Αριθμός 520/2018
ΤΟ ΜΟΝΟΜΕΛΕΣ ΕΦΕΤΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΩΣ
Αποτελούμενο από τη Δικαστή Σοφία Καλούδη, Εφέτη, η οποία ορίσθηκε από τον Πρόεδρο του Τριμελούς Συμβουλίου Διευθύνσεως του Εφετείου Πειραιώς, και από τη Γραμματέα Κ.Δ
ΜΕΛΕΤΗΣΕ ΤΗ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ
ΚΑΙ ΣΚΕΦΘΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ
Ι. Η υπό κρίση έφεση κατά της με αριθμό 4450/2015 οριστικής απόφασης του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς, που εκδόθηκε κατά την ειδική διαδικασία των μισθωτικών διαφορών, παραδεκτά φέρεται προς συζήτηση ενώπιον του Δικαστηρίου τούτου (άρθρο 19 του ΚΠολΔ) και έχει ασκηθεί νομότυπα και εμπρόθεσμα, με την κατάθεση του δικογράφου της στη γραμματεία του πρωτοβάθμιου Δικαστηρίου στις 24-12-2015, δηλαδή εντός της από το άρθρο 518 παρ.1 του ΚΠολΔ οριζόμενης προθεσμίας από την επίδοση της εκκαλουμένης απόφασης στις 23-12-2015 (βλ. τη με αριθμό ……… έκθεση επίδοσης του δικαστικού επιμελητή στο πρωτοδικείο Αθηνών …….). (άρθρα 495 παρ.1 και 2, 511, 513 παρ. 1β, 516 παρ. 1 ΚΠολΔ). Επιπλέον, κατατέθηκε το νόμιμο παράβολο, συνολικού ποσού 200 ευρώ, κατ΄άρθρο 495 παρ. 4 του ΚΠολΔ (βλ. τα με αριθμό ……. παράβολα ΤΑΧΔΙΚ, ………….. παράβολα Ελληνικού Δημοσίου). Πρέπει, επομένως, να γίνει τυπικά δεκτή και να ερευνηθεί περαιτέρω, κατά την ίδια διαδικασία, ως προς το παραδεκτό και το βάσιμο των λόγων της (άρθρο 533 παρ. 1 ΚΠολΔ).
ΙΙ. Με την από 4-12-2014 και με αριθμό έκθεσης κατάθεσης ……..αγωγή του ο ενάγων και ήδη εφεσίβλητος εξέθετε ότι τον Ιούλιο του έτους 2014 συμφώνησε προφορικά με την εναγόμενη και ήδη εκκαλούσα να μισθώσει μια πολυτελή διώροφη οικία στις ……., ιδιοκτησίας της, προκειμένου να περάσει εκεί τις οικογενειακές του διακοπές κατά την θερινή περίοδο από 10-8-2014 έως 30-8-2014, αντί συμφωνημένου μισθώματος 12.000 ευρώ, το οποίο και προκατέβαλε. Ότι πριν από την συνομολόγηση της σύμβασης της είχε καταστήσει σαφές ότι η οικία έπρεπε να είναι πολυτελές κατάλυμα, με τέσσερις τουλάχιστον κρεββατοκάμαρες, κήπο με γκαζόν, πισίνα άρτια συντηρημένη και καθαρή, κλιματισμό, τηλέφωνο, τηλεόραση και σύνδεση wi-fi, πλήρως εξοπλισμένη με οικιακά σκεύη, πετσέτες μπάνιου, και λευκά είδη, ότι αυτή τον διαβεβαίωσε ότι η εν λόγω οικία της πληρούσε όλες τις ανωτέρω απαιτήσεις του, του απέστειλε δε σχετικά φωτογραφίες που έδειχναν τους εσωτερικούς και εξωτερικούς χώρους αυτής, οι οποίοι ανταποκρίνονταν σε αυτά που ζητούσε, ότι κατόπιν τούτου πεισθείς στις διαβεβαιώσεις της προέβη στην κατάρτιση της επίδικης σύμβασης μίσθωσης, ότι κατά την άφιξή του μετά της τριμελούς οικογενείας του στην μισθωμένη οικία στις 10-8-2014 διαπίστωσε ότι αυτή είχε πραγματικά ελαττώματα που καθιστούσαν αδύνατη τη χρήση της ενώ έλλειπαν και οι συνομολογημένες ιδιότητες, κατά τα ειδικότερα αναφερόμενα στο δικόγραφο, και δη αυτή ήταν πλημμελώς συντηρημένη, ο