Μενού Κλείσιμο

Αριθμός απόφασης 144/2024

ΕΦΕΤΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΩΣ

Αριθμός    144/2024

ΤΟ ΜΟΝΟΜΕΛΕΣ ΕΦΕΤΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΩΣ

Ναυτικό Τμήμα

Αποτελούμενο από τον Δικαστή Αναστάσιο Αναστασίου, Εφέτη, ο οποίος ορίσθηκε από τον Πρόεδρο του Τριμελούς Συμβουλίου Διευθύνσεως του Εφετείου Πειραιώς και από τη Γραμματέα Δ.Π.

Συνεδρίασε δημόσια στο ακροατήριό του στις …………, για να δικάσει την υπόθεση μεταξύ:

ΤΗΣ ΕΚΚΑΛΟΥΣΑΣ – ΕΦΕΣΙΒΛΗΤΗΣ: ανώνυμης ναυτιλιακής εταιρίας με την επωνυμία «………..», που εδρεύει στην ………. Αττικής, επί της συμβολής των οδών ……… και εκπροσωπείται νόμιμα, την οποία στο ακροατήριο εκπροσώπησε ο πληρεξούσιος δικηγόρος της Δημήτριος Χαρίσης, μέλος της δικηγορικής εταιρίας με την επωνυμία «ΔΕ ΠΙΣΤΙΟΛΗΣ – ΤΡΙΑΝΤΑΦΥΛΛΟΣ & ΣΥΝΕΡΓΑΤΕΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΗ ΕΤΑΙΡΙΑ» και

ΤΟΥ ΕΦΕΣΙΒΛΗΤΟΥ – ΕΚΚΑΛΟΥΝΤΟΣ: ………… τον οποίο στο ακροατήριο εκπροσώπησε η πληρεξούσια δικηγόρος του Άννα Κοντοσέα, μέλος της δικηγορικής εταιρίας με την επωνυμία «ΔΕ Γ. ΚΟΝΤΟΣΕΑΣ & ΣΥΝΕΡΓΑΤΕΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΗ ΕΤΑΙΡΙΑ».

Ο εκκαλών – εφεσίβλητος …….. άσκησε ενώπιον του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς την από 29.12.2020 και με αριθμό εκθέσεως καταθέσεως ……../29.12.2020 αγωγή, επί της οποίας εκδόθηκε η με αριθμό 1973/2022 οριστική απόφαση του παραπάνω Δικαστηρίου, με την οποία η αγωγή έγινε εν μέρει δεκτή.

Την απόφαση αυτή προσέβαλαν ενώπιον του Δικαστηρίου τούτου αμφότερες οι αντίδικες πλευρές και, συγκεκριμένα, η εναγόμενη μονοπρόσωπη ναυτιλιακή εταιρία με την από 9.8.2022 και με αριθμό εκθέσεως καταθέσεως …/9.8.2022 έφεση και ο ενάγων με την από 4.9.2023 και με αριθμό εκθέσεως καταθέσεως …./4.9.2023 έφεση, δικάσιμος για την εκδίκαση αμφοτέρων των οποίων ορίστηκε αυτή που αναφέρεται στην αρχή της παρούσας.

Κατά τη δικάσιμο αυτή η υπόθεση εκφωνήθηκε με τη σειρά της από το οικείο πινάκιο και συζητήθηκε. Οι πληρεξούσιοι δικηγόροι των διαδίκων, αφού έλαβαν διαδοχικά το λόγο από τον Δικαστή, αναφέρθηκαν στις έγγραφες προτάσεις που κατέθεσαν.

ΜΕΛΕΤΗΣΕ ΤΙΣ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΕΣ

ΣΚΕΦΘΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ

Ι. Οι κρινόμενες αντίθετες εφέσεις και, συγκεκριμένα, α) η από 9.8.2022 και με αριθμό εκθέσεως καταθέσεως ενδίκου μέσου του Πρωτοδικείου Πειραιώς …/9.8.2022 και αριθμό εκθέσεως προσδιορισμού δικογράφου του Εφετείου Πειραιώς …./9.8.2022 έφεση της εκκαλούσας – εναγομένης [Α΄ έφεση] και β) η από 4.9.2023 και με αριθμό εκθέσεως καταθέσεως ενδίκου μέσου του Πρωτοδικείου Πειραιώς 489….4.9.2023 και αριθμό εκθέσεως προσδιορισμού δικογράφου του Εφετείου Πειραιώς …/5.9.2023 έφεση του εκκαλούντος – ενάγοντος [Β΄ έφεση], που στρέφονται κατά της υπ’ αριθμ. 1973/2022 οριστικής αποφάσεως του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς, η οποία εκδόθηκε κατ’ αντιμωλία των διαδίκων και κατά την ειδική διαδικασία των περιουσιακών – εργατικών διαφορών (άρθρα 614 αρ. 3, 621 ΚΠολΔ και 82 ΚΙΝΔ) και δέχθηκε εν μέρει ως και ουσιαστικά βάσιμη την από 29.12.2020 και με αριθμό εκθέσεως καταθέσεως ……../29.12.2020 αγωγή του δεύτερου κατά της πρώτης, ασκήθηκαν νομότυπα και εμπρόθεσμα κατ’ άρθρα 495, 511, 513, 516 § 1, 517 εδαφ. α, 518 § 2 και 520 § 1 ΚΠολΔ, δεδομένου ότι από τα έγγραφα της δικογραφίας δεν προκύπτει ούτε οι διάδικοι επικαλούνται επίδοση της εκκαλουμένης αποφάσεως ούτε παρήλθε η νόμιμη καταχρηστική προθεσμία από την δημοσίευσή της στις 20.6.2022, ενώ για το παραδεκτό τους, μολονότι ασκήθηκαν μετά την ισχύ του άρθρου 12 § 2 του Ν. 4055/2012, δεν απαιτείται η κατάθεση του παραβόλου της § 4 του άρθρου 495 ΚΠολΔ, που προστέθηκε με το ανωτέρω νομοθέτημα, λόγω της φύσεως της διαφοράς ως εργατικής. Εφόσον δε οι ένδικες εφέσεις αρμοδίως φέρονται προς εκδίκαση ενώπιον του Δικαστηρίου τούτου (άρθρο 19 ΚΠολΔ, όπως αντικαταστάθηκε από το άρθρο 4 § 2 του Ν. 3994/2011), πρέπει να γίνουν τυπικά δεκτές και, αφού ενωθούν και συνεκδικαστούν, με σκοπό την διευκόλυνση και επιτάχυνση της διεξαγωγής της δίκης, σύμφωνα με τις διατάξεις των άρθρων 246, 524 § 1 εδαφ. α΄ και 591 § 1 εδαφ. α΄ ΚΠολΔ, πρέπει να εξεταστούν περαιτέρω κατά την αυτή ως άνω ειδική διαδικασία, για να ελεγχθούν το παραδεκτό και η βασιμότητα των λόγων τους, σύμφωνα με τις διατάξεις των άρθρων 532, 533 § 1 και 591 § 1 εδαφ. α΄ ΚΠολΔ.

ΙΙ. Με την αγωγή του ο ………. ισχυρίστηκε ότι με διαδοχικές συμβάσεις ναυτικής εργασίας αορίστου χρόνου, που συνήψε στον Πειραιά με την εναγόμενη ανώνυμη ναυτιλιακή εταιρία, πλοιοκτήτρια του υπό ελληνική σημαία επιβατηγού–οχηματαγωγού (Ε/Γ–0/Γ) ακτοπλοϊκού πλοίου BS2, ολικής χωρητικότητας δεκαέξι χιλιάδων εκατόν εβδομήντα δύο κόρων και είκοσι τεσσάρων εκατοστών (16.172,24 κ.ο.χ.), ναυτολογήθηκε σ’ αυτό με την ειδικότητα του θαλαμηπόλου, αντί των προβλεπόμενων από την εκάστοτε ισχύουσα συλλογική σύμβαση ναυτικής εργασίας (στο εξής ΣΣΝΕ) πληρωμάτων επιβατηγών ακτοπλοϊκών πλοίων μηνιαίου μισθού και επιδομάτων, παρείχε δε έκτοτε τις υπηρεσίες του στο ίδιο πλοίο, που εκτελούσε καθημερινά τα αναλυτικώς αναφερόμενα στην αγωγή δρομολόγια, μεταξύ των οποίων και δρομολόγια εξπρές, εργαζόμενος ημερησίως επί δεκατέσσερις [14] ώρες κατά τις διαδοχικές ναυτολογήσεις του εντός του ενδίκου χρονικού διαστήματος από 2.1.2019 έως 21.8.2020, οπότε και λύθηκε η τελευταία σύμβασή του με την εναγόμενη. Με βάση το ιστορικό αυτό και επικαλούμενος περαιτέρω ότι απασχολήθηκε χωρίς να λάβει το σύνολο των αποδοχών του που αντιστοιχούσαν στις ώρες υπερωριακής εργασίας του κατά τις καθημερινές ημέρες, τις Κυριακές, τα Σάββατα και τις αργίες και χωρίς να συνυπολογιστούν αυτές στο σύνολό τους για τον προσδιορισμό και την καταβολή της αναλογίας των επιδομάτων δώρων εορτών Χριστουγέννων και Πάσχα των ετών 2019 και 2020, τα οποία δικαιούται ούτε τη νόμιμη αποζημίωση διανυκτέρευσης ούτε πλήρη την πρόσθετη αμοιβή του για την εκτέλεση των δρομολογίων εξπρές, που εκτέλεσε το πλοίο κατά τα ένδικα χρονικά διαστήματα, ζητούσε ο ενάγων, όπως το αρχικώς συνολικά καταψηφιστικό αίτημά του παραδεκτώς περιορίστηκε πρωτοδίκως σε εν μέρει αναγνωριστικό, α] να υποχρεωθεί η εναγόμενη να του καταβάλει το συνολικό χρηματικό ποσό των δεκαοκτώ χιλιάδων επτακοσίων σαράντα επτά ευρώ και σαράντα τεσσάρων λεπτών (18.747,44 €) για διαφορές αποδοχών υπερωριακής απασχόλησης με το νόμιμο τόκο από την ημέρα της τελευταίας αποναυτολογήσεώς του άλλως από την επίδοση της αγωγής και β] να αναγνωριστεί η υποχρέωση της ιδίας στην καταβολή του συνολικού χρηματικού ποσού των επτά χιλιάδων διακοσίων δέκα ευρώ και ενενήντα οκτώ λεπτών (7.210,98 €) για διαφορές επιδομάτων εορτών Χριστουγέννων και Πάσχα, πρόσθετης αμοιβής δρομολογίων εξπρές και αποζημίωσης διανυκτερεύσεων με το νόμιμο τόκο από τα ίδια ως άνω αφετήρια χρονικά σημεία. Με την εκκαλούμενη απόφαση η αγωγή αυτή κρίθηκε ορισμένη και νόμιμη, ακολούθως δε, με την παραδοχή, μεταξύ άλλων, ότι η ημερήσια απασχόληση του ενάγοντος ανερχόταν σε δώδεκα (12) ώρες, έγινε κατά ένα μέρος δεκτή ως και ουσιαστικά βάσιμη και, συγκεκριμένα, αφενός υποχρεώθηκε η εναγόμενη, με διάταξη που κηρύχθηκε προσωρινώς εκτελεστή για το σύνολο του καταψηφιστικώς επιδικασθέντος ποσού, στην καταβολή έξι χιλιάδων πεντακοσίων σαράντα έξι ευρώ και εξήντα έξι λεπτών (6.546,66 €) και, αφετέρου, αναγνωρίστηκε η υποχρέωσή της στην προς τον ενάγοντα καταβολή πέντε χιλιάδων εξακοσίων είκοσι έξι ευρώ και ογδόντα δύο λεπτών (5.626,82 €) ως υπόλοιπο εορταστικών επιδομάτων και πρόσθετης αμοιβής για την εκτέλεση δρομολογίων εξπρές, καθώς και ως αποζημίωσή του για τις διανυκτερεύσεις που δικαιούτο αλλά δεν του χορηγήθηκαν, με το νόμιμο τόκο γι’ αμφότερα τα κονδύλια από την επόμενη της λύσεως της τελευταίας σύμβασης ναυτικής εργασίας του ενάγοντος, στις 21.8.2020 και μέχρι την πλήρη εξόφληση, ενώ με την ίδια απόφασή του το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο, αφενός, συμψήφισε στις αξιώσεις του ενάγοντος για τη υπερωριακή του απασχόληση κατά τις καθημερινές ημέρες και τις Κυριακές, κατά παραδοχή σχετικής ενστάσεως της αντιδίκου του, το χρηματικό ποσόν των τεσσάρων χιλιάδων τετρακοσίων τριάντα οκτώ ευρώ και τριάντα πέντε λεπτών (4.438,35 €), που έλαβε ως έκτακτες αμοιβές του κατά το επίδικο χρονικό διάστημα και, αφετέρου, απέρριψε ως νομικά αβάσιμο έτερο αυτοτελή ισχυρισμό της εναγομένης περί καταχρηστικής ασκήσεως της αγωγής. Κατά της αποφάσεως αυτής παραπονούνται ήδη με τις ένδικες εφέσεις τους αμφότεροι οι διάδικοι και, αποδίδοντάς της εσφαλμένη ερμηνεία και εφαρμογή του νόμου, όπως και κακή εκτίμηση του αποδεικτικού υλικού, ζητούν την ουσιαστική παραδοχή των εφέσεών τους, την εξαφάνιση της εκκαλουμένης, την αναδίκαση της υποθέσεως από το Δικαστήριο τούτο και την εν συνόλω παραδοχή ή απόρριψη της αγωγής αντιστοίχως, ενώ η εκκαλούσα της Α΄ έφεσης υποβάλλει και αίτημα επαναφοράς των πραγμάτων στην προηγούμενη της εκτέλεσης κατάσταση, κατ’ άρθρο 914 ΚΠολΔ, επειδή κατέβαλε στον αντίδικό της το συνολικό χρηματικό ποσόν των επτά χιλιάδων πεντακοσίων ενενήντα ενός ευρώ και σαράντα ενός λεπτών (7.591,41 €), στο οποίο περιλαμβάνεται το κεφάλαιο της απαίτησης που επιδικάστηκε προσωρινά (6.546,66 €) και οι τόκοι του, ύψους χιλίων σαράντα τεσσάρων ευρώ και εβδομήντα πέντε λεπτών (1.044,75 €).

ΙΙΙ. Κατά το άρθρο 3 § 1 του Ν. 3239/1955 η ατομική σύμβαση εργασίας, που καταρτίζεται από πρόσωπο δεσμευόμενο από συλλογική σύμβαση εργασίας, θεωρείται ότι περιέχει αυτοδικαίως τους θεσπισθέντες με αυτήν την τελευταία όρους, οι δε αντίθετες ατομικές συμφωνίες είναι άκυρες. Όμως, όροι ατομικής εργασιακής συμβάσεως ευνοϊκότεροι για το μισθωτό από αυτούς της συλλογικής σύμβασης είναι επικρατέστεροι. Εκ τούτων συνάγεται ότι, εάν με την ατομική σύμβαση εργασίας συμφωνήθηκαν αποδοχές υπέρτερες των προβλεπομένων από τη συλλογική σύμβαση και περιελήφθη όρος ότι κάθε άλλη παροχή θα καλύπτεται από τις πέραν των νομίμων καταβαλλόμενες, ο όρος είναι ισχυρός. Τούτο ισχύει όχι μόνο για τις αποδοχές που υφίστανται κατά το χρόνο συνάψεως της ατομικής εργασιακής σύμβασης αλλά και για τις μέλλουσες, δηλαδή και για εκείνες που θα θεσπιστούν μετά την κατάρτιση της ατομικής σύμβασης. Τα ανωτέρω ισχύουν ομοίως και για αξιώσεις από ναυτική εργασία, που θεμελιώνονται σε ειδικές διατάξεις (ΑΠ 516/2017, πρώτη δημοσίευση σε Τράπεζα Νομικών Πληροφοριών [ΤΝΠ] ΝΟΜΟΣ, ΕφΠειρ. 465/2009, ΕΝαυτΔ 2009/276). Μάλιστα, στη ναυτική πρακτική, η συμφωνία αμοιβής του ναυτικού με πάγιο μηνιαίο μισθό, στον οποίο περιλαμβάνονται ο βασικός μισθός και τα επιδόματα ή άλλες παροχές που προβλέπονται από την οικεία ΣΣΝΕ, ονομάζεται «κλειστός μισθός» και είναι έγκυρη κατ’ άρθρο 361 ΑΚ, με την προϋπόθεση ότι οι παραπάνω νόμιμες αποδοχές δεν είναι μεγαλύτερες από τον συμβατικό «κλειστό» μισθό, διαφορετικά, αν δηλαδή ο μισθός αυτός δεν καλύπτει το σύνολο των ελάχιστων νόμιμων αποδοχών, η σχετική συμφωνία δεν είναι έγκυρη και ο ναυτικός δικαιούται να αξιώσει τη διαφορά (ΑΠ 1013/2003, ΕΝαυτΔ 2003/345, ΑΠ 225/2002, Δνη 44/160 = ΔΕΝ 2002/1314 = ΕΕΔ 2003/1166, ΜονΕφΠειρ. 361/2013, ΕΝαυτΔ 2013/208, ΕφΠειρ 391/2009, ΕΝαυτΔ 2009/283, ΕφΠειρ 429/2008, ΕΝαυτΔ 2008/284, ΕφΠειρ 30/2008, ΕΝαυτΔ 2008/106, Ι. Πιτσιρίκος, Η σύμβαση ναυτικής εργασίας, 2006, § 9, σελ. 69). Η έννοια του «κλειστού» μισθού, που προϋποθέτει υφιστάμενο ένα νόμιμα καθοριζόμενο όριο ελάχιστων αποδοχών του εργαζομένου, περιλαμβάνει και τη συμφωνία ότι οι υπέρτερες αποδοχές καταλογίζονται στα τυχόν ήδη καταβαλλόμενα ή και μελλοντικά επιδόματα, χωρίς ανάγκη άλλου ειδικού καθορισμού αυτών των τελευταίων (ΜονΕφΠειρ. 369/2016, ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ). Συνεπώς, εάν συμφωνηθεί στη σύμβαση ναυτικής εργασίας και καταβάλλεται τακτικώς και παγίως στο ναυτικό, κατά τη διάρκεια της παροχής των υπηρεσιών του, εκτός του προβλεπομένου από την οικεία ΣΣΝΕ μισθού και πρόσθετο χρηματικό ποσό, αποκαλούμενο στη ναυτική ορολογία «επιμίσθιο», ως αντάλλαγμα της παρεχομένης εργασίας του, της δραστηριότητας και του ζήλου του κατά την εκτέλεση των καθηκόντων του, χωρίς πρόβλεψη περί καταλογισμού αυτού προς άλλες αποδοχές, το πρόσθετο τούτο ποσόν αποτελεί μέρος του μισθού και όχι δωρεάν παροχή του εργοδότη, ελευθέρως ανακλητή ή δυνάμενη να καταλογιστεί μονομερώς προς άλλες συμβατικές αξιώσεις του ναυτικού. Όμως, το ως άνω πρόσθετο χρηματικό ποσό («επιμίσθιο») μπορεί να συμψηφιστεί προς τις προβλεπόμενες από τις οικείες ΣΣΝΕ αποδοχές, μόνον τότε, όταν υπήρξε σχετική συμφωνία στη σύμβαση ναυτικής εργασίας περί καταλογισμού του στις παρεχόμενες συμβατικές αποδοχές. Σε διαφορετική περίπτωση, αν δηλαδή δεν έχει κάτι τέτοιο ειδικώς και ορισμένως συμφωνηθεί, ο εργοδότης δεν έχει τη δυνατότητα να προβεί στον εν λόγω συμψηφισμό, γιατί με τον τρόπο αυτό θα περιόριζε μονομερώς τις συμβατικές αποδοχές του εργαζομένου (ΑΠ 1013/2003, ΕΝαυτΔ 2003/345, ΑΠ 225/2002, ο.π., ΜονΕφΠειρ. 557/2022, διαθέσιμη στην ιστοσελίδα του Δικαστηρίου στο Διαδίκτυο, ΜονΕφΠειρ. 213/2016, ΜονΕφΠειρ. 50/2016, αμφότερες σε ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ, ΜονΕφΠειρ. 496/2015, ο.π., ΜονΕφΠειρ. 322/2015, ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ, ΜονΕφΠειρ. 221/2015, Δνη 2016/1405, ΜονΕφΠειρ. 647/2014, ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ, ΤριμΕφΠειρ 185/2012, ΕΝαυτΔ 2012/397, ΤριμΕφΠειρ 471/2011, ΕΝαυτΔ 2011/257, Ι. Κοροτζής, Ναυτικό Δίκαιο, τόμος πρώτος, 2004, άρθρο 60, σελ. 326, Δ. Καμβύσης, Ναυτεργατικό Δίκαιο, 1994, σελ. 205). Πρέπει να σημειωθεί ότι σε περίπτωση που δεν εξειδικεύονται οι αποδοχές που καλύπτει ο «κλειστός» μισθός και υπάρχει κενό στη σύμβαση εργασίας ή γεννιέται αμφιβολία περί της έννοιας των βουλήσεων που δηλώθηκαν, αν δηλαδή περιλαμβάνονται ή όχι σε αυτόν ορισμένες από τις νόμιμες απαιτήσεις του ναυτικού, ανακύπτει θέμα ερμηνείας της σύμβασης, κατά τα άρθρα 173 και 200 ΑΚ, δηλαδή, όπως απαιτεί η καλή πίστη λαμβανομένων υπόψη και των συναλλακτικών ηθών (ΑΠ 1214/2010, ΕφΑΔ 2010/1322, ΑΠ 1746/2009, ΝοΒ 58/729, ΑΠ 142/2003, Δνη 44/1305, ΑΠ 737/2001, Δνη 43/723, ΑΠ 1700/1998, ΕΝαυτΔ 1999/465, ΕφΠειρ. 670/2012, ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ, ΕφΠειρ. 457/2000, ΔΕΕ 2000/895).

