ΤΟ ΤΡΙΜΕΛΕΣ ΕΦΕΤΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΩΣ
Αριθμός 598/2023
Συγκροτήθηκε από τους Δικαστές Βασίλειο Παπανικόλα Πρόεδρο Εφετών, Σταυρούλα Λιακέα, Εφέτη και Σωκράτη Γαβαλά, Εφέτη-Εισηγητή, και από τη Γραμματέα Κ.Σ.
Συνεδρίασε δημόσια στο ακροατήριό του, την ………., προκειμένου να δικάσει την υπόθεση μεταξύ:
Των Εκκαλούντων: (1) Της Ανώνυμης Εταιρείας, με την επωνυμία <<………>>, ( Α.Φ.Μ. ………), εδρεύουσας στο …………. και εκπροσωπούμενης νόμιμα,
(2) ……….. που παραστάθηκαν αμφότεροι στο ακροατήριο του Δικαστηρίου τούτου δια του πληρεξούσιου Δικηγόρου τους Γεώργιου Βουκελάτου (Δ.Σ.Α. ….), (βλ. το υπ’ αριθμόν Π ………/02-05-2022 γραμμάτιο προκαταβολής εισφορών του Δ.Σ.Α. – άρθρο 61 Ν. 4194/2013), ο οποίος κατέθεσε δήλωση, προκειμένου να εκδικαστεί η υπόθεση χωρίς να παραστεί ο ίδιος, κατά την εκφώνηση της υπόθεσης από τη σειρά του οικείου πινακίου, σύμφωνα με τη διάταξη του άρθρου 242 παρ. 2 Κ.Πολ.Δ.
Της Εφεσίβλητης: …….., η οποία παραστάθηκε στο ακροατήριο του Δικαστηρίου τούτου με τον πληρεξούσιο Δικηγόρο της Κωνσταντίνο Κατσιλιέρη (Δ.Σ.Α. ……), (βλ. το υπ’ αριθμόν Π ………/09-03-2023 γραμμάτιο προκαταβολής εισφορών του Δ.Σ.Α. – άρθρο 61 Ν. 4194/2013).
Η εφεσίβλητη ……… αρχικά άσκησε ενώπιον του Ειρηνοδικείου Πειραιώς σε βάρος των εκκαλούντων την από 18/07/2017 αγωγή της, η οποία κατατέθηκε στη Γραμματεία του ως άνω Δικαστηρίου με γενικό αριθμό κατάθεσης (Γ.Α.Κ.) …. και ειδικό αριθμό κατάθεσης δικογράφου (Ε.Α.Κ.Δ) …./2017 αγωγή της,
Επί της αγωγής αυτής εκδόθηκε αντιμωλία των διαδίκων η υπ’ αριθμόν 58/2019 απόφαση, με την οποία το παραπάνω Δικαστήριο κήρυξε εαυτόν αναρμόδιο και παρέπεμψε την ένδικη υπόθεση ενώπιον του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς.
Ακολούθως, η ενάγουσα άσκησε ενώπιον του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς την από 31-10-2020 αγωγή της, που κατατέθηκε στη Γραμματεία του Δικαστηρίου αυτού με γενικό αριθμό έκθεσης κατάθεσης δικογράφου (Γ.Α.Κ.) …../2021 και ειδικό αριθμό κατάθεσης δικογράφου (Ε.Α.Κ.Δ.) ……/2021, με την οποία μεταξύ άλλων παραιτήθηκε από το δικόγραφο της αγωγής της, που είχε ασκήσει προηγουμένως ενώπιον του Ειρηνοδικείου Πειραιώς.
Επί της αγωγής αυτής εκδόθηκε η υπ’ αριθμόν 1.695/2022 (οριστική) απόφαση, κατά τη διαδικασία των άρθρων 614 και 591 Κ. Πολ.Δ. (Διαδικασία Περιουσιακών Διαφορών), αντιμωλία των διαδίκων, με την οποία έγινε δεκτή εν μέρει η ένδικη αγωγή, κατά τα ειδικότερα οριζόμενα σε αυτήν.
Κατά της αποφάσεως αυτής οι εναγόμενοι άσκησαν ενώπιον του Δικαστηρίου τούτου την από 21/05/2021 έφεσή τους, που κατατέθηκε στη Γραμματεία του εκδόσαντος αυτήν Δικαστηρίου, με γενικό αριθμό έκθεσης κατάθεσης (Γ.Α.Κ.) …../12-07-2022 και ειδικό αριθμό κατάθεσης ενδίκου μέσου (Ε.Α.Κ.Δ.) …../12-07-2022 και ακολούθως στη Γραμματεία του Δικαστηρίου τούτου με γενικό αριθμό κατάθεσης (Γ.Α.Κ.) …../2022 και ειδικό αριθμό έκθεσης κατάθεσης δικογράφου-ενδίκου μέσου (Ε.Α.Κ.Δ) ……/2022, δικάσιμος δε ορίστηκε αυτή, που αναφέρεται στην αρχή της παρούσας.
Η υπόθεση εκφωνήθηκε από τη σειρά του οικείου πινακίου και συζητήθηκε αντιμωλία των διαδίκων.
Ο πληρεξούσιος Δικηγόρος της εφεσίβλητης ανέπτυξε τους ισχυρισμούς του και ζήτησε να γίνουν δεκτά, όσα διαλαμβάνονται στις προτάσεις, τις οποίες κατέθεσε, κατά την εκδίκαση της υπό κρίση έφεσης.
ΑΦΟΥ ΜΕΛΕΤΗΣΕ ΤΗ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ
ΚΑΙ ΣΚΕΦΘΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ
(Ι) Η κρινόμενη από 11 Ιουλίου 2022 και με αριθμό έκθεσης κατάθεσης δικογράφου (Γ.Α.Κ.) …./(Ε.Α.Κ.Δ.) …../12-07-2021 έφεση των εκκαλούντων-εναγομένων κατά της υπ’ αριθμόν 1695/2022 (οριστικής) απόφασης του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς, που εκδόθηκε, αντιμωλία των διαδίκων, κατά τη διαδικασία των περιουσιακών διαφορών (Διαδικασία Άρθρων 614 και 591 Κ.Πολ.Δ.), αρμοδίως φερόμενη ενώπιον του Δικαστηρίου τούτου (άρθρο 19 Κ. Πολ.Δ.), ασκήθηκε, σύμφωνα με τις νόμιμες διατυπώσεις και εμπρόθεσμα, ήτοι, μέσα στην προθεσμία του μηνός από το χρόνο επίδοσης αυτής, την 14η Ιουνίου 2021, όπως προκύπτει από την υπ’ αριθμόν ……/14-06-2022 έκθεση επίδοσης της Δικαστικής Επιμελήτριας στο Εφετείο Αθηνών, με έδρα στο Πρωτοδικείο Αθηνών, την οποία προσκομίζει με επίκληση η εφεσίβλητη, ως επισπεύδουσα τη συγκεκριμένη διαδικαστική ενέργεια διάδικος, σύμφωνα με τις διατάξεις των άρθρων 196 και 107 Κ.Πολ.Δ., που τυγχάνουν εφαρμοστέες και στην προκείμενη έκκλητη δίκη, (άρθρα 495 παρ. 1- 2, 498, 499, 511, 513 παρ. 1β, 516 παρ. 1, 517 και 518 παρ. 1 Κ.Πολ.Δ. Συνεπώς, εφόσον για το παραδεκτό της συζήτησής της καταβλήθηκε, κατ` άρθρο 495 παρ. 4 εδ. δ` ΚΠολΔ. παράβολο του Ελληνικού Δημοσίου, αξίας εκατόν πενήντα (150,00) ευρώ (βλ. το με αριθμό κωδικού ……………/2022 ηλεκτρονικό (e-) παράβολο), πρέπει αυτή να γίνει τυπικά δεκτή και να ερευνηθεί περαιτέρω ως προς το παραδεκτό και το βάσιμο των λόγων αυτής, κατά την ίδια διαδικασία, κατά την οποία εκδόθηκε η εκκαλούμενη απόφαση.
(ΙΙ) Με την ένδικη αγωγή της, η ενάγουσα εκθέτει ότι ο πρώτος (1ος) εναγόμενος και αντίστοιχα δεύτερος (2ος) των εκκαλούντων …………., με την ιδιότητά του, ως παραγωγός και παρουσιαστής εκπομπής του τηλεοπτικού σταθμού <<…..>> ιδιοκτησίας της δεύτερης (2ης) εναγόμενης και αντίστοιχα πρώτης (1ης) εκκαλούσας και ως ιδιοκτήτης και συντάκτης του ιστολογίου <<………..>>, και οι υπεύθυνοι του Τμήματος Ειδήσεων και οι παρουσιαστές πρωινής τηλεοπτικής εκπομπής του τηλεοπτικού σταθμού <<……>>, ιδιοκτησίας της, καθώς και οι υπεύθυνοι- διαχειριστές της επίσημης ιστοσελίδας του τηλεοπτικού σταθμού << ………>>, ισχυρίστηκαν ότι η ενάγουσα είχε ταυτόχρονα για χρονικό διάστημα τεσσάρων (4) μηνών από το μήνα Αύγουστο έως τις αρχές του μήνα Δεκεμβρίου του έτους 2016 την ιδιότητα του δημοσίου φορολογικού υπαλλήλου, έχοντας διοριστεί ως υπάλληλος στην Πέμπτη (Ε) Δ.Ο.Υ. Πειραιώς, στα καθήκοντα του οποίου ανήκει ο έλεγχος και η χορήγηση φορολογικών ενημεροτήτων και της Προέδρου της ΕΙΜ/ΕΠΟ, η οποία εγκρίνει δελτία ποδοσφαιριστών των επαγγελματικών και ερασιτεχνικών ομάδων με την προϋπόθεση μεταξύ άλλων της προσκόμισης πιστοποιητικού φορολογικής και ασφαλιστικής ενημερότητας της ομάδας, έχοντας αφενός μεν εκδώσει μη νόμιμα αποφάσεις αφετέρου δε την ιδιότητα του ελεγκτή και ελεγχόμενου, μολονότι όφειλε να γνωρίζει ως εκ της θέσεως του ότι οι ανώνυμες ποδοσφαιρικές εταιρείες Π.Α.Ε. ελέγχονται φορολογικά από την Φ.Α.Ε. Πειραιώς και όχι από την Ε Δ.Ο.Υ Πειραιώς και χωρίς να προβεί σε οποιουδήποτε είδους ανάκληση της συγκεκριμένης δήλωσης- ισχυρισμού, που δεν ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα και ως εκ τούτου τυγχάνει ψευδής, γεγονός σε γνώση του οποίου τελούσαν οι εναγόμενοι, με τους οποίους προσέβαλαν την προσωπικότητα της, διαδίδοντας σε γνώση της αναλήθειας των ισχυρισμών τους ψευδή γεγονότα, τα οποία έθιξαν την τιμή και την υπόληψή της, όπως εκτίθενται στο δικόγραφο, με συνέπεια αυτή να υποστεί ηθική βλάβη για την ικανοποίηση της οποίας πρέπει να της επιδικαστεί το χρηματικό ποσό των είκοσι ενός χιλιάδων (21.000,00) Ευρώ (Ε), με το νόμιμο τόκο από την επίδοση της από 31.12.2016 και με αριθμό έκθεσης κατάθεσης δικογράφου …../15.02.2017 αγωγής της σε βάρος τους ενώπιον του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς μέχρι την πλήρη και ολοσχερή εξόφληση. Επιπλέον, ζητεί: (1) να άρουν την προσβολή του προσώπου της με την ανάγνωση της δήλωσης, που εμπεριέχεται στην από 24.02.2020 εξώδικη δήλωσή της, κατά τα ειδικότερα εκτιθέμενα στην ένδικη αγωγή της, (2) να απαγορευθεί στο δεύτερο (2ο) εκκαλούντα {και πρώτο (1ο) εναγόμενο, αντίστοιχα} να επαναλάβει οποιαδήποτε αναφορά στο όνομά της, επαπειλούμενης χρηματικής ποινής τριακοσίων (300,00) Ευρώ (Ε) και προσωπικής κράτησης διάρκειας τριών (3) μηνών για κάθε παράβαση της υποχρέωσης αυτής και τέλος (3) να υποχρεωθούν να ανακοινώσουν μετά την επίδοση της τελεσίδικης απόφασης σε τρεις (3) συνεχόμενες τηλεοπτικές εκπομπές με τίτλο <<………….>> και σε πέντε συνεχόμενα δελτία ειδήσεων της βραδινής ζώνης του εν λόγω τηλεοπτικού σταθμού περίληψη της τελεσίδικης απόφασης επί της αγωγής, με την απειλή χρηματικής ποινής σε βάρος του δεύτερου (2ου) εκκαλούντος (πρώτου (1ου) εναγόμενου ποσού τριακοσίων (300,00) Ευρώ (Ε) για κάθε τηλεοπτική εκπομπή ή δελτία ειδήσεων σε περίπτωση καθυστέρησης ανακοίνωσης της τελεσίδικης απόφασης, που θα εκδοθεί.
