ΕΦΕΤΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΩΣ
ΤΑΚΤΙΚΗ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ
τμήμα 4ο
Αριθμός απόφασης : 87/ 2024
ΤΟ ΜΟΝΟΜΕΛΕΣ ΕΦΕΤΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΩΣ
Συγκροτήθηκε από το Δικαστή Δημήτριο Καβαλλάρη, Εφέτη, που ορίστηκε από ορίσθηκε από τον Πρόεδρο του Τριμελούς Συμβουλίου Διευθύνσεως του Εφετείου Πειραιώς, και από τη Γραμματέα Τ.Λ..
Συνεδρίασε δημόσια στο ακροατήριό του στις ……….., για να δικάσει την υπόθεση μεταξύ:
ΤΟΥ ΕΚΚΑΛΟΥΝΤΟΣ : ………, ο οποίος εκπροσωπήθηκε από τον πληρεξούσιό του δικηγόρο, Μιχαήλ Θανασούλια.
ΤΟΥ ΕΦΕΣΙΒΛΗΤΟΥ: …………, ο οποίος εκπροσωπήθηκε από τον πληρεξούσιό του δικηγόρο, Γεώργιο Τσακαλία (με δήλωση κατ’ άρθρο 242 παρ. 2 ΚΠολΔ).
Ο εφεσίβλητος άσκησε ενώπιον του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς την από την από 23.12.2019 και με αρ. καταθ. ΓΑΚ/ΕΑΚ ……./2019 αγωγή του, επί της οποίας εκδόθηκε η με αρ. 1295/2022 απόφαση του άνω Δικαστηρίου.
Την απόφαση αυτή προσέβαλε ενώπιον του παρόντος Δικαστηρίου ο εναγόμενος και ήδη εκκαλών με την από 21-6-2022 με αριθμό κατάθεσης δικογράφου ΓΑΚ/ΕΑΚ ………../2022 έφεσή του, η συζήτηση της οποίας ορίστηκε για τη δικάσιμο που αναφέρθηκε στην αρχή της παρούσας.
Kατά τη συζήτηση της υπόθεσης, αφού αυτή εκφωνήθηκε από το πινάκιο οι πληρεξούσιοι Δικηγόροι των διαδίκων παραστάθηκαν όπως προαναφέρθηκε, και αναφέρθηκαν στις έγγραφες προτάσεις που είχαν προκαταθέσει.
ΑΦΟΥ ΜΕΛΕΤΗΣΕ ΤΗ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ
ΣΚΕΦΘΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ
Η από 21-6-2022 με αριθμό κατάθεσης δικογράφου ΓΑΚ/ΕΑΚ ……./2022 Εφετείου Πειραιώς, κατά της με αρ. 1295/2022 οριστικής απόφασης του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς, η οποία δικάσθηκε κατά την τακτική διαδικασία, αντιμωλία των διαδίκων, έχει ασκηθεί νομότυπα κι εμπρόθεσμα, καθώς η εκκαλούμενη απόφαση επιδόθηκε στον εκκαλούντα στις 23.5.2022, (βλ. την με αρ. …./5/2022 έκθεση επιδόσεως της δικ. επιμελήτριας στο Πρωτοδικείο ………..) δε κρινόμενη έφεση κατατέθηκε στη Γραμματεία του πρωτοβάθμιου Δικαστηρίου στις 22.6.2022 (άρθρα 495 παρ. 1, 2, 511, 513 παρ. 1β, 516 παρ. 1, 517, 518 παρ. 1 και 2 του ΚΠολΔ), ενώ, επίσης, έχει κατατεθεί το νόμιμο παράβολο κατ’ άρθρο 495 παρ. 4 ΚΠολΔ (βλ. το με αρ, . . …….. e – παράβολο ποσού 100 € το οποίο εξοφλήθηκε). Πρέπει, επομένως, η έφεση αυτή να γίνει τυπικά δεκτή και να ερευνηθεί περαιτέρω, κατά την ίδια ως άνω διαδικασία, ως προς το παραδεκτό και το βάσιμο των λόγων της (άρθρο 533 παρ. 1 ΚΠολΔ).
