ΕΦΕΤΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΩΣ
ΤΑΚΤΙΚΗ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ
Αριθμός απόφασης 583/2023
ΤΟ ΜΟΝΟΜΕΛΕΣ ΕΦΕΤΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΩΣ
(2Ο Τμήμα)
Αποτελούμενο από τη Δικαστή Μαρία Τσιάλτα, Εφέτη, η οποία ορίστηκε από τον Πρόεδρο του Τριμελούς Συμβουλίου Διεύθυνσης του Εφετείου Πειραιά και από τη Γραμματέα, Κ.Σ.
Συνεδρίασε δημόσια, στο ακροατήριό του στις …………., για να δικάσει την υπόθεση μεταξύ:
Της εκκαλούσας: Κοινοπραξίας των Ανώνυμων Εταιριών με την επωνυμία «…………», με Α.Φ.Μ … Δ.Ο.Υ. …, πρώην «……..» πρώην «……….» που προήλθε από την «………», που εδρεύει στα …. Αττικής, οδός ……… νομίμως εκπροσωπουμένης από τη διαχειρίστρια και μέλος της Ανώνυμης Εταιρίας με την επωνυμία «……… που εδρεύει στα ….. , οδός …. αριθμ. … νομίμως εκπροσωπούμενης από τον Πρόεδρο αυτής, ….. … που παραστάθηκε στο Δικαστήριο δια του πληρεξουσίου της δικηγόρου Γεωργίου Δ. Κατσαμπάνη . (Δ.Σ. Αθηνών με Α.Μ. … που προσκόμισε το με αριθμ. …. γραμμάτιο προκαταβολής εισφορών και ενσήμων) παριστάμενος κατ’ άρθρο 242 παρ.2 του ΚΠολΔ, με την από 11-1-2023 δήλωση.
Του εφεσιβλήτου: Νομικού Προσώπου Δημοσίου Δικαίου με την επωνυμία «ΣΥΝΔΕΣΜΟΣ ΔΗΜΩΝ ΠΕΙΡΑΙΩΣ ΚΑΙ ΔΥΤΙΚΗΣ ΑΤΤΙΚΗΣ» που παραστάθηκε στο Δικαστήριο δια του πληρεξουσίου του δικηγόρου, Βασιλείου Ε. Χατζηγιαννάκη (Δ.Σ Αθηνών με Α.Μ. … που προσκόμισε το με αριθμ. Α ….. γραμμάτιο προκαταβολής εισφορών και ενσήμων) παριστάμενος, κατ’ άρθρο 242 παρ.2 του ΚΠολΔ με την από 11-1-2023 δήλωση.
Η εκκαλούσα άσκησε την από 20-8-2020 (αριθ. καταθ. Πρωτοδικείου Πειραιώς ΓΑΚ/ΕΑΚ/………/2020, αριθ. καταθ. Εφετείου Πειραιώς ΓΑΚ/ΕΑΚ/……../2021) έφεσή κατά της με αριθμ. 2.233/2020 οριστικής απόφασης του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς (τακτικής διαδικασίας), η οποία εγγράφηκε στο πινάκιο για τη συζήτηση της οποίας ορίστηκε δικάσιμος, η 17-2-2022 και μετά από αναβολή, η αναφερόμενη στην αρχή της παρούσας.
Οι πληρεξούσιοι δικηγόροι των διαδίκων που παραστάθηκαν όπως ανωτέρω αναφέρεται κατέθεσαν παραδεκτώς προτάσεις, αιτούμενοι να γίνουν δεκτοί οι προβαλλόμενοι ισχυρισμοί τους.
ΑΦΟΥ ΜΕΛΕΤΗΣΕ ΤΗ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ
ΣΚΕΦΤΗΚΕ ΚΑΤΑ ΤΟ ΝΟΜΟ
Ι. Η κρινόμενη έφεση κατά της με αριθμ. 2233/2020 οριστικής απόφασης του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς που εκδόθηκε αντιμωλίαν κατά την τακτική διαδικασία, ασκήθηκε νομότυπα και εμπρόθεσμα ενόψει του ότι η εκκαλούμενη απόφαση επιδόθηκε στις 22-7-2020 (βλ. σχετ. χειρόγραφη επισημείωση επί της εκκαλούμενης απόφασης του δικαστικού επιμελητή με έδρα το Πρωτοδικείο Αθηνών, …………) και η έφεση κατατέθηκε στη Γραμματεία του πρωτοβάθμιου Δικαστηρίου στις 20-8-2020 (άρθρα 495, 511, 513 παρ.1, περ. β, 516 παρ.1 και 518 παρ.1 του ΚΠολΔ). Επομένως η κρινόμενη έφεση, πρέπει να γίνει τυπικά δεκτή και να ερευνηθεί περαιτέρω ως προς το παραδεκτό και το βάσιμο των λόγων της, σύμφωνα με το άρθρο 533 παρ.1 ΚΠολΔ κατά την προαναφερόμενη διαδικασία, ενόψει του ότι για το παραδεκτό του ένδικου μέσου κατατέθηκε το προβλεπόμενο εκ του άρθρου 495 παρ.3 του ΚΠολΔ παράβολο ποσού εκατό ευρώ (100,00) ευρώ (βλ. σχετικά την έκθεση κατάθεσης δικογράφου του Γραμματέα του Πρωτοδικείου Πειραιώς, το με αριθμ. ………….. ηλεκτρονικό παράβολο και την από 20-8-2020 απόδειξη εξόφλησης αυτού).
