ΕΦΕΤΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΩΣ
3ο ΤΜΗΜΑ
Αριθμός αποφάσεως 107/2024
ΤΟ ΜΟΝΟΜΕΛΕΣ ΕΦΕΤΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΩΣ
Αποτελούμενο από τη Δικαστή Βασιλική Παπιγκιώτη, Εφέτη, την οποία όρισε ο Διευθύνων το Εφετείο Πρόεδρος Εφετών, και από τη Γραμματέα ……………..
Συνεδρίασε δημόσια στο ακροατήριό του την ……………. για να δικάσει την υπόθεση μεταξύ:
Της εκκαλούσας: …………….., η οποία εκπροσωπήθηκε από την πληρεξούσια δικηγόρο της Σοφία Τόγια – Πατάπη, με δήλωση κατ’ άρθρο 242 παρ. 2 ΚΠολΔ.
Των εφεσίβλητων: 1) ………… και 2) ……….., κατοίκων αμφοτέρων Περάματος Αττικής, ………., οι οποίες εκπροσωπήθηκαν από την πληρεξούσια δικηγόρο τους Ελισσάβετ Πετρίδη, με δήλωση κατ’ άρθρο 242 παρ. 2 ΚΠολΔ.
Η ενάγουσα άσκησε ενώπιον του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιά την από 15-4-2021 και με αριθμό έκθεσης κατάθεσης ……./2021 αγωγή της, ζητώντας τα διαλαμβανόμενα σε αυτή. Το Μονομελές Πρωτοδικείο Πειραιά εξέδωσε την υπ’ αριθμ. 2015/2021 οριστική απόφασή του, με την οποία έκανε εν μέρει δεκτή την αγωγή. Την απόφαση αυτή προσέβαλε η ενάγουσα, με την από 10-9-2023 και με αριθμό έκθεσης κατάθεσης ενώπιον του Πρωτοδικείου Πειραιά ………./2023 έφεσή της (αριθμός κατάθεσης δικογράφου και προσδιορισμού δικασίμου ενώπιον του Εφετείου Πειραιά, ………./2023), δικάσιμος για τη συζήτηση της οποίας ορίστηκε η αναγραφόμενη στην αρχή της παρούσας.
Κατά τη συζήτηση της υπόθεσης, η οποία εκφωνήθηκε από τη σειρά της στο οικείο πινάκιο, οι πληρεξούσιες δικηγόροι των διαδίκων δεν παραστάθηκαν στο ακροατήριο του Δικαστηρίου, αλλά προκατέθεσαν προτάσεις, με τις οποίες ανέπτυξαν τους ισχυρισμούς τους.
ΜΕΛΕΤΗΣΕ ΤΗ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ
ΣΚΕΦΤΗΚΕ ΚΑΤΑ ΤΟ ΝΟΜΟ
Η φερόμενη προς συζήτηση και κρίση ενώπιον του παρόντος, αρμοδίου, καθ’ ύλην και κατά τόπον, Δικαστηρίου (άρθρα 19, 22 και 29 ΚΠολΔικ), παραπάνω έφεση, ασκήθηκε από την, κατά τα ανωτέρω διαλαμβανόμενα, πρωτοδίκως, εν μέρει ηττηθείσα διάδικο νομίμως και εμπροθέσμως με κατάθεση του δικογράφου της στη γραμματεία του εκδόντος την προσβαλλόμενη απόφαση δικαστηρίου στις 15-9-2023 και εντός προθεσμίας των δύο ετών από την έκδοση της προσβαλλόμενης απόφασης (27-9-2021), δοθέντος ότι δεν προκύπτει, ούτε οι διάδικοι επικαλούνται επίδοση αυτής (άρθρα 495 – 499, 511, 513 § 1β, 516, 517, 518 § 2 σε συνδυασμό με τη διάταξη του άρθρου 591 §§ 1 εδαφ. α’ και παρ. 7 εδαφ. α’ του ΚΠολΔικ, ως αυτές ισχύουν μετά την – κατά περίπτωση – αντικατάσταση και τροποποίησή τους από τις διατάξεις του ν. 4335/2015)]. Πρέπει, επομένως, η έφεση να γίνει τυπικά δεκτή και να ερευνηθεί, περαιτέρω, κατά το παραδεκτό και βάσιμο των επιμέρους λόγων της, κατά την αυτή ως άνω ειδική διαδικασία που εκδόθηκε η προσβαλλόμενη απόφαση (άρθρο 614 § 2 σε συνδ. με άρθρο 620 ΚΠολΔικ), δεδομένου ότι, για το παραδεκτό της, έχει καταβληθεί και κατατεθεί το, απαιτούμενο από τη διάταξη του άρθρου 495 § 3 ΚΠολΔικ, παράβολο [υπ’ αριθμ. κωδ. …………. παράβολο, ποσού εκατό (100) ευρώ, μετά της συνημμένης από 15-9-2023 βεβαίωσης πληρωμής της Alpha Bank].
