ΕΦΕΤΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΩΣ
3ο ΤΜΗΜΑ
Αριθμός αποφάσεως 180/2024
ΤΟ ΜΟΝΟΜΕΛΕΣ ΕΦΕΤΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΩΣ
Αποτελούμενο από τη Δικαστή Βασιλική Παπιγκιώτη, Εφέτη, την οποία όρισε ο Διευθύνων το Εφετείο Πρόεδρος Εφετών, και από τη Γραμματέα Δ.Π..
Συνεδρίασε δημόσια στο ακροατήριό του την ………. για να δικάσει την υπόθεση μεταξύ:
Της εκκαλούσας: …………, η οποία εκπροσωπήθηκε από τον πληρεξούσιο δικηγόρο της Παντελεήμονα Καμά, με δήλωση κατ’ άρθρο 242 § 2 ΚΠολΔ.
Του εφεσίβλητου: ……………, ο οποίος εκπροσωπήθηκε από τον πληρεξούσιο δικηγόρο του Νεκτάριο Ψύλο, με δήλωση κατ’ άρθρο 242 § 2 ΚΠολΔ.
Η ενάγουσα άσκησε ενώπιον του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιά την από 5-5-2021 και με αριθμό έκθεσης κατάθεσης ………/2021 αγωγή της, ζητώντας τα διαλαμβανόμενα σε αυτή. Το Μονομελές Πρωτοδικείο Πειραιά εξέδωσε την υπ’ αριθμ. 1646/2022 απόφαση, με την οποία κηρύχθηκε απαράδεκτη η συζήτηση της αγωγής για τον λόγο ότι δεν τηρήθηκε η προβλεπόμενη στις διατάξεις του άρθρου 3 §§ 1 και 2 ν. 4640/2019 διαδικασία. Η ενάγουσα, με την από 3-6-2022 και με αριθμό έκθεσης κατάθεσης ………/2022 κλήση της, επανέφερε προς συζήτηση την παραπάνω αγωγή, εκδόθηκε δε η υπ’ αριθμ. 3249/2023 οριστική απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιά, με την οποία η αγωγή απορρίφθηκε. Την απόφαση αυτή προσέβαλε η ενάγουσα, με την από 12-10-2023 και με αριθμό έκθεσης κατάθεσης ενώπιον του Πρωτοδικείου Πειραιά ……./2023 έφεσή της (αριθμός κατάθεσης δικογράφου και προσδιορισμού δικασίμου ενώπιον του Εφετείου Πειραιά, ……./2023), δικάσιμος για τη συζήτηση της οποίας ορίστηκε η αναγραφόμενη στην αρχή της παρούσας.
Κατά τη συζήτηση της υπόθεσης, η οποία εκφωνήθηκε από τη σειρά της στο οικείο πινάκιο, οι πληρεξούσιοι δικηγόροι των διαδίκων δεν παραστάθηκαν στο ακροατήριο του Δικαστηρίου, αλλά προκατέθεσαν προτάσεις, με τις οποίες ανέπτυξαν τους ισχυρισμούς τους.
ΜΕΛΕΤΗΣΕ ΤΗ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ
ΣΚΕΦΤΗΚΕ ΚΑΤΑ ΤΟ ΝΟΜΟ
Η φερόμενη προς συζήτηση και κρίση ενώπιον του παρόντος, αρμοδίου, καθ’ ύλην και κατά τόπον, Δικαστηρίου (άρθρα 19, 22 και 29 ΚΠολΔ), παραπάνω έφεση, ασκήθηκε από την, κατά τα ανωτέρω διαλαμβανόμενα, πρωτοδίκως ηττηθείσα διάδικο νομίμως και εμπροθέσμως με κατάθεση του δικογράφου της στη γραμματεία του εκδόντος την προσβαλλόμενη απόφαση δικαστηρίου στις 12-10-2023 και εντός προθεσμίας δύο (2) ετών από την έκδοση της προσβαλλόμενης απόφασης (29-9-2021), δοθέντος ότι δεν προκύπτει, ούτε οι διάδικοι επικαλούνται επίδοση αυτής (άρθρα 495 – 499, 511, 513 § 1β, 516, 517, 518 § 2 σε συνδυασμό με τη διάταξη του άρθρου 591 §§ 1 εδαφ. α’ και 7 εδαφ. α’ του ΚΠολΔ, όπως αυτές ισχύουν μετά την – κατά περίπτωση – αντικατάσταση και τροποποίησή τους από τις διατάξεις του ν. 4335/2015). Πρέπει, επομένως, η έφεση να γίνει τυπικά δεκτή και να ερευνηθεί, περαιτέρω, κατά το παραδεκτό και βάσιμο των επιμέρους λόγων της, κατά την ειδική διαδικασία που εκδόθηκε η προσβαλλόμενη απόφαση (άρθρο 614 επ. ΚΠολΔ), δεδομένου ότι, για το παραδεκτό της, έχει καταβληθεί και κατατεθεί το, απαιτούμενο από τη διάταξη του άρθρου 495 § 3 ΚΠολΔ, παράβολο [υπ’ αριθμ. κωδ. πληρ. …………… παράβολο, ποσού εκατό (100) ευρώ].