ΙΙ. Το ενάγον, ήδη εφεσίβλητο, με τη με αριθμ. κατ. ΓΑΚ/ΕΑΚ/………../2015 αγωγή τακτικής διαδικασίας την οποία άσκησε ενώπιον του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Πειραιά, εξέθεσε ότι το έτος 1994 συνήψε με την εναγομένη, ήδη εκκαλούσα, διοικητική σύμβαση δυνάμει της οποίας της ανέθεσε τη μελέτη, κατασκευή και χρηματοδότηση του υπό κατασκευή κοιμητηρίου στο ειδικώς αναφερόμενο ακίνητο στο ……………. Αττικής. Ότι ως εργολαβικό αντάλλαγμα συμφωνήθηκε η παραχώρηση και εκμετάλλευση στην εναγομένη της χρήσης των ειδικώς εκτιθέμενων χώρων και εγκαταστάσεων του κοιμητηρίου, ήτοι μεταξύ άλλων και δεκαεπτά καταστημάτων, για χρονικό διάστημα δεκαπέντε ετών από την έναρξη της πλήρους λειτουργίας του νεκροταφείου (πρώτη ταφή), που έλαβε χώρα στις 28-2-1998. Ότι λόγω της παρέλευσης της δεκαπενταετίας την 1η-3-2013 και παρά τις εκ μέρους του οχλήσεις για την απόδοσή τους η εναγομένη αρνείται να του αποδώσει τα παραχωρηθέντα καταστήματα, αντιποιούμενη τη νομή του ενάγοντος επ’ αυτών. Ότι η εναγομένη για χρονικό διάστημα διάρκειας 29 μηνών, αρχής γενομένης από την 1η-3-2013, παράνομα κατέχει τα καταστήματα, είτε εκμισθώνοντας αυτά, είτε προβαίνοντας στη χρήση τους υπό τις ειδικότερα εκτιθέμενες διακρίσεις, αποστερώντας του τη δυνατότητα να τα εκμισθώσει προς τρίτους με αποτέλεσμα να το ζημιώσει. Με βάση το ιστορικό αυτό, το ενάγον αιτήθηκε, όπως τα αιτήματα της αγωγής εκτιμήθηκαν από το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο: α) Να αναγνωριστεί το δικαίωμα νομής του στα ευρισκόμενα στο μείζονα χώρο του Κοιμητηρίου, δεκαεπτά καταστήματα, β) να διαταχθεί η εναγομένη να του παραδώσει τη νομή αυτών και να παύσει κάθε περαιτέρω διατάραξη της νομής, γ) λόγω της παράνομης είσπραξης των μισθωμάτων, να υποχρεωθεί η εναγομένη να του καταβάλει το συνολικό ποσό των 443.919,20 ευρώ (κατ’ ορθό μαθηματικό υπολογισμό για τη στέρηση εκμίσθωσης των με αριθμ. ……… καταστημάτων) νομιμοτόκως από τις 3-3-2013, άλλως από την επίδοση της αγωγής έως την πλήρη εξόφληση, δ) επικουρικά το ποσό των το ποσό των 323.743,20 ευρώ (κατ’ ορθό μαθηματικό υπολογισμό) σύμφωνα με τις διατάξεις περί αδικαιολόγητου πλουτισμού, ε) να κηρυχθεί η απόφαση προσωρινά εκτελεστή και ε) να ληφθούν ασφαλιστικά μέτρα, δυνάμει των οποίων η εναγομένη προσωρινά να παύσει να εισπράττει μισθώματα από τους μισθωτές έως τη δημοσίευση της απόφασης επί της αγωγής. Επί της ανωτέρω αγωγής εκδόθηκε αρχικά η με αριθμ. 3637/2017 απόφαση, η οποία είχε καταστεί τελεσίδικη κατά το χρόνο άσκησης της υπό κρίση έφεσης, με την οποία το Πολυμελές Πρωτοδικείο Πειραιώς, αφού έκρινε εαυτό καθ’ ύλην αναρμόδιο παρέπεμψε την υπόθεση προς εκδίκαση στο Μονομελές Πρωτοδικείο Πειραιώς. Ακολούθως δε, εκδόθηκε η εκκαλούμενη απόφαση με την οποία, η αγωγή απορρίφθηκε: α) Ως απαράδεκτη ως προς τα δύο σωρευόμενα αντικειμενικώς αιτήματα, περί αναγνώρισης του δικαιώματος της νομής, αποβολής και διατάραξης της νομής, λόγω μη καταχώρισης της αγωγής στα οικεία βιβλία διεκδικήσεων, β) ως απαράδεκτη, κατά το σκέλος περί επιδίκασης τόκων από τις 3-3-2013 γ) ως νόμω αβάσιμη, κατά προς το αίτημα υποχρέωσης καταβολής του ποσού των 323.743,20 ευρώ κατά την επικουρικώς σωρευόμενη βάση του αδικαιολόγητου πλουτισμού, δ) ως απαράδεκτη κατά το αίτημα περί κήρυξης της απόφασης προσωρινά εκτελεστής, περαιτέρω δε, το Δικαστήριο αφού χώρισε το σωρευόμενο αίτημα για τη λήψη ασφαλιστικών μέτρων και το παρέπεμψε σχετικά προς εκδίκαση κατά τη διαδικασία των ασφαλιστικών μέτρων, δέχθηκε εν μέρει την αγωγή, υποχρέωσε την εναγομένη να καταβάλει στο ενάγον το ποσό των 443.919,20 ευρώ με το νόμιμο τόκο από την επόμενη της επίδοσης της αγωγής έως την πλήρη εξόφληση και την καταδίκασε στη δικαστική του δαπάνη ποσού 5.000 ευρώ. Ήδη με την κρινόμενη έφεση, η εκκαλούσα παραπονείται κατά της εκκαλούμενης απόφασης για λόγους, συνιστάμενους κατ’ εκτίμηση του περιεχομένου τους, σε εσφαλμένη εφαρμογή και ερμηνεία του νόμου και εσφαλμένη εκτίμηση των αποδείξεων εκ μέρους του πρωτοβάθμιου Δικαστηρίου και ζητεί να γίνει δεκτή η έφεσή της, να εξαφανιστεί η εκκαλούμενη απόφαση καθόσον η αγωγή έγινε δεκτή, να απορριφθεί η με αρ. κατ. ΓΑΚ/ΕΑΚ/……../2015 αγωγή και να καταδικαστεί το εφεσίβλητο στη δικαστική της δαπάνη και για τους δύο βαθμούς δικαιοδοσίας.
