ΕΦΕΤΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΩΣ
ΤΑΚΤΙΚΗ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ
Αριθμός απόφασης 584/2023
ΤΟ ΜΟΝΟΜΕΛΕΣ ΕΦΕΤΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΩΣ
(2Ο Τμήμα)
Αποτελούμενο από τη Δικαστή Μαρία Τσιάλτα, Εφέτη, η οποία ορίστηκε από τον Πρόεδρο του Τριμελούς Συμβουλίου Διεύθυνσης του Εφετείου Πειραιά και τη Γραμματέα, Κ.Σ.
Συνεδρίασε δημόσια, στο ακροατήριό του στις …………….., για να δικάσει την υπόθεση μεταξύ:
Α) Της εκκαλούσας-ασκούσας πρόσθετους λόγους έφεσης: …………… που παραστάθηκε στο Δικαστήριο δια της πληρεξουσίας της δικηγόρου, Θεοδώρας Χ. Θεοχάρη.
Της εφεσίβλητης: Ανώνυμης τραπεζικής εταιρίας με την επωνυμία «……….., και τον διακριτικό τίτλο «………….» η οποία εδρεύει στην Αθήνα, οδός ………., νομίμως εκπροσωπούμενης που παραστάθηκε στο Δικαστήριο δια της πληρεξουσίας της δικηγόρου, Γεωργίας Ν. Μπούκα (Δ.Σ. Αθηνών, με Α.Μ. ……. που προσκόμισε τα με αριθμ. …….. και … γραμμάτια προκαταβολής εισφορών και ενσήμων Δ.Ε. με την επωνυμία «ΜΑΓΡΙΠΛΗΣ,ΧΑΛΑΚΑΤΕΒΑΚΗΣ ΚΑΙ ΣΥΝΕΡΓΑΤΕΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΗ ΕΤΑΙΡΕΙΑ» με Α.Μ. …..).
Β) Της αυτοτελώς προσθέτως παρεμβαίνουσας (των με αρ. κατ ΓΑΚ/ΕΑΚ/……./2022 και ΓΑΚ/ΕΑΚ/……../2023 αυτοτελών πρόσθετων παρεμβάσεων): Ανώνυμης εταιρίας με την επωνυμία «……….» και το διακριτικό τίτλο « ……», η οποία εδρεύει στο ……. Αττικής, επί της οδού ……. και …., με ΑΦΜ … Δ.Ο.Υ. ΦΑΕ Πειραιά και με αριθ. ΓΕΜΗ …. όπως εκπροσωπείται νόμιμα, αδειοδοτηθείσα από την Τράπεζα της Ελλάδος, σύμφωνα με το Ν. 4354/2015, δυνάμει της με αριθμ. 220/1/13-3-2017 απόφασης της Επιτροπής Πιστωτικών και Ασφαλιστικών Θεμάτων (υπ’ αριθμ. 880/16-3-2017 ΦΕΚ. τεύχος Β΄) , η οποία ενεργεί με την ιδιότητά της ως μη δικαιούχου και μη υπόχρεου διαδίκου, διαχειρίστριας των απαιτήσεων της αλλοδαπής εταιρείας ειδικού σκοπού με την επωνυμία «……….» που εδρεύει στο ……., Ιρλανδία …………… με αριθμό μητρώου …….., νομίμως εκπροσωπούμενης, καθιστάμενη ειδική διάδοχος της ανώνυμης τραπεζικής εταιρείας με την επωνυμία «……….» και τον διακριτικό τίτλο «….» με ΑΦΜ …….. Δ.Ο.Υ. ΦΑΕ Αθηνών (Γ.Ε.Μ.Η. ………….), νομίμως εκπροσωπούμενης που προγενέστερα κατέστη καθολική διάδοχος της ανώνυμης τραπεζικής εταιρείας υπό την επωνυμία «……………» λόγω διάσπασης της τελευταίας με απόσχιση του κλάδου τραπεζικής δραστηριότητας της και σύστασή της πρώτης τραπεζικής εταιρείας (με αριθ. … και ……./20-3-2020 Ανακοινώσεις Γ.Ε.Μ.Η.) που παραστάθηκε στο Δικαστήριο δια της πληρεξουσίας της δικηγόρου, δια της πληρεξουσίας της δικηγόρου, ………… (Δ.Σ. Αθηνών, με Α.Μ. … που προσκόμισε το με αριθμ. … και Π … γραμμάτια προκαταβολής εισφορών και ενσήμων, Δ.Ε. με την επωνυμία «ΜΑΓΡΙΠΛΗΣ,ΧΑΛΑΚΑΤΕΒΑΚΗΣ ΚΑΙ ΣΥΝΕΡΓΑΤΕΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΗ ΕΤΑΙΡΕΙΑ» με Α.Μ. …).
