ΕΦΕΤΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΩΣ
3ο ΤΜΗΜΑ
Αριθμός αποφάσεως 179/2024
ΤΟ ΜΟΝΟΜΕΛΕΣ ΕΦΕΤΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΩΣ
Αποτελούμενο από τη Δικαστή Βασιλική Παπιγκιώτη, Εφέτη, την οποία όρισε ο Διευθύνων το Εφετείο Πρόεδρος Εφετών, και από τη Γραμματέα Δ.Π..
Συνεδρίασε δημόσια στο ακροατήριό του την ……….. για να δικάσει την υπόθεση μεταξύ:
Του εκκαλούντος: Ο.Τ.Α. με την επωνυμία «ΔΗΜΟΣ ΝΙΚΑΙΑΣ – ΑΓ. I. ΡΕΝΤΗ» που εδρεύει στη Νίκαια Αττικής, οδός ……., με ΑΦΜ …….., νόμιμα εκπροσωπούμενου από το Δήμαρχό του, που παραστάθηκε δια της πληρεξούσιας δικηγόρου του Μαρίας Καραφέρη
Του εφεσίβλητου: …………, ο οποίος παραστάθηκε αυτοπροσώπως ως δικηγόρος, με δήλωση κατ΄άρθρο 242 παρ. 2 ΚΠολΔ.
Ο ενάγων (και ήδη εφεσίβλητος) άσκησε ενώπιον του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιά την από 31-12-2022 και με αριθμό έκθεσης κατάθεσης ………/2023 αγωγή του, ζητώντας τα διαλαμβανόμενα σε αυτή. Το Μονομελές Πρωτοδικείο Πειραιά εξέδωσε την υπ’ αριθμ. 2387/2023 οριστική απόφασή του, με την οποία δέχτηκε την αγωγή. Την απόφαση αυτή προσέβαλε ο εναγόμενος Δήμος με την από 12-10-2023 και με αριθμό έκθεσης κατάθεσης ενώπιον του Πρωτοδικείου Πειραιά ………/2023 έφεσή του (αριθμός κατάθεσης δικογράφου και προσδιορισμού δικασίμου ενώπιον του Εφετείου Πειραιά, …………./2023), δικάσιμος για τη συζήτηση της οποίας ορίστηκε η αναγραφόμενη στην αρχή της παρούσας.
Κατά τη συζήτηση της υπόθεσης, η οποία εκφωνήθηκε από τη σειρά της στο οικείο πινάκιο, η πληρεξούσια δικηγόρος του εκκαλούντος ανέπτυξε τους ισχυρισμούς της και ζήτησε να γίνουν δεκτά όσα αναφέρονται στα πρακτικά και στις προτάσεις της, ο δε εφεσίβλητος, με την ιδιότητά του ως δικηγόρος, δεν παραστάθηκε στο ακροατήριο του Δικαστηρίου, αλλά προκατέθεσε προτάσεις, με τις οποίες ανέπτυξε τους ισχυρισμούς του.
ΜΕΛΕΤΗΣΕ ΤΗ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ
ΣΚΕΦΤΗΚΕ ΚΑΤΑ ΤΟ ΝΟΜΟ
Η φερόμενη προς συζήτηση και κρίση ενώπιον του παρόντος, αρμοδίου, καθ’ ύλην και κατά τόπον, Δικαστηρίου (άρθρα 19, 25 ΚΠολΔ), από 12-10-2023 έφεση, ασκήθηκε από τον πρωτοδίκως ηττηθέντα εναγόμενο, νομίμως και εμπροθέσμως με κατάθεση του δικογράφου της στη γραμματεία του εκδόντος την προσβαλλόμενη απόφαση δικαστηρίου στις 12-10-2023 και εντός προθεσμίας των δύο ετών από την έκδοση της προσβαλλόμενης απόφασης (18-7-2023), δοθέντος ότι δεν προκύπτει, ούτε οι διάδικοι επικαλούνται επίδοση αυτής (άρθρα 495 – 499, 511, 513 παρ. 