Ο ενάγων ισχυρίστηκε στην από 23.12.2019 και με αρ. καταθ. ΓΑΚ/ΕΑΚ ………./2019 αγωγή του, επί της οποίας εκδόθηκε η εκκαλούμενη απόφαση, ότι έχει καταστεί κύριος με παράγωγο τρόπο οικοπέδου κειμένου στη θέση ………….., όπως αυτό περιγράφεται στην αγωγή κατά θέση και όρια με παραπομπή στο από Απρίλιο 2019 τοπογραφικό διάγραμμα του τοπογράφου-μηχανικού . …., που επισυνάπτεται στην αγωγή, το οποίο περιήλθε σ΄αυτόν, με παράγωγο τρόπο, εν μέρει κατά ποσοστό 1/3 εξ αδιαιρέτου από κληρονομία του πατέρα του ………, την οποία αποδέχθηκε με την με αρ. ……/2002 πράξη αποδοχής κληρονομίας της συμβολαιογράφου Αθηνών …………. και εν μέρει κατά ποσοστό 2/3 εξ αδιαιρέτου από δωρεά εν ζωή των αδελφών του … και …….. με το με αρ, ………/2006 συμβόλαιο της ιδίας συμβολαιογράφου που μεταγράφηκε νόμιμα. ¨Ότι οι δικαιοπάροχοι αυτού είχαν καταστεί ομοίως κύριοι με παράγωγο τρόπο από το έτος 1898 από τη γιαγιά του ……………. Ότι επιπλέον στο ακίνητο αυτό οι δικαιοπάροχοί του και ο ίδιος ασκούσαν αδιάκοπα με διάνοια κυρίου και καλή πίστη τις προσδιοριζόμενς πράξεις νομής από το έτος 1898, ώστε έχε καταστεί κύριος αυτού και με πρωτότυπο τρόπο, με προσμέτρηση της νομής του δικαιοπάροχου του. ¨Ότι ο εναγόμενος, ο οποίος είναι όμορος ιδιοκτήτης οικοπέδου στη νοτιοδυτ9κή πλευρά αυτού, εκμεταλλευόμενος την απουσία του στην Αθήνα, αυθαίρετα, παράνομα, εν αγνοία του και παρά την θέλησή του, κατέλαβε το αναλυτικά περιγραφόμενο στην αγωγή τμήμα του μείζονος ακινήτου του, ευρισκόμενο στην νότια πλευρά του, από βορρά προς νότο, επιφάνειας 403,51 τ.μ., όπως εμφαίνεται στο ίδιο ως άνω τοπογραφικό διάγραμμα, στο οποίο έκοψε θάμνους και πουρνάρια και απέρριε εντός αυτού ξύλα, πέτρες και λοιπά υλικά με αποτέλεσμα να τον έχει αποβάλλει από τη νομή αυτού, αρνούμενος να το αποδώσει σε αυτόν, γεγονός, που πληροφορήθηκε στις 20.01.2019 από τον αναφερόμενο στην αγωγή μόνιμο κάτοικο ………….. Ότι για την αποκατάσταση του οικοπέδου στην προηγούμενη κατάσταση απαιτείται να προβεί σε γεωπονικές, χωματουργικές, αγροτικές και τεχνικές υπηρεσίες, συνολικού ποσού 6.052,65 €. (15 € το τμ. Χ 403,51 τ.μ.). ¨Ότι επιπλέον από την παράνομη κατάληψη του ακινήτου του έχει υποστεί, ηθική βλάβη, την οποία αποτιμά στο ποσό των 15.000 €. Με βάση το ιστορικό , μετά από νόμιμο και παραδεκτό περιορισμό εν μέρει των άνω κονδυλίων θετικής ζημίας κα ηθικής βλάβης (υπό στοιχ. (δ) και (ε) αιτημάτων) σε έντοκο αναγνωριστικό με δήλωση του, που συμπεριλήφθηκε στις προτάσεις του στο πρωτοβάθμιο Δικαστήριο (άρθρα 223 εδ. β’ σε συνδυασμό με τα άρθρα 294 εδ. α’, 295 παρ. 1 εδ. β’ και 297 ΚΠολΔ), ζήτησε : (α) να αναγνωρισθεί ότι ο εναγόμενος δεν είχε αποκτήσει δικαίωμα κυριότητας νομής και κατοχής επί του ως άνω λεπτομερώς περιγραφέντος επίδικου τμήματος του ακινήτου (β) να αναγνωρισθεί η αποκλειστική κυριότητα, νομή και κατοχή του Ιδίου τόσο σε ολόκληρο το ως άνω λεπτομερώς περιγραφόμενο ακίνητό του καθώς και στο τμήμα αυτού, το οποίο κατέλαβε αυθαίρετα, παράνομα και χωρίς δικαίωμα