Με την από 5-5-2021 αγωγή της η ενάγουσα, και ήδη εκκαλούσα, εκθέτει ότι έχει στην αποκλειστική κυριότητα, νομή και κατοχή της μια οριζόντια ιδιοκτησία του πρώτου πάνω από το ισόγειο ορόφου σε πολυκατοικία, που βρίσκεται στη Νίκαια Αττικής, επί της οδού ……….., την οποία απέκτησε με το υπ’ αριθμ. ……./23-12-1997 συμβόλαιο γονικής παροχής της συμβολαιογράφου Νίκαιας, …………, το οποίο είναι νομίμως μεταγεγραμμένο στα βιβλία του Υποθηκοφυλακείου Νίκαιας, στον τόμο ….. με αριθμό ……… Ότι, ο εναγόμενος είναι κύριος της οριζόντιας ιδιοκτησίας του δεύτερου πάνω από το ισόγειο ορόφου στην ίδια ως άνω πολυκατοικία. Ότι, με την υπ’ αριθμ. ……../20-11-1985 πράξη σύστασης οριζόντιας ιδιοκτησίας του συμβολαιογράφου Νίκαιας, …….., ορίστηκε ότι η είσοδος στο κλιμακοστάσιο και το εκάστοτε δώμα θα είναι κοινόχρηστη για όλους του ιδιοκτήτες της πολυκατοικίας. Ότι, στο χώρο του κλιμακοστασίου υπάρχει κάθετη αποχετευτική στήλη κατασκευασμένη από πλαστικό σωλήνα 12cm, η οποία αποχετεύει τα λήμματα από τις στάθμες του δεύτερου και του πρώτου ορόφου, καθώς και του ισογείου, οδηγώντας αυτά στον κεντρικό αποχετευτικό αγωγό. Ότι ο εναγόμενος προχώρησε σε αποκοπή της αποχετευτικής στήλης στη στάθμη του δευτέρου ορόφου, με αποτέλεσμα να μην αποχετεύεται το διαμέρισμα της ενάγουσας, κατασκευάζοντας παρανόμως ανεξάρτητη όδευση, που διέρχεται εξωτερικά του κτιρίου, η οποία συνδέεται με τη στήλη αποδρομής των όμβριων υδάτων, προκαλώντας παράλληλα δυσοσμία στο διαμέρισμα της ενάγουσας. Ότι, επίσης, ο εναγόμενος απέκλεισε την ενάγουσα από το κοινόχρηστο δώμα, τοποθετώντας μεταλλική πόρτα στο κλιμακοστάσιο μεταξύ πρώτου και δεύτερου ορόφου, με αποτέλεσμα αυτή να μην έχει πρόσβαση στον ηλιακό θερμοσίφωνα και στον λέβητα θέρμανσης, τα οποία βρίσκονται στο δώμα και στο κλιμακοστάσιο αντίστοιχα. Ότι, ένεκα των παράνομων πράξεων του εναγομένου το ακίνητό της ενάγουσας παραμένει αναξιοποίητο, καθώς δεν μπορεί να το εκμισθώσει. Με βάση το ιστορικό αυτό ζήτησε: α) να υποχρεωθεί ο εναγόμενος να αποκαταστήσει τις στήλες της αποχέτευσης, ήτοι να συνδέσει εκ νέου τα διαμερίσματα της ως άνω πολυκατοικίας με την υφιστάμενη στο χώρο του κλιμακοστασίου κάθετη αποχετευτική στήλη, άλλως να ανεχθεί να γίνει αυτό από την ενάγουσα με δαπάνες του εναγομένου, β) να υποχρεωθεί ο εναγόμενος να αφαιρέσει την παράνομη μεταλλική πόρτα που έχει εγκαταστήσει στο κλιμακοστάσιο μεταξύ πρώτου και δευτέρου ορόφου, άλλως να ανεχθεί να γίνει αυτό από την ενάγουσα με δαπάνη του εναγομένου, γ) να υποχρεωθεί ο εναγόμενος να της καταβάλλει το ποσό των 3.500 ευρώ για απολεσθέντα μισθώματα από τον Αύγουστο του έτους 2020 έως και σήμερα, δ) να υποχρεωθεί ο εναγόμενος να της καταβάλλει το ποσό των 2.450 ευρώ για απολεσθέντα μισθώματα έως την έκδοση της απόφασης του Δικαστηρίου, ε) να υποχρεωθεί ο εναγόμενος να της καταβάλει το ποσό των 2.500 ευρώ ως αποζημίωση λόγω ηθικής βλάβης, στ) να κηρυχθεί η απόφαση προσωρινά εκτελεστή, ζ) να καταδικασθεί ο εναγόμενος σε χρηματική ποινή ύψους 3.000 ευρώ για κάθε παραβίαση του διατακτικού της απόφασης που θα εκδοθεί και η) να καταδικαστεί ο εναγόμενος στη δικαστική της δαπάνη. Επί της αγωγής αυτής το Μονομελές Πρωτοδικείο Πειραιά εξέδωσε αρχικά την υπ’ αριθμ. 