Αριθμός 36/2024
ΤΟ ΜΟΝΟΜΕΛΕΣ ΕΦΕΤΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΩΣ
Τμήμα 3ο
Αποτελούμενο από τη Δικαστή Ευαγγελία Πανταζή, Εφέτη, η οποία ορίσθηκε από τον Πρόεδρο του Τριμελούς Συμβουλίου Διευθύνσεως του Εφετείου Πειραιώς, και από τη Γραμματέα Τ.Λ..
Συνεδρίασε δημόσια στο ακροατήριό του στις ……….., για να δικάσει την υπόθεση μεταξύ των :
ΕΚΚΑΛΟΥΣΑΣ: Ανώνυμης εταιρείας με την επωνυμία «……………..», «………», η οποία εδρεύει στον Πειραιά (οδός ……….) (ΑΦΜ ………), τελεί υπό εκκαθάριση και εκπροσωπείται νόμιμα από τους εκκαθαριστές 1) ………… και 2) ……….. εκπροσωπήθηκε δε από την πληρεξούσιά της δικηγόρο Ιωάννα Μετιτανίδου (με δήλωση κατ΄ άρθρο 242 παρ 2 ΚΠολΔ).
ΕΦΕΣΙΒΛΗΤΗΟΥ : ……………, ο οποίος εκπροσωπήθηκε από την πληρεξούσιά του δικηγόρο Βασιλική Καρίπη.
Ο εφεσίβλητος άσκησε ενώπιον του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς την από 8.4.2019 (ΓΑΚ/ΕΑΚ ………/2019) αγωγή, επί της οποίας εκδοθηκε η υπ΄ αριθμ. 4126/2019 απόφαση του ως άνω Δικαστηρίου, που δέχθηκε τα σε αυτήν αναφερόμενα.
Την απόφαση αυτή προσέβαλε ενώπιον του παρόντος Δικαστηρίου η εναγόμενη και ήδη εκκαλουσα με την από 1.10.2021 (ΓΑΚ/ΕΑΚ ……./2021-………./2021) έφεσή της, της οποίας δικάσιμος ορίσθηκε αρχικά η 3η.η.2022, μετά δε από αναβολή, αυτή που αναφέρεται στην αρχή της παρούσας απόφασης.
Η υπόθεση εκφωνήθηκε με τη σειρά της από το οικείο πινάκιο και συζητήθηκε.
Η πληρεξούσια δικηγόρος της εκκαλούσας, η οποία παραστάθηκε με δήλωση ενώπιον του παρόντος Δικαστηρίου, ανέπτυξε τις απόψεις της με τις έγγραφες προτάσεις που προκατέθεσε και η πληρεξούσια δικηγόρος του εφεσιβλήτου, αφού έλαβε το λόγο από την Πρόεδρο, αναφέρθηκε στις έγγραφες προτάσεις που κατέθεσε.
ΜΕΛΕΤΗΣΕ ΤΗ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ
ΚΑΙ ΣΚΕΦΘΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ
Από τον συνδυασμό των διατάξεων των άρθρων 524 παρ. 1 και 2 και 528 του ΚΠολΔ, όπως αυτά ισχύουν μετά την αντικατάσταση του πρώτου αυτών με το άρθρο 1 άρθρο τρίτο του Ν. 4335/2015 (ΦΕΚ Α` 87/23.7.2015 με έναρξη ισχύος 1.1.2016-άρθρο 1 άρθρο ένατο παρ. 4 Ν. 4335/2015) και του δευτέρου με το άρθρο 44 παρ. 2 του Ν. 3994/2011, προκύπτει ότι είναι υποχρεωτική η προφορική συζήτηση ενώπιον των δευτεροβάθμιων δικαστηρίων μόνον στην περίπτωση κατά την οποία η έφεση κατά της πρωτόδικης απόφασης ασκήθηκε από τον διάδικο που δικάστηκε στον πρώτο βαθμό ερήμην, οπότε, με την τυπική παραδοχή της έφεσης, η οποία λειτουργεί ως υποκατάστατο της καταργηθείσας αναιτιολόγητης ανακοπής ερημοδικίας, εξαφανίζεται η πρωτόδικη απόφαση, μέσα στα όρια που καθορίζονται από την έφεση και τους πρόσθετους λόγους, χωρίς να απαιτείται να ευδοκιμήσει προηγουμένως κάποιος λόγος της