Της υπέρ ης οι αυτοτελείς πρόσθετες παρεμβάσεις: Ανώνυμης τραπεζικής εταιρίας με την επωνυμία «………., και τον διακριτικό τίτλο «………..» η οποία εδρεύει στην Αθήνα, οδός ……, νομίμως εκπροσωπούμενης η οποία δεν παραστάθηκε στο Δικαστήριο.
Της καθ’ ης οι αυτοτελείς πρόσθετες παρεμβάσεις: …………….. που παραστάθηκε στο Δικαστήριο δια της πληρεξουσίας της δικηγόρου, Θεοδώρας Χ. Θεοχάρη.
Η εκκαλούσα άσκησε την από 10-7-2020 (αρ. κατ. Πρωτοδικείου Πειραιώς ΓΑΚ/ΕΑΚ/………/2020, αρ. κατ. Εφετείου Πειραιώς, ΓΑΚ/ΕΑΚ/………./2021) που γράφηκε στο πινάκιο, για τη συζήτηση της οποίας ορίστηκε δικάσιμος η 17-2-2022 και μετά από αναβολές οι αναφερόμενη στην αρχή της παρούσας δικάσιμος. Επιπλέον, η εκκαλούσα με άσκησε τους από 5-12-2022 (αρ. κατ. ΓΑΚ/ΕΑΚ/……../2022) πρόσθετους λόγους έφεσης που γράφηκαν στο πινάκιο για τη συζήτηση των οποίων ορίστηκε δικάσιμος η 12-1-2023 και μετά από αναβολή η αναφερόμενη στην αρχή της παρούσας.
Περαιτέρω, η αυτοτελώς προσθέτως παρεμβαίνουσα άσκησε την από 12-1-2022 (αρ. κατ. ΓΑΚ/ΕΑΚ/………/2022 αυτοτελή πρόσθετη παρέμβαση που γράφηκε στο πινάκιο για τη συζήτηση της οποίας ορίστηκε δικάσιμος η 17-2-2022 και μετά από αναβολές, η αναφερόμενη στην αρχή της παρούσας, ενώ στη συνέχεια άσκησε την από 25-1-2023 (αρ. κατ. ΓΑΚ/ΕΑΚ/……./2023) αυτοτελή πρόσθετη παρέμβαση, που γράφηκε στο πινάκιο για τη συζήτηση της οποίας ορίστηκε δικάσιμος η αναφερόμενη στην αρχή της παρούσας.
Οι πληρεξούσιες δικηγόροι των διαδίκων που παραστάθηκαν όπως ανωτέρω αναφέρεται κατέθεσαν παραδεκτώς προτάσεις, αιτούμενες να γίνουν δεκτοί οι προβαλλόμενοι ισχυρισμοί τους.
