Αριθμός απόφασης 52/2024 - ΕΦΕΤΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΩΣ

Αριθμός 52/2024

ΤΟ ΤΡΙΜΕΛΕΣ ΕΦΕΤΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΩΣ

Τμήμα 4^ο

Αποτελούμενο από τους Δικαστές Θεώνη Μπούρη, Πρόεδρο Εφετών, Σοφία Καλούδη, Εφέτη και Φωτεινή Μάμαλη, Εφέτη-Εισηγήτρια και από τη Γραμματέα Τ.Λ..

Συνεδρίασε δημόσια στο ακροατήριο του την …………, για να δικάσει την υπόθεση μεταξύ των:

ΕΚΚΑΛΟΥΝΤΩΝ: 1) ……. 2) …… 3) ………. οι οποίες εκπροσωπήθηκαν από τον πληρεξούσιό τους δικηγόρο Ηλία Γκιούγκη.

ΕΦΕΣΙΒΛΗΤΟΥ: …….. ο οποίος παραστάθηκε μετά του πληρεξουσίου του δικηγόρου Σωτηρίου Λιαπάτη.

Ο εφεσίβλητος άσκησε ενώπιον του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς την από 3.10.2017 (ΓΑΚ/ΕΑΚ ……./2017) αγωγή, επί της οποίας εκδόθηκε η υπ΄ αριθμ. 5480/2018 απόφαση του ως άνω Δικαστηρίου, με την οποία κήρυξε εαυτόν καθ΄ύλην αναρμόδιο να δικάσει την αγωγή αυτή και παράπεμψε την υπόθεση στο καθ΄ύλην και κατά τόπον αρμόδιο Πολυμελες Πρωτοδικείο Πειραιώς, το οποίο, συζητήσεως γενομένης, εξέδωσε την υπ΄ αριθμ 3671/2020 απόφασή του, με την οποία δέχθηκε εν μέρει την αγωγή.

Την τελευταία αυτή απόφαση προσέβαλαν ενώπιον του παρόντος Δικαστηρίου οι εναγόμενοι και ήδη εκκαλούντες με την από 14.6.2021 (ΓΑΚ/ΕΑΚ ……./2021-……/2021) έφεσή τους, της οποίας δικάσιμος ορίσθηκε αρχικά η 6^η.10.2022, μετά δε από αναβολή η αναφερόμενη στην αρχή της παρούσας απόφασης.

Η υπόθεση εκφωνήθηκε με τη σειρά της από το οικείο πινάκιο και συζητήθηκε.

Οι πληρεξούσιοι δικηγόροι των διαδίκων, αφού έλαβαν διαδοχικά τον λόγο από την Πρόεδρο, αναφέρθηκαν στις έγγραφες προτάσεις που κατέθεσαν.

ΑΦΟΥ ΜΕΛΕΤΗΣΕ ΤΗ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ

ΚΑΙ ΣΚΕΦΤΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ

Ι)Κατά τη διάταξη του άρθρου 528 του Κ.Πολ.Δ, αν ασκηθεί έφεση από διάδικο που δικάσθηκε ερήμην, η εκκαλούμενη απόφαση εξαφανίζεται ανεξάρτητα από τη διαδικασία που τηρήθηκε. Ο εκκαλών δικαιούται να προβάλει όλους τους ισχυρισμούς που μπορούσε να προτείνει πρωτοδίκως. Από την ως άνω διάταξη με την οποία ρυθμίζονται τα αποτελέσματα της έφεσης κατ’ απόφασης που εκδόθηκε ερήμην του εκκαλούντος και είχε συναχθεί σε βάρος του το τεκμήριο σιωπηρής ομολογίας ή παραίτησης ως προς την αγωγή (άρθρ. 271, 272 παρ. 1 Κ.Πολ.Δ) προκύπτει ότι η εκκαλουμένη απόφαση εξαφανίζεται μέσα στα όρια που καθορίζονται από την έφεση και τους προσθέτους λόγους, ο δε εκκαλών δικαιούται να προβάλει όλους τους ισχυρισμούς που μπορούσε να προβάλει και πρωτοδίκως. Με την τυπική παραδοχή της έφεσης, η οποία λειτουργεί ως υποκατάστατο της καταργηθείσας αναιτιολόγητης ανακοπής ερημοδικίας εξαφανίζεται η πρωτόδικη απόφαση, μέσα στα όρια που καθορίζονται από την έφεση και τους προσθέτους λόγους, χωρίς να απαιτείται να ευδοκιμήσει προηγουμένως κάποιος λόγος της έφεσης, και αναδικάζεται η υπόθεση από το Εφετείο, η συζήτηση ενώπιον του οποίου γίνεται πλέον προφορικά. Αν ο εκκαλών αρνηθεί τους αγωγικούς ισχυρισμούς ή προβάλει εσφαλμένη εκτίμηση των αποδείξεων ως προς τη βάση της αγωγής, η απόφαση πλήττεται στο σύνολό της και εξαφανίζεται, ως προς όλες τις διατάξεις της, μετά την τυπική παραδοχή της έφεσης, χωρίς έρευνα των λόγων της (ΑΠ 579/2018, ΑΠ 467/2017, ΑΠ 2150/2014, Εφ.Πειρ. 339/2018, Εφ.Πειρ. 225/2021 ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ, Χ.Απαλαγάκη/Στ.Σταματόπουλος Ο ΝΕΟΣ Κώδικας Πολιτικής Δικονομίας, Ερμηνεία κατ’ άρθρο μετά τους Ν. 4842 και 4855/2021, άρθ. 528 σελ. 1742 επ.).

Στην προκειμένη περίπτωση, φέρεται στο παρόν Δικαστήριο η από 14.6.2021 (αριθ.καταθ. ………./15.6.2021) έφεση των εναγομένων και ήδη εκκαλουσών, κατά της με αριθμό 3671/2020 οριστικής αποφάσεως του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Πειραιά, που εκδόθηκε ερήμην αυτών, κατά την τακτική διαδικασία. Η έφεση έχει ασκηθεί νομότυπα και εμπρόθεσμα εντός προθεσμίας τριάντα (30) ημερών από την κοινοποίηση της απόφασης που περάτωσε τη δίκη (βλ. τις υπ’ αριθ. ……../17.5.2021 εκθέσεις επιδόσεως του δικαστικού επιμελητή Εφετείου Αθηνών, ……….) και επιπλέον έχει καταβληθεί το απαιτούμενο κατ’ άρθρο 495 παρ. 3 Κ.Πολ.Δ – e-παράβολο …………. ποσού 150 ευρώ. Οι εκκαλούσες, εξάλλου, αρνούνται την αγωγή και πλήττουν την εκκαλούμενη απόφαση, μεταξύ άλλων, για εσφαλμένη εκτίμηση των αποδείξεων, οπότε η έφεση πρέπει να γίνει τυπικά και ουσιαστικά δεκτή, να εξαφανισθεί η εκκαλούμενη απόφαση, με βάση τις διατάξεις που προαναφέρθηκαν, αφού δε κρατηθεί η υπόθεση από το Δικαστήριο αυτό, κατά το μέρος, κατά το οποίο μεταβιβάστηκε σε αυτό με την έφεση, να ερευνηθεί η αγωγή ως προς τη νομική και ουσιαστική της βασιμότητα. Λόγω δε της ουσιαστικής παραδοχής της έφεσης, πρέπει να διαταχθεί η επιστροφή του παραβόλου στις εκκαλούσες που κατέθεσαν αυτό (άρθρο 495 παρ. 3 εδ.τελευταίο Κ.Πολ.Δ).

Με την από 3.10.2017 (αριθ.καταθ. …………/10.10.2017) αγωγή, ο ενάγων (ήδη εφεσίβλητος) ιστορεί ότι είναι συγκύριος με τις εναγόμενες κατά ποσοστό 25% εξ αδιαιρέτου ο καθένας, των λεπτομερώς εκτιθεμένων κατά θέση, όρια και αντικειμενική αξία σε αυτή (αγωγή) ακινήτων και ειδικότερα, 1)μιας οριζόντιας ιδιοκτησίας του ισογείου, επιφανείας μ.τ 113,38, που έχει ανεγερθεί επί οικοπέδου κείμενου στον Πειραιά, εντός του εγκεκριμένου σχεδίου της πόλεως Πειραιώς, της Περιφέρειας του Δήμου Πειραιώς, στη θέση “…..” του Συνοικισμού …….., επί της ανωνύμου παρόδου της οδού …….., επί της οποίας φέρει τον αρ. …….., καθώς και του δικαιώματος υψούν επί του δώματος του ήδη υπάρχοντος τρίτου (Γ) υπέρ το ισόγειο ορόφου, 2)μιας αυτοτελούς και ανεξάρτητης οριζόντιας ιδιοκτησίας υπογείου επιφανείας μ.τ 97 που έχει ανεγερθεί επί οικοπέδου άρτιου και οικοδομήσιμου επιφανείας μ.τ 4.032 κείμενου στη θέση “….” της Περιφέρειας του Δήμου Πάρου του Ν.Κυκλάδων, Δημοτικό Διαμέρισμα Πάρου, 3)αγρού, άρτιου και οικοδομήσιμου, κείμενου στη θέση “….” του Δήμου Πάρου Δ.Δ Πάρου Ν.Κυκλάδων, επιφανείας μ.τ 8052, 4)αγρού κείμενου στη θέση “…..” του Δήμου Πάρου, Δημοτικό Διαμέρισμα Πάρου, εντός ορίων οικισμού, πρώην της Περιφέρειας της Κοινότητας, τέως Δήμου Πάρου, επιφανείας μ.τ 8650, 5)αγρού, μη άρτιου και μη οικοδομήσιμου, με την ονομασία “…….”, κείμενου στη θέση “……….” του Δήμου Πάρου, Δημοτικό Διαμέρισμα Πάρου, εκτός ορίων οικισμού, πρώην της Περιφέρειας της Κοινότητας, τέως Δήμου Πάρου, επιφανείας μ.τ 2.000. Ότι την συγκυριότητα επί των ως άνω ακινήτων απέκτησαν λόγω κληρονομικής εξ αδιαθέτου διαδοχής του αποβιώσαντος την 25.3.2007 πατέρα τους ……….., την οποία (κληρονομία) αποδέχθηκαν και μετέγραψαν νόμιμα δυνάμει του αναφερόμενου συμβολαιογραφικού τίτλου. Περαιτέρω εκθέτει ότι, οι εναγόμενες δεν συναινούν στην εξώδικη διανομή τους και ότι η αυτούσια διανομή είναι ανέφικτη. Ζητεί, δε, βάσει των ανωτέρω ιστορουμένων, να διαταχθεί η δικαστική διανομή των επίκοινων ακινήτων δια πωλήσεως με πλειστηριασμό ώστε να λάβει κάθε κοινωνός τη μερίδα που του αναλογεί, να ορισθεί συμβολαιογράφος ως υπάλληλος επί του πλειστηριασμού, να κηρυχθεί η εκδοθησόμενη απόφαση προσωρινά εκτελεστή και να καταδικαστούν οι εναγόμενες στην δικαστική του δαπάνη, άλλως σε βάρος της διανεμητέας περιουσίας.

