Αριθμός απόφασης 597/2023

ΤΟ ΤΡΙΜΕΛΕΣ ΕΦΕΤΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΩΣ

Αριθμός  597/2023

Συγκροτήθηκε από τους Δικαστές Βασίλειο Παπανικόλα Πρόεδρο Εφετών, Σταυρούλα Λιακέα, Εφέτη και Σωκράτη Γαβαλά, Εφέτη-Εισηγητή, και από τη Γραμματέα Κ.Σ.

Συνεδρίασε δημόσια στο ακροατήριό του, την …………, προκειμένου να δικάσει την υπόθεση μεταξύ:

(Ι) Του Εκκαλούντος: ………. ο οποίος παραστάθηκε αυτοπροσώπως λόγω της ιδιότητάς του ως Δικηγόρος (Δ.Σ.Π. ……..), ο οποίος κατέθεσε δήλωση, προκειμένου να εκδικαστεί η υπόθεση χωρίς να παραστεί ο ίδιος, κατά την εκφώνηση της υπόθεσης από τη σειρά του οικείου πινακίου, σύμφωνα με τη διάταξη του άρθρου 242 παρ. 2 Κ.Πολ.Δ.

Της Εφεσίβλητης: ………, που παραστάθηκε αυτοπροσώπως λόγω της ιδιότητάς της ως Δικηγόρος (Α.Μ. Δ.Σ.Π. ……….) και η οποία κατέθεσε δήλωση, προκειμένου να εκδικαστεί η υπόθεση χωρίς να παραστεί η ίδια, κατά την εκφώνηση της υπόθεσης από τη σειρά του οικείου πινακίου, σύμφωνα με τη διάταξη του άρθρου 242 παρ. 2 Κ.Πολ.Δ.

(ΙΙ) Της Εκκαλούσας: ………., που παραστάθηκε αυτοπροσώπως λόγω της ιδιότητάς της ως Δικηγόρος (Α.Μ. Δ.Σ.Π. ….) και η οποία κατέθεσε δήλωση, προκειμένου να εκδικαστεί η υπόθεση χωρίς να παραστεί η ίδια, κατά την εκφώνηση της υπόθεσης από τη σειρά του οικείου πινακίου, σύμφωνα με τη διάταξη του άρθρου 242 παρ. 2 Κ.Πολ.Δ.

Του Εφεσίβλητου: ………., ο οποίος παραστάθηκε αυτοπροσώπως λόγω της ιδιότητάς του ως Δικηγόρος (Α.Μ.Δ.Σ.Π. ….), ο οποίος κατέθεσε δήλωση, προκειμένου να εκδικαστεί η υπόθεση χωρίς να παραστεί ο ίδιος, κατά την εκφώνηση της υπόθεσης από τη σειρά του οικείου πινακίου, σύμφωνα με τη διάταξη του άρθρου 242 παρ. 2 Κ.Πολ.Δ.

Η εφεσίβλητη ………… άσκησε ενώπιον του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς την από 29-07-2020 αγωγή της, που κατατέθηκε στη Γραμματεία του Δικαστηρίου αυτού με γενικό αριθμό έκθεσης κατάθεσης δικογράφου (Γ.Α.Κ.) …/ (Ε. Α. Κ.Δ.) ……./2020.

Επί της αγωγής αυτής εκδόθηκε η υπ’ αριθμόν 3.018/2021 (οριστική) απόφαση, κατά την τακτική διαδικασία Διαδικασία άρθρων 1-465 Κ.Πολ.Δ. (Τακτική Διαδικασία), αντιμωλία των διαδίκων, με την οποία έγινε δεκτή εν μέρει η ένδικη αγωγή, κατά τα ειδικότερα οριζόμενα σε αυτήν.

Κατά της αποφάσεως αυτής ο εναγόμενος ………. άσκησε ενώπιον του Δικαστηρίου τούτου την από 25/01/2022 έφεσή του, που κατατέθηκε στη Γραμματεία του εκδόσαντος αυτήν Δικαστηρίου, με γενικό αριθμό έκθεσης κατάθεσης (Γ.Α.Κ.) …/31-01-2022 και ειδικό αριθμό κατάθεσης ενδίκου μέσου (Ε.Α.Κ.Δ.) …./31-01-2022  και ακολούθως στη Γραμματεία του Δικαστηρίου τούτου με γενικό αριθμό κατάθεσης (Γ.Α.Κ.) …/2022 και ειδικό αριθμό έκθεσης κατάθεσης δικογράφου- ενδίκου μέσου (Ε.Α.Κ.Δ) …/2022, δικάσιμος δε ορίστηκε αυτή, που αναφέρεται στην αρχή της παρούσας.

Επίσης, κατά της ίδιας ως άνω απόφασης η ενάγουσα ……….. άσκησε ενώπιον του Δικαστηρίου τούτου την από 25/01/2022 έφεσή της, που κατατέθηκε στη Γραμματεία του εκδόσαντος αυτήν Δικαστηρίου, με γενικό αριθμό έκθεσης κατάθεσης (Γ.Α.Κ.) ../02-02-2022 και ειδικό αριθμό κατάθεσης ενδίκου μέσου (Ε.Α.Κ.Δ.) …/02-02-2022 και ακολούθως στη Γραμματεία του Δικαστηρίου τούτου με γενικό αριθμό κατάθεσης (Γ.Α.Κ.) …/02-02-2022 και ειδικό αριθμό έκθεσης κατάθεσης δικογράφου- ενδίκου μέσου (Ε.Α.Κ.Δ) …./02-02-2022, δικάσιμος δε ορίστηκε αυτή, που αναφέρεται στην αρχή της παρούσας. Η υπόθεση εκφωνήθηκε από τη σειρά του οικείου πινακίου και συζητήθηκε αντιμωλία των διαδίκων.

ΑΦΟΥ ΜΕΛΕΤΗΣΕ ΤΗ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ

ΚΑΙ ΣΚΕΦΘΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ

(Ι) Η κρινόμενη από 25 Ιανουαρίου 2022 και με αριθμό έκθεσης κατάθεσης δικογράφου (Γ.Α.Κ.) ……./(Ε.Α.Κ.Δ.) …../2022 έφεση του εκκαλούντος-εναγόμενου .. …………… κατά της υπ’ αριθμόν 3018/2021 (οριστικής) απόφασης του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς, που εκδόθηκε, αντιμωλία των διαδίκων, κατά την τακτική διαδικασία (Διαδικασία Άρθρα 1-465 Κ.Πολ.Δ.), αρμοδίως φερόμενη ενώπιον του Δικαστηρίου τούτου (άρθρο 19 Κ.Πολ.Δ.), ασκήθηκε, σύμφωνα με τις νόμιμες διατυπώσεις και εμπρόθεσμα, ήτοι, μέσα στην προθεσμία του μηνός από το χρόνο επίδοσης αυτής, την 27^η Δεκεμβρίου 2021, όπως προκύπτει από τη σχετική επισημείωση της Δικαστικής Επιμελήτριας στο Εφετείο Πειραιώς, με έδρα στο Πρωτοδικείο Πειραιώς …………. επί της εκκαλούμενης, την οποία προσκομίζει με επίκληση ο εκκαλών- εναγόμενος στην υπό στοιχεία (Ι) έφεση και αντίστοιχα εφεσίβλητος στην υπό στοιχεία (ΙΙ) έφεση (άρθρα 495 παρ. 1- 2, 498, 499, 511, 513 παρ. 1β, 516 παρ. 1, 517 και 518 παρ. 1 Κ. Πολ.Δ. Συνεπώς, εφόσον για το παραδεκτό της συζήτησής της καταβλήθηκε, κατ` άρθρο 495 παρ. 4 εδ. δ` ΚΠολΔ. παράβολο του Ελληνικού Δημοσίου, αξίας εκατόν πενήντα (150,00) ευρώ (βλ. το με αριθμό κωδικού ………./2022 ηλεκτρονικό (e-) παράβολο), πρέπει αυτή να γίνει τυπικά δεκτή και να ερευνηθεί περαιτέρω ως προς το παραδεκτό και το βάσιμο των λόγων αυτής, κατά την ίδια διαδικασία, κατά την οποία εκδόθηκε η εκκαλούμενη απόφαση.

Ομοίως, η κρινόμενη από 25 Ιανουαρίου 2022 και με αριθμό έκθεσης κατάθεσης δικογράφου (Γ.Α.Κ.) …./(Ε.Α.Κ.Δ.)  …../2022 έφεση της εκκαλούσας-ενάγουσας …………… κατά της υπ’ αριθμόν 3018/2021 (οριστικής) απόφασης του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς, που εκδόθηκε, αντιμωλία των διαδίκων, κατά την τακτική διαδικασία (Διαδικασία Άρθρα 1-465 Κ.Πολ.Δ.), αρμοδίως φερόμενη ενώπιον του Δικαστηρίου τούτου (άρθρο 19 Κ.Πολ.Δ.), ασκήθηκε, σύμφωνα με τις νόμιμες διατυπώσεις και εμπρόθεσμα, ήτοι, μέσα στην προθεσμία του μηνός από το χρόνο επίδοσης αυτής, την 27^η Δεκεμβρίου 2021, όπως προκύπτει από τη σχετική επισημείωση της Δικαστικής Επιμελήτριας στο Εφετείο Πειραιώς, με έδρα στο Πρωτοδικείο Πειραιώς …………. επί της εκκαλούμενης, την οποία προσκομίζει με επίκληση η εκκαλούσα- ενάγουσα στην υπό στοιχεία (ΙΙ) έφεση και αντίστοιχα εφεσίβλητη στην υπό στοιχεία (Ι) έφεση (άρθρα 495 παρ. 1- 2, 498, 499, 511, 513 παρ. 1β, 516 παρ. 1, 517 και 518 παρ. 1 Κ.Πολ.Δ. Συνεπώς, εφόσον για το παραδεκτό της συζήτησής της καταβλήθηκε, κατ` άρθρο 495 παρ. 4 εδ. δ` ΚΠολΔ. παράβολο του Ελληνικού Δημοσίου, αξίας εκατόν πενήντα (150,00) ευρώ (βλ. το με αριθμό κωδικού ……………/2022 ηλεκτρονικό (e-) παράβολο), πρέπει αυτή να γίνει τυπικά δεκτή και να ερευνηθεί περαιτέρω ως προς το παραδεκτό και το βάσιμο των λόγων αυτής, κατά την ίδια διαδικασία, κατά την οποία εκδόθηκε η εκκαλούμενη απόφαση.

Κατόπιν τούτων, σύμφωνα με τη διάταξη του άρθρου 246 Κ. Πολ.Δ. το Δικαστήριο σε κάθε στάση της δίκης μπορεί αυτεπαγγέλτως ή ύστερα από αίτηση κάποιου διαδίκου να διατάξει την ένωση και συνεκδίκαση περισσοτέρων εκκρεμών ενώπιον του δικών ανάμεσα στους ίδιους ή διαφορετικούς διαδίκους, αν υπάγονται στην ίδια διαδικασία και κατά την κρίση του διευκολύνεται ή επιταχύνεται η διεξαγωγή της δίκης ή επέρχεται μείωση των εξόδων (ΑΠ 182/2015, ΑΠ 293/2015).