Με τέτοιο περιεχόμενο, η ένδικη αγωγή τυγχάνει επαρκώς ορισμένη, αφού εκτίθενται σε αυτήν τα αναγκαία εκείνα πραγματικά περιστατικά, που αντιστοιχούν στο πραγματικό των εφαρμοστέων κανόνων δικαίου και συγκεκριμένα των άρθρων 914, 932 του Αστικού Κώδικα και των άρθρων 362- 363 του Ποινικού Κώδικα, σύμφωνα με την κρατούσα στο πεδίο του αστικού δικονομικού δικαίου θεωρία της λειτουργίας του κανόνα δικαίου ή του προσδιορισμού του επίδικου δικαιώματος σε αντίθεση με τη θεωρία της εξατομίκευσης (Κ. Κεραμεύς: Αστικό Δικονομικό Δίκαιο- Γενικό Μέρος, σελ. 220 με τις εκεί παραπομπές στην Επιστήμη και Νομολογία). Ειδικότερα, στις σελίδες 5, 6, 7, 12 και 13 της ένδικης αγωγής εκτίθενται με πληρότητα και σαφήνεια τα φερόμενα ως ψευδή γεγονότα και η αλήθεια ως προς αυτά, ο τρόπος, η μορφή, η έκταση της προσβολής, ο βαθμός του πταίσματος του δεύτερου (2ου) εκκαλούντος και πρώτου (1ου) εναγόμενου και οι συνέπειες της προσβολής στην προσωπική και επαγγελματική κατάσταση της ενάγουσας και ήδη εφεσίβλητης. Κατά συνέπεια των παραπάνω, η ένδικη αγωγή είναι πλήρως ορισμένη, δεκτική δικαστικής εκτίμησης και ως εκ τούτου τυγχάνει απορριπτέος ο σχετικός λόγος της υπό κρίση εφέσεως, ως κατ’ ουσία αβάσιμος
Περαιτέρω, επί της αγωγής αυτής εκδόθηκε η υπ’ αριθμόν 1.695/2022 (οριστική) απόφαση του παραπάνω Δικαστηρίου, με την οποία έγινε δεκτή εν μέρει η ένδικη αγωγή και υποχρέωσε τους εκκαλούντες- εναγόμενους, τον καθέναν από αυτούς σε ολόκληρο το συνολικό χρηματικό ποσό των δεκαπέντε χιλιάδων (15.000,00) Ευρώ (Ε), επιπρόσθετα δε τον πρώτο (Α) εναγόμενο και ήδη δεύτερο (Β) εκκαλούντα ατομικά στην ενάγουσα- εφεσίβλητη το συνολικό χρηματικό ποσό των πέντε χιλιάδων (5.000,00) Ευρώ (Ε), όλα τα παραπάνω χρηματικά ποσά με το νόμιμο τόκο από την επίδοση της με αριθμό κατάθεσης …../15-02-2017 αγωγής της μέχρι την πλήρη και ολοσχερή εξόφλησή του εν λόγω χρηματικού ποσού, ενώ παράλληλα υποχρέωσε τη δεύτερη (Β) εναγόμενη- (Α) εκκαλούσα να προβεί σε ανάγνωση της περίληψης της απόφασης, κατά τα ειδικότερα οριζόμενα στο διατακτικό της εκκαλούμενης.
Κατά της παραπάνω απόφασης οι εναγόμενοι άσκησαν την υπό κρίση έφεσή τους, με την οποία επικαλούνται πλημμέλειες της εκκαλούμενης απόφασης, συνιστάμενες αυτές τόσο σε εσφαλμένη ερμηνεία και εφαρμογή του Νόμου όσο και σε κακή εκτίμηση των αποδείξεων, που προσκομίστηκαν ενώπιον του πρωτοβάθμιου Δικαστηρίου, και ειδικότερα, παρά το Νόμο απόρριψη: (Α) της προταθείσας ενώπιον του πρωτοβάθμιου Δικαστηρίου ένστασης εκκρεμοδικίας, δεδομένου ότι η εφεσίβλητη είχε ήδη ασκήσει ενώπιον του Ειρηνοδικείου Πειραιώς την από 18.07.2017 και με αριθμό (Γ.Α.Κ.) ……/(Ε.Α.Κ.Δ) ……/2017 αγωγή της, επί της οποίας εκδόθηκε η υπ’ αριθμόν 58/2019 απόφαση, με την οποία παραπέμφθηκε η υπόθεση ενώπιον του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς ένεκα αναρμοδιότητας, (Β) της ενστάσεως αοριστίας της ένδικης αγωγής, καθώς δεν προσδιορίζονται σε αυτήν ποια είναι τα ψεύδη ή τα φερόμενα, ως αναληθή γεγονότα, που επικαλέστηκε ο πρώτος (1ος) εναγόμενος ……………, δεδομένου ότι η ΕΠΟ εξέδωσε διευκρινιστική ανακοίνωση την 06.12.2016 και διατηρούσε μέχρι τότε στην ιστοσελίδα της τα στοιχεία της ενάγουσας, ως Προέδρου της ΕΙΜ/ΕΠΟ, (Γ) της ενστάσεως, που ορίζεται κατά τη διάταξη του άρθρου 37 παρ. 2 του Ν. 4356/2015, η οποία αντικατέστησε τη διάταξη του άρθρου μόνου παρ. 5 του Ν. 1.178/1981 (Α 187), (Δ) της ενστάσεως του άρθρου 367 παρ. 1 του Ποινικού Κώδικα σχετικά με τη συνδρομή δικαιολογημένου ενδιαφέροντος. Επιπλέον, οι εκκαλούντες διατείνονται για παράβαση των άρθρων 106 και 107 Κ.Πολ.Δ., καθώς με την εκκαλούμενη επιδικάστηκε το χρηματικό ποσό των δεκαπέντε χιλιάδων (15.000,00) σε βάρος και των δύο εναγομένων και επιπλέον το χρηματικό ποσό των πέντε χιλιάδων (5.000,00) Ευρώ (Ε) σε βάρος του πρώτου (1ου) εναγόμενου και αντίστοιχα δεύτερου (2ου) των εκκαλούντων, μολονότι η νομική βάση της ένδικης αγωγής αλλά και το αγωγικό αίτημα συνίστατο σε ενοχή των εναγομένων σε ολόκληρο ένεκα της φερόμενης ως τελεσθείσας αδικοπραξίας. Επίσης, αυτοί διατείνονται για παράβαση της αρχής της αναλογικότητας με την επιδίκαση σε βάρος τους ιδιαίτερα μεγάλου χρηματικού συγκριτικά με την έκταση της προσβολής. Τέλος, διατείνονται για επιδίκαση πραγμάτων, τα οποία δεν είχαν προταθεί από την ενάγουσα, κατά παράβαση της παραγράφου 6 σε συνδυασμό με την παράγραφο 5 του άρθρου μόνου του Ν. 1.178/1981.
Οι λόγοι αυτοί, που τυγχάνουν επαρκώς ορισμένοι, δεκτικοί δικαστικής αξιολόγησης και ως εκ τούτου παραδεκτοί, πρέπει να εξεταστούν ως προς τη βασιμότητά τους, κατά την ίδια διαδικασία, κατά την οποία εκδόθηκε η εκκαλούμενη απόφαση.
(ΙΙΙ) Κατά τη διάταξη του άρθρου 106 ΚΠολΔ “το Δικαστήριο ενεργεί μόνο ύστερα από αίτηση διαδίκου και αποφασίζει με βάση τους πραγματικούς ισχυρισμούς, που προτείνουν και αποδεικνύουν οι διάδικοι και τις αιτήσεις, που υποβάλλουν, εκτός αν ο νόμος ορίζει διαφορετικά”. Με τη διάταξη αυτή καθιερώνεται εκτός των άλλων και η θεμελιακή δικονομική αρχή της ελεύθερης διάθεσης του αντικειμένου της δίκης, σύμφωνα με την οποία η ένδικη προστασία παρέχεται μόνον ύστερα από αίτηση των διαδίκων και μόνο κατά την έκταση, που αυτή ζητείται. Το Δικαστήριο δεν έχει εξουσία να επιληφθεί αυτεπαγγέλτως μίας διαφοράς, παρά μόνο ύστερα από σχετική αίτηση του διαδίκου, αν δε, παρά ταύτα, προβεί σε εκδίκαση και έκδοση απόφασης, τότε αυτή η απόφαση είναι ελαττωματική, διότι αντίκειται στην εν λόγω διαθετική αρχή. Έλλειψη αίτησης υπάρχει και όταν έγινε παραίτηση από το δικόγραφο της αγωγής, διότι η παραίτηση αυτή, σύμφωνα με το άρθρο 295 παρ. 1 εδ. α’ ΚΠολΔ, έχει ως αποτέλεσμα η αγωγή να θεωρείται ότι δεν ασκήθηκε, αφού η παραίτηση επιφέρει την κατάργηση της δίκης και την αποξένωση του Δικαστηρίου από κάθε εξουσία σε αυτήν, ενώ αίρονται αναδρομικά οι δικονομικές και οι περισσότερες από τις ουσιαστικές συνέπειες της άσκησής της (ΑΠ 781/2020, 453/2007, ΑΠ 1348/2006),. Ειδικότερα, κατά το άρθρο 297 ΚΠολΔ (Α.Π. 337/2021 Δημοσιευμένη στην Τράπεζα Νομικών Πληροφοριών του Δ.Σ.Α. <<ΙΣΟΚΡΑΤΗΣ>>). Κατά τη διάταξη του άρθρου 294 ΚΠολΔ: «Ο ενάγων μπορεί να παραιτηθεί από το δικόγραφο της αγωγής χωρίς συναίνεση του εναγομένου πριν αυτός προχωρήσει στη συζήτηση της ουσίας της υπόθεσης και στην περίπτωση των άρθρων 237 και 238 πριν από την κατάθεση προτάσεων από τον εναγόμενο. Η παραίτηση που γίνεται αργότερα είναι απαράδεκτη, εφόσον ο εναγόμενος προβάλλει αντίρρηση και πιθανολογεί ότι έχει έννομο συμφέρον η δίκη να περατωθεί με έκδοση οριστικής απόφασης». Εξάλλου, από το συνδυασμό των διατάξεων των άρθρων 294 και 297 Κ.Πολ.Δ., όπως αυτές ισχύουν μετά την αντικατάστασή τους από το άρθρο 1 άρθρο δεύτερο παρ. 2 του Ν. 4335/2015 (με έναρξη ισχύος την 01.01.2016, σύμφωνα με το άρθρο 1 άρθρο ένατο παρ. 4 του ίδιου Νόμου, συνάγεται ότι ο ενάγων μπορεί να παραιτηθεί με δήλωση, που καταχωρίζεται στα πρακτικά ή με δικόγραφο, το οποίο επιδίδεται στον αντίδικό του ή με σχετική δήλωση στις προτάσεις του, να παραιτηθεί από το δικόγραφο της αγωγής χωρίς τη συναίνεση του εναγόμενου, πριν αυτός προχωρήσει στην προφορική συζήτηση της ουσίας της υπόθεσης. Η παραίτηση του ενάγοντος από το δικόγραφο της αγωγής (άρθρα 294, 295 παρ. 1 εδ. α, 297 Κ.Πολ.Δ.) εγκείμενη στην ανάκληση της ενυπάρχουσας σε αυτήν (αγωγή) συγκεκριμένης αίτησης για παροχή έννομης δικαστικής προστασίας, με την έννοια της παραίτησης μόνο από την αξίωση έναντι της Πολιτείας για έκδοση απόφασης σε συγκεκριμένη δίκη, χωρίς επομένως να θίγεται το ουσιαστικό δικαίωμα, που αποτελεί το υπόβαθρο του δικαστικού αγώνα (Εφ.Θεσ. 2000/2017 Δημοσιευμένη στην Τράπεζα Νομικών Πληροφοριών <<ΝΟΜΟΣ >>), που αποτελεί εκδήλωση της αρχής της διάθεσης, η οποία διέπει την πολιτική δίκη (άρθρο 106 Κ.Πολ.Δ.). Συνιστά δε μονομερή απευθυντέα στον αντίδικο του παραιτούμενου αμιγή διαδικαστική πράξη, με την οποία ο ενάγων παραιτείται από την προβληθείσα δικονομική αξίωση παροχής έννομης προστασίας. Σύμφωνα περαιτέρω με τη διάταξη του άρθρου 295 παρ. 1 εδ. α Κ.Πολ.