Αριθμός 32/2024
ΤΟ ΤΡΙΜΕΛΕΣ ΕΦΕΤΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΩΣ
Τμήμα 2ο
Αποτελούμενο από τους Δικαστές Βασίλειο Παπανικόλα, Πρόεδρο Εφετών, Σταυρούλα Λιακέα, Εφέτη και Χρυσή Φυντριλάκη, Εφέτη-Εισηγήτρια και από τη Γραμματέα Κ.Σ.
Συνεδρίασε δημόσια στο ακροατήριο του την …….., για να δικάσει την υπόθεση μεταξύ των:
ΕΚΚΑΛΟΥΝΤΟΣ: Ελληνικού Δημοσίου, νομίμως εκπροσωπούμενου από τον Υπουργό Οικονομικών (ΑΦΜ …….) και ήδη από 1.1.2017 από την Ανεξάρτητη Αρχή Δημοσίων Εσόδων (ΑΦΜ ….), ως εκπροσώπου του Δημοσίου, η οποία εδρεύει στην Αθήνα και εκπροσωπείται νόμιμα από τον Διοικητή αυτής, που κατοικοεδρεύει στην Αθήνα (οδός .. …..) και στην προκειμένη περίπτωση από τον Προϊστάμενο της Δ.Ο.Υ. ΦΑΕ Πειραιά αντίστοιχα, το οποίο εκπροσωπήθηκε από τη δικαστική πληρεξουσία ΝΣΚ Σπυριδούλα Φωτοπούλου
ΕΦΕΣΙΒΛΗΤΟΥ: ………., δικηγόρου, ως συνδίκου της ένωσης των πιστωτών της πτωχής εταιρίας με την επωνυμία «……….», κατοίκου …… Αττικής (οδός ………), ο οποίος παραστάθηκε αυτοπροσωπως ως δικηγόρος.
Με την -κατατεθείσα ενώπιον του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς- από 8.11.2017 (ΓΑΚ/ΕΑΚ ……../2017) κλήση του Ελληνικού Δημοσίου, προσδιορίστηκαν να συζητηθούν κατά τη δικάσιμο της 6ης.12.2017, οι αντιρρήσεις περί μεταρρυθμίσεως του από 2.8.2017 Πίνακα Διανομής του …….., δικηγόρου Πειραιώς, συνδίκου της ένωσης των πιστωτών της πτωχής εταιρίας με την επωνυμία «……….», κατόπιν εκδόσεως της υπ΄ αριθμ ……../8.11.2017 έκθεσης της κ. Εισηγητριας του Τμήματος Πτωχεύσεων του Πρωτοδικείου Πειραιά με την οποία παραπέμφθηκαν οι παραπάνω αντιρρήσεις ενώπιον του προαναφερόμενου Δικαστηρίου, το οποίο, συζητήσεως γενομένης, και αφού συνεκδίκασε τις ως άνω αντιρρήσεις και την ασκηθείσα κατά τη συζήτηση στο ακροατήριο πρόσθετη παρέμβαση υπερ του Ελληνικού Δημοσίου των . …. . ……, κατοίκου …….. Αττικής, 2) ……..κατοίκου ….., 3) ………… κατοίκου …… ….. και 4) …….., κατοίκου ……. Αττικής, εξέδωσε την υπ΄ αριθμ 4275/2018 απόφασή του, με την οποία απέρριψε την πρόσθετη παρέμβαση και παράπεμψε τις αντιρρήσεις προς εκδίκαση σε έτερη συνεδρίαση αυτού, κατά τη νέα τακτική διαδικασία της αμφισβητούμενης δικαιοδοσίας, όπως αυτή διαμορφώθηκε μετά το ν. 4335/2015.
Με την από 16.11.2018 (ΓΑΚ/ΕΑΚ ………./2018) κλήση του Ελληνικού Δημοσίου, κατατεθείσα ενώπιον του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς, η υπόθεση προσδιορίσθηκε να συζητηθεί στη δικάσιμο της 17ης.5.2019, οπότε συζητήσεως γενομένης εκδόθηκε η υπ΄αριθμ. 381/2020 απόφαση του ως άνω Δικαστηρίου, που απέρριψε τις ως άνω αντιρρήσεις και την από 28.12.2018 (ΓΑΚ/ΕΑΚ ……/2019) πρόσθετη παρέμβαση υπέρ του Ελληνικού Δημοσίου των ……….., κατοίκου Αγίας Βαρβάρας Αττικής, 2) ……., κατοίκου …….., 3) ……, κατοίκου …… και 4) ……….., κατοίκου …………. Αττικής.
Την τελευταία αυτή απόφαση προσέβαλε ενώπιον του παρόντος Δικαστηρίου το αντιλέγον και ήδη εκκαλούν Ελληνικό Δημόσιο με την από 27.1.2022 (ΓΑΚ/ΕΑΚ ……../2022-………/2022) έφεσή του, της οποίας δικάσιμος ορίσθηκε η αναφερόμενη στην αρχή της παρούσας απόφασης.
