Αριθμός 642/2023
ΤΟ ΤΡΙΜΕΛΕΣ ΕΦΕΤΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΩΣ
Ναυτικό Τμήμα
Αποτελούμενο από τους Δικαστές Φεβρωνία Τσερκέζογλου, Πρόεδρο Εφετών, Θεόκλητο Καρακατσάνη, Εφέτη και Μαρία Παπαδογρηγοράκου, Εφέτη-Εισηγήτρια και από τη Γραμματέα Δ.Π..
Συνεδρίασε δημόσια στο ακροατήριο του την …………, για να δικάσει την υπόθεση μεταξύ των:
ΑΙΤΟΥΝΤΟΣ: …………. ο οποίος εκπροσωπήθηκε από την πληρεξούσιά του δικηγόρο Βασιλεία Μπαμπασίκα.
ΚΑΘ΄ ΩΝ Η ΑΙΤΗΣΗ: 1) Εταιρείας με την επωνυμία «…….», η οποία εδρεύει στη ….. της Λιβερίας (……..), διατηρεί εγκατεστημένο γραφείο στον Πειραιά (οδός …….) (ΑΦΜ ………) και με πραγματική έδρα τον Πειραιά (οδός ………), νομίμως εκπροσωπούμενης, 2) Εταιρείας με την επωνυμία «……….», η οποία εδρεύει στις Νήσους … (…………) και με πραγματική έδρα τον Πειραιά (οδός ……….), νομίμως εκπροσωπούμενης, 3) Εταιρείας με την επωνυμία «……….», η οποία εδρεύει στις Νήσους …. (………..) και με πραγματική έδρα τον Πειραιά (οδός …………), νομίμως εκπροσωπούμενης και 4) Εταιρείας με την επωνυμία «………», η οποία εδρεύει στις Νήσους ……. (……………) και με πραγματική έδρα τον Πειραιά (οδός …………), νομίμως εκπροσωπούμενης, οι οποίες εκπροσωπήθηκαν από τους πληρεξουσίους τους δικηγόρους Γεώργιο Παυλή και Δημήτριο Παυλή.
Ο αιτών κατέθεσε ενώπιον του παρόντος Δικαστηρίου την από 25.7.2023 (ΓΑΚ/ΕΑΚ ………./2023) αίτησή του (κατ΄ άρθρ. 697 ΚΠολΔ) για την ανάκληση -άλλως την μεταρρύθμιση- της υπ΄ αριθμ. 1739/2020 απόφασης του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς, εκδοθείσας κατά τη διαδικασία των ασφαλιστικών μέτρων.
Η υπόθεση εκφωνήθηκε με τη σειρά της από το οικείο πινάκιο και συζητήθηκε.
Οι πληρεξούσιοι δικηγόροι των διαδίκων, αφού έλαβαν διαδοχικά τον λόγο από την Πρόεδρο, αναφέρθηκαν στις έγγραφες προτάσεις που κατέθεσαν.
ΑΦΟΥ ΜΕΛΕΤΗΣΕ ΤΗ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ
ΚΑΙ ΣΚΕΦΤΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ
Από το άρθρο 697 ΚΠολΔ προκύπτει ότι το δικαστήριο, το οποίο δικάζει την κυρία υπόθεση, μπορεί ύστερα από αίτηση του διαδίκου, που έχει έννομο συμφέρον και υποβάλλεται είτε σε κάποια στάση της δίκης για την εκκρεμή κύρια υπόθεση, είτε και αυτοτελώς, δηλαδή κατά πάντα χρόνο και ανεξάρτητα από την ύπαρξη ή μη στάσης δίκης για την πιο πάνω υπόθεση και χωρίς ακόμη επίκληση και πιθανολόγηση νέων στοιχείων (μεταβολή πραγμάτων), να μεταρρυθμίσει ή να ανακαλέσει εν όλω ή εν μέρει την απόφαση, που διατάζει ασφαλιστικά μέτρα, με βάση μόνο τα στοιχεία της δικογραφίας και χωρίς να απαιτείται μεταβολή πραγμάτων με πιθανολόγηση νέων στοιχείων, μπορεί δε να βασίζεται και σε νομικά ή ουσιαστικά σφάλματα της απόφασης, εξαιτίας των οποίων δεν είναι πλέον δικαιολογημένη η συνέχιση των μέτρων που διέταξε το Δικαστήριο και μπορεί να βασίζεται μόνο στα στοιχεία της δικογραφίας (ΤρΕφΠειρ 698/2020 σε ιστοσελίδα Εφετείου Πειραιώς Μον.Εφ.Αθ. 300/2019 ΤΝΠ. «ΝΟΜΟΣ», Μον.Εφ.Αθ. 2647/2018 Νο.Β. 2018, σελ. 1658, Μον.Εφ.Θεσ. 2480/2017, Μον.Εφ.Δωδ. 158/2019, Μον.Εφ.Λαρ. 6 και 68/2019 ΤΝΠ. «ΝΟΜΟΣ» και Κράνης ‘Συμβολή στην ερμηνεία του άρθρου 724 Κ.Πολ.Δ.’ Αρμ. 2020, σελ. 13). Η διάταξη επομένως του άρθρου 697 ΚΠολΔ, δεν θέτει περιορισμούς για την ανάκληση ή την μεταρρύθμιση αποφάσεως ασφαλιστικών μέτρων, που δεν εκδόθηκε από το δικαστήριο της κύριας δίκης και προπάντων δεν απαιτεί μεταβολή των πραγμάτων. Έτσι, η ανάκληση ή η μεταρρύθμιση ενεργεί ως υποκατάστατο των καταρχήν απαγορευμένων από το άρθρο 699 ΚΠολΔ ενδίκων μέσων, δηλαδή μπορεί να βασίζεται και σε νομικά ή ουσιαστικά σφάλματα της αποφάσεως, εξαιτίας των οποίων δεν είναι πλέον δικαιολογημένη η συνέχιση των μέτρων που διέταξε. Ο ίδιος δικαιολογητικός λόγος επέβαλλε, κατά το νομοθέτη, τον έλεγχο της αποφάσεως που απέρριψε ασφαλιστικό μέτρο προς αποκατάσταση της ισότητας των όλων μεταξύ των διαδίκων. Επομένως, με την συμπληρωματική ρύθμιση του Ν. 4335/2015, το δικαστήριο της κύριας δίκης έχει την δυνατότητα και ευχέρεια, εκτιμώντας το ενώπιον του εισφερθέν αποδεικτικό υλικό να καταστήσει ανενεργό, εν όλω ή εν μέρει, την απόφαση που εσφαλμένως απέρριψε το ασφαλιστικό μέτρο και να διατάξει, κατόπιν σχετικώς υποβληθέντος αιτήματος, τη λήψη νέου ή τροποποιημένου ασφαλιστικού μέτρου (βλ. αιτιολογική έκθεση του Ν. 4335/2015, που αφορά την διάταξη 697 ΚΠολΔ). Και ναι μεν στο τελευταίο εδάφιο του άρθρου 697 ΚΠολΔ γίνεται λόγος μόνο για το Πολυμελές