1646/2022 απόφασή του, με την οποία κηρύχτηκε απαράδεκτη η συζήτησης της αγωγής για το λόγο ότι δεν τηρήθηκε η προβλεπόμενη στις διατάξεις του άρθρου 3 §§ 1 και 2 του ν. 4640/2019 διαδικασία. Στη συνέχεια, με την από 3-6-2022 κλήση της η ενάγουσα, επανέφερε νομίμως προς συζήτηση την αγωγή, ενώπιον του ανωτέρω Δικαστηρίου, προσκόμισε δε και την από 4-5-2021 έγγραφη ενημέρωση για τη δυνατότητα επίλυσης διαφοράς με διαμεσολάβηση. Μετά τη συζήτηση της αγωγής δε, κατά τη δικάσιμο της 20-10-2022, εκδόθηκε η υπ’ αριθμ. 3249/2023 απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιά, με την οποία απορρίφθηκε η αγωγή ως ουσία αβάσιμη. Κατά της απόφασης αυτής παραπονείται ήδη η ενάγουσα – εκκαλούσα και ζητεί κατ’ ορθή εκτίμηση των διατυπωθέντων στην έφεση αιτημάτων της και των λόγων που εκτίθενται σε αυτήν, οι οποίοι ανάγονται σε εσφαλμένη εφαρμογή του νόμου και πλημμελή εκτίμηση των αποδείξεων, να εξαφανιστεί η προσβαλλόμενη απόφαση και να γίνει δεκτή στο σύνολό της η ένδικη αγωγή.
Από την επανεκτίμηση των καταθέσεων των νομίμως εξετασθέντων μαρτύρων απόδειξης και ανταπόδειξης, στο ακροατήριο της συζήτησης επί της όποιας εξεδόθη η υπ’ αριθμ. 1646/2022 απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιά, από την προσκομιζόμενη με επίκληση από την ενάγουσα υπ’ αριθμ. ……/12-1-2022 ένορκη βεβαίωση της ……., που δόθηκε για την παρούσα δίκη ενώπιον της συμβολαιογράφου Πειραιά, ………., κατόπιν νόμιμης και εμπρόθεσμης κλήτευσης του εναγομένου (βλ. την υπ’ αριθμ. Γ’ ……/7-1-2022 έκθεση επίδοσης της δικαστικής επιμελήτριας του Εφετείου Πειραιά …….), από όλα τα έγγραφα που οι διάδικοι επικαλούνται και προσκομίζουν νόμιμα, λαμβανόμενα υπόψη ως τέτοια, είτε ως αυτοτελή αποδεικτικά μέσα είτε για τη συναγωγή δικαστικών τεκμηρίων, μερικά από τα οποία (έγγραφα) μνημονεύονται κατωτέρω, χωρίς όμως να παραλείπεται κανένα από την ουσιαστική διάγνωση της διαφοράς (ΑΠ 354/2006, ΑΠ 1084/2002 ΝΟΜΟΣ), συμπεριλαμβανομένων και των φωτογραφιών, η γνησιότητα των οποίων δεν αμφισβητείται (άρθρα 444 § 1γ, 448 § 2 και 457 § 4 ΚΠολΔ, ΑΠ 95/2014, ΑΠ 139/2009 ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ), καθώς και από τα διδάγματα της κοινής πείρας που λαμβάνονται υπόψη αυτεπαγγέλτως από το Δικαστήριο (άρθρο 336 § 4 του ΚΠολΔ), αποδείχθηκαν τα ακόλουθα πραγματικά περιστατικά: Η ενάγουσα είναι κυρία ενός διαμερίσματος (οριζόντια ιδιοκτησία) του