Η υπόθεση εκφωνήθηκε με τη σειρά της από το οικείο πινάκιο και συζητήθηκε.
Η δικαστική πληρεξουσία ΝΣΚ του εκκαλούντος και ο εφεσίβλητος, παριστάμενος αυτοπροσώπως ως δικηγόρος, αφού έλαβαν διαδοχικά το λόγο από τον Πρόεδρο, αναφέρθηκαν στις έγγραφες προτάσεις που κατέθεσαν.
ΑΦΟΥ ΜΕΛΕΤΗΣΕ ΤΗ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ
ΚΑΙ ΣΚΕΦΤΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ
Η με αριθμό κατάθεσης στην γραμματεία του Εφετείου Πειραιώς ……../2022 έφεση κατά της υπ΄αριθμόν 381/2020 απόφασης του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς που εκδόθηκε κατά την τακτική διαδικασία, αντιμωλία των διαδίκων, έχει ασκηθεί νομότυπα και εμπρόθεσμα καθώς η εκκαλουμένη απόφαση δημοσιεύτηκε στις 28-1-2020 και η έφεση κατατέθηκε στη γραμματεία του Πρωτοδικείου Πειραιά στις 28-1-2022 δίχως να προηγηθεί επίδοση της εκκαλουμένης (άρθρα 495, 511, 513, 516 παρ 1, 517 εδαφ α, 518 παρ 1 και 147 ΚΠολΔ). Συνεπώς, πρέπει να γινει τυπικά δεκτή και να ερευνηθεί περαιτέρω ως προς το παραδεκτό και βάσιμο των λόγων αυτής κατά την αυτή διαδικασία δοθέντος ότι δεν απαιτείται κατάθεση του παραβόλου που ορίζεται στην διάταξη του άρθρου 495 παρ 3 ΚΠολΔ λόγω των προνομίων που απολαμβάνει το Ελληνικό Δημόσιο (άρθρο 19 παρ 1 του κανονιστικού διατάγματος της 26.6/10.7.1944 «Περί κώδικος των νόμων περί δικών του Δημοσίου».
Από την υπ΄αριθμόν ../10-2-2022 έκθεση επίδοσης της δικαστικής επιμελήτριας στο Εφετείο Αθηνών, …….., που προσκομίζει και επικαλείται το εκκαλούν Ελληνικό Δημόσιο, προκύπτει ότι ακριβές επικυρωμένο αντίγραφο της κρινόμενης έφεσης με πράξη ορισμού δικασίμου επιδόθηκε νομότυπα στην αντίκλητο και πληρεξούσια δικηγόρων των προσθέτως παρεμβάντων υπέρ του Ελληνικού Δημοσίου ώστε να λάβουν γνώση της ανωτέρω δικασίμου κατά την οποία η υπόθεση εκφωνήθηκε από την σειρά του πινακίου πλην, όμως, οι προσθέτως παρεμβάντες στο πρωτοβάθμιο Δικαστήριο ούτε εμφανίστηκαν, ούτε εκπροσωπήθηκαν από πληρεξούσιο δικηγόρο.
Ο ……, ο οποίος δυνάμει της υπ΄αριθμόν 3949/9-7-2013 απόφασης του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Πειραιά, διορίστηκε σύνδικος σε αντικατάσταση προηγούμενου συνδίκου, της ένωσης των πιστωτών της εταιρείας, με την επωνυμία «………….», η οποία είχε κηρυχθεί σε πτώχευση με την υπ΄αριθμόν 2919/1998 απόφαση του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς (διαδικασία εκούσιας δικαιοδοσίας) προέβη σε λογοδοσία ενώπιον της Εισηγήτριας της πτωχεύσεως και προς την συνέλευση των πιστωτών η οποία εγκρίθηκε από την Εισηγητρια και συντάχθηκε η υπ΄αριθμον …/2-3-2017 Έκθεση Λογοδοσίας. Στη συνέχεια, υπέβαλε στην Εισηγήτρια της πτώχευσης τον με ημερομηνία 2-8-2017 Προσωρινό Λογαριασμό (Πίνακα) Διανομής της πτωχευτικής περιουσίας της ανωτέρω εταιρείας με τον οποίο διένειμε σύμφωνα με την διάταξη του άρθρου 580 ΕμπΝ το ενεργητικό της πτωχευτικής περιουσίας ανερχόμενο σε 1.149.838,96 ευρώ προς τους γενικώς προνομιούχους δανειστές κατ΄αρθρο 975 παρ ΚΠολΔ (εργαζόμενοι, δικηγόροι και τέως σύνδικος) ενώ προαφαίρεσε το ποσό των 200.000 ευρώ που συνιστά την οριστική αυτού αντιμισθία καθώς και το ποσό των 127.643,34 