ΑΦΟΥ ΜΕΛΕΤΗΣΕ ΤΗ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ
ΣΚΕΦΤΗΚΕ ΚΑΤΑ ΤΟ ΝΟΜΟ
Ι. Φέρονται προς εκδίκαση ενώπιον του Δικαστηρίου τούτου: α) Η από 10-7-2020 (αρ. κατ. Πρωτοδικείου Πειραιώς ΓΑΚ/ΕΑΚ/………../2020, αρ. κατ. Εφετείου Πειραιώς, ΓΑΚ/ΕΑΚ/……./2021) έφεσή κατά της με αριθμ. 5173/2018 οριστικής απόφασης του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς (τακτικής διαδικασίας), που εκδόθηκε αντιμωλία των διαδίκων, β) το από 5-12-2022 (αρ. κατ. ΓΑΚ/ΕΑΚ/………/2022) ιδιαίτερο δικόγραφο πρόσθετων λόγων έφεσης, γ) η από 12-1-2022 (αρ. κατ. ΓΑΚ/ΕΑΚ/……/2022) αυτοτελής πρόσθετη παρέμβαση και δ) η από 25-1-2023 (αρ. κατ. ΓΑΚ/ΕΑΚ/……./2023) αυτοτελής πρόσθετη παρέμβαση της ανώνυμης εταιρίας με την επωνυμία «…………..» και το διακριτικό τίτλο « …………», που ασκούνται υπέρ της εφεσίβλητης και κατά της εκκαλούσας, δικόγραφα των οποίων πρέπει να διαταχθεί η συνεκδίκαση λόγω της πρόδηλης συνάφειάς τους και του παρακολουθηματικού χαρακτήρα της αυτοτελούς πρόσθετης παρέμβασης ως προς την έφεση (άρθρα 31 παρ.1 και 285 του ΚΠολΔ).
ΙΙ. (α) Κατά το άρθρο 495 παρ. 1 ΚΠολΔ το ένδικο μέσο της έφεσης ασκείται με δικόγραφο που κατατίθεται στη γραμματεία του δικαστηρίου που έχει εκδώσει την προσβαλλόμενη απόφαση, ενώ κατά το άρθρο 532 του ιδίου κώδικα αν λείπει κάποια από τις προϋποθέσεις του παραδεκτού της έφεσης και ιδίως αν αυτή ασκήθηκε εκπροθέσμως το δευτεροβάθμιο δικαστήριο την απορρίπτει ως απαράδεκτη και αυτεπαγγέλτως. Περαιτέρω, από τις συνδυασμένες διατάξεις των άρθρων 144 παρ. 1, 147 παρ. 2 και 518 παρ. 1 ΚΠολΔ προκύπτει ότι η προθεσμία της έφεσης που ασκείται από εκκαλούντα που διαμένει στην Ελλάδα είναι τριάντα ημέρες και αρχίζει από την επομένη της επίδοσης της απόφασης που περατώνει τη δίκη στον πρώτο βαθμό, χωρίς να ενδιαφέρει αν αυτή είναι αργία (εξαιρετέα) ή Σάββατο και, αν δεν ανασταλεί, όπως συμβαίνει και κατά το χρονικό διάστημα από 1 έως 31 Αυγούστου, λήγει στις 19:00 της τελευταίας ημέρας και, αν αυτή είναι κατά νόμο εξαιρετέα ή Σάββατο την ίδια ώρα της επόμενης εργάσιμης ημέρας. Ειδικότερα, σύμφωνα με το άρθρο 74 παρ.1 του Ν. 4690/2020 «Το χρονικό διάστημα της επιβολής του μέτρου της προσωρινής αναστολής της λειτουργίας των δικαστηρίων και των εισαγγελιών της Χώρας (13.3.2020 – 31.5.2020) δεν υπολογίζεται στις νόμιμες και δικαστικές προθεσμίες για τη διενέργεια διαδικαστικών και εξώδικων πράξεων, καθώς και άλλων ενεργειών ενώπιον των δικαστηρίων, συμβολαιογράφων ως υπαλλήλων του πλειστηριασμού, υποθηκοφυλακείων, κτηματολογικών γραφείων και άλλων τρίτων προσώπων. Μετά τη λήξη της παραπάνω αναστολής οι προθεσμίες αυτές τρέχουν για όσο χρονικό διάστημα υπολείπεται για να συμπληρωθεί