ο εναγόμενος, (γ) να διαταχθεί η αποβολή του εναγομένου και κάθε τρίτου έλκοντος δικαίωμα ή δι’ αυτού κατέχοντος από το ως άνω επίδικο λεπτομερώς περιγραφόμενο τμήμα του ακινήτου του που κατέλαβε ο εναγόμενος και η εγκατάστασή του σε αυτό καθώς επίσης και να διαταχθεί η απόδοση του σε αυτόν, (δ) να αναγνωρισθεί ότι ο εναγόμενος οφείλει να του καταβάλει το ποσό των πέντε χιλιάδων πεντακοσίων (5.500) €, να υποχρεωθεί δε να του καταβάλει το λοιπό ποσό των πεντακοσίων πενήντα δυο € και εξήντα πέντε λεπτών του € (552,65) για τη ζημία αυτού και ειδικότερα για τα έξοδα που απαιτούνται προκειμένου να επαναφέρει ο ίδιος το ακίνητό του στην προτεραία κατάσταση, άλλως να διαταχθεί ο εναγόμενος να επαναφέρει τα πράγματα στην προτέρα κατάσταση, εντός τριών (3) ημερών από την νόμιμη κοινοποίηση σ΄αυτόν της απόφασης που θα εκδοθεί, άλλως να επιτραπεί αυτό στον ίδιο με δαπάνες του εναγόμενου, (ε) να αναγνωρισθεί ότι ο εναγόμενος οφείλει να του καταβάλει το χρηματικό ποσό των 14.000,00 € να υποχρεωθεί δε να του καταβάλει το λοιπό χρηματικό ποσό των 1.000,00 € ως χρηματική ικανοποίηση λόγω ηθικής βλάβης, (στ) να απειληθεί κατά του εναγόμενου χρηματική ποινή και προσωπική κράτηση για κάθε μη συμμόρφωσή του προς τις διατάξεις της εκδοθησόμενης αποφάσεως και για κάθε προσβολή της κυριότητάς του στο μέλλον. Επί της αγωγής αυτής εκδόθηκε η εκκαλούμενη απόφαση, η οποία : 1) απέρριψε το αίτημα έλλειψης δικαιώματος αναγνώρισης του εναγόμενου στο επίδικο τμήμα (α) και αναγνώρισης του κυριότητας του ενάγοντος σε ολόκληρο το ακίνητό του (β πρώτο σκέλος) λόγω έλλειψης εννόμου συμφέροντος, και το αίτημα απαγγελίας χρηματικής ποινής και προσωπικής κράτησης ως μη νόμιμο, 2) έκανε δεκτή την αγωγή ως προς τα λοιπά της αιτήματα και εν μέρει ως προς το αίτημα χρηματικής ικανοποίησης λόγω ηθικής βλάβης, αναγνώρισε την κυριότητα του ενάγοντος στο επίδικο εδαφικό τμήμα αποβάλλοντας από αυτό τον εναγόμενο, υποχρέωσε αυτόν να καταβάλει στον ενάγοντα το ποσό 1.552,65 € (1.000 € ως χρηματική ικανοποίηση λόγω ηθικής βλάβης και 552,65 € ως θετική ζημία) και αναγνώρισε ότι ο εναγόμενος οφείλει στον ενάγοντα, το επιπλέον ποσό των 5.500 €, με το νόμιμο τόκο από την επίδοση της αγωγής. Ο εναγόμενος και ήδη εκκαλών παραπονείται με την έφεσή του για λόγους που ανάγονται σε εσφαλμένη ερμηνεία κι εφαρμογή του νόμου κι εκτίμηση των αποδείξεων.
Κατά το άρθρο 1099 ΑΚ, αν ο νομέας απέκτησε τη νομή πράγματος με παράνομη πράξη, ευθύνεται σε αποζημίωση του κυρίου κατά τις διατάξεις για τις αδικοπραξίες”, ήτοι αυτές των άρθρων 914 επ. και 934 επ. ΑΚ. Η αποζημίωση κατά την τελευταία αυτή διάταξη καλύπτει κάθε ζημία του κυρίου του πράγματος, δηλαδή, τόσο τη θετική όσο και την αποθετική ζημία που υπέστη ο τελευταίος από την αφαίρεση και τη μη απόδοση σε αυτόν της νομής του πράγματος και , προϋποθέτει, πταίσμα (υπαιτιότητα) του εναγομένου, την οποία, πρέπει ο ενάγων να ισχυρισθεί και να αποδείξει. Εξάλλου, κτήση της νομής με παράνομη πράξη