Πρωτοδικείο, γίνεται όμως δεκτό ότι αρμόδιο να δικάσει ανακλητική αίτηση είναι και το Εφετείο, αν εκκρεμεί σ` αυτό η κύρια υπόθεση, ενόψει του ότι το πρώτο εδάφιο της παραπάνω διάταξης δεν κάνει καμία διάκριση (βλ. ΑΠ 1354/2006 – ΕφΑΘ 2647/2018 – ΕφΠειρ 592/2013 – ΕφΑΘ 4007/2011 ΕλλΔνη 2012.510- ΕφΠατρ 339/2011 ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ). Η εκκρεμοδικία, η οποία παύει με την έκδοση της οριστικής απόφασης και αναβιώνει με την άσκηση του ενδίκου μέσου της εφέσεως διαρκεί δε μέχρι την έκδοση αποφάσεως από το Εφετείο (βλ. σχ. ΑΠ 2056/1984 Δ 17.65 – ΕφΑΘ 3158/1990 Δ 22.491), στην προκειμένη περίπτωση νοείται με την τυπική έννοια του όρου, δηλαδή απαιτείται έφεση που έχει ασκηθεί και είναι απλά υποστατή, χωρίς να απαιτείται και παραδεκτή άσκηση της. Συνεπώς, αρμόδιο δικαστήριο να διατάξει την αναστολή εκτέλεσης των ασφαλιστικών μέτρων που έχουν τίτλο οριστική απόφαση ή να την περιορίσει σε ορισμένα περιουσιακά στοιχεία, είναι, μετά την άσκηση έφεσης κατά της οριστικής απόφασης, και όσο διαρκεί η εκκρεμοδικία, το δικαστήριο της έφεσης, ήτοι σε αυτό στο οποίο εκκρεμεί η κύρια υπόθεση (ΕφΑΘ 300/2019 – ΕφΛαρ 68/2019 ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ). Ως κύρια υπόθεση σε σχέση με το ασφαλιστικό μέτρο, θεωρείται εκείνη της οποίας το αντικείμενο είναι το δικαίωμα, η διασφάλιση του οποίου διατάχθηκε με το ασφαλιστικό μέτρο (ΜονΕφΠειρ 251/2021 δημ. σε ιστοσελίδα Εφετείου, Contra ΜονΕφΠειρ 724/2019). Έτσι, με τη συμπληρωματική ρύθμιση του ν. 4335/2015, το δικαστήριο της κυρίας δίκης έχει την δυνατότητα και ευχέρεια, εκτιμώντας το ενώπιον του εισφερθέν αποδεικτικό υλικό, να καταστήσει ανενεργή, εν όλω ή εν μέρει, την απόφαση που εσφαλμένα απέρριψε το ασφαλιστικό μέτρο και να διατάξει, κατόπιν σχετικού υποβληθέντος αιτήματος, τη λήψη νέου ή τροποποιημένου ασφαλιστικού μέτρου.
Εξάλλου, από τις διατάξεις των άρθρων 2, 8, 8β, 12, 13, 14, 18 παρ. 4, 24 παρ. 2, 34, 35β παρ. 2, 35γ, 37γ, 39 και 40 του Ν. 2190/1920, που ίσχυαν πριν την κατάργησή τους με το άρθρο 189 του Ν.4548/2018, σε συνδυασμό ερμηνευόμενες και εφαρμοζόμενες, προκύπτει ότι η μετοχή ανωνύμου εταιρίας δηλωτική ούσα και του μεριδίου του εταιρικού κεφαλαίου και του δικαιώματος συμμετοχής εις την εταιρία, είναι πράγμα κινητό και αξιόγραφο, ως πράγμα δε είναι αντικείμενο κυριότητος και ενσωματώνει την μετοχική έννομη σχέση που ακολουθεί το εμπράγματο επί του τίτλου δικαίωμα. Επομένως ο όρος μετοχή έχει τις ακόλουθες τρείς έννοιες: Σημαίνει κατ’ αρχήν ένα συγκεκριμένο μερίδιο από το μετοχικό κεφάλαιο και τούτο διότι το κεφάλαιο της α.ε. διαιρείται σε ισότιμα μερίδια, τα οποία ονομάζονται μετοχές. Δεύτερον δηλώνεται με τον όρο μετοχή, η μετοχική σχέση, η σχέση δηλαδή που συνδέει το μέτοχο με την ανώνυμη εταιρεία και από την οποία πηγάζουν τα μετοχικά δικαιώματα και οι μετοχικές υποχρεώσεις. Τέλος, με τον όρο μετοχή νοείται ο τίτλος, το αξιόγραφο, στο οποίο ενσωματώνεται η μετοχική σχέση καθώς και ένα τμήμα του μετοχικού κεφαλαίου. Αυτή η αξιογραφική ενσωμάτωση συνεπάγεται ότι η κατοχή του εγγράφου αποτελεί προϋπόθεση για την ενάσκηση των μετοχικών δικαιωμάτων (Λεοντάρης Ανώνυμες εταιρίες εκδ. 2008, 157 παρ. 26.3). Επίσης, σύμφωνα με τη διάταξη του άρθρου 982 παρ.1περ.β’ ΚΠολΔ, αντικείμενο της κατάσχεσης στα χέρια τρίτου είναι τα “κινητά πράγματά του (εκείνου κατά του οποίου στρέφεται η εκτέλεση) που βρίσκονται στα χέρια τρίτου”. Αντικείμενο κατάσχεσης με βάση το άρθρο αυτό (982 παρ. 1 περ. β’) μπορεί να αποτελέσουν και οι μετοχές ανώνυμης εταιρείας, όταν αυτές κατέχονται από τρίτον, με τη μορφή δηλαδή της κατάσχεσης των μετοχών ως κινητών (Φαλτσή γενικό μέρος Δίκαιο εκτελέσεως γενικό μέρος 34, σε παρ. 3 Είδη κι μέσα αναγκαστικής εκτέλεσης και Ειδικό μέρος 2001, 723), ενώ η ίδια ως άνω διάταξη, που αφορά κατάσχεση κινητών πραγμάτων στα χέρια τρίτου εφαρμόζεται και στην κατάσχεση άυλων μετοχών (ΑΠ 95/2023, ΑΠ 545/2019, ΑΠ 973/2017, ΑΠ 576/2002). Εξάλλου στο άρθρο 40 του ν 4548/2018: Αναμόρφωση του δικαίου των ΑΝΩΝΥΜΩΝ ΕΤΑΙΡΕΙΩΝ που ισχύει από 1.1.2019 ορίζεται ότι :”1. Οι μετοχές της εταιρείας είναι ονομαστικές. …2. Η εταιρεία οφείλει να τηρεί βιβλίο μετόχων. Στο βιβλίο αυτό καταχωρίζονται οι μέτοχοι, με αναγραφή του ονοματεπωνύμου ή της εταιρικής επωνυμίας και της διεύθυνσης ή της έδρας τους, καθώς και του επαγγέλματος και της εθνικότητας