάτωθι: Δυνάμει σύμβαση εργασίας ιδιωτικού δικαίου αορίστου χρόνου που καταρτίστηκε στον Πειραιά την 1-10-2018 μεταξύ της ενάγουσας και της εναγόμενης απασχολήθηκε ως υπάλληλος γραφείου από την 1-10-2018-22-7-2022 στην επιχείρηση διαιτολογίας-διατροφολογίας που αυτή διατηρεί στο Κερατσίνι-Αττικής για πέντε ημέρες εργασίας και σαράντα ώρες εβδομαδιαίως με το ωράριο που αυτή εξειδικεύει στην αγωγή της και με αμοιβή την εκάστοτε ισχύουσα από την Ε.Γ.Σ.Σ.Ε. Ότι διαρκούντος της σύμβασης εργασίας της με την εναγόμενη παντρεύτηκε τον ………. και στις 7-5-2021 γέννησε θήλυ τέκνο. Ότι δυνάμει της από 21-4-2022 Ε.Γ.Σ.Σ.Ε η οποία κυρώθηκε με την με αριθμό 38866απόφαση του Υπ. Απασχόλησης και δημοσιεύτηκε στο Φ.Ε.Κ. Β΄/2030/21/4/2022 και έχοντας αυτή συμπληρώσει την πρώτη τριετία εργασίας της ο μηνιαίος μισθός της ανερχόταν στο ποσό των 855,60 ευρώ (713+επίδομα 10% μίας τριετίας (71,30 ευρώ)+ 10% επίδομα γάμου (71,30 ευρώ). Ότι δύο μήνες πριν από την γέννηση του τέκνου της αυτή ασθένησε και έλαβε αναρρωτική άδεια και στην συνέχεια έλαβε άδεια κύησης-τοκετού διάρκειας οκτώ εβδομάδων και μετά την γέννηση του τέκνου της, άδεια λοχείας εννέα εργάσιμων εβδομάδων. Ότι η άδεια λοχείας της έληξε στις 21-7-2021. Ότι μετά την λήξη της άδειας λοχείας της ζήτησε από την εναγόμενη την ετήσια κανονική της άδεια διάρκειας 26 εργασίμων ημερών η οποία έληξε στις 21-7-2021 οπότε και υπέβαλε αίτημα στην εναγόμενη όπως της χορηγήσει άδεια φροντίδας και θηλασμού τέκνου η οποία αντιστοιχεί σε 4,68 μήνες και η οποία παρέτεινε την άδεια φροντίδας και θηλασμού του τέκνου της μέχρι την 16-1-2022. Ότι στις 16-1-2022 ζήτησε και έλαβε από την εναγόμενη την εξάμηνη επιδοτούμενη από τον Ο.Α.Ε.Δ. γονική της άδεια που έληξε στις 16-7-2022. Ότι στις 16-7-2022 ζήτησε να κάνει χρήση της κανονικής της άδειας διάρκειας 26 ημερών που έληγε στις 12-8-2022. Ότι στις 12-8-2022 η εναγόμενη της επέδωσε την από 21-7-2022 εξώδικη γνωστοποίηση-πρόσκληση-διαμαρτυρία με την οποία της γνωστοποιήθηκε ότι αναγγέλλει την οικειοθελή της αποχώρηση στο σύστημα ΕΡΓΑΝΗ διότι αυτή δεν επέστρεψε στην εργασία της με την λήξη της άδειας της προκαλώντας της ζημιά. Ότι ανωτέρω καταγγελία είναι άκυρη διότι αυτή έγινε κατά παράβαση της σχετικής νομοθεσίας. Η ενάγουσα όπως το αίτημα της παραδεκτά περιορίστηκε (άρθρα 294,295,297 ΚΠΟΛΔ) από καταψηφιστικό σε έντοκο αναγνωριστικό ως προς το κονδύλιο της ηθικής βλάβης ποσού 25.000 ευρώ ζητεί κατά την κύρια βάση της αγωγής της μισθούς υπερημερίας της από την 21-7-2022-21-4-2023 πιθανό χρόνο συζήτησης της αγωγής ποσού 10.267,20 ευρώ άλλως επικουρικώς το ποσό των 1.996,40 ευρώ ως αποζημίωση της συνεπεία της καταγγελίας της σύμβασης εργασίας της από την εναγόμενη. Ακόμη η εναγόμενη ζητεί ως δεδουλευμένα που δεν της καταβλήθηκαν (επίδομα γάμου, επίδομα τριετίας, δώρα εορτών, επίδομα αδείας και άδεια) ποσού 2.427,81 ευρώ. Περαιτέρω η ενάγουσα εκθέτει ότι η καταγγελία της σύμβασης εργασίας της έγινε υπό συνθήκες που συνιστούν αδικοπραξία και εκ του λόγου αυτού ζητεί ως χρηματική ικανοποίηση για την ηθική βλάβη που υπέστη το ποσό των 25.000 ευρώ. Μετά ταύτα ζητεί να