έφεσης, και αναδικάζεται η υπόθεση από το εφετείο, η συζήτηση ενώπιον του οποίου γίνεται πλέον προφορικά. Στην περίπτωση αυτή, που είναι υποχρεωτική η προφορική συζήτηση ενώπιον του Εφετείου, δεν έχει εφαρμογή η διάταξη του άρθρου 242 παρ. 2 του ΚΠολΔ και δεν είναι επιτρεπτή η παράσταση κατά τη συζήτηση με κοινή δήλωση των διαδίκων, που υπογράφεται από τους πληρεξούσιους δικηγόρους τους, ή με δήλωση του ενός ή ορισμένων μόνον πληρεξουσίων, ότι δεν θα παραστούν κατά την εκφώνηση. Η κατά το άρθρο 528 του ΚΠολΔ απαγόρευση της παράστασης με δήλωση πληρεξουσίου δικηγόρου ισχύει όχι μόνον για το διάδικο, ο οποίος δικάστηκε στον πρώτο βαθμό σαν να ήταν παρών, αλλά και για τον αντίδικο του, ο οποίος είχε παραστεί κανονικά, (γιατί διαφορετικά προφορική συζήτηση δε νοείται), ώστε να παρέχεται η δυνατότητα εκατέρωθεν ακροάσεως και κατ` αντιδικία συζητήσεως της υποθέσεως, για να εξασφαλίζεται η αρχή της δίκαιης δίκης, σύμφωνα με τη διάταξη του άρθρου 6 της ΕΣΔΑ. Εκ τούτων παρέπεται ότι, όταν ασκείται έφεση από διάδικο που δικάστηκε ερήμην στον πρώτο βαθμό, μετά την έναρξη της ισχύος του Ν. 2915/2001 ήτοι από 1.1.2002 και εντεύθεν, ουδέποτε δύναται να παραληφθεί η προφορική συζήτηση της υπόθεσης, αφού αυτή είναι κατά τα παραπάνω υποχρεωτική, και συνεπώς δεν έχει εφαρμογή η διάταξη του άρθρου 242 παρ. 2 του ΚΠολΔ και δεν ισχύει ως εκ τούτου η ευχέρεια των πληρεξουσίων δικηγόρων των διαδίκων να προκαταθέσουν δήλωση ότι δεν θα παραστούν κατά την εκφώνηση της υπόθεσης. Εάν ο μη προσηκόντως παριστάμενος και γι` αυτό ερήμην δικαζόμενος διάδικος είναι ο εκκαλών, τότε η έφεσή του απορρίπτεται σύμφωνα με τη διάταξη του άρθρου 524 παρ. 3 του ΚΠολΔ και η απόρριψη συντελείται κατ` ουσία, ανεξάρτητα από την υποβολή ή μη σχετικού αιτήματος του εφεσίβλητου, διότι ο εκκαλών με την απουσία του ή τη μη προσήκουσα παράστασή του θεωρείται ότι παραιτείται από την έφεση και αποδέχεται την πρωτόδικη απόφαση [ΑΠ 635/2020, ΑΠ 1478/2019, ΑΠ 11/2016, ΕφΔωδ 28/2020, ΕφΔυτΜακ 17/2020, ΕφΠειρ(Μον) 341/2021 αδημ.ΤΝΠ «ΝΟΜΟΣ»]. Εξάλλου, η απαγόρευση παράστασης με δήλωση αφορά και τους δύο διαδίκους, δηλαδή και αυτόν που παραστάθηκε κανονικά στον πρώτο βαθμό [ΑΠ 1478/2019, 11/2016, ΕφΠειρ 17/2023, ΕφΔυτΜακ 17/2020, ΕφΠειρ(Μον) 341/2021 ό.π]. Σημειώνεται, ωστόσο, ότι ήδη στην παρ. 3 εδ.α΄του άρθρου 524 του ΚΠολΔ, όπως αυτή αντικαταστάθηκε με το άρθρο 29 παρ.3 του ν.4842/2021 με έναρξη ισχύος, κατ’άρθρο 120 εδ.β΄ αυτού, από την 1-1-2022, ορίζεται ότι σε περίπτωση ερημοδικίας του εκκαλούντος η έφεση απορρίπτεται, εφόσον είναι παραδεκτή, με αποτέλεσμα, κατ’απόκλιση όσων προεκτέθηκαν, να προηγείται της απόρριψης της έφεσης κατ’ουσίαν, η εξέταση του παραδεκτού της.