του κάθε μετόχου. Σε κάθε περίπτωση αναγράφεται ο αριθμός και η κατηγορία των μετοχών, που κατέχει κάθε μέτοχος. Το καταστατικό μπορεί να προβλέπει την ηλεκτρονική τήρηση του βιβλίου ή και την τήρησή του από κεντρικό αποθετήριο τίτλων, πιστωτικό ίδρυμα ή από επιχείρηση επενδύσεων, που έχουν το δικαίωμα να φυλάσσουν χρηματοπιστωτικά μέσα. Ως μέτοχος έναντι της εταιρείας θεωρείται ο εγγεγραμμένος στο βιβλίο αυτό. η μη τήρηση του ως άνω προβλεπόμενου νόμιμου τύπου για την κατάρτιση της εμπράγματης δικαιοπραξίας μεταβίβασης ονομαστικών μετοχών ανώνυμης εταιρείας επάγεται ακυρότητα και για το λόγο αυτό ανυπαρξία της μεταβίβασης έναντι της εταιρείας, όχι όμως και μεταξύ των μερών. Ως προς αυτά η μεταβίβαση της μετοχής ως κινητού πράγματος και δη αξιόγραφου, στο οποίο εγχαρτώνεται η εταιρική ιδιότητα, ανεξάρτητα από την εγγραφή στο ειδικό βιβλίο της εταιρείας, επέρχεται κατά το άρθρο 1034 ΑΚ με την παράδοση της μετοχής από τον κύριο σ` αυτόν που την αποκτά και συμφωνία μεταξύ τους για τη μετάθεση της κυριότητας (ΑΠ 1261/2003 ΕλλΔνη 2004 456, ΕΑ 2095/2005 ΕΠΙΣΚΕΜΠΔ 2005.504), διότι, όπως προαναφερθηκε, η μετοχή σαν πράγμα είναι αντικείμενο κυριότητας και ενσωματώνει το εμπράγματο δικαίωμα επί του τίτλου (ΕφΘεσ 2288/2002 ΧΡΙΔ 2002.73). Έπεται ότι η κτήση της μετοχής κατά κυριότητα προσδίδει και αποδεικνύει την ιδιότητα του κομιστή ως μετόχου, ότι η κυριότητα προϋποθέτει την ύπαρξη του αξιόγραφου της μετοχής και ότι η γένεση του μετοχικού δικαιώματος δεν εξαρτάται από την έκδοση του τίτλου της μετοχής, ο οποίος έχει δηλωτικό και όχι δημιουργικό χαρακτήρα καθώς σε κάθε αξιόγραφο ενώνονται δύο διαφορετικά δικαιώματα: το δικαίωμα από το έγγραφο, που είναι συνήθως ενοχικό και το δικαίωμα επάνω στο έγγραφο, που είναι εμπράγματο, αφού αντικείμενο του είναι πράγμα. Έτσι ο άρρηκτος και απόλυτος σύνδεσμος των δύο αυτών δικαιωμάτων που είναι χαρακτηριστικός σε όλα τα αξιόγραφα έχει ως αποτέλεσμα τα εμπράγματα δικαιώματα (κυριότητα, ενέχυρο, επικαρπία) που υπάρχουν σε αυτά να έχουν αντικείμενο τους όχι το ίδιο το έγγραφο, αλλά τα δικαιώματα που ενσωματώνονται σε αυτά (ΕφΘρακ 290/2001 δη μ. ΝΟΜΟΣ). Στις ονομαστικές μετοχές βρίσκουν εφαρμογή οι διατάξεις των άρθρων 1178 επ. ΑΚ, συνιστάται δε επ’ αυτών επικαρπία με συμφωνία και παράδοση, αντιτάσσεται δε έναντι της εταιρείας μόνο αν αυτή καταχωρηθεί στα βιβλία μετόχων. Σε περίπτωση επικαρπίας το μέρισμα, ως καρπός του δικαιώματος επικαρπίας, ανήκει στον επικαρπωτή (ΕφΘεσ 577/2010 ΕΠΙΣΚΕΜΠΔ 2010.870) σε περίπτωση δε ενεχύρου μπορεί σύμφωνα με τη διάταξη του άρθρου 1220 του ΑΚ να συμφωνηθεί ότι ο δανειστής θα λαμβάνει το μέρισμα.
Τέλος σύμφωνα με το άρθρο 707 ΚΠολΔ, το δικαστήριο δικαιούται να διατάξει ως ασφαλιστικό μέτρο τη συντηρητική κατάσχεση κινητών, ακινήτων, εμπραγμάτων δικαιωμάτων επάνω σ’ αυτά, απαιτήσεων και γενικά όλων των περιουσιακών στοιχείων του οφειλέτη, είτε βρίσκονται στα χέρια του είτε στα χέρια τρίτου. Κατά την έννοια της διάταξης αυτής, με τη συντηρητική κατάσχεση δεσμεύονται προσωρινά περιουσιακά στοιχεία του οφειλέτη, προκειμένου να εξασφαλιστεί η ικανοποίηση της χρηματικής ή δυναμένης να τραπεί σε χρήμα απαιτήσεως του δανειστή με αναγκαστική εκτέλεση, όταν αυτός αποκτήσει εκτελεστό τίτλο. Η συντηρητική κατάσχεση καλύπτει όλα τα περιουσιακά στοιχεία του οφειλέτη, εφόσον μπορούν να μεταβιβαστούν κατά το ουσιαστικό δίκαιο, πάντως δεν εμποδίζεται το δικαστήριο να διατάξει ειδικώς την κατάσχεση ορισμένων περιουσιακών στοιχείων. Αν όμως ο δανειστής προβεί στην κατάσχεση περισσότερων στοιχείων από εκείνα που επαρκώς ασφαλίζουν την απαίτησή του, αναφύεται τότε διένεξη περί την εκτέλεση. Έτσι στην περίπτωση αυτή ο οφειλέτης έχει δικαίωμα να ζητήσει από το δικαστήριο να προσδιορίσει ειδικά από ποια περιουσιακά στοιχεία πρέπει να αρθεί η κατάσχεση, κατά το άρθρο 702 παρ. 3 ΚΠολΔ, ενώ και κατά τη διάταξη του άρθρου 696 παρ. 3 ΚΠολΔ, εάν εκδόθηκε απόφαση που διατάσσει τη λήψη ασφαλιστικών μέτρων, δικαιούται αυτός που έχει έννομο συμφέρον να ζητήσει από το δικαστήριο τη μεταρρύθμιση ή ανάκληση ολικά ή εν μέρει της απόφασής του, έως τη συζήτηση της αγωγής που αφορά την κύρια υπόθεση και τέλος, κατά το άρθρο 715 παρ. 1 του ίδιου Κώδικα, απαγορεύεται και είναι άκυρη υπέρ εκείνου που επέβαλε την κατάσχεση η διάθεση των πραγμάτων που κατασχέθηκαν από εκείνον σε βάρος του οποίου έγινε η κατάσχεση.