πρώτου άνω του ισογείου ορόφου κείμενη σε τριώροφη πολυκατοικία, στη Νίκαια Αττικής εντός του σχεδίου πόλεως, σύμφωνα με το υπ΄ αριθμ. …../23-12-1997 συμβόλαιο της συμβολαιογράφου Νίκαιας ……….., νομίμως μεταγεγραμμένο, στο βιβλίο μεταγραφών του Υποθηκοφυλακείου της Νίκαιας στον τόμο … με αριθμό …., με το οποίο συμβόλαιο η ενάγουσα απέκτησε και την κυριότητα του ως άνω ακινήτου, δυνάμει γονικής παροχής, στο οικοδομικό ……., αριθμός ………. και επί της οδού ……….., στην οποία φέρει τον αριθμό …… Αρχικά, το ως άνω οικόπεδο περιήλθε στη κυριότητα της δικαιοπαρόχου της ενάγουσας, με την επ’ αυτού τότε ισόγεια οικεία εκ 2 δωματίων, με το υπ’ αριθμ. ……/1974 παραχωρητήριο της Νομαρχίας Πειραιά, το οποίο έχει νομίμως μεταγραφεί. Εν συνεχεία η δικαιοπάροχος της ενάγουσας, κατεδάφισε τα κτίσματα του ακινήτου και οικοδόμησε τριώροφη οικοδομή, αποτελούμενη από ισόγειο, πρώτο άνω του ισογείου όροφο και δεύτερο άνω του ισογείου όροφο, με τη δε υπ’ αριθμ. ………../20-11-1985 πράξη σύστασης ιδιοκτησίας του συμβολαιογράφου Νίκαιας …….., νομίμως μεταγεγραμμένης, υπήγαγε την παραπάνω οικοδομή στις διατάξεις του ν. 3741/1929, όπως αυτός τροποποιήθηκε και συμπληρώθηκε με το Ν.Δ. 1024/1971 και τα άρθρα 1002 και 1117 ΑΚ. Επιπλέον, με την ως άνω σύσταση οριζόντιας ιδιοκτησίας, ορίστηκε ότι η είσοδος στο κλιμακοστάσιο και το εκάστοτε δώμα (ταράτσα), θα είναι κοινόχρηστα για όλες τις οριζόντιες ιδιοκτησίες του ακινήτου. Στο χώρο του κλιμακοστασίου της ως άνω τριώροφης οικοδομής δε, υφίσταται κάθετη αποχετευτική στήλη, κατασκευασμένη από πλαστικό σωλήνα 12 cm, που αποχετεύει τα λύματα από τις στάθμες του Β και του Α ορόφου και ισογείου οδηγώντας αυτά με κατάλληλη όδευση στον κεντρικό αποχετευτικό αγωγό. Η ενάγουσα ισχυρίζεται ότι το καλοκαίρι του 2020 αποφάσισε να εκμισθώσει την ως άνω οικία στον Κορυδαλλό, λόγω προστριβών και εντάσεων στη σχέση της με τον εναγόμενο. Ότι ενώ περί τα τέλη Ιουλίου του έτους 2020, είχε εγκαταλείψει το ως άνω ακίνητο, που χρησιμοποιείτο ως κύρια κατοικία της, μέχρι τότε, και προετοιμαζόταν για να το εκμισθώσει, ο εναγόμενος, προκειμένου να την αποτρέψει την εκμίσθωση του ακινήτου της, προχώρησε στην αποκοπή της αποχετευτικής στήλης στη στάθμη του δεύτερου ορόφου, με αποτέλεσμα να μην αποχετεύεται το διαμέρισμα της, ενώ ο εναγόμενος συνέχισε να αποχετεύεται παρανόμως με ανεξάρτητη όδευση που διέρχεται εξωτερικά του κτιρίου παρά τη μεσοτοιχία αυτού, ενώνοντας την αποχέτευσή του με τη στήλη αποδρομής των όμβριων υδάτων, προκαλώντας μάλιστα κατά αυτό τον τρόπο και έντονη δυσοσμία στο διαμέρισμά της. Ότι αν υπάρξει κάποιο πρόβλημα στην παράνομη αποχέτευση του, τα λύματά του θα εξέλθουν στο δικό της μπαλκόνι, ενώ ήδη παράνομα οι αποχετεύσεις ξεθυμαίνουν στο μπαλκόνι της, προκαλώντας δυσοσμία. Με το αγωγικό δε δικόγραφο