κήπος δεν είχε γκαζόν και ήταν απεριποίητος, η πισίνα ήταν βρώμικη και ασυντήρητη, και οι πετσέτες, τα σεντόνια και οι κουρτίνες του μπάνιου δεν ήταν καθαρά, δεν υπήρχε wi-fi, και οι εγκαταστάσεις aircondition δεν επαρκούσαν για όλους τους χώρους της οικίας, ότι τις εν λόγω ελλείψεις και ελαττώματα του μίσθιου η εναγόμενη γνώριζε ήδη κατά τη συνομολόγηση της σύμβασης, ότι αυτός αμέσως διαμαρτυρήθηκε τηλεφωνικά στην εναγόμενη, και την ενημέρωσε ότι θα αποχωρούσαν άμεσα από το μίσθιο λόγω της ακαταλληλότητάς του και ζήτησε να του επιστρέψει το προκαταβληθέν μίσθωμα, διότι δεν έκανε χρήση του μίσθιου, ότι ακολούθως στις 13-8-2014 βρήκε και μίσθωσε νέο κατάλυμα στο νησί, όπου και διέμεινε έως 31-8-2013, αντί μισθώματος, ποσού 10.000 ευρώ. Ζητούσε δε, να υποχρεωθεί η εναγόμενη να του καταβάλει ως αποζημίωση το ποσό των 22.000 ευρώ, που αντιστοιχούσε στο καταβληθέν σε αυτήν μίσθωμα καθώς και το μίσθωμα που αναγκάστηκε να καταβάλει για τη δεύτερη μίσθωση, νομιμότοκα από την επίδοση της αγωγής. Περαιτέρω, η εναγόμενη άσκησε προφορικά με δήλωση της πληρεξουσίας δικηγόρου της στο ακροατήριο του πρωτοβάθμιου Δικαστηρίου, που καταχωρήθηκε στα πρακτικά, ανταγωγή, με την οποία εξέθετε ότι ο ενάγων διέδωσε σε βάρος της συκοφαντικά και δυσφημιστικά σχόλια αναφορικά με την κατάσταση της οικίας της, αλλά και την ίδια, που έθιξαν την τιμή και την προσωπική και επαγγελματική της υπόληψη, ως μεσίτριας αστικών συμβάσεων, ότι εκ του λόγου αυτού υπέστη ζημία, καθώς δεν μπόρεσε να εκμισθώσει εκ νέου το ακίνητό της, για τον μήνα Σεπτέμβριο, και έτσι απώλεσε μίσθωμα, ποσού 12.000 ευρώ (3000 ευρώ εβδομαδιαίως) ενώ περαιτέρω εβλάβησαν και οι μεσιτικές της εργασίες, με συνέπεια να απολέσει τουλάχιστον δύο συμβάσεις μεσιτείας, ποσού 10.000 ευρώ, εκ των οποίων θα εισέπραττε μεσιτική αμοιβή 400 ευρώ. Ζητούσε δε να υποχρεωθεί ο αντεναγόμενος να της καταβάλει το συνολικό ποσό των 12.400 ευρώ πλέον 12.000 ευρώ για χρηματική ικανοποίηση λόγω της ηθικής της βλάβης από την προεκτεθείσα αδικοπρακτική συμπεριφορά του. Η ως άνω αγωγή και ανταγωγή συνεκδικάστηκαν από το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο και επ’αυτών εκδόθηκε η εκκαλουμένη απόφασή του, με την οποία απορρίφθηκε το αγωγικό κονδύλιο περί καταβολής αποζημίωσης ίσης με το προκαταβληθέν μίσθωμα, ως μη νόμιμο, ακολούθως δε έγινε μερικώς δεκτή η αγωγή ως κατ’ουσίαν βάσιμη και υποχρεώθηκε η εναγόμενη να καταβάλει στον ενάγοντα αποζημίωση ποσού 10.000 ευρώ, με το νόμιμο τόκο από την επίδοση της αγωγής, ενώ η ανταγωγή απορρίφθηκε ως ουσιαστικά αβάσιμη. Κατά της απόφασης αυτής παραπονείται η εναγόμενη-αντενάγουσα με την ένδικη έφεσή της επικαλούμενη εσφαλμένη ερμηνεία και εφαρμογή του νόμου και κακή εκτίμηση των αποδείξεων, και ζητεί να εξαφανισθεί η εκκαλούμενη, με σκοπό να απορριφθεί η αγωγή και να γίνει δεκτή η ανταγωγή της. ΙΙΙ. Από το συνδυασμό των διατάξεων των άρθρων 574, 575 και 576 Α.