Συνεπώς, οι παραπάνω εφέσεις πρέπει να συνεκδικαστούν, λόγω της πρόδηλης μεταξύ τους συνάφειάς τους, καθώς με αυτές προσβάλλεται η ίδια απόφαση, εκδοθείσα ανάμεσα στους ίδιους διαδίκους, σε δίκη με ταυτότητα νομικής και ιστορικής βάσης, ενώ  υπάγονται στην ίδια διαδικασία και κατ’ αυτό τον τρόπο διευκολύνεται η διεξαγωγή της δίκης, δεδομένου ότι από τη συνεκδίκαση επέρχεται μείωση των εξόδων.

(ΙΙ) Με την ένδικη αγωγή της η εκκαλούσα-εφεσίβλητη  ενάγουσα εκθέτει ότι με το υπ’ αριθμό ……/1997 συμβόλαιο αγοραπωλησίας του Συμβολαιογράφου Πειραιώς ………., που μεταγράφηκε στα βιβλία μεταγραφών του Υποθηκοφυλακείου Πειραιώς στον τόμο … με αριθμό …, η ίδια και ο εφεσίβλητος-εναγόμενος απέκτησαν κοινά, αδιαίρετα και κατ’ ισομοιρία, και συγκεκριμένα κατά ποσοστό (1/2) εξ αδιαιρέτου ο καθένας από αυτούς, την επικαρπία της με αριθμό (2) οριζόντιας ιδιοκτησίας- γραφείου του εβδόμου (7^ου) πάνω από το ισόγειο σε εσοχή ορόφου (Γ εσοχή) μίας πολυώροφης οικοδομής, κείμενης στην κτηματική περιφέρεια του Δήμου Πειραιώς στην…………… αρ. …., όπως αυτή διεξοδικά περιγράφεται στην ένδικη αγωγή της, συσταθείσας κατ’ αυτό τον τρόπο μεταξύ τους κοινωνίας δικαιώματος (= ως προς την προσωπική δουλεία της επικαρπίας). Ότι από το χρόνο απόκτησης της επικαρπίας σε αυτό, περί το μήνα Οκτώβριο του έτους 1997 οι διάδικοι είχαν καταστήσει το συγκεκριμένο γραφείο κοινή έδρα της επαγγελματικής δραστηριότητάς τους, καθότι οι ίδιοι τυγχάνουν δικηγόροι, χρησιμοποιώντας αυτό από κοινού μέχρι το μήνα Νοέμβριο του έτους 2003, οπότε η έγγαμη συμβίωσή τους διακόπηκε, με συνέπεια να επέλθει διακοπή και της επαγγελματικής συνεργασίας τους με την αποχώρηση της ενάγουσας από το εν λόγω γραφείο, κατά το έτος 2012. Ότι από τότε μέχρι και σήμερα ο εφεσίβλητος-εναγόμενος χρησιμοποιεί το εν λόγω γραφείο αποκλειστικά και μόνο για τη δική του επαγγελματική δραστηριότητα, επωφελούμενος τούτο και συνακόλουθα αποκλειόμενης της ίδιας από τη χρήση αυτού και στερούμενης της ίδιας οποιασδήποτε προσόδου από την εκμετάλλευση του εν λόγω ακινήτου, μολονότι τυγχάνει η ίδια επικαρπώτρια αυτού, κατά ποσοστό (1/2), ενώ ο εναγόμενος, παράλληλα δε ο εφεσίβλητος-εκκαλών εναγόμενος κατά το έτος 2003 προέβη αυθαίρετα στην συνένωση της επίδικης ιδιοκτησίας με δική του όμορη οριζόντια ιδιοκτησία του ιδίου ορόφου με στοιχεία 1, ενέργεια, που αναιρεί την ιδιότητα αυτής (επίδικης), ως αυθύπαρκτης οριζόντιας ιδιοκτησίας, σύμφωνα με τη συστατική πράξη και έχει ως αποτέλεσμα την αδυναμία προσδιορισμού αυτής με εφαρμογή του τίτλου ιδιοκτησίας για τους υποψήφιους αγοραστές. Ότι κατόπιν τούτων άσκησε ενώπιον του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς και σε βάρος του εκκαλούντος- εφεσίβλητου- εναγόμενου την από 14-07-2010 και με αριθμό κατάθεσης ……/2010 αγωγή της, με την οποία ζήτησε να καθοριστεί από το Δικαστήριο, ως πρόσφορος τρόπος διοίκησης και χρησιμοποίησης του κοινού ακινήτου-γραφείου, για χρονικό διάστημα οκτώ (8) ετών από την επίδοση της αγωγής η χρήση ολόκληρου του γραφείου από τον εκκαλούντα- εφεσίβλητο-εναγόμενο με την παράλληλη υποχρέωσή του τελευταίου σε καταβολή ανταλλάγματος ανάλογου προς τη μερίδα της και της ωφέλειας του από τη χρήση αυτή, αντίστοιχα, και της οποίας η εκδίκαση τελικά ματαιώθηκε. Ότι, παρά τις προσπάθειες της δεν κατέστη δυνατό να καθοριστεί με κοινή συμφωνία η διοίκηση και χρησιμοποίηση του κοινού ακινήτου, συνεκτιμώμενου και του ποσοστού 50% επί της επικαρπίας, που έχει ο κάθε διάδικος, και της εξ αυτού του λόγου αδυναμίας επίτευξης συμφωνίας για τον καθορισμό του τρόπου χρήσης αυτού, με συνέπεια να συντρέχει νόμιμη περίπτωση καθορισμού από το Δικαστήριο του πλέον πρόσφορου και επωφελούς τρόπου διοίκησης του εν λόγω γραφείου, λαμβανομένης υπόψη και της δυσχέρειας, που προκαλείται για ενδεχόμενη εκμίσθωση αυτού ένεκα της επελθούσας συνένωσης του εν λόγω γραφείου με την όμορη ιδιοκτησία του εναγόμενου, κάτι, που επιβάλλει το διορισμό διαχειριστή, μέλος του Τ.Ε.Ε., ο οποίος θα προβεί σε όλες τις απαραίτητες ενέργειες μέχρι να καταστεί δυνατή η εκμίσθωσή της σε τρίτον. Επικαλούμενη έννομο συμφέρον, η εκκαλούσα- ενάγουσα ζητεί: (Α) να καθοριστεί, ως ο πλέον πρόσφορος και επωφελής σε όλους τους κοινωνούς τρόπος διοίκησης και χρησιμοποίησης του προαναφερόμενού κοινού ακινήτου η εκμίσθωσή του σε τρίτον και ο διορισμός διαχειριστή για όσο χρονικό διάστημα απαιτηθεί μέχρι την εκμίσθωσή του και (Β) να καταδικαστεί ο εναγόμενος να προβεί σε δήλωση βουλήσεως προς διορισμό διαχειριστή μέχρι την εκμίσθωσή του και στη συνέχεια να προβεί σε δήλωση βουλήσεως για την εκμίσθωσή του.

Επί της αγωγής αυτής εκδόθηκε η υπ’ αριθμόν 3.018/2021 (οριστική) απόφαση του ως άνω Δικαστηρίου, με την οποία έγινε δεκτή εν μέρει η ένδικη αγωγή και καθορίστηκε, ως ο πλέον πρόσφορος και επωφελής  για τους κοινωνούς τρόπος διοίκησης και χρησιμοποίησης της με αριθμό δύο (2) οριζόντιας ιδιοκτησίας- γραφείου του εβδόμου (7^ου) πάνω από το ισόγειο ορόφου, όπως διεξοδικά περιγράφεται στην εκκαλούμενη απόφαση, συνιστάμενος τούτος (= τρόπος) στη χρήση του γραφείου από τον εναγόμενο, με την υποχρέωση του τελευταίου να καταβάλλει στην ενάγουσα το χρηματικό ποσό των χιλίων (1.000,00) Ευρώ (Ε) σε μηνιαία βάση.

Κατά της παραπάνω απόφασης ο εναγόμενος …………… άσκησε την υπό κρίση με στοιχεία (Ι) έφεσή του, με την οποία επικαλείται πλημμέλειες της εκκαλούμενης απόφασης, συνιστάμενες σε εσφαλμένη ερμηνεία και εφαρμογή του Νόμου αλλά και σε κακή εκτίμηση των αποδείξεων, που προσκομίστηκαν ενώπιον του πρωτοβάθμιου Δικαστηρίου. Πλέον συγκεκριμένα, επικαλείται πλημμέλεια της εκκαλούμενης συνιστάμενη σε αοριστία του εισαγωγικού της δίκης δικογράφου, αφού δεν εκτίθεται σε αυτήν η βούληση των διαδίκων ήδη από το έτος 2000 σχετικά με τον κανονισμό διοίκησης του επίδικου κοινού ακινήτου, που ουσιαστικά αποκλείει την εξουσία- δικαιοδοσία του Δικαστηρίου, κατ’ άρθρο 790 του Αστικού Κώδικα, δεδομένου ότι δεν γίνεται επίκληση για μεταβολή των συνθηκών, η οποία επιτάσσει την αλλαγή του τρόπου διοίκησης. Επίσης, επικαλείται πλημμέλεια του πρωτοβάθμιου Δικαστηρίου, συνιστάμενη σε παρά το Νόμο απόρριψη της προσηκόντως προταθείσας από αυτόν ενστάσεως για καταχρηστική άσκηση δικαιώματος, κατ’ άρθρο 281 του Αστικού Κώδικα, για όσους εκθέτει.

Οι λόγοι αυτοί, που τυγχάνουν επαρκώς ορισμένοι, δεκτικοί δικαστικής αξιολόγησης και ως εκ τούτου παραδεκτοί, πρέπει εξεταστούν ως προς τη βασιμότητά τους, κατά την ίδια διαδικασία, κατά την οποία εκδόθηκε η εκκαλούμενη απόφαση.

Στην υπό στοιχεία (ΙΙ) έφεση, η ενάγουσα ……………… διατείνεται ομοίως για πλημμέλειες της εκκαλούμενης απόφασης, συνιστάμενες σε παράλειψη του πρωτοβάθμιου Δικαστηρίου να επιδικάσει το αγωγικό αίτημά της σχετικά με διορισμό διαχειριστή ως προς τη διενέργεια των αναγκαίων ενεργειών για την εκμίσθωση του επίδικου κοινού ακινήτου, δεδομένου ότι ο καθορισθείς από το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο τρόπος διοίκησης του εν λόγω ακινήτου δεν τυγχάνει ο πλέον επωφελής για τους διαδίκους, αφού η ίδια αδυνατεί να μεταβιβάσει σε τρίτο το ανήκον σε αυτήν ποσοστό συγκυριότητάς της επί του επιδίκου ακινήτου λόγω των παρεμβάσεων του εφεσίβλητου- εναγό μενου στο επίδικο ακίνητο, με συνέπεια να μην αντιστοιχεί η διαμορφωθείσα κατάσταση του επίδικου ακινήτου στους τίτλους κτήσης κυριότητας των διαδίκων. Επίσης, η εκκαλούσα επικαλείται πλημμέλεια του πρωτοβάθμιου Δικαστηρίου με την απόδοση του επίκοινου αποκλειστικά στον εφεσίβλητο – εναγόμενο με καταβολή ανταλλάγματος, ρύθμιση, καθώς δεν τυγχάνει συμβατή με τις διατάξεις του άρθρου 789 του Αστικού Κώδικα, αφού ουσιαστικά συγχέεται ο καθορισθείς τρόπος διοίκησης του επίδικου με την έννοια της εκμίσθωσης, κατά τα ειδικότερα εκτιθέμενα στην υπό κρίση έφεσή της.