υπάρχει σε κάθε αφαίρεση της νομής εναντίον της θέλησης του κυρίου (πρβλ. άρθρο 984 § 1ΑΚ), ενώ παράνομη είναι η αφαίρεση της νομής που έγινε κατά παράβαση των κανόνων του θετικού δικαίου, είναι δε αδιάφορο αν ο δράστης είχε ή όχι καλή πίστη ή αν η ενέργειά του αποτελεί ή όχι κολάσιμη πράξη, σε κάθε περίπτωση όμως απαιτείται υπαιτιότητά του. Περαιτέρω, στην αγωγή που στηρίζεται στις διατάξεις των άρθρων 914 επ. ΑΚ, για να είναι ορισμένη, πρέπει να αναφέρονται: α) η ζημιογόνα συμπεριφορά του εναγομένου, β) το παράνομο αυτής, γ) η υπαιτιότητα (αμέλεια ή δόλος), δ) η ζημία (θετική και αποθετική) και ε) ο αιτιώδης σύνδεσμος μεταξύ ζημιογόνου γεγονότος και ζημίας), ενώ δεν είναι αρκετή η αναφορά στην αγωγή ότι από την παράνομη ενέργεια του εναγομένου επήλθε κάποιο αποτέλεσμα. Εφόσον συντρέχουν οι προϋποθέσεις της αδικοπραξίας, δηλαδή η κτήση της νομής έγινε με παράνομη πράξη, π.χ. με αφαίρεση χωρίς τη θέληση του κυρίου, στα παραπάνω αποτελέσματα μπορούμε να καταλήξουμε και με απευθείας εφαρμογή των διατάξεων για τις αδικοπραξίες (άρθρα 914 επ. ΑΚ), χωρίς παρέμβαση της διάταξης του άρθρου 1099 ΑΚ, και τούτο διότι η αδικοπρακτική ευθύνη του νομέα συρρέει με την ευθύνη του από τη διάταξη του άρθρου 1099 ΑΚ (ΑΠ 886/2021 www.areiospagos.gr). Στην προκείμενη περίπτωση, αναφέρεται στην αγωγή ότι ο εναγόμενος αυθαίρετα και παράνομα κατέλαβε το επίδικο εδαφικό τμήμα και ζητείται η αποκατάσταση της θετικής ζημίας του ενάγοντος, από την παράνομη επενέργεια του εναγόμενου, ώστε η αγωγή βρίσκει έρεισμα και στη διάταξη του άρθρου 1099 ΑΚ. Όμως το κονδύλιο θετικής ζημίας είναι αόριστο, διότι οι απαραίτητες εργασίες, που ισχυρίζεται ο ενάγων ότι απαιτούνται για την αποκατάσταση του ακινήτου του, από την παράνομη κατάληψη που προέβη σ’ αυτό ο εναγόμενος, αναφέρονται πολύ γενικά, χωρίς να περιγράφονται καθόλου, ώστε να μην προκύπτει ακριβώς τι αφορούν (γεωπονικές, χωματουργικές αγροτικές και τεχνικές εργασίες) και όλες αποτιμώνται σ΄ένα συνολικό ποσό, χωρίς ειδικότερη εξειδίκευση ανά εργασία και ανάλυση αυτής (ήτοι υλικά, εργατικά, τιμή μονάδος). Δεν είναι αρκετό ότι η ανωτέρω συνολική τιμή αυτή προσδιορίζεται ανά .τ.μ. του ακινήτου του ενάγοντος που κατελήφθη (15 Χ 403,51). Συνεπώς ως προς το άνω κονδύλιο, πρέπει να εξαφανισθεί η εκκαλούμενη απόφαση, μετά από αυτεπάγγελτη έρευνα του Δικαστηρίου, με δεδομένο ότι ο εκκαλών – εναγόμενος ζητά την απόρριψή της αγωγής έστω και για άλλους λόγους και η απόφαση δεν είναι επιβλαβέστερη γι΄αυτόν (ΑΠ 1436/2002 ΝΟΜΟΣ, ΑΠ 7/2001 ΕλλΔνη 42. 925, ΕφΠειρ ΕφΠειρ 77/2016 ΝΟΜΟΣ, ΕφΑθ 4924/2012 ΝΟΜΟΣ, ΜονΕφΑθ 20/2018 ΝΟΜΟΣ). Και αφού διακρατηθεί η αγωγή, θα πρέπει ως προς το κονδύλιο αυτό να απορριφθεί αυτή ως αόριστη. Σημειώνεται ότι κατά τα λοιπά η αγωγή κατά το μέρος που κρίθηκε νόμιμη από το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο, ως διεκδικητική κυριότητας είναι ορισμένη και νόμιμη, όπως και ως προς το αίτημα χρηματικής ικανοποίησης λόγω ηθική βλάβης.