Με αυτό το περιεχόμενο και αιτήματα η κρινόμενη αγωγή, η οποία έχει καταχωρηθεί νόμιμα και εμπρόθεσμα κατ’ άρθρο 220 παρ. 1 Κ.Πολ.Δ, όπως αντικαταστάθηκε από το άρθρο 21 του Ν. 3994/2011, στα οικεία βιβλία Υποθηκοφυλακείου Πάρου, όπως προκύπτει από το με αριθ.πρωτ. ………/6.11.2017 Πιστοποιητικό Υποθηκοφύλακα Πάρου και έχει εγγραφεί στο κτηματολογικό φύλλο του γεωτεμαχίου του Κτηματολογικού Γραφείου Πειραιά, όπως προκύπτει από το με αριθ. …./6.11.2017 πιστοποιητικό καταχώρησης εγγραπτέας πράξης, αρμοδίως και παραδεκτώς εισάγεται προς συζήτηση ενώπιον του Δικαστηρίου τούτου, το οποίο είναι καθ’ ύλην και κατά τόπον αρμόδιο (άρθ. 7, 8, 9, 10, 11 αρ. 5, 12, 13, 14 παρ. 2, 18, 29, 30, 46 Κ.Πολ.Δ), προκειμένου να εκδικαστεί κατά την προσήκουσα τακτική διαδικασία, όπως ισχύει από την έναρξη ισχύος των διατάξεων του Ν. 4335/2015, ενόψει του χρόνου κατάθεσης της αγωγής (10.10.2017), ενώ δεν απαιτείται για το παραδεκτό της συζήτησης αυτής (αγωγής), η κατ’ άρθρο 54Α παρ. 5 του Ν. 4174/2014 Προσκομιδή δήλωσης Ε.Ν.Φ.Ι.Α, για τα πέντε προηγούμενα έτη, διότι η διάταξη είναι φορολογικής φύσεως και θεσπίσθηκε για να διαφυλάξει το φορολογικό δικαίωμα του Δημοσίου, η δε παράβασή της δεν δημιουργεί διαδικαστικό απαράδεκτο, διότι η διάταξη λόγω του αμιγούς φορολογικού χαρακτήρα της, δεν είναι εφαρμοστέα, ως ευθέως αντιτιθέμενη τόσο στα άρθρα 17, 20 και 25 του Συντάγματος, όσο και στο άρθρο 6 παρ. 1 της ΕΣΔΑ δεδομένου ότι δεν αφορά την προστασία των συναλλασσομένων σε σχέση με τα ακίνητα, ώστε να επιδιώκει την παροχή δικαστικής προστασίας, αποτελώντας ειδική διαδικαστική προϋπόθεση μιας εμπράγματης αγωγής και προαπαιτούμενου προκειμένου να εκδοθεί απόφαση επί της ουσίας (ΑΠ 1143/2019, ΑΠ 293/2014, Εφ.Πειρ. 39/2023, Εφ.Πατρ. 31/2022, Εφ.Πειρ. 452/2020, ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ). Εξάλλου η με αριθ. 5480/2018 παραπεμπτική απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιά, έχει ήδη καταστεί τελεσίδικη κατά το χρόνο συζήτησης της υπόθεσης, τόσο στο Πολυμελές Πρωτοδικείο Πειραιά (16.10.2019) όσο και κατά το χρόνο συζήτησης της υπόθεσης ενώπιον του Δικαστηρίου τούτου (βλ. 3671/2020 απόφαση Πολυμελούς Πρωτοδικείου Πειραιά).

Είναι δε νόμιμη, ως στηριζόμενη στις διατάξεις των άρθρων 785, 786, 795, 799, 800, 801, 1033, 1002, 1113, 1117, 1192, 1194, 1198, 1199, 1710, 1813 επ., 1846, 1884 ΑΚ, 478, 479, 480, 481, 484 και 1005 Κ.Πολ.Δ, πλην του αιτήματος να επιβληθεί η δικαστική δαπάνη σε βάρος των εναγομένων, δεδομένου ότι τα έξοδα διανομής βαρύνουν τη διανεμητέα περιουσία και συμψηφίζονται κατά το λόγο της συγκυριότητας των κοινωνών (Εφ.Αιγ. 48/2022 ΝΟΜΟΣ), και β)του αιτήματος να κηρυχθεί η εκδοθησομένη απόφαση προσωρινά εκτελεστή, αφού οι διαπλαστικές αποφάσεις, όπως είναι η απόφαση επί αγωγής διανομής κοινού πράγματος, δεν εκτελούνται, προσωρινά ή οριστικά, τουλάχιστον με την στενή τεχνική έννοια του όρου (βλ. Λήδα Πίψου, Δικαστική Διανομή, 2006 παρ. 9ΙΙ 1β, σελ.191, Χ.Απαλαγάκη-Στ.Σταματόπουλος, Ο Νέος Κώδικας Πολιτικής Δικονομίας Ερμηνεία κατ’ άρθρο μετά τους Ν. 4842 και 4855/2021, άρθρ. 907 σελ. 2916). Τέλος, καταβλήθηκε το προσήκον τέλος δικαστικού ενσήμου μετά των αναλογούντων ποσοστών υπέρ τρίτων (βλ.το με αριθμό 19467930 69580507 0069/ 2018 παράβολο της Γενικής Γραμματείας Πληροφοριακών Συστημάτων σε συνδυασμό με την από 7.3.2018 απόδειξη πληρωμής της Τράπεζας Άλφα). Πρέπει, επομένως η αγωγή να ερευνηθεί και ως προς την ουσιαστική της βασιμότητα.

ΙΙ)Κατά το άρθρο 785 εδ.α΄ Α.Κ : “Αν ένα δικαίωμα ανήκει σε περισσότερους από κοινού, εφόσον ο νόμος δεν ορίζει διαφορετικά, υπάρχει ανάμεσά τους κοινωνία κατ’ ιδανικά μέρη”. Αντικείμενο της κοινωνίας είναι δικαίωμα οποιουδήποτε είδους και όχι μόνον εμπράγματο δικαίωμα. Έτσι, αντικείμενο της κοινωνίας μπορεί να είναι το δικαίωμα σε προϊόντα διάνοιας, το δικαίωμα εκμίσθωσης πράγματος, αλλά και το δικαίωμα επέκτασης της οικοδομής (υψούν) (βλ. Ι.Κατράς, Δίκαιο οροφοκτησίας, έκδ.2020, παρ. 37, σελ. 689, Απ.Γεωργιάδη, ΕιδΕνοχΔ, ΙΙ κεφ.34, αριθ.8). Από τις συνδυασμένες διατάξεις των άρθρων 1, 2 παρ. 1, 3, 4, 5, 8 παρ. 1, 9 και 13 του ν.3741/1929, 1002 και 1117 ΑΚ, προκύπτει ότι το δικαίωμα επέκτασης της οικοδομής, είτε προς τα άνω με την προσθήκη νέων ορόφων, είτε προς τα κάτω με την ανόρυξη υπογείου ή προς τα πλάγια με την ανέγερση νέας πτέρυγας, είναι – κατά την άποψη που θεωρεί ως ορθότερη το παρόν Δικαστήριο – ένα ιδιόρρυθμο δικαίωμα, το οποίο δεν είναι μελλοντικό ή προσδοκίας, ούτε τελεί υπό αίρεση, αλλά υφίσταται από την στιγμή, που δημιουργείται κατά το νόμο, δηλ.με τη συστατική της οροφοκτησίας πράξη, έχει αυτοτέλεια και λειτουργεί αυτόνομα στα πλαίσια της οροφοκτησίας, προέχει δε ο εμπράγματος χαρακτήρας του, καθόσον α)του αναλογεί συγκεκριμένο ποσοστό συγκυριότητας επί του οικοπέδου, όπως και σε κάθε οριζόντια ιδιοκτησία, β)αναφέρεται σε συγκεκριμένη υλοποίησή του σε συγκεκριμένες χωριστές ιδιοκτησίες εφόσον το επιτρέπει ο ισχύων στην περιοχή του ακινήτου συντελεστής δόμησης, αλλιώς περιορίζεται σε δικαίωμα συγκυριότητας επί του οικοπέδου, γ)είναι μεταβιβάσιμο, δηλ.μπορεί να μεταβιβασθεί από τους συνιδιοκτήτες της οικοδομής εν όλω ή και εν μέρει σε έτερο συνιδιοκτήτη της οικοδομής ή και σε τρίτο (μη οροφοκτήτη) που από την ολοκλήρωση της μεταβίβασης αποκτά δικαίωμα συγκυριότητας επί του εδάφους, δ)είναι κληρονομητό, κατασχετό και αντικείμενο εμπράγματης ασφάλειας, ε)καταχωρίζεται ως αυτοτελές ιδιοκτησιακό αντικείμενο σε ιδιαίτερο κτηματολογικό φύλλο και δη ως αυτοτελής οριζόντια ιδιοκτησία με κτηματολογικές εγγραφές αναφορικά με την κυριότητα (άρθρο 11 του ν. 2664/1998) και στ) υπόκειται σε Ενιαίο Φόρο Ιδιοκτησίας Ακινήτων (ΕΝΦΙΑ) κατά το άρθρο 1 του ν. 4223/2013 και για το λόγο αυτό δηλώνεται ως αυτοτελές δικαίωμα επί ακινήτου στη δήλωση Ε9 και λαμβάνει δικό του Αριθμό Ταυτότητας Ακινήτου (ΑΤΑ, βλ. ΔΕΔ 328/2018 ΤΝΠ Νόμος). Εφόσον δε κατά τα ανωτέρω, το δικαίωμα επέκτασης μπορεί να αποτελέσει αντικείμενο συμβατικής διανομής, είναι αυτονόητο ότι μπορεί να αποτελέσει και δικαστικής διανομής (798 επ.του ΑΚ), με τη μορφή είτε της αυτούσιας είτε μη, αλλά και να συσταθεί τέτοιο με δικαστική απόφαση κατά άρθρο 480 Α του Κ.Πολ.Δ, κατά τα ανωτέρω λεπτομερώς αναφερόμενα, δηλ.με τη διανομή οικοπέδου μετά οικοδομής με σύσταση οριζόντιας ιδιοκτησίας, καθώς το Δικαστήριο της διανομής δεν μπορεί να έχει λιγότερες εξουσίες από αυτές των ίδιων των κοινωνών (ΑΠ 94/2020 σε www.areiospagos.gr, ΑΠ 1052/1996, Εφ.Θεσσαλ. 480/2021, Εφ.Αθ. 6387/2004, ΕφΑθ. 3398/2000 όλες σε ΤΝΠ-Νόμος Ι.Κατράς, Δίκαιο Οροφοκτησίας, έκδ.2020 σελ.688-689 και σε Αγωγές, Αιτήσεις και Ενστάσεις Ενοχικού Δικαίου Αστικού Κώδικα, έκδ.2018, σελ.1030-1932, Δ. Παπαστεργίου Οριζόντια και Κάθετη Ιδιοκτησία στο Κτηματολογικό Δίκαιο, έκδ.2014, σελ.290 αριθ. 264, Κ. Βασιλείου, Οριζόντια Ιδιοκτησία και Κάθε Ιδιοκτησία, έκδ.2006, σελ.557, ΑΠ 122/2022, ΑΠ 733/2010, Εφ.Θεσσαλ. 103/2023, Εφ.Θεσσαλ. 2278/2019, Εφ.Αθ. 3699/2013 όλες σε ΤΝΠ Νόμος).