IV. Από την επανεκτίμηση των από 8.12.2021 δύο [2] ενόρκων βεβαιώσεων του …….. και του ………., ναυτικών, που απασχολήθηκαν στο ίδιο πλοίο με την ειδικότητα του θαλαμηπόλου και του ναύτη, αντίστοιχα, μέχρι τις 6.3.2019 ο πρώτος και τις 5.7.2021 ο δεύτερος, οι οποίες με την επιμέλεια του ενάγοντος, που κλήτευσε προς τούτο την αντίδικό του (βλ. τη με αριθμό ………./2.12.2021 έκθεση επιδόσεως της δικαστικής επιμελήτριας της περιφέρειας του Εφετείου Πειραιώς με έδρα στο Πρωτοδικείο Πειραιώς …….), δόθηκαν στο δικηγόρο Πειραιώς …….. και έλαβαν τις υπ’ αριθμ. ……….– 2021 ηλεκτρονικές αποδείξεις λήψης τους από τον Δικηγορικό Σύλλογο Πειραιώς, σύμφωνα με τα οριζόμενα στο άρθρο 421 ΚΠολΔ, όπως ισχύει μετά το Ν. 4842/2021, της με αριθμό …./26.3.2021 ένορκης ενώπιον της Συμβολαιογράφου Πειραιώς …… βεβαίωσης του ……….., που ως προϊστάμενος αρχιθαλαμηπόλος συνυπηρέτησε με τον ενάγοντα στο ίδιο πλοίο κατά το χρονικό διάστημα των ετών 2019 και 2020, η οποία ελήφθη με την επιμέλεια της εναγομένης και κατόπιν νομότυπης και εμπρόθεσμης κατ’ άρθρα 421 και 422 ΚΠολΔ κλητεύσεως του αντιδίκου της (βλ. την υπ’ αριθμ. ………./19.3.2021 έκθεση επιδόσεως του δικαστικού επιμελητή της περιφέρειας του Εφετείου Αθηνών με έδρα στο Πρωτοδικείο Αθηνών ……..), οι οποίες όλες εκτιμώνται κατά το μέτρο της γνώσεως και το βαθμό της αξιοπιστίας εκάστου μαρτυρούντος, χωρίς το γεγονός ότι ο μάρτυρες αποδείξεως τυγχάνουν αντίδικοι της εναγομένης, επειδή καθένας τους έχει ασκήσει εναντίον της άλλη, δική του, αγωγή με το ίδιο αντικείμενο, να αποκλείει μόνον αυτό την αποδεικτική αξία των λεγομένων του (ΕφΑθ. 3879/2012, ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ, ΕφΠατρ. 698/2003, ΑχΝομ. 2004/266), καθώς και του συνόλου των εγγράφων, που οι διάδικοι νομότυπα με επίκληση προσκομίζουν, προκειμένου να χρησιμεύσουν είτε ως αυτοτελή αποδεικτικά μέσα προς άμεση απόδειξη είτε προς συναγωγή δικαστικών τεκμηρίων, χωρίς να παραλείπεται κάποιο από αυτά για την ουσιαστική διάγνωση της διαφοράς, έστω και αν για ορισμένα θα γίνει ειδική αναφορά πιο κάτω, σε συνδυασμό προς τις μερικές μόνον παραδοχές και ομολογίες των διαδίκων, που συνάγονται από τα δικόγραφά τους, αναφέρονται στα πιο κάτω ειδικώς μνημονευόμενα θέματα αποδείξεως και εκτιμώνται κατ’ άρθρα 261 εδαφ. β΄, 352 § 1 και 591 § 1 ΚΠολΔ αλλά και προς τα διδάγματα της κοινής πείρας και λογικής (άρθρο 336 § 4 ΚΠολΔ), αποδεικνύονται τα ακόλουθα κρίσιμα πραγματικά περιστατικά: Με διαδοχικές συμβάσεις εξαρτημένης ναυτικής εργασίας αορίστου χρόνου, που καταρτίστηκαν όλες στον Πειραιά, μεταξύ του ενάγοντος ……….., Έλληνα απογεγραμμένου ναυτικού, γεννηθέντος στις 19.4.1973, κατόχου του με αριθμό ….. ναυτικού φυλλαδίου της … ναυτικής περιφέρειας και των νομίμων εκπροσώπων της εναγόμενης ανώνυμης ναυτιλιακής εταιρίας, πλοιοκτήτριας του υπό ελληνική σημαία επιβατηγού – οχηματαγωγού (Ε/Γ–Ο/Γ) ακτοπλοϊκού πλοίου BS2, νηολογημένου στο λιμένα του Πειραιώς με αύξοντα αριθμό εγγραφής …, κόρων ολικής χωρητικότητας 16.172,24, υπό το διεθνές διακριτικό σήμα …., ο απασχολούμενος σ’ αυτό με τις ειδικότητες του επίκουρου θαλαμηπόλου και του θαλαμηπόλου ήδη από το έτος 2014, όπως δεν αμφισβητείται, ενάγων ναυτολογήθηκε εκ νέου με την ειδικότητα του θαλαμηπόλου. Η πρώτη των ενδίκων σύμβαση καταρτίστηκε στις 2.1.2019 και δυνάμει αυτής ο ενάγων παρείχε τις υπηρεσίες του στο εν λόγω πλοίο μέχρι την 6η.2.2019, οπότε και απολύθηκε στον λιμένα του Πειραιώς λαμβάνοντας άδεια μηνιαίας διάρκειας. Επαναπροσλήφθηκε δε στις 6.3.2019 και απασχολήθηκε στο ίδιο πλοίο έως την 24η.7.2019, οπότε και απολύθηκε λαμβάνοντας άδεια ισόχρονης διάρκειας. Στις 21.8.2019 ναυτολογήθηκε εκ νέου και υπηρέτησε στο ίδιο πλοίο μέχρι τις 18.11.2019, οπότε και απολύθηκε με αμοιβαία συναίνεση αυτού και του πλοιάρχου. Ακολούθησαν τρεις (3) ακόμη ναυτολογήσεις του ενάγοντος στον ίδιο λιμένα, στο ίδιο πλοίο και με την ίδια ειδικότητα στις 3.1.2020, στις 11.3.2020 και την 1η.6.2020, που διήρκεσαν αντιστοίχως έως την 5η.2.2020, την 19η.5.2020 και την 21η.8.2020, οπότε ο ενάγων αποναυτολογήθηκε τις μεν δύο [2] πρώτες φορές λόγω λήψεως άδειας αναψυχής, τη δε τρίτη επειδή ασθένησε. Όπως δεν αμφισβητείται, κατά το χρονικό διάστημα από 17.4.2020 έως και 12.5.2020 το πλοίο διέκοψε τα δρομολόγιά του και τα μέλη του πληρώματός του υπήχθησαν στις διοικητικές διατάξεις περί αναστολής των συμβάσεών τους λόγω αναστολής και των δρομολογίων συνεπεία της πανδημίας covid – 19. Για τις παραπάνω συμβάσεις ναυτικής εργασίας, πλην εκείνης της 21ης.8.2019, τηρήθηκε έγγραφος τύπος και από τις συγκεκριμένες γραπτές συμφωνίες, αντίγραφα των οποίων προσκόμισε η εναγόμενη, προκύπτει ότι ο μηνιαίος μισθός του ενάγοντος συνομολογήθηκε κλειστός, ανερχόμενος στο συνολικό [μικτό] χρηματικό ποσό κατά μεν τις δύο [2] πρώτες των δύο χιλιάδων οκτακοσίων ογδόντα ενός ευρώ και ογδόντα εννέα λεπτών (2.881,89 €) και κατά τις λοιπές των δύο χιλιάδων εννιακοσίων τριάντα εννέα ευρώ και πενήντα δύο λεπτών (2.939,52 €). Κατά το επίδικο χρονικό διάστημα ίσχυσε η από 8.7.2019 ΣΣΝΕ Πληρωμάτων Ακτοπλοϊκών Επιβατηγών Πλοίων του έτους 2019, με έναρξη ισχύος από 1.1.2019, που κυρώθηκε αρμοδίως και, έτσι, κατέστη γενικά υποχρεωτική με την υπ’ αριθμ. 2242.5-1.5/56040/2019 απόφαση του Υπουργού Ναυτιλίας και Νησιωτικής Πολιτικής, που δημοσιεύθηκε στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως (ΦΕΚ Β 3170/12.8.2019), οι ρυθμίσεις της οποίας, ως προς τους όρους εργασίας και αμοιβής των ναυτικών, κατέλαβαν και τους διαδίκους. Σύμφωνα με τις διατάξεις των άρθρων 11 και 13 § 1 της εν λόγω ΣΣΝΕ οι ώρες υποχρεωτικής εβδομαδιαίας εργασίας εν πλω και στο λιμένα ορίζονται σε σαράντα (40) εβδομαδιαίως, δηλαδή οκτώ (8) ώρες ημερησίως από Δευτέρα μέχρι Παρασκευή, ενώ, σύμφωνα με το άρθρο 6, για τις διανυόμενες μηνιαίως Κυριακές εν πλω και στο λιμένα καταβάλλεται ιδιαίτερη αμοιβή, υπό τύπο επιδόματος, για τις μέχρι οκταώρου εργασίες κατά Κυριακή, ανερχόμενη μηνιαίως σε ποσοστό 22% επί του βασικού μισθού. Όπως διευκρινίζεται δε με την § 2 του ίδιου άρθρου, το επίδομα αυτό θα καταβάλλεται σε όλο το πλήρωμα και για όλες τις Κυριακές, ανεξαρτήτως παροχής υπηρεσίας εκ μέρους του. Η διευκρίνιση αυτή έχει προδήλως την έννοια ότι, εάν παρασχεθεί παρά ταύτα εργασία εντός του οκταώρου, αυτή δεν θεωρείται υπερωριακή, αλλά εμπίπτει στην αμοιβή του 22% του βασικού μισθού, που καλύπτει το επίδομα αυτό, ενώ υπερωριακή είναι η πέραν του οκταώρου εργασία της Κυριακής (ΜονΕφΠειρ. 328/2014, ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ, ΜονΕφΠειρ. 626/2014, Δνη 2015/508, όπου και περαιτέρω παραπομπές στη νμλγ), αμειβομένη, όμως, με προσαύξηση 25% και όχι 50% (ΕφΠειρ 630/2014, ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ,  ΕφΠειρ. 735/2006, ΕΝαυτΔ 34/351, ΕφΠειρ. 567/2005, ΕΝαυτΔ 33/345). Επίσης, εξ ολοκλήρου υπερωριακά αμείβεται και η εργασία που παρέχεται κατά τα Σάββατα και τις αργίες, δηλαδή την 1η του έτους, την εορτή των Θεοφανίων, την Καθαρά Δευτέρα, την 25η Μαρτίου, τη Μεγάλη Παρασκευή, την Δευτέρα του Πάσχα, την εορτή του Αγίου Γεωργίου, την 1η Μαΐου, την εορτή της Αναλήψεως, την 15η Αυγούστου, την 14η Σεπτεμβρίου, την 28η Οκτωβρίου, την εορτή του Αγίου Νικολάου, την εορτή των Χριστουγέννων, την 26η Δεκεμβρίου και τις καθορισμένες ως ημέρες αργίας τοπικές εορτές ελληνικών λιμένων ναυλοχίας του πλοίου, όπως προκύπτει από το σχετικό άρθρο 18 της ως άνω ΣΣΝΕ. Η πρόσθετη υπερωριακή απασχόληση κατά τα Σάββατα και τις ως άνω αργίες αμείβεται ανά ώρα με βάση το ωρομίσθιο, που κατ’ άρθρο 13 § 1 εδαφ. β΄ και γ΄ της ιδίας ΣΣΝΕ υπολογίζεται ως πηλίκο της διαιρέσεως του μισθού ενέργειας, όπως αυτός καθορίζεται στη διάταξη του άρθρου 1 § 1 αυτής, δια του αριθμού των ωρών της μηνιαίας υποχρεωτικής απασχόλησης των ναυτικών, δηλαδή δια του αριθμού εκατόν εβδομήντα τρία (52 εβδομάδες του έτους ÷ 12 μήνες = 4,33 Χ 40 ώρες εβδομαδιαίας υποχρεωτικής απασχόλησης = 173). Ακολούθως, το ωρομίσθιο προσαυξάνεται κατά 50% (άρθρο 13 § 5). Επίσης, η υπερωριακή εργασία που παρέχεται κατά τις καθημερινές και τις Κυριακές (πέραν του πρώτου οκταώρου εργασίας) αμείβεται ανά ώρα με το ωρομίσθιο προσαυξημένο κατά 25% (άρθρο 13 § 2). Κατά την ίδια ΣΣΝΕ (άρθρα 1, 3, 5, 6, 8 § 13, 13, 10 § 4 και 15 § 2) ο μηνιαίος μισθός ενέργειας του θαλαμηπόλου ορίστηκε σε χίλια διακόσια τέσσερα ευρώ και εβδομήντα επτά λεπτά (1.204,77 €), το επίδομα Κυριακών σε ποσοστό 22% επί του μισθού ενέργειας, δηλαδή σε διακόσια εξήντα πέντε ευρώ και πέντε λεπτά (265,05 €), το επίδομα ιματισμού σε πενήντα οκτώ ευρώ και εβδομήντα οκτώ λεπτά (58,78 €), το αντίτιμο της σε είδος παρεχόμενης τροφοδοσίας σε δεκαεννέα ευρώ και ενενήντα οκτώ λεπτά (19,98 €) την ημέρα, δηλαδή σε πεντακόσια ενενήντα εννέα ευρώ και σαράντα λεπτά (19,98 € Χ 30 ημέρες = 599,40 €) το μήνα, το επίδομα βαριάς και ανθυγιεινής εργασίας σε τριάντα έξι ευρώ και εξήντα τέσσερα λεπτά (36,64 €) και οι αποδοχές της άδειας μετά τροφοδοσίας σε τετρακόσια τριάντα τρία ευρώ και ενενήντα πέντε λεπτά {[(1.204,77 € + 265,05 € : 22) + 19,98 €] Χ 5 ημέρες = 433,95 €}, το δε ωρομίσθιο του θαλαμηπόλου καθορίστηκε στο χρηματικό ποσό των έξι ευρώ και ενενήντα έξι λεπτών (6,96 €) και με τις προσαυξήσεις 25% και 50% σε οκτώ ευρώ και εβδομήντα λεπτά (8,70 €) και σε δέκα ευρώ και σαράντα τέσσερα λεπτά (10,44 €) αντίστοιχα. Οι συνολικές, επομένως, ελάχιστες νόμιμες αποδοχές του ενάγοντος κατά το επίδικο χρονικό διάστημα ανέρχονταν σε δύο χιλιάδες πεντακόσια ενενήντα οκτώ ευρώ και πενήντα εννέα λεπτά (2.598,59 €), δηλαδή σε χρηματικό ποσό που υπολειπόταν καθενός από τους συμβατικούς κλειστούς μισθούς του. Περαιτέρω, κατά την ένδικη χρονική περίοδο στο Ε/Γ–Ο/Γ πλοίο BS2 στην υπηρεσία ενδιαιτημάτων απασχολούταν προσωπικό που αριθμούσε είκοσι [20] θαλαμηπόλους, δεκατέσσερις [14] επίκουρους θαλαμηπόλους και έναν [1] αρχιθαλαμηπόλο, των οποίων προΐστατο ο μοναδικός προϊστάμενος αρχιθαλαμηπόλος. Κατά τη θερινή περίοδο (1.4 έως και 30.9), λόγω της αυξημένης επιβατικής κίνησης, προστίθεντο δύο [2] ακόμη θαλαμηπόλοι, ενώ κατά τη χειμερινή περίοδο (1.10 έως και 31.3) η ανωτέρω οργανική σύνθεση μειωνόταν κατά το 1/3, όπως προβλέπεται στη διάταξη του άρθρου 6 § 6 του ΠΔ 177/1974 «Περί οργανικής συνθέσεως των πληρωμάτων των επιβατηγών (ακτοπλοϊκών – μεσογειακών – τουριστικών) πλοίων (ΦΕΚ Α 64/13.3.1974). Τα γενικά καθήκοντα των θαλαμηπόλων στα υπό ελληνική σημαία επιβατηγά πλοία προβλέπονται από το ΒΔ 683/1960 «Περί εγκρίσεως και θέσεως εις εφαρμογήν Κανονισμού εσωτερικής υπηρεσίας επί Ελληνικών επιβατηγών πλοίων πεντακοσίων κ.ο.χ. και άνω» (ΦΕΚ Α 158/4.10.1960), κατά τις διατάξεις των άρθρων 116 και 118 του οποίου οι θαλαμηπόλοι, οι οποίοι ανάλογα με την εκτελούμενη από αυτούς ειδική υπηρεσία διακρίνονται σε θαλαμηπόλους ενδιαιτημάτων, εστιατορίων και κυλικείων, τελούν υπό τις άμεσες διαταγές και τον έλεγχο του αρχιθαλαμηπόλου της θέσεως στην οποία ανήκουν και βοηθούν αυτόν στην εκτέλεση των καθηκόντων του, ενώ σύμφωνα με το άρθρο 117, στα ειδικότερα καθήκοντά τους περιλαμβάνονται μεταξύ άλλων η επιμέλεια της απόλυτης καθαριότητας, της καλής συντηρήσεως και της ευπρέπειας των ανατιθεμένων σε αυτούς ενδιαιτημάτων των θέσεων, η καταβολή ιδιαίτερης μέριμνας προς εξυπηρέτηση των επιβατών και η εκτέλεση φυλακών αναλόγως των προσεγγίσεων του εκτελούμενου δρομολογίου. Εξάλλου, κατά την διάρκεια των ναυτολογήσεων του ενάγοντος το πλοίο BS2 διενεργούσε πολύωρους τακτικούς ακτοπλοϊκούς πλόες σε διάφορα νησιά του Αιγαίου Πελάγους, τα οποία επεκτείνονταν και κατά τις νυκτερινές ώρες, είχαν δε αφετηρία τον λιμένα του Πειραιώς και προορισμό κυρίως τη Νήσο Ρόδο της Δωδεκανήσου δια μέσου περισσότερων λιμένων, με επιστροφή, μέσω των ιδίων λιμένων, στον Πειραιά. Συγκεκριμένα, τα δρομολόγια του πλοίου είχαν όπως εμφανίζεται στους πίνακες και στις επ’ αυτών παρατηρήσεις, που ακολουθούν:

ΔΕΥΤΕΡΑ ΤΡΙΤΗ ΤΕΤΑΡΤΗ ΠΕΜΠΤΗ
ΛΙΜΑΝΙ ΑΦ. ΑΝ. ΛΙΜΑΝΙ ΑΦ. ΑΝ. ΛΙΜΑΝΙ ΑΦ. ΑΝ. ΛΙΜΑΝΙ ΑΦ. ΑΝ.
Σύρος 04.00 04.20 Πάτμος 03.15 03.35 Πειραιάς 08.05 19.00 Πάτμος 03.15 03.35
Πειραιάς 08.05 19.00 Λέρος 04.35 04.55 Σύρος 22.50 23.10 Λέρος 04.35 04.55
Σύρος 22.50 23.10 Κως 06.35 07.05       Κάλυμνος 05.45 06.05
      Ρόδος 10.10 17.00       Κως 07.00 07.30
      Κως 20.05 20.35       Ρόδος 10.20 17.00
      Λέρος 22.15 22.35       Κως 20.05 20.35
      Πάτμος 23.35 23.55       Κάλυμνος 21.20 21.40
                  Λέρος 22.30 22.50
                  Πάτμος 23.40 23.55
  1. Κατά το χρονικό διάστημα από 2.1.2019 έως και 16.1.2019 (πρωί).
ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ ΣΑΒΒΑΤΟ ΚΥΡΙΑΚΗ      
ΛΙΜΑΝΙ ΑΦ. ΑΝ. ΛΙΜΑΝΙ ΑΦ. ΑΝ. ΛΙΜΑΝΙ ΑΦ. ΑΝ.      
Σύρος 04.00 04.20 Πάτμος 03.15 03.35 Πειραιάς   02.00      
Πειραιάς 08.05 19.00 Λέρος 04.35 04.55 Κως 11.00 11.30      
Σύρος 22.50 23.10 Κάλυμνος 05.45 06.05 Ρόδος 14.15 17.00      
      Κως 07.00 07.30 Κως 20.05 20.35      
      Ρόδος 10.20 11.00 Κάλυμνος 21.20 21.40      
      Κως 13.45 14.15 Λέρος 22.30 22.50      
      Πειραιάς 23.15   Πάτμος 23.40 23.55      
Παρατηρήσεις:

– Την Τετάρτη 9.1.2019 το πλοίο παρέμεινε στο λιμάνι του Πειραιά. Αναχώρησε την Πέμπτη 10.1.2019 από τον Πειραιά την 18.00 μμ προς Πάτμο (αφ. 01.00 της επομένης Πέμτη 11.1.2019 – αν. 01.20) – Λέρος (αφ. 02.20 – αν. 02.40) – Κως (αφ. 04.10 – αν. 04.40) – Ρόδος (αφ. 07.20 – αν. 09.30) – Κως (αφ. 12.15 – αν. 12.45) – Λέρος (αφ. 14.15 – αν. 14.35) – Πάτμος (αφ. 15.35 – αν. 15.55) – Πειραιάς (αφ. 22.50 – αν. 01.30 της επομένης Σάββατο 12.1.2019) – Σύρος (αφ. 05.50 – αν. 05.25) – Πάτμος (αφ. 09.05 – αν. 09.25) – Λέρος (αφ. 10.20 – αν. 10.40) – Κάλυμνος (αφ. 11.35 – αν. 11.55) – Κως (αφ. 12.40 – αν. 13.10) – Ρόδος (αφ. 16.00 – αν. 17.00 της επομένης Κυριακή 13.1.2019) και εν συνεχεία ακολούθησε το προγραμματισμένο του δρομολόγιο.

 

  1. Κατά το χρονικό διάστημα από 16.1.2019 (βράδυ) έως και 6.2.2019.
ΔΕΥΤΕΡΑ ΤΡΙΤΗ ΤΕΤΑΡΤΗ ΠΕΜΠΤΗ
ΛΙΜΑΝΙ ΑΦ. ΑΝ. ΛΙΜΑΝΙ ΑΦ. ΑΝ. ΛΙΜΑΝΙ ΑΦ. ΑΝ. ΛΙΜΑΝΙ ΑΦ. ΑΝ.
Σύρος 04.00 04.20 Πάτμος 03.15 03.35 Πειραιάς 08.05 19.00 Πάτμος 03.15 03.35
Πειραιάς 08.05 19.00 Λέρος 04.35 04.55 Σύρος 22.50 23.10 Λέρος 04.35 04.55
Σύρος 22.50 23.10 Κως 06.35 07.05       Κάλυμνος 05.45 06.05
      Ρόδος 10.10 17.00       Κως 07.00 07.30
      Κως 20.05 20.35       Ρόδος 10.20 17.00
      Λέρος 22.15 22.35       Κως 20.05 20.35
      Πάτμος 23.35 23.55       Κάλυμνος 21.20 21.40
                  Λέρος 22.30 22.50
                  Πάτμος 23.40 23.55
ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ ΣΑΒΒΑΤΟ ΚΥΡΙΑΚΗ      
ΛΙΜΑΝΙ ΑΦ. ΑΝ. ΛΙΜΑΝΙ ΑΦ. ΑΝ. ΛΙΜΑΝΙ ΑΦ. ΑΝ.      
Πειραιάς 08.05 19.00 Πάτμος 03.15 03.35 Ρόδος   17.00      
Σύρος 22.50 23.10 Λέρος 04.35 04.55 Κως 20.05 20.35      
      Κάλυμνος 05.45 06.05 Κάλυμνος 21.20 21.40      
      Κως 07.00 07.30 Λέρος 22.30 22.50      
      Ρόδος 10.20   Πάτμος 23.40 23.55      
Παρατηρήσεις:

– Την Πέμπτη 24.1.2019 το πλοίο αναχώρησε από την Ρόδο την 18.00 προς Κω (αφ. 20.45- αν. 21.15) – Κάλυμνο (αφ. 22.00 – αν.22.20) – Λέρο (αφ. 23.15 – αν. 23.35) – Πάτμο (αφ. 00.25 της επομένης Παρασκευή 25.1.2019 – αν. 00.45) – Πειραιά (αφ. 08.05 – αν. 21.00) – Σύρος (αφ. 00.50 της επομένης Σάββατο 26.1.2019 – αν. 01.10) – Πάτμος (αφ. 05.15 – αν. 05.35) – Λέρας (αφ. 06.35 – αν. 06.55 ) – Κάλυμνος (αφ. 07.45 – αν. 08.05) – Κως (αφ. 09.00 – 09.30 ) – Ρόδος (αφ. 12.20).

-Την Τρίτη 5.2.2019 το πλοίο παρέμεινε στο λιμάνι της Ρόδου. Αναχώρησε την Τετάρτη 6.2.2019 την 08.00 πμ προς Κω (αφ. 10.45 – αν 11.15 ) -Λέρο (αφ. 12.50 – αν. 13.05 ) – Πάτμο (αφ. 14.00 – αν. 14.15 ) – Πειραιά (αφ. 21.10).

  1. Κατά το χρονικό διάστημα από 6.3.2019 έως και 17.3.2019
ΤΡΙΤΗ 5.3.2019 ΤΕΤΑΡΤΗ 6.3.2019 ΠΕΜΠΤΗ 7.3.2019 ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 8.3.2019
ΛΙΜΑΝΙ ΑΦ. ΑΝ. ΛΙΜΑΝΙ ΑΦ. ΑΝ. ΛΙΜΑΝΙ ΑΦ. ΑΝ. ΛΙΜΑΝΙ ΑΦ. ΑΝ.
Πειραιάς   19.00 Πάτμος 03.15 03.35 Ρόδος   17.00 Πειραιάς 08.05 19.00
Σύρος 22.50 23.10 Λέρος 04.35 04.55 Κως 20.05 20.35 Σύρος 22.50 23.10
      Κάλυμνος 05.45 06.05 Κάλυμνος 21.20 21.40      
      Κως 07.00 07.30 Λέρος 22.30 22.50      
      Ρόδος 10.20   Πάτμος 23.40 23.55      
ΣΑΒΒΑΤΟ 9.3.2019 ΚΥΡΙΑΚΗ 10.3.2019 ΔΕΥΤΕΡΑ 11.3.2019 ΤΡΙΤΗ 12.3.2019
ΛΙΜΑΝΙ ΑΦ. ΑΝ. ΛΙΜΑΝΙ ΑΦ. ΑΝ. ΛΙΜΑΝΙ ΑΦ. ΑΝ. ΛΙΜΑΝΙ ΑΦ. ΑΝ.
Πάτμος 03.15 03.35 Πειραιάς   02.00 Ρόδος   07.00 Σύρος 02.50 03.05
Λέρος 04.35 04.55 Κως 11.00 11.30 Κως 09.45 10.15 Πάτμος 06.25 06.40
Κάλυμνος 05.45 06.05 Ρόδος 14.15   Κάλυμνος 11.00 11.20 Λέρος 07.35 07.50
Κως 07.00 07.30       Λέρος 12.10 12.30 Κως 09.15 09.45
Ρόδος 10.20 12.30       Πάτμος 13.20 13.40 Ρόδος 12.15 17.00
Πειραιάς 23.30         Σύρος 17.20 17.35 Κως 20.05 20.35
            Πειραιάς 21.05 23.30 Λέρος 22.15 22.35
                  Πάτμος 23.35 23.55
ΤΕΤΑΡΤΗ 13.3.2019 ΠΕΜΠΤΗ 14.3.2019 ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 15.3.2019 ΚΥΡΙΑΚΗ 17.3.2019
ΛΙΜΑΝΙ ΑΦ. ΑΝ. ΛΙΜΑΝΙ ΑΦ. ΑΝ. ΛΙΜΑΝΙ ΑΦ. ΑΝ. ΛΙΜΑΝΙ ΑΦ. ΑΝ.
Σύρος 04.00 04.20 Πάτμος 03.15 03.35 Πειραιάς 08.05   Κως 05.00 05.30
Πειραιάς 08.05 19.00 Λέρος 04.35 04.55   Ρόδος 08.30 17.00
Σύρος 22.50 23.10 Κάλυμνος 05.45 06.05 ΣΑΒΒΑΤΟ 16.3.2019 Σύμη 18.05 18.15
      Κως 07.00 07.30 ΛΙΜΑΝΙ ΑΦ. ΑΝ. Κως 20.15 20.45
      Ρόδος 10.20 17.00 Πειραιάς   19.00 Κάλυμνος 21.25 21.40
      Κως 20.05 20.35       Λέρος 22.30 22.50
      Κάλυμνος 21.20 21.40       Πάτμος 23.40 23.55
      Λέρος 22.30 22.50            
      Πάτμος 23.40 23.55            

 

  1. Κατά το χρονικό διάστημα από 18.3.2019 έως και 19.6.2019.
1η εβδομάδα
ΔΕΥΤΕΡΑ ΤΡΙΤΗ ΤΕΤΑΡΤΗ ΠΕΜΠΤΗ
ΛΙΜΑΝΙ ΑΦ. ΑΝ. ΛΙΜΑΝΙ ΑΦ. ΑΝ. ΛΙΜΑΝΙ ΑΦ. ΑΝ. ΛΙΜΑΝΙ ΑΦ. ΑΝ.
ΣΥΡΟΣ 04.00 04.20 ΠΑΤΜΟΣ 03.15 03.35 ΣΥΡΟΣ 04.00 04.20 ΠΑΤΜΟΣ 03.15 03.35
ΠΕΙΡΑΙΑΣ 08.05 19.00 ΛΕΡΟΣ 04.35 04.55 ΠΕΙΡΑΙΑΣ 08.05 19.00 ΛΕΡΟΣ 04.35 04.55
ΣΥΡΟΣ 22.50 23.10 ΚΩΣ 06.35 07.05 ΣΥΡΟΣ 22.50 23.10 ΚΑΛΥΜΝΟΣ 05.45 06.05
      ΡΟΔΟΣ 10.10 17.00       ΚΩΣ 07.00 07.30
      ΚΩΣ 20.05 20.35       ΡΟΔΟΣ 10.20 17.00
      ΛΕΡΟΣ 22.15 22.35       ΚΩΣ 20.05 20.35
      ΠΑΤΜΟΣ 23.35 23.55       ΚΑΛΥΜΝΟΣ 21.20 21.40
                  ΛΕΡΟΣ 22.30 22.50
                  ΠΑΤΜΟΣ 23.40 23.55
ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ ΣΑΒΒΑΤΟ ΚΥΡΙΑΚΗ
ΛΙΜΑΝΙ ΑΦ. ΑΝ. ΛΙΜΑΝΙ ΑΦ. ΑΝ. ΛΙΜΑΝΙ ΑΦ. ΑΝ.
ΣΥΡΟΣ 04.00 04.20 ΠΑΤΜΟΣ 03.15 03.35 ΠΕΙΡΑΙΑΣ 06.30 18.00
ΠΕΙΡΑΙΑΣ 08.05 19.00 ΛΕΡΟΣ 04.35 04.55      
ΣΥΡΟΣ 22.50 23.10 ΚΑΛΥΜΝΟΣ 05.45 06.05      
      ΚΩΣ 07.00 07.30      
      ΡΟΔΟΣ 10.20 17.00      
      ΚΩΣ 20.05 20.35      
Παρατηρήσεις:

– Το Σάββατο 6.4.2019 το πλοίο παρέμεινε στο λιμάνι της Ρόδου. Αναχώρησε την επομένη, Κυριακή 7.4.2019 την 08.00 πμ προς Κω (αφ. 10.40 – αν. 11.00) – Πειραιάς (αφ. 19.45 – αν. 23.00) – Θήρα (αφ. 04.35 – αν. 04.55) – Κως (αφ. 09.00 – αν. 10.00) – Σύμη (αφ. 12.10 – αν. 12.25) – Ρόδος (αφ. 13.25 – αν. 16.00) και εν συνεχεία ακολούθησε το προγραμματισμένο του δρομολόγιο.

– Την Τρίτη 7.5.2019 το πλοίο αναχώρησε από την Πάτμο την 23.55 μμ προς Κατάπολα (αφ. 02.10 της επομένης Τετάρτη 8.5.2019 – αν. 02.25) – Σύρος (αφ. 04.45 – αν. 05.05) – Πειραιάς (αφ. 08.35).

– Τα Σάββατα 11.5.2019 και 25.5.2019, το πλοίο αναχώρησε από τη Ρόδο την 17.00 μμ προς Σύμη (αφ. 18.00 – αν. 18.10) – Κως (αφ. 20.05 – αν. 20.35) – Πειραιά (αφ. 06.30).

– Την Πέμπτη 6.6.2019 το πλοίο αναχώρησε από τη Λέρο την 04.55 πμ προς Κω (αφ. 06.35 – αν. 07.05) – Ρόδο (αφ. 10.10 – 17.00) – Κω (αφ. 20.05 – αν. 20.35) – Λέρο (αφ. 22.15 – αν. 22.35) – Πάτμος (αφ. 23.35 – αν. 23.55) – Σύρο (αφ. 04.00 της επομένης Παρασκευή 7.6.2019 – αν. 04.20) – Πειραιά (αφ. 08.05).

– Τη Δευτέρα 17.6.2019 το πλοίο αναχώρησε από τη Ρόδο την 07.00 πμ προς Κω (αφ. 09.45 – αν. 10.15) – Κάλυμνο (αφ. 11.00 – αν. 11.20) – Λέρο (αφ. 12.10 – αν. 12.30) – Πάτμο (αφ. 13.20 – αν. 13.40) – Σύρο (αφ. 17.20 – αν. 17.35) – Πειραιά (αφ. 21.05 – αν. 23.30) – Σύρο (αφ. 02.50 της επομένης Τρίτη 18.6.2019 — αν. 03.05) – Πάτμο (αφ. 06.25 – αν. 06.40) -Λέρο (αφ. 07.35 – αν. 07.50) – Κω (αφ. 09.15 – αν. 09.45) – Ρόδο (αφ. 12.15 – αν. 17.00) και εν συνεχεία ακολούθησε το προγραμματισμένο του δρομολόγιο.

2η εβδομάδα
ΔΕΥΤΕΡΑ ΤΡΙΤΗ ΤΕΤΑΡΤΗ ΠΕΜΠΤΗ
ΛΙΜΑΝΙ ΑΦ. ΑΝ. ΛΙΜΑΝΙ ΑΦ. ΑΝ. ΛΙΜΑΝΙ ΑΦ. ΑΝ. ΛΙΜΑΝΙ ΑΦ. ΑΝ.
ΘΗΡΑ 00.35 00.50 ΘΗΡΑ 01.10 01.25 ΘΗΡΑ 00.35 00.50 ΘΗΡΑ 01.10 01.25
ΚΩΣ 05.45 06.15 ΠΕΙΡΑΙΑΣ 07.45 18.00 ΚΩΣ 05.45 06.15 ΠΕΙΡΑΙΑΣ 07.45 18.00
ΣΥΜΗ 08.25 08.40       ΡΟΔΟΣ 09.00 16.00      
ΡΟΔΟΣ 10.00 16.00       ΚΩΣ 19.15 19.45      
ΣΥΜΗ 17.00 17.15                  
ΚΩΣ 19.15 19.45                  
ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ ΣΑΒΒΑΤΟ ΚΥΡΙΑΚΗ
ΛΙΜΑΝΙ ΑΦ. ΑΝ. ΛΙΜΑΝΙ ΑΦ. ΑΝ. ΛΙΜΑΝΙ ΑΦ. ΑΝ.
ΒΑΘΥ 01.20 01.40 ΠΕΙΡΑΙΑΣ 06.40 19.00 ΚΩΣ 05.00 05.30
ΚΩΣ 05.45 06.15       ΡΟΔΟΣ 08.30 17.00
ΡΟΔΟΣ 09.00 16.00       ΚΩΣ 20.05 20.35
ΚΩΣ 18.45 19.15       ΚΑΛΥΜΝΟΣ 21.20 21.40
ΒΑΘΥ 23.00 23.20       ΛΕΡΟΣ 22.30 22.50
            ΠΑΤΜΟΣ 23.40 23.55
Παρατηρήσεις:

– Την Παρασκευή 29.3.2019 το πλοίο παρέμεινε στο λιμάνι της Ρόδου. Αναχώρησε την επομένη, Σάββατο 30.3.2019 την 14.00 μμ προς Κω (αφ. 16.50 – αν. 17.20) – Βαθύ (αφ. 20.40 – αν. 21.00) – Πειραιά (αφ. 05.25 της επομένης Κυριακή 31.3.2019 – αν. 09.00) – Ρόδος (αφ. 19.00 – αν. 21.30) – Κως (αφ. 00.15 της επομένης Δευτέρα 1.4.2019 – αν. 00.45) – Κάλυμνος (αφ. 01.30 – αν. 01.50) – Λέρος (αφ. 02.45 – αν. 03.05) – Πάτμος (αφ. 04.00 – αν. 04.20) – Πειραιάς (αφ. 11.50 πμ – αν. 19.00 και εν συνεχεία ακολούθησε το προγραμματισμένο του δρομολόγιο).

