ΕΦΕΤΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΩΣ
Αριθμός απόφασης 189/2024
ΤΟ ΜΟΝΟΜΕΛΕΣ ΕΦΕΤΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΩΣ
Αποτελούμενο από τον δικαστή, Ηλία Σταυρόπουλο, εφέτη, τον οποίο όρισε ο πρόεδρος του τριμελούς συμβουλίου διοίκησης του Εφετείου Πειραιώς και τη γραμματέα, Κ.Σ.
Συνεδρίασε δημόσια στο ακροατήριο του στις …….. για να δικάσει την υπόθεση μεταξύ:
Του εκκαλούντος: …………, ο οποίος εκπροσωπήθηκε από την πληρεξούσια δικηγόρο, Θεοδώρα Μαζαράκη.
Της εφεσίβλητης : Ανώνυμης εταιρείας με την επωνυμία «…………», και με τον διακριτικό τίτλο «……….», πρώην «………» με έδρα το ……….. Αττικής, ως νομίμως εκπροσωπείται, η οποία εκπροσωπήθηκε από την πληρεξούσια δικηγόρο, Αικατερίνη Κασνάκη.
Ο εκκαλών άσκησε την με αρ. κατ. ………/2023 ανακοπή προς το Μονομελές Πρωτοδικείο Πειραιά, το οποίο με την με αρ. 3837/2023 απόφασή του την απέρριψε.
Την οριστική αυτή απόφαση προσέβαλε ο ανακόπτων με την με αρ. κατ. ……./2024 έφεση προς το δικαστήριο τούτο, η οποία ορίστηκε (με την με αρ. ………/2024 έκθ. κατ. Εφετείου Πειραιώς) να συζητηθεί τη δικάσιμο που αναφέρεται στην αρχή.
Οι πληρεξούσιες δικηγόροι των διαδίκων αναφέρθηκαν στις προτάσεις που κατέθεσαν και ζήτησαν να γίνουν δεκτές.
ΜΕΛΕΤΗΣΕ ΤΗ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ ΚΑΙ
ΣΚΕΦΤΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ
Η υπό κρίση έφεση ασκήθηκε νομοτύπως και εμπροθέσμως (ΚΠολΔ 518 παρ. 2) και κατατέθηκε και το σχετικό παράβολο (ηλεκτρ. παράβολο ……………/2024). Είναι συνεπώς τυπικά δεκτή και πρέπει να εξεταστεί περαιτέρω κατ’ ουσίαν.
Με την πρωτοδίκως κριθείσα ανακοπή ο εκκαλών (ανακόπτων) ζήτησε να ακυρωθεί η με αρ. ………../15.6.2023 έκθεση αναγκαστικής κατάσχεσης ακινήτου του δικ. επιμ. ……………, η οποία επιβλήθηκε επιμελεία της εφεσίβλητης (καθ’ ης), με βάση τη ………../2013 διαταγή πληρωμής του δικαστή του Μονομελούς Πρωτοδικείου Αθηνών. Το πρωτοβάθμιο δικαστήριο με την εκκαλουμένη απέρριψε την ανακοπή. Εναντίον αυτής της απόφασης παραπονείται ο εκκαλών με την έφεση για εσφαλμένη εφαρμογή του νόμου και πλημμελή εκτίμηση των αποδείξεων και ζητά την εξαφάνισή της προκειμένου να γίνει δεκτή η ανακοπή και ακυρωθεί η πράξη εκτέλεσης. Επίσης με το δικόγραφο της έφεσης ζητεί την αναστολή εκτέλεσης της έκθεσης αναγκαστικής εκτέλεσης μέχρι την έκδοση απόφασης επί του ενδίκου μέσου, επειδή διαφορετικά θα υποστεί ανεπανόρθωτη βλάβη (ΚΠολΔ 938 παρ. 2).