1β, 516, 517, 518 παρ. 2 σε συνδυασμό με τη διάταξη του άρθρου 591 παρ. 1 εδαφ. α΄ και παρ. 7 εδαφ. α΄ του ΚΠολΔ, ως αυτές ισχύουν μετά την – κατά περίπτωση – αντικατάσταση και τροποποίησή τους από τις διατάξεις του ν. 4335/2015). Πρέπει, επομένως, η έφεση να γίνει τυπικά δεκτή και να ερευνηθεί, περαιτέρω, κατά το παραδεκτό και βάσιμο του μοναδικού λόγου της, κατά την αυτή διαδικασία που εκδόθηκε η προσβαλλόμενη απόφαση (άρθρο 614 αρ.3, 621- 622 ΚΠολΔ), δεδομένου ότι δεν απαιτείται η κατάθεση εκ μέρους του εκκαλούντος Ο.Τ.Α. του παραβόλου, που ορίζεται από το άρθρο 495 παρ. 3 ΚΠολΔ, σύμφωνα με τα άρθρα 28 παρ. 4 εδάφιο β’ ν. 2579/1998 και 276 παρ 1 εδ. β’ ν. 3463/2006, και δεδομένου ότι προσκομίζεται η υπ΄αριθμ. 220/10-10-2023 απόφαση της Οικονομικής Επιτροπής του Δήμου Νίκαιας – Αγ. Ι. Ρέντη και η υπ΄αριθμ. 70/20-2-2024 απόφαση της Δημοτικής Επιτροπής του ως άνω Δήμου, με τις οποίες αποφασίστηκε η άσκηση έφεσης κατά της υπ΄αριθμ. απόφασης του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιά και ορίστηκε η δικηγόρος με πάγια αντιμισθία ………….., με την εντολή να παρασταθεί ενώπιον του παρόντος Δικαστηρίου κατά την εκδίκαση της υπό κρίση έφεσης.
Στην προκειμένη περίπτωση, ο ενάγων και νυν εφεσίβλητος με την από 31-12-2022 αγωγή του, εκθέτει ότι διορίστηκε στον εναγόμενο Δήμο, κατόπιν προκήρυξης, στις 18-2-2000, σε κενή οργανική θέση ως δικηγόρος παρ’ Αρείω Πάγω, με πάγια μηνιαία αντιμισθία, σύμφωνα με την με αριθμό 1265/18-2-2000 απόφαση του Δημάρχου Νίκαιας. Ότι έκτοτε εργάσθηκε με σχέση ιδιωτικού δικαίου αορίστου χρόνου και με καταβολή πάγιας περιοδικής αμοιβής (πάγια αντιμισθία – έμμισθη εντολή) ως δικηγόρος στον ως άνω Δήμο, συνεχώς, μέχρι και τις 31-12-2021, οπότε αποχώρησε λόγω συμπλήρωσης του ορίου ηλικίας (των 67 ετών). Ότι, ωστόσο, ο εναγόμενος Δήμος ουδέποτε του κοινοποίησε διαπιστωτική πράξη αυτοδίκαιης απόλυσης λόγω ορίου ηλικίας, ως οφείλε. Ότι, όπως αργότερα πληροφορήθηκε, αναρτήθηκε στη «Διαύγεια», στις 18-3-2022, η υπ’ αριθμ. 1143/9-3-2022 Απόφαση της Γεν. Γραμματέας του εναγόμενου Δήμου με τίτλο «Διαπιστωτική πράξη αυτοδίκαιης απόλυσης λόγω ορίου ηλικίας» και αφορούσε την αυτοδίκαιη απόλυση του, η οποία επήλθε την 31-12-2021, ημερομηνία συμπλήρωσης του 67ου έτους της ηλικίας του. Ότι, εξάλλου, αν ληφθεί υπόψη ως πέρας της εργασίας του στον εναγόμενο Δήμο η 18-3-2022 που ήταν η ημερομηνία της ανάρτησης στη «Διαύγεια» της παραπάνω Διαπιστωτικής Πράξης, έχει συμπληρώσει χρόνο υπηρεσίας στον εναγόμενο (με έναρξη στις 7-3-2000) είκοσι δύο έτη και δώδεκα ημέρες, άλλως αν θεωρηθεί ως πέρας της εργασίας του στον εναγόμενο Δήμο η 9-3-2022, ήτοι η ημερομηνία της έκδοσης της υπ’ αριθμ. 