η αντίστοιχη προβλεπόμενη από τον νόμο προθεσμία. Ειδικότερα οι προθεσμίες της παρ. 2 του άρθρου 215, των παρ. 1 και 2 του 237 και του άρθρου 238 του Κώδικα Πολιτικής Δικονομίας (ΚΠολΔ), καθώς και οι προθεσμίες άσκησης ανακοπών, με εξαίρεση τις προθεσμίες του άρθρου 934 ΚΠολΔ, ένδικων μέσων και πρόσθετων λόγων δεν συμπληρώνονται, αν δεν παρέλθουν επιπλέον τριάντα (30) ημέρες από την προβλεπόμενη λήξη τους. Περαιτέρω, κατά το άρθρο 49 του Ν. 4963/2022 (ΦΕΚ Α /30-7-2022) «1. Κατά την αληθή έννοια του πρώτου εδαφίου της παρ. 1 του άρθρου 74 του ν. 4690/2020 (Α’ 104) και του πρώτου εδάφιου της περ. α΄ της παρ. 1 του άρθρου 83 του ν. 4790/2021 (Α’48) ως προθεσμίες άσκησης ενδίκων βοηθημάτων και μέσων που ανεστάλησαν κατά το διάστημα από 13.3.2020 ως 31.5.2020 και από 7.11.2020 έως 5.4.2021, νοούνται και οι προθεσμίες της παρ. 2 του άρθρου 518, της παρ. 5 του άρθρου 545 και της παρ. 3 του άρθρου 564 του Κώδικα Πολιτικής Δικονομίας [π.δ. 503/1985, (Α’ 182), ΚΠολΔ]. Κατά την αληθή έννοια του τρίτου εδαφίου της παρ. 1 του άρθρου 74 του ν. 4690/2020 και του τρίτου εδαφίου της περ. α΄ της παρ. 1 του άρθρου 83 του ν. 4790/2021 ως προθεσμίες άσκησης ενδίκων μέσων των οποίων παρατείνεται η λήξη νοούνται και οι προθεσμίες της παρ. 2 του άρθρου 518, της παρ. 5 του άρθρου 545 και της παρ. 3 του άρθρου 564 ΚΠολΔ.». Η αναστολή δε, αυτή των νόμιμων και δικαστικών προθεσμιών, όπως και της διαδικασίας αναγκαστικής εκτέλεσης, ήρθη από τις 6-4-2021, σύμφωνα με το άρθρο 14 παρ.1 της ΚΥΑ με αριθμ. Δ1Α/Γ.Π.οικ, 20651/3-4-2021 (ΦΕΚ 1308/3-4-2021). Η προθεσμία αυτή είναι δυνατόν να υπόκειται σε αναστολή από το νόμο, όπως συνέβη με τη διάταξη του άρθρου 74 παρ. 1 του Ν. 4690/2020 (ΦΕΚ Α 104/30.5.2020). Με την εν λόγω διάταξη, προβλέφθηκε η αναστολή της λειτουργίας των πολιτικών δικαστηρίων που διήρκεσε από 13.3.2020 έως 31.5.2020, λόγω της πρόσφατης πανδημίας, και η αναστολή των προθεσμιών για την άσκηση των ενδίκων μέσων. Κατά τη ρητή διατύπωση του νόμου το διάστημα αυτό δεν υπολογίζεται στις νόμιμες και δικαστικές προθεσμίες για τη διενέργεια διαδικαστικών και εξώδικων πράξεων, οι προθεσμίες ασκήσεως ενδίκων μέσων δεν τρέχουν για όσο χρονικό διάστημα υπολείπεται για να συμπληρωθεί η αντίστοιχη προβλεπόμενη από το νόμο προθεσμία, ενώ ομοίως ρητά προβλέπεται στο τελευταίο εδάφιο της διάταξης ότι αυτή δεν συμπληρώνεται, αν δεν παρέλθουν επιπλέον τριάντα [30] ημέρες από την προβλεπόμενη λήξη της. Αυτονόητη, όμως, προϋπόθεση για την παράταση της προθεσμίας είναι να τοποθετείται χρονικά η έναρξή της πριν από την αναστολή των εργασιών των δικαστηρίων (Α.