Ειδικότερα, με τον πρώτο λόγο της ανακοπής, που επαναφέρει με τον πρώτο λόγο της έφεσης, ο ανακόπτων εκκαλών ζήτησε την ακύρωση της με αρ. ……./15.6.2023 έκθεση αναγκαστικής κατάσχεσης ακινήτου του δικ. επιμ. ……….., επειδή σε αυτήν ορίστηκε ο πλειστηριασμός, κατά παράβαση της διατάξεως του άρθρου 954 παρ. 2 του ΚΠολΔ, που ορίζει ότι ο πλειστηριασμός ορίζεται υποχρεωτικά επτά μήνες από την ημέρα περάτωσης της κατάσχεσης έως οκτώ μήνες κατ’ ανώτατο όριο και όρισε ημέρα πλειστηριασμού την 19.1.2024, υπολογίζοντας και το μήνα Αύγουστο, που δεν θα έπρεπε, κατ’ ανάλογη εφαρμογή της διάταξης του άρθρου 147 παρ. 2 ΚΠολΔ, αφού κατά τον μήνα αυτόν δεν δύναται να γίνει καμία πράξη εκτέλεσης (ΚΠολΔ 940Α). Ο λόγος αυτός ανακοπής είναι μη νόμιμος, γιατί από τις διατάξεις των άρθρων 940Α και 147 παρ. 2 ΚΠολΔ, δεν συνάγεται ότι ο μήνας Αύγουστος δεν υπολογίζεται στην προπαρασκευαστική προθεσμία του άρθρου 954 παρ. 2 ΚΠολΔ. Τα ίδια που δέχθηκε το πρωτοβάθμιο δικαστήριο δεν έσφαλε ως προς την εφαρμογή του νόμου.
Με το δεύτερο λόγο της ανακοπής, που επαναφέρει με το δεύτερο λόγο της έφεσης, ο εκκαλών ζήτησε να ακυρωθεί η αναγκαστική κατάσχεση γιατί η καθ’ ης εφεσίβλητη δεν νομιμοποιείται ενεργητικά ως μη δικαιούχος διάδικος να ξεκινήσει τη διαδικασία της εκτέλεσης. Με τον τρίτο λόγο της ανακοπή, που επαναφέρει με σχετικό λόγο έφεσης, ο εκκαλών ζήτησε να ακυρωθεί η αναγκαστική κατάσχεση επειδή η καθ’ ης καταχρηστικά ξεκίνησε τη διαδικασία της αναγκαστικής εκτέλεσης, ενόψει του ότι, μετά από προσωρινή διαταγή του του ειρηνοδίκη Πειραιά στα πλαίσια κατάθεσης αίτησης του ν. 3869/2010, κατέβαλε για την ικανοποίηση απαιτήσεων των εμπραγμάτως εξασφαλισμένων δανειστών της, μεταξύ αυτών και αυτής της απαίτησης της καθ’ ης, το συνολικό ποσό των 73.031,01 ευρώ και ότι μετά την απόρριψη της αίτησης του ν. 3869/2010 με την 867/2022 απόφαση του Ειρηνοδικείου Πειραιά, άσκησε έφεση που ακόμη εκκρεμεί. Επίσης, επειδή δεν έχει διαχωρίσει στην επιταγή το ακριβές ποσό των οφειλομένων τόκων και επειδή η αξία των κατασχεμένων ακινήτων του (ύψους 428.500 ευρώ) είναι δυσανάλογα μεγαλύτερη του μέρους της απαίτησης της καθ’ ης για την οποία επιβλήθηκε η κατάσχεση (ύψους 42.141 ευρώ). Σημειώνεται ότι επιβλήθηκε η προσβαλλόμενη κατάσχεση, ενώ ήδη εκκρεμεί ενώπιον του Μονομελούς Πρωτοδικείου Αθηνών η με αρ. κατ. ……../2023 ανακοπή κατά της 16.5.2023 επιταγής προς εκτέλεση (ΚΠολΔ 933), ενώ επί της με αρ. κατ. ………/2013 ανακοπής κατά του εκτελεστού τίτλου που επιστηρίζει την επίδικη εκτέλεση, ήτοι της υπ’ αρ. ………./2013 διαταγής πληρωμής του δικαστή του Μονομελούς Πρωτοδικείου Αθηνών (ΚΠολΔ 632), εκδόθηκαν η 5085/2015 απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου Αθηνών και (κατόπιν εφέσεως εναντίον της) η 5657/2023 απόφαση του Μονομελούς Εφετείου Αθηνών που απέρριψαν αυτήν (την ανακοπή) για τυπικό λόγο (απαράδεκτη λόγω αοριστίας). Επομένως από τις τελευταίες αποφάσεις δεν παράγεται ουσιαστικό δεδικασμένο ως προς τον τίτλο που να αποκλείει την μεταγενέστερη προβολή λόγων κατά της απαίτησης με σχετική ανακοπή (ΚΠολΔ 933) στο στάδιο της αναγκαστικής εκτέλεσης.