1143/9-3-2022 απόφασης του εναγόμενου, τότε έχει συμπληρώσει χρόνο υπηρεσίας στον εναγόμενο είκοσι δύο έτη και τρεις ημέρες. Ότι ο εναγόμενος Δήμος ουδεμία αποζημίωση του έχει καταβάλει μέχρι σήμερα, και ειδικότερα του οφείλει: α) σύμφωνα με το άρθρο 46 παρ. 3, εδαφ. α’, περίπτ. ια’ του ν. 4194/2013 (Κώδικας Δικηγόρων), αποζημίωση ίση με δώδεκα μηνιαίες παροχές, εφόσον ήδη έχει συμπληρώσει δεκαέξι έτη υπηρεσίας, ποσού (1.918 X 12=) 23.016 ευρώ, β) σύμφωνα με το άρθρο 46 παρ. 3, εδαφ. β, περίπτ. στ’ του ν. 4194/2013 περαιτέρω αποζημίωση ίση με έξι μηνιαίες παροχές, εφόσον έχει συμπληρώσει είκοσι δύο έτη υπηρεσίας, ποσού (1.918 X 6=) 11.508 ευρώ, και γ) σύμφωνα με το άρθρο 46 παρ. 4 του ιδίου νόμου, δεδομένου ότι ουδεμία αποζημίωση του έχει καταβληθεί, πρέπει να του καταβάλλει για το διάστημα από 1-1-2022 έως 31-12-2022 τις μηνιαίες αποδοχές που λάμβανε κατά το χρόνο της απόλυσής του, ήτοι το ποσό των (1.918 X 12=) 23.016 ευρώ. Με βάση το ιστορικό αυτό και κατόπιν νόμιμης παραίτησης, με δήλωσή του που καταχωρίσθηκε στα πρακτικά και με τις προτάσεις του (223 εδ. β’ ΚΠολΔ), από τα αγωγικά κονδύλια: α) της αποζημίωσης του άρθρ. 46 παρ. 3, εδαφ. α’, περίπτ. ια’ του ν. 4194/2013 ποσού 23.016 ευρώ, και β) της αποζημίωσης του άρθρ. 46 παρ. 3, εδαφ. β’, περίπτ. στ’ του ν. 4194/2013 ποσού 11.508 ευρώ, ζητεί, με απόφαση που θα κηρυχθεί προσωρινά εκτελεστή, να υποχρεωθεί ο εναγόμενος Δήμος να του καταβάλει κατ’ άρθρ. 46 παρ. 4 του ν. 4194/2013, τις μηνιαίες αποδοχές που θα λάμβανε από 1-1-2022 έως 31-12-2022, συνολικού ποσού 23.016 ευρώ, νομιμότοκα από τότε που έπρεπε να του καταβληθεί κάθε μηνιαία παροχή, άλλως από τις 9-3-2022 που αναρτήθηκε στη «Διαύγεια» η διαπιστωτική πράξη της απόλυσής του, άλλως από την επίδοση της αγωγής. Επί της αγωγής αυτής, που συζητήθηκε αντιμωλία των διαδίκων, κατά την ειδική διαδικασία των περιουσιακών διαφορών (άρθρα 614 αρ. 3, 621-622 ΚΠολΔ), εκδόθηκε η υπ΄αριθμ. 2387/2023 απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιά, με την οποία έγινε δεκτή η αγωγή. Κατά της ως άνω απόφασης, άσκησε έφεση ο ηττηθείς εναγόμενος, επικαλούμενος εσφαλμένη ερμηνεία και εφαρμογή του νόμου, προκειμένου να εξαφανιστεί η εκκαλουμένη και να απορριφθεί η προαναφερόμενη αγωγή.