– Το Σάββατο 27.4.2019 το πλοίο παρέμεινε στο λιμάνι του Πειραιά. Αναχώρησε την επομένη Κυριακή 28.4.2019 την 18.00 μμ προς Θήρα (αφ. 00.35 της επομένης Δευτέρα 29.4.2019 – αν. 00.50) – Κως (αφ. 05.45 – αν. 06.15) – Σύμη (αφ. 08.25 – αν. 08.40) – Ρόδος (αφ. 10.00 – αν. 16.00) – Σύμη (αφ. 17.00 – αν. 17.15) – Κως (αφ. 19.15 – αν. 19.45) – Θήρα (αφ. 01.10 της επομένης Τρίτη 30.4.2019 – αν. 01.25) – Πειραιάς (αφ. 07.45 – αν. 09.30) – Πάρος (αφ. 13.40 – αν. 14.00) – Σύρος (αφ. 15.10 – αν. 15.30) – Πειραιάς (αφ. 19.00).

– Το Σάββατο 4.5.2019 το πλοίο αναχώρησε από τον Πειραιά την 19.00 προς Κω (αφ. 05.00 της επομένης Κυριακή 5.5.2019 – αν. 05.30) – Σύμη (αφ. 07.30 – αν. 07.40) – Ρόδο (αφ. 08.40 – αν. 17.00) – Κω (αφ. 20.05 – αν. 20.35) – Κάλυμνο (αφ. 21.20 – αν. 21.40) – Λέρο (αφ. 22.30 – αν. 22.50) – Πάτμο (αφ. 23.40 – αν. 23.55) – Σύρο (αφ. 04.00 της επομένης Δευτέρα 6.5.2019- αν. 04.20) – Πειραιά (αφ. 08.05 και εν συνεχεία ακολούθησε το προγραμματισμένο του δρομολόγιο σύμφωνα με τον παραπάνω πίνακα υπό την ένδειξη: “1η εβδομάδα”).

– Τη Δευτέρα 13.5.2019 το πλοίο αναχώρησε από την Κω την 06.15 προς Σύμη (αφ. 08.25 – αν. 08.40) – Ρόδο (αφ. 10.00 – αν. 16.00) – Σύμη (αφ. 17.00 – αν. 17.15) – Κω (αφ. 19.15 – αν. 19.45) – Θήρα (αφ. 01.10 της επομένης Τρίτη 14.5.2019 – αν. 01.25)- Πειραιάς (Αφ. 07.45).

– Την Κυριακή 19.5.2019 το πλοίο αναχώρησε από την Κω την 05.30 πμ προς Σύμη (αφ. 07.30 – αν. 07.40) – Ρόδος (αφ. 08.40 – αν. 17.00) και εν συνεχεία ακολούθησε το προγραμματισμένο του δρομολόγιο.

– Τη Δευτέρα 27.5.2019 το πλοίο αναχώρησε από τη Θήρα την 00.50 πμ προς Κάλυμνο (αφ. 04.50 – αν. 05.10) – Κω (αφ. 06.00- αν. 06.30) – Σύμη (αφ. 08.40 – αν. 08.55) – Ρόδο (αφ. 10.15-αν. 16.00)-Σύμη (Αφ. 17.00-αν. 17.15)-Κω (αφ.19.15 – 19.45)-Θήρα (αφ.1.10 της επομένης Τρίτη 28.5.2019- αν. 01.25) – Πειραιάς (αφ. 07.45).

– Τη Δευτέρα 10.6.2019 το πλοίο αναχώρησε από την Κω την 06.15 πμ προς Σύμη (αφ. 08.25 – αν. 08.40) – Ρόδο (αφ. 10.00 – αν. 16.00) – Σύμη (αφ. 17.00 – αν. 17.15) – Κω (αφ. 19.15 – αν. 19.45) – Θήρα (αφ. 00.15 της επομένης Τρίτη 7.6.2019 – αν. 00.30)- Πειραιάς (Αφ. 06.00 – αν. 21.30) – Θήρα (αφ. 02.55 της επομένης Τετάρτη 8.6.2019 – αν. 03.20) – Κω (αφ. 07.50 – αν. 08.30) – Ρόδο (αφ. 11.10 – αν. 16.00) – Κω (αφ. 18.40 – αν. 19.10) – Θήρα (αφ. 23.40 – αν. 23.59) – Πειραιάς (αφ. 05.30 της επομένης Πέμπτη 13.6.2019 – αν. 09.00) – Κω (αφ. 17.00 – αν. 17.30) – Ρόδο (αφ. 20.15 – αν. 23.59) – Λέρο (αφ. 04.25 της επομένης Παρασκευή 14.6.2019 – αν. 04.45) – Πάτμο (αφ. 05.35 – αν. 05.55) – Σύρο (αφ. 09.20 – αν. 09.40) – Πειραιά (αφ. 12.55 – αν. 18.00) – Σύρο (αφ. 21.30 – αν. 21.45) – Πάτμο (αφ. 01.20 της επομένης Σάββατο 15.6.2019 – αν. 01.35) – Κάλυμνο (αφ. 03.25 – αν. 03.40) – Κω (αφ. 04.25 – αν. 04.55) – Ρόδο (αφ. 07.40 – αν. 09.30) – Κω (αφ. 12.05 – αν. 12.35) – Κατάπολα (αφ. 15.35 – αν. 15.55) – Πειραιά (αφ. 21.10 – αν. 23.55) – Κω (αφ. 11.10 της επομένης Κυριακή 16.6.2019 – αν. 11.40) – Ρόδο (αφ. 14.30).

 

  1. Κατά το χρονικό διάστημα από 20.6.2019 έως και 17.7.2019 (πρωί).

 1η εβδομάδα

ΔΕΥΤΕΡΑ ΤΡΙΤΗ ΤΕΤΑΡΤΗ ΠΕΜΠΤΗ
ΛΙΜΑΝΙ ΑΦ. ΑΝ. ΛΙΜΑΝΙ ΑΦ. ΑΝ. ΛΙΜΑΝΙ ΑΦ. ΑΝ. ΛΙΜΑΝΙ ΑΦ. ΑΝ.
ΣΥΡΟΣ 04.00 04.20 ΠΑΤΜΟΣ 02.15 02.35 ΣΥΡΟΣ 04.00 04.20 ΠΑΤΜΟΣ 01.10 01.40
ΠΕΙΡΑΙΑΣ 08.05 18.00 ΛΕΡΟΣ 03.35 03.55 ΠΕΙΡΑΙΑΣ 08.05 18.00 ΛΕΡΟΣ 02.40 03.00
ΣΥΡΟΣ 21.50 22.10 ΚΩΣ 05.35 06.05 ΣΥΡΟΣ 21.30 21.50 ΚΩΣ 04.30 05.00
      ΡΟΔΟΣ 09.10 17.00       ΡΟΔΟΣ 08.00 10.00
      ΚΩΣ 20.05 20.35       ΚΩΣ 12.40 13.00
      ΛΕΡΟΣ 22.15 22.35       ΠΕΙΡΑΙΑΣ 21.00 23.59
      ΠΑΤΜΟΣ 23.35 23.55            
ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ ΣΑΒΒΑΤΟ ΚΥΡΙΑΚΗ
ΛΙΜΑΝΙ ΑΦ. ΑΝ. ΛΙΜΑΝΙ ΑΦ. ΑΝ. ΛΙΜΑΝΙ ΑΦ. ΑΝ.
ΒΑΘΥ 07.30 07.50 ΒΑΘΥ 00.25 00.45 ΠΕΙΡΑΙΑΣ   21.30
ΚΩΣ 11.10 11.40 ΠΕΙΡΑΙΑΣ 08.00        
ΡΟΔΟΣ 14.30 18.00            
ΚΩΣ 20.45 21.15            
Παρατηρήσεις:

– Την Τετάρτη 3.7.2019 το πλοίο αναχώρησε από τον Πειραιά την 23.59 προς Σύρο (αφ. 03.30 της επομένης Πέμπτη 4.7.2019 – αν. 03.45) – Πάτμο (αφ. 07.15 – αν. 07.35) -Λέρο (αφ. 08.30 – αν. 08.50) – Κω (αφ. 10.20 – αν. 10.50) – Ρόδο (αφ. 13.30 – αν. 16.00) – Κως (αφ. 18.40 – αν. 19.00) – Πειραιά (αφ. 03.00 της επομένης Παρασκευή 5.7.2019 – αν. 06.00) – Βαθύ (αφ. 13.30 – αν. 13.50) – Κω (αφ. 17.10 – αν. 17.40) – Ρόδο (αφ. 20.25 – αν. 23.59) – Κω (αφ. 02.45 της επομένης Σάββατο 6.7.2019 – αν. 03.15) – Βαθύ (αφ. 06.35 – αν. 06.50) – Πειραιά (αφ. 14.20 – αν. 17.00) – Ρόδος (αφ. 04.00 της επομένης Κυριακή 7.7.2019 – αν. 07.00) – Πειραιά (αφ. 18.00 της επομένης Δευτέρα 8.7.2019).

2η εβδομάδα
ΔΕΥΤΕΡΑ ΤΡΙΤΗ ΤΕΤΑΡΤΗ ΠΕΜΠΤΗ
ΛΙΜΑΝΙ ΑΦ. ΑΝ. ΛΙΜΑΝΙ ΑΦ. ΑΝ. ΛΙΜΑΝΙ ΑΦ. ΑΝ. ΛΙΜΑΝΙ ΑΦ. ΑΝ.
ΘΗΡΑ 02.55 03.20 ΘΗΡΑ 00.15 00.30 ΘΗΡΑ 02.55 03.20 ΠΕΙΡΑΙΑΣ 05.30 09.00
ΚΩΣ 07.50 08.30 ΠΕΙΡΑΙΑΣ 06.00 08.00 ΚΩΣ 07.50 08.30 ΚΩΣ 17.00 17.30
ΣΥΜΗ 10.30 10.45 ΣΥΡΟΣ 11.30 11.50 ΡΟΔΟΣ 11.10 16.00 ΡΟΔΟΣ 20.15 23.59
ΡΟΔΟΣ 12.00 16.00 ΜΥΚΟΝΟΣ 12.40 13.45 ΚΩΣ 18.40 19.10      
ΣΥΜΗ 17.00 17.15 ΣΥΡΟΣ 14.35 15.00 ΘΗΡΑ 23.40 23.59      
ΚΩΣ 19.15 19.45 ΠΕΙΡΑΙΑΣ 18.30 21.30            
ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ ΣΑΒΒΑΤΟ ΚΥΡΙΑΚΗ
ΛΙΜΑΝΙ ΑΦ. ΑΝ. ΛΙΜΑΝΙ ΑΦ. ΑΝ. ΛΙΜΑΝΙ ΑΦ. ΑΝ.
ΚΩΣ 02.35 03.00 ΚΑΛΥΜΝΟΣ 02.20 02.40 ΚΑΤΑΠΟΛΑ 05.30 05.50
ΛΕΡΟΣ 04.25 04.45 ΚΩΣ 03.40 04.10 ΠΑΤΜΟΣ 08.00 08.20
ΠΑΤΜΟΣ 05.35 05.55 ΡΟΔΟΣ 07.10 09.00 ΛΕΡΟΣ 09.20 09.40
ΣΥΡΟΣ 09.20 09.40 ΚΩΣ 11.35 12.00 ΚΩΣ 11.10 11.40
ΠΕΙΡΑΙΑΣ 12.55 18.00 ΚΑΤΑΠΟΛΑ 15.05 15.25 ΡΟΔΟΣ 14.30 17.00
ΣΥΡΟΣ 21.30 21.45 ΠΕΙΡΑΙΑΣ 20.40 23.55 ΚΩΣ 20.05 20.35
            ΚΑΛΥΜΝΟΣ 21.20 21.40
            ΛΕΡΟΣ 22.30 22.50
            ΠΑΤΜΟΣ 23.40 23.55

 

  1. Κατά τα χρονικά διαστήματα από 17.7.2019 (βράδυ) έως και 24.7.2019 και από 21.8.2019 έως και 8.9.2019.

 

ΔΕΥΤΕΡΑ ΤΡΙΤΗ ΤΕΤΑΡΤΗ ΠΕΜΠΤΗ
ΛΙΜΑΝΙ ΑΦ. ΑΝ. ΛΙΜΑΝΙ ΑΦ. ΑΝ. ΛΙΜΑΝΙ ΑΦ. ΑΝ. ΛΙΜΑΝΙ ΑΦ. ΑΝ.
ΣΥΡΟΣ 04.00 04.20 ΠΑΤΜΟΣ 02.15 02.35 ΣΥΡΟΣ 04.00 04.20 ΠΑΤΜΟΣ 01.10 01.40
ΠΕΙΡΑΙΑΣ 08.05 18.00 ΛΕΡΟΣ 03.35 03.55 ΠΕΙΡΑΙΑΣ 08.05 18.00 ΛΕΡΟΣ 02.40 03.00
ΣΥΡΟΣ 21.50 22.10 ΚΩΣ 05.35 06.05 ΣΥΡΟΣ 21.30 21.50 ΚΑΛΥΜΝΟΣ 04.00 04.20
      ΡΟΔΟΣ 09.10 17.00       ΚΩΣ 05.10 05.40
      ΚΩΣ 20.05 20.35       ΡΟΔΟΣ 08.40 17.00
      ΛΕΡΟΣ 22.15 22.35       ΚΩΣ 20.05 20.35
      ΠΑΤΜΟΣ 23.35 23.55       ΚΑΛΥΜΝΟΣ 21.20 21.40
                  ΛΕΡΟΣ 22.30 22.50
                  ΠΑΤΜΟΣ 23.40 23.55

 

ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ ΣΑΒΒΑΤΟ ΚΥΡΙΑΚΗ
ΛΙΜΑΝΙ ΑΦ. ΑΝ. ΛΙΜΑΝΙ ΑΦ. ΑΝ. ΛΙΜΑΝΙ ΑΦ. ΑΝ.
ΣΥΡΟΣ 04.00 04.20 ΚΑΛΥΜΝΟΣ 02.20 02.40 ΚΑΤΑΠΟΛΑ 05.30 05.50
ΠΕΙΡΑΙΑΣ 08.05 18.00 ΚΩΣ 03.40 04.10 ΠΑΤΜΟΣ 08.00 08.20
ΣΥΡΟΣ 21.30 21.45 ΡΟΔΟΣ 07.10 09.00 ΛΕΡΟΣ 09.20 09.40
      ΚΩΣ 11.35 12.00 ΚΩΣ 11.10 11.40
      ΚΑΤΑΠΟΛΑ 15.05 15.25 ΡΟΔΟΣ 14.30 17.00
      ΠΕΙΡΑΙΑΣ 20.40 23.55 ΚΩΣ 20.05 20.35
            ΚΑΛΥΜΝΟΣ 21.20 21.40
            ΛΕΡΟΣ 22.30 22.50
            ΠΑΤΜΟΣ 23.40 23.55

 

  1. Κατά το χρονικό διάστημα από 9.9.2019 έως και 18.11.2019.

 

ΔΕΥΤΕΡΑ ΤΡΙΤΗ ΤΕΤΑΡΤΗ ΠΕΜΠΤΗ
ΛΙΜΑΝΙ ΑΦ. ΑΝ. ΛΙΜΑΝΙ ΑΦ. ΑΝ. ΛΙΜΑΝΙ ΑΦ. ΑΝ. ΛΙΜΑΝΙ ΑΦ. ΑΝ.
ΣΥΡΟΣ 04.00 04.20 ΠΑΤΜΟΣ 03.15 03.35 ΣΥΡΟΣ 04.00 04.20 ΠΑΤΜΟΣ 03.15 03.35
ΠΕΙΡΑΙΑΣ 08.05 19.00 ΛΕΡΟΣ 04.35 04.55 ΠΕΙΡΑΙΑΣ 08.05 19.00 ΛΕΡΟΣ 04.35 04.55
ΣΥΡΟΣ 22.50 23.10 ΚΩΣ 06.35 07.05 ΣΥΡΟΣ 22.50 23.10 ΚΩΣ 06.35 07.05
      ΡΟΔΟΣ 10.10 17.00       ΡΟΔΟΣ 10.10 17.00
      ΚΩΣ 20.05 20.35       ΚΩΣ 20.05 20.35
      ΛΕΡΟΣ 22.15 22.35       ΛΕΡΟΣ 22.15 22.35
      ΠΑΤΜΟΣ 23.35 23.55       ΠΑΤΜΟΣ 23.35 23.55
   
ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ ΣΑΒΒΑΤΟ ΚΥΡΙΑΚΗ
ΛΙΜΑΝΙ ΑΦ. ΑΝ. ΛΙΜΑΝΙ ΑΦ. ΑΝ. ΛΙΜΑΝΙ ΑΦ. ΑΝ.
ΣΥΡΟΣ 04.00 04.20 ΠΑΤΜΟΣ 03.15 03.35 ΡΟΔΟΣ   17.00
ΠΕΙΡΑΙΑΣ 08.05 19.00 ΛΕΡΟΣ 04.35 04.55 ΚΩΣ 20.05 20.35
ΣΥΡΟΣ 22.50 23.10 ΚΑΛΥΜΝΟΣ 05.45 06.05 ΚΑΛΥΜΝΟΣ 21.20 21.40
      ΚΩΣ 07.00 07.30 ΛΕΡΟΣ 22.30 22.50
      ΡΟΔΟΣ 10.20   ΠΑΤΜΟΣ 23.40 23.55
Παρατηρήσεις:

-Την Παρασκευή 13.9.2019 το πλοίο παρέμεινε στο λιμάνι του Πειραιά. Αναχώρησε το Σάββατο 14.9.2019 την 22.00 μμ προς Σύρο (αφ. 01.50 της επομένης Κυριακή 15.9.2019 – αν. 02.10) – Πάτμο (αφ. 06.15 – αν. 06.35) – Λέρο (αφ. 07.35 – αν. 07.55) – Κάλυμνο (αφ. 08.45 – αν. 09.05) – Κω (αφ. 10.00 -αν.10.30)-Ρόδο (αφ.13.20-αν.17.00)-και εν συνεχεία ακολούθησε το προγραμματισμένο του δρομολόγιο.

-Την Τετάρτη 2.10.2019 το πλοίο αναχώρησε από τον Πειραιά την 23.30 μμ προς Σύρο (αφ. 03.00 της επομένης Πέμπτη 3.10.2019 – αν. 03.15) – Πάτμο (αφ. 06.45 – αν. 07.05) – Λέρο (αφ. 08.00 – αν. 08.20) – Κω (αφ. 09.55 – αν. 10.25) – Ρόδο (αφ. 13.05).