Σε σχέση με τον λόγο της ανακοπής που αφορά την καταχρηστικότητα της επιβολής κατάσχεσης σε ακίνητα αξίας δυσανάλογα μεγάλης σε σχέση με το ύψος της χρηματικής απαίτησης για την ικανοποίηση της οποίας επιβλήθηκε, αυτός κρίνεται αόριστος, γιατί η επιβολή κατάσχεσης σε περισσότερα αντικείμενα από όσα χρειάζονται για να ικανοποιηθεί η απαίτηση και τα έξοδα δεν αποτελεί προφανή υπέρβαση των ορίων της καλής πίστης, των χρηστών ηθών και του κοινωνικού και οικονομικού σκοπού του δικαιώματος, αλλά δίνει το δικαίωμα στον καθ’ ου η εκτέλεση να ζητήσει με σχετική ανακοπή του τον περιορισμό της κατάσχεσης στα απαραίτητα, κατ’ άρθρο 951 παρ. 2 ΚΠολΔ (ΑΠ 551/2005 δημ ΝΟΜΟΣ), προσδιορίζοντας ταυτόχρονα το στοιχείο που θα περιοριστεί η κατάσχεση και την αξία του, καθώς και αν υπάρχουν και άλλοι δανειστές προνομιούχοι (γενικοί ή ειδικοί) ή μη που πρόκειται να αναγγελθούν για να ικανοποιηθούν, ενόψει του ότι ο εκκαλών συνομολογεί ότι οφείλει σε περισσότερους δανειστές (στην αίτηση του ν. 3869/2010), περιστατικά τα οποία όμως δεν αναφέρονται στην υπό κρίση ανακοπή και τα ίδια δεχόμενο το πρωτοβάθμιο δικαστήριο με την εκκαλουμένη, ως προς την απόρριψη αυτού του λόγου, δεν έσφαλε ως προς την εφαρμογή και ερμηνεία του νόμου.
Σε σχέση με τους λοιπούς λόγους καταχρηστικότητας που επικαλείται ο εκκαλών και σε σχέση με το λόγο περί έλλειψη ενεργητικής νομιμοποίησης της καθ’ ης, οι οποίοι αφορούν την απαίτηση για την οποία επιβλήθηκε η κατάσχεση, αυτοί όλοι έχουν προβληθεί με την με αρ. …………/2023 ανακοπή κατά της 16.5.2023 επιταγής προς εκτέλεση της ίδιας διαταγής πληρωμής (……./2013), με βάση την οποία επιβλήθηκε η προσβαλλόμενη αναγκαστική κατάσχεση ακινήτου, η οποία (ανακοπή) ασκήθηκε προγενέστερα από την επίδικη ανακοπή (βλ. την …………/16.6.2023 έκθεση επίδοσης του δικ. επιμ. …………..) και εκκρεμεί ενώπιον του Μονομελούς Πρωτοδικείου Αθηνών. Με την υπό κρίση ανακοπή, κατ’ ορθή εκτίμηση του περιεχομένου της, δεν επαναπροβάλλονται οι λόγοι αυτοί ως αυτοτελείς λόγοι ακυρότητας της επιβληθείσας κατάσχεσης, αφού τούτο προσκρούει σε δικονομικό απαράδεκτο (ΚΠολΔ 935, όπως τροποποιήθηκε με τη διάταξη του άρθρου 19 παρ. 2 του Ν. 4055/12.3.2012), αλλά με αυτήν ζητείται η ακύρωση της επίδικης κατάσχεσης, ακριβώς επειδή επιβλήθηκε για την ικανοποίηση απαίτησης, που έχει προσβληθεί για λόγους ακυρότητας με την προγενέστερη ανακοπή κατά της επιταγής που αναφέρεται στο δικόγραφο. Και τούτος ο λόγος προβάλλεται παραδεκτά και είναι νόμιμος. Διαφορετικά, αν δηλαδή δεν μπορούσε να προταθεί αυτός ο λόγος, η καθ’ ης η εκτέλεση, η οποία έχει ήδη ασκήσει ανακοπή κατά της επιταγής προς εκτέλεση για λόγους (τυπικούς και ουσιαστικούς) που αφορούν την απαίτηση, εμπρόθεσμα, δεν θα μπορούσε να προτείνει με ανακοπή κανέναν άλλο λόγο εναντίον της επίδικης κατάσχεσης που επέβαλε η επισπεύδουσα εφεσίβλητη, παρά την εκκρεμοδικία της προγενέστερης ανακοπής, αφού αυτή καθαυτή (η εκκρεμοδικία) δεν αποτελεί τυπικό εμπόδιο στη συνέχιση της διαδικασίας της αναγκαστικής εκτέλεσης, αφήνοντας έτσι στο απυρόβλητο την κατάσχεση, η οποία θα εξακολουθούσε να ισχύει και θα οδηγούσε σε πλειστηριασμό του ακινήτου, αν δεν ανακοπτόταν, ακόμη και αν τελικά ακυρωνόταν η