Κατά τις διατάξεις του άρθρου 45 παρ. 1 του ν. 4194/2013 «Κώδικας Δικηγόρων» (ΦΕΚ A 208/27-9-2013) «Η σύμβαση του έμμισθου δικηγόρου που συμπληρώνει το 67° έτος της ηλικίας του και θεμελιώνει συνταξιοδοτικό δικαίωμα για πλήρη σύνταξη από το Ενιαίο Ταμείο Ανεξάρτητα Απασχολουμένων (Ε.Τ.Α.Α.) λύεται και δεν επιτρέπεται να προσληφθεί ως έμμισθος στο Δημόσιο και ευρύτερο δημόσιο τομέα. Το 67° έτος θεωρείται ότι συμπληρώνεται την 31η Δεκεμβρίου του αντίστοιχου έτους. Στην περίπτωση αυτή ο δικηγόρος λαμβάνει την αποζημίωση του άρθρου 46 παρ. 3 του Κώδικα». Κατά δε τις διατάξεις του άρθρου 46 παρ. 2, 3 και 4 του ίδιου Κώδικα ορίζονται τα εξής : «(2) Η σύμβαση μεταξύ έμμισθου δικηγόρου και εντολέα είναι πάντοτε αορίστου χρόνου και λύεται μόνο : α) με τον θάνατο, β) τη λύση, κατάργηση ή διάλυση με οποιονδήποτε τρόπο του νομικού προσώπου που απασχολεί τον δικηγόρο, γ) την πτώχευση του εντολέα και δ) με καταγγελία της σύμβασης από τον εντολέα ή εντολοδόχο δικηγόρο. Αν στο προσωπικό, που απασχολείται στον εντολέα, ισχύει κανονισμός εργασίας που προβλέπει μονιμότητα στην υπηρεσία, η καταγγελία της σύμβασης από τον εντολέα γίνεται μόνο για σπουδαίο λόγο. Η καταγγελία με ποινή ακυρότητας είναι έγγραφη και σε αυτή αναφέρεται ο λόγος της απόλυσης, επιδίδεται δε με δικαστικό επιμελητή. (3) (α) Αν η έμμισθη εντολή του δικηγόρου λυθεί για οποιονδήποτε λόγο που αναφέρεται στην πρώτη παράγραφο, πλην της οικειοθελούς αποχώρησης, ο έμμισθος δικηγόρος δικαιούται να εισπράξει από τον εντολέα του αποζημίωση. Η αποζημίωση προβλέπεται αναλόγως με τον χρόνο διάρκειας της έμμισθης εντολής και ισούται: α) με δυο μηνιαίες παροχές αν έχει συμπληρώσει ένα έτος υπηρεσίας στον εντολέα, β) με τρεις μηνιαίες παροχές αν έχει συμπληρώσει τετραετή υπηρεσία, γ) με τέσσερις μηνιαίες παροχές αν έχει συμπληρώσει εξαετή υπηρεσία, δ) με πέντε μηνιαίες παροχές αν έχει συμπληρώσει οκταετή υπηρεσία, ε) με έξι μηνιαίες παροχές αν έχει συμπληρώσει δεκαετή υπηρεσία, στ) με επτά μηνιαίες παροχές αν έχει συμπληρώσει ενδεκαετή υπηρεσία, ζ) με οκτώ μηνιαίες παροχές αν έχει συμπληρώσει δωδεκαετή υπηρεσία, η) με εννέα μηνιαίες παροχές αν έχει συμπληρώσει δεκατρία έτη υπηρεσίας, θ) με δέκα μηνιαίες παροχές αν έχει συμπληρώσει δεκατέσσερα έτη υπηρεσίας, ι) με ένδεκα μηνιαίες παροχές αν έχει συμπληρώσει δεκαπέντε έτη υπηρεσίας και ια) με δώδεκα μηνιαίες παροχές αν έχει συμπληρώσει δεκαέξι έτη υπηρεσίας. Για τον υπολογισμό του ύψους της μηνιαίας παροχής λαμβάνεται υπόψη το ποσό που καταβάλλεται σταθερά και μόνιμα, (β) Γι` αυτούς που απασχολούνται και έχουν συμπληρώσει στον ίδιο εντολέα προϋπηρεσία πάνω από δεκαεπτά έτη κατά τον χρόνο έναρξης ισχύος του Ν. 4093/2012 (ΦΕΚ A 222) όπως συμπληρώθηκε με το άρθρο 39 του ν. 4111/2013 (ΦΕΚ A 18) καταβάλλεται αποζημίωση απόλυσης επιπλέον της προβλεπόμενης στο προηγούμενο εδάφιο οποτεδήποτε και αν απολυθούν κατά την εξής αναλογία : α) για 17 έτη προϋπηρεσίας συμπληρωμένα 1 μηνός αποζημίωση, β) για 18 έτη προϋπηρεσίας συμπληρωμένα 2 μηνών αποζημίωση, γ) για 19 έτη προϋπηρεσίας συμπληρωμένα 3 μηνών αποζημίωση, δ) για 20 έτη προϋπηρεσίας συμπληρωμένα 4 μηνών αποζημίωση, ε) για 