ΙΙΙα)Από τις διατάξεις των άρθρων 799 και 800 του ΑΚ, καθώς και εκείνων των άρθρων 480 παρ. 1 και 2 του Κ.Πολ.Δ προκύπτει ότι επί αγωγής διανομής ακινήτου, το Δικαστήριο αποφασίζει την αυτούσια διανομή, αν είναι δυνατή η διαίρεση του διανεμητέου σε μέρη ανάλογα προς τις μερίδες των κοινωνών, δίχως να μειώνεται η αξία του και σε περίπτωση που τα διανεμητέα ακίνητα είναι περισσότερα και η αυτούσια διανομή όλων ή μερικών από αυτά είναι αδύνατη ή σύμφορη, είναι όμως δυνατή η κατανομή τους σε μέρη ανάλογα προς τις μερίδες των κοινωνών, το Δικαστήριο μπορεί να αποφασίσει την αυτούσια διανομή με τον τρόπο αυτόν. Από τις διατάξεις αυτές, σε συνδυασμό με εκείνη του άρθρου 481 αρ. 1 του Κ.Πολ.Δ, κατά την οποία το δικαστήριο δεν είναι υποχρεωμένο να διατάξει απόδειξη, αν κρίνει ότι η αυτούσια διανομή είναι προδήλως δυνατή, αδύνατη ή ασύμφορη, συνάγεται ότι η κρίση περί του αδυνάτου ή ασύμφορου της αυτούσιας διανομής ή αντιθέτως περί του δυνατού αυτής, είναι κρίση περί πραγματικών γεγονότων και γι’ αυτό είναι αναιρετικώς ανέλεγκτη, το δε δικαστήριο λαμβάνει υπόψη του, προς τούτο, εκτός από τις μερίδες των κοινωνών, το είδος, τις διαστάσεις, το σχήμα, το εμβαδόν κλπ το διανεμητέου ακινήτου. Πρόδηλα αδύνατη ή ασύμφορη είναι η αυτούσια διανομή όταν κατά τους κανόνες της κοινής πείρας και λογικής το διανεμητέο δεν μπορεί να διανεμηθεί σε μέρη ανάλογα με τις μερίδες των κοινωνών χωρίς να μειωθεί η αξία του και όταν τα μέρη στα οποία πρόκειται να διανεμηθεί καθίστανται άχρηστα στο κοινωνικό σύνολο ως οικονομικές μονάδες ή η αξία τους, λόγω ακριβώς της αδυναμίας τους να χρησιμεύσουν ως οικονομικές μονάδες, μειώνεται σε τέτοιο βαθμό ώστε το σύνολο των μερίδων να υστερεί της αξίας του διανεμητέου πράγματος ως ενιαίου (ΑΠ 987/2019, ΑΠ 170/2017, ΑΠ 735/2013 ΑΠ 256/2007, ΑΠ 1895/2009, όλες δημ.στην επίσημη ιστοσελίδα του ΑΠ). Εξάλλου, από το συνδυασμό των ίδιων διατάξεων σαφώς προκύπτει ότι για να οδηγηθεί το δικαστήριο της ουσίας στην κρίση ότι η απαιτούμενη αυτούσια διανομή συγκεκριμένου κοινού ακινήτου, την οποία διώκει κατά κύριο λόγο και ευνοεί το δίκαιο, είναι εφικτή ή ανέφικτη, πρέπει να διαλάβει στην απόφασή του ότι ερεύνησε όλες τις προϋποθέσεις και τις πιθανές περιπτώσεις αυτούσιας διανομής και ότι από την έρευνα αυτή κατέληξε στην κρίση ότι αυτή είναι ή δεν είναι εφικτή, σύμφωνα με το νόμο και το συμφέρον των κοινωνών, κατά δε το άρθρο 800 ΑΚ, η διανομή γίνεται αυτουσίως, αν το αντικείμενο ή τα αντικείμενα που πρόκειται να διανεμηθούν είναι δυνατόν χωρίς μείωση της αξίας να διαιρεθούν σε ομοειδή μέρη ανάλογα προς τις μερίδες των κοινωνών (ΑΠ 987/2019, ΑΠ 519/2019, ΑΠ 36/2018, ΑΠ 179/2017 όλες δημ.στην επίσημη ιστοσελίδα του ΑΠ). Ειδικότερα, όπως προκύπτει από τις διατάξεις των άρθρων 480 παρ. 1 και 2 ,482 παρ. 2 και 486 παρ. 1 και 2 του Κ.Πολ.Δ το Δικαστηριο αποφασίζει την αυτούσια διανομή αν είναι δυνατή η διαίρεση του διανεμητέου σε μέρη ανάλογα με τις μερίδες των κοινωνών, δίχως να μειώνεται η αξία του ή σε περίπτωση περισσοτέρων ακινήτων η κατανομή τους σε μέρη ανάλογα με τις μερίδες των κοινωνών. Αν τα μέρη που σχηματίσθηκαν είναι ίσα, η αυτούσια διανομή τους μεταξύ των κοινωνών γίνεται με κλήρωση, ώστε με αυτήν να λάβει κάθε κοινωνός ανάλογα με τη μερίδα του μέρη, εκτός αν η με την κλήρωση διανομή μπορεί να οδηγήσει σε τεμαχισμό της ιδιοκτησίας κάποιου από τους κοινωνούς ή είναι προδήλως αντίθετη προς το συμφέρον του, οπότε το δικαστήριο μπορεί, ύστερα από σχετική αίτηση, να επιδικάσει σε κάθε κοινωνό ότι του αναλογεί, δηλαδή ανάλογα με τη μερίδα του μέρη, δίχως κλήρωση. Αν όμως τα μέρη που σχηματίσθηκαν είναι άνισα, η αυτούσια διανομή γίνεται με την επιδίκασή τους στους συγκυρίους κατά το λόγο των μερίδων τους. Με τις ανωτέρω διατάξεις των άρθρων 480 και 486 του Κ.Πολ.Δ, επιτράπηκε ,υπό τις διαλαμβανόμενες σε αυτές προϋποθέσεις, η αυτούσια διανομή με απονέμηση, δηλαδή χωρίς κλήρωση, με απευθείας επιδίκαση στους συγκυρίους άνισων, ομοειδών ή μη μερών, κατά τον λόγο των μερίδων τους. Προϋπόθεση για να λάβει χώρα επιδίκαση (απονέμηση) από το Δικαστήριο και όχι κλήρωση είναι, επί άνισων μερίδων, να μην υφίσταται αναλογία των μερών προς τις μερίδες των κοινωνών, δηλαδή να μην είναι δυνατή η διαίρεση των μερών σε τόσα ίσα κατ’ αξίαν μέρη όσος είναι ο ελάχιστος κοινός παρονομαστής των μερίδων των κοινωνών, σύμφωνα με τη διάταξη του άρθρου 486 Κ.Πολ.Δ η οποία εξειδικεύει τον τρόπο εφαρμογής της αυτούσιας διανομής, όταν αυτή κριθεί δυνατή, γι’ αυτό και συνοδεύει λειτουργικά τα άρθρα 480 και 480Α του πιο πάνω Κώδικα (Ολ ΑΠ 101/1975 δημ.στη ΝΟΜΟΣ, ΑΠ 36/2018, ΑΠ 170/2017, ΑΠ 284/2014, ΑΠ 115/2011, ΑΠ 1735/2011, ΑΠ 154/2011, ΑΠ 981/2010 όλες δημ.στην επίσημη ιστοσελίδα του ΑΠ). Περαιτέρω, το Δικαστήριο, σύμφωνα με τη διάταξη του άρθρου 481 αριθμ.2 εδάφ.α΄ του Κ.Πολ.Δ μπορεί για την εξίσωση άνισων μερών, να αποφασίσει ότι οι κοινωνοί που λαμβάνουν ορισμένα μέρη θα καταβάλουν σε άλλους κοινωνούς ορισμένο χρηματικό ποσό, που έχει αποζημιωτικό χαρακτήρα. Η διάταξη αυτή αναφέρεται στη δυνατότητα εξίσωσης άνισων μερών, όταν η διανομή πρέπει να γίνει με το σχηματισμό ίσων μερών, ώστε κάθε κοινωνός να λάβει ανάλογα με τη μερίδα του τέτοια (ίσα) μέρη. Ωστόσο, ενόψει του σκοπού της, ο οποίος συνίσταται στη διευκόλυνση της αυτούσιας διανομής, είναι αναλόγως εφαρμοστέα και στην περίπτωση που, κατά το άρθρο 486 παρ. 2 του Κ.Πολ.Δ, γίνεται επιδίκαση από το Δικαστήριο άνισων μερών, αντίστοιχων προς το μέγεθος των μερίδων των κοινωνών, οπότε δεν αποκλείεται να υποχρεωθούν ορισμένοι κοινωνοί να καταβάλουν σε άλλους χρηματικό ποσό, προς εξίσωση της αξίας των άνισων μερών, όχι μεταξύ τους, αλλά προς την αξία των μερίδων των κοινωνών (ΑΠ 211/2019, ΑΠ 36/2018, ΑΠ 1022/2013, ΑΠ 115/2011, ΑΠ 981/2010, ΑΠ 2230/2009, ΑΠ 837/2007, όλες δημ.στην επίσημη ιστοσελίδα του ΑΠ). Σε κάθε περίπτωση, αυτούσια διανομή δεν μπορεί να γίνει με τη λήψη μόνο χρηματικού ποσού από κάποιο κοινωνό, παρά μόνο στις προβλεπόμενες από τα άρθρα 483 του Κ.Πολ.Δ και 1889 του ΑΚ, περιπτώσεις της διανομής κοινής επιχείρησης και της επιδίκασης στη σύζυγο του κληρονομουμένου ακινήτου που χρησίμευε ως οικογενειακή στέγη, αλλά ούτε συγχωρείται, αν δεν συντρέχει τέτοια εξαιρετική περίπτωση, κάποιος κοινωνός να λάβει τη μερίδα του κυρίως σε χρήμα, αφού έτσι καταλύεται η έννοια της αυτούσιας διανομής. Θα πρέπει συνεπώς το χρηματικό ποσό που ορίζεται να λάβει κάποιος κοινωνός να αποτελεί συμπλήρωμα απλώς του αυτούσιου μέρους του κοινού που λαμβάνει, να είναι δηλαδή σημαντικά μικρότερο από την αξία του μέρους που λαμβάνει είτε με κλήρωση, είτε με απονέμηση (ΑΠ 837/2007 δημ.στη ΝΟΜΟΣ).Τέλος, από τη διάταξη του άρθρου 486 παρ. 2 του Κ.Πολ.Δ, σε συνδυασμό με εκείνες των άρθρων 216 παρ. 1, 219 παρ. 1, 223 και 224 του ίδιου Κώδικα, προκύπτει ότι η προβλεπόμενη από την ως άνω διάταξη αυτούσια διανομή με απονεμητική κατανομή, προϋποθέτει, κατά την ίδια διάταξη, σχετικό (αυτοτελές) αίτημα του κοινωνού, το οποίο μπορεί να υποβληθεί και με τις προτάσεις οποιουδήποτε από τους συγκύριους διαδίκους κατά την πρώτη στο πρωτοβάθμιο δικαστήριο συζήτηση της αγωγής περί διανομής, διαφορετικά είναι απορριπτέο ως απαράδεκτο (ΑΠ 1588/2008, ΑΠ 1602/2008, ΑΠ 256/2007 ΝΟΜΟΣ), αφού το δικαστήριο δεν έχει την δυνατότητα να επιλέξει αυτεπαγγέλτως τον εν λόγω τρόπο διανομής, αλλά επιλαμβάνεται σχετικώς μόνον κατόπιν ρητού αντίστοιχου, και με τις (πρωτόδικες) προτάσεις υποβαλλόμενου, αιτήματος κοινωνού, ενώ το εν λόγω αίτημα μπορεί να υποβληθεί παραδεκτά και κατά την επαναλαμβανόμενη, κατ’ άρθρο 254 παρ. 1 Κ.Πολ.Δ, συζήτηση της υπόθεσης στο πρωτοβάθμιο Δικαστήριο, η οποία θεωρείται συνέχεια της προηγούμενης, με την έννοια ότι πρόκειται για δύο συνεχόμενα δικονομικά στάδια που συνθέτουν μια και μόνη συζήτηση, ένα αδιάσπαστο δικονομικό σύνολο (ΕφΑιγ 15/2019, Εφ.Αθ 2760/2013, αμφ.δημ.στη ΝΟΜΟΣ). Εξάλλου, από το άρθρο 482 παρ. 2 του Κ.Πολ.Δ προκύπτει ότι σε περίπτωση αυτούσιας διανομής κρίσιμος χρόνος για τον υπολογισμό της αξίας των μερών είναι εκείνος της συζήτησης, η οποία διεξάγεται μετά την αποδεικτική διαδικασία, όταν το Δικαστήριο εκδίδει την οριστική του απόφαση για τη διαίρεση των αντικειμένων της κοινωνίας στα αντίστοιχα μέρη που θα διανεμηθούν (ΑΠ 1735/2011 δημ.στη ΝΟΜΟΣ).