επιταγή, δεκτής γενομένης των προγενέστερης εκκρεμούς ανακοπής. Μετά ταύτα, η συζήτηση της υπό κρίση ανακοπής, ως προς τους ως άνω λόγους που έχει να κάνει με την εκκρεμοδικία της προγενέστερης ασκηθείσας ανακοπής κατά της επιταγής (προηγούμενου σταδίου της εκτέλεσης) με βάση τους ως άνω λόγους, έπρεπε να αναβληθεί κατ’ άρθρο 249 ΚΠολΔ μέχρι τελεσιδίκου πέρατος της δίκης επί της ως άνω προγενέστερης ανακοπής, που εκκρεμεί ενώπιον του Μονομελούς Πρωτοδικείου Αθηνών, από το αποτέλεσμα της οποίας εξαρτάται η εγκυρότητα ή μη της επίδικης κατάσχεσης. Το πρωτοβάθμιο δικαστήριο που απέρριψε τους ως άνω λόγους της ανακοπής, ως απαραδέκτως προβαλλόμενους κατ’ άρθρο 935 ΚΠολΔ, το δε λόγο περί καταχρηστικότητας με βάση την αίτηση του ν. 3869/2010, ως μη νόμιμο, έσφαλε στην εφαρμογή του νόμου, ως προς την εκτίμηση του δικογράφου της ανακοπής, αφού παρείδε το αίτημα αυτής για ακύρωση της κατάσχεσης ενόψει της προγενέστερης ασκηθείσας ανακοπής κατά της επιταγής προς εκτέλεση για τους ως άνω λόγους που αφορούσαν την απαίτηση. Πρέπει, επομένως, να γίνει εν μέρει δεκτή η έφεση, να εξαφανιστεί η υπόθεση ως προς τα ως άνω κεφάλαια των ως άνω λόγων ανακοπής (ενεργητικής νομιμοποίησης της εφεσίβλητης, καταχρηστικότητας βάσει της αίτησης του ν. 3869/2010 και του προσδιορισμού στην επιταγή των οφειλομένων τόκων), που αποτελούν λόγους της προγενέστερης εκκρεμούς ανακοπής και, στη συνέχεια, να αναβληθεί η συζήτηση της υπόθεσης μέχρι τελεσιδίκου πέρατος της δίκης επί της προγενέστερης ασκηθείσας ανακοπής. Τέλος πρέπει να επιστραφεί το παράβολο της έφεσης στον καταθέσαντα.
Σε σχέση με το αίτημα για αναστολή της εκτέλεσης της επίδικης αναγκαστικής κατάσχεσης λόγω ανεπανόρθωτης βλάβης που θα υποστεί ο εκκαλών, αν συνεχιστεί, που υποβλήθηκε με το δικόγραφο της έφεσης, μέχρις εκδόσεως οριστικής απόφασης επ’ αυτής, αυτό πρέπει να γίνει δεκτό, διότι συντρέχουν οι τυπικές και ουσιαστικές προϋποθέσεις του νόμου, ενόψει της μερικής εξαφάνισης της εκκαλουμένης και της αναβολής της συζήτησης μέχρι τελεσιδίκου πέρατος προγενέστερης εκκρεμούσης σε άλλο δικαστήριο ανακοπής.
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ
Δικάζει αντιμωλία των διαδίκων.
Δέχεται την έφεση μόνο για εκείνα τα κεφάλαια της εκκαλουμένης, τα οποία αναφέρονται στο σκεπτικό, και απορρίπτει την έφεση κατά τα λοιπά.
Εξαφανίζει την 3837/2023 απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιά, κατά τα πιο πάνω κεφάλαια, που έγινε δεκτή η έφεση.
Δικάζει την ανακοπή ως προς τα ως άνω κεφάλαια των λόγων.
Αναβάλλει τη συζήτηση, κατ’ άρθρο 249 ΚΠολΔ, μέχρι τελεσιδίκου πέρατος της δίκης επί της ως άνω προγενέστερης ανακοπής (με αρ. κατ. …………./2023), που εκκρεμεί ενώπιον του Μονομελούς Πρωτοδικείου Αθηνών.
Διατάσσει την επιστροφή του παραβόλου της έφεσης στον καταθέσαντα αυτό.
Δέχεται την αίτηση αναστολής.
Αναστέλλει την εκτέλεση της με αρ. ……./15.6.2023 έκθεσης αναγκαστικής κατάσχεσης ακινήτου του δικ. επιμ. …………, μέχρι έκδοσης οριστικής απόφασης επί της έφεσης.
Κρίθηκε, αποφασίστηκε και δημοσιεύτηκε, με απόντες τους διαδίκους και τους πληρεξουσίους δικηγόρους, στον Πειραιά, στις 25 Απριλίου 2024.
Ο ΔΙΚΑΣΤΗΣ Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