ευρώ ως έξοδα που θα απαιτηθούν για τις λοιπές ενέργειες που θα ακολουθήσουν και ζήτησε από την Εισηγήτρια την κήρυξη αυτού εκτελεστού ενεργεια η οποια ελαβε χωρα. Κατά του ανωτέρω Προσωρινού Λογαριασμού (Πίνακα) Διανομής το Ελληνικό Δημόσιο κατέθεσε ενώπιον της Εισηγήτριας της πτώχευσης τις με ημερομηνία 7-11-2017 Αντιρρήσεις διώκοντας την μεταρρύθμιση αυτού ώστε ν΄αφαιρεθεί η αντιμισθία του συνδίκου ύψους 200.000 ευρώ καθώς και το ποσό των 127.643,34 ευρώ για την αντιμετώπιση μελλοντικών εξόδων της διαχείρισης της πτώχευσης και να καταταγεί το Ελληνικό Δημόσιο για το ποσό των 327.643,34 ευρώ. Επί των Αντιρρήσεων αυτών η Εισηγήτρια της Πτώχευσης εξέδωσε απόφαση με την οποία παρέπεμψε τις Αντιρρήσεις στο αρμόδιο Δικαστήριο και προς τούτο συνέταξε την με ημερομηνία 8-11-2017 Έκθεση της. Στη συνέχεια το Ελληνικό Δημόσιο με την με αριθμό πρωτ. ………./2017 κλήση εισήγαγε τις Αντιρρήσεις ενώπιον του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς και κατά την διαδικασία της εκούσιας δικαιοδοσίας κατά την εκδίκαση των οποίων άσκησαν πρόσθετη παρέμβαση υπέρ του Ελληνικού Δημοσίου α) ο ……, β) ο …….., γ) ο ……….. και δ) ο …………… Το Πολυμελές Πρωτοδικείο Πειραιώς δικάζοντας κατά την διαδικασία της εκούσιας δικαιοδοσίας με την με αριθμό 4275/17-9-2018 απόφαση του αφού απέρριψε την Πρόσθετη Παρέμβαση παρέπεμψε την εκδίκαση των Αντιρρήσεων σε έτερη συνεδρίαση του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς προκειμένου να εκδικαστούν κατά τη νέα τακτική διαδικασία της αμφισβητουμένης δικαιοδοσίας. Ακολούθως, με την με αριθμό κατάθεσης ……../2018 κλήση το Ελληνικό Δημόσιο εισήγαγε τις Αντιρρήσεις ενώπιον του Πολυμελούς Πρωτοδικείου και κατά την νέα τακτική διαδικασία. Οι Αντιρρήσεις συνεκδικάστηκαν με την Πρόσθετη Παρέμβαση που άσκησαν υπέρ του Ελληνικού Δημοσίου εκ νέου οι α) ……, β) …….., γ) ……… και δ) ……… και εξεδόθη η υπ΄αριθμόν 381/28-1-2020 απόφαση του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Περαιά με την οποία απορρίφθηκαν οι Αντιρρήσεις και κατ΄επέκταση και η Πρόσθετη Παρέμβαση για το λόγο ότι οι Αντιρρήσεις ασκήθηκαν εκπρόθεσμα καθόσον ο προσβαλλόμενος λογαριασμός (Πίνακας) διανομής επιδόθηκε στην Δημόσια Οικονομική Υπηρεσία (ΔΟΥ) ΦΑΕ Πειραιώς ως εκπρόσωπο του Ελληνικού Δημοσίου νομίμως εκπροσωπουμένης από τον Προϊστάμενο αυτής στις 5-10-2017 και οι Αντιρρήσεις υποβλήθηκαν στην Εισηγήτρια της Πτώχευσης μετά πάροδο τριάντα ημερών και συγκεκριμένα στις 8-11-2017, ενώ δεν απαιτούνταν επίδοση των Αντιρρήσεων στον Υπουργό Οικονομικών και ήδη στον Διοικητή της Α.Α.Δ.Ε. με την αιτιολογία ότι ο Λογαριασμός (Πίνακας) διανομής δεν συνιστά δικόγραφο κατά την έννοια του άρθρου 85 παρ 1 του ΚΕΔΕ και επομένως δεν απαιτούνταν σωρευτική επίδοση τόσο στον Προϊστάμενο της ΔΟΥ όσο και στον Υπουργό Οικονομικών και ήδη Διοικητη της Α.Α.Δ.Ε.
Ήδη κατά της απόφασης αυτής βάλλει το εκκαλούν Ελληνικό Δημόσιο παραπονούμενο για εσφαλμένη ερμηνεία και εφαρμογή του νόμου και ζητεί την εξαφάνιση της εκκαλουμένης και την παραδοχή των Αντιρρήσεων ως εμπρόθεσμων με σκοπό την μεταρρύθμιση του προσβαλλόμενου Λογαριασμού (Πίνακα) Διανομής.