Οι λόγοι αυτοί, που τυγχάνουν επαρκώς ορισμένοι, δεκτικοί δικαστικής αξιολόγησης και ως εκ τούτου παραδεκτοί, πρέπει εξεταστούν ως προς τη βασιμότητά τους, κατά την ίδια διαδικασία, κατά την οποία εκδόθηκε η εκκαλούμενη απόφαση.

 (ΙΙΙ)  Κατά το άρθρο 785 εδ. α’ ΑΚ, αν ένα δικαίωμα ανήκει σε περισσότερους από κοινού, εφόσον ο νόμος δεν ορίζει διαφορετικά, υπάρχει ανάμεσά τους κοινωνία κατ’ ιδανικά μέρη. Αντικείμενο της κοινωνίας μπορεί να είναι, μεταξύ άλλων, τα εμπράγματα  δικαιώματα, όπως π.χ. η πλήρης κυριότητα, η ψιλή κυριότητα, η επικαρπία, οι πραγματικές και οι περιορισμένες προσωπικές δουλείες (Εφ.Αθ 215/2022 ΝΟΜΟΣ). Κατά δε το άρθρο 789 του Αστικού Κώδικα με απόφαση της πλειοψηφίας των κοινωνών, που λαμβάνεται κατά το μέγεθος των μερίδων τους, μπορεί να καθορισθεί ο προσήκων τρόπος τακτικής διοίκησης και εκμετάλλευσης για το κοινό αντικείμενο. Διοίκηση αποτελεί κάθε πράξη διαχείρισης του κοινού πράγματος, η οποία γίνεται για το συμφέρον όλων των κοινωνών, υλική (π.χ. επισκευή, κατασκευή, κατεδάφιση, ανοικοδόμηση) ή νομική (κατάρτιση σύμβασης, εκμίσθωσης, αγρομίσθωσης, μίσθωσης εργασίας, έργου, εντολής κλπ.) και η οποία τυγχάνει απαραίτητη για τη συντήρηση, εκμετάλλευση, χρησιμοποίηση, κάρπωση και αύξηση της αξίας του κοινού πράγματος (ΕφΛαρ 419/2013, ΕφΑθ 9314/1996, ΕφΑθ 5562/ 1992 Δημοσιευμένη στην Τράπεζα Νομικών Πληροφοριών  <<ΝΟΜΟΣ>>). Ο προσήκων τρόπος τακτικής διοίκησης και εκμετάλλευσης του κοινού πράγματος πρέπει να είναι σύμφωνος με τη φύση του και τους κανόνες της επιμελούς διαχείρισης και εκμετάλλευσής του, κρινόμενος με βάση αντικειμενικά κριτήρια και τις ειδικές συνθήκες, πάντοτε όμως μέσα στα πλαίσια της καλής πίστης και των χρηστών ηθών. Στις πράξεις τακτικής διοίκησης και εκμετάλλευσης περιλαμβάνεται και η σύμβαση μίσθωσης, καθώς και κάθε άλλη πράξη, η οποία τείνει στη διατήρηση ή άρση των συνεπειών της, όπως η παράταση ή η τροποποίηση της σύμβασης μίσθωσης ή η καταγγελία αυτής. Η απόφαση της πλειοψηφίας, που λήφθηκε μέσα στα πλαίσια του άρθρου 789 του ΑΚ, δεν αφορά μόνο τις εσωτερικές σχέσεις των κοινωνών αλλά ενέχει και εξουσία αντιπροσώπευσης, και συνακόλουθα είναι έγκυρη και δεσμεύει όλους τους κοινωνούς, δηλαδή και εκείνους, που διαφώνησαν και μειοψήφησαν, έστω και αν δεν έλαβαν μέρος σε αυτήν. Συνεπώς, εφόσον οι πράξεις διαχείρισης του μισθωμένου κοινού ακινήτου (π.χ. καταγγελία της σύμβασης, απόδοση του μισθίου) ενεργούνται από τους συνεκμισθωτές – κοινωνούς κατά τις διατάξεις για την κοινωνία του δικαιώματος, δηλαδή είτε από όλους μαζί τους εκμισθωτές (άρθρα 788, 1113 του ΑΚ), είτε από την πλειοψηφία τους, υπολογιζόμενη, σύμφωνα με το μέγεθος των μερίδων (άρθρο 789 του ΑΚ), κοινωνός, που διαθέτει ποσοστό ακριβώς 50%, δεν έχει δικαίωμα να επιχειρήσει οποιαδήποτε από τις πράξεις αυτές, οπότε, αν δεν συμφωνούν οι κοινωνοί, που διαθέτουν τις υπόλοιπες μερίδες προς σχηματισμό πλειοψηφίας, δεν υπάρχει άλλη λύση, παρά ο διορισμός διαχειριστή από τους ίδιους ή αν διαφωνούν από το Δικαστήριο (άρθρο 790 του ΑΚ), ο οποίος είναι γενικός εντολοδόχος όλων των κοινωνών και ασκεί τις πράξεις αυτές για λογαριασμό όλων (ΑΠ 1817/2006 Δημοσιευμένη στην Τράπεζα ΝΟΜΟΣ, ΕφΘεσ 1787/2007 ΝΟΜΟΣ). Ωστόσο, το Δικαστήριο  δεν δεσμεύεται από τον τρόπο, που προτείνει ο ενάγων- αιτούμενος την έννομη προστασία, αλλά μπορεί να καθορίσει και διαφορετικό τρόπο διοίκησης του κοινού. Η ρύθμιση από το Δικαστήριο του τρόπου διαχείρι­σης του κοινού ισχύει για αόριστο χρονικό διάστημα, ήτοι, εφόσον υφίσταται η κοινωνία και μπορεί να τροποποιηθεί μόνο με συμφωνία όλων των κοινωνών ή σε περίπτωση μεταβολής των πραγματικών περιστατικών με άλλη νεό­τερη δικαστική απόφαση (ΑΠ 845/2021 ΝΟΜΟΣ, ΑΠ 1369/2008 ΕλλΔνη 52. 478, ΕφΛαρ 501/2013 ΝΟΜΟΣ). Το Δικαστήριο μπορεί να ρυθμίσει τη χρήση του κοινού πράγματος, έτσι ώστε αυτή να περιέλθει εξ ολοκλήρου σε έναν ή περισσότερους από τους κοινωνούς και να επιβάλει σε αυτούς την υποχρέωση καταβολής ανταλλάγματος στους λοιπούς ανάλογα με το μερίδιό τους και την από αυτό ωφέλεια των ποιούμενων χρήση του κοινού πράγματος. Περαιτέρω, κατά το άρθρο 786 Α.Κ.: “Κάθε κοινωνός έχει ανάλογη μερίδα στους καρπούς του κοινού αντικειμένου”. Ως καρποί νοούνται τα ωφελήματα γενικώς από το πράγμα, ήτοι όχι μόνον οι κυρίως καρποί είτε φυσικοί είτε πολιτικοί είναι αυτοί, στους οποίους αναφέρεται το άρθρο 961 ΑΚ, αλλά και κάθε όφελος το οποίο παρέχει η χρήση του πράγματος (άρθρο 962 ΑΚ), όπως προκειμένου περί αστικού ακινήτου, το οποίο από κατασκευής είναι προορισμένο να χρησιμοποιείται για κατοικία ή γραφείο ή κατάστημα, η αποζημίωση την οποία δικαιούται ο κοινωνός να απαιτήσει από τα μισθώματα. Κατά το άρθρο 787 Α.Κ.: “Κάθε κοινωνός έχει δικαίωμα να κάνει χρήση του κοινού αντικειμένου, εφόσον αυτή δεν εμποδίζει την σύγχρηση των λοιπών”. Από το συνδυασμό των διατάξεων αυτών σαφώς προκύπτει, ότι σε περίπτωση κατά την οποία το κοινό πράγμα χρησιμοποιείται αποκλειστικώς από ένα κοινωνό, δικαιούνται οι λοιποί και αν δεν προέβαλαν αξίωση για σύγχρηση, να απαιτήσουν από αυτόν ό οποίος έκανε αποκλειστική χρήση, ανάλογη μερίδα από το όφελος το οποίο αποκόμισε αυτός από την αποκλειστική χρήση (ΑΠ 362/2011). Η ρύθμιση δε αυτή, η οποία δεν τείνει στη διάγνωση ουσιαστικού δικαιώματος, αλλά αποτελεί ρυθμιστική παρέμβαση του Δικαστηρίου, το οποίο αποβλέπει στην εξεύρεση του περισσότερο πρόσφορου και επωφελούς για όλους τους κοινωνούς τρόπου διοικήσεως και χρησιμοποιήσεως του κοινού πράγματος, με βάση τις εκάστοτε κρατούσες συνθήκες,  ισχύει για αόριστο χρονικό διάστημα, ήτοι για όσο υφίσταται η κοινωνία και μπορεί να τροποποιηθεί μόνον με συμφωνία όλων των κοινωνών (και όχι της πλειοψηφίας αυτών) ή με νέα δικαστική απόφαση σε περίπτωση μεταβολής των συνθηκών (Α.Π.  6/2016, Α.Π. 1369/2008). Τέλος, κατά τη διάταξη του άρθρου 281 ΑΚ, η άσκηση του δικαιώματος απαγορεύεται, αν υπερβαίνει προφανώς τα όρια που επιβάλλουν η καλή πίστη ή τα χρηστά ήθη ή ο κοινωνικός ή οικονομικός σκοπός του δικαιώματος. Κατά την έννοια της διάταξης αυτής το δικαίωμα θεωρείται ότι ασκείται καταχρηστικά και όταν η συμπεριφορά του δικαιούχου πριν από την άσκησή του καθώς και η πραγματική κατάσταση, που διαμορφώθηκε στο διάστημα, το οποίο μεσολάβησε, δεν δικαιολογούν τη μεταγενέστερη άσκησή του και καθιστούν αυτή μη ανεκτή κατά τις περί δικαίου αντιλήψεις του μέσου κοινωνικού ανθρώπου. Μόνη η αδράνεια του δικαιούχου για χρόνο μικρότερο από τον απαιτούμενο για την παραγραφή, καθώς και η καλόπιστη πεποίθηση του υπόχρεου ότι δεν υπάρχει το δικαίωμα ή δεν πρόκειται αυτό να ασκηθεί κατ’ αυτού, δεν αρκεί καταρχήν να καταστήσει καταχρηστική την άσκηση του δικαιώματος. Αν όμως η αδράνεια συνοδεύεται από ειδικές περιστάσεις, που συνδέονται με προηγούμενη συμπεριφορά του δικαιούχου και ο ίδιος, μεταβάλλοντας τη στάση του, επιχειρεί εκ των υστέρων ανατροπή της κατάστασης, που έχει ήδη διαμορφωθεί και παγιωθεί, με αποτέλεσμα να επέρχονται δυσμενείς για τα συμφέροντα του υπόχρεου επιπτώσεις, χωρίς να είναι απαραίτητο να προκαλούνται αφόρητες ή δυσβάστακτες για τον ίδιο συνέπειες, τότε η άσκηση του δικαιώματος μπορεί να καταστεί μη ανεκτή κατά την καλή πίστη και τα χρηστά ήθη και συνεπώς καταχρηστική και απαγορευμένη. (Ολ.ΑΠ 8/2001, Ολ.ΑΠ 62/1990, Α.Π. 2024/2009).