Στην προκείμενη περίπτωση, νόμιμα φέρεται προς συζήτηση η υπό κρίση έφεση (αριθμ. κατ. ……/1.10.2021) κατά της υπ΄αριθμ. 4126/2019 αποφάσεως του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς, η οποία εκδόθηκε ερήμην της εκκαλούσης κατά τη διαδικασία των περιουσιακών – εργατικών διαφορών (άρθρα 614 παρ.3 και 621 επ. ΚΠολΔ). Η έφεση έχει ασκηθεί νομότυπα και εμπρόθεσμα, (άρθρα 19, 495, 511, 513 παρ.1 περ. β, 518 παρ. 2 ΚπολΔ), δεδομένου ότι οι διάδικοι δεν επικαλούνται, ούτε άλλωστε προκύπτει επίδοση της εκκαλουμένης αποφάσεως, από δε την δημοσίευσή της την 16.12.2019 μέχρι την κατάθεση της έφεσης την 1.10.2021 δεν παρήλθε διετία. Πρέπει, επομένως, να γίνει τυπικά δεκτή, δεδομένου ότι για το παραδεκτό της δεν απαιτείται η κατάθεση παραβόλου (άρθρο 495 παρ. 3 εδ. στ΄ Κ.Πολ.Δ)
Από τα διαδικαστικά έγγραφα της ένδικης υπόθεσης προκύπτουν τα ακόλουθα: Με την υπ’ αριθ. 4126/2019 απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς, διαδικασία περιουσιακών – εργατικών διαφορών, η οποία εκδόθηκε ερήμην της εναγομένης και ήδη εκκαλούσης υπό εκκαθάριση εταιρείας με την επωνυμία “………….”, έγινε εν μέρει δεκτή η από 8.4.2019 αγωγή του ήδη εφεσιβλήτου ………… ως κατ΄ ουσίαν βάσιμη και: α) αναγνωρίσθηκε η ακυρότητα της από 31.1.2019 καταγγελίας της συμβάσεως εργασίας του ενάγοντος, β) υποχρεώθηκε η εναγομένη να καταβάλει στον ενάγοντα το ποσό των 20.000 ευρώ μικτά, νομιμότοκα και γ) αναγνωρίσθηκε ότι η εναγομένη οφείλει στον ενάγοντα το ποσό των 44.327,20 ευρώ μικτά για αποδοχές υπερημερίας, το ποσό των 32.879,29 ευρώ καθαρά για δεδουλευμένες αποδοχές και το ποσό των 3.000 ευρώ ως χρηματική ικανοποίηση για την ηθική του βλάβη, νομιμότοκα κατά τις αναφερόμενες σαυτή διακρίσεις. Κατά της απόφασης αυτής η εναγομένη και ήδη εκκαλούσα υπό εκκαθάριση εταιρεία άσκησε δια των εκκαθαριστών της την από 1.10.2021 έφεσή της, η οποία κατατέθηκε στην γραμματεία του πρωτοβαθμίου δικαστηρίου την 1.10.2021 (αριθμ. κατ. ……./1.10.2021) και, ακολούθως, στην γραμματεία αυτού του δικαστηρίου (αριθμ. κατ. ………../1.10.2021, από την πληρεξούσια δικηγόρο της ……….. Η συζήτηση της εφέσεως ορίστηκε με την από 1.10.2021 πράξη ορισμού δικασίμου ενώπιον αυτού του δικαστηρίου για τη δικάσιμο της 3.3.2022 και, κατόπιν αναβολής της υπόθεσης, ορίστηκε δικάσιμος η αναφερόμενη στην αρχή της παρούσας (19.5.2022). Αντίγραφο της εφέσεως με την έκθεση κατάθεσης δικογράφου και την κάτωθεν αυτής πράξη ορισμού δικασίμου επιδόθηκε στον εφεσίβλητο ενάγοντα την 1.10.2021, όπως προκύπτει από την