Με την από 15-4-2021 αγωγή της, η ενάγουσα και ήδη εκκαλούσα, εκθέτει ότι άπαντες οι διάδικοι είναι κύριοι των αναφερομένων σ’ αυτήν οριζόντιων ιδιοκτησιών της επί της ……….. στο Πέραμα Αττικής πολυκατοικίας, η οποία έχει υπαχθεί στις διατάξεις του ν. 3741/1929 και των άρθρων 1002 και 1117 του ΑΚ δυνάμει της υπ’ αριθμ. ……/22-12-1997 πράξης σύστασης οριζοντίου ιδιοκτησίας της συμβολαιογράφου Αθηνών ……………., νομίμως μεταγεγραμμένης. Ότι το έτος 2020 οι εναγόμενοι, κατά παράβαση της ως άνω σύστασης οριζόντιας ιδιοκτησίας και της οικοδομικής αδείας, προέβησαν σε παράνομη και αυθαίρετη κατασκευή στο κοινόχρηστο και κοινόκτητο δώμα (ταράτσα) της επίδικης οικοδομής δωματίου επιφανείας 14,32 τ.μ. και βοηθητικού χώρου (WC) επιφανείας 1,68 τμ, όπως τα κτίσματα αυτά περιγράφονται στην από Δεκεμβρίου 2020 τεχνική έκθεση και αποτυπώνονται στο σκαρίφημα του ……….., διπλωματούχου αρχιτέκτονα μηχανικού, που επισυνάπτονται στην ένδικη αγωγή, προκειμένου να αποτελέσει ο χώρος αυτός την κατοικία του υιού τους. Ότι με τις ως άνω αυθαίρετες κατασκευές παρεμποδίζεται η ενάγουσα στην ελεύθερη χρήση του κοινόχρηστου και κοινόκτητου δώματος της οικοδομής, της οποίας, επιπλέον, η εμφάνιση παραβλάπτεται, ενώ παράλληλα καταργήθηκαν οι δύο φωταγωγοί της οικοδομής που καταλήγουν στο δώμα κατά παράβαση των διατάξεων του κτιριοδομικού κανονισμού. Ότι, παρότι η ενάγουσα έχει διαμαρτυρηθεί προφορικά και έγγραφα για την παραπάνω παράνομη συμπεριφορά των εναγομένων, οι τελευταίοι αρνούνται να επαναφέρουν τα πράγματα στην προτέρα κατάσταση. Με βάση το ιστορικό αυτό η ενάγουσα, κατ’ ορθή εκτίμηση του δικογράφου, ζητεί: 1) να αναγνωριστεί ότι: α) ο επίδικος χώρος του δώματος της πολυκατοικίας είναι κοινόκτητος και κοινόχρηστος, β) οι εναγόμενοι παράνομα και αυθαίρετα προέβησαν στην κάλυψη και μετατροπή τμήματος του κοινόκτητου και κοινόχρηστου δώματος σε στεγασμένο και κατοικήσιμο χώρο (δωμάτιο και WC) αλλά και στην παράνομη κάλυψη των υποχρεωτικώς εκ του νόμου και του κτιριοδομικού κανονισμού ακάλυπτων φωταγωγών, 2) να υποχρεωθούν οι εναγόμενοι να επαναφέρουν τα πράγματα στην προτέρα κατάσταση, ήτοι να καθαιρέσουν και κατεδαφίσουν – με δικές τους δαπάνες – κάθε παράνομη και αυθαίρετη κατασκευή στο επίδικο χώρο του δώματος, καθώς επίσης να απομακρύνουν κάθε αντικείμενο που παράνομα έχουν τοποθετήσει εντός του επίδικου χώρου, άλλως να επιτραπεί τούτο στην ενάγουσα με δαπάνες των εναγομένων, 3) να υποχρεωθούν οι εναγόμενοι να προκαταβάλουν – εις ολόκληρον έκαστος – το ποσό των 1.000 ευρώ που απαιτείται για τις δαπάνες κατεδάφισης των παράνομων και αυθαίρετων κτισμάτων, αποκομιδής υλικών και επαναφοράς των πραγμάτων στην προτέρα κατάσταση από την ενάγουσα σε περίπτωση που οι εναγόμενοι δεν εκπληρώσουν την υποχρέωσή τους αυτή, 4) να κηρυχθεί η απόφαση προσωρινά εκτελεστή και 5) να καταδικαστούν οι εναγόμενοι στη δικαστική της δαπάνη. Επί της αγωγής αυτής το Μονομελές Πρωτοδικείο Πειραιά εξέδωσε την υπ’ αριθμ. 2015/2021 οριστική του απόφαση, με την οποία έγινε εν μέρει δεκτή ως βάσιμη κατ’ ουσίαν η αγωγή, αναγνώρισε ότι ο χώρος του δώματος της επί της ………… στο Πέραμα Αττικής πολυκατοικίας είναι κοινόκτητος και κοινόχρηστος, υποχρέωσε τους εναγομένους με δαπάνες τους να καθαιρέσουν και κατεδαφίσουν τον βοηθητικό χώρο (wc) διαστάσεων (1,77 × 0,95 =) 1,68 τμ, που έχει ανεγερθεί στο δώμα της ως άνω πολυκατοικίας , όπως ο χώρος αυτός αποτυπώνεται στο από Δεκεμβρίου 2020 σκαρίφημα του …………, διπλωματούχου αρχιτέκτονα – μηχανικού, καθώς επίσης να απομακρύνουν κάθε αντικείμενο που έχουν τοποθετήσει στον χώρο αυτό, και σε περίπτωση μη συμμόρφωσης των εναγομένων επέτρεψε στην ενάγουσα να πράξει τα ανωτέρω με δαπάνες των εναγομένων ποσού 150,00 ευρώ. Επιπλέον, με την προσβαλλόμενη απόφαση απορρίφθηκε ως μη νόμιμο το αίτημα της ενάγουσας να αναγνωριστεί, ότι εναγόμενοι χωρίς δικαίωμα προέβησαν στις επίδικες αυθαίρετες κατασκευές αλλά και στην κάλυψη των φωταγωγών, επιβλήθηκε δε μέρος των συνολικών δικαστικών εξόδων της ενάγουσας σε βάρος των εναγομένων, ποσού 300 ευρώ.