Κ προκύπτει ότι με τη σύμβαση της μίσθωσης, ο εκμισθωτής υποχρεούται να παραχωρήσει στο μισθωτή το μίσθιο κατάλληλο για τη συμφωνημένη χρήση και να διατηρεί αυτό κατάλληλο για τη χρήση αυτή καθ΄όλη τη διάρκεια της σύμβασης. Ο μισθωτής υποχρεούται, σε αντάλλαγμα, να καταβάλει στον εκμισθωτή το μίσθωμα που συμφωνήθηκε. Αν κατά το χρόνο παράδοσης του μισθίου στο μισθωτή αυτό έχει ή αν κατά τη διάρκεια της μίσθωσης εμφανίσει ελάττωμα που εμποδίζει μερικά ή ολικά τη συμφωνημένη χρήση, ο μισθωτής έχει δικαίωμα μείωσης ή μη καταβολής του μισθώματος. Το ίδιο ισχύει και αν λείπει από το μίσθιο μία συμφωνημένη ιδιότητα ή αν έλειψε μία τέτοια ιδιότητα όσο διαρκεί η μίσθωση. Επομένως, αν από την ύπαρξη πραγματικού ελαττώματος ή την έλλειψη συνομολογημένης ιδιότητας του μισθίου εμποδίσθηκε ολικά η συμφωνημένη χρήση αυτού, ο μισθωτής έχει δικαίωμα, προβαλλόμενο και κατ` ένσταση, να μη καταβάλει το μίσθωμα και αν το προκατέβαλε, δικαιούται να αναζητήσει αυτό ως αχρεώστητο κατά το άρθρο 904 Α.Κ (βλ. Α.Π 1642/2001 Ε.Δ.Π. 2001.387, Εφ Δωδ 238/2005 ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ). Περαιτέρω, κατά τα άρθρα 577 και 578 ΑΚ αν κατά τη συνομολόγηση της μίσθωσης λείπει, η συμφωνημένη ιδιότητα ή αν ο εκμισθωτής γνώριζε ή όφειλε να γνωρίζει το πραγματικό ελάττωμα του μισθίου που εμποδίζει ολικά ή μερικά τη χρήση του δικαιούται ο μισθωτής ή σε μείωση του μισθώματος ή σε μη καταβολή αυτού ή σε αποζημίωση για μη εκτέλεση της σύμβασης. Δικαιούται επίσης, αν ο εκμισθωτής έγινε υπερήμερος ως προς την άρση (διόρθωση) του ελαττώματος ή την έλλειψη της ιδιότητας να επιχειρήσει ο ίδιος την άρση και να απαιτήσει τη δαπάνη. Με βάση τις διατάξεις αυτές σε συνδυασμό με τη διάταξη των αρθρ. 306 ΑΚ με σαφήνεια προκύπτει ότι καθιερώνεται εκλεκτική ή διαζευκτική συρροή (οι οποίες είναι ταυτόσημες) και επομένως ο μισθωτής έχει δικαίωμα να επιλέξει την άσκηση μιας από τις αξιώσεις αυτές, οπότε αποκλείεται η άσκηση των λοιπών με οποιαδήποτε – κύρια ή επικουρική – μορφή. Η ίδια λύση ισχύει, κατά την κρατούσα και ορθότερη άποψη και προκειμένου για αξιώσεις άρσης, (διόρθωσης), των ελαττωμάτων και αποζημίωσης. Τα προαναφερόμενα δικαιώματα του μισθωτή, για μη καταβολή ή μείωση του μισθώματος ή για αποζημίωση, μπορούν να ασκηθούν, όχι μόνο με αγωγή, αλλά και με ανταγωγή ή κατ’ ένσταση, ακόμη και εξώδικα με μονομερή, άτυπη, απευθυντέα (στον εκμισθωτή) και αμετάκλητη δήλωση, που αναλώνει το δικαίωμα επιλογής του (βλ. ΟλΑΠ 50/2005 ΕλλΔνη 47, 84, ΑΠ 1269/2004 ΧρΙΔ 2005, 213, ΑΠ 1270/2004 ΕλλΔνη 48,832, ΑΠ 922/2004 ΕλλΔνη 46 ΕΦΘεσ 683/2018 ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ, Απ. Γεωργιάδη Ενοχ. Δικ. Ειδ. μέρος, έκδ. 2004, τόμος Ι, σελ. 345 αρ. 10 και σελ 352 αρ. 35, Γεωργιάδη – Σταθόπουλο στον ΑΚ άρθρα 577 – 578 αρ. 15), από την περιέλευση δε της δήλωσης αυτής του μισθωτή στον εκμισθωτή, διαπλάσσεται η νέα