Στη συγκεκριμένη περίπτωση, από το σύνολο των εγγράφων, που οι διάδικοι προσκομίζουν και επικαλούνται, η γνησιότητα των οποίων δεν αμφισβητείται από οποιοδήποτε διάδικο, όπως αυτά κατονομάζονται και διαριθμούνται στις προτάσεις τους, νόμιμα, (Ολ. ΑΠ 23/2008, ΑΠ 87/2013, ΑΠ 179/2013, ΑΠ 168/2014), χωρίς όμως η ρητή αναφορά ορισμένων από τα παραπάνω εγγράφων να προσδίδει σε αυτά αυξημένη αποδεικτική δύναμη σε σχέση με τα λοιπά επικαλούμενα και προσκομιζόμενα από τους διαδίκους έγγραφα, για τα οποία δεν γίνεται ειδική για το καθένα μνεία, που είναι όμως ισοδύναμα και όλα συνεκτιμώνται για την ουσιαστική διάγνωση της ένδικης διαφοράς (ΑΠ 561/2008, ΑΠ 655/2005, αμφ. δη μ. στην Η.Τ.Ν.Π.-ΝΟΜΟΣ) είτε προς άμεση απόδειξη είτε για τη συναγωγή δικαστικών τεκμηρίων, εφόσον επιτρέπεται η εμμάρτυρη απόδειξη στην παρούσα δίκη, σύμφωνα με τη διάταξη του άρθρου 395 Κ.Πολ.Δ, (ΑΠ 154/1992, ΕλλΔνη 33-814, ΑΠ 796/1983, ΕλλΔνη 1983.1398, ΕφΑθ 9440/1986, ΕλλΔνη 1986,869), από την υπ’ αριθμόν …./25-9-2020 ένορκη βεβαίωση της ……………, που εξετάστηκε με επιμέλεια της ενάγουσας ενώπιον της Ειρηνοδίκη Πειραιώς ………, την υπ’ αριθμόν ………./21-12-2020 ένορκη βεβαίωση του μάρτυρος ………., που εξετάστηκε με επιμέλεια της ενάγουσας ενώπιον του Συμβολαιογράφου …………, οι οποίες λήφθηκαν μετά από νόμιμη γνωστοποίηση στον εναγόμενο της ημέρας, της ώρας και του τόπου, που οι μάρτυρες θα δώσουν την ένορκη βεβαίωση (άρθρα 421 και 422 ΚΠολΔ), καθώς και από την υπ’ αριθμόν ………./12-10-2020 ένορκη βεβαίωση της μάρτυρος ……….και ……….., που εξετάστηκε με επιμέλεια της ενάγουσας ενώπιον της Συμβολαιογράφου Κοζάνης ……….., την υπ’ αριθμόν ……../12-10-2020 ένορκη βεβαίωση της ………, που εξετάστηκε με επιμέλεια της ενάγουσας ενώπιον της Συμβολαιογράφου Αθηνών ………., οι οποίες λήφθηκαν μετά από νόμιμη γνωστοποίηση στον εκκαλούντα- εφεσίβλητο εναγόμενο της ημέρας, της ώρας και του τόπου, που οι μάρτυρες θα δώσουν την ένορκη βεβαίωση (άρθρα 421 και 422 Κ. ΠολΔ), στα πλαίσια της δίκης, που ανοίχθηκε με την από 23-01-2020 και με αριθμό εκθέσεως καταθέσεως (Γ.Α.Κ.) … (Ε.Α.Κ.Δ) …../ 2020 αγωγής της ενάγουσας σε βάρος του εναγομένου ενώπιον του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς (Νέα Τακτική Διαδικασία), εκτιμώμενες ανάλογα με τη γνώση και αξιοπιστία των ενόρκως βεβαιωσάντων και σε συνδυασμό με τα υπόλοιπα αποδεικτικά μέσα, από τις ομολογίες των διαδίκων, όπως αυτές συνάγονται από τους εκατέρωθεν ισχυρισμούς τους, σύμφωνα με τη διάταξη του άρθρου 261 Κ.Πολ.Δ, κατά το μέτρο, που δεν αμφισβητήθηκε η αλήθεια αυτών, καθώς και από τα διδάγματα της κοινής πείρας, τα οποία λαμβάνονται υπόψη από το Δικαστήριο αυτεπαγγέλτως και χωρίς απόδειξη (άρθρα 336 παρ. 4 σε συνδυασμό με τη διάταξη του άρθρου 591 παρ. 1 ΚΠολΔ) {Ν. Παισίδου: Τα δικαστικά τεκμήρια, 1991, σελ. 230 κα σημ. 86, πρβλ. Στ. Κουσούλη στην Ερμηνεία Κ. Πολ.Δ. Κεραμέως/ Κονδύλη/ Νίκα, Ι (2000) άρθρο 231, αριθ. 5), προέκυψαν τα ακόλουθα πραγματικά περιστατικά: Με βάση το υπ’ αριθμόν …../1997 συμβόλαιο αγοραπωλησίας του Συμβολαιογράφου Πειραιά ……….., που μεταγράφηκε στο Υποθηκοφυλακείο Πειραιώς, στον τόμο …. και με αριθμό ….., οι διάδικοι ……….. και ……….. απέκτησαν κοινά, αδιαίρετα και κατ’ ισομοιρία, δηλαδή κατά ποσοστό  (1/2) εξ αδιαιρέτου ο καθένας από αυτούς με αγορά από τον ……………., την επικαρπία της με αριθμό δύο (2) οριζόντιας ιδιοκτησίας-γραφείου του εβδόμου (7^ου) πάνω από το ισόγειο σε εσοχή ορόφου (Γ εσοχή), που περιλαμβάνει τρεις (3) αίθουσες γραφείων και τουαλέτα (W.C) και βρίσκεται σε πολυώροφη οικοδομή στον Πειραιά, εντός του εγκεκριμένου σχεδίου της πόλης του Πειραιώς της περιφέρειας του Δήμου Πειραιώς της Περιφερειακής Ενότητας Πειραιώς της Περιφέρειας Αττικής, κατά τους τίτλους κτήσης επί του τριακοστού πρώτου (31^ου) τετραγώνου της Υδραίικης Συνοικίας, το οποίο περιβάλλεται από τις οδούς …, τη ………, και την  …. …………… (πρώην …) στη διασταύρωση της οδού ……. με την . ……………, στην οποία φέρει τον αριθμό …..,  διεπόμενη από τις διατάξεις του Ν. 3741/1929 <<Περί της ιδιοκτησίας κατ’ ορόφους >> του Ν. Δ/τος 1024/1971 και των άρθρων 1002 και 1117 του Αστικού Κώδικα, εμφαινόμενο στο προσαρτώμενο στην υπ’ αριθμόν ………/ 27-07-1991 πράξη της Συμβολαιογράφου Αθηνών ………… και κατά τα στοιχεία αυτού στον πίνακα αναλογισμού, ο οποίος προσαρτάται στην υπ’ αριθμόν ……….. πράξη του Συμβολαιογράφου Πειραιώς ………… Με το ίδιο ως άνω συμβόλαιο με αριθμό …/1997 ο πωλητής ……….. μεταβίβασε το εμπράγματο δικαίωμα της ψιλής κυριότητας της ως άνω με αριθμό 2 οριζόντιας ιδιοκτησίας-γραφείου του  εβδόμου (7^ου) πάνω από το ισόγειο σε εσοχή ορόφου (Γ’ εσοχή) στα κοινά τέκνα των διαδίκων . …………… και …………… . και της …. κοινά, αδιαίρετα και κατ’ ισομοιρία, ήτοι, κατά ποσοστό (1/2) εξ αδιαιρέτου.  Στη συνέχεια, με το υπ’ αριθμόν …/08-08-2007 συμβόλαιο δωρεάς εν ζωή της Συμβολαιογράφου Πειραιώς ……….., που μεταγράφηκε στο Υποθηκοφυλακείο Πειραιώς, στον τόμο …. και με αριθμό …., ο υιός των διαδίκων …………μεταβίβασε στην ενάγουσα, λόγω δωρεάς εν ζωή, ποσοστό (1/2) της ψιλής κυριότητας του προαναφερόμενου γραφείου, οπότε και περιήλθε στην ενάγουσα το ποσοστό  (1/2) της πλήρους κυριότητας σε αυτό. Κατόπιν τούτων, υφίσταται κοινωνία δικαιώματος επικαρπίας του επιδίκου γραφείου μεταξύ των διαδίκων, το οποίο ανήκει σε αμφοτέρους κοινά, αδιαίρετα και κατ’ ισομοιρία, ήτοι κατά ποσοστό 1/2 εξ αδιαιρέτου ο καθένας. Το συγκεκριμένο γραφείο αποτελούσε την κοινή επαγγελματική στέγη των διαδίκων, καθώς στο παρελθόν υπήρξαν σύζυγοι, αφού τέλεσαν γάμο την 16-12-1978, κατά τους Θείους και Ιερούς Κανόνες της Ανατολικής του Χριστού Ορθόδοξης Εκκλησίας στον Ιερό Ναό ……….. Αττικής και ο οποίος λύθηκε το έτος 2012. Στο γραφείο δε αυτό συστεγάστηκαν εργαζόμενοι, ως δικηγόροι, κατά το χρονικό διάστημα από το μήνα Οκτώβριο του έτους 1997 έως το μήνα Σεπτέμβριο του έτους 2002, οπότε μετά τη διακοπή της έγγαμης συμβίωσης των διαδίκων και της έντασης, που είχε ήδη προκληθεί στις μεταξύ τους σχέσεις η ενάγουσα αναγκάστηκε να αποχωρήσει από την κοινή έως τότε επαγγελματική στέγη κατ’ απαίτηση του εναγόμενου, ο οποίος είχε ήδη αποχωρήσει από την οικογενειακή στέγη. Επιπλέον, προέκυψε ότι οι σχέσεις μεταξύ των διαδίκων παρέμειναν τεταμένες κατά τα επόμενα έτη. Μάλιστα το έτος 2010 η ενάγουσα άσκησε την από 14-07-2010 και με αριθμό εκθέσεως καταθέσεως δικογράφου …../14-07-2010 αγωγή της ενώπιον του πρωτοβάθμιου Δικαστηρίου σε βάρος του εναγομένου ως προς το επίδικο ακίνητο, η οποία μετά από αναβολές και ματαιώσεις επρόκειτο να εκδικαστεί κατά τη δικάσιμο της 08-04-2020, πλην όμως κατά τη δικάσιμο αυτή εκ νέου ματαιώθηκε λόγω της αναστολής της λειτουργίας των Δικαστηρίων εξαιτίας της πανδημίας COVID-19, με την οποία ζήτησε να καθοριστεί από το Δικαστήριο, ως πρόσφορος τρόπος διοίκησης και χρησιμοποίησης του επίδικου ακινήτου για χρονικό διάστημα οκτώ (8) ετών από την επίδοση της αγωγής η χρήση ολόκληρου του γραφείου από τον εναγόμενο με την παράλληλη υποχρέωσή του τελευταίου προς καταβολή ανταλλάγματος ανάλογου προς τη μερίδα της και της ωφέλειάς του από τη χρήση αυτή, κατά τα ειδικότερα εκτιθέμενα στο αιτητικό της παραπάνω αγωγής. Το έτος 2014 και ενώ η επι κοινωνία μεταξύ των διαδίκων ήταν πολύ δύσκολη, ακόμη και για τα ζητήματα, που αφορούσαν τα τέκνα τους, οι διάδικοι επιχείρησαν να επιλύσουν τις μεταξύ τους διαφορές και συγκεκριμένα συνήψαν το από 28-05-2014 ιδιωτικό συμφωνητικό. Με αυτό, ενόψει των ακινήτων, που είχαν αποκτήσει κατά τη διάρκεια της έγγαμης συμβίωσής τους, και ειδικότερα: (α) ενός αστικού ακινήτου-κατοικίας στην Αθήνα, στην οδό …………… αρ. ., στην περιοχή ….., και συγκεκριμένα μίας διώροφης οικοδομής-μονοκατοικίας με υπόγειο, πυλωτή και δώμα, συνολικής επιφανείας 333,00 τ.μ., που οικοδομήθηκε σε οικόπεδο έκτασης 178,00 τ.μ., έναντι πλατείας, (β) ενός συγκροτήματος δεκαοκτώ (18) ενοικιαζόμενων διαμερισμάτων, που βρίσκεται στην περιοχή ….. στην …………… της Βόρειας Κέρκυρας, συνολικής επιφανείας των τεσσάρων (4) κτισμάτων 957,30 τ.μ., ανεγερθέντων σε τρία (3) συνεχόμενα οικόπεδα συνολικής επιφανείας αυτών 8.806,50 τ.μ., που βρίσκεται σε λόφο σε απόσταση 700 μέτρων από τη θάλασσα και διαθέτει πισίνα, ανοιχτό μπαρ και υπαίθριο γκαράζ, (γ) ενός ακινήτου-κατοικίας, που βρίσκεται …………… Καρδίτσας, τόπο καταγωγής του εναγομένου, επιφανείας 144,00 τ.μ., οικοδομημένου επί οικοπέδου 1.600,00 τ.