Από τις με αρ. ΔΣΓΙ _ΕΒ _……. _2020 και ΔΣΠ_ ΕΒ_ …… _2020 ένορκες βεβαιώσεις του ………… και ……… που ελήφθησαν ενώπιον της Δικηγόρου Πειραιώς ……. (Α.Μ. ……../Δ.Σ.ή.), κατ’ άρθρο 74 του Ν. 4690/2020, μετά από νομότυπη και εμπρόθεσμη κλήτευση του εναγόμενου (κατ’ άρθρο 422 ΚΠολΔ, βλ. σχετικά την υπ’ αριθμόν ……/11.06.2020 έκθεση επίδοσης της δικαστικής επιμελήτριας της Περιφέρειας του Εφετείου Αθηνών με έδρα στο Πρωτοδικείο Αθηνών ………… σε συνδυασμό με την από 10.06.2020 κλήση-γνωστοποίηση εξέτασης μαρτύρων) και τα έγγραφα που επικαλούνται και νόμιμα προσκομίζουν οι διάδικοι, τα οποία λαμβάνονται υπόψη είτε προς άμεση απόδειξη είτε για τη συναγωγή δικαστικών τεκμηρίων, μεταξύ των οποί ν περιλαμβάνονται και οι προσκομισθείσες σε φωτοτυπία φωτογραφίες, η γνησιότητα των οποίων δεν αμφισβητείται, αποδείχθηκαν τα ακόλουθα πραγματικά περιστατικά : Ο ενάγων έχει καταστεί αποκλειστικός κύριος, νομέας και κάτοχος του κάτωθι περιγραφόμενου μείζονος ακινήτου με παράγωγο τρόπο, ήτοι κατά ποσοστό 2/3 εξ αδιαιρέτου δυνάμει του με αριθμό ………/17.01. 2006 συμβολαίου δωρεάς εν ζωή ιδανικών μεριδίων της Συμβολαιογράφου Αθηνων ………, που μεταγράφηκε νόμιμα (Βιβλία Μεταγραφών του Υποθηκοφυλακείου Καλαυρίας (Τ. .., α.α. …) με δωρεά από τα αδέλφια του ……. . και ………….. Στους δε ως άνω δικαιοπαρόχους του (αδελφούς του, κατά το ως άνω ποσοστό) αλλά και στον ίδιο τον ενάγοντα κατά το λοιπό ποσοστό 1/3 εξ αδιαιρέτου) το εν λόγω μείζον ακίνητο είχε περιέλθει λόγω κληρονομικής διαδοχής από τον πατέρα τους …….. .., ο οποίος απεβίωσε στις 20 Μαρτίου 1988, χωρίς να αφήσει διαθήκη και κληρονομήθηκε εξ αδιαιρέτου από τους κατά το νόμο εξ αδιαθέτου κληρονόμους του, ήτοι από την σύζυγό του …………, η οποία ωστόσο αποποιήθηκε την επαχθείσα σε αυτή κληρονομία συνταχθείσας προς τούτο της με αριθμό …./17.06.1988 πράξης αποποίησης κληρονομίας του Γραμματέα του Πρωτοδικείου Πειραιώς και κατόπιν της αποποιήσεως αυτής τελικώς από τα τέκνα του, ήτοι από τον ενάγοντα .., … και … ., που αποδέχθηκαν την επαχθείσα σε αυτούς κληρονομία δυνάμει της με αριθμό ………./22.11.2002 πράξη δήλωσης αποδοχής κληρονομίας της Συμβολαιογράφου Αθηνών ……….., που μεταγράφηκε νόμιμα (βιβλία Μεταγραφών του Υποθηκοφυλακείου Καλαυρίας (Τ. .., α.α. …). Πρόκειται για ένα αγροτεμάχιο, κείμενο στην ειδικότερη θέση «….» της κτηματικής περιφέρειας του Δήμου ….. της Νήσου ….. Νομού Αττικής, εκτός εγκεκριμένου ρυμοτομικού σχεδίου, μη άρτιο, μη οικοδομήσιμο, το οποίο εμφαίνεται με τον λατινικό αριθμό IV και υπό τα στοιχεία Δ4,Α4 στο από Ιανουαρίου 1986 τοπογραφικό διάγραμμα του αγρονόμου τοπογράφου μηχανικού ……. εμβαδού (κατά τους ως άνω τίτλους κτήσης) 514,42 τ.μ., το οποίο συνορεύει (κατά τους ως άνω τίτλους κτήσης) βορειοανατολικά επί πλευράς Β4-Γ4 μήκους 26,12 μ. με ιδιοκτησία αγνώστων, βορειοδυτικά επί πλευράς Α4-Β4 μήκους 18,88 μ. με αγροτική οδό, νοτιοανατολικά επί πλευράς Γ4-Δ4 μήκους 22,54 μ. με ιδιοκτησία αγνώστων και νοτιοδυτικά επί πλευράς Δ4-Α4 μήκους 23,90 μ. με ιδιοκτησία αγνώστων, όπως αυτό εμφαίνεται και στο επισυναπτόμενο στην αγωγή από Απριλίου 2019 τοπογραφικό διάγραμμα, συνταχθέν κατά το Ελληνικό Γεωδαιτικό Σύστημα Αναφοράς (Ε.Γ.Σ.