αναγνωριστεί ότι η από 21-7-2022 δήλωση της εναγόμενης περί οικειοθελούς αποχώρησης της συνιστά καταγγελία της από 1-10-2018 σύμβασης εξαρτημένης εργασίας της και ως εκ τούτου είναι άκυρη, να υποχρεωθεί η εναγόμενη να της καταβάλλει κατά την κύρια βάση της αγωγής της το ποσό των 12.695,01 ευρώ και να αναγνωριστεί ότι υποχρεούται να της καταβάλλει το ποσό των 25.000 ευρώ, κατά την επικουρική βάση της να υποχρεωθεί η εναγόμενη να της καταβάλλει το ποσό των 4.424.21 ευρώ και να αναγνωριστεί ότι υποχρεούται να της καταβάλλει το ποσό των 25.000 ευρώ με το νόμιμο τόκο από τότε που κάθε αξίωση της κατέστη απαιτητή άλως από της επιδόσεως της αγωγής και μέχρι εξόφλησης. Ακόμη ζητεί να κηρυχθεί η απόφαση προσωρινά εκτελεστή καθώς επίσης να καταδικαστεί η εναγόμενη στην δικαστική της δαπάνη. Το Πρωτοβάθμιο Δικαστήριο εκδικάζοντας την ένδικη αγωγή κατά την ειδική διαδικασία των περιουσιακών-εργατικών διαφορών την έκρινε ορισμένη και νόμιμη και την έκανε εν μέρει δεκτή υποχρεώνοντας την εναγόμενη να καταβάλλει στην ενάγουσα το ποσό των 1.955,52 ευρώ που αντιστοιχεί στο αιτηθέν υπόλοιπο δεδουλευμένων αποδοχών της με το νόμιμο τόκο από τότε που κάθε επιμέρους ποσό κατέστη απαιτητό και μέχρις ολοσχερούς εξόφλησης. Κατά της απόφασης αυτής με την από με αριθμ. Εκθ. Καταθ. ……/2023 έφεση της παραπονείται η εναγόμενη και ήδη εκκαλούσα για τους περιεχόμενους στην ανωτέρω έφεση της λόγους οι οποίοι ανάγονται σε εσφαλμένη ερμηνεία του νόμου και σε εσφαλμένη εκτίμηση των αποδεικτικών μέσων και ζητεί την εξαφάνιση της εκκαλουμένης απόφασης έτσι ώστε να απορριφθεί η αγωγή της. Κατά της ως άνω απόφασης με την από με αριθμ. Εκθ. Καταθ. …………/2023 έφεση της παραπονείται η ενάγουσα και ήδη εκκαλούσα για τους περιεχόμενους στην ανωτέρω έφεση της λόγους οι οποίοι ανάγονται σε εσφαλμένη εκτίμηση των αποδεικτικών μέσων και ζητεί την εξαφάνιση της εκκαλουμένης απόφασης έτσι ώστε να γίνει δεκτή εν όλω η ένδικη αγωγή της.
Άλλωστε στις Ειδικές Διαδικασίες, εξακολουθεί να είναι επιτρεπτή η προσκομιδή προσθέτων ενόρκων βεβαιώσεων μέσα στην προθεσμία της αντίκρουσης, όμως αποκλειστικά με σκοπό την αντίκρουση ισχυρισμών που προβλήθηκαν το πρώτον στο ακροατήριο (άρθρο 591 παρ.1 εδ. στ`ΚΠΟΛΔ) κατά την οποία με την προσθήκη των ενώπιον του Μονομελούς Πρωτοδικείου κατατιθεμένων προτάσεων «σχολιάζονται οι αποδείξεις, προτείνονται ισχυρισμοί και προσκομίζονται ένορκες βεβαιώσεις, μόνο για την αντίκρουση ισχυρισμών που προτάθηκαν για πρώτη φορά κατά τη συζήτηση», προκύπτει, ότι με την προσθήκη στις προτάσεις επιτρέπεται, πλέον του σχολιασμού και της αξιολόγησης των αποδείξεων, που έχουν ήδη προσκομισθεί με τις προτάσεις, να προταθούν ισχυρισμοί και να προσκομισθούν ένορκες βεβαιώσεις, έγγραφα και γνωμοδοτήσεις, κατά το άρθρο 390 ΚΠΟΛΔ, μόνο, όμως, για την αντίκρουση ισχυρισμών που προτάθηκαν παραδεκτώς για πρώτη φορά με τις προτάσεις. Επίκληση και προσκομιδή αποδεικτικού μέσου προς απόδειξη ή ανταπόδειξη, άμεση ή έμμεση, των ισχυρισμών των διαδίκων, που ασκούν ουσιώδη επίδραση στην έκβαση της δίκης, με την προσθήκη στις προτάσεις τους, είναι απαράδεκτη, εκτός αν γίνεται