Κατά της απόφασης αυτής παραπονείται ήδη η ενάγουσα – εκκαλούσα και ζητεί κατ’ ορθή εκτίμηση των διατυπωθέντων στην έφεση αιτημάτων της και των λόγων που εκτίθενται σε αυτήν, οι οποίοι ανάγονται σε εσφαλμένη εφαρμογή του νόμου και πλημμελή εκτίμηση των αποδείξεων, να εξαφανιστεί η προσβαλλόμενη απόφαση, αναφορικά προς την απόρριψη του αιτήματος της κατεδάφισης (και των παρεπομένων αυτού) από τους εναγόμενους του δωματίου επιφάνειας 14,32 τ.μ..
Από το συνδυασμό των διατάξεων των άρθρων 1002 και 1117 ΑΚ, 1, 2 παρ.1, 3, 4 §§ 1, 5 και 13 του ν. 3741/1929 «περί ιδιοκτησίας κατ` ορόφους», ο οποίος διατηρήθηκε σε ισχύ και μετά την εισαγωγή του ΑΚ (άρθρο 54 Εισ.Ν.Α.Κ.), προκύπτει, ότι επί οριζόντιας ιδιοκτησίας ιδρύεται κυρίως μεν χωριστή (διηρημένη) κυριότητα επί ορόφου οικοδομής ή διαμερίσματος ορόφου, παρεπομένως δε αναγκαστική, αυτοδικαίως κτώμενη, συγκυριότητα κατ` ανάλογη μερίδα επί των μερών του όλου ακινήτου, των χρησιμευόντων στην κοινή από όλους τους οροφοκτήτες χρήση. Μεταξύ αυτών περιλαμβάνονται, κατά την ενδεικτική στις άνω διατάξεις απαρίθμηση, το έδαφος, οι αυλές, τα θεμέλια, η στέγη, η πιλοτή, η είσοδος της πολυκατοικίας, οι φωταγωγοί, οι αεραγωγοί, οι κλίμακες (σκάλες), οι τοίχοι που άπτονται κοινόχρηστων μερών, η πρασιά, ο κήπος, η πρόσοψη – εξωτερική εμφάνιση της πολυκατοικίας, οι κοινόχρηστες εγκαταστάσεις φωτισμού και ύδρευσης, το λεβητοστάσιο κλπ, καθώς και κάθε άλλο πράγμα που χρησιμεύει στην κοινή των ιδιοκτητών χρήση. Ειδικότερα, επί οριζοντίου ιδιοκτησίας, η κυρία είσοδος της οικοδομής, οι κλίμακες ανόδου προς το δώμα και το ηλιακό δώμα (ταράτσα), εξομοιούμενο με τη στέγη της οικοδομής (ΑΠ 1070/2013 και ΑΠ 1250/2011 δημοσιευμένες στην ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ), αποτελούν αντικείμενο αναγκαίας συγκυριότητας και κοινόχρηστα πράγματα για όλους τους ιδιοκτήτες ορόφων ή διαμερισμάτων, καθένας από τους οποίους δικαιούται να ποιείται απόλυτη χρήση, εκτός εάν, με συμφωνία που τον δεσμεύει, αποκλείστηκε από το δικαίωμα αυτό, το οποίο διαφυλάχθηκε για μερικούς μόνο από τους ιδιοκτήτες. Συγκεκριμένα, ο προσδιορισμός των κοινοκτήτων και κοινοχρήστων αυτών μερών, γίνεται, είτε με τη συστατική της οροφοκτησίας δικαιοπραξία, είτε με ιδιαίτερες συμφωνίες μεταξύ όλων των οροφοκτητών, κατά τα άρθρα 4 §§ 1, 5 και 13 του Ν. 3741/1929, δηλαδή με σύμφωνη απόφασή τους, που πρέπει να καταρτισθεί με συμβολαιογραφικό έγγραφο και να μεταγραφεί. Αν τούτο δεν γίνει, αν δηλαδή δεν ορίζεται τίποτα από την ως άνω δικαιοπραξία, ούτε με ιδιαίτερες συμφωνίες, τότε ισχύει ο προσδιορισμός, που προβλέπεται από τις ως άνω διατάξεις ή και από τις αναγκαστικού δικαίου πολεοδομικές διατάξεις νόμου (ΑΠ 1658/2007 και ΑΠ 1610/2007 δημοσιευμένες στην ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ). Περαιτέρω, από τις διατάξεις των άρθρων 3 και 5 του ίδιου νόμου 3741/1929, σε συνδυασμό με τα άρθρα 1002 και 1117 ΑΚ, προκύπτει ότι σε περίπτωση που δεν υπάρχει ειδική συμφωνία μεταξύ όλων των συνιδιοκτητών (συμβολαιογραφικά καταρτιζόμενη και υποκείμενη σε μεταγραφή) για τον τρόπο χρήσεως των κοινόχρηστων και κοινόκτητων μερών της