Α. 1987) του τοπογράφου — μηχανικού ………. υπό τα κεφαλαία αλφαβητικά γράμματα Αι-Α2-Α3-Α4-Α1, κατά νεότερη καταμέτρηση είναι εμβαδού 514,47 τ.μ. και φέρει τις ακόλουθες συντεταγμένες κορυφών ΑΙ (X 454118.731 -Υ 4153543-619) μήκος Αι-Α2 26,12, Α2 (Χ 454137,477- Υ 4153525-430) μήκος Α2-Α3 22,54, ( Χ 454119,010 -Υ 4153512. 507) μήκος Α3-Α4 23,90 και Α4 ( Χ 454104-352 — Υ 4153531,384) μήκος Α4-Α1 18,88. Το ως άνω μείζον ακίνητο είχε περιέλθει στον απώτερο δικαιοπάροχο του ενάγοντος και των αδελφών του και πατέρα τους ………….. λόγω κληρονομικής διαδοχής από την αποβιώσασα μητέρα του …………….., η οποία απεβίωσε στις 11 Αυγούστου 1940 και δυνάμει της με αριθμό ……./ 04.05.1936 δημόσιας διαθήκης που συντάχθηκε ενώπιον του Συμβολαιογράφου Καλαβρίας …………… κατέλειπε στον δικαιοπάροχο πατέρα τους το ως άνω μείζον ακίνητο. Στην δε τελευταία (γιαγιά του ενάγοντος) το εν λόγω ακίνητο είχε περιέλθει με το με αριθμό ……./04.04.1898 προικοσύμφωνο συμβόλαιο του Συμβολαιογράφου ………. νομίμως μεταγεγραμμένου στα Βιβλία Μεταγραφών τοι) Υποθηκοφυλακείου Καλαυρίας (Τ…, α.α. …) από τους γονείς της ………. και ………… λόγω προίκας. Εξάλλου ο απώτερος δικαιοπάροχος, ο πατέρας του ενάγοντος ήδη από τον χρόνο θανάτου της ως άνω αναφερομένης μητρός του περί το έτος 1940 έως και το θάνατό του περί το έτος 1988 όσο και η απώτατη δικαιοπάροχος γιαγιά του από το έτος 1898 έως και το θάνατό της περί το έτος 1940 ασκούσαν επί του ως άνω μείζονος ακινήτου τις προσιδιάζουσες προς το χαρακτήρα του ακινήτου πράξεις νομής με καλή πίστη και διάνοια κυρίου και με νόμιμο τίτλο, ήτοι παρείχαν την άδεια σε τρίτα πρόσωπα, όπως ο μάρτυρας ………. καταθέτει, προκειμένου ο ίδιος να βόσκει τα ζώα του μέσα σε αυτό, συντηρούσαν και φρόντιζαν αυτό, οργώνοντάς το, καθαρίζοντάς από την τυχόν υφιστάμενη βλάστηση, καθώς επίσης συνέλεγαν τους καρπούς από τα εντός αυτού δένδρα (βλ. την ένορκη βεβαίωση του μάρτυρα …………). Τις ίδιες πράξεις νομής εξακολούθησε να ασκεί και o ενάγων και οι αδελφοί του αλλά και ο ενάγων ατομικά από το έτος 2006 που απέκτησε το ως άνω μείζον ακίνητο κατά πλήρη κυριότητα με καλή πίστη, νόμιμο τίτλο και διάνοια κυρίου, σύμφωνα με τη φύση και τον προορισμό του επισκεπτόμενος, επιτηρώντας και επιβλέποντας αυτό, φωτογραφίζοντας και τοπογραφώντας αυτό, έχοντας περιβάλει στις φορολογικές δηλώσεις της ακίνητης περιουσίας του κατά τα έτη 2010-2017 κι εξοφλήσει εξοφλώντας τον αναλογούντα φόρο κληρονομίας (βλ σχετικά γραμμάτια είσπραξης φόρου), παραχωρώντας την χρήση του για βοσκή ζώων μέσα σε αυτό, περιποιούμενος τα δέντρα που υπήρχαν μέσα σε αυτό. Σημειώνεται ότι ο εναγόμενος δεν αμφισβητεί ειδικώς την κτήση κυριότητας του ενάγοντος είτε κατά τον παράγωγο είτε πρωτότυπο τρόπο κτήσης κυριότητας. Αποδείχθηκε περαιτέρω ότι ο εναγόμενος στις 20.01.2019 κατέλαβε εδαφικό τμήμα εμβαδού 403,51 τ.μ., και ειδικότερα το εμφαινόμενο με στοιχεία Βι-Α2-Α3-Β2-Β1 στο επισυναπτόμενο στην αγωγή από Απριλίου 2019 τοπογραφικό διάγραμμα, συνταχθέν κατά το Ελληνικό Γεωδαιτικό Σύστημα Αναφοράς (Ε.Γ.Σ.Α. 1987) του τοπογράφου — μηχανικού …………, εμβαδού 403,51 τ.