επίκληση, ότι αφορά την αντίκρουση συγκεκριμένων ισχυρισμών που προτάθηκαν για πρώτη φορά με τις προτάσεις του αντιδίκου, ως τοιούτων νοουμένων των αυτοτελών ισχυρισμών (ΑΠ 321/2018, ΑΠ 616/2015, ΑΠ 543/2014, ΕφΑιγ 35/2020, EφΛαρ 245/2019, ΕφΔωδ 215/2017, ΕφΠειρ 294/2016 ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ). Από το συνδυασμό των ανωτέρω διατάξεων συνάγεται, ότι για να είναι σαφής και ορισμένη η επίκληση πρόσθετων ενόρκων βεβαιώσεων μαρτύρων ενώπιον ειρηνοδίκη ή συμβολαιογράφου ή προξένου, οι οποίες προσκομίσθηκαν ενώπιον του πρωτοβάθμιου δικαστηρίου ή ενώπιον του εφετείου στη διαδικασία της δευτεροβάθμιας δίκης (άρθρ.524 παρ.1ΚΠΟΛΔ), για την αντίκρουση ενόρκων βεβαιώσεων, πρέπει, στην προσθήκη των προτάσεων του διαδίκου που τις προσκόμισε, να αναφέρεται, εκτός των άλλων, ότι αυτές προσκομίζονται για την αντίκρουση ενόρκων βεβαιώσεων του αντιδίκου, ώστε το δικαστήριο της ουσίας να κρίνει αυτές παραδεκτές και στη συνέχεια να ελέγξει, αν πράγματι προσκομίσθηκαν για τον σκοπό αυτό προσκόμισε (ΑΠ 613/2018, ΑΠ 74/2017, ΑΠ 537/2016 ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ).
Από την επανεκτίμηση των ενόρκων καταθέσεων των μαρτύρων απόδειξης και ανταπόδειξης που εξετάστηκαν ενόρκως ενώπιον του Πρωτοβάθμιου Δικαστηρίου, όλων των εγγράφων που προσκομίζουν και επικαλούνται οι διάδικοι, πλην των με αριθμό ………../7/10/2022 ένορκων βεβαιώσεων τριών μαρτύρων που λήφθηκαν ενώπιον του Ειρηνοδίκη Νίκαιας μετά την συζήτηση της αγωγής στις 4-10-2022 και προς ανταπόδειξη των ισχυρισμών και αποδεικτικών μέσων της αντίκρουσης οι οποίες αναγράφονται στην προσθήκη των προτάσεων της εναγόμενης ότι προσκομίζονται προς αντίκρουση των ισχυρισμών της ενάγουσας πλην όμως δεν αναγράφουν ότι αφορούν την αντίκρουση συγκεκριμένων ισχυρισμών που προτάθηκαν για πρώτη φορά με τις προτάσεις της ενάγουσας, δεκτού γενομένου του σχετικού ισχυρισμού της ενάγουσας περί μη λήψης αυτών καθόσον δεν πληρούνται οι προϋποθέσεις λήψεις αυτών κατά τα ειδικότερα εκτεθέντα στην μείζονα σκέψη της παρούσης και την εν γένει αποδεικτική διαδικασία αποδεικνύονται τα ακόλουθα πραγματικά περιστατικά:
Δυνάμει της από 1-10-2018 σύμβασης εργασίας ιδιωτικού δικαίου αορίστου χρόνου η εναγόμενη που διατηρεί διαιτολογικό-διατροφολογικό γραφείο στο ….. προσέλαβε την ενάγουσα προκειμένου να εργαστεί στο γραφείο της με την ειδικότητα του υπαλλήλου γραφείου. Η ενάγουσα εργαζόταν με πλήρες ωράριο για πέντε ημέρες την εβδομάδα και για οκτώ ώρες ημερησίως και ειδικότερα την Δευτέρα και την Τετάρτη από τις 11.30-13.30 και από τις 14.30-20.30, την Τρίτη και την Πέμπτη από τις 9.00-13.00 και από τις 16.30-20.30 και την Παρασκευή από τις 10.00-18.00. Τον χρόνο πρόσληψης της η ενάγουσα διάνυε το 25 ο έτος της ηλικίας της ήταν άγαμη και η πρόσληψη της έγινε από επιδοτούμενο πρόγραμμα του Ο.Α.Ε.