αιτήθηκε να υποχρεωθεί ο εναγόμενος να αποκαταστήσει τις στήλες της αποχέτευσης, ήτοι να συνδέσει εκ νέου τα διαμερίσματα της ως άνω πολυκατοικίας με την υφιστάμενη στο χώρο του κλιμακοστασίου κάθετη αποχετευτική στήλη, άλλως να ανεχθεί να γίνει αυτό από την ενάγουσα με δικές του δαπάνες. Με τον πρώτο λόγο έφεσης η ενάγουσα – εκκαλούσα ισχυρίζεται ότι έσφαλλε η πρωτόδικη απόφαση, διότι έκανε δεκτό ότι υπήρχε συμφωνία των διαδίκων για τη δημιουργία δεύτερης διακλάδωσης για την οικοδομή, αν και τούτο ρητά απαγορεύεται από το νόμο και συγκεκριμένα από το άρθρο 4 § 1 Π.Δ. 6/1986 [(σημ. έχει καταργηθεί με το άρθρο 19 § 4 της ΥΑ Δ16γ/010/178 (ΦΕΚ Β 846/6-5-2009)]. Επικαλείται δε, ότι δεν δύναται να υπάρχει συμφωνία αντίθετη σε απαγορευτική διάταξη νόμου, καθώς κάθε τέτοια συμφωνία είναι άκυρη και ζητεί να γίνει δεκτό το πρώτο ως άνω αίτημα της αγωγής της.
Κατά τη διάταξη του άρθρου 106 ΚΠολΔ, το δικαστήριο ενεργεί μόνο ύστερα από αίτηση διαδίκου και αποφασίζει με βάση τους πραγματικούς ισχυρισμούς, που προτείνουν και αποδεικνύουν οι διάδικοι και τις αιτήσεις, που υποβάλλουν, εκτός αν ο νόμος ορίζει διαφορετικά, κατά τη διάταξη δε του άρθρου 111 § 2 ΚΠολΔ, κύρια ή παρεμπίπτουσα αίτηση για δικαστική προστασία δεν μπορεί να εισαχθεί στο δικαστήριο χωρίς να τηρηθεί προδικασία, εκτός αν ο νόμος ορίζει διαφορετικά. Περαιτέρω κατά τη διάταξη του άρθρου 224 ΚΠολΔ, είναι απαράδεκτη η μεταβολή της βάσης της αγωγής, επιτρέπεται, όμως, στον ενάγοντα, με τις κατατιθέμενες, κατά το άρθρ. 237 § 1 του ίδιου Κώδικα, προτάσεις του στο πρωτοβάθμιο δικαστήριο, να συμπληρώσει, διευκρινίσει ή να διορθώσει τους ισχυρισμούς του, αρκεί να μη μεταβάλλεται έτσι η βάση της αγωγής του. Ως βάση της αγωγής, της οποίας δεν επιτρέπεται η μεταβολή, νοείται η ιστορική βάση αυτής, ήτοι το σύνολο των γεγονότων (πραγματικών περιστατικών) επί των οποίων θεμελιώνεται το αίτημα αυτής (Ολ. ΑΠ 2/1994, ΑΠ 1152/2017 Νόμος), [ανεξαρτήτως του δοθέντος από τους διαδίκους νομικού χαρακτηρισμού], χωρίς την επίκληση των οποίων δεν είναι εφικτή η διάγνωση της επίδικης έννομης σχέσης (ΑΠ 1152/2017, ΑΠ 1087/2014, ΑΠ 460/2013 ΝΟΜΟΣ). Μεταβολή της ιστορικής βάσης της αγωγής, η οποία επάγεται το κατά τα ανωτέρω απαράδεκτο, αποτελεί η προσθήκη νέων περιστατικών, παλαιότερων ή οψιγενών, με τα οποία τροποποιείται ή αντικαθίσταται η ιστορική βάση της αγωγής με άλλη ή προστίθεται στην αγωγή και νέα ιστορική βάση (ΑΠ 1152/2017 ό.π., ΑΠ 1183/2015 ΝΟΜΟΣ). Τέλος ενόψει των διατάξεων των άρθρων 111 § 2, 216 § 1α και 224 του ΚΠολΔ, στους ισχυρισμούς που μπορεί να προταθούν παραδεκτά για πρώτη φορά στο Εφετείο, σύμφωνα με το άρθρο 527 ΚΠολΔ, δεν περιλαμβάνονται εκείνοι που απαρτίζουν κατά το νόμο την ιστορική βάση της αγωγής (ΑΠ 274/2018, ΕφΔωδ 65/2020 ΝΟΜΟΣ, ΕφΘεσ 323/2017, Αρμ. 2017/248).