οικοδομής (κανονισμός), καθένας από τους διαμερισματούχους έχει όλα τα δικαιώματα που ανήκουν στον κύριο, εφόσον όμως η άσκηση αυτών δεν παραβλάπτει τη χρήση των άλλων ιδιοκτητών ή δεν μειώνει την ασφάλεια αυτών ή του οικοδομήματος. Έτσι δικαιούται σε απόλυτη χρήση του διαμερίσματος του και των κοινών πραγμάτων και μπορεί να επιχειρήσει μεταβολές ή προσθήκες στα αδιαιρέτως κοινά μέρη του οικοδομήματος, καθώς και να προβαίνει στην επισκευή ή ανανέωση αυτών, υπό τον όρο να μη βλάπτει τα δικαιώματα των λοιπών συνιδιοκτητών, να μη μεταβάλει το συνήθη προορισμό αυτών και να μη παραβλάπτει τη χρήση των άλλων ιδιοκτητών και την ασφάλεια αυτών ή του οικοδομήματος. Η ενάσκηση του δικαιώματος κάθε συνιδιοκτήτη για απόλυτη χρήση του διαμερίσματος του και των κοινών μερών του οικοδομήματος πρέπει να γίνεται κατά τέτοιο τρόπο ώστε να μη βλάπτονται τα δικαιώματα των λοιπών συνιδιοκτητών. Αυτός ο περιορισμός δεν αφορά απλώς μόνο βλάβη του δικαιώματός τους για σύγχρηση των κοινών. Δηλαδή, δεν διασφαλίζει μόνο την ίση και όμοια χρήση των κοινών, αλλά απαιτεί, η χρήση να γίνεται κατά τέτοιο τρόπο, ώστε με αυτόν όχι μόνο να μη βλάπτεται η χρήση των κοινών από τους λοιπούς, αλλά οποιοδήποτε δικαίωμα αυτών από το δεσμό της οροφοκτησίας. Εξάλλου, μεταβολή ή προσθήκη των κοινών μερών της οροφοκτησίας νοείται ειδικότερα η βελτίωση που αποβλέπει στην αποδοτικότερη χρήση του κοινού με τη συνδρομή των ανωτέρω προϋποθέσεων υπέρ όλων κατ` αρχήν των συνιδιοκτητών, αν δε αυτή (βελτίωση) αφορά έναν ή ορισμένους μόνο από τους συνιδιοκτήτες, πρέπει να μην καθιστά χειρότερη τη θέση των λοιπών. Το αν οι παραπάνω μεταβολές του κοινού μέρους είναι επιτρεπτές ή όχι με την παραπάνω έννοια, κρίνεται σε κάθε συγκεκριμένη περίπτωση, ανάλογα με τις επιμέρους ανάγκες των διαιρετών ιδιοκτησιών και τον σκοπό που εξυπηρετεί το κοινό μέρος που υφίσταται τη μεταβολή στη λειτουργία της όλης συνιδιοκτησίας (ΑΠ 1439/2013, ΑΠ 381/2009 και ΑΠ 1658/2007 δημοσιευμένες στην ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ, ΑΠ 984/2010 ΕΔΠολ 2010.200, ΑΠ 234/2008 ΕΔΠολ 2009.6, ΑΠ 827/2005 ΕλλΔνη 2006.178, ΕφΑθ 6150/2009 ΕλλΔνη 2010.562). Επίσης, στην κατά τις διατάξεις των άρθρων 1000 ΑΚ και 3 παρ. 1 του Ν.3741/1929 έννοια της απρόσκοπτης χρήσης της χωριστής κυριότητας των οροφοκτητών περιλαμβάνεται και το δικαίωμα της εμφάνισης του κτιρίου, κατά τρόπο που δεν προσκρούει στην αισθητική και αρχιτεκτονική του, ώστε οποιαδήποτε προσθήκη στην οικοδομή που παραβλάπτει την εμφάνιση αυτή, ως γενομένη πέραν της αρχιτεκτονικής κατασκευής, παραβλάπτει τη χρήση της ιδιοκτησίας κάθε οροφοκτήτη και είναι ανεπίτρεπτη κατά τις διατάξεις αυτές (ΑΠ 381/2009 ό.π.). Τέλος, οι κατά τις ως άνω διατάξεις επιχειρούμενες μεταβολές των κοινόχρηστων μερών της οικοδομής είναι ισχυρές ακόμη και αν αυτές έρχονται σε ευθεία αντίθεση με τις αναγκαστικού δικαίου ρητές διατάξεις της περί σχεδίου πόλεων νομοθεσίας ή του Γενικού Οικοδομικού Κανονισμού, οι οποίες αποβλέπουν σε διάφορο σκοπό και των οποίων η παραβίαση συνεπάγεται τις, σ’ αυτές κατά περίπτωση, οριζόμενες διοικητικές κυρώσεις (ΑΠ 381/2009 και ΑΠ 827/2005 ό.π.).