Δ με μηνιαίο μισθό 586,06 ευρώ όπως αυτός προέκυπτε σύμφωνα με την με αριθμό 6/28/2/2012 ΠΥΣ (ΦΕΚ Α΄38/28/2/2012). Οι αποδοχές της ενάγουσας αναπροσαρμόστηκαν βάσει της ΥΑ 38866/21/4/2022 (ΦΕΚ Β΄2030/2022) με χρόνο ισχύος την 1-5-2022 οπότε ορίστηκε κατώτατος-βασικός μισθός ποσού 713 ευρώ. Μετά την πρόσληψη της ενάγουσας αυτή και διαρκούσης της εργασιακής της σχέσης με την εναγόμενη παντρεύτηκε τον ………. και στις 7-5-2021 γέννησε θήλυ τέκνο. Η ενάγουσα συμπλήρωσε τριετία στην ίδια εργοδότρια την 1-10-2021 πλην όμως δεν της αναγνωρίστηκε η σχετική προϋπηρεσία. Αυτό διότι σύμφωνα με το άρθρο 4 της Π.Υ.Σ. 6/2012 «από 14.4.2012 και μέχρι το ποσοστό της ανεργίας να διαμορφωθεί κάτω του 10%, αναστέλλονται οι διατάξεις νόμων, ΣΣΕ κλπ. που προβλέπουν αυξήσεις μισθών ή ημερομισθίων, περιλαμβανομένων και εκείνων περί υπηρεσιακών ωριμάνσεων, με μόνη προϋπόθεση την πάροδο συγκεκριμένου χρόνου εργασίας, όπως ενδεικτικά το επίδομα πολυετίας, το επίδομα χρόνου εργασίας, το επίδομα τριετίας και το επίδομα πενταετίας». Ενόψει της διάταξης αυτής ο χρόνος υπηρεσίας-προϋπηρεσίας «παγώνει» στις 14.2.2012 και συνεπώς δεν είναι δυνατή η συμπλήρωσή του για τη χορήγηση των προβλεπόμενων σε κανονιστικές ρυθμίσεις χρονοεπιδομάτων [Ως συνταγματικά ανεκτό έκρινε, κατά πλειοψηφία, η Ολομέλεια του ΣτΕ (2307/2014) τον περιορισμό που η διάταξη αυτή επιφέρει στη συλλογική αυτονομία]. Κατόπιν τούτων συνάγεται με σαφήνεια και ενάργεια ότι η προσαύξηση των τριετιών χορηγείται για υπηρεσία-προϋπηρεσία που έχει διανυθεί μέχρι τις 14.2.2012, ενώ δεν λαμβάνεται υπόψη υπηρεσία-προϋπηρεσία που έχει διανυθεί και διανύεται εφεξής [Δ. Ζερδελής, Εργατικό Δίκαιο, 2019.797]. Ακόμη δεν της αναγνωρίστηκε επίδομα γάμου διότι το επίδομα γάμου δεν συγκαταλέγεται στον ελάχιστο νόμιμο μισθό όπως επίσης δεν συγκαταλέγεται και στις κανονιστικές ρυθμίσεις σσε ή ΔΑ που εξακολουθούν να ισχύουν μετά την λήξη τους (ΑΠ 1522/2018, Μ.ΕΦ.ΘΕΣΣΑΛ. 747/2022Τ.Ν.Π. ΝΟΜΟΣ). Οι μεταβατικές διατάξεις του ν.4046/2012 και της ΠΥΣ 6/2022 δεν αντιβαίνουν στα άρθρα 22,23 Συντάγματος (ΟΛ.ΣΤΕ2307/2014, Μ.ΕΦ ΘΕΣ. 219/2016 Τ.Ν.Π. ΝΟΜΟΣ) απορριπτόμενου του σχετικού ισχυρισμού της ενάγουσας περί αντισυνταγματικότητας των σχετικών διατάξεων. Λίγους μήνες πριν την γέννηση του τέκνου της ασθένησε και έλαβε από τον φορέα Υγείας και Κοινωνικής Ασφάλειας αναρρωτική άδεια 25 ημερών λόγω προβλήματος πλακούντα για το οποίο η εναγόμενη ενημερώθηκε σχετικά η οποία άδεια ξεκίνησε στις 15-2-2021 και έληξε στις 11-3-2021. Μετά την λήξη της ανωτέρω άδειας η ενάγουσα έλαβε άδεια κύησης τοκετού διάρκειας οκτώ εβδομάδων που ξεκίνησε στις 12-3-2021 και έληξε στις 7-5-2021 με την γέννηση του τέκνου της και μετά την γέννηση του, έλαβε άδεια λοχείας εννέα εργάσιμων εβδομάδων σύμφωνα με το άρθρο 7 της από 23-5-2000 Ε.Γ.Σ.Σ.Ε. που κυρώθηκε με το άρθρο 11 του ν.2874/2000 η οποία άρχισε στις 8-5-2021και έληξε στις 9-7-2021 ημέρα Παρασκευή. Μετά την λήξη της άδειας λοχείας η ενάγουσα ζήτησε και έλαβε από την εναγόμενη, κανονική άδεια με χρόνο έναρξης στις 12-7-2021 και λήξης στις 10-8-2021. Στη συνέχεια η ενάγουσα ζήτησε και έλαβε την προβλεπόμενη από την διάταξη του άρθρου 142 παρ.1 ν. 3655/2008, εξάμηνη άδεια κατά το διάστημα της οποίας αυτή επιδοτείται από τον Ο.Α.Ε.