Π. 1278/2022, δημ. σε Τρ. Νομ. Πληρ. «Νόμος). (β) Περαιτέρω, σύμφωνα με διάταξη του άρθρου 80 του ΚΠολΔ τρίτος μπορεί να ασκήσει σε εκκρεμή μεταξύ άλλων δίκη πρόσθετη παρέμβαση για την υποστήριξη κάποιου διαδίκου, μέχρι να εκδοθεί αμετάκλητη απόφαση, εφόσον έχει έννομο συμφέρον. Περαιτέρω, από το συνδυασμό των διατάξεων των άρθρων 81 παρ. 1 και 215 παρ. 1 του ΚΠολΔ προκύπτει ότι η πρόσθετη παρέμβαση ασκείται σύμφωνα με τις διατάξεις που ισχύουν για την αγωγή, δηλαδή με κατάθεση του δικογράφου στη γραμματεία του δικαστηρίου, στο οποίο απευθύνεται, που είναι αναγκαίο στοιχείο της προδικασίας και ολοκληρώνεται με την κοινοποίηση αυτής στους διαδίκους. Έννομο συμφέρον για την άσκηση της πρόσθετης παρέμβασης υφίσταται, όταν με την πρόσθετη παρέμβαση μπορεί να προστατευθεί δικαίωμα του παρεμβαίνοντος ή να αποτραπεί η δημιουργία σε βάρος του νομικής υποχρέωσης, που είτε απειλούνται από τη δεσμευτικότητα και την εκτελεστότητα της απόφασης που θα εκδοθεί, είτε υπάρχει κίνδυνος προσβολής τους από τις αντανακλαστικές συνέπειές της, ως τρίτος δε, κατά την έννοια της ίδιας διάταξης του άρθρου 80 του ΚΠολΔ, νοείται εκείνος ο οποίος δεν είχε προσλάβει την ιδιότητα του διαδίκου με οποιοδήποτε τρόπο στην αρχική δίκη ή σε στάδιο προηγούμενης δίκης επί της υπόθεσης (ΑΠ 368/2019, ΑΠ 1329/2017, δημ. σε Τρ. Νομ. Πληρ. «Νόμος»). Περαιτέρω, κατά τη διάταξη του άρθρου 83 του ΚΠολΔ, αν η ισχύς της απόφασης στην κύρια δίκη εκτείνεται και στις έννομες σχέσεις εκείνου που άσκησε πρόσθετη παρέμβαση προς τον αντίδικό του, εφαρμόζονται οι διατάξεις των άρθρων 76 μέχρι 78. Από τη διάταξη αυτή συνάγεται ότι αποφασιστικό κριτήριο για το χαρακτηρισμό της πρόσθετης παρέμβασης ως αυτοτελούς είναι η επέκταση της ισχύος της απόφασης, δηλαδή των υποκειμενικών ορίων του δεδικασμένου, της εκτελεστότητας και της διαπλαστικής ενέργειας αυτής στις έννομες σχέσεις του τρίτου προς τον αντίδικό του. Το δικονομικό δικαίωμα της άσκησης αυτοτελούς πρόσθετης παρέμβασης παρέχεται όχι λόγω της πιθανής εκδήλωσης δυσμενών ενεργειών της απόφασης σε βάρος τρίτου, αλλά λόγω της δεσμευτικότητας αυτών που θα κριθούν στην ήδη εκκρεμή δίκη, όσον αφορά στις σχέσεις του παρεμβαίνοντος προς τον αντίδικό του, χωρίς να υπάρχει δυνατότητα άλλης διαδικασίας. Με την άσκηση της αυτοτελούς πρόσθετης παρέμβασης ο παρεμβαίνων, χωρίς να εισάγει στη δίκη μια νέα έννομη σχέση, αντιδικεί για την ήδη εκκρεμή έννομη σχέση, η διάγνωση της οποίας επισύρει την επέκταση της ισχύος της απόφασης. Η ασκούμενη κατά το άρθρο 83 του ΚΠολΔ αυτοτελής πρόσθετη παρέμβαση δημιουργεί περιορισμένου περιεχομένου επιγενόμενη αναγκαία ομοδικία του παρεμβαίνοντος με το διάδικο υπέρ του οποίου η παρέμβαση, στο μέτρο που ο παρεμβαίνων θεωρείται κατά πλάσμα