Επίσης, κατά την αληθή έννοια της διατάξεως του άρθρου 281 ΑΚ, το δικαίωμα ασκείται καταχρηστικά και όταν η συμπεριφορά του δικαιούχου που προηγήθηκε της ασκήσεώς του ή η πραγματική κατάσταση που διαμορφώθηκε κατά το διάστημα που μεσολάβησε χωρίς κατά νόμο να εμποδίζουν τη γένεση ή να επάγονται την απόσβεση του δικαιώματος, καθιστούν μη ανεκτή τη μεταγενέστερη άσκησή του, κατά τις περί δικαίου και ηθικής αντιλήψεις, του μέσου κοινωνικού ανθρώπου, αφού τείνει στην ανατροπή καταστάσεως που δημιουργήθηκε, υπό ορισμένες ειδικές συνθήκες και διατηρήθηκε για πολύ χρόνο, με επακόλουθο να συνεπάγεται επαχθείς συνέπειες για τον υπόχρεο. Απαιτείται δηλαδή για να χαρακτηρισθεί καταχρηστική η άσκηση του δικαιώματος να έχει δημιουργηθεί στον υπόχρεο, από τη συμπεριφορά του δικαιούχου, σε συνάρτηση με εκείνη του υπόχρεου και μάλιστα ευλόγως, η πεποίθηση ότι ο δικαιούχος δεν πρόκειται να ασκήσει το δικαίωμά του. Απαιτείται ακόμη οι πράξεις του υποχρέου και η υπ’ αυτού δημιουργηθείσα κατάσταση, που συνεπάγεται επαχθείς για τον υπόχρεο επιπτώσεις, να τελούν σε αιτιώδη σχέση με την προηγούμενη συμπεριφορά του δικαιούχου, αφού, κατά τους κανόνες της καλής πίστης, δεν συγχωρείται να γίνει προς απόκρουση του δικαιώματος, επίκληση πράξεων άσχετων με τη συμπεριφορά αυτή. Για την εφαρμογή της διατάξεως δεν αρκεί μόνη η επί μακρό χρόνο αδράνεια του δικαιούχου να ασκήσει το δικαίωμά του, ούτε η καλόπιστη πεποίθηση του υποχρέου ότι δεν υπάρχει δικαίωμα κατ` αυτού ή ότι δεν πρόκειται τούτο να ασκηθεί, ούτε κατ` ανάγκην από την άσκησή του να δημιουργούνται απλώς δυσμενείς ή και αφόρητες επιπτώσεις για τον υπόχρεο, αλλά απαιτείται κατά περίπτωση, συνδυασμός των ανωτέρω (Ολ.ΑΠ 5/2011, ΑΠ 16/2017, ΑΠ 206/2017, ΑΠ 536/2017 ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ).
Από τις ένορκες καταθέσεις των μαρτύρων απόδειξης και ανταπόδειξης, που εξετάστηκαν στο ακροατήριο του πρωτόδικου Δικαστηρίου και περιέχονται στα ταυτάριθμα πρακτικά δημόσιας συνεδρίασης αυτού, όλα ανεξαιρέτως τα νομίμως μετ’ επικλήσεως προσκομιζόμενα από τους διαδίκους έγγραφα, τα οποία το Δικαστήριο λαμβάνει υπόψη προς άμεση απόδειξη και για τη συναγωγή δικαστικών τεκμηρίων, μεταξύ των οποίων (εγγράφων) περιλαμβάνονται οι φωτογραφίες, των οποίων η γνησιότητα δεν αμφισβητείται και οι οποίες θεωρούνται ιδιωτικά έγγραφα (ΑΠ 378/1997 ΕλλΔνη 1997.1789, άρθρα 444 αριθ. 3, 448 § 2 και 457 § 4 ΚΠολΔ), την από Δεκεμβρίου 2020 τεχνική έκθεση με το συνημμένο σ’αυτήν σκαρίφημα δώματος του …………….., Διπλωματούχου Αρχιτέκτονα Μηχανικού, που προσκομίζει η ενάγουσα, τα όσα συνομολογούν οι διάδικοι, σε συνδυασμό και με τα διδάγματα της κοινής πείρας, που λαμβάνονται υπόψη αυτεπαγγέλτως από το Δικαστήριο (άρθρο 336 § 4 του ΚΠολΔ), και την εν γένει αποδεικτική διαδικασία (εκτός από την από 3-6-2021 έγγραφη δήλωση των συνιδιοκτητών της διώροφης οικοδομής ………………. και ……………., μη λαμβανομένης υπόψη ούτε για τη συναγωγή δικαστικών τεκμηρίων, διότι συντάχθηκε με σκοπό να χρησιμοποιηθεί στην παρούσα δίκη, δοθέντος ότι συντάχθηκε μετά την κατάθεση της ένδικης αγωγής, δηλαδή όχι σε ανύποπτο χρόνο) αποδεικνύονται, κατά την κρίση του Δικαστηρίου, τα ακόλουθα πραγματικά περιστατικά: Οι διάδικοι είναι ιδιοκτήτες των κάτωθι διαμερισμάτων της κείμενης επί της ………… στο Πέραμα Αττικής διώροφης πολυκατοικίας: 1) η μεν ενάγουσα είναι αποκλειστική κυρία της υπό στοιχ. Α-2 οριζόντιας ιδιοκτησίας του πρώτου υπέρ του ισογείου ορόφου της οικοδομής, επιφανείας 91 τ.