Κατά το άρθρο 580 ΕμπΝ «Τα υπό των συνδίκων ή παρ` άλλων για λογαριασμό της πτωχεύσεως κατατεθέντα χρήματα αναλαμβάνονται μόνο δι` αδείας του Εισηγητού. Ο Εισηγητής δύναται να διατάξει ώστε τα χρήματα να αποδοθώσιν υπό του ταμείου απ` ευθείας προς τους πιστωτάς της πτωχεύσεως επί τη βάσει λογαριασμού διανομής συνταχθέντος υπό των συνδίκων και κηρυχθέντος εκτελεστού». Από τις διατάξεις αυτές συνάγεται ότι ο λογαριασμός διανομής δεν συνιστά πίνακα κατατάξεως απαιτήσεων κατά την έννοια του άρθρου 974 ΚΠολΔ, αλλά αποτελεί απλώς λογιστική πράξη διανομής της πτωχευτικής περιουσίας μεταξύ των πιστωτών, των οποίων οι πιστώσεις έγιναν δεκτές κατά την καθορισμένη από τις διατάξεις των άρθρων 975,976 ΚΠολΔ, 579, 581, 648 επ. και 660 ΕμπΝ τάξη, εξελεγχθείσες προηγουμένως κατά τη διαδικασία της επαληθεύσεως (ΟλΑΠ 538/1981 ΑΠ 290/2000). Εξ άλλου, κατά τη διάταξη του άρθρου 660 ΕμπΝ, η οποία εφαρμόζεται και επί ακινήτων, «τα εκ των κινητών του πτωχεύσαντος χρήματα, αφαιρουμένων των δικαστικών και των χάριν της διοικήσεως της πτωχεύσεως εξόδων και καταβολών ….. διανέμονται μεταξύ απάντων των πιστωτών ….». Ο κατά τα ανωτέρω συντασσόμενος λογαριασμός διανομής αποτελεί απλώς λογιστική πράξη, για την αρτιότητα της οποίας αρκεί να αναφέρεται το διανεμητέο ενεργητικό της πτωχεύσεως και το σύνολο των εξελεγχθεισών απαιτήσεων κάθε πιστωτή, χωρίς να είναι αναγκαίο να εξειδικεύονται οι απαιτήσεις αυτές ως προς το είδος και το χρόνο γενέσεώς τους, στους αμφισβητούντες δε απόκειται να ισχυριστούν με τις αντιρρήσεις τους και να αποδείξουν ότι ο λογαριασμός περιέχει νομικά ή λογιστικά σφάλματα (ΑΠ 290/2000). Το ίδιο πρέπει να ισχύσει και ως προς τα προαφαιρούμενα «δικαστικά και τα χάριν της διοικήσεως της πτωχεύσεως έξοδα και καταβολές», για τα οποία αρκεί η αναφορά στο λογαριασμό διανομής των ποσών και της αιτίας αυτών και, εφόσον αμφισβητηθούν τα εν λόγω προαφαιρούμενα κονδύλια, ο σύνδικος εξειδικεύει πλήρως αυτά, προσκομίζοντας και τα σχετικά δικαιολογητικά, ενώπιον του δικαστηρίου που δικάζει επί των αντιρρήσεων του αμφισβητούντος δανειστή. Λόγω της υφής της πτώχευσης, ως σπονδυλωτής διαδικασίας που σκοπό έχει τη ρευστοποίηση της πτωχευτικής περιουσίας και τη διανομή του ενεργητικού της, κατά σύννομο συνολικά τρόπο, ανακύπτει η ανάγκη κατά τις διανομές να λαμβάνονται υπόψη και οι γεγενημένες, κατά τις εκάστοτε επί μέρους διανομές, υποχρεώσεις της πτωχευτικής περιουσίας από «τα δικαστικά και τα χάριν της διοικήσεως της πτωχεύσεως έξοδα», έστω και αν οι εντεύθεν δαπάνες δεν έχουν πραγματοποιηθεί κατά τη σύνταξη του πίνακα. Αλλως, θα γίνονταν διανομές προς πιστωτές, χωρίς να ληφθούν υπόψη γεγενημένες υποχρεώσεις της πτώχευσης εκ των ανωτέρω αιτίων, οι οποίες θα μπορούσαν να μην εξοφληθούν ποτέ, μετά τη διανομή όλου του προϊόντος των εκποιήσεων προς τους πιστωτές (ΑΠ 167/2005, ΝΟΜΟΣ).