μ., και (δ) του επίδικου γραφείου επί της … …………… αρ. .. στον Πειραιά, και τα οποία είχαν αποκτήσει κοινά, αδιαίρετα και κατ’ ισομοιρία, δηλαδή κατά το ήμισυ (1/2) εξ αδιαιρέτου ο καθένας, οι διάδικοι, αφού αρχικά δήλωσαν ότι διατηρούν αξιώσεις κατ’ αλλήλων, η μεν ενάγουσα για τις δαπάνες διοίκησης και συντήρησης που υποβλήθηκε για το συγκρότημα που βρίσκεται στην …………… Κέρκυρας και για το ακίνητο στην οδό …………… αρ. . στην Αθήνα, ο δε εναγόμενος για τις δαπάνες, στις οποίες υποβλήθηκε για τη συντήρηση και πλήρη ανακαίνιση του επίδικου γραφείου επί της . …………… αρ. .. στον Πειραιά και για τη συντήρηση του ακινήτου στην …………… Καρδίτσας, όπως και για τη διοίκηση και χρησιμοποίηση των επίκοινων ακινήτων, επιπροσθέτως δε αξιώσεις από την αποκλειστική εκμετάλλευση του συγκροτήματος στην …………… Κέρκυρας και χρήση του από την πλευρά της ενάγουσας και από την αποκλειστική χρήση της οικοδομής επί της οδού …………… αρ.  .. στην Αθήνα από την πλευρά της ενάγουσας, δηλώσεις, που καταδεικνύουν την ανυπαρξία οποιασδήποτε συμφωνίας εκ μέρους των διαδίκων σε σχέση με τα επίκοινα ακίνητα, μεταξύ αυτών και του επίδικου γραφείου επί της   …………… αρ. ..  στον Πειραιά, καθ’ όλο το χρονικό διάστημα από την αποχώρηση της ενάγουσας από το επίδικο μέχρι και το έτος 2014, αφού εάν είχε υπάρξει οποιαδήποτε σχετική συμφωνία ασφαλώς και θα γινόταν ρητή μνεία αυτής στο από 28-5-2014 ιδιωτικό συμφωνητικό, οι δε διάδικοι θα στηρίζονταν στην συμφωνία αυτή και δεν θα επιφυλάσσονταν ρητά όλων των νομίμων δικαιωμάτων τους σε σχέση με τα επίκοινα ακίνητα, όλες δε τις ανωτέρω δηλώσεις και ισχυρισμούς οι διάδικοι και ήδη συμβαλλόμενοι στο από 28-05-2014 ιδιωτικό συμφωνητικό δήλωσαν ότι αποκρούουν και δεν συνομολογούν, αλλά προς αποφυγή περαιτέρω δικαστικών διενέξεων, απασχολήσεων και εξόδων συμφώνησαν να προβούν σε αμοιβαίες υποχωρήσεις και σε συμβιβαστική επίλυση και ρύθμιση των μεταξύ τους διαφορών, ως εξής: (α) συμβίβασαν τις όποιες ασκηθείσες ή μη αξιώσεις τους με τη διατήρηση της κατά 50% κυριότητας καθενός στα προαναφερόμενα ακίνητα, (β) ρητά δήλωσαν ότι δεν έχουν καμιά άλλη αξίωση μεταξύ τους από τις αναφερόμενες ή άλλες αιτίες, καθώς και για τα αποκτήματα του γάμου και από την αποκλειστική χρήση των ακινήτων εκ μέρους ενός εκάστου, (γ) στα πλαίσια της συνολικής συμβιβαστικής επίλυσης των διαφορών τους και της διανομής των ακινήτων τους στα παιδιά τους, ο εναγόμενος δήλωσε ότι προτίθεται να μεταβιβάσει λόγω γονικής παροχής στο τέκνο τους   …………… το ποσοστό συγκυριότητας 50%, το οποίο του ανήκει επί των τριών αγροτεμαχίων στην περιοχή …………… Κέρκυρας, στα οποία είναι εξ αδιαιρέτου συγκύριος με την ενάγουσα, καθώς και ότι προτίθεται να μεταβιβάσει λόγω γονικής παροχής στο τέκνο τους …………… …………… το ποσοστό συγκυριότητας 50%, το οποίο του ανήκει στην οικοδομή στην οδό ………, στην περιοχή …. Αθηνών, (δ) η ενάγουσα δήλωσε ότι προτίθεται να μεταβιβάσει λόγω γονικής παροχής στο τέκνο τους .. …………… το ποσοστό συγκυριότητας 50%, το οποίο της ανήκει επί του ακινήτου, που βρίσκεται στην περιοχή … Καρδίτσας, στο οποίο είναι εξ αδιαιρέτου συγκύρια με τον εναγόμενο, καθώς και ότι προτίθεται να μεταβιβάσει λόγω γονικής παροχής στο τέκνο τους …. …………… το ποσοστό συγκυριότητας 50%, το οποίο της ανήκει στο επίδικο γραφείο στην . ………. στον Πειραιά. Αμφότεροι οι διάδικοι δήλωσαν ότι οι ανωτέρω μεταβιβάσεις θα πραγματοποιούνταν εντός έτους από τη σύναψη του παραπάνω ιδιωτικού συμφωνητικού, πλην αυτής του εναγομένου προς το τέκνο τους……………, η οποία θα πραγματο ποιούνταν εντός μηνός από τη σύναψή του, εκτός εάν προέκυπταν γραφειοκρατικές διαδικασίες, περαιτέρω δε, οι διάδικοι δήλωσαν ότι υπό τον όρο των ανωτέρω μεταβιβάσεων δεν έχουν ή διατηρούν κανένα δικαίωμα κατ’ αλλήλων άλλως ρητά παραιτούνται από αυτά. Ακολούθως, ο εναγόμενος μεταβίβασε λόγω γονικής παροχής προς το τέκνο τους…………… το ποσοστό συγκυριότητας 50%, το οποίο του ανήκε επί του συγκροτήματος στην … Κέρκυρας, όπως προκύπτει από το υπ’ αριθμόν …./19-03-2015 συμβόλαιο της Συμβολαιογράφου Πειραιώς ……….. και συνομολογούν αμφότεροι οι διάδικοι, σε ανάλογη δε ενέργεια προέβη και η ενάγουσα, και συγκεκριμένα μεταβίβασε το δικαίωμα της ψιλής κυριότητας των έντεκα (11) από τα δεκαοκτώ (18) διαμερίσματα λόγω γονικής παροχής προς το τέκνο τους .. ……………, παρακρατώντας την επικαρπία τους και την πλήρη κυριότητα των υπόλοιπων επτά (7) διαμερισμάτων, χωρίς να υπέχει σχετική υποχρέωση, με βάση το παραπάνω ιδιωτικό συμφωνητικό, κάτι, που δεν  αμφισβητήθηκε ειδικά από την ενάγουσα, ωστόσο οι λοιπές τρεις (3) μεταβιβάσεις, που προβλέπονταν με βάση το από 28-05-2014 ιδιωτικό συμφωνητικό και μάλιστα εντός έτους από τη σύναψη του δεν πραγματοποιήθηκαν και ενώ σε αυτό οι συμβαλλόμενοι ρητά δήλωσαν ότι μόνον και με τον όρο των παραπάνω μεταβιβάσεων δεν έχουν ή διατηρούν οποιοδήποτε δικαίωμα ο ένας σε βάρος του άλλου, διαφορετικά παραιτούνται ρητά από αυτά. Οι διάδικοι διατείνονται ότι η αθέτηση των όρων οφειλόταν σε υπαιτιότητα του άλλου μέρους- αντισυμβαλλόμενου. Πλέον συγκεκριμένα, η ενάγουσα ………….. μέμφεται τον εναγόμενο ότι ο εναγόμενος ήταν εκείνος, ο οποίος δεν προέβη σε έναρξη των αναγκαίων εκείνων διαδικασιών για τις μεταβιβαστικές πράξεις, όπως ανάθεση εντολής σε Πολιτικό- Μηχανικό για την έκδοση βεβαίωσης ως προς την έλλειψη αυθαιρεσιών στα ακίνητα, που εκείνος χρησιμοποιούσε αποκλειστικά, μεταξύ αυτών και του επίδικου γραφείου στον Πειραιά στην ……., και δεν χορηγούσε τη συναίνεσή του, προκειμένου να δοθεί εντολή για το ακίνητο επί της οδού ………. στην Αθήνα, που χρησιμοποιούσε η θυγατέρα τους . ……………, προς απόδειξη δε του ισχυρισμού της προσκομίζει με επίκληση τα από 18-02-2016 και 10-05-2018 μηνύματα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου (e-mails) που απέστειλε στον εναγόμενο, καθώς και την από 12-12-2019 εξώδικη δήλωσή της, η οποία επιδόθηκε σε αυτόν την επόμενη ημέρα (13-12-2019), ο τελευταίος δε μετά την επίδοση της ένδικης αγωγής σε αυτόν, την 30-07-2020, όπως προκύπτει από την υπ’ αριθμόν …… /30-07-2020 έκθεση επίδοσης της Δικαστικής Επιμελήτριας του Εφετείου Πειραιώς με έδρα το Πρωτοδικείο Πειραιά ……….), προέβη στην από 03-08-2020 εξώδικη δήλωσή του προς την ενάγουσα της, επιδοθείσα σε αυτήν την επόμενη ημέρα (04-08-2020), καταγγέλλοντας αθέτηση των όρων του από 28-05-2014 ιδιωτικού συμφωνητικού και δηλώνοντας ότι επιθυμεί τη λύση της μεταξύ τους κοινωνίας και τη διανομή του κοινού ακινήτου τους, το οποίο βρίσκεται στην κτηματική περιφέρεια του Δήμου Αθηναίων, στην οδό ……..  Πέραν της ένδικης αγωγής, η ενάγουσα άσκησε σε βάρος του εναγομένου την από 23-01-2020 και με αριθμό έκθεσης κατάθεσης δικογράφου (Γ.Α.Κ.) …/(Ε.Α.Κ.Δ) …/30-01-2020 αγωγή της ενώπιον του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς (Τακτική Διαδικασία), με αίτημα να της καταβάλει ως οικονομικό αντάλλαγμα για την αποκλειστική από την πλευρά του χρήση του επίδικου γραφείου για το χρονικό διάστημα από 30-01-2015 έως και 30-1-2020 το συνολικό χρηματικό ποσό των 84.750,00 ευρώ, επιπρόσθετα δε άσκησε την από 30-07-2020 και με αριθμό έκθεσης κατάθεσης ΜΤ …./2020 αγωγή της ενώπιον του Μονομελούς Πρωτοδικείου Καρδίτσας (Τακτική Διαδικασία), με αίτημα να της καταβάλει, ως οικονομικό αντάλλαγμα για την αποκλειστική από την πλευρά του χρήση του ακινήτου, το οποίο βρίσκεται στην περιοχή ….. Καρδίτσας για το χρονικό διάστημα από 01-09-2015 έως και 31-07-2020, το συνολικό χρηματικό ποσό των 33.620,16 ευρώ, καθώς επίσης άσκησε και την από 30-07-2020 και με αριθμό έκθεσης κατάθεσης ΜΤ …./ 2020 αγωγή της ενώπιον του Μονομελούς Πρωτοδικείου Καρδίτσας (Τακτική Διαδικασία), με αίτημα τη δικαστική διανομή του ακινήτου με πλειστηριασμό. Επί της από 23-01-2020 και με αριθμό έκθεσης κατάθεσης δικογράφου (ΓΑ.Κ.) …../(Ε.Α.Κ.Δ) …/30-01-2020 αγωγή της ενάγουσας εκδόθηκε η υπ’ αριθμόν 1.764/2022 (οριστική) απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς, με την οποία η εν λόγω αγωγή έγινε δεκτή κατά ένα μέρος αυτής και αναγνωρίστηκε η υποχρέωση του εναγομένου …. …………… να καταβάλλει στην ενάγουσα …….. το χρηματικό ποσό των εβδομήντα δύο χιλιάδων εκατόν ογδόντα τριών ευρώ και ενενήντα έξι λεπτών του Ευρώ (72. 183,96) Ευρώ (Ε) με το νόμιμο τόκο από την επόμενη της επίδοσης της εν λόγω αγωγής και μέχρι την πλήρη και ολοσχερή εξόφληση. Τη συγκεκριμένη απόφαση επικαλείται η ενάγουσα, ως σχετικό αποδεικτικό των ισχυρισμών της έγγραφο, υπό το στοιχείο Η. Ωστόσο, δεν προσκομίζει ούτε επικαλείται επίδοση αυτής, προσκομίζοντας σχετική έκθεση επίδοσης ούτε αντίγραφο της εν λόγω αγωγής με σχετική επισημείωση Δικαστικού Επιμελητή, από το οποίο να προκύπτει ότι όντως έλαβε χώρα επίδοση αυτής στον εναγόμενο και επιπλέον δεν προσκομίζεται πιστοποιητικό τελεσιδικίας αυτής και ως εκ τούτου το Δικαστήριο τούτο δεν μπορεί να προβεί σε αξιολόγηση αυτής, ενόψει της άρνησης του εναγόμενου ως προς την ύπαρξη οποιασδήποτε βαρύνουσας αυτόν οφειλής αναφορικά με την αποκλειστική χρήση του επίδικου γραφείου.  