έννομη σχέση τους (ΑΚ 167). (ΑΠ 28/2014 ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ). Εξάλλου, σε περίπτωση σώρευσης δύο αγωγών η άσκηση της μιας από τις οποίες αποκλείει την άλλη δεν διατάσσεται ο χωρισμός τους κατά το αρθρ. 218 παρ. 2, αλλά απορρίπτεται η δεύτερη ως νομικά αβάσιμη και εξετάζεται η πρώτη, διότι ο χωρισμός θα παρείχε την δυνατότητα στο μισθωτή να επιλέξει το δικαίωμα του οποίου απεκλείετο η άσκηση λόγω της προηγούμενης επιλογής του διαζευκτικού, παρεχομένου δικαιώματος (ΑΠ 751/2014 ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ). Παράλληλα προς τα προαναφερόμενα δικαιώματα μείωσης ή μη καταβολής του μισθώματος παρέχεται στο μισθωτή το πρόσθετο δικαίωμα να καταγγείλει τη μίσθωση, υπό τους όρους του άρθρου 585 ΑΚ, προκειμένου να επιφέρει τη λύση της για το μέλλον και να απαλλαγεί από την υποχρέωση καταβολής μισθωμάτων για τον μετά την καταγγελία χρόνο. Έτσι, για κάθε είδους αθέτηση της κύριας υποχρέωσης του εκμισθωτή να παραδώσει στο μισθωτή τη συμφωνημένη χρήση, στην οποία περιλαμβάνονται και τα πραγματικά ελαττώματα, ανεξάρτητα από το αν ο εκμισθωτής βαρύνεται ή όχι με υπαιτιότητα, ο μισθωτής δικαιούται να ασκήσει την καταγγελία της σύμβασης με δήλωση που απευθύνεται στον εκμισθωτή, από την περιέλευση της οποίας και επέρχεται το αποτέλεσμά της (ΑΚ 167 σε συνδ. 585), δηλαδή η λύση της μίσθωσης (ΑΠ 48/2000). Προηγουμένως, κατά ρητή απαίτηση της άνω διάταξης (άρθρο 585 ΑΚ), πρέπει ο μισθωτής να τάξει στον εκμισθωτή εύλογη προθεσμία για να αποκαταστήσει τη χρήση και αυτή να παρέλθει άπρακτη εκτός αν εξαιτίας του λόγου της καταγγελίας, ο μισθωτής δεν έχει συμφέρον να εκτελέσει τη σύμβαση (ΑΠ 1469/2013 ΝΟΜΟΣ ΤΝΠ). Περίπτωση, δε, που ο μισθωτής δεν έχει συμφέρον πλέον στην εκτέλεση της σύμβασης μπορεί να συντρέχει και όταν ο εκμισθωτής δήλωσε ρητά ή από την όλη στάση του προκύπτει ότι δεν έχει σκοπό να αποκαταστήσει τη χρήση του μισθίου (βλ. Χ. Παπαδάκη, Αγωγές Απόδοσης Μισθίου, έκδ. 3η, τόμ. Ι, αριθ. 923, 928, 930, όπου και περαιτέρω παραπομπές στη θεωρία). Τέλος, από τις διατάξεις των άρθρων 511, 520, 522 και 536 του ΚΠολΔ προκύπτει ότι με την άσκηση της έφεσης η υπόθεση μεταβιβάζεται στο δευτεροβάθμιο δικαστήριο μέσα στα όρια που καθορίζονται από την έφεση και τους προσθέτους λόγους και το δευτεροβάθμιο δικαστήριο έχει ως προς την αγωγή την ίδια με το πρωτοβάθμιο δικαστήριο εξουσία, δηλαδή την εξουσία να ερευνήσει αυτεπαγγέλτως τα θέματα που εξετάζει αυτεπαγγέλτως και το πρωτοβάθμιο δικαστήριο, όπως είναι η νομική βασιμότητα και το ορισμένο της αγωγής, την οποία, επομένως, μπορεί να απορρίψει ως μη νόμιμη ή αόριστη, χωρίς ειδικό παράπονο, αρκεί να ζητούσε την απόρριψη της αγωγής ο εκκαλών και να μην γίνεται επιβλαβέστερη η θέση του χωρίς την άσκηση έφεσης ή αντέφεσης εκ μέρους του εφεσίβλητου (ΑΠ 786/2007, ΕφΑθ 1531/2011 ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ).