ΙΙΙ. Από την επανεκτίμηση των ενόρκων καταθέσεων των μαρτύρων απόδειξης και ανταπόδειξης που περιέχονται στα ταυτάριθμα με την εκκαλουμένη πρακτικά δημόσιας συνεδρίασης του πρωτοβάθμιο Δικαστηρίου και στα με αριθμ. …./2017 πρακτικά δημόσιας συνεδρίασης του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς, από τη νομίμως προσκομισθείσα με επίκληση από το ενάγον, στο πρωτοβάθμιο Δικαστήριο με αριθμ. …../21-12-2015 ένορκη βεβαίωση που συντάχθηκε ενώπιον της Ειρηνοδίκου Αθηνών ύστερα από νομότυπη και εμπρόθεσμα κλήτευση της εναγομένης (βλ. τη με αριθμ. …/16-12-2015 έκθεση επίδοσης του δικαστικού επιμελητή της Περιφέρειας του Εφετείου Αθηνών, με έδρα το Πρωτοδικείο Αθηνών …….) και από όλα τα νομίμως προσκομιζόμενα με επίκληση από τους διαδίκους στο πρωτοβάθμιο Δικαστήριο έγγραφα, είτε αυτά συνιστούν αυτοτελή αποδεικτικά μέσα, είτε χρησιμεύουν προς συναγωγή δικαστικών τεκμηρίων και τα οποία παραδεκτώς επαναπροσκομίζονται από ατούς με επίκληση στο παρόν Δικαστήριο και όσα παραδεκτώς και νομίμως προσκομίζονται με επίκληση από τους διαδίκους για πρώτη φορά στο παρόν Δικαστήριο, κατ’ άρθρο 529 παρ.1 του ΚΠολΔ, αποδεικνύονται τα ακόλουθα πραγματικά περιστατικά: Το ενάγον αποτελεί νομικό πρόσωπο δημοσίου δικαίου που συστήθηκε δυνάμει της με αριθμ. 8608/1-11-1984 απόφασης του Νομάρχη Αττικής (ΦΕΚ Β 805/13-11-1984) αποτελούμενο από τους Δήμους Πειραιώς, Νίκαιας Κερατσινίου, Μοσχάτου, Δραπετσώνας, Αγίου Ιωάννη Ρέντη, Περάματος και Κορυδαλλού. Η διάρκεια λειτουργίας του ενάγοντος ορίστηκε για 99 έτη και σκοπός του, η ίδρυση και λειτουργία κοινού κοιμητηρίου προκειμένου να μεταφερθούν τα υφιστάμενα Κοιμητήρια Αναστάσεως, Νεαπόλεως και Περάματος. Προκειμένου να εξυπηρετηθεί ο ανωτέρω κοινωφελής σκοπός, με το με αριθμ. …./12-12-1992 συμβόλαιο του συμβολαιογράφου Πειραιώς, ……………., όπως αυτό διορθώθηκε και επαναλήφθηκε με το με αριθμ. ……/7-12-1998 συμβόλαιο του ίδιου συμβολαιογράφου τα οποία μεταγράφηκαν νόμιμα, η Ιερά Μονή …………, ως διαχειρίστρια της ακίνητης περιουσίας της Ιεράς Μονής ……, νομίμως εκπροσωπούμενης, από τη Διαρκή Ιερά Σύνοδο της Εκκλησίας της Ελλάδος μεταβίβασε λόγω δωρεάς στο ενάγον νομικό πρόσωπο, την πλήρη κυριότητα ακινήτου επιφάνειας 330 περίπου στρεμμάτων (και κατά νεότερη καταμέτρηση 332.366,03 τ.μ.) που βρίσκεται στη θέση «….» …… Ν. Αττικής. Το ακίνητο αυτό φέρει ΚΑΕΚ ………., βρίσκεται εκτός σχεδίου πόλης και ζώνης της κτηματικής περιφέρειας του Δήμου Περάματος, πλην όμως με το από 27-4-1994 Π.Δ. (ΦΕΚ Δ 271/1994) εγκρίθηκε τοπικό ρυμοτομικό σχέδιο στην εκτός σχεδίου περιοχή, καθοριζομένης της χρήσης του εν λόγω αγρού για τη δημιουργία χώρου κοιμητηρίου. Στις 20-5-1994, ύστερα από προκήρυξη διεθνούς δημόσιου διαγωνισμού με το σύστημα μελέτη κατασκευή και χρηματοδότηση του έργου «Μελέτη-Κατασκευή-Χρηματοδότηση του έργου Νεκροταφείο Συνδέσμου Δήμων Πειραιά και Δυτικής Αττικής», συνολικού προϋπολογισμού 5.500.000.000 δρχ (ήδη 16.140.865,74 ευρώ), πραγματοποιήθηκε διαγωνισμός και ανάδοχος αναδείχθηκε η εναγόμενη κοινοπραξία, συσταθείσα στις 12-5-1994 (και η οποία στη συνέχεια τροποποιήθηκε με τα από 8-10-1996,1-1-1997, 24-6-1997, 19-12-2002, 15-3-2007 και 26-1-2011 ιδιωτικά συμφωνητικά). Στο πλαίσιο αυτό, μεταξύ των μερών καταρτίστηκε η από 26-7-1994 σύμβαση παραχώρησης, η οποία τροποποιήθηκε με την από 27-7-1994 σύμβαση. Σύμφωνα με το άρθρο 4 της από 26-7-1994 σύμβασης «σαν εργολαβικό αντάλλαγμα της Αναδόχου, για τα πάσης φύσεως έξοδα και αμοιβή της εν γένει, για τις εργασίες που θα εκτελέσει με βάση την παρούσα σύμβαση, συμφωνείται αυτό που περιγράφεται στην οικονομική πρότασή της και ειδικότερα: 1) Η εκμετάλλευση των χώρων στάθμευσης και κυλικείων για έξι (6) χρόνια από την πλήρη λειτουργία του νεκροταφείου,2) Η εκμετάλλευση όλων των καταστημάτων που θα κατασκευαστούν για την εξυπηρέτηση των αναγκών του Νεκροταφείου για δεκαπέντε (15) χρόνια από την πλήρη λειτουργία του Νεκροταφείου (πλην δύο ανθοπωλείων που ανήκουν στην εκκλησία). 