21 έτη προϋπηρεσίας συμπληρωμένα 5 μηνών αποζημίωση, στ) για 22 έτη προϋπηρεσίας συμπληρωμένα 6 μηνών αποζημίωση, ζ) για 23 έτη προϋπηρεσίας συμπληρωμένα 7 μηνών αποζημίωση, η) για 24 έτη προϋπηρεσίας συμπληρωμένα 8 μηνών αποζημίωση, θ) για 25 έτη προϋπηρεσίας συμπληρωμένα 9 μηνών αποζημίωση, ι) για 26 έτη προϋπηρεσίας συμπληρωμένα 10 μηνών αποζημίωση, ια) για 27 έτη προϋπηρεσίας συμπληρωμένα 11 μηνών αποζημίωση, ιβ) για 28 έτη προϋπηρεσίας συμπληρωμένα 12 μηνών αποζημίωση. Ο υπολογισμός της ως άνω αποζημίωσης γίνεται σύμφωνα με τα προβλεπόμενα στην περίπτωση 3 της υποπαραγράφου ΙΑ 12 του άρθρου πρώτου του Ν. 4093/2012, όπως ισχύει, σε συνδυασμό με το άρθρο 39 του ν. 4111/2013. (4) Μέχρι την πλήρη εξόφληση της πιο πάνω αποζημίωσης, ο έμμισθος δικηγόρος δικαιούται να λαμβάνει τις μηνιαίες αποδοχές που ελάμβανε κατά την ημέρα επίδοσης του εγγράφου της καταγγελίας». Από τον συνδυασμό των ανωτέρω διατάξεων συνάγεται ότι η σύμβαση μεταξύ έμμισθου δικηγόρου και εντολέα είναι πάντοτε αορίστου χρόνου και λύεται μόνο κατά τις περιοριστικά αναφερόμενες στον ανωτέρω Κώδικα περιπτώσεις. Η υποχρεωτική αποχώρηση και η αυτοδίκαιη λύση της σύμβασης δικηγόρου, που προσφέρει νομικές ή δικηγορικές υπηρεσίες με πάγια περιοδική αμοιβή στους εντολείς του, η οποία έχει τον χαρακτήρα ιδιόρρυθμης σύμβασης έμμισθης εντολής, επέρχεται και με τη θεμελίωση συνταξιοδοτικού δικαιώματος για πλήρη σύνταξη, με τη συμπλήρωση του 67ου έτους της ηλικίας του. Ο δικηγόρος, που παρέχει με πάγια αντιμισθία τις υπηρεσίες του και θεμελιώνει συνταξιοδοτικό δικαίωμα με τη συμπλήρωση του 67ου έτους της ηλικίας του, δικαιούται την προβλεπόμενη από τις διατάξεις του άρθρου 46 παρ. 3 του ν. 4194/2013 αποζημίωση, όχι όμως και την απόληψη της συμφωνημένης αμοιβής του μέχρι την πλήρη καταβολή αυτής της αποζημίωσης που προβλέπεται από την παρ. 4 του ίδιου άρθρου, αφενός μεν διότι η διάταξη του άρθρου 45 παρ. 1 του. 4194/2013 παραπέμπει μόνον στην παρ. 3 του άρθρου 46 του ως άνω νόμου και όχι και στην παρ. 4 του ίδιου άρθρου, αφετέρου δε διότι η παρ. 4 του άρθρου 46 έχει εφαρμογή τότε μόνο, όταν η συμβατική σχέση μεταξύ έμμισθου δικηγόρου και του εντολέα του λυθεί με καταγγελία από τον τελευταίο, όπως τούτο συνάγεται από το γράμμα της ως άνω διάταξης καθόσον αναφέρεται σε «επίδοση του εγγράφου της καταγγελίας» (εννοώντας από τον εντολέα). Η υποχρέωση αυτή είναι μία παροχή ex lege προς τον δικηγόρο, που επιβάλλεται ως είδος ποινής στον εντολέα και μέσο εξαναγκασμού του για την καταβολή της αποζημίωσης, όταν ο ίδιος καταγγέλλει τη σύμβαση. Δεν περιλαμβάνεται όμως μεταξύ των περιπτώσεων αυτών, ούτε μπορεί να υπαχθεί με ανάλογη εφαρμογή και η λύση της σύμβασης κατόπιν υποχρεωτικής αποχώρησης του δικηγόρου για οποιοδήποτε άλλο λόγο, όπως επί συνταξιοδότησής του λόγω συμπλήρωσης του ανωτέρω ορίου ηλικίας των 67 ετών, επειδή εκλείπει η ταυτότητα του νομικού λόγου (ΑΠ 2001/2022, ΑΠ 686/2022, και ΑΠ 734/2018, ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ – ΑΠ 23/2018, ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ κατά το προηγούμενο νομοθετικό καθεστώς του Κώδικα Δικηγόρων – ΝΔ 3026/1954).