δικαίου ως αναγκαίος ομόδικος με τις παρεχόμενες δικονομικές εξουσίες αυτού, χωρίς όμως να έχει στη διάθεσή του διαδικαστικές ευχέρειες που προσιδιάζουν αποκλειστικά στο πρόσωπο του κυρίου διαδίκου (ΑΠ 368/2019, ΑΠ 1485/2006 δημ. σε Τρ. Νομ . Πληρ. «Νόμος»). Ως αυτοτελής πρόσθετη παρέμβαση πρέπει να θεωρηθεί και εκείνη, την οποία ασκεί αυτός που έγινε διάδοχος του διαδίκου όσο διαρκούσε η δίκη ή μετά το πέρας αυτής (άρθρο 225 παρ. 2 του ΚΠολΔ), αφού το δεδικασμένο από τη δίκη ισχύει υπέρ και κατά αυτού κατά το άρθρο 325 αριθ. 2 του ΚΠολΔ. (β) Επίσης, σύμφωνα με την διάταξη του άρθρου 1 περ. γ΄ του ν. 4354/2015 «Διαχείριση των μη εξυπηρετούμενων δανείων….», «Τα δικαιώματα που απορρέουν από τις μεταβιβαζόμενες λόγω πώλησης απαιτήσεις δύνανται να ασκούνται μόνο μέσω των εταιριών διαχείρισης της παρούσας παραγράφου. Οι μεταβιβαζόμενες απαιτήσεις από δάνεια και πιστώσεις λογίζονται ως τραπεζικές και μετά τη μεταβίβασή τους. Οι εταιρίες διαχείρισης απαιτήσεων ευθύνονται για όλες τις υποχρεώσεις απέναντι στο Δημόσιο και σε τρίτους, οι οποίες βαρύνουν τις εταιρίες απόκτησης απαιτήσεων και απορρέουν από τις μεταβιβαζόμενες απαιτήσεις». Επίσης, σύμφωνα με τη διάταξη της παραγράφου 4 του άρθρου 2 του άνω νόμου 4354/2015, «οι Εταιρίες Διαχείρισης νομιμοποιούνται, ως μη δικαιούχοι διάδικοι, να ασκήσουν κάθε ένδικο βοήθημα και να προβαίνουν σε κάθε άλλη δικαστική ενέργεια για την είσπραξη των υπό διαχείριση απαιτήσεων, καθώς και να κινούν, παρίστανται ή συμμετέχουν σε προπτωχευτικές διαδικασίες εξυγίανσης, πτωχευτικές διαδικασίες αφερεγγυότητας, διαδικασίες διευθέτησης οφειλών και ειδικής διαχείρισης των άρθρων 61 επ. του ν. 4307/2014 (ΦΕΚ Α΄ 246). Εφόσον οι Εταιρίες συμμετέχουν σε οποιαδήποτε δίκη με την ιδιότητα του μη δικαιούχου διαδίκου, το δεδικασμένο της απόφασης καταλαμβάνει και τον δικαιούχο της απαίτησης».
ΙΙΙ. Στην προκείμενη περίπτωση, η ανακόπτουσα, ήδη εκκαλούσα και ασκούσα τους πρόσθετους λόγους έφεσης, άσκησε ενώπιον του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς τη με αριθμ κατ. ΓΑΚ/……../2011 ανακοπή κατά της ……/2011 διαταγής πληρωμής του Δικαστή του ανωτέρω Δικαστηρίου. Επί της ανακοπής εκδόθηκε η με αριθμ. 5173/2018 οριστική απόφαση τακτικής διαδικασίας του πρωτοβάθμιου Δικαστηρίου με την οποία αυτή απορρίφθηκε. Περαιτέρω, στο παρόν Δικαστήριο ασκούνται το πρώτον, η με αριθ. κατ. ΓΑΚ/ΕΑΚ/……/2022 και ΓΑΚ/ΕΑΚ/……/2023 αυτοτελείς πρόσθετες παρεμβάσεις υπέρ της εφεσίβλητης και κατά της εκκαλούσας, με τις οποίες η αλλοδαπή εταιρεία ισχυρίζεται ότι είναι διαχειρίστρια των απαιτήσεων της εταιρείας ειδικού σκοπού με την επωνυμία «…….», ειδικής διαδόχου της ανώνυμης τραπεζικής