– Την Πέμπτη 7.11.2019 το πλοίο αναχώρησε από τη Λέρο την 04.55 πμ προς Κάλυμνο (αφ. 05.55 – αν. 06.15) – Κω (αφ. 07.00 – αν. 07.30) – Σύμη (αφ. 09.40 – αν. 09.50) – Ρόδο (αφ. 10.50 – αν. 17.00) – Κω (αφ. 20.05 – αν. 20.35) – Κάλυμνο (αφ. 21.20 – αν. 21.40) – Λέρο (αφ. 22.30 – αν. 22.50) – Πάτμο (αφ. 23.40 – αν. 23.55) – Πειραιά (αφ. 08.05 της επομένης Παρασκευή 8.11.2019).

– Την Κυριακή 10.11.2019 το πλοίο αναχώρησε από τη Ρόδο την 17.00 μμ προς Σύμη (αφ. 18.00 – αν. 18.10) – Κως (αφ. 20.20 – αν. 20.50) – Κάλυμνο (αφ. 21.35 – αν. 21.55) -Λέρο (αφ. 22.55 – αν. 23.10) –

Πάτμο (αφ. 00.15 της επομένης Δευτέρα 11.11.2019 – αν. 00.35) – Σύρο (αφ. 04.10 – αν. 04.25) – Πειραιά (αφ. 08.05).

 – Την Πέμπτη 14.11.2019 το πλοίο αναχώρησε από τη Λέρο την 04.55 προς Κάλυμνο (αφ. 05.55 – αν. 06.15) – Κω (αφ. 07.00 – αν. 07.30) – Ρόδο (αφ. 10.20).

 

  1. Κατά το χρονικό διάστημα από 3.1.2020 έως και 5.2.2020 και από 11.3.2020 έως και 28.3.2020.
ΔΕΥΤΕΡΑ ΤΡΙΤΗ ΤΕΤΑΡΤΗ ΠΕΜΠΤΗ
ΛΙΜΑΝΙ ΑΦ. ΑΝ. ΛΙΜΑΝΙ ΑΦ. ΑΝ. ΛΙΜΑΝΙ ΑΦ. ΑΝ. ΛΙΜΑΝΙ ΑΦ. ΑΝ.
Σύρος 04.00 04.20 Πάτμος 03.15 03.35 Πειραιάς 08.05 19.00 Πάτμος 03.15 03.35
Πειραιάς 08.05 19.00 Λέρος 04.35 04.55 Σύρος 22.50 23.10 Λέρος 04.35 04.55
Σύρος 22.50 23.10 Κως 06.35 07.05       Κάλυμνος 05.45 06.05
      Ρόδος 10.10 17.00       Κως 07.00 07.30
      Κως 20.05 20.35       Ρόδος 10.20 17.00
      Λέρος 22.15 22.35       Κως 20.05 20.35
      Πάτμος 23.35 23.55       Κάλυμνος 21.20 21.40
                  Λέρος 22.30 22.50
                  Πάτμος 23.40 23.55
ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ ΣΑΒΒΑΤΟ ΚΥΡΙΑΚΗ      
ΛΙΜΑΝΙ ΑΦ. ΑΝ. ΛΙΜΑΝΙ ΑΦ. ΑΝ. ΛΙΜΑΝΙ ΑΦ. ΑΝ.      
Πειραιάς 08.05 19.00 Πάτμος 03.15 03.35 Ρόδος   17.00      
Σύρος 22.50 23.10 Λέρος 04.35 04.55 Κως 20.05 20.35      
      Κάλυμνος 05.45 06.05 Κάλυμνος 21.20 21.40      
      Κως 07.00 07.30 Λέρος 22.30 22.50      
      Ρόδος 10.20   Πάτμος 23.40 23.55      
Παρατηρήσεις:

-Την Πέμπτη 9.1.2020 το πλοίο αναχώρησε από τον Πειραιά την 07.00 πμ προς Σύρο (αφ. 10.35 – αν. 10.55) – Πάμτο (αφ. 14.30 – αν. 14.50) -Λέρο (αφ. 15.45 – αν. 16.05) – Κω (αφ. 17.40 – αν. 18.10) – Ρόδο (αφ. 20.50 – αν. 00.30 της επομένης Παρασκευή 10.1.2020) – Κω (αφ. 03.35 – αν. 04.05) -Λέρο (αφ. 06.15 -αν. 06.35) – Πάτμο (αφ. 07.40 – αν. 08.00) – Πειραιά (αφ. 15.45 – αν. 20.00) – Πάτμο (αφ. 03.45 της επομένης Σάββατο 11.1.2020 – αν. 04.05) -Λέρο (αφ. 05.10 -αν. 05.30) – Κω (αφ. 07.40 -αν. 08.10) – Ρόδο (αφ. 11.15 – αν. 14.00) – Κω (αφ. 16.40 -αν. 17.10) – Πειραιά (αφ. 01.55 της επομένης Κυριακή 12.1.2020 – αν. 07.00) – Πάτμο (αφ. 14.05 – αν. 14.25) – Λέρο (αφ. 15.20 – αν. 15.40) – Κω (αφ. 17.45 -αν. 18.15) – Ρόδο (αφ. 21.00 – αν. 23.00) – Κω (Αφ. 01.45 της επομένης Δευτέρα 13.1.2020 – αν. 02.15) – Λέρο (αφ. 04.15 – αν. 04.35) – Πάτμο (αφ. 05.35 – αν. 05.50) – Σύρο (αφ. 09.20 -αν. 09.35) – Πειραιά (αφ. 13.05 – αν. 19.00) και εν συνεχεία ακολούθησε το προγραμματισμένο του δρομολόγιο.

-Την Τρίτη 17.3.2020 το πλοίο αναχώρησε από τον Πειραιά την 09.00 πμ προς Πάτμο (αφ. 15.55 – αν. 16.15) – Λέρο (αφ. 17.15 – αν. 17.35) – Κω (αφ. 19.05 – αν. 19.35) – Ρόδο (αφ. 22.20 – αν. 00.30 της επομένης Τετάρτη 18.3.2020) – Κω (αφ. 03.15 – αν. 03.35) – Λέρο (αφ. 05.10 – αν. 05.30) – Πάτμο (αφ. 06.25 – αν. 06.45) – Πειραιά (αφ. 14.00 – αν. 19.00) και εν συνεχεία ακολούθησε το προγραμματισμένο του δρομολόγιο.

  1. Κατά το χρονικό διάστημα από 29.3.2020 έως και 17.4.2020.
ΔΕΥΤΕΡΑ ΤΡΙΤΗ ΤΕΤΑΡΤΗ ΠΕΜΠΤΗ
ΛΙΜΑΝΙ ΑΦ. ΑΝ. ΛΙΜΑΝΙ ΑΦ. ΑΝ. ΛΙΜΑΝΙ ΑΦ. ΑΝ. ΛΙΜΑΝΙ ΑΦ. ΑΝ.
Πάτμος 01.15 01.30       Πειραιάς   19.00 Σύρος   00.05
Σύρος 06.25 06.35       Σύρος 23.50   Πάτμος 05.00 05.15
Πειραιάς 10.45               Λέρος 06.30 06.45
                  Κάλυμνος 08.00 08.15
                  Κως 09.15 09.45
                  Ρόδος 13.30 17.00
                  Κως 20.45 21.15’
                  Κάλυμνος 22.15 22.30
                  Λέρος 23.45 23.59
ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ ΣΑΒΒΑΤΟ ΚΥΡΙΑΚΗ      
ΛΙΜΑΝΙ ΑΦ. ΑΝ. ΛΙΜΑΝΙ ΑΦ. ΑΝ. ΛΙΜΑΝΙ ΑΦ. ΑΝ.      
Πάτμος 01.15 01.30 Σύρος   00.05 Ρόδος   17.00      
Σύρος 06.25 06.35 Πάτμος 05.00 05.15 Κως 20.45 21.15      
Πειραιάς 10.45 19.00 Λέρος 06.30 06.45 Κάλυμνος 22.15 22.30      
Σύρος 23.50   Κάλυμνος 08.00 08.15 Λέρος 23.45 23.59      
      Κως 09.15 09.45            
      Ρόδος 13.30              

 

  1. Κατά τα χρονικά διαστήματα από 13.5.2020 και 19.5.2020 και από 1.6.2020 έως και 30.6.2020.
ΔΕΥΤΕΡΑ ΤΡΙΤΗ ΤΕΤΑΡΤΗ ΠΕΜΠΤΗ
ΛΙΜΑΝΙ ΑΦ. ΑΝ. ΛΙΜΑΝΙ ΑΦ. ΑΝ. ΛΙΜΑΝΙ ΑΦ. ΑΝ. ΛΙΜΑΝΙ ΑΦ. ΑΝ.
Πάτμος   00.15 Πάτμος 03.00 03.15 Πάτμος   00.15 Πάτμος 03.00 03.15
Σύρος 05.10 05.25 Λέρος 04.30 04.45 Σύρος 05.10 05.25 Λέρος 04.30 04.45
Πειραιάς 10.15 17.00 Κως 07.00 07.30 Πειραιάς 10.15 17.00 Κως 07.00 07.30
Σύρος 21.50 22.05 Ρόδος 11.15 16.00 Σύρος 21.50 22.05 Ρόδος 11.15 16.00
      Κως 19.45 20.15       Κως 19.45 20.15
      Λέρος 22.30 22.45       Λέρος 22.30 22.45
      Πάτμος 23.59         Πάτμος 23.59  
ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ ΣΑΒΒΑΤΟ ΚΥΡΙΑΚΗ      
ΛΙΜΑΝΙ ΑΦ. ΑΝ. ΛΙΜΑΝΙ ΑΦ. ΑΝ. ΛΙΜΑΝΙ ΑΦ. ΑΝ.      
Πάτμος   00.15 Πάτμος 03.00 03.15 Ρόδος   16.00      
Σύρος 05.10 05.25 Λέρος 04.30 04.45 Κως 19.45 20.15      
Πειραιάς 10.15 17.00 Κως 07.00 07.30 Λέρος 22.30 22.45      
Σύρος 21.50 22.50 Ρόδος 11.15   Πάτμος 23.59        
Παρατηρήσεις:

Την Κυριακή 7.6.2020 το πλοίο παρέμεινε στο λιμάνι της Ρόδου. Αναχώρησε τη Δευτέρα 8.6.2020 την 07.00 πμ προς Κω (αφ. 09.45-αν. 10.15)-Λέρο (αφ.11.15-αν.12.15)-Πάτμο (αφ.13.10- αν.13.30)-Σύρο (αφ.17.10- αν. 17.25 – Πειραιά (αφ. 21.05 – αν. 23.30) – Σύρο (αφ. 02.50 της επομένης Τρίτη 9.6.2020 – αν. 03.05) – Πάτμο (αφ. 06.25 – αν. 06.40) – Λέρο (αφ. 07.35 – αν. 07.50) – Κω (αφ. 09.15 – αν. 09.45) – Ρόδο (αφ. 12.15 – αν. 16.00) και εν συνεχεία ακολούθησε το προγραμματισμένο του δρομολόγιο.

 

  1. Κατά το χρονικό διάστημα από 1.7.2020 έως και 31.7.2020 (πρωί).
ΔΕΥΤΕΡΑ ΤΡΙΤΗ ΤΕΤΑΡΤΗ ‘            ΠΕΜΠΤΗ
ΛΙΜΑΝΙ ΑΦ. ΑΝ. ΛΙΜΑΝΙ ΑΦ. ΑΝ. ΛΙΜΑΝΙ ΑΦ. ΑΝ. ΛΙΜΑΝΙ ΑΦ. ΑΝ.
ΠΑΤΜΟΣ   00.05 ΠΑΤΜΟΣ 02.15 02.35 ΣΥΡΟΣ 04.00 04.20 ΠΑΤΜΟΣ 02.15 02.35
ΣΥΡΟΣ 04.00 04.20 ΛΕΡΟΣ 03.35 03.55 ΠΕΙΡΑΙΑΣ 08.05 18.00 ΛΕΡΟΣ 03.35 03.55
ΠΕΙΡΑΙΑΣ 08.05 18.00 ΚΩΣ 05.35 06.05 ΣΥΡΟΣ 21.50 22.10 ΚΑΛΥΜΝΟΣ 04.55 05.15
ΣΥΡΟΣ 21.30 21.50 ΡΟΔΟΣ 09.10 17.00       ΚΩΣ 06.05 06.35
      ΚΩΣ 20.05 20.35       ΡΟΔΟΣ 09.35 17.00
      ΛΕΡΟΣ 22.15 22.35       ΚΩΣ 20.05 20.35
      ΠΑΤΜΟΣ 23.35 23.55       ΚΑΛΥΜΝΟΣ 21.20 21.40
                  ΛΕΡΟΣ 22.35 22.55
                  ΠΑΤΜΟΣ 23.50  
ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ ΣΑΒΒΑΤΟ ΚΥΡΙΑΚΗ
ΛΙΜΑΝΙ ΑΦ. ΑΝ. ΛΙΜΑΝΙ ΑΦ. ΑΝ. ΛΙΜΑΝΙ ΑΦ. ΑΝ.
ΠΑΤΜΟΣ   00.05 ΠΑΤΜΟΣ 01.15 01.35 ΡΟΔΟΣ   17.00
ΣΥΡΟΣ 04.00 04.20 ΛΕΡΟΣ 02.35 02.55 ΚΩΣ 20.05 20.35
ΠΕΙΡΑΙΑΣ 08.05 18.00 ΚΑΛΥΜΝΟΣ 03.55 04.15 ΚΑΛΥΜΝΟΣ 21.20 21.40
ΣΥΡΟΣ 21.30 21.50 ΚΩΣ 05.05 05.35 ΛΕΡΟΣ 22.35 22.55
      ΡΟΔΟΣ 08.35   ΠΑΤΜΟΣ 23.50  

 

  1. Κατά το χρονικό διάστημα από 31.7.2020 (βράδυ) έως και 21.8.2020.
ΔΕΥΤΕΡΑ ΤΡΙΤΗ ΤΕΤΑΡΤΗ ΠΕΜΠΤΗ
ΛΙΜΑΝΙ ΑΦ. ΑΝ. ΛΙΜΑΝΙ ΑΦ. ΑΝ. ΛΙΜΑΝΙ ΑΦ. ΑΝ. ΛΙΜΑΝΙ ΑΦ. ΑΝ.
ΠΑΤΜΟΣ   00.05 ΠΑΤΜΟΣ 02.15 02.35 ΣΥΡΟΣ 04.00 04.20 ΠΑΤΜΟΣ 02.15 02.35
ΣΥΡΟΣ 04.00 04.20 ΛΕΡΟΣ 03.35 03.55 ΠΕΙΡΑΙΑΣ 08.05 18.00 ΛΕΡΟΣ 03.35 03.55
ΠΕΙΡΑΙΑΣ 08.05 18.00 ΚΩΣ 05.35 06.05 ΣΥΡΟΣ 21.50 22.10 ΚΑΛΥΜΝΟΣ 04.55 05.15
ΣΥΡΟΣ 21.30 21.50 ΡΟΔΟΣ 09.10 17.00       ΚΩΣ 06.05 06.35
      ΚΩΣ 20.05 20.35       ΡΟΔΟΣ 09.35 17.00
      ΛΕΡΟΣ 22.15 22.35       ΚΩΣ 20.05 20.35
      ΠΑΤΜΟΣ 23.35 23.55       ΚΑΛΥΜΝΟΣ 21.20 21.40
                  ΛΕΡΟΣ 22.35 22.55
                  ΠΑΤΜΟΣ 23.50  
ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ ΣΑΒΒΑΤΟ ΚΥΡΙΑΚΗ
ΛΙΜΑΝΙ ΑΦ. ΑΝ. ΛΙΜΑΝΙ ΑΦ. ΑΝ. ΛΙΜΑΝΙ ΑΦ. ΑΝ.
ΠΑΤΜΟΣ   00.05 ΚΑΛΥΜΝΟΣ 02.30 02.50 ΠΑΤΜΟΣ 08.00 08.20
ΣΥΡΟΣ 04.00 04.20 ΚΩΣ 03.35 04.05 ΛΕΡΟΣ 09.20 09.40
ΠΕΙΡΑΙΑΣ 08.05 18.00 ΡΟΔΟΣ 06.55 09.00 ΚΩΣ 11.10 11.40
ΣΥΡΟΣ 21.30 21.50 ΚΩΣ 11.35 12.00 ΡΟΔΟΣ 14.30 17.00
      ΚΑΤΑΠΟΛΑ 15.10 15.30 ΚΩΣ 20.05 20.35
      ΠΕΙΡΑΙΑΣ 20.55 23.55 ΚΑΛΥΜΝΟΣ 21.20 21.40
            ΛΕΡΟΣ 22.35 22.55
            ΠΑΤΜΟΣ 23.50  

 