ΙV. Εν προκειμένω, κατά τα αναφερόμενα στο δικόγραφο της αγωγής, ο ενάγων στις 10-8-2014 ζήτησε προφορικά από την εναγόμενη να του επιστρέψει το προκαταβληθέν μίσθωμα λόγω των πραγματικών ελαττωμάτων και των ελλείψεων των συνομολογημένων ιδιοτήτων του μίσθιου, εξαιτίας των οποίων αυτός δεν μπόρεσε να κάνει χρήση του. Η ανωτέρω δήλωση του ενάγοντος, αποτελεί εξώδικη άσκηση του, εκ των άρθρων 576, 577, 578 ΑΚ, δικαιώματος, μη καταβολής του μισθώματος (εν προκειμένω επιστροφής του ήδη προκαταβληθέντος μισθώματος), λόγω ύπαρξης πραγματικού ελαττώματος ή έλλειψης συμφωνηθείσας ιδιότητας, η επιλογή του οποίου αποκλείει την άσκηση του δικαιώματος αποζημίωσης, τα οποία, σύμφωνα με την προπαρατεθείσα μείζονα σκέψη, ασκούνται διαζευκτικά. Συνεπώς, η αγωγή ως προς το μεταβιβασθέν στο παρόν Δικαστήριο κεφάλαιό της είναι, υπό τα εκτιθέμενα σ` αυτή πραγματικά περιστατικά, μη νόμιμη, το δε πρωτοβάθμιο δικαστήριο, το οποίο με την εκκαλούμενη απόφαση έκρινε νόμιμη την αγωγή ως προς το αίτημα αυτό έσφαλε κατά την ερμηνεία και εφαρμογή του νόμου. Κατόπιν αυτού, ενόψει του ότι, σύμφωνα με τη μείζονα σκέψη, το δευτεροβάθμιο δικαστήριο, δικάζοντας έφεση του εναγομένου με την οποία ζητά την εξαφάνιση της εκκαλούμενης αποφάσεως και την απόρριψη της αγωγής, έχει την εξουσία να εξετάσει αυτεπαγγέλτως το νόμω βάσιμο της αγωγής, πρέπει να γίνει δεκτή η έφεση ως βάσιμη κατ` ουσίαν κατά το σκέλος αυτό και να εξαφανιστεί η εκκαλούμενη απόφαση κατά το αντίστοιχο μέρος της, στη συνέχεια δε, αφού κρατηθεί και δικαστεί η υπόθεση στο παρόν Δικαστήριο, πρέπει να απορριφθεί η αγωγή κατά το προαναφερόμενο μέρος ως μη νόμιμη.
- V. Κατά τη διάταξη του άρθ. 268 παρ. 4 ΚΠολΔ σε συνδυασμό με τις διατάξεις των άρθρων 34 και 221 παρ. 1 Κ.Πολ.Δ., μετά την άσκηση της ανταγωγής, η δωσιδικία της διατηρείται και αν η κύρια αγωγή απορριφθεί ή ο ενάγων ανακαλέσει ή παραιτηθεί από αυτήν. Από την αδιάστικτη διατύπωση της διατάξεως αυτής, που δεν διακρίνει για ποιο λόγο απορρίπτεται η αγωγή ή ματαιώθηκε η εκκρεμοδικία που δημιουργήθηκε με την άσκηση αυτής, συνάγεται ότι η ανταγωγή έχει πλήρη αυτοτέλεια έναντι της αγωγής και η απόρριψη της αγωγής, για οποιονδήποτε λόγο, δεν την επηρεάζει. Συνεπώς η ανταγωγή -αν δεν ασκήθηκε υπό την αίρεση της παραδοχής της αγωγής- ερευνάται ανεξάρτητα από την απόρριψη αυτής ακόμη και για λόγο δικονομικό, όπως λόγω αοριστίας (βλ. ΑΠ 1239/2003, ΕφΠατρ 785/2007).