εταιρείας με την επωνυμία «……..», καθολικής διαδόχου της ανώνυμης τραπεζικής εταιρίας με την επωνυμία «…………..» ύστερα από διάσπαση της τελευταίας με απόσχιση του κλάδου τραπεζικής δραστηριότητας και εισφοράς στη νεοσυσταθείσα εταιρία, όπως ειδικότερα εκτίθεται. Επικαλούμενη δε, έννομο συμφέρον, της εκπροσωπούμενης από αυτήν ειδικής διαδόχου, υπέρ και κατά της οποίας ισχύει το δεδικασμένο από την παρούσα δίκη, κατ’ άρθρο 325 του ΚΠολΔ, ζητεί να απορριφθεί η κρινόμενη έφεση και οι πρόσθετοι λόγοι και να καταδικαστεί η εκκαλούσα-καθ’ ης οι πρόσθετες παρεμβάσεις στα δικαστικά της έξοδα. Οι κρινόμενες αυτοτελείς πρόσθετες παρεμβάσεις που επιδόθηκαν νόμιμα και εμπρόθεσμα στην υπέρ ης η πρόσθετη παρέμβαση (βλ. τις με αριθμ. …/29-1-202 ΚΑΙ …… ΣΤ/16-2-2023 εκθέσεις επίδοσης της Περιφέρειας του Εφετείου Αθηνών, ………), η οποία ως προς την εκδίκαση των αυτοτελών πρόσθετων παρεμβάσεων δεν παραστάθηκε στο Δικαστήριο, εγγράφηκαν στο πινάκιο για τη συζήτηση των οποίων ορίστηκε δικάσιμος για τη μεν πρώτη εξ αυτών, η 17-2022 και μετά από αναβολές η αναφερόμενη στην αρχή της παρούσας, για τη δε, δεύτερη η αναφερομένη στην αρχή της παρούσας δικάσιμος. Είναι δε, νόμιμες σύμφωνα με τις διατάξεις των άρθρων 80,81 του ΚΠολΔ και ενόψει του ότι η εγγραφή της υπόθεσης στο πινάκιο ισχύει ως κλήτευση όλων των διαδίκων, πρέπει να συζητηθεί ερήμην της υπέρ ης, οι αυτοτελείς πρόσθετες παρεμβάσεις (άρθρο 274 παρ. 2 περ. β σε συνδ. με άρθρο 524 παρ.1 του ΚΠολΔ). V.Από τα νομίμως προσκομιζόμενα με επίκληση από τους διαδίκους έγγραφα της δικογραφίας προκύπτει ότι η υπό κρίση έφεση έχει ασκηθεί εκπρόθεσμα, καθότι, όπως προκύπτει, από την κάτωθι του δικογράφου της έφεσης, έκθεση κατάθεσης του Γραμματέα του πρωτοβάθμιου Δικαστηρίου, αυτή κατατέθηκε στις 13-7-2020 (βλ. σχετ. έκθεση κατάθεσης δικογράφου της υπό κρίση έφεσης), η δε, επίδοση της εκκαλούμενης απόφασης έλαβε χώρα στις 13-5-2020 (βλ. σχετ. επισημείωση επί της εκκαλούμενης απόφασης του δικαστικού επιμελητή της Περιφέρειας του Εφετείου Αθηνών, με έδρα το Πρωτοδικείο Αθηνών, …………), ημερομηνία επίδοσης την οποία αναφέρει και η ίδια η εκκαλούσα στο δικόγραφο της κρινόμενης έφεσης. Ως εκ τούτου, ενόψει του ότι: α) Η υπό κρίση έφεση κατατέθηκε, πέραν της προβλεπόμενης τριακονθήμερης προθεσμίας του άρθρου 518 παρ.1 του ΚΠολΔ και β) του ότι σύμφωνα με όσα εκτίθενται στο πρώτο μέρος της νομικής σκέψης της παρούσας, η έναρξη της προθεσμίας άσκησης έφεσης δεν τοποθετείται χρονικά πριν από την αναστολή των εργασιών των δικαστηρίων λόγω της πανδημίας του κορωνοϊού (λόγω του χρόνου επίδοσης της εκκαλουμένης), αλλά μετά το πέρας της αναστολής και δη, κατά την 1η-6-2020 (ήτοι την επόμενη