Εξάλλου, κατ άρθρο 85 παρ. 1 ΚΕΔΕ (ΝΔ 356/74) “επί δικών του παρόντος ν. διατάγματος, το Δημόσιον εκπροσωπεί ο Διευθυντης του Δημοσίου Ταμείου, καθ` ου στρέφεται και κοινοποιείται παν δικόγραφον επί ποινή απαραδέκτου αυτού. Κατά πάσαν όμως περίπτωσιν επί τη αυτή ως άνω κυρώσει απαιτείται κοινοποίηση του δικογράφου και εις τον Υπουργόν των Οικονομικών. Επίσης κατ` άρθρο 5 του Δ/τος 26 Ιουνίου – 10 Ιουλίου 1944 “περί κώδικος των νόμων περί δικών του Δημοσίου”, ορίζεται στη μεν παρ. 1 ότι “μόνον αι προς τον Υπουργόν των Οικονομικών… γενόμεναι κοινοποιήσεις οιουδήποτε δικογράφου επί δικών του Δημοσίου παράγουσι νομίμους συνεπείας”, στη δε παρ. 2 αυτού ότι “η διάταξις της προηγουμένης παραγράφου εφαρμόζεται και όταν το Δημόσιον εκπροσωπείται δικαστικώς εκ μέρους άλλου, πλην του επί των Οικονομικών Υπουργού, είτε και εκ μέρους των διευθυντών ταμείων ή οικον. Εφόρων ή τελωνών ή ετέρου οιουδήποτε κρατικού οργάνου, της προς τον Υπουργόν Οικονομικών επιδόσεως απαιτουμένης και τότε ως προσθέτου τοιαύτης, επί συνεπεία ακυρότητος αυτεπαγγέλτως εξεταζομένης”. Από τις διατάξεις αυτές με σαφήνεια προκύπτει ότι ως “δικόγραφο” νοείται όχι μόνο εκείνο που επιδίδεται από ένα διάδικο σε άλλον ή υποβάλλεται στο δικαστήριο (118 ΚΠολΔ), αλλά κάθε έγγραφο που επιδίδεται (122 παρ. 1 ΚΠολΔ), όπως είναι τα διαδικαστικά λεγόμενα έγγραφα (ΟλΑΠ 34/1988). Τέλος, κατά το άρθρο 166 παρ. 3 του “Πτωχευτικού Κώδικα”, που κυρώθηκε με το ν. 3588/2007, “Μετά παρέλευση δέκα (10) ετών από την έναρξη της ένωσης των πιστωτών και σε κάθε περίπτωση μετά παρέλευση δεκαπέντε (15) ετών από την κήρυξη της πτώχευσης επέρχονται αυτοδικαίως και χωρίς άλλη διατύπωση τα αποτελέσματα της παραγράφου 2”, κατά δε την παράγραφο 2 του ίδιου άρθρου “… περατώνεται η πτώχευση, αίρεται η πτωχευτική απαλλοτρίωση και ο οφειλέτης αναλαμβάνει τη διοίκηση της περιουσίας του. Οι πιστωτές αναλαμβάνουν τα ατομικά καταδιωκτικά μέτρα και παύει το λειτούργημα του συνδίκου, καθώς και του εισηγητή”. Εξάλλου, κατά την μεταβατικού δικαίου διάταξη του άρθρου 182 παρ. 3 του ίδιου Κώδικα “Οι διατάξεις του άρθρου 166 παρ. 3 εφαρμόζονται και επί εκκρεμών πτωχεύσεων, εφόσον από την κήρυξη της πτώχευσης παρήλθε διάστημα είκοσι (20) ετών”. Από τις διατάξεις αυτές προκύπτει ότι η περάτωση της πτωχεύσεως, που κηρύσσεται υπό την ισχύ του νέου “Πτωχευτικού Κώδικα”, επέρχεται χωρίς άλλη διατύπωση μετά παρέλευση δεκαπέντε (15) ετών από την κήρυξή της, προκειμένου δε περί πτωχεύσεων που ήσαν εκκρεμείς κατά την έναρξη ισχύος του (16-9-2007), η πτώχευση περατώνεται, εφόσον από την κήρυξή της παρήλθε διάστημα είκοσι (20) ετών. Κατά τη βούληση του νομοθέτη του “Πτωχευτικού Κώδικα”, όπως αυτή αποτυπώθηκε στην Αιτιολογική Έκθεση, που τον συνοδεύει, “Η επέκταση του χρόνου σε είκοσι έτη αποκλειστικά και μόνο για τις εκκρεμείς πτωχεύσεις, κρίθηκε αναγκαία, προκειμένου να περατωθούν ολοσχερώς εκκρεμότητες, που βράδυναν λόγω αδράνειας ή παρελκυστικών πρακτικών ή εξ άλλων λόγων”. Συνεπώς, στην περίπτωση παρόδου 20ετίας από την κήρυξη της πτωχεύσεως, που ήταν εκκρεμής κατά το χρόνο ενάρξεως ισχύος του νέου “Πτωχευτικού Κώδικα”, επέρχεται κατ` αρχήν η περάτωσή της, εκτός αν αποδεικνύεται ότι η διαδικασία της πτωχεύσεως είναι ενεργής και δεν εμφανίζει κατάσταση αδράνειας ή παρελκυστικών πρακτικών (ΑΠ446/2016, ΝΟΜΟΣ).