Με την κρινόμενη με αριθμό …………/2023 αίτηση του, o αιτών εκθέτει ότι είναι μέτοχος των καθ’ ων εταιρειών και μέλος του Διοικητικού τους Συμβουλίου. Ότι ειδικότερα από το έτος 1981, διατηρούσε επαγγελματική συνεργασία στο χώρο της ναυτιλίας, με τους ……….. και ……………, που με αυτόν αποτελούν το σταθερό τριμελές μετοχικό σχήμα των καθών η αίτηση μετοχικών εταιρειών που δραστηριοποιούνται στον κλάδο της εμπορικής ναυτιλίας, καθώς η πρώτη των καθών “………..”, με έδρα τη Μονροβία και εγκατάσταση στον Πειραιά, ιδρύθηκε το έτος 1994 και δραστηριοποιείται στην διαχείριση δεξαμενόπλοιων και παροχή υπηρεσιών θαλάσσιων μεταφορών που αφορούσαν στη λειτουργία, τη συντήρηση, καθώς επίσης και την εκμετάλλευση – διαχείριση πλοίων και η δεύτερη, τρίτη και τέταρτη των καθών η αίτηση με έδρα τα νησιά Μάρσαλ και εγκατάσταση στην Ελλάδα στα γραφεία της πρώτης, έχουν ως αποκλειστικό σκοπό την αγορά και πώληση πλοίων, και ήταν μονοβάπορες εταιρείες, ιδιοκτήτριες πλοίων, των οποίων την διαχείριση ανέθεταν στην πρώτη καθ’ ης εταιρεία. Ότι οι καθ’ ων η αίτηση εταιρείες, άσκησαν σε βάρος του, την από 22/10/2020 αίτηση ασφαλιστικών μέτρων ενώπιον του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς, με αριθμό κατάθεσης ΓΑΚ/ΕΑΚ …………/2020, με την οποία αιτήθηκαν να διαταχθεί σε βάρος του το ασφαλιστικό μέτρο της συντηρητικής κατάσχεσης κάθε κινητής και ακίνητης περιουσίας του επικαλούμενες, για τη στοιχειοθέτηση της συνδρομής επικείμενου κινδύνου, ότι αυτός εκκρεμούσης αντιδικίας σκόπευε να μεταβιβάσει τις μετοχές που κατείχε στην εταιρεία “…………” και επιπλέον επικαλέστηκαν, ότι πέραν των 87 μετοχών της εταιρείας “………………”, αυτός δεν διέθετε άλλα περιουσιακά στοιχεία, επαρκή για την ικανοποίηση των αξιώσεων τους σε βάρος μου, με συνέπεια οι αξιώσεις τους αυτές κινδυνεύουν να μην ικανοποιηθούν εάν πραγματοποιηθεί η μεταβίβαση των ως άνω μετοχών. Ότι η από 22/10/2020 αίτηση ασφαλιστικών μέτρων των καθ’ ων έγινε δεκτή από το Μονομελές Πρωτοδικείο Πειραιώς, το οποίο, με τη με αριθμό 1739/2020 απόφασή του διέταξε τη συντηρητική κατάσχεση κάθε κινητής και ακίνητης περιουσίας του είτε αυτή βρίσκεται στα χέρια του, είτε στα χέρια τρίτου, συμπεριλαμβανομένων των με αρ. τίτλου ογδόντα επτά μετοχών που διατηρεί στην εδρεύουσα στις νήσους Μάρσαλ εταιρεία με την επωνυμία «…………..» και μέχρι του χρηματικού ποσού των 700.000 ευρώ για την πρώτη των καθών, των 450.000 ευρώ για τη δεύτερη των καθών, των 150.000 ευρώ για την τρίτη των καθών, και των 150.000 ευρώ για την τέταρτη εξ αυτών. Ακολούθως, αιτείται την ανάκληση, άλλως τη μεταρρύθμιση της με αριθμό 1739/2020 απόφασης του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς (διαδικασία ασφαλιστικών μέτρων), διότι δεν συντρέχουν οι συνθήκες οι οποίες υφίσταντο κατά το χρόνο έκδοσης της και συγκεκριμένα, αφού την 20/04/2023, η εταιρεία “……….”, υπαναχώρησε από την μεταξύ τους σύμβαση περί μεταβίβασης μετοχών, και κατόπιν της υπαναχώρησης της, οι μετοχές που αυτός κατείχε στην εταιρεία “….. ……” και ενσωματώνονταν στον τίτλο με αρ. …./14-11-2016, επανήλθαν αναδρομικά, στην πλήρη και αδιαφιλονίκητη κυριότητα του. Ότι ακολούθως κατά τα προαναφερόμενα αφενός αυξήθηκε η περιουσία του σε σχέση με την περιουσία που διέθετα κατά την ημερομηνία συζήτησης της από 22/10 /2020 αίτησης ασφαλιστικών μέτρων, τουλάχιστον κατά την αξία των μετοχών της εταιρείας “………….”, την οποία οι ίδιες οι αιτούσες, έχουν προσδιορίσει στο ποσό των 2.581.000 ευρώ, αφετέρου δεν υφίσταται σήμερα καμία αμφισβήτηση ως προς το πρόσωπο του ιδιοκτήτη του τίτλου μετοχών με αριθμό …../2016, ούτε υφίσταται καμία διεκδίκηση των ως άνω μετοχών από τρίτο πρόσωπο, ούτε υφίσταται κίνδυνος εκποίησης των περιουσιακών του στοιχείων και ότι συνεπώς δεν υφίσταται κανένας κίνδυνος ματαίωσης της ικανοποίησης των αξιώσεων των καθ’ ων. Ότι επιπλέον η περιουσία του υπερβαίνει σήμερα, τουλάχιστον κατά ένα εκατομμύριο ευρώ, την απαίτηση των καθών σύμφωνα με την από 08/05/2018 αγωγή τους, και είναι σχεδόν τριπλάσια, του ποσού που επιδικάστηκε προς τις καθ’ων, με τη με αριθμό 1854/2021 απόφαση του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς, η οποία εκδόθηκε επί της εν λόγω αγωγής τους (758.046,83 ευρώ). Ότι επειδή η αξία του με αριθμού 4 τίτλου μετοχών, ίση με 2.581.000 ευρώ υπερβαίνει κατά 1.131.000 ευρώ, το ποσό για το οποίο επιβλήθηκε συντηρητική κατάσχεση με τη με αριθμό 1739/2020 απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς η αξίωση των καθ’ ων σε βάρος του είναι υπερκαλυμμένη, και δεν συντρέχει λόγος, επέκτασης της συντηρητικής κατάσχεσης σε κάθε κινητή και ακίνητη περιουσία του, ούτε βεβαίως συντρέχει λόγος επέκτασης της συντηρητικής κατάσχεσης στους καρπούς των ως άνω μετοχών, ήτοι στα μερίσματα που δικαιούται να λαμβάνει από την εταιρεία “……………” λόγω της μετοχικής του ιδιότητας. Ότι δεν έχει έσοδα καθώς οι καθών αρνούνται να του καταβάλουν το οφειλόμενο σε αυτόν μέρισμα ισχυριζόμενες ότι πλέον υφίσταται ασάφεια ως προς το πρόσωπο του κυρίου των μετοχών. Κατόπιν των ανωτέρω αιτείται ανακληθεί ολικά η με αριθμό 1739/2020 απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς, καθώς και η επιβληθείσα συντηρητική κατάσχεση του με αρ. …. τίτλου μετοχών που επιβλήθηκε εις χείρας της “……………” ως τρίτης, δυνάμει του από 22/12/2021 κατασχετηρίου. Επικουρικά αιτείται : α) να διατηρηθεί η συντηρητική κατάσχεση που επιβλήθηκε δυνάμει της με αριθμό 1739/2020 απόφασης του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς, και δυνάμει του από 22/12/2021 κατασχετηρίου μόνο σε 49 μετοχές, από τις 87 που ενσωματώνονται στον τίτλο με αρ. …., που αντιστοιχούν σε αξία ίση με ποσό 1.453.666,66 ευρώ και β) να εξαιρείται της συντηρητικής κατάσχεσης που του επιβλήθηκε, κάθε ποσό που δικαιούται να εισπράξει από την εταιρεία “……….” δυνάμει της ιδιότητάς του ως μετόχου της και ιδιοκτήτη 87 μετοχών της, και το οποίο αποτελεί καρπό της εν λόγω μετοχικής ιδιότητας και έχει διανεμηθεί και εξακολουθεί να διανέμεται από την εν λόγω εταιρεία για το διάστημα από την 23/10/2020 και εφεξής.