ημέρα του πέρατος της αναστολής των εργασιών των δικαστηρίων κατά την 31η-5-2020), δε χωρεί η προβλεπόμενη , από το άρθρο 74 παρ.1 του Ν. 4690/2020, τριακονθήμερη παράταση της προθεσμίας άσκησης έφεσης στην προκείμενη περίπτωση, συνάγεται ότι η κρινόμενη έφεση πρέπει να απορριφθεί ως απαράδεκτη, κατ’ αυτεπάγγελτο έλεγχο του παρόντος Δικαστηρίου. Επομένως, ενόψει του παρακολουθηματικού και συμπληρωματικού τους, χαρακτήρα, οι, με ιδιαίτερο δικόγραφο ασκηθέντες, υπό κρίση πρόσθετοί λόγοι έφεσης πρέπει να απορριφθούν ως απαράδεκτοι. Περαιτέρω, πρέπει να διαταχθεί η εισαγωγή του καταβληθέντος ηλεκτρονικού παραβόλου (με αριθμ. ……………) ποσού εκατό (100,00) ευρώ, στο Δημόσιο Ταμείο εξαιτίας της ήττας της εκκαλούσας, κατ’ άρθρο 495 παρ. 3 ΚΠολΔ. Πρέπει δε, να σημειωθεί ότι, ως προς τις υπό κρίση αυτοτελείς πρόσθετες παρεμβάσεις δεν θα περιληφθεί διάταξη στο διατακτικό της παρούσας, καθότι αυτές, δεν διευρύνουν τα υποκειμενικά όρια της δίκης, αλλά την έννομη σχέση αυτής και δεν διατυπώνουν ιδιαίτερο αίτημα, το οποίο θα έπρεπε να δεχθεί ή να απορρίψει, έστω και σιωπηρά το Δικαστήριο (ΑΠ 666/2015 δημοσιευμένη στην ιστοσελίδα «Areiospagos.gr», ΕφΑθ 121/2022, δημ. σε Τρ. Νομ. Πληρ «Νόμος»). Τέλος, τα δικαστικά έξοδα για τον παρόντα βαθμό δικαιοδοσίας, τόσον της εφεσίβλητης, όσο και της αυτοτελώς προσθέτως παρεμβαίνουσας, ύστερα από σχετικό αίτημα, πρέπει να επιβληθούν σε βάρος της εκκαλούσας λόγω ήττας της (άρθρα 106, 183 και 191 παρ.2 του ΚΠολΔ) κατά τα ειδικότερα οριζόμενα στο διατακτικό της παρούσας.
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ
Συνεκδικάζει αντιμωλία των διαδίκων (και ερήμην της υπέρ ης οι αυτοτελείς πρόσθετες παρεμβάσεις, μόνον ως προς αυτές): α) Tη με αριθ. κατ. ΓΑΚ/ΕΑΚ/ 66/43/2021 έφεση, β) το με αρ. κατ. ΓΑΚ/ΕΑΚ/………./2022 δικόγραφο πρόσθετων λόγων έφεσης, γ) τη με αρ. κατ. ΓΑΚ/ΕΑΚ/……/2022 αυτοτελή πρόσθετη παρέμβαση και δ) τη με αρ. κατ. ΓΑΚ/ΕΑΚ/………../2023 αυτοτελή πρόσθετη παρέμβαση.
Απορρίπτει τυπικά την έφεση και τους με ιδιαίτερο δικόγραφο πρόσθετους λόγους αυτής.
Διατάσσει την εισαγωγή στο Δημόσιο Ταμείο του κατατεθέντος από την εκκαλούσα ηλεκτρονικού παράβολου ποσού εκατό (100,00) ευρώ και
Επιβάλλει σε βάρος της εκκαλούσας τα δικαστικά έξοδα της εφεσίβλητης και της αυτοτελώς προσθέτως παρεμβαίνουσας για τον παρόντα βαθμό δικαιοδοσίας, τα οποία ορίζει για καθεμία εξ αυτών, στο ποσό των εξακοσίων (600,00) ευρώ.
Κρίθηκε αποφασίστηκε και δημοσιεύτηκε στον Πειραιά στις 17 Οκτωβρίου 2023, σε έκτακτη δημόσια συνεδρίαση στο ακροατήριο του, χωρίς να παρίστανται οι διάδικοι και οι πληρεξούσιες δικηγόροι τους.
Η ΔΙΚΑΣΤΗΣ Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