β)Περαιτέρω, α)σύμφωνα με τη διάταξη του άρθρου 2 παρ. 1 του ν.δ 690/1948 η οποία είχε καταργηθεί με το άρθρο 3 παρ. 1 του α.ν 625/1968, αλλά επαναφέρθηκε σε ισχύ με το άρθρο 6 του ν.651/1977 (άρθρο 417 παρ. 1 του π.δ της 14/27-7-1999 “Κώδικας βασικής πολεοδομικής νομοθεσίας”), η οποία εφαρμόζεται και επί δικαστικής διανομής, απαγορεύεται η μεταβίβαση της κυριότητας οικοπέδων που συνεπάγεται τη δημιουργία μη άρτιων οικοπέδων είτε κατά το ελάχιστο εμβαδόν, είτε κατά το ελάχιστο πρόσωπο, είτε κατά το βάθος, ενώ σύμφωνα με την παρ. 3 του ίδιου άρθρου (παράγραφος 4 άρθρου 417 του π.δ της 14/27-7-1999) κάθε δικαιοπραξία εν ζωή ή αιτία θανάτου που έχει αντικείμενο μεταβίβαση κυριότητας που απαγορεύεται από την προηγουμένη παράγραφο είναι αυτοδικαίως και εξ υπαρχής απολύτως άκυρη και β)κατά μεν το άρθρο 1 παρ. 1 περ.α΄του από 24/31-5-1985 Π.Δ/τος, όπως αντικαταστάθηκε με το άρθρο 10 παρ. 1 του ν.3212/2003, τα γήπεδα που ευρίσκονται εκτός των ρυμοτομικών σχεδίων των πόλεων, κωμών ή οικισμών ή εκτός των ορίων των νομίμως υφισταμένων προ του έτους 1923 οικισμών είναι άρτια και οικοδομήσιμα μόνον αν έχουν ελάχιστο εμβαδόν 4.000 τετραγωνικά μέτρα και ελάχιστο πρόσωπο επί κοινοχρήστου οδού είκοσι πέντε (25) μέτρων, κατά δε το 23 παρ. 3 του ίδιου ν.3212/2003 “η περίπτωση α της παραγράφου 1 του άρθρου 1 του από 24/41-5-1985 Π.Δ/τος όπως αντικαταστάθηκε με την παρ. 1 του άρθρου 10 του νόμου αυτού, δεν ισχύει για γήπεδα που υφίστανται κατά την έναρξη ισχύος του νόμου αυτού”, δηλαδή την 31-12-2003. Από το συνδυασμό των παραπάνω διατάξεων προκύπτει ότι η αυτούσια διανομή επικοίνου ακινήτου δια κατατμήσεως αυτού σε μικρότερα ακίνητα ανάλογα προς τις μερίδες των συγκυρίων είναι κατά νόμο δυνατή και επιτρεπτή όταν τα δημιουργούμενα μικρότερα ακίνητα είναι άρτια και οικοδομήσιμα ως έχοντα το προβλεπόμενο από τις ισχύουσες πολεοδομικές διατάξεις ελάχιστο εμβαδόν, ελάχιστο πρόσωπο επί κοινοχρήστου οδού και ελάχιστο βάθος. Έτσι, εν το επίκοινο ακίνητο ευρίσκεται εκτός ρυμοτομικού σχεδίου ή εκτός των ορίων νομίμως υφισταμένου προς του έτους 1923 οικισμού, τότε η αυτούσια διανομή αυτού δια κατατμήσεως σε μικρότερα γεωτεμάχια ανάλογα προς τις μερίδες των συγκυρίων, είναι κατά νόμο δυνατή και επιτρεπτή όταν τα δημιουργούμενα γεωτεμάχια είναι άρτια και οικοδομήσιμα σύμφωνα με τις προπαρατεθείσες γενικές διατάξεις και συγκεκριμένα όταν έχουν εμβαδόν τέσσερα (4) στρέμματα και από 1-1-2004 ελάχιστο πρόσωπο επί κοινοχρήστου δρόμου είκοσι πέντε (25) μέτρων. Δηλαδή η ως άνω απαίτηση προσώπου δεν ισχύει για γήπεδα εκτός σχεδίου που έχουν κατατμηθεί πριν την 31-12-2003 και έχουν τις απαιτούμενες προϋποθέσεις κατά κανόνα ή κατά παρέκκλιση αρτιότητας, που ισχύουν στην περιοχή του ακινήτου (ΑΠ 1124/2017, ΑΠ 515/2013, αμφ.δημ.στην επίσημη ιστοσελίδα του ΑΠ, Εφ.Θεσσαλ. 480/2021 ΝΟΜΟΣ).