Δ. με χρόνο έναρξης στις 11-8-2021 και λήξης στις 12-2-2022. Το ότι η ενάγουσα έλαβε την ανωτέρω άδεια το ανωτέρω χρονικό διάστημα προκύπτει από το γεγονός ότι η ίδια δεν υπέβαλε στον ΟΑΕΔ αίτηση για την λήψη αυτής τον Φεβρουάριο του 2022 αλλά υπέβαλε στις 20-2-2022 υπεύθυνη δήλωση στον ΟΑΕΔ για λήψη άδειας άνευ αποδοχών ανατροφής τέκνου από τις 1-3-2022-30-6-2022. Τα παραπάνω ενισχύονται από την από 26-2-2022 υπεύθυνη δήλωση της ενάγουσας προς τον ΟΑΕΔ στην οποία αναφέρει ότι επιθυμεί το προαναφερόμενο σ’ αυτή χρονικό διάστημα να της καταλογιστεί ως άδεια άνευ αποδοχών άλλως αυτή θα ζητούσε να λάβει την εξάμηνη άδεια ανατροφής τέκνου που δικαιούταν εκ του νόμου. Επιπλέον ενισχύονται και από την από 18-8-2021 βεβαίωση-δήλωση εργοδότη στην οποία αναγράφεται ότι η ειδική άδεια προστασίας της μητρότητας χορηγήθηκε από την επιχείρηση της εναγόμενης το διάστημα από 11-8-2021 11-2-2022. Η ενάγουσα η οποία μετά την τέλεση του γάμου της διέμενε στο …..-Αττικής όπου υπήρχε η συζυγική οικία και όχι στο Κερατσίνι που κατοικούσε κατά την πρόσληψη της στην επιχείρηση της εναγόμενης αντιμετώπιζε πρόβλημα πρόσβασης στην εργασία της διότι αυτή ήταν υποχρεωμένη να κάνει την διαδρομή ……… ακόμη και τέσσερις φορές την ημέρα χρησιμοποιώντας για τον σκοπό αυτό αστικό λεωφορείο και δεδομένου ότι αυτή δεν είχε άτομο να προσέχει την ανήλικη κόρη της στο διάστημα που αυτή εργαζόταν προσπαθούσε να παρατείνει την άδεια της τουλάχιστον μέχρι την έναρξη της νέας σχολικής χρονιάς. Η ενάγουσα όφειλε να επιστρέψει στην εργασία της στις 1-7-2022 ζήτησε με e-mail από την εναγόμενη στις 15.21 της ίδιας ημέρας και όχι όπως αυτή εκθέτει στην αγωγή της στις 16-7-2022 να της χορηγηθεί κανονική άδεια του έτους 2022 για την 1-7-2022 και για την 4-7-2022 ημέρα Δευτέρα πλην όμως η εναγόμενη της αρνήθηκε. Η ενάγουσα στις 4-7-2022 και στις 13.45 μέσω e-mail ζήτησε την ισόχρονη άδεια του μειωμένου ωραρίου για την γέννηση του τέκνου της μέχρι αυτό να φθάσει στην ηλικία των 18 μηνών πλην όμως η εναγόμενη της αρνήθηκε και της δήλωσε ότι θα λάβει την άδεια της τον Αύγουστο οπότε το γραφείο της κλείνει καλώντας την να προσέλθει στην εργασία της. Η ενάγουσα την Τρίτη 5-7-2022 στις 8.18 έστειλε e-mail στην εναγόμενη και της δήλωνε ότι έχει έρθει σε επαφή με άτομο θετικό στον κορωνοϊό και ως εκ τούτου αυτή αδυνατούσε να προσέλθει στην εργασία της διότι έπρεπε να παραμείνει σε καραντίνα για πέντε ημέρες. Η εναγόμενη μέσω e-mail που της απέστειλε την ίδια ημέρα στις 9.15 της ανταπάντησε ότι στην συγκεκριμένη περίπτωση δεν προβλέπεται η απομόνωση αλλά προβλέπεται μάσκα υψηλής αναπνευστικής προστασίας ή διπλής μάσκας για δέκα ημέρες. Παράλληλα προβλέπεται και η διενέργεια εργαστηριακού ελέγχου(rapid test) την πέμπτη ημέρα από την έκθεση. Η ενάγουσα και τότε δεν προσήλθε στην εργασία της επικαλούμενη με νεότερο μήνυμα που απέστειλε στην εναγόμενη την ίδια ημέρα και στις 10.11 ότι δεν αισθανόταν καλά και ότι θα επισκεπτόταν ιατρό χωρίς όμως να προσκομίσει αποτέλεσμα ιατρικής εξέτασης που να βεβαιώνει ότι τα συμπτώματα που ανέφερε στο μήνυμά της οφείλονταν στον κορονοϊό ή όχι παρότι αυτό θα ήταν πολύ εύκολο για αυτή. Στη συνέχεια την ίδια ημέρα στις 21.03 απέστειλε στην εναγόμενη με μήνυμα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου την ιατρική γνωμάτευση του ιατρού-παθολόγου …………. όπου αναφερόταν ότι η ενάγουσα πάσχει από ιογενή λοίμωξη μη καθορισμένη με αδυναμία κόπωσης και καταβολή και για την αιτία αυτή της χορηγείτο αναρρωτική άδεια τεσσάρων ημερών. Με το ίδιο περιεχόμενο ήταν η νεότερη από 11-7-2022 ιατρική βεβαίωση του ιδίου ιατρού όπου χαρακτηριζόταν η συμπτωματολογία της ενάγουσας εμμένουσας και της χορηγήθηκε αναρρωτική άδεια πέντε ημερών και δη μέχρι την Παρασκευή 16-7-2022 η οποία απεστάλθη στην εναγόμενη με μήνυμα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου στις 11-7-2022 στις 20.18. Η αποδεικτική δύναμη των παραπάνω ιατρικών βεβαιώσεων κρίνεται ως αμφισβητήσιμη από το παρόν Δικαστήριο. Αυτό διότι στην ένδικη αγωγή της η ενάγουσα δεν αναγράφει ιατρικό πρόβλημα συνεπεία του οποίου αυτή ζήτησε αναρρωτική άδεια στο χρονικό αυτό σημείο πλην όμως αναγράφει ότι η γονική της άδεια έληγε στις 16-7-2022 και ότι αυτή ζήτησε στις 16-7-2022 να κάνει χρήση της κανονικής της άδειας που έληγε στις 11-8-2022 που η εναγόμενη αρνήθηκε να της χορηγήσει. Η ενάγουσα παρότι μπορούσε να μεταβεί σε ένα εφημερεύον νοσοκομείο ή Κέντρο Υγείας και να λάβει ανέξοδα σχετική ιατρική γνωμάτευση που να βεβαιώνει την πάθηση της με το κύρος ιατρικής γνωμάτευσης Ε.Σ.Υ. επέλεξε να εξεταστεί από ιδιώτη ιατρό με αυξημένο τιμολόγιο παροχής υπηρεσιών. Ακόμη αυτή δεν προσκόμισε έστω και σε μεταγενέστερο στάδιο αποτέλεσμα rapid test που να βεβαιώνει ότι αυτή είχε προσβληθεί από κορονοϊό. Στη συνέχεια και μετά τη λήξη της αναρρωτικής άδειας η ενάγουσα δεν προσήλθε να εργαστεί χωρίς να ενημερώσει σχετικά την εναγόμενη και έτσι η εναγόμενη στις 19-7-2022 της απέστειλε εξώδικη δήλωση στην οποία αυτή αναφέρει ότι αυτή θεωρεί ότι η συνέχιση της από μέρους της συμπεριφοράς αυτής θα θεωρηθεί κατά νόμο αθέτηση των συμβατικών υποχρεώσεων της ενάγουσας και εκπεφρασμένη βέβαια βούληση αυτής να καταγγείλει μονομερώς(η ενάγουσα) την σύμβαση εργασίας της και ότι θα προβεί στα νόμιμα. Η εναγόμενη δεν προέβη σε κάποια νομική κίνηση πλην όμως ο σύζυγος της μετέβη στο γραφείο της εναγόμενης και προκάλεσε φραστικό επεισόδιο με τους υπαλλήλους του γραφείου της και με τον σύζυγο της εναγόμενης. Στη συνέχεια η εναγόμενη της απέστειλε την από 21-7-2022 εξώδικη δήλωση της που της επιδόθηκε στις 21-7-2022 όπου δήλωνε στην ενάγουσα ότι η αδικαιολόγητη απουσία της από την εργασία της παρά τις συνεχείς οχλήσεις της συνιστά μονομερή καταγγελία της σύμβασης εργασίας της με αποτέλεσμα αυτή να έχει αποχωρήσει οικειοθελώς. Παράλληλα της δήλωνε ότι αυτή της συγκοινοποιεί το έντυπο 5 της οικειοθελούς της αποχώρησης νομίμως συντεταγμένο και υπογεγραμμένο. Συνεπώς μα βάση τα παραπάνω αποδειχθέντα πραγματικά περιστατικά αποδεικνύεται ότι η ενάγουσα προσπαθούσε να καθυστερήσει την επάνοδο της στην εργασία της και ως εκ τούτου η συμπεριφορά της αυτή που αναλύθηκε ανωτέρω συνιστά οικειοθελή αποχώρηση από την εργασία της η οποία τοποθετείται στις 21-7-2022 διότι τουλάχιστον αυτό το χρονικό διάστημα αυτή είχε πλήρη επίγνωση των ενεργειών της καθόσον αυτή είχε ενημερωθεί από την εναγόμενη σχετικά με απουσία