Δ <<Η παραίτηση από το δικόγραφο της αγωγής έχει, ως αποτέλεσμα ότι η αγωγή θεωρείται πως δεν ασκήθηκε>>. Αναφορικά με το ακριβές νόημα της διάταξης αυτής σημειώνεται ότι η νομότυπη παραίτηση από το δικόγραφο δεν θίγει την ίδια την υπόσταση της αγωγής αλλά ανατρέπει αναδρομικά τις δεκτικές παραίτησης δικονομικές συνέπειες, που επάγεται η άσκησή της, ενώ το Δικαστήριο αποξενώνεται κάθε εξουσίας επ’ αυτής. Ειδικότερα, με την παραίτηση από το δικόγραφο της αγωγής επέρχεται ανατροπή της εκκρεμοδικίας, ως της κύριας δικονομικής συνέπειας της άσκησης της αγωγής και καταργείται η όλη δίκη, που ανοίχθηκε με την αίτηση δικαστικής προστασίας και στους δύο βαθμούς δικαιοδοσίας. Περαιτέρω, η παραίτηση από το δικόγραφο της αγωγής, ως μονομερής διαδικαστική πράξη, δεν χρειάζεται κατ’ αρχάς να γίνει αποδεκτή από τον εναγόμενο, εφόσον ο τελευταίος δεν έχει προχωρήσει στη συζήτηση της ουσίας της υπόθεσης (ΑΠ 568/2011, ΑΠ 65/2007, δημοσιευμένες στην ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ). Αντίθετα, η παραίτηση που γίνεται αργότερα (μετά την έναρξη της συζήτησης της ουσίας της υπόθεσης ή την κατάθεση προτάσεων) είναι απαράδεκτη, αν ο εναγόμενος αντιλέγει και πιθανολογεί ότι έχει συμφέρον από την περάτωση της δίκης με την έκδοση οριστικής απόφασης (άρθρο 294 εδ. β΄ ΚΠολΔ). Ωστόσο, δεν θεωρείται συζήτηση για την ουσία της υπόθεσης εκείνη, η οποία κηρύχθηκε απαράδεκτη για τυπικούς λόγους, ή εκείνη, για την οποία εκδόθηκε απόφαση, που αναβάλλει, ή αναστέλλει την πρόοδο της δίκης, ή τάσσει προθεσμία για συμπλήρωση τυπικών ελλείψεων, ή διατάσσει επανάληψη της συζήτησης, κατ’ άρθρο 254 Κ.Πολ.Δ. ή παραπέμπει την υπόθεση να δικαστεί σύμφωνα με άλλη διαδικασία, αφού οι περιπτώσεις αυτές ανάγονται σε στάδιο πριν από την εκδίκαση της ουσίας της υπόθεσης (Β. Βαθρακοκοίλης <<Κώδικας Πολιτικής Δικονομίας>>, έκδοση 1994, Τόμος Β, σελ. 338). Επομένως, η παραίτηση από το δικόγραφο της αγωγής και μετά την έκδοση παραπεμπτικής λόγω καθ’ ύλην αναρμοδιότητας του Δικαστηρίου απόφασης είναι επιτρεπτή, καθώς συντρέχει η προϋπόθεση της μη έναρξης της προφορικής συζήτησης στην ουσία της υπόθεσης (ΟλΑΠ 13/1994, ΝοΒ 44,33, Α.Π. 1021/2003 Δημοσιευμένη στην Τράπεζα Νομικών Πληροφοριών <<ΝΟΜΟΣ>>, Α.Π. 209/1997 Ελλ.Δνη 39,87, Α.Π. 1261/1989 Αρχ.Ν, Α.Π. 2040/1984 ΝοΒ 33/1160, Εφ, Αθ 316/ 2008, Εφ.Αθ. 6414/1998 ΕλλΔνη 40/351, Εφ.Αθ. 5821/1998 Ελλ.Δνη 39/ 1643, Εφ.Θεσ. 380/1995 Ελλ.Δνη 37/165, Εφ. Αθ. 562/1970 ΝοΒ 18/1105), δεδομένου ότι προφορική συζήτηση στην ουσία δεν μπορεί να θεωρηθεί εκείνη, που έγινε ενώπιον του αναρμόδιου Δικαστηρίου, αφού αυτό, όπως προκύπτει και από την παραπεμπτική απόφαση περιορίστηκε μόνο στη διάγνωση των διαδικαστικών προϋποθέσεων (Α.Π. 31/1985, Δ 17/1976, Εφ. Πατρών 220/1973 Ε.Ε.Ν. 41/206).
Στην προκείμενη περίπτωση, όπως προεκτέθηκε, η εφεσίβλητη …………. άσκησε το πρώτον ενώπιον του Ειρηνοδικείου Πειραιώς σε βάρος των εκκαλούντων την από 18.07.2017 και με αριθμό κατάθεσης δικογράφου (Γ.Α.Κ.) ……/ (Ε.Α.Κ.Δ) …../2017 αγωγή της, επί της οποίας εκδόθηκε αντιμωλία των διαδίκων η υπ’ αριθμόν 58/2019 απόφαση του παραπάνω Δικαστηρίου, με την οποία κήρυξε εαυτόν καθ’ ύλην αναρμόδιο και παρέπεμψε την ένδικη υπόθεση ενώπιον του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς. Ακολούθως, η ενάγουσα άσκησε ενώπιον του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς την από 31-10-2020 και με αριθμό κατάθεσης δικογράφου (Γ.Α.Κ.) …../(Ε.Α.Κ.Δ.) ……/2021 αγωγή της, με την οποία παραιτήθηκε από το δικόγραφο της αγωγής της ενώπιον του Ειρηνοδικείου Πειραιώς. Κατ’ ακολουθία των παραπάνω, η ενάγουσα και ήδη εφεσίβλητη ……….. νομότυπα παραιτήθηκε από την αγωγή της ενώπιον του Ειρηνοδικείου Πειραιώς, προκειμένου να ασκήσει την ένδικη αγωγή της ενώπιον του πρωτοβάθμιου Δικαστηρίου, καθώς με την έκδοση παραπεμπτικής απόφασης στο καθ’ ύλην αρμόδιο Δικαστήριο, το Δικαστήριο ουσιαστικά δεν προβαίνει σε εξέταση της νομικής και ουσιαστικής βασιμότητας της ασκηθείσας αγωγής, έτσι ώστε να θεωρείται προφορική συζήτηση, σύμφωνα με όσα εκτεθηκαν στη νομική σκέψη της παρούσας (Ν. Νίκας: Η ένσταση εκκρεμοδικίας στην πολιτική δίκη, σελ. 279 επ.). Συνεπώς, το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο, με το να απορρίψει την ένσταση εκκρεμοδικίας και ακολούθως να προβεί στην εξέταση της βασιμότητας της ένδικης αγωγής δεν υπέπεσε στην αποδιδόμενη με την υπό κρίση έφεση πλημμέλεια, και ως εκ τούτου ο πρώτος (1ος) κατά σειρά λόγος της υπό κρίση εφέσεως τυγχάνει απορριπτέος, ως αβάσιμος.
Προσβολή προσωπικότητας συνιστούν πράξεις, που περιέχουν ονειδισμό ή αμφισβήτηση της προσωπικής και επαγγελματικής προσωπικότητάς του, ακόμα και αν αυτές τον καθιστούν απλά ύποπτο ότι μετέρχεται ανέντιμες μεθόδους κατά την ενάσκηση των καθηκόντων του, ή άλλων εκφάνσεων της ζωής του, Ο νόμος καθιερώνει αντικειμενική ευθύνη του προσβάλλοντος, μόνον ως προς την αξίωση άρσης της προσβολής και παράλειψής της στο μέλλον, ενώ για την αξίωση χρηματικής ικανοποίησης λόγω ηθικής βλάβης απαιτεί και το στοιχείο της υπαιτιότητας (Ολ ΑΠ 812/1980, ΑΠ 1599/2000, ΑΠ 1735/2009). Η προσβολή της προσωπικότητας μπορεί να προέλθει και από ποινικά κολάσιμη πράξη, όπως εξύβριση, απλή δυσφήμηση ή συκοφαντική δυσφήμηση, εξύβριση, απειλή, σωματική βλάβη, που προβλέπονται και τιμωρούνται από τις διατάξεις των άρθρων 308, 333, 361, 362 και 363 του Π.Κ. Από τις αμέσως παραπάνω διατάξεις προκύπτει, ότι για την αντικειμενική και υποκειμενική υπόσταση του αδικήματος της συκοφαντικής δυσφήμησης απαιτείται η συνδρομή των ακόλουθων προϋποθέσεων: (α) ισχυρισμός ή διάδοση γεγονότος ενώπιον τρίτου σε βάρος ορισμένου προσώπου, (β) το γεγονός να είναι δυνατόν να βλάψει την τιμή ή την υπόληψη του άλλου αυτού προσώπου, και (γ) να είναι ψευδές και ο υπαίτιος να γνώριζε, ότι αυτό είναι ψευδές. Ως ισχυρισμός, θεωρείται η ανακοίνωση, που προέρχεται ή από ίδια πεποίθηση ή γνώμη ή από μετάδοση από τρίτο πρόσωπο. Αντίθετα, διάδοση υφίσταται, όταν λαμβάνει χώρα μετάδοση της από άλλον γενομένης ανακοίνωσης. Ο ισχυρισμός ή η διάδοση επιβάλλεται να γίνεται ενώπιον τρίτου. Ως τρίτοι δε κατά την έννοια του νόμου νοούνται και τα δικαστικά πρόσωπα, τα οποία με οποιονδήποτε τρόπο λαμβάνουν γνώση των δικογράφων (Ολ.Α.Π. 3/2021 Δημοσιευμένη στην Τράπεζα Νομικών Πληροφοριών <<ΝΟΜΟΣ>>). Αυτό, το οποίο αξιολογείται, είναι το γεγονός, δηλαδή, οποιοδήποτε συμβάν του εξωτερικού κόσμου, αναγόμενο στο παρόν ή παρελθόν, υποπίπτον στις αισθήσεις και δυνάμενο να αποδειχθεί, αντίκειται δε προς την ηθική και ευπρέπεια. Αντικείμενο προσβολής είναι η τιμή και η υπόληψη του φυσικού προσώπου. Δεν αποκλείεται στην έννοια του γεγονότος να υπαχθούν η έκφραση γνώμης ή αξιολογικής κρίσης, ακόμη δε και χαρακτηρισμός, οσάκις αμέσως ή εμμέσως υποκρύπτονται συμβάντα και αντικειμενικά εκδηλωτικά στοιχεία, τα οποία στη συγκεκριμένη περίπτωση συνιστούν προσβολή της προσωπικότητας δηλαδή, μόνον όταν συνδέονται και σχετίζονται με το γεγονός, κατά τέτοιο τρόπο, ώστε ουσιαστικά να προσδιορίζουν την ποσοτική και ποιοτική του βαρύτητα, διαφορετικά μπορεί να συνιστούν εξύβριση κατά το άρθρο 361 του Ποινικού Κώδικα. Ο παράνομος χαρακτήρας της κατά τις διατάξεις των άρθρων 57, 914 και 920 ΑΚ αδικοπραξίας κατά της προσωπικότητας, που τελείται με την προσβολή της τιμής και υπόληψης άλλου με εξύβριση ή δυσφήμηση, αίρεται κατά το άρθρο 367 ΠΚ, και στην περίπτωση, που οι σχετικές εκδηλώσεις γίνονται για διαφύλαξη δικαιώματος ή από άλλο δικαιολογημένο ενδιαφέρον. Τέτοιο δε ενδιαφέρον έχει και κάθε πρόσωπο κατά την υπεράσπιση των έννομων συμφερόντων του επί Δικαστηρίου. Και στην περίπτωση όμως αυτή ο άδικος χαρακτήρας της εξυβριστικής ή δυσφημιστικής εκδήλωσης δεν αίρεται και συνεπώς παραμένει η παρανομία, ως συστατικό στοιχείο της αδικοπραξίας, όταν η εκδήλωση αυτή αποτελεί συκοφαντική δυσφήμιση ή όταν προκύπτει σκοπός εξύβρισης, δηλαδή σκοπός, που κατευθύνεται ειδικά σε προσβολή της τιμής άλλου, με αμφισβήτηση της ηθικής ή κοινωνικής αξίας του προσώπου του ή με περιφρόνηση αυτού. Ειδικός σκοπός εξύβρισης, που, ως νομική έννοια, ελέγχεται από τον Άρειο Πάγο, υπάρχει στον τρόπο εκδήλωσης της προσβλητικής συμπεριφοράς, όταν αυτός δεν ήταν αντικειμενικά αναγκαίος για τη δέουσα απόδοση του περιεχομένου της σκέψης εκείνου, που φέρεται ότι ενεργεί από δικαιολογημένο ενδιαφέρον και ο οποίος μολονότι γνώριζε τούτο, χρησιμοποίησε τον τρόπο αυτό, προκειμένου να προσβάλλει τη τιμή άλλου (ΑΠ 1231/2004, Α.Π.967/2011, Α.Π.179/ 2011 Δημοσιευμένη στην Τράπεζα Νομικών Πληροφοριών ΑΠ). Η τελευταία αυτή διάταξη (ΠΚ 367) για την ενότητα της έννομης τάξης εφαρμόζεται αναλογικά και στο χώρο του ιδιωτικού δικαίου, όπως αυτός οριοθετείται από τις διατάξεις των άρθρων 57-59 και 914 επ. ΑΚ (ΑΠ 265/2015, ΑΠ 354/ 2012).