Αντίθετα με τους αγωγικούς ισχυρισμούς, ο εναγόμενος επικαλείται ύπαρξη συμφωνίας με την ενάγουσα για χρήση του επίκοινου ως προς την επικαρπία γραφείου. Πλέον συγκεκριμένα, αυτός διατείνεται ότι η διοίκηση και χρησιμοποίηση του κοινού πράγματος καθορίσθηκε με κοινή συμφωνία τους ήδη από το έτος 2000, όταν κατά τον ίδιο άρχισαν οι εργασίες συνένωσης και ανακαίνισης του επίδικου γραφείου, επιβεβαιώθηκε προφορικά τον Ιανουάριο του έτους 2002, οπότε και αποχώρησε από την οικογενειακή στέγη τους, επιβεβαιώθηκε και πάλι προφορικά τον Ιανουάριο του έτους 2003, όταν η ενάγουσα αποχώρησε από το επίδικο γραφείο, επιβεβαιώθηκε και εγγράφως το έτος 2014 με την σύναψη του από 28-05-2014 ιδιωτικού συμφωνητικού, όπως επίσης και το έτος 2017 με τη χορήγηση της από 23-04-2017 έγγραφης εξουσιοδότησης της ενάγουσας σε εκείνον για τη μεταφορά στο όνομά του της με αριθμό ……….. παροχής της Δημόσιας Επιχείρησης Ηλεκτρισμού (Δ.Ε.Η.). Ειδικότερα, ο εναγόμενος διατείνεται ότι η απόκτηση με αγοραπωλησία όμορου προς το επίδικο και επίκοινο γραφείο περί το μήνα Οκτώβριο του έτους 2000 με δαπάνες του, ενόσω είχε λάβει χώρα ο διαχωρισμός των κοινά αποκτηθέντων χρημάτων και με την απόλυτη γνώση και πλήρη συναίνεση της ενάγουσας ότι μετά την απόκτηση αυτού, ο εναγόμενος θα προέβαινε σε συνένωση των δύο οριζόντιων ιδιοκτησιών, όπως είχε προσυμφωνηθεί ανάμεσα στους διάδικους, προκειμένου να χρησιμοποιηθεί ο νέος ενιαίος χώρος αποκλειστικά από τον εναγόμενο, ως χώρος γραφείων αλλά και κατοικίας του ίδιου, ήτοι, προς κάλυψη των στεγαστικών αναγκών του μετά τη διακοπή της έγγαμης συμβίωσης του με την ενάγουσα, συναινούσας στην αποχώρησή της από το εν λόγω γραφείο, επικαλείται δε προς τούτο την από 21.10.2000 απόδειξη του …………., σύμφωνα με την οποία: <<….έλαβα από το …… …………… το ποσό των διακοσίων χιλιάδων δραχμών έναντι των συμφωνηθέντων εργασιών κατεδάφισης και οικοδόμησης τοίχων του γραφείου της ……….. συνολικού κόστους οκτακοσίων χιλιάδων δραχμών, στο οποίο συμπεριλαμβάνονται υλικά, Φ.Π.Α., Ι.Κ.Α. απασχολούμενων προσώπων και γενικά οτιδήποτε απαιτείται για την ολοκλήρωση του έργου, όπως προβλέπεται στο σχεδιάγραμμα της αρχιτέκτονα …………..>>. Μάλιστα, ο ίδιος διατείνεται ότι οι εργασίες συνένωσης των δύο (2) όμορων ιδιοκτησιών έλαβαν χώρα από την 21.10.2000, οπότε άρχισε να υλοποιείται η αρχιτεκτονική μελέτη για τη συνένωση και δια μόρφωση των δύο (2) ιδιοκτησιών σε ενιαίο χώρο. Προς τούτο βέβαια συντείνει και η υπ’ αριθμόν ……../2020 ένορκη βεβαίωση της μάρτυρος ………..κατοίκου …….. Περάματος, κατά την οποία: << …Το έτος 2001 έγινε επέκταση και μεγάλη ανακαίνιση του γραφείου. Τοποθετήθηκαν κουφώματα αλουμινίου πολύ καλής ποιότητας με επένδυση ξύλου, έγινε ψευδοροφή, μπήκε μηχανισμός εξαερισμού και κλιματισμού, αλλάχτηκαν τα είδη υγιεινής κ.λ.π. Το γραφείο επιπλώθηκε με πολύ καλά έπιπλα και σύγχρονα ηλεκτρονικά μηχανήματα>>. Πλέον συγκεκριμένα, αυτός διατείνεται ότι οι εργασίες ενοποίησης και διαμόρφωσης των ακινήτων σε ενιαίο χώρο πραγματοποιήθηκαν άμεσα με την κατεδάφιση της μεσοτοιχίας, ώστε να δημιουργηθεί ενιαίος λειτουργικά και αισθητικά χώρος και ειδικότερα να διαμορφωθεί νέος ενιαίος χώρος εισόδου, τρεις νέοι χώροι  γραφείων για συνεργάτες και χώρος κουζίνας, υπνοδωμάτιο και νέα τουαλέτα, ως χώρος της κατοικίας του. Επίσης, διατείνεται ότι ο εργασίες διάρκεσαν για μεγάλο χρονικό διάστημα, ενόσω μάλιστα η ενάγουσα είχε φυσική παρουσία και μάλιστα σε καθημερινή βάση, αφού συνέχιζε να χρησιμοποιεί το επίκοινο γραφείο σε καθημερινή βάση για τις επαγγελματικές της και μάλιστα αδιάκοπα, ήτοι, για χρονικό διάστημα δύο (2) ετών και τριών (3) μηνών μετά τη συνένωση των ιδιοκτησιών, χωρίς να προβεί σε οποιαδήποτε διαμαρτυρία, μολονότι τα γραφεία είχαν μετατραπεί σε εργοτάξιο, αφού και στα δύο συνενωθέντα ακίνητα άλλαξαν όλα τα κουφώματά τους, εσωτερικά και εξωτερικά, τοποθετήθηκαν ψευδοροφή και κλιματιστικά οροφής σε όλους τους χώρους, ξύλινο πάτωμα, επίσης σε όλους τους χώρους με εξαίρεση τις δύο (2) τουαλέτες και νέες υδραυλικές συνδέσεις υποδαπέδιες. Επίσης, ανταγωγικά διατείνεται ότι δεν ήταν αυτόβουλη η συνένωση των δύο (2) ακινήτων και δεν πραγματοποιήθηκε το έτος 2003, αλλά αποτέλεσε αντικείμενο της μεταξύ των διαδίκων δικαιοπρακτικής ρύθμισης και για το λόγο αυτό, ο ενάγων προέβη σε κάλυψη της σχετικής δαπάνης για την αγορά του ακινήτου και για τη συνολική ανακαίνιση και των δύο (2) ακινήτων. Στο σημείο αυτό πρέπει να επισημανθούν τα ακόλουθα: Στο υπ’ αριθμόν ……./06-10-1997 συμβόλαιο αγοραπωλησίας του Συμβολαιογράφου Πειραιώς ………….., αμφότεροι οι διάδικοι φέρονται, ως κάτοικοι Αθηνών, επί της οδού …………. Ακολούθως, στο με αριθμό ………../13-10-2000 συμβόλαιο της Συμβολαιογράφου Πειραιώς  ……….., ο εναγόμενος …….. φέρεται, ως κάτοικος Πειραιώς, στην …….., αριθμός …, ήδη από το μήνα Οκτώβριο του έτους 2000. Επιπλέον, από τα δικόγραφα των αγωγών και κλήσεων ο ενάγων φέρεται, ως κάτοικος Πειραιώς στην ίδια διεύθυνση. Ωστόσο, σύμφωνα με την υπ’ αριθμόν …./2022 ένορκη βεβαίωση του μάρτυρος …. . . ενώπιον της Ειρηνοδίκη Πειραιώς, ληφθείσα με επιμέλεια του εναγόμενου: <<…. Ο ….. προγραμμάτιζε να αγοράσει το γειτονικό στο γραφείο τους διαμέρισμα, που θα χρησιμοποιούνταν από τους ιδιοκτήτες του, το οποίο εκτός από επαγγελματικός χώρος έλεγε ότι θα διαμόρφωνε και θα το χρησιμοποιούσε και για κατοικία του. Πράγματι, το 2000 το αγόρασε και τι συνένωσε με τα παλαιά γραφεία και ανακαίνισε πλήρως και τα παλιά και τα νέα γραφεία με αποκλειστικά δικά του χρήματα και επιλογές χωρίς καμία απολύτως οικονομική συμμετοχή της ….. ούτε καν σε επίπεδο αισθητικής ή λειτουργικής. Λίγες ημέρες μετά την αγορά του διπλανού ακινήτου ο …… κατεδάφισε τη μεσοτοιχία των δύο όμορων ακινήτων και ακολούθησαν οι εργασίες συνένωσης και διαμόρφωσης των δύο γραφείων σε ενιαίο χώρο και πλήρους ανακαίνισης και των δύο γραφείων σε ενιαίο χώρο και πλήρους ανακαίνισης και των δύο γραφείων… >>.  Από τα παραπάνω προκύπτει σαφώς ότι το επίδικο γραφείο, μολονότι συνενώθηκε με την όμορη ιδιοκτησία- διαμέρισμα, το οποίο απόκτησε με αγορά ο εναγόμενος και προέκυψε εξ αυτού του λόγου λειτουργική ενότητα των δύο (2) οριζόντιων ιδιοκτησιών, δεν απέβαλλε το χαρακτήρα του, ως γραφείο, όπως και οι υπόλοιποι χώροι, διαμορφωθέντες σε γραφεία με παράλληλη διαμόρφωση όμως ειδικού χώρου κατάλληλου για την ικανοποίηση των στεγαστικών αναγκών του εναγόμενου. Δηλαδή, δεν προέκυψε ότι το επίδικο γραφείο έπαυσε να λειτουργεί, ως τέτοιο, και διαμορφώθηκε σε χώρο κατοικίας του εναγόμενου, στον οποίο παραχωρήθηκε, με τη συναίνεση της ενάγουσας, όπως αυτός αβάσιμα ισχυρίζεται, δεδομένου ότι οι εργασίες συνένωσης άρχισαν να υλοποιούνται ενόσω χρησιμοποιούσε αυτό και η ενάγουσα, μέχρι την αποχώρησή της, όπως υποστηρίζει ο εναγόμενος. Όμως, εάν όντως ήταν βάσιμος  ένας τέτοιος ισχυρισμός, δεν ήταν συμβατή με τα διδάγματα της κοινής πείρας και λογικής η παραμονή της ενάγουσας σε ένα χώρο, που σταδιακά μετατρεπόταν σε κατοικία και η παράλληλη χρησιμοποίηση του για την άσκηση της επαγγελματικής της δραστηριότητας. Για το λόγο αυτό δε νοείται συμφωνία των διαδίκων με αντικείμενο τη χρήση του επίδικου γραφείου και ως κατοικία του εναγόμενου. Τούτο προκύπτει και από την υπ’ αριθμόν ………./21-12-2020 ένορκη βεβαίωση του μάρτυρος ……., συνεργάτη της ενάγουσας για τις εξωτερικές εργασίες του γραφείου της. Έτσι, δεν προέκυψε η σύναψη οποιασδήποτε σχετικής συμφωνίας ανάμεσα στους διάδικους. Αντίθετα, οι σχέσεις μεταξύ των διαδίκων παρέμειναν τεταμένες και κατά τα επόμενα έτη. Περαιτέρω, όταν κατά το έτος 2014, ενώ η επικοινωνία μεταξύ των διαδίκων ήταν πολύ δύσκολη, ακόμη και για τα ζητήματα, που αφορούσαν τα τέκνα τους, οι διάδικοι επιχείρησαν να επιλύσουν τις μεταξύ τους διαφορές με την σύναψη του από 08-05-2014 ιδιωτικού συμφωνητικού, οι δηλώσεις στις οποίες προέβησαν για όλες τις αξιώσεις, τις οποίες διατηρούσε το κάθε μέρος έναντι του άλλου, καταδεικνύουν την ανυπαρξία οποιοσδήποτε συμφωνίας μεταξύ τους αναφορικά με τα επίκοινα ακίνητα, συμπεριλαμβανομένου και του επίδικου γραφείου, καθ’ όλο το χρονικό διάστημα από την αποχώρηση της ενάγουσας από αυτό μέχρι και την 28-05-2014, αφού, εάν είχε υπάρξει οποιαδήποτε σχετική συμφωνία, αυτή θα αποτυπωνόταν στο από 28-5-2014 ιδιωτικό συμφωνητικό, οι δε διάδικοι θα στηρίζονταν στην συμφωνία αυτή και δεν θα επιφυλάσσονταν ρητά όλων των νομίμων δικαιωμάτων