Με την έφεση το εκκαλούν Ελληνικό Δημόσιο ισχυρίζεται ότι κατ΄εσφαλμένη ερμηνεία και εφαρμογή του νόμου το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο με την εκκαλουμένη δέχτηκε ότι ο Λογαριασμός (Πίνακας ) διανομής της πτωχευτικής περιουσίας της εταιρείας «…………» που συνέταξε και υπέβαλε ο εφεσίβλητος – καθ΄ου οι Αντιρρήσεις ενώπιον της Εισηγήτριας της πτωχεύσεως δεν αποτελεί δικόγραφο, καθώς δεν είναι διαδικαστικό έγγραφο και επομένως αρκούσε ητ επίδοση στον Προϊστάμενο της ΔΟΥ ΦΑΕ Πειραιά που έχει απαίτηση κατά της ανωτέρω πτωχής εταιρείας και δεν απαιτούνταν σωρευτική επίδοση αυτού τόσο στον Προϊστάμενο της ΔΟΥ ΦΑΕ Πειραιά όσο και στον Υπουργό Οικονομικών και ήδη Διοικητη της Α.Α.Δ.Ε (Ανεξάρτητη Αρχή Δημοσίων Εσόδων) και συνακόλουθα οι Αντιρρήσεις κατατέθηκαν εκπρόθεσμα αφού κατατέθηκαν μετά την συμπληρωση τριάντα (30) ημερών από της επιδόσεως του εν λόγω Λογαριασμού (Πίνακα) στον Προϊστάμενο της ΔΟΥ ΦΑΕ Πειραιά καθώς δεν απαιτούνταν επίδοση και στον Υπουργό Οικονομικών και ήδη Διοικητή της Α.Α.Δ.Ε. Ο λόγος αυτός είναι νόμιμος και πρέπει να γίνει δεκτός ως βάσιμος και κατ΄ουσίαν καθόσον ως δικόγραφο νοείται, σύμφωνα με τα αναφερόμενα στη προεκτιθέμενη μείζονα σκέψη όχι μόνο εκείνο που επιδίδεται από ένα διάδικο σε άλλον ή υποβάλλεται στο δικαστήριο αλλά κάθε έγγραφο που επιδίδεται, όπως είναι τα διαδικαστικά έγγραφα. Ο Λογαριασμός (Πίνακας) διανομής της πτωχευτικής περιουσίας αποτελεί διαδικαστικό έγγραφο και επομένως δικόγραφο καθόσον βάσει του Λογαριασμού (Πίνακα) διανομής διανέμεται η πτωχευτική περιουσία του πτωχού αφού προηγουμένως κηρυχθεί εκτελεστός από τον Εισηγητή της πτωχεύσεως. Το γεγονός δε, ότι ο Λογαριασμός (Πίνακας) διανομής αποτελεί λογιστική πράξη διανομής της πτωχευτικής περιουσίας μεταξύ των πιστωτών και όχι Πίνακα Κατάταξης αυτών (Ολ Απ 538/1981) δεν στερεί από το έγγραφο αυτό τον χαρακτηρισμό του ως διαδικαστικού εγγράφου και εντεύθεν ως δικογράφου αφού χωρίς τον Λογαριασμό (Πίνακα) διανομής δεν υφίσταται έναρξη της διαδικασίας των Αντιρρήσεων ενώπιον του αρμοδίου Δικαστηρίου. Συνακόλουθα, ήταν επιβεβλημένη η επίδοση του εν λόγω Λογαριασμού (Πίνακα) διανομής στον Υπουργό Οικονομικών και ήδη από 1-1-2017 στον Διοικητή της Α.Α.Δ.Ε (άρθρο 1 και 36 παρ 1 του ν 4389/2016), η οποία δεν έλαβε χώρα με συνέπεια η επίδοση στον Προϊστάμενο της ΔΟΥ να μην παράγει έννομες συνέπειες (άρθρο 5 του Κανονιστ. Διαταγματος 26.6/10.7.1944) και ως εκ τούτου να μην εκκινήσει η προθεσμία των τριάντα (30) ημερών για την κατάθεση των κρινόμενων Αντιρρήσεων οι οποίες κατ΄αποτέλεσμα κατατέθηκαν εμπρόθεσμα. Επομένως, το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο που δέχθηκε τα΄αντίθετα και απέρριψε ως εκπρόθεσμες τις Αντιρρήσεις εσφαλμένα ερμήνευσε και εφάρμοσε το νόμο. Συνεπώς, πρέπει να γίνει δεκτή η έφεση ως βάσιμη και κατ΄ουσίαν. Περαιτέρω, πρέπει