Στην προκειμένη περίπτωση η επικαλούμενη, ως άνω, ακυρότητα της συμφωνίας των διαδίκων, δεν αποτελεί στοιχείο της βάσης της αγωγής και η ενάγουσα- εκκαλούσα δεν δύναται να συμπληρώσει τον αρχικό αγωγικό ισχυρισμό, αναφέροντας – προσθέτοντας τούτο. Η ενάγουσα – εκκαλούσε όφειλε να εκθέσει στο αγωγικό δικόγραφο με σαφήνεια και πληρότητα τα πραγματικά περιστατικά που θεμελιώνουν την ακυρότητα, τα οποία αποτελούν στοιχεία της βάσης της αγωγής που στηρίζουν το αντίστοιχο αίτημα για αναγνώριση ακυρότητας, χωρίς να είναι δυνατή μεταγενέστερα, κυρίως δε ενώπιον του Εφετείου, η συμπλήρωση και η επίκληση λόγου ακυρότητας που δεν εμπεριέχεται στη βάση της αγωγής. Εν προκειμένου, ουδόλως αναφέρθηκε στο δικόγραφο της αγωγής ότι υπήρχε συμφωνία μεταξύ των διαδίκων, η οποία αντίκειται σε διατάξεις νόμου και, ως εκ τούτου, είναι άκυρη και πρέπει να αναγνωριστεί αυτή η ακυρότητα, αλλά, αντιθέτως, η ενάγουσα επικαλέστηκε, ότι, μονομερώς, ο εναγόμενος προχώρησε σε αποκοπή της αποχετευτικής στήλης στη στάθμη του δεύτερου ορόφου με αποτέλεσμα να μην αποχετεύεται το διαμέρισμα του πρώτου ορόφου, ιδιοκτησίας της, και αιτήθηκε, όπως προαναφέρθηκε, να υποχρεωθεί ο εναγόμενος να αποκαταστήσει τις στήλες της αποχέτευσης. Συνεπώς, τα αναφερόμενα στον πρώτο λόγο έφεσης αποτελούν μεταβολή της βάσης, αλλά και του αιτήματος της αγωγής και ο λόγος αυτός έφεσης κρίνεται απορριπτέος.
Περαιτέρω, από τα προαναφερόμενα αποδεικτικά μέσα, αποδείχτηκε, ότι από ετών υπήρχε πρόβλημα υπερχείλισης και δυσοσμίας στο φρεάτιο ελέγχου αποχέτευσης λυμάτων στην ως άνω οικοδομή, κυρίως δε στο διαμέρισμα του ισογείου, στο οποίο διαμένει η 94χρονη κατάκοιτη μητέρα των διαδίκων. Ο εναγόμενος δε, με επιστολή του προς την ενάγουσα, ήδη από τις 13-5-2019, της εφιστούσε την προσοχή για το εν λόγω ζήτημα και την καλούσε να συνδράμουν οικονομικά, από κοινού, για την επίλυση του. Εν συνεχεία, σε ημερομηνία που δεν προκύπτει, ανατέθηκε στον μηχανικό ………… η σύνταξη μελέτης για την επίλυση του προβλήματος, ο οποίος αναφέρει τα εξής: «Κατά την επίσκεψή μου σε ισόγειο διαμέρισμα επί της οδού ……………. στη Νίκαια, της ιδιοκτησίας …………, διαπίστωσα ότι υπάρχει πρόβλημα υπερχείλισης και δυσοσμίας στο φρεάτιο ελέγχου αποχέτευσης λυμάτων, το οποίο βρίσκεται στο χωλλ έξω από το WC. Εκεί δε καταλήγουν και τα λύματα του 1ου και 2ου ορόφου της τριπλοκατοικίας. Από αυτό το φρεάτιο και σε βάθος 80 cm (ογδόντα εκατοστά) περίπου, ξεκινά η κεντρική σωλήνα αποχέτευσης και σε μήκος του διαδρόμου υπόγεια έξωθεv της οικίας, όπου και καταλήγει στο φρεάτιο αποχέτευσης της ΕΥΛΑΠ σε βάθος 2 (δύο) μέτρων περίπου. Το μήκος της διαδρομής του σωλήνα είναι 9 (εννέα) μέτρα. Το φρεάτιο εντός του διαμερίσματος λόγω παλαιότητας του δικτύου έχει διαβρωθεί πλήρως. Η συχνή παρέμβαση των συνεργείων αποφράξεων