Από όλα τα έγγραφα (ειδικώς μνημονευόμενα κατωτέρω ή μη) που οι διάδικοι νόμιμα προσκομίζουν, τα οποία λαμβάνονται υπόψη είτε ως αυτοτελή αποδεικτικά μέσα είτε για να χρησιμεύσουν ως δικαστικά τεκμήρια (άρθ. 339 Κ.Πολ.Δ, ΑΠ 1628/2003 Ελλ.Δνη 2004.723, Εφ.Πειρ. 34/2020 ΝΟΜΟΣ), την υπ’ αριθ. ……/2018 ένορκη βεβαίωση που λήφθηκε με επιμέλεια του ενάγοντος ενώπιον της Ειρηνοδίκη Αθηνών κατόπιν νόμιμης κλήτευσης των αντιδίκων του (βλ.τις με αριθ. ………./12.1.2018 εκθέσεις επίδοσης του δικαστικού επιμελητή της περιφέρειας του Εφετείου Αθηνών με έδρα το Πρωτοδικείο Αθηνών ……………), σε συνδυασμό με τα διδάγματα της κοινής πείρας τα οποία λαμβάνονται υπόψη αυτεπαγγέλτως από το Δικαστήριο (άρθ. 336 παρ. 4 Κ.Πολ.Δ, ΑΠ 2086/2017, ΑΠ 1609/1987 ΝΟΜΟΣ), αποδείχθηκαν τα ακόλουθα πραγματικά περιστατικά: Τα επίδικα διανεμητέα ακίνητα είναι: 1α)Μια οριζόντια ιδιοκτησία (διαμέρισμα) του ισογείου, κτισμένη επί πολυωρόφου οικοδομής, κειμένης στον Πειραιά, το οποίο εμφαίνεται στη κάτοψη του ισογείου ορόφου, του πολιτικού μηχανικού ….., που έχει επισυναφθεί στο υπ’ αριθ. ………./1978 συμβόλαιο της συμβολαιογράφου Πειραιώς …….., το οποίο αποτελείται από τέσσερα δωμάτια, χώλλ, κουζίνα, λουτρό, και ενός καταστήματος (δωματίου) έχει επιφάνεια τετραγωνικά εκατόν δέκα τριών και 0,38 (113,38) ,στο οποίο αντιστοιχεί ποσοστό είκοσι τοις εκατό (20%) εξ αδιαιρέτου επί του οικοπέδου και συνορεύει: βορείως με την οδό …, νοτίως με αυλή και πέραν αυτής με ιδιοκτησία ……, ανατολικώς με ιδιοκτησία …… και δυτικώς με ιδιοκτησία …… και Ε και ……., (με αριθμό ΚΑΕΚ: ………..), β)Το δικαίωμα του υψούν (μελλοντικοί όροφοι) επί του δώματος του ήδη υπάρχοντος τρίτου (Γ) υπέρ το ισόγειο ορόφου, οι οποίοι θα έχουν ποσοστό συνιδιοκτησίας επί του όλου οικοπέδου, είκοσι τοις εκατό (20%) εξ αδιαιρέτου (ΚΑΕΚ ……). Τα ως άνω βρίσκονται επί πολυώροφης οικοδομής, κτισμένης επί οικοπέδου (με αριθμό ΚΑΕΚ: ……..), κειμένης στον Πειραιά, εντός του εγκεκριμένου σχεδίου της πόλεως Πειραιώς, της Περιφέρειας του Δήμου Πειραιώς στη θέση “……..” του Συνοικισμού . ……, επί της ανωνύμου παρόδου της οδού …., ονομαζόμενης ήδη οδού ….., επί της οποίας φέρει τον αριθμό …, κατά δε τον τίτλο κτήσεως της Περιφερείας τέως Δήμου Πειραιώς και μετέπειτα Δήμου Αγίου Ιωάννου Ρέντη εκτάσεως του οικοπέδου της κατά μεν του τίτλους κτήσεως μέτρων τετραγωνικών εκατόν τριάντα οκτώ και 0,60 (138,60) κατά μεταγενέστερη καταμέτρηση μέτρων τετραγωνικών εκατόν σαράντα δύο και 0,43 (142,43), κατά δε την τελευταία καταμέτρηση και το συνημμένο στην υπ’ αριθ. ………./1978 πράξη της συμβολαιογράφου Πειραιά …….., τοπογραφικό διάγραμμα του πολιτικού μηχανικού ……, μέτρων τετραγωνικών εκατόν τριάντα έξι και 0,54 (136,54). Το ανωτέρω οικόπεδο εμφαίνεται, (α) κατά τον προγενέστερο τίτλο κτήσεως, στο επισυναπτόμενο στο υπ’ αριθ. ………./1957 συμβόλαιο του συμβολαιογράφου Πειραιώς …….., από Φεβρουάριου 1953, σχεδιάγραμμα, με τα ψηφία Α.Β.Δ.Γ.Α και συνορεύει: ανατολικώς με το υπό τα ψηφία Ε.Ζ.Δ.Γ.Ε οικόπεδο του άνω διαγράμματος ιδιοκτησίας …………., επί πλευράς μέτρων δέκα τριών και δέκα πέντε εκατοστών (13,15) δυτικώς με οικόπεδο αγνώστου γείτονος, επί πλευράς μέτρων δώδεκα και δέκα πέντε εκατοστών (12,15) αρκτικώς με ανώνυμο πάροδο της οδού ….., επί της οποίας έχει πρόσωπο μέτρων ένδεκα και εξήντα εκατοστών (11,60) και μεσημβρινώς με οικία ………… επί πλευράς μέτρων ένδεκα (11) και (β) κατά την τελευταία καταμέτρηση και κατά το συνημμένο στην υπ’ αριθ. ……./1978 πράξη της συμβολαιογράφου Πειραιά ………., ως άνω διάγραμμα του πολιτικού μηχανικού ………, με τα κεφαλαία αλφαβητικά γράμματα Α Β Γ Δ Ε Ζ Α και συνορεύει: βορείως με την οδό ……., επί προσώπου Α Β μέτρων ένδεκα και 0,70 (11,70) και Γ Δ μέτρων δύο και 0μ30 (2,30), νοτίως επί πλευράς Ε Ζ μέτρων ένδεκα και 0,50 (11,50) με ιδιοκτησία ……. Ανατολικώς επί πλευράς Α Ζ μέτρων δέκα τριών και 0,10 (13,10) με ιδιοκτησία ………. και δυτικώς επί τεθλασμένης πλευράς Β Γ και Δ Ε μέτρων δέκα και 0,10 (10,10) συν δύο και 0,15 (2,15) με ιδιοκτησίες ……… και ….. και ……….. Το ανωτέρω οικόπεδο είχε περιέλθει αρχικώς στον πατέρα αυτών (των διαδίκων) ……. ……. εξ αγοράς δυνάμει του υπ’ αριθ. ……./1957 συμβολαίου του άλλοτε συμβολαιογράφου Πειραιώς …….., μεταγραφέντος στα βιβλία μεταγραφών του Δήμου Πειραιώς, (τ…. και α.α …..), σε συνδυασμό και προς την υπ’ αριθ ………../1962 πράξη εξοφλήσεως του αυτού ως άνω συμβολαιογράφου. Επί του άνω περιγραφομένου οικοπέδου ο πατέρας αυτών ………, ανήγειρε, με δική του φροντίδα και δαπάνες, μια διώροφη οικία, συγκείμενη εκ του ισογείου και εκ του Α υπέρ το ισόγειο ορόφου και στη συνέχεια ανεγέρθηκαν ο Β και Γ υπέρ το ισόγειο όροφοι. Ακολούθως, δυνάμει του υπ’ αριθ. …../1978 συμβολαίου της συμβολαιογράφου Πειραιώς, ……, ο ως άνω αποβιώσας ………., μεταβίβασε λόγω δωρεάς εν ζωή, προς τη θυγατέρα του ….. ……. (πρώτη των εναγομένων), κατά πλήρη κυριότητα, νομή και κατοχή το δικαίωμα του υψούν επί του δώματος του Α υπέρ το ισόγειο ορόφου, του άνω ακινήτου, ήτοι του μελλοντικώς να ανεγερθεί δευτέρου (Β) υπέρ το ισόγειο ορόφου, με ποσοστό συνιδιοκτησίας επί του οικοπέδου είκοσι τοις εκατό (20%) εξ αδιαιρέτου, δια του αυτού δε συμβολαίου, μεταγραφέντος στα βιβλία μεταγραφών του Δήμου Πειραιώς (Τ. …. και α.α …..) συνεστήθη επί του άνω ακινήτου οριζόντια ιδιοκτησία, διεπόμενη υπό των διατάξεων του Ν. 3741/1929, “περί της κατ’ ορόφους ιδιοκτησίας”, και των άρθρων 1002 και 1117 του Αστικού Κώδικα και δημιουργήθηκαν χωριστές και ανεξάρτητες οριζόντιες ιδιοκτησίες, διεπόμενες υπό των αυτών ως άνω διατάξεων. (2) Μια αυτοτελή και ανεξάρτητη οριζόντια ιδιοκτησία, διεπόμενη από τις διατάξεις του Ν. 3841/1929, που περιλαμβάνει έναν ενιαίο χώρο του υπογείου, η οποία έχει επιφάνεια μέτρα τετραγωνικά ενενήντα επτά (97) και ποσοστό συνιδιοκτησίας επί του οικοπέδου δέκα εκατοστά (10/00) εξ αδιαιρέτου, όπως αυτή εμφαίνεται στο από Γενάρη 1985 σχεδιάγραμμα κατόψεως υπογείου του πολιτικού μηχανικού ………. του οποίου ακριβές φωτοτυπικό αντίγραφο θεωρημένο από το Επαρχείο Νάξου, αφού υπεγράφη από τους άνω εμφανισθέντες και τον Συμβολαιογράφο, προσαρτάται και στην υπ’ αριθ. ……../1984 πράξη του συμβολαιογράφου Πάρου ….. , μεταγραφείσης στα βιβλία μεταγραφών του Δήμου Πάρου (Τ…. και α.α …….). Η ως άνω οριζόντια ιδιοκτησία, η οποία εσωτερικά έχει χωριστεί σε δύο χώρους, βρίσκεται επί οικοδομής, αποτελούμενης από το ισόγειο και το υπόγειο, κτισμένης επί οικοπέδου, αρτίου και οικοδομήσιμου, (πρώην αμπέλου), κειμένου κατά τη θέση “…….” της Περιφερείας του Δήμου Πάρου του Νομού Κυκλάδων, Δημοτικό Διαμέρισμα Πάρου, πρώην της περιφερείας της Κοινότητος Πάρου τέως Δήμου Πάρου εκτός των ορίων του προϋφισταμένου του έτους 1923 Οικισμού της Κοινότητος Πάρου, εκτάσεως του οικοπέδου τούτου (πρώην αμπέλου), κατά τον τίτλο κτήσεως ενός περίπου στρέμματος ή όσης εκτάσεως επί πλέον ή έλαττον είναι και κατά νεότερη καταμέτρηση και το πιο κάτω τοπογραφικό διάγραμμα, μέτρων τετραγωνικών τεσσάρων χιλιάδων τριάντα δύο (4.032) η οποία άμπελος κατά τον τίτλο κτήσεως, ήταν διηρημένη σε τρεις πεζούλες και περιείχε πέντε αμυγδαλιές, τρεις συκιές και ξηροπήγαδο και συνόρευε, κατά τον τίτλο κτήσεως, γύρωθεν: με αγρόν . ……., …… και δημόσια οδό. Το ως άνω οικόπεδο εμφαίνεται υπό τα στοιχεία ΑΒΓ ΔΕΖΗΘΙΚΛΜ Α στο από 06.07.1984 τοπογραφικό διάγραμμα του τεχνολόγου πολιτικού μηχανικού ……, το οποίο έχει προσαρτηθεί στην υπ’ αριθ. ……../1984 πράξη συστάσεως οριζοντίου ιδιοκτησίας του συμβολαιογράφου Πάρου …………. και συνορεύει, κατά το διάγραμμα τούτο βορείως επί πλευράς Α Μ Λ Κ μήκους μέτρων εξήντα εννέα (69) με κοινοτική οδό, βορειοανατολικώς επί πλευράς Α Β Γ Δ μήκους μέτρων σαράντα εννέα (49) με ιδιοκτησία …………, μεσημβρινώς επί πλευράς Δ Ε Ζ Η Θ μήκους μέτρων εκατόν τριάντα επτά (137) με ιδιοκτησία ……. και Δυτικώς επί πλευράς Κ Ι Θ μήκους μέτρων τριάντα τριών (33) με κοινοτική οδό. Η ως άνω οριζόντια ιδιοκτησία είχε περιέλθει στον αποβιώσαντα στις 3 Μαΐου 1974 πατέρα του ……., ο οποίος κατέλειπε την από 25 Οκτωβρίου 1971 δημόσια διαθήκη του η οποία συντάχθηκε ενώπιον του συμβολαιογράφου Πάρου ……, με την υπ’ αριθ. …/1971 πράξη του, και δημοσιεύθηκε με το υπ’ αριθ. ../17.05.1975 πρακτικό δημοσιεύσεως του Πρωτοδικείου Σύρου, περιήλθε σε αυτόν (… …….) κατά πλήρη κυριότητα, το άνω περιγραφόμενο οικόπεδο (άμπελος) κειμένη στη θέση “…” του Δήμου Πάρου σε συνδυασμό με την υπ’ αριθ. …./1977 πράξη αποδοχής κληρονομιάς του συμβολαιογράφου Πάρου ……., η οποία μεταγράφηκε νόμιμα στα βιβλία Μεταγραφών του Υποθηκοφυλακείου Πάρου (Τ… α.α ….), και με την υπ’ αριθ. ………./1980 πράξη διορθώσεως αποδοχής κληρονομιάς του αυτού συμβολαιογράφου, που μεταγράφηκε νόμιμα στα αυτά βιβλία μεταγραφών του Υποθηκοφυλακείου Πάρου (Τ…., α.α ….). Επί του άνω οικοπέδου συνεστήθη οριζόντια ιδιοκτησία, διεπόμενη υπό των διατάξεων του Ν.3741/1929, “περί οριζοντίου ιδιοκτησίας”, και των άρθρων 1002 και 1117 του Αστικού Κώδικα, δυνάμει της υπ’ αριθ. ……/1984 πράξης του συμβολαιογράφου Πάρου ……., μεταγραφείσας στα Βιβλία Μεταγραφών του Δήμου Πάρου (Τ. …., α.α ….), και δημιουργήθηκαν χωριστές και ανεξάρτητες οριζόντιες ιδιοκτησίες, διεπόμενες από τις ίδιες ως άνω διατάξεις μεταξύ των οποίων και η άνω περιγραφόμενη οριζόντια ιδιοκτησία του υπογείου. 3)ένας αγρός, άρτιος και οικοδομήσιμος στη θέση “….” του Δήμου Πάρου, Δ.Δ Πάρου, του Νομού Κυκλάδων, συνολικής επιφανείας, κατά τους τίτλους κτήσεως πέντε ζευγαριών, ή δέκα στρεμμάτων ή όσης επί πλέον ή έλαττον εκτάσεως είναι, επί του οποίου υπάρχει φρέαρ, μετά δεξαμενής, κατά νεότερη καταμέτρηση μέτρων τετραγωνικών οκτώ χιλιάδων πενήντα δύο (8.052), συνορευόμενος κατά τους τίτλους κτήσεως, γύρωθεν με κτήματα ………….. και με δημόσια οδό. Ο άνω αγρός, κατά τη τελευταία του καταμέτρηση, φαίνεται με τα γράμματα Δ.Ε.Ι.Λ.Δ στο τοπογραφικό διάγραμμα του τοπογράφου μηχανικού . …., σύμφωνα με το Ν. …/1977 με ημερομηνία 13.11.92, το οποίο έχει προσαρτηθεί στην υπ’ αριθ. ……/1992 πράξη της συμβολαιογράφου Πάρου ……., έχει, κατά το διάγραμμα τούτο, επιφάνεια μέτρα τετραγωνικά οκτώ χιλιάδες πενήντα δύο (8.052) και συνορεύει κατ’ αυτό: βόρεια με πλευρά Ε Ι μέτρων εκατόν πενήντα οκτώ και 0,70 (158,70) με ιδιοκτησία ………., νότια σε πλευρά Λ Δ μέτρων εκατόν είκοσι τριών και 0,75 (123,75) με ιδιοκτησία ….., ανατολικά σε πλευρά Ι Λ μέτρων πενήντα και 0,20 (50,20) με ιδιοκτησία …. .. και δυτικά σε πλευρά Ε Δ μέτρων πενήντα τριών και 0,20 (53,20) με αγροτικό δρόμο. Στον πατέρα τους . ……. είχε περιέλθει (α) εκ δωρεάς εν ζωή παρά της μητέρας του …….. ……., δυνάμει του υπ’ αριθ. ……/1973 συμβολαίου, του τότε συμβολαιογράφου Πάρου …………, που μεταγράφηκε στα Βιβλία Μεταγραφών του Υποθηκοφυλακείου Πάρου (Τ. …, α.α …), (β)εξ αγοράς παρά της ………., δυνάμει του υπ’ αριθ. ………./1975 συμβολαίου του συμβολαιογράφου Πειραιώς Ιωάννου …….. που έχει μεταγραφεί στο Υποθηκοφυλακείο Πάρου, (γ) εξ ατύπου διανομής μετά των λοιπών συγκυρίων, από τριακονταετίας και πλέον και (δ) δυνάμει της υπ’ αριθ. ……./1992 πράξης αναγνωρίσεως ορίων ακινήτου της συμβολαιογράφου Πάρου …….. μεταγραφείσας στα Βιβλία Μεταγραφών του Υποθηκοφυλακείου πάρου. 