να εξαφανιστεί η εκκαλουμένη και να κρατηθούν οι αντιρρήσεις για να δικαστούν κατ΄ουσίαν. Από όλα τα έγγραφα που προσκομίζουν και επικαλούνται οι διάδικοι, είτε ως αυτοτελή αποδεικτικά μέσα είτε για την συναγωγή δικαστικών τεκμηρίων, αποδεικνύονται τα ακόλουθα πραγματικά περιστατικά: Με την υπ΄αριθμόν 2919/1998 απόφαση του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς (διαδικασία εκούσιας δικαιοδοσίας) η εταιρεία με την επωνυμία «………..», η οποία έχει έδρα στον Πειραιά επί της οδού ………., κηρύχθηκε σε κατάσταση πτώχευσης. Μετά πάροδο δεκαπέντε ετών, ο …….. (εφεσίβλητος), με την υπ΄αριθμόν 3949/9-7-2013 απόφαση του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Πειραιά, διορίστηκε σύνδικος της ένωσης των πιστωτών της εταιρείας αυτής σε αντικατάσταση προηγούμενης συνδίκου. Έπειτα από σειρά δικαστικών και εξωδίκων ενεργειών προέβη σε λογοδοσία ενώπιον της Εισηγήτριας της πτωχεύσεως και προς την συνέλευση των πιστωτών η οποία εγκρίθηκε και συντάχθηκε η υπ΄αριθμον ………../2-3-2017 Έκθεση Λογοδοσίας. Στη συνέχεια, υπέβαλε στην Εισηγήτρια της πτώχευσης Πρωτοδικείου Πειραιά τον με ημερομηνία 2-8-2017 Προσωρινό Λογιαριασμό (Πίνακα) Διανομής της πτωχευτικής περιουσίας της ανωτέρω εταιρείας με τον οποίο διένειμε σύμφωνα με την διάταξη του άρθρου 580 ΕμπΝ το ενεργητικό της πτωχευτικής περιουσίας ανερχόμενο σε 1.149.838,96 ευρώ προς τους γενικώς προνομιούχους δανειστές κατ΄αρθρο 975 παρ ΚΠολΔ (εργαζόμενους, δικηγόρους και τέως σύνδικος) ενώ προαφαίρεσε το ποσό των 200.000 ευρώ που συνιστά την οριστική αυτού αντιμισθία καθώς και το ποσό των 127.643,34 ευρώ ως έξοδα που θα απαιτηθούν για τις λοιπές ενέργειες που θα ακολουθήσουν και ζήτησε από την Εισηγήτρια την κήρυξη αυτού εκτελεστού, ενέργεια στην οποία και προέβη η Εισηγήτρια της πτώχευσης. Κατά του ανωτέρω Προσωρινού Λογαριασμού (Πίνακα) Διανομής το Ελληνικό Δημόσιο κατέθεσε ενώπιον της Εισηγήτριας της πτώχευσης τις με ημερομηνία 7-11-2017 Αντιρρήσεις διώκοντας την μεταρρύθμιση του Προσωρινού Λογαριασμού (Πίνακα) Διανομής ώστε ν΄αφαιρεθεί η αντιμισθία του συνδίκου ύψους 200.000 ευρώ καθώς και το ποσό των 127.643,34 ευρώ για την αντιμετώπιση μελλοντικών εξόδων της πτώχευσης και να καταταγεί το Ελληνικό Δημόσιο για μέρος της απαιτήσεως του ύψους 2.154.033,88 ευρώ ανερχόμενο σε 327.643,34 ευρώ, την οποία, κατά τους ισχυρισμούς του, είχε αναγγείλει. Ωστόσο, εκ του προσβαλλόμενου Λογαριασμού (Πίνακα) διανομής της πτωχευτικής περιουσίας προκύπτει ότι το Ελληνικό Δημόσιο εκπροσωπούμενο από την ΔΟΥ ΦΑΕ Πειραιά αναγγέλθηκε κατ΄ άρθρο 62 του νδ 356/1974 για το ποσό των 1687.991,36 ευρώ βάσει της με αριθμό 79052 αναγγελίας. Περαιτέρω, αποδεικνύεται ότι ο εφεσίβλητος με την ιδιότητα του συνδίκου της ενώσεως πιστωτών είχε ασκήσει ενώπιον του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς κατά την διαδικασία της νέας τακτικής διαδικασίας την με αριθμό καταθ. …………/2017 αγωγή του διώκοντας το ποσό των 200.000 ευρώ ως οριστική αντιμισθία για τις δικαστικές και εξώδικες ενέργειες στις οποίες είχε προβεί ως σύνδικος της ενώσεως των