Το Δικαστήριο τούτο λόγω της εγκατάστασης των καθών στον Πειραιά έχει διεθνή δικαιοδοσία προς εκδίκαση της υπόθεσης σύμφωνα με τα άρθρα 3 παρ. 1 (4 παρ. 1 και 35 παρ. 1 καν. ΕΕ 1215/2012) και 684 του ΚΠολΔ αφού είναι αυτό στο οποίο εκκρεμεί το ένδικο μέσο της εφέσεως και επομένως είναι το καθ’ύλην αρμόδιον σύμφωνα και με το άρθρο 51 παρ. 2 του ν. 2172/1993 λόγω του ναυτικού χαρακτήρα της διαφοράς, κατά τη διαδικασία των ασφαλιστικών μέτρων κατά την οποία εκδόθηκε η υπό ανάκληση απόφαση και έχει τη δυνατότητα, ως δικαστήριο της κύριας δίκης, να ανακαλέσει την απόφαση των ασφαλιστικών μέτρων, και όχι μόνο όταν συζητείται η αίτηση συγχρόνως με την κύρια υπόθεση, κατά τη διάρκεια της εκκρεμοδικίας, αφού κάτι τέτοιο ισχύει, μόνο όταν το δικαστήριο της κύριας δίκης είναι ισόβαθμο με αυτό που εξέδωσε την απόφαση των ασφαλιστικών μέτρων. Αντίθετα, εάν το δικαστήριο της κύριας δίκης, όπως το Δικαστήριο τούτο, είναι ανώτερο του τελευταίου, λειτουργώντας ως υποκατάστατο δευτεροβάθμιου δικαστηρίου, μπορεί να ελέγξει και νομικά ή ουσιαστικά σφάλματα της απόφασης και δεν απαιτείται η εξέταση της αίτησης ανάκλησης να συζητηθεί μαζί με την κύρια υπόθεση, σύμφωνα με τη νομική σκέψη που προηγήθηκε και την κρατούσα πλέον νομολογία. Το εφαρμοστέο δε δίκαιο στη διαφορά που έχει στοιχεία αλλοδαπότητας θα κριθούν από τη lex fori που εφαρμόζεται πάντα επί δικονομικών θεμάτων (βλ. ενδ. ΑΠ 1035/2022 δημ. Ισοκράτης) και επομένως το ελληνικό δίκαιο. Ακολούθως η αίτηση έχει νομικό έρεισμα στις διατάξεις των άρθρων 697, 682 παρ. 2 και 684 ΚΠολΔ. Το δεύτερο επικουρικό αίτημα είναι απορριπτέο ως μη νόμιμο, διότι εφόσον γίνεται δεκτό σύμφωνα με τη νομική σκέψη που προηγήθηκε ότι στην κατάσχεση των ονομαστικών ένυλων μετοχών εφαρμόζονται μόνο οι διατάξεις περί κατασχέσεως κινητών (Φαλτσή ο.π, βλ. και Μάζη εμπράγματη εξασφάλιση τραπεζών και α.ε 2η έκδοση, 139 σελ. για το ενέχυρο επί μετοχών) και όχι των ειδικών περιουσιακών στοιχείων (1022 του ΚΠολΔ), αφού αυτές (οι ένυλες ονομαστικές μετοχές) δεν συνιστούν χρηματική απαίτηση ώστε η επιβληθείσα συντηρητική κατάσχεση να αφορά και να ισχύει έως το ποσό για το οποίο έγινε η κατάσχεση, αλλά αυτές αποτελούν κινητά πράγματα (ΑΠ 95/2023 δημ. σε ιστοσελίδα Αρείου Πάγου), στην περίπτωση που στο βιβλίο της εταιρίας δεν υφίσταται επικαρπωτής των μετοχών ή ενέχυρο σε αυτές ώστε να εισπράττει αυτός τα μερίσματα κατόπιν συμφωνίας (άρθρο 1221 του ΑΚ), η δέσμευση της μετοχής εκ της κατάσχεσης της κατά το μέτρο που πρέπει να εξασφαλιστεί η απαίτηση για την οποία διατάχθηκε το ασφαλιστικό μέτρο της συντηρητικής κατάσχεσης, επεκτείνεται και στην αξίωση καταβολής του αναλογούντος μερίσματος που αποτελεί πολιτικό καρπό της μετοχής κατ’άρθρο 963 του ΑΚ (Περάκη Το δίκαιο της ανώνυμης εταιρίας γενικές διατάξεις τόμος δεύτερος τεύχος α, β΄έκδοση 400σελ, Σινανίδη Συντηρητική κατάσχεση μετοχών και μέρισμα γνωμοδότηση σε ΝοΒ 1987, 1569, και Αντωνόπουλος Δίκαιο ΑΕ και ΕΠΕ 2009, σελ. 302). Η κατάσχεση επομένως οδηγεί σε υλική δέσμευση του τίτλου των μετοχών που εκδηλώνεται με την κατάθεση τους στο ταμείο Παρακαταθηκών και σε νομική δέσμευση του ενσωματωμένου δικαιώματος του οποίου ο εκάστοτε οφειλέτης είναι φορέας. Σημειωτέον ότι στη συγκεκριμένη περίπτωση ο αιτών δεν ισχυρίζεται για τη νομιμοποίηση του ότι κατέχει ο ίδιος τις 87 μετοχές του με αριθμό …./14.11.2016 τίτλου ισχυριζόμενος ότι τον Ιούνιο του 2020 μεταβίβασε με ιδιωτικό συμφωνητικό τις μετοχές του. Κατά το μέρος που κρίνεται νόμιμη η αίτηση πρέπει να ερευνηθεί κατ’ουσίαν.
Από την εκτίμηση της μάρτυρος απόδειξης ….. … που εξετάστηκε στο ακροατήριο και εμπεριέχεται στα ταυτάριθμα με την παρούσα πρακτικά και όλα τα προσκομιζόμενα από τα διάδικα μέρη έγγραφα είτε προσκομίζονται στην ελληνική είτε στην αγγλική χωρίς νόμιμη μετάφραση, τα σημειώματα των διαδίκων μερών που κατατέθηκαν εντός της χορηγηθείσας προθεσμία και την όλη διαδικασία πιθανολογούνται τα ακόλουθα πραγματικά περιστατικά: Η πρώτη των καθ’ων είναι αλλοδαπή εταιρεία, που έχει συσταθεί κατά το νόμο της Λιβερίας και διατηρεί νόμιμη εγκατάσταση – υποκατάστημα στην Ελλάδα κατά τις διατάξεις των ΑΝ 378/1968 και ν. 27/1975, 814/1978, 2234/1994, 3752/2009 και 4150/2013, σύμφωνα με τη με αριθμό 1241.2758/23055/24.01.1995 Κοινή Απόφαση των Υπουργών Εθνικής Οικονομίας και Εμπορικής Ναυτιλίας και τη με αριθμό 3122.1/2758/16/23055 Κοινή Απόφαση των Υπουργών Οικονομίας και Οικονομικών και Εμπορικής Ναυτιλίας (ΦΕΚ 8/ΤΑΠΣ/06.02.1995 και 155/ΤΑΠΣ/02.08.2005). Η ανωτέρω εταιρεία έχει ως αντικείμενο, μεταξύ άλλων τη διαχείριση, εκμετάλλευση και ναύλωση πλοίων με ελληνική ή ξένη σημαία πάνω από 500 κόρους ολικής χωρητικότητας, με εξαίρεση τα επιβατηγά ακτοπλοϊκά πλοία και τα εμπορικά πλοία που εκτελούν εσωτερικούς πλόες καθώς και την αντιπροσώπευση πλοιοκτητριών εταιρειών καθώς και επιχειρήσεων που έχουν ως αντικείμενο εργασιών τις ίδιες με τις προαναφερόμενες δραστηριότητες. Επίσης η πρώτη των καθών είναι αντιπρόσωπος και διαχειρίστρια της δεύτερης, τρίτης, και τέταρτης των καθ’ων, οι οποίες είναι εταιρείες που έχουν συσταθεί κατά το νόμο των Νήσων Μάρσαλ, όπου έχουν την καταστατική τους έδρα. Περαιτέρω, η πρώτη των καθ’ων διαχειρίζεται το υπό σημαία Παναμά πλοίο “CA ” με ΙΜΟ …, πλοιοκτησίας της εδρεύουσας στις Νήσους .. εταιρείας με την επωνυμία “……….”