υπ΄αριθμ. ……../1.10.2021 έκθεση επιδόσεως της δικαστικής επιμελήτριας ………. Κατά την εκφώνηση της υπόθεσης την τελευταία ως άνω δικάσιμο η μεν εκκαλούσα εκπροσωπήθηκε από την πληρεξούσια δικηγόρο της ….. .., η οποία δεν παρέστη, αλλά προκατέθεσε προτάσεις και την από 18.5.2022 δήλωσή της κατ’ άρθρο 242 παρ. 2 ΚΠολΔ., ο δε εφεσίβλητος, εκπροσωπήθηκε από την πληρεξούσια δικηγόρο του ……….. Η με την παραπάνω δήλωση παράσταση της εκκαλούσας δεν είναι κατά τα προεκτεθέντα στην μείζονα σκέψη προσήκουσα, δεδομένου ότι, λόγω της ερημοδικίας της στον πρώτο βαθμό, η συζήτηση ενώπιον αυτού του δικαστηρίου είναι προφορική. Εφόσον, επομένως, η συζήτηση της υπόθεσης επισπεύδεται με επιμέλεια της απολειπομένης εκκαλούσας και ο εφεσίβλητος έλαβε κανονικά μέρος στην συζήτηση της υποθέσεως, η εκκαλούσα πρέπει να δικασθεί ερήμην και να απορριφθεί η έφεσή της, χωρίς να ακολουθήσει περαιτέρω έρευνα των λόγων της (άρθρο 524 § 3 του ΚΠολΔ). Πρέπει δε για την περίπτωση άσκησης ανακοπής ερημοδικίας κατά της παρούσας από την ερήμην δικασθείσα εκκαλούσα, να οριστεί το νόμιμο παράβολο (άρθρ. 501, 502 παρ.1 και 505 παρ. 2 του ΚΠολΔ), κατά τα οριζόμενα στο διατακτικό της παρούσας. Τέλος, πρέπει να επιβληθεί σε βάρος της εκκαλούσας η δικαστική δαπάνη της εφεσίβλητου του παρόντος βαθμού δικαιοδοσίας λόγω της ήττας της (άρθρο 176 ΚΠολΔ), κατόπιν σχετικού αιτήματός του κατά τα ειδικότερα οριζόμενα στο διατακτικό της παρούσας (άρθρα 106, 176, 183 ΚΠΟΛΔ) .
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ
Δικάζει ερήμην της εκκαλούσας.
Ορίζει το παράβολο ερημοδικίας στο ποσό των εκατόν πενήντα (150) ευρώ, για την περίπτωση άσκησης ανακοπής ερημοδικίας κατά της απόφασης αυτής από την ερημοδικαζομένη εκκαλούσα.
Απορρίπτει την από 1.10.2021 (αρ. εκθ. κατ. ………./1.10.2021) έφεση της εναγομένης και ήδη εκκαλούσας υπό εκκαθάριση εταιρείας με την επωνυμία “………..” κατά της με αριθμό 4126/2019 οριστικής απόφασης του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς
Επιβάλλει σε βάρος της εκκαλούσας τη δικαστική δαπάνη του εφεσίβλητου για τον παρόντα βαθμό δικαιοδοσίας, το ύψος της οποίας ορίζει στο ποσό των τριακοσίων (300) ευρώ.
Κρίθηκε, αποφασίσθηκε και δημοσιεύθηκε στον Πειραιά σε έκτακτη, δημόσια στο ακροατήριό του συνεδρίαση, στις 25 Ιανουαρίου 2024, με την ίδια σύνθεση και με Γραμματέα την Κ.Σ, λόγω συνταξιοδοτήσεως και αναχωρήσεως της Γραμματέως Τ.Λ., χωρίς την παρουσία των διαδίκων και των πληρεξουσίων τους δικηγόρων.
Η ΔΙΚΑΣΤΗΣ Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