μ., με ποσοστό συγκυριότητας επί του οικοπέδου 280/οοο εξ αδιαιρέτου, την οποία απέκτησε δυνάμει του υπ’ αριθμ. …./2000 αγοραπωλητηρίου συμβολαίου της συμβολαιογράφου Πειραιώς …………., το οποίο μεταγράφηκε νόμιμα στα βιβλία μεταγραφών του Υποθηκοφυλακείου Πειραιά στον τόμο ….. και με αύξοντα αριθμό …. και καταχωρήθηκε στο Κτηματολογικό Γραφείο Πειραιά με αριθμό ΚΑΕΚ ……………… και 2) οι εναγόμενοι (σύζυγοι) είναι συγκύριοι – κατά ποσοστό ½ εξ αδιαιρέτου έκαστος – της υπό στοιχ. Α-1 οριζόντιας ιδιοκτησίας του πρώτου υπέρ του ισογείου ορόφου, επιφανείας 64,00 τ.μ. με ποσοστό συγκυριότητας επί του οικοπέδου 198/οοο εξ αδιαιρέτου, το οποίο απέκτησαν δυνάμει του υπ’ αριθμ. ………./2003 αγοραπωλητηρίου συμβολαίου της συμβολαιογράφου Πειραιώς …………….., το οποίο μεταγράφηκε νόμιμα στα βιβλία μεταγραφών του Υποθηκοφυλακείου Πειραιά στον τόμο ….. και με αύξοντα αριθμό ….. και καταχωρήθηκε στο Κτηματολογικό Γραφείο Πειραιά με αριθμό ΚΑΕΚ …………….. Η εν λόγω πολυκατοικία υπήχθη στις διατάξεις του ν. 3741/1929 και των άρθρων 1002 και 1117 του ΑΚ δυνάμει της υπ’ αριθμ. ……/1997 πράξης σύστασης οριζοντίου ιδιοκτησίας της συμβολαιογράφου Αθηνών ………………., νομίμως μεταγεγραμμένης στα βιβλία μεταγραφών του Υποθηκοφυλακείου Πειραιά στον τόμο ….. και με αύξοντα αριθμό …… Περαιτέρω αποδεικνύεται ότι, προκειμένου να εξυπηρετηθούν οι στεγαστικές ανάγκες της πενταμελούς οικογένειάς τους, οι εναγόμενοι, κατά παράβαση των πολεοδομικών διατάξεων και της υπ’ αριθμ. …../1972 οικοδομικής αδείας, προέβησαν στην ανέγερση επί του κοινόχρηστου – κοινόκτητου δώματος (ταράτσα) της άνω οικοδομής, ενός αυθαίρετου δωματίου διαστάσεων (4,20 × 3,41 =) 14,32 τμ., όπως το κτίσμα αυτό αποτυπώνεται στο από Δεκεμβρίου 2020 σκαρίφημα δώματος του ………….., διπλωματούχου αρχιτέκτονα μηχανικού (βλ και την από Δεκεμβρίου 2020 τεχνική έκθεση ιδίου μηχανικού). Η ανέγερση του παραπάνω κτίσματος – δωματίου είχε ολοκληρωθεί έως το έτος 2014, όπως τούτο – άλλωστε – προκύπτει και από τις προσκομιζόμενες από τους εναγομένους αεροφωτογραφίες από Google Earth των ετών 2014 – 2021, στις οποίες απεικονίζεται η επικάλυψη της οροφής από πάνελ. Αρχικά, η ενάγουσα συναίνεσε (προφορικά) στην κατασκευή του ανωτέρω δωματίου, διότι η ίδια είχε την αποκλειστική χρήση του παρακείμενου προς τα δυτικά (κοινόχρηστου) πλυσταριού (βλ. κατάθεση μάρτυρα απόδειξης σχετικά με τη χρήση αυτή). Σε κάθε περίπτωση, ο ακριβής χρονικός προσδιορισμός δεν ασκεί έννομη επιρροή εν προκειμένω, δεδομένου ότι δεν πρόκειται περί αγωγής περί της νομής, αρκεί δε η διαπίστωση διενέργειας πράξεων προσβολής του δικαιώματος συγχρήσεως των κοινόχρηστων χώρων του ακινήτου εκ μέρους των εναγομένων. Στην πορεία, και επειδή η πρόσβαση της ενάγουσας στην ταράτσα κατέστη δυσχερής, η ενάγουσα ζήτησε από τους εναγόμενους να κατεδαφίσουν την παραπάνω παράνομη κατασκευή τους. Ειδικότερα, περί τα τέλη Ιουνίου 2020 απευθύνθηκε στο οικείο Αστυνομικό Τμήμα, οπότε έγιναν συστάσεις στη δεύτερη εναγομένη, στη συνέχεια δε απέστειλε στους εναγόμενους την από 27-10-2020 «εξώδικη διαμαρτυρία – πρόσκληση – δήλωση» με την οποία τους καλούσε όπως εντός 15 ημερών από τη λήψη αυτής, να ξηλώσουν το παράνομο κατασκεύασμα με ίδια μέσα και ίδιες δαπάνες και να ελευθερώσουν τον αγωγό. Ωστόσο, οι εναγόμενοι ουδέν έπραξαν. Όμως, η κατασκευή του ως άνω δωματίου, όχι µόνο μεταβάλλει τον συνήθη προορισμό της ταράτσας ως κοινοκτήτου και