Το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο, με την εκκαλούμενη απόφαση του, έκρινε ότι η ένδικη αγωγή ασκήθηκε παραδεκτά, διότι τηρήθηκε η νόμιμη προδικασία, σύμφωνα με την παρ. 5 του άρθρου μόνου του Ν. 1178/1981, όπως αυτό αντικαταστάθηκε με το άρθρο 37 παρ. 2 του Ν. 4356/2015, με την επίδοση έγγραφης εξώδικης πρόσκλησης προς τους εναγόμενους, προκειμένου να αποκαταστήσουν σε προθεσμία δέκα (10) ημερών από τη λήψη της πρόσκλησης την προσβολή, που υπέστη με την ανάγνωση από τον πρώτο (1ο) εναγόμενο και δεύτερο (2ο) εκκαλούντα ολόκληρου του κειμένου, που του υπέδειξε σχετικά η τελευταία, στην αρχή δύο (2) συνεχόμενων εβδομαδιαίων τηλεοπτικών εκπομπών με τον τίτλο <<…………>>, στον τηλεοπτικό σταθμό <<………..>> πανελλήνιας εμβέλειας και στην ανάγνωση από τους προστηθέντες της δεύτερης (2ης) εναγόμενης και πρώτης (1ης) εκκαλούσας, αντίστοιχα, ολόκληρου του διαλαμβανόμενου στην εξώδικη δήλωσή της κειμένου σε τρία 93) συνεχόμενα δελτία ειδήσεων του τηλεοπτικού σταθμού <<…….>> με ώρα έναρξης 19:30 κάθε ημέρα, όπως αποδείχθηκε από την υπ’ αριθμόν ……/05-03-2020 έκθεση επίδοσης του Δικαστικού Επιμελητή της Περιφέρειας του Εφετείου Αθηνών με έδρα το Πρωτοδικείο Αθηνών ………… και την υπ’ αριθμόν ………/19-03-2020 έκθεση επίδοσης του Δικαστικού Επιμελητή στην περιφέρεια του Εφετείου Θεσσαλονίκης, με έδρα στο Πρωτοδικείο Θεσσαλονίκης …………., τις οποίες προσκομίζει με επίκληση η ενάγουσα – εφεσίβλητη. Πλέον συγκεκριμένα, στις εξώδικες δηλώσεις διαλαμβάνονται κατά τρόπο πλήρη οι ισχυρισμοί, όπως μεταδόθηκαν μέσω της τηλεοπτικής εκπομπής, και συγχρόνως παρατίθεται η δήλωση αποκατάστασης αυτούσια : << …ΔΗΛΑΩΣΗ: Τα γεγονότα, που αναφέρθηκαν στην εκπομπή του …………. <<……….>> μετά τα μεσάνυχτα της Δευτέρας 5 Δεκεμβρίου 2016 ημέρα Τρίτη 6.12.2016 και αφορούν την …………….., ήταν αναληθή, δεν ανταποκρίνονταν στην πραγματικότητα και προβλήθηκαν εν γνώσει της αναληθείας τους, χωρίς καμία απολύτως δημοσιογραφική έρευνα. Ουδέποτε, η ………….. ασκούσε παράλληλη απασχόληση, όντας ταυτόχρονα εφοριακός και πρόεδρος της ΕΙΜ/ΕΠΟ, που ελέγχει τις φορολογικές ενημερότητες και είναι ψευδές ότι ως προς το ζήτημα αυτό υπήρξε οποιαδήποτε μη νόμιμη πράξη ή παράλειψη της ……………….>>. Το περιεχόμενο των παραπάνω εξωδίκων δηλώσεων ανταποκρίνεται στην υποχρέωση, που θέτει η προαναφερόμενη διάταξη, αφού αφενός στην προκειμένη περίπτωση ορθά με την εξώδικη δήλωση ζητήθηκε η ανασκευή ολόκληρης της είδησης και όχι μόνο συγκεκριμένης λέξης ή φράσης ενόψει του ότι σύμφωνα με την ιστορική βάση φέρεται ολόκληρη ως ψευδής, αφετέρου η τελευταία διάταξη μνημονεύει το ελάχιστο περιεχόμενο, που απαιτείται να περιλαμβάνεται στη εξώδικη δήλωση, χωρίς τυχόν πλείονα περιλαμβανόμενα σε αυτήν στοιχεία να καθιστούν τη δήλωση απαράδεκτη και πολύ περισσότερο να επιφέρουν την εξαιρετικά δυσμενή δικονομική κύρωση του απαραδέκτου της αγωγής. Επιπλέον, η νόμιμη προθεσμία των δέκα (10) ημερών από την επίδοση των παραπάνω εξωδίκων δηλώσεων παρήλθε άπρακτη (15-3-2020 και 03-06-2020), ενώ η ένδικη αγωγή ασκήθηκε την 05/11/2020 ως προς τη δεύτερη (2η) εναγόμενη και την 12/11/2020 ως προς τον πρώτο (1ο) εναγόμενο, όπως προκύπτει από τις υπ1 αριθμόν ………./5-11-2020 και …./12-11-2020 εκθέσεις επίδοσης αντίστοιχα), και ως εκ τούτου έχουν ασκηθεί εμπρόθεσμα, αφού το χρονικό διάστημα από 13.03.2020 έως την 31.05.2020, δεν προσμετράται για τις νόμιμες και δικαστικές προθεσμίες, σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 74 παρ. 1 του Ν. 4690/1920 (Φ.Ε.Κ. Α 104/30.05.2020). Κατόπιν τούτων, πληρούται η διαδικασία, η οριζόμενη από την παρ. 5 του άρθρου μόνου του Ν. 1178/1981, όπως αυτό αντικαταστάθηκε με το άρθρο 37 παρ. 2 του Ν. 4356/2015, απορριπτόμενου συνακόλουθα του δεύτερου (2ου) κατά σειρά λόγου της υπό κρίση εφέσεως, ως αβάσιμου, καθώς το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο, με το να απορρίψει τη σχετικώς προταθείσα ένσταση από την πλευρά των εναγομένων δεν υπέπεσε στην αποδιδόμενη πλημμέλεια.