έχει προκαλέσει ζημίες, με αποτέλεσμα να διαλύεται μόνο του εσωτερικά. Για τους λόγους αυτούς απαιτείται η αντικατάσταση του φρεατίου με σύγχρονα υλικά PVC ή ΡΡ και με εκσκαφή από το διάδρομο εντός έως και εξωτερικά του ισογείου. Η ανωτέρω εργασία δεν επιτρέπεται όμως από το μηχανικό γιατί επεμβαίνουμε στα θεμέλια της οικοδομής. Για το λόγο αυτό προτείνεται η τοποθέτηση και η χρήση ηλεκτρικής αντλίας λυμάτων για το ισόγειο, έστω και προσωρινά.» Ο ίδιος υδραυλικός χορήγησε, έγγραφη προσφορά, που αφορούσε στην αγορά και στην τοποθέτηση της εν λόγω αντλίας, συνολικού κόστους 992 ευρώ. Εν συνεχεία και δοθέντος ότι η κατάσταση δεν μεταβλήθηκε, οι διάδικοι συμφώνησαν να αλλάξουν τις σωληνώσεις και να τις περάσουν από τον εξωτερικό τοίχο της οικοδομής, καθώς αυτή η λύση προτάθηκε ως η μόνη τεχνικά εφικτή. Μάλιστα, ο υδραυλικός που θα την αναλάμβανε, ονόματι …………, παρέδωσε έγγραφη προσφορά του, στις 18-9-2020, απευθυνόμενη σε αμφότερους τους διαδίκους, στην οποία αναφέρει: «για την αλλαγή όδευσης στις σωλήνες αποχέτευσης από το κλιμακοστάσιο 1ου και 2ου εξωτερικά στον γειτονικό τοίχο της οικοδομής προς το κεντρικό φρεάτιο της αποχέτευσης που βρίσκεται στην πίσω γωνία της οικοδομής μας το κόστος εργασίας και προμήθειας υλικών ανέρχεται στο ποσό των 600 ευρώ». Ωστόσο, η ενάγουσα υπαναχώρησε από την απόφασή της να συνδράμει οικονομικά και ο εναγόμενος έδωσε εντολή αλλαγής όδευσης των σωληνώσεων του δικού του διαμερίσματος και αποχέτευσης του δικτύου αποχέτευσης του ισογείου από τα υπόλοιπα διαμερίσματα, καθώς τούτο ήταν επιβεβλημένο για λόγους υγιεινής. Ουδόλως δε αποδείχτηκε ότι η πιο πάνω ενέργεια του εναγόμενου προκάλεσε προβλήματα δυσοσμίας στο διαμέρισμα της ενάγουσας. Επιπλέον, δεν αποδεικνύεται ότι η ενάγουσα επρόκειτο να εκμισθώσει τον χώρο σε τρίτον, αντί μηνιαίου μισθώματος 350 ευρώ και ότι η μίσθωση αυτή ματαιώθηκε, λόγω της υπαίτιας συμπεριφοράς, κατά τα ανωτέρω, του εναγομένου. Ειδικότερα, δεν προσκομίζεται σύμβαση μεσιτείας ούτε υπογράφεται από κάποιον υποψήφιο μισθωτή αντίστοιχη σύμβαση προς τη μεσίτρια ……….. Ακόμη η τελευταία αναφέρει στην από 12-1-2022 ένορκη βεβαίωσή της «…Με δεδομένη την οικονομική συγκυρία και την τοπική κτηματαγορά, βγήκε αναγγελία ενοικίασης στα 350 ευρώ, το μήνα. Η ανταπόκριση υποψηφίων μισθωτών, ήταν άμεση. Στις 5-8-2020 και στις 6-8-2020 έκανα υποδείξεις στο ακίνητο. Ήμουν πολύ κοντά στο να πετύχω την κατάρτιση μισθωτικής σύμβασης όταν η κυρία ……… με πληροφόρησε ότι έγινε βίαιη αποκοπή του σωλήνα αποχέτευσης του διαμερίσματος κατά δήλωσή της από τους ιδιοκτήτες του ισογείου. Η κυρία ………., απώλεσε κατόπιν των ανωτέρω, ένα σταθερό μηνιαίο εισόδημα, το οποίο θα της επέτρεπε να κάνει απόσβεση στα χρήματα που επένδυσε». Από τα ανωτέρω δεν αποδεικνύεται ότι πλήττεται από