πιστωτών της ανωτέρω εταιρείας. Επί της αγωγής αυτής εξεδόθη η υπ΄αριθμόν 1555/2018 απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς με την οποία καθορίστηκε το ποσό της οριστικής αντιμισθίας του για τις ενέργειές του ως συνδίκου της ενώσεως των πιστωτών της ανωτέρω εταιρείας το ποσό των 59.500 ευρώ. Κατά της απόφασης αυτής ο ήδη εφεσίβλητος άσκησε την με αριθμό κατάθεσης στη γραμματεία του Πρωτοδικείου Πειραιά …………/2018 έφεσή του, επί της οποίας δεν έχει εκδοθεί ακόμη απόφαση. Κρίνεται δε, απορριπτέα η ένσταση ελλείψεως παθητικής νομιμοποιήσεως που προέβαλε ο εφεσίβλητος ισχυριζόμενος ότι έχουν παρέλθει είκοσι χρόνια από της κηρύξεως της πτώχευσης της εταιρείας «……………..» και ως εκ τούτου έχει περατωθεί η πτώχευση της εταιρείας αυτής όπως σημειώθηκε και από την Εισηγήτρια της πτώχευσης στην υπ΄αριθμον ….. μερίδα πτωχεύσεων και συνακόλουθα από της παρελεύσεως μηνός από της δημοσιεύσεως της αποφάσεως αυτής της Εισηγήτριας έπαυσε και το λειτούργημα του ως συνδίκου της πτώχευσης σύμφωνα με τις διατάξεις των άρθρων 182 παρ 3, 166 παρ. 1, 2 και 3 του ν 3588/2007και επομένως δεν νομιμοποιείται παθητικά στην προκειμένη δίκη. Ειδικότερα ο ισχυρισμός αυτός είναι απορριπτέος ως αβάσιμος καθόσον στην περίπτωση παρόδου 20ετίας από την κήρυξη της πτώχευσης που ήταν εκκρεμής κατά το χρόνο έναρξης ισχύος του Πτωχευτικού Κώδικα (ν 3588/2007) επέρχεται περάτωση της πτώχευσης εκτός αν αποδεικνύεται ότι η διαδικασία της πτώχευσης είναι ενεργής και δεν εμφανίζει, σύμφωνα με τα αναφερόμενα στη μείζονα σκέψη, κατάσταση αδράνειας, όπως στην προκειμένη περίπτωση που έχει υποβληθεί από τον εφεσίβλητο στην Εισηγήτρια της πτώχευσης ο με ημερομηνία 2-8-2017 Λογαριασμός (Πίνακας) Διανομής της πτωχευτικής περιουσίας της ανωτέρω εταιρείας κατά του οποίου ασκήθηκαν, στην συνέχεια, Αντιρρήσεις από το Ελληνικό Δημόσιο και ως εκ τούτου δεν οριστικοποιήθηκε ο υποβληθείς Λογαριασμός (Πίνακας ) Διανομής της πτωχευτικής περιουσίας. Κατόπιν αυτών, κρίνεται επιβεβλημένο ν΄αναβληθει η δίκη κατ΄αρθρο 249 ΚΠολΔ μέχρις εκδόσεως αμετακλήτου αποφάσεως επί της ανωτέρω αγωγής ώστε να καθοριστεί το ποσό της οριστικής αντιμισθίας του εφεσιβλήτου και περαιτέρω να διαγνωσθεί η δυνατότητα μεταρρύθμισης ή μη του προσβαλλόμενου Λογαριασμού (Πίνακα) Διανομής.
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ
ΔΙΚΑΖΕΙ αντιμωλία ΔΕΧΕΤΑΙ έφεσηΕΞΑΦΑΝΙΖΕΙ την με αριθμό 381/2020 απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς (τακτική διαδικασία)ΚΡΑΤΕΙ και ΔΙΚΑΖΕΙ τις Αντιρρήσεις κατά του Λογαριασμού (Πίνακα) διανομής της πτωχευτικής περιουσίας της εταιρείας «…………….»ΑΝΑΒΑΛΛΕΙ την συζήτηση των Αντιρρήσεων μέχρις εκδόσεως αμετάκλητης απόφασης επί της με γενικό αριθμό κατάθεσης …/2017 και με ειδικο αριθμό κατάθεσης …./2017 αγωγής.
KΡΙΘΗΚΕ, αποφασίσθηκε στον Πειραιά την 11η Ιανουαρίου 2024 και δημοσιεύθηκε στις 25 Ιανουαρίου 2024 σε έκτακτη και δημόσια συνεδρίαση στο ακροατήριο του Δικαστηρίου αυτού με απόντες τους διαδίκους και τη δικαστική πληρεξουσία ΝΣΚ του εκκαλούντος.
Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