. Επίσης όλες οι καθ’ων εταιρείες καθώς και η πλοιοκτήτρια εταιρεία “……..” ανήκουν στα οικονομικά συμφέροντα του αιτούντος, του …….. και του ………., που ήταν και ιδρυτές αυτών. Ειδικότερα, στην πρώτη, δεύτερη και τέταρτη των καθ’ων ο αιτών κατέχει ποσοστό 33%, ο ………. κατέχει ποσοστό 33% και ο ……. κατέχει ποσοστό 34%, ενώ στην τρίτη των καθ ‘ων, ο αιτών κατέχει ποσοστό 33%, ο ……. κατέχει ποσοστό 34% και ο …….. κατέχει ποσοστό 33%. Η μετοχική σύνθεση των ανωτέρω εταιρειών δεν έχει μεταβληθεί από τη σύστασή τους έως σήμερα, με εξαίρεση την πρώτη των καθ’ων στην οποία ο αιτών μεταβίβασε στις 9-8-2016 μέρος, των μετοχών του με αποτέλεσμα πλέον ο ίδιος να τυγχάνει μέτοχος σε ποσοστό 6%, η θυγατέρα του . ….. (που εξετάστηκε στο ακροατήριο) σε ποσοστό 17% και ο υιός του …………. σε ποσοστό 10%, ενώ οι λοιποί μέτοχοι διατηρούν τα αρχικά τους ποσοστά. Επίσης η πρώτη, δεύτερη, τρίτη και τέταρτη των καθ’ων διοικούνται από τα παραπάνω πρόσωπα, με βάση αποφάσεις που λαμβάνουν από κοινού και κατά τους εσωτερικούς κανονισμούς των εταιρειών, ενώ για τη λήψη αποφάσεων που αφορούν εταιρικά οικονομικά θέματα, απαιτείται η προηγούμενη συναίνεση όλων των μετόχων και απόφαση του διοικητικού συμβουλίου και στις αποφάσεις αυτές συμπεριλαμβάνονταν τόσο η διανομή μερισμάτων, όσο και η πραγματοποίηση διαφόρων δαπανών μετά από συμφωνία των μετόχων διευθυντών στο όνομα και για λογαριασμό αυτών και των τέκνων τους που ασχολούνταν με τις εταιρικές υποθέσεις. Περαιτέρω πιθανολογήθηκε ότι ο αιτών, εκμεταλλευόμενος τη σχέση εμπιστοσύνης που υπήρχε μεταξύ των μετόχων των καθ’ων εταιρειών αλλά και την ιδιότητά του ως Προέδρου του Διοικητικού Συμβουλίου της πρώτης των καθ’ων τουλάχιστον έως τον Μάρτιο 2016, προέβη σε περιουσιακές διαθέσεις επ’ωφελεία του ίδιου και των τέκνων του, προξενώντας οικονομική ζημία στις καθ’ων εταιρείες. Ακολούθως η πρώτη, δεύτερη, τρίτη και τέταρτη των καθ’ων άσκησαν ενώπιον του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς την από 8-5-2018 (ΓΑΚ/ΕΑΚ/………../2018) αγωγή, σε βάρος του αιτούντος και των τέκνων του, με την οποία αιτήθηκαν την καταβολή των κατά τους ισχυρισμούς τους υπεξαιρεθέντων από αυτούς ποσών. Επί της αγωγής αυτής εκδόθηκε η με αριθμό 2610/2019 μη οριστική απόφαση του ανωτέρω Δικαστηρίου, που διέταξε την επανάληψη της συζήτησης προκειμένου να προσκομιστούν έγγραφες νομικές πληροφορίες από το Ελληνικό Ινστιτούτο Διεθνούς και Αλλοδαπού Δικαίου σχετικά με το Δίκαιο της Λιβερίας και των Νήσων Μάρσαλ για τα θέματα που ανέφερε. Με τη με αριθμό 1854/2021 απορρίφθηκε ως αόριστη η αγωγή ως προς θυγατέρα του αιτούντος και έγινε δεκτή κατά ένα μέρος κατ’ουσίαν ως ουσιαστικά βάσιμη ως προς τον αιτούντα και τον υιό του κατά τη βάση περί αδικοπρακτικής συμπεριφοράς. Ειδικότερα κρίθηκε ότι ο υιός του αιτούντος Δημήτριος κατά το διάστημα οπότε και ήταν νόμιμος εκπρόσωπος της πρώτης των καθών, εκμεταλλευόμενος την ιδιότητα του αγόρασε τέσσερα οχήματα επιβατικής χρήσεως αντί τιμήματος 40.195 ευρώ με επιταγές που σύρονταν από το λογαριασμό της πρώτης των καθών ή με ταμειακά διαθέσιμα της πρώτης των καθών, χωρίς προηγούμενη απόφαση του διοικητικού συμβουλίου, εν αγνοία των άλλων δύο μετόχων διευθυντών και ενώ οι συναλλαγές αυτές ήταν εκτός του εταιρικού σκοπού της πρώτης των καθών. Επιπλέον κρίθηκε ότι ο ίδιος ο αιτών προέβη σε αγορά οχήματος για λογαριασμό της δεύτερης των καθών με έμβασμα από το λογαριασμό της χωρίς όμως η αγορά του αγωνιστικού οχήματος να εντάσσεται στα καθήκοντα γενικής διαχείρισης του αιτούντος, ούτε στον εταιρικό σκοπό της δεύτερης των καθών, έγινε δε χωρίς προηγούμενη απόφαση του διοικητικού της συμβουλίου, με την αναγραφή μάλιστα ψευδούς αιτιολογίας στα σχετικά εμβάσματα προς απόκρυψη της πραγματικής αιτίας της συναλλαγής που δεν ήταν σε γνώση των λοιπών μετόχων διευθυντών. Μάλιστα, σύμφωνα με την πρόχειρη έκθεση του διαχειριστικού ελέγχου διαπιστώθηκε η πραγματοποίηση αναλήψεων χωρίς στοιχεία του τρόπου διάθεσης, η πραγματοποίηση πληρωμών χωρίς στοιχεία που να τις δικαιολογούν ή να προκύπτει η αιτία και ο λήπτης. Εν τέλει κρίθηκε ότι η ζημία της πρώτης των καθών από την αδικοπρακτική συμπεριφορά του αιτούντος ανέρχεται και 162.049 ευρώ ως προς την πρώτη αιτούσα, σε 377.500 ευρώ ως προς τη δεύτερη αιτούσα, σε 100.718,81 ευρώ ως προς την τρίτη αιτούσα και σε 117.779,02 ευρώ ως προς την τέταρτη αιτούσα και ότι επιπροσθέτως υφίστατο θετική ζημία της πρώτης των καθών ύψους 202.948,00 ευρώ λόγω αγοραπωλησιών που ξέφευγαν του εταιρικού σκοπού αυτών. Κατά της αποφάσεως αυτής ασκήθηκαν εφέσεις από αμφότερα τα διάδικα μέρη οι οποίες συζητήθηκαν το Σεπτέμβριο του 2022 και κατά τη συζήτηση στο ακροατήριο τη δικάσιμο που αναφέρεται στην αρχή της παρούσας αναμενόταν η έκδοση απόφασης. Ήδη με τη με αριθμ. 