Σύμφωνα με την ανωτέρω νομική σκέψη, η αγωγή, μετά την παραίτηση του ενάγοντος από τα λοιπά αγωγικά αιτήματα, ως αυτά αναφέρονται ανωτέρω, πρέπει να απορριφθεί ως μη νόμιμη. Και τούτο διότι ο έμμισθος δικηγόρος, μέχρι την πλήρη εξόφληση της αποζημίωσης των διατάξεων του άρθρου 46 παρ. 3 του ν. 4194/2013, δικαιούται να λαμβάνει μηνιαίες αποδοχές κατά τη διάταξη του άρθρου 46 παρ. 4 του ίδιου Κώδικα, που ελάμβανε κατά την ημέρα της επίδοσης του εγγράφου της καταγγελίας, μόνον στην περίπτωση καταγγελίας της σύμβασής του από τον εντολέα του και όχι και στις λοιπές περιπτώσεις λύσης της σύμβασης έμμισθης εντολής, όπως εκείνη της αυτοδίκαιης λύση της σύμβασης λόγω συμπλήρωσης του 67ου έτους της ηλικίας του και θεμελίωσης συνταξιοδοτικού δικαιώματος για πλήρη σύνταξη από το ΕΤΑΑ, όπως είναι η προκειμένη περίπτωση του ενάγοντας ως έμμισθου δικηγόρου του εναγόμενου. Ούτε μπορεί να εφαρμοστεί αναλογικά η διάταξη του άρθρου 46 παρ. 4 του ν. 4194/2013 και στη λύση της σύμβασης κατόπιν υποχρεωτικής και αυτοδίκαιης αποχώρησης του ενάγοντος λόγω συμπλήρωσης του ανωτέρω ορίου ηλικίας των 67 ετών και συνταξιοδότησής του, επειδή εκλείπει η ταυτότητα του νομικού λόγου με εκείνη της περίπτωσης της καταγγελίας της σύμβασης από τον εντολέα. Επομένως, το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο που έκρινε ως νόμω βάσιμη την αγωγή, έσφαλλε και ερμήνευσε εσφαλμένα τις διατάξεις των άρθρων 45 παρ. 1 και 46 παρ. 4 του ν. 4194/2013. Μετά ταύτα, πρέπει η υπό κρίση έφεση του εκκαλούντος – εναγόμενου να γίνει δεκτή ως βάσιμη (κατά τον έναν και μοναδικό λόγο αυτής) και να εξαφανισθεί η εκκαλουμένη υπ` αριθμ. 2387/2023 οριστική απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιά. Ακολούθως, αφού κρατηθεί η υπόθεση από το παρόν Δικαστήριο πρέπει να απορριφθεί η από 31-12-2022 αγωγή ως νόμω αβάσιμη και, τέλος, πρέπει να συμψηφιστούν, μεταξύ των διαδίκων, τα δικαστικά τους έξοδα, αμφοτέρων των βαθμών δικαιοδοσίας, καθόσον κρίνεται ότι υπήρξε ιδιαίτερη δυσχέρεια στην ερμηνεία των κανόνων δικαίου που εφαρμόστηκαν στην ένδικη υπόθεση (άρθρα 182 παρ. 2, 183, και 179 περ. β’ του ΚΠολΔ), όπως ορίζεται στο διατακτικό.
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ
ΔΙΚΑΖΕΙ αντιμωλία των διαδίκων την από 12-10-2023 έφεση.
ΔΕΧΕΤΑΙ τυπικά και ως βάσιμη κατ’ ουσίαν την έφεση.
ΕΞΑΦΑΝΙΖΕΙ την υπ’ αριθμ. 2387/2023 οριστική απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιά.
ΚΡΑΤΕΙ & ΔΙΚΑΖΕΙ κατ’ ουσίαν την υπόθεση.
ΑΠΟΡΡΙΠΤΕΙ την από 31-12-2022 αγωγή.
ΣΥΜΨΗΦΙΖΕΙ τα δικαστικά έξοδα μεταξύ των διαδίκων, για αμφότερους τους βαθμούς δικαιοδοσίας.
KPIΘHKE, αποφασίσθηκε και δημοσιεύθηκε σε έκτακτη δημόσια συνεδρίαση στο ακροατήριό του, χωρίς την παρουσία των διαδίκων και των πληρεξουσίων δικηγόρων τους στον Πειραιά, στις 19.4.2024.
Η ΔΙΚΑΣΤΗΣ H ΓPAMMATEAΣ