Στη συγκεκριμένη περίπτωση, από την κατάθεση του μάρτυρος ……………….., που εξετάστηκε ενόρκως στο ακροατήριο του πρωτοβάθμιου Δικαστηρίου, με επιμέλεια των εκκαλούντων- εναγομένων, σύμφωνα με τις διατάξεις των άρθρων 106 και 107 Κ.Πολ.Δ. η οποία (=κατάθεση) περιέχεται στα ταυτάριθμα με την εκκαλούμενη απόφαση πρακτικά δημόσιας συνεδρίασης του πρωτοβάθμιου Δικαστηρίου, εκτιμώμενη ανάλογα με τις γνώσεις και το βαθμό αξιοπιστίας του σε συνδυασμό με τα υπόλοιπα αποδεικτικά μέσα,, από το σύνολο των εγγράφων, που οι διάδικοι προσκομίζουν και επικαλούνται, η γνησιότητα των οποίων δεν αμφισβητείται από οποιοδήποτε διάδικο, όπως αυτά κατονομάζονται και διαριθμούνται στις προτάσεις τους, νόμιμα, (Ολ. ΑΠ 23/ 2008, ΑΠ 87/2013, ΑΠ 179/2013, ΑΠ 168/2014), χωρίς όμως η ρητή αναφορά ορισμένων από τα παραπάνω εγγράφων να προσδίδει σε αυτά αυξημένη αποδεικτική δύναμη σε σχέση με τα λοιπά επικαλούμενα και προσκομιζόμενα από τους διαδίκους έγγραφα, για τα οποία δεν γίνεται ειδική για το καθένα μνεία, που είναι όμως ισοδύναμα και όλα συνεκτιμώνται για την ουσιαστική διάγνωση της ένδικης διαφοράς (ΑΠ 561/2008, ΑΠ 655/ 2005, αμφ. δη μ. στην Η.Τ.Ν.Π.-ΝΟΜΟΣ) είτε προς άμεση απόδειξη είτε για τη συναγωγή δικαστικών τεκμηρίων, εφόσον επιτρέπεται η εμμάρτυρη απόδειξη στην παρούσα δίκη, σύμφωνα με τη διάταξη του άρθρου 395 Κ.Πολ.Δ, (ΑΠ 154/1992, ΕλλΔνη 33-814, ΑΠ 796/1983, ΕλλΔνη 1983.1398, ΕφΑθ 9440/1986, ΕλλΔνη 1986,869), από τις ομολογίες των διαδίκων, όπως αυτές συνάγονται από τους εκατέρω θεν ισχυρισμούς τους, σύμφωνα με τη διάταξη του άρθρου 261 Κ.Πολ.Δ, κατά το μέτρο, που δεν αμφισβητήθηκε η αλήθεια αυτών, καθώς και από τα διδάγματα της κοινής πείρας, τα οποία λαμβάνονται υπόψη από το Δικαστήριο αυτεπαγγέλτως και χωρίς απόδειξη (άρθρα 336 παρ. 4 σε συνδυασμό με τη διάταξη του άρθρου 591 παρ. 1 ΚΠολΔ) {Ν. Παισίδου: Τα δικαστικά τεκμήρια, 1991, σελ. 230 κα σημ. 86, πρβλ. Στ. Κουσούλη στην Ερμηνεία Κ. Πολ.Δ. Κεραμέως/ Κονδύλη/ Νίκα, Ι (2000) άρθρο 231, αριθ. 5), προέκυψαν τα ακόλουθα πραγματικά περιστατικά: Η ενάγουσα ……………. τυγχάνει πτυχιούχος της Νομικής Σχολής του Αριστοτέλειου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, (Α.Π.Θ.) κατέχουσα μεταπτυχιακό τίτλο σπουδών στο Αστικό Δίκαιο από το Εθνικό Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών, εγγεγραμμένη από την 20.08.2008, ως Δικηγόρος στον Δικηγορικό Σύλλογο Πειραιώς, με αριθμό μητρώου ….., ενώ την 16 Απριλίου 2016 προήχθη σε Δικηγόρο παρ’ Εφέταις. Επίσης διετέλεσε εκλεγμένη δημοτική σύμβουλος του Δήμου …………, κατά το χρονικό διάστημα από το έτος 2010 έως την 01/09/2014. Κατά το χρονικό διάστημα, κατά το οποίο έφερε την ιδιότητα της Δικηγόρου, Μέλους του Δικηγορικού Συλλόγου Πειραιώς, είχε διορισθεί αρχικά το έτος 2008, ως μέλος και στη συνέχεια το έτος 2013 ως πρόεδρος της Επιτροπής Ιδιότητας και Μετεγγραφών της Ελληνικής Ποδοσφαιρικής Ομοσπονδίας (ΕΠΟ), η οποία είναι αρμόδια, πέραν των άλλων ζητημάτων, για την έγκριση των μετεγγραφών από ένα ποδοσφαιρικό σωματείο ή ΠΑΕ σε άλλο σωματείο ή ΠΑΕ για όλη την Ελλάδα. Περαιτέρω, προέκυψε ότι ο πρώτος (1ος) εναγόμενος .. ….. τυγχάνει δημοσιογράφος με εξειδίκευση και εμπειρία στην αθλητικό ρεπορτάζ, με πολυετή προϋπηρεσία και αντικείμενο την παραγωγή και παρουσίαση εκπομπών σε τηλεοπτικούς και ραδιοφωνικούς σταθμούς, καθώς και συντάκτης κειμένων σχετικών με τα αθλητικά γεγονότα και κυρίως με το ελληνικό ποδόσφαιρο, σε εφημερίδες και ιστοσελίδες στο διαδίκτυο. Μεταξύ των άλλων επαγγελματικών του δραστηριοτήτων, τύγχανε παραγωγός και παρουσιαστής εκπομπής με αθλητικό περιεχόμενο μεγάλης τηλεθέασης επί περίπου δύο ώρες κάθε Δευτέρα (μετά τα μεσάνυχτα), στον τηλεοπτικό σταθμό πανελλήνιας εμβέλειας ……. κατά τον επίδικο χρόνο, ιδιοκτησίας της δεύτερης (2ης) των εναγομένων και ήδη πρώτης (1ης) εκκαλούσας Εταιρείας, αντίστοιχα, και πλέον στον τηλεοπτικό σταθμό ……… με τίτλο εκπομπής <<……….>> κατά τον επίδικο χρόνο και πλέον <<………..>>. Στη συγκεκριμένη εκπομπή πέραν του κεντρικού παρουσιαστή, παραβρίσκονταν ως προσκεκλημένοι διάφορα πρόσωπα από το χώρο του αθλητισμού και του ποδοσφαίρου, που προέβαιναν σε σχόλια κατά κύριο λόγο της ποδοσφαιρικής επικαιρότητας. Η συγκεκριμένη τηλεοπτική εκπομπή προβαλλόταν με τον ίδιο παρουσιαστή τουλάχιστον από το έτος 1989 στον τηλεοπτικό σταθμό τότε …., με τίτλο <<……..>>. Στη συγκεκριμένη περίπτωση <<……..>>, μετά τα μεσάνυχτα της Δευτέρας 5 Δεκεμβρίου 2016 προς Τρίτη 06.12.2016, ο πρώτος των εναγομένων και δεύτερος (2ος) εκκαλών ανέφερε μεταξύ άλλων: <<Θα αποδείξουμε απόψε με την αποκάλυψη της εκπομπής ότι υπάρχει επιτροπή της ΕΠΟ, που δεν έχει πρόσωπο τακτικό δικαστή και όχι μόνο αυτό Θα εντυπωσιαστείτε από αυτό, που συμβαίνει σε μία σοβαρή και ευαίσθητη επιτροπή, όπως είναι η …… Να ξέρετε ήδη έχουν ασκηθεί ποινικές διώξεις για το αντικείμενο αυτής της επιτροπής, που έχουν σχέση με έλεγχο φορολογικών και ασφαλιστικών ενημεροτήτων. Να πάμε στην κάρτα…>>. Μεσολαβούν κάρτες, τις οποίες ο παρουσιαστής ………… αναγιγνώσκει, καθώς περνούν από την οθόνη, με το ακόλουθο περιεχόμενο: <<… Και για να μην αμφισβητηθεί αυτό, που λέω, θα παρουσιάσουμε από την πάνω κάμερα την απόφαση του Υπουργείου Οικονομικών με τον σχετικό διορισμό (η κάμερα δείχνει την σχετική απόφαση με επισήμανση στον όνομα της ενάγουσας και την εργασιακή τοποθέτησή της), όπως θα διαπιστώσετε στην Ε Εφορία Πειραιά η κυρία ……… διορίζετε δεν φαντάζομαι ότι υπάρχει υπηρεσία στην Ελλάδα, που θα δώσει άδεια σε υπάλληλο να είναι ελεγκτής και ελεγχόμενος. Δηλαδή, να είναι εφοριακός και την ίδια ώρα να έχει την ιδιότητα της Προέδρου μιας πολύ ευαίσθητης επιτροπής στο ποδόσφαιρο, που ελέγχει τις φορολογικές ενημερότητες…>>. Ακολούθησε συζήτηση για αρκετή ώρα με τους καλεσμένους του παρουσιαστή επί της ανωτέρω είδησης, που μόλις είχε αποκαλυφθεί με τον παρουσιαστή και τους λοιπούς παρισταμένους προσκεκλημένους του να επαναλαμβάνουν και να σχολιάζουν τα ως άνω επί μέρους στοιχεία της είδησης. Τα ως άνω αναρτήθηκαν επακριβώς και στο σχετικό ιστολόγιο (BLOG) του α’ εναγομένου – παρουσιαστή …………… «………..» με τίτλο «Άκυρες οι αποφάσεις της ΕΙΜ/ΕΠΟ» και περιεχόμενο «… Με ακυρότητα κινδυνεύουν όλες οι αποφάσεις, που έλαβε ΕΙΜ (Επιτροπή Ιδιότητας Μεταγραφών) της ΕΠΟ, από την 5.8.2016 και μετά. Πρόεδρος της ΕΙΜ, που ελέγχει τις φορολογικές και ασφαλιστικές ενημερότητες, είναι η κ. …. …, η οποία διορίσθηκε στην Ε’ Δ.Ο.Υ. Πειραιά. Με βάση τον δημοσιοϋπαλληλικό κώδικα απαγορεύεται η παράλληλη απασχόληση, ενώ την ίδια ώρα παραβιάζεται ο νόμος Κοντονή, καθώς η ….. δεν είναι δικαστικός, για να μετέχει σε δικαιοδοτικό όργανο της ΕΠΟ. Το εντυπωσιακό είναι ότι η πρόεδρος της ΕΙΜ μεταβάλλεται σε ελεγκτή και ελεγχόμενο, αφού στην εργασία της πραγματεύεται το ίδιο αντικείμενο, δηλαδή τις φορολογικές ενημερότητες …». Αυτούσια αποσπάσματα της εκπομπής του πρώτου (1ου) των εναγομένων και των καρτών, που παρουσίασε, αναπαράχθηκαν σε δελτία ειδήσεων του πανελλήνιας εμβέλειας τηλεοπτικού καναλιού …., ιδιοκτησίας της ανώνυμης εταιρείας, με την επωνυμία <<………….>> (δεύτερη (2η) εναγόμενη και αντίστοιχα πρώτη (1η) εκκαλούσα), την επόμενη ημέρα, 06.12.2016, ήτοι μεσημέρι, απόγευμα και ακόμα και κυρίως στο κεντρικό δελτίο ειδήσεων το βράδυ και τέλος αναφέρθηκε κατά λέξη η είδηση και σχολιάσθηκε και στην μεγάλης τηλεθέασης πρωινή ενημερωτική εκπομπή του ……. με τίτλο «………..». Επιπροσθέτως, η ανωτέρω είδηση αναρτήθηκε με τον τίτλο «Σκάνδαλο στην ΕΠΟ: άκυρες οι αποφάσεις της ΕΙΜ!» και στον ιστότοπο «……..», ιδιοκτησίας της δεύτερης (2ης) εναγόμενης και πρώτης (1ης) εκκαλούσας, την 06-12-2016. Ακολούθως, η ενάγουσα ……….. κλήθηκε στην υπηρεσία της, προκειμένου να παράσχει εξηγήσεις σχετικά τη φερόμενη παράνομη συμπεριφορά, που κατά τους εναγομένους επέδειξε, μετά το διορισμό της στο Ελληνικό Δημόσιο. Για το λόγο αυτό και αναγκάστηκε να προσκομίσει με τη με αριθμό πρωτοκόλλου αριθμ. ………/25.7.2016 απόφαση του Υπουργού Οικονομικών, που εκδόθηκε, σύμφωνα με τις κείμενες διατάξεις και δημοσιεύθηκε στο Φ.Ε.Κ. 723Γ/28.7.2016, διορίσθηκε στην κατηγορία ΠΕ στον κλάδο εφοριακών σε κενή οργανική θέση δοκίμου υπαλλήλου με βαθμό Δ’ και τοποθετήθηκε στη Δ.Ο.Ύ. Ε’ Πειραιά, σύμφωνα με την υπ’ αριθμόν …………/ 5.8.2016 απόφαση του Γενικού Γραμματέως Δημοσίων Εσόδων, έχοντας την υποχρέωση να εμφανιστεί μέσα σε προθεσμία είκοσι (20) ημερών από την κοινοποίηση της απόφασης αυτής στον Προϊστάμενο της παραπάνω Δ.ΟΥ. για ορκωμοσία και ανάληψη υπηρεσίας. Την ως άνω απόφαση παρέλαβε (ημερομηνία, που επέχει θέση κοινοποίησης) από το ΥΠΟΙΚ την 24.08.2016 και την 01.09.2016 εμφανίστηκε ενώπιον του Προϊσταμένου της Δ.