μ. στο οποίο με τη βοήθεια 2 εργατών προέβη σε αποψίλωση αυτού, αποκόβοντας τους θάμνους και πουρνάρια, ενώ εναπόθεσε ξερά ξύλα, πέτρες και λοιπά υλικά, καταλαμβάνοντας αυτό με τον τρόπο αυτό αυθαίρετα (βλ. σχετικά και την προσκομισθείσα από 01.04.2019 τεχνική έκθεση φωτοερμηνείας του τοπογράφου-μηχανικού ……….). Ο εναγόμενος αρνήθηκε την αγωγή ισχυριζόμενος (στις προτάσεις του στον πρώτο βαθμό με την έφεσή του) ότι την ημέρα που επικαλείται ο ενάγων, ως μόνιμος αξιωματικός του Πολεμικού Ναυτικού (ΠΝ) ήταν αξιωματικός υπηρεσίας στο Κέντρο Εκπαιδεύσεως …. (Κ.Ε. ….) κι επιπλέον ότι δεν διαθέτει όμορο ακίνητο με αυτό του εναγόμενου. Η υπηρεσία όμως του εναγόμενου (Αξιωματικός Φυλακής), με βάση την υπηρεσιακή βεβαίωση που προσκομίζει, ξεκινούσε την 20.01.2019 περί ώρα 10.00 πμ. και είχε πέρας την 15.00, ώστε ήταν δυνατό σ΄αυτόν να μεταβεί στο χώρο πριν την έναρξη της υπηρεσίας του και να δώσει οδηγίες στους εργάτες που είχε προσλάβει για να εκτελέσουν τις εργασίες στο μεσοδιάστημα, χωρίς να απαιτείται να είναι ο ίδιος παρών συνέχεια. Για το ότι ο εναγόμενος προέβη στην κατάληψη – αποψίλωση του άνω εδαφικού ακινήτου του ενάγοντος την άνω ημερομηνία με τη βοήθεια 2 εργατών κατέθεσε ο μάρτυρας …………., ο οποίος είδε τα παραπάνω και ειδοποίησε τον ενάγοντα κι επιβεβαίωσε επίσης και ο μάρτυρας ……….. (βλ. ένορκες βεβαιώσεις). Κατά τους άνω μάρτυρες μάλιστα ο ενάγων τηλεφώνησε στον εναγόμενο και συναντήθηκε με τον ίδιο και τον πατέρα του. Σε κάθε περίπτωση, το ζήτημα της ακριβούς ημερομηνίας δεν ασκεί επιρροή, αλλά το γεγονός της κατάληψης, στην οποία κατά τους άνω μάρτυρες προέβη ο εναγόμενος. Εξάλλου ο μάρτυρας ………. ανέφερε ότι ο εναγόμενος έχει ιδιοκτησία γειτονική νοτιοδυτικά και τόσο ο ίδιος όσο και ο άλλος μάρτυρας ανέφεραν για τους ……., υπονοώντας την οικογένεια του εναγόμενου. Στην αγωγή ως ιδιοκτήτης στο νοτιοδυτικό τμήμα αναφέρεται ο …………, ενώ στους τίτλους κτήσης του ενάγοντος στο ίδιο τμήμα «άγνωστος ιδιοκτήτης». Το ζήτημα όμως αν ο εναγόμενος είχε ή όχι γειτονική ιδιοκτησία στην περιοχή, δεν είναι επίσης κρίσιμο, καθώς ο εναγόμενος της διεκδικητικής αγωγής είναι αυτός που νέμεται ή κατέχει το επίδικο ακίνητο κατά το χρόνο της άσκησης της αγωγής ανεξαρτήτως αν κατέχει στο δικό του όνομα ή τρίτου (Γεωργιάδης Εμπράγματο Δίκαιο 1991 σ.558). Ο εναγόμενος αρκείται στην άρνηση της αγωγής κι επικαλείται ότι ο πατέρας του δεν ονομάζεται …., αλλά ….., χωρίς όμως να έχει προβεί ο ίδιος σε εξέταση μάρτυρα και να εισφέρει ανταποδεικτικά κάποιο άλλο στοιχείο, βεβαίωση από το οικείο Υποθηκοφυλακείο ότι δεν διαθέτει ακίνητο στην περιοχή αυτός ή ο πατέρας του και ακόμα ότι δεν έχει ο ίδιος συγγένεια με κτηματίες της περιοχής που φέρουν το επίθετο «…..». Αποδεικνύεται επομένως ότι ο εναγόμενος κατέλαβε παράνομα το άνω εδαφικό τμήμα, το οποίο αποψίλωσε, όπως εκτέθηκε, ώστε θα πρέπει να αναγνωρισθεί η κυριότητα του ενάγοντος και να υποχρεωθεί ο εναγόμενος να το αποδώσει. Η πράξη αυτή του εναγόμενου είναι παράνομη (άρθρο 984 παρ.1 ΑΚ) και συνιστά και αδικοπραξία, αφού έγινε υπαιτίως. Από την παράνομη και υπαίτια συμπεριφορά αυτή του εναγόμενου ο ενάγων έχει υποστεί ηθική βλάβη, για χρηματική ικανοποίηση της οποίας θα πρέπει να του επιδικασθεί το ποσό των 380 € που κρίνεται εύλογο, αναλόγως της βαρύτητας της πράξης (δεν προέκυψε ότι έγινε στο επίδικο μόνιμη κατασκευή και η κατάληψη αυτού ήταν για βραχύ χρόνο) και της κοινωνικής και οικονομικής κατάστασης των διαδίκων μερών (άρθρα 932 ΑΚ). Το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο ορθώς αναγνώρισε την κυριότητα του ενάγοντος και υποχρέωσε τον εναγόμενο να αποδώσει στον ενάγοντα το επίδικο εδαφικό τμήμα, εσφαλμένα όμως επιδίκασε στον ενάγοντα το ποσό των 1.000 €, ως χρηματική ικανοποίηση λόγω ηθικής βλάβης. Επομένως, αφού γίνει δεκτός ο σχετικός τρίτος λόγος της έφεσης θα πρέπει να εξαφανισθεί η εκκαλούμενη απόφαση και ως προς το κεφάλαιό της χρηματικής ικανοποίησης λόγω ηθικής βλάβης, το οποίο στηρίζεται στις διατάξεις των άρθρων 1099, 914, 297, 298 και 932 ΑΚ (όπως εκτέθηκε ήδη έχει εξαφανισθεί ως προς αυτό της θετικής ζημίας), να διακρατηθεί η αγωγή από το παρόν Δικαστήριο και υποχρεωθεί ο εναγόμενος να καταβάλει στον ενάγοντα το χρηματικό ποσό των 380 €, με το νόμιμο τόκο από την επίδοση της αγωγής. Μετά την μερική εξαφάνιση της εκκαλουμένης απόφασης, τα δικαστικά έξοδα αμφοτέρων των βαθμών δικαιοδοσίας πρέπει να επανακαθορισθούν ενιαία στο σύνολό τους, για όλα τα κεφάλαια της απόφασης (Α.Π. 192/1998 Ελλ.Δ/νη 1998.825, Βαθρακοκοίλης η έφεση 2015 σ.596) και να επιβληθούν σε βάρος του εκκαλούντος – εναγόμενου μέρος των δικαστικών εξόδων των δύο βαθμών δικαιοδοσίας ανάλογα με την έκταση της ήττας αυτού και της νίκης του ενάγοντος (άρθρα 183, 178, 191 παρ. 2 Κ.Πολ.Δ). Ακόμα θα πρέπει να διαταχθεί η επιστροφή του παραβόλου της έφεσης, που αναφέρθηκε στο σκεπτικό, στον εκκαλούντα – εναγόμενο (άρθρο 495 αρ.3 ΚΠολΔ). Τέλος, με δεδομένο ότι έχει γίνει δεκτή η έφεση του εκκαλούντος – εναγόμενου συνάγεται ότι δεν είναι προφανώς αβάσιμο το ένδικο μέσο και δεν συντρέχει λόγος για επιβολή ποινής τάξεως σε βάρος του εκκαλούντος – εναγόμενου, κατά το άρθρο 205 ΚΠολΔ, όπως ζητά ο ενάγων εφεσίβλητος και συνεπώς το σχετικό αίτημα, που υποβάλλεται με τις προτάσεις του, πρέπει να απορριφθεί ως αβάσιμο.
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ
ΔΙΚΑΖΕΙ αντιμωλία των διαδίκων.
ΔΕΧΕΤΑΙ τυπικά και κατ’ ουσίαν την έφεση.
ΕΞΑΦΑΝΙΖΕΙ εν μέρει την εκκαλούμενη με αρ. 1295/2022 απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς, μόνο ως προς το κεφάλαιό της θετικής ζημίας και χρηματικής ικανοποίησης λόγω ηθικής βλάβης.
ΔΙΑΚΡΑΤΕΙ την υπόθεση.
ΔΙΚΑΖΕΙ επί της από 23.12.2019 και με αρ. καταθ. ΓΑΚ/ΕΑΚ ………./2019, αγωγής ως προς το άνω κεφάλαιό της.
ΑΠΟΡΡΙΠΤΕΙ, ότι κρίθηκε στο σκεπτικό ως απορριπτέο (ως προς το αίτημα θετικής ζημίας).
ΔΕΧΕΤΑΙ εν μέρει το αίτημα χρηματικής ικανοποίησης λόγω ηθικής βλάβης.
ΥΠΟΧΡΕΩΝΕΙ τον εναγόμενο να καταβάλει στον ενάγοντα το ποσό των τριακοσίων ογδόντα (380) €, με το νόμιμο τόκο από την επίδοση της αγωγής.
ΕΠΙΒΑΛΛΕΙ σε βάρος του εναγόμενου τα δικαστικά έξοδα του ενάγοντος των δύο βαθμών δικαιοδοσίας, τα οποία καθορίζει στο ποσό των τριακοσίων πενήντα (350) €.
ΚΡΙΘΗΚΕ, αποφασίσθηκε και δημοσιεύθηκε σε έκτακτη δημόσια συνεδρίαση στο ακροατήριό του στον Πειραιά, χωρίς την παρουσία των διαδίκων και των πληρεξουσίων δικηγόρων τους, στις 26.2.2024.
Ο ΔΙΚΑΣΤΗΣ Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