4)ένας αγρός κείμενος στη θέση “….”, του Δήμου Πάρου, Δημοτικό Διαμέρισμα Πάρου, εκτός ορίων οικισμού, πρώην της Περιφερείας της Κοινότητας τέως Δήμου Πάρου, εκτάσεως κατά τον τίτλο κτήσης τριών (3) περίπου στρεμμάτων, περιέχει ελιές, αμυγδαλιές, μια ξυλοκερατιά, αγριελιές και ληνόν, κατά δε νεότερο καταμέτρηση μέτρων τετραγωνικών οκτώ χιλιάδων εξακοσίων πενήντα (8.650) ο οποίος συνορεύει γύρωθεν, κατά τον τίτλο κτήσης, με κτήματα κληρονόμων ………., κληρονόμων …….. και με δημόσια οδό. Κατά τη τελευταία καταμέτρηση ο άνω αγρός εμφαίνεται με τα γράμματα ΑΒΓΔΕΖΗΘΙΚΛΜΝΞΑ στο από Σεπτεμβρίου 1997 τοπογραφικό διάγραμμα του πολιτικού μηχανικού ……., το οποίο αφού, υπεγράφη από τους εμφανισθέντες και τον συμβολαιογράφο, προσαρτάται στο ως άνω συμβόλαιο, έχει κατ’ αυτό επιφάνεια μέτρα τετραγωνικά οκτώ χιλιάδες εξακόσια πενήντα (8.650) και συνορεύει: βορειοδυτικώς επί πλευράς Κ Λ μήκους μέτρων 35 με ιδιοκτησία ……, βορειανατολικώς επί πλευράς τεθλασμένης Λ Μ Ν Ξ συνολικού μήκους μέτρων 17850 με ιδιοκτησία ……, νοτιοανατολικώς επί πλευράς Ξ Ο Α μήκους μέτρων 50,50 με ιδιοκτησία …….. Ι, νοτίως επί πλευράς Α Β μήκους μέτρων 11 με αγροτική οδό και νοτιοδυτικώς επί τεθλασμένης πλευράς Β Γ Δ Ε Ζ Η Θ Ι Κ συνολικού μήκους μέτρων 20850 με ιδιοκτησία …….. Στον πατέρα τους ……. ο άνω αγρός περιήλθε, κατά πλήρη εκ κληρονομιάς του κατά την 3 Μαΐου του 1974 αποβιώσαντος στη Παροικία της Πάρου, πατρός του ………….., δυνάμει δημοσίας διαθήκης, την οποίαν συνέταξε με την υπ’ αριθ. …/1971 πράξη του ο Συμβολαιογράφος Πάρου ……, η οποία δημοσιεύθηκε με το υπ’ αριθ. ……../17.05.1974 πρακτικού δημοσιεύσεως του Πρωτοδικείου Σύρου, την κληρονομία του οποίου αποδέχθηκε με την υπ’ αριθ. …./1977 δήλωση αποδοχής κληρονομιάς του συμβολαιογράφου Πάρου ….., που μεταγράφηκε νόμιμα στα βιβλία μεταγραφών του Υποθηκοφυλακείου Πάρου (Τ. .., α.α ..). Στον . ……. είχε περιέλθει ο άνω αγρός εξ αγοράς δυνάμει του υπ’ αριθ. …/1942 συμβολαίου του τότε συμβολαιογράφου Πάρου ….., που μεταγράφηκε νόμιμα στα βιβλία μεταγραφών του τέως Δήμου Πάρου (Τ.., α.α …), 5) ένας αγρός, μη άρτιος και οικοδομήσιμος, ονομαζόμενος “…..”, κείμενος στη θέση “….” του Δήμου Πάρου, Δημοτικό Διαμέρισμα Πάρου, εκτός ορίων οικισμού, πρώην της Περιφερείας της Κοινότητος, τέως Δήμου Πάρου, έκτασης κατά τον τίτλο κτήσεως, επτά (7) στρεμμάτων και κατά νεότερη καταμέτρηση μέτρων τετραγωνικών δύο χιλιάδων (2000) ο οποίος συνορεύει, κατά τον τίτλο κτήσεως γύρωθεν: με κτήματα ……… και με δημόσια οδό. Ο εν λόγω αγρός περιήλθε στον πατέρα τους . ……. κατά πλήρη κυριότητα, (α) εκ δωρεάς εν ζωή, συσταθείσας παρά της μητέρας του …………, δυνάμει του υπ’ αριθ. …../1973 συμβολαίου του συμβολαιογράφου Πάρου ………, μεταγραφέντος στα Βιβλία Μεταγραφών του Υποθηκοφυλακείου Πάρου (Τ….., α.α ….), στην οποίαν μητέρα του .. ……. είχε περιέλθει ποσοστόν εξ αδιαιρέτου το άνω αγρού, εξ αγοράς παρά του …. ……., δυνάμει του υπ’ αριθ ……./1943 συμβολαίου του τότε συμβολαιογράφου Πάρου ……….ταράτου, μεταγραφέντος στα βιβλία μεταγραφών του τέως Δήμου Πάρου (Τ…., α.α 406), (β) εξ αγοράς παρά της ……, δυνάμει του υπ’ αριθ. …./1975 συμβολαίου του συμβολαιογράφου Πειραιώς ………., μεταγραφέντος στα αυτά βιβλία μεταγραφών, στην οποίαν …….. είχε περιέλθει ποσοστόν εξ αδιαιρέτου του άνω αγρού εκ κληρονομίας της κατά την 25 Φεβρουαρίου 1932 αποβιωσάσης, στην Πάρο, μητέρας της ……….. και (γ) εξ άτυπης διανομής με τους λοιπούς συγκυρίους, από τριακονταετίας και πλέον. Τα ανωτέρω ακίνητα περιήλθαν στην συγκυριότητα των διαδίκων λόγω κληρονομικής εξ αδιαθέτου διαδοχής του αποβιώσαντα την 25.3.2007 πατέρα τους . ……., κληρονομία την οποία αποδέχθηκαν με την υπ’ αριθ. …/7.10.2008 πράξη δήλωσης αποδοχής κληρονομίας του Συμβολαιογράφου Πειραιά, . ……, την οποία μετέγραψαν νόμιμα, α)στα βιβλία μεταγραφών του Υποθηκοφυλακείου Πειραιά (τ….., αριθ. …/20.10.2008 (βλ. Από 11/1/2018 φύλλο Κτηματολογικού Γραφείου Πειραιά) και β)στα βιβλία μεταγραφών του Υποθηκοφυλακείου Πάρου (τ. .. αριθ. …./16.1.2018). Περαιτέρω, από όλα τα προαναφερόμενα αποδεικτικά στοιχεία, λαμβανομένης υπόψη της θέσης, έκτασης και των λοιπών εκτιθέμενων ιδιοτήτων ,αποδεικνύεται πλήρως, κατά την κρίση του Δικαστηρίου, ότι κατά τον επίδικο χρόνο συζήτησης της υπό κρίση αγωγής οι πραγματικές αξίες των ως άνω επίκοινων διανεμητέων ακινήτων, ανέρχονται αντιστοίχως σε: 1)58.964 (57.857 + 1107) ευρώ, αξία του διαμερίσματος και του δικαιώματος υψούν, όπως δεν αμφισβητείται, 2)71.500 ευρώ, διαμέρισμα του υπογείου στην Πάρο, όπως δεν αμφισβητείται, 3)149.680 ευρώ (αγρός στη θέση “….” Πάρου), 4)55.850 ευρώ (αγρός στη θέση “…” Πάρου), 5)8.874 ευρώ (αγρός στη θέση “…”, όπως δεν αμφισβητείται. Την ιδία ως άνω αξία προσδιόρισε και ο μάρτυρας του ενάγοντα – εφεσίβλητου, …….. (βλ. 637/2019 ένορκη βεβαίωση). Ο περί του αντιθέτου ισχυρισμός των εναγομένων – εκκαλούντων ότι η πραγματική αξία των αγρών στη θέση “…” Δ.Πάρου (επιφανείας μ.τ 8052 υπ’ αριθ. 3) και στη θέση “… Δ.Πάρου (υπ’ αριθμ. 4) ανέρχεται αντιστοίχως, σε α)300.000 ευρώ και β)580.000 ευρώ, είναι αβάσιμος και αναπόδεικτος, δεδομένου ότι τα επικαλούμενα συγκριτικά στοιχεία είναι ελλιπή, ασαφή και ανεπαρκή, αφού από αυτά, σε συνδυασμό με τα λοιπά αποδεικτικά στοιχεία, δεν συνάγονται βέβαια και ασφαλώς οι πραγματικά ισχύουσες αξίες παρόμοιων ακινήτων (πράγματι πωληθέντων), κατά τον επίδικο χρόνο της συζήτησης της υπό κρίση αγωγής. Οι διάδικοι δεν συμφωνούν ούτε στον τρόπο αξιοποίησης των επίκοινων, ούτε στην εξώδικη διανομή τους, όπως τούτο συνάγεται και από την έλλειψη οιασδήποτε πρότασης από την έναρξη της αντιδικίας αυτών (διαδίκων), είτε περί εξώδικης λύσης της κοινωνίας είτε και συγκεκριμένου αιτήματος ενώπιον του δικάζοντος την υπό κρίση αγωγή Δικαστηρίου, ιδίως από τις εναγόμενες – εκκαλούσες που αμφισβητούν την ως άνω έλλειψη συμφωνίας, καθώς θεωρούν ότι η εκποίηση των ακινήτων με την δια πλειστηριασμού εκούσια πώληση είναι ασύμφορη ιδίως για τους υπ’ αρ. 3 και 4 ως άνω αγρούς, ισχυρισμός όμως που προβάλλεται αλυσιτελώς, εφόσον κατ’ άρθρο 795, 798 και 799 Α.Κ ορίζεται ότι κάθε κοινωνός έχει δικαίωμα να απαιτήσει τη λύση της κοινωνίας με διανομή, προσφεύγοντας και δικαστικά και ουδόλως αποτελεί προϋπόθεση της διανομής να είναι αυτή οικονομικά συμφέρουσα, υπό την έννοια ότι θα πρέπει να επιφέρει άμεσο και εμφανές οικονομικό όφελος για τους κοινωνούς, αφού σκοπός της διανομής δεν είναι η καλύτερη δυνατή εκμετάλλευση του πράγματος, αλλά η λύση της κοινωνίας (Εφ.Θεσσαλ. 983/2021 ΝΟΜΟΣ). Με βάση τα ανωτέρω, το Δικαστήριο, λαμβάνοντας υπόψη τον αριθμό, τη θέση, το είδος, την έκταση και τα λοιπά αναφερόμενα χαρακτηριστικά των επίκοινων ακινήτων, όπως και τα ποσοστά συγκυριότητας των διαδίκων κρίνει, με βάση τους κανόνες της λογικής και τα διδάγματα της κοινής πείρας, ότι είναι προδήλως ανέφικτη και ασύμφορη η αυτούσια διανομή αυτών (επίκοινων διανεμητέων ακινήτων). Τούτο, διότι, α)η διανομή του επίκοινου διαμερίσματος που βρίσκεται στον Πειραιά επί της οδού … αριθμός …. επιφανείας μ.τ 113.38 σε τέσσερα (4) μέρη ανάλογα με τις μερίδες των κοινωνών-διαδίκων (¼ εξ αδιαιρέτου ο καθένας), είναι προδήλως ανέφικτη, και ασύμφορη, καθώς θα έχει ως αποτέλεσμα να καταστεί ακατάλληλη (η οριζόντια ιδιοκτησία) για τη χρήση που κατασκευάστηκε (κατοικία) και την ουσιώδη μείωση της αξίας της, εφόσον από τη διανομή αυτή, κατά τους ισχύοντες πολεοδομικούς κανόνες αλλά σε συνδυασμό με τους κανόνες της λογικής και τα διδάγματα της κοινής πείρας, είναι αδύνατη η λειτουργική αυτοτέλεια και αξιοποίηση κάθε επιμέρους ιδιοκτησίας κατάλληλης για τη χρήση που κατασκευάστηκε και επιπλέον επιφέρει ουσιώδη μείωση της αξίας των μερίδων του κάθε κοινωνού. Ομοίως η κατάτμηση της οριζόντιας ιδιοκτησίας του υπογείου στην νήσο Πάρο, επιφανείας μ.τ 97, σε μέρη ανάλογα με τις μερίδες των κοινωνών (¼ εξ αδιαιρέτου ο καθένας) είναι προφανώς τεχνικά αδύνατη, αλλά και σε κάθε περίπτωση οικονομικά ασύμφορη. Επίσης το κόστος κατασκευής κάθε επιμέρους ιδιοκτησίας, κατά τα διδάγματα της κοινής πείρας, είναι πολύ υψηλό σε σύγκριση με το κόστος κατασκευής ή επισκευής του ενιαίου διανεμητέου, αφενός επειδή στην τελευταία ορισμένες εγκαταστάσεις είναι κοινές, όπως είσοδος, κλίμακα, ο ανελκυστήρας, χώρος ύδρευσης και η τοποθέτηση μετρητή της ΔΕΗ, τα τέλη σύνδεσης με το δίκτυο της ύδρευσης και της αποχέτευσης, η τοποθέτηση συστήματος κλιματισμού, ενώ στις μικρότερες κατασκευές οι υπεργολάβοι-κατασκευαστές και οι προμηθευτές των οικοδομικών υλικών καταλογίζουν υψηλότερες αμοιβές, επίσης για κάθε μία από τις επιμέρους ιδιοκτησίες θα απαιτηθεί η σύνταξη μελετών και η έγκρισή τους από τις αρμόδιες υπηρεσίες της Διεύθυνσης Πολεοδομίας, της Διεύθυνσης Πυροσβεστικής, της Διεύθυνσης Υγιεινής, γεγονός που καθιστά ασύμφορη για τους κοινωνούς την ανοικοδόμηση και αυτοτέλεια με τον παραπάνω τρόπο, β)Όσον αφορά τους αγρούς στη θέση “…” Δήμου Πάρου επιφανείας μ.τ 8052, εκτός οικισμού, εκτός ΖΟΕ και εντός ΓΠΣ Πάρου και στη θέση “….”, Δήμου Πάρου, εκτός οικισμού, εκτός ΖΟΕ και εντός ΓΠΖ, η κατάτμησή τους σε μέρη ανάλογα προς τις μερίδες των κοινωνών, αφενός θα οδηγήσει σε ανεπίτρεπτο σχηματισμό μη άρτιων γηπέδων (με εμβαδόν κάτω των 4000 μ) και αφετέρου το άθροισμα της αξίας των τμημάτων που θα προέλθουν από την κατάτμηση θα είναι ασυγκρίτως κατώτερο από την αξία των επικοίνων ως ενιαίων. Συνακόλουθα, η αυτούσια διανομή κρίνεται ότι είναι προδήλως αδύνατη, χωρίς να είναι απαραίτητο να διαταχθούν αποδείξεις για να διαπιστωθεί το εφικτό αυτής (ΑΠ 619/2022 ΝΟΜΟΣ). Κατά συνέπεια, πρέπει να γίνει δεκτή η αγωγή ως βάσιμη και κατ’ ουσίαν και να διαταχθεί η λύση της μεταξύ των διαδίκων κοινωνίας με την, κατά το άρθρο 480 παρ. 1 Κ.Πολ.Δ, αυτούσια διανομή των επίδικων κοινών ακινήτων με δημόσιο πλειστηριασμό και η διανομή του πλειστηριάσματος στους διαδίκους κατά τα μερίδια της συγκυριότητάς τους. Επίσης πρέπει να διορισθεί συμβολαιογράφος ως υπάλληλος επί του πλειστηριασμού, τόσο για το ακίνητο που βρίσκεται στη περιφέρεια Πειραιά, όσο και για τα ακίνητα που βρίσκονται στην Πάρο, κατά τα ειδικότερα οριζόμενα στο διατακτικό (Εφ.Δωδ. 43/2015, Εφ.Πειρ. 59/2014, ΝΟΜΟΣ, αντίθετες ,ΑΠ 733/2010, Εφ.Αθ 3699/2013 ΝΟΜΟΣ, Χ. Απαλαγάκη, Στ. Σταματόπουλος Ο Νέος Κώδικας Πολιτικής Δικονομίας Ερμηνεία κατ’ άρθρο μετά τους Ν. 4842 και 4855/2021, άρθ. 484 σελ. 1548 αρ. 4). Τα έξοδα της δίκης διανομής βαρύνουν τη διανεμητέα περιουσία, όπως κάθε δαπάνη για το κοινό πράγμα (άρθρο 794 ΑΚ), με την έννοια του καταλογισμού τους σε βάρος όλων των διαδίκων,, ανάλογα με το ποσοστό της συγκυριότητάς τους επί των διανεμητέων ακινήτων. Δικαστικά δε και εξώδικα έξοδα της δίκης διανομής είναι τα αναγκαία έξοδα (άρθρο 189 Κ.Πολ.Δ), που έγιναν από όλους τους διαδίκους για την περάτωση της διανομής ανεξάρτητα από την ιδιότητα με την οποία λαμβάνει μέρος στη δίκη εκείνος που τα κατέβαλε. Ο καθορισμός της αμοιβής του δικηγόρου για τη σύνταξη της αγωγής διανομής και των επί αυτής προτάσεων καθορίζεται με βάση την αξία της αντίστοιχης ιδανικής μερίδας του ενάγοντος επί της διανεμητέας περιουσίας που αξιώνεται με την αγωγή. Τα έξοδα της δίκης διανομής βαρύνουν τη διανεμητέα περιουσία, όπως κάθε δαπάνη για κοινό πράγμα (ΑΚ 794), με την έννοια του καταλογισμού τους σε βάρος και των δύο διαδίκων μερών, ανάλογα με το ποσοστό συγκυριότητάς τους στο διανεμητέο κοινό πράγμα. Ως δικαστικά έξοδα και έξοδα της δίκης διανομής νοούνται τα αναγκαία έξοδα που έγιναν από όλους τους διαδίκους για την περάτωση της διανομής, ανεξάρτητα από την ιδιότητα με την οποία συμμετέχει στη δίκη εκείνος που τα κατέβαλε. Ο καθορισμός της αμοιβής του δικηγόρου για τη σύνταξη αγωγής διανομής και προτάσεων σε αυτή θα γίνει με βάση την αξία της ιδανικής μερίδας του ενάγοντος που αξιώνει με την αγωγή (Εφ.Θεσσαλ. 480/2021 ΝΟΜΟΣ, Χ. Απαλαγάκη/Στ.Σταματόπουλος ό.π, άρθ. 478 σελ. 1506 αρ. 93, 94). Ενόψει τούτων, τα αναγκαία δικαστικά και εξώδικα έξοδα για τη διεξαγωγή της παρούσας δίκης σύμφωνα με τις σχετικές διατάξεις των άρθρων 58 παρ. 3, 63 παρ. 1 περ. 1Β, 64, 68 παρ. 1 και 2 και 69 παρ. 1, Παραρτήματα του Κώδικα Δικηγόρων (ν. 4194/2013) ανέρχονται: 1)για τον ενάγοντα ήτοι, η συνολική δαπάνη της δίκης διανομής ανέρχεται σε 14.100,255 ευρώ, εκ των οποίων αναλογεί στις εναγόμενες το συνολικό ποσό των 10.575,1912 ευρώ και ειδικότερα, βάσει της ιδανικής μερίδας κάθε μιας από τις εναγόμενες, το ποσό των (14.100,255 Χ 85.939/343.756) 3523,06375 ευρώ κάθε μία (από τις εναγόμενες) ενώ στον ενάγοντα το ποσό των 3525,06375 ευρώ. Μετά τον συμψηφισμό και από τα δύο μέρη των αντίθετων απαιτήσεών τους κατά το μέρος που καλύπτονται δεν απομένει να οφείλεται από τις εναγόμενες στον ενάγοντα, για τα δικαστικά έξοδα που έγιναν στην προκειμένη δίκη.