ΟΎ. Ε’ Πειραιά ………. και αφού ορκίσθηκε νόμιμα, ανέλαβε υπηρεσία. Μετέπειτα και με την με αριθμό πρωτοκόλλου ………./6-10-2016 διαπιστωτική πράξη της Διεύθυνσης Διαχείρισης Ανθρωπίνου Δυναμικού του Υπουργείου Οικονομικών, κατατάχθηκε ως κάτοχος μεταπτυχιακού τίτλου σπουδών στο βαθμό Γ1. Την 30.08.2016, υπέβαλε την παραίτησή της από την άσκηση του δικηγορικού λειτουργήματος και ζήτησε την διαγραφή της από τα μητρώα του Δικηγορικού Συλλόγου Πειραιώς (Δ.Σ.Π.), λόγω διορισμού της ως υπαλλήλου στην Πέμπτη (Ε) Δ.Ο.Υ. Πειραιώς, και κατόπιν με την υπ’ αριθμόν …../20.9.2016 πράξη της Προϊσταμένης Διεύθυνσης Στρατηγικού Σχεδιασμού Οργάνωσης και Λειτουργίας Δικαιοσύνης του Υπουργείου Δικαιοσύνης, Διαφάνειας και Ανθρωπίνων δικαιωμάτων, διαπιστώθηκε η αυτοδίκαιη αποβολή της ιδιότητάς της, ως Δικηγόρου Πειραιώς, από την ημερομηνία ορκωμοσίας της σε θέση ασυμβίβαστη με το δικηγορικό λειτούργημα, ήτοι, την 01-09-2016. Ενόψει των παραπάνω, παραιτήθηκε με σχετική επιστολή της από πρόεδρος αλλά και μέλος της ΕΙΜ της ΕΠΟ την 18.8.2016 και η παραίτησή της έγινε αποδεκτή, με την υπ’ αριθμόν 62 απόφαση της Εκτελεστικής Επιτροπής της Ελληνικής Ποδοσφαιρικής Ομοσπονδίας, που έχει ληφθεί στη συνεδρίαση την 25.08.2016, ενώ τη θέση της στην παραπάνω Επιτροπή Ιδιότητας και Μεταγραφών με την ίδια απόφαση ανέλαβε προσωρινά ο Γεώργιος Γαλάνης, που μέχρι τότε ήταν αναπληρωτής Πρόεδρος. Τέλος, συμμετείχε ως Πρόεδρος σε συνεδρίαση της παραπάνω Επιτροπής Ιδιότητας και Μεταγραφών της Ε.Π.Ο. την 10.08.2016, ενώ δεν αποδεικνύεται ότι συμμετείχε από τότε σε οποιαδήποτε συνεδρίαση ‘ή έστω διάσκεψη της παραπάνω Επιτροπής σχετικά με οποιοδήποτε θέμα. Σημειωτέον ότι η εν λόγω Επιτροπή (Ιδιότητας και Μεταγραφών της Ε.Π.Ο. θεωρείται δικαιοδοτικό όργανο, σύμφωνα με το άρθρο 11 (πρώην αρίθμηση 12) του Παραρτήματος Β των διατάξεων εφαρμογής Κανονισμού για τους ερασιτέχνες ποδοσφαιριστές, το οποίο προ σαρτάται στον Κανονισμό Ιδιότητας και Μεταγραφών Ποδοσφαιριστών. Περαιτέρω, σύμφωνα με το άρθρο 5 του Ν. 4326/ 2015 θεσμοθετήθηκε μεταξύ άλλων η συγκρότηση στο εξής δικαιοδοτικών οργάνων του ποδοσφαίρου από τακτικούς Δικαστές. Επίσης, όπως προκύπτει από τα άρθρα 20 και 21 περ. 6-11 του Κανονισμού Ιδιότητας και Μεταγραφών Ποδοσφαιριστών, όπως αυτό ισχύει σε συνδυασμό με τα άρθρα 3 παρ. 1 περ΄ δ και άρθρο 4 περ. ε του Παραρτήματος Γ των διατάξεων περί Έκδοσης Δελτίων για τους Επαγγελματίες και τους Ερασιτέχνες Ποδοσφαιριστές, που προσαρτάται στον Κανονισμό ιδιότητας και Μεταγραφών της Ε.Π.Ο., ήταν επιφορτισμένη μεταξύ άλλων και με τον έλεγχο φορολογικών και ασφαλιστικών ενημεροτήτων των ποδοσφαιρικών ομάδων, προκειμένου να εγκρίνει τα δελτία των προερχόμενων από μεταγραφές ποδοσφαιριστών τους. Τέλος, μέχρι και την 06.12.2016, εξακολουθούσε να αναφέρεται στην επίσημη ιστοσελίδα της Ε.Π.Ο. ότι η ενάγουσα έφερε την ιδιότητα της Προέδρου της Ε.Ι.Μ. Κάτω από τις συνθήκες αυτές και δεδομένου ότι ήδη από την 03-10-2014 υπήρχε δημοσίευμα σχετικά με σχηματισμό ποινικής δικογραφίας αναφορικά με έγκριση δελτίων ποδοσφαιριστών από την ΕΙΜ της Ε.Π.Ο. για Π.Α.Ε., οι οποίες δεν είχαν προσκομίσει πιστοποιητικά φορολογικής και ασφαλιστικής ενημερότητας, ενώ κατά τον τότε σύμφωνα με την είδηση κρίσιμο χρόνο (έτη 2013 και 2014) η ενάγουσα έφερε την ιδιότητα της Προέδρου της εν λόγω επιτροπής, τόσο ο πρώτος (1ος) εναγόμενος όσο και οι λοιποί προαναφερόμενοι οι υπεύθυνοι του τμήματος ειδήσεων και παρουσιαστές της παραπάνω πρωινής τηλεοπτικής εκπομπής τηλεοπτικού σταθμού ….., καθώς και υπεύθυνοι – διαχειριστές της επίσημης ιστοσελίδας του σταθμού «……», είχαν το δικαίωμα, ως δημοσιογράφοι να ενημερώσουν το κοινό αναφορικά με ζητήματα δικαιολογημένου ενδιαφέροντος του, που συνίστανται αφενός στο ότι η ενάγουσα έφερε την ιδιότητα της Προέδρου της ΕΙΜ της ΕΠΟ χωρίς να είναι τακτικός Δικαστής, όπως απαιτείται με βάση το άρθρο 5 του Ν. 4326/13-5-2015, αφετέρου στο ότι, μολονότι διορίστηκε ως υπάλληλος στην Πέμπτη (Ε’) Δημόσια Οικονομική Υπηρεσία (Δ.Ο. Υ) Πειραιώς ήδη από τον Αύγουστο του 2016, συνέχιζε να φέρεται, ως Πρόεδρος της ΕΙΜ της ΕΠΟ, σύμφωνα με την πληροφόρηση που προκύπτει από ανάρτηση στην επίσημη ιστοσελίδα της ΕΠΟ το Δεκέμβριο του ίδιου έτους, μολονότι υπάρχει ασυμβίβαστο μεταξύ των δύο ιδιοτήτων, με αποτέλεσμα τον κίνδυνο ακυρότητας των αποφάσεων της εν λόγω επιτροπής για το ως άνω επίμαχο διάστημα. Ωστόσο, ο πρώτος (1ος) εναγόμενος, αφού αρχικά εύλογα έθιξε το ζήτημα της έλλειψης του ιδιότητας του τακτικού Δικαστή στο πρόσωπο της ενάγουσας και τον εξ’ αυτού του λόγου κίνδυνο ακυρότητας των αποφάσεων της εν λόγω Επιτροπής, ακολούθως, προέβη στον ισχυρισμό ότι η ενάγουσα, μολονότι διορίστηκε ως υπάλληλος στην Πέμπτη (Ε’) Δ.Ο.Υ. Πειραιώς ήδη από το μήνα Αύγουστο του 2016, εξακολουθούσε να διατηρεί την ιδιότητα της Πρόεδρου της ΕΙΜ της ΕΠΟ και ότι έτσι φέρει τουλάχιστον επί τέσσερις (4) μήνες ταυτόχρονα την ιδιότητα του φορολογικού υπαλλήλου, που ελέγχει και χορηγεί φορολογικές ενημερότητες και της Προέδρου της ΕΙΜ της ΕΠΟ, η οποία εγκρίνει δελτία ποδοσφαιριστών των ομάδων υπό την προϋπόθεση, μεταξύ άλλων, προσκόμισης πιστοποιητικού φορολογικής και ασφαλιστικής ενημερότητας της ομάδας, ενεργούσα με αυτόν τον τρόπο την ίδια στιγμή ως <<ελεγκτής και ελεγχόμενος>>, τονίζοντας το σοβαρό ηθικό ζήτημα, που εγείρεται από την κατάσταση αυτή, με την επισήμανση ταυτόχρονα του κινδύνου από αυτό το λόγο ακυρότητας των αποφάσεων της συγκεκριμένης Επιτροπής για το επίμαχο χρονικό διάστημα. Ωστόσο, ο πρώτος (1ος) εναγόμενος, με τις γνώσεις του, την επαγγελματική εμπειρία, την οποία διέθετε, και την εν γένει επαγγελματική κατάρτισή του, λόγω της μακρόχρονης ενασχόλησής του με το αθλητικό ρεπορτάζ, δεν μπορεί να περιοριστεί αποκλειστικά και μόνο στην επίσημη ιστοσελίδα της Ε.Π.Ο. Πλέον συγκεκριμένα, αυτός λόγω της προηγούμενης συστηματικής και επαγγελματικής ενασχόλησής του με το αθλητικό ρεπορτάζ, της εμπειρίας, που είχε αποκομίσει από τις έρευνες, τις οποίες είχε διεξάγει σχετικά με έκνομες ενέργειες οικονομικής και όχι μόνο φύσης από παράγοντες του ποδοσφαίρου, είχε τη δυνατότητα αλλά και την υποχρέωση, να μην αρκεστεί στην επίσημη ιστοσελίδα της Ε.Π.Ο., όπου ενδέχεται να παρεισφρύσουν λάθη και παραλείψεις έγκαιρης και έγκυρης ανάρτησης ανακοινώσεων και ειδήσεων αναφορικά με τα στελέχη και τις θέσεις, που κατέχουν, όπως συνέβη στην επίδικη περίπτωση, αλλά καθ’ ην στιγμή, που υπέπεσε στην αντίληψή του, μία τέτοια ανάρτηση, όφειλε να επισκεφθεί ο ίδιος την Ε.Π.Ο. και να ζητήσει προσωπική ενημέρωση, λόγω της ιδιότητάς του, ως δημοσιογράφος. Δηλαδή, επικαλούμενος την ιδιότητά του, ως Δημοσιογράφος και μάλιστα με έντονη αναγνωρισιμότητα στο πεδίο του αθλητικού ρεπορτάζ και των αθλητικών ειδήσεων, είχε τη δυνατότητα να προβεί σε επιστάμενο έλεγχο, όπως επιτάσσουν τα άρθρα 5 παρ. 1 και 2 και άρθρα 8 παρ. 1 εδ. α του π.δ. 77/2003 (Κώδικας δεοντολογίας ειδησεογραφικών και άλλων δημοσιογραφικών και πολιτικών εκπομπών), τηρώντας τις αρχές της καλής πίστης και το καθήκον αλήθειας, και ως εκ τούτου, μπορούσε να διαπιστώσει το αξιόπιστο και την ακρίβεια της εν λόγω πληροφορίας, κάτι, που παρέλειψε να πράξει, παράλειψη, την οποία επέδειξε και η δεύτερη (2η) εναγόμενη Εταιρεία και πρώτη (1η) εκκαλούσα, αντίστοιχα, μη αρκούμενη σε ενέργειες του πρώτου (1ου) εναγόμενου- δεύτερου (2ου) εκκαλούντος, και μάλιστα με ευχερή πρόσβαση στα αρμόδια Όργανα της Ε.Π.Ο., προκειμένου αμφότεροι να προβούν σε διασταύρωση της βασιμότητας μίας τέτοιας είδησης. Άλλωστε, πρόκειται για πασίδηλο γεγονός ότι οι ποδοσφαιρικές ανώνυμες εταιρείες (Π.Α. Ε.), ως ανώνυμες εταιρείες με σημαντική οικονομική δραστηριότητα και αξιοσημείωτα οικονομικά αποτελέσματα- επιδόσεις, ήτοι, με σημαντική οικονομική επιφάνεια, δεν αποτελούν απλές επιχειρήσεις αλλά αντίθετα εταιρείες με ίδια κεφάλαια, που διακινούν σημαντικά και ορισμένες φορές υπέρογκα χρηματικά ποσά για μεταγραφές των αθλητών- ποδοσφαιριστών, πώληση εισιτηρίων, χορηγίες από τρίτες μεγάλες επιχειρήσεις, διαφημίσεις κ.λ.π., με συνέπεια να θεωρούνται ανώνυμες εταιρείες, που υπάγονται φορολογικά στις Φ.Α.Ε. και όχι σε απλές Δημόσιες Οικονομικές Υπηρεσίες (Δ.Ο.Υ.). Τούτο δε τυγχάνει πασίδηλο δίδαγμα της κοινής πείρας και λογικής, το οποίο όφειλε να λάβει υπόψη του ο συγκεκριμένος δημοσιογράφος, κατά την έρευνα την οποία όφειλε να διεξάγει. Ακόμη όμως και αν δεν ήταν σε θέση να το πράξει, όφειλε να λάβει υπόψη του την επισήμανση της προσκεκλημένης στην εκπομπή του Δικηγόρου …….., η οποία επεσήμανε σε αυτόν το εσφαλμένο μίας τέτοιας παραδοχής, αναφέροντας του ότι ο φορολογικός έλεγχος των Π.Α.Ε. διενεργείται από τη Φ.Α.Ε. Πειραιώς και όχι από την πέμπτη (Ε) Δ.Ο.