της από την εργασία της ήδη από την 1-7-2022 και μετέπειτα (βλ. το από 1-7-2022 ηλεκτρονικό μήνυμα της ενάγουσας προς την εναγόμενη) στο πλαίσιο της ανταλλαγής μηνυμάτων μεταξύ τους για τις συνέπειες που θα είχε η εξακολούθηση της συνέχειας της συμπεριφοράς της ενάγουσας κάτι που της ξεκαθαρίστηκε πλήρως στις 21-7-2022 με το εξώδικο που της έστειλε η εναγόμενη ως τελευταία προειδοποίηση αυτής προς την ενάγουσα. Επομένως η ένδικη αγωγή κρίνεται ότι έχει ασκηθεί καταχρηστικά από την ενάγουσα για τους προαναφερόμενους λόγους. Μετά ταύτα είναι απορριπτέο το κύριο αίτημα για την επιδίκαση μισθών υπερημερίας και το επικουρικό αίτημα για την επιδίκαση αποζημίωση απόλυσης καθώς επίσης και το κονδύλιο για την επιδίκαση χρηματικής ικανοποίησης για την ηθική βλάβη της ενάγουσας. Τέλος σχετικά με τον έβδομο λόγο έφεσης της ενάγουσας σχετικά με τον ισχυρισμό της ότι η εξώδικος δήλωση του εργοδότη περί οικειοθελούς αποχώρησης του εργαζόμενου πρέπει να επιδίδεται στον εργαζόμενο που αφορά τέσσερις εργάσιμες ημέρες πριν την αποχώρηση και η αναγγελία αυτής στο σύστημα ΕΡΓΑΝΗ να γίνεται την επόμενη εργάσιμη ημέρα από την επίδοση της εξώδικης δήλωσης, πρέπει να απορριφθεί ως μη νόμιμος διότι κατ’ άρθρο 527 ΚΠΟΛΔ είναι απαράδεκτη η προβολή του στην κατ’ έφεση δίκη διότι αυτός ο ισχυρισμός δεν προτάθηκε στην πρωτοβάθμια δίκη καίτοι αυτός ήταν γνωστός στην ενάγουσα και θα μπορούσε να προταθεί στο ανωτέρω χρονικό διάστημα. Η ενάγουσα κατά τον χρόνο πρόσληψης της στην εναγόμενη λάμβανε 586,08 ευρώ μηνιαίο μισθό Ωστόσο την 1-2-2019 δυνάμει της ΥΑ 4241/127/30/1/2019 ο κατώτατος μισθός αυξήθηκε κατά 10,91% για τους εργαζόμενους άνω των 25 ετών και κατά 27,22% για τους εργαζόμενους από 18-25 ετών (κατάργηση υποκατώτατου μισθού) και διαμορφώθηκε από τα 586 ευρώ στα 650ευρώ μικτά ενώ ταυτόχρονα καταργήθηκε και ο υποκατώτατος μισθός των 511 ευρώ για νέους έως 25 ετών. Διαμορφώθηκε δηλαδή ανεξαρτήτως ηλικίας στα 650 ευρώ για 12 πληρωμές ετησίως. Όπως προελέχθη ανωτέρω η ενάγουσα δεν δικαιούται επιδόματος προϋπηρεσίας (τριετιών) και επιδόματος γάμου. Αυτό πρακτικά σημαίνει ότι ως Δώρο Πάσχα έτους 2021 έπρεπε να της καταβληθεί το ποσό των 650:2=325 ευρώ, καθώς επίσης το ποσό των 325 ευρώ ως Δώρο Πάσχα έτους 2022. Της καταβλήθηκε ποσό 294,30 ευρώ για κάθε έτος και της οφείλεται η διαφορά εκάστου έτους ποσού30,70 ευρώ (325-294,30)*2 έτη=61,40 ευρώ. Ως δώρο Χριστουγέννων 2021 της καταβλήθηκε το ποσό των 588,60 ευρώ και της οφείλεται η διαφορά ποσού 61,40(650-588,60). Ως άδεια έτους 2021 της καταβλήθηκε το ποσό των 588,60 ευρώ ενώ έπρεπε να της καταβληθεί ως διαφορά το ποσό των 61,40 ευρώ(650-588,40), ενώ ως επίδομα αδείας έτους 2021 της καταβλήθηκε το ποσό των 294,30 ευρώ ενώ έπρεπε να της καταβληθεί η διαφορά ποσού 30,70 ευρώ(650:2=325-294,30). Συνεπώς έπρεπε να της έχει καταβληθεί από την ενάγουσα στην εναγόμενη για τις ανωτέρω αιτίες το ποσό των 214,90(61,40+61,40+61,40+30,70) με τον νόμιμο τόκο από την επομένη που κατέστη ληξιπρόθεσμο και απαιτητό κάθε ένα από τα επί μέρους κονδύλια που το αποτελούν και μέχρι την εξόφληση του. Πρέπει συνεπώς να γίνει δεκτός