- VI. Από την επανεκτίμηση των καταθέσεων των μαρτύρων, που εξετάστηκαν ενόρκως με επιμέλεια των διαδίκων, οι οποίες περιέχονται στα ταυτάριθμα με την εκκαλουμένη πρακτικά συνεδριάσεως του Πρωτοβάθμιου δικαστηρίου, τη με αριθμό ….. ένορκη βεβαίωση της ……….. ενώπιον της συμβολαιογράφου Αθηνών ……… και την με αριθμό ……. ένορκη βεβαίωση της …… ενώπιον του Ειρηνοδίκη Αθηνών, που ελήφθησαν μετά από νομότυπη κλήτευση των αντιδίκων (βλ. τις με αριθμούς …… εκθέσεις επίδοσης των δικαστικών επιμελητών στο Πρωτοδικείο Αθηνών …… αντίστοιχα) και όλα τα με επίκληση προσκομιζόμενα από τους διαδίκους έγγραφα, μεταξύ των οποίων και οι φωτογραφίες, των οποίων η γνησιότητα δεν αμφισβητείται, λαμβανομένων υπόψη αυτεπαγγέλτως και των διδαγμάτων της κοινής πείρας (336 αρ. 4 ΚΠολΔ) αποδείχτηκαν τα ακόλουθα πραγματικά περιστατικά: Στις αρχές Ιουλίου 2014 ο εφεσίβλητος αναζητούσε να μισθώσει παραθεριστική οικία στη νήσο των Σπετσών, προκειμένου να περάσει εκεί με την σύζυγό του και τον μόλις τριών μηνών υιό τους τις θερινές του διακοπές κατά το μήνα Αύγουστο. Κατόπιν σύστασης της οικογενειακής τους φίλης, ……, που διαθέτει εξοχική οικία στο νησί, ήρθε σε τηλεφωνική επικοινωνία με την εκκαλούσα, που διαθέτει ιδιόκτητη οικία στον οικισμό ……….., την οποία και εκμισθώνει σε τρίτους, και της κατέστησε σαφές ότι επιθυμούσε πολυτελές κατάλυμα, με τέσσερις τουλάχιστον κρεβατοκάμαρες, πλήρως εξοπλισμένο με οικιακά σκεύη, πετσέτες μπάνιου και λευκά είδη, κήπο με γκαζόν, πισίνα άρτια συντηρημένη και καθαρή, κλιματισμό, τηλέφωνο, τηλεόραση και σύνδεση wi-fi. Αυτή τότε απέστειλε στην ως άνω κοινή γνωστή τους μέσω ηλεκτρονικού ταχυδρομείου δέκα επτά φωτογραφίες των εσωτερικών και εξωτερικών χώρων της οικίας της, προκειμένου να τις προωθήσει στον ίδιο (εφεσίβλητο), στις οποίες το μίσθιο εμφανιζόταν σε άριστη κατάσταση, με επιμελημένο κήπο με γκαζόν, καθαρή πισίνα, και συντηρημένα μπάνια και εσωτερικούς χώρους. Επιπλέον, στις τηλεφωνικές συνομιλίες, που είχε με τον εφεσίβλητο και τη σύζυγό του, τους διαβεβαίωσε για την άριστη κατάσταση της οικίας, που ήταν κατάλληλη να φιλοξενήσει την οικογένειά του και τα δύο κατοικίδιά τους (σκυλιά), καθώς και ότι διέθετε όλο τον απαραίτητο οικιακό εξοπλισμό μπάνιου και λευκών ειδών. Κατόπιν τούτου, αυτός πεισθείς ότι η εν λόγω οικία ανταποκρίνεται στις απαιτήσεις του, συμφώνησε να τη μισθώσει, έναντι ποσού 12.000 ευρώ, το οποίο προκατέβαλε με δύο καταβολές, ποσού 6.000 ευρώ έκαστη, στις 9-7-2014 και 4-8-2014 στον τραπεζικό λογαριασμό της εκκαλούσας. Στις 10-8-2014 ο εφεσίβλητος αφίχθη στο νησί με την οικογένειά του, την οικιακή βοηθό τους και δύο συγγενικά τους πρόσωπα (που θα αναχωρούσαν την επομένη), και μετέβη στο μίσθιο, όπου τον περίμενε η εκκαλούσα, η οποία αφού του παρέδωσε τα κλειδιά αποχώρησε. Ακολούθως, αυτός, κατά την περιήγησή του στους χώρους της οικίας διαπίστωσε ότι η κατάστασή της ήταν διαφορετική αυτής που απεικονιζόταν στις φωτογραφίες που του είχαν αποσταλεί. Συγκεκριμένα ο κήπος δεν ήταν επιμελημένος με γκαζόν (χλοοτάπητα), αλλά στρωμένος με χαλίκι, το νερό της πισίνας ήταν θολό και τα εσωτερικά της επιχρίσματα είχαν κατά τόπους