Υ. Πειραιώς. Παρά ταύτα, ο πρώτος (1ος) εναγόμενος και δεύτερος (2ος) εκκαλών δεν ανασκεύασε τους ισχυρισμούς του για το συγκεκριμένο ζήτημα, και, όπως προεκτέθηκε, δεν προέβη σε στοιχειώδη δημοσιογραφική έρευνα, που ήταν ενδεδειγμένη σε χρόνο προγενέστερο της ανακοίνωσης- ισχυρισμού, προκειμένου να διακριβώσει τη βασιμότητα- αλήθεια αυτού, αλλά αντίθετα επανέλαβε τους ίδιους δυσφημιστικούς για την ενάγουσα ισχυρισμούς του στο προσωπικό του ιστολόγιο, ενώ το ίδιο έπραξαν και οι λοιποί προαναφερόμενοι οι υπεύθυνοι του τμήματος ειδήσεων και παρουσιαστές της ως άνω πρωινής τηλεοπτικής εκπομπής τηλεοπτικού σταθμού …, καθώς και οι υπεύθυνοι – διαχειριστές της επίσημης ιστοσελίδας του σταθμού «……», αναπαράγοντας και διαδίδοντας περαιτέρω, τους ίδιους δυσφημιστικούς ισχυρισμούς, στις προαναφερόμενες εκπομπές του τηλεοπτικού σταθμού ιδιοκτησίας της, όσο και στην επίσημη ιστοσελίδα του σταθμού. Ειδικότερα, οι προαναφερόμενοι υπεύθυνοι του τμήματος ειδήσεων και παρουσιαστές της παραπάνω πρωινής τηλεοπτικής εκπομπής τηλεοπτικού σταθμού ………., καθώς και οι υπεύθυνοι – διαχειριστές της επίσημης ιστοσελίδας του σταθμού «……», δεν προκύπτει ότι προέβησαν σε οποιαδήποτε δημοσιογραφική έρευνα- έλεγχο αναφορικά με την ακρίβεια των ισχυρισμών του πρώτου (1ου) εναγόμενου, αλλά αναπαρήγαγαν και διέδωσαν περαιτέρω τους ισχυρισμούς- ανακοινώσεις του, μάλιστα σε υπερβολικό βαθμό επανάληψης, επιφέροντας περαιτέρω τρώση της τιμής και της υπόληψης της ενάγουσας. Μάλιστα, όταν ο πρώτος (1ος) εναγόμενος έλαβε πλέον επίσημη πληροφόρηση, ενόψει της από 06-02-2016 ανάρτησης – ανακοίνωσης της ΕΠΟ, σχετικά με την ήδη από 18-08-2016 παραίτηση της ενάγουσας από τη θέση της Προέδρου της ΕΙΜ της Ε.Π.Ο. και ενώ δεν είχε οποιοδήποτε λόγο να αμφιβάλλει σχετικά με την ακρίβεια αυτής της πληροφορίας, καθώς δεν προέβη σε οποιαδήποτε δημοσιογραφική έρευνα, που να οδηγεί στο αντίθετο συμπέρασμα, δεν επιχείρησε να ανασκευάσει τους ισχυρισμούς του αλλά με νέα ανάρτησή – απάντησή του στο προσωπικό ιστολόγιο του, την 06-12-2016 διατύπωσε ερωτηματικά – μομφές σε βάρος της Ε.Π.Ο., που διατηρούσε μέχρι τότε την ανάρτηση στην επίσημη ιστοσελίδα της Ε.Π.Ο., που εμφάνιζε την ενάγουσα, ως Πρόεδρο της ΕΙΜ της Ε.Π.Ο., αφήνοντας ταυτόχρονα υπόνοιες αμφιβολίας ακόμη και ως προς το ακριβές της πληροφορίας. Συνεπώς, η προσωπικότητα της ενάγουσας υπέστη προσβολή, ο δε δημοσιογράφος …………. δεν άσκησε νόμιμη δημοσιογραφική κριτική, με το να προβεί σε έναν τέτοιο ισχυρισμό για την ενάγουσα, αλλά αντίθετα προέβη σε διάδοση αναληθών γεγονότων, με συνέπεια να μη συντρέχει περίπτωση εφαρμογής του άρθρου 367 παρ. 1 περ. γ του Ποινικού Κώδικα, το οποίο πρότειναν οι εναγόμενοι- εκκαλούντες ενώπιον του πρωτοβάθμιου Δικαστηρίου, αναφορικά με την είδηση ότι η ενάγουσα, μολονότι διορίστηκε, ως υπάλληλος στην Ε Δ.Ο.Υ. Πειραιώς ήδη από το μήνα Αύγουστο του 2016, συνέχιζε να διατηρεί την ιδιότητα της Πρόεδρου της Επιτροπής Ιδιότητας και μεταγραφών της ΕΠΟ και έτσι φέρει τουλάχιστον επί τέσσερις (4) μήνες ταυτόχρονα την ιδιότητα του φορολογικού υπαλλήλου, που ελέγχει και χορηγεί φορολογικές ενημερότητες και της Προέδρου της Επιτροπής Ιδιότητας και μεταγραφών της ΕΠΟ και η οποία εγκρίνει δελτία ποδοσφαιριστών των ομάδων υπό την προϋπόθεση, μεταξύ άλλων, προσκόμισης πιστοποιητικού φορολογικής και ασφαλιστικής ενημερότητας της ομάδας, ενεργούσα με αυτόν τον τρόπο την ίδια στιγμή ως «ελεγκτής και ελεγχόμενος», εγειρόμενου έτσι σοβαρού ηθικού ζητήματος από την κατάσταση αυτή και ελλοχεύοντος ταυτόχρονα κινδύνου εξ αυτού του λόγου ακυρότητας των αποφάσεων της εν λόγω επιτροπής για το ως άνω επίμαχο διάστημα. Άλλωστε, όπως προεκτέθηκε στη νομική σκέψη της παρούσας, η διάταξη του άρθρου 367 παρ. 1 περ. γ του Ποινικού Κώδικα δεν εφαρμόζεται στην περίπτωση της νομοτυπικής μορφής του αδικήματος της συκοφαντικής δυσφήμησης, όπως εν προκειμένω (ΑΠ 1587/2017, ΑΠ 179/2011, ΑΠ 576/2006, ΕφΑΘ 422/2016, ΕφΑΘ 272/2016 ΝΟΜΟΣ), δεδομένου ότι ο δημοσιο γράφος οφείλει να εξακριβώσει πριν από την ανακοίνωση κάποιας είδησης, που κοινολογεί σε βάρος ενός προσώπου, τη βασιμότητα αυτής χωρίς να μπορεί να θεωρηθεί σε αντίθετη περίπτωση ότι η παράδοση σε δημόσια ανυποληψία του δυσφημούμενου προσώπου τελεί σε αναλογία με την κοινωνική αποστολή του τύπου και των μέσων μαζικής ενημέρωσης για ενημέρωση του κοινού ή ότι αποτελεί αυτή το επιβεβλημένο μέσο άσκησης του έργου της ενημέρωσης, όπως αβάσιμα διατείνονται εν προκειμένω οι εκκαλούντες. Επομένως, το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο, που απέρριψε τη σχετική ένσταση των εναγομένων, δεν υπέπεσε στην αποδιδόμενη πλημμέλεια, με το σχετικό λόγο της υπό κρίση εφέσεως και ως εκ τούτου αυτός τυγχάνει απορριπτέος, ως αβάσιμος. Τέλος, εφόσον καταφάσκεται η ευθύνη του πρώτου (1ου) εναγομένου, καθώς και των υπόλοιπων προαναφερομένων υπευθύνων του τμήματος ειδήσεων και παρουσιαστών της παραπάνω πρωινής τηλεοπτικής εκπομπής τηλεοπτικού σταθμού <<…….>>, καθώς και των υπευθύνων – διαχειριστών της επίσημης ιστοσελίδας του σταθμού «…….», καθιδρύεται η αντικειμενική ευθύνη και της ιδιοκτήτριας του συγκεκριμένου τηλεοπτικού σταθμού και της επίσημης ιστοσελίδας του «………» για τη μετάδοση της προαναφερθείσης επίδικης είδησης από τον τηλεοπτικό σταθμό ……… και από την επίσημη ιστοσελίδα του σταθμού «……», ήτοι της δεύτερης (2ης) εναγόμενης, ενώ για τη μετάδοση της προαναφερθείσης επίδικης είδησης από το παραπάνω προσωπικό ιστολόγιο του πρώτου (1ου) εναγομένου η ευθύνη βαρύνει αποκλειστικά τον ίδιο. Επομένως, εφόσον αποδείχθηκε ότι με τις επίδικες εκπομπές και αναρτήσεις, προσβλήθηκε η προσωπικότητα της ενάγουσας, ότι η προσβολή αυτή ήταν παράνομη και υπαίτια και ότι προκλήθηκε ηθική βλάβη σε αυτήν, συντρέχουν όλες οι νόμιμες προϋποθέσεις, ώστε αυτή να δικαιούται χρηματική ικανοποίηση για την ηθική βλάβη, που υπέστη και η οποία -χωρίς να είναι περιουσιακή ζημία- επήλθε επί προσβολής του εννόμου αγαθού της τιμής και υπολήψεως της (βλ. Γεωργιάδη – Σταθόπουλου, σελ. 114), υφίσταται δε αιτιώδης σύνδεσμος μεταξύ της συμπεριφοράς των εναγόμενων και της προσβολής του εννόμου αγαθού της τιμής της ενάγουσας- εφεσίβλητης. Κατά συνέπεια, η τελευταία έχει νόμιμη αξίωση σε βάρος των εναγόμενων-εκκαλούντων για την αποκατάσταση της μη περιουσιακής (ηθικής) ζημίας της, είναι δηλαδή δικαιούχος απαίτησης για χρηματική ικανοποίηση λόγω ηθικής βλάβης του, δεδομένης της ταραχής, την οποία βίωσε, καθώς και της αναστάτωσης και της ταλαιπωρίας, την οποία αυτή υπέστη προς αποκατάσταση της τρωθείσας τιμής της, που μπορούσε να προκληθεί ένεκα του εν λόγω ισχυρισμού. Ως εκ τούτου και κατόπιν εκτιμήσεως των οικείων προσδιοριστικών παραγόντων, ήτοι των συνθηκών τέλεσης της αδικοπραξίας, της κοινωνικής απαξίας των συγκεκριμένων αστικών- ποινικών αδικημάτων, που τέλεσαν οι εναγόμενοι σε αντίθεση με την ενάγουσα- εφεσίβλητη, η οποία δεν εκδήλωσε συμπεριφορά, που να συνδέεται αιτιωδώς με την προκληθείσα σε αυτήν ηθική βλάβη, τις δυσμενείς συνέπειες, που είχε η αδικοπραξία για την τελευταία, της κοινωνικής και περιουσιακής κατάστασης των διαδίκων, και με βάση τέλος τα δεδομένα της κοινής πείρας, κρίνεται ότι προς αποκατάσταση της ηθικής βλάβης, την οποία υπέστη για την τελεσθείσα σε βάρος τη άδικη πράξη, όπως προεκτέθηκε και αναλύθηκε αυτή, πρέπει να υποχρεωθούν οι εναγόμενοι- εκκαλούντες και συγκεκριμένα ο καθένας από αυτούς σε ολόκληρο να καταβάλλουν στην ενάγουσα, ως χρηματική ικανοποίηση το χρηματικό ποσό των επτά χιλιάδων (7.000,00) Ευρώ (Ε), το οποίο ενόψει όλων των παραπάνω αλλά και του σκοπού της χρηματικής ικανοποίησης και της εξισορροπητικής λειτουργίας, που αυτή επιτελεί, πρέπει να θεωρηθεί δίκαιο, εύλογο και ανταποκρινόμενο στις συνέπειες της τελεσθείσας αδικοπραξίας, λαμβανομένης υπ’ όψιν κατά τον καθορισμό του ύφους της και της αρχής της αναλογικότητας. Επομένως, το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο, με το να επιδικάσει το χρηματικό ποσό των δεκαπέντε χιλιάδων (15.000,00) Ευρώ (Ε), υποχρεώνοντας τους εναγόμενους να καταβάλλουν αυτό ο καθένας από αυτούς σε ολόκληρο, και επιπρόσθετα ο πρώτος (1ος) εναγόμενος και ήδη δεύτερος (2ος) εκκαλών το χρηματικό ποσό των πέντε χιλιάδων (5.000,00) Ευρώ (Ε), παρέβη την αρχή της αναλογικότητας, όπως αυτή αναλύθηκε στη νομική σκέψη της παρούσας, γενομένου δεκτού του σχετικού λόγου της υπό κρίση εφέσεως, ως βάσιμου. Κατόπιν τούτων, πρέπει να εξαφανιστεί η εκκαλούμενη απόφαση. Στη συνέχεια, το Δικαστήριο πρέπει να κρατήσει την επίδικη υπόθεση, να διερευνήσει αυτήν στην ουσία της, κατά την ίδια ως άνω προσήκουσα ειδική διαδικασία περιουσιακών διαφορών, και να κάνει δεκτή την αγωγή της ενάγουσας, κατά ένα μέρος αυτής, ως κατ’ ουσία βάσιμη. Το παράβολο, που κατέθεσαν οι εκκαλούντες, κατά την κατάθεση της ένδικης έφεσης, πρέπει να αποδοθεί σε αυτούς, αφού κρίθηκε ότι αυτή πρέπει να γίνει ουσιαστικά δεκτή, σύμφωνα με τη διάταξη του άρθρου 495 § 3 ΚΠολΔ, όπως ισχύει μετά την ισχύ του Ν. 4335/2015. Τέλος, μέρος της δικαστική δαπάνη της ενάγουσας και για τους δύο βαθμούς δικαιοδοσίας πρέπει να επιβληθεί σε βάτος των εναγομένων, κατ’ αποδοχή του σχετικού αιτήματός της, ως ουσιαστικά βάσιμου, κατά τα ειδικότερα οριζόμενα στο διατακτικό της παρούσας.