Ο ενάγων ισχυρίζεται ότι καθ’ άπαντα τα ανωτέρω χρονικά διαστήματα εργαζόταν επί δεκατέσσερις [14] ώρες ημερησίως επί του πλοίου εκτελώντας, πρώτον, κατά τις χρονικές περιόδους από 2.1.2019 έως 6.2.2019 και από 3.1.2020 έως 5.2.2020 καθήκοντα αποθηκάριου κατά τις πρωινές ώρες (06:00 – 13:30) και εργαζόμενος στους χώρους υποδοχής επιβατών και στο εστιατόριο «a la carte» του πλοίου κατά τις απογευματινές και βραδινές, δεύτερον, κατά τα χρονικά διαστήματα από 11.3.2020 έως και 16.4.2020 και από 13.5.2020 έως και 19.5.2020 εργασία στους χώρους ενδιαίτησης των αξιωματικών και του πληρώματος, απασχολούμενος, κατά το ωράριο 06:00 – 21:00 (με μία [1] ωριαία διακοπή) αφενός, με την προετοιμασία των χώρων εστιάσεως (δύο [2] τραπεζαρίες) για την παροχή τριών [3] γευμάτων ημερησίως και, αφετέρου, με την καθαριότητα και τον ευπρεπισμό των κοιτωνίσκων των αξιωματικών του πλοίου και, τρίτον, καθ’ όλα τα υπόλοιπα χρονικά διαστήματα, εκτελούσε καθήκοντα διαμεριστή θαλαμηπόλου, επιφορτισμένου με εργασίες καθαρισμού των κοιτωνίσκων των επιβατών κατά τα πρωινά (06:30 – 11:00), και καθήκοντα στην υποδοχή των επιβατών και σερβιτόρου στο ως άνω εστιατόριο τα απογεύματα και μέχρι περίπου τα μεσάνυκτα. Η εναγομένη δεν αμφισβητεί τα εργασιακά καθήκοντα του αντιδίκου της αλλά  υποστηρίζει ότι η πραγματική απασχόλησή του δεν υπερέβαινε σε ημερήσια βάση τις οκτώ [8] ώρες, ενώ το ωράριό του επεκτεινόταν και πέραν του οκταώρου μόνον κατ’ εξαίρεση, όταν, ιδίως κατά τους θερινούς μήνες και κατά τις περιόδους εορτών, λόγω της αυξημένης επιβατικής κίνησης, παρίστατο ανάγκη υπερωριακής εργασίας του, η διάρκεια της οποίας, όμως, ουδέποτε υπερέβη τη μία [1] ώρα ημερησίως. Με βάση όσα προεκτέθηκαν και ενόψει ιδίως α) των συνθηκών και περιστάσεων που επικρατούσαν στο εν λόγω πλοίο, το οποίο ήταν δρομολογημένο στις ως άνω ακτοπλοϊκές γραμμές, με τις προαναφερθείσες συχνές προσεγγίσεις σε ενδιάμεσα λιμάνια, που είχαν ως αποτέλεσμα περισσότερες εντός του ιδίου δρομολογίου εναλλαγές των επιβατών που αποεπιβιβάζονταν, β) της, συνομολογούμενης αλλά και προκύπτουσας από τις αποδείξεις της μισθοδοσίας του ενάγοντος, σταθερής καταβολής κάθε μήνα του ενδίκου χρονικού διαστήματος χρηματικών ποσών για αμοιβή υπερωριακής εργασίας, τόσον κατά τις καθημερινές και τις Κυριακές, όσον και κατά τα Σάββατα και τις αργίες, γ) της ειδικότητας του ενάγοντος και εντεύθεν της φύσης και του αντικειμένου της απασχόλησής του, δ) του γεγονότος ότι το πλοίο της εναγομένης διατηρούσε πάντοτε πλήρη την ανά περίοδο αναγκαία κατά νόμο σύνθεση πληρώματος και ε) της αυξημένης επιβατικής κίνησης ιδίως κατά τις θερινές περιόδους, κρίνεται ότι κατέστη απαραίτητο, προς εξυπηρέτηση των αναγκών που δημιουργούνταν από τις ως άνω συνθήκες λειτουργίας του πλοίου BS2 και στα πλαίσια εκτέλεσης των καθηκόντων της ειδικότητάς του, ο ενάγων να εργαστεί υπερωριακώς, κατά μέσο όρο, τις μεν καθημερινές και τις Κυριακές επί τέσσερις (4) ώρες ημερησίως, τα δε Σάββατα και τις αργίες επί δώδεκα (12) ώρες την ημέρα. Ο αγωγικός ισχυρισμός περί απασχολήσεως του επί δεκατέσσερις (14) ώρες καθημερινώς, που επαναφέρεται με τον πρώτο λόγο της Β΄ έφεσης, δεν κρίνεται, ενόψει των προεκτεθέντων, πειστικός για το πέραν των ως άνω ωρών καθημερινής απασχόλησης σκέλος του. Ομοίως και ο ισχυρισμός της εναγομένης, που επαναφέρεται με τον πρώτο λόγο της Α΄ έφεσής της, ότι ο ενάγων δεν απασχολείτο υπερωριακώς παρά μόνο για το χρόνο που αναγράφεται στις μισθοδοτικές της καταστάσεις και ότι έχουν εξοφληθεί οι συναφείς απαιτήσεις του, κρίνεται ενόψει όλων των ανωτέρω ομοίως ουσιαστικά αβάσιμος. Το γεγονός, εξάλλου, ότι αυτό κατά το επίδικο χρονικό διάστημα ταξίδευε με πλήρη σύνθεση πληρώματος δεν αναιρεί την παραπάνω κρίση του Δικαστηρίου ως προς την πραγματοποιούμενη καθημερινά υπερωριακή εργασία του ενάγοντος, δεδομένου μάλιστα ότι, σύμφωνα με τις διατάξεις των άρθρων 87, 88 και 89 του ΝΔ 187/1973 «Περί Κώδικος Δημοσίου Ναυτικού Δικαίου» (ΚΔΝΔ, ΦΕΚ Α 261/3.10.1973), η πληρότητα ως προς την οργανική σύνθεση του πληρώματος του πλοίου αποσκοπεί στην ασφάλεια αυτού κατά τη διάρκεια των πλόων του και δεν υποδηλώνει ανυπαρξία ανάγκης για υπερωριακή εργασία (ΜονΕφΠειρ. 23/2014, ΜονΕφΠειρ. 71/2014, αμφότερες σε ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ, ΕφΠειρ. 180/2008, ΕΝαυτΔ 2008/308 = ΠειρΝομ. 2009/197, ΕφΠειρ. 1/2003, ΕΝαυτΔ 2003/124), ενώ και το γεγονός ότι η παραπάνω υπερωριακή εργασία του ενάγοντος δεν αναγραφόταν στο βιβλίο υπερωριών και ιδιαίτερων αμοιβών του πληρώματος, το οποίο τηρούσε η εναγόμενη, διά του προεστημένου οργάνου της, σύμφωνα με τις διατάξεις των άρθρων 107 του Κανονισμού εσωτερικής υπηρεσίας επιβατηγών πλοίων και 19 της των ως άνω ΣΣΝΕ, καθώς και το ότι ο ενάγων υπέγραφε στο εν λόγω βιβλίο χωρίς επιφύλαξη, δεν μπορούν να αποτελέσουν δικαστικό τεκμήριο σε βάρος των συναφών αντίθετων ισχυρισμών αυτού (ΜονΕφΠειρ. 716/2014, ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ, ΕφΠειρ. 526/2012, ΕΝαυτΔ 2012/381, ΕφΠειρ. 452/2010, ΤΝΠ ΔΣΑ ΙΣΟΚΡΑΤΗΣ). Αλλά και η ανεπιφύλακτη υπογραφή από τον ενάγοντα των μισθοδοτικών του καταστάσεων δεν ενέχει, άνευ άλλου τινός, παραίτηση αυτού από τα ως άνω νόμιμα δικαιώματά του. Σε κάθε περίπτωση και αν ήθελε γίνει δεκτό ότι η ανεπιφύλακτη υπογραφή από τον ενάγοντα των ως άνω δελτίων μισθοδοσίας και του βιβλίου υπερωριών ενέχει παραίτηση από τις επίδικες αξιώσεις του από την προσφορά της εργασίας του, η παραίτηση αυτή (νοούμενη ως άφεση χρέους) είναι άνευ εννόμου επιρροής, αφού κάθε παραίτηση του εργαζομένου από τα δικαιώματά του που πηγάζουν είτε από το νόμο είτε από συλλογικές συμβάσεις εργασίας και καθορίζουν τα κατώτερα όρια προστασίας, έστω και αν αυτή (παραίτηση) λαμβάνει χώρα μετά τη λύση της σύμβασης εργασίας, είναι άκυρη (ΑΠ 166/2016, ΑΠ 1635/2012, ΑΠ 1554/2011, όλες σε ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ, ΑΠ 495/2006, ΔΕΕ 2006/948, ΜονΕφΠειρ. 739/2015, ο.π., ΜονEφΠειρ. 698/2014, Δνη 2015/504, ΜονΕφΠειρ. 626/2014, ο.π., ΜονΕφΠειρ. 361/2013, ΕΝαυτΔ 2013/208), απορριπτομένων συνεπώς ως αβασίμων των περί του αντιθέτου ειδικότερων ισχυρισμών της εναγομένης, που επαναφέρονται στα πλαίσια του πρώτου λόγου της έφεσής της. Το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο, επομένως, που δέχθηκε ότι ο ενάγων εργαζόταν καθημερινά, καθώς και τα Σάββατα, τις Κυριακές και τις αργίες επί δώδεκα (12) ώρες, δεν έσφαλε ως προς την εκτίμηση των αποδείξεων και πρέπει οι προαναφερθέντες λόγοι των ενδίκων εφέσεων, που βάλλουν κατά της παραδοχής αυτής, να απορριφθούν ως ουσιαστικά αβάσιμοι. Με βάση αυτές τις διαπιστώσεις το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο υπολόγισε ότι ο ενάγων απασχολήθηκε υπερωριακά στο Ε/Γ – Ο/Γ πλοίο BS2 α] επί τέσσερις [4] ώρες τις τριακόσιες πενήντα επτά (357) καθημερινές ημέρες και Κυριακές των ναυτολογήσεών του και συνολικά, επί χίλιες τετρακόσιες είκοσι οκτώ (1.428) ώρες, για τις οποίες δικαιούται ως αμοιβή δώδεκα χιλιάδες τετρακόσια είκοσι τρία ευρώ και εξήντα λεπτά (1.428 ώρες Χ 8,70 € το ωρομίσθιο με την προσαύξηση 25% = 12.423,6 €), στο οποίο καταλόγισε, κατά μερική παραδοχή σχετικής ένστασης της εναγομένης περί εξοφλήσεως της οφειλής της, τρεις χιλιάδες τετρακόσια πενήντα ένα ευρώ και είκοσι λεπτά (3.451,20 €), τα οποία ο ενάγων είχε λάβει, σύμφωνα με τις αποδείξεις της μισθοδοσίας του, κατά τα έτη 2019 και 2020, και β] επί δώδεκα [12] ώρες κατά τα πενήντα οκτώ [58] Σάββατα και τις δώδεκα [12] αργίες των ενδίκων χρονικών διαστημάτων και, συνολικά, επί οκτακόσιες σαράντα (840) ώρες, για τις οποίες δικαιούται ως αμοιβή οκτώ χιλιάδες επτακόσια εξήντα εννέα ευρώ και εξήντα λεπτά (840 ώρες Χ 10,44 € το ωρομίσθιο με την προσαύξηση 50% = 8.769,60 €), στο οποίο καταλόγισε, κατά μερική παραδοχή σχετικής ένστασης της εναγομένης περί εξοφλήσεως της οφειλής της, έξι χιλιάδες επτακόσια πενήντα έξι ευρώ και ενενήντα εννέα λεπτά (6.756,99 €), τα οποία ο ενάγων είχε λάβει, σύμφωνα με τις αποδείξεις της μισθοδοσίας του, κατά τα έτη 2019 και 2020. Πέραν αυτών, στο ως άνω εναπομείναν οφειλόμενο ποσόν της αμοιβής του ενάγοντος, για την υπερωριακή εργασία του κατά τις καθημερινές ημέρες και τις Κυριακές, των οκτώ χιλιάδων εννιακοσίων εβδομήντα δύο ευρώ και σαράντα λεπτών (12.423,6 € – 3.451,20 € = 8.972,40 €), η εκκαλουμένη καταλόγισε, κατά παραδοχή ως και ουσιαστικά βάσιμης της προταθείσας πρωτοδίκως εκ μέρους της εναγομένης ένστασης συμψηφισμού, το χρηματικό ποσόν των τεσσάρων χιλιάδων τετρακοσίων τριάντα οκτώ ευρώ και τριάντα πέντε λεπτών (4.438,35 €), το οποίο η τελευταία είχε καθ’ όλο το επίδικο χρονικό διάστημα καταβάλει τμηματικά στον ενάγοντα ως «έκτακτες αμοιβές» του, δεχόμενη ειδικότερα ότι αυτό «…αντιστοιχούσε σε ποσοστό επί των εκάστοτε μηνιαίων εισπράξεων των κυλικείων (μπαρ) και των εστιατορίων του πλοίου…» και ότι καταβλήθηκε «…από την εναγομένη … και όχι από τρίτον», επειδή περιλαμβανόταν στις αποδείξεις της μισθοδοσίας του ενάγοντος και συνάγοντας από τον πιο κάτω αναφερόμενο συμβατικό όρο ερμηνευτικό συμπέρασμα περί του ότι για τον καταλογισμό του εν λόγω χρηματικού ποσού στις αξιώσεις του ενάγοντος για αμοιβή υπερωριακής εργασίας υπήρχε ειδική συμφωνία των διαδίκων. Την κρίση αυτή του πρωτοβάθμιου Δικαστηρίου πλήττει ο ενάγων με τον πρώτο, κατά το δεύτερο σκέλος του, λόγο της Β΄ έφεσής του αιτιώμενος εσφαλμένη εφαρμογή του νόμου και πλημμελή εκτίμηση των αποδείξεων. Όπως προκύπτει από τον με αριθμό 1 συμπληρωματικό όρο καθεμιάς από τις παραπάνω έγγραφες συμβάσεις ναυτικής εργασίας του ενάγοντος και δεν αμφισβητείται ότι διείπε και την άτυπη έτερη, με αυτόν ρητά συμφωνήθηκε ότι «Κάθε ποσό που καταβάλει η Εταιρία στο Ναυτικό πάνω από τις ελάχιστες νόμιμες αποδοχές μπορεί να συμψηφίζεται με τυχόν πραγματοποιούμενες από το Ναυτικό υπερωρίες ή άλλες υποχρεώσεις της Εταιρίας σχετικές με την παρούσα σύμβαση. Ως ελάχιστες αποδοχές νοούνται οι προβλεπόμενες από την εκάστοτε εφαρμοστέα Συλλογική Σύμβαση Εργασίας». Όμως, συμφώνως και προς όσα ανωτέρω υπό στοιχ. ΙΙΙ της παρούσας αναφέρθηκαν, ο συμβατικός αυτός όρος, ερμηνευόμενος κατά τις υποδείξεις των διατάξεων των άρθρων 173 και 200 ΑΚ, δεν επιτρέπει οποιονδήποτε συμψηφισμό, εφόσον δι’ αυτού δεν προσδιορίζονται ειδικά και ορισμένα οι υπέρτερες αποδοχές του ενάγοντος, που θα μπορούσαν να συμψηφίζονται με πραγματοποιούμενες υπερωρίες του ή με άλλες συμβατικές υποχρεώσεις της εργοδότριας. Δεν συνέτρεξαν, επομένως, εν προκειμένω οι νόμιμες προϋποθέσεις του επιτρεπτού συμβατικού συμψηφισμού, αφού δεν προσδιορίσθηκαν ειδικά κατά ποιόν και ποσόν οι υπέρτερες αποδοχές (ως επιμίσθιο, τακτικά και παγίως καταβαλλόμενο) του ενάγοντος, που θα μπορούσαν να συμψηφίζονται με μελλοντικές υποχρεώσεις της εναγομένης προς αυτόν, προερχόμενες από οποιαδήποτε νόμιμη αιτία. Πράγματι, η αόριστη διατύπωση της εν λόγω συμφωνίας («κάθε ποσό … πάνω από τις ελάχιστες νόμιμες αποδοχές …») δεν δύναται να θεμελιώσει δυνατότητα συμβατικού συμψηφισμού των εν λόγω «εκτάκτων αμοιβών», όπως, αντιθέτως, θα μπορούσε να συμβεί στην περίπτωση κατά την οποία στον επίμαχο όρο προβλεπόταν ρητώς ότι οι συγκεκριμένες παροχές, υπό την ένδειξη «έκτακτες αμοιβές», θα καλύπτουν την οφειλόμενη υπερωριακή αμοιβή του ενάγοντος (ΜονΕφΠειρ. 383/2023, 315/2023, 300/2023, 725/2022, 433/2022, διαθέσιμες όλες στην ιστοσελίδα του Δικαστηρίου στο Διαδίκτυο, ΕφΠειρ. 465/2009, ο.π.). Άλλωστε, από τα ίδια ως άνω αποδεικτικά μέσα και ιδίως από την ένορκη βεβαίωση του Μιχαήλ Μπουντουράκη, προέκυψε ότι τα ποσά που ο ενάγων έλαβε ως «έκτακτες αμοιβές» του αποτελούσαν ποσοστό επί των εισπράξεων των κυλικείων του πλοίου, διανεμόμενο μεταξύ των μελών του προσωπικού ενδιαιτήσεως και όχι σε ολόκληρο το πλήρωμα, καθώς ο έτερος ενόρκως υπέρ του ενάγοντος βεβαιών, που είχε την ειδικότητα του ναύτη, ουδέν σχετικό αναφέρει. Τα ποσά αυτά, ανεξαρτήτως του ότι μνημονεύονται στις αποδείξεις πληρωμής της μισθοδοσίας του ενάγοντος, δεν προκύπτει ότι του καταβλήθηκαν από την εναγόμενη αλλά από τρίτον και, συγκεκριμένα, από την ανώνυμη εταιρία με την επωνυμία «………..», στην οποία είχε παραχωρηθεί η εκμετάλλευση των κυλικείων του πλοίου και η οποία εισέπραττε το τίμημα της πωλήσεως από αυτά αγαθών στους επιβάτες και κατέβαλε ποσοστό από τις εισπράξεις αυτές κατά τα προεκτεθέντα στα μέλη του πληρώματος ενδιαιτήσεως, ως αντάλλαγμα για την αρωγή τους στην προώθηση των πωλήσεών της επί του πλοίου, με αποτέλεσμα να μην είναι σύννομη η πρότασή τους σε συμψηφισμό, βασική προϋπόθεση του οποίου αποτελεί, σύμφωνα με τη διάταξη του άρθρου 440 ΑΚ, η αμοιβαιότητα των απαιτήσεων, υπό την έννοια ότι ο οφειλέτης της κύριας απαίτησης, κατά της οποίας προτείνεται ο συμψηφισμός, είναι και δανειστής της ανταπαίτησης που προβάλλεται σε συμψηφισμό και, αντίστοιχα, ο δανειστής της κύριας απαίτησης είναι συγχρόνως και οφειλέτης της ανταπαιτήσεως (ΑΠ 1703/2008, ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ, ΑΠ 955/1995, ΝοΒ 1997/1112, Ι. Καρακατσάνης, Ο συμψηφισμός με μονομερή δικαιοπραξία, 1980, § 7, σελ. 106, Ι. Καράκωστας, Αστικός Κώδικας, Ερμηνεία – Νομολογία – Σχόλια, τόμος 3, Γενικό Ενοχικό, 2006, άρθρο 440, ΙΙ, αρ. 1489, σελ. 794), κατά τρόπον ώστε ο οφειλέτης να δύναται να συμψηφίσει μόνο δικές του ανταπαιτήσεις και όχι ξένες. Το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο, επομένως, που δέχθηκε ως και ουσιαστικά βάσιμη την ένσταση συμψηφισμού της εναγομένης, έσφαλε ως προς την εφαρμογή του νόμου και την εκτίμηση των αποδείξεων κατά το συναφή βάσιμο λόγο της ένδικης Β΄ έφεσης. Συνεπώς, στον εναγόμενο πρέπει να επιδικαστεί καταψηφιστικώς και το ποσόν των τεσσάρων χιλιάδων τετρακοσίων τριάντα οκτώ ευρώ και τριάντα πέντε λεπτών (4.438,35 €), που εσφαλμένα η εκκαλουμένη καταλόγισε στις οφειλόμενες για την ως άνω αιτία αποδοχές του.

V. Η απόρριψη του πρώτου λόγου εκάστης εφέσεως συμπαρασύρει σε απόρριψη και τον δεύτερο λόγο καθεμίας από αυτές, με τον οποίο κάθε εκκαλούσα πλευρά αιτιάται την εκκαλουμένη για, κατ’ εσφαλμένη εκτίμηση των αποδείξεων, λανθασμένο υπολογισμό των εορταστικών επιδομάτων του ενάγοντος, επειδή προς τούτο, αντιστοίχως, είτε δεν λήφθηκαν υπόψη οι αυξημένες ώρες υπερωριακής απασχόλησής του, όπως εκτέθηκαν στην αγωγή είτε συνυπολογίστηκαν περισσότερες από τις πραγματικές ώρες υπερωρίας του. Και τούτο διότι η ουσιαστική έρευνά τους θα προϋπέθετε την παραδοχή των συναφών ισχυρισμών των διαδίκων, που όμως ήδη απορρίφθηκαν. Να σημειωθεί ότι οι ένδικες εφέσεις, εκτός από όσα πιο κάτω υπό στοιχ. VII της παρούσας θα αναφερθούν, δεν αμφισβητούν το μαθηματικό τρόπο εξαγωγής του οφειλόμενου προς τον ενάγοντα ποσού που αντιστοιχεί στα ως άνω επιδόματα, τον οποίο ακολούθησε η εκκαλουμένη, παρά μόνον το ύψος των αμοιβών για την υπερωριακή απασχόλησή του, το οποίο, όμως, όπως προαναφέρθηκε, ορθά με βάση την ημερήσια διάρκειά της υπολογίστηκε από το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο. Ίδια, απορριπτική, κρίση προσήκει και ως προς τον τρίτο λόγο εκάστης εφέσεως, με τον οποίο πλήττεται εκατέρωθεν η διάταξη της εκκαλουμένης, που κατά μερική παραδοχή της αγωγής επιδίκασε στον ενάγοντα (αναγνωριστικώς) το χρηματικό ποσό των πεντακοσίων δέκα ευρώ και ενενήντα επτά λεπτών (510,97 €), σε βάρος της εναγομένης, ως πρόσθετη αμοιβή του για τα δρομολόγια εξπρές που εκτέλεσε το Ε/Γ–Ο/Γ πλοίο BS2, κυρίως κατά τη θερινή περίοδο καθενός των ετών 2019 και 2020. Και τούτο διότι οι αιτιάσεις κατά της εκκαλουμένης δεν αναφέρονται στην ορθότητα της εφαρμογής του άρθρου 33 § 3 και 4 της ΣΣΝΕ, για την έννοια του οποίου θα γίνει λόγος αμέσως παρακάτω, που κρίθηκε εφαρμοστέα ούτε στον προσδιορισμό του αριθμού των κυκλικών δρομολογίων που εκτελούσε το πλοίο κάθε εβδομάδα ούτε των ωρών της πρόωρης αναχώρησής του από την αφετηρία του (πριν την παρέλευση εξαώρου από του κατάπλου του στον Πειραιά) ούτε της διάρκειας εκάστου κυκλικού ταξιδιού αλλά περιορίζονται κυρίως στην αμφισβήτηση του μέσου όρου της μηνιαίας υπερωριακής αμοιβής του ενάγοντος που, ορθώς κατά τα ανωτέρω, δέχθηκε το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο και τον οποίο συνυπολόγισε για την εξαγωγή της, αναλογούσας σε κάθε δρομολόγιο εξπρές και της συνολικής για το επίδικο χρονικό διάστημα, πρόσθετης αμοιβής του ενάγοντος για την αιτία αυτή.