ξεφτίσει, στο μπάνιο υπήρχε σκουριά στο νεροχύτη και το ντουζ, η κουρτίνα της μπανιέρας έφερε σκουρόχρωμες (κόκκινες) κηλίδες, τις οποίες ο εφεσίβλητος εκλαμβάνει για αίμα, δίχως ωστόσο αυτό να προκύπτει με βεβαιότητα, στον πάγκο της κουζίνας υπήρχαν πολλά μυρμήγκια, η φριτέζα ήταν χρησιμοποιημένη και άπλυτη, ενώ τα σεντόνια που είχαν στρωθεί στις κρεβατοκάμαρες έφεραν κατά τόπους ίχνη παλαιών λεκέδων. Πέραν τούτου, υπήρχε έντονη δυσοσμία από βλάβη στην αποχέτευση λόγω πλημμελούς συντήρησης και συγκεκριμένα στην αντλία του υπογείου, που βρισκόταν σε φρεάτιο εντός της ντουλάπας ενός των υπνοδωματίων και είχε ως σκοπό την άντληση των λυμάτων των τουαλετών, η οποία υπερχείλισε τελικώς την επομένη ημέρα (11-8-2014), με αποτέλεσμα να χυθούν τα λύματα στο υπνοδωμάτιο. Ο εφεσίβλητος επικοινώνησε αυθημερόν (10-8-2014) με την εκκαλούσα και διαμαρτυρήθηκε για την κατάσταση του μίσθιου, αυτή δε δεσμεύτηκε να στείλει την επόμενη ημέρα τεχνίτη υδραυλικό για το θέμα της αποχέτευσης, όπως και έπραξε. Για τα ανωτέρω κατέθεσε μετά λόγου γνώσεως και εξ ιδίας αντιλήψεως η σύζυγος του εφεσίβλητου (η κατάθεση της οποίας παραδεκτά λαμβάνεται υπόψη, παρά τις αιτιάσεις της εκκαλούσας, εκτιμώμενη ελεύθερα σε συνδυασμό και τα λοιπά αποδεικτικά στοιχεία, καθόσον από την επισκόπηση των πρακτικών της συζητήσεως της αγωγής στο ακροατήριο του πρωτοβάθμιου Δικαστηρίου η εκκαλούσα δεν προέβαλε ένσταση κατά της εξετάσεως της ανωτέρω μάρτυρα και μάλιστα πριν την όρκισή της κατ’άρθρο 403§2 ΚΠολΔ), ενώ την κατάσταση του κήπου, της πισίνας και της έντονης δυσωδίας λόγω της βλάβης στην αποχέτευση περιγράφει στην ένορκη βεβαίωσή της και η κοινή γνωστή των διαδίκων, ……, η οποία επισκέφτηκε το ίδιο απόγευμα το μίσθιο, μετά από σχετικό τηλεφώνημα που δέχθηκε από τον εφεσίβλητο. Περαιτέρω, προσκομίζονται και σχετικές φωτογραφίες που ελήφθησαν από τον εφεσίβλητο κατά τις 10, 11 και 12 Αυγούστου, στις οποίες εμφαίνεται η ως άνω κατάσταση του κήπου, της πισίνας, της κουζίνας, των μπάνιων και των υπνοδωματίων. Περαιτέρω, αναφορικά με τις σκουριές στο μπάνιο και την κατάσταση των λευκών ειδών (σεντόνια) στις κρεβατοκάμαρες, όπως αυτά εμφαίνονται στις προσκομιζόμενες φωτογραφίες, η εκκαλούσα ουδεμία εξήγηση δίνει. Τα ανωτέρω εξάλλου, δεν αναιρούνται από το γεγονός ότι κατά την διαμονή κατά τον μήνα Ιούλιο της προηγούμενης μισθώτριας της οικίας, ……, η οικία είχε επαρκή και καθαρό οικιακό εξοπλισμό, όπως αυτή κατέθεσε εξεταζόμενη πρωτοδίκως. Ακόμη, αποδείχθηκε ότι ο εφεσίβλητος ήδη από την 10η Αυγούστου ενημέρωσε την εκκαλούσα για τη πρόθεσή του να αποχωρήσει από την οικία και να αναζητήσει άλλο κατάλυμα, το οποίο τελικά βρήκε με τη μεσολάβηση μεσίτη, και ακολούθως αποχώρησε από το μίσθιο στις 13 Αυγούστου, αφού παρακατέθεσε τα κλειδιά του στον συμβολαιογράφο Σπετσών, …… (βλ. τη με αριθμό ……… πράξη κατάθεσης αυτού), και ενημέρωσε σχετικά την εκκαλούσα με μήνυμα μέσω ηλεκτρονικού ταχυδρομείου, στο οποίο περαιτέρω, εκτός από την καταγγελία της μίσθωσης για τους ανωτέρω λόγους ζητούσε από την τελευταία να του επιστρέψει το προκαταβληθέν μίσθωμα των 12.000 ευρώ, ενώ επιφυλασσόταν ρητά για την αποκατάσταση