Στην προκειμένη περίπτωση αποδείχθηκε ότι η αξία των διανεμητέων επίδικων ακινήτων, κατά τον χρόνο άσκησης της αγωγής, κατ’ ελεύθερη κρίση του Δικαστηρίου ανέρχονταν σε 344.868 ευρώ. Ενόψει των προαναφερομένων, τα δικαστικά και εξώδικα έξοδα, όσον αφορά τη διανομή των ως άνω επιδίκων ακινήτων, ανήλθαν: α)για τον ενάγοντα (αξία ιδανικής μερίδας ενάγοντα: 344.868Χ25%=86.217 ευρώ, αξία ιδανικής μερίδας κάθε μιας από τις εναγόμενες, 344.868Χ25%=86.217 για κάθε μια εναγόμενη), [(συμπεριλαμβανομένου του δικαστικού ενσήμου, σύνταξη αγωγής και προτάσεων στη δίκη επί της οποίας εκδόθηκε η υπ’ αριθ. 5480/2018 παραπεμπτική απόφαση Μ.Πρ.Πειρ, στη δίκη επί του Πρωτοβάθμιου Δικαστηρίου (σύνταξη προτάσεων) και ενώπιον του Εφετείου, παραστάσεις στο ακροατήριο, κλήση προς συζήτηση, επιδόσεις, εγγραφή στα βιβλία διεκδικήσεων, λήψη σχετικών πιστοποιητικών και λοιπά έξοδα, 86.217/344.868Χ6% επί του αντικειμένου της διαφοράς δηλ.επί του ποσοστού συγκυριότητας του στη διανεμητέα περιουσία)], στο συνολικό ποσό των 15.043,83 ευρώ και β)για τις εναγόμενες (4% επί του αντικειμένου της διαφοράς για σύνταξη προτάσεων στο Δικαστήριο αυτό, σύνταξη εφέσεως και επί πλέον παράσταση στο ακροατήριο και λοιπά έξοδα), στο ποσό συνολικά των 10.711,54 ευρώ, ήτοι συνολική δαπάνη για τη δίκη διανομής ανέρχεται συνολικά σε 25.755,37 ευρώ, εκ των οποίων αναλογεί σε κάθε μια από τις εναγόμενες, βάσει της ιδανικής τους μερίδας, το ποσό των (25.755 Χ 86.217/344.868) 6.438,84 ευρώ και στον ενάγοντα το ποσό (25.755,37 Χ 86.217/344.868) 6.438,84 ευρώ. Μετά τον συμψηφισμό και από τα δύο μέρη των αντίθετων απαιτήσεών τους κατά το μέρος που καλύπτονται, απομένει να οφείλεται από τις εναγόμενες στον ενάγοντα, για τα δικαστικά έξοδα που έγιναν στην προκείμενη δίκη, το συνολικό ποσό των (25.755,37 – 10.711,54) 15.043,83, το οποίο και πρέπει να καταδικαστούν να καταβάλλουν αυτές (εναγόμενες – εκκαλούσες) και δη κάθε μια από αυτές το ποσό των 3.760,95 ευρώ (Εφ.Θεσσαλ. 480/2021 ό.π, Εφ.Αιγ. 15/2019 ΝΟΜΟΣ).

ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ

Δέχεται τυπικά και κατ’ ουσίαν την από 1.4.2021 (αριθ.καταθ. ……/ 2021) έφεση κατά της υπ’ αριθ. 3671/2020 οριστικής απόφασης του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Πειραιά.

Διατάσσει την επιστροφή του e-παραβόλου ……., ποσού 150 ευρώ στις εκκαλούσες.

Εξαφανίζει την εκκαλούμενη.

Κρατεί και Δικάζει κατ’ ουσίαν την από 3.10.2017 αγωγή.

Δέχεται την από 3.10.2017 (αριθ.καταθ. …………/10.10.2017) αγωγή.

Διατάσσει τη λύση της μεταξύ των διαδίκων υφισταμένης κοινωνίας με την δια πλειστηριασμού πώληση των κάτωθι ακινήτων:

1)Μιας οριζόντιας ιδιοκτησίας (διαμερίσματος) του ισογείου, κτισμένης επί πολυωρόφου οικοδομής, κείμενης στον Πειραιά, το οποίο εμφαίνεται στην κάτοψη του ισογείου ορόφου, του πολιτικού μηχανικού ………., που έχει επισυναφθεί στο υπ’ αριθ. …/1978 συμβόλαιο της συμβολαιογράφου Πειραιώς, ………., έχει επιφάνεια τετραγωνικά εκατόν δέκα τριών και 0,38 (113,38) και συνορεύει: βορείως με την οδό ………, νοτίως με αυλή και πέραν αυτής με ιδιοκτησία …….., ανατολικώς με ιδιοκτησία ……. και δυτικώς με ιδιοκτησία …….. και .. και ……. (με αριθμό ΚΑΕΚ: ………). Η ως άνω ιδιοκτησία ευρίσκεται επί πολυώροφης οικοδομής, κτισμένης επί οικοπέδου, (με αριθμό ΚΑΕΚ: …), κειμένου στον Πειραιά, εντός του εγκεκριμένου σχεδίου της πόλεως Πειραιώς, της Περιφέρειας του Δήμου Πειραιώς, στη θέση “…” του Συνοικισμού …………. , επί της ανωνύμου παρόδου της οδού …., ονομαζόμενης ήδη οδού …., επί της οποίας φέρει τον αριθμό …., κατά δε τον τίτλο κτήσεως της Περιφερείας τέως Δήμου Πειραιώς και μετέπειτα Δήμου Αγίου Ιωάννου Ρέντη εκτάσεως του οικοπέδου της κατά την τελευταία καταμέτρηση, μέτρων τετραγωνικών εκατόν τριάντα έξι και 0,54 (136,54). Το ανωτέρω οικόπεδο εμφαίνεται, κατά την τελευταία καταμέτρηση και κατά το συνημμένο στην υπ’ αριθ. …/1978 πράξη της συμβολαιογράφου Πειραιά … …, ως άνω διάγραμμα του πολιτικού μηχανικού ……, με τα κεφαλαία αλφαβητικά στοιχεία Α Β Γ Δ Ε Ζ Α και συνορεύει: βορείως με την οδό …., επί προσώπου Α Β μέτρων ένδεκα και 0,70 (11,70) και Γ Δ μέτρων δύο και 0,30 (2,30), νοτίως επί πλευράς Ε Ζ μέτρων ένδεκα και 0,50 (11,50) με ιδιοκτησία …………, Ανατολικώς επί πλευράς Α Ζ μέτρων δέκα τριών και 0,10 (13,10) με ιδιοκτησία …….. και δυτικώς επί τεθλασμένης πλευράς Β Γ και Δ Ε μέτρων δέκα και 0,10 (10,10) συν δύο και 0,15 (2,15) με ιδιοκτησίες ……… και … και ………….

2)Μιας αυτοτελούς και ανεξάρτητης οριζόντιας ιδιοκτησίας, διεπόμενης υπό των διατάξεων του Ν. 3741/1929, που περιλαμβάνει έναν ενιαίο χώρο του υπογείου, η οποία έχει επιφάνεια μέτρα τετραγωνικά ενενήντα επτά (97), όπως αυτή εμφαίνεται στο από Γενάρη 1985 σχεδιάγραμμα κατόψεως, υπογείου του πολιτικού μηχανικού …….. .. και προσαρτάται και στην υπ’ αριθ. ………./1984 πράξη του συμβολαιογράφου Πάρου …….. Η ως άνω οριζόντια ιδιοκτησία, βρίσκεται επί οικοδομής, αποτελούμενης από το ισόγειο και το υπόγειο, κτισμένης επί οικοπέδου, αρτίου και οικοδομήσιμου (πρώην αμπέλου), κειμένου κατά τη θέση “….” της Περιφερείας του Δήμου Πάρου του Νομού Κυκλάδων, Δημοτικό Διαμέρισμα Πάρου, πρώην της περιφερείας της Κοινότητας Πάρου τέως Δήμου Πάρου εκτός των ορίων του προϋφισταμένου του έτους 1923 Οικισμού της Κοινότητας Πάρου, εκτάσεως του οικοπέδου τούτου (πρώην αμπέλου), κατά νεότερη καταμέτρηση μέτρων τετραγωνικών τεσσάρων χιλιάδων τριάντα δύο (4.032) .Το ως άνω οικόπεδο εμφαίνεται υπό τα στοιχεία Α Β Γ Δ Ε Ζ Η Θ Ι Κ Λ Μ Α στο από 06.07.1984 τοπογραφικό διάγραμμα του τεχνολόγου μηχανικού …………. και συνορεύει, κατά το διάγραμμα τούτο βορείως επί πλευράς Α Μ Λ Κ μήκους μέτρων εξήντα εννέα (69) με κοινοτική οδό, βορειοανατολικώς επί πλευράς Α Β Γ Δ μήκους μέτρων σαράντα εννέα (49) με ιδιοκτησία ………, μεσημβρινώς επί πλευράς Δ Ε Ζ Η Θ μήκους μέτρων εκατόν τριάντα επτά (137) με ιδιοκτησία Δημητρίου ……. και Δυτικώς επί πλευράς Κ Ι Θ μήκους μέτρων τριάντα τριών (33) με κοινοτική οδό.

3)Ενός αγρού, άρτιου και οικοδομήσιμου, στη θέση “……..” του Δήμου Πάρου, Δ.Δ Πάρου, του Νομού Κυκλάδων, συνολικής επιφάνειας, κατά νεότερη καταμέτρηση μέτρων τετραγωνικών οκτώ χιλιάδων πενήντα δύο (8.052), που εμφαίνεται με τα γράμματα Δ.Ε.Ι.Λ.Δ στο τοπογραφικό διάγραμμα του τοπογράφου μηχανικού …….., σύμφωνα με το Ν. 651/1977 με ημερομηνία 13.11.1992 και συνορεύει κατ’ αυτό: βόρεια σε πλευρά Ε Ι μέτρων εκατόν πενήντα οκτώ και 0,70 (158,70) με ιδιοκτησία ….. ., νότια σε πλευρά Λ Δ μέτρων εκατόν είκοσι τριών και 0,75 (123,75) με ιδιοκτησία . ……., ανατολικά σε πλευρά Ι Λ μέτρων πενήντα και 0,20 (50,20) με ιδιοκτησία .. ……. και δυτικά σε πλευρά Ε Δ μέτρων πενήντα τριών και 0,20 (53,20) με αγροτικό δρόμο

4)Ενός αγρού κείμενου στην θέση “…” του Δήμου Πάρου, Δημοτικό Διαμέρισμα Πάρου, εκτός ορίων οικισμού, πρώην της Περιφερείας της Κοινότητας τέως Δήμου Πάρου, εκτάσεως κατά νεότερη καταμέτρηση μέτρων τετραγωνικών οκτώ χιλιάδων εξακοσίων πενήντα (8.650) που εμφαίνεται με τα γράμματα Α Β Γ Δ Ε Ζ Η Θ Ι Κ Λ Μ Ν Ξ Α στο από Σεπτεμβρίου 1997 τοπογραφικό διάγραμμα του πολιτικού μηχανικού …….., και συνορεύει κατ’ αυτό: βορειοδυτικώς επί πλευράς Κ Λ μήκους μέτρων 35 με ιδιοκτησία …., βορειοανατολικώς επί πλευράς τεθλασμένης Λ Μ Ν Ξ συνολικού μήκους μέτρων 17850 με ιδιοκτησία …., νοτιοανατολικώς επί πλευράς Ξ Ο Α μήκους μέτρων 50,50 με ιδιοκτησία ………, νοτίως επί πλευράς Α Β μήκους μέτρων 11 με αγροτική οδό και νοτιοδυτικώς επί τεθλασμένης πλευράς Β Γ Δ Ε Ζ Η Θ Ι Κ συνολικού μήκους μέτρων 20850 με ιδιοκτησία Μιχαήλ …….

5)Ενός αγρού, μη άρτιου και μη οικοδομήσιμου, ονομαζόμενος “…….”, κείμενο στη θέση “……….” του Δήμου Πάρου, Δημοτικό Διαμέρισμα Πάρου, εκτός ορίων οικισμού, πρώην της Περιφερείας της Κοινότητας, τέως Δήμου Πάρου, εκτάσεως, κατά νεότερη καταμέτρηση μέτρων τετραγωνικών δύο χιλιάδων (2.000) ο οποίος συνορεύει, κατά τον τίτλο κλήσεως γύρωθεν: με κτήματα ………….. και με δημόσια οδό και τη διανομή του πλειστηριάσματος που θα επιτευχθεί μεταξύ των διαδίκων κατά τη μερίδα συγκυριότητας του καθενός, δηλαδή κατά ποσοστό 25% στον ενάγοντα και 25% σε έκαστη από τις εναγόμενες.

Ορίζει ως υπάλληλο διενέργεια του πλειστηριασμού για μεν το ακίνητο, το οποίο ευρίσκεται στην περιφέρεια του Πειραιά την συμβολαιογράφο ……………, και σε περίπτωση κωλύματός της το νόμιμο αναπληρωτή της, για δε τα ακίνητα τα οποία ευρίσκονται στην Πάρο, στη συμβολαιογράφο ……: ……… και σε περίπτωση κωλύματος τον νόμιμο αναπληρωτή της.

Επιβάλλει τα δικαστικά έξοδα των διαδίκων σε βάρος της διανεμητέας περιουσίας, τα οποία ορίζει συνολικά σε είκοσι πέντε χιλιάδες επτακόσια πενήντα πέντε ευρώ και τριάντα επτά λεπτά (25.755,37), από τα οποία καταλογίζει στον ενάγοντα – εφεσίβλητο το ποσό των έξι χιλιάδων τετρακοσίων τριάντα οκτώ ευρώ και ογδόντα τεσσάρων λεπτών (6.438,84) και σε κάθε μια από τις εκκαλούσες – εναγόμενες το ποσό των έξι χιλιάδων τετρακοσίων τριάντα οκτώ ευρώ και 84 λεπτών (6.438,84).

Συμψηφίζει αμοιβαίως τα παραπάνω ποσά δικαστικών εξόδων και

Υποχρεώνει τις εκκαλούσες – εναγόμενες να καταβάλουν στον ενάγοντα – εφεσίβλητο την προκύπτουσα υπέρ αυτού διαφορά των δέκα πέντε χιλιάδων σαράντα τριών ευρώ και ογδόντα τριών λεπτών (15.043,83) και συγκεκριμένα το ποσό των τριών χιλιάδων επτακοσίων εξήντα ευρώ και ενενήντα τεσσάρων λεπτών (3.760,94).

Κρίθηκε, αποφασίσθηκε στον Πειραιά στις 30.11.2023.

Η ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΕΦΕΤΩΝ Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ

Δημοσιεύθηκε δε στις 31 Ιανουαρίου 2024 σε έκτακτη και δημόσια συνεδρίαση στο ακροατήριο του Δικαστηρίου αυτού με άλλη σύνθεση, λόγω μεταθέσεως και αναχωρήσεως της Εφέτου, Φωτεινής Μάμαλη, αποτελούμενη από τους Δικαστές Θεώνη Μπούρη, Πρόεδρο Εφετών, Σοφία Καλούδη και Νικόλαο Κουτρούμπα, Εφέτες και με Γραμματέα την Κ.Σ., λόγω συνταξιοδοτήσεως και αναχωρήσεως της Γραμματέως Τ.Λ., με απόντες τους διαδίκους και τους πληρεξούσιους αυτών δικηγόρους.

Η ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΕΦΕΤΩΝ Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