3) Η παραχώρηση του δικαιώματος χρήσης για όσο χρόνο θα λειτουργεί το έργο σαν Νεκροταφείο των οικογενειακών τάφων που είναι στους τομείς ταφής, …………….., καθώς και των κρυπτών που είναι στους χώρους …………….…». Επίσης στο ίδιο άρθρο προβλέπεται «Με την παρούσα σύμβαση χορηγείται από το Σύνδεσμο στον Ανάδοχο η ανέκκλητη εντολή και πληρεξουσιότητα να προβαίνει για λογαριασμό του, για δικό της όμως αποκλειστικά οικονομικό όφελος στις εκτεθείσες πιο πάνω παραχωρήσεις πολυετών ή διαρκών δικαιωμάτων σε τρίτους στα πλαίσια πάντοτε των συμβατικών δικαιωμάτων της». Περαιτέρω, σύμφωνα με το άρθρο 7 της σύμβασης παραχώρησης «Οι συμβαλλόμενοι συμφωνούν ποινική ρήτρα σε βάρος του συνδέσμου: 1) 50 εκ. δρχ. σε περίπτωση μη έγκαιρης εγκατάστασης εγκαταστάσεως της Αναδόχου στο Έργο κατά το άρθρο 15 παρ. 5 της παρούσας. 2) 500 εκ. δρχ. σε κάθε μία περίπτωση παραβάσεως των υποχρεώσεων οιουδήποτε Δήμου που συνιστούν τον συμβαλλόμενο Σύνδεσμο σχετικά με την υποχρέωση του να σταματήσει τη λειτουργία υπάρχοντος Νεκροταφείου (Αναστάσεως-Νεαπόλεως-Περάματος) και να κάνει αποκλειστική χρήση του συγκεκριμένου έργου. Η επανειλημμένη κατάπτωση της ποινικής ρήτρας για κάθε μία τυχόν παράβαση επέρχεται σε βάρος του Συνδέσμου ανεξαρτήτως του Δήμου-μέλος το οποίο παραβιάζει την πιο πάνω υποχρέωση του». Επίσης κατά το άρθρο 14 της σύμβασης παραχώρησης, «Με την λήξη του χρόνου παραχώρησης εκμετάλλευσης η Ανάδοχος υποχρεούται να παραδώσει στον Σύνδεσμο χωρίς καμία αποζημίωση για τα έξοδα κατασκευής, συντήρησης ή βελτίωσης τους, το σύνολο των εγκαταστάσεων που αποτελούν τα κυλικεία, τους χώρους στάθμευσης οχημάτων και τα καταστήματα σε άριστη κατάσταση, της αναδόχου παντός ευθυνόμενης μόνο για φθορές και βλάβες πέραν της συνήθους χρήσεως». Σύμφωνα δε, με τον Κανονισμό Λειτουργίας και Δικαιωμάτων Χρήσεως του Νεκροταφείου που εγκρίθηκε με τη με αριθμ. 20/97 απόφαση του Δ.Σ. και δη, κατά το όρο 2 αυτού επαναλαμβάνεται το άρθρο 4 της σύμβασης παραχώρησης αναφορικά με τα δικαιώματα της εναγομένης αναδόχου που αποτελούν το εργολαβικό αντάλλαγμα για πάσης φύσης έξοδα και αμοιβή της εν γένει για τις εργασίες κατασκευής του νεκροταφείου, ενώ κατά τον όρο 3 του Κανονισμού παραχωρούνται τα εργολαβικά ανταλλάγματα που αναφέρονται στο άρθρο 2 (παρ. 2.2 ) από την έναρξη λειτουργίας αυτού. Ως «πλήρης έναρξη» στη σύμβαση νοείται η δυνατότητα της λειτουργίας των υπηρεσιών ταφής (πρώτη ταφή). Δυνάμει του με αριθμ. πρωτ. …../23-8-1994 πρωτοκόλλου εγκατάστασης εγκαταστάθηκε στο έργο εκ μέρους του Προέδρου του ενάγοντος, ο εργολάβος παρουσία του εκπροσώπου της εναγομένης κοινοπραξίας. Περαιτέρω, σύμφωνα με τη με αριθμ. 1/15-1-1998 απόφαση της Εκτελεστικής Επιτροπής του ενάγοντος, ορίστηκε ως ημερομηνία έναρξης λειτουργίας του Κοιμητηρίου η 28-2-1998, επιπλέον δε, κλήθηκαν οι Δήμοι Πειραιά, Νίκαιας και Περάματος, να προχωρήσουν στο κλείσιμο των Κοιμητηρίων τους όπως έχουν υποχρέωση σύμφωνα με το Καταστατικό και τους όρους της σύμβασης με την ανάδοχο, ενώ ορίστηκε ότι για τεχνικούς λόγους και προκειμένου να δοθεί χρόνος ομαλοποίησης της λειτουργίας του νέου κοιμητηρίου δύνανται τα ως άνω νεκροταφεία να ενταφιάζουν μόνο με τάφους τριετούς ταφής για ένα δεκαπενθήμερο, ήτοι έως τις 15-3-1998. Στις 28-2-1998 παραχωρήθηκε στην εναγομένη η χρήση των χώρων στάθμευσης και του κυλικείου για έξι έτη, τα καταστήματα για δεκαπέντε έτη από την έναρξη της λειτουργίας του Κοιμητηρίου σύμφωνα με τη σύμβαση και το Καταστατικό, καθώς και οι αναφερόμενοι οικογενειακοί τάφοι για όλη τη χρονική διάρκεια της λειτουργίας του κοιμητηρίου. Πρέπει δε να σημειωθεί ότι ο όρος περί υποχρέωσης κλεισίματος των λοιπών κοιμητηρίων δεν αποτέλεσε προϋπόθεση για την έναρξη της λειτουργίας του