VΙ. Συναφώς πρέπει να σημειωθεί ότι από τις διατάξεις του άρθρου 33 της ως άνω ΣΣΝΕ συνάγεται ότι, προκειμένου περί πλοίου, το οποίο εκτελεί κυκλικά ταξίδια και προς εξυπηρέτηση καθορισμένου δρομολογίου αποπλέει από του αφετηρίου λιμένος ή του λιμένος προορισμού προ της παρελεύσεως εξαώρου από του κατάπλου ή έχει τακτικές καθημερινές αναχωρήσεις από τον αφετήριο λιμένα, υπό την προϋπόθεση ότι δεν εκτελεί κατά κύριο λόγο ημερινούς πλόες (από 7ης πρωινής μέχρι 23ης νυκτερινής – ημερόπλοιο) ή δεν είναι πλοίο τοπικών γραμμών, το οποίο δεν εκτελεί δρομολόγια κατά τις νυκτερινές ώρες (23.00-07.00) ή δεν επεκτείνει τα δρομολόγια κατά τις ώρες αυτές, οι ναυτικοί, οι οποίοι διέπονται από τις διατάξεις της ως άνω ΣΣΝΕ ή οι όροι της έχουν καταστεί περιεχόμενο της ατομική εργασιακής τους σύμβασης, δικαιούνται αμοιβής ίσης προς το πηλίκο του συνόλου των ωρών των προώρων αναχωρήσεων μέχρι της συμπληρώσεως εξαώρου από του κατάπλου καθ’ εβδομάδα δια του αριθμού 8 ή τον αριθμό των πέραν των πέντε δρομολογίων του πλοίου καθ’ εβδομάδα, αντιστοίχως, επί το ένα τριακοστό (1/30) ή το ένα εξηκοστό (1/60) ή το εν εκατοστό εικοστό (1/120) του συνόλου των μηνιαίων αποδοχών, εάν το κυκλικό ταξίδι διαρκεί τουλάχιστον δώδεκα (12) ώρες ή τουλάχιστον έξι (6) ώρες ή μέχρι έξι (6) ωρών αντιστοίχως (ΕφΠειρ. 53/2013, ΕφΠειρ. 66/2013, αμφότερες σε ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ, ΕφΠειρ. 364/2012 αδημ.). Για τον προσδιορισμό των συνολικών μηνιαίων αποδοχών του ναυτικού που λαμβάνονται ως βάση καθορισμού της εν λόγω πρόσθετης αμοιβής συνυπολογίζεται ο μέσος όρος της υπερωριακής αμοιβής του, το επίδομα άδειας (ΜονΕφΠειρ. 743/2022, διαθέσιμη στην ιστοσελίδα του Δικαστηρίου στο Διαδίκτυο, ΤριμΕφΠειρ. 53/2013, ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ) και το επίδομα άγονων γραμμών (ΜονΕφΠειρ. 673/2015, ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ), όχι, όμως, ο μέσος όρος των πρόσθετων αμοιβών που εισπράττει ο ναυτικός, αν αυτές δεν καταβάλλονται από τον εργοδότη του αλλά από τρίτον (ΜονΕφΠειρ. 422/2021, διαθέσιμη στην ιστοσελίδα του Δικαστηρίου στο Διαδίκτυο, ΜονΕφΠειρ. 196/2020, ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ) ούτε η μηνιαία αναλογία των εορταστικών επιδομάτων, καθόσον αυτά δεν περιλαμβάνονται στην έννοια των τακτικών μηνιαίων αποδοχών, αφού κατά το άρθρο 14 της ως άνω ΣΣΝΕ δεν καταβάλλονται τακτικά κάθε μήνα αλλά «επ’ ευκαιρία των εορτών Χριστουγέννων, Νέου έτους και Πάσχα» (ΜονΕφΠειρ. 423/2021, διαθέσιμη στην ιστοσελίδα του Δικαστηρίου στο Διαδίκτυο, βλ., όμως, αντιθέτως, ΜονΕφΠειρ. 435/2022, διαθέσιμη στην ιστοσελίδα του Δικαστηρίου στο Διαδίκτυο).

Όσον αφορά το αγωγικό κονδύλιο της πρόσθετης αμοιβής για την εκτέλεση από το ένδικο πλοίο δρομολογίων εξπρές, οι εκκαλούντες  επικαλούνται, επιπλέον των όσων ήδη αμέσως ανωτέρω αναφέρθηκαν, η μεν εναγόμενη με τον τρίτο λόγο της Α΄ έφεσής της κατά το δεύτερο σκέλος αυτού, ότι λανθασμένα συνυπολογίστηκε για τον προσδιορισμό της επίμαχης πρόσθετης αμοιβής το επίδομα αδείας μετά τροφοδοσίας, ο δε ενάγων με τον τρίτο λόγο, κατά το δεύτερο και τρίτο σκέλος, της δικής του Β΄ έφεσης ότι προς τούτο έπρεπε να συνυπολογιστεί, αφενός, ο μέσος όρος του ποσοστού επί των πωλήσεων του μπαρ του πλοίου και, αφετέρου, η μηνιαία αναλογία των δώρων εορτών, που ο ίδιος δικαιούτο. Οι αιτιάσεις αυτές είναι όλες νομικά αβάσιμες, καθόσον για τον προσδιορισμό της επίδικης πρόσθετης αμοιβής συνυπολογίζεται το επίδομα άδειας του ναυτικού, όχι, όμως, η μέση αναλογία των εορταστικών επιδομάτων ούτε οι αμοιβές που καταβάλλονται στο ναυτικό όχι από τον εργοδότη του αλλά από τρίτον. Επομένως, οι ερευνώμενοι λόγοι έφεσης, κατά τα ως άνω σκέλη τους, τυγχάνουν αβάσιμοι απορριπτέοι.

VII. Εξάλλου, από την διάταξη του άρθρου 14 της προαναφερθείσας ΣΣΝΕ, σε συνδυασμό προς εκείνες των §§ 1, 2, 3 και 7 της με αριθμό 70109/8008/14.12.1982 Αποφάσεως του Υπουργού Εμπορικής Ναυτιλίας «Περί των προϋποθέσεων χορηγήσεως επιδομάτων εορτών Χριστουγέννων και Πάσχα προς τους δικαιούμενους ναυτικούς» (ΦΕΚ Β 1/7.1.1982), με τις οποίες εφαρμόζεται η όμοια με αυτήν με αριθμό 19040/1981 Απόφαση των Υπουργών Οικονομικών και Εργασίας «Χορήγηση επιδομάτων εορτών Χριστουγέννων και Πάσχα στους μισθωτούς όλης της Χώρας που απασχολούνται με σχέση εργασίας ιδιωτικού δικαίου» (ΦΕΚ Β 742/9.12.1981), προκύπτει ότι οι  ναυτικοί, τις ατομικές συμβάσεις εργασίας των οποίων αυτή διέπει, δικαιούνται επιδόματος εορτών Χριστουγέννων και Πάσχα ίσων προς ένα [1] μηνιαίο μισθό και προς μισθό δεκαπέντε [15] ημερών αντιστοίχως, εάν η σχέση εργασίας διήρκεσε καθ’ όλο το χρονικό διάστημα από 1ης Μαΐου μέχρι 31ης Δεκεμβρίου και από 1ης Ιανουαρίου μέχρι 30ης Απριλίου αντιστοίχως ή, εάν η σχέση εργασίας δεν διήρκεσε ολόκληρα τα αντίστοιχα ως άνω χρονικά διαστήματα, αναλογία 2/25 του μηνιαίου μισθού ανά έκαστο δεκαεννεαήμερο χρονικό διάστημα και 1/15 του ημίσεως του μηνιαίου μισθού ανά έκαστο οκταήμερο χρονικό διάστημα αντιστοίχως ή, επί χρονικού διαστήματος μικρότερου του δεκαεννεαημέρου ή του οκταημέρου, ανάλογο κλάσμα. Επιπλέον, για τον υπολογισμό των προαναφερόμενων επιδομάτων λαμβάνεται υπόψη ο πραγματικά καταβαλλόμενος μισθός την 10η Δεκεμβρίου και την 15η ημέρα πριν από το Πάσχα, αντιστοίχως, δηλαδή το σύνολο των τακτικών αποδοχών του ναυτικού, στις οποίες περιλαμβάνονται ο μισθός και κάθε άλλη παροχή, εφόσον καταβάλλεται από τον εργοδότη ως συμβατικό ή νόμιμο αντάλλαγμα της εργασίας που παρέχει ο ναυτικός τακτικώς, κάθε μήνα ή περιοδικώς, κατ’ επανάληψη και καθ’ ορισμένα διαστήματα χρόνου (ΜονΕφΠειρ. 603/2015, ΜονΕφΠειρ. 86/2014, ΜονΕφΠειρ. 23/2014, όλες σε ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ). Μάλιστα, ως τέτοιες αποδοχές προσδιορίζονται ενδεικτικώς στην πιο πάνω Υπουργική Απόφαση: α) η προσαύξηση της νόμιμης και τακτικής αμοιβής της εργασίας κατά τις Κυριακές, εφόσον δίδεται στο μισθωτό σταθερά και μόνιμα ως αντάλλαγμα για την παροχή της εργασίας του κατά τις ημέρες αυτές τακτικά κάθε μήνα, β) η αμοιβή που καταβάλλεται από τον εργοδότη στον μισθωτό για νόμιμη υπερωριακή εργασία. Εφόσον η πρόσθετη αυτή αμοιβή για την παροχή υπερωριακής εργασίας δεν καταβάλλεται υπό μορφή επιδόματος παγίως και τακτικώς κατά μήνα, υπολογίζεται κατά μέσο όρο, αν κατά τα κρίσιμα χρονικά διαστήματα καταβάλλεται τακτικώς, γ) το επίδομα αδείας και το αντίτιμο τροφής είτε παρέχεται σε χρήμα είτε αυτουσίως, διότι αποτελεί συμβατικό αντάλλαγμα των υπηρεσιών του ναυτικού, λόγω του είδους και της φύσης της εργασίας του πάνω στο πλοίο (ΑΠ 1013/2003, ΔΕΕ 2004/212 = ΕΝαυτΔ 2003/345, ΜονΕφΠειρ. 48/2021, ΜονΕφΠειρ. 430/2014, ΜονΕφΠειρ. 361/2014, ΜονΕφΠειρ. 56/2014, ΜονΕφΠειρ. 83/2014, όλες σε ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ, ΕφΠειρ. 587/2011, ΕΝαυτΔ 2012/19, ΕφΠειρ. 521/2009, ΕΝαυτΔ 2009/273), καθώς και οι λοιπές τακτικές παροχές, στις οποίες συμπεριλαμβάνονται το επίδομα βαριάς και ανθυγιεινής εργασίας (ΜονΕφΠειρ. 647/2014, ΜονΕφΠειρ. 412/2014, αμφότερες σε ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ) και η αποζημίωση μη πραγματοποιήσεως αδείας (ΜονΕφΠειρ. 18/2016, ΜονΕφΠειρ. 19/2016, ΜονΕφΠειρ. 371/2016, ΜονΕφΠειρ. 73/2016, ΜονΕφΠειρ. 160/2014, ΜονΕφΠειρ. 36/2014, ΜονΕφΠειρ. 71/2014, όλες σε ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ, ΕφΠειρ. 506/2011, ΕΝαυτΔ 2011/387), όπως και το επίδομα άγονης γραμμής του άρθρου 7 της ως άνω ΣΣΝΕ (ΜονΕφΠειρ. 496/2015, ο.π., ΜονΕφΠειρ. 861/2014, ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ, ΕφΠειρ. 500/2012, αδημ., ΕφΠειρ. 46/2011, ΕΝαυτΔ 2011/97, ΕφΠειρ. 343/2009, αδημ.). Συνυπολογιστέα δεν είναι καταρχήν η πρόσθετη αμοιβή για τα δρομολόγια εξπρές, αφού αυτή, όταν δεν καταβάλλεται σταθερά και μόνιμα, δεν έχει το χαρακτήρα τακτικής παροχής (ΜονΕφΠειρ. 496/2015, ο.π., ΜονΕφΠειρ. 164/2014, ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ, ΜονΕφΠειρ. 328/2014, ο.π., ΕφΠειρ. 177/2012, ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ, ΕφΠειρ. 517/2011, αδημ.) και συνυπολογίζεται μόνον αν πραγματοποιούνται τακτικά δρομολόγια εξπρές και η αντίστοιχη προς αυτά πρόσθετη αμοιβή καταβάλλεται αδιαλείπτως (ΤριμΕφΠειρ. 66/2013, ΜονΕφΠειρ. 590/2014, ο.π., ΜονΕφΠειρ. 364/2012, αδημ.) ούτε οι πρόσθετες αμοιβές που καταβάλλονται στο ναυτικό όχι από τον εργοδότη του αλλά από τρίτον, έστω και αν η καταβολή τους εμφανίζει σταθερή περιοδικότητα.

Επομένως, το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο, το οποίο κατά τον επί σκοπώ καθορισμού των επιδομάτων δώρων εορτών που εδικαιούτο ο ενάγων προσδιορισμό των τακτικών σε μηνιαία κλίμακα καταβαλλόμενων αποδοχών του έθεσε ως βάση το χρηματικό ποσό, που αποτελούσε κατά τα ανωτέρω υπό στοιχ. ΙV της παρούσας αναφερόμενα το σύνολο των ελαχίστων νομίμων αποδοχών του κατά το επίδικο χρονικό διάστημα, στο οποίο συνάθροισε και το επίδομα άδειας μετά τροφοδοσίας με τη σαφώς υπονοούμενη παραδοχή της σταθερής καταβολής του από την εργοδότρια εναγομένη και το οποίο προσαύξησε κατά το μέσο όρο της αμοιβής της υπερωριακής απασχόλησης του ενάγοντος, χωρίς, όμως, να συνυπολογίσει και το μέσο όρο των ποσοστών επί των πωλήσεων των μπαρ του πλοίου, όπως ζητούσε ο ενάγων, με τη ρητή παραδοχή ότι αυτό δεν αποτελούσε παροχή καταβαλλόμενη ως αντάλλαγμα της εργασίας του και, ακολούθως, με βάση αυτές τις παραδοχές, δέχθηκε ότι ο ενάγων δικαιούται για υπόλοιπο αναλογίας επιδόματος δώρου εορτών Πάσχα του έτους 2019, Χριστουγέννων του ιδίου έτους, Πάσχα του επομένου έτους 2020 και Χριστουγέννων του αυτού έτους το ποσόν των οκτακοσίων εξήντα ευρώ και ογδόντα επτά λεπτών (860,87 €), των χιλίων εξακοσίων εβδομήντα δύο ευρώ και ογδόντα λεπτών (1.672,80 €), των εξακοσίων τριάντα εννέα ευρώ και ενενήντα λεπτών (639,90 €) και των οκτακοσίων σαράντα δύο ευρώ και ενενήντα τεσσάρων λεπτών (842,94 €), αντιστοίχως, ορθώς το νόμο ερμήνευσε και εφάρμοσε και πρέπει να απορριφθούν ως αβάσιμες οι συναφείς αιτιάσεις που εκατέρωθεν προβάλλονται με το αντίστοιχο δεύτερο εκάστου σκέλος του δεύτερου λόγου καθεμιάς από τις ένδικες εφέσεις, όπου υποστηρίζονται τα αντιστοίχως ενάντια.

VIII. Εξάλλου, στο υπό τον τίτλο «Διανυκτέρευση εις λιμένα» άρθρο 16 της των ως άνω ΣΣΝΕ ορίζεται ότι «Κάθε πλοιοκτήτης υποχρεούται να ρυθμίζει τα της υπηρεσίας των πλοίων του κατά τέτοιο τρόπο ώστε να εξασφαλίζεται μία φορά τον μήνα κατά τους μήνας Ιούλιο έως και Σεπτέμβριο και δύο φορές το μήνα κατά τους λοιπούς μήνες, η διανυκτέρευση των μελών του πληρώματος στο λιμάνι αφετηρίας ή στο λιμάνι προορισμού του δρομολογίου του πλοίου, κατά την επιθυμία του ναυτικού και εφόσον τούτο είναι δυνατόν (§ 1). Σε περίπτωση που για λόγους ασφαλείας του πλοίου ή για οποιοδήποτε άλλο λόγο δεν καθίσταται δυνατή η διανυκτέρευση, καταβάλλεται στο ναυτικό για κάθε μη παρεχομένη διανυκτέρευση αποζημίωση ίση με ένα ημερομίσθιο ήτοι το 1/22 του υπό της Συλλογικής Συμβάσεως προβλεπομένου μισθού ενεργείας της παραγρ. 1 του άρθρου 1 (§ 2). Για την παρεχομένη ως άνω άδεια διανυκτερεύσεως θα γίνεται από τον Πλοίαρχο μνεία στο ημερολόγιο του πλοίου που θα επικυρώνεται από την Λιμενική Αρχή (§ 3).