τους σε σχέση με τα επίκοινα ακίνητα. Στο εν λόγω ιδιωτικό συμφωνητικό αναγράφονται μεταξύ άλλων και τα ακόλουθα: <<…… Με τις πιο πάνω αγωγές η αφενός συμβαλλόμενη ζητεί αντίστοιχα: (α) τον καθορισμό του πλέον πρόσφορου τρόπου διοίκησης και χρησιμοποίησης του στην αγωγή περιγραφόμενου επίκοινου ακινήτου (του με αριθμό 2 γραφείου του εβδόμου ορόφου της πολυκατοικίας, που βρίσκεται στην ……… στον Πειραιά, ήτοι, του περιγραφόμενου υπό στοιχείο ε του παρόντος), καθώς και την αποζημίωσή της από τον ανωτέρω συμβαλλόμενο για την αποκλειστική εκ μέρους του χρήση αυτού και για τα χρονικά διαστήματα, που αναφέρονται σ’ αυτήν>>. Τελικά,  η συμβιβαστική δε επίλυση και ρύθμιση των μεταξύ τους διαφορών, στην οποία προέβησαν με το από 28-05-2014 ιδιωτικό συμφωνητικό εν τέλει δεν τηρήθηκε, αφού οι υπόλοιπες τρεις μεταβιβάσεις, που προβλέπονταν με το συμφωνητικό αυτό δεν πραγματοποιήθηκαν και ενώ οι συμβαλλόμενοι ρητά δήλωσαν ότι μόνον και με τον όρο των παραπάνω μεταβιβάσεων δεν έχουν ή διατηρούν κανένα δικαίωμα κατ’ αλλήλων. Αντίθετο συμπέρασμα δεν μπορεί να συναχθεί με βάση την από 23-1-2017 εξουσιοδότηση της ενάγουσας προς τον εναγόμενο για τη μεταφορά στο όνομά του της με αριθμό …….. παροχής της ΔΕΗ του επίδικου γραφείου, αφού αυτή αφορά στο ως άγω συγκεκριμένο ζήτημα, αλλά και της όμοιας με αριθμό ….. παροχής της ΔΕΗ του ακινήτου στην …. Καρδίτσας, ενώ δεν επιχειρείται αναφορά σε οποιοδήποτε άλλο ζήτημα, μολονότι παρέμεναν αυτά εκκρεμή. Πέραν της ανυπαρξίας οποιασδήποτε συμφωνίας ανάμεσα στους διαδίκους αναφορικά με τη χρήση του επίδικου γραφείου αποκλειστικά και μόνον από τον εναγόμενο, επιπλέον δεν προέκυψε αδράνεια της ενάγουσας να ενασκήσει το δικαίωμά της να διεκδικήσει την αναλογούσα στη μερίδα της ωφέλεια και να αξιώσει το αναλογούν σε αυτήν χρηματικό ποσό, με την έννοια της παρόδου ικανού χρονικού διαστήματος άπρακτου, κατά το οποίο η ενάγουσα παρέλειψε να ασκήσει τα δικαιώματά της ή προκάλεσε στον εναγόμενο ότι δεν προτίθεται να ενασκήσει το περιουσιακό αυτής δικαίωμα. Όπως προεκτέθηκε, η ενάγουσα ήδη από το έτος 2010 άσκησε σε βάρος του εναγομένου την από 14-07–2010 και με αριθμό εκθέσεως καταθέσεως ……/14-07-2010 αγωγή της ενώπιον του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς, με την οποία ζήτησε να καθοριστεί, ως πρόσφορος τρόπος διοίκησης και χρησιμοποίησης του επίδικου ακινήτου για χρονικό διάστημα οκτώ (8) ετών από την επίδοση της αγωγής η χρήση ολόκληρου του γραφείου από τον εναγόμενο με την παράλληλη υποχρέωσή του προς καταβολή ανταλλάγματος ανάλογου προς την μερίδα της και της ωφέλειάς του από τη χρήση αυτή. Εξάλλου, στο από 28 Μαΐου του έτους 2014 ιδιωτικό συμφωνητικό, που υπογράφηκε ανάμεσα στους διάδικους. Δήλωσε ότι διατηρεί το δικαίωμά της να διεκδικήσει πλήρη από ζημίωση από τον εναγόμενο για την αποκλειστική χρήση του επίκοινου γραφείου. Άλλωστε, μετά την μη τήρηση των όσων αποτέλεσαν αντικείμενο της δικαιοπρακτικής ρύθμισης ανάμεσα στους τότε συμβαλλόμενους, η ενάγουσα αφού απέστειλε στον εναγόμενο τα από 18-02-2016 και 10-05-2018 μηνύματα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου (e-mails), καθώς και την από 12-12-2019 εξώδικη δήλωσή της, που επιδόθηκε σε αυτόν την επόμενη ημέρα (13-12- 2019), ακολούθως άσκησε σε βάρος του την ένδικη αγωγή, καθώς και την από 23-01-2020 και με αριθμό έκθεσης κατάθεσης Γ.Α.Κ. ……./Ε.Α.Κ.Δ: …./30-01-2020 ένδικη αγωγή της ενώπιον του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς (Τακτική Διαδικασία), με αίτημα να της καταβάλει, ως οικονομικό αντάλλαγμα για την αποκλειστική από την πλευρά  του χρήση του επίδικου γραφείου για το χρονικό διάστημα από 30-01-2015 έως και 30-01-2020 το συνολικό χρηματικό ποσό των ογδόντα τεσσάρων χιλιάδων επτακοσίων πενήντα (84.750,00) Ευρώ (Ε), στις παραπάνω δε ενέργειες η ενάγουσα προέβη αφού αρχικά κατέστησε σαφή την πρόθεσή της να διεκδικήσει τα νόμιμα δικαιώματα της ήδη από το έτος 2010, στη συνέχεια συμφώνησε να προβεί σε αμοιβαίες υποχωρήσεις και σε συμβιβαστική επίλυση και ρύθμιση των μεταξύ τους διαφορών με το από 28-05-2014 ιδιωτικό συμφωνητικό και ανέμενε ικανό χρόνο για την τήρηση των συμφωνηθέντων. Συνεπώς, η ένσταση καταχρηστικής άσκησης δικαιώματος κατ’ άρθρο 281 του Αστικού Κώδικα, την οποία είχε προτείνει ο εναγόμενος ενώπιον του πρωτοβάθμιου Δικαστηρίου τυγχάνει απορριπτέα, ως ουσιαστικά αβάσιμη. Έτσι, που έκρινε το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο, προβαίνοντας στις ίδιες παραδοχές, δεν υπέπεσε στην αποδιδόμενη με την υπό στοιχεία (Ι) έφεση του … …………… πλημμέλεια, απορριπτόμενο του σχετικού λόγου, ως αβάσιμου. Περαιτέρω, προέκυψε ότι ο εναγόμενος χρησιμοποιεί ανελλιπώς και αδιαλείπτως το επίδικο γραφείο επί της ……… στον Πειραιά, το οποίο αποτελεί την επαγγελματική στέγη του εναγομένου, ο οποίος εν τοις πράγμασι χρησιμοποιεί αποκλειστικά αυτήν τα τελευταία δεκαεννέα (19) έτη περίπου, μετά την αποχώρηση της ενάγουσας τον Σεπτέμβριο του έτους 2002. Άλλωστε, και η ενάγουσα με την από 14-07-2010 και με αριθμό εκθέσεως καταθέσεως ……/14-07-2010 αγωγή της ζήτησε να καθοριστεί, ως πρόσφορος τρόπος διοίκησης και χρησιμοποίησης του επίδικου ακινήτου η χρήση ολόκληρου του γραφείου από τον εναγόμενο με την παράλληλη υποχρέωσή του προς καταβολή ανταλλάγματος ανάλογου προς τη μερίδα της και της ωφέλειάς του από τη χρήση αυτή για χρονικό διάστημα οκτώ (8) ετών από την επίδοση της ως άνω αγωγής.  Επομένως, ως πρόσφορος τρόπος χρησιμοποίησης του επίκοινου γραφείου, κατά την κρίση του Δικαστηρίου τούτου, είναι η αποκλειστική χρησιμοποίηση του από τον εναγόμενο με την υποχρέωση του τελευταίου να καταβάλλει αντάλλαγμα για τη χρήση αυτή ισόποσο με τη μισθωτική αξία αυτού, ανάλογο με τη μερίδα της ενάγουσας και την ωφέλεια, την οποία αποκομίζει από την αποκλειστική χρήση αυτού. Άλλωστε, εναπόκειται στη διακριτική ευχέρεια του Δικαστηρίου ο πλέον πρόσφορος τρόπος χρησιμοποίησης του επίκοινου γραφείου, σύμφωνα με όσα εκτίθενται στη νομική σκέψη της παρούσας.  Επομένως, το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο, που προέβη στις ίδιες παραδοχές και ρύθμισε κατ’ αυτό τον τρόπο τη χρησιμοποίηση του επίκοινου ακινήτου δεν υπέπεσε στην αποδιδόμενη με την υπό στοιχεία (ΙΙ) έφεση της   ………… …………… πλημμέλεια, απορριπτόμενου ως αβάσιμου του σχετικού λόγου της κρινόμενης έφεσης. Περαιτέρω, όπως από την από 23-09-2020 έκθεση μισθωτικής αξίας ακινήτου της μεσίτη αστικών συμβάσεων …….. και την από 25-9-2020 έκθεση εκτίμησης μισθωτικής αξίας του Πολιτικού Μηχανικού ……, πιστοποιημένου εκτιμητή με Αριθμό Μητρώου Υπουργείου Οικονομικών ….., σε συνδυασμό με τα προσκομιζόμενα από την πλευρά του εναγόμενου έντυπα ενημερωτικά σχετικά με τη μισθωτική αξία γραφείων προς εκμίσθωση, κείμενων στην περιοχή του Πειραιώς (Αγγελίες από Μεσιτικό Γραφείο- ……….), η τρέχουσα μισθωτική αξία του επίδικου ακινήτου ανέρχεται στο χρηματικό ποσό των δύο χιλιάδων (2.000,00) ευρώ ανά μήνα, το οποίο τυγχάνει ανάλογο προς τη μισθωτική αξία του επίκοινου γραφείου, με  βάση το έτος κατασκευής αυτού (= παλαιότητα), την επιφάνεια αυτού, τον όροφο, τις εργασίες συντήρησης και ανακαίνισης, που έχουν διενεργηθεί με σκοπό την αύξηση της αξίας αυτού, ήτοι, την κατάσταση, στην οποία αυτό βρίσκεται και τη θέση της πολυώροφης οικοδομής, με συνέπεια το αναλογούν στην ενάγουσα ποσό, με βάση το ποσοστό της επί της επικαρπίας 50% εξ αδιαιρέτου, να ανέρχεται στο χρηματικό ποσό των χιλίων (1.000,00) Ευρώ (Ε). Έτσι, που έκρινε το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο δεν υπέπεσε στην αποδιδόμενη με τον τρίτο (3^ο) κατά σειρά λόγο της υπό στοιχεία (ΙΙ) εφέσεως της εκκαλούσας- ενάγουσας                        . ……………. πλημμέλεια και ορθά εκτίμησε τις προσκομισθείσες ενώπιον του αποδείξεις, απορριπτόμενου του σχετικού λόγου ως αβάσιμου.  Κατόπιν τούτων και μη υπάρχοντος άλλου λόγου προς εξέταση, οι υπό κρίση εφέσεις πρέπει να απορριφθούν, ως ουσιαστικά αβάσιμες. Ενόψει  δε της  απόρριψης των ενδίκων, πρέπει να διαταχθεί, κατ’ άρθρο 495 παρ. 3 Κ. Πολ.Δ., η εισαγωγή των παραβόλων της εφέσεως στο Δημόσιο Ταμείο. Τέλος τα δικαστικά έξοδα της εφεσίβλητης …..  αναφορικά με την υπό στοιχεία (Ι) έφεση και τα δικαστικά έξοδα του εφεσίβλητου. …………… αναφορικά με την υπό στοιχεία (ΙΙ) έφεση του παρόντος βαθμού δικαιοδοσίας πρέπει να επιβληθούν σε βάρος του εκκαλούντος……………  στην υπό στοιχεία (Ι) έφεση και της εκκαλούσας στην υπό στοιχεία (ΙΙ) έφεση, που άσκησαν το απορριφθέν ένδικο μέσο (άρθρα 176 και 183 Κ.Πολ.Δ.), κατά τα ειδικότερα οριζόμενα στο διατακτικό της παρούσας απόφασης.

ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ

-ΔΙΚΑΖΕΙ αντιμωλία των διαδίκων μερών.

-ΣΥΝΕΚΔΙΚΑΖΕΙ: (Ι) την από 25 Ιανουαρίου 2022 και με αριθμό έκθεσης κατάθεσης δικογράφου (Γ.Α.Κ.) …/ (Ε.ΑΚ.Δ.) …/2022 έφεση του . …………… και (ΙΙ) την από 25 Ιανουαρίου 2022 και με αριθμό έκθεσης κατάθεσης δικογράφου (Γ.Α.Κ.) …/ (Ε.ΑΚ.Δ.) …/2022 έφεση της . ……………- ……………

-ΔΕΧΕΤΑΙ τυπικά τις εφέσεις.

-ΑΠΟΡΡΊΠΤΕΙ αυτές κατ’ ουσία.

-ΚΑΤΑΔΙΚΑΖΕΙ: (Α) τον εκκαλούντα . …………… στη δικαστική δαπάνη της εφεσίβλητης ………. του παρόντος βαθμού δικαιοδοσίας, αναφορικά με την υπό στοιχεία (Ι) έφεση, την οποία ορίζει στο χρηματικό ποσό των πεντακοσίων (500,00) Ευρώ (Ε) και (Β) την εκκαλούσα ………… στη δικαστική δαπάνη του εφεσίβλητου . …………… του παρόντος βαθμού δικαιοδοσίας, αναφορικά με την υπό στοιχεία (ΙΙ) έφεση, την οποία ορίζει στο χρηματικό ποσό των πεντακοσίων (500,00) Ευρώ (Ε)

-ΔΙΑΤΑΣΣΕΙ την εισαγωγή στο Δημόσιο Ταμείο του παραβόλου ποσού εκατόν πενήντα ευρώ (150,00) Ευρώ (Ε), με αριθμό …../2022, που καταβλήθηκε από την πλευρά του εκκαλούντος κατά την άσκηση της υπό στοιχεία (Ι) έφεσης του παραβόλου ποσού εκατόν πενήντα ευρώ (150,00) Ευρώ (Ε), με αριθμό …/2022 κατά την άσκηση της υπό στοιχεία (ΙΙ) έφεσης

-ΚΡΙΘΗΚΕ και αποφασίσθηκε στον Πειραιά, την 19^η Οκτωβρίου 2023, δημοσιεύθηκε δε σε έκτακτη δημόσια συνεδρίασή του, απόντων των διαδίκων και των πληρεξουσίων Δικηγόρων τους, στον Πειραιά, την 20    Οκτωβρίου  2023.

Ο  ΠΡΟΕΔΡΟΣ                         Η   ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