κοινοχρήστου χώρου, παρεμποδίζοντας την άμεση ελεύθερη και ακώλυτη χρήση αυτής από τους λοιπούς συνιδιοκτήτες της οικοδομής και εν προκειμένω από την ενάγουσα, αλλά δύναται να αποτελέσει και πηγή κινδύνου για την ασφάλεια αυτής (οικοδομής), δοθέντος ότι κατασκευάστηκε άνευ μελέτης και αδείας σε μία οικοδομή ανεγερθείσα το έτος 1972. Επιπλέον, αποδείχτηκε ότι δεν υπάρχει ειδική συμφωνία μεταξύ όλων των συνιδιοκτητών (συμβολαιογραφικά καταρτιζόμενη και υποκείμενη σε μεταγραφή) για τον τρόπο χρήσης των κοινόχρηστων και κοινόκτητων μερών της οικοδομής, με συνέπεια έκαστος από τους συνιδιοκτήτες να έχει επ’ αυτών όλα τα δικαιώματα που ανήκουν στον κύριο, εφόσον όμως η άσκηση αυτών δεν παραβλάπτει τη χρήση των άλλων ιδιοκτητών ή δεν μειώνει την ασφάλεια αυτών ή του οικοδομήματος. Η αρχική δε συναίνεση της ενάγουσας για την κατασκευή του ανωτέρω αυθαίρετου δωματίου, δεν δύναται να καταργήσει τον κανονισμό της πολυκατοικίας και να υπερισχύσει αυτού, σύμφωνα και με τα αναφερόμενα ανωτέρω και στη νομική σκέψη της παρούσας. Επίσης, δεν δύναται να θεωρηθεί καταχρηστική η συμπεριφορά της ενάγουσας, όπως αβάσιμα ισχυρίζονται οι εναγόμενοι, διότι αυτή (ενάγουσα) είχε παράσχει τη συναίνεση της για την παραπάνω παράνομη κατασκευή, επί 10 δε και πλέον έτη ουδόλως αντιδρούσε. Ωστόσο, η εν λόγω προβαλλόμενη ένσταση εκ μέρους των εναγομένων, στηριζόμενη στο άρθρο 281 ΑΚ, πρέπει να απορριφθεί ως μη νόμιμη, διότι τα πραγματικά περιστατικά τα οποία αναφέρονται σε αυτήν ακόμα κι αν θεωρηθούν ότι είναι αληθή, δεν αρκούν για να καταστήσουν καταχρηστική την άσκηση κρινόμενης αγωγής εκ μέρους της ενάγουσας, σύμφωνα με τα στη νομική σκέψη της παρούσας αναφερόμενα, δεδομένου ότι οι αξιώσεις του κυρίου για την προστασία της κυριότητας ή συγκυριότητάς του επί των κοινοκτήτων -κοινοχρήστων χώρων της οικοδομής, στην οποία βρίσκεται η αυτοτελής οριζόντια ιδιοκτησία του, που έχουν νόμιμη θεμελίωση στις σχετικές περί οριζοντίου ιδιοκτησίας διατάξεις δεν υπόκεινται σε παραγραφή, ούτε δύναται να αποδυναμωθούν ένεκα αχρησίας, ενώ εν προκειμένω, η επικαλούμενη, εκ μέρους των εναγομένων, αδράνεια της ενάγουσας να ασκήσει την αγωγή της δεν δύναται από μόνη της και άνευ ετέρου να καταστήσει καταχρηστική την άσκηση του δικαιώματός της.
Μετά ταύτα, πρέπει η υπό κρίση έφεση της εκκαλούσας – ενάγουσας να γίνει δεκτή ως βάσιμη, να εξαφανισθεί η εκκαλουμένη υπ` αριθμ. 2015/2023 οριστική απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιά για το ενιαίο της εκτέλεσης, θα αναφερθεί δε στο διατακτικό και το τμήμα της ως άνω απόφασης που δεν έχει προσβληθεί με έφεση, ήτοι ο βοηθητικός χώρος (WC), επιφάνειας 1,68 τ.μ.. Ακολούθως, αφού κρατηθεί η υπόθεση από το παρόν Δικαστήριο πρέπει να γίνει δεκτή ως βάσιμη η από 15-4-2021 αγωγή, η οποία είναι ορισμένη και νόμιμη στηριζόμενη στις διατάξεις των άρθρων 1002, 1117 ΑΚ, 54 ΕισΝΑΚ, 1, 2 παρ. 1, 2, 4 παρ. 1, 5 και 13 παρ. 1 Ν. 3741/1929 «Περί της ιδιοκτησίας κατ’ ορόφους», καθώς και των άρθρων 945, 907, 908 και 176 ΚΠολΔ, πλην του αιτήματος να αναγνωριστεί ότι οι εναγόμενοι χωρίς δικαίωμα προέβησαν στις επίδικες αυθαίρετες κατασκευές αλλά και στην κάλυψη των φωταγωγών, το οποίο τυγχάνει απορριπτέο ως νόμω αβάσιμο. Και τούτο διότι αντικείμενο της αναγνωριστικής αγωγής είναι η αυθεντική βεβαίωση της υπάρξεως (θετική αναγνωριστική αγωγή) ή ανυπαρξίας (αρνητική αναγνωριστική αγωγή) έννομης σχέσεως και όχι, όπως εν προκειμένω, τα ως άνω μεμονωμένα στοιχεία έννομης σχέσεως, έστω και αν έχουν νομική σημασία για τις έννομες σχέσεις των διαδίκων (ΑΠ 1158/2014, ΑΠ 492/2010, ΕφΠειρ 364/2016). Συνεπώς, πέραν των όσων δέχτηκε το πρωτοβάθμιο δικαστήριο ως ουσιαστικά βάσιμα και τα οποία δεν προσβάλλονται με την παρούσα έφεση (ως προελέχθη θα αναφερθούν στο διατακτικό για το ενιαίο της εκτέλεσης) πρέπει να υποχρεωθούν οι εναγόμενοι με δαπάνες τους να καθαιρέσουν και κατεδαφίσουν το αυθαίρετο δωμάτιο διαστάσεων (4,20 × 3,41 =) 14,32 τ.