δυσοσμία στο διαμέρισμα της ενάγουσας, ούτε προκύπτει αιτιώδης συνάφεια μεταξύ της αποσύνδεσης του αποχετευτικού δικτύου της διαμερίσματός της και της απόφασης των υποψηφίων μισθωτών να μην το μισθώσουν. Επισημαίνεται ότι, σχετικά με την αναφερόμενη ανωτέρω σύνταξη μελέτης του μηχανικού ……., τούτη λαμβάνεται υπόψη, παρότι στερείται ημεροχρονολογίας, καθώς τούτο δεν είναι απαραίτητη προϋπόθεση για την αποδεικτική του δύναμη, κατ’ άρθρο 443 ΚΠολΔ, οι ισχυρισμοί δε της εκκαλούσας ότι χρησιμοποιείται «νομική γλώσσα», αλυσιτελώς προβάλλονται, καθότι, πέραν του ότι στο κείμενο δεν περιέχονται νομικοί όροι, είναι χειρόγραφο, γραμμένο και υπογεγραμμένο από τον συντάκτη του. Επιπλέον, αναφορικά με τις αιτιάσεις της εκκαλούσας, για τον λόγο ότι το πρωτόδικο Δικαστήριο έκρινε ότι ο μάρτυρας απόδειξης είναι αναξιόπιστος, επειδή του αποδόθηκε η φράση «Δεν πειράζει έχει ξύδι έξω πάρτε ένα μπουκάλι να πιείτε αν σας εξοργίζω», ενώ, στην πραγματικότητα η ως άνω φράση ειπώθηκε από τον πληρεξούσιο δικηγόρο, αυτές δεν έχουν ουσιώδη έρεισμα. Πράγματι, από προφανή παραδρομή αναφέρεται στην εκκαλουμένη ότι την προαναφερόμενη φράση τη διατύπωσε ο μάρτυρας απόδειξης, αυτό όμως δεν συνδέεται με το συμπέρασμα της εκκαλουμένης περί αναξιοπιστίας του, αφού σε το Δικαστήριο οδηγήθηκε σε αυτό το συμπέρασμα από τη συνεκτίμηση των δύο μαρτυρικών καταθέσεων και των λοιπών αποδεικτικών μέσων. Κατόπιν τούτων, πρέπει να απορριφθούν ο δεύτερος και τρίτος λόγος της υπό κρίση έφεσης, οι οποίοι, ουσιαστικά, αφορούν σε κακή εκτίμηση των αποδείξεων. Το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο που δέχθηκε όσα και το παρόν και απέρριψε την αγωγή ορθά ερμήνευσε και εφήρμοσε τον νόμο, ελλείψει δε άλλου λόγου έφεσης, πρέπει η τελευταία να απορριφθεί κατ’ ουσίαν, στο σύνολό της. Η εκκαλούσα πρέπει να καταδικαστεί στην πληρωμή των δικαστικών εξόδων του εφεσίβλητου, για τον παρόντα βαθμό δικαιοδοσίας, λόγω της ήττας της (άρ.176, 183 ΚΠολΔ), για τον ίδιο δε λόγο πρέπει να διαταχθεί η εισαγωγή του παράβολου, που προκαταβλήθηκε κατά την κατάθεση της έφεσης από αυτήν, στο Δημόσιο Ταμείο (άρθρ. 495 § 4 ΚΠολΔ), όπως ειδικότερα ορίζεται στο διατακτικό της παρούσας απόφασης.
ΠΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ
ΔΙΚΑΖΕΙ την έφεση αντιμωλία των διαδίκων.
ΔΕΧΕΤΑΙ τυπικά και ΑΠΟΡΡΙΠΤΕΙ αυτήν κατ’ ουσίαν.
ΚΑΤΑΔΙΚΑΖΕΙ την εκκαλούσα στην πληρωμή των δικαστικών εξόδων του εφεσίβλητου, τα οποία ορίζει στο ποσό των εξακοσίων (600) ευρώ.
ΔΙΑΤΑΣΣΕΙ την εισαγωγή του παράβολου, που έχει προκαταβληθεί από την εκκαλούσα, στο Δημόσιο Ταμείο.
KPIΘHKE, αποφασίσθηκε και δημοσιεύθηκε σε έκτακτη δημόσια συνεδρίαση στο ακροατήριό του, χωρίς την παρουσία των διαδίκων και των πληρεξουσίων δικηγόρων τους στον Πειραιά, στις 19.4.2024
Η ΔΙΚΑΣΤΗΣ H ΓPAMMATEAΣ