Με την ένδικη αγωγή του ο ενάγων επικαλέστηκε ότι κατά τα χρονικά διαστήματα των διαδοχικών ναυτολογήσεών του η εναγομένη πλοιοκτήτρια εταιρία του παρείχε μόνον μία (1) διανυκτέρευση και, συγκεκριμένα, το μήνα Ιούλιο του έτους 2020, έναντι των είκοσι επτά  [27] συνολικώς αδειών που έπρεπε να λάβει, χωρίς μάλιστα να του καταβάλει τη νόμιμη αποζημίωση για κάθε μη παρασχεθείσα διανυκτέρευση και ζήτησε να αποζημιωθεί για είκοσι έξι (26) διανυκτερεύσεις τις οποίες στερήθηκε. Το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο διαπίστωσε ότι στον ενάγοντα είχε χορηγηθεί διανυκτέρευση στις 7.10.2019 και στις 27.7.2020 και κατά τα λοιπά δέχθηκε τους ισχυρισμούς του και υπολόγισε την αποζημίωση που δικαιούτο για είκοσι πέντε [25] άδειες διανυκτέρευσης που δεν του χορηγήθηκαν στο χρηματικό ποσόν των χιλίων τριακοσίων εξήντα εννέα ευρώ [(1.204,77 € ÷ 22 =) 54,76 € Χ 25 = 1.369 €), από το οποίο αφαίρεσε διακόσια εξήντα εννέα ευρώ και εξήντα έξι λεπτά (269,66 €), που του είχαν καταβληθεί για την αιτία αυτή, επιδικάζοντάς του εν τέλει χίλια ενενήντα εννέα ευρώ και τριάντα τέσσερα λεπτά (1.369 € – 269,66 € = 1.099,34 €). Η εναγομένη ισχυρίζεται ότι στον ενάγοντα χορηγήθηκαν όλες οι νόμιμες διανυκτερεύσεις, από αυτές όμως στο ημερολόγιο γέφυρας του πλοίου καταγράφονταν μόνον εκείνες που χορηγούνταν στους ναυτικούς που απουσίαζαν από τους πλόες του πλοίου και τούτο «για λόγους ασφάλειας». Όμως, η μνεία στο ημερολόγιο γέφυρας των χορηγούμενων στα μέλη του πληρώματος αδειών διανυκτέρευσης συνιστά νόμιμη υποχρέωση του πλοιάρχου κάθε ακτοπλοϊκού πλοίου, που θεσπίστηκε όχι μόνο για λόγους ασφάλειας των πλόων του, δια της συμμετοχής σ’ αυτούς επαρκούς για την αξιοπλοΐα του αριθμού ναυτικών αλλά και για αποδεικτικούς λόγους. Επομένως, ενόψει του ότι δεν αποδεικνύεται ότι η εναγομένη είχε ρυθμίσει τις υπηρεσίες των μελών του πληρώματος, κατά τέτοιο τρόπο ώστε να εξασφαλίζεται η χορήγηση των ως άνω διανυκτερεύσεων του ενάγοντος σε οποιοδήποτε από τους λιμένες αφετηρίας ή προορισμού των δρομολογίων του ανωτέρω πλοίου της, κατά το κρίσιμο χρονικό διάστημα, οφείλεται σ’ αυτόν η προβλεπόμενη αποζημίωση διανυκτέρευσης, η οποία του επιδικάστηκε με την εκκαλουμένη, η οποία, συνεπώς, ορθώς τις αποδείξεις εκτίμησε, με αποτέλεσμα ο συναφής τέταρτος λόγος της Β΄ έφεσης να κρίνεται απορριπτέος στο σύνολό του ως αβάσιμος.

IΧ. Τέλος, κατά την έννοια της διατάξεως του άρθρου 281 ΑΚ, για να θεωρηθεί καταχρηστική η άσκηση του δικαιώματος, θα πρέπει η προφανής υπέρβαση των ορίων που επιβάλλουν η καλή πίστη ή τα χρηστά ήθη ή ο οικονομικός ή κοινωνικός σκοπός του δικαιώματος να προκύπτει από την προηγηθείσα συμπεριφορά του δικαιούχου, από την πραγματική κατάσταση που δημιουργήθηκε, από τις περιστάσεις που μεσολάβησαν ή από άλλα περιστατικά, τα οποία, χωρίς κατά νόμο να εμποδίζουν την γέννηση ή να επάγονται την απόσβεση του δικαιώματος, καθιστούν μη ανεκτή την άσκησή του κατά τις περί δικαίου και ηθικής αντιλήψεις του μέσου κοινωνικού ανθρώπου (ΟλΑΠ 16/2006, Δνη 2006/1331 = Δ 2006/1151 = ΝοΒ 2006/1716, ΟλΑΠ 1/1997, Δνη 1997/534 = ΕΕΝ 1997/389 = ΝοΒ 1998/17, ΟλΑΠ 17/1995, Δνη 1995/1531, ΟλΑΠ 62/1990, Δνη 1991/501 = ΕΕΝ 1991/320 = ΝοΒ 1991/389, ΟλΑΠ 2101/1984,  ΝοΒ 1985/648, ΟλΑΠ 88/1980, ΝοΒ 1980/1437, ΑΠ 38/2015, ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ). Τούτο συμβαίνει ιδίως όταν από την προηγηθείσα συμπεριφορά του δικαιούχου έχει εύλογα δημιουργηθεί στον υπόχρεο η πεποίθηση ότι ο δικαιούχος δεν πρόκειται να ασκήσει το δικαίωμά του (ΟλΑΠ 7/2002, ΕΕΝ 2003/168 = ΝοΒ 2003/648, ΟλΑΠ 8/2001, ΝοΒ 49/1814 = Δνη 2001/382 = ΕπισκΕμπΔ 2002/392). Η ανωτέρω διάταξη, όμως, έχει εφαρμογή στην περίπτωση άσκησης δικαιώματος από το δικαιούχο, όταν δηλαδή αυτός επιδιώκει την παροχή έννομης προστασίας για να επιτύχει την πραγματοποίηση της κατάστασης που αρμόζει στο δικαίωμά του και όχι όταν ο αντίδικός του αρνείται, απλά ή αιτιολογημένα, να δεχθεί την ύπαρξη ή την άσκηση του επιδίκου δικαιώματος (ΑΠ 764/2001, ΔΕΕ 2001/1013, ΑΠ 950/1989, Δνη 1991/77, ΑΠ 84/1984, ΝοΒ 1985/239, ΜονΕφΔυτΣτερΕλ 34/2015, ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ, ΕφΑθ. 2243/2012, ΔΕΕ 2012/1031, ΕφΑθ. 8263/2007, ΔΕΕ 2008/1115, ΕφΔωδ. 122/2006, ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ, ΕφΠειρ. 871/2002, ΠειρΝομ. 2002/472, ΕφΠειρ. 470/1992, ΕΝαυτΔ 1993/256) ή όταν επικαλείται απλώς νομική αβασιμότητα του αγωγικού δικαιώματος, αποκρούοντας δηλαδή την εφαρμογή του ως μη αναγνωριζόμενου από το νόμο (ΑΠ 1119/2007, ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ, ΑΠ 1255/1980, ΝοΒ 29/554, ΕφΔωδ. 171/2006, ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ, ΕφΘρακ. 221/2000, DIGESTA 2003/36, ΕφΠειρ. 13/1995, Δνη 1996/423 = ΔΕΕ 1995/403), καθόσον, ειδικότερα, εάν μεν το δικαίωμα αυτό είναι νόμιμο, μπορεί να ενασκηθεί και εναντίον της βουλήσεως του υποχρέου, οπότε ελέγχεται βεβαίως ενδεχόμενη καταχρηστικότητα της ασκήσεώς του, εάν, όμως, είναι ανυπόστατο ή αντίκειται στο νόμο, δεν μπορεί εκ μέρους του αμφισβητούντος αυτό να γίνει λόγος περί καταχρήσεως (ΑΠ 1417/1984, ΝοΒ 1985/1002, ΕφΘεσ. 727/2000, Αρμ. 2000/806). Επομένως, ο ισχυρισμός του εναγομένου περί καταχρηστικής ασκήσεως «υποτιθέμενου» δικαιώματος, σε κάθε περίπτωση, δεν αποτελεί ένσταση από το άρθρο 281 ΑΚ, αλλά άρνηση της αγωγής (ΕφΑθ. 966/2010, Δνη 2012/188), η δε διάταξη του άρθρου 281 ΑΚ δεν έχει εφαρμογή όταν ο διάδικος αρνείται την ύπαρξη του δικαιώματος του αντιδίκου του (ΑΠ 894/2007, ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ). Ανεξαρτήτως, όμως, τούτου, όπως και πιο πάνω υπό στοιχ. ΙV της παρούσας σημειώθηκε, από τις διατάξεις των άρθρων 3, 174, 180, 679 ΑΚ, 8 Ν. 2112/1920, 5 § 1 ΑΝ 539/1945 και 8 § 4 Ν. 4020/1959 συνάγεται γενική αρχή του εργατικού δικαίου, κατά την οποία εφόσον ο νόμος δεν ορίζει διαφορετικά, δεν συγχωρείται και, επομένως, είναι άκυρη και θεωρείται ως μη γενομένη κάθε παραίτηση του εργαζομένου από το δικαίωμα λήψης των προβλεπομένων από το νόμο, τη συλλογική σύμβαση εργασίας ή άλλες κανονιστικές διατάξεις ελαχίστων ορίων των αποδοχών, επιδομάτων ή άλλων από την εργασία του παροχών, έστω και αν γίνεται εκ των υστέρων υπό μορφή άφεσης χρέους κατ’ άρθρο 454 ΑΚ, όπως άκυρη είναι και  η παραίτησή του από άλλα δικαιώματά του, που απορρέουν από τη σχέση εργασίας και αναγνωρίζονται από κανόνες δημόσιας τάξης, όπως είναι το δικαίωμά του για την καταβολή της νόμιμης αμοιβής για την υπερωριακή του απασχόληση, ανεξαρτήτως μάλιστα αν η αξίωση αυτή έχει ή δεν έχει ακόμη γεννηθεί (ΑΠ 166/2016, ο.π, ΑΠ 1340/2014, ΧρΙΔ 2015/225, ΑΠ 1554/2011, ο.π., ΜονΕφΠειρ. 691/2014, ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ). Εκ τούτου, επειδή δηλαδή η συμφωνία που περιορίζει τα ως άνω δικαιώματα του εργαζομένου είναι για λόγους δημοσίας τάξεως άκυρη, έπεται ότι η παρά την ύπαρξη τέτοιας συμφωνίας δικαστική επιδίωξή τους δεν μπορεί να αποκρουστεί με την επίκληση της από το άρθρο 281 ΑΚ καταχρηστικότητας (ΜονΕφΠειρ. 71/2013, ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ, ΕφΠειρ. 795/2010, ΕΝαυτΔ 2010/385, ΕφΠειρ. 901/2002, ο.π.).

Με τον πέμπτο και τελευταίο λόγο της ένδικης Α΄ έφεσής της η εναγόμενη – εκκαλούσα επαναφέρει τον και πρωτοδίκως προβληθέντα αμυντικό ισχυρισμό της ότι η άσκηση της αγωγής, της οποίας προηγήθηκε επανειλημμένη άμεση και ρητή διαβεβαίωση του ενάγοντος περί ανυπαρξίας οικονομικών απαιτήσεών του κατ’ αυτής, είναι καταχρηστική, καθόσον, ειδικότερα, ο ενάγων με θετικές ενέργειές του της προκάλεσε την εύλογη βεβαιότητα ότι δεν θα διεκδικήσει τις υπό κρίση αξιώσεις του. Συγκεκριμένα, υποστηρίζει ότι ο εφεσίβλητος υπέγραφε ανεπιφύλακτα τις μηνιαίες καταστάσεις της υπερωριακής απασχόλησής του, ενώ ουδέποτε την όχλησε για την εξόφλησή τους, αντιθέτως λάμβανε τις οικειοθελείς παροχές της και την αμοιβή του για την πέραν της νόμιμης υπερωριακή απασχόλησή του, παραλαμβάνοντας τα σχετικά εκκαθαριστικά σημειώματα των αποδοχών του χωρίς να διατυπώσει επ’ αυτών ποτέ οποιαδήποτε επιφύλαξη. Ο ισχυρισμός, όμως, αυτός δεν είναι νόμιμος όχι μόνον διότι η διάταξη του άρθρου 281 ΑΚ δεν εφαρμόζεται όταν ο εναγόμενος αρνείται το αγωγικό δικαίωμα, όπως συμβαίνει στην προκείμενη περίπτωση, κατά την οποία η εναγόμενη – εκκαλούσα παρότι επικαλείται καταχρηστικότητα κατά την ενάσκηση του επιδίκου δικαιώματος του ενάγοντος αμφισβητεί ταυτόχρονα την ύπαρξη οποιουδήποτε δικαιώματος αυτού του τελευταίου απορρέοντος από σύμβαση εξαρτημένης ναυτικής εργασίας αλλά και επειδή τα επικαλούμενα περιστατικά και αληθή υποτιθέμενα δεν δύνανται κατά νόμο να συγκροτήσουν το πραγματικό της ιδίας διατάξεως του άρθρου 281 ΑΚ, αφού ο ενάγων, για όσους λόγους προαναφέρθηκαν, δεν μπορούσε να στερηθεί του δικαιώματός του στη δικαστική επιδίωξη των νομίμων απαιτήσεών του από την παροχή της εργασίας του. Το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο, που απέρριψε τον ισχυρισμό αυτό της εναγομένης ως νομικά αβάσιμο, ορθώς έκρινε και ο ερευνώμενος λόγος της Α έφεσης είναι απορριπτέος.

Χ. Κατ’ ακολουθίαν όλων των προεκτεθέντων το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο έσφαλε ως προς την εφαρμογή του νόμου και την εκτίμηση των αποδείξεων κατά την παραδοχή της ένστασης της εναγομένης περί της οποίας έγινε λόγος πιο πάνω (υπό στοιχ. IV της παρούσας). Επομένως, πρέπει, αφού απορριφθεί στο σύνολό της η ένδικη Α΄ έφεση, να γίνει δεκτή εν μέρει η ένδικη Β΄ έφεση ως και ουσιαστικά βάσιμη κατά τον ως άνω ευδοκιμήσαντα λόγο της και να εξαφανιστεί η εκκαλουμένη απόφαση στο σύνολό της, δηλαδή και κατά το μη πληγέν ή ανατραπέν μέρος της, για την ενότητα του τίτλου της αναγκαστικής εκτελέσεώς της (ΑΠ 748/1984, Δνη 26/642, ΜονΕφΠειρ. 605/2014, αδημ. ΕφΠειρ. 700/2011, ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ, ΕφΠειρ. 277/2005, ΔΕΕ 2005/685, ΕφΠειρ. 91/2004, Πειρ. Νομ. 2004/160) και, αφού η υπόθεση κρατηθεί προς κατ’ ουσίαν εκδίκαση από το παρόν Δικαστήριο, να γίνει δεκτή η αγωγή κατά ένα μέρος ως και ουσιαστικά βάσιμη και, συστοίχως προς τις αγωγικές διακρίσεις, Α] να υποχρεωθεί η εναγόμενη να καταβάλει στον ενάγοντα το συνολικό χρηματικό ποσό των δέκα χιλιάδων εννιακοσίων ογδόντα πέντε ευρώ και ενός λεπτού (10.985,01 €) ως διαφορές αποδοχών υπερωριακής απασχόλησης και Β] να αναγνωριστεί η υποχρέωσή της στην προς αυτόν καταβολή του συνολικού χρηματικού ποσού των πέντε χιλιάδων εξακοσίων είκοσι έξι ευρώ και ογδόντα δύο λεπτών (510,97 € + 860,87 € + 1.672,80 € + 639,90 € + 842,94 € + 1.099,34 € = 5.626,82 €) ως διαφορές επιδομάτων δώρων εορτών, πρόσθετης αμοιβής δρομολογίων εξπρές αλλά και ως αποζημίωση λόγω μη χορηγήσεως αδειών διανυκτέρευσης, με το νόμιμο τόκο από την επομένη της λύσεως της τελευταίας συμβάσεως ναυτολόγησης του ενάγοντος (21.8.2020), που αποτελεί κατά νόμο δήλη ημέρα και μέχρι την πλήρη εξόφληση, για όλα τα ως άνω κονδύλια, εκτός από το χρηματικό ποσό των οκτακοσίων σαράντα δύο ευρώ και ενενήντα τεσσάρων λεπτών (842,94 €), που αντιστοιχεί στο επίδομα δώρου εορτών Χριστουγέννων του έτους 2020 και είναι τοκοφόρο από 1.1.2021 (περί του ότι για την πληρωμή του επιδόματος δώρου εορτών Χριστουγέννων ως δήλη ημέρα καταβολής ορίζεται από το νόμο η 31η Δεκεμβρίου του έτους για το οποίο οφείλεται και, συνεπώς, η τοκοφορία του δεν άρχεται σε προγενέστερο χρονικό σημείο βλ. ΜονΕφΠειρ. 48/2021, ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ, 265/2020, διαθέσιμη στην ιστοσελίδα του Δικαστηρίου τούτου στο διαδίκτυο, όπου και περαιτέρω παραπομπές).

ΧΙ. Κατόπιν αυτών παρέλκει ως αλυσιτελής η εξέταση του υποβληθέντος με το δικόγραφο της Α΄ έφεσης στο Δικαστήριο τούτο αιτήματος της εκκαλούσας – εναγομένης για επαναφορά των πραγμάτων στην κατάσταση που βρίσκονταν πριν από την εκ μέρους της καταβολή στον ενάγοντα του χρηματικού ποσού, ως προς το οποίο η εκκαλουμένη απόφαση κηρύχθηκε προσωρινά εκτελεστή, πλέον τόκων, το οποίο θεμελιώνεται στη διάταξη του άρθρου 914 ΚΠολΔ, αφού το χρηματικό ποσό της τελεσίδικης καταψήφισης υπερβαίνει το καταβληθέν.

ΧΙΙ. Τέλος, τα δικαστικά έξοδα και για τους δύο βαθμούς δικαιοδοσίας, για την επιδίκαση των οποίων έχει υποβληθεί αίτημα, πρέπει να κατανεμηθούν μεταξύ των διαδίκων, αναλόγως της μερικής νίκης και ήττας τους (άρθρα 106, 176, 178 αρ. 1, 183 και 191 § 2 ΚΠολΔ) και να επιβληθεί μέρος των εξόδων του ενάγοντος σε βάρος της εναγομένης, όπως ειδικότερα ορίζεται στο διατακτικό.

ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ

Συνεκδικάζει κατ’ αντιμωλία των διαδίκων τις εφέσεις

Δέχεται αυτές τυπικώς

Απορρίπτει την Α΄ έφεση

Δέχεται την Β΄ έφεση εν μέρει κατ’ ουσίαν.

Εξαφανίζει την εκκαλουμένη απόφαση.

Κρατεί και δικάζει την αγωγή κατ’ ουσίαν.

Δέχεται αυτήν κατά ένα μέρος.

Υποχρεώνει την εναγόμενη να καταβάλει στον ενάγοντα το χρηματικό ποσόν των δέκα χιλιάδων εννιακοσίων ογδόντα πέντε ευρώ και ενός λεπτού (10.985,01 €) με το νόμιμο τόκο από την 22α.8.2020 και μέχρι την πλήρη εξόφληση.

Αναγνωρίζει την υποχρέωση της εναγομένης να καταβάλει στον ενάγοντα 1] το χρηματικό ποσό των τεσσάρων χιλιάδων επτακοσίων ογδόντα τριών ευρώ και ογδόντα οκτώ λεπτών (4.783,88 €) με το νόμιμο τόκο από το ίδιο ως αμέσως ανωτέρω αφετήριο σημείο και 2] το χρηματικό ποσό των οκτακοσίων σαράντα δύο ευρώ και ενενήντα τεσσάρων λεπτών (842,94 €) με το νόμιμο τόκο από 1ης.1.2021.

Απορρίπτει αίτημα επαναφοράς των πραγμάτων.

Επιβάλλει σε βάρος της εναγομένης μέρος των δικαστικών εξόδων του ενάγοντος για αμφοτέρους τους βαθμούς δικαιοδοσίας, τα οποία καθορίζει σε εννιακόσια ευρώ (900 €).

Κρίθηκε, αποφασίστηκε και δημοσιεύθηκε στον Πειραιά σε έκτακτη, δημόσια συνεδρίαση στο ακροατήριό του την 1η Απριλίου 2024, χωρίς την παρουσία των διαδίκων και των πληρεξουσίων τους δικηγόρων.

Ο ΔΙΚΑΣΤΗΣ                                            Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