606/2023 απόφαση του Δικαστηρίου τούτου, την οποία λαμβάνει υπόψη ως δικαστικό πασίδηλο το Δικαστήριο, απορρίφθηκε κατ’ουσίαν η έφεση του αιτούντος και κρίθηκε τελεσίδικα ότι ο αιτών οφείλει να καταβάλει στην πρώτη καθής το ποσό των πεντακοσίων εβδομήντα εννέα χιλιάδων ευρώ και εννέα λεπτών (579.009), στην δεύτερη το ποσό των τριακοσίων εβδομήντα επτά χιλιάδων πεντακοσίων ευρώ (377.500), στην τρίτη καθής το ποσό των εκατόν έντεκα χιλιάδων τριακοσίων δεκαοκτώ ευρώ και ογδόντα ενός λεπτών (111.318,81) και στην τέταρτη τούτων το ποσό των εκατό δεκαοκτώ χιλιάδων οκτακόσιων ευρώ (118.800). Περαιτέρω, πιθανολογήθηκε ότι ο αιτών επιδιώκει, με ενέργειές του, να ματαιώσει την ικανοποίηση των απαιτήσεων των καθ’ων εταιρειών, αποκρύπτοντας και μεταβιβάζοντας περιουσιακά του στοιχεία. Στο πλαίσιο των ενεργειών αυτών, λίγο πριν την έκδοση της υπό ανάκλησης απόφασης την 28.12.2020, δηλαδή στις 19.6.2020 καταρτίστηκε ιδιωτικό συμφωνητικό με συμβαλλόμενους τον αιτούντα ως πωλητή και αγοράστρια την εταιρία με την επωνυμία ………… με έδρα τα νησιά Μάρσαλ. Αναφέρθηκε σε αυτό ότι η φερόμενη αγοράστρια θα αγόραζε το υπό σημαία Παναμά πλοίο NE και ότι ο αιτών που επιθυμούσε να επενδύσει στην αγορά του προαναφερόμενου πλοίου θα μεταβίβαζε τις 87 ονομαστικές μετοχές της εταιρείας “…………..”. Η αγοραπωλησία δεν καταχωρήθηκε ποτέ στα βιβλία της εταιρίας, αλλά μετά την έκδοση της υπό ανάκληση απόφασης επιχειρήθηκε από τις καθών η αίτηση η κατάσχεση των μετοχών του αιτούντος εις χείρας της ως τρίτης. Η αναφερόμενη στο παραπάνω ιδιωτικό συμφωνητικό ως αγοράστρια των μετοχών δεν προέβη σε θετική δήλωση και οι καθών η αίτηση εταιρείες άσκησαν τη με αριθμό ………../2022 ανακοπή κατά της τεκμαιρόμενης αρνητικής δηλώσεως. Η ανακοπή συνεκδικάστηκε με τη με αριθμό …………/2002 πρόσθετη παρέμβαση του αιτούντος και με τη με αριθμό …/2022 η ανακοπή απορρίφθηκε ως δικονομικά απαράδεκτη λόγω της αοριστίας της. Ασκήθηκε η με αριθμό …………/2022 έφεση κατά της προαναφερόμενης αποφάσεως, η οποία εκκρεμεί ενώπιον του Δικαστηρίου τούτου. Να σημειωθεί ότι στη συνέχεια η συμβαλλόμενη ως αγοράστρια των προαναφερόμενων μετοχών αιτήθηκε από το Μονομελές Πρωτοδικείο Πειραιώς την ανάκληση της με αριθμό 1739/2020 απόφασης του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς, με την οποία διατάχθηκε η συντηρητική κατάσχεση κάθε κινητής και ακίνητης περιουσίας του αιτούντος και των 87 μετοχών που αυτός κατέχει στην …………, αίτηση, η οποία απορρίφθηκε, διότι με τη με αριθμό 940/2021 απόφαση του το Μονομελές Πρωτοδικείο Πειραιώς πιθανολόγησε, μεταξύ άλλων, ότι ουδέποτε επήλθε η μεταβίβαση των μετοχών. Ήδη ο αιτών με την κρινόμενη αίτηση του αφού καθ’ υποφοράν αναφέρει ότι το ιδιωτικό αυτό συμφωνητικό δεν είχε προσκομιστεί ενώπιον του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς κατά τη συζήτηση της υπόθεσης περί λήψεως ή μη των σε βάρος της περιουσίας του ασφαλιστικών μέτρων, αλλά μόνο επικυρωμένο αντίγραφο του τίτλου της μετοχής, διότι αυτός δεσμευόταν από ρήτρα εμπιστευτικότητας, αλυσιτελώς ισχυρίζεται ότι επήλθε μεταβολή των πραγμάτων με βάση τα οποία ισχυρίζεται ότι εκδόθηκε η υπό ανάκληση απόφαση. Ειδικότερα, αναφέρει ότι στις 20.4.2023 η προαναφερόμενη συμβληθείσα ως αγοράστρια των ονομαστικών ένυλων μετοχών του υπαναχώρησε από τη σύμβαση αγοραπωλησίας αν και έχει ασκήσει τη με αριθμό …………/2021 αγωγή της σε αναρμόδιο δικαστήριο αιτούμενη την εγγραφή της το βιβλίο μετόχων της εταιρίας, επί της οποίας εκδόθηκε η με αριθμό 778/2023 απόφαση του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς που έκρινε εαυτό υλικά αναρμόδιο και παρέπεμψε την υπόθεση στο τμήμα ναυτικών διαφορών. Σημειώνεται ότι προσκομίζεται μεν η με αριθμό κατάθεσης …………../2023 δήλωση παραίτησης από το δικόγραφο της αγωγής, πλην όμως αυτή είναι απαράδεκτη διότι όπως προκύπτει από τη με αριθμό 778/2023 απόφαση του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς, οι εναγόμενοι προκατέθεσαν τις προτάσεις τους σύμφωνα με το άρθρο 237 παρ. 1 εδ. α του ΚΠολΔ, όπως αυτό ίσχυε σύμφωνα με το άρθρο 1 του ν. 4335/2015 και συνεπώς το παραδεκτό θα εξαρτηθεί από τη δήλωση των εναγομένων (βλ. άρθρο 294 του ΚΠολΔ). Ισχυρίζεται επίσης ο αιτών ότι λόγω της υπαναχώρησης της φερόμενης ως αγοράστριας αφενός έχει αυξηθεί η περιουσία του και αφετέρου δεν υφίσταται πλέον ασάφεια ως προς την κυριότητα των μετοχών. Οι παραπάνω όμως ισχυρισμοί του προτείνονται αλυσιτελώς αφού αφενός όπως προαναφέρθηκε στη νομική σκέψη της παρούσας ως μέτοχος έναντι της κεφαλαιουχικής εταιρείας θεωρείται ο εγγεγραμμένος στο βιβλίο μετόχων και η μη εγγραφή συνιστά μη τήρηση του προβλεπόμενου νόμιμου τύπου για την κατάρτιση της εμπράγματης δικαιοπραξίας μεταβίβασης ονομαστικών μετοχών ανώνυμης εταιρείας και επάγεται ακυρότητα και ανυπαρξία της μεταβίβασης έναντι της εταιρείας. Συνεπώς στη συγκεκριμένη περίπτωση ουδέποτε επήλθε έναντι των καθών μεταβίβαση των μετοχών του αιτούντος και άρα μεταβολή πραγμάτων δεν έχει συντελεστεί. Μάλιστα ο αιτών εμμένοντας στον ισχυρισμό του περί πραγματοποίησης της μεταβίβασης ισχυρίζεται αντιφατικώς ότι παρέδωσε τα κινητά πράγματα (τις μετοχές) στην αγοράστρια, αναφέρει όμως ότι αυτή δεν προέβη σε θετική δήλωση ότι επιχειρήθηκε κατάσχεση των μετοχών εις χείρας της ως τρίτης. Επιπλέον, από το περιεχόμενο της αίτησης συνομολογείται ότι μετά την έκδοση της υπό ανάκληση απόφασης ο ίδιος ο αιτών επιχείρησε να μεταβιβάσει τις μετοχές του και επομένως να μειώσει την περιουσία του και μάλιστα εκθέτει στην αίτηση του ότι αιτείται την ανάκληση της συντηρητικής κατάσχεσης (εν όλω ή εν μέρει) προκειμένου να μεταβιβάσει και πάλι τις μετοχές του και να επενδύσει σε άλλη εταιρία. Δηλαδή με τους ισχυρισμούς του ο ίδιος ο αιτών ακόμη και ενώπιον αυτού του Δικαστηρίου δημιουργεί ασάφεια ως προς το ποιος κατείχε τι 87 ένυλες ονομαστικές μετοχές του κατά το χρόνο που κοινοποιήθηκε το κατασχετήριο έγγραφο εις χείρας τρίτου και ουσιαστικά έχει εμποδίσει μέχρι σήμερα την εκτέλεση της απόφασης της οποίας αυτός αιτείται την ανάκληση. Συνεπεία και όλων των παραπάνω είναι να μη λαμβάνει μερίσματα εκ της συμμετοχής του στη δεύτερη των καθών αφού αφενός ο ίδιος δεν δηλώνει ότι είναι ο κάτοχος των ονομαστικών ένυλων μετοχών, βασική προϋπόθεση για την είσπραξη μερισμάτων και αφετέρου διότι μετά την επίδοση του κατασχετηρίου εγγράφου, δηλαδή τη συντηρητική κατάσχεση η νομική δέσμευση των μετοχών θα εκτείνεται και στα μερίσματα σύμφωνα με τα προαναφερόμενα. Πρέπει τέλος να σημειωθεί ότι τα σοβαρά προβλήματα υγείας που πιθανολογείται ότι ο αιτών αντιμετωπίζει, σύμφωνα με τα προσκομιζόμενα από αυτόν σχετικά 13 και 14 δεν συνιστούν λόγο απαλλοτρίωσης των περιουσιακών του στοιχείων, καθώς ήδη πιθανολογείται μετά και την έκδοση της με αριθμό 1854/2021 απόφαση του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς υφισταμένη έναντί του αξίωση της πρώτης των καθών ύψους 162.049 ευρώ, της δεύτερης των καθών 377.500 ευρώ, της τρίτης των καθών 100.718,81 ευρώ και της τέταρτης των καθών ύψους 117.779,02 ευρώ. Περαιτέρω, δεν πιθανολογήθηκε ο ισχυρισμός του αιτούντος ότι η υπόλοιπη περιουσία του επαρκεί για την ικανοποίηση της αξίωσης των καθών, καθώς οι 87 μετοχές που αυτός διατηρεί στην εταιρία “…………..” με αριθμό τίτλου …../14.11.2016 αποτελούν το σημαντικότερο στοιχείο του, όπως έκρινε ορθά η υπό ανάκληση απόφαση, αφού η ακίνητη περιουσία του συνίσταται σε ποσοστό 33,33% βιομηχανικού κτίσματος στον …… και σε οικόπεδο 200 τετραγωνικών στο νομό ….. και δεν αρκεί για να ικανοποιήσει την απαίτηση των καθών. Σημειωτέον ότι η αντιδικία των διαδίκων μερών φέρεται να έχει και ποινικό σκέλος, αφού από το αποδεικτικό υλικό της υπόθεσης πιθανολογείται ότι τόσο ο αιτών όσο και ο υιός του έχουν παραπεμφθεί αμετάκλητα στο ακροατήριο του Τριμελούς Εφετείου Κακουργημάτων μετά τα με αριθμό 307/2020 βουλεύματα του Συμβουλίου Πλημμελειοδικών Πειραιώς και 127/2021 του Συμβουλίου Εφετών Πειραιώς για τα κακουργήματα της κακουργηματικής υπεξαίρεσης και της άμεσης συνέργειας στην πράξη αυτή. Επομένως, στη συγκεκριμένη περίπτωση πιθανολογείται ότι εξακολουθεί να υφίσταται ο κίνδυνος ματαίωσης της ικανοποίησης της αξίωσης των καθών, κίνδυνο την ύπαρξη του οποίου πιθανολόγησε η με αριθμό 1739/2020 απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς με την οποία διατάχθηκε το ασφαλιστικό μέτρο της συντηρητικής κατάσχεσης της κινητής και ακίνητης περιουσίας του αιτούντος και συνεπώς δεν συντρέχει λόγος ανάκλησης της απόφασης αυτής και το κύριο αίτημα της κρινόμενη αίτησης κρίνεται απορριπτέο ως ουσιαστικά αβάσιμο. Αναφορικά με το επικουρικό αίτημα της κρινόμενης αιτήσεως πρέπει να αναφερθεί και ότι δεν πιθανολογήθηκε ο ισχυρισμός του αιτούντος σύμφωνα με τον οποία η αξία των μετοχών του υπερκαλύπτει την αξίωση των καθών, αφού δεν προσδιορίστηκε η αξία της κάθε μετοχής από την κατάθεση της μάρτυρος του στο ακροατήριο μετά από συγκεκριμένη ερώτηση που της υποβλήθηκε, ότι η αξία αυτών των μετοχών δεν αναφέρεται στο προαναφερόμενο ιδιωτικό συμφωνητικό αγοραπωλησίας που στη συγκεκριμένη περίπτωση προσκομίστηκε και ότι οι καθών αρνούμενες τον ισχυρισμό του αιτούντος ισχυρίζονται πως η συνολική αξία των μετοχών ανέρχεται σε 1.115.384 ευρώ και όχι στο ποσό των 2.581.000 ευρώ, όπως αναγράφεται στην κρινόμενη αίτηση. Στη συγκεκριμένη περίπτωση δεν προσδιορίστηκε καν η εσωτερική αξία της μετοχής (που προκύπτει από την εκτίμηση όλων των στοιχείων του ενεργητικού και παθητικού στην πραγματική τους αξία σε δεδομένη στιγμή και τον προσδιορισμό της καθαρής θέσης της εταιρίας) με διαίρεση του ποσού της καθαρής θέσης (της πραγματικής και όχι της λογιστικής) με τον αριθμό των μετοχών (β. Λεοντάρη Ανώνυμες εταιρίες 2008, σελ. 160), καθώς το σχετικό 39 που ο αιτών προσκομίζει αφορά βεβαίωση ότι κατέχει 87 πλήρως καταβεβλημένες και μη εκτιμήσιμες μετοχές του μετοχικού κεφαλαίου της εταιρίας ………….. Επομένως και το πρώτο επικουρικό αίτημα είναι απορριπτέο ως ουσιαστικά αβάσιμο. Ακολούθως των ανωτέρω μετά την απόρριψη της κρινόμενης αίτησης πρέπει μετά την υποβολή σχετικού αιτήματος, να επιβληθούν τα δικαστικά έξοδα των καθών σε βάρος του αιτούντος λόγω της ήττας του, σύμφωνα με τα όσα θα αναφερθούν ειδικότερα στο διατακτικό της παρούσας (άρθρο 176 του ΚΠολΔ).
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ
Δικάζει με τη δικονομική παρουσία των διαδίκων μερών
Απορρίπτει την αίτηση
Επιβάλλει σε βάρος του αιτούντος τα δικαστικά έξοδα των καθών δηλαδή το ποσό των πεντακοσίων (500) ευρώ
Κρίθηκε, αποφασίσθηκε στον Πειραιά την 16η Νοεμβρίου 2023 και δημοσιεύθηκε στις 21 Νοεμβρίου 2023 σε έκτακτη και δημόσια συνεδρίαση στο ακροατήριο του Δικαστηρίου αυτού με απόντες τους διαδίκους και τους πληρεξούσιους αυτών δικηγόρους.
Η ΠΡΟΕΔΡΟΣ Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