ο λόγος αμφοτέρων των εφέσεων περί εσφαλμένης ερμηνείας του νόμου και κακής εκτίμησης των αποδείξεων να εξαφανισθεί η εκκαλουμένη κατά παραδοχή της εφέσεως αμφοτέρων των εκκαλούντων, να κρατηθεί η υπόθεση από το Δικαστήριο τούτο, και να γίνει η ένδικη αγωγή εν μέρει δεκτή ως κατ’ ουσίαν βάσιμη και να υποχρεωθεί η εναγόμενη να καταβάλλει στην ενάγουσα το ποσό των 214,90 ευρώ με τον νόμιμο τόκο από την επομένη που κατέστη ληξιπρόθεσμο και απαιτητό κάθε ένα από τα επί μέρους κονδύλια που το αποτελούν και μέχρι την εξόφληση του. Τέλος πρέπει να επιβληθεί μέρος της δικαστικής δαπάνης της εκκαλούσης της από με αριθμό εκθ. κατ. δικ. έφεσης ………/2023 αμφοτέρων των βαθμών δικαιοδοσίας σε βάρος της εφεσίβλητης(άρθρα 106, 178, 183, 191 παρ. 2ΚΠολΔ) κατά τα ειδικότερα οριζόμενα στο διατακτικό της παρούσης, όπως επίσης πρέπει να επιβληθεί μέρος της δικαστικής δαπάνης της εκκαλούσης της από με αριθμό εκθ. κατ. δικ. έφεσης ………./2023 αμφοτέρων των βαθμών δικαιοδοσίας σε βάρος της εφεσίβλητης (άρθρα 106, 178, 183, 191 παρ. 2ΚΠολΔ) κατά τα ειδικότερα οριζόμενα στο διατακτικό της παρούσης.
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ
ΣΥΝΕΚΔΙΚΑΖΕΙ αντιμωλία των διαδίκων την από με αριθμό εκθ. κατ. δικ. ……../2023 έφεση και την με αριθμό εκθ. κατ. δικ. ……/2023 έφεση.
ΔΕΧΕΤΑΙ τυπικώς και κατ’ ουσίαν την με αριθμ. Κατ. ……./2023 έφεση.
ΕΞΑΦΑΝΙΖΕΙ την εκκαλουμένη υπ’ αριθμ. 1525/2023 οριστική απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιά(ειδική διαδικασία περιουσιακών-εργατικών διαφορών).
ΚΡΑΤΕΙ την υπόθεση και δικάζει επί της ουσίας την από με αριθμ. εκθ. κατ. δικ…………/2022 αγωγή.
ΔΕΧΕΤΑΙ εν μέρει αυτή.
ΥΠΟΧΡΕΩΝΕΙ την εναγόμενη να καταβάλλει στην ενάγουσα το ποσό των διακοσίων δέκα τεσσάρων ευρώ και ενενήντα λεπτών (214,90) ευρώ με τον νόμιμο τόκο από την επομένη που κατέστη ληξιπρόθεσμο και απαιτητό κάθε ένα από τα επί μέρους κονδύλια που το αποτελούν και μέχρι την εξόφληση του.
ΕΠΙΒΑΛΛΕΙ σε βάρος της εφεσίβλητης μέρος της δικαστικής δαπάνης της εκκαλούσης αμφοτέρων των βαθμών δικαιοδοσίας την οποία ορίζει στο ποσό των τριακοσίων (300) ευρώ.
ΔΕΧΕΤΑΙ τυπικώς και κατ’ ουσίαν την με αριθμ. Κατ. . ……./2023 έφεση.
ΕΞΑΦΑΝΙΖΕΙ την εκκαλουμένη υπ’ αριθμ. 1525/2023 οριστική απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιά(ειδική διαδικασία περιουσιακών-εργατικών διαφορών).
ΚΡΑΤΕΙ την υπόθεση και δικάζει επί της ουσίας την από με αριθμ. εκθ. κατ. δικ………./2022 αγωγή.
ΔΕΧΕΤΑΙ εν μέρει αυτή.
ΥΠΟΧΡΕΩΝΕΙ την εναγόμενη να καταβάλλει στην ενάγουσα το ποσό των διακοσίων δέκα τεσσάρων ευρώ και ενενήντα λεπτών(214,90) ευρώ με τον νόμιμο τόκο από την επομένη που κατέστη ληξιπρόθεσμο και απαιτητό κάθε ένα από τα επί μέρους κονδύλια που το αποτελούν και μέχρι την εξόφληση του.
ΕΠΙΒΑΛΛΕΙ σε βάρος της εφεσίβλητης μέρος της δικαστικής δαπάνης της εκκαλούσης αμφοτέρων των βαθμών δικαιοδοσίας την οποία ορίζει στο ποσό των τριακοσίων (300) ευρώ.
Κρίθηκε, αποφασίστηκε και δημοσιεύτηκε στο ακροατήριο του στον Πειραιά στις 15-1-2024 απόντων των διαδίκων και των πληρεξουσίων τους δικηγόρων.
Ο ΔΙΚΑΣΤΗΣ Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