Κοιμητηρίου και δε συνδέεται με τη χρονική αφετηρία της λειτουργίας αυτού, αλλά σύμφωνα με το άρθρο 7 της σύμβασης παραχώρησης αποτελεί αιτία για την κατάπτωση ποινικής ρήτρας υπέρ της εναγομένης αναδόχου και σε βάρος του ενάγοντος. Επίσης, το γεγονός ότι κατά τις 28-2-1998 εκκρεμούσαν εργασίες τόσον συμβατικές, όσο και υπερσυμβατικές, δε συνδέεται με οποιονδήποτε τρόπο με την αφετερία της προθεσμίας έναρξης της λειτουργίας του Κοιμητηρίου, σύμφωνα με τα ανωτέρω εκτιθέμενα, ενόψει και του ότι το Κοιμητήριο κατά την ανωτέρω ημερομηνία, παρείχε όλες τις συνήθεις υπηρεσίες (τάφους, ψυγεία, ναούς, καταστήματα ανθέων και ειδών νεκροταφείου, κυλικείο και χώρους στάθμευσης). Σημειωτέον ότι και με τη με αριθμ. 1493/2006 απόφαση του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς, η οποία επικυρώθηκε με τη με αριθμ. 80/2008 απόφαση του Τριμελούς Εφετείου Πειραιώς κρίθηκε ότι η έναρξη της λειτουργίας του Κοιμητηρίου τοποθετείται χρονικά στις 28-2-1998. Επομένως, τα όσα αντιθέτως υποστηρίζονται με τον πρώτο λόγο της υπό κρίση έφεσης πρέπει να απορριφθούν ως ουσιαστικά αβάσιμα. Περαιτέρω, από τα ίδια μέσα αποδείχθηκε ότι με το …………./14-10-1997 έγγραφο η εναγομένη ενημέρωσε το ενάγον για το είδος των πρόσθετων εργασιών που ήταν αναγκαίες για τη λειτουργία του Κοιμητηρίου. Προκειμένου δε, να πληρωθεί η εναγομένη για την εκτέλεση των εργασιών στις 25-9-1998 συντάχθηκε από αυτήν, ο 1ος Ανακεφαλαιωτικός Πίνακας, για το ποσό του 1.797.775.905 δρχ, ήδη 5.275.938 ευρώ, ο οποίος σύμφωνα με τη με αριθμ. 632/2005 απόφαση του Στ Τριμελούς Διοικητικού Εφετείου Πειραιώς, κατέστη οριστικός και αναγνωρίστηκε η υποχρέωση του ενάγοντος να καταβάλει στην εναγομένη το ανωτέρω ποσό, νομιμοτόκως από τις 14-2-2003 μέχρι την εξόφλησή του. Η απόφαση αυτή κατέστη αμετάκλητη δυνάμει της με αριθμ. 828/2014 απόφασης του Συμβουλίου της Επικρατείας, που εκδόθηκε επί της από 19-9-2005 αίτησης αναίρεσης μετά των από 10-4-2009 δικόγραφο των πρόσθετων λόγων του ενάγοντος. Ακολούθως, η εναγομένη, με την από 1-9-2009 σύμβαση εκχώρησε την ανωτέρω απαίτησή της στην ανώνυμη τραπεζική εταιρεία με την επωνυμία «…………..» και δη μέχρι του ποσού των 5.000.000 ευρώ πλέον τόκων και εξόδων με αποτέλεσμα να παραμείνει ως απαίτηση προς την εναγομένη το ποσό των 275.938 ευρώ (κεφάλαιο). Στη συνέχεια, το ενάγον με το με αριθμ. πρωτ. …./19-2015 έγγραφο κοινοποίησε στην εναγομένη, τη με αριθμ. πρωτ. …../19-2015 Αιτιολογική έκθεση-2ου λογαριασμού εκτελεσθεισών εργασιών (Αρνητικού) με την οποία της ζήτησε να του καταβάλει το ποσό του 1.571.854 ευρώ, το οποίο προήλθε μετά από γενόμενο εκ μέρους του ενάγοντος, συμψηφισμό του ποσού του 2ου λογαριασμού ύψους 11.545.386,52 ευρώ με το ποσό των 9.973.532,34 ευρώ (ήτοι κεφάλαιο 5.275.938 ευρώ συνεπεία της αμετάκλητης 632/2005 απόφασης του Διοικητικού Εφετείου Πειραιώς πλέον του ποσού των 4.697.655,34 ευρώ ως τόκοι). Εξ αυτού του λόγου με τη με αριθμ. …../15-5-2015 ταμειακή ειδοποίηση, η εναγομένη κλήθηκε να καταβάλει στο ενάγον το συνολικό ποσό (μετά των προσαυξήσεων) ύψους 1.693.6666,64 ευρώ. Κατά του με αριθμ. πρωτ. …../2014 2ου αρνητικού Λογαριασμού, η εναγομένη άσκησε τη με αριθμ. …./16-9-2014 ένσταση και μετά από σιωπηρή απόρριψη αυτής, την από 9-2-2015 αίτηση θεραπείας, η οποία επίσης απορρίφθηκε (σιωπηρώς) από την Προϊσταμένη Αρχή του έργου. Ακολούθως, η εναγομένη άσκησε ανακοπή ενώπιον του Διοικητικού Πρωτοδικείου Πειραιώς, η οποία με τη με αριθμ. Α1570/2021 απόφαση, η οποία παραδεκτώς προσκομίζεται με επίκληση για πρώτη φορά στο παρόν Δικαστήριο κατ’ άρθρο 529 παρ.1 του ΚΠολΔ, έγινε εν μέρει δεκτή και ακύρωσε τη σιωπηρή απόρριψη της από 9-2-2015 αίτησης θεραπείας (κατά το μέρος που η σιωπηρώς απορριφθεί ένσταση αφορούσε τις εργασίες που συμπεριλαμβάνονταν στον 1ο Λογαριασμό που εγκρίθηκε αυτοδικαίως σύμφωνα με τη με αριθμ. 