κάθε θετικής ζημίας του καθώς και της ηθικής του βλάβης. Mε την ανταγωγή της η εκκαλούσα ισχυρίστηκε ότι ο εφεσίβλητος κατά την παραμονή του στις …. τη συκοφάντησε στη τοπική κοινωνία διαδίδοντας σε βάρος της ότι «η κατάσταση της οικίας της ήταν απαράδεκτη, το σπίτι βρώμικο, η πισίνα θολή, η φριτέζα χρησιμοποιημένη, τα σεντόνια βρώμικα και χρησιμοποιημένα, η κουρτίνα του μπάνιου είχε σταγόνες αίματος», που έβλαψαν την προσωπική της τιμή και την επαγγελματική της υπόσταση (ως μεσίτρια αστικών συμβάσεων). Σχετικά με αυτό κατέθεσαν η εξετασθείσα πρωτοδίκως μάρτυράς της και η ενόρκως βεβαιώσασα μητέρα της, σύμφωνα με τις οποίες, ο εφεσίβλητος χαρακτήριζε ενώπιον τρίτων προσώπων το σπίτι της εκκαλούσας «άθλιο» και την κατάστασή του «τραγική». Τα ανωτέρω, όμως, δεν αποτελούν γεγονότα αλλά αξιολογικές κρίσεις, που στηρίζονται στην υποκειμενική εκτίμηση του εφεσίβλητου για την κατάσταση του μίσθιου που παρέλαβε σε σχέση με την εντύπωση που είχε αποκομίσει από τις φωτογραφίες του, η οποία υπολειπόταν σύμφωνα με τα προεκτεθέντα, δοθέντος επιπλέον και του ζητήματος που ανέκυψε με την αποχέτευση, και δεν ανταποκρινόταν, κατά την άποψη του, στο υψηλό μίσθωμα που είχε καταβάλει, ενώ σε κάθε περίπτωση δεν αποδείχτηκε ότι αυτός είχε σκοπό εξύβρισης της εκκαλούσας. Κατά συνέπεια, ορθώς το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο δέχθηκε τα ίδια πραγματικά περιστατικά, έστω και με εν μέρει διάφορη αιτιολογία που συμπληρώνεται αντιστοίχως με την παρούσα, και απέρριψε την ανταγωγή ως ουσιαστικά αβάσιμη και ο σχετικός λόγος της έφεσης, με τον οποίο η εκκαλούσα ισχυρίζεται τα αντίθετα πρέπει να απορριφθεί ως ουσιαστικά αβάσιμος, όπως και η έφεση κατά το αντίστοιχο σκέλος της. Τέλος, τα δικαστικά έξοδα της εκκαλούσας και των δύο βαθμών δικαιοδοσίας πρέπει να επιβληθούν μερικώς σε βάρος του εφεσιβλήτου (άρθρα 178,183 και 191 παρ.2 ΚΠολΔ), κατά τα ειδικότερα αναφερόμενα στο διατακτικό, ενώ για το παράβολο, ποσού 200,00 ευρώ, που αυτή προκατέβαλε κατά την κατάθεση της εφέσεώς της, πρέπει να διαταχθεί η απόδοσή του στην εκκαλούσα (άρθρο 495 παρ. 4 εδ. δ ΚΠολΔ).
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ
ΔΙΚΑΖΕΙ την έφεση με παρόντες τους διαδίκους .
ΔΕΧΕΤΑΙ τυπικά και εν μέρει κατ΄ ουσίαν την έφεση κατά της με αριθμό 4450/2015 απόφασης του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς.
ΔΙΑΤΑΣΣΕΙ την απόδοση στην εκκαλούσα των με αριθμούς ……. παραβόλων ΤΑΧΔΙΚ, και ……. παραβόλων Ελληνικού Δημοσίου.
ΕΞΑΦΑΝΙΖΕΙ την υπ’ αριθμ. 4450/2015 απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς κατά το μέρος που έκανε δεκτή την με αριθμό έκθεσης κατάθεσης ……. αγωγή.
ΚΡΑΤΕΙ την υπόθεση και δικάζει την αγωγή.
ΑΠΟΡΡΙΠΤΕΙ την αγωγή.
ΕΠΙΒΑΛΛΕΙ μερικώς τα δικαστικά έξοδα της εκκαλούσας και των δύο βαθμών δικαιοδοσίας σε βάρος του εφεσιβλήτου, και τα ορίζει στο ποσό των πεντακοσίων (500) ευρώ.
Κρίθηκε, αποφασίσθηκε και δημοσιεύθηκε στον Πειραιά σε έκτακτη, δημόσια στο ακροατήριό του συνεδρίαση, στις 23 Αυγούστου 2018, χωρίς την παρουσία των διαδίκων και των πληρεξουσίων τους δικηγόρων.
Η ΔΙΚΑΣΤΗΣ Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