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ
-ΔΙΚΑΖΟΝΤΑΣ αντιμωλία των διαδίκων.
-ΔΕΧΕΤΑΙ την παραπάνω έφεση τυπικά και κατ’ ουσία.
-ΕΞΑΦΑΝΙΖΕΙ την εκκαλούμενη απόφαση.
-ΚΡΑΤΕΙ την ένδικη υπόθεση και ΔΙΚΑΖΕΙ αυτήν.
–ΔΕΧΕΤΑΙ ΕΝ ΜΕΡΕΙ την αγωγή ως ουσία βάσιμη.
-ΥΠΟΧΡΕΩΝΕΙ τους εναγόμενους, τον καθέναν από αυτούς , σε ολόκληρο να καταβάλλουν στην ενάγουσα ……. το χρηματικό ποσό των επτά χιλιάδων (7.000,00) Ευρώ (Ε), με το νόμιμο τόκο από την επίδοση της με αριθμό κατάθεσης δικογράφου 20/15-02-2017 αγωγής μέχρι την πλήρη και ολοσχερή εξόφληση αυτού.
-ΥΠΟΧΡΕΩΝΕΙ: (1) τη δεύτερη (2η) εναγόμενη και πρώτη (1η) εκκαλούσα αντίστοιχα (Α) σε ανάγνωση περίληψης της παρούσας απόφασης από τον παρουσιαστή του Κεντρικού Δελτίου Ειδήσεων 19:30 μ.μ. του τηλεοπτικού σταθμού <<…..>>, ιδιοκτησίας της, κατά τη διάρκεια του βραδινού δελτίου ειδήσεων του σταθμού, που θα προβληθεί εντός δεκαπέντε (150 ημερών από το χρόνο επίδοσης της παρούσας απόφασης, στην οποία περίληψη αυτή, αφού ανακοινωθεί η είδηση ότι καταδικάστηκε ο τηλεοπτικός σταθμός <<…..>> θα αναφέρεται: (α) ο αριθμός και η χρονολογία δημοσίευσης της αποφάσεως, (β) το Δικαστήριο, που την εξέδωσε, (γ) το ονοματεπώνυμο της θιγείσας από την επιλήψιμη είδηση, (δ) το γεγονός ότι η είδηση πως η ενάγουσα, μολονότι διορίστηκε ως υπάλληλος στην Πέμπτη (Ε) Δ.Ο.Υ. Πειραιώς ήδη από το μήνα Αύγουστο του έτους 2016, συνέχιζε να διατηρεί την ιδιότητα της Προέδρου της Επιτροπής και μεταγραφών της Ε.Π.Ο. και έτσι φέρει τουλάχιστον επί τέσσερις (4) μήνες ταυτόχρονα την ιδιότητα του φορολογικού υπαλλήλου, που ελέγχει και χορηγεί φορολογικές ενημερότητες και της Προέδρου της Επιτροπής Ιδιότητας και Μεταγραφών της Ε.Π.Ο., η οποία εγκρίνει δελτία ποδοσφαιριστών των ομάδων υπό την προϋπόθεση μεταξύ άλλων προσκόμισης πιστοποιητικού φορολογικής και ασφαλιστικής ενημερότητας της ομάδας, ενεργούσα με αυτό τον τρόπο την ίδια στιγμή ως <<ελεγκτής και ελεγχόμενος>>, εγειρόμενου έτσι σοβαρού ηθικού ζητήματος εκ της προεκτεθείσας κατάστασης και ελλοχεύοντος ταυτόχρονα κινδύνου εξ αυτού του λόγου ακυρότητας των αποφάσεων της εν λόγω Επιτροπής για το ως άνω επίμαχο διάστημα, εξαιτίας της οποίας επιδικάστηκε η χρηματική ικανοποίηση, κρίθηκε δυσφημιστική και αναληθής και (ε) η ημερομηνία δημοσιεύσεως της ως άνω δυσφημιστικής είδησης από τον τηλεοπτικό σταθμό <<…>> και (Β) σε δημόσια ανάρτηση περίληψης της παρούσας απόφασης την επίσημη ιστοσελίδα του τηλεοπτικού σταθμού <<…..>> εντός δεκαπέντε ημερών από την επίδοση της απόφασης, στην οποία περίληψη αυτή, αφού ανακοινωθεί η είδηση ότι καταδικάστηκε ο τηλεοπτικός σταθμός <<….>> θα αναφέρεται: (α) ο αριθμός και η χρονολογία δημοσίευσης της αποφάσεως, (β) το Δικαστήριο, που την εξέδωσε, (γ) το ονοματεπώνυμο της θιγείσας από την επιλήψιμη είδηση, (δ) το γεγονός ότι η είδηση πως η ενάγουσα, μολονότι διορίστηκε ως υπάλληλος στην Πέμπτη (Ε) Δ.Ο.Υ. Πειραιώς ήδη από το μήνα Αύγουστο του έτους 2016, συνέχιζε να διατηρεί την ιδιότητα της Προέδρου της Επιτροπής και μεταγραφών της Ε.Π.Ο. και έτσι φέρει τουλάχιστον επί τέσσερις (4) μήνες ταυτόχρονα την ιδιότητα του φορολογικού υπαλλήλου, που ελέγχει και χορηγεί φορολογικές ενημερότητες και της Προέδρου της Επιτροπής Ιδιότητας και Μεταγραφών της Ε.Π.Ο., η οποία εγκρίνει δελτία ποδοσφαιριστών των ομάδων υπό την προϋπόθεση μεταξύ άλλων προσκόμισης πιστοποιητικού φορολογικής και ασφαλιστικής ενημερότητας της ομάδας, ενεργούσα με αυτό τον τρόπο την ίδια στιγμή ως <<ελεγκτής και ελεγχόμενος>>, εγειρόμενου έτσι σοβαρού ηθικού ζητήματος εκ της προεκτεθείσας κατάστασης και ελλοχεύοντος ταυτόχρονα κινδύνου εξ αυτού του λόγου ακυρότητας των αποφάσεων της εν λόγω Επιτροπής για το ως άνω επίμαχο διάστημα, εξαιτίας της οποίας επιδικάστηκε η χρηματική ικανοποίηση, κρίθηκε δυσφημιστική και αναληθής και (ε) η ημερομηνία δημοσιεύσεως της ως άνω δυσφημιστικής είδησης από την επίσημη ιστοσελίδα <<……>> και (2) τον εναγόμενο ……… σε δημόσια ανάρτηση περίληψης της παρούσας απόφασης, στην οποία περίληψη αυτή, αφού ανακοινωθεί η είδηση ότι καταδικάστηκε ο τηλεοπτικός σταθμός <<……..>> θα αναφέρεται: (α) ο αριθμός και η χρονολογία δημοσίευσης της αποφάσεως, (β) το Δικαστήριο, που την εξέδωσε, (γ) το ονοματεπώνυμο της θιγείσας από την επιλήψιμη είδηση, (δ) το γεγονός ότι η είδηση πως η ενάγουσα, μολονότι διορίστηκε ως υπάλληλος στην Πέμπτη (Ε) Δ.Ο.Υ. Πειραιώς ήδη από το μήνα Αύγουστο του έτους 2016, συνέχιζε να διατηρεί την ιδιότητα της Προέδρου της Επιτροπής και μεταγραφών της Ε.Π.Ο. και έτσι φέρει τουλάχιστον επί τέσσερις (4) μήνες ταυτόχρονα την ιδιότητα του φορολογικού υπαλλήλου, που ελέγχει και χορηγεί φορολογικές ενημερότητες και της Προέδρου της Επιτροπής Ιδιότητας και Μεταγραφών της Ε.Π.Ο., η οποία εγκρίνει δελτία ποδοσφαιριστών των ομάδων υπό την προϋπόθεση μεταξύ άλλων προσκόμισης πιστοποιητικού φορολογικής και ασφαλιστικής ενημερότητας της ομάδας, ενεργούσα με αυτό τον τρόπο την ίδια στιγμή ως <<ελεγκτής και ελεγχόμενος>>, εγειρόμενου έτσι σοβαρού ηθικού ζητήματος εκ της προεκτεθείσας κατάστασης και ελλοχεύοντος ταυτόχρονα κινδύνου εξ αυτού του λόγου ακυρότητας των αποφάσεων της εν λόγω Επιτροπής για το ως άνω επίμαχο διάστημα, εξαιτίας της οποίας επιδικάστηκε η χρηματική ικανο ποίηση, κρίθηκε δυσφημιστική και αναληθής και (ε) η ημερομηνία δημοσιεύσεως της ως άνω δυσφημιστικής είδησης από το προσωπικό του ιστολόγιο << ………….>>.
–ΚΑΤΑΔΙΚΑΖΕΙ τον πρώτο (1ο) εναγόμενο σε χρηματική ποινή τριακοσίων (300,00) Ευρώ (Ε) υπέρ της ενάγουσας και σε προσωπική κράτηση τριών (3) μηνών για κάθε ημέρα μη συμμόρφωσης στην αμέσως παραπάνω διάταξη.
–ΚΑΤΑΔΙΚΑΖΕΙ τους εναγόμενους σε μέρος τη δικαστική δαπάνη της ενάγουσας, και για τους δύο βαθμούς δικαιοδοσίας την οποία ορίζει στο χρηματικό ποσό των χιλίων (1.000,00) Ευρώ (Ε).
-ΔΙΑΤΑΣΣΕΙ την απόδοση στους εκκαλούντες του παραβόλου ποσού εκατό πενήντα ευρώ (150,00) Ευρώ (Ε), που καταβλήθηκε από αυτούς κατά την άσκηση της έφεσης, με το υπ’ αριθμόν κωδικού ……../2022.
-ΚΡΙΘΗΚΕ, και αποφασίσθηκε στον Πειραιά, την 19η Οκτωβρίου 2023, δημοσιεύθηκε δε σε έκτακτη δημόσια συνεδρίασή του, απόντων των διαδίκων και των πληρεξουσίων δικηγόρων τους, στον Πειραιά, την 23η Οκτωβρίου 2023.
Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