μ., που βρίσκεται επί του κοινόχρηστου δώματος (ταράτσα) της επίδικης οικοδομής, όπως τούτο αποτυπώνεται στο από Δεκεμβρίου 2020 σκαρίφημα δώματος του …………, διπλωματούχου αρχιτέκτονα μηχανικού, να απομακρύνουν κάθε αντικείμενο που έχουν τοποθετήσει στον χώρο αυτό, και σε περίπτωση μη συμμόρφωσης των εναγομένων, να επιτραπεί στην ενάγουσα να πράξει τα ανωτέρω με δαπάνες των εναγομένων ποσού 150 ευρώ, που, με βάση τα διδάγματα της κοινής λογικής και εμπειρίας, θα ανέλθει τουλάχιστον το κόστος για τις εργασίες αποκατάστασης των πραγμάτων στην προτέρα κατάσταση, καθώς και να επιβληθεί σε βάρος των εναγομένων – εφεσιβλήτων το σύνολο των δικαστικών εξόδων της ενάγουσας – εκκαλούσας για αμφότερους τους βαθμούς δικαιοδοσίας λόγω της νίκης της, κατά τα ειδικότερα διαλαμβανόμενα στο διατακτικό της παρούσας [άρθρα 176, 183 και 191 § 2 ΚΠολΔ, σε συνδ. με τις διατάξεις των άρθρων 63 § 1 στοιχ. i περ. α`, 68 § 1 και 69 § 1 εδάφ. α’ του ν. 4194/2013 «Κώδικας Περί Δικηγόρων»]. Τέλος, σύμφωνα με τη διάταξη του άρθρου 495 § 3 προτελευτ. εδάφ. ΚΠολΔ, πρέπει να διαταχθεί η επιστροφή του κατατεθέντος παραβόλου της υπό κρίση έφεσης στην εκκαλούσα.
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ
ΔΙΚΑΖΕΙ αντιμωλία των διαδίκων την από 10-9-2023 έφεση.
ΔΕΧΕΤΑΙ τυπικά και ως βάσιμη κατ’ ουσίαν την έφεση.
ΔΙΑΤΑΣΣΕΙ την επιστροφή του υπ’ αριθμ. κωδικού …………….. e-παραβόλου, ποσού εκατό (100) ευρώ, στην εκκαλούσα.
ΕΞΑΦΑΝΙΖΕΙ την υπ’ αριθμ. 2015/2023 οριστική απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιά, κατά τα κεφάλαια που εκκλήθηκαν.
ΚΡΑΤΕΙ & ΔΙΚΑΖΕΙ κατ’ ουσίαν την από 15-4-2021 αγωγή κατά τα εκκληθέντα κεφάλαιά της.
ΑΝΑΓΝΩΡΙΖΕΙ ότι ο χώρος του δώματος της επί της λεωφ. Ειρήνης 194 στο Πέραμα Αττικής πολυκατοικίας είναι κοινόκτητος και κοινόχρηστος.
ΥΠΟΧΡΕΩΝΕΙ τους εναγόμενους – εφεσίβλητους με δαπάνες τους να καθαιρέσουν και κατεδαφίσουν: α) το αυθαίρετο δωμάτιο διαστάσεων (4,20 × 3,41 =) 14,32 τ.μ. και β) τον βοηθητικό χώρο (wc) διαστάσεων (1,77 × 0,95 =) 1,68 τ.μ., που έχει ανεγερθεί στο δώμα της ως άνω πολυκατοικίας, όπως ο χώρος αυτός αποτυπώνεται στο από Δεκεμβρίου 2020 σκαρίφημα του ………., διπλωματούχου αρχιτέκτονα – μηχανικού, καθώς επίσης να απομακρύνουν κάθε αντικείμενο που έχουν τοποθετήσει στους χώρους αυτούς, και σε περίπτωση μη συμμόρφωσης των εναγομένων – εφεσιβλήτων, επιτρέπει στην ενάγουσα – εκκαλούσα να πράξει τα ανωτέρω με δαπάνες των εναγομένων – εφεσιβλήτων ποσού τριακοσίων (300) ευρώ [ήτοι, εκατόν πενήντα (150) ευρώ για κάθε χώρο].
ΕΠΙΒΑΛΕΙ τα δικαστικά έξοδα της ενάγουσας – εκκαλούσας, για αμφότερους τους βαθμούς δικαιοδοσίας, σε βάρος των εναγομένων– εφεσίβλητων, το ύψος των οποίων ορίζει στο ποσό των εξακοσίων (600) ευρώ.
KPIΘHKE, αποφασίσθηκε και δημοσιεύθηκε σε έκτακτη δημόσια συνεδρίαση στο ακροατήριό του, χωρίς την παρουσία των διαδίκων και των πληρεξουσίων δικηγόρων τους στον Πειραιά, στις 6.3.2024
Η ΔΙΚΑΣΤΗΣ H ΓPAMMATEAΣ