632/2005 απόφαση του Διοικητικού Εφετείου Πειραιώς). Επίσης, από τα ίδια μέσα αποδείχθηκε ότι η εναγομένη από την 28-2-2013, ενόψει της παρέλευσης της δεκαπενταετίας από την έναρξη λειτουργίας του Κοιμητηρίου, όφειλε να αποδώσει στο ενάγον τους παραχωρηθέντες σε αυτήν χώρους, τους οποία αυτή συνέχισε να κατέχει και να εκμεταλλεύεται χωρίς να έχει δικαίωμα προς τούτο, για χρονικό διάστημα 29 μηνών. Συγκεκριμένα αποδείχθηκε ότι η εναγομένη έως τον Αύγουστο του έτους 2015: α) Χρησιμοποιούσε τα με αριθμ. ……. καταστήματα ως γραφεία πώλησης οικογενειακών τάφων, β) εκμίσθωνε τα με αριθμ. ………… καταστήματα αντίστοιχα στους ……., στην εταιρία με την επωνυμία «………», στην εταιρία με την επωνυμία «………..», στο …….. και στο ……….. (ως καταστήματα μαρμάρινων κατασκευών), τα με αριθμ. ………. καταστήματα στους ………, (ως καταστήματα παροχής υπηρεσιών αφής καντηλιών), το με αριθμ. ….κατάστημα στον ……… (ως κατάστημα κατασκευής και πώλησης στεφάνων), τα με αριθμ. ………. καταστήματα στην εταιρία με την επωνυμία «……….» (ως καταστήματα πώλησης ανθέων) και γ) κατείχε χωρίς να εκμισθώνει τα με αριθμ. ……….. καταστήματα. Λόγω δε, της παράνομης και υπαίτιας συμπεριφοράς της εναγομένης, συνιστάμενη στην παράνομη αποβολή του ενάγοντος, από τη νομή των ακινήτων, αυτό στερήθηκε τη χρήση και την εκμετάλλευσή τους για χρονικό διάστημα 29 μηνών αρχής γενομένης από την 1-3-2013,με αποτέλεσμα να υποστεί ζημία ίση με τα μισθώματα που με πιθανότητα θα αποκέρδαινε εάν το ίδιο εκμίσθωνε τα επίδικα καταστήματα σε τρίτους με σκοπό τη λειτουργία τους, όπως ανωτέρω ειδικώς εκτίθεται (ενόψει της θέσης τους, του είδους του αντικειμένου τους και της τεθείσας απαγόρευσης, δυνάμει της παρ. 15 του άρθρου 14 του Κανονισμού Λειτουργίας και Δικαιωμάτων Χρήσεως του Νεκροταφείου, λειτουργίας ανθοπωλείων, μαρμαράδικων και κυλικείων ή καταστημάτων άλλης συναφούς χρήσης και κάθε άσκησης συναφών δραστηριοτήτων από μικροπωλητές εντός του νεκροταφείου, ή εκτός αυτού σε ακτίνα 1.500 μέτρων από τα όριά του) η οποία ζημία ανέρχεται για τα με αριθμ. ……….. καταστήματα στο ποσό του μηνιαίου μισθώματος των 1.036 ευρώ για καθένα, για το με αριθμ. … κατάστημα στο ποσό του μηνιαίου μισθώματος των 1.864,80 ευρώ, για το με αριθμ. … κατάστημα στο ποσό του μηνιαίου μισθώματος των 600 ευρώ, και για τα με αριθμ. ….. στο ποσό του μηνιαίου μισθώματος των 2.500 ευρώ, ήτοι συνολικά το ποσό των 444.419,2 ευρώ, ωστόσο όμως σύμφωνα με τις παραδοχές της εκκαλούμενης απόφασης, το ποσό των 443.919,20 κεφάλαιο, το οποίο δεν προσβάλλεται με την υπό κρίση έφεση. Το ποσό αυτό ήταν δεκτικό συμψηφισμού (ένσταση, η οποία παραδεκτώς επαναφέρεται εκ μέρους της εκκαλούσας- εναγομένης με τον δεύτερο λόγο της υπό κρίση έφεσης) με το οφειλόμενο εκ μέρους του ενάγοντος προς την εναγομένη συνολικό ποσό των 383.419,46 ευρώ, που αναλύεται ως εξής: Το εναπομείναν ποσό, μετά την ανωτέρω εκχώρηση απαίτησης στην τραπεζική εταιρία με την επωνυμία «……….» του ποσού των 5.000.000 ευρώ του ποσού των 275.877 ευρώ, τα ποσό 103.651 ευρώ ως τόκοι από τις 14-2-2003 μέχρι τις 9-2-2018 και τέλη απογράφου ποσού 3.891,46 ευρώ (βλ. σχετ. το από 6-9-2018 κατασσχετήριο εις χείρας τρίτου). Ωστόσο, το ανωτέρω ποσό έχει εξοφληθεί πλήρως, γενομένης δεκτής της παραδεκτώς κατ’ άρθρο 527 παρ.1 του ΚΠολΔ, προβαλλόμενης από τον ενάγον-εφεσίβλητο αντένσταση εξόφλησης. Συγκεκριμένα, η εναγομένη επέδωσε στο ενάγον στις 7-9-2018, το από 6-9-2018 κατασχετήριο εις χείρας τρίτου και δη, εις χείρας της εταιρείας «…………» για το ως άνω συνολικό ποσό των 383.419,46 ευρώ, με το οποίο επέβαλε κατάσχεση στο καταβαλλόμενο μηνιαίο μίσθωμα για την εκμίσθωση του κυλικείου του Κοιμητηρίου στην ανωτέρω εταιρεία, το οποίο εξοφλήθηκε εκ μέρους του ενάγοντος δια της είσπραξης των μισθωμάτων ως ακολούθως: 1) Ποσό 12.310 ευρώ στις 12.310 ευρώ, στις 7-11-2018 δυνάμει της με αριθμ. ……. τραπεζικής επιταγής της Ε.Τ.Ε. που αφορούσε το μίσθωμα μηνός Νοεμβρίου 2018, 2) ποσό 12.310 ευρώ, στις 5-12-2008 με τη με αριθμ. …… τραπεζική επιταγή της Ε.Τ.Ε. που αφορούσε το μίσθωμα μηνός Δεκεμβρίου 2018, 3) ποσό 12.310 ευρώ, στις 7-1-2019 με τη με αριθμ. ….. τραπεζική επιταγή της Ε.Τ.Ε. που αφορούσε το μίσθωμα μηνός Ιανουαρίου, 2019, 4) ποσό 12.310 ευρώ, στις 25-7-2019 με τη με αριθμ. ……. τραπεζική επιταγή της Ε.Τ.Ε. που αφορούσε το μίσθωμα μηνός Φεβρουαρίου, 2019, 5) ποσό 12.310 ευρώ, στις 25-7-2019 με τη με αριθμ. ……. τραπεζική επιταγή της Ε.Τ.Ε. που αφορούσε το μίσθωμα μηνός Μαρτίου 2019, 6) ποσό 12.310 ευρώ, στις 25-7-2019 με τη με αριθμ. …….. τραπεζική επιταγή της Ε.Τ.Ε. που αφορούσε το μίσθωμα μηνός Απριλίου 2019, 7) ποσό 12.310 ευρώ, στις 25-7-2019 με τη με αριθμ. ……. τραπεζική επιταγή της Ε.Τ.Ε. που αφορούσε το μίσθωμα μηνός Μαΐου 2019, 8) ποσό 12.310 ευρώ, στις 25-7-2019 με τη με αριθμ. ……. τραπεζική επιταγή της Ε.Τ.Ε. που αφορούσε το μίσθωμα μηνός Ιουνίου 2019, 9) ποσό 12.310 ευρώ, στις 29-8-2019 με τη με αριθμ. …….. τραπεζική επιταγή της Ε.Τ.Ε. που αφορούσε το μίσθωμα μηνός Ιουλίου 2019, 10) ποσό 12.310 ευρώ, στις 27-9-2019 με τη με αριθμ. …… τραπεζική επιταγή της Ε.Τ.Ε. που αφορούσε το μίσθωμα μηνός Αυγούστου 2019, 11) ποσό 12.310 ευρώ, στις 1-11-2019 με τη με αριθμ. …….. τραπεζική επιταγή της Ε.Τ.Ε. που αφορούσε το μίσθωμα μηνός Σεπτεμβρίου 2019, 12) ποσό 12.310 ευρώ, στις 2-12-2019 με τη με αριθμ. ……. τραπεζική επιταγή της Ε.Τ.Ε. που αφορούσε το μίσθωμα μηνός Οκτωβρίου 2019, 13) ποσό 12.310 ευρώ, στις 27-12-2019 με τη με αριθμ. …… τραπεζική επιταγή της Ε.Τ.Ε. που αφορούσε το μίσθωμα μηνός Νοεμβρίου 2019, 14) ποσό 12.310 ευρώ, στις 28-1-2020 με τη με αριθμ. ……. τραπεζική επιταγή της Ε.Τ.Ε. που αφορούσε το μίσθωμα μηνός Δεκεμβρίου 2019, 15) ποσό 12.310 ευρώ, στις 5-3-2020 με τη με αριθμ. ……. τραπεζική επιταγή της Ε.Τ.Ε. που αφορούσε το μίσθωμα μηνός Ιανουαρίου 2020, 16) ποσό 12.310 ευρώ, στις 30-6-2020 με τη με αριθμ. …….. τραπεζική επιταγή της Ε.Τ.Ε. που αφορούσε το μίσθωμα μηνός Φεβρουαρίου 2020, 17) ποσό 7.386 ευρώ, στις 4-8-2020 με τη με αριθμ. ……. τραπεζική επιταγή της Ε.Τ.Ε. που αφορούσε το μίσθωμα μηνός Ιουνίου 2020,18) ποσό 7.386 ευρώ, στις 4-9-2020 με τη με αριθμ. ……… τραπεζική επιταγή της Ε.Τ.Ε. που αφορούσε το μίσθωμα μηνός Ιουλίου 2020, 19) ποσό 7.386 ευρώ, στις 30-9-2020 με τη με αριθμ. …….. τραπεζική επιταγή της Ε.Τ.Ε. που αφορούσε το μίσθωμα μηνός Αυγούστου 2020, 20) ποσό 7.386 ευρώ, στις 9-11-2020 με τη με αριθμ. ………. τραπεζική επιταγή της Ε.Τ.Ε. που αφορούσε το μίσθωμα μηνός Σεπτεμβρίου 2020, 21) ποσό 6.155 ευρώ, στις 21-1-2021 με τη με αριθμ. ……… τραπεζική επιταγή της Ε.Τ.Ε. που αφορούσε το μίσθωμα μηνός Οκτωβρίου 2020, 22) ποσό 6.000 ευρώ, στις 16-8-2021 με τη με αριθμ. ……… τραπεζική επιταγή της Ε.Τ.Ε. που αφορούσε το μίσθωμα μηνός έναντι Ιουλίου 2021 , 23) ποσό 6.000 ευρώ, στις 4-10-2021 με τη με αριθμ. ……… τραπεζική επιταγή της Ε.Τ.Ε. που αφορούσε το μίσθωμα μηνός έναντι Αυγούστου 2021, 24) ποσό 6.000 ευρώ, στις 4-10-2021 με τη με αριθμ. …… τραπεζική επιταγή της Ε.Τ.Ε. που αφορούσε το μίσθωμα μηνός έναντι Σεπτεμβρίου 2021, 25) ποσό 6.000 ευρώ, στις 1-11-2021 με τη με αριθμ. ……… τραπεζική επιταγή της Ε.Τ.Ε. που αφορούσε το μίσθωμα μηνός έναντι Οκτωβρίου 2021, 26) ποσό 6.000 ευρώ, στις 19-11-2021 με τη με αριθμ. …….. τραπεζική επιταγή της Ε.Τ.Ε. που αφορούσε το μίσθωμα μηνός έναντι Νοεμβρίου 2021, 27) ποσό 6.000 ευρώ, στις 21-12-201 με τη με αριθμ. …….. τραπεζική επιταγή της Ε.Τ.Ε. που αφορούσε το μίσθωμα μηνός έναντι Δεκεμβρίου 2021, 28) ποσό 6.000 ευρώ, στις 27-1-2022 με τη με αριθμ. …….. τραπεζική επιταγή της Ε.Τ.Ε. που αφορούσε το μίσθωμα μηνός έναντι Ιανουαρίου 2022, 29) ποσό 6.000 ευρώ, στις 16-2-2022 με τη με αριθμ. ……….. τραπεζική επιταγή της Ε.Τ.Ε. που αφορούσε το μίσθωμα μηνός έναντι Φεβρουαρίου 2022, 30) ποσό 51.721,95 ευρώ, στις 11-3-2022 με τη με αριθμ. ……. τραπεζική επιταγή της Ε.Τ.Ε. που αφορούσε τα υπόλοιπα μισθωμάτων για τους μήνες Ιούνιο, Αύγουστο, Σεπτέμβριο, Οκτώβριο, Νοέμβριο, Δεκέμβριο του 2021, Ιανουάριο και Φεβρουάριου του 2022 , 31) ποσό 12.310 στις 11-3-2022 με τη με αριθμ. ……. τραπεζική επιταγή της Ε.Τ.Ε που αφορούσε το μίσθωμα μηνός Μαρτίου 2022, 32) ποσό 12.310 ευρώ στις 12-4-2022 με τη με αριθμ. …….. τραπεζική επιταγή της Ε.Τ.Ε. που αφορούσε το μίσθωμα μηνός Απριλίου 2022, 33) ποσό 12.310 ευρώ στις 9-5-2022 με τη με αριθμ. ……. τραπεζική επιταγή της Ε.Τ.Ε. που αφορούσε το μίσθωμα Μαΐου 2022, 34) ποσό 12.310 ευρώ στις 16-2022 (ήτοι 11.000 ευρώ με τη με αριθμ. …….. τραπεζική επιταγή της Ε.Τ.Ε και 1.310 ευρώ ως μετρητά που αφορούσε το μίσθωμα μηνός Ιουνίου 2022 και 35) ποσό 1.799,46 ευρώ στις 14-7-2022 με τη με αριθμ. ………. τραπεζική επιταγή της Ε.Τ.Ε ως μέρος του μισθώματος μηνός Ιουλίου 2022. Επίσης κατόπιν του από 2-9-2022 κατασχετηρίου εις χείρας της ως άνω εταιρείας ως τρίτης, η εναγομένη εισέπραξε το ποσό των 12.310 ευρώ στις 13-9-2022, ήτοι 1.000 ευρώ μετρητά και το ποσό των 11.310 ευρώ με τη με αριθμ……… τραπεζική επιταγή της Ε.Τ.Ε. που αφορούσε το μίσθωμα μηνός Σεπτεμβρίου 2022 (βλ. για τα ανωτέρω τις προσκομιζόμενες με επίκληση από τον εφεσίβλητο-ενάγοντα αποδείξεις έκδοσης της εκκαλούσας-εναγομένης εταιρίας). Επομένως, βάσει των ανωτέρω, ενόψει της εξόφλησης της απαίτησης της εναγομένης σε βάρος του ενάγοντος, πρέπει να απορριφθεί ως ουσιαστικά αβάσιμη η προβαλλόμενη με τον δεύτερο λόγο της έφεσης ένσταση συμψηφισμού, γενομένης δεκτής ως ουσιαστικά βάσιμης της προτεινόμενης από τον εφεσίβλητο-ενάγοντα αντένστασης. Επομένως, βάσει των ανωτέρω, πρέπει να απορριφθούν ως απαράδεκτοι καθότι αλυσιτελώς προβαλλόμενοι ο τρίτος και ο συνεχόμενος με αυτόν τέταρτος λόγος της έφεσης, αναφορικά με την εσφαλμένη εφαρμογή και ερμηνεία του νόμου και εσφαλμένη εκτίμηση του πρωτοβάθμιου Δικαστηρίου σχετικά με την ισχύ η μη, του με αριθμ. …../2014 2ου λογαριασμού και της με αριθμ. …/2015 ταμειακής ειδοποίησης αλλά και τη δυνατότητα συμψηφισμού των εκατέρωθεν απαιτήσεων των διαδίκων. Κατά συνέπεια, το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο έστω και με εν μέρει διαφορετική αιτιολογία την οποία το παρόν Δικαστήριο αντικαθιστά (άρθρο 534 του ΚΠολΔ) ορθώς εφάρμοσε και ερμήνευσε το νόμο και εκτίμησε τις προσκομισθείσες ενώπιόν του αποδείξεις, δεχόμενο εν μέρει την αγωγή ως ουσιαστικά βάσιμη και ως εκ τούτου η κρινόμενη έφεση πρέπει να απορριφθεί ως ουσιαστικά αβάσιμη. Επίσης, πρέπει να διαταχθεί η εισαγωγή του καταβληθέντος, κατά την άσκηση της έφεσής, παράβολου, ποσού εκατόν (100,00) ευρώ στο Δημόσιο Ταμείο, σύμφωνα με τα οριζόμενα στο άρθρο 495 παρ.3 του ΚΠολΔ, λόγω του ότι η έφεση απορρίφθηκε. Τέλος, ύστερα από σχετικό αίτημα, τα δικαστικά έξοδα του εφεσίβλητου για τον παρόντα βαθμό δικαιοδοσίας πρέπει να επιβληθούν στην εκκαλούσα λόγω της ήττας της (άρθρα 106, 183 και 191 παρ.2 του ΚΠολΔ), κατά τα ειδικότερα οριζόμενα στο διατακτικό της παρούσας.
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ
Δικάζοντας αντιμωλία των διαδίκων τη με αριθ. κατ. ΓΑΚ/ΕΑΚ/………./2021 έφεση.
Δέχεται τυπικά και απορρίπτει ουσιαστικά την έφεση.
Διατάσσει την εισαγωγή στο Δημόσιο Ταμείο, του καταβληθέντος εκ μέρους της εκκαλούσας, ηλεκτρονικού παραβόλου, ποσού εκατό (100,00) ευρώ και
Καταδικάζει την εκκαλούσα στα δικαστικά έξοδα του εφεσίβλητου για τον παρόντα βαθμό δικαιοδοσίας, τα οποία ορίζει συνολικά στο ποσό των (600,00) ευρώ.
Κρίθηκε, αποφασίστηκε και δημοσιεύθηκε σε έκτακτη δημόσια συνεδρίαση στο ακροατήριό του, στον Πειραιά στις 17 Οκτωβρίου 2023, χωρίς την παρουσία